Subscribe to this RSS feed
Κυριακή, 28 Ιανουαρίου 2018 00:00

Δεν πρέπει να ξεχνάμε το Ολοκαύτωμα κι όσα οδήγησαν σ’ αυτό

 

 
 

27 Ιανουαρίου: Διεθνής Ημέρα Μνήμης Θυμάτων του Ολοκαυτώματος

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος (27 Ιανουαρίου) επισημαίνουμε ότι οι κοινωνίες και οι πολίτες δεν πρέπει να ξεχάσουμε το οργανωμένο από τους ναζί έγκλημα, γενοκτονία, εναντίον των Εβραίων (“τελική λύση του Εβραϊκού ζητήματος), των Ρομά και Σίντι, των ομοφυλόφιλων, των ατόμων με αναπηρίες, αλλά και χιλιάδων Γερμανών που εναντιώνονταν στους ναζί, αιχμαλώτων στρατιωτών και πολιτών από κατεχόμενες περιοχές (Πολωνοί, Ρώσοι, Σλάβοι, Έλληνες), θρησκευτικές ομάδες (καθολικοί και προτεστάντες) μειονότητες, καλλιτέχνες, συνδικαλιστές κα. Αλλά, δεν πρέπει να ξεχάσουμε και όσα οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κυριαρχήσουν ξανά η τρέλα και το μίσος.

Τα θύματα του Oλοκαυτώματος υπολογίζονται σε 9.000.000 με 21.000.000 άτομα, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτά τα θύματα των πολεμικών επιχειρήσεων. Ενδεικτικά μεταξύ των θυμάτων του Ολοκαυτώματος υπολογίζονται

– 5 με 6.000.000 Εβραίοι, μεταξύ των οποίων 3.000.000 Πολωνοί Εβραίοι

– 2.000.000 Πολωνοί

– 200.000 – 800.000 Ρομά και Σίντι, περίπου το 20-50% του ευρωπαϊκού πληθυσμού

Αλλά και το ένα τρίτο των Γερμανών εξοντώθηκε από τους Ναζί.

Το #Ολοκαύτωμα δεν ήταν υπόθεση μιας στιγμής, ήταν κάτι που προετοιμάστηκε ιδεολογικά για πάνω από 40 χρόνια. Η ιδεολογία των ναζί και του εθνικισμού γεννήθηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα κι όχι το 1936, όταν πρωτο-αναπτύχθηκαν οι θεωρίες για την “εξόντωση όσων δεν άξιζαν να ζουν” και οδήγησαν τόσο στο πογκρόμ της Νύχτας των Κρυστάλλων και στο Πρόγραμμα Ευθανασίας Τ-4 (Aktion T-4) όσο και στην μαζική εξόντωση στα ναζιστικά στρατόπεδα.

Οι ναζί και οι νεοναζί υιοθέτησαν θεωρίες περί «άχρηστης ζωής» που συστηματοποιήθηκαν ήδη από το 1904 και ζητούσαν «την εξάλειψη εκείνων που δεν μπορούν να σωθούν”, “που είναι υποδεέστεροι και από τα ζώα», που αποτελούν «ξένο σώμα μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων». Αντιλήψεις που διαχέονται καισήμερα στα σόσιαλ μίντια και στον επίσημο πολιτικό λόγο και όχι μόνο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, διαμορφώνοντας μια ρητορική και μια πολιτική του μίσους που διαβρώνει τις σύγχρονες κοινωνίες ακόμα κι αυτές που διατείνονται ότι ασπάζονται τις θρησκείες της “αγάπης προς τον πλησίον”, ακόμα και την δική μας κοινωνία που διατείνεται ότι είναι συνέχεια της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης.

Το μεγάλο ναζιστικό πογκρόμ στις 9 και 10 Νοεμβρίου 1938 ενάντια στους Εβραίους στη Γερμανία και στην Αυστρία (Νύχτα των Κρυστάλλων), προετοίμασε τα μαζικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους φούρνους εξόντωσης. Σε εκείνη την οργανωμένη επίθεση ενάντια σε χιλιάδες συναγωγές, καταστήματα και κατοικίεςσυμμετείχαν χιλιάδες μέλη του ναζιστικού κόμματος, το ίδιο και στις επιθέσεις εξόντωσης κάθε αντίθετης ή κριτικής φωνής στη Γερμανία ή στους διαβόητους “φούρνους” και στα 20.000 στρατόπεδα συγκέντρωσης.

 

Θα πρέπει να είμαστε, λοιπόν, σε εγρήγορση και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, λαμβάνοντας υπόψη ότι το “αυγό του φιδιού” γεννιέται μέσα σε κοινωνίες που βρίσκονται σε κρίση, όχι μόνο οικονομική αλλά και πολιτισμική, αξιακή, όταν κυριαρχεί η ανασφάλεια και ο φόβος. Οι ναζί ξεπήδησαν μέσα από καθημερινούς ανθρώπους. Όσοι έκαναν αδιανόητα εγκλήματα ήταν συνηθισμένοι οικογενειάρχες που μετατράπηκαν σε τέρατα, δεν γεννήθηκαν τέρατα.

 

Δεν είναι η κρίση από μόνη της που οδηγεί σε τερατο–γεννήσεις, όπως οι Ναζί, η Χρυσή Αυγή, οι νεοναζί Πολωνοί που γιορτάζουν τα γενέθλια του Χίτλερ, οι Ούγγροι Jobbik ή οι Ρώσοι ακροδεξιοί. Πίσω από όλα αυτά βρίσκονται αντιλήψεις και στερεότυπα που συνεχίζουν να διαβρώνουν τις αξίες της κοινωνίας και την δημοκρατία, αντιλήψεις που θεωρούν “σκατά” και “υπανθρώπους” τους/τις μετανάστες/στριες, “γυφτοσκοπιανούς” τους γείτονες, “προδότες” όσους/όσες έχουν διαφορετική από την επικρατούσα άποψη. Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να προλαμβάνουν αυτά τα φαινόμενα και να τα αντιμετωπίζουν όχι μόνοκατασταλτικά, με τα εργαλεία που έχει η δημοκρατία αλλά και με εκπαίδευση, πολιτική αντιπαράθεση, δημοκρατική επαγρύπνηση. Εθελοτυφλούν όσοι πολιτικοί και όσα πολιτικά κόμματα παρασύρονται από την απήχηση παρόμοιων αντιλήψεων σε κάποια κομμάτια της κοινωνίας και μετακινούνται προς τις απόψεις αυτές, υιοθετώντας συχνά τα επιχειρήματά τους ακόμα κι αν χρησιμοποιούν λιγότερο βίαιες ρητορικές, θεωρώντας ότι έτσι θα ελέγξουν την δημιουργία ανταγωνιστικών κομματικών σχημάτων. Μια τέτοια πολιτική, είναι η καλύτερη συνταγή για να βρουν εκλογική απήχηση αυτές οι ακραίες αντιλήψεις και μάλιστα μέσα από ανεξέλεγκτα σχήματα, όπως συνέβη στην περίπτωση της νεοναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής ή οδηγεί σε ανορθολογικές κινητοποιήσεις όπως αυτή για το “Μακεδονικό” που αγκαλιάζονται από, υποτίθεται σοβαρές, πολιτικές δυνάμεις.

Tagged under
Read more...
Κυριακή, 28 Ιανουαρίου 2018 00:00

Η επίλυση του "Μακεδονικού" είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια αποστράτων

Φωτογραφία του Νικος Χρυσόγελος.

Το συλλαλητήριο για το "Μακεδονικό" οργανώνεται με στόχο να σταματήσει η προσπάθεια εξεύρεσης μιας συμβιβαστικής συμφωνίας με τη γειτονική χώρα στο θέμα του ονόματος και των σχέσεων καλής γειτονίας. Οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες διατυμπανίζουν ότι δεν θέλουν να υπάρχει η λέξη "Μακεδονία" στο όνομα της γειτονικής χώρας. Η επιτυχία των κινητοποιήσεων θα σήμαινε ότι η κυβέρνηση θα αποτύγχανε να εξασφαλίσει πλειοψηφία στη Βουλή που θα στήριζε μια τέτοια συμφωνία ή θα αναγκάζονταν να κάνει πλήρως πίσω, πριν φτάσει υτο θέμα στη Βουλή, από το φόβο του πολιτικού κόστους. Στην πραγματικότητα οι αντιδρώντες επιδιώκουν να αποτύχουν - για άλλη μια φορά - οι συνομιλίες υπό τον εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών για επίλυση του προβλήματος.

