Στην 5η Διακοινοβουλευτική συνάντηση αντιπροσωπείας του Ευρωκοινοβουλίου και του Κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου, στο πλαίσιο της διαδικασίας σταθεροποίησης και ευρωπαϊκής ένταξης, συμμετείχε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, μέλος της αντιπροσωπείας του Ευρωκοινοβουλίου για τα Δυτικά Βαλκάνια, εκπροσωπώντας μαζί την αυστριακή ευρωβουλευτής Ούρλικε Λούνατσεκ τους Πράσινους στο Ευρωκοινοβούλιο.

Η 5η Διακοινοβουλευτική συνάντηση εξέτασε την πορεία των μεταρρυθμίσεων της χώρας στο πλαίσιο της διαδικασίας προετοιμασίας της για ένταξη στην ΕΕ, με δεδομένο ότι το 2010 το Μαυροβούνιο έλαβε καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην συνάντηση συμμετείχε μεγάλη αντιπροσωπεία του κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου, στην οποία περιλαμβάνονταν επίσης ο υπουργός εξωτερικών, ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ καθώς και εκπρόσωποι των κυριότερων κομμάτων που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου (συνολικά 13 κόμματα, μεταξύ των οποίων και οι Πράσινοι, που συγκέντρωσαν ποσοστό 8,5% και εξέλεξαν 7 βουλευτές).

Στις διήμερες εργασίες συζητήθηκαν τα θέματα της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος, της αντιμετώπισης της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της περιφερειακής συνεργασίας και των σχέσεων καλής γειτονίας, της οικονομικής κατάστασης της χώρας και των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται, της ενεργής συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στην προετοιμασία της ευρωπαϊκής πορείας, της βελτίωσης του εκλογικού νόμου και της διαφάνειας στη χρήση δημόσιων πόρων, καθώς και τα θέματα ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος.

Η πορεία των μεταρρυθμίσεων και η επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί αποτελούν τα βασικά κριτήρια για την ενταξιακή πορεία της χώρας. Κοινή διαπίστωση – που αποτυπώνεται και στο ομόφωνο κείμενο συμπερασμάτων που υιοθετήθηκε από τους συμμετέχοντες ευρωβουλευτές και βουλευτές - είναι ότι έχει συντελεστεί ιδιαίτερα σημαντική πρόοδος αλλά απαιτούνται ακόμα σημαντικές προσπάθειες ιδιαίτερα στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της κοινωνικής ένταξης, της μεγαλύτερης παρουσίας γυναικών όχι μόνο στις λίστες αλλά και στο κοινοβούλιο καθώς και της αντιμετώπισης της διαφθοράς. Πολλές υποθέσεις διαφθοράς, ιδιαίτερα περιπτώσεις που σχετίζονται με την οικοδομική δραστηριότητα – κυρίως στην παράκτια ζώνη και τις τουριστικές περιοχές-, τις τηλεπικοινωνίες και τις ιδιωτικοποιήσεις, είναι πλέον στα χέρια της δικαιοσύνης.

Η οικονομική κρίση που ταλανίζει την ΕΕ έχει ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διαδικασία διεύρυνσης για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αλλά δεν έχει σταματήσει ο ενταξιακός διάλογος. Το Μαυροβούνιο φαίνεται να είναι η καλύτερα προετοιμασμένη χώρα για ένταξη στην ΕΕ μετά την Κροατία που θα γίνει σύντομα το 28ο μέλος της.

Ο Νίκος Χρυσόγελος είχε ιδιαίτερη συνάντηση με τους δυο 2 από τους 7 πράσινους ευρωβουλευτές που εκλέχτηκαν στις πρόσφατες εκλογές του Οκτωβρίου που προέρχονται κυρίως από το χώρο της κοινωνίας των πολιτών.

Στις παρεμβάσεις του ο Νίκος Χρυσόγελος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, τόνισε μεταξύ άλλων:

“Είναι εντυπωσιακό ότι το Σύνταγμα του Μαυροβουνίου δηλώνει τη δέσμευση της χώρας να είναι φιλική στο περιβάλλον. Αυτό όμως πρέπει να εφαρμόζεται με συνέπεια στην πράξη προσφέροντας έτσι μια ευκαιρία να αποτελέσει η χώρα αυτή ένα μοντέλο για την προστασία και διαχείριση του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα της βιοποικιλότητας, των φυσικών πόρων και των νερών.

Η χώρα που βγήκε από την Γιουγκοσλαβική και Βαλκανική κρίση χωρίς να εμπλακεί σε πολέμους μπορεί να αποτελέσει έναν πρεσβευτή σχέσεων καλής γειτονίας και περιφερειακής συνεργασίας, την ανάγκη για μεγαλύτερη περιφερειακή συνεργασία. Σε αυτή την κατεύθυνση η διασυνοριακή συνεργασία για την προστασία των νερών, την προώθηση ενός αξιόπιστου δικτύου σιδηροδρόμων που να συνδέουν τις βαλκανικές χώρες τόσο μεταξύ τους όσο και με την υπόλοιπη Ευρώπη, η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και την πυρηνική ενέργεια και η προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας και προσαρμοσμένων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αποτελούν κατάλληλα εργαλεία και γέφυρες τόσο για περιφερειακή συνεργασία όσο και για δημιουργία θέσεων εργασίας σε οικονομικές δραστηριότητες αναγκαίες για την κοινωνία και την προστασία του περιβάλλοντος.

Οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία πρέπει να είναι οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμες. Μπορούν να συνδεθούν με την επιδίωξη κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής ένταξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (Ρομά, φτωχοί στις νότιες περιοχές της χώρας) κι ανάπτυξης πράσινων οικονομικών δραστηριοτήτων. Τομείς με σημαντικό δυναμικό για δημιουργία θέσεων εργασίας είναι η εξοικονόμηση ενέργειας και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η διατήρηση της βιοποικιλότητας, η διαχείριση των νερών σε επίπεδο (και διασυνοριακής) υδρολογικής λεκάνης, συντεταγμένες προσπάθειες στον τομέα του αγροτουρισμού κ.α.”

