Ιστορική απόφαση Ευρωκοινοβουλίου για εφαρμογή άρθρου 7 για αντιδημοκρατική συμπεριφορά Ορμπάν

 
ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ χαιρετίζουμε την απόφαση της ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου που πάρθηκε με πλειοψηφία μεγαλύτερη των 2/3 για την έναρξη διαδικασιών του άρθρου 7 εναντίον των αντιδημοκρατικών πρακτικών του Ούγγρου πρωθυπουργού Viktor Orbán. Είναι μια ιστορική απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου αφού κάτι τέτοιο θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά. Την απόφαση αυτή πρέπει να υπερψηφίσει το Συμβούλιο με πλειοψηφία 4/5.
 
Χαιρετίζουμε τον ρόλο που έπαιξαν οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ στο ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ εδώ και 8 χρόνια με εκθέσεις, εκδηλώσεις, τραπέζια διαλόγου με φορείς από την Ουγγαρία και όλη την Ευρώπη με στόχο να υπάρχει μια στενή παρακολούθηση των αντιδημοκρατικών πρακτικών του καθεστώτος που έχει επιβληθεί από τονOrban στη χώρα, που στρέφονται ευθέως εναντίον των ευρωπαϊκών αξιών και αρχών. Ηέκθεση που υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ήταν μια ουσιαστική και συναινετική δουλειά – ώστε να εξασφαλιστεί η πλειοψηφία αυτή – της πράσινης ευρωβουλευτού Judith Sargentini. Η έκθεση είχε συζητηθεί και εξασφαλίσει μεγάλη πλειοψηφία στις επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου LIBE, CONT, CULT, AFCO & FEMM πριν φτάσει στην Ολομέλεια.
 
Η απόφαση δεν στρέφεται εναντίον της Ουγγαρίας αλλά εναντίον των αντιδημοκρατικών πρακτικών του Πρωθυπουργού της χώρας V. Orban και δείχνει πώς πρέπει να κινηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση αν θέλουμε να βελτιώσει τις επιδόσεις της στα θέματα των ευρωπαϊκών αξιών κι αρχών, να είναι η Ευρώπη των πολιτών

 

 

Επιδοτούμε την καταστροφή του κλίματος και της υλικής βάσης της ζωής αντί να ενισχύσουμε με τα χρήματα αυτά την μετάβαση σε μια πιο οικολογικά και κοινωνικά υπεύθυνη οικονομία!

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε ότι οι κοινωνίες πρέπει να επενδύσουν στην μετάβαση από την σημερινή οικονομία της καταστροφής και των ανισοτήτων σε μια οικονομία που θα διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή, την προστασία του περιβάλλοντος, την υπεύθυνη οικονομία για όλες τις γενιές, σημερινές κι επόμενες.

Αυτή η μετάβαση είναι εφικτή και μπορεί να συγκεντρώσει την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας, δεν είναι κάτι που αφορά μειοψηφίες. Στην μετάβαση αυτή κεντρικό ρόλο αποτελεί η αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, με θέμα αιχμής μια οικονομία που δεν θα ανατρέπει βίαια το κλίμα, αλλά θα το προστατεύει, ώστε σταδιακά να ισορροπήσει ξανά μετά από πολλές εκατονταετίες, αλλά και θα διασφαλίζει την προσαρμογή στα νέα κλιματικά δεδομένα.

Πολλοί αδιαφορούν σήμερα τόσο για το κοινωνικό και περιβαλλοντικά κόστος της κλιματικής αλλαγής ή δεν το έχουν συνειδητοποιήσει αλλά οι πιο πολλοί αγνοούν ότι η υποστήριξη της μετάβασης της οικονομίας θα μας κοστίσει πολύ πιο λίγο από αυτά που πληρώνουμε σήμερα για να επιδοτείται η «βρώμικη» παραγωγή, η διατήρηση των ορυκτών καυσίμων που καταστρέφουν την υλική βάση της ζωής πάνω στον μικρό μας πλανήτη.

Δεν είναι απλώς κάποιοι οικολόγοι ή επιστήμονες που έχουν υπολογίσει το οικονομικό κόστος της καταστροφικής για το περιβάλλον επιδότησης των ορυκτών καυσίμων.  Το ύψος των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα είναι της τάξης των 112 δις Ευρώ ετησίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δηλαδή επιδοτούμε ετησίως με εκατοντάδες δις ευρώ την καταστροφή μας!!!!

Τώρα έρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που υπολογίζει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο χρειάζονται ετησίως 180 δις ευρώ επιπλέον της διαθέσιμης χρηματοδότησης για να επιτευχθούν οι στόχοι για την προστασία του κλίματος και την προσαρμογή στα νέα κλιματικά δεδομένα σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

https://ec.europa.eu/info/business-economy-euro/banking-and-finance/sustainable-finance_en

Ένα ποσό όχι ιδιαίτερα μεγάλο αν το συγκρίνει μάλιστα με το ύψος της επιδότησης των ορυκτών καυσίμων.  Χωρίς να υπολογίσουμε τι μας κοστίζει σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο η αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων σε συνδυασμό με την κατάρρευση των υποδομών που δεν αντέχουν τις αυξανόμενες πιέσεις πλέον από την κλιματική αλλαγή αλλά και τα ανθρώπινα θύματα από τα φαινόμενα αυτά. 

Image result for political debate

 

Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική κουλτούρα. Όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι απίστευτα. Δείχνουν πολιτικές συμπεριφορές χωρίς αρχές, πρόγραμμα και στόχους.

Ας δούμε ένα παράδειγμα από τα χιλιάδες που βιώνουμε καθημερινά. Ο Κ. Μητσοτάκης αναγγέλλει από τη ΔΕΘ ότι η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ θα περάσει στους Δήμους και τα έσοδα από αυτόν θα "αντικαταστήσουν" την κρατική χρηματοδότηση προς τους δήμους (συνοπτικά το μήνυμα).

Θα περίμενε κάποιος και σοβαρή προεργασία πάνω σε αυτό από την ΝΔ και σοβαρή κριτική ή αντιπρόταση από τα άλλα κόμματα. Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει.

Σχετικά με την ΝΔ: Η εξαγγελία δεν βασίζεται σε επεξεργασία του μοντέλου που υπονοεί, δεν φαίνεται να είναι μια επεξεργασμένη πρόταση διότι κάτι τέτοιο πράγματι χρειάζεται γενικότερη αλλαγή του μοντέλου διοίκησης ώστε να γίνει από συγκεντρωτικό πιο αποκεντρωμένο. Αυτή η εξαγγελία δεν στέκει από μόνη της γιατί πρέπει να συνδυαστεί με βαθύτερες αλλαγές στο διοικητικό μοντέλο αλλά και ανάπτυξη από τους δήμους ενός μηχανισμού που θα εισπράττει παρόμοιους φόρους. Προφανώς, όμως, απαιτούνται και πολλές άλλες αλλαγές και διευκρινήσεις, πχ πώς μικροί δήμοι θα μπορέσουν να αναπτύξουν παρόμοιες στρατηγικές και μηχανισμούς όταν δεν μπορούν να έχουν πχ έναν τεχνικό ή δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν τα απορρίμματα; Αν δεν ήταν ένα πυροτέχνημα όπως κάνει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, ο Κ.Μ. θα πρότεινε μια σοβαρή συζήτηση για αλλαγή του θεσμικού πλαισίου και του Συντάγματος, ώστε να προχωρήσουμε παρακάτω. Ούτε καν νύξη δεν έγινε για κάτι τέτοιο. Απλώς "δεσμεύτηκε" ότι θα το πετύχει σε ...3 χρόνια!!!!!

Σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ: Εντάξει το καταλάβαμε, όλη η εκλογική του κριτική θα επικεντρώσει στον Πινοσέτ και στη σχολή του Σικάγου (ασχέτως αν έχει εφαρμόσει κι αυτός κάποιες από τις πρακτικές της περίφημης...σχολής). Θα περίμενε πάντως κάποιος από τις κομματικές δυνάμεις να τοποθετηθούν επί της ουσίας της πρότασης και να μην πετάξουν κι αυτές πυροτεχνήματα, να μην πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα για ένα πράγματι σοβαρό θέμα (το οποίο δεν θέλησε ούτε καν να αγγίξει ο Κ.Μητσοτάκης). Το ένα ερώτημα αφορά το συγκεκριμένο, δηλαδή πρέπει να υπάρχει αυτός ή άλλος φόρος περιουσίας, αν ναι, πώς θα γίνει πιο δίκαιος, αν ναι, πώς μπορεί να έχει κοινωνικούς ή οικολογικούς στόχους κα. Το δεύτερο ερώτημα είναι αν τα κόμματα υποστηρίζουν γενικότερα την ανάγκη να περάσουμε σε ένα νέο μοντέλο κοινωνικής και διοικητικής αποκεντρωμένης δημοκρατικής οργάνωσης, αναπτύσσοντας προσεγγίσεις bottom-up και συμμετοχικού σχεδιασμού. Αν θέλουν, δηλαδή, προγραμματικά, όχι στη βάση τακτικών εκλογικών σχεδιασμών, να προχωρήσει η χώρα σε αναβάθμιση των δήμων, ανάληψη σοβαρών ρόλων και πόρων από την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση.

