Νέα - Ανακοινώσεις (1780)
Children categories
Βασικό Εισόδημα, κλειδί για οικολογική και κοινωνική μεταρρύθμιση και αντιμετώπιση της φτώχειας
ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Τα επικίνδυνα απόβλητα...βλάπτουν
Παγκόσμια διαδήλωση για το κλίμα και τη ζωή
Συνέντευξη στην Απλωταριά Χίου
"ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ" ΜΕ ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΓΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Πολιτική και δημοκρατία στην εποχή της κρίσης
Κοινωνική οικονομία, καταλύτης για έξοδο από την κρίση
Written by Theo
Η κοινωνική επιχειρηματικότητα καταλύτης για έξοδο από την κρίση
Συμμετοχή του Νίκου Χρυσόγελου σε συζήτηση στη Θεσσαλονίκη
"Ναι, η κοινωνική οικονομία πρέπει και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην έξοδο από την κρίση. Πρέπει, όμως, να διαμορφωθεί από τα κάτω ένα πλαίσιο αυτο-ρύθμισης, αλληλοβοήθειας, ανταλλαγής καλών πρακτικών, συνεργασίας των κοινωνικών επιχειρήσεων - ανά περιοχή, θεματικά αλλά και πανελλαδικά - καθώς και δικτύωσης με υπάρχοντα ευρωπαϊκά δίκτυα ώστε να αποτραπεί η αποτυχία, η δυσφήμησή της από πελατειακά φαινόμενα ή η διαστρέβλωση της ίδιας της έννοιας της κοινωνικής επιχειρηματικότητας", τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, πρώην Ευρωβουλευτής των Πρασίνων / «ΠΡΑΣΙΝΟΙ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» και μέλος του Ενεργειακού Συνεταιρισμού Σίφνου, μιλώντας σε εκδήλωση, στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 19/9/2014.
Η συζήτηση με θέμα: «Κοινωνική οικονομία: οι ΚΟΙΝΣΕΠ ως μια ραγδαία αναπτυσσόμενη επιχειρηματική μορφή στην Ελλάδα της κρίσης: Μόδα ή συνειδητή επιλογή; Εμπειρία, προβλήματα και προοπτικές» οργανώθηκε στο πλαίσιο του GreenWave [1] και σε αυτήν συμμετείχαν: ο Μπελίδης Θανάσης – Μονάδα Επιχειρηματικότητας ΑΤΕΙΘ, Τεχνικός Σύμβουλος ΔΙΚΤΥΟΥ ΚΟΙΝΣΕΠ Κ.Μακεδονίας., η Σουρμαΐδου Πόπη – Αντιπρόεδρος Κέντρου Εργάνη, ο Xρυσόγελος Νίκος – πρώην Ευρωβουλευτής Πρασίνων και μέλος του Ενεργειακού Συνεταιρισμού Σίφνου καθώς και ο Ρουμελιώτης Ανδρέας – δημοσιογράφος, εμπνευστής του enallaktikos.gr. Τη συζήτηση συντόνισε η Σοφία Αδάμ, ερευνήτρια – συγγραφέας του Οδηγού Δημιουργίας Κοινωνικών Επιχειρήσεων. Δεκάδες ενδιαφερόμενοι συμμετείχαν στην εκδήλωση, έθεσαν ερωτήματα αλλά και κατέθεσαν εμπειρίες.
Στην ομιλία του ο Νίκος Χρυσόγελος επισήμανε ότι «Για να πετύχουν οι κοινωνικές επιχειρήσεις χρειάζονται σχέδιο, μάνατζμεντ, τεχνογνωσία που μπορούν να αποκτηθούν μέσα από την ενίσχυση της επικοινωνίας κι ανταλλαγής εμπειριών μεταξύ ενδιαφερομένων αλλά και έμπειρων κοινωνικών επιχειρήσεων, όχι σπαταλώντας εκατομμύρια σε γιγαντιαίες δομές και προγράμματα. Ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια δαπανώνται για κατάρτιση και υπερφίαλα προγράμματα (ΤΟΠΕΚΟ, ΤΟΠΣΑ) ή υπερδομές, δεν διατίθενται από υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους μικροποσά 2-3000 ευρώ για να μάθουν ο ένας από τον άλλο, η μία κοινωνική επιχείρηση από την άλλη.
Η κοινωνική επιχειρηματικότητα δεν κινδυνεύει μόνο από τα εμπόδια που βάζει συνεχώς το κεντρικό κράτος και η γραφειοκρατία αλλά και από αντιλήψεις για εύκολο χρήμα ή από έλλειψη εμπειρίας και συγκεκριμένου σχεδίου ή από προχειρότητες, που μπορεί να οδηγήσουν στα αποτυχημένα παραδείγματα πολλών αγροτικών συνεταιρισμών του παρελθόντος. Όμως, σήμερα δεν επιτρέπεται σπατάλη πόρων, επανάληψη αποτυχημένων πρακτικών, αποτυχία έστω και μιας προσπάθειας ή καπηλεία της έμπνευσης, των ονείρων και των προσπαθειών χιλιάδων ανθρώπων.
Όλοι και όλες εμείς που πραγματικά ενδιαφερόμαστε να αναπτυχθεί η κοινωνική επιχειρηματικότητα οφείλουμε να αποτρέψουμε πελατειακά συστήματα και καιροσκόπους να απαξιώσουν ένα μοντέλο οικονομίας που αποτελεί μια εναλλακτική οικονομική πρόταση, που συνδυάζει κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και επιχειρηματικούς στόχους, δημοκρατία και καινοτομία.
Από τη βάση, με τη συμμετοχή πραγματικά αξιόλογων υπαρκτών προσπαθειών, κοινωνικών φορέων και αυτοδιοικητικών, αξιοποιώντας και την πλούσια ευρωπαϊκή εμπειρία, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο που θα επιβάλει κανόνες διαφάνειας, νομιμότητας και αποτροπής πελατειακών σχέσεων μεταξύ κοινωνικών επιχειρήσεων και αυτοδιοίκησης»
Δεν ξεχνάμε τον Παύλο Φύσσα.
Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως κοινωνία για την άνοδο της βίας και του νεοναζισμού
Για την συμπλήρωση ενός χρόνου από τη μέρα (18/9/2013) που το στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» Γ. Ρουπακιάς δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα, οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» δήλωσαν:
«Η κοινωνία έχει υποχρέωση να τιμάει και να θυμάται τον κοινωνικά ευαισθητοποιημένο Παύλο Φύσσα διότι μόνο μετά τη θυσία του αρχίσει να ξυπνάει μπροστά στη βία αυτής της νεοναζιστικής οργάνωσης. Ναι, μετά την δολοφονία του Παύλου υπήρξε κάποια αφύπνιση για το αυγό που φιδιού που είχε εκκολαφθεί τόσα χρόνια, αλλά δυστυχώς η οικογένεια, οι φίλοι και γνωστοί έχασαν για πάντα έναν δικό τους άνθρωπο.
Ως κοινωνία, ακόμα και μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δεν έχουμε ξυπνήσει πλήρως από τον βαθύ λήθαργο που επιτρέπει στον ρατσισμό, στην πατριδοκαπηλία, στη βία, στην απαξίωση της ανθρώπινης ζωής να αποκτούν βαθιές ρίζες στην καθημερινότητα. Η κρίση και η καταστροφική λιτότητα δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για την γενικευμένη κρίση αξιών, τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής, την ανοχή απέναντι στις πολλές μορφές βίας. Δεν υπάρχει δικαιολογία για τις δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε Έλληνες αλλά και μετανάστες με ρατσιστικά κίνητρα όλα αυτά τα χρόνια μπροστά στις οποίες σημαντικό τμήμα της κοινωνίας, η κυβέρνηση και η αστυνομία έκλειναν τα μάτια. Δεν υπάρχει δικαιολογία για την ρατσιστική και ξενοφοβική ρητορική που αναπαράγεται μέσα από πολλά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επίσημα κανάλια, όπως το αυτό του ΛΑΟΣ (ARTΥ).
Μεγαλύτερη και από την οικονομική κρίση είναι η κοινωνική και η αξιακή κρίση. Η οικονομία μπορεί να στηθεί ξανά στα πόδια της, αν ακολουθήσουμε άλλη πολιτική (ως ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ έχουμε καταθέσει πολλές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση). Αλλά μια κοινωνία που χάνει την πίστη της σε αξίες, όπως η αλληλεγγύη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που κλείνει τα μάτια μπροστά σε όσους μισούν τη δημοκρατία στο όνομα της τιμωρίας όσων μας οδήγησαν στην χρεοκοπία, που λέει «χρειάζεται αίμα» και αποδέχεται να ψηφίζει όσους διακηρύσσουν το μίσος, τη βία και τον ρατσισμό, αυτή η κοινωνία δύσκολα μπορεί να σωθεί και κυρίως να κρατήσει τα παιδιά της στη χώρα. Είναι η ώρα να αναρωτηθούμε όχι μόνο τι πήγε στραβά και φτάσαμε στην χρεοκοπία, που και σε τι έφταιξε το πολιτικό σύστημα αλλά και γιατί δεν επιδιώκουμε, ακόμα και σήμερα, να ενισχύσουμε την αλληλεγγύη, να ενδυναμώσουμε την δημοκρατία, να αλλάξουμε ριζικά αλλά και δίκαια τις πολιτικές, γιατί δεν διεκδικούμε με δυνατή φωνή καλύτερη υγεία, κοινωνικές πολιτικές για όλους και όλες, πολιτικές κοινωνικής ένταξης προς όφελος και των μεταναστών και της ελληνικής κοινωνίας αλλά ψάχνουμε για «σωτήρες».
Η «Χρυσή Αυγή» νομιμοποίησε την εισβολή του υποκόσμου στην πολιτική και στο κοινοβούλιο, αλλά κάθισε πάνω σε ένα κύμα που προϋπήρχε στην κοινωνία, ενός ανιστόρητου «εθνικισμού» που οδήγησε στην κυπριακή τραγωδία, και προηγουμένως στην δολοφονία ελλήνων και ελληνοκυπρίων από έλληνες και ελληνοκύπριους, όχι μόνο τουρκοκυπρίων. Που οδήγησε σε σπατάλη μυθικών ποσών για εξοπλιστικά προγράμματα (πάνω από 250 δις ευρώ από το 1974 έως το 2010, σύμφωνα με έρευνα που έκανε το γραφείο του πρώην Ευρωβουλευτή των Πράσινων Ν. Χρυσόγελου [1]. Μυθικά ποσά κατέληξαν όχι μόνο στα ταμεία πολεμικών βιομηχανιών αλλά και πολλών «εθνικιστών» ή «πατριωτών» που έκαναν επάγγελμα τον ψευτο-πατριωτισμό τους, ώστε να στρέφουν τη χώρα σε «αγορές του αιώνα», σε τεράστια συμβόλαια αγοράς πολεμικού εξοπλισμού. Μεγάλο μέρος αυτών των συμβολαίων «νόμιμα» ή μέσω μίζας κατέληγε στις στέπες πολλών τέτοιων «πατριωτών». Δεν είναι τυχαίο ότι πίσω από κάθε συμβόλαιο αγοράς εξοπλισμών υπάρχει υπόνοια ή απόδειξη για μαύρο χρήμα που κατέληξε όχι μόνο σε μεσάζοντες αλλά και πολιτικούς και στρατιωτικούς.
Η «Χρυσή Αυγή» ήρθε να εκμεταλλευτεί τα προβλήματα, όχι να τα λύσει. Εμφανίστηκε ως δήθεν αντι-συστημικό κόμμα, εξυπηρετώντας το χειρότερο κατεστημένο. Υποσχέθηκε να βρει δουλειές σε άνεργους, να πετάξει ένα κομμάτι ψωμί στους άπορους, να «προστατέψει» τους ανήμπορους, και κατάφερε έτσι να ξεγελάσει πολλούς, αφελείς ή έτοιμους να αναζητήσουν έναν νέο σωτήρα, αφού οι προηγούμενοι τους είχαν «πουλήσει». Κι αξιοποίησε με τον χειρότερο τρόπο τα προνόμια που τις δίνει το σύστημα: έκανε βουλευτές, διόρισε στη Βουλή ή επέλεξε ως …συνεργάτες στο ευρωκοινοβούλιο γυναίκες, παιδιά, γαμπρούς, ανηψιές και ανηψιούς αναδεικνύοντας την οργάνωσή αυτή στο πιο πελατειακό και οικογενειοκρατικό σύστημα. Για να παρακάμψει τις απαγορεύσεις του ευρωκοινοβουλίου, προσέλαβαν όχι απευθείας αλλά «χιαστή» γυναίκες και κόρες των ευρωβουλευτών, βουλευτών και στελεχών της «Χρυσής Αυγής»[2]. Οι βουλευτές της πήραν βουλευτικά αυτοκίνητα («για να τα χρησιμοποιεί ο …λαός», όπως είχε πει ο Η. Κασιδιάρης) και αστυνομικούς για να τους χρησιμοποιούν ως οδηγούς (και καμιά φορά για να σπάνε τα κεφάλια μεταναστών}, ενώ το ένα τρίτο των μελών της κοινοβουλευτικής της ομάδας πήρε άτοκα δάνεια ύψους 10.000-15.000 που παρέχει το «διεφθαρμένο» παλαιοκομματικό σύστημα μέσω του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Βουλευτών και Ευρωβουλευτών.
