01 Δεκέμβριος 2024

     prasinoi-logo-green         

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ:

Έχοντας ψευδαισθήσεις το ελληνικό πολιτικό σύστημα, πολλοί “αναλυτές” και πανεπιστημιακοί έχουν σπρώξει Κύπρο και Ελλάδα σε μια στρατηγική ερευνών, γεωτρήσεων και αγωγών υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο που θα “αναβάθμιζε”, υποτίθεται, “τον γεωπολιτικό ρόλο των δύο χωρών” και θα “έφερναν πλούτο”, ενώ η κρυφή σκέψη είναι ότι “θα απομόνωναν την Τουρκία” ή θα την “εξανάγκαζαν να προχωρήσει σε επίλυση του Κυπριακού”, χάνοντας κατά κράτος και υποχωρώντας σε βασικά της συμφέροντα. Μάλιστα το σχέδιο αυτό συμπληρώνονταν από την υπόθεση ότι οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες θα ήταν ένας μοχλός επιβολής των “εθνικών συμφερόντων” Κύπρου και Ελλάδας αν τους παραχωρούνταν ένα σύνολο “θαλάσσιων οικοπέδων”. Θα υπερασπίζονταν δηλαδή τα συμφέροντά τους προς όφελος των δύο χωρών, ακόμα και κινητοποιώντας την στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ, της Γαλλίας και Ιταλίας, ή και του Ισραήλ για να “βάλουν τον Ερντογάν στη θέση του”.

Το σχέδιο βασίζονταν σε αφελείς αναλύσεις και υποθέσεις, οδηγώντας, όμως, σε μια μεγάλη πανωλεθρία που δεν έχει ομολογηθεί ακόμα δημόσια, αυξάνοντας τους κινδύνους ανάφλεξης στην Αν. Μεσόγειο αλλά και “εθνικής ήττας” ή εξευτελισμού είτε μέσω μιας κλιμάκωσης της πολεμικής ρητορικής που μπορεί να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο ή “ατύχημα” είτε μέσω μιας άτακτης υποχώρησης για να μην φτάσουμε σε αυτή τη στιγμή μηδέν, που θα οδηγούσε εκ των πραγμάτων σε μια διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης Ελλάδας – Τουρκίας, με διαιτητές τις ΗΠΑ, για την οποία δεν έχει προετοιμαστεί καθόλου η ελληνική κοινή γνώμη.

Το πολιτικό στραπάτσο στις ΗΠΑ κατά την επίσκεψη Μητσοτάκη ήταν μεγάλο και γκρέμισε τις ψευδαισθήσεις ότι ο ίδιος ο Τραμπ και οι ΗΠΑ θα ήταν πρόθυμες να πιέσουν στον Ερντογάν για υποχωρήσεις με αντάλλαγμα την παραχώρηση συμβολαίων στην Exxon Mobil και σε άλλες πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρίες (και επιπλέον στρατιωτικών διευκολύνσεων). Προκάλεσαν, πάντως, μεγαλύτερη “ανησυχία” οι τοποθετήσεις του Τζέφρι Πάιατ που δήλωσε την επομένη ακριβώς ότι, κατά τη νομική υπηρεσία του υπουργείου του, «υφαλοκρηπίδα έχουν μόνο τα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου, όχι τα ακατοίκητα».

Προσωρινά η εσπευσμένη ανακοίνωση της υποψηφιότητας της νέας προέδρου της ελληνικής δημοκρατίας κάλυψε τη συζήτηση για τις εξελίξεις αυτές, αλλά το θέμα παραμένει. Η διάσκεψη στο Βερολίνο για την επίλυση της κρίσης στη Λιβύη ανέδειξε για άλλη μια φορά το επικίνδυνο παιχνίδι που παίζεται με επίκεντρο το πετρέλαιο και στο οποίο έχουμε εμπλακεί χωρίς γνώσεις και προετοιμασία και με εντελώς αφελείς απόψεις όχι μόνο για τα θέματα που σχετίζονται με το κλίμα αλλά και για τις γεωπολιτικές διαστάσεις, ισορροπίες και συμφέροντα που συνδέονται με το πετρέλαιο.

 

Σήμερα, όμως ανοίγει άλλο ένα κεφάλαιο που αποδεικνύει ότι Λευκωσία και Αθήνα ψάχνουν με σπασμωδικές κινήσεις την στρατηγική τους σε σχέση με τις θύελλες που έσπειραν ανοίγοντας θέματα υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή. Υποτίθεται ότι οι μεγάλες πετρελαϊκές επιχειρήσεις θα εμπόδιζαν τον Ερντογάν να υλοποιήσει τα σχέδια του για συμμετοχή της Τουρκίας στην έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων και θα λειτουργούσαν ως προστατευτική μας ασπίδα. Από το Σάββατο 25/1/2020, όμως, ο Ερντογάν, αντί να …φοβηθεί, ξεκινάει – στη βάση ενός σχεδιασμού που είναι ξεκάθαρος για όποιον δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του – τις επόμενες κινήσεις του με στόχο να “συμμετάσχει στη μοιρασιά των υδρογονανθράκων” και μάλιστα από θέση ισχύος, όχι …απομονωμένος (άλλη μια ψευδαίσθηση που καλλιεργείται με τα πρόθυμα να την αναπαράγουν ελληνικά ΜΜΕ)

Το γεωτρύπανο Yavuz (η Τουρκία πλήρωσε για αυτό US$262.5 εκατομμύρια) ξεκινάει γεώτρηση στο “τεμάχιο 8” (τι ορολογία για μια θάλασσα???), ακριβώς στο σημείο όπου από το τέλος του 2017 η ιταλική πετρελαϊκή εταιρία ΕΝΙ καθόρισε τον στόχο γεώτρησης με την ονομασία «Ερατοσθένης Νότιο» και εντός της περιοχής που διακηρύσσει η Κύπρος ότι είναι η δική της ΑΟΖ (έχει παραχωρηθεί στην TOTAL και στην ΕΝΙ).

Image result for τεμάχιο 8 της κυπριακής ΑΟΖ

Ο Ερντογάν, λοιπόν, ξεκινάει γεωτρήσεις σε ελάχιστη απόσταση από τη Λευκωσία, μετονομάζοντας μάλιστα το σημείο αυτό σε «Λευκωσία-1» για να μην έχει κανείς αμφιβολία για το που βρίσκεται το τουρκικό γεωτρύπανο από σήμερα. Η Κύπρος (και η Ελλάδα) βρίσκονται ..ξαφνικά μπροστά στο δίλημμα ή θα κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν ή θα πρέπει να αναχαιτίσουν το γεωτρύπανο προχωρώντας σε στρατιωτικές κινήσεις.

 

Προφανώς, έχουν επιλέξει το πρώτο, δηλαδή να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, και να αφήνουν το γεωτρύπανο να δημιουργεί νέα δεδομένα, αποδεικνύοντας πόσο έωλος είναι ο σχεδιασμός που υποτίθεται θα αναβάθμιζε το ρόλο των δύο χωρών αλλά και την ασφάλειά τους μέσω του φυσικού αερίου και του πετρελαίου.

Και αν στην Κύπρο, τουλάχιστον ορισμένα ΜΜΕ έχουν αντιληφθεί και δεν κρύβουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει στρατηγική (χαρακτηριστικός ο τίτλος της κυπριακής εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ «Η Άγκυρα ψάχνει αέριο και η Λευκωσία πολιτική») την ίδια στιγμή που ο Ερντογάν “ωθεί σε διάλογο με τους δικούς του όρους, ακολουθώντας συντονισμένη στρατηγική” αξιοποιώντας μάλιστα “τα στοιχεία που δημοσιοποιεί η Κύπρος για τις διάφορες περιοχές έρευνας, όπως αυτά για το “τεμάχιο 8” που με μεγάλη αφέλεια έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμα και στο ίντερνετ”, στην Ελλάδα κόμματα και ΜΜΕ απλώς “καταγγέλλουν τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας” αλλά καμία κουβέντα δεν γίνεται για για το πώς έχουμε φτάσει μέχρι εδώ και ποιες είναι οι ευθύνες ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ για την πανωλεθρία αυτή.

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (από τους βασικούς υπεύθυνους της αφελούς “διπλωματίας των αγωγών και των γεωτρήσεων”) σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, προσερχόμενος στο Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ δήλωσε ότι οι “τουρκικές ενέργειες συνεχίζουν δυστυχώς τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, συνεχίζουμε και εμείς, βεβαίως, τις προσπάθειες μέσα από τις ενέργειες τις διπλωματικές και τις νομικές, να πετύχουμε αναχαίτιση αυτής της χωρίς προηγούμενο συμπεριφοράς». Ερωτηθείς αν θα πρέπει να υπάρξουν σκληρότερα μέτρα κατά της Τουρκίας από την ΕΕ, αφού όσα είχαν ανακοινωθεί ως σήμερα, δεν λειτούργησαν αποτρεπτικά, ο πρόεδρος Αναστασιάδης είπε ότι «πιο δυναμικά, δεν θέλω να δημιουργώ ψευδαισθήσεις ή την εικόνα ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη να αναλάβει τέτοια μέτρα, αυτή την ώρα τουλάχιστον. Συνεπώς, αυτό που λέω είναι ότι θα συνεχίσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα και την υλοποίηση του ενεργειακού προγράμματος και τα διαβήματα προς κάθε κατεύθυνση, με την ελπίδα ότι αν επιθυμούν (η Τουρκία) την ειρήνη, αν επιθυμούν τη λύση του Κυπριακού θα πρέπει επιτέλους σε αυτά που αποτελούν και συνθέτουν τους κανόνες διεθνούς δικαίου».

Ελλάδα και Κύπρος πρέπει – πριν είναι πολύ αργά – να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική τους και να αναλάβουν ευρεία πρωτοβουλία, έστω και στο 12 και 30’, για ανάκληση όλων των αδειών έρευνας και εξορύξεων υδρογονανθράκων και απόσυρσης από τον EastMed και τους αγωγούς υδρογονανθράκων επικαλούμενες την ανάγκη να βγούμε γρήγορα από τα ορυκτά καύσιμα για την προστασία του κλίματος, του πλανήτη και της ειρήνης στην περιοχή, αναλαμβάνοντας διεθνείς πρωτοβουλίες για να σταματήσουν όλες οι χώρες τις έρευνες και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο. Αλλιώς οδηγούμαστε όχι μόνο σε καταστάσεις που στρέφονται ενάντια στο κλίμα και το περιβάλλον αλλά και στην ασφάλεια και ευημερία μας. Πετρέλαιο και φυσικό αέριο οδηγούν σε ανάφλεξη (και) στην περιοχή μας, η έξοδος από αυτά θα συμβάλλει και στην αποτροπή μιας μεγάλης εθνικής τραγωδίας, με την μορφή πολεμικής εμπλοκής ή εξευτελισμού λόγω αδυναμίας (και σωστά) να εμπλακούμε σε πολεμικές περιπέτειες που δεν θα μείνουν μόνο στην περιορισμένη περιοχή γύρω από ένα γεωτρύπανο αλλά θα έχουν πολύ ευρύτερη διάσταση και θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη κλιμάκωση με ανυπολόγιστες και πολλαπλές συνέπειες για τη χώρα και την περιοχή.