Ακούγοντας τις "πολιτικές" τοποθετήσεις των μεν και των δε, πραγματικά τρελαίνομαι. Καμία σοβαρή προγραμματική συγκρότηση. Αφού το είπε ο Κ.Μ. στα κάγκελα οι άλλοι, ή το ανάποδο αφού το είπε ο ΑΤ στα κάγκελα οι νεοδημοκράτες.

Οι αλλαγές θα απαιτούσαν τόλμη, σοβαρή προεργασία, ουσιαστικό διάλογο, διάθεση να αλλάξουμε (όχι απλώς να καταλάβουμε τις καρέκλες στις οποίες κάθονταν οι προηγούμενοι).

Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που σκέφτονται ορθολογικά και νοιάζονται ακόμα για ουσιαστικές, ισορροπημένες, δίκαιες και ορθολογικές αλλαγές σε ένα σύστημα και ένα μοντέλο που έχει καταρρεύσει αλλά κανένας δεν θέλει να μεταρρυθμίσει πραγματικά (πέρα από τα εύκολα συνθήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα);

Η εικόνα ίσως περιέχει: 2 άτομα, κείμενο

Δεν ξεχνάμε ότι ο (νεο)ναζισμός σκοτώνει: ο Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από τα τάγματα της Χρυσής Αυγής, 5 χρόνια πριν. Δεν είναι ο μόνος. Χρειάστηκε να συνειδητοποιηθεί ότι η ανεξέλεγκτη δράση της εγκληματικής οργάνωσης είχε και ανθρώπινα θύματα για να κινηθούν οι αρχές, Αλλά είχε δηλητηριαστεί ήδη το κοινωνικό σώμα. Η αργή εξέλιξη της δίκης έχει οδηγήσει στο περιθώριο τα όσα αποκαλύπτονται σε αυτήν. Κι όμως, αν κάτι χρειάζεται η κοινωνία σήμερα είναι να συνειδητοποιήσει ότι η βία, ο ρατσισμός, ο νεοναζισμός δεν οδηγούν προς καλύτερη ζωή αλλά προς μια ανυπόφορη ζωή...

Μπορεί ο Τραμπ να προσπαθεί να τινάξει τη συμφωνία για το κλίμα στον αέρα (τον βοηθάνε κι άλλοι με την αδιαφορία τους βέβαια). Παρόλα αυτά στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλοί φορείς, δήμοι και επιχειρήσεις που αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για την κλιματική αλλαγή διότι είναι πλέον εδώ.

Μια ελπιδοφόρα πολιτική από τα κάτω είναι αυτή των δεσμεύσεων πόλεων να ακολουθήσουν πολιτική απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Για παράδειγμα 10 πόλεις στις ΗΠΑ έχουν ήδη δεσμευτεί να γίνουν πόλεις βασισμένες 100% στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Denver, Minneapolis, St. Louis, Orlando, Florida; Concord, New Hampshire; Columbia, South Carolina; Denton, Texas; Fayetteville, Arkansas; Norman, Oklahoma and Santa Barbara, California. Άλλες 80 Πόλεις κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Πολύ ενδιαφέρουσα η έκθεση της Sierra Club

https://www.sierraclub.org/ready-for-100/case-study-report-cities-are-ready-for-100-clean-energy

 

Είμαστε μέλος του Δικτύου LEMAT

Το μήνυμά μας: ξεχωριστός χώρος, άνθρωποι, αξίες

WELCOMMON Hostel, μίανέαεμπειρίαστονυπεύθυνοτουρισμό

Tο WELCOMMONHostel είναι ένα hostel στο κέντρο της Αθήνας, μία καινοτόμος πρόταση αειφόρου τουρισμού, καινοτομίας, τέχνης, κοινωνικής και επαγγελματικής ένταξης, που βασίζεται στην έννοια της “κοινότητας”, μια ιδέα και μια δραστηριότητα της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης «ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ». Απευθυνόμαστε και φιλοξενούμε όχι μόνο μεμονωμένα άτομα και παρέες αλλά και και γκρουπ επισκεπτών από όλο τον πλανήτη που έχουν άποψη και ενδιαφέροντα: πανεπιστημιακές ομάδες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, σύλλογοι, όμιλοι, ομάδες και συναντήσεις Erasmus+, συμμετέχοντες σε συνέδρια για πολιτιστικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα.

Το WELCOMMONπροσφέρει πληθώρα επιλογών για την διαμονή σας. Μπορείτε να επιλέξετε κοινό δωμάτιο οχτώ κλινών προκειμένου να το μοιραστείτε με φίλους ή άλλους ταξιδιώτες, μπορείτε να διαλέξετε πεντάκλινο, τετράκλινο, τρίκλινο, δίκλινο ή μονόκλινο δωμάτιο, έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε κάποιο οικονομικό δωμάτιο ή να διαθέσετε λίγα περισσότερα χρήματα προκειμένου να έχετε επιπλέον παροχές, όπως δωμάτιο με μπαλκόνι. Ανεξαρτήτως του τι θα επιλέξετε, όλα τα δωμάτια είναι άνετα, καθαρά και ευχάριστα, ορισμένα μάλιστα είναι καλλιτεχνικά διακοσμημένα,  με επαναχρησιμοποιημένα αλλά αναβαθμισμένα υλικά (reuse, upcycling) με βάση οικολογική άποψη, έχοντας πάντα ως γνώμονα την άνεσή σας.

Το κτίριο, τα δωμάτια και οι κοινόχρηστοι χώροι είναι προσβάσιμοι σε άτομα με περιορισμένη κινητικότητα. Το WELCOMMON Hostel βρίσκετε σε απόσταση ελάχιστων λεπτών με τα πόδια από σημαντικά σημεία πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος καθώς και κεντρικούς συγκοινωνιακούς κόμβους.

Η παρουσία μας στην περιοχή έχει αναβαθμίσει την γειτονιά και την ποιότητα ζωής.

Το Hostel, Welcome in Common (από κοινού καλωσόρισμα)

Tο WELCOMMON είναι ένα επταόροφο hostel στο κέντρο της Αθήνας που απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε ηλικίας που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στο τρίπτυχο: special place, people, values. Το WELCOMMON δεν είναι μόνο ένα hostel -έστω πολύ καλό, είναι, επίσης, μέρος ενός κοινωνικού πειράματος, κέντρο καινοτομίας και τέχνης, καθώς και χώρος κοινωνικής κι επαγγελματικής ένταξης.

Θα ήταν χαρά μας να σας υποδεχτούμε κι εξασφαλίσουμε την άνετη διαμονή σας το διάστημα που θα μείνετε στην Αθήνα, καθώς και να σας βοηθήσουμε να οργανώσετε την επίσκεψή σας στην πόλη, να σας ενημερώσουμε για ενδιαφέροντα κοινωνικά δρώμενα και ομάδες, να σας δώσουμε πληροφορίες για άλλες ελληνικές πόλεις, νησιά ή ορεινούς προορισμούς, να σας φέρουμε σε επαφή με ποδηλατικούς συλλόγους, να σας μυήσουμε στις ελληνικές γαστρονομικές απολαύσεις.

Μπορείτε να συνδιάσετε την άνετη διαμονή σας με συναντήσεις εργασίας και εκδηλώσεις στο χώρο μας, μπορούμε  να φιλοξενήσουμε το σεμινάριο ή εργαστήριό σας, καθώς και εκθέσεις ζωγραφικής ή άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Επικοινωνήστε μαζί μας στο welcΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. πριν την άφιξή σας στην Αθήνα και ενημερώστε μας για τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά σας!

Ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες (καλλιτεχνικής κι όχι μόνο) έκφρασης όσων διαμένουν στο WELCOMMON HOSTEL

Επισκεπτόμενοι/ες την Αθήνα θα μπορούσατε να συμμετάσχετε σε κάποια εκδήλωση ή ακόμα και να παρουσιάσετε εσείς οι ίδιοι κάποιο θέμα στους διαμένοντες κι άλλους επισκέπτες του WELCOMMON Hostel, στις διάφορες γωνιές συνάντησης, στις “αίθουσες διδασκαλίας”, στο café/bar (G-local) ή στο εστιατόριο “In Common”, πίνωντας τον χυμό, τον καφέ ή το τσάι σας, την μπύρα ή το κρασί σας. 

Αν κατά την διάρκεια της παραμονής σας στο WELCOMMON HOSTEL, νοιώσετε την ανάγκη:

- να παίξετε κιθάρα ή αρμόνιο, ναι, μπορείτε να το κάνετε, βάζουμε τα όργανα, βάζετε το ταλέντο σας,

- να ζωγραφίσετε, ναι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την “αίθουσα ζωγραφικής” (art room) που διαθέτουμε,

- να διαβάσετε ένα βιβλίο, ναι μπορούμε να σας διαθέσουμε, βελτιώσουμε σταδιακά την δανειστική βιβλιοθήκη μας, υπάρχουν γωνιές κι εκτός δωματίου όπου μπορείτε να διαβάσετε

Είναι αλήθεια, ναι αντιλαμβανόμαστε με ολοκληρωμένο τρόπο τις διαφορετικές ανάγκες των τουριστών!