Ενημερωτική συζήτηση στην Αθήνα, Κυριακή 2 Δεκεμβρίου,

ώρα 19.30

Υπερψηφίστηκε την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου, από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Ασφάλειας Τροφίμων και Δημόσιας Υγείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η έκθεση γνωμοδότησης του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας.

• για την αποθήκευση ψαριών που αλιεύονται όταν δεν υπάρχει αγορά. Μεταξύ του να αλιεύονται ψάρια μόνο όταν οι συνθήκες της αγοράς εγγυώνται καλή τιμή και του να αποθεματοποιούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα είναι προτιμητέο το πρώτο
• για τα ασφάλιστρα των εκμεταλλεύσεων υδατοκαλλιέργειας, δεδομένου ότι πρόκειται για δαπάνες που πρέπει να επιβαρύνουν τους ίδιους τους επιχειρηματίες και όχι τους φορολογούμενους
• για ενίσχυση της διαχείρισης των «μεταβιβάσιμων αδειών αλιείας»
• για διαφήμιση και κυκλοφορία στην αγορά ψαριών για τα οποία υπάρχει περιορισμένη ή καθόλου ζήτηση στην αγορά.

Σε αρκετά σημεία προστίθενται διατυπώσεις που επιδιώκουν να διασφαλίσουν ότι η ενίσχυση δεν έχει ως συνέπεια την υπεραλίευση. Τα κονδύλια ανακατανέμονται για να στηριχτεί η συγκέντρωση επιστημονικών και άλλων δεδομένων απαραίτητων για μια διαχειριστική προσέγγιση της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών βασισμένη στο οικοσύστημα και για να βελτιωθεί η επιτήρηση των αλιευτικών δραστηριοτήτων με στόχο να μην ψαρεύονται είδη πάνω από το όριο βιώσιμης αναπαραγωγής τους μέχρι το 2015 και να διασφαλιστεί μια καλή περιβαλλοντική κατάσταση μέχρι το 2020.

Αναλυτικά

Η αλιεία είναι ουσιαστικά η ιδιωτική εκμετάλλευση ενός δημόσιου αγαθού και συνοδεύεται κατά συνέπεια από ορισμένες ευθύνες που περιστρέφονται κυρίως γύρω από την μέριμνα για αποφυγή της εξάντλησης των αλιευτικών πόρων ή της υποβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από αυτό για την επιβίωσή τους. Η χρηματοδότηση πρέπει κατά προτίμηση να αποσκοπεί αφενός στην συγκέντρωση δεδομένων που θα επιτρέψουν την διεξαγωγή αναλύσεων περί βιωσιμότητας των αλιευτικών δραστηριοτήτων κι αφετέρου στην στήριξη όσων αλιεύουν με τον πλέον βιώσιμο από περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη τρόπο.

Τα αλιευτικά πεδία της Ευρώπης ήταν κάποτε από τα πιο παραγωγικά στον κόσμο, αλλά τριάντα χρόνια Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) έχουν ως αποτέλεσμα τη σοβαρή μείωση των πληθυσμών των ψαριών, την υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, καθώς και βλάβες στα βιολογικά είδη, σε οικοτόπους και αλιευτικά πεδία, ενώ δεν έχουν επωφεληθεί παρά ελάχιστα οι παράκτιοι και μικροί ψαράδες. Το 63% των εξεταζόμενων ιχθυαποθεμάτων στον Ατλαντικό έχουν υπεραλιευθεί, στη Μεσόγειο το ποσοστό αγγίζει το 82%, ενώ στη Βαλτική 4 από τα 6 ιχθυαποθέματα έχουν υπεραλιευθεί). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνώρισε την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα ως μία από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις της υπεραλίευσης και αναγνωρίζει ότι οι επιδοτήσεις έχουν συμβάλει στη σημερινή ανισορροπία. Το 2011 έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου το επιβεβαιώνει αυτό, δηλώνοντας ότι η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του στόλου οδηγεί στην εξάντληση των αποθεμάτων των ψαριών, απειλώντας την ευημερία των θαλασσών μας και την βιωσιμότητα των αλιευτικών κοινοτήτων.

Η πρόταση για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ- EMFF) (COM (2011) 804 τελικό), που θα αντικαταστήσει το ισχύον Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ), αποτελεί βασικό στοιχείο της δέσμης μεταρρυθμίσεων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ο προτεινόμενος Κανονισμός θα διαθέσει 6.5 δις ευρώ για στήριξη: 1) της ανάπτυξης της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και των αλιευτικών περιοχών, 2) του έλεγχου και της εφαρμογής, 3) της συλλογής στοιχείων, 4) της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής 5) της ανάπτυξης τεχνικών και διοικητικών μέσων για  εφαρμογή της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑλΠ) χρειάζεται σήμερα ουσιαστική μεταρρύθμιση και το ΕΤΘΑ (EMFF) πρέπει να σχεδιαστεί για να την υποστηρίξει, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιώσιμη αλιεία. Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ και του χρηματοδοτικού μέσου προσφέρει μια σημαντική ευκαιρία για την εξάλειψη των επιδοτήσεων που συμβάλλουν στην υπεραλίευση . Οι πόροι του ειναι αναγκαίο να στοχεύσουν στη μετάβαση προς μια πραγματικά βιώσιμη αλιεία αλλά και στην επίτευξη υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Η πρόταση για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας προβλέπει διάθεση οικονομικών πόρων για την αλιεία και τις υδατοκαλλιέργειες, καθώς και για τον έλεγχο και την επιβολή των μέτρων, τη συλλογή δεδομένων και την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική. Η ενσωμάτωση αυτών των πρώην επιμέρους χρηματοδοτικών εργαλείων σε ένα ενιαίο χρηματοδοτικό μέσο μπορεί να απλοποιήσει τη διοίκηση μέσω ενοποιημένων κανόνων και διαδικασιών, ενώ θα συμβάλει στην αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη κατανομή των διαθέσιμων πόρων.