Όλα αυτά θα ήταν μπορούσε να είναι άλλη μια κοροϊδία των πολιτών που πείστηκαν από κούφια λόγια, αν δεν υπήρχε κάτι πολύ πιο σοβαρό. Η ανάδειξη σε πολιτική δύναμη μιας ομάδας του υποκόσμου που ευθύνεται για δολοφονίες, μαχαιρώματα, άσκηση βίας, ρατσιστικό λόγο και επιθέσεις και μιας πατριδοκαπηλίας που συνδυάζεται με εμπόριο αναβολικών, «προστασία» και πολλές άλλες παράνομες και αντικοινωνικές συμπεριφορές. Η όποια οργή για τις άδικες πολιτικές δεν μπορεί να καλύπτει εγκληματικές και αντικοινωνικές πολιτικές και πρακτικές. Τώρα η κοινωνία ξέρει, ή έστω μπορεί να ξέρει, δεν υπάρχει ελαφρυντικό για την ανοχή ή υποστήριξη προς το χειρότερο είδος πελατειακού, οικογενειακρατικού και αντικοινωνικού συστήματος, που λέγεται «Χρυσή…Αυγή».
[1] http://www.chrysogelos.gr/images/files/Docs/defence%20GE.pdf
[2] http://left.gr/news/hrysi-aygi-ae-mia-oikogeneiaki-epiheirisi
O Τσίπρας, η ΔΕΗ, το δωρεάν ρεύμα και η Naomi Klein
Νέα θύματα στη Μεσόγειο, ανθρωπιστική κρίση στα νησιά
Written by Theo
Μην αφήνουμε μόνους τους πρόσφυγες αλλά και τους ανθρώπους των νησιών
Η βία, ο πόλεμος, η κρίση ξεσπιτώνουν 50.000.000 ανθρώπους
Οι 700 πρόσφυγες που πνίγηκαν το τελευταίο 5ήμερο έρχονται να προστεθούν στα πάνω από 18.500 άτομα που έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο την τελευταία δεκαετία. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπάρχει τόσος μεγάλος αριθμός ανθρώπων που εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να σώσουν τη ζωή τους. 50.000.000 άτομα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ - τα μισά παιδιά, συχνά χωρίς γονείς - προσπαθούν να ξεφύγουν από περιοχές πολέμου, εθνικών εκκαθαρίσεων, τρομοκρατίας, εμφυλίων, βομβαρδισμών, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, βασανιστηρίων, εξωδικαστικών εκτελέσεων. Οι περισσότεροι αναζητούν καταφύγιο σε γειτονικές περιοχές ή χώρες, συγκριτικά ελάχιστοι αναζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πρόσφυγες από την Συρία, στην οποία έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 130.000 άνθρωποι, κυρίως άμαχοι και παιδιά. Περίπου 3.000.000 πρόσφυγες από τη Συρία έχουν βρει καταφύγιο στην Ιορδανία (613.259), στην Τουρκία (832.508), στο Ιράκ (215.369) και στον Λίβανο (1.175.504), ενώ περίπου 6.500.000 – τα μισά παιδιά - έχουν μετεγκατασταθεί μέσα στη Συρία [1]. Μόνο μερικές χιλιάδες έχουν περάσει στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών.
Η Μαρία – Πίνιου Καλλή συν-επικεφαλής των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» δήλωσε με αφορμή:
«Η αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση που είναι σε εξέλιξη σε πολλές χώρες (Συρία, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ, Αφρική, Ουκρανία, Λιβύη κα), δεν έχει αυξήσει την κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας και των κυβερνήσεων, αντιθέτως έχει αυξήσει τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, την ενίσχυση ακροδεξιών και νεοναζιστικών οργανώσεων. Αντί για ρεαλιστικές λύσεις για τους ανθρώπους που υποφέρουν [2], μερικοί προσπαθούν να σπείρουν τον τρόμο και στην Ευρώπη. Κι όμως ρεαλιστικές λύσεις μπορεί να υπάρξουν προς όφελος όλων».
Ο Χρίστος Θεοδωρόπουλος, υπεύθυνος στους «ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» για θέματα προσφύγων και κοινωνικής ένταξης δήλωσε: «Ευτυχώς υπάρχουν απλοί πολίτες και οργανώσεις που κάνουν ότι μπορούν για να ανακουφίσουν ανθρώπους που έχουν βασανιστεί, έχουν ξεφύγει από την κόλαση, έχουν δει το χάρο με τα μάτια τους. Οι υπόλοιποι δεν πρέπει να τους αφήνουμε μόνους στην προσπάθειά τους. Όπως δεν πρέπει να αφήνουμε εγκλωβισμένους στο δρόμο, στο λιμάνι, σε πλατείες ανθρώπους που έχουν ξεφύγει από την κόλαση της Συρίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Γάζας κα. Η κυβέρνηση, οι πολιτικές δυνάμεις, οι τοπικές αρχές πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σταματήσουν να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί».