  

Πως το WELCOMMONHostel είναι διαφορετικό;

Το WELCOMMON Hostel σημαίνειαυτό ακριβώς, “από κοινού καλωσόρισμα”. Δεν είναι μόνο μια καλή επιλογή για την διαμονή σας στην Αθήνα, είναι, λοιπόν, ένας τρόπος να:

απολαύσετε την παραμονή σας στην πόλη,

ανακαλύψετε την κοινωνική, πολιτιστική και περιβαλλοντική πλευρά της,

ανταλλάξετε εμπειρίες και ιδέες,

- οργανώστε κοινωνικές, περιβαλλοντικές και πολιτιστικές δραστηριότητες μαζί μας ή και στο χώρο μας

- μάθετε και “μοιραστείτε”, μέσω της συμμετοχής σας σε δράσεις που οργανώνουμε (καλλιτεχνικές εκθέσεις, μη τυπικές εκπαιδεύσεις, μουσικά δρώμενα, επισκέψεις σε πολιτιστικούς χώρους, κλπ.) ή της διοργάνωσης δικής σας εκδήλωσης (π.χ. συναυλία, μαθήματα ζωγραφικής, ομιλία).

Το WELCOMMON HOSTEL είναι ένα από τα καλά παραδείγματα για τον ρόλο που μπορεί να παίξει η κοινωνική επιχειρηματικότητα στο πλαίσιο μιας υπεύθυνης και βιώσιμης οικονομίας, με σημαντικό κοινωνικό όφελος.

Η φιλοσοφία μας είναι να αποτελούμε μέρος της κοινωνικής αλλαγής που θέλουμε να δούμε να συμβεί. Ο «ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ» δεσμεύεται να συμβάλει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου μέσω της κοινωνικής και πράσινης οικονομίας και το συνεταιριστικό επιχειρηματικό μοντέλο. Θέλουμε να επηρεάσουμε την ελληνική κοινωνία προς μία περισσότερο βιώσιμη, οικολογικά και κοινωνικά δίκαιη κατεύθυνση.

Το όραμά μας είναι να φέρουμε κοντά ανθρώπους από όλο τον κόσμο, να τους δώσουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν, να διασκεδάσουν και να ανακαλύψουν την δημιουργική πλευρά της Αθήνας. Στο WELCOMMONHostel μπορούμε να σας φέρουμε σε επαφή με την πολιτιστική Ελλάδα, με περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις και φορείς της κοινωνικής οικονομίας. Θα ήταν χαρά μας να συμβάλετε με τις δικές σας ιδέες και εμπειρίες. Στόχος μας είναι η προβολή του αντικτύπου που οι συνεταιρισμοί και οι κοινωνικές επιχειρήσεις μπορούν να έχουν στις κοινωνίες, αναζωογονώντας γειτονιές, δημιουργώντας γέφυρες μεταξύ κοινοτήτων, κοινωνικών ομάδων, νεοαφιχθέντων και ντόπιων.

Η αποστολή μας είναι η καθημερινή βελτίωση των υπηρεσιών μας, ώστε να κάνουμε το hostel όλο και περισσότερο άνετο, φιλικό, καλλιτεχνικό και κοινωνικά καινοτόμο. Μπορουμε να οργανώσουμε την επίσκεψή σας στην πόλη και να σας δώσουμε πληροφορίες σχετικά με ενδιαφέροντα κοινωνικά δρώμενα και ομάδες. Μπορούμε, επίσης, να σας δώσουμε πληροφορίες για άλλες ελληνικές πόλεις, νησιά ή ορεινούς προορισμούς, να σας φέρουμε σε επαφή με ποδηλατικούς συλλόγους, καθώς και να σας μυήσουμε στις ελληνικές γαστρονομικές απολαύσεις.

Εκπαίδευση σε κοινωνικά και επαγγελματικά θέματα

Παρόλο που το WELCOMMONείναι ένα σύγχρονο hostel, δύο όροφοι του κτιρίου εξακολουθούν να λειτουργούν ως ανοιχτό κέντρο κοινωνικής ενδυνάμωσης, εκπαίδευσης, υποστήριξης, συμβουλευτικής, κοινωνικής και επαγγελματικής ένταξης σε σύγχρονους τομείς που είναι αναγκαίοι για την κοινωνία μας, ιδιαίτερα μέσα από σχήματα κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε - παρέχοντας ολοκληρωμένη υποστήριξη - προϋποθέσεις για νέες ευκαιρίες απασχόλησης για όλους/ες σε τομείς όπως καινοτόμες κοινωνικές υπηρεσίες, βιώσιμος τουρισμός, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση, upcycling, εθνικές κουζίνες, πολιτισμός, πράσινη/κυκλική οικονομία, ενεργειακή απόδοση, παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές κ.α. Οι κοινωνίες μας δεν πρέπει να αποδέχονται να υπάρχουν χαμένες γενιές, δεν πρέπει να αφήνουμε πίσω τους νέους ανθρώπους, ανεξαρτήτως αν είναι Έλληνες, μετανάστες ή πρόσφυγες.

Προσφέρουμεήδη μαθήματα (π.χ. εκμάθηση γλωσσών, ζωγραφική, κουκλοθέατρο, μουσική κ.α.) με την υποστήριξη εθελοντών, που είναι πρόσφυγες, μετανάστες, ντόπιοι ή τουρίστες.

Εργαζόμαστε για την ενδυνάμωση και εκπαίδευση,και σχεδιάζουμε διαδραστικά εργαστήρια για την επαγγελματική κατάρτιση και  την ανάπτυξη των δεξιοτήτων τόσο προσφύγων, ιδίως νέων, όσο κι Ελλήνων προκειμένου να τους βοηθήσουμε να βρουν τον δρόμο τους στην κοινωνία μας,  προς όφελος δικό τους και της ίδιας της κοινωνίας.

Είμαστε μέρος της κοινωνικής αλλαγής που θέλουμε να δούμε να συμβαίνει

Η Αθήνα βρίσκεται σε κρίση, αλλά ταυτοχρόνως μπορεί κάποιος/α να δει μια πραγματική αλλαγή εάν αποφασίσει να γίνει μέρος της κοινωνικής και οικολογικής αλλαγής. Εμείς έχουμε αποφασίσει να είμαστε μέρος αυτής της αλλαγής.

Στο WELCOMMON Hostel μπορούμε να σας μυήσουμε στον κόσμο της ελληνικής κοινωνικής οικονομίας, ώστε να μάθετε τις δυνατότητες, αλλά και τις αδυναμίες της. Μπορείτε να συμβάλετε κι εσείς με τις ιδέες και την εμπειρία σας.

The WELCOMMON Hostel αναδεικνύει τον θετικό αντίκτυπο που οι συνεταιρισμοί και οι κοινωνικές επιχειρήσεις μπορούν να έχουν στις κοινωνίες, στη γειτονιά, στην απασχόληση, στις αξίες, στην κοινωνική οργάνωση, στο περιβάλλον, στην συμμετοχή.

Ο «ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ» δεσμεύεται να συμβάλει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου μέσω της κοινωνικής και πράσινης οικονομίας και το συνεταιριστικό επιχειρηματικό μοντέλο. Κάνουμε πράξη και προσπαθούμε καθημερινά να επηρεάσουμε με το παράδειγμα, τις δραστηριότητες και τις συνεργασίες μας την ελληνική κοινωνία προς μία περισσότερο βιώσιμη, οικολογικά και κοινωνικά δίκαιη κατεύθυνση.

Ανακάλυψε την άλλη όψη της πόλης

Η διαμονή σας στο WELCOMMONHostel είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψετε τι συμβαίνει στην πόλη. Μπορείτε να συμμετάσχετε σε πρωτοβουλίες που έχουν ως στόχο την αναμόρφωση της πόλης και την περιβαλλοντικής της προστασία, καθώς και να έρθετε σε επαφή με ομάδες και πρωτοβουλίες που εργάζονται με ανέργους, νέους και δραστηριοποιούνται στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή την ένταξη προσφύγων ή να συμμετάσχετε σε μια διαδρομή μαζί με άλλους ενδιαφερόμενους στην “κοινωνική πλευρά της πόλης” ή στο βουνό του Υμηττού.

Υπάρχει μία ενδιαφέρουσα, “αθέατη” πλευρά της πόλης, μία ζωντανή και φρέσκια πόλη μέσα στην πόλη. Η κοινότητά μας είναι έτοιμη να σας υποδεχτεί και να εργαστεί μαζί σας για να την “ανακαλύψετε”.

Βοήθησέ μας να ενισχύσουμε το κοινωνικό αντίκτυπο του project μας

Με την επιλογή σας να μείνετε μαζί μας συμβάλλετε στη συνέχιση της απασχόλησης μια φανταστικής ομάδας ανθρώπων, η οποία αποτελείται από μακροχρόνια ανέργους Έλληνες, μετανάστες και πρόσφυγες εγκατεστημένους στην Ελλάδα αλλά και στην δημιουργία νέων θέσεων ποιοτικής εργασίας.

Το πρώτο βήμα είναι πολύ κρίσιμο: θέλουμε να είμαστε οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμοι, προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες μας, να κάνουμε το hostel πιο άνετο, φιλικό, ζωντανό, περισσότερο καλλιτεχνικό και κοινωνικό.