Η επίτευξη των στόχων που θέτουν σε διάφορους τόνους οι "Μακεδονομάχοι" θα σημάνει κατά συνέπεια την ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ "Δημοκρατία της Μακεδονίας" για την γειτονική χώρα και για πάντα. Ή νομίζουν αφελώς ότι κάποτε στο μέλλον θα υπάρξουν καλύτερες προϋποθέσεις για να αλλάξει η γειτονική χώρα όνομα; Στο όνομα της "ανυποχώρητης στάσης", οι έλληνες "πατριώτες" (ή εθνικιστές) θα εξυπηρετήσουν τους στόχους των εθνικιστών της γειτονικής μας χώρας, που αποτυπώνονται στο αίτημα "καμία υποχώρηση" στο όνομα. Ο ένας εθνικισμός (ελληνικός) θα εμποδίσει την επίλυση του προβλήματος, με αποτέλεσμα να επιβληθεί κατά κράτος ο άλλος εθνικισμός (των γειτόνων) σε βάρος μας. Γιατί δεν είναι κατανοητή αυτή η αλήθεια; 

Στο πίσω μέρος του μυαλού τους κάποιοι πιστεύουν βέβαια ότι η Ελλάδα - υπό την πίεση των αντιδράσεων στο εσωτερικό και αφού θα έχουν καταρρεύσει οι συνομιλίες -θα εξαναγκαστεί να θέσει βέτο στην είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ αν οι γείτονες δεν εξαλείψουν πλήρως από το όνομά της κάθε αναφορά στην λέξη "Μακεδονία" . Πιστεύουν ότι ένα βέτο ή η απειλή βέτο θα εξαναγκάσει την γειτονική χώρα να υποχωρήσει ατάκτως και να διαγράψει την λέξη "Μακεδονία" πλήρως από το όνομά της.

Είναι πολύ-πολύ αφελές να πιστεύει κάποιος ότι θα μπορούσε η Ελλάδα - με δεδομένη την κατάσταση της χώρας - να θέσει βέτο στη βάση εξωπραγματικών απαιτήσεων και μάλιστα όταν η ίδια θα έχει απορρίψει τον όποιο συμβιβασμό. Αγννούν πολλοί ότι η Ενδιάμεση Συμφωνία και η απόφαση του Ευρ. Δικαστηρίου της Χάγης θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ με το "προσωρινό" όνομα ΠΓΔΜ, χωρίς να μπορεί η χώρα να θέσει όποιους όρους ή προαπαιτούμενα.

Με όλα τα μέτωπα ανοικτά, θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, αυτοκτονικό να ανοίξουμε μέτωπο με όλους κι όλα τον Ιούνιο 2018. Θα ήταν η απόλυτη καταστροφή, κι όχι μόνο για την περίφημη "έξοδο" από το Μνημόνιο και την έξοδο από τις αγορές. Δεν χρειάζεται να ζήσουμε άλλη μια βίαιη διάψευση ψευδαισθήσεων όπως αυτές που αναφέρονταν στην γονατιστή "μαντάμ Μέρκελ" που θα μας παρακαλούσε για να μας δώσει λεφτά ή "στις αγορές που θα χόρευαν στον ρυθμό των κλαρίνων".  

Μήπως υπάρχει θεσμικό πρόβλημα; Το "Μακεδονικό" στα χέρια απόστρατων; 

Οι πολίτες είναι ελεύθεροι, σε μια δημοκρατία, να εκφράζουν την άποψή τους αλλά και να διαδηλώνουν, εφόσον σέβονται στην δημοκρατία και τους υπόλοιπους πολίτες. Η ελευθερία έκφρασης είναι βασικό δικαίωμα. Ακόμα και αν οι πολίτες κάνουν λάθος. 

Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν το συλλαλητήριο, αλλά το ποιοι πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις. Και εκεί είναι που υπάρχει θεσμικό και πολιτικό πρόβλημα. Το "Μακεδονικό" είναι πολύ σοβαρό θέμα για να αφήνεται στα χέρια των απόστρατων! Το συλλαλητήριο στην Αθήνα για το "Μακεδονικό" θα συνδιοργανώσουν από κοινού μια σειρά φορείς από τους οποίους οι μισοί είναι ενώσεις αποστράτων! Είναι όμως - το “Μακεδονικό” - ένα κατεξοχήν πολιτικό θέμα που άπτεται πολλών διαστάσεων (εξωτερικής πολιτικής, σχέσεων μας σε διεθνείς οργανισμούς κα), το οποίο απαιτεί λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς.

Αν και άνοιξε σχεδόν ανέλπιστα ένα παράθυρο επίλυσης ενός προβλήματος που σέρνεται δεκαετίες αν όχι ένα αιώνα, τα πολιτικά κόμματα αδυνατούν να συνεννοηθούν για μικροκομματικούς λόγους (λες και δεν υπάρχουν άλλα πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης και διαχωρισμού) και τον κυρίαρχο λόγο φαίνεται να έχουν απόστρατοι και χριστιανικές οργανώσεις (!): 
Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων.
Το Ελληνοαμερικανικό Συμβούλιο.
Η Ομοσπονδία Συλλόγων Μείζονος Νέας Υόρκης.
Οι Αθηναϊκοί Σύλλογοι Μακεδόνων.
Η Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Θεσσαλονίκης.
Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού.
Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού.
Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας.
Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αστυνομίας.
Η Ένωση Χριστιανικών Οργανώσεων Αθηνών.

Η εξωτερική πολιτική και οι διεθνείς σχέσεις μπορεί να είναι υπόθεση απόστρατων και άσχετων ομάδων που κινούνται με το θυμικό;

Όμως, απόστρατοι έχουν ξανα-εμπλακεί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ενώ κάποιοι από τους πρωταγωνιστές του “Μακεδονικού”, και στην περίφημη υπόθεση Οτσαλάν. Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που είχαν προκαλέσει με ενέργειές τους αφορούσε στην κρίση των Ιμίων.

Στην βάση ενός σχεδίου για την δημιουργία σταθερών υποδομών σε βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά, μια ομάδα απόστρατων είχε οργανώσει μια σειρά από παρεμβάσεις που οδήγησαν στην κρίση των Ιμίων. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο για τη Θάλασσα αν σε μη κατοικημένα νησιά δημιουργηθούν σταθερές υποδομές αυτές μπορούν να αποκτήσουν υφαλοκρηπίδα (κάτι που δεν ισχύει αν δεν υπάρχει μόνιμη ανθρώπινη παρουσία ή σταθερές υποδομές). Όπως είναι κατανοητό, κάτι τέτοιο μπορούσε να αλλάξει μονομερώς το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας σε πολλές ζώνες στο Αιγαίο, κάτι που ακόμα κι αν ήταν νομικά επιτρεπτό, δεν θα άφηνε η Τουρκία να συμβεί μονομερώς ή αναπάντητο. Και οι αφελείς, θα μπορούσαν να πουν, “ε, και τι έγινε, δικά μας είναι τα νησιά, ότι θέλουμε μπορούμε να κάνουμε σε αυτά”. Ναι, αλλά έλα που αν κυριαρχούν στις διεθνείς σχέσεις αυτές οι αντιλήψεις, τότε καθημερινά θα έχουμε πολέμους...Ως μικρή χώρα μπορούμε να έχουμε ως σύμμαχο το διεθνές δίκαιο, εφόσον πραγματικά το γνωρίζουμε.

Όπως και με το πραξικόπημα στην Κύπρο, κάποιοι, με παρόμοιες ανεύθυνες πράξεις στο όνομα του πατριωτισμού, έπαιξαν το παιχνίδι της Τουρκίας. Οι Τούρκοι κατάλαβαν αμέσως τι παίζονταν με τις ενέργειες αυτές κάποιων απόστρατων και ως “απάντηση” προκάλεσαν αρχικά το ναυάγιο του τουρκικού πλοίου κοντά στα Ίμια, ώστε να ανοίξει ξανά το θέμα ποιος έχει την ευθύνη διάσωσης σε περίπτωση ναυαγίου (άλλο ένα θέμα αντιπαράθεσης στο Αιγαίο). Στην συνέχεια οι δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι - για λόγους δημοσιότητας και ανόητης προβολής - έπαιξαν τους ... γενναίους "κομάντο" που αποβιβάστηκαν στο νησί για να κατεβάσουν την ελληνική σημαία - που είχε ανεβάσει στα Ίμια ο δήμαρχος Καλύμνου παίζοντας τον δικό του ρόλο στο ύποπτο παιχνίδι των απόστρατων- και να υψώσουν την Τουρκική. Κι έτσι επανήλθε σε διεθνές επίπεδο η θεωρία των “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο, κάτι που υποτίθεται προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν με τις (ανόητες) ενέργειες τους κάποιοι απόστρατοι και ακροδεξιοί.

Οι δύο χώρες είχαν βρεθεί ξαφνικά γύρω από τα Ίμια κι εξαιτίας τυχοδιωκτικών ενεργειών ανεύθυνων ανθρώπων στα πρόθυρα πολέμου, χωρίς καν να έχουν προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο. Όσοι γνωρίζουν καταστάσεις και γεγονότα, νομίζω κατανοούν ότι εκείνες τις σκοτεινές μέρες και νύχτες του Ιανουαρίου 1996 φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού, σε μια δεύτερη κρίση, ίσως και χειρότερη, από αυτή της Κύπρου. Και μάλιστα με πρωτοβουλία κάποιων που αναλαμβάνουν το ρόλο του Υπουργού Πολέμου και του Υπουργού Εξωτερικών - με τσαμπουκά και χωρίς, έστω, να τους έχει δοθεί τέτοιος ρόλος μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες.

Δυστυχώς, και σήμερα, πολλοί από τους πρωταγωνιστές των συλλαλητηρίων προέρχονται από τους ίδιους κύκλους. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό βρίσκει απήχηση σε κάποια από τα πολιτικά κόμματα "εξουσίας" και σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας που συνεχίζει να αντιδρά συναισθηματικά και με βάση το θυμικό, κι όχι ορθολογικά και με εργαλείο το διεθνές δίκαιο και τη συμμετοχή της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς και στην ΕΕ.