Χρειάζεται, όμως, τόλμη για να εξηγήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα ότι είχε ψευδαισθήσεις και στο θέμα και των εξορύξεων και της διπλωματίας των υδρογονανθράκων (όπως εξάλλου και στο θέμα της ελληνικής κρίσης, του παραγωγικού μοντέλου, της διαχείρισης του μεταναστευτικού/προσφυγικού). Έχει όμως το θάρρος να πει την αλήθεια, ότι δηλαδή το πετρέλαιο και οι υδρογονάνθρακες μπορεί να είναι άλλη μια αιτία μεγάλης και πολύπλευρης κρίσης, πολύ μεγαλύτερης από την δημοσιονομική-οικονομική;

Πόσο μας αφορά η τεράστια καταστροφή που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αυστραλία; Μας αφορά απολύτως γιατί είναι μία εικόνα από το μέλλον μας στον πλανήτη. Κλιματική κατάρρευση. Δεν είναι τυχαίο που ο Δήμος της Μελβούρνης είχε εγκαίρως κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω κλιματικής κρίσης (μία από τις 700+ πόλεις και περιφέρειες που το έχουν ήδη κάνει αντιλαμβανόμενες την σοβαρότητα της κατάστασης).

Ενώ η καλοκαιρινή περίοδος στην ήπειρο αυτή (οπότε ξεσπούν πυρκαγιές) είναι ακόμα στο μέσον:

– Χιλιάδες πυρκαγιές έχουν ξεσπάσει σε πολλές παράκτιες περιοχές σε ολόκληρη την Αυστραλία. Είναι η μεγαλύτερη καταστροφή που έχει συμβεί μέχρι τώρα στην ήπειρο αυτή αλλά και η μεγαλύτερη σε σύγκριση με τις τεράστιες πρόσφατες καταστροφές στην Καλιφόρνια και στη Σιβηρία

– Θερμοκρασίες ρεκόρ που σε κάποιες περιπτώσεις έφτασαν και τους 49.5 βαθμούς Κελσίου καταγράφονται στην Αυστραλία. Προηγήθηκε μεγάλη ξηρασία. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (WMO), διαπιστώνεται αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στην Αυστραλία το 2019 +1,5 βαθμός Κελσίου. Η κλιματική κρίση πλήττει πολύ πιο έντονα πολλές περιοχές του πλανήτη και προκαλεί ακραία φαινόμενα, παρά την απόπειρα συντηρητικών πολιτικών (μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός) να υποβαθμίζουν την σοβαρότητα της κλιματικής κρίσης.

– Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα έχει προκληθεί μια πρωτοφανής καταστροφή σε δάση και άλλες περιοχές που απλώνεται σε μια έκταση 12.400.000 στρεμμάτων.

– Πάνω από 500.000.000 ζώα (θηλαστικά, πουλιά, ερπετά) υπολογίζεται ότι έχουν καεί από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα ενώ η ζημιά στο οικοσύστημα της ηπείρου είναι τεράστια σύμφωνα με το University of Sydney. Στην NSW έχουν καεί πάνω από 8000 κοάλα, το 1/3 του πληθυσμού τους, ενώ δεν υπάρχουν ακόμα στοιχεία για τον πληθυσμό τους σε άλλες περιοχές πυρκαγιών

– Εξαιτίας των πυρκαγιών πολλοί κάτοικοι και τουρίστες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους προκειμένου να σωθούν. Υπολογίζεται ότι μετακινήθηκαν πάνω από 1.500.000 άνθρωποι για λόγους προστασίας τους

– 27 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι σήμερα στις μεγάλες πυρκαγιές. Πάντως, πάνω από 200.000 εθελοντές πυροσβέστες και πολίτες συμμετέχουν στην προσπάθεια ελέγχου των πυρκαγιών

– Η οικονομική ζημιά είναι τεράστια, οι πρώτες εκτιμήσεις από πλευράς κυβερνητικών υπηρεσιών υπολογίζει το ύψος της οικονομικής ζημιάς μέχρι σήμερα στα 4 δις δολάρια. Κάπου 2000 σπίτια καταστράφηκαν ολοσχερώς, ενώ χιλιάδες άλλα έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές.

– Η ατμοσφαιρική ρύπανση που προκλήθηκε από τις πυρκαγιές έχει φτάνει σε επίπεδα ρεκόρ σε κάποιες περιοχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει φτάσει 10 με 12 φορές πάνω από τα “όρια” ιδιαίτερα σε μικρο-σωματίδια PM2,5)

#climateemergency #climateaction #Bushfires #Australia #Πυρκαγιές #wildlife #biodiversity

Το WELCOMMON HOSTEL διαθέτει μια σειρά από αίθουσες για σεμινάρια, εκδηλώσεις, εργαστήρια και ημερίδες, μουσικές και ποιητικές βραδιές, συζητήσεις, κοπή πίτας, προβολές ταινιών και καλλιτεχνικές εκθέσεις, μαθήματα, συναντήσεις ομάδων σε έναν ωραίο και φιλικό χώρο:
– Πράσινη Αίθουσα, για εκδηλώσεις μέχρι 200 άτομα
– Αίθουσα Διάλογος, για εκδηλώσεις μέχρι 80-90 άτομα
και πολλές άλλες αίθουσες για 20-40 άτομα
Καθώς και μπαρ για μουσικές, ποιητικές και λογοτεχνικές εκδηλώσεις, παρουσιάσεις βιβλίων ή συναντήσεις με φίλους/ες.

                    

Φυσικά, ως ένα ποιοτικό hostel, διαθέτει και αρκετά δωμάτια (δίκλινα, τρίκλινα και 4κλινα)

       

καθώς και κοιτώνες (4κλινους και 8κλινους)

   

για τις ανάγκες συλλόγων, φορέωνομάδων, σχολείων, πανεπιστημίων, οργανώσεων που έχουν κοινωνικά, οικολογικά, καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και έρχονται στην Αθήνα για μια δραστηριότητα, για ένα πρόγραμμα Erasmus ή για να επισκεφθούν θέατρο, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, τη Βουλή ή να έχουν μια διαφορετική εμπειρία στην πόλη, να γνωρίσουν την δημιουργική πλευρά της.

Μπορούμε να φιλοξενήσουμε 150 άτομα.

Προσβασιμότητα

Όλο το hostel είναι προσβάσιμο για ΑΜΕΑ, αλλά αυτό δεν αρκεί. Διαθέτουμε ειδικά δωμάτια για άτομα με κινητικά προβλήματα.

 

Κοινωνική διάσταση 

Το WELCOMMON HOSTEL είναι ένα καινοτόμο Hostel με κοινωνική διάσταση, έργο της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ και συνδυάζει μοντέλα βιώσιμου τουρισμού με δράσεις ενδυνάμωσης, κοινωνικής ένταξης, κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας.

Αν σχεδιάζετε κάτι στην Αθήνα, ρίξτε μια ματιά στο σάιτ μας. Επιλέγοντας να μείνετε ή να οργανώσετε μια δραστηριότητα στο WELCOMMON HOSTEL ενισχύεται μια δραστηριότητα με κοινωνική και οικολογική διάσταση και την πράσινη στροφή που έχουμε σχεδιάσει και υλοποιούμε σταδιακά.
– Με την βοήθεια πολλών εθελοντών που φιλοξενούμε συνεχίζουμε ένα σημαντικό κοινωνικό έργο ανοικτό προς όλους/όλες: ντόπιους, εθελοντές, επισκέπτες/τουρίστες, μετανάστες και πρόσφυγες, μαθήματα γλώσσας, τέχνη, δημιουργική απασχόληση, διαπολιστικός διάλογος, συνεργασία, ενδυνάμωση και κοινωνική ένταξη
– Δεν μοιράζουμε κέρδη, δεν υπάρχει κάποιος “μεγάλος επενδυτής” που στοχεύει σε υψηλή κερδοφορία.
– Συμβάλλουμε στην αναβάθμιση της γειτονιάς και την στροφή του τουρισμού σε μορφές που αναβαθμίζουν και δεν υποβαθμίζουν τον κοινωνικό ιστό της πόλης.
– Συνδεόμαστε με άλλες κοινωνικές επιχειρήσεις και φορείς που συναποτελούν την δημιουργική πλευρά της οικονομίας, της κοινωνίας και της πόλης.
– Προσπαθούμε να κάνουμε πράσινο το Hostel (ελαχιστοποιούμε τα απορρίμματα και ιδιαίτερα τα πλαστικά μιας χρήσης, όλο το hostel βασίζεται σε μια αντίληψη re-use) και σταδιακά χρησιμοποιούμε ανανεώσιμη ενέργεια για τις ανάγκες μας, ξεκινώντας από την θέρμανση του νερού χρήσης με ηλιακή ενέργεια και στοχεύοντας στην θέρμανση και δροσισμό με ηλιακά συστήματα.

        

www.welcommonhostel.gr καθώς και στο facebook www.facebook.com/welcommonhostel.gr και www.facebook.com/daysofwelcommon

#WelcommonHostel #art #hostels #HostellingInternational #cooperatives #socialimpact #SocEnt #impactinvestment #Athens #sustainabletourism #HostelWorld  

Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου 2019 00:00

Τα Χριστούγεννα μέσα από τη ζωγραφική

Έχει ενδιαφέρον πώς αποτυπώθηκαν από τους ζωγράφους στα έργα τους και μάλιστα σε διαφορετικές εποχές τα Χριστούγεννα. Σίγουρα με πολύ διαφορετικό τρόπο. Αλλά και στην πραγματική ζωή δεν βιώνουν όλοι τα Χριστούγεννα με τον ίδιο τρόπο, άλλοι νοιώθουν χαρά, γιορτάζουν, αλλά σε άλλους οι γιορτές προκαλούν θλίψη. Τα Χριστούγεννα στην πραγματική ζωή δεν είναι μόνο μια – εορταστική – εικόνα, ή μια θρησκευτική γιορτή, είναι πολλές διαφορετικές εικόνες: καταναλωτισμός αλλά και άστεγοι στο δρόμο, μαγαζιά γεμάτα κόσμο αλλά και μοναχικοί άνθρωποι, χαρά αλλά και θλίψη. Σε ορισμένες περιπτώσεις πραγματική κατάνυξη αλλά σε πολλές περιπτώσεις μια κατάσταση ...δήθεν "πνευματικής ανάτασης". Αν σε αυτά προσθέσουμε και τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε χριστουγεννιάτικες αγορές τα τελευταία χρόνια από τζιχαντιστές, τα Χριστούγεννα δεν σημαίνουν για όλους το ίδιο.

 

Η πορεία προς τη Βηθλεέμ αποτυπώνεται μέσα με διαφορετικές προσεγγίσεις

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα για τα Χριστούγεννα είναι αυτό του Normal Rockwell με θέμα Christmas Day (1948, λάδι σε καμβά, στο ομώνυμο μουσείο), με την συγκλονιστική εικόνα της “επιστροφής”, κάτι που πήγαζε μέσα από την ζωή των οικογενειών. Αλλά στην εποχή του brain drain, τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν εκ νέου την επιστροφή (για λίγο) των δικών μας ανθρώπων.

Ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Paul Gauguin ζωγράφισε το 1896, κατά την διαμονή του στο νησί του Ειρηνικού, τo δικό του “Βρέφος” - Baby (Nativity οf Tahitian Christ) αλλά και μια διαφορετική Μαντόνα (Madona), πολύ διαφορετική από την εικόνα που έχουμε στη Δύση για την Παρθένο.

Ο Caravaggio αποτύπωσε στο έργο του μια διαφορετική “γέννηση του Χριστού” και την προσκύνηση των Μάγων, με το φόντο να είναι άδειο, σε αντίθεση με τα έργα της Αναγέννησης, και όλο το φως να πέφτει στα χαρακτηριστικά όλων των ανθρώπων της σύνθεσής του, αναδεικνύοντάς τα όλα ως “ιερά”.

Στο έργο “Journey of the Magi” (1894), του Γάλλου ζωγράφου James Tissot η έμφαση είναι όχι τόσο στο θρησκευτικό θέμα (το ταξίδι των μάγων) αλλά στο σκηνικό γύρω από το κύριο θέμα, δηλαδή στα βουνά και στο στενό μονοπάτι.

Ο Leonardo Da Vinci στο πρώιμο έργο του “The Adoration of the Magi” (μάλλον το 1482) αποτυπώνει την γέννηση μπροστά σε ρωμαϊκά ερείπια, ενώ ένας φοίνικας στο βάθος φαίνεται να συμβολίζει τον θρίαμβο και τη νίκη πάνω στον θάνατο.

Την ίδια περίπου εποχή, ο Sandro Botticelli στο έργο του “Adoration of the Magi” (1475), παραγγελία της οικογένειας των Μεδίκων που κυριάρχησαν στην Φλωρεντία για μεγάλο διάστημα, απεικονίζει την ισχυρή οικογένεια ως προσκυνητές του νεογέννητου μωρού Ιησού. Μάλιστα, μεταξύ των ανθρώπων που συγκεντρώνονται μπροστά στο μωρό συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος ο ζωγράφος.

 

Στο έργο “Adoration of the Magi” ή The Epiphany, (μεταξύ 1474-1500, Μουσείο Prado της Μαδρίτης) o Ολλανδός ζωγράφος Hieronymus Bosch απεικονίζει σε ένα τρίπτυχο έργο μια διαφορετική γέννηση, με τους 3 μάγους να προσφέρουν τα ιδιαίτερα δώρα τους, αλλά ίσως το πιο μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι λεπτομέρειες της σύνθεσης, που αναδεικνύουν η κάθε μία ιδιαίτερους συμβολισμούς, τους οποίους πρέπει να διαβάσει κανείς προσεκτικά μέσα στο συνολικό έργο.

Ο ίδιος ο Hieronymus Bosch έχει απεικονίσει το θέμα της Γέννησης (όπως εξ άλλου κι άλλα θέματα) μέσα από πολύ διαφορετικά έργα του, όπως στο “Adoration of the Christ Child” που επικεντρώνει στο πρόσωπο της Παναγίας και του Ιησού (1568 ή αργότερα, σήμερα στο μουσείο Wallraf-Richartz, Κολωνία), στο “Adoration of the Magi” (1475 και μετά) που βρίσκεται στο Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης, ή στο έργο του “Adoration of the Magi” (...) που βρίσκεται στο Museum of Art, Philadelphia.

Ο Νικηφόρος Λύτρας σε ένα αντιπροσωπευτικό του έργο, τα Κάλαντα (1872) αποτυπώνει μια διαφορετική εποχή, που δεν έχει σχέση με την σημερινή καταναλωτική λάμψη των Χριστουγέννων.

Σε ένα εντελώς διαφορετικό έργο “Rain before Christmas” o Leonid Afremov, ένας σύγχρονος Ρωσο-εβραίος καλλιτέχνης, δουλεύει με μοναδικό τρόπο και στυλ τα θέματά του κι απεικονίζει τα δέντρα, τα φώτα, την πόλη και τα τοπία της μέσα από ένα κόσμο χρωμάτων και αλληλεπιδράσεων. Η τέχνη του θεωρείται ότι χαλαρώνει και ηρεμεί, και πολλοί ψυχολόγοι και ψυχίατροι χρησιμοποιούν έργα του για θεραπεία μέσω της τέχνης. Ίσως αυτό εξηγείται από την ίδια τη ζωή του. Γεννήθηκε στην ίδια πόλη με τον Marc Chagall, την Vitebsk, της Λευκορωσίας, έζησε αποκλεισμένος από κοινωνικές συναναστροφές με καλλιτέχνες εξαιτίας των περιορισμών που του επέβαλαν οι σοβιετικές αρχές στην Λευκορωσία, βίωσε τις συνέπειες του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνόμπιλ, μια και κατοικούσε πολύ κοντά στον πυρηνικό σταθμό, το 1990 αποφάσισε να μεταναστεύσει (έχοντας βιώσει τον αντισημιτισμό αλλά και τις συνέπειες από την ραδιενέργεια που ελευθερώθηκε από τον πυρηνικό αντιδραστήρα) στο Ισραήλ. Εκεί τον αντιμετώπισαν με διακρίσεις ως “ρώσο μετανάστη” ("you a Russian immigrant, you a new piece of junk, you have no choice”). Κατάφερε κάποια στιγμή να ανοίξει μια δική του γκαλερί, η οποία δέχθηκε πολλούς βανδαλισμούς. Όταν η γκαλερί του καταστράφηκε ολοκληρωτικά το 2001 (και μαζί πολλά από τα έργα του) αποφάσισε να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Από το 2010 ζει στο Μεξικό. Ο Afrremov προωθεί τα έργα του μέσω ίντερνετ.

Η εικόνα ίσως περιέχει: 7 άτομα

Ζούμε όλοι μαζί. Γιατί κάποιοι να μην έχουν δικαιώματα;
Μας αρέσει να είναι έλληνες/ελληνίδες βουλευτές, υπουργοί, δήμαρχοι ή και υποψήφιοι για αρχηγοί κρατών, να διαπρέπουν σε οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς σε άλλες χώρες, αλλά στη δική μας χώρα χιλιάδες μετανάστες να μην έχουν δικαιώματα αν και μένουν εδώ για πάνω από 30 ή 40 χρόνια;

Μια αναλυτική περιγραφή της κατάστασης από το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών

Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη 2019

“Μεταναστευτικό: Πρόβλημα διαχείρισης ή απουσίας σχεδίου ένταξης; ”

Το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη, τονίζει για ακόμη μία φορά την άμεση ανάγκη ύπαρξης μιας ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Λόγω της προσφυγικής κρίσης, η προσοχή όλων έχει στραφεί τα τελευταία 4 χρόνια στους συνανθρώπους μας που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα, προσπαθώντας να φτάσουν σε μια εξιδανικευμένη Ευρώπη. Οι περίπου 100.000 πρόσφυγες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην χώρα μας φαίνεται πως είναι ανεπιθύμητοι από την Ευρώπη, από τα περισσότερα πολιτικά κόμματα, αλλά και από την κυβέρνηση. Οι πρόσφυγες ζουν απομονωμένοι μέχρι να μετεγκατασταθούν ή να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Ακούμε για κέντρα κράτησης, για μετεγκατάσταση, ακούμε για εθελούσιες επιστροφές και απελάσεις, αλλά έχουμε πολύ καιρό να ακούσουμε για κοινωνική ένταξη και για ανθρώπινα δικαιώματα.

Η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει να ασχοληθεί με το πραγματικό πρόβλημα, το οποίο είναι η έλλειψη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής και η παντελής απουσία της Ευρωπαϊκής πλευράς, υποστήριξης, πολιτικής. Παρόλο που η κατάσταση των προσφύγων φαίνεται πως είναι περισσότερο γνωστή στο πανελλήνιο, σε ό,τι αφορά τα θέματα των μεταναστών επικρατεί άγνοια.

Η κατάσταση για τους μετανάστες που βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα, συνοψίζεται στα εξής οκτώ σημεία:

  • Το 50% των, πάνω από 550.000 μεταναστών, οι οποίοι καταγράφονται επισήμως από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, κατέχουν νόμιμο τίτλο διαμονής (δεκαετούς διάρκειας), άδεια η οποία πλέον έχει καταργηθεί και αναγκαστικά υποχρεώνει τους μετανάστες να μεταβούν είτε σε απλή άδεια διαμονής (3ετής) είτε σε άδεια επί μακρόν διαμένοντος (5ετής), ώστε να μπορούν να εξασφαλίσουν συνεχόμενη “νόμιμη” διαμονή στη χώρα.
  • Γιατί χρειάζονται την συνεχόμενη “νόμιμη” διαμονή;
    Γιατί σύμφωνα με τους πιο αυστηρούς νόμους στην Ευρώπη για πολιτογράφηση των αλλοδαπών, το δικαίωμα τόσο για άδεια επί μακρόν διαμένοντος (5 ετής) όσο και δικαίωμα για διεκδίκηση ιθαγένειας του τόπου που διαμένουν, το έχουν μόνο όσοι πολίτες τρίτων χωρών διαθέτουν άδεια διαμονής για 7 συνεχόμενα χρόνια.
  • Από τους 550.822 μετανάστες που κατέχουν άδεια διαμονής, προερχόμενοι από περίπου 150 διαφορετικά κράτη προέλευσης όπως καταγράφηκαν έως στις 31/10/2019, οι 5 πολυπληθέστερες κοινότητες μεταναστών είναι από: Αλβανία 357.472, Γεωργία 22.869, Πακιστάν 19.009, Ουκρανία 18.328 και Ρωσία 14.878. Αριθμοί που αποδεικνύουν ότι η μετανάστευση στην Ελλάδα είναι κατά βάση από την Ευρωπαϊκή ήπειρο.
  • Περίπου 230.000 μετανάστες έχουν άδειες διαμονής, οι οποίες ανανεώνονται σε διάστημα άνω των 3 ετών (απλές, δεκαετίας, οικογενειακού μέλους κ.ά.). Μόνο οι 28.248 εξ αυτών, έχουν άδεια επί μακρόν διαμένοντος (5 ετής), η μόνη πιο “ασφαλής” άδεια διαμονής, η οποία παρέχει αυξημένη προστασία, δυνατότητα εργασίας σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε., καθώς και ίση μεταχείριση με τους πολίτες της Ε.Ε.
  • 97.222 πολίτες τρίτων χωρών αδειοδοτούνται στη χώρα λόγω του συγγενικού τους δεσμού με Έλληνες ή Ευρωπαίους πολίτες.
  • 24.882 κατέχουν άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Μέρος εξ αυτών, υποχρεώθηκαν να αιτηθούν για τέτοιου τύπου άδεια, λόγω π.χ. έλλειψης απαραίτητου αριθμού ενσήμων ή δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά εγκαίρως κ.λπ., γεγονός που τους “επιστρέφει στο μηδέν”, σε ό,τι αφορά την συνεχόμενη διαμονή τους στην χώρα.
  • Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ηλικιακή κατανομή του πληθυσμού των μεταναστών, καθώς παρατηρούμε πως περίπου 99.400 είναι ανήλικοι. Μεγάλο μέρος εξ αυτών έχει το δικαίωμα για την απόκτηση της άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς όταν ενηλικιωθεί. Επίσης, έχουν το δικαίωμα να αιτηθούν για απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας.
  • Ένα ζήτημα το οποίο, δυστυχώς, δεν έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την ελληνική πολιτεία και τα μέσα ενημέρωσης, είναι η «γήρανση» και τα γηρατειά του μεταναστευτικού πληθυσμού. Βάσει των στοιχείων του Υπουργείου, περίπου 150.000 άνθρωποι με άδειες διαμονής, είναι ηλικίας άνω των 50 ετών. Μεγάλο μέρος αυτών είναι γονείς παιδιών δεύτερης γενιάς, με άδειες διαμονής που δύσκολα ανανεώνονται ή δεν τους εξασφαλίζουν σύνταξη κ.ά. Επιπλέον, λόγω της έλλειψης διακρατικών συμφωνιών με ορισμένες χώρες, δεν είναι καν εφικτή η έκδοση σύνταξης σε ανθρώπους που έχουν φύγει από τη χώρα και δικαιούνται να την λάβουν.