Το επόμενο βήμα είναι επίσης πολύ σημαντικό για εμάς: δεσμευόμαστε να επενδύσουμε τα όποια κέρδη σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές βελτιώσεις, στη μετάβαση σε μια ενεργειακά αποδοτική και πράσινη οικονομία και στη δημιουργία ενός κέντρου για τις πιο ευπαθείς ομάδες.

Επιπλέον, δεσμευόμαστε, να συμβάλουμε με πολλούς τρόπους στη μείωση της ενεργειακής φτώχειας στα νοικοκυριά, προσφέροντάς τους τεχνογνωσία και υποστήριξη, ώστε να υπερβούν τυχόν δυσκολίες μέσω της κοινωνικής ενδυνάμωσης και της ενεργειακής απόδοσης.

Γνώρισε την ιστορία του WELCOMMON

Tο WELCOMMON Hostel έχει μια αρκετά ασυνήθιστη και ενδιαφέρουσα ιστορία. Για πολλά χρόνια το κτίριο λειτουργούσε ως δημόσια κλινική. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, τον Φεβρουάριο του 2013, η κλινική έκλεισε και συγχωνεύτηκε με ένα μεγαλύτερο νοσοκομείο. Η γειτονιά υποβαθμίστηκε, αυξήθηκε η παρακμή και η εγκληματικότητα.

Ο «ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ», που εργάζεται για την προώθηση της κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας και οικονομίας, ενοικίασε το κτίριο τον Αύγουστο του 2016, από την ιδιοκτήτρια εταιρία. Το κτίριο αναμορφώθηκε- ανακαινίστηκε, προκειμένου να μετραπεί σε ένα καινοτόμο κέντρο – WELCOMMONγια την φιλοξενία και κοινωνική ένταξη προσφύγων. Το κέντρο δεν λειτουργούσε μόνο για τους πρόσφυγες, αλλά μαζί με τους πρόσφυγες προς όφελος τόσο των ίδιων, όσο και της γειτονιάς και της τοπικής κοινωνίας. Το WELCOMMON εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο καινοτόμα και δημιουργικά κέντρα φιλοξενίας, ενδυνάμωσης και κοινωνικής ένταξης προσφύγων, βασιζόμενο στην ιδέα “ενδυνάμωση μέσω της κοινότητας. Το project υλοποιήθηκε για 1,5 χρόνο (Σεπτέμβριος 2016-Φεβρουάριος 2018) με την υποστήριξη της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Παρόλα αυτά, οι εν λόγω φορείς αποφάσισαν πως οι πρόσφυγες θα πρέπει να φιλοξενούνται μόνο σε διαμερίσματα και πως ΔΕΝ υπάρχει ανάγκη για μεταβατικές δομές προετοιμασίας και ένταξης. ΓιαυτότοθέμαδιαβάστεπερισσότεραΕΔΩ. ΤοκέντροέκλεισετονΜάρτιοτου 2018.

Αποφασίσαμε να αναμορφώσουμε-διαμορφώσουμε και ανακαινίσουμε – βασισμένοι στις δικές μας δυνάμεις - το 7όροφο κτίριο στο κέντρο της Αθήνας και να το μετατρέψουμε σε HOSTEL, αλλά όχι οποιοδήποτε hostel! Το WELCOMMONHOSTEL είναι ένα κοινωνικό hostel που συνδυαζει τον βιώσιμο τουρισμό με κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις και την επαγγελματική ένταξη Ελλήνων, μεταναστών και προσφύγων.

Μάθε για το μοντέλο μας, ένα κοινοτικό μοντέλο για την προστασία, αλλά και την ένταξη προσφύγων, μεταναστών και Ελλήνων. Είναι ένα μοντέλο που μπορεί να προσαρμοστεί και για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Παρόλο που το κέτρο φιλοξενίας προσφύγων έχει κλείσει, μπορείτε να συμμετάσχετε στις νέες δραστηριότητές μας, λαμβάνοντας μέρος στα μαθήματα γλωσσών, τα εργαστήρια ζωγραφικής, τις εκθέσεις φωτογραφίες ή ανακαλύπτοντας το διαθέσιμο έντυπο και οπτικοακουστικό υλικό. Μπορείτε, επίσης, να γνωρίσετε ορισμένους από τους πρώην φιλοξενούμενους πρόσφυγες, οι οποίοι εργάζονται πλέον για το  WELCOMMONHostel, έχοντας γίνει μέρος της νέας μας κοινότητας.

Μάθεγιατηνιστορίαμας, γίνεμέροςτηςαλλαγής

Το Welcommon Hostel αποτελεί πλέον μια εμπορική δραστηριότητα αλλά με κοινωνικούς στόχους,  είναι ένα κοινωνικό πείραμα,  ένα κέντροκαινοτομίας και τέχνης, κοινωνικής και επαγγελματικής ένταξης. Και φυσικά ένα σημείο, όπου οι ταξιδιώτες μπορούν να πληροφορηθούν για την πόλη, ενδιαφέροντα κοινωνικά δρώμενα και ομάδες ή άλλες ελληνικές πόλεις, νησιά και ορεινούς προορισμούς όσο και για κοινωνικά θέματα που είναι μέσα στα ενδιαφέροντά τους (κοινωνική οικονομία, κοινωνική κρίση, προσφυγικό,  περιβάλλον κα).

Μας ενδιαφέρει η βελτίωση της ποιότητας ζωής στην γειτονιά και του αστικού ιστού, μας αφορά να βελτιωθούν η καθαριότητα και η ανακύκλωση, η αισθητική, η συνεργασία, οι συνέργιες, να ενδυναμώσουν η τοπική οικονομία, ο κοινωνικός ιστός και η κοινωνική συνοχή. Θεωρούμε ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος της “δουλειάς μας”.

Σας ευχαριστούμε

WELCOMMON HOSTEL

Kαποδιστρίου 4, Αθήνα, 10682,

www.welcommonhostel.gr, www.facebook.com/welcommonhostel

 
Όταν πριν από μερικά χρόνια οι επιστήμονες και οι οικολόγοι προειδοποιούσαμε ότι η κλιματική αλλαγή μετακινεί -μεταξύ άλλων – τις ζώνες των ασθενειών πολλοί θεωρούσαν ότι είναι «οι γνωστές κινδυνολογίες των οικολόγων». Πολλοί διεθνείς οργανισμοί. μεταξύ των οποίων και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ.),προειδοποιούν για τις σημαντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην υγεία και στα δημόσια οικονομικά της υγείας, . Μία από τις προβλέψεις ήταν ότι στο δικό μας εύκρατο κλίμα θα μετακινηθούν ασθένειες όπως ο ιός του Δυτικού Νείλου, επειδή η θερμοκρασία ανεβαίνει και τα κουνούπια επιβιώνουν περισσότερο αλλά και – μέσω των αεροπορικών πτήσεων και των μετακινήσεων – εγκαθίστανται κοντά στα αεροδρόμια πρώτα και μετά εξαπλώνονται.
 
Ίσως δεν έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί ότι μπαίνουμε σε μια εποχή αυξημένης επικινδυνότητας λόγω κλιματικής αλλαγής. Το θέμα της κλιματικής αλλαγής αλλάζει τα πάντα: οικονομία, υγεία, γεωργία, ενέργεια, κοινωνικές πολιτικές, τεχνικές υποδομές, μετανάστευση, περιβάλλον, δάση, υδατικοί και φυσικοί πόροι…
 
Στην ελληνική πολιτική σκηνή είναι όμως απλώς μια φτηνή δικαιολογία όταν συμβαίνει μια καταστροφή, που αμέσως μετά ξεχνιέται. Αντί να επανασχεδιάσουμε τα πάντα λαμβάνοντας υπόψη την κλιματική αλλαγή. Αντί να επισπεύσουμε την αλλαγή της οικονομίας που σήμερα δημιουργεί το πρόβλημα, αντί να αλλάξουμε το καταναλωτικό μοντέλο, αντί να προσαρμόσουμε τις υποδομές στην νέα πραγματικότητα αλλά και σε αυτά που έρχονται τα επόμενα χρόνια, διαχωρίζουμε την συζήτηση: φόβος για την «φύση που εκδικείται (ηλίθια αντίληψη πιστεύω, δεν είναι η φύση που εκδικείται αλλά ο άνθρωπος και οι επιλογές του που δημιουργεί το πρόβλημα και εισπράττει τις επιπτώσεις) από τη μία, και συνέχιση του ίδιου μοντέλου από την άλλη (σαν να μην συμβαίνει τίποτα). Το πιο χαρακτηριστικό είναι οι κατά καιρούς φούσκες της κυβέρνησης για την κλιματική αλλαγή, το γεγονός ότι ο Κ. Μητσοτάκης θυμάμαι (ανάλογα πως ξύπνησε) ότι ήταν στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, ενώ ο τομέας ποιότητας ζωής και περιβάλλοντος του ΚΙΝΑΛ προτρέπει «γρήγορη εκμετάλλευση των υδρογοναθράκων πριν αναγκαστούμε να σταματήσουμε την εξόρυξή τους!!!!!!!», ενώ κάμποσοι έχουν αναγάγει το κλίμα και τις ΑΠΕ ως την μεγαλύτερη «συνωμοσία του κεφαλαίου!
 