Ο Νίκος Χρυσόγελος συν-επικεφαλής των «ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» δήλωσε σχετικά:
«Ο Δημ. Αβραμόπουλος έχει προταθεί για Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων και Μετανάστευσης, αν και προέρχεται από μια χώρα που δεν είναι σε θέση να οργανώσει σωστά μερικά κέντρα υποδοχής, να λειτουργεί τις υπηρεσίες ασύλου, να αξιοποιεί σωστά τους ευρωπαϊκούς πόρους για την αξιοπρεπή διαβίωση όσων έχουν - από το διεθνές δίκαιο - δικαίωμα στην προστασία, να ολοκληρώνει σε εύλογο χρόνο τις διαδικασίες ώστε οι άνθρωποι που αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες να έχουν δικαίωμα να εργάζονται, να είναι ασφαλισμένοι, να επανασυνδέονται με την οικογένεια, να μπορούν να ταξιδεύουν. Αν το ευρωκοινοβούλιο τον ψηφίσει και αναλάβει αυτή την αρμοδιότητα, ο Δημ. Αβραμόπουλος, πρέπει να έχει υπόψη του ότι θα έχει αυξημένες υποχρεώσεις, αφενός να πιέσει ώστε η Ελλάδα να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις της και αφετέρου να προωθήσει μια αναβαθμισμένη, ανθρωπιστική, ρεαλιστική, κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την μετανάστευση και το άσυλο».
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» για τους πρόσφυγες και την κρίση στα νησιά
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» οργανώσαμε πρόσφατα συνάντηση ανθρωπιστικών οργανώσεων με την Γενική Γραμματέα των Πράσινων, Βούλα Τσέτση, ώστε να μεταφέρει στο ευρωκοινοβούλιο και την Κομισιόν την απαίτηση για ουσιαστική δράση προς όφελος των προσφύγων αλλά και των νησιωτών. Τα τελευταία χρόνια τόσο ο πρώην ευρωβουλευτής των Πράσινων, όσο και πράσινοι ευρωβουλευτές από άλλες χώρες έχουν αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες και έχουν πολλές φορές επισκεφθεί νησιά όσο και κέντρα κράτησης με στόχο την προώθηση μιας συνεκτικής, ανθρωπιστικής και ρεαλιστικής πολιτικής μπροστά στην ανθρωπιστική κρίση που μεγαλώνει.
Η Ευρώπη δεν έχει μια ολοκληρωμένη πολιτική μπροστά σε αυτή την αυξανόμενη κρίση, παρά τις πιέσεις και την κινητοποίηση ανθρωπιστικών οργανώσεων, διεθνών οργανισμών όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες αλλά και πολιτικών κομμάτων, όπως οι Πράσινοι. Η επιχείρηση «FrontexPlus» και η ιταλική «MareNostrum» [3] που περιλαμβάνει και διάσωση στη θάλασσα δεν μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα σταματήσουν να πνίγονται μαζικά μετανάστες και πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Απαιτείται μία κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική εστιασμένη στα βασικά αίτια της φτώχειας, της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, αναγνωρίζοντας το ρόλο και το μερίδιο ευθύνης της Ε.Ε. στην παγκόσμια σκηνή και ενισχύοντας τον ανθρωπιστικό της ρόλο.
Η κυβέρνηση, η αυτοδιοίκηση και οι φορείς στην Ελλάδα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τι θέλουν. Προτιμούν ταλαιπωρημένοι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται ως σκουπίδια ή να υπάρχουν κέντρα υποδοχής, με συμμετοχή εκπροσώπων κι άλλων Κρατών Μελών (το ευρωπαϊκό πλαίσιο και πόροι υπάρχουν), γνωρίζοντας έτσι ποιος μπαίνει στην χώρα και στην Ευρώπη αλλά και ποιος δικαιούται προστασίας και που μπορεί να πάει; Αποδέχονται την βάρβαρη αντιμετώπιση ανθρώπων που προσπαθούν να σώσουν τη ζωή τους ή επιδιώκουν να οργανώσουν, αξιοποιώντας διαθέσιμα μέσα, την ανθρωπιστική και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο στήριξη, προστασία και κοινωνική ένταξη των συνανθρώπων μας, που σήμερα είναι κατατρεγμένοι, χθες όμως μπορεί να είχαν έρθει στη χώρα ως τουρίστες και να είχαν γίνει δεκτοί με χαρά;
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούμε όλους και όλες να εκφράσουν με έμπρακτο τρόπο την αλληλεγγύη τους όχι μόνο προς τους πρόσφυγες και καταδιωκόμενους αλλά και προς τους νησιώτες στη Χίο, τη Σάμο, τη Λέσβο, την Τήλο που αγωνίζονται με κάθε τρόπο να βοηθήσουν μπροστά στη σοβαρή ανθρωπιστική κρίση.
Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» θεωρούμε ότι πρέπει:
$1- να βελτιωθούν και να γίνουν πραγματικά κέντρα υποδοχής τα κέντρα (κράτησης;) που υπάρχουν σήμερα στα νησιά Σάμος, Χίος, Λέσβος, και είναι υπερπλήρη και να δημιουργηθούν σε άλλα νησιά, κέντρα υποδοχής με την συμμετοχή εκπροσώπων κι άλλων κρατών – μελών, ώστε να αναλαμβάνουν από κοινού το μερίδιο της ευθύνης που τους αντιστοιχεί. Στα Δωδεκάνησα για παράδειγμα δεν υπάρχει κανένα κέντρο υποδοχής και screeningcenter.
$1- να ολοκληρώνονται πιο γρήγορα οι διαδικασίες ώστε να μην στοιβάζονται υπερβολικά πολλοί άνθρωποι για πολλές εβδομάδες στα κέντρα αυτά καθώς
Με δεδομένο ότι Ευρωπαϊκοί πόροι και το κατάλληλο ευρωπαϊκό πλαίσιο υπάρχουν, η Ελλάδα έχει την υποχρέωση να αξιοποιήσει τα διαθέσιμα εργαλεία.
$1- Δεν πρέπει να υπάρχει καμία ανοχή στην παραβίαση από τις δημόσιες αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τις διαδικασίες εισόδου και συνοριακών ελέγχων. Να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη κι εξειδικευμένη μεταναστευτική αρχή που να είναι σε θέση να διαχειριστεί τα σύνθετα θέματα που σχετίζονται με τις μεταναστευτικές ροές και τους αιτούντες άσυλο αλλά και με την τήρηση των υποχρεώσεων που προκύπτουν από τη διεθνή και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Οι νόμιμοι δρόμοι εισόδου, ειδικά για άτομα που πιθανά δικαιούνται καθεστώς προστασίας, καθώς και ουσιαστικές παρεμβάσεις και ολοκληρωμένες δράσεις κοινωνικής και εργασιακής ένταξης προσφύγων, αιτούντων άσυλο και μεταναστών θα επέλυσε προβλήματα παράνομων κυκλωμάτων, γκετοποίησης περιοχών και πληθυσμών, αλλά και απώλειες ανθρώπινων ζωών στη Μεσόγειο.