Η πρόταση επιδιώκει να διασφαλίσει ότι ευρωπαϊκή χρηματοδότηση θα είναι διαθέσιμη μόνο για τα κράτη μέλη που συμμορφώνονται με τους στόχους και τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, ιδίως τις υποχρεώσεις ελέγχου, το κανονισμό για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας και τις υποχρεώσεις συλλογής δεδομένων, ενώ χρηματοδοτεί μόνο επιχειρήσεις που τηρούν την Κοινή Αλιευτική Πολιτική. Η πρόταση περιέχει ένα μεγάλο αριθμό μέτρων τα οποία μπορούν να συμβάλουν στην βιώσιμη αναβάθμιση του τομέα της αλιείας της ΕΕ: μέτρα για την προώθηση του ανθρώπινου κεφαλαίου και του κοινωνικού διαλόγου, για τη διευκόλυνση της διαφοροποίησης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, για την θέσπιση και ανάπτυξη τοπικών πρωτοβουλιών από τα κάτω με στόχο την υποστήριξη αλιευτικών περιοχών, τοπικών στρατηγικών ανάπτυξης και τοπικών συμπράξεων. Η πρόταση περιλαμβάνει επίσης μέτρα για την υποστήριξη της βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης, αποκατάστασης και παρακολούθησης περιοχών Natura 2000 και θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών.

Το νέο Ταμείο δεν περιλαμβάνει οικονομική υποστήριξη για την κατασκευή νέων λιμένων, νέων τόπων εκφόρτωσης ή νέων ιχθυοσκάλων, καθώς και ενισχύσεις για αντικατάσταση μηχανών, που είναι ένα βήμα προς τα εμπρός για την αποδέσμευση των επιδοτήσεων της αλιείας από τη πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα. Περιλαμβάνει όμως οικονομική υποστήριξη προς δραστηριότητες όπως η βελτίωση των συνθηκών εργασίας ή μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, που είναι ένα θέμα με μεγάλη σημασία για τη μείωση των δαπανών των ψαράδων. Τέλος, η πρόταση περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες θα βελτιώσουν τη διαφάνεια και την ενημέρωση του κοινού, τη συλλογή και μεταφορά δεδομένων, καθώς και τον έλεγχο και την εφαρμογή, αν και δεν είναι προσαρμοσμένες στις περιφερειακές και τοπικές ιδιαιτερότητες.

Ημερίδα  Ν. Χρυσόγελου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Παρουσίαση σχετικής μελέτης

Ημερίδα με θέμα «Προστατευόμενες περιοχές και πράσινη απασχόληση» διοργανώνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες, τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου στις 14.00, ο Νίκος Χρυσόγελος.

Η ημερίδα συνδυάζεται με την επίσκεψη ενός γκρουπ Ελλήνων κοινωνικών εταίρων που ασχολούνται με ζητήματα προστατευόμενων περιοχών, όπως φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, περιβαλλοντικές οργανώσεις, πανεπιστημιακοί από σχετικούς τομείς,  εκπρόσωποι τοπικών κοινωνιών και κέντρων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Στοχεύει στο να αναδείξει όχι απλώς την αναγκαιότητα προστασίας της βιοποικιλότητας αλλά τις δυνατότητες που προσφέρει σε μια περίοδο οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης καθώς η προστασία και βιώσιμη διαχείρισή της θα έχει πολλαπλασιαστικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη, μπορεί να δημιουργήσει δεκάδες χιλιάδες νέες θέεις εργασίας και κοινωνική – περιβαλλοντική καινοτομία.

Στην ημερίδα θα αναλυθούν το θεσμικό πλαίσιο για τις προστατευόμενες περιοχές στην Ευρώπη αλλά και τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία, η εθνική εφαρμογή του δικτύου προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα, η αξία και τα οικονομικά οφέλη των προστατευόμενων περιοχών καθώς και καλές πρακτικές από την ΕΕ σε ότι αφορά στις προστατευόμενες περιοχές με έμφαση στην ανάπτυξη της πράσινης οικονομίας- απασχόλησης.

• Przemyslaw Oginski (Ευρωπαϊκή Επιτροπή),
• Δέσποινα Βώκου (Καθηγήτρια βιολογίας ΑΠΘ, πρόεδρος της επιτροπής Φύση 2000),
• Κώστας Παπακωνσταντίνου (Περιφερειακός σύμβουλος Δ. Ελλάδας),
• Ιόλη Χριστοπούλου (WWF-Ελλάς),
• Patrick Ten Brink, Institute for European Environmental Policy (IEEP),
• Ιgnace Shops (μέλος ΔΣ της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Πάρκων / EUROPARC Federation και διευθυντής του εθνικού πάρκου Hoge Kempen National Park, Βέλγιο) και
• Nicole Nowicki (δίκτυο Eurosite).

Με αφορμή την εκδήλωση, θα παρουσιαστεί δημόσια και η εμπεριστατωμένη μελέτη "Προστασία περιβάλλοντος και πράσινη απασχόληση" (μπορείτε να την κατεβάσετε εδώ) που προετοίμασε το γραφείο του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου

Η προστασία της βιοποικιλότητας είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της πράσινης οικονομίας και βασική προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Εκτιμάται ότι το 60% των παγκόσμιων οικοσυστημάτων είναι υποβαθμισμένα και ο ρυθμός με τον οποίο εξαφανίζονται τα είδη της βιοποικιλότητας είναι 1.000 μεγαλύτερος σήμερα απ ότι στους προ-βιομηχανικούς καιρούς Για να μειωθεί ο κίνδυνος της εξαφάνισης των ειδών και για να προστατευτεί αποτελεσματικά η παγκόσμια βιοποικιλότητα χρειαζόμαστε 76 δις δολάρια το χρόνο μέχρι το 2020 το οποίο αντιπροσωπεύει το 1% της αξίας των υπηρεσιών των οικοσυστημάτων που χάνονται κάθε χρόνο και μόλις το 20% των ετήσιων παγκόσμιων δαπανών για αναψυκτικά.