Ο Nicolas Hulot, N_Hulot παραιτήθηκε από υπουργός περιβάλλοντος και αλληλεγγύης στη Γαλλία γιατί θεωρούσε ότι δεν γίνονταν πολλά – αν και ο Γάλλος πρόεδρος έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για το κλίμα – και ζήτησε να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις.
 
Δεν μπορώ να μην σχολιάσω – κατά αντιπαράθεση – τις δηλώσεις του Σωκράτη Φάμμελου (αναπλ υπουργός περιβάλλοντος, μου είναι συμπαθής κατά τα άλλα) ότι η Ελλάδα πρωτοστατεί στις περιβαλλοντικές συμφωνίες διεθνώς! Μήπως ζω/ζούμε σε άλλη χώρα που πρωτοστατεί στην ενεργειακή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στην εξοικονόμηση και στις ΑΠΕ, στην ανακύκλωση, στην προστασία της βιοποικιλότητας, στην πράσινη οικονομία, στην προστασία των δασών, στην απεξάρτηση της γεωργίας από τα χημικά, στην ενθάρρυνση της μετακίνησης με μαζικά μέσα μεταφοράς- ποδήλατα, στην ενσωμάτωση τελικά της κλιματικής και οικολογικής διάστασης (και της κοινωνικής) σε όλες τις πολιτικές, και δεν το έχω καταλάβει;

Image result for youth day 2018

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ υποστηρίζουμε – με αφορμή την πρόσφατη Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας #WorldYouthDay την ανάγκη σχεδιασμού, με την ενεργή συμμετοχή των ίδιων των νέων, μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για τους νέους και τις νέες που να να δίνει βιώσιμες απαντήσεις στα θέματα εκπαίδευσης, κατάρτισης, εργασίας, αυτόνομης διαβίωσης, στέγασης, υγείας, διασκέδασης, πολιτισμού, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξάλειψης διακρίσεων καθώς και κοινωνικής ένταξής τους.

Παρά το γεγονός ότι σχεδόν όλοι  μιλάνε για τους νέους, ελάχιστα έχουν γίνει στην πράξη για να αρθούν στερεότυπα, εμπόδια, φραγμοί για τους ίδιους.  Οι νέοι και οι νέες είναι η πρώτη γενιά μετά από πολλές δεκαετίες κατανάλωσης και «προόδου» που θα ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους, με την δημοκρατία να υποχωρεί και την αβεβαιότητα για το μέλλον να αυξάνεται. Δεν είναι τυχαίο που οι νέοι και οι νέες απομακρύνονται από την πολιτική και επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό από λαϊκίστικες ή κι εθνικιστές ιδεολογίες, επιστρέφουν σε έναν ανορθολογικό συντηρητισμό (αποποιούμενοι/ες δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί με αγώνες) αναζητώντας κάποιες σταθερές αναφοράς σε έναν κόσμο που είναι πολύ μεταβαλλόμενος. Την ίδια στιγμή που κυριαρχεί μια ρητορική για ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα για όλους, στην πραγματικότητα μεγάλες κατηγορίες πληθυσμού αλλά κυρίως οι νέοι και οι νέες βιώνουν πολλαπλούς αποκλεισμούς ή κινδύνους αποκλεισμού που βασίζονται στο φύλλο, στην εθνική καταγωγή, στην «αρτιμέλεια», στην οικονομικο-κοινωνική κατάσταση της οικογένειας, στον σεξουαλικό προσανατολισμό, στην ύπαρξη ή μη «διασυνδέσεων» (κονέ).

H ανεργία των νέων είναι ιδιαίτερα υψηλή στη χώρα μας, αλλά ακόμα και αν κάποιος νέος ή νέα έχει εργασία αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύει με κοινωνικό αποκλεισμό ή ότι μπορεί να οργανώσει την ζωή του/της όπως θα ήθελε. Οι νέοι και οι νέες αντιμετωπίζουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες τον μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σε σχέση με άλλες κοινωνικές ομάδες. Είναι επίσης γεγονός ότι μια δουλειά δεν διασφαλίζει σε μια νέα ή σε έναν νέο εύκολα ανεξάρτητη διαβίωση ή αυτόνομη, αξιοπρεπή ζωή.

Η μείωση της δημόσιας δαπάνης και η λιτότητα είχαν σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των νέων. Αλλά κι όταν διατίθενται δημόσιοι πόροι για πολιτικές «υπέρ των νέων», πολλές φορές διαπιστώνουμε την σπατάλη των πόρων, διάθεση πόρων χωρίς να παράγεται βιώσιμο αποτέλεσμα. Εργαλεία όπως η «εγγύηση για την νεολαία» που σε ορισμένες χώρες έχουν χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά για την συνέχιση των σπουδών ή την μετάβαση σε μια αξιοπρεπή εργασία, σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στην δική μας δεν έχουν αποτελεσματικότητα και δεν έχουν ορατά αποτελέσματα. Προγράμματα όπως η «κοινωφελής εργασία» που υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο έχουν μετατραπεί σε ένα ελεημοσύνης κι μικρού επιδόματος ανεργίας για τους νέους/ες αλλά και μπάλωμα για τα κενά σε δημόσιους οργανισμούς, επιχειρήσεις (πολύ λιγότερο) και δήμους, αντί να είναι αποτελεσματικό εργαλείο για απόκτηση πραγματικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων για ένταξη στην αγορά εργασίας.

Το πλαίσιο εκπαίδευσης και κατάρτισης συνεχίζει να είναι αναποτελεσματικό, να μην συνδυάζει την αναγκαία θεωρητική κατάρτιση με την διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, ανθρώπων που μπορούν να εφαρμόσουν στην πράξη όσα έχουν μάθει θεωρητικά, ενώ ο συνδυασμός θεωρίας και πρακτικής παραμένει ξέχωρα. Η επαγγελματική εκπαίδευση έχει σχεδόν διαλυθεί, και η εκπαίδευση παράγει μεγάλες στρατιές ανέργων, ενώ σε πολλούς τομείς υπάρχουν κενά που δεν μπορούν να καλυφθούν.

Ελάχιστη προετοιμασία υπάρχει για τα επαγγέλματα και τις ανάγκες του μέλλοντος, όπως πχ η ενεργειακή και οικολογική μετάβαση, η πράσινη/κυκλική οικονομία, οι «πράσινες λύσεις», ενώ τα προγράμματα σπουδών αργούν απελπιστικά να προσαρμοστούν στα σύγχρονα δεδομένα ώστε να αντιστοιχούνται οι σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις με τα όσα διδάσκονται στις διάφορες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Η εκπαίδευση παραμένει συγκεντρωτικά, ασφυκτικά καθοριζόμενη κεντρικά από το υπουργείο, με ελάχιστη ευελιξία και ελευθερία.

Οι υπάρχουσες πολιτικές και δομές κάνουν την μετάβαση από την εκπαίδευση στην εργασία μια δύσκολη και μακροχρόνια διαδικασία, συντηρώντας έτσι τα πελατειακά συστήματα και τα συστήματα οικογενειακών γνωριμιών αν θέλει ο νέος ή η νέα να βρει μια κάποια δουλειά. Χωρίς όμως μείωση της ανεργίας αλλά μέσω αξιοπρεπών, καινοτόμων, κοινωνικά χρήσιμων θέσεων εργασίας και νεανικής επιχειρηματικότητας (ιδιαίτερα κοινωνικής) δεν είναι πιθανό να επιβιώσουν τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και τα ασφαλιστικά ταμεία για τις επόμενες γενιές. Ήδη σήμερα έχουν εξαντληθεί πόροι που προορίζονταν για τις επόμενες γενιές, και οι νέοι/νέες φορτώνονται πλέον τα βάρη των σημερινών γενεών, κάτι που δεν μπορεί να είναι συμβατό με την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, μια υπεύθυνη στάση απέναντι στα παιδιά μας.

Αλλά εκτός από εκπαίδευση, κατάρτιση, εργασία και κοινωνική ασφάλιση/ασφάλεια, οι νέοι και οι νέες χρειάζονται πρόσβαση σε ποιοτική κατοικία (όχι κατ΄ ανάγκη ιδιόκτητη). Όμως, δυστυχώς, τώρα που η φούσκα της ιδιόκτητες κατοικίας έσκασε αφήνοντας στα νοικοκυριά  χρέη δεκάδων δις μέσω των κόκκινων δανείων, η απουσία ολοκληρωμένης πολιτικής για κοινωνική κατοικία μέσα από συνεργατικά σχήματα, καινοτόμα προγράμματα φοιτητικής στέγης και ανασυγκρότησης υποβαθμισμένων κατοικιών και  γειτονιών κάνουν τα προβλήματα στέγασης για νέους/νέα ακόμα πιο έντονα. Πολλοί νέοι και νέες επιστρέφουν υποχρεωτικά στα σπίτια των γονιών τους ή εξαρτιόνται απολύτως από τα εισοδήματα των γονιών τους για μια αξιοπρεπή λύση στέγασης. Είναι ανάγκη όμως σε όλα αυτά και οι ίδιοι οι νέοι να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να αξιοποιήσουν υπάρχουσα εμπειρία από άλλες χώρες για σχήματα στέγασης που βασίζονται σε κοινοτικά και κοινωνικά μοντέλα κατοικία, ανακαίνισης, ενεργειακής αναβάθμισης και χρήσης μέσα από μακροχρόνια συμβόλαια αξιοποίησης εγκαταλειμμένων χώρων (κατοικιών αλλά κι άλλου είδους κτιρίων).

