Φωτογραφία του Νικος Χρυσόγελος.
Πάνω από 200.000 θαλασσοπούλια, 130.000 θαλάσσιες χελώνες και πολλά άλλα απειλούμενα θαλάσσια είδη πιάνονται κατά λάθος στα δίκτυα ή στα αγκίστρια των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών κάθε χρόνο. Ψάρια που δεν έχουν φτάσει στο επιτρεπόμενο για αλίευση μέγεθος βγαίνουν γρήγορα από την τροφική αλυσίδα, πριν προλάβουν να αναπαραχθούν και να συμβάλλουν στην διατήρηση της ισορροπίας των ειδών και στη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Από την άλλη, ένας μεγάλος αριθμός ειδών θανατώνεται και από τα απορρίμματα, ιδιαίτερα τα πλαστικά, που καταλήγουν στις θάλασσες. Υπολογίζεται ότι 1.000.000 θαλασσοπούλια και πάνω από 100.000 θαλάσσια θηλαστικά και ψάρια βρίσκουν το θάνατο από τα πλαστικά στις θάλασσες του πλανήτη.
 Είναι καιρός να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να μειωθούν οι παράπλευρες απώλειες τόσο πολλών ειδών από καθημερινές συνήθειες και πρακτικές μας. 37 περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν δημοσιοποιήσει πρόσφατα ανοικτή επιστολή προς τους ευρωβουλευτές καλώντας τους να πάρουν στις 16 Ιανουαρίου, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, τις αποφάσεις εκείνες που θα συμβάλλουν στην προστασία των θαλάσσιων ειδών και του πλούτου των θαλασσών μας, και να μην επιτρέψουν μεγαλύτερη χαλάρωση της περιβαλλοντικής προστασίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει ένα νέο Κανονισμό (COM/2016/0134) που θεωρητικά υπόσχεται να σταματήσει τις αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον από ορισμένες αλιευτικές πρακτικές. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστηρίζουν, όμως, ότι στην πράξη ο προτεινόμενος Κανονισμός δεν θα περιορίσει τις λανθασμένες πρακτικές. Είναι γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στον τρόπο αλιείας ώστε να μειωθούν οι παράπλευρες απώλειες άλλων ειδών, κι αυτό απαιτεί - όπως δείχνουν επιστημονικές έρευνες - μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των ψαράδων, των ερευνητικών κέντρων και των αρχών. Πάντως προτάσεις που έχουν προκύψει από επιστημονικές έρυενες υπάρχουν για μείωση των απωλειών πουλιών και θηλαστικών, Το Ευρωκοινοβούλιο είχε την δυνατότητα τον Νοέμβριο 2016 να βελτιώσει την νομοθετική πρόταση, δυστυχώς όμως δεν συγκεντρώθηκε τότε η απαραίτητη πλειοψηφία.
Στις 16 Ιανουαρίου, το Ευρωκοινοβούλιο θα πει την τελευταία λέξη στο θέμα αυτό, στο πλαίσιο μιας απόφασης που θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το περιβάλλον και τα θαλάσσια είδη.
Πιέστε τους ευρωβουλευτές να μην υιοθετήσουν νομοθεσία που θα εξασθενήσει περισσότερο την προστασία των ωκεανών και των θαλασσών

kamenos

Αχ, αυτός ο Πάνος Καμμένος...Μετά το Κούγκι, αποφάσισε να τα βάλει με τους ...μεγαλοκαρχαρίες. Φωτογραφίζεται με έναν σκοτωμένο καρχαρία και στέλνει tweet με το εξής "μήνυμα" "Ένας ένας οι μεγαλοκαρχαρίες ....."

Και τα έκανε φυσικά "μούσκεμα". 
1. Βγαίνει φωτογραφία με έναν καρχαρία θανατωμένο που είναι απειλούμενο είδος και απαγορεύεται η αλιεία ή η θανάτωσή του. 
2. Το συγκεκριμένο είδος εξαβράγχιου καρχαρία (Hexanchus griseus), όπως αναφέρει και η περιβαλλοντική οργάνωση WWF είναι «ένας από τους πιο κυνηγημένους στην Ελλάδα καρχαρίες, για τον οποίο δεν υπάρχει παγκοσμίως καμία καταγραφή απρόκλητης επίθεσης σε ανθρώπους».
3. Ο Π. Καμμένος υπήρξε μάλιστα και υπουργός και θα έπρεπε να ξέρει ότι το συγκεκριμένο είδος προστατεύεται από την εθνική νομοθεσία. «Η αλιεία του εξαβράγχιου απαγορεύεται από την εθνική νομοθεσία από το 1981, με το προεδρικό διάταγμα 67/1981», προσθέτει στην ανακοίνωσή της η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς που εδώ και χρόνια προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη γύρω από τους πιο κυνηγημένους κυνηγούς των θαλασσών μας: τους καρχαρίες. "Η εικόνα ενός υπουργού, ο οποίος μάλιστα διετέλεσε και αρμόδιος για τα θέματα της εφαρμογής της νομοθεσίας για τη θάλασσα και ειδικότερα για την αλιεία, να καμαρώνει δίπλα σε έναν σκοτωμένο κορυφαίο του θαλάσσιου βασιλείου είναι ντροπιαστική και δεν δείχνει καμία γενναιότητα. Άσχετα από το εάν η θανάτωση του καρχαρία προήλθε από ακούσια παγίδευσή του στα στατικά δίχτυα ή ήταν εσκεμμένη ενέργεια, η φωτογραφία δείχνει μια σαφή περιφρόνηση για τους νόμους προστασίας της απειλούμενης θαλάσσιας ζωής. Το WWF Ελλάς καταδικάζει απερίφραστα τη συγκεκριμένη ενέργεια του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου».