Δύο ζητήματα, θεωρούμε ως Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, πρέπει να συζητηθούν σήμερα:

Δεύτερη Γενιά – Ιθαγένεια

Σχεδόν σε όλα τα ζητήματα που αφορούν την Δεύτερη γενιά, εξακολουθούμε να εντοπίζουμε προβλήματα. Και εδώ, υπάρχει έλλειψη στρατηγικής και σχεδιασμού κοινωνικής ένταξης και συμπερίληψης των παιδιών που έρχονται στην χώρα σε πολύ μικρή ηλικία. Πέραν αυτών των ελλείψεων όμως, υπάρχουν και ιδιαίτεροι παραλογισμοί. Όπως για παράδειγμα, η πρόσφατη καταγγελία εκπαιδευτικού για το γεγονός ότι κατά την διάρκεια επίσκεψης σε Μουσείο με μαθητές, της ζητήθηκε να ενημερώσει για τις χώρες καταγωγής των παιδιών, γιατί σύμφωνα με Υπουργικές αποφάσεις των τελευταίων ετών οι μαθητές που φοιτούν στο Δημόσιο σχολείο διαχωρίζονται από το Ελληνικό Δημόσιο σε παιδιά που εισέρχονται δωρεάν και σε παιδιά που καταβάλουν μειωμένο εισιτήριο, ανάλογα με τη χώρα καταγωγής τους!

Παλαιότερα, όσα παιδιά δεν μπορούσαν να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου 3838/10 είχαν ως μοναδική προστασία τη δυνατότητα για υπαγωγή στην κατηγορία των ανθρωπιστικών λόγων, εφόσον είχαν γεννηθεί ή φοιτήσει για 6 χρόνια στην ελληνική εκπαίδευση (νόμος 3907/11).

Το 2014 δημιουργήθηκε μία νέου τύπου άδεια διαμονής για τα παιδιά που γεννήθηκαν ή ήρθαν σε μικρή ηλικία στην Ελλάδα και επιθυμούσαν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, η άδεια διαμονής δεύτερης γενιάς. Σήμερα, μόνο 25.000 κατέχουν αυτή την άδεια (για την ακρίβεια, 24.674).

Η ελληνική πολιτεία, αν θέλει, μπορεί να διαπιστώσει ποιος/α ανήκει στις ωφελούμενες κατηγορίες του νόμου 4332/15. Όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στους δικαιούχους είναι ήδη διαθέσιμα σε υπηρεσίες του ελληνικού κράτους σε προσβάσιμη ψηφιακή μορφή. Υπό μια έννοια, το ελληνικό κράτος μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων, και με ακρίβεια, ποιοι είναι οι δικαιούχοι, και να περιμένει απλώς την δική τους έκφραση ενδιαφέροντος για να ολοκληρώσει την διαδικασία. Αρνούμαστε να πιστέψουμε πως το πρόβλημα είναι μόνο θέμα έλλειψης προσωπικού. Υπάρχει έλλειψη οργάνωσης, και ενδεχομένως, και πολιτικής βούλησης.

Παρά το γεγονός πως η μετανάστευση στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει από την δεκαετία του ‘60, με την μαζική μετανάστευση να σημειώνεται κατά την δεκαετία του 1990, μόλις το 2009 άρχισε να συζητείται ο νέος νόμος για την ιθαγένεια. Και παρά το “αυτονόητο”, η ψήφιση του νόμου 3838/10 προκάλεσε πολιτικές συγκρούσεις στη χώρα που οδήγησαν στην αμφιλεγόμενη απόφαση του ΣτΕ που έκρινε τις διατάξεις που αφορούσαν την δεύτερη γενιά αντισυνταγματικές τον Φεβρουάριο του 2013. Από τότε και παρά την ψήφιση του νόμου 4332/15 η συζήτηση παραμένει ανοιχτή.

Εγκλωβισμός σε μια Άδεια διαμονής

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος εχθρός του μετανάστη. Κάθε φορά που ψηφίζεται ένας νόμος για τους μετανάστες, κάθε φορά που ρυθμίζονται τα θέματα που μας αφορούν με υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα, κάποιοι νιώθουν ότι λύθηκαν τα προβλήματα. Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν όμως, είναι τι σημαίνει για έναν μετανάστη να παραμένει σε αναμονή της απόλαυσης των δικαιωμάτων του. Συνηθίσαμε να ζούμε «μισές» ζωές, και αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο εμάς, αφορά την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της.

Δεν αποδεχόμαστε την κατάσταση στην οποία ζούμε, αλλά δεν έχουμε γνωρίσει κάποια άλλη. Γεγονός που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, να αλλάζει. Οι καθυστερήσεις στην έκδοση αδειών διαμονής είναι ένα μέρος του προβλήματος που εντάσσεται σε μια γενικότερη κατάσταση όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου. Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός πως η πλειονότητα των μεταναστών πρώτης γενιάς βρίσκεται εγκλωβισμένη στις επισφαλείς άδειες διαμονής, από τις οποίες φαίνεται πως δεν μπορεί να ξεφύγει. Δεν είναι τυχαίο πως την άδεια διαμονής επί μακρόν διαμένοντος (5 ετής) την κατέχει μόνο το 4,5% των ανθρώπων που κατέχουν νόμιμο τίτλο διαμονής.

Άνθρωποι που βρίσκονται στην Ελλάδα 30 – 40 χρόνια, συνεχίζουν να μένουν στην χώρα με προσωρινές άδειες διαμονής, άδειες που απαιτούν ανανέωση κάθε 3-5 χρόνια. Θεωρητικά, ναι μεν έχουν το δικαίωμα αυτοί οι άνθρωποι να αιτηθούν την επί μακρόν διαμένοντος άδεια, αλλά πρακτικά δεν μπορούν καν να αιτηθούν για κάτι τέτοιο, λόγω της πολυπλοκότητας της νομοθεσίας και της έλλειψης σχεδιασμού ενιαίου νομοθετικού πλαισίου άπαξ.

Επίσης, θεωρητικά και πάλι, ο έχων συνεχόμενες άδειες διαμονής έχει δικαίωμα στην πολιτογράφηση. Πρακτικά, όμως, μετά από τις τόσες δυσκολίες στην διαδικασία έκδοσης μιας άδειας διαμονής, ακόμα και αυτό το δικαίωμα γίνεται άπιαστο όνειρο.

Λόγω αυτής της γενικότερης κατάστασης και της έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού, αλλά και ορθής ενημέρωσης των πολιτών, ο ρατσιστικός λόγος και η ξενοφοβία στην ελληνική κοινωνία επικρατούν. Επιπλέον, η διαχείριση του προσφυγικού γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Οι πρόσφυγες παραμένουν εγκλωβισμένοι σε “κέντρα κράτησης” για να βγουν μόνο όσοι θα φύγουν από τη χώρα, και οι μετανάστες εγκλωβίζονται σε ένα καθεστώς “προσωρινότητας” μέσα στη χώρα, για σχεδόν μια ζωή!

Μια αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης είναι η χάραξη μιας πολιτικής ένταξης, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής και όχι το “μπάλωμα” με επιμέρους μέτρα.

Σήμερα, την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών, διεκδικούμε να είμαστε ξανά στο προσκήνιο και ζητάμε την χάραξη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής, καθώς και τη δημιουργία ενός σχεδίου κοινωνικής ένταξης, ως μία πολιτική ανθρωπισμού και ισοπολιτείας. Έτσι μόνο διασφαλίζονται τόσο τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε άνδρα, γυναίκας και παιδιού, που περνούν τα σύνορα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, όσο και η κοινωνική συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.

Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2019

Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών

Όλα αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες με τις επιχειρήσεις της αστυνομίας για εκκένωση “καταλήψεων” βασίζονται σε επικοινωνιακό σχεδιασμό και μόνο. Τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται, όπως είναι γνωστό, με μερικά συνθήματα ή συμβολικές “εικόνες” στην τηλεόραση, είτε ακόμα και με αστυνομικές επιχειρήσεις.

Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να προβάλει την εικόνα ότι επιδιώκει να επιβάλλει το νόμο και την τάξη. Πουθενά στον κόσμο, όμως, παρόμοια θέματα δεν αντιμετωπίζονται (μόνο) με αστυνομικές επιχειρήσεις. Εξάλλου πάνω από 1.000.000 καταλήψεις κτηρίων ή χώρων υπάρχουν σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο. Τις δεκαετίες ’60 – ’80 ιδιαίτερα στην Ευρώπη ( πχ Βερολίνο, Άμστερνταμ κα) υπήρχαν χιλιάδες καταλήψεις κτηρίων. Όμως το θέμα αντιμετωπίστηκε κυρίως με συμφωνίες, και πολλά κτήρια παραχωρήθηκαν με συμβόλαια χρήσης για κατοικία ή πολιτιστικές δραστηριότητες κα, αν και υπήρξαν και κάποιες αστυνομικές επιχειρήσεις. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρξε μια πολιτική διαδικασία, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξαν διαδικασίες διαβούλευσης ή διαμεσολάβησης από κατάλληλες δομές, όχι η αστυνομία.

Ακόμα και σήμερα όμως υπάρχουν σε πολλές μεγάλες πόλεις (και όχι μόνο στον τρίτο και τέταρτο κόσμο” “καταλήψεις” που, όμως, συχνά δεν έχουν να κάνουν ιδιαίτερα με αυτό που εννοούμε στην Ελλάδα “κατάληψη”. Στο κέντρο του Βερολίνου, για παράδειγμα, ένα τεράστιο ξενοδοχείο έγινε – μετά από “κατάληψη” – καινοτόμο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων και καλλιτεχνών και με απόφαση του κοινοβουλίου “νομιμοποιήθηκε” με την υποχρέωση να τηρηθούν κάποιοι όροι, αφού το κτήριο δεν χρησιμοποιούνταν για κάποια χρόνια, χωρίς βέβαια ο ιδιοκτήτης να χάνει την ιδιοκτησία του κτηρίου.