Αν και πολύ μελάνι έχει χρησιμοποιηθεί για να γραφτούν πολλά για νομοθετικές ρυθμίσεις και πολιτικές για νέους/νέες στην Κοινωνική κι Αλληλέγγυα Οικονομία, η πραγματικότητα δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία πρόοδος στη χώρα μας, εδώ και δεκαετίες, αν και υπάρχει διεθνώς πλέον εξαιρετική εμπειρία και πρακτική, καλά παραδείγματα, δίκτυα και οργανισμοί υποστήριξης. Η Κοινωνική κι Αλληλέγγυα οικονομία έχει προσφέρει βιώσιμες λύσεις σε τομείς που έπληξε η κρίση (χρηματικο-οικονομικός, πρωτογενής παραγωγή, βιομηχανία, υπηρεσίες, ενέργεια, κα) ή φαινόμενα που έχουν εμφανίσει έξαρση στην εποχή μας (προσφυγικό, έλλειψη ποιοτικής και προσβάσιμης στέγης κ.ά).

Η διαμόρφωση πολιτικών για τους νέους και τις νέες δεν μπορεί να γίνει από τα πάνω, και χωρίς την συμμετοχή τόσο των κοινωνικών κι επαγγελματικών φορέων όσο και –κυρίως  -των ίδιων των νέων. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που σχετίζονται με την κρίση είναι ο αποκλεισμός των πολιτών, ιδιαίτερα των νέων, από τις αποφάσεις που τους/τις αφορούν. Η ποιότητα της δημοκρατίας μας είναι πολύ χαμηλή, και όσον αφορά την δυνατότητα των νέων να επηρεάσουν πραγματικά τις εξελίξεις αυτή είναι ανύπαρκτη. Και δεν μιλάμε απλώς για την συμμετοχή των νέων στις κομματικές διαδικασίες (συχνά η συμμετοχή τους γίνεται με όρους παλαιοκομματικούς όπως έχει δείξει και η πρόσφατη πολιτικής μας ιστορία) αλλά για την δυνατότητά τους να επηρεάζουν με θεσμικό και δημοκρατικό τρόπο την λήψη των αποφάσεων, ιδιαίτερα όταν αυτές επηρεάζουν την ίδια τη ζωή τους (εκπαίδευση, εργασία, στέγη, δικαιώματα, ερωτικές επιλογές, σεξουαλικότητα, ασφάλιση, στέγαση κα). Γι’ αυτό θεωρούμε ότι η διαδικασία διαμόρφωσης της πολιτικής για τους νέους και τις νέες όσο και το ίδιο το περιεχόμενό της είναι σημαντικό να είναι το αποτέλεσμα μιας ουσιαστικής συμμετοχικής διαδικασίας. Η διαμόρφωση τους πρέπει να είναι το αποτέλεσμα ενός καινοτόμου, δομημένου κι αποτελεσματικού διαλόγου με κοινωνικές οργανώσεις και οργανώσεις που εργάζονται με νέους αλλά και απευθείας με τους ίδιους τους νέους και νέες, αξιοποιώντας τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Δεν πρωτοτυπούμε αν επαναλάβουμε ως ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ πλέον και αυτό επηρεάζει όχι μόνο την ζωή μας και το περιβάλλον αλλά και τα οικονομικά της ενέργειας και την οικονομία γενικότερα. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου η εξάρτηση από τον λιγνίτη είναι μεγάλη, το κόστος της ενέργειας θα εκτιναχθεί, μεταξύ άλλων, κι εξαιτίας της ανόδου των «δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου  του άνθρακα».

Η χρήση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας συμβάλει καθοριστικά στην ανατροπή του κλίματος, στην αύξηση της συχνότητας κι έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων, μεταξύ άλλων και στην συχνότητα των άγριων πυρκαγιών (wild fires), στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, στο λιώσιμο των πάγων καθώς και στην ένταση της ξηρασίας σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Η επίδραση της αλλαγής του κλίματος στην καθημερινή ζωή των πολιτών είναι πλέον φανερή, αφού πολλοί επιστήμονες συνδέουν πλέον ευθέως την κλιματική αλλαγή με τις μεγάλες καταστροφές. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι συνέπειες θα είναι πιο καταστροφικές σε περιοχές και κοινωνίες που δεν έχουν προετοιμαστεί ή δεν έχουν τα μέσα να προετοιμαστούν για την αύξηση της έντασης κι συχνότητας των ακραίων φαινομένων. Μαζί με το κοινωνικό κόστος μεγάλο είναι πλέον και το οικονομικό κόστος από τις ζημιές που προκαλούνται, σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΟΗΕ. Τώρα, όμως, φαίνεται να ξεφεύγει και το κόστος της ενέργειας, λόγω της ανόδου των δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Οι υψηλές θερμοκρασίας σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη, ιδιαίτερα στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, έχουν προκαλέσει μεγάλη αύξηση στα κόστη αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στο σχετικό χρηματιστήριο, φτάνοντας σε υψηλό 7ετίας. Για πρώτη φορά από το 2011, οι τιμές των «δικαιωμάτων» έφτασαν τα 18,03 ευρώ ο τόνος εκπεμπόμενου διοξειδίου του άνθρακα μέσα στον πρώτο εξάμηνο του 2018, από τα 5,6 Ευρώ ο τόνος που ήταν το 2017.  Η πρόβλεψη είναι ότι μέσα στα επόμενα χρόνια, το κόστος θα φτάσει και τα 30 ευρώ ο τόνος.

Ίσως ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να συλλάβει αυτήν την εξέλιξη και δεν ξέρει ίσως να διαβάσει στον λογαριασμό της ΔΕΗ που λαμβάνει τι σημαίνει η αναφορά σε «Κόστος Δικαιωμάτων Εκπομπών CO2». Στην πράξη, όμως, αυτό ήδη φάνηκε κι αφορά στην

-Κατακόρυφη αύξηση του κόστους παραγωγής ενέργειας από τους λιγνιτικούς σταθμούς της ΔΕΗ, κάτι που διαπιστώθηκε και στο χρηματιστήριο ενέργειας μέσα στον Αύγουστο, με το κόστος του ρεύματος στην αγορά χονδρεμπορίου να είναι στα 60 ευρώ, και να ξεπερνάει το κόστος του ρεύματος από τις 4 ιδιωτικές μονάδες φυσικού αερίου για πολλές ώρες, αλλά και από την μονάδα της ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Η ΔΕΗ είναι έτσι κι αλλιώς η ενεργειακή εταιρία με την μεγαλύτερη εξάρτηση από τον λιγνίτη, ενώ και η παραγωγή ενέργειας με βάση τον ελληνικό λιγνίτη είναι από τις πιο κοστοβόρες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λόγω και της φτωχής ενεργειακής απόδοσής του. Στα επόμενα χρόνια είναι πιθανόν το κόστος της ενέργειας από λιγνιτικούς σταθμούς να εκτιναχθεί ακόμα περισσότερο.

- Διαμόρφωση αρνητικού κλίματος στην πώληση των μονάδων της ΔΕΗ που θα δημιουργήσει προβλήματα και στο ύψος του τιμήματος που περιμένει να πετύχει η κυβέρνηση και η ΔΕΗ (1-1,5 δις Ευρώ).

Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα στην συνέχιση λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων ή πολύ περισσότερο επέκτασης του χρόνου ζωής παλιότερων μονάδων που θα έπρεπε να κλείσουν συντόμως. Οι λιγνιτικές μονάδες έχουν έτσι κι αλλιώς αυξημένα κόστη λειτουργίας που θέτουν θέμα βιωσιμότητά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΔΕΗ δέχεται εισηγήσεις για ακόμα μεγαλύτερη μείωση του προσωπικού (κατά 25-30%) αλλά και του κόστους των εργολάβων, ώστε να μειώσει τα κόστη λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων όσο κι αυτών του φυσικού αερίου.

Η εμμονή στα ορυκτά καύσιμα, ιδιαίτερα στο λιγνίτη, αφήνει την χώρα εκτεθειμένη σε ακραίες εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας, σε μεγάλη αύξηση στο κόστος ενέργειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις καθώς και σε αύξηση της ανεργίας στην πλήρως εξαρτημένη από τον λιγνίτη περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας (που έτσι κι αλλιώς έχει από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο) αλλά και των άλλων περιοχών που στηρίζονται σχεδόν μονοδιάστατα στη ΔΕΗ, στο λιγνίτη ή και στο φυσικό αέριο.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι σε μια στρατηγικής δίκαιης και ορθολογικής μετάβασης στην μεταλιγνιτική εποχή, με

  • στροφή σε (γιγαντιαία) προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια και στις μεταφορές,
  • επικέντρωση στην ενεργειακή αποτελεσματικότητα στις επιχειρήσεις και στην οικονομία γενικότερα ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής,
  • επεξεργασία κι εφαρμογή ολοκληρωμένου σχεδίου που θα στηρίξει τους νυν εργαζόμενους στις λιγνιτικές μονάδες αλλά και στους κατοίκους των λιγνιτικών περιοχών ώστε να μην σηκώσουν αυτοί το βάρος της λιγνιτικής εποχής αλλά και της μετάβασης (αναγκαστικά) στην μεταλιγνιτική εποχή.