Οι ίδιοι παράγοντες κρίσεων συνεχίζουν να έχουν μικρο-πολιτικές βλέψεις που περνάνε μέσα από την πόλωση της κοινωνίας, όχι μέσα από την συμφιλίωση της κοινωνίας και την χάραξη στρατηγικής πραγματικής και όχι εικονικής εξόδου από την πολύπλευρη κρίση.

Tagged under
Read more...
Τετάρτη, 24 Ιανουαρίου 2018 00:00

Οικολογική διαχείριση κι όχι τσιμεντοποίηση του Ποδονίφτη

Φωτογραφία του Nikos Chrysogelos.
 
Σήμερα συζητιέται στην 5η Δημοτική Κοινότητα του Δήμου Αθηναίων η (απαράδεκτη) μελέτη εγκιβωτισμού του ρέματος του Ποδονίφτη που έχει παραμείνει ακόμα σε φυσική κατάσταση. Αν είσαστε κάτοικος της περιοχής, παρακαλώ συμμετάσχετε στην συζήτηση - ξεκινάει στις 18.00 - αλλά υπογράψτε την επιστολή προς την 5η Δημοτική Κοινότητα αλλά και προς τον Δήμο Αθηναίων γενικότερα
Ζητάμε οικολογική διαχείριση κι όχι τσιμεντοποίηση του Ποδονίφτη, ανάδειξή του ως μια πράσινη ζώνη κι ανάσα μέσα στην πόλη. Πολύ περισσότερο που η ίδια η Περιφέρεια έχει στη διάθεσή της ερευνητική εργασία του ΕΜΠ για Πολιτικές Βιώσιμης Ανάπτυξης στην Μητροπολιτική Αθήνα που αναδεικνύει το ρόλο των πράσινων ζωνών και διαδρόμων
Διαβάστε το κείμενο και αν συμφωνείτε στείλε τε μήνυμα ότι το συνυπογράφετε (αν μένετε στην ευρύτερη περιοχή) ή υποστηρίζετε τις θέσεις (για όσους/ες δεν μένουν στην περιοχή αλλά θεωρούν ότι το θέμα τους αφορά
Οικολογική διαχείριση κι όχι τσιμεντοποίηση του Ποδονίφτη
Το ρέμα του Ποδονίφτη, είναι μία «όαση ζωής» εντός του αστικού ιστού, η οποία προσφέρει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη (μικροκλίμα, ποιότητα του ατμοσφαιρικού περιβάλλοντος, αναψυχή κλπ) στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή των Αθηνών. Η μικρή ανοιχτή ποτάμια έκταση των 770 μέτρων περίπου που έχει απομείνει, έχει πλούσια παρυδάτια βλάστηση, καθώς και αξιοσημείωτη πανίδα, η οποία περιλαμβάνει μάλιστα και πολλά είδη πουλιών. Σχολεία κι όχι μόνο επιστήμονες έχουν καταγράψει αυτόν τον μοναδικό πλούτο μέσα στον αστικό ιστό.
Αξίζει φυσικά να αναφερθεί ότι το ρέμα του Ποδονίφτη είναι χαρακτηρισμένο ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, με την Υπουργική Απόφαση 9173/1642/93 (ΦΕΚ 281Δ/23-3-93) και η περιοχή υπάγεται στους «υγροτόπους Β΄ προτεραιότητας», βάσει του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας/Αττικής 2021 (Ν. 4277/ΘΕΚ 156/2014).
Στη ρέμα αυτό όμως έχουν προταθεί έργα διευθέτησης, από την γέφυρα της οδού Χαλκίδος μέχρι τη γέφυρα της οδού Εράτωνος. Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.), η οποία αποτελεί τη βασική μελέτη τεκμηρίωσης και ανάλυσης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του υπό μελέτη έργου και προσφέρει και την εξειδίκευση του τεχνικού σχεδιασμού του έργου, δεν έρευνα βασικά ζητήματα που αφορούν στην βιοποικιλότητα και στη γεωμορφολογία της περιοχής ούτε την εξετάζει (ως όφειλε) εναλλακτικές λύσεις. Επίσης, δεν λαμβάνει υπόψη τις νέες αντιλήψεις για επιστροφή της φύσης μέσα στην πόλη και γενικότερα τις «πράσινες υποδομές» ως μέσα για την προστασία των πόλεων απέναντι στα ακραία καιρικά φαινόμενα και την κλιματική αλλαγή.
Ειδικότερα, επισημαίνουμε ότι η Μ.Π.Ε. έχει ελλείψεις και σφάλματα στα εξής ζητήματα:
1) στην περιγραφή-αξιολόγηση της σημερινής κατάστασης των οικοσυστημάτων, πανίδας και χλωρίδας. Η αναφορά στη βιοποικιλότητα είναι απλώς ενδεικτική και ελλιπέστατη, καθώς λείπουν ακόμα και μερικά χαρακτηριστικά ιθαγενή είδη που είναι χαρακτηριστικά της περιοχής αυτής.
2) στην περιγραφή των γεωλογικών και γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών του ρέματος, τα οποία θα έπρεπε να εξετάζονται αναλυτικά κατά την περιγραφή της προτεινόμενης διευθέτησής του. Η γενική αναφορά στη στοιχειώδη γεωλογία της περιοχής είναι παντελώς ανεπαρκής και δεν αναφέρονται ούτε καν τα σπήλαια και οι εξορυκτικές σήραγγες που υπάρχουν εκεί. Ειδικότερα, στη μελέτη αγνοούνται το στάδιο διάβρωσης της λεκάνης απορροής, η τάξη των υπό διευθέτηση κλάδων του υδρογραφικού δικτύου και οι γεωλογικοί σχηματισμοί των πρανών, της όχθης και της κοίτης του ρέματος. Η γνώση όλων αυτών των παραμέτρων είναι αναγκαία για την επιλογή της καταλληλότερης μορφής και διάταξης των έργων, καθώς και για την αποφυγή άσκοπων, περιττών και δαπανηρών κατασκευών στο ρέμα αυτό.
3) στην εξέταση μιας ήπιας και "οικολογικής" εναλλακτικής λύσης στα έργα διευθέτησης. Η εν λόγω Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν εξέτασε καθόλου εναλλακτικές λύσεις και πρακτικές, φιλικές προς το περιβάλλον, για την απομείωση του πλημμυρικού κινδύνου (όπως απαιτείται από την νομοθεσία και την σύγχρονη επιστημονική πρακτική), ενώ δεν παρουσίασε ουσιαστικό έλεγχο συμβατότητάς της με τα θεσμοθετημένα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής (Οδηγία για τα Ύδατα).
Η πρόταση της εν λόγω Μελέτης για επένδυση της φυσικής κοίτης του ρέματος με τσιμέντο είναι προφανώς μια αναχρονιστική τακτική που αφενός καταστρέφει ολοσχερώς το ρέμα και αφετέρου είναι τελείως αντίθετη στην λογική της αντιμετώπισης του πλημμυρικού κινδύνου που επιβάλλεται από την Οδηγία για τις Πλημμύρες (2007/60ΕΕ).
Η οριοθέτηση του ρέματος, έτσι όπως προτείνεται στη Μ.Π.Ε., τοποθετείται στην υφιστάμενη κατάσταση, δηλαδή εκεί που εντοπίζονται οι καταπατήσεις και η αυθαίρετη δόμηση που εδώ και δεκαετίες έχουν δημιουργήσει στενώσεις σε μεγάλα τμήματα του ρέματος. Τέτοια οριοθέτηση με αυτούς τους περιορισμούς που θέτουν οι μελετητές είναι μόνο κατ’ όνομα «οριοθέτηση». Ούτε, όμως, και διευθέτηση είναι, καθώς το μόνο που αποζητά είναι η νομιμοποίηση και η παγίωση όλων των αυθαιρεσιών που έχουν λάβει χώρα κατά μήκος του ρέματος. 
Η προχειρότητα με την οποία γράφτηκε η Μ.Π.Ε. φαίνεται ακόμη και στις εκτενείς αντιγραφές (copy-paste) ολόκληρων αποσπασμάτων από άλλες ομοειδείς μελέτες. Αλλά ακόμα και από κεφάλαιο σε κεφάλαιο της ίδιας αυτής μελέτης, επαναλαμβάνονται οι αντιγραφές ίδιων αποσπασμάτων. Οι δε βιβλιογραφικές αναφορές είναι άστοχες, διότι δεν τεκμηριώνουν τη μελέτη, αλλά αναφέρονται κυρίως σε στοιχεία βιοποικιλότητας που ουδόλως αναλύονται στη Μ.Π.Ε.
Η Μ.Π.Ε. αντί να διευρύνει τα όρια του Ποδονίφτη και να στοχεύει στην ελαχιστοποίηση των τεχνικών παρεμβάσεων για την αντιπλημμυρική προστασία και τη διάσωση του φυσικού στοιχείου, επιλέγει, με πρόσχημα την πλημμύρα, να καταστρέψει το μόνο τμήμα του ρέματος που έχει παραμείνει σε φυσική κατάσταση.
Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι η Μελέτη αυτή πρέπει να απορριφθεί και να υποβληθεί νέα, η οποία θα λαμβάνει υπόψη της όλα τα προαναφερθέντα.
Ως κάτοικοι της περιοχής ζητάμε να απορριφθεί η συγκεκριμένη μελέτη και να έρθει άλλη που θα είναι συμβατή με τις σύγχρονες επιστημονικές και οικολογικές βάσεις για την βιώσιμη διαχείριση των ρεμάτων, με στόχο να διασωθεί το φυσικό στοιχείο και να βελτιωθεί η βιοποικιλότητα του ρέματος, να αντιμετωπιστούν προβλήματα αυθαιρεσιών, να υπάρχει αντιστοίχηση της αντιπλημμυρικής προστασίας με την πολιτική «πράσινων υποδομών» που προωθείται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Tagged under
Read more...
Τρίτη, 23 Ιανουαρίου 2018 00:00