Αστυνομικές επιχειρήσεις / επιθέσεις σαν κι αυτές που έγιναν (και) σε άλλη εποχή (επί ΠΑΣΟΚ) αλλά και πρόσφατα στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του θέματος των καταλήψεων αποκλειστικά στη βάση αστυνομικού σχεδιασμού, δεν σταμάτησαν τις “καταλήψεις” που έτσι κι αλλιώς δεν είναι πολυάριθμες. Όμως παρόμοιες αστυνομικές επιχειρήσεις όταν αθροιστούν προκαλούν – από “ατυχήματα” ή λόγω υπερβάλλοντος ζήλου – “εικόνες” που τελικά έχουν αντίθετο αποτέλεσμα, βλάπτουν τον επικοινωνιακό σχεδιασμό και την εικόνα “αποφασιστικότητας” που επιδιώκει να διαμορφώσει η κυβέρνηση. Ο Ινδαρές είναι μια τέτοια περίπτωση: ήπιος, σχετικά συντηρητικός, αμέτοχος σε “ακραίες” δραστηριότητες. Ποιος “νοικοκυραίος” θα ήθελε να εισβάλει η αστυνομία στο σπίτι του αποκάλυπτα, να τον βρίσουν και να τον δέσουν πισθάγκωνα επειδή δεν τους είπε “περάστε να σας κεράσω καφέ”, ενώ βλέπει τα παιδιά του να τρώνε ξύλο;

Η αδυναμία της σημερινής κυβέρνησης να λειτουργήσει έστω μέσα σε ένα “στοιχειωδώς δημοκρατικό πλαίσιο” προκάλεσε μεγάλη σύγχυση σε κυβερνητικό επίπεδο, ενώ λόγω της “υπόθεσης Ινδαρέ” δημιουργήθηκε μεγαλύτερη ρωγμή στην κυβερνητική αφήγηση και στην ευρύτερη υποστήριξη των ενεργειών αυτών. Η πρώτη ρωγμή ήταν όταν οι επιχειρήσεις της αστυνομίας για εκκένωση καταλήψεων στα Εξάρχεια στοχοποίησε εκείνες κυρίως τις καταλήψεις που φιλοξενούσαν πρόσφυγες, οικογένειες, παιδιά, γυναίκες που δεν είχαν άλλη λύση για στέγαση. Κάποιοι πρόσφυγες από αυτές τις καταλήψεις μεταφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, σε στρατόπεδο στην Κόρινθο χωρίς νερό και φως, ενώ τα παιδιά έμειναν εκτός σχολείου, αν και στα Εξάρχεια πήγαιναν κυρίως στο 35ο Δημ. Σχολείο.

Η επόμενη “κρίση” αφορούσε μεμονωμένα άτομα ως αποτέλεσμα εκδήλωσης υπερβάλλοντα ζήλου από την πλευρά της αστυνομίας  (ξεγύμνωμα, άσκοποι ξυλοδαρμοί, απειλές κ.ά.). Όμως η τρίτη και η μεγαλύτερη – μέχρι σήμερα – “αποτυχία” είναι η επιχείρηση εκκένωσης “κατάληψης” στο Κουκάκι. Όχι μόνο δεν έπεισαν αυτή τη φορά οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί ότι υπήρχαν εκεί “επικίνδυνοι αναρχικοί” αλλά – επειδή την έπεσαν με βία σε έναν “νοικοκυραίο κυρ Παντελή” – η συζήτηση μεταφέρθηκε στο θέμα της αστυνομικής αυθαιρεσίας και της αδυναμίας της κυβέρνησης να τηρήσει τους δημοκρατικούς κανόνες. Ακολούθησε το κομφούζιο από πλευράς κυβέρνησης που την εξέθεσε ακόμα περισσότερο (με άλλους να μιλάνε για παρουσία εισαγγελέα που νομιμοποιεί την εισβολή σε γειτονική κατοικία (!), άλλους να ισχυρίζονται ότι οι ταράτσες είναι δημόσιος χώρος (!), άλλοι να …διαβεβαιώνουν ότι δεν υπήρξε βία ή αυθαιρεσία από πλευρά αστυνομίας, αλλά οι εικόνες από τους πολίτες να τους διαψεύδουν. Τελικά η πιο αυτο-υπονομευτική ανακοίνωση ίσως ήταν όχι οι δηλώσεις έγκριτων νομικών αλλά η ανακοινώση της αστυνομίας για χρήση μηχανισμού που πετάει μπαλάκια σε μέγεθος πινγκ-πονγκ (!).

Με όλα αυτά να εκθέτουν όλο και περισσότερο την κυβέρνηση, δεν είναι τυχαίο ότι αυτή άρχισε να δέχεται την κριτική ακόμα και από τμήμα του δικού της ακροατηρίου που στήριζε μια πολιτική επιβολής του “νόμου και της τάξης”. Η ευρύτερη συσπείρωση που είχε πετύχει (ως “αντί” στις αποτυχημένης “πολιτικές” της προηγούμενης κυβέρνησης) δέχθηκε σημαντικά πλήγματα. Η εικόνα της “φιλελεύθερης” παράταξης που, όμως, μπορεί να επιβάλει με “ελεγχόμενο” τρόπο την “τάξη”, αποδείχθηκε άλλη μια ψευδαίσθηση κι αναιρέθηκε απότομα με την “απελευθέρωση της αστυνομίας” από τους κανόνες που οφείλει να τηρεί ένας κρατικός θεσμός που έχει υποτίθεται ως στόχο την τήρηση του νόμου. Η διαφορά μεταξύ ενός εγκληματία και ενός κρατικού υπαλλήλου που έχει επιφορτιστεί την “τήρηση του νόμου” είναι ότι ο “εγκληματίας” δεν σέβεται τον νόμο ενώ ο κρατικός υπάλληλος (αστυνομικός) πρέπει να τηρεί το νόμο ακόμα και στην προσπάθεια αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Αυτό είναι η ελάχιστη βάση σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αν η αστυνομία εκδικείται, συμπεριφέρεται ως τσαμπουκάς, δεν τηρεί σχολαστικά τη νομιμότητα, ποια θα είναι η διαφορά της από τον “εχθρό της κοινωνίας”; Αυτό νομίζω ήθελε να τονίσει ο Ινδαρές όταν κραύγαζε «Το δέσιμο είναι ταπείνωση, γιατί κάνεις δεν σας έχει αντισταθεί. Είναι ταπείνωση. Λύστε με γιατί δεν μπορώ άλλο. Αμέσως. Η φυσική κατάσταση είναι να είμαστε ελεύθεροι και να μην υπακούμε σε κανένα μίσος. Κανενός αναρχικού. Σαν αναρχικοί συμπεριφέρεστε. Σαν αναρχικοί συμπεριφέρεστε. Που καίνε τα μαγαζιά έτσι από καπρίτσιο. Από ιδεοληψία. Αυτό που κάνετε είναι χειρότερο. Γιατί μας έχετε δεμένους; Δεν σας αντιστέκεται κανείς».

Δεν χρειάζεται περισσότερη αστυνομία, αλλά περισσότερη πολιτική και σχεδιασμός για την αναβάθμιση γειτονιών και εξάλειψη των εστιών υποβάθμισης της ζωής. Ακόμα και στα Εξάρχεια – που αναδείχθηκαν σε περιοχή – σύμβολο για την επιβολή της “τάξης και του νόμου”, η κυβέρνηση δεν έχει πετύχει κάτι παρά τις επιχειρήσεις της αστυνομίας. Παρά την εκκένωση των καταλήψεων (?), η γειτονιά υποφέρει από την απουσία καθαριότητας και την υποβάθμιση του δημόσιου χώρου, ενώ οι εστίες διακίνησης ναρκωτικών και παράνομου εμπορίου τσιγάρων κ.ά. δεν φαίνεται να επλήγησαν.

Δεν αποτυγχάνει, όμως, μόνο η κυβέρνηση αλλά και ο Δήμος. Αν ο Δήμος είχε μια πολιτική για την γειτονιά δεν θα …ξεκινούσε με την τοποθέτηση ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Εξαρχείων αλλά με την αναβάθμιση υπηρεσιών και της περιοχής συνολικότερα. Όμως επικεντρώνει στην εικόνα (δέντρο) και όχι στην ουσία (πολιτική για τη γειτονιά). Τυχαίο; Όχι. Κατά τη γνώμη μου δεν έχει ιδέα πώς αναβαθμίζεται μια γειτονιά και πώς μπορούν να λυθούν προβλήματα που έτσι κι αλλιώς έχουν πολλές διαστάσεις (κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές, περιβαλλοντικές κ.ά.).

Όμως παρόμοια απουσία πολιτικής φανερώνει και η αδυναμία άλλων δυνάμεων να διατυπώσουν και κυρίως να υλοποιήσουν δράσεις με τη συμμετοχή των κατοίκων αλλά και άλλων φορέων με στόχο να (ξανα)γίνει η γειτονιά κέντρο πολιτισμού αλλά και τόπος που αξίζει να ζεις και να εργάζεσαι.

Πάντως για άλλους λόγους, η γειτονιά αλλάζει, ενώ προσελκύει αντιφατικές δραστηριότητες και δυνάμεις, Η θετική πλευρά είναι ότι νέοι άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη που έρχονται να γνωρίσουν την ζωντανή πλευρά της πόλης (και της γειτονιάς), να θαυμάσουν τα γκράφιτι, να επισκεφθούν τα μαγαζιά της, να “πάρουν” μυρωδιά από το “διαφορετικά” που συμβαίνουν εκεί, και προφανώς συμβαίνουν πολλά και ενδιαφέροντα, όχι μόνο άσχημα. Μεταξύ άλλων αυτό έχει ως συνέπεια, μαγαζιά και οικονομία της περιοχής να αναζωογονούνται παρά την “προπαγάνδα” ότι είναι μια γειτονιά “επικίνδυνων” τύπων και δραστηριοτήτων.

 

 Η εικόνα ίσως περιέχει: υπαίθριες δραστηριότητες

Καμπάνια συλλογής υπογραφών #SavePyrkal εδώ

Διαβάστε το κείμενο, υπογράψτε και στείλτε το στον Πρωθυπουργό

ΚΗΡΥΞΗ του συγκροτήματος της πρώην βιομηχανίας ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα ως ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ και ορισμένων κτιρίων του ως μνημείων

#savePYRKAL An initiative for declaring PYRKAL as a HISTORIC SITE and a SAFETY ZONE.

Read the following letter and send it to the Greek Prime Minister.