Η δίκαιη κι έγκαιρη μετάβαση στην μεταλιγνιτική εποχή είναι αναγκαία, αν δεν θέλουμε ως κοινωνία να ζήσουμε τις άδικες και ισοπεδωτικές καταστάσεις της δεκαετίας χρεοκοπίας 2008-2018 επειδή το πολιτικό σύστημα δεν θέλησε και δεν μπόρεσε να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει μια δίκαιη και ισορροπημένη πολιτική πρόληψης και διαχείρισης της δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης που όλοι έβλεπαν να έρχεται αλλά σφύριζαν αδιάφορα.

Το θέμα των ναυπηγείων είναι κάτι που με κινητοποιεί ιδιαίτερα, έχει κοινωνικό-εργασιακό και ανθρώπινο στοιχείο - τόσοι άνθρωποι δούλευαν κάποτε στα ελληνικά ναυπηγεία, περιβαλλοντική διάσταση (μπορεί να γίνουν εργαλείο τεχνολογικής υποστήριξης της πράσινης οικονομίας) και περικλείει σημαντικό πολιτικό συμβολισμό η όποια εξέλιξη γύρω από τα ναυπηγεία.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ υποστηρίζουμε την (επανα)λειτουργία του ναυπηγείου ΝΕΩΡΙΟΥ Σύρου με τρόπο όμως που θα είναι υποδειγματικός για την συνύπαρξη του με το νησί και τις άλλες δραστηριότητές του, χωρίς χρέη και χαρισματικές πράξεις, χωρίς μεταφορά του περιβαλλοντικού κόστους (αμμοβολή, απόβλητα αμμοβολής) στο περιβάλλον, στην υγεία και στην τοπική οικονομία, χωρίς υπερβολικές απαιτήσεις για διαγραφή χρεών και με εργαζόμενους που προσφέρουν με την εργασία τους αλλά κι απολαμβάνουν τα οφέλη μιας αξιοπρεπούς και σωστά αμειβόμενης εργασίας.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ έχουμε καταθέσει αναλυτικές προτάσεις για ένα βιώσιμο μέλλον των ναυπηγείων και ιδιαίτερα του ΝΕΩΡΙΟΥ Σύρου, ενώ ο νυν συμπρόεδρος μας και πρώην ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος είχε οργανώσει πολλές εκδηλώσεις, ημερίδες, συναντήσεις και παρεμβάσεις σχετικά1 με την αναζωογόνηση των ναυπηγείων, μεταξύ άλλων και του ΝΕΩΡΕΙΟΥ Σύρου. Μάλιστα είχε εκδώσει ειδικό ενημερωτικό έντυπο για στοχευμένη πληροφόρηση των εργαζομένων του κλάδου, των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης αλλά και των πολιτών γενικότερα με αναλυτικές πληροφορίες για το πώς μπορούν να αναζωογονηθούν τα ναυπηγεία, όπως αυτό του Νεωρίου, δίνοντας εργασία σε χιλιάδες άνεργους, αλλά και για τις δυνατότητες κατασκευής σύγχρονων, υψηλής περιβαλλοντικής απόδοσης πλοίων μέσα από συνέργειες ναυπηγείων, περιφέρειας και ακτοπλοϊκών φορέων, αξιοποιώντας κατάλληλα ευρωπαϊκούς πόρους, κυρίως μέσω της πρωτοβουλίας “LEADERSHIP 2020”.

Ο κλάδος των ναυπηγείων έχει υποστεί πλήγμα πανευρωπαϊκά, λόγω του σκληρού ανταγωνισμού από τα ναυπηγεία της Άπω Ανατολής (φτηνά εργατικά χέρια, συχνά απουσία μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος, πρόσβαση σε κρατικές χρηματοδοτήσεις η σε άλλες περιπτώσεις υψηλή τεχνογνωσία κα). Η κρίση στην Ελλάδα απέκτησε γιγαντιαίες διαστάσεις. Παρόλα αυτά στον κλάδο υπάρχουν μικρότερες ή μεγαλύτερες εταιρίες εξειδικευμένες σε εργασίες / προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας που όμως δραστηριοποιούνται κυρίως σε άλλες χώρες.

Στην Ελλάδα ο ναυπηγο-επισκευαστικός/κατασκευαστικός κλάδος κατέρρευσε όχι μόνο λόγω παγκόσμιας κρίσης αλλά κι από άλλες ελληνικές παθογένειες και την αδυναμία του κράτους και των ιδιωτών να παρουσιάσουν ένα σοβαρό, στραμμένο προς το μέλλον σχέδιο για την βιωσιμότητα των ναυπηγείων. Στην ιστορία των ελληνικών ναυπηγείων, μεταξύ άλλων και του ναυπηγείου της Σύρου, αντανακλώνται όλες οι παθογένειες του ελληνικού πολιτικού και συνδικαλιστικού συστήματος αλλά και ο τρόπος που κατέρρευσε σταδιακά η παραγωγική βάση της χώρας ήδη πριν από την κρίση του 2008. Για χρόνια τα ελληνικά ναυπηγεία υπέφεραν από πολλά: κυριαρχία των εργατοπατέρων, επιβολή από την ΕΕ ενός πολύ μεγάλου προστίμου για κρυφές κρατικές ενισχύσεις, εξάρτηση τους σχεδόν πλήρως από προγράμματα του πολεμικού ναυτικού, σκάνδαλα το ένα πάνω στο άλλο, διαπλοκή με το κομματικό σύστημα ως το μόνο μέσο επιβίωσης κ.ά, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα ν’ απασχολούν το πολύ 1000 άτομα συνολικά εκεί που κάποτε τα ναυπηγεία απασχολούσαν πάνω από 30.000 εργαζόμενους. Σήμερα έχουν γεράσει και χάσει πολύ μεγάλο ποσοστό, αν όχι όλο, το εξειδικευμένο προσωπικό που διέθεταν κάποτε. Ως προς τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις είναι από τις χειρότερες μια και κανείς δεν πιέζει για βελτίωση λόγω του φόβου της αύξησης του κόστους, έτσι το κόστος μεταφέρεται στο περιβάλλον και στις τοπικές κοινωνίες

Πολλά ευρωπαϊκά ναυπηγεία έχουν ανασυγκροτηθεί κυρίως μέσα από ολοκληρωμένα σχέδια που μεταξύ άλλων αξιοποιούν την πράσινη οικονομία ως ευκαιρία για αναβάθμιση των ικανοτήτων για κατασκευή τμημάτων των ανεμογεννητριών, σύγχρονων πλοίων που ανταποκρίνονται στις περιβαλλοντικές απαιτήσεις της νέας ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας, όπως μείωση των αέριων εκπομπών, διπλά τοιχώματα δεξαμενοπλοίων κα.

Ορισμένα μάλιστα ναυπηγεία έχουν ήδη αρχίσει να σχεδιάζουν ή και να κατασκευάζουν πλοία τα οποία εν μέρει ή συνολικά αξιοποιούν την ανανεώσιμη ενέργεια για να κινούνται.

Σε ορισμένες περιπτώσεις τα ναυπηγεία αξιοποίησαν ευρωπαϊκά προγράμματα2 και δυνατότητες που σχεδιάστηκαν για να υποστηρίξουν την μετάβαση αυτή, όπως για παράδειγμα το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση», τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά κι Επενδυτικά Ταμεία, ιδιαίτερα τα περιφερειακά και το Κοινωνικό καθώς και ένα ιδιαίτερο σχέδιο που προωθήθηκε μετά την διαβούλευση μεταξύ Κομισιόν, Ευρωβουλευτών και του ευρωπαϊκού ναυπηγο-επισκευαστικού κλάδου, η πρωτοβουλία LEADERSHIP 2020 για την αναζωογόνηση των ευρωπαϊκών ναυπηγείων.

Μόνο πράσινο μπορεί να είναι το μέλλον των ελληνικών ναυπηγείων

Τα ελληνικά ναυπηγεία για να μπορέσουν να ανασυγκροτηθούν πρέπει να στραφούν σε τρεις κατευθύνσεις, στο πλαίσιο μιας πράσινης στρατηγικής:

(α) Αναζωογόνηση των παραδοσιακών δραστηριοτήτων του κλάδου (ναυπηγοεπισκευή), κάτι όμως που απαιτεί αποτελεσματική κεντρική διοίκηση και αλλαγές σε επίπεδο προωθούμενων πολιτικών, που δεν εξαρτώνται μόνο από τους φορείς του κλάδου, καθώς και συμφωνία για καλές συνθήκες εργασίας αλλά και συνθήκες εργασιακής ειρήνης στη βάση δίκαιων ρυθμίσεων για τους εργαζόμενους. Η Ελλάδα που είναι μια χώρα με τεράστια ναυτική και ναυπηγο-κατασκευαστική και ναυπηγο-επισκευαστική παράδοση, σήμερα είναι ουραγός στον τομέα αυτό.