Τον Μάρτιο του 2010, οι ηγέτες της ΕΕ ενέκριναν το μακροπρόθεσμο όραμα για τη βιοποικιλότητα το 2050 και ως πρωταρχικό στόχο την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων μέχρι το 2020, καθώς διαπίστωσαν ότι δεν είχε επιτευχθεί ο στόχος του 2001 για ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας στην ΕΕ μέχρι το 2010. Για να συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το Μάιο του 2011 μια νέα στρατηγική για τη βιοποικιλότητα το 2020 η οποία τονίζει ότι για την επίτευξη του στόχου είναι απαραίτητη η πλήρης εφαρμογή της ΕΕ για τα πτηνά και τους οικοτόπους, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης διαχείρισης και χρηματοδότησης του δικτύου Natura 2000.

Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος μπορεί όμως να συνδυαστεί με την δημιουργία θέσεων εργασίας και βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες προς όφελος των τοπικών κοινωνιών. Σύμφωνα με τη μελέτη "Τα Οικονομικά των Οικοσυστημάτων και της Βιοποικιλότητας" το 16,8% των ευρωπαϊκών θέσεων εργασίας έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τους φυσικούς πόρους και υπολογίζεται ότι στο διάστημα 2000-2010 η απώλεια της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών των οικοσυστημάτων είχε ένα ετήσιο κόστος της τάξης των 50 δις ευρώ . Εκτιμάται ότι η σωρευτική απώλεια της βιοποικιλότητας και των συναφών υπηρεσιών των οικοσυστημάτων μεταξύ 2000 και 2050, αν δεν ληφθούν μέτρα αναστροφής της κατάστασης, θα ισοδυναμεί με 14 τρις δολάρια ή με το 7% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) το 2050.

Μια έκθεση που εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις "κοινωνικές επιπτώσεις της πολιτικής για τη βιοποικιλότητα" εκτιμά ότι το 35% των θέσεων εργασίας (927 εκ. δουλειές) στις αναπτυσσόμενες χώρες και το 7% των θέσεων εργασίας (14,6 εκ. δουλειές) στην ΕΕ εξαρτώνται από τις υπηρεσίες των οικοσυστημάτων. Το κείμενο εργασίας της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος "χρηματοδότηση περιοχών Natura 2000"τονίζει ότι σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις η ροή των παροχών από το χερσαίο δίκτυο Natura 2000 είναι της τάξης των € 200 έως € 300 δις / έτος - ή 2-3% του ΑΕΠ της ΕΕ, ενώ το κόστος του είναι μόλις € 5,8 δις / έτος.

Επιπλέον, σύμφωνα με τη μελέτη "Estimating the Overall Economic Value of the Benefits provided by the Natura 2000 Network" οι δαπάνες των επισκεπτών που προκύπτουν από τις εκτιμώμενες επισκέψεις ανά έτος σε περιοχές Natura 2000  είναι της τάξης των € 50- 85 δις ανά έτος και υποστηρίζουν άμεσα και έμμεσα μεταξύ 4,5 και 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη τα οφέλη από τις θαλάσσιες περιοχές Natura 2000 εκτιμώνται στα € 1.4-1.5 εκ. / έτος, ποσό που μπορεί να ανέβει στα € 6-6.5 εκ. εφόσον το 20% των περιοχών αυτών προστατευθεί αποτελεσματικά. Οι περιοχές Natura 2000 εκτιμάται ότι φιλοξενούν 1.2-2.2 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο και τα ψυχαγωγικά οφέλη των περιοχών Natura 2000 εκτιμώνται στα 5-9 δις ευρώ. Τέλος, μια πρόσφατη μελέτη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το κόστος της μη εφαρμογής της υπάρχουσας νομοθεσίας για το περιβάλλον και των μελλοντικών στόχων της βιοποικιλότητας είναι € 50 δις / έτος.

Ακολουθεί το πλήρες πρόγραμμα της ημερίδας

Ημερίδα "Προστατευόμενες περιοχές και πράσινη απασχόληση", Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αίθουσα PHS 6B054, Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012, 14.00-17.00.

14.00 - 14.10: Εισαγωγή, Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής Οικολόγοι Πράσινοι

Ευρωπαϊκές πολιτικές και χρηματοδοτικά εργαλεία

14.10 - 14.30: Przemyslaw Oginski (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), Επενδύσεις σε περιοχές Natura 2000 – για την φύση και τον άνθρωπο 

Εθνική εφαρμογή του δικτύου Natura 2000: η περίπτωση της Ελλάδας

14.30 - 14.45: Δέσποινα Βώκου (Καθηγήτρια βιολογίας ΑΠΘ, πρόεδρος της επιτροπής Φύση 2000), Το εθνικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα.

14.45 - 15.00: Κώστας Παπακωνσταντίνου (Περιφερειακός σύμβουλος Δ. Ελλάδας), Διαχείριση προστατευόμενων περιοχών και απασχόληση, ο ρόλος των τοπικών και περιφερειακών αρχών

15.00 - 15.15: Ιόλη Χριστοπούλου (WWF-Ελλάς), Προστασία της φύσης και απασχόληση: ευκαιρίες και προκλήσεις 

15.15 - 15.30: Ερωτήσεις- απαντήσεις

Η αξία και τα οικονομικά οφέλη των προστατευόμενων περιοχών

15.30 - 15.45: UNEP- TEEB, Τα οικονομικά της φύσης, http://www.teebtest.org/ (TBC)

15.45 - 16.00: Patrick Ten Brink, Institute for European Environmental Policy (IEEP), Φύση και πράσινη οικονομία, http://www.ieep.eu/