Ανοιχτή επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό
Κύριε Πρωθυπουργέ,

Βασιζόμενοι στην δήλωσή σας, κατά την διάρκεια της προεκλογικής επίσκεψής σας στην Ελευσίνα, ότι η πόλη δεν είναι φτωχός συγγενής και οφείλει να αναδείξει την πλούσια πολιτιστική και βιομηχανική κληρονομιά της, απευθυνόμαστε σε σας, ζητώντας την παρέμβαση και στήριξή σας στο πάνδημο αίτημα της ΚΗΡΥΞΗΣ του συγκροτήματος της πρώην βιομηχανίας ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα ως ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ και ορισμένων κτιρίων του ως μνημείων, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟ 27/06/2019 ΑΠΟΦΑΣΗ του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ).

Μετά το κλείσιμο του εργοστασιακού συγκροτήματος της ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα, το ακίνητο περιήλθε στην ιδιοκτησία των ΕΛΠΕ με σκοπό – κατά δήλωση του προέδρου των ΕΛΠΕ ( Εφ. «ΤΟ ΒΗΜΑ», 7/5/2017) – τη δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας μεταξύ του διυλιστηρίου και του αστικού ιστού των Δήμων Ελευσίνας και Μάνδρας.

Η έκταση της ΠΥΡΚΑΛ διαθέτει τα χαρακτηριστικά «Ιστορικού Τόπου», όπως ακριβώς περιγράφονται στον αρχαιολογικό νόμο (στο άρθρο 2 παρ δ). Επιπρόσθετα, το συγκρότημα της ΠΥΡΚΑΛ Ελευσίνας – από τα τελευταία σωζόμενα συγκροτήματα της πρώτης (και για δεκαετίες μοναδικής) πολεμικής βιομηχανίας της χώρας – συγκεντρώνει ποικίλα χαρακτηριστικά, που το καθιστούν μοναδικό και συνεκτικό ιστορικό σύνολο υλικής και άυλης κληρονομιάς, ένα βιομηχανικό μνημείο εθνικής εμβέλειας: κτίρια, μηχανολογικό εξοπλισμό, διάσπαρτο αρχειακό υλικό, τεχνογνωσία και μνήμη της εργασίας, όπως αυτή αποτυπώνεται στις προφορικές μαρτυρίες εργαζομένων ανδρών και γυναικών (που αποτελούσαν μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού). Όλα τα παραπάνω, ενσωματωμένα στον ιστορικό τόπο της ΠΥΡΚΑΛ Ελευσίνας, αποτυπώνουν οκτώ δεκαετίες κοινωνικής, οικονομικής και βιομηχανικής ιστορίας της Ελευσίνας και της χώρας.

Μέσα από μια άψογη διαδικασία, η οποία περιλάμβανε δύο συνεδριάσεις και αυτοψία στο χώρο, το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ) στις 27/6/2019 γνωμοδότησε υπέρ του χαρακτηρισμού της έκτασης ως Ιστορικού Τόπου και υπέρ της κήρυξης 13 κτιρίων ως διατηρητέων μνημείων, γεγονός που ενσωματώθηκε σε Υπουργική Απόφαση (5/7/2019), η οποία όμως δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί στο ΦΕΚ λόγω της προκήρυξης των εκλογών.

Η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων έτυχε ευρείας αποδοχής από τις αναγνωρισμένου κύρους οργανώσεις προστασίας της αρχιτεκτονικής και βιομηχανικής κληρονομιάς (ΜONUMENTA, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, το ελληνικό τμήμα του ΙCOMOS, το ελληνικό τμήμα του ΤΙCCIH, ΣΑΔΑΣ – Τμήμα Αττικής), οι οποίες με υπομνήματα και παρεμβάσεις τους κατά τη διαδικασία υποστήριξαν το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ: την κήρυξη του συγκροτήματος ως Ιστορικού Τόπου. Χαροποίησε ιδιαίτερα την κοινή γνώμη της Ελευσίνας και του Θριασίου, διότι αποτελεί φωτεινή εξαίρεση στις δεκάδες δυσμενείς αποφάσεις για την «πίσω αυλή της Αττικής» (την Ελευσίνα και ολόκληρο το Θριάσιο), που έχουν ληφθεί διαχρονικά από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις.

ΟΜΩΣ, η μη δημοσίευση της εκδοθείσας απόφασης για τυπικούς λόγους (λόγω διενέργειας των εκλογών) και η υποβολή – κατά δήλωση της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού – ενστάσεων από τα ΕΛΠΕ, οδήγησαν την κα Υπουργό Πολιτισμού να ζητήσει νέα γνωμοδότηση για το θέμα από το ΚΣΝΜ.

Τόσο το δημοτικό συμβούλιο Ελευσίνας (με το από 20/11/2019 ψήφισμά του), όσο και οι οργανώσεις προστασίας της βιομηχανικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς (με επιστολές τους προς την κα Υπουργό Πολιτισμού) θεωρούν ότι δεν συντρέχει λόγος έκδοσης νέας γνωμοδότησης του ΚΣΝΜ, αφού η υπάρχουσα είναι πρόσφατη, ισχυρή, νόμιμη και επιστημονικά τεκμηριωμένη.

Η μη δημοσίευση της υπουργικής απόφασης για τυπικούς λόγους δεν στερεί τη δυνατότητα από την νέα πολιτική ηγεσία να τη δημοσιεύσει με τις δικές της υπογραφές, γεγονός που θα αποδείκνυε τη βούληση για μερική έστω άρση του επί δεκαετίες χαρακτηρισμού της Ελευσίνας ως της «πίσω αυλής» της Αττικής.

Δεδομένου ότι ο χαρακτηρισμός του ακινήτου ως ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ δεν θίγει στο ελάχιστο τον σκοπό για τον οποίο περιήλθε το ακίνητο στα ΕΛΠΕ, δηλαδή την δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας (SEVESO III),

Σας καλούμε, κύριε Πρωθυπουργέ,

Να αναλάβετε πρωτοβουλία για να ολοκληρωθεί άμεσα και με κάθε πρόσφορο τρόπο η διαδικασία χαρακτηρισμού της ΠΥΡΚΑΛ ως ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ και να δημοσιευθεί η απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ώστε να διασωθεί η βιομηχανική κληρονομιά της πόλης – η οποία απειλήθηκε μόλις το 2017 με ολοκληρωτική ισοπέδωση! – και να εξυπηρετηθεί ο ζωτικής σημασίας χαρακτήρας της έκτασης ως ΖΩΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

https://savepyrkal.gr/…

https://anemosananeosis.gr/wp-content/uploads/2018/08/GAS_23-168x300.jpg 168w, https://anemosananeosis.gr/wp-content/uploads/2018/08/GAS_23-573x1024.jpg 573w" sizes="(max-width: 896px) 100vw, 896px" style="box-sizing:border-box;vertical-align:baseline;font-family:inherit;font-weight:inherit;font-style:inherit;outline:0px;padding:0px;margin-top:0px;margin-right:0px;margin-left:0px;max-width:none;height:auto;width:1000px;margin-bottom:25px !important">

Ημερίδα

«Εξοικονόμηση ενέργειας στα σχολικά κτήρια και εφαρμογές φυσικών συστημάτων θέρμανσης – δροσισμού» στο πλαίσιο του προγράμματος YESclima

28 Νοεμβρίου, ώρα 17.00 – 21.30

Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Αγίου Δημητρίου

Λεωφόρος Αγ. Δημητρίου 55, Δήμος Αγ. Δημητρίου 

Φόρμα εγγραφής συμπληρώστε ηλεκτρονικά εδώ

https://anemosananeosis.gr/wp-content/uploads/2019/11/banner.jpg 270w" sizes="(max-width: 225px) 100vw, 225px" style="box-sizing:border-box;vertical-align:baseline;font-family:inherit;font-weight:inherit;font-style:inherit;outline:0px;padding:0px;margin:15px auto;display:block;height:auto;width:auto">

Ο Δήμος Αγίου Δημητρίου και η ΚΟΙΝΣΕΠ «Άνεμος Ανανέωσης» θα ήθελαν να σας προσκαλέσουν στην ημερίδα με θέμα: «Εξοικονόμηση ενέργειας στα σχολικά κτήρια και εφαρμογές φυσικών συστημάτων θέρμανσης – δροσισμού» που οργανώνουν την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019,  ώρα17.00 με 21.30,στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου, Λεωφόρος Αγ. Δημητρίου 55 (Δημαρχείο), στο πλαίσιο της υλοποίησης προγράμματος EUKI- YESClima “Νέοι και νέες εργάζονται για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας”.

Το πρόγραμμα υλοποιείται από την ΚΟΙΝΣΕΠ «Άνεμος Ανανέωσης», το Πανεπιστήμιο του Cádiz Ισπανίας, την Γραμματεία Μελλοντικών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και το Ενεργειακό Γραφείο Ανδαλουσίας. Αξιολογήθηκε κι επιλέχθηκε προς χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για το Κλίμα (European Climate Initiative), η οποία αποτελεί ένα χρηματοδοτικό εργαλείο του Γερμανικού Υπουργείου Περιβάλλοντος, Προστασίας της Φύσης και Πυρηνικής Ασφάλειας (BMUB)  που χρηματοδοτεί σχήματα συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη προστασία του κλίματος.

To πρόγραμμα στοχεύει στην:

  • Προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας
  • Γενικότερη προσπάθεια μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας και του οικολογικού αποτυπώματος των σχολείων
  • Εκπαίδευση με καινοτόμο τρόπο και μέσα από συνεργασίες νέων, με στόχο την απόκτηση από αυτούς, δεξιοτήτων, ικανοτήτων και γνώσεων ώστε να εργαστούν σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και φυσικών συστημάτων κλιματισμού
  • Την εξοικείωση των νέων σε επιστημονικά – τεχνικά θέματα, οικονομικά ζητήματα, επιχειρηματικότητα και νομοθεσία σχετικά με την προστασία του κλίματος και πιο ειδικά την εξοικονόμηση ενέργειας και τις ενεργειακές επιθεωρήσεις και παρεμβάσεις.

Στο πλαίσιο του προγράμματος «YESClima Νέοι και νέες εργάζονται για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας» 11 νέοι/ες από την Ελλάδα και 11 νέοι/ες από την Ισπανία, οργανωμένοι σε 3 ομάδες, μέσα από την συνεκτική θεωρητική επιμόρφωση και πρακτική εξάσκησή τους για ένα 6μηνο,  αποκτούν γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες ώστε να μπορούν να εργαστούν επαγγελματικά για την προστασία του κλίματος σε τεχνικές εξοικονόμησης ενέργειας και προώθησης συστημάτων φυσικού κλιματισμού (θέρμανσης – δροσισμού) στα σχολεία και στα κτίρια γενικότερα. Η πρώτη ομάδα ολοκλήρωσε τον Ιούνιο 2019 τη θεωρητική επιμόρφωση και την πρακτική εξάσκησή της, ενώ η δεύτερη ομάδα ξεκίνησε στα μέσα Αυγούστου με εκπαιδευτική επίσκεψη σε κτήρια και σχετικά προγράμματα στο Βερολίνο, ενώ τώρα συνεχίζει με το πρόγραμμα επιμόρφωσης στην Αθήνα.