(β) Στροφή του κλάδου σε κατασκευές πλοίων που θα ανταποκρίνονται στις περιβαλλοντικές απαιτήσεις της νέας ευρωπαϊκής νομοθεσίας για μειωμένες εκπομπές οξειδίων του αζώτου, οξειδίων του θείου και διοξειδίου του άνθρακα αλλά και στις ανάγκες σύνδεσης των νησιών με σύγχρονα και κατάλληλα πλοία, ενεργειακά αποτελεσματικά. Μια τέτοια κατεύθυνση απαιτεί στενή συνεργασία με τις νησιωτικές περιφέρειες αλλά είναι η μόνη λύση για να επιβιώσει η ακτοπλοΐα μειώνοντας τα κόστη καυσίμων, που εκτινάσσουν στα ύψη τα λειτουργικά τους κόστη λόγω των υψηλών τιμών. Η προσωρινή μείωση της τιμής του πετρελαίου δημιούργησε ένα κλίμα επανάπαυσης αλλά η εκ νέου σημαντική άνοδος των τιμών θα βρει ξανά τις εταιρίες απροετοίμαστες και χωρίς εναλλακτικές λύσεις, όπως συνέβη μερικά χρόνια πριν με αποτέλεσμα την κατάρρευση πολλών εταιριών και την απόσυρση πολλών πλοίων που δεν ήταν πλέον οικονομικά βιώσιμα.

(γ) Προσθήκη νέων, συμπληρωματικών προϊόντων και υπηρεσιών πράσινης καινοτομίας και τεχνολογίας, όπως κατασκευή πυλώνων για ανεμογεννήτριες, κατασκευή και συντήρηση πλωτών και κινητών υπεράκτιων κατασκευών για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συστημάτων αφαλάτωσης με χρήση ΑΠΕ, κλπ.

Τα προβλήματα του ναυπηγείου στη Σύρο (ΝΕΩΡΙΟ)

Ειδικά το ναυπηγείο ΝΕΩΡΙΟ Σύρου έχασε πολλές ευκαιρίες για να επιβιώσει στρεφόμενο σε μια τέτοια κατεύθυνση/προοπτική. Διέθετε, τουλάχιστον στο παρελθόν, σχετική τεχνογνωσία. Σήμερα επιδιώκεται η μεταπώλησή του (ανήκει σε ιδιώτη) σε άλλο ιδιώτη. Αυτό, όμως, πρέπει να γίνει με τρόπο που θα αντιμετωπίσει δίκαια και ουσιαστικά κάποια σημαντικά θέματα:

Πελατειακές σχέσεις – κομματικές εξαρτήσεις:

Το Ναυπηγείο της Σύρου, απασχολούσε ακόμα και στα χρόνια της παρακμής ή κρίσης πολλούς εργαζόμενους, άρα ήταν πάντα στο κέντρο των πελατειακών σχέσεων και της προσπάθειας εκμετάλλευσής του από κομματάρχες, εργατοπατέρες κα. Τα παιχνίδια αυτά συνεχίστηκαν και την περίοδο της κρίσης, φτάνουν μέχρι και το σήμερα. Με δέλεαρ μεταξύ άλλων και προσωπικές – οικογενειακές τακτοποιήσεις, ανέλιξη, προσλήψεις, εκλογική υποστήριξη κα. Κάποιες φορές είτε λόγω πραγματικής κρίσης είτε λόγω χρησιμοποίησης των εργαζομένων ως μοχλό πίεσης για ανάληψη κρατικών δουλειών, η ιδιοκτησία δεν πλήρωνε ή καθυστερούσε να πληρώσει τους εργαζόμενους. Τελικά τα παιχνίδια αυτά αποβαίνουν πάντα σε βάρος των εργαζομένων, και του αριθμού των εργαζομένων.

Χρέη προς τον Δήμο:

Οι νέοι ιδιοκτήτες επιδιώκουν να τύχουν διαγραφή χρέους της προηγούμενης ιδιοκτησίας προς την ΔΕΥΑ και τον Δήμο της τάξης του 86% περίπου και το υπόλοιπο 14% να πληρωθεί σε 24 άτοκες ισόποσες μηνιαίες δόσεις, χωρίς την επιβολή τόκων, προστίμων, προσαυξήσεων και λοιπών τυχών επιβαρύνσεων. Πρόσφατα το δημοτικό συμβούλιο της Σύρου αποφάσισε κατά πλειοψηφία να δεχθεί αυτή την διαγραφή χρέους. Οι οφειλές του Ναυπηγείου προς την Δ.Ε.Υ.Α.Ε. ανέρχονται –σύμφωνα με το Σχέδιο Εξυγίανσης - σε 481.177,18 € ενώ κατά τη Δ.Ε.Υ.Α.Ε. οι οφειλές είναι 681.000 € περίπου. Να θυμίσουμε ότι κατά καιρούς έχουν γίνει πολλές ρυθμίσεις για χρέη προς τη ΔΕΗ κα. Δεν είναι δυνατόν όμως το κόστος κάθε φορά να μεταφέρεται στους πολίτες (της Σύρου στην συγκεκριμένη περίπτωση).

  

Αμμοβολή κι απόβλητα αμμοβολής:

Κατά καιρούς τα απόβλητα της αμμοβολής συγκεντρώνονται δίπλα στις δεξαμενές ή και καταλήγουν στη θάλασσα, ενώ πολύ συχνά στο παρελθόν η αμμοβολή έπνιγε την πόλη. Η νέα ιδιοκτησία του ναυπηγείου ναι μεν υπόσχεται ότι δεν θα σηκώνονται σύνεφα (επικίνδυνης για την υγεία) σκόνης, αλλά παρόμοιες υποσχέσεις δεν έχουν τηρηθεί στο παρελθόν. Πρόσφατα μεταφέρθηκε αλλού μια μικρή ποσότητα αλλά παραμένει το ερώτημα αν και που θα μεταφέρεται η αμμοβολή για ασφαλή διαχείριση.Τώρα πρέπει να υπάρχει ένας μηχανισμός παρακολούθησης που θα επιβάλει την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Εργασιακές σχέσεις:

Σύμφωνα με το Σχέδιο Εξυγίανσης του Ναυπηγείου, που έχει κατατεθεί, αναφέρεται: “...από την 30/4/2017 και εντεύθεν οι εργασιακές σχέσεις των συμβαλλομένων πρώην εργαζομένων τελούσαν σε αναστολή μέχρι την 31/12/2017 οπότε και λύθηκαν δια της οικειοθελούς αποχώρησής τους”. Σύμφωνα με τη “Δήλωση-Βεβαίωση” που υπέγραψαν σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι του ναυπηγείου την 27/7/2018: “....την 31/12/2017 έγινε καταγγελία της Σύμβασής τους (απόλυση) από την εταιρεία ΝΑ.ΒΙ.Ε.Σ”.

Δηλαδή όλοι οι εργαζόμενοι είτε έχουν παραιτηθεί (μια εκδοχή) είτε έχουν απολυθεί από 31/12/2017. Η διοίκηση του σωματείου μάλιστα έχει διοριστεί με απόφαση δικαστηρίου.

Υπάρχουν καταγγελίες ότι εργατικό ατύχημα ¨κουκουλώθηκε» και δεν δηλώθηκε, ενώ επικρατεί ένταση μεταξύ εργαζομένων αλλά κι εργαζομένων και διορισμένης διοίκησης. Με τέτοιες εργασιακές συνθήκες δεν μπορεί όμως να επανεκκινήσει το ναυπηγείο με όρους βιωσιμότητας ούτε να υπάρχει εργασιακή ειρήνη.

Αναγκαία μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την αναζωογόνηση των ναυπηγείων

Στην στρατηγική που θα αναπτυχθεί για την αναγέννηση του ναυπηγο-επισκευαστικού και κατασκευαστικού κλάδου (ή όχι) θα διαφανεί αν η ελληνική οικονομία μπορεί να ζωντανέψει στη βάση ενός διαφορετικού παραγωγικού και οικονομικού μοντέλου, πιο πράσινου και πιο υπεύθυνου, απεξαρτημένου από τις πελατειακές εξαρτήσεις, το κράτος-πατερούλη και τα μικροκομματικά και (κακα) συνδικαλιστικά παιχνίδια.

Στην ιδιαίτερα διαφωτιστική απάντηση της Επιτροπής τον Ιούνιο 2012 σε ερώτηση του τότε ευρωβουλευτή (νυν συμπρόεδρου των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ) Ν. Χρυσόγελου, αναφέρονταν οι δυνατότητες στήριξης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου από Ευρωπαϊκούς πόρους και προγράμματα και αξιολογούνταν η διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων των ναυπηγείων σε συναφείς «πράσινες» δραστηριότητες ως ιδιαίτερα σημαντική. Γίνονταν, επίσης, αναφορά στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), που είχε ήδη παράσχει βοήθεια σε εργαζομένους που απολύθηκαν στον ναυπηγικό τομέα και στους προμηθευτές του τομέα αυτού στη Δανία και την Πολωνία, ενώ η Ελλάδα δεν είχε προσφύγει στο ταμείο αυτό. Στην πορεία κι άλλα ναυπηγεία είχαν αξιοποιήσει αυτό το Ταμείο.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θα συνεχίσουμε να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της χώρας λέγοντας την αλήθεια και χωρίς να χαϊδεύουμε αυτιά, ακόμα και αν κάτι τέτοιο δεν είναι δημοφιλές.