Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαν στην αντιφασιστική μέρα δράσης
Στο πλευρό τους η πράσινη αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Ιζαμπέλ Ντουράν
Στην αντιφασιστική μέρα δράσης 19 Γενάρη Αθήνα πόλη – αντιφασιστική και στην πορεία ενάντια στο νέο-ναζισμό και την ξενοφοβία που οργανώθηκε το Σάββατο 19 Ιανουαρίου συμμετείχαν οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι απέναντι σε κάθε ρατσιστική, φασιστική και νεοναζιστική συλλογικότητα υπερασπίζονται τις ανθρώπινες αξίες και διεκδικούν μια ειρηνική, μη βίαιη κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι στις ευκαιρίες και στα δικαιώματα, ίσοι στην ελευθερία του λόγου και απαλλαγμένοι από το φόβο.
Ξεχωριστή ήταν η παρουσία της Ιζαμπέλ Ντουράν, της Βελγίδας ευρωβουλευτού των Πράσινων και αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου.
Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος μιλώντας προς τους συγκεντρωμένους από την εξέδρα στην Ομόνοια μετέφερε το μήνυμα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο ότι «η Ελλάδα πρέπει να βγει από την κρίση με αλληλεγγύη» και «να αναδειχθεί από εδώ το νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο».
«Η λύση στην κρίση δεν είναι η επιστροφή σε βάρβαρες αντιλήψεις και στα εγκλήματα του ναζισμού που οδήγησαν την Ευρώπη στη φρίκη. Πώς μπορεί να ζητάμε την αλληλεγγύη των άλλων όταν δεν ανεχόμαστε αυτούς που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις οικογένειες τους λόγω πολέμου, καταπίεσης ή φτώχειας και αδυναμίας να ζήσουν ανθρώπινα; Θα θέλαμε τα παιδιά μας που φεύγουν μετανάστες σε άλλες χώρες να είναι ευπρόσδεκτα εκεί ή να αποτελούν στόχο ανόητων ρατσιστών, ξενόφοβων ή νεοναζί που ίσως ζουν σε εκείνες τις χώρες;
Πλέον πρόκειται για προκλητική παραβίαση του νόμου με επιθέσεις ή ενθάρρυνση επιθέσεων εναντίον ανθρώπων λόγω του χρώματος του δέρματος τους ή το μέγεθος της μύτης τους.
Η κοινωνία δεν μπορεί να αδιαφορεί απέναντι σε φαινόμενα τα οποία θα μας ξεσήκωναν όλους αν στρέφονταν ενάντια στα παιδιά μας που έχουν μεταναστεύσει σήμερα σε άλλες χώρες. Θα τα ανεχόμαστε στη χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, σε μια χώρα που έχασε τα καλύτερα παιδιά της γιατί μετανάστευσαν ή αναζήτησαν σε δύσκολες εποχές καταφύγιο σε άλλες χώρες ως πρόσφυγες; Θα τα ανεχόμαστε ενώ τα βιβλία μας μιλάνε για τον «θεό της φιλοξενίας» και για τον «θεό της αγάπης προς τους άλλους;»