Το πρόγραμμα έρχεται σε συνέχεια του προγράμματος ZEWklima, έρευνας και μελέτης που ολοκληρώθηκε την άνοιξη του 2018 με συντονιστή το Hoheschule Technic und Wirtschaft (Ανώτατη Σχολή εφαρμοσμένης επιστήμης, τεχνολογίας και οικονομίας) του Βερολίνου, το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, το Πανεπιστήμιο του Cádiz καθώς και τον Άνεμο Ανανέωσης σχετικά με τις αλλαγές που απαιτούνται στην εκπαίδευση, ώστε οι νέοι και οι νέες να μπορούν να εργαστούν επαγγελματικά σε τομείς που προωθούν την εξοικονόμηση ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Οι Δήμοι Αγίου ΔημητρίουΚαισαριανής και Βριλησσίων έχουν επιλεγεί στο πλαίσιο της συνεργασίας του Ανέμου Ανανέωσης με την αυτοδιοίκηση ως Δήμοι στους οποίους οι εκπαιδευόμενοι νέοι και οι νέες εφαρμόζουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους σε ενεργειακούς ελέγχους σε ένα αριθμό σχολείων, συνεργασίας με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και εκπόνησης μελετών για το τι μπορεί να γίνει στα σχολεία αυτά, ώστε να αναβαθμιστούν ενεργειακά και να μετατραπούν σταδιακά σε κτίρια σχεδόν μηδενικών εκπομπών (Zero Emissions Buildings), όπως προβλέπει η νομοθεσία πλέον για τα κτίρια.

Τα σχολεία μπορεί να αναβαθμιστούν ενεργειακά προς όφελος του περιβάλλοντος, του κλίματος και των δημόσιων οικονομικών αλλά και να γίνουν κέντρα εκπαίδευσης νέων στην ενεργειακή αναβάθμιση καθώς κι ευαισθητοποίησης μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών. Στο πλαίσιο του προγράμματος, και σε συνεργασία με τους συμμετέχοντες Δήμους γίνονται ενεργειακοί έλεγχοι σε ένα αριθμό σχολείων, με την συμμετοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας και με βάση μια μεθοδολογία ευαισθητοποίησης και ενεργού συμμετοχής, που έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο ενός άλλου EUKI προγράμματος (EUKI – Κλιματικά Σχολεία Αθήνα – Βερολίνο), στο οποίο συμμετέχει επίσης ο Άνεμος Ανανέωσης. Αυτό το μοντέλο ενεργειακών ελέγχων εμπλέκει ενεργά την εκπαιδευτική κοινότητα ώστε να είναι συμμέτοχη σε όλες τις δράσεις, από την ευαισθητοποίηση μέχρι την πραγματοποίηση των πιλοτικών δράσεων ενεργειακής επιθεώρησης, μελέτης και διατύπωσης ολοκληρωμένων προτάσεων.

Τα σχολεία που συμμετέχουν επιλέγονται με βάση το ενδιαφέρον του Δήμου αλλά και της ίδιας της εκπαιδευτικής κοινότητας, τα χαρακτηριστικά των κτιρίων και των δυνατοτήτων άμεσων παρεμβάσεων. Οι ενέργειες και οι δραστηριότητες γίνονται με ευθύνη των νέων που εκπαιδεύονται, σε συνεργασία πάντα με τον Δήμο και με την εκπαιδευτική κοινότητα και την επίβλεψη του Ανέμου Ανανέωσης. Μετά από τους ελέγχους και ένα σύνολο δραστηριοτήτων κατατίθενται συγκεκριμένες προτάσεις για την ενεργειακή αναβάθμιση των σχολείων που αναλύονται σε τρείς ομάδες παρεμβάσεων: μηδενικού, χαμηλού και μεγαλύτερου κόστους. Οι προτάσεις αυτές είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας με την εκπαιδευτική κοινότητα (μαθητές και εκπαιδευτικοί) αλλά και της αναγκαίας επιστημονικής / τεχνικής τεκμηρίωσης από τους νέους που επιμορφώνονται για τον σκοπό αυτό.

Στους στόχους του προγράμματος είναι να βελτιωθούν άμεσα η ποιότητα των χώρων εκπαίδευσης και η ενεργειακή αποτελεσματικότητα των σχολικών κτιρίων με παθητικά και φυσικά συστήματα κλιματισμού.

Για την πραγματοποίηση των ενεργειακών ελέγχων έχει διαμορφωθεί ένα ερωτηματολόγιο και ο Δήμος συγκεντρώνει στοιχεία σχετικά με τα σχολεία που διευκολύνουν τόσο τις ενεργειακές επιθεωρήσεις όσο και την διατύπωση των προτάσεων.

Με εκτίμηση

Μαρία Ανδρούτσου                                                                      Νίκος Χρυσόγελος

Δήμαρχος Αγ. Δημητρίου                                                Πρόεδρος του Ανέμου Ανανέωσης

EUKI

Το πρόγραμμα της ημερίδας:

«Εξοικονόμηση ενέργειας στα σχολικά κτήρια και εφαρμογές φυσικών συστημάτων θέρμανσης – δροσισμού» στο πλαίσιο του προγράμματος YESclima

28 Νοεμβρίου, ώρα 17.00 – 21.30

Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Αγίου Δημητρίου

Λεωφόρος Αγ. Δημητρίου 55, Δήμος Αγ. Δημητρίου 

17.00-17.15:  Εγγραφή

17.10-17.30: Χαιρετισμοί εκ μέρους του Δήμου Aγ. Δημητρίου Κατερίνα Ασημακοπούλου και του Ανέμου Ανανέωσης Πολύνα Γκιόκα

17.30 – 17.45Κωνσταντίνος Αραβώσης, Γεν. Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων Υπουργείου Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, υπεύθυνος και για θέματα κλίματος  (tbc)

17.45 – 18.00Αλεξάνδρα Σδούκου, Γενική Γραμματέας Ενέργειας και Φυσικών Πόρων του Υπουργείου Περιβάλλοντος (tbc)

18.00-18.15Μαρία Ανδρούτσου, Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου

Η δράση για το κλίμα ως ευκαιρία για την εξοικονόμηση ενέργειας, αναζωογόνηση οικονομίας, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας

18.15 – 18.30: “Κλιματική κρίση, μια πρόσκληση για δράση, αλλαγή της οικονομίας και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσω της εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας του κλίματος – Tο πρόγραμμα EUKI YESclima και η υλοποίησή του σε 3 Δήμους», Νίκος Χρυσόγελος, Άνεμος Ανανέωσης  

18.30-18.45: «Αποτελέσματα από την 2η επίσκεψη εκπαίδευσης στο Βερολίνο για μελέτη φυσικών συστημάτων θέρμανσης-δροσισμού”, Μαριάνα Μπασούλου, Ζαχαρούλα Πιραλισβίλη, Αντώνης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Πατερέλης, Ηρώ-Μαρία Αντωνίου

18.45 – 19.00Ενεργειακή Διαχείριση στα Δημοτικά κτίρια ως τοπική Δράση για το Κλίμα και η συμμετοχική προσέγγιση του έργου BEACON”,  Εύη Τζανακάκη, Αρχιτέκτων Μηχανικός  MSc, Τμήμα Κτιρίων, Διεύθυνση Ενεργειακής Αποδοτικότητας,  Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

19.00-19.15: “Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Φοιτητών για τον σχεδιασμό νηπιαγωγείου στο Δήμο Μοσχάτου –Ταύρου σύμφωνα με το πρότυπο του Παθητικού Κτιρίου” Δημήτρης Παλλαντζάς, Φυσικός ΣΕΜΦΕ, Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτηρίου

19.15 – 19.30: “EUKI project -YESClima team Greece: Εμπειρίες από την υλοποίηση του προγράμματος σε σχολεία στον Δήμο Αγ. Δημητρίου», Τσαμπάζη Αγάπη-Ευαγγελία, Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ, M.SC.

Η εκπαιδευτική διάσταση της δράσης για το κλίμα και την εξοικονόμηση ενέργειας

19.30 – 19.45: «Ενεργειακοί έλεγχοι … και όχι μόνο στα σχολεία του Δήμου Αγίου Δημητρίου” Αικατερίνη Ασημακοπούλου, εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλος Αγίου Δημητρίου σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος και Συντονίστρια του έργου YES Clima στον Δήμο Αγίου Δημητρίου, Ματίνα Λεωτσάκου, Μηχανολόγος Μηχανικός με ειδίκευση στην ενέργεια, Μιχάλης Μπίγκας, Ναυπηγός Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ

19.45 – 20.00: «Η εκπαίδευση για την αειφορία, εκπαίδευση για την κλιματική αλλαγή” Δημήτρης Καλαϊτζίδης, Συντονιστής 4ο ΠΕΚΕΣ

20.00 – 20.15: «10 μεθοδολογικά βήματα για την υλοποίηση προγράμματος για το κλίμα στη σχολική μονάδα», Μαρία Δημοπούλου, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δ/νσης Π.Ε Α’ ΑθήναςΥπεύθυνη για το σχεδιασμό του εκπαιδευτικού υλικού του Προγράμματος EUKI  “Κλιματικά Σχολεία Αθήνα-Βερολίνο»

20.15-20.30: «Πώς μπορούν να γίνουν τα σχολεία Κλιματικά Σχολεία”, Νίκος Στεφανόπουλος, υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δ’ Αθήνας

20.30 – 21.30 Συζήτηση

 

Εκπαιδευτική επίσκεψη του Ανέμου Ανανέωσης στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ στο πλαίσιο του προγράμματος YESClima

Μια ομάδα  νέων επισκέπτεται το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτηρίου. Ακούγεται κάπως περίεργο. Τι σημαίνει Παθητικό Κτήριο, θα αναρωτηθούν οι περισσότεροι; Και γιατί ενδιαφέρονται νέοι άνθρωποι να γνωρίσουν ένα …παθητικό κτήριο;  Και γιατί υπάρχει …Ινστιτούτο Παθητικού Κτηρίου;

Ας ξεκινήσουμε από το ερώτημα «Ποιοι/ες ήταν οι νέοι και οι νέες που συμμετείχαν στην επίσκεψη αυτή»;  Είναι άτομα που εκπαιδεύονται στο πλαίσιο του προγράμματος EUKI YESClima για να εργαστούν για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας. Η ομάδα αποτελείτο από τον κ. Νίκο Χρυσόγελο, Πρόεδρο Δ.Ε. ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ, συντονιστή του προγράμματος, τη Μαριάννα Μπασούλου ( απόφοιτη του τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων Δ.Π.Θ (Integrated Master)) , τον Αντώνιο Παπαδόπουλο (Μηχανολόγο Μηχανικό, MSc Περιβαλλοντολόγο), το Δημήτριο Πατερέλη ( Μηχανικό Περιβάλλοντος , MSc Διαχείριση Ενέργειας ) και τη Ζαχαρούλα Πιραλισβίλι (Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, M.A. Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών).

Πότε συνέβη αυτό: Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Οκτωβρίου 2019. Τη μέρα αυτή ο καιρός ήταν …πολύ καλός, σχεδόν καλοκαιρινός.