Θα πρόσθετα και κάτι άλλο, εγώ. Αυτή η "φωτογράφηση" υπενθυμίζει για άλλη μια φορά όχι μόνο την ανευθυνότητα ενός υπουργού αλλά και την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τα σοβαρά θέματα - και τα περιβαλλοντικά ανάμεσα στα άλλα. Σε μια λαϊκίστικη "λογική" ένα απειλούμενο είδος "ταυτίζεται" με την φορο-απάτη, τη φοροδιαφυγή και τα "μεγάλα συμφέροντα". Αλλά στην ζωή, την πραγματική ζωή άλλα συμβαίνουν. Δεν είναι αυτή η κυβέρνηση που προχώρησε για άλλη μια φορά σε προκλητικές για το περιβάλλον ενέργειες, όπως είναι η παραχώρηση αιγιαλού σε μεγάλη τουριστική μονάδα στην Ίο με υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού ...περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη (που για άλλη μια φορά δηλώνει ότι ...δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο!);

Αντί να τα "βάζουν" με απειλούμενα είδη, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους για ενέργειες που κάθε μέρα γίνονται όλο και πιο ανυπόφορες για το περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία!

Ν. Χρυσόγελος: Ενίσχυση της βιώσιμης αλιείας ή της υπεραλίευσης με δημόσιους πόρους;

   

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε την πρόταση για το πρόγραμμα χρηματοδότησης της αλιείας για τη περίοδο 2014-2020, στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ), κι ενέκρινε το κονδύλιο των 6.5 δις ευρώ για την εφαρμογή της Θαλάσσιας Στρατηγικής και της Αλιευτικής Πολιτικής. Περιμέναμε περισσότερα από αυτή την απόφαση  για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείαςγια να μπορέσει να ανακάμψει ο πληθυσμός των ψαριών, να υπάρξει μέλλον για το επάγγελμα του ψαρά και να μπουν στο επάγγελμα νέοι στην ηλικία. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Ολομέλεια, προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα», δήλωσε ο  Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο, στις 23 Οκτωβρίου, του πλαισίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας. Ο Νίκος Χρυσόγελος ήταν εισηγητής έκθεσης[1]  για το Ταμείο αυτό εκ μέρους της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου[2], που είχε υπερψηφιστεί-[3].

 

«Στο πλαίσιο της μέχρι τώρα Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είχαν υιοθετηθεί άστοχες πολιτικές και σπαταλήθηκαν δημόσιοι πόροι  που τελικώς οδήγησαν σε υπεραλίευση και καταστροφικές μορφές αλιείας. Χρηματοδοτήθηκε, επίσης, η καταστροφή παραδοσιακών σκαφών και η κατασκευή πολλών μαρινών για τουριστικά σκάφη που χαρακτηρίστηκαν αλιευτικά καταφύγια. Βλέποντας τα αποτελέσματα των χρηματοδοτήσεων από το Ταμείο για την Αλιεία  διαπιστώνει κάποιος ότι το μεγαλύτερο ποσοστό χρηματοδοτήσεων πήγε σε καταστροφές σκαφών και σε ενισχύσεις για την ιχθυοκαλλιέργεια, την ίδια στιγμή που το θαλάσσιο περιβάλλον και οι παράκτιοι ψαράδες υποφέρουν».

 

Οι ευρωβουλευτές κυρίως του Λαϊκού, του Συντηρητικού και του Φιλελεύθερου κόμματος αντί να ψηφίσουν για τον τερματισμό της χρήσης δημόσιων πόρων για ενίσχυση της υπεραλίευσης και της υπερεκμετάλλευσης των ιχθυο-αποθεμάτων, ψήφισαν τελικά για να συνεχίσει να δίνει η ΕΕ κονδύλια για πρακτικές που είναι σε άμεση σύγκρουση με τους στόχους της αειφόρου αλιείας.  Το ΕΤΘΑ διαθέτει περιορισμένους πόρους και είναι απαραίτητο να