Καλές πρακτικές από την ΕΕ - προστατευόμενες περιοχές και πράσινη οικονομία

16.00 - 16.15: Ignace Shops, μέλος ΔΣ EUROPARC Federation και διευθυντής του εθνικού πάρκου Hoge Kempen National Park, Βέλγιο, http://www.europarc.org

16.15 - 16.30: Nicole Nowicki, Eurosite, http://www.eurosite.org/

Πρώτη πανευρωπαϊκή παρουσίαση του νέου βιβλίου του Λέστερ Μπράουν 

Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές Νίκος Χρυσόγελος κι Μάρτιν Χάουσλινγκ (Γερμανία), ήταν οικοδεσπότες, την Τρίτη 28 Μαρτίου  στο Eυρωκοινοβούλιο,  στην πρώτη πανευρωπαϊκή παρουσίαση, του νέου βιβλίου του Λέστερ Μπράουν, με τίτλο "Γεμάτος Πλανήτης, Άδεια Πιάτα: Η νέα γεωπολιτική της έλλειψης τροφίμων (Full Planet, Empty Plates: The New Geopolitics of Food Scarcity)".

Ο Λέστερ Μπράουν έχει χαρακτηριστεί "ένας από τους πιο σημαντικούς στοχαστές του κόσμου" (Washington Post), ενώ από το 1974 έχει ιδρύσει το Worldwatch Institute, το πρώτο ερευνητικό ινστιτούτο αφιερωμένο στην ανάλυση των παγκόσμιων περιβαλλοντικών θεμάτων, που δημοσιεύονται στην ετήσια έκθεση "State of the World" («Η Κατάσταση του Κόσμου»).  Στη συνέχεια, το 2001 ίδρυσε το Earth Policy Institute (www.earth-policy.org) για να παράσχει ένα σχέδιο για ένα βιώσιμο μέλλον και έναν οδικό χάρτη για την επίτευξη του στόχου της βιωσιμότητας. Είναι από τους σημαντικότερους σύγχρονους εκφραστές της περιβαλλοντικής σκέψης, έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων με το βραβείο για το Περιβάλλον από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, το Προεδρικό Μετάλλιο της Ιταλίας, το βραβείο από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Γεωργίας και Δασών. Έχει συγγράψει ή έχει συμμετάσχει στη συγγραφή περίπου 50 βιβλίων που έχουν εκδοθεί σε περίπου 40 γλώσσες και είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους συγγραφείς του κόσμου.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, δήλωσε:

« Ο Λέστερ Μπράουν συνδέει πειστικά και με στοιχεία μέσα από το τελευταίο του βιβλίο τα θέματα των τροφίμων και της γεωργίας με τις νέες γεωπολιτικές και νέες κινδύνους αστάθειας. Το κλίμα, η μη βιώσιμη διαχείριση του νερού, η διάβρωση των εδαφών σε συνδυασμό με αποτυχημένες γεωργικές πολιτικές, αυξημένες καταναλωτικές απαιτήσεις και αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού οδηγούν σε αύξηση της ανασφάλειας στα θέματα των τροφίμων. Δεν αποσταθεροποιείται μόνο η τρέχουσα κατάσταση τροφίμων αλλά το ίδιο το σύστημα τροφίμων. Τα τελευταία 150 χρόνια οι μεγάλες επενδύσεις που έγιναν στον αγροτικό τομέα από τις βιομηχανικές χώρε επικεντρώθηκαν κυρίως σε τροπικά είδη όπως καλαμοζάχαρο, τσάι, λάστιχο και μπανάνες.Τις τελευταίες δεκαετίες επεκτείνεται ραγδαία η καλλιέργεια ειδών διατροφής, όπως σιτηρά, ρύζι, καλαμπόκι και σόγια, ενώ τελευταία και ειδών για βιοκαύσιμα. Χώρες και εταιρίες έχουν μπει σε μια διαδικασία ενοικίασης ή αγοράς εκτάσεων σε άλλες χώρες, κάτι που σήμερα αντιπροσωπεύει μια έκταση μεγαλύτερη από την Ευρωπαϊκή ήπειρο. Μια εταιρία βιοκαυσίμων με έδρα τη Βρετανία ελέγχει 11.000.000 στρέμματα γης σε 11 κοινότητες στην Μαδαγασκάρη, αν και λόγω χαμηλών αποδόσεων εγκαταλείπει το σχέδιο. Μια εταιρία με έδρα στη Μαλαισία έχει νοικιάσει 5.400.000 στρέμματα στην Λιβερία για παραγωγή βιοκαυσίμων και λάστιχου. Μια εταιρεία με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ανακοίνωσε σχέδια ελέγχου 2.500.000 στρεμμάτων στο Σουδάν για 99 χρόνια. Μια κρατική κινέζικη εταιρεία έχει ξεκινήσει να εξάγει σόγια από μια έκταση 5.000.000 στρεμμάτων που ελέγχει στην περιοχή Μπαχια της Βραζιλίας. Η  Ν. Κορέα επιδιώκει να ελέγχει έκταση 9.400.000 στρεμμάτων σε άλλες χώρες μέχρι το 2018. Οι χώρες που πουλάνε ή νοικιάζουν εκτάσεις για καλλιέργεια ειδών διατροφής προς εξαγωγή σε μεγάλες εταιρίες ή άλλες χώρες είναι συνήθως φτωχές και ελλειμματικές σε τρόφιμα. Οι πολιτικές για τα τρόφιμα επηρεάζουν πλέον όχι μόνο τις διακρατικές σχέσεις και τις τιμές στα χρηματιστήρια αλλά και τις ζωές μεγάλου τμήματος του παγκόσμιου πληθυσμού. Αλλού συνεχίζουν να πεθαίνουν από την πείνα, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο οι τιμές των τροφίμων διπλασιάστηκαν την τελευταία δεκαετία. Στις ΗΠΑ οι δαπάνες για τρόφιμα αντιπροσωπεύουν πλέον το 50-70% του οικογενειακού προϋπολογισμού. Μια πολιτική για την ασφάλεια των τροφίμων και την ευημερία των πληθυσμών προϋποθέτει σταθεροποίηση του κλίματος, ορθολογική – βιώσιμη διαχείριση του νερού και των εδαφών, ριζικές αλλαγές στο αγροτικό μοντέλο, ενίσχυση της συνεργασίας αγροτών – καταναλωτών αλλά και αλλαγές στα διατροφικά μοντέλα και στις καθημερινές συνήθειες.