     

Μια άλλη ομάδα που είχε επισκεφθεί το Ινστιτούτο πριν από μερικούς μήνες, στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος, είχε την τύχη να δει πώς λειτουργεί το κτήριο όταν έξω είχε χιονίσει.

 

 

Μία από τις δράσεις του προγράμματος “YESClima: Νέοι και νέες εργάζονται για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας”, είναι η εξοικείωση με ενδιαφέροντα παραδείγματα κτηρίων που ήδη υπάρχουν και λειτουργούν με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας ή πρότυπα «παθητικά κτήρια». Στο πλαίσιο λοιπόν της εκπαίδευσής τους οι νέοι/ες επισκέφθηκαν  το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτηρίου (ΕΙΠΑΚ).

Στο πλαίσιο της επίσκεψης, έγινε ενημέρωση αναφορικά με τις βασικές αρχές που διέπουν την έννοια του “παθητικού κτηρίου”. Ο κ. Στέφανος Παλλαντζάς, Πολιτικός Μηχανικός και Πρόεδρος Δ.Σ. του ΕΙΠΑΚ μας παρουσίασε τη φιλοσοφία του «παθητικού κτηρίου». Συγκεκριμένα, έγινε εκτενής αναφορά για τις βέλτιστες δυνατές παρεμβάσεις καθώς και για το διεθνές πλαίσιο και τη συνεργασία που έχει αναπτυχθεί.

Το παθητικό κτίριο

Το παθητικό κτίριο και το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου (ΕΙΠΑΚ), βρίσκονται επί της οδού Αναστάσεως 112, στην περιοχή Παπάγου Αττικής. Το κτίσμα στο οποίο εφαρμόστηκαν οι αρχές του παθητικού κτηρίου είναι μια μονοκατοικία του 1965 η οποία ανακαινίστηκε πλήρως και αναβαθμίστηκε ενεργειακά, ώστε να αποτελέσει ένα κατάλληλο για επίδειξη πρότυπο.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η ομάδα ενημερώθηκε για τη μονάδα μηχανικού αερισμού με ανάκτηση θερμότητας. Κατά αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνεται η εισαγωγή αέρα στον εσωτερικό χώρο. Η διαδικασία έχει ως εξής: καθώς εισέρχεται ο αέρας, φιλτράρεται και εν συνεχεία ψύχεται ή θερμαίνεται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, με τη βοήθεια εναλλάκτη. Έτσι, προκύπτει επαρκής αερισμός του δωματίου και διατήρηση της θερμικής άνεσης. Το σύστημα εξασφαλίζει την καλή ποιότητα αέρα μέσω της ανακύκλωσης του. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να ανοιχτούν τα παράθυρα κι αποφεύγονται έτσι οι θερμικές απώλειες.

 

Επιπροσθέτως, τονίστηκε η σημασία της κατάλληλης μόνωσης της εξωτερικής τοιχοποιίας και οροφής, καθώς και η αποφυγή δημιουργίας του φαινομένου της θερμογέφυρας, ώστε να επιτευχθεί η ελάχιστη θερμική απώλεια.

Στη συζήτηση, έγινε λόγος και για το οικονομικό σκέλος ενός τέτοιου εγχειρήματος και κατά πόσο είναι εν τέλει οικονομικά αποδοτικό. Το συμπέρασμα ότι σε βάθος χρόνου, αποδεικνύεται τελικά πολύ συμφέρουσα επιλογή.

Τέλος, σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η κλιματική κρίση τείνει να φύγει εκτός ελέγχου, η αναγκαιότητα για πρωτοβουλίες και αλλαγές είναι μεγάλη. Θα πρέπει να γίνουν άμεσα πολλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και να εφαρμοστεί ένα ολιστικό μοντέλο που θα συμπεριλαμβάνει πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, γενναίες παρεμβάσεις στο κτιριακό δυναμικό έτσι ώστε να έχουν ελάχιστες ενεργειακές ανάγκες, ανασχεδιασμό των χρηματοδοτικών εργαλείων του κράτους αλλά και μεγάλη περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ως προς αυτό το θέμα καθώς κι ενημέρωση για τους τρόπους ενεργειακής διαχείρισης της καθημερινότητας.

Έγινε εκτενής αναφορά για κλίμακα των παρεμβάσεων που απαιτούνται τόσο σε τοπικό όσο και διεθνές περιβάλλον, οι συνέργειες και συνεργασίες που αναφύονται, όπως ανάμεσα στο Ελληνικό και το Γερμανικό Ινστιτούτο Παθητικών Κτιρίων. Ο κ. Παλλαντζάς μας ενημέρωσε επίσης για το Διεθνές Συνέδριο Παθητικών Κτιρίων και Εξοικονόμησης Ενέργειας στην Κίνα, όπου τονίστηκαν οι διεθνείς εξελίξεις και τάσεις με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κατασκευή ολόκληρου συγκροτήματος παθητικών κτηρίων πολύ μεγάλης έκτασης στην Κίνα, όχι μεμονωμένων  μόνο κτηρίων.

Στο πλαίσιο της συνάντησης συζητήθηκε και η ιδέα  να κατασκευαστεί ένα παθητικό κτήριο, το οποίο θα αποτελούσε ένα πρότυπο κοινωνικής κατοικίας για άτομα που είναι ευάλωτα. Με αυτόν τον τρόπο, θα έπνεε αέρας αλλαγής σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο. Το περιβάλλον είναι συνώνυμο της ζωής και οφείλουμε να το προστατεύουμε, αλλά ταυτόχρονα το οφείλουμε και στους ανθρώπους. Επομένως, κρίνονται αναγκαίες οι παρεμβάσεις για τη βελτίωση και αναβάθμιση του περιβάλλοντος και κατ ’επέκταση των συνθηκών ζωής των πολιτών.

Το πρόγραμμα

Το πρόγραμμα “YESClima: Νέοι και νέες εργάζονται για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας”, υλοποιείται από την ΚΟΙΝΣΕΠ «Άνεμος Ανανέωσης», το Πανεπιστήμιο του Cádiz Ισπανίας (συντονιστής του προγράμματος),  την Γραμματεία Μελλοντικών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και το Ενεργειακό Γραφείο Ανδαλουσίας.  Το πρόγραμμα αξιολογήθηκε κι επιλέχθηκε προς χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για το Κλίμα (European Climate Initiative), η οποία αποτελεί ένα χρηματοδοτικό εργαλείο του Γερμανικού Υπουργείου Περιβάλλοντος, Προστασίας της Φύσης και Πυρηνικής Ασφάλειας (BMUB)  που χρηματοδοτεί σχήματα συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη προστασία του κλίματος.

To πρόγραμμα στοχεύει στην:

  • Προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας
  • Γενικότερη προσπάθεια μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας και του οικολογικού αποτυπώματος των σχολείων
  • Εκπαίδευση με καινοτόμο τρόπο και μέσα από συνεργασίες νέων, με στόχο την απόκτηση από αυτούς, δεξιοτήτων, ικανοτήτων και γνώσεων ώστε να εργαστούν σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και φυσικών συστημάτων κλιματισμού
  • Την εξοικείωση των νέων σε επιστημονικά – τεχνικά θέματα, οικονομικά ζητήματα, επιχειρηματικότητα και νομοθεσία σχετικά με την προστασία του κλίματος και πιο ειδικά την εξοικονόμηση ενέργειας και τις ενεργειακές επιθεωρήσεις και παρεμβάσεις.

Στο πλαίσιο του προγράμματος «YESClima: Νέοι και νέες εργάζονται για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση ενέργειας» 11 νέοι/ες από την Ελλάδα και 11 νέοι/ες από την Ισπανία, οργανωμένοι σε 3 ομάδες, μέσα από την συνεκτική θεωρητική επιμόρφωση και πρακτική εξάσκησή τους για ένα 6μηνο, θα αποκτήσουν γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες ώστε να μπορούν να εργαστούν στο μέλλον επαγγελματικά σε τεχνικές εξοικονόμησης ενέργειας και για την προώθηση συστημάτων φυσικού κλιματισμού στα σχολεία και στα κτίρια.

Ο Δήμος Αγίου Δημητρίου, ο Δήμος Βριλησσίων και ο Δήμος Καισαριανής έχουν επιλεγεί από τον Άνεμο Ανανέωσης στο πλαίσιο της συνεργασίας του με την αυτοδιοίκηση ως Δήμοι στους οποίους οι εκπαιδευόμενοι νέοι και οι νέες θα εφαρμόσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους σε ενεργειακούς ελέγχους σε ένα αριθμό σχολείο, διερεύνησης μορφών συνεργασίας με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και εκπόνησης μελετών για το τι μπορεί να γίνει στα σχολεία αυτά, ώστε να αναβαθμιστούν ενεργειακά και να μετατραπούν σταδιακά σε κτίρια σχεδόν μηδενικών εκπομπών (Zero Emissions Buildings), όπως προβλέπει πλέον η νομοθεσία για τα κτίρια.

 

Πρόσκληση στην ανοιχτή εκδήλωση του προγράμματος

«ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ & ΣΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΑΘΗΝΑ»

Την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019 από τις 17.00 έως τις 20.00 θα πραγματοποιηθεί στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66, Αθήνα 11851) η καταληκτική εκδήλωση του προγράμματος «ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ & ΣΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΑΘΗΝΑ – ΒΕΡΟΛΙΝΟ».

Η εκδήλωση περιλαμβάνει παρουσίαση των αποτελεσμάτων του προγράμματος, ανοικτή συζήτηση για τις εμπειρίες που αποκόμισαν από το έργο οι συμμετέχοντες φορείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι επισκέπτες θα έχουν την δυνατότητα να:
– Να ενημερωθούν για τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής έρευνας του προγράμματος
– Να ενημερωθούν για το Action Plan για την εξοικονόμηση της ενέργειας και τα θέματα της κλιματικής αλλαγής στα σχολεία του Δήμου Αθηναίων

 

     

 

training-on-climate-protection

Η ταυτότητα του προγράμματος:

Το πρόγραμμα υλοποιείται από τον Δήμο Αθηναίων, τον «Άνεμο Ανανέωσης», τη γερμανική Πρωτοβουλία Πολιτών «Σεβασμός στην Ελλάδα»/Respect for Greece και το γερμανικό «Ανεξάρτητο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Θεμάτων»/UfU και υποστηρίζεται από το EUKI/ European Climate Initiative, που αποτελεί χρηματοδοτικό εργαλείο του Υπουργείου Περιβάλλοντος της Γερμανίας για θέματα κλίματος.

cid:0.28873910540.2727079412156264980.16e88509302__inline__img__src cid:1.28873910540.559952771666326456.16e88509303__inline__img__src

Στο πρόγραμμα, το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, στοχεύει στην εξοικονόμηση ενέργειας στα σχολικά κτίρια και την ευαισθητοποίηση των μαθητών για την κλιματική αλλαγή και συμμετέχουν 72 σχολεία του Δήμου Αθηναίων με 200 εκπαιδευτικούς.

ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ:

EUKI

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τον «Αθήνα 9,84»