«Εγγύηση για τη νεολαία»: Έργα, όχι μόνο λόγια για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την απασχόληση των νέων
Νίκος Χρυσόγελος: Η κυβέρνηση να ανταποκριθεί επιδεικνύοντας ισχυρή δέσμευση
Οι Πράσινοι έχουν ασκήσει έντονη πίεση για τη λήψη μέτρων από την Ε.Ε. για την αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων ανεργίας των νέων, και έχουν υποστηρίξει ένα πρόγραμμα «εγγύησης για τη νεολαία» με την έκθεση της πράσινης ευρωβουλευτού EmilieTurunen([1]). Το ψήφισμα που υιοθετήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013 συντάχθηκε από τους Πράσινους και έχει ως στόχο να διασφαλίσει ότι οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα ανταποκριθούν άμεσα στις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί εγγύησης για τη νεολαία. Τα κράτη μέλη που επηρεάζονται περισσότερο από την ανεργία των νέων είναι εκείνα που πλήττονται από την κρίση, με πρώτη την Ελλάδα και την Ισπανία. Αυτά τα κράτη μέλη, χρειάζονται ισχυρή υποστήριξη από την Ε.Ε. Στα 7,5 εκατομμύρια νέων στην Ε.Ε. που αυτή τη στιγμή είναι εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης ή κατάρτισης, πρέπει να δοθεί κάποια προοπτική, και η «εγγύηση για τη νεολαία» κάνει αυτό ακριβώς.
Το πρόγραμμα αυτό θα αποτελέσει έναν μηχανισμό που θα εξασφαλίζει ότι "όλοι οι νέοι πολίτες και νόμιμοι κάτοικοι της ΕΕ έως και την ηλικία των 25 ετών, και άτομα κάτω των 30 ετών που έχουν πρόσφατα αποχωρήσει από εκπαιδευτικά ιδρύματα, λαμβάνουν ποιοτική προσφορά απασχόλησης, δυνατότητα συνεχούς εκπαίδευσης ή μαθητείας εντός τεσσάρων μηνών από τη στιγμή που αποχωρούν από την επίσημη εκπαίδευση ή που μένουν άνεργοι".
Το πρόγραμμα θα πρέπει να μπορεί να λαμβάνει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ιδίως από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, στο οποίο θα πρέπει να διατίθεται τουλάχιστον το 25% των πόρων των Διαρθρωτικών Ταμείων. Με το ψήφισμα που υιοθέτησαν οι ευρωβουλευτές καλούν τους Ευρωπαίους υπουργούς εργασίας να συμφωνήσουν τον Φεβρουάριο 2013 για την εισαγωγή των προγραμμάτων αυτών σε όλα τα κράτη μέλη.
Σχολιάζοντας μετά την ψηφοφορία, η Δανέζα πράσινη Ευρωβουλευτής Emilie Turunen, αντιπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων και υπεύθυνη για θέματα απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων, δήλωσε:«Οι κυβερνήσεις της ΕΕ πρέπει να σταματήσουν να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και πρέπει επιτέλους να δράσουν για να αντιμετωπίσουν τα ανησυχητικά επίπεδα ανεργίας των νέων σε μια σειρά από κράτη μέλη της ΕΕ. Το προτεινόμενο ευρωπαϊκό πρόγραμμα εγγύησης για τη νεολαία είναι ένα συγκεκριμένο μέτρο που θα μπορούσε να παρέχει μια πανευρωπαϊκή προσέγγιση για την αντιμετώπιση αυτού του διακρατικού προβλήματος. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ πρέπει να ανταποκριθούν στην πρόταση χωρίς καθυστέρηση.»
Για το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ενίσχυση της Απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Νέων» ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε: «Είναι τουλάχιστον απογοητευτικό ότι για τον σχεδιασμό ενός τέτοιου σχεδίου δράσης η ελληνική κυβέρνηση δεν έκρινε σκόπιμο να προβεί σε ουσιαστικό δομημένο διάλογο με τους θεσμικούς φορείς, τα Περιφερειακά Συμβούλια αλλά και τους ίδιους τους νέους που είναι η ομάδα στόχος. Χρειάζονται νέες ιδέες και εφαρμογή του «εγγύηση για τη νεολαία» με ουσιαστικό τρόπο. Το ζήτημα είναι κρίσιμο και απαιτείται υπευθυνότητα, επαγρύπνηση και διαφάνεια. Θα είναι τραγικό, ειδικά τώρα, να σπαταληθούν για άλλη μια φορά πόροι ή να επικρατήσουν αυτοσχεδιασμοί, διαπλοκή και πελατειακές σχέσεις. Θα παρακολουθούμε συνεχώς την πορεία υλοποίησης του εθνικού σχεδίου δράσης και τις σχετικές εξελίξεις, και θα είμαστε σε ετοιμότητα για εποικοδομητικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες με στόχο την ανάπτυξη βιώσιμων μορφών οικονομικής δραστηριότητας με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον, την προώθηση της πράσινης οικονομίας, και την στήριξη της κοινωνικής οικονομίας. Οι νέοι μέσα από την αυτο-οργάνωσή τους αλλά και οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών πρέπει να αναλάβουν τώρα περισσότερες και πιο στοχευμένες πρωτοβουλίες από τα κάτω για την αποτελεσματική υλοποίηση του εθνικού σχεδίου δράσης και της εγγύησης για τη νεολαία. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αδράνεια»
Ενημερωτικά:
Η ελληνική κυβέρνηση παρουσίασε στις 10 Ιανουαρίου 2013 το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ενίσχυση της Απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Νέων». Οι 20 συνολικά δράσεις που έχουν σχεδιασθεί, συνολικού προϋπολογισμού 600 εκατ. ευρώ με 350.000 ωφελούμενους, πρόκειται να υλοποιηθούν με αξιοποίηση κοινοτικών πόρων μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας, του υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού, και του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων. Αλλά αν καθίσει κάποιος και διαιρέσει το ποσό των 600 εκατ. με τους 350.000 δικαιούχους διαπιστώνει ότι προκύπτουν 1714,28 ευρώ για κάθε νέο! Σε κάθε περίπτωση πάντως αν και το σχέδιο αναφέρει ότι κινείται στη ίδια κατεύθυνση με την «εγγύηση για τη νεολαία», δεν έχει και πολύ σχέση με αυτό. Περισσότερο με διανομή βοηθήματος μοιάζει παρά με ενεργή πολιτική για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
[1]Η έκθεση της Πράσινης Ευρωβουλευτού EmilieTurunenυιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009
http://www.europarl.europa.eu/oeil/popups/ficheprocedure.do?reference=2009/2221%28INI%29&l=en
Νέοι κανόνες της ΕΕ για τους οίκους αξιολόγησης
Ν. Χρυσόγελος: Σημαντική εξέλιξη αλλά και χαμένη ευκαιρία
«Η έγκριση με πολύ μεγάλη πλειοψηφία από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου της τελικής νομοθετικής συμφωνίας για νέους κανόνες της ΕΕ σχετικά με τους οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας αποτελεί σημαντική εξέλιξη αλλά ταυτόχρονα και μια χαμένη ευκαιρία για υιοθέτηση πράγματι αποτελεσματικών ρυθμίσεων και για την αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης δύναμης και κυριαρχίας των τριών μεγάλων οίκων αξιολόγησης», τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η συμφωνία αποτελεί τη συνέχεια προηγούμενων παρεμβάσεων και προσπαθειών της Ένωσης (Απρίλιος 2009, Δεκέμβριος 2010) να ορθολογικοποιήσει τον τρόπο λειτουργίας των οίκων αξιολόγησης, τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται και την αξιοπιστία της διαδικασίας, ώστε να συμβάλλουν θετικά στις οικονομίες των κρατών. Σημαντική ρύθμιση είναι ότι, σύμφωνα με τις τελικές διατάξεις, οι οίκοι αξιολόγησης θα πρέπει να απέχουν από την έκδοση συστάσεων πολιτικής για κυρίαρχα κράτη. Η νομοθεσία δίνει επίσης τη δυνατότητα στην Επιτροπή να αξιολογήσει τις δυνατότητες δημιουργίας ανεξάρτητων ευρωπαϊκών ιδρυμάτων αξιολόγησης.
Οι Πράσινοι, θεωρούν πως η συμφωνία θα βελτιώσει τη διαφάνεια των αξιολογήσεων, όμως σημαντικά σημεία της συμφωνίας έχουν αποδυναμωθεί από το Συμβούλιο, όπως η μετάβαση από το ισχύον προβληματικό και απλοϊκό σύστημα αξιολόγησης (π.χ. ΑΑΑ) σε ένα πιο λογικό, βασισμένο σε ψηφία που θα προβλέπει καλύτερα την πιθανότητα πτώχευσης. Επιπλέον δεν αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά οι πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων. Οι Πράσινοι πρότειναν και υποστήριξαν σαφέστερες διατάξεις για να εξαρτώνται οι χρηματοπιστωτικές αγορές λιγότερο από τους οίκους αξιολόγησης, ενώ εκτιμούν ότι δημιουργία ανεξάρτητων ευρωπαϊκών ιδρυμάτων αξιολόγησης θα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κυριαρχίας των τριών μεγάλων οίκων αξιολόγησης και ως εκ τούτου προτρέπουν την Επιτροπή να ενεργήσει άμεσα.
Υπενθυμίζεται ότι από την εποχή της επέκτασης των σιδηροδρόμων κατά το 19ο αιώνα στις ΗΠΑ, οι οίκοι αξιολόγησης έχουν διαδραματίσει όλο και σημαντικότερο ρόλο στην καθοδήγηση και την κατεύθυνση των επενδύσεων. Οι αξιολογήσεις τους σήμερα παίζουν τον κεντρικό ρόλο στην αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας των ομολόγων κρατών και την ποιότητα των χρηματοοικονομικών προϊόντων. Τρεις αμερικανικές εταιρείες κυριαρχούν στην παγκόσμια αγορά: η Fitch, η Moody’sκαι η Standard& Poors. Αρχικά το κόστος των αξιολογήσεων πλήρωναν οι επενδυτές, τις τελευταίες δεκαετίες ωστόσο, το κόστος αναλάμβαναν οι εκδότες, πράγμα που αποτελεί ξεκάθαρη περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων. Επιπλέον, κυριάρχησε ένα παράδοξο μοντέλο όπου οι οίκοι αξιολόγησης άρχισαν να συμβουλεύουν τους εκδότες σχετικά με το πώς να κατασκευάσουν τα χρηματοοικονομικά προϊόντα που στη συνέχεια οι οίκοι θα αξιολογούσαν...
Βάσει των κανόνων της Βασιλείας (και της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των τραπεζών) οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας έχουν εξελιχθεί σε πολύ νευραλγικό σημείο στη διαδικασία δημιουργίας συστημικού κινδύνου. Το ύψος των ιδίων κεφαλαίων που χρειάζεται ένα πιστωτικό ίδρυμα να διατηρήσει εκτιμάται σε συνδυασμό με την αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών του προϊόντων. Έτσι, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, έγινε σαφές ότι πολύ επικίνδυνα προϊόντα, όπως τα δομημένα προϊόντα (συμπεριλαμβανομένων των ABS(AssetBackedSecurities) και CDO(Collateral Debt Obligations)), ιδίως όσον αφορά (επανα)τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια, κρίθηκαν ως πολύ ασφαλή και ελάχιστα ή μηδαμινά κεφάλαια απαιτήθηκαν για να διατηρηθούν. Αυτό με τη σειρά του διευκόλυνε τη συσσώρευση κινδύνου των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, κάτι που αποδείχθηκε ως καθοριστικός παράγοντας της οικονομικής κρίσης.
Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά: «Τα κράτη χρηματοδοτούν τα ελλείμματά τους μέσω της έκδοσης ομολόγων. Το επιτόκιο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την καθοδήγηση που λαμβάνουν οι επενδυτές μέσω των αξιολογήσεων. Έτσι, η ταχεία υποβάθμιση μπορεί να επιταχύνει την καθοδική πορεία της οικονομικής κατάστασης μιας χώρας. Οι νέοι κανόνες της ΕΕ αποτελούν ένα ακόμη θετικό βήμα για τη ρύθμιση λειτουργίας αυτού του μικρού, αλλά εξαιρετικά σημαντικού για τις οικονομίες, κλάδου της αγοράς. Χάθηκε, όμως, η ευκαιρία να έχουμε μία ακόμη πιο φιλόδοξη αντιμετώπιση της ισχύος στην αγορά των «τριών μεγάλων» οίκων αξιολόγησης και της πρόληψης σύγκρουσης συμφερόντων. Oι τρεις αυτοί οίκοι αξιολόγησης κατέχουν το 95% της αγοράς και έχουν απόδοση 40% επί των πωλήσεών τους, κάτι που δεν μπορεί να είναι σήμερα αποδεκτό. Ειδικά στις χώρες της κρίσης οι οίκοι αξιολόγησης έχουν παίξει και αναμένεται να συνεχίσουν να παίζουν και τα επόμενα χρόνια εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Οι Πράσινοι έχουν προτείνει τη δημιουργία ανεξάρτητων ευρωπαϊκών οίκων αξιολόγησης, οίκοι που θα είναι ανεξάρτητοι και από τον κρατικό έλεγχο και από ιδιωτικά συμφέροντα και θα αξιολογούνται με τη σειρά τους».
Διαδραστικό Εργαστήριο για Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις
Μεταξύ άλλων, έχει διαπιστωθεί η ανάγκη να οργανωθεί ένα διαδραστικό εργαστήριο για ανταλλαγή εμπειριών και καλών πρακτικών που θα βοηθήσει τις πρωτοβουλίες που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη ή όσους/ες έχουν διάθεση να αναλάβουν κάποια πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης.
O Νίκος Χρυσόγελος, Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, πήρε την πρωτοβουλία αυτή για την διοργάνωση ενός διαδραστικού εργαστηρίου για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, στις 19 Ιανουαρίου 2013, στο Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο Άνω Πατησίων, με στόχο την στήριξη των πρωτοβουλιών από τα κάτω, εστιάζοντας σε δυο θέματα:
(α) πώς δημιουργείται συνοχή και ενδυναμώνει η συνεργασία μεταξύ ατόμων που επιδιώκουν τη δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων και
(β) τι θεσμοί και δομές απαιτούνται για την συμβουλευτική στήριξη, χρηματοδότηση κι αξιολόγηση των προσπαθειών δημιουργίας κοινωνικών επιχειρήσεων.
Το σκεπτικό είναι να αξιοποιηθούν τα θετικά και αρνητικά μαθήματα από όσα γίνονται στη χώρα μας αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη στον τομέα των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, ώστε κάθε προσπάθεια να εξελίσσεται συνειδητά – με βάση τις δικές της επιλογές και τις τοπικές συνθήκες – σε ένα πετυχημένο παράδειγμα αλλά και πρότυπο για νέες πρωτοβουλίες.
Η επιδίωξη είναι το εργαστήριο να γίνει με διαδραστικό τρόπο και γι’ αυτό θα βασιστεί κυρίως σε άτομα – συμμετέχοντες και “εκπαιδευτές” – που συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων ή βρίσκονται στο ξεκίνημα ανάλογων πρωτοβουλιών. Ο αριθμός των συμμετεχόντων θα είναι περιορισμένος με δεδομένο ότι θα πρόκειται για διαδραστικό εργαστήριο κι όχι για εκδήλωση ή ημερίδα. Γι’ αυτό θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας για τους/τις ενδιαφερόμενους/ες να συμμετάσχουν. Το εργαστήριο, εφόσον πετύχει, θα επαναληφθεί ώστε να μπορέσουν να συμμετάσχουν κι άλλοι ενδιαφερόμενοι/ες αργότερα.
Στοιχεία επικοινωνίας: e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., τηλ-φαξ 210-2525421.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
09:00-09:30: Προσέλευση.
09:30-09:45: Χαιρετισμός από τον Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκο Χρυσόγελο και εισαγωγή στο εργαστήριο.
09:45-10:00: Παραδείγματα από το Ευρωπαϊκό δίκτυο κοινωνικών επιχειρήσεων για την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση (Reuse) – Αντιγόνη Δαλαμάγκα – Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης.
10:00-12:00: Πρωτοβουλίες για κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα: Κάθε εκπρόσωπος κοινωνικής επιχείρησης θα παρουσιάσει σε 5 λεπτά την εμπειρία του/της (δυνατά και αδύνατα σημεία, ευκαιρίες και απειλές, προτάσεις).
12:00-12:30: Διάλλειμα.
12:30-13:45: Εισηγήσεις θεματικές για υποστήριξη σε θέματα νομοθεσίας, χρηματοδότησης, λειτουργίας, συνεργασίας και δικτύωσης (15 λεπτά ανά θεματική).
13:45-14:30: Ερωτήσεις – απαντήσεις.
14:30-17:30: Διάλλειμα. Διαδήλωση από Ομόνοια έως Σύνταγμα και συναυλία στα πλαίσια των εκδηλώσεων “19 Γενάρη, Αθήνα Πόλη Αντιφασιστική” (βλ. κάλεσμα του Δήμου Αθηναίων).
17:30-19:00: Συμπεράσματα – κενά που πρέπει να καλυφθούν – αλληλοβοήθεια – δυνατότητες συνεργασίας – προτάσεις για τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις.
19:00-20:00: Διάλλειμα.
20:00-22:00: Παρουσίαση βιβλίων για γεύσεις αλλά και μπουφές από παλιά Κοζάνη και Σύρο (βλ. δελτίο τύπου Οικολογικού Πολιτιστικού Κέντρου Άνω Πατησίων – Νίκου Χρυσόγελου).
Σημείωση: Όσοι/ες συμμετάσχουν πρέπει να είναι στην ώρα τους και να φύγουν με τη λήξη του για να μπορεί να είναι διαδραστικό το σεμινάριο.
Ο νεο-ναζισμός και η ξενοφοβία δεν προσφέρουν λύση
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαν στην αντιφασιστική μέρα δράσης
Στο πλευρό τους η πράσινη αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Ιζαμπέλ Ντουράν
Στην αντιφασιστική μέρα δράσης 19 Γενάρη Αθήνα πόλη – αντιφασιστική και στην πορεία ενάντια στο νέο-ναζισμό και την ξενοφοβία που οργανώθηκε το Σάββατο 19 Ιανουαρίου συμμετείχαν οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι απέναντι σε κάθε ρατσιστική, φασιστική και νεοναζιστική συλλογικότητα υπερασπίζονται τις ανθρώπινες αξίες και διεκδικούν μια ειρηνική, μη βίαιη κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι στις ευκαιρίες και στα δικαιώματα, ίσοι στην ελευθερία του λόγου και απαλλαγμένοι από το φόβο.
Ξεχωριστή ήταν η παρουσία της Ιζαμπέλ Ντουράν, της Βελγίδας ευρωβουλευτού των Πράσινων και αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου.
Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος μιλώντας προς τους συγκεντρωμένους από την εξέδρα στην Ομόνοια μετέφερε το μήνυμα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο ότι «η Ελλάδα πρέπει να βγει από την κρίση με αλληλεγγύη» και «να αναδειχθεί από εδώ το νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο».
«Η λύση στην κρίση δεν είναι η επιστροφή σε βάρβαρες αντιλήψεις και στα εγκλήματα του ναζισμού που οδήγησαν την Ευρώπη στη φρίκη. Πώς μπορεί να ζητάμε την αλληλεγγύη των άλλων όταν δεν ανεχόμαστε αυτούς που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις οικογένειες τους λόγω πολέμου, καταπίεσης ή φτώχειας και αδυναμίας να ζήσουν ανθρώπινα; Θα θέλαμε τα παιδιά μας που φεύγουν μετανάστες σε άλλες χώρες να είναι ευπρόσδεκτα εκεί ή να αποτελούν στόχο ανόητων ρατσιστών, ξενόφοβων ή νεοναζί που ίσως ζουν σε εκείνες τις χώρες;
Πλέον πρόκειται για προκλητική παραβίαση του νόμου με επιθέσεις ή ενθάρρυνση επιθέσεων εναντίον ανθρώπων λόγω του χρώματος του δέρματος τους ή το μέγεθος της μύτης τους.
Η κοινωνία δεν μπορεί να αδιαφορεί απέναντι σε φαινόμενα τα οποία θα μας ξεσήκωναν όλους αν στρέφονταν ενάντια στα παιδιά μας που έχουν μεταναστεύσει σήμερα σε άλλες χώρες. Θα τα ανεχόμαστε στη χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, σε μια χώρα που έχασε τα καλύτερα παιδιά της γιατί μετανάστευσαν ή αναζήτησαν σε δύσκολες εποχές καταφύγιο σε άλλες χώρες ως πρόσφυγες; Θα τα ανεχόμαστε ενώ τα βιβλία μας μιλάνε για τον «θεό της φιλοξενίας» και για τον «θεό της αγάπης προς τους άλλους;»
Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και γενετικοί πόροι: Aντιμετώπιση της βιοπειρατείας από το Ευρωκοινοβούλιο
Δήλωση Ν. Χρυσόγελου για τη σημασία της γενετικής ποικιλότητας
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την Τρίτη 15-1-2013 έκθεση [1] της Πράσινης ευρωβουλευτού (γαλλίδα) Catherine Grèze για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των γενετικών πόρων στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η έκθεση περιγράφει το πρόβλημα και καθορίζει τα μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας για τους γενετικούς πόρους και τις παραδοσιακές γνώσεις στις φτωχότερες χώρες και περιοχές.
Μετά την ψηφοφορία, η Catherine Grèze, δήλωσε: "Η συντριπτική υποστήριξη των ευρωβουλευτών για την έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη για δράση. Απαιτείται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για την αντιμετώπιση της βιοπειρατείας, η οποία είναι ένα σημαντικό πρόβλημα στις αναπτυσσόμενες χώρες και υπονομεύει τα όποια μέτρα μείωσης της φτώχειας. Οι γενετικοί πόροι είναι ζωτικής σημασίας για την αειφόρο γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και για την επιβίωση των ειδών και την προσαρμοστικότητα των οικοσυστημάτων. Παρά τη σπουδαιότητά της για την ανθρώπινη επιβίωση, η γενετική ποικιλότητα χάνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Οι χώρες που χρησιμοποιούν αυτούς τους πόρους έχουν μια σαφέστατη ευθύνη για την αντιμετώπιση αυτής της υποβάθμισης και η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο.
Το πρόσφατα συμφωνημένο Πρωτόκολλο της Ναγκόγια στο πλαίσιο της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα (CBD) ορίζει τις βασικές διατάξεις για την αντιμετώπιση της βιοπειρατείας, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση και τη συμμετοχή στα οφέλη, συναίνεση μετά από κατάλληλη ενημέρωση και αμοιβαία συμφωνηθέντες όρους. Η ΕΕ πρέπει να επικυρώσει το Πρωτόκολλο το ταχύτερο δυνατόν και να λάβει άμεσα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι είναι αποτελεσματικό, όπως μέσω δεσμευτικών μέτρων για τη συμμόρφωση. Ωστόσο, θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα ώστε να ενισχυθούν τα δικαιώματα των αγροτών στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και τα δικαιώματα των αυτόχθονων και τοπικών κοινοτήτων.
Σε τελική ανάλυση, υπάρχει επίσης ανάγκη να αντιμετωπιστεί η έλλειψη συνοχής στο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πνευματικής ιδιοκτησίας των γενετικών πόρων. Οι διεθνείς ρυθμίσεις πνευματικής ιδιοκτησίας, και ιδίως η συμφωνία TRIPS του ΠΟΕ, πρέπει να μεταρρυθμιστούν ώστε να εξασφαλιστεί ότι υποστηρίζουν τους πρωταρχικούς στόχους της CBD για τους γενετικούς πόρους, και δεν τους αντιστρατεύονται. Ένα σημαντικό βήμα θα ήταν η συμπερίληψη ενός δεσμευτικού κανονισμού-πλαίσιο της συμφωνίας TRIPS που θα απαιτεί από τους αιτούντες διπλώματος ευρεσιτεχνίας να δημοσιεύουν την προέλευση των τυχόν γενετικών πόρων και των παραδοσιακών γνώσεων που χρησιμοποιούνται στην εφεύρεση. "
Ο Νίκος Χρυσόγελος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε σχετικά:
"Οι γενετικοί πόροι, όπως για παράδειγμα οι ντόπιες ποικιλίες καλλιεργούμενων φυτών και οι σπόροι τους, αποτελούν εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία για την επιβίωση ολόκληρων λαών. Η γεωργία, η τροφή μας, η προστασία της υγείας και η τοπική ευημερία εξαρτώνται πολύ από τη γενετική ποικιλία, τους γενετικούς πόρους. Ο έλεγχος τους, με δικαίωμα ιδιοκτησίας, θα δημιουργούσε σοβαρά περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Η έκθεση που υιοθετήθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο προσπαθεί να θέσει την όλη συζήτηση υπό το πλαίσιο της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα, ώστε οι γενετικοί πόροι του πλανήτη να μη μπορούν να θεωρηθούν ως ένα απλό εμπόρευμα προς εκμετάλλευση και ιδιοκτησία, αλλά μια παγκόσμια κληρονομιά. Και γι’ αυτό η ψήφιση της έκθεσης πρέπει να θεωρηθεί ως μια μεγάλη επιτυχία για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των φτωχών αγροτών, αλλά και της ίδιας της φύσης.
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος γιατί δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, πολυεθνικές εταιρείες αγροτικών, διατροφικών και φαρμακευτικών προϊόντων αποκτούν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας σε τέτοιους πόρους, ιδιαίτερα αναπτυσσόμενων χωρών, μέσω της εξασφάλισης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες, έστω και αν αλλάζουν μόνο ένα γονίδιο στο γονιδιακό σύνολο (DNA) μιας πανάρχαιας ποικιλίας από κάποιο καλλιεργούμενο φυτικό είδος. Έτσι όμως, αποκτούν αποκλειστικά δικαιώματα και στο υπόλοιπο γονιδίωμα και σε τελική ανάλυση σε ολόκληρα φυτά, τα οποία ως τώρα οι άνθρωποι έβρισκαν ελεύθερα στη φύση, τα καλλιεργούσαν και τα προσάρμοζαν στις τοπικές συνθήκες και εξίσου ελεύθερα αντάλλαζαν τους σπόρους τους. Ο γενετικός πλούτος, οι γενετικοί πόροι δεν μπορεί να είναι αποκλειστική ιδιοκτησία επιχειρήσεων αλλά πλούτος του πλανήτη και της ανθρωπότητας που πρέπει να διατηρήσουμε μακροχρόνια. Είναι η βάση για καλή γεωργία, καλή διατροφή, καλή υγεία. Εξάλλου πολλά από τα είδη δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς και η απώλεια ή ο έλεγχος τους από επιχειρήσεις με οπτική το βραχυπρόθεσμο κέρδος μπορεί να στερήσει τις τοπικές κοινωνίες αλλά και την ανθρωπότητα από παράγοντες που μπορεί να παίζουν σημαντικό ρόλο για τη διατήρηση της ζωής αλλά και για μια βιώσιμη ευημερία για τις σημερινές και τις επόμενες γενιές”.
Ενημέρωση για τη βιοπειρατεία και τον έλεγχο των γενετικών πόρων
Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας:
Το φαινόμενο της «κλοπής» ή «κατοχύρωσης της ιδιοκτησίας» γενετικών πόρων έχει ονομαστεί «βιοπειρατεία». Σε περίπτωση που η καλλιέργεια τέτοιων νέων «διαγονιδιακών» ποικιλιών γενικευτεί ή και σε περίπτωση που υπάρξει «γενετική επιμόλυνση» των παλιών ποικιλιών, οι αγρότες δεν θα μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους πλέον τις ελεύθερα ανταλασσόμενες ποικιλίες, αλλά μόνο τις «εταιρικές» ποικιλίες. Στην περίπτωση που δεν έχουν αγοράσει τα σχετικά δικαιώματα χρήσης, τότε οι εταιρείες μέσω ...ιδιωτικών σεκιούριτι, μπορούν να ελέγχουν και να βεβαιώνουν «παράνομες» χρήσεις της «ιδιοκτησίας» τους και να τους επιβάλουν αντίστοιχα πρόστιμα!
Δικαιολογημένα, λοιπόν, ακτιβιστές περιβαλλοντικών οργανώσεων, αλλά και Πράσινα κόμματα κάνουν λόγο για μια νέα μορφή «αποικιοκρατίας», ή και «φεουδαρχίας», κατά την οποία ολόκληρες εκτάσεις καλλιεργειών με τους ιδιοκτήτες τους θα εργάζονται για συγκεκριμένες εταιρείες και αν δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους ή να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, τότε οι ιδιοκτησίες θα περνούν στις εταιρείες ή στις τράπεζες. Οι αγρότες κινδυνεύουν συνεπώς άμεσα να μετατραπούν σε κολίγους ή δουλοπάροικους.
________________________________________
[1] Έκθεση σχετικά με τις αναπτυξιακές πτυχές των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας για τους γενετικούς πόρους: οι επιπτώσεις στη μείωση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες (2012/2135(INI)), Επιτροπή Ανάπτυξης, Εισηγήτρια: Catherine Grèze
Ιδιωτικοποίηση του νερού από την Τρόικα
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-008837/2012 προς την Επιτροπή
μαζί με τους ευρωβουλευτές Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), Rui Tavares (Verts/ALE) Heide Rühle (Verts/ALE)
Στις 15 Μαΐου ομάδα από ΜΚΟ απέστειλε στον κ. Olli Rehn επιστολή σχετικά με τις συστάσεις εκ μέρους της Τρόικας να ιδιωτικοποιηθούν οι δημόσιες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου του νερού.[1]
Στην απάντησή της η Επιτροπή, μετά από καθυστέρηση 4 μηνών, δηλώνει ότι «η Επιτροπή πιστεύει ότι η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών παροχής ύδατος, μπορεί να αποδώσει οφέλη στην κοινωνία, όταν γίνεται προσεκτικά. Γι’ αυτό τον σκοπό η ιδιωτικοποίηση πρέπει να πραγματοποιείται από τη στιγμή που έχει καταρτιστεί το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο, για να αποφεύγονται καταχρήσεις από ιδιωτικά μονοπώλια. (…)» Η δήλωση αυτή βεβαιώνει εκ νέου ότι υπάρχει στόχος ιδιωτικοποίησης και φαίνεται να παραβιάζει την υποτιθέμενη ουδετερότητα της ΕΕ σε ζητήματα δημόσιας ή ιδιωτικής κατοχής και διαχείρισης συλλογικών υπηρεσιών παροχής ύδατος (άρθρο 345 ΣΛΕΕ και άρθρο 17, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά).
Απάντηση του κ. Rehn εξ ονόματος της Επιτροπής
(14.1.2013)
Βάσει των συνθηκών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των χωρών του προγράμματος, δεν προκύπτει υποχρέωση ιδιωτικοποίησης του τομέα των υδάτων όσον αφορά τα κράτη μέλη.
Δεδομένων των συνολικών δημοσιονομικών περιορισμών και της ανάγκης για σταθεροποίηση και μείωση του ποσοστού του δημόσιου χρέους, οι κυβερνήσεις ορισμένων κρατών μελών διαθέτουν περιορισμένους δημόσιους πόρους για τη στήριξη μεσοπρόθεσμων επενδυτικών έργων που στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό του τομέα των υδάτων.
Η διαδικασία εκσυγχρονισμού μπορεί να πραγματοποιηθεί στα πλαίσια δημόσιου ή ιδιωτικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος των υποδομών υδάτων και η εκτενής πείρα της ΕΕ παρέχει ένα φάσμα διαφορετικών μοντέλων. Δυνάμει του άρθρου 345 της ΣΛΕΕ, η θέση της Επιτροπής στο ζήτημα αυτό είναι ουδέτερη. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι η δημιουργία μίας κανονιστικής αρχής και κατάλληλου περιβάλλοντος με επίκεντρο την αγορά αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις που εγγυώνται μία επιτυχημένη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, προστατεύοντας παράλληλα τα συμφέροντα των καταναλωτών σε περίπτωση που οι κυβερνήσεις επιλέξουν να μεταβούν σε ιδιωτικό ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Η Επιτροπή θέλει επίσης να δηλώσει ότι η πρότασή της για οδηγία σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τη διακριτική ευχέρεια των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών να καθορίζουν τους καταλληλότερους τρόπους παροχής υπηρεσιών στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών ύδατος. Οι εν λόγω υπηρεσίες μπορεί να παρέχονται απευθείας από τις ίδιες τις δημόσιες αρχές ή να ανατίθενται σε τρίτους. Εντούτοις, η ανάθεση μίας σύμβασης παραχώρησης σε τρίτα μέρη για την παροχή υπηρεσιών ύδατος θα πρέπει να συμμορφώνεται με τους προτεινόμενους κανόνες, καθώς και με τις αρχές της ίσης μεταχείρισης, της μη διάκρισης και της διαφάνειας βάσει της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ.
Φοροδιαφυγή στην Ελλάδα και ανάγκη εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης των τελωνείων
Το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και την ανάγκη αντιμετώπισης εκτεταμένης φοροδιαφυγής στο πεδίο του ΦΠΑ και του λαθρεμπορίου. Πρόσφατη μελέτη[1] αναδεικνύει την πιθανή έκταση φοροδιαφυγής σε μια σειρά εμπορευματικών συναλλαγών, όπως οι εξαγωγές πετρελαιοειδών, οι συνήθεις εξαγωγές, εφοδιασμοί, το τελωνειακό καθεστώς 42. Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου[2] τόσο για το καθεστώς 42 όσο και για τις τελωνειακές απλουστεύσεις[3], αναδεικνύει σειρά προβλημάτων και δυσχερειών που ευνοούν την φοροδιαφυγή συνολικά στην ΕΕ, ωστόσο με μεγαλύτερη δημοσιονομική και κοινωνική επίπτωση σε χώρες, όπως η Ελλάδα. Στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης των δημοσιονομικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, οι οργανικές μονάδες των τελωνείων έχουν μειωθεί σημαντικά με αποτέλεσμα πολλά παράκτια μέρη και νησιά να μην έχουν πλέον τελωνειακή παρουσία, ενώ η ηλεκτρονικοποίηση των τελωνειακών διαδικασιών και η περαιτέρω απλούστευσή τους χωρίς αναβάθμιση και ενίσχυση των τελωνείων με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό μάλλον αποδυναμώνει την προσπάθεια μείωσης του λαθρεμπορίου και υπονομεύει τον πραγματικό εκσυγχρονισμό της τελωνειακής υπηρεσίας.
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Έχει υπόψη της και αν ναι, ποια είναι η θέση της για την δραματική συρρίκνωση των τελωνειακών μονάδων σε ένα κράτος με παράκτιο και νησιωτικό χαρακτήρα;
2. Πώς μπορεί να συνδράμει στην ενίσχυση με εξοπλισμό των ελληνικών τελωνείων;
3. Ποια θέση υποστηρίζει εντός της Τρόικα σχετικά με την ανάγκη ενίσχυσης με εξειδικευμένο προσωπικό των ελληνικών τελωνείων;
4. Ποιες πρωτοβουλίες έχει αναλάβει σε σχέση με την καταστρατήγηση του τελωνειακού καθεστώτος 42 στις εμπορευματικές συναλλαγές Ελλάδας-Βουλγαρίας;
5. Πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τη διασφάλιση των δημοσιονομικών συμφερόντων στο πλαίσιο των τελωνειακών απλουστεύσεων (πχ. κεντρικός τελωνισμός) κατά την κατάρτιση των διατάξεων εφαρμογής του υπό υιοθέτηση Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα;
Ν’ αλλάξουμε πια στρατηγική στον τομέα της ενέργειας…
«Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες (ήλιο, αέρα, γεωθερμία, υπολείμματα καλλιεργειών) και μπορεί να επενδύσει στην εξοικονόμηση ενέργειας», επισημαίνει με έμφαση, μιλώντας στον «Π.Λ.» ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων Νίκος Χρυσόγελος. Τι προτείνει; Να επενδύσουμε 1% του ΑΕΠ μας σε «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολιτική που θα συμβάλλει στο να δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας!
Η συνέντευξη
-Πολύς λόγος γίνεται τελευταία στην Ελλάδα για τα κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτουμε, την εξόρυξή τους, τα χρήματα που αυτά θα φέρουν στη χώρα μας. Ποια είναι η άποψή σας;
Eίναι πιθανό πως πράγματι υπάρχουν αποθέματα στην Ελλάδα. Βέβαια, θα πρέπει να γίνει μία σοβαρή συζήτηση, γιατί η εξόρυξή τους προϋποθέτει ορισμένες συνειδητές επιλογές, πέρα από την ίδια την έρευνα που γίνεται για την ύπαρξη του πετρελαίου.
-Θέλετε να μου το εξηγήσετε λίγο αυτό που λέτε;
Υπάρχει ένας μύθος ο οποίος λέει ότι αυτά τα αποθέματα πετρελαίου, υδρογονανθράκων κ.λ.π. θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά μας προβλήματα και να έχουμε αρκετά χρήματα ώστε να μην χρειαστεί πια να κάνουμε τίποτε άλλο. Αυτός ο μύθος δεν ισχύει, όπως μας έχει δείξει η ιστορία, γιατί πολλές χώρες που διαθέτουν τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου δεν έχουνε ευτυχήσει ούτε ευημερούν σήμερα. Το πετρέλαιο δεν φέρνει αυτόματα ευημερία. Ίσα – ίσα, πολλές φορές φέρνει δυστυχία, με την έννοια ότι διάφοροι φορείς ανταγωνίζονται για τον έλεγχο των περιοχών όπου υπάρχουν τα κοιτάσματα. Δείτε τι γίνεται γύρω από περιοχές με πετρέλαιο όπως ο Περσικός Κόλπος, η Αφρική, το Ιράκ. Πόλεμοι, συγκρούσεις, χιλιάδες θύματα και πρόσφυγες… Το δεύτερο που πρέπει να συζητήσουμε είναι τα αποτελέσματα που θα υπάρξουν για τη χώρα μας απ’ την εξόρυξη του πετρελαίου, αν υποθέσουμε πως θα βρεθούν κοιτάσματα. Αυτά τα αποτελέσματα δεν θα φανούν νωρίτερα από μία δεκαετία. Άρα δεν θα λύσουμε μ’ αυτό τον τρόπο τα προβλήματά μας! -Η θέση των Οικολόγων – Πρασίνων για την χρήση του πετρελαίου ως καύσιμο ποια είναι; Πρέπει να εφαρμόσουμε μια άλλη στρατηγική που θα οδηγήσει σε απεξάρτηση απ’ τα ορυκτά καύσιμα. Πρέπει να πάρουμε μια συνολική απόφαση για το αν θέλουμε ως χώρα να συμμετάσχουμε στην καταστροφή του πλανήτη μας. Τα μέτρα που πάρθηκαν ως τώρα δεν θα σταματήσουν την άνοδο της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς μόνο. Θα υπάρξει μια τεράστια καταστροφή με κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Δεν μπορεί να σχεδιάζουμε πολιτικές για μία δεκαετία μετά, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας αυτά τα στοιχεία. -Να απαγκιστρωθούμε λοιπόν απ’ το πετρέλαιο ως καύσιμο; Βεβαίως και πρέπει ν’ απαγκιστρωθούμε! Εάν δεν πάρουμε μέτρα, η ζημιά θα είναι τεράστια. Αν επενδύσουμε 1% του ΑΕΠ μπορούμε ν’ αλλάξουμε οικονομικό μοντέλο και να δημιουργήσουμε πολλές νέες θέσεις εργασίας, επανασχεδιάζοντας την παραγωγή και το ενεργειακό μας μοντέλο, ώστε να επενδύσουμε σε νέες δραστηριότητες. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία κ.λ.π. είναι χώρες της κρίσης επειδή έχουν εξαρτηθεί πάρα πολύ απ’ το πετρέλαιο. Γι’ αυτό λοιπόν στην δεκαετία που έχουμε μπροστά μας πρέπει ν’ αλλάξουμε το ενεργειακό μας μοντέλο. -Σε τι μορφές ενέργειας πιστεύετε πως μπορούμε να επενδύσουμε; Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες (ήλιο, αέρα, γεωθερμία, υπολείμματα καλλιεργειών) και μπορεί να επενδύσει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Αυτά τα δέκα χρόνια ώσπου να φτάσουμε στην άντληση πετρελαίου θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να μπούμε σε μια ενεργειακή «επανάσταση» που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και οικονομική δραστηριότητα, αν φυσικά το κάνουμε με τον κατάλληλο τρόπο. Πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε αν θα επενδύσουμε τελικά 200 δις σε εναλλακτικά ενεργειακά δίκτυα ή θα δώσουμε 700 δις για πετρέλαιο που θα τα βάλουν εταιρείες, με αποτέλεσμα η χώρα μας να επωφεληθεί ελάχιστα τελικά απ’ τα κοιτάσματά της. ______________________________________
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πρωινός Λόγος Ιωαννίνων" στις 22-23/12/2012. Επιμέλεια Κώστας Αγόρης
Ν. Χρυσόγελος στην ΕΡΑ Κομοτηνής
Ραδιοφωνική συνέντευξη του Νίκου Χρυσόγελου που δόθηκε στη δημοσιογράφο Β. Μαχαίρα της ΕΡΑ Κομοτηνής στις 11/1/2013
Λάθος προβλέψεις - λάθος στρατηγική: Οι ευθύνες βαρύνουν και την ΕΕ
Ο Νίκος Χρυσόγελος φέρνει το θέμα στο Ευρωκοινοβούλιο
Δείτε βίντεο με τη νέα παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελουhttp://youtu.be/IwVcG2FyfXs
“Ενώ μελέτες και εκθέσεις για το ΔΝΤ και την Κομισιόν παραδέχονται ότι οι λανθασμένες προβλέψεις και τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται οδηγούν σε αύξηση του χρέους, η τρόικα δεν τολμάει να παραδεχθεί την καταστροφικότητα του σχεδίου και η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να συζητήσει με την ελληνική κοινωνία ένα πιο ισορροπημένο εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση”, τονίζει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. Έφερε μάλιστα εκ νέου το θέμα στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου, ενώ περιμένει την απάντηση της Κομισιόν σε σχετική ερώτηση που έχει υποβάλει [1].
Μιλώντας στην Ολομέλεια, ο Νίκος Χρυσόγελος τόνισε:“Και νέα έκθεσή για λογαριασμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στις 3.1.2013, παραδέχεται πως τα μοντέλα προβλέψεων που χρησιμοποιούνται για την προώθηση πολιτικών αντιμετώπισης της δημοσιονομικής κρίσης ενέχουν σημαντικές υποεκτιμήσεις στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές. Έκθεση της Κομισιόν εκτιμά πως οποιοσδήποτε πολλαπλασιαστής άνω του 0,5 ειδικά για την Ελλάδα, ακόμη και σε υγιείς δημοσιονομικά περιόδους προκαλεί αύξηση του χρέους. Κι όμως, ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής σε περίοδο ύφεσης υπολογίζεται ότι ξεπερνάει το 1, ίσως φτάνει και το 1,7. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περιοριστικές πολιτικές να μην οδηγούν σε μείωση αλλά σε δραματική αύξηση του χρέους, καθιστώντας το μη βιώσιμο.
Ακολουθώντας αυτά τα λανθασμένα μοντέλα προβλέψεων και τις αποφάσεις για βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή και επιλογές σκληρής λιτότητας, η ελληνική κρίση χρέους θα στοιχίσει στους ευρωπαίους πολίτες 240 δις μέχρι το 2016. Στην Ελλάδα, όμως, έχει προκαλέσει υπερδιπλασιασμό της ανεργίας, κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, ακόμα και βιώσιμων επιχειρήσεων και φτώχεια σε σημαντικό ποσοστό των πολιτών. Μέχρι το 2016 θα έχουν αφαιρεθεί από τους έλληνες πολίτες 65 δις ευρώ.
Στην Ελλάδα πλέον βιώνουμε περίοδο “αισιοδοξίας στα λόγια” αλλά κοινωνικής κατάρρευσης στην πράξη. Οι πολιτικές αποφάσεις συνδέονται πλέον αποκλειστικά με την εκταμίευση δόσεων και αόριστη και μη μετρήσιμη ελπίδα για επαναφορά της εμπιστοσύνης στις αγορές και τους επενδυτές. Η Τρόικα και ιδιαίτερα η Επιτροπή αδυνατούν να εξετάσουν κι άλλες λύσεις που αποδεικνύεται πως υπήρχαν και υπάρχουν και εμμένουν σε πολιτική σκληρής λιτότητας. Αλλά και το ελληνικό πολιτικό σύστημα αδυνατεί να διαμορφώσει μέσα από ένα ειλικρινή διάλογο τόσο μεταξύ των κομμάτων όσο και κυρίως με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς ένα ισορροπημένο, κοινωνικά δίκαιο σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Μια κατάσταση στασιμότητας στα επίπεδα του 2011, και όχι χειρότερευση της ύφεσης, θα μπορούσε να μειώσει κατά 21% το χρέος.
Οφείλει, λοιπόν, η Κομισιόν και μέσω της συμμετοχής της στην Τρόικα:
- να συντονίσει διαδικασία διαβούλευσης με τα πολιτικά κόμματα και τους κοινωνικούς – επαγγελματικούς φορείς για την εκπόνηση και την εφαρμογή σχεδίου εξόδου από την κρίση, επικεντρωμένου σε μια πράσινη στροφή της οικονομίας και στην ενίσχυση δομών κοινωνικής οικονομίας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας,
- να δώσει έμφαση σε μείωση δαπανών που μπορούν να προκύψουν από την αποτελεσματική χρήση των πρώτων υλών, την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και τις σημαντικές εισαγωγές πετρελαίου, τη γρήγορη στροφή προς τις ΑΠΕ προς όφελος των τοπικών κοινωνιών, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και από τον έλεγχο των γκρίζων περιουσιών
- να εγγυηθεί για την Ελλάδα τουλάχιστον τη μη -ύφεση,
- να αντιμετωπίσει ισότιμα με τα άλλα Κ-Μ την Ελλάδα στα θέματα ανακεφαλαιοποίησης και επαναγοράς ομολόγων.»
[1] Διαβάστε σχετική εισήγηση αλλά και ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Ν. Χρυσόγελου εδώ
More...
Ομαδική Έκθεση Ζωγραφικής
Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης ζωγραφικής των:
Ναι, χρειάζεται Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης για τις φυσικές καταστροφές όπως και πολιτικές πρόληψης
Παρέμβαση Νίκου Χρυσόγελου στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου
Δείτε το βίντεο http://youtu.be/iN9pgVoMa5o
“Η κατακόρυφη αύξηση της συχνότητας και της έντασης των φυσικών καταστροφών κάνει αναγκαία την ύπαρξη του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης, με δεδομένο ότι η οικονομική ζημιά από αυτές για την περίοδο 1980-2011 έχει ανέλθει σε 455 δισ Ευρώ [1], ενώ οι ασφάλειες κάλυψαν μόνο το 27% των ζημιών, περίπου 126 δις. Όμως, χρειάζεται να δίνεται έμφαση στις πολιτικές πρόληψης των φυσικών καταστροφών και περιορισμού των επιπτώσεών τους ακόμα και μέσω των χρηματοδοτήσεων αποζημίωσης των περιοχών που πλήττονται και της προώθησης έργων αποκατάστασης που συμβάλλουν στη βιωσιμότητα”, επισήμανε ο Νίκος Χρυσόγελος,, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, μιλώντας την Δευτέρα 14/1/2013, ως εισηγητής των πράσινων, στη συζήτηση σχετικής έκθεσης στην Ολομέλεια, στο Στρασβούργο, για την Πολιτική Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης.
Κατά τη συζήτηση και ψήφιση της έκθεσης Ferragut A7-0398/2012 [2] στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης είχαν υπερψηφιστεί και οι τροπολογίες [3] που είχε καταθέσει ο Νίκος Χρυσόγελος, εκ μέρους της Ομάδας των Πράσινων. Περιλαμβάνονται έτσι στην τελική έκθεση όπως αυτή υπερψηφίστηκε από τους ευρωβουλευτές την Τρίτη 15/1/2013.
Κατά την παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, κατά τη σχετική συζήτηση, ο Νίκος Χρυσόγελος τόνισε: “Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης ξεκίνησε αμέσως μετά τις πλημμύρες του 2002. Η κλιματική αλλαγή κι άλλες παρεμβάσεις στην παράκτια ζώνη, τις όχθες ποταμών, τα δάση, και γενικότερα στα οικοσυστήματα και στις πόλεις, έχουν οδηγήσει σε αύξηση της συχνότητας και της έντασης των φυσικών καταστροφών, ιδιαίτερα πλημμυρών, δασικών πυρκαγιών, ακραίων καιρικών φαινομένων. Από την άλλη έχουμε σεισμούς που επίσης προκαλούν περισσότερες ζημιές σε περιοχές με κακή ποιότητα κατασκευών.
Το 2005 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπλόκαρε τις αλλαγές στο Ταμείο. Αυτή τη φορά η πρόταση της Επιτροπής με τις τροπολογίες του Ευρωκοινοβουλίου πρέπει να γίνουν δεκτές από το Συμβούλιο ώστε να βελτιωθεί η λειτουργία του Ταμείου, με δεδομένη την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των φυσικών καταστροφών και στην Ευρώπη.
Από το 1980 έως το 2011 οι συνολικές ζημιές στον Ευρωπαϊκό χώρο από υδρολογικά, γεωφυσικά, κλιματολογικά και ακραία φαινόμενα γενικά όπως ξηρασίες, πυρκαγιές, πλημμύρες ανέρχονται σε 455 δις Ευρω, ενώ οι φυσικές καταστροφές προκάλεσαν 110.000 θανάτους. Οι ασφάλειες κάλυψαν μόνο το 27% των περιπτώσεων, περίπου 126 δις ευρώ, ενώ δεν καλύπτουν συνήθως φαινόμενα πλημμυρών, ξηρασίας, καύσωνα, δασικών πυρκαγιών, εκκρήξης ηφαιστείων.
Το Ταμείο πρέπει λοιπόν να παίξει ενεργό ρόλο στην αποτελεσματική αποκατάσταση περιοχών και της κοινωνικής ζωής σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών που ξεπερνούν ζημιές από ένα μέγεθος και πάνω, αφού οι ασφάλειες δεν καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών. Η συνεισφορά του Ταμείου να γίνεται, όμως, με τρόπο που θα βελτιώνει τις πολιτικές και πρακτικές πρόληψης των φυσικών καταστροφών καθώς και θα περιορίζει τις συνέπειες τους, όπως για παράδειγμα περιορισμός της έντασης και της συχνότητας φαινομένων όπως οι πλημμύρες και οι δασικές πυρκαγιές ή ενίσχυση της αντισεισμικής προστασίας. Ο καλύτερος και πιο οικονομικός τρόπος για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών είναι η πρόληψη. Πρέπει, λοιπόν, να αξιοποιείται η εμπειρία και η γνώση που προκύπτουν από τη μελέτη των καταστροφών που συμβαίνουν. Θα μπορούσε να προβλεφθεί η υποχρέωση των επωφελούμενων Κ-Μ και περιφερειών να συντάσσουν εκθέσεις με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την αξιολόγηση των συνεπειών και των αιτιών μιας φυσικής καταστροφής.
Επίσης, τα έργα αποκατάστασης που ενισχύονται από το Ταμείο πρέπει να συμβάλλουν στη βιωσιμότητα και να ενσωματώνουν την αρχή της “προσέγγισης του οικοσυστήματος”, για να μην επαναλαμβάνονται λάθη στο σχεδιασμό έργων και να μην χρηματοδοτούνται άστοχες πολιτικές.
Στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής και περιφερειακής ανάπτυξης πρέπει να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των Κρατών Μελών, των τοπικών και περιφερειακών αρχών και στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών.
Είναι αναγκαίο να απλοποιηθούν οι διοικητικές-γραφειοκρατικές διαδικασίες, να βελτιωθεί η διαδικασία επιλογής και να είναι πιο ξεκάθαρες οι περιπτώσεις που μπορούν να στηριχθουν από το Ταμείο, αφού 49 περιπτώσεις επιλέχθηκαν για ενίσχυση με συνολικά 3,2 δις μέσα σε μια δεκαετία, αλλά το 60% των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί απορρίφθηκαν τελικώς.
Το Ευρωκοινοβούλιο θα πρέπει να έχει δικαίωμα συναπόφασης στην περίπτωση του Ταμείου Αλληλεγγύης, όχι να παραμεριστεί. Δεν είναι η συν-απόφαση που προκαλεί την καθυστέρηση. Απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις ώστε να βελτιωθεί ο χρόνος που απαιτείται μέχρι να φτάσουν οι οικονομικοί πόροι από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στα κράτη μέλη αλλά και από τα κράτη – μέλη στους δικαιούχους των αποζημιώσεων στις περιφέρειες. Πολλές φορές παίρνει μέχρι και δυο χρόνια μέχρι να φτάσουν οι πόροι στους δικαιούχους.”
_____________________
[1]Natural disasters in EEA member countries
[2] Έκθεση σχετικά με την υλοποίηση και εφαρμογή του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
[3] Αναλυτικά οι τροπολογίες που είχε καταθέσει ο Νίκος Χρυσόγελος και ενσωματώθηκαν στην έκθεση που υπερψηφίστηκε:
- Πρόληψη και βιωσιμότητα από φυσικές καταστροφές, πρόληψη από δασικές πυρκαγιές (παράγραφος 20b)
- Τα Κράτη Μέλη δεν θα πρέπει να καθυστερούν τα χρήματα για όσους είναι θύματα φυσικών καταστροφών, μερικές φορές, τα θύματα πρέπει να περιμένουν για μήνες μέχρι να λάβουν κάποια αποζημίωση (παράγραφος 4)
- Είναι ανάγκη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να εξασφαλίζουν τους οικονομικούς πόρους, ενώ τα κράτη-μέλη δεν θα πρέπει να καθυστερούν την καταβολή των αποζημιώσεων στους δικαιούχους (παράγραφος13)
- Να ενισχυθούν οι πολιτικές πρόληψης και αποτροπής δασικών πυρκαγιών. Παροχή βοήθειας προς τα κράτη-μέλη και τις περιοχές στις οποίες οι καταστροφές που ενσκήπτουν ( παράγραφος 17)
- Καλύτερη συνεργασία μεταξύ των Κρατών Μελών, των τοπικών και περιφερειακών αρχών στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών (παράγραφος 12b)
- Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχει δικαίωμα συναπόφασης στην περίπτωση του Ταμείου Αλληλεγγύης (παράγραφος 13)
- Απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών. Συνεργασία και ανταλλαγή τεχνογνωσίας ανάμεσα στις τοπικές και περιφερειακές αρχές των κρατών μελών (παράγραφος12a)
- Αποτελεσματική πρόληψη των πυρκαγιών και υιοθέτηση κριτηρίων για τον έλεγχο των καταστροφών (παράγραφος20a).
Ν’ αλλάξουμε πια στρατηγική στον τομέα της ενέργειας…
Συνέντευξη στην εφημερίδα "Πρωινός Λόγος Ιωαννίνων". Δημοσιεύθηκε στις 22-23/12/2012. Επιμέλεια Κώστας Αγόρης
«Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες (ήλιο, αέρα, γεωθερμία, υπολείμματα καλλιεργειών) και μπορεί να επενδύσει στην εξοικονόμηση ενέργειας», επισημαίνει με έμφαση, μιλώντας στον «Π.Λ.» ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων Νίκος Χρυσόγελος. Τι προτείνει; Να επενδύσουμε 1% του ΑΕΠ μας σε «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολιτική που θα συμβάλλει στο να δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας!
Η συνέντευξη
-Πολύς λόγος γίνεται τελευταία στην Ελλάδα για τα κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτουμε, την εξόρυξή τους, τα χρήματα που αυτά θα φέρουν στη χώρα μας. Ποια είναι η άποψή σας;
Eίναι πιθανό πως πράγματι υπάρχουν αποθέματα στην Ελλάδα. Βέβαια, θα πρέπει να γίνει μία σοβαρή συζήτηση, γιατί η εξόρυξή τους προϋποθέτει ορισμένες συνειδητές επιλογές, πέρα από την ίδια την έρευνα που γίνεται για την ύπαρξη του πετρελαίου.
-Θέλετε να μου το εξηγήσετε λίγο αυτό που λέτε;
Υπάρχει ένας μύθος ο οποίος λέει ότι αυτά τα αποθέματα πετρελαίου, υδρογονανθράκων κ.λ.π. θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά μας προβλήματα και να έχουμε αρκετά χρήματα ώστε να μην χρειαστεί πια να κάνουμε τίποτε άλλο. Αυτός ο μύθος δεν ισχύει, όπως μας έχει δείξει η ιστορία, γιατί πολλές χώρες που διαθέτουν τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου δεν έχουνε ευτυχήσει ούτε ευημερούν σήμερα. Το πετρέλαιο δεν φέρνει αυτόματα ευημερία. Ίσα – ίσα, πολλές φορές φέρνει δυστυχία, με την έννοια ότι διάφοροι φορείς ανταγωνίζονται για τον έλεγχο των περιοχών όπου υπάρχουν τα κοιτάσματα. Δείτε τι γίνεται γύρω από περιοχές με πετρέλαιο όπως ο Περσικός Κόλπος, η Αφρική, το Ιράκ. Πόλεμοι, συγκρούσεις, χιλιάδες θύματα και πρόσφυγες…
Το δεύτερο που πρέπει να συζητήσουμε είναι τα αποτελέσματα που θα υπάρξουν για τη χώρα μας απ’ την εξόρυξη του πετρελαίου, αν υποθέσουμε πως θα βρεθούν κοιτάσματα. Αυτά τα αποτελέσματα δεν θα φανούν νωρίτερα από μία δεκαετία. Άρα δεν θα λύσουμε μ’ αυτό τον τρόπο τα προβλήματά μας!
-Η θέση των Οικολόγων – Πρασίνων για την χρήση του πετρελαίου ως καύσιμο ποια είναι;
Πρέπει να εφαρμόσουμε μια άλλη στρατηγική που θα οδηγήσει σε απεξάρτηση απ’ τα ορυκτά καύσιμα. Πρέπει να πάρουμε μια συνολική απόφαση για το αν θέλουμε ως χώρα να συμμετάσχουμε στην καταστροφή του πλανήτη μας. Τα μέτρα που πάρθηκαν ως τώρα δεν θα σταματήσουν την άνοδο της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς μόνο. Θα υπάρξει μια τεράστια καταστροφή με κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Δεν μπορεί να σχεδιάζουμε πολιτικές για μία δεκαετία μετά, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας αυτά τα στοιχεία.
-Να απαγκιστρωθούμε λοιπόν απ’ το πετρέλαιο ως καύσιμο;
Βεβαίως και πρέπει ν’ απαγκιστρωθούμε! Εάν δεν πάρουμε μέτρα, η ζημιά θα είναι τεράστια. Αν επενδύσουμε 1% του ΑΕΠ μπορούμε ν’ αλλάξουμε οικονομικό μοντέλο και να δημιουργήσουμε πολλές νέες θέσεις εργασίας, επανασχεδιάζοντας την παραγωγή και το ενεργειακό μας μοντέλο, ώστε να επενδύσουμε σε νέες δραστηριότητες. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία κ.λ.π. είναι χώρες της κρίσης επειδή έχουν εξαρτηθεί πάρα πολύ απ’ το πετρέλαιο. Γι’ αυτό λοιπόν στην δεκαετία που έχουμε μπροστά μας πρέπει ν’ αλλάξουμε το ενεργειακό μας μοντέλο.
-Σε τι μορφές ενέργειας πιστεύετε πως μπορούμε να επενδύσουμε;
Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες (ήλιο, αέρα, γεωθερμία, υπολείμματα καλλιεργειών) και μπορεί να επενδύσει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Αυτά τα δέκα χρόνια ώσπου να φτάσουμε στην άντληση πετρελαίου θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να μπούμε σε μια ενεργειακή «επανάσταση» που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και οικονομική δραστηριότητα, αν φυσικά το κάνουμε με τον κατάλληλο τρόπο.
Πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε αν θα επενδύσουμε τελικά 200 δις σε εναλλακτικά ενεργειακά δίκτυα ή θα δώσουμε 700 δις για πετρέλαιο που θα τα βάλουν εταιρείες, με αποτέλεσμα η χώρα μας να επωφεληθεί ελάχιστα τελικά απ’ τα κοιτάσματά της.
ΣΕ ΡΑΣΤΕΡ
«Αυτά τα δέκα χρόνια ώσπου να φτάσουμε στην άντληση πετρελαίου θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να μπούμε σε μια ενεργειακή «επανάσταση» που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και οικονομική δραστηριότητα…»
Παρουσίαση βιβλίων για γεύσεις αλλά και μπουφές από παλιά Κοζάνη και Σύρο
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σάββατο 19 Ιανουαρίου, ώρα 20.00
Το Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο Άνω Πατησίων και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, σας προσκαλούν σε μια βραδιά γεύσεων και αισθήσεων τοπικών προϊόντων
το Σάββατο 19 Ιανουαρίου, ώρα 20.00,
στο χώρο του Οικ.Πολ.Κέντρου, Λεωφόρος Ιωνίας 315,
δίπλα από σταθμό ΗΣΑΠ Άνω Πατησίων
Θα παρουσιάσουν τα βιβλία τους:
"Γεύσεις από παλιά Κοζάνη", η συγγραφέας Φανή Φτάκα-Τσικριτζή
και
"Συριανές ιστορίες παραμυθένιων γεύσεων", εκ μέρους του Αγροτουριστικού Συνεταιρισμού Γυναικών Σύρου «το Καστρί», η πρόεδρος Άννα Δαρζέντα.
Θα συζητήσουμε, επίσης, για τον Αγροτουριστικό Συνεταιρισμό Γυναικών Σύρου «το Καστρί», και θα απολαύσουμε αυθεντικές γεύσεις από την παλιά Κοζάνη, όπως πίτες και κιχιά μαζί με παραδοσιακά γλυκά, καθώς και συριανά κουλουράκια του συνεταιρισμού γυναικών.
Παρακαλούμε δηλώστε εγκαίρως την συμμετοχή σας με τηλέφωνο στο 210-2525421 ή με e-mailστο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Για τον μπουφέ θα υπάρχει κουπόνι ενίσχυσης 5 ευρώ. Σας περιμένουμε!
Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο Άνω Πατησίων Νίκος Χρυσόγελος
Λεωφόρος Ιωνίας 315, Άνω Πατήσια
τηλ-φαξ: 210-2525421
http://stekianopatisia.wordpress.com
Ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων /
Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο
Γεύσεις από παλιά Κοζάνη
Το βιβλίο «Γεύσεις από παλιά Κοζάνη» των Ματίνας Τσικριτζή -Μόμτσιου και Φανής Φτάκα-Τσικριτζή είναι ένα δίτομο έργο. Ο πρώτος τόμος καταγράφει όλες τις κοζανίτικες συνήθειες και έθιμα γύρω από το φαγητό. Κάνει μια εκτενή αναφορά στα βασικά τρόφιμα και ποτά, στον τρόπο που παράγονταν και τους δρόμους που ακολουθούσαν για να φτάσουν στην κουζίνα του κάθε νοικοκυριού, χωρίς να παραλείπει τον τρόπο και τα σκεύη που μαγείρευαν. Περνάει από τη μια γιορτή στην άλλη, σκύβει πάνω στα εθιμικά εδέσματα, τις λατρευτικές εκδηλώσεις, τις νηστείες αλλά και τα εορταστικά γεύματα, και προσπαθεί να καταγράψει τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες που απέδιδαν μαντικές ικανότητες σε κάποιες τροφές. Ο δεύτερος τόμος είναι γεμάτος κοζανίτικες συνταγές από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι το 1960. Μερικές από αυτές μισοξεχασμένες, ενώ κάποιες άλλες φάνταζαν εντελώς άγνωστες στον πολύ κόσμο με αμφισβητούμενη την εντοπιότητα τους. Έξι ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν για την έρευνα και τη μελέτη, τη συγκέντρωση, σύγκριση, ταυτοποίηση και καταγραφή του ογκώδους αυτού υλικού. Εγχείρημα λοιπόν αρκετά περίπλοκο και χρονοβόρο!
Κείμενα, επίσης, γλαφυρά αναδεικνύουν το δίτομο αυτό έργο, διανθισμένα με την εύστροφη κοζανίτικη θυμοσοφία, σπάνιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό, μαρτυρίες διασταυρωμένες για την εγκυρότητα τους και αναμνήσεις αξιόπιστες, άμεση βιωματική γνώση τροφών και λειτουργικότητας εθίμων, κυρίως όμως έκδηλη αγάπη για το γενέθλιο τόπο κατορθώνουν να δώσουν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της κοινωνίας και της ζωής της Κοζάνης συμβάλλοντας στην αυτογνωσία και προβάλλοντας με την προσέγγιση της παράδοσης μια πόλη με πέντε περίπου αιώνες ζωής αλλά πλούσια ιστορική μνήμη.
Οι «Γεύσεις από παλιά Κοζάνη» πέραν της χρηστικής σημασίας τους με τις τριακόσιες συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής αποτελούν ευρύτερη προσφορά στη λαογραφία και ιστορία της πόλης. Προσφορά με μεγάλο ενδιαφέρον και για την κοινωνιολογία, τη γλωσσολογία και άλλες συναφείς επιστήμες. Μια κιβωτός παραδοσιακών αξιών και μια πολιτιστική παρακαταθήκη, που επάξια πήρε και το βραβείο Gourmet, στην κατηγορία βραβείο γαστρονομίας Έλληνα συγγραφέα έτους 2006-2007.
Συριανές ιστορίες παραμυθένιων γεύσεων
Το βιβλίο «Συριανές ιστορίες παραμυθένιων γεύσεων» του Αγροτουριστικού Συνεταιρισμού Γυναικών Σύρου «το Καστρί» περιέχει μικρές ιστορίες που διαδραματίζονται στη Σύρο, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων που από ένα απλό νησί στα μέσα του 18ου αιώνα, αγκαλιάζοντας το πλήθος των κατατρεγμένων προσφύγων και αργότερα τους φιλόδοξους επιχειρηματίες από όλα τα μέρη της ελεύθερης και υπόδουλης Ελλάδας, γέννησε το θαύμα της Ερμούπολης, το πρώτο εμπορικό λιμάνι της τότε εποχής που μέχρι σήμερα αποπνέει ευγένεια και πολιτισμό.
Στις ιστορίες αυτές πρωταγωνιστεί μια συνηθισμένη αστική συριανή οικογένεια. Ο παππούς, η γιαγιά, η κόρη, ο γαμπρός τους και τα εγγόνια τους που κατοικούν στο ίδιο σπίτι ή σε διπλανό ή πάνω – κάτω, όπως συνηθίζεται στον τόπο μας. Μοιράζονται δουλειές και ευθύνες και περνάνε από τη μία γενιά στην άλλη τις παραδόσεις και τις θύμησες για να μην χάνονται… Όλοι αυτοί, τις περισσότερες φορές, τρώνε σε κοινό τραπέζι, χαίρονται, λυπούνται, γελάνε και κλαίνε… Η γιαγιά και η μαμά μαγειρεύουν τα φαγητά τους με συνταγές που πήραν από τις δικές τους γιαγιάδες και μαμάδες, από γνωστές και φίλες τους και φτιάχνουν το κάθε τραπέζι με αγάπη και νοσταλγία για τα δικά τους παιδικά και νεανικά χρόνια. Τότε που η κάθε γιορτή γινόταν στο σπίτι. Τότε που την κάθε γιορτή οι νοικοκυρές, με τα πολλά ή τα λίγα υλικά που διέθεταν και με σύμμαχο τη φαντασία τους, την έκαναν ξεχωριστή.
Με βάση λοιπόν, μεγάλες ή μικρές γιορτές, παγκόσμιες ή τοπικές, ξετυλίγονται οι ιστορίες, απλές, καθημερινές, που έχουν γεύσεις από το παρελθόν και το παρόν. Αυτές οι ιστορίες αφιερώνονται σε όλες τις γυναίκες, τις ανώνυμες ή τις επώνυμες, τις σπουδαίες ή τις απλοϊκές που έζησαν και ζουν σε αυτόν τον τόπο. Σε αυτές τις γυναίκες που η αγκαλιά τους ήταν μια γλυκιά παρηγοριά, η ματιά τους, ο καλός τους ο λόγος, το χαμόγελό τους, βάλσαμο στις ψυχές μας και η προσφορά τους πηγή ζωής και γνώσης. Σε αυτές τις γυναίκες που μας έμαθαν μέσα από την καθημερινότητά τους και τις συνταγές τους, πως η ζωή πάνω από όλα χρειάζεται για ό,τι κάνεις, αγάπη, καλή διάθεση και κουράγιο για να γίνουν τα απλά πράγματα… παραμυθένια!