Ο αγώνας για καλή τροφή και καλή γεωργία είναι εξόχως πολιτικός».

Ακούστε εδώ το ηχητικό (στα αγγλκά) από την εκδήλωση: http://youtu.be/J4TqHGbjrA0

Δείτε μια σύντομη παρουσίαση του βιβλίου σε pdf (στα αγγλκά) εδώ: http://www.earth-policy.org/images/uploads/book_items/FPEP_SlidesEarthPolicyInstitute.pdf

Ημερίδα στη Μυτιλήνη για τις ιδιαιτερότητες των νησιών μας και τις προοπτικές ανάπτυξης

Στην ημερίδα «Προοπτικές Ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Οι ιδιαιτερότητες του νησιωτικού χώρου», που οργάνωσαν στη Μυτιλήνη, στις 24 Νοεμβρίου 2012, το Γραφείο του Ευρωκοινοβουλίου στην Ελλάδα και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου συμμετείχε, ως εισηγητής, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην ημερίδα συμμετείχαν, επίσης, μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας και της Αυτοδιοίκησης καθώς και ο ευρωβουλευτής Σ. Δανέλλης, ενώ ενεργή συμμετοχή είχε το κοινό και ιδιαίτερα οι φοιτητές που παρακολούθησαν την εκδήλωση. Η συζήτηση επικεντρώθηκε σε θέματα ανάπτυξης και εδαφικής συνοχής στη σημερινή Ευρώπη καθώς και τις εκφράσεις της κοινωνίας των πολιτών στο νησιωτικό χώρο.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση που πραγμαοποιήθηκε την Παρασκευή 23/11/12 από την  Δημοτική Κίνηση «Κοζάνη, τόπος να ζεις», και του ΕΒΕ Κοζάνης για τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι είναι το κύριο όχημα της «κοινωνικής οικονομίας». Η τελευταία, ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα, κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και βασίζεται στο συνεργατισμό και την κοινωνική δικτύωση. Παραδείγματα είναι  η συνεταιριστική παραγωγή πράσινης ενέργειας, η επανάχρηση – ανακύκλωση απορριμμάτων, οι βοηθητικές υπηρεσίες υγείας & κοινωνικής αλληλεγγύης κλπ.
Την εκδήλωση παρακολούθησε με αμείωτο ενδιαφέρον πλήθος κόσμου, το οποίο συμμετείχε ενεργά και στη σχετική συζήτηση.

Δείτε το  βίντεο από την εκδήλωση

Ο πρώτος των ομιλητών κ. Β. Μπέλης, εκπρόσωπος τηςΕνεργειακής Συνεταιριστικής Επιχείρησης  Καρδίτσας (ΕΣΕΚ) ανέπτυξε το σχέδιο των εταίρων για την παραγωγή ενέργειας από βιομάζα. Ο συνεταιρισμός αριθμεί πάνω από 400 μέλη, έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής 420.000 €. Η μονάδα βιομάζας θα έχει ισχύ 500 kW και θεωρείται απόλυτα βιώσιμη με τις τρέχουσες –ισχυρά επιδοτούμενες- τιμές. Η βιομάζα θα προέρχεται από δασικά και γεωργικά υπολείμματα, καθώς και από αστικές-δημοτικές χρήσεις (κλαδέματα), ενώ ένα μέρος της θα καλλιεργείται. Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις δεν θα υπερβαίνουν τα 1000 στρέμματα, καθόσον η γεωργική γη είναι πολύτιμη και θα πρέπει να τηρηθούν οι ισορροπίες συνύπαρξης με εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Για αυτό και το στοίχημα των Καρδιτσιωτών είναι να συγκεντρώνεται κυρίως η «άχρηστη» βιομάζα από το δήμο, τους αγρότες, τους πολίτες, κάτι στο οποίο συμβάλει προφανώς η συνεργατική μορφή της επιχείρησης που εξασφαλίζει λαϊκή αποδοχή και αυτενέργεια.

Ο κ. Ν. Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, ανάφερε ότι οι κοινωνικοί συνεταιρισμοί έχουν 1 δις μέλη σε όλο τον κόσμο. Στη Γερμανία υπάρχουν 2 εκατ. παραγωγοί ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές. Πρόσφατα μάλιστα μια ομάδα φοιτητών δημιούργησε εκεί έναν ακόμη συνεταιρισμό παραγωγής ενέργειας στο πανεπιστήμιο τους από φωτοβολταικά, συγκεντρώνοντας από φοιτητές – μικρομετόχους 400.000 ευρώ. Στην Ελλάδα ήδη έχουν ξεκινήσει ανάλογες πρωτοβουλίες στην Κω, στη Σίφνο κλπ με αντικείμενο τη διαχείριση απορριμμάτων, τη «βοήθεια στο σπίτι» κ.α. Οι κοινωνικές επιχειρήσεις παραγωγής ΑΠΕ συμβάλουν, εκτός των άλλων, στην απεξάρτηση τόσο από το λιγνίτη όσο και το εισαγόμενο πετρέλαιο.

Αναφερόμενος στα νέα επώδυνα μέτρα ο κ. Χρυσόγελος σχολίασε ότι  τα μνημόνια απέτυχαν διότι βασίστηκαν σε λάθος υποθέσεις και οδήγησαν σε αύξηση του χρέους και όξυνση της κρίσης. Εξουθένωσαν την ελληνική  κοινωνία και οικονομία, χωρίς παράλληλα να προωθήσουν βαθιές μεταρρυθμίσεις. Απέναντι στο χρεοκοπημένο μοντέλο παραγωγής – κατανάλωσης – διακυβέρνησης η λύση δεν είναι η στείρα καταγγελία, αλλά η εφαρμογή εναλλακτικών σχεδίων μέσα στα οποία έχει θέση αυτοδίκαια και η κοινωνική οικονομία.