Η διεθνής κοινότητα πρέπει να αποτρέψει την παράνομη επίθεση του Ερντογάν ενάντια στην κουρδική περιοχή Afrin στη Συρία

 


 

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ προσθέτουμε και τη δική μας φωνή σε όσους/ες ακαδημαϊκούς, διανοούμενους/ες, πολιτικούς, ευαισθητοποιημένους πολίτες ζητάνε από την διεθνή κοινότητα να παρέμβει άμεσα και να σταματήσει την επίθεση των στρατευμάτων του Eρντογάν ενάντια στις κουρδικές περιοχές #Afrin και #Manbij που φιλοξενούν 200.000 κατοίκους καθώς και  τουλάχιστον 200-300.000 πρόσφυγες από διάφορες περιοχές της Συρίας. Το Afrin είναι μέρος της ευρύτερης περιοχής της Rojava, όπου αναπτύσσεται ένα πολύ ενδιαφέρον μοντέλο αναδιοργάνωσης της κοινωνίας που βασίζεται στην δημοκρατική διακυβέρνηση, στην ισότητα των φύλων, στην ίση εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών σε θέσεις υπευθυνότητας και διοίκησης, στην συνεργασία και συνύπαρξη των διαφόρων εθνοτήτων καθώς και στην οικολογική και συνεργατική/συνεταιριστική ανασυγκρότηση όλης της περιοχής. Αυτές οι περιοχές είναι οι πιο ασφαλείς και σταθερές, παρά το γεγονός ότι πολιορκούνται από ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας, δυνάμεις τζιχαντιστών που υποστηρίζονται από την Τουρκία καθώς και ομάδες της Αl Qaeda.

Μια τέτοια επίθεση είναι καθαρά πράξη εισβολής που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ο Eρντογάν συνηθίζει να αποκαλεί τους Κούρδους της περιοχής και ιδιαίτερα του YPG (People’s Protection Units, ως τρομοκράτες. Αυτή η κατηγορία δεν έχει καμία πραγματική ή ηθική βάση καθώς οι Κούρδοι της περιοχής δεν έχουν επιτεθεί εναντίον της Τουρκίας, δεν αποτελούν απειλή για το τουρκικό κράτος, κι όπως έχουν επανειλημμένα ξεκαθαρίσει δεν επιδιώκουν αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Για το μέλλον της Συρίας υποστηρίζουν την πολυ-πολιτισμική και πολυεθνική ομοσπονδιακή ανασυγκρότηση της χώρας και όχι τον διαχωρισμό με βάση εθνικές ή θρησκευτικές ταυτότητες, κάνοντάς το πράξη με την δημιουργία της “Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βόρειας Συρίας” (Democratic Federation of Northern Syria – DFNS). Αντιθέτως, μαζί με τους άραβες συμμάχους τους αντιμετωπίζουν με επιτυχία τους τρομοκράτες τους ISIS, κι απελευθέρωσαν μετά από σκληρές μάχες την Ράκκα, “πρωτεύουσα” του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.

Η διεθνής κοινότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι διεθνείς οργανισμοί δεν πρέπει να σιωπήσουν. Δεν πρέπει να επιτρέψουν να επαναληφθεί αυτό που έγινε στο Κομπάνι. Η επίθεση των στρατευμάτων του Ερντογάν είναι αδύνατη χωρίς τη σιωπηλή ή φανερή υποστήριξη ή ανοχή της Ρωσίας (που ελέγχει απολύτως τις υπερ-πτήσεις αεροσκαφών στην περιοχή), των ΗΠΑ που αναγνωρίζουν επίσημα τον ρόλο και την αποτελεσματικότητα των Κούρδων μαχητών στην διάλυση του τρομοκρατικού Ισλαμικού Κράτους καθώς και του Ιράν που διοχετεύει τεράστια ποσά στην περιοχή για τα ελέγξει τις εξελίξεις (κάτι που οδηγεί σε έξαρση της φτώχειας και διατηρεί σε υψηλά επίπεδα την ανεργία των νέων στη χώρα). Εξάλλου ο αρχηγός του τουρκικού στρατού βρέθηκε στη Μόσχα για να εξασφαλίσει την άδεια της Ρωσίας για την επίθεση, ενώ ανάλογη προσπάθεια έγινε και με το Ιράκ.

Η επίθεση του τουρκικών στρατευμάτων εναντίον του Afrin είναι τώρα εφικτή αφού ο Ερντογάν εκκαθάρισε, με πρόσχημα το πραξικόπημα, όλους τους αξιωματικούς, ιδιαίτερα της αεροπορίας, που αντιδρούσαν σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, που στην πραγματικότητα διευκολύνουν το Ισλαμικό Κράτος να επιβιώσει έστω και με τεράστιες απώλειες και ήττες. Η πράξη του μάλιστα να εξαναγκάσει όλα τα τζαμιά σε «al-Fatih» [Conquest] εκδοχή του Κορανίου για την έναρξη της στρατιωτικής επίθεσης εναντίον των Κούρδων θυμίζει κάτι ανάλογο που είχε κάνει ο Σαντάμ Χουσείν όταν ξεκινούσε την επίθεση γενοκτονίας με χημικά εναντίον των Κούρδων.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να διαθέσουν ουσιαστική αναπτυξιακή και οικονομική βοήθεια για να δημιουργηθεί μια ζώνη ασφάλειας και σταθερότητας στις περιοχές των Κούρδων, μέσα στα σύνορα της Συρίας, ώστε να μπορέσουν χιλιάδες πρόσφυγες να επιστρέψουν πιο κοντά στα σπίτια τους και να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση της περιοχής αλλά και σε μια μελλοντική δημοκρατική και ειρηνική  συμβίωση στην Συρία.

Tagged under
Read more...
Τρίτη, 23 Ιανουαρίου 2018 00:00

Η Ελληνική Βουλή να κυρώσει τη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων

 

 

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούμε την ελληνική Βουλή να κυρώσει άμεσα την «Συνθήκη για Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων» (Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons) που υιοθετήθηκε με ψήφους 122 υπέρ, μία κατά (Ολλανδία) και μία αποχή (Σιγκαπούρη), στις 7 Ιουλίου 2017 από την ειδική διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, που βασίστηκε στο ψήφισμα 71/258 της Γενικής Συνέλευσης στις 23/12/2016.

Θα έχει με αυτόν τον τρόπο την δυνατότητα η Ελληνική Βουλή να διορθώσει την απαράδεκτη επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να βρεθεί – μαζί με συνολικά 37 χώρες – στο πλευρό των πυρηνικών δυνάμεων που επιδίωξαν να σαμποτάρουν στην διαδικασία, με την λογική ότι μόνο οι πυρηνικές δυνάμεις μπορούν να αποφασίσουν για αυτό το θέμα.

Η «Συνθήκη για Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων» είναι μια μεγάλη επιτυχία μιας ευρείας συμμαχίας χωρών και της κοινωνίας των πολιτών, στην οποία περιλαμβάνονται όσοι επέζησαν από την ρήψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα (Hibakusha) καθώς και η «Συμμαχία Ενάντια στα Πυρηνικά» (International Campaign to Abolish Nuclear Weapons-ICAN), που συντόνισε αυτή την καμπάνια σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι δύο επικεφαλής αυτών των οργανισμών Beatrice Fihn (ICAN) και Setsuko Thurlow (Hibakusha) τιμήθηκαν – ακριβώς για την σημαντική συνεισφορά τους στην προσπάθεια πυρηνικού αφοπλισμού και την ειρήνη – με το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη 2017.

Οι διπλωματικές αντιπροσωπείες ορισμένων χωρών έπαιξαν, αντίθετα με την Ελλάδα που τάχθηκε στο πλευρό των πυρηνικών δυνάμεων,  σημαντικό ρόλο στην υιοθέτηση της «Συνθήκης Απαγόρευσης των Πυρηνικών Όπλων»: Ιρλανδία,   Βραζιλία, Αυστρία, Μεξικό, Νιγηρία, Κόστα Ρίκα και Ν. Αφρική. Αυτή η συνεισφορά τους αναγνωρίστηκε με την  διάκριση που τους απονεμήθηκε από τον Οργανισμό για τον Έλεγχο των Όπλων (Arms Control Association)

Είναι σημαντικό να τεθεί σε ισχύ η «Συνθήκη Απαγόρευσης των Πυρηνικών Όπλων» με την κύρωσή της όσο το δυνατόν πιο σύντομα από έναν μεγάλο αριθμό χωρών. Στο πυρηνικό οπλοστάσιο 9 μόνο χωρών υπάρχουν σήμερα 14.935 πυρηνικές κεφαλές (ΗΠΑ και Ρωσία περίπου από 7000). Μερικές μόνο από αυτές αν χρησιμοποιηθούν μπορούν να κάνουν σκόνη τη ΓΗ. Υποτίθεται ότι η τρομακτική ισχύ των σημερινών πυρηνικών κεφαλών αποτρέπει τη χρήση τους. Όμως, αυτό δεν είναι δεδομένο. Ακόμα και από ατύχημα ή λάθος θα μπορούσε να ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος.

Ένα πρόσφατο περιστατικό αποδεικνύει ότι κάθε στιγμή θα μπορούσε να συμβεί το αδιανόητο: Στις  η Χαβάη έζησε έναν εφιάλτη. Οι αρχές στο Aloha State έστειλαν το μήνυμα ότι η Χαβάη δέχεται επίθεση από βαλλιστικό (πυρηνικό) πύραυλο. Οι πολίτες για μισή ώρα έζησαν τον εφιάλτη που φοβόντουσαν οι γονείς τους. “Ballistic missile threat inbound to Hawaii,” διάβαζαν οι πολίτες στις ειδικούς πίνακες που έχουν τοποθετηθεί στους δρόμους. «Αναζητήστεαμέσωςπυρηνικόκαταφύγιο» “Seek immediate shelter. This is not a drill”. Επί μισή ώρα οι πολίτες έτρεχαν να κρυφτούν, πανικόβλητοι, σε ειδικά καταφύγια, σε γκαράζ, ακόμα και στους υπονόμους. Ο «ηγέτης» της Β. Κορέας Kim Jong Unείχε απειλήσει με κάτι τέτοιο, ενώ ο Τραμπ είχε απαντήσει ότι το δικό του κουμπί με τα πυρηνικά ήταν …μεγαλύτερο και λειτουργούσε!

Ευτυχώς, αυτή την φορά αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για λάθος συναγερμό. Πήρε μισή ώρα στις αρχές μέχρι να διαπιστώσουν ότι ο συναγερμός ήταν «λάθος». Ο κυβερνήτης ζήτησε συγνώμη.

Αλλά τι μας λέει ότι αυτό που συνέβη στην Χαβάη δεν θα μπορούσε να οδηγήσει κατά λάθος σε πυρηνική σύρραξη; Πόσο μακρυά είναι μια τέτοια «κατά λάθος»πυρηνική κλιμάκωση; O κόσμος μας σώθηκε την τελευταία στιγμή, πριν από μερικές δεκαετίες, όταν δύο Ρώσοι στρατιωτικοί αποφάσισαν – παρά τις ενδείξεις του συστήματος ότι η Σοβιετική Ένωση δέχονταν πυραυλική επίθεση από τις ΗΠΑ – να ΜΗΝ ενεργοποιήσουν το αντιπυραυλικό σύστημα και αντεπιτεθούν με πυρηνικά. Το συμβάν ήταν γνωστό μεν, πήρε όμως δημοσιότητα όταν οι δύο Ρώσοι βραβεύθηκαν γιατί με την απόφασή τους αυτή έσωσαν τον κόσμο από πραγματική καταστροφή.

Το πιο ανησυχητικό όμως είναι πυρηνικά οπλοστάσια βρίσκονται στα χέρια δύο απρόβλεπτων ηγετών, του Τραμπκαι του Kim Jong Un.Ήδη στον Λευκό Οίκο ανησυχούν που το βαλιτσάκι με τους κωδικούς για τα πυρηνικά βρίσκεται στα χέρια του Ντ. Τραμπ.

Σύμφωνα με τη “Συνθήκη περί Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων” (Nuclear Non-Proliferation Treaty), που υπογράφηκε το 1968, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συμφώνησαν να μειώσουν τον ρόλο και τον αριθμό των πυρηνικών όπλων. Οι διαδοχικές προσπάθειες μείωσης των πυρηνικών οδήγησαν σε μείωση κατά 85% του αποθέματος πυρηνικών όπλων στις ΗΠΑ σε σχέση με την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Η πρόοδος είναι σημαντική αλλά ανεπαρκής, αφού υπάρχουν ακόμα αρκετά πυρηνικά όπλα για να κάνουν σκόνη πολλούς πλανήτες σαν και τον δικό μας.

Και το σημαντικό είναι ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπήρχαν διαπραγματεύσεις για περαιτέρω μείωση κι εξάλειψή τους. Οι μόνες διεθνείς πρωτοβουλίες αφορούσαν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και τις απειλές της Β. Κορέας. Ενώ η διοίκηση George W. Bush  είχε για πρώτη φορά μιλήσει για πλήρη πυρηνικό αφοπλισμό και ο Ομπάμα για δέσμευση των ΗΠΑ “να αναζητήσουν την ειρήνη και την ασφάλεια σε ένα κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα” (“clearly and with conviction America’s commitment to seek the peace and security of a world without nuclear weapons), είναι η πρώτη φορά μετά από 8 χρόνια που ένας πρόεδρος των ΗΠΑ μιλάει για περισσότερα και κυρίως νέα πυρηνικά όπλα.

Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε, εξάλλου, προσπαθήσει να περιορίσει το “εύρος” των περιπτώσεων χρήσης των πυρηνικών κάτω από «ακραίες συνθήκες» και να αποκλείσει τη χρήση τους εναντίον των περισσότερων (αλλά όχι όλων) των μη πυρηνικών χωρών. Ο Τραμπ, αντιθέτως,ξεκίνησε πρόσφατα την προσπάθεια αναθεώρησης της πυρηνικής πολιτικής των ΗΠΑ (2018 Nuclear Posture Review -NPR)και, αν και μιλάει κι αυτός για χρήση πυρηνικών σε «ακραίες περιστάσεις», διευρύνει επικίνδυνα τον ορισμό “ακραίες περιστάσεις”, ώστε να συμπεριλάβει σε αυτόν «σημαντικές μη πυρηνικές στρατηγικές επιθέσεις», όπως για παράδειγμα για την αντιμετώπιση επιθέσεων στον κυβερνοχώρο, απειλές χρήσης βιολογικού ή χημικού όπλου. Μάλιστα προετοιμάζει τώρα “μικρότερα πυρηνικά όπλα” για να μπορούν να χρησιμοποιούν σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Η απαγόρευση των πυρηνικών όπλων δεν μπορεί να είναι υπόθεση που εξαρτιέται μόνο από τις επιλογές των πυρηνικών δυνάμεων. Αυτό που ξεκίνησε ως μια μεγάλη κινητοποίηση χωρών, κοινωνιών και της κοινωνίας των πολιτών πρέπει να οδηγήσει σε αποτέλεσμα, με την εφαρμογή στην πράξη της.

Καλούμε την ελληνική Βουλή αλλά και τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, την κοινωνία των πολιτών, τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, την αυτοδιοίκηση να πάρουν θέση και να απαιτήσουν την υπογραφή από τη χώρα μας της Συνθήκης Απαγόρευσης Πυρηνικών Όπλων και να συμμετάσχουν στην ιστορική αυτή προσπάθεια που ξεκίνησε από τις 20 Σεπτεμβρίου 2017.Είναι από τα φαινόμενα της εποχής μας, πολιτικοί που υποτίθεται ήταν μέλη κινημάτων ειρήνης, δήμαρχοι που ανακήρυσσαν τις περιοχές τους “αποπυρηνικοποιημένες”, να παραμένουν σήμερα παθητικοί ή να ανέχονται να περιλαμβάνεται η χώρα μας στους συμμάχους των πυρηνικών δυνάμεων και να εκτίθεται με αυτόν τον τρόπο σε διεθνές επίπεδο.

Tagged under
Read more...
Τρίτη, 23 Ιανουαρίου 2018 00:00

Το πρόβλημα δεν είναι οι γελοιότητες, αλλά η "νομιμοποίηση" των ακραίων από τους "σοβαρούς" που δεν έμαθαν τίποτα

Φωτογραφία του Νικος Χρυσόγελος.

Εντάξει γελάμε με τις γραφικότητες αλλά το πιο σημαντικό δεν είναι οι γραφικότητες που όλοι φωτογράφησαν ή βρήκαν στα σόσιαλ μίντια. H συζήτηση επικεντρώνεται ως συνήθως στα δευτερεύοντα, αν ήταν 80.000 ή 90.000 ή 250.000 συγκεντρωθέντες. κι όχι στα πρωτεύοντα:
- Τι περιμένουν οι διαμαρτυρόμενοι, να μην υπάρξει κανένας συμβιβασμός; Άρα δέχονται να συνεχίσουν όπως είναι σήμερα τα πράγματα και σχεδόν όλοι να μιλάνε για "Μακεδονία", όταν αναφέρονται στη γειτονική χώρα;
- Υβριστικά συνθήματα ενάντια στους πολιτικούς με ουσιαστικά πρόσκληση στις ένοπλες δυνάμεις και σε παραστρατιωτικούς να αναλάβουν δράση. Παρά την παρουσία βουλευτών, πολιτευτών και εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε αντίδραση. Δεν μάθαμε από το το πώς εκκολάφτηκε το "αυγό του φιδιού" στην πάνω πλευρά της πλατείας (που ελάχιστους είχε ενοχλήσει τότε) στο Σύνταγμα.
- Η Ν.Δ και ο Κ. Μητσοτάκης έκαναν μια επιλογή- στην πραγματικότητα εγκληματική - να συνυπάρχουν και να νομιμοποιήσουν έτσι συμμετέχοντας σε ένα πλαίσιο που έθεσαν οι πιο ακραίες δυνάμεις - Χρυσή Αυγή, διάφοροι πατριδοκάπηλοι, ακραίοι εκκλησιαστικοί κύκλοι, φιλόδοξοι νέοι πολιτικάντηδες που ζήλεψαν τη δόξα της ... Χρυσής Αυγής και των ΑΝΕΛ. Έτσι όμως νομιμοποίησε όλους αυτούς τους τυχοδιωκτισμούς που θα τους βρούμε αλλά κυρίως θα τους βρει μπροστά του. Προσωπικά πιστεύω ότι άνοιξε τον πολιτικό λάκκο του ο Κ. Μητσοτάκης, με την συγκεκριμένη τοποθέτησή του αμέσως μετά το συλλαλητήριο και αυτό θα φανεί σε επόμενες δημοσκοπήσεις και όχι μόνο. 
- Οι ίδιοι δημοσιογράφοι και ΜΜΕ (που ανέδειξαν τον Μιχαλολιάκο, τον Λεβέντη, τον Κασιδιάρη, τον Λαγό σε ...παράγοντες) μετατρέπουν την πολιτική φιλοδοξία συγκεκριμένων ατόμων που πρωτοστατούν στην υστερία διαχρονικά σε περίπου αυταπόδεικτη ανάγκη - προβάλλοντας την επιθυμία τους σε εθνικό δίκτυο, χωρίς καν να τους θέτουν σημαντικά πολιτικά ερωτήματα, ως όφειλαν ως δημοσιογράφοι
- Δεν είναι πολιτική τοποθέτηση ότι "ακούμε τις ευαισθησίες των πολιτών". Προφανώς και όλοι οι πολίτες έχουν κάποιοι είδους ευαισθησίες για κάποιο θέμα. Τα πολιτικά κόμματα οφείλουν όχι μόνο να ακούν αλλά κυρίως να τοποθετούνται στα κρίσιμα ζητήματα, κι όχι να σέρνονται πίσω από επιλογές τυχοδιωκτισμού ή αδιεξόδων. Πρέπει να επιλέγουν τις πολιτικές τους, προφανώς γνωρίζοντας το ευρύτερο πεδίο. Αλλά δεν μπορεί να ακολουθούν τυφλά το ρεύμα, γιατί τότε αυτο-καταργούνται ως φορείς διαμόρφωσης συνεκτικών πολιτικών σχεδίων. 
- Θα πρέπει όλα τα πολιτικά κόμματα να τοποθετηθούν ξεκάθαρα και να μην κρύβονται πίσω από τους άλλους ή τα λάθη των άλλων. Ακόμα και αν η κυβέρνηση χειρίστηκε (και) αυτό το θέμα με πρόχειρο τρόπο, φανερώνοντας την έλλειψη προετοιμασίας ακόμα και στο επίπεδο της διασφάλισης της κυβερνητικής συνοχής. 
- Ο τυχοδιωκτισμός Καμμένου είναι μεν γνωστός αλλά δεν αποτελεί δικαιολογία για την έλλειψη προετοιμασίας στο κυβερνητικό επίπεδο. Ναι, στις προγραμματικές της κυβέρνησης συνεργασίας είχε συμφωνηθεί - και από τον Καμμένο - η αναζήτηση σύνθετης ονομασίας, ναι ο Καμμένος είχε ως βουλευτής της Ν.Δ, δεχθεί την αλλαγή της "εθνικής" θέσης το 2008 από το "καμία αναφορά της λέξης Μακεδονία στον τίτλο της γειτονικής χώρας" στην πιο ρεαλιστική "σύνθετη ονομασία". Ε, και, Καμμένος είναι αυτός, έτσι παίζουν σε κυβερνητικό επίπεδο σε τόσο σοβαρά θέματα; 
- Πώς είναι δυνατόν να γίνεται πολιτικό θέμα το πόσα λεπτά έδειξαν τα κανάλια ή έστω η ΕΡΤ την συγκέντρωση κι γιατί δεν είχε ζωντανή σύνδεση; Εδώ τόσα και τόσα θέματα δεν "παίζουν" στην τηλεόραση. Αλλά αποτελεί κατάντια να κάνει θέμα η αξιωματική αντιπολίτευση ένα τέτοιο ζήτημα. Θα έπρεπε να είχε πάρει το μάθημά της και να μην σέρνεται πίσω από τέτοιου είδους λαϊκισμούς.

Τελικά δυστυχώς και το πολιτικό σύστημα και ένα μέρος της κοινωνίας παρασύρονται από τον ανορθολογισμό, χωρίς να συζητάνε γιατί όλα τα λεγόμενα "εθνικά" μας θέματα είναι ανοικτά και δεν επιλύονται δεκαετίες τώρα. ΄Όχι μόνο δεν επιλύονται αλλά πάνε από το κακό στο χειρότερο (κυπριακό, σχέσεις με Τουρκία, με ΠΓΔΜ, με Αλβανία κα.

Αυτοί που άνοιξαν το θέμα στα Ίμια (απόστρατοι με τον ανόητο σχεδιασμό τους, για όσους γνωρίζουν), όσοι χειροκρότησαν το πραξικόπημα στην Κύπρο που άνοιξε την πόρτα στην τραγωδία και στην τουρκική εισβολή, όσοι διαδήλωναν να μην υπάρξει οποιοσδήποτε έντιμος συμβιβασμός το 1992, όσοι ελπίζουν πάντα ότι μην κάνοντας ΔΙΚΑΙΟΥΣ συμβιβασμούς θα υπάρχει στο ...μέλλον μια καλύτερη προοπτική, δεν απολογούνται ποτέ για τις καταστροφές που πετυχαίνουν όλοι αυτοί, οι "πατριώτες". Αντιθέτως, πείθουν και τους σοβαρούς, υποτίθεται, πολιτικούς ότι έτσι πρέπει να κάνουν για να μην επιλύεται κανένα πρόβλημά μας.

Εμείς εδώ συζητάμε για τον Μ. Αλέξανδρο, ενώ Γαλλία και Γερμανία μετά από 2 παγκόσμιους πολέμους αποφάσισαν ότι πρέπει να τελειώνουν με αυτό και αντί να σκοτώνονται μεταξύ τους θα πρέπει να συνεργαστούν. Η Αλσατία ήταν πάντα μήλο της έριδος στα σύνορα Γαλλίας - Γερμανίας, άλλαξε πολλές φορές πλευρά, πότε ήταν γερμανική περιοχή, πότε γαλλική. Τώρα οι δήμοι από τις δύο πλευρές των συνόρων έχουν κοινές συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων, σχεδιάζουν μαζί τα δίκτυά τους, μπαινοβγαίνουν ο ένας στην περιοχή του άλλου, υπάρχουν άτομα που εργάζονται στο Στρασβούργο αλλά μένουν στην γερμανική πλευρά "των συνόρων". Πόσο ανόητα θα τους φαίνονται όλα αυτά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας...

Tagged under
Read more...
Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου 2018 00:00

Δηλαδή τι θέλουν όσοι αρνούνται τον συμβιβασμό; Διατήρηση της σημερινής ονομασίας των γειτόνων χωρίς προσδιορισμό της "Μακεδονίας";

Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και άνδρες διαδήλωσαν αυτές τις μέρες σε όλο τον κόσμο για το μέλλον, για τα δικαιώματα των γυναικών, για την ισότητα, για πιο συνεκτική κοινωνία.

Δεκάδες χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν στη Θεσσαλονίκη για το παρελθόν. Για το ποιος είναι απευθείας απόγονος του Αλέξανδρου...

Πολλά έχουν γραφτεί για την ιστορία, αλλά το σίγουρο είναι ότι συχνά γίνεται επιλεκτική χρήση της ιστορίας για διάφορους λόγους. Ξέρουμε κόμματα και πολιτικούς που έχτισαν την καριέρα τους γύρω από το "Μακεδονικό" και μετά ξέχασαν το "θέμα". Ξέρουμε για οικονομικούς παράγοντες που χρηματοδότησαν τις "κινητοποιήσεις" στις αρχές της δεκαετίας του '90  και μετά βρέθηκαν με οικονομικά συμβόλαια στην γειτονική χώρα ή και πρωταγωνίστησαν στο λαθρεμπόριο την περίοδο του "εμπάργκο". Ξέρουμε πολιτικούς που άλλα έλεγαν δημόσια και άλλα έλεγαν σε κλειστές συναντήσεις.

Στο πρόσφατο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη πήραν μέρος εθνικιστές, ακροδεξιοί, νεοναζί, φιλόδοξοι πολιτικάντηδες, πολλοί αστείοι τύποι αλλά και απλοί πολίτες που έχουν μια συναισθηματική προσέγγιση, καθόλου ορθολογική πάντως, για το πώς λύνονται τα πολιτικά προβλήματα ή πώς διαμορφώνονται σχέσεις ασφάλειας και καλής γειτονίας. Όπως για παράδειγμα ότι διαδηλώνοντας, μπορούμε να πείσουμε τους γείτονες να αλλάξουν πλήρως όνομα και να μην χρησιμοποιούν την λέξη Μακεδονία, αν και κάποιοι από αυτούς ζουν στο δικό τους μύθο ότι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου!

Προφανώς αυτοί που βλέπουν το "Μακεδονικό" ως ευκαιρία για μια καριέρα, δεν πρόκειται να πειστούν με επιχειρήματα. Το ανησυχητικό είναι, πάντως, ότι το πολιτικό προσωπικό (αυτή την φορά κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση, ο κυβερνητικός συνέταιρος της κυβέρνησης και κόμματα όπως αυτό του Λεβέντη) δεν πήραν τα μαθήματά τους από το παρελθόν. Τότε, το 1992, που έπρεπε να προλάβουμε την γέννηση του εθνικισμού κι αλυτρωτισμού σε μέρος του πληθυσμού της γειτονικής μας χώρας και να έχουμε επιλύσει το θέμα πριν γιγαντωθεί, το πολιτικό προσωπικό επέλεξε μια ανεύθυνη πολιτική στάση. Το 2007-2008 άλλαξε την "εθνική θέση" χωρίς να εξηγήσει στην κοινωνία το γιατί άλλαξε θέση και τι ζημιά είχε γίνει στο μεταξύ στην εικόνα της χώρας με όλες τις εθνικιστικές κορώνες.  Τώρα η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει το θέμα, αλλά δεν έχει εξηγήσει κανείς στους πολίτες τι ζημιά έγινε όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα το 1992. Τότε που παίχτηκε το δράμα, όπως το περιγράφει η καταξιωμένη βυζαντινολόγος-ιστορικός Ελένη Αρβελέρ σε μια συνάντησή της με τον Ζοάο ντε Ντέους Πινέιρο ‒γνωστό αργότερα για το «πακέτο Πινέιρο»: "Τότε ο έκπληκτος υπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας με ρώτησε πώς τα ξέρω τόσο καλά και γιατί δεν τα γνωρίζει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών". Όταν η Ελένη Αρβελέρ τον ρώτησε τι κάνει ο υπουργός, εκείνος της απάντησε: «Μόλις λέμε Μακεδονία, ο υπουργός σας κλαίει! Και ο Κένσερ χτύπησε το χέρι πάνω στο τραπέζι και του είπε: ‘‘Φτάνουν τα κλάματα… Θέλουμε επιχειρήματα και δεν έχουμε ακούσει τίποτα’’». (Μη με ρωτάτε ποιος ήταν ο υπουργός τα ξέρετε είπε με νόημα η κ. Αρβελέρ…).

Πολλοί από τους "υπερασπιστές της ιστορίας μας" είναι πιθανόν ότι γνωρίζουν σε περιορισμένο βαθμό την πραγματική ιστορία ή τουλάχιστον πρέπει να παραδεχτούν ότι την διαβάζουν επιφανειακά και την ερμηνεύουν επιλεκτικά. Όταν κάποιοι από τους γείτονες μας ισχυρίζονται ότι είναι απευθείας απόγονοι του Αλέξανδρου και όταν ένα αξιοσέβαστο κομμάτι των Ελλήνων διαδηλώνουν την πεποίθησή τους ότι είναι απευθείας απόγονοι του Μ. Αλέξανδρου και των επιγόνων του, φαντάζομαι ότι αγνοούν πλήρως πολλά στοιχεία της πραγματικής ιστορίας. Πχ ότι η πολιτική του Μ. Αλέξανδρου ήταν γάμοι των ανδρών του με γυναίκες από τις περιοχές που είχε κατακτήσει, οπότε αποκλείεται κάποιος να είναι σήμερα 100% απόγονος Ελλήνων Μακεδόνων, στην καλύτερη περίπτωση θα είναι παιδί μεικτής οικογένειας. Οι περισσότεροι αγνοούν, επίσης, ότι τα όρια της ρωμαϊκής Provincia Macedonia υπερέβαιναν κατά πολύ τα ιστορικά όρια της Μακεδονίας, αφού εκτείνονταν από την Αδριατική μέχρι το Νέστου και από της περιοχής των Σκοπίων μέχρι τον Σπερχειό και περιελάμβαναν τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και το νότιο τμήμα του Ιλλυρικού. Αργότερα ακολούθησε η κατά­τμηση των περιοχών και των επαρχιών, ενώ στην εποχή του Βυζαντίου αλλάζουν συνεχώς τα όρια αλλά ακόμα και η ονομασία της περιοχής. Σε κάθε περίπτωση η η Μακεδονία την εποχή του Βυζαντίου ήταν ένα "θέμα", δηλαδή μια "νομαρχία" με διαφορετικά σύνορα απ' ότι θα μπορούσε σήμερα να θεωρηθεί ως γεωγραφική ή ιστορική Μακεδονία.

Αν η ιστορία έχει κάποια σημασία, το πιο σημαντικό πάντως είναι η σημερινή πραγματικότητα που αρνούνται να δουν πολλοί. Σήμερα, 25 χρόνια μετά την "ασυμβίβαστη στάση", η γειτονική μας χώρα έχει αναγνωριστεί είτε (σκέτο) "Μακεδονία" είτε Π.Γ.Δ. Μακεδονίας. Η καταξιωμένη βυζαντινολόγος-ιστορικός Ελένη Αρβελέρ το εξήγησε ξεκάθαρα «πουθενά στον κόσμο όταν λένε Μακεδονία δεν εννοούν Θεσσαλονίκη, το κακό έχει γίνει και δεν υπάρχει επιστροφή…». Πιστεύεις πραγματικά κάποιος ότι η χώρας μας είναι σε θέση να επιβάλει με κάποιον τρόπο σε μια άλλη κοινωνία να αποδεχθεί όνομα που εμείς επιλέγουμε, χωρίς μάλιστα πόλεμο;

Όσοι διαδηλώνουν εναντίον κάθε συμβιβασμού που θα περιέχει στον τίτλο τη λέξη "Μακεδονία", τι επιδιώκουν; Αν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε απλώς η γειτονική μας χώρα θα συνεχίσει να αποκαλείται παντού ως "Μακεδονία". Αν θεωρούν ότι η "Μακεδονία είναι μία και ελληνική", πώς θα εξηγούν στο μέλλον στα παιδιά τους ότι υπάρχει μια άλλη Μακεδονία που δεν είναι ελληνική; Δεν είναι πιο λογικό αυτό που σήμερα - κατά ανέλπιστο τρόπο μετά από τόσο χρόνια - προσπαθεί να περάσει στην δική της κοινωνία η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ για συμβιβασμό και απαλλαγή από εθνικιστικούς μύθους;

Άρα ποιος είναι αυτός που κάνει ζημιά στη χώρα;
- αυτοί που προτείνουν μια σύνθετη ονομασία που δεν θα δημιουργεί σύγχυση μεταξύ της ελληνικής περιφέρειας και άλλων γεωγραφικών περιοχών στα Βαλκάνια, ή
- αυτοί που δεν θέλουν κανένα συμβιβασμό και θεωρούν προδοσία κάθε σκέψη περί συμβιβασμού; Το αποτέλεσμα μιας αποτυχίας στην εξεύρεση συμβιβασμού θα είναι η γειτονική μας χώρα να αποκαλείται σκέτο "Μακεδονία" άρα θα "χαρίσουν" το όνομα στους γείτονες.

Αν χρησιμοποιούσαμε την υβριστικό λόγο που χρησιμοποιούν πολλοί από τους διοργανωτές του #Συλλαλητηρίου, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι "προδότες" της "ψυχής" μας (του ονόματος της Μακεδονίας) είναι όσοι σήμερα διαδηλώνουν εναντίον κάθε συμβιβασμού, γιατί στην πράξη αυτό που θα πετύχουν είναι να χαρίσουν το όνομα της "Μακεδονίας" στους εθνικιστές της γειτονικής χώρας και το πιο σημαντικό να τους βοηθήσουν να νοιώθουν νικητές στην αντιπαράθεση με τους δικούς μας εθνικιστές, κάτι που θα ανοίξει κι άλλα, πιο σοβαρά προβλήματα στο μέλλον.

Tagged under
Read more...
Κυριακή, 14 Ιανουαρίου 2018 00:00

Βοηθήστε να μειωθούν οι απώλειες πουλιών και θηλαστικών στη θάλασσα από κακές αλιευτικές πρακτικές

Φωτογραφία του Νικος Χρυσόγελος.
Πάνω από 200.000 θαλασσοπούλια, 130.000 θαλάσσιες χελώνες και πολλά άλλα απειλούμενα θαλάσσια είδη πιάνονται κατά λάθος στα δίκτυα ή στα αγκίστρια των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών κάθε χρόνο. Ψάρια που δεν έχουν φτάσει στο επιτρεπόμενο για αλίευση μέγεθος βγαίνουν γρήγορα από την τροφική αλυσίδα, πριν προλάβουν να αναπαραχθούν και να συμβάλλουν στην διατήρηση της ισορροπίας των ειδών και στη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Από την άλλη, ένας μεγάλος αριθμός ειδών θανατώνεται και από τα απορρίμματα, ιδιαίτερα τα πλαστικά, που καταλήγουν στις θάλασσες. Υπολογίζεται ότι 1.000.000 θαλασσοπούλια και πάνω από 100.000 θαλάσσια θηλαστικά και ψάρια βρίσκουν το θάνατο από τα πλαστικά στις θάλασσες του πλανήτη.
 Είναι καιρός να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να μειωθούν οι παράπλευρες απώλειες τόσο πολλών ειδών από καθημερινές συνήθειες και πρακτικές μας. 37 περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν δημοσιοποιήσει πρόσφατα ανοικτή επιστολή προς τους ευρωβουλευτές καλώντας τους να πάρουν στις 16 Ιανουαρίου, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, τις αποφάσεις εκείνες που θα συμβάλλουν στην προστασία των θαλάσσιων ειδών και του πλούτου των θαλασσών μας, και να μην επιτρέψουν μεγαλύτερη χαλάρωση της περιβαλλοντικής προστασίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει ένα νέο Κανονισμό (COM/2016/0134) που θεωρητικά υπόσχεται να σταματήσει τις αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον από ορισμένες αλιευτικές πρακτικές. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστηρίζουν, όμως, ότι στην πράξη ο προτεινόμενος Κανονισμός δεν θα περιορίσει τις λανθασμένες πρακτικές. Είναι γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στον τρόπο αλιείας ώστε να μειωθούν οι παράπλευρες απώλειες άλλων ειδών, κι αυτό απαιτεί - όπως δείχνουν επιστημονικές έρευνες - μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των ψαράδων, των ερευνητικών κέντρων και των αρχών. Πάντως προτάσεις που έχουν προκύψει από επιστημονικές έρυενες υπάρχουν για μείωση των απωλειών πουλιών και θηλαστικών, Το Ευρωκοινοβούλιο είχε την δυνατότητα τον Νοέμβριο 2016 να βελτιώσει την νομοθετική πρόταση, δυστυχώς όμως δεν συγκεντρώθηκε τότε η απαραίτητη πλειοψηφία.
Στις 16 Ιανουαρίου, το Ευρωκοινοβούλιο θα πει την τελευταία λέξη στο θέμα αυτό, στο πλαίσιο μιας απόφασης που θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το περιβάλλον και τα θαλάσσια είδη.
Πιέστε τους ευρωβουλευτές να μην υιοθετήσουν νομοθεσία που θα εξασθενήσει περισσότερο την προστασία των ωκεανών και των θαλασσών
Tagged under
Read more...
Σάββατο, 13 Ιανουαρίου 2018 00:00

Αντίο Τζίμη Πανούση, Γιατί μας έκανες να κλάψουμε τώρα;

Φωτογραφία του Nikos Chrysogelos.
 
Αντίο Τζίμη Πανούση. Κρίμα.
Σε είχα γνωρίσει στο Χημικό, τότε που θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Δεν συμβιβάστηκες ποτέ με το συμβατικό.
Αλλά έφυγες πολύ νωρίς άτιμε. Μας έκανες να κλάψουμε τώρα, αντί να γελάσουμε με τον (αυτο) σαρκασμό σου
Γιατί, δεν έπρεπε να το κάνεις...
Θα είχες τόσα πολλά να κάνεις ακόμα
Tagged under
Read more...
Σάββατο, 13 Ιανουαρίου 2018 00:00

Θέλεις να συμμετάσχεις στην έρευνα: ZEWKlima-Με την ανανεώσιμη ενέργεια εναντίον της ανεργίας των νέων;

ZEWKlima- Με την ανανεώσιμη ενέργεια εναντίον της ανεργίας των νέων - Εκπαιδεύοντας νέους για την ενεργειακή μετάβαση

O «Άνεμος Ανανέωσης» συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Βερολίνου (Hochschule für Technik und Wirtschaft - HTW, Berlin), το Πανεπιστήμιο του Cádiz (University of Cádiz) της Ισπανίας, την εταιρία WRE Hellas S.A., το Κέντρο Προστασίας της Φύσης Ökowerk του Βερολίνου (Naturschutzzentrum Ökowerk Berlin e.V), το Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH και το Γραφείο Μελλοντικών Σπουδών του Βερολίνου (Secretariat for future studies Berlin) στο πλαίσιο του προγράμματος «ZEWKlima - Με την ανανεώσιμη ενέργεια εναντίον της ανεργίας των νέων – Εκπαιδεύοντας τους νέους για την ενεργειακή μετάβαση» (With new energy against youth unemployment - Training young Europeans for energy transition».

Οι φορείς επιδιώκουν να συμβάλλουν στην διατύπωση προτάσεων και στην δημιουργία προϋποθέσεων για τη βελτίωση των προσόντων των νέων στην Ελλάδα και την Ισπανία ώστε να συμμετάσχουν επαγγελματικά στην «ενεργειακή μετάβαση» από το σημερινό ενεργειακό μοντέλο σε ένα νέο που θα βασίζεται στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην προώθηση των Α.Π.Ε.

Έχουν σχεδιαστεί:

(α) αφενός μια έρευνα με την χρήση ερωτηματολογίων που απευθύνονται σε 6 ειδικές ομάδες στόχους:

- νέοι/ες που έχουν εκπαίδευση/κατάρτιση σε θέματα σχετικά με την ενέργεια,

- νέοι/ες που δεν έχουν κάποια ειδική γνώση/εκπαίδευση σχετικά με την ενέργεια,

- εκπαιδευτικά ιδρύματα,

- ειδικοί σε θέματα ενέργειας,

- επιχειρήσεις που έχουν οποιαδήποτε σχέση με ενέργεια και υπηρεσίες ενέργειας,

- εκπρόσωποι της κεντρικής, τοπικής και περιφερειακής διοίκησης

- στελέχη εργατικών ενώσεων

και

(β) αφετέρου, με βάση τα αποτελέσματα από τα ερωτηματολόγια, θα οργανωθούν εργαστήρια με αντιπροσωπευτικές συμμετοχές από τις «ομάδες -στόχους».

Τα αποτελέσματα της έρευνας θα συμβάλλουν στο να εντοπιστούν τα κενά και οι ελλείψεις στην εκπαίδευση και κατάρτιση των νέων στην Ελλάδα (κι αντιστοίχως στην Ισπανία) σε τομείς που σχετίζονται με την ενέργεια, ώστε να διατυπωθούν προτάσεις και προγράμματα που θα βελτιώσουν τις γνώσεις, ικανότητες και δεξιότητές τους για να συμμετάσχουν επαγγελματικά στην ενεργειακή μετάβαση.

Παρακαλούμε αν ανήκετε σε κάποια από τις ομάδες στόχους, συμπληρώστε κι υποβάλετε ηλεκτρονικά το αντίστοιχο ερωτηματολόγιο:

1. Εάν είσαστε νέος/νέα που σπουδάζετε ή έχετε τελειώσει σπουδές σχετικές με θέματα ενέργειας, παρακαλούμε συμπληρώστε και υποβάλλετε την πιο κάτω φόρμα

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSd-tcodbhYi-JXhzKfjp1GTs3cNdMjbKViwMiFJkD0RqJriPw/viewform?usp=sf_link

2. Εάν είσαστε νέος/νέα αλλά δεν έχετε κάποια ειδική γνώση και εκπαίδευση σε θέματα ενέργειας, παρακαλούμε συμπληρώστε και υποβάλλετε την πιο κάτω φόρμα

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeBfn-s8gldskCk4ZZ-YuxaIY6DuPAmCo1LdYHS2MTwakSdJw/viewform?usp=sf_link

3. Εάν είσαστε κάποιο ίδρυμα που ασχολείται με την εκπαίδευση ή την κατάρτιση σε θέματα ενέργειας, παρακαλούμε συμπληρώστε και υποβάλλετε την πιο κάτω φόρμα

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfhvo2aGMYliefXhsCSyuqcDpXdkmFKS1JSP4qFtEz9dDDTOA/viewform?usp=sf_link

4. Εάν έχετε εξειδίκευση σε θέματα ενέργειας (είτε εργάζεστε είτε είστε άνεργος/η), παρακαλούμε συμπληρώστε και υποβάλλετε την πιο κάτω φόρμα

 https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScLPKlRc4cEKmowWpWBTPmtad_jUW3K4K6mYGyMgvjfLHFVZQ/viewform?usp=sf_link

5. Εάν εργάζεστε ή έχετε κάποια επιχείρηση που σχετίζεται με θέματα ενέργειας, παρακαλούμε συμπληρώστε και υποβάλλετε την πιο κάτω φόρμα:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfdoF7sxUyk7MvIUS6qlgKtCkUPkRdtvNEJPbHc8GCJzIp_5w/viewform?usp=sf_link

6. Εάν είσαστε στέλεχος της αυτοδιοίκησης παρακαλούμε συμπληρώστε και υποβάλετε την πιο κάτω φόρμα:

https://docs.google.com/forms/d/1WH9eHbSd3I8ZnIhMjLqk0xiCKkkmo_EECluINNT9e40/viewform?ts=5a4f7ff7&edit_requested=true

Το πρόγραμμα αξιολογήθηκε κι επιλέχθηκε προς χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για το Κλίμα (European Climate Initiative), η οποία αποτελεί ένα χρηματοδοτικό εργαλείο του Γερμανικού Υπουργείου Περιβάλλοντος, Προστασίας της Φύσης και Πυρηνικής Ασφάλειας (BMUB).

 

 

Tagged under
Read more...
Σελίδα 21 από 272