Παραπομπές
$11. http://www.unhcr.org/53ff76c99.html
More...
Η ημερίδα στη Σίφνο για Ενεργειακούς Συνεταιρισμούς
Written by Theo
Μεγάλη ανταπόκριση και συμμετοχή είχε η διεθνής ημερίδα «Ενεργειακοί Συνεταιρισμοί Παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Πώς μπορεί να αναπτυχθούν, ιδιαίτερα στα νησιά»που διοργάνωσαν στη Σίφνο, το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014, ο «Ενεργειακός και Αναπτυξιακός Συνεταιρισμός» της Σίφνου σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνεταιρισμών και Ομίλων Πολιτών Παραγωγής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (RESCoop), το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Νέων για τη Βιώσιμη Ενέργεια (Sustainable Energy Youth Network) και το Γερμανικό Πράσινο Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας.
Στο πλαίσιο της ημερίδας με τη συμμετοχή σημαντικών εισηγητών από την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη συζητήθηκαν :
- θεσμικό πλαίσιο και υποχρεώσεις μετάβασης σε μια εποχή χωρίς ορυκτά καύσιμα για λόγους κλιματικούς, ενεργειακούς, οικονομικούς και κοινωνικούς,
- κοινά και δημόσια αγαθά στα χέρια των πολιτών προς όφελος των κοινοτήτων τους
- εμπειρίες από υπάρχοντες ενεργειακούς συνεταιρισμούς παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα από νησιά,
- δυνατότητες χρηματοδότησης των αναγκαίων επενδύσεων από τους συνεταιρισμούς ΑΠΕ με την αξιοποίηση καινοτόμων εργαλείων αλλά και μέσα από τρέχοντα ευρωπαϊκά προγράμματα,
- ο ρόλος των νέων και πώς μπορούν να ενδυναμώσουν οι γνώσεις και οι δεξιότητές τους για να προωθήσουν δικά τους ενεργειακά προγράμματα.
Τα θέματα παρουσίασαν στην ημερίδα με εισηγήσεις τους: ο Νίκος Χρυσόγελος, πρώην ευρωβουλευτής ΠΡΑΣΙΝΩΝ και ιδρυτικό μέλος του συνεταιρισμού, ο Dirk Knapen, «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνεταιρισμών και Ομίλων Πολιτών Παραγωγής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές» (RESCoop), ο Απόστολος Δημόπουλος, πρόεδρος ΔΣ «Ενεργειακού κι Αναπτυξιακού Συνεταιρισμού» Σίφνου, ο Πάνος Κορογιαννάκης, Ενεργειακό και Περιβαλλοντικό Δίκτυο των Ευρωπαϊκών Νησιών [ISLENET] και Διάσκεψη των Ευρωπαϊκών Παράκτιων Περιφερειών της Ευρώπης [CPMR] Γραφείο Βρυξελλών, η Άλκηστη Φλώρου, Πρόγραμμα για τις Κλιματικές Πολιτικές του EuropeanClimateFoundation, η Marina Petrovic, Συνεταιρισμός "Πράσινη Ενέργεια", Κροατία, ο Jamie Peters, Συνδιευθύνων της Συμμαχίας Νέων για το Κλίμα, Γλασκώβη, ο Κώστας Κομνηνός, από το Δίκτυο ΔΑΦΝΗ, ο Robert Pasicko, Προγράμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών «Ενέργεια και Περιβάλλον», και ο Χάρης Τσούτσος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, Επικεφαλής Εργαστηρίου Ανανεώσιμων και Βιώσιμων Ενεργειακών Συστημάτων. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Αντρέας Μπαμπούνης, Δήμαρχος Σίφνου, ο Χρύσανθος Βλάμης, Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας καθώς και το Επιμελητήριο Κυκλάδων.
Η επιστήμη και η συνεχώς εξελισσόμενη τεχνολογία επιτρέπουν σήμερα την αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ οι παραγωγοί μπορεί να είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενεργειακοί συνεταιρισμοί, πολίτες και όχι κατ’ ανάγκη μεγάλες πολυεθνικές ή κρατικές μονοπωλιακές εταιρίες.
Με αυτόν τον τρόπο, οι ανανεώσιμοι κοινοί πόροι, όπως ο ήλιος, ο άνεμος, η γεωθερμία χαμηλής ενθαλπίας, τα κύματα, λειτουργούν υπέρ των τοπικών κοινωνιών, συνεισφέρουν στη βιώσιμη ευημερία των τοπικών κοινωνιών, δημιουργούν πλούτο που μένει στις τοπικές κοινωνίες, δημιουργούν βιώσιμες θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα για νέους, κατάλληλα εκπαιδευμένους.
Ναι, η ώρα των αλλαγών από τα κάτω που θα βασίζεται στην δημοκρατία και σε αξίες είναι τώρα. Όσα συζητάμε γίνονται, δεν είναι απλώς ένα όνειρο, μια ευχή. Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο εκατομμύρια πολίτες παίρνουν μέρος σε μια ενεργειακή επανάσταση, παρά τα εμπόδια που δημιουργούνται συχνά από ορισμένες κυβερνήσεις και μεγάλες επιχειρήσεις.
Έχουν ήδη καταγραφεί στην Ευρώπη πάνω από 2.400 ενεργειακοί συνεταιρισμοί παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ. Είναι λοιπόν καιρός να συμμετάσχουμε και εμείς στην πράσινη ενεργειακή επανάσταση μέσω συνεταιρισμών. Γι αυτό ως ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΣΙΦΝΟΥ – ένας συνεταιρισμός που δημιουργήσαμε πριν από ένα χρόνο στη Σίφνο - αλλά και προσωπικά, δίνουμε μεγάλη έμφαση στην διαμόρφωση μιας στρατηγικής που σταδιακά θα δώσει την δυνατότητα να μπορεί η Σίφνος να βασίζεται 100% στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην εξοικονόμηση για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Και γιατί όχι, να έχει και ένα σκάφος που θα την συνδέει με τα γειτονικά νησιά και θα χρησιμοποιεί σε σημαντικό ποσοστό ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για «καύσιμο».
Για να προχωρήσουμε με στρατηγική, γνώση και έχοντας την κατάλληλη μεταφορά εμπειριών και καλών πρακτικών, συνεργαζόμαστε με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνεταιρισμών και Ομίλων Πολιτών Παραγωγής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (RESCoop) – ναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας είναι υπαρκτή και το αποδεικνύει έμπρακτα. Μέλη του συνεταιρισμού συμμετείχαν ήδη σε δύο ευρωπαϊκά συνέδρια και φέτος θα συμμετάσχουμε πλέον ως κανονικό μέλος στο συνέδριο των ευρωπαϊκών ενεργειακών συνεταιρισμών. Όμως η συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν σημαίνει απλώς συμμετέχουμε και εμείς σε κάποια συνέδρια. Μέλη του «ενεργειακού κι αναπτυξιακού συνεταιρισμού Σίφνου» έχουν επισκεφθεί συνεταιρισμούς στην Δανία και σε άλλες χώρες, κι έχουν κερδίσει από την εμπειρία και τεχνογνωσία της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας.
Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην ευθύνη να προχωρήσουμε στην υλοποίηση όσων σχεδιάζουμε και επιθυμούμε. Από τα όνειρα, τα σχέδια, το λόγια να περάσουμε στην πράξη. Ξέρουμε ότι θα συναντούμε εμπόδια, δεν θα είναι όλα εύκολα, αλλά έχουμε τη διάθεση να διαμορφώσουμε το μέλλον μας εμείς, όχι να περιμένουμε άλλοι να λύσουν τα προβλήματά μας.
Ο κρίσιμος παράγοντας για την ενεργειακή μετάβαση είναι η ενεργή συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων που αφορούν τη ζωή τους. Το 50% της αλλαγής αφορά την μακροχρόνια δέσμευση των κοινωνιών να αλλάξουν, με δημοκρατικό τρόπο και στη βάση αξιών, αλλά και να πάρουν ενεργά μέρος στις αλλαγές που απαιτούνται. Το υπόλοιπο 50% αφορά στην καλή οργάνωση, την σωστή στρατηγική, την απόκτηση τεχνογνωσίας, την ενίσχυση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων, την συνεργασία με ευρωπαϊκά δίκτυα και οργανισμούς. Το πιο μικρό, μόνο, μέρος του προβλήματος είναι η εξεύρεση πόρων για τις αναγκαίες επενδύσεις.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε πρέπει να δώσουμε βάρος στην ενεργειακή επανάσταση, ξεκινώντας ίσως από τα νησιά, όπου η στροφή στην πράσινη ενέργεια είναι συμφέρουσα και από οικονομική άποψη.
Η ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ: ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ;
Στις ακτές έχουν δικαίωμα και άλλοι κάτοικοι του πλανήτη
“ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” προς τους έλληνες βουλευτές “Μην γίνετε συνένοχοι στην καταστροφή των ακτών και των δασών”
Επιστολή στους έλληνες βουλευτές έστειλαν οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” καλώντας τους να μην γίνουν συνένοχοι στην καταστροφή των ακτών και των δασών. Οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” προτείνουν στους βουλευτές να αναλάβουν δική τους πρωτοβουλία, ανταποκρίνομενοι στο κάλεσμα χιλιάδων πολιτών και φορέων και να καλέσουν την κυβέρνηση να συνεργαστεί με το Κοινοβούλιο, την αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών με στόχο να διαμορφωθεί, μετά από ουσιαστικό διάλογο, μια ολοκληρωμένη στρατηγική και σχέδιο για την προστασία και βιώσιμη διαχείριση της παράκτιας ζώνης, των δασικών οικοσυστημάτων και των φυσικών και πολιτισμικών πόρων γενικότερα.
Οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” επισημαίνουν ότι η μόνη υποχρέωση που έχει η χώρα απορρέει από την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, και το Σύνταγμα. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι υπάρχει “υποχρέωση” λόγω του Μνημονίου και του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής να προωθηθεί νομοθετική ρύθμιση για την υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης και των δασικών εκτάσεων και δασών. Αλλά ακόμα και αν υπήρχε μια τέτοια “υποχρέωση” προς τους δανειστές ή την τρόικα, αυτό – τονίζουν οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” - θα ήταν κατάφορη παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και των ευρωπαϊκών πολιτικών. Η ελληνική κυβέρνηση και η Κομισιόν (μέσω και της συμμετοχής της στην τρόικα) έχουν υποχρέωση να διασφαλίζουν ότι οι όροι των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να είναι συμβατοί με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, όπως ζητάει με τις δυο σημαντικές αποφάσεις του, της 13/3/2014, το Ευρωκοινοβούλιο.
Υπενθυμίζουν οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” στους έλληνες βουλευτές ότι η Κομισιόν απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή των Πράσινων Ν. Χρυσόγελου, είχε επιβεβαιώσει το αυτονόητο, ότι η χώρα είναι υποχρεωμένη, μεταξύ άλλων, να εφαρμόζει το Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης και κάθε εξαίρεση πρέπει να είναι τεκμηριωμένη, ενώ δεν μπορεί να γενικευτούν οι εξαιρέσεις προστασίας.
Οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” απευθύνουν πρόσκληση στους βουλευτές να συμβάλλουν ώστε να γίνουν πράξη οι διακηρύξεις για προστασία του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου μας που είναι “στρατηγικός πόρος για τη βιωσιμότητα”, όπως τονίζουν και τα “Συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ”, της 20ης Μαϊου 2014, στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας.
Αναλυτικά, η ανοικτή επιστολή που έστειλαν οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” προς τους έλληνες βουλευτές για τον αιγιαλό και τα δάση
Αξιότιμε κ. / Αξιότιμη κα Βουλευτή
Σε λίγες μέρες η ελληνική Βουλή θα συζητήσει νομοθετικές ρυθμίσεις για τον αιγιαλό με πρωτοβουλία του Υπουργείου Οικονομικών καθώς και ένα σύνολο ρυθμίσεων για τα δάση και τις δασικές περιοχές. Και τα δυο αυτά ζητήματα απαιτούν αφενός συστηματικό και όχι προσχηματικό διάλογο και αφετέρου συμβατότητα με τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της χώρας και συνειδητοποίηση ότι αφορούν στον πραγματικό πλούτο μας, φυσικό και πολιτισμικό.
Προβλήματα υπάρχουν, μην το ξεχνάμε...
Η Ελλάδα, παρότι μια κατεξοχήν παράκτια χώρα και μια χώρα που διαθέτει εξαιρετική βιοποικιλότητα και ποικιλία οικοσυστημάτων, δεν έχει εκπληρώσει πολλές από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από διεθνείς συμβάσεις κι ευρωπαϊκές νομοθεσίες και πολιτικές. Δυστυχώς, οι ακτές αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα ως συνέπεια της πολυνομίας, έλλειψης οικολογικής προσέγγισης, σύγχισης αρμοδιοτήτων μεταξύ φορέων, υπερβολικής γραφειοκρατίας, καθεστώτος αυθαιρεσίας και παρανομίας σε πολλές περιπτώσεις, αντιφατικών πολιτικών, απουσίας βιώσιμης διαχείρισης και μηχανισμών εφαρμογής της νομοθεσίας. Αλλά πρέπει να δούμε και τα “νέα” προβλήματα που έχουμε μπροστά μας. Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής προβλέπεται μέσα στον αιώνα, λόγω ανόδου της στάθμης της θάλασσας, να χάσουμε 800 τετραγωνικά χιλιόμετρα ακτών, να πλημμυρίσουν μόνιμα ευάλωτες παράκτιες περιοχές και υποδομές (δίχτυα αποχέτευσης, μονάδες επεξεργασίας λυμάτων, αεροδρόμια κα). Πολλά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι δασικές περιοχές (εγκατάλειψη διαχείρισης, αυξανόμενος κίνδυνος μεγα-πυρκαγιών, ασθένειες ειδών, καταπατήσεις, κα).
Ναι σε νομοθετική πρωτοβουλία αλλά σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση
Χρειάζονταν, λοιπόν, μια νομοθετική πρωτοβουλία. Όμως αυτή θα έπρεπε να είναι προς διαφορετική κατεύθυνση. Να αφορά σε μια ολοκληρωμένη στρατηγική και σε ένα σχέδιο προστασίας και βιώσιμης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης και των δασικών οικοσυστημάτων. Και να είναι αποτέλεσμα διαλόγου και συναπόφασης όχι μόνο μεταξύ υπουργείων αλλά και με το κοινοβούλιο, τους επιστημονικους και περιβαλλοντικούς φορείς, την αυτοδιοίκηση.
Η ώρα της ευθύνης για τους βουλευτές
Οι βουλευτές έχουν μια τεράστια ευθύνη. Θα γίνουν συνένοχοι στην αποδόμηση της προστασίας του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου της χώρας, βλάπτοντας τα πραγματικά συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών ή θα υποχρεώσουν την κυβέρνηση να αναλάβει μια εντελώς διαφορετική πρωτοβουλία για την προστασία και βιώσιμη διαχείριση του φυσικού μας πλούτου προς όφελος και του περιβάλλοντος και της υπεύθυνης οικονομίας και της κοινωνίας;
Προστασία και διαχείριση είναι η μόνη υποχρέωση
Έχουν αναφερθεί ως δικαιολογίες για τις αποσπασματικές ρυθμίσεις για τον αιγιαλό (“τακτοποίηση” ή όποια ορολογία χρησιμοποιηθεί) και την διεύρυνση των επιτρεπόμενων χρήσεων μέσα σε δάση, η “εκπλήρωση προαπαιτούμενων για την επόμενη δόση χρηματοδότησης της χώρας” και η “προσέλκυση επενδύσεων'. Δημιουργείται, σκοπίμως, η παραπλανητική εντύπωση ότι η “υποχρέωση ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών”, των “χρήσεων γης” ή “η οριοθέτηση του αιγιαλού και της παραλίας' πρέπει να ταυτίζονται όχι με προστασία και ολοκληρωμένη διαχείριση αλλά με ρυθμίσεις των αυθαιρεσιών ή με γενίκευση των καταστροφικών παρεμβάσεων σε δάση, δασικές εκτάσεις και παράκτια ζώνη στο όνομα των “επενδύσεων”.
Η χώρα έχει πράγματι υποχρέωση για οριοθέτηση του αιγιαλού και της παραλίας, και κυρίως βιώσιμης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης σύμφωνης με το Πρωτόκολλο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης της Παράκτιας Ζώνης, όπως έχει επικυρωθεί και από την Ε.Ε. [1], τις Οδηγίες για τους Οικοτόπους [2], τη Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση [3]. Έχει υποχρέωση να εκπονήσει σχέδια Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού μέχρι το 2016, προστασίας από την διάβρωση, προστασίας απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογής στους κινδύνους που προκαλούνται από την εντεινόμενη ανατροπή του κλίματος καθώς και περιορισμού της απώλειας βιοποικιλότητας κι αποκατάστασης των οικοσυστημάτων. Αυτά είναι υπέρτερα οποιασδήποτε δημοσιονομικής ή άλλης οικονομικής πολιτικής.
Η μόνη σχετική δέσμευση που έχει η χώρα απορρέει από το Σύνταγμα και την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία. Δεν έχει δέσμευση λόγω του Μνημονίου και του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση για την υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης και των δασικών εκτάσεων και δασών.
Αλλά ακόμα και αν υπήρχε μια τέτοια “υποχρέωση” προς τους δανειστές ή την τρόικα, αυτό θα ήταν κατάφορη παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και των ευρωπαϊκών πολιτικών. Η ελληνική κυβέρνηση και η Κομισιόν (μέσω και της συμμετοχής της στην τρόικα) έχουν υποχρέωση να διασφαλίζουν ότι οι όροι των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να είναι συμβατοί με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, όπως ζητάει με τις δυο σημαντικές αποφάσεις του, της 13/3/2014, το Ευρωκοινοβούλιο.
Δεν είναι τυχαίο, ότι απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή των Πράσινων Ν. Χρυσόγελου, η Κομισιόν επιβεβαιώνει το αυτονόητο [4], ότι:
α) η Ελλάδα δεσμεύεται από το άρθρο 8.2 του Πρωτοκόλλου για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης
β) "Προσαρμογές" ή εξαιρέσεις επιτρέπονται μόνο για συγκεκριμένες, ειδικές και αιτιολογημένες περιπτώσεις και όχι φυσικά γενίκευση των εξαιρέσεων και εφαρμογή παντού πρακτικών που καταστρατηγούν την υποχρέωση προστασίας των ακτών.
γ) η Κομισιόν δεν έχει λάβει κανένα αίτημα από την Ελληνική κυβέρνηση που να ζητά εξαίρεση του συνόλου της επικράτειας από την ανάγκη προστασίας και ολοκληρωμένης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης για λόγους «επιχειρηματικού συμφέροντος»!
Είναι επικίνδυνο να “παίζουμε” άσχημα παιχνίδια με τις ακτές και τα δάση
Μια καταστροφική πολιτική για την παράκτια ζώνη και τα δασικά οικοσυστήματα, τον φυσικό και πολιτισμικό μας πλούτο, θα είναι καταστροφική και για τον ελληνικό τουρισμό και την ελληνική οικονομία, με μηδαμινό μακροπρόθεσμο όφελος για το δημόσιο και την κοινωνία.
Ο συντάκτης του νομοσχεδίου μπορεί να εισάκουσε λογής – λογής συμφέροντα που θέλουν να τακτοποιηθεί το “θεματάκι τους” με μια γενική διάταξη και το αυθαίρετό τους, αλλά αγνοεί παντελώς ότι το ισπανικό μοντέλο «όλα επιτρέπονται στις ακτές» όχι μόνο κατάστρεψε τις ακτές αλλά και είναι υπεύθυνο για την σημερινή οικονομική κρίση της χώρας, ενώ έχει “εισπράξει” και καταδίκες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η παράκτια ζώνη είναι μια ιδιαίτερη ευαίσθητη περιοχή, που απαιτεί προσεκτική διαχείριση, με βάση οικολογικές, επιστημονικές και κοινωνικές προσεγγίσεις κι αρχές. Δεν επιτρέπεται σε μια ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή αποσματική νομοθετική ρύθμιση για να νομιμοποιηθούν υπάρχουσες αυθαιρεσίες με οριζόντιου μάλιστα χαρακτήρα γενικεύσεις ή πολύ περισσότερο για να αρθεί η όποια υπάρχουσα προστασία, χωρίς καν να εξετάζονται οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από την νομοθεσία, ευρωπαϊκή και διεθνή, χωρίς ουσιαστική διαβούλευση κι ενσωμάτωση των σύγχρονων οικολογικών αρχών.
Άστοχη διαχείριση της παράκτιας ζώνης και γενίκευση ενός καθεστώτος υποβάθμισης του περιβαλλοντικού μας πλούτου, δεν θα έχει μόνο περιβαλλοντικές επιπτώσεις αλλά θα αυξήσει και τους κινδύνους βλαβών ή απώλειας της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας (πχ μέσω της διάβρωσης εδαφών και ακτών, πρόκληση φυσικών καταστροφών) αλλά και έκθεσης των τοπικών κοινωνιών σε μεγάλους κινδύνους που συνδέονται με την εντεινόμενη κλιματική αλλαγή. Αν επιτραπεί αυθαίρετη παρέμβαση και με τον «νόμο», θα επιδεινωθούν τα μπαζώματα και οι αυθαίρετες κατασκευές, το κλείσιμο παραλιών, η καταστροφή παράκτιων κι ευαίσθητων οικοσυστημάτων, αλλά και η φυσική απώλεια των ακτών, μέσω της διάβρωσης. Ήδη η χώρα μας βρίσκεται στην 4η θέση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από άποψη επικινδυνότητας και απώλειας ακτών λόγω διάβρωσης, με το 1/4 των ακτών να έχουν υποστεί ή να κινδυνεύουν με διάβρωση. Μια κατασκευή χωρίς σωστό μάλιστα σχεδιασμό και μελέτες στην παράκτια ζώνη, όπως ένας μόλος, ένα λιμανάκι, μια πλατφόρμα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια παραλιών αλλά και κτισμάτων ακόμα και σε σημαντική απόσταση από τον αιγιαλό.
Προσαρμογή του δάσους στις οικονομικές δραστηριόοτητες αντί για προσαρμογή των δραστηριοτήτων στα οικολογικά χαρακτηριστικά του δάσους μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο απώλεια του φυσικού πλούτου και της βιοποικιλότητας αλλά και έκθεση των τοπικών κοινωνιών σε μεγαλύτερες κινδύνους (απώλεια εδαφών λόγω διάβρωσης, κίνδυνοι πυρκαγιάς κα). Εξάλλου η απώλεια υπηρεσιών του δασικού οικοσυστήματος που σήμερα παρέχονται δωρεάν (πχ εμπλουτισμός υπόγειων νερών, μελισσοκομεία, καθαρισμός ατμόσφαιρας, ρύθμιση μικροκλίματος και μακροκλίματος κα) θα υποχρέωνε πολλές τοπικές κοινωνίες να καταβάλλουν τεράστια ποσά για την αποκατάσταση ή αναπλήρωσή μέρος τους.
Αξιότιμε κ / Αξιότιμη κα βουλευτή
Οι βουλευτές θα μπορούσαν να αναλάβουν πρωτοβουλία και να καλέσουν την κυβέρνηση να συνεργαστεί με το Κοινοβούλιο, την αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών με στόχο να διαμορφωθεί, μετά από ουσιαστικό διάλογο, μια ολοκληρωμένη στρατηγική και σχέδιο για την προστασία και βιώσιμη διαχείριση της παράκτιας ζώνης, των δασικών οικοσυστημάτων και των φυσικών και πολιτισμικών πόρων γενικότερα. Ας συμβάλλουμε όλοι και όλες να γίνουν πράξη, μεταξύ άλλων, και τα “Συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ”, της 20ης Μαϊου 2014, στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας, που αντιμετωπίζουν την «πολιτιστική κληρονομιά ως στρατηγικό πόρο μιας βιώσιμης Ευρώπης»
[1]http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2009.034.01.0017.01.ELL
[2]http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/ALL/?uri=CELEX:31992L0043
[3]http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2001:197:0030:0037:EL:PDF
[4]http://www.europarl.europa.eu/sides/getAllAnswers.do?reference=E-2014-001218&language=EL
[5]http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/educ/142705.pdf