Δείτε το  βίντεο από την εκδήλωση

Στη συνέχεια ο Βέλγος κ. Dirk Knapen, Συντονιστής της Ευρωπαϊκής ΟμοσπονδίαςΣυνεταιρισμών ανανεώσιμης ενέργειας REScoop, εστίασε στα τεκταινόμενα στην Ευρώπη, όπου οι κοινωνική οικονομία καλύπτει το 10% των επιχειρήσεων (!) με 11 εκατ. εργαζομένους. Αναφέρθηκε στις αρχές του συνεργατισμού, υπογραμμίζοντας την εθελοντική συμμετοχή και το συνεχή έλεγχο από τη βάση, που διασφαλίζουν τη δημοκρατική λήψη των αποφάσεων, αλλά και την ελαχιστοποίηση φαινομένων διαφθοράς. Στη συνέχεια ανάπτυξε τέσσερις περιπτώσεις πετυχημένων ενεργειακών συνεταιρισμών σε χώρες της Ευρώπης. Τέλος δεσμεύτηκε ότι ο REScoop μπορεί να υποστηρίξει (συμβουλευτικά) ανάλογες προσπάθειες και στην Κοζάνη, όπως ήδη κάνει με έναν συνεταιρισμό στη Σίφνο.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πολλοί εκπρόσωποι τοπικών φορέων, όπως οι δήμαρχοι Κοζάνης και Σερβίων-Βελβεντού, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ουζουνίδου, Περιφερειακοί και Δημοτικοί σύμβουλοι, μέλη επαγγελματικών οργανώσεων, ο πρόεδρος και ο διευθυντής της ΑΝΚΟ, της Συνεταιριστικής και της Εθνικής Τράπεζας, ο πρόεδρος του ΕΒΕ, του ΓΕΩΤΕΕ, του Εμπορικού συλλόγου, εκπρόσωποι του Πανεπιστημίου & του ΤΕΙ κ.α.

Το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου μια έκθεση για το σχιστολιθικό φυσικό αέριο που αντικατοπτρίζει τις ανησυχίες για τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον καθώς και την ανάγκη για ρυθμίσεις του θέματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο [1]. Οι Πράσινοι καλωσόρισαν την έκθεση Sonik, που ζητά προσοχή, και ειδικότερα απαγόρευση σε ευαίσθητες περιοχές, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα την ανάγκη για αυστηρότερες ρυθμίσεις και σωστή εφαρμογή των υφιστάμενων κανονισμών. Σχολιάζοντας μετά την ψηφοφορία, ο εκπρόσωπος των Πράσινων για θέματα περιβάλλοντος και δημόσιας υγείας, Carl Schlyter (ευρωβουλευτής, Σουηδία) δήλωσε:

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπογράμμισε σήμερα την αυξανόμενη ανησυχία του κοινού για το σχιστολιθικό φυσικό αέριο και τις καταστροφικές μεθόδους για την εξαγωγή του και ζήτησε μεγάλη προσοχή όσο αξιολογούνται οι επιπτώσεις αυτές για την υγεία και το περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές προτού επιτρέψουν οποιαδήποτε έργο αυτής της αμφιλεγόμενης τεχνολογίας να προχωρήσουν.

«Ενώ οι Πράσινοι πιστεύουν ότι υπάρχουν ήδη επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την απαγόρευση αυτής της επικίνδυνης τεχνολογίας, εκτιμούν ότι ακόμα κι αυτό δε γίνει, πρέπει τουλάχιστον να εφαρμόζεται αυστηρά η υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία. Οι ευρωβουλευτές επεσήμαναν σήμερα ακριβώς αυτό, καθώς και ότι η ΕΕ πρέπει να αναθεωρήσει τους κανόνες απόδοσης ευθυνών προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι συμμετέχοντες στην εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου είναι πλήρως υπεύθυνοι για όλες τις ζημιές και επομένως υποχρεούνται να παρέχουν χρηματοοικονομικές εγγυήσεις για την κάλυψη των ενδεχόμενων κινδύνων. Είναι καθοριστικής σημασίας επίσης, ότι οι ευρωβουλευτές, ζήτησαν ρητά την απαγόρευση της εφαρμογής αυτής της τεχνολογίας σε ευαίσθητες περιοχές»

«Οι ολοένα και συσσωρευόμενες αποδείξεις γύρω από τους κινδύνους για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία που συνδέονται με την εξόρυξη αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα, κυρίως μέσω της διεργασίας υδραυλικής ρωγμάτωσης, δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν [2]. Οι δυνητικά καταστροφικές συνέπειες της χρήσης των τοξικών χημικών ουσιών στη διεργασία της υδραυλικής ρωγμάτωσης είναι καλά τεκμηριωμένες, ιδίως όσον αφορά τον υδροφόρο ορίζοντα. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκφράσει αμφιβολίες για τη συμβατότητα της διεργασίας υδραυλικής ρωγμάτωσης με την κοινοτική νομοθεσία σχετικά με την ποιότητα των υδάτων (Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60/ΕΚ) [3]. Υπάρχουν επίσης αμφιβολίες ως προς το κατά πόσο κάποιες από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στη διεργασία της υδραυλικής ρωγμάτωσηςείναι συμβατές με τους κανόνες της ΕΕ για τις επικίνδυνες χημικές ουσίες, χωρίς να υπεισερχόμαστε στις αρνητικές κλιματικές επιπτώσεις της κλιματικής που προκύπτουν από την εντατική διαδικασία εξόρυξης του σχιστολιθικού φυσικού αερίου και της επακόλουθης καύσης του.»

[1] Το ΕΚ υιοθέτησε με ψήφους 562 υπέρ, 86 κατά και 43 λευκά την έκθεση του Πολωνού εισηγητή Sonik σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων  εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίoυ και πετρελαίου. Αυτή την έκθεση υπερψήφισαν και οι Πράσινοι. Υπήρξε και ξεχωριστή έκθεση της Ελληνίδας Ευρωβουλευτή Νίκης Τζαβέλλα γύρω από τη βιομηχανία σχιστολιθικού φυσικού αερίου, που επίσης υιοθετήθηκε με ψήφους 492 υπέρ, 129 κατά και 43 λευκά, αλλά την οποία οι Πράσινοι καταψήφισαν.

[2] Υλικό καμπάνιας των Πράσινων ενάντια στο σχιστολιθικό φυσικό αέριο:
 http://www.stopclimatechange.net/index.php?id=shalegas

[3] http://ec.europa.eu/environment/integration/energy/unconventional_en.htm

Στόχος του «συνασπισμού 50/50» οι ευρωεκλογές του 2014

Μια πολύ σημαντική πολιτική διακήρυξη υπέγραψαν στις 21 Νοεμβρίου, πάνω από πενήντα ευρωβουλευτές, προερχόμενοι από πέντε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και από όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τη διακήρυξη υπέγραψε και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.

Στόχος της διακήρυξης είναι να επιτύχει την ισότητα στην αντιπροσώπευση των δύο φύλων σε όλα τα όργανα και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, δηλαδή σε όλα τα κέντρα λήψης των αποφάσεων της Ευρώπης. 

Ο «συνασπισμός 50/50» όπως ονομάστηκε η διακήρυξη, προτείνει την υποψηφιότητα μιας γυναίκας και ενός άνδρα από κάθε κράτος-μέλος για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2014, καθώς και για κάθε ανώτατη θέση των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, καλεί τα πολιτικά κόμματα να διασφαλίσουν την ισότητα των φύλων στις υποψηφιότητες που θα υποστηρίξουν για τις ευρωεκλογές του 2014, καθώς και τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου να διασφαλίσουν την ισότητα των φύλων στους προεδρεύοντες στις Επιτροπές και στο Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου.

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι χαιρέτησαν την πρωτοβουλία. Η ευρωβουλευτής των Πράσινων Franziska Branter σχολίασε: «η πρόσφατη κενή θέση εργασίας στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και η αποτυχία στήριξης μιας γυναικείας υποψηφιότητας, κατέδειξε πόσο δύσκολο παραμένει να ανοίξουν  παραδοσιακά ανδροκρατούμενες δομές».

Σημαντικό βήμα χαρακτήρισε τον συνασπισμό 50/50 ο Νίκος Χρυσόγελος. Όπως δήλωσε: «αν και εμείς οι Πράσινοι έχουμε μεγαλύτερες φιλοδοξίες για την ισότητα των φύλων από την επιβολή της ποσόστωσης, παρόλα αυτά αναγνωρίζουμε ότι οι γυναίκες συνεχίζουν να υποεκπροσωπούνται. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Ο συνασπισμός 50/50 είναι ένα σημαντικό βήμα και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την ενίσχυση της ισότητας των φύλων στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και στην κοινωνία και στις συνειδήσεις των ανθρώπων». 

Η διακήρυξη είναι ανοιχτή για υπογραφή από όλους τους ευρωβουλευτές και τα μέλη των εθνικών κοινοβουλίων, και θα παραδοθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις εθνικές κυβερνήσεις στις αρχές του νέου έτους.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, σήμερα Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου, στη Θεσσαλονίκη αναφέρθηκε στην κοινωνική οικονομία και συγκεκριμένα στη σύσταση κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων στους τομείς της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών αλλά και στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων ως πρόταση για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης που ταλανίζει την Ελλάδα. Παράλληλα ο Νίκος Χρυσόγελος αναφέρθηκε στη μυθολογία της διεξόδου της χώρας μας από την κρίση με επενδύσεις που αφορούν στον ορυκτό πλούτο της χώρας με έμφαση στο πετρέλαιο και το χρυσό .

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής, του Κιλκίς αλλά και της Θράκης ενάντια στο χρυσό ο Ν. Χρυσόγελος δήλωσε ότι το πετρέλαιο και ο χρυσός δεν θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε παράδεισο, περιοχές όπως η Νιγηρία και ο Καύκασος δεν γνώρισαν καμιά ευημερία από την αξιοποίηση του ορυκτού τους πλούτου, αντίθετα ενισχύθηκαν φαινόμενα όπως η φτώχια και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πέρα από το τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος και τους κινδύνους που εγκυμονούν οι εταιρείες αυτές δεν φορολογούνται ακόμη και σε χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία τώρα τίθεται αυτό το θέμα. Πρόκειται για ένα παλιό μοντέλο ανάπτυξης.  Αντίθετα μια εταιρεία στο Βέλγιο που αποσπά ψήγματα χρυσού από πλακέτες παλιών ηλεκτρονικών συσκευών επεξεργάζεται τριπλάσια ποσότητα από αυτήν που αποφέρει η εξορυκτική δραστηριότητα στην Χαλκιδική. Η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση αποτελούν αποδοτικές επενδύσεις, ο ίδιος ο Μπαρόζο μιλά για 20 εκατομμύρια θέσεις εργασίας ως αποτέλεσμα της πράσινης οικονομίας.

Η ερώτηση για την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Και αν τα μέτρα που προωθεί η τρόικα βασίζονται σε λάθος υποθέσεις κι οδηγούν σε αύξηση χρέους και κρίσης;

Η Κομισιόν θα λάβει υπόψη τις επισημάνσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την Ελλάδα;

 Δείτε σε βίντεο τοποθετήσεις του Ν. Χρυσόγελου και ερωτήσεις σε απαντήσεις των δημοσιογράφων: