Τα αποτελέσματα βγήκαν και πρόκειται για ηχηρό «ναι» της Ιρλανδικής Επιτροπής Δημοψηφίσματος σχετικά με την Συνθήκη για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο. Με συμμετοχή λίγο πάνω από το 50% οι ιρλανδοί ψηφοφόροι υπερψήφισαν την Συνθήκη με 60.3% έναντι 39.7%. Μολις 5 εκλογικές περιφέρειες  (από 42) είπαν «όχι» στην Συνθήκη, η πλειοψηφεία των οποίων, περίπου 75.8%, εντοπίζονται στο Νότιο Δουβλίνο.

Η συζήτηση και καμπάνια που προηγήθηκε της επικύρωσης, ήταν, όπως συμβαίνει συνήθως στα δημοψηφίσματα στην Ιρλανδία, εξαιρετικά διχαστική, με τους εθνικιστές της αντιπολίτευσης Sinn Féin, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τους Ανεξάρτητους να υποστηρίζουν το «όχι», ενώ τα υπόλοιπα κόμματα συμπεριλαμβανομένων των κυβερνώντων Χριστιανοδημοκρατών και του κεντροαριστερού Εργατικού να υποστηρίζουν το «ναι». Σε όλη την διάρκεια της καμπάνιας οι Ιρλανδοί, που έχουν πάρει μέρος σε τέσσερα ακόμα ευρωπαϊκά δημοψηφίσματα κατά την τελευταία δεκαετία, εξέφρασαν περιορισμένο ενθουσιασμό για όλες τις πλευρές. Οι Ιρλανδοί Πράσινοι αποφάσισαν στο πρόσφατο ετήσιο συνέδριό τους στην πόλη Kilkennyνα μην κάνουν καμπάνια υπέρ της Συνθήκης – η πλειοψηφία των 2/3 ήταν απαραίτητη. Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία ήταν υπέρ σε ένα ποσοστό 62%.

Ο αρχηγός των Πρασίνων Eamon Ryan είπε: «Καλωσορίζω το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος. Πολλοί μπορεί να ψήφισαν «ναι» από φόβο, ήταν όμως και μια δήλωση πως εμεις σαν λαός θα έχουμε ενεργό ρολο στην διαχείριση της κρίσης. Η θετική ψήφος δίνει στην Κυβέρνηση την εντολή να στραφεί πίσω στην Ευρώπη και να αναζητήσει βοήθεια για την διαχείριση των χρεών και την αναζωογόνηση της οικονομίας».

Ο εκπρόσωπος τύπου του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Brian Meaney δήλωσε: «Πρόκειται για την πρώτη αχτίδα φωτός εδώ και καιρό στην ευρωπαϊκή κρίση. Δεν θα είχαμε αυτό το αποτέλεσμα στην Γαλλία, ούτε και στην Ολλανδία. Οι Γερμανοί καθυστερούν την επικύρωση και κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί στην Ελλάδα. Αυτή την στιγμή η κυβέρνηση χρειάζεται μόνο να θεσπίσει την σχετική νομοθεσία που θα εφαρμοστεί όταν οι δυσκολίες στην υπόλοιπη ευρώπη θα έχουν σχεδόν επιλυθεί. Έχουμε ένα μοναδικό σύστημα δημοκρατίας, αρκετά περίπλοκο συχνά, αλλά σε στιγμές όπως τώρα, έχει πραγματική δύναμη».

Με τις εθνικές εκλογές να πλησιάζουν στο Βέλγιο φέτος τον Οκτώβρη, οι Ecolo(Γαλλόφωνοι) και Groen(Φλαμανδοί) συνεργάζονται με το ΕΠΚ και την αντιπροσωπεία των Γερμανών Πράσινων για την καταχώριση όσων περισσότερων μελών της διεθνούς κοινότητας και την ψήφο τους στην Πράσινη επιλογή! Στην πόλη των Βρυξελλών, τα δυο κόμματα είναι τα μοδανικά υποψήφια σε κοινή πράσινη λίστα και το ΕΠΚ συμμετέχει με ενθουσιασμό και βοηθά την καμπάνια για την διατήρηση της Πράσινης φωνής στην κυβέρνηση των Βρυξελλών.

Ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου για την προσαρμογή του Μνημονίου στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο

Το θέμα της ασυμβατότητας της ακολουθούμενης ως τώρα πολιτικής, στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, με το ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο, καθώς και της ανάγκης προσαρμογής των όρων του Μνημονίου στις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών περιβαλλοντικών πολιτικών φέρνει με γραπτή ερώτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Νίκος Χρυσόγελος Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.

Ζητάει από την Επιτροπή να απαντήσει αν είναι πρόθυμη να συντάξει και καταθέσει στο Ευρωκοινοβούλιο έκθεση για την προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο, ώστε να μην αντίκειται η δημοσιονομική εξυγίανση στην ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική, λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνήθης τοποθέτηση ότι τα μέτρα εγκρίθηκαν από την Ελληνική κυβέρνηση, δεν αρκεί. Επίσης, ζητάει να μάθει αν είναι πρόθυμη η Επιτροπή να προχωρήσει σε συνολική, Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση του προγράμματος προσαρμογής, με βάση την ευρωπαϊκή Οδηγία SEA2001/42/EK καθώς και αν εξετάζει το ενδεχόμενο να εντάξει δείκτες αειφορίας στα πακέτα οικονομικής στήριξης που διαμορφώνονται για οικονομικά προβληματικές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.

«Με βάση την ως τώρα στάση της Επιτροπής αλλά και την επιδεινούμενη κρίση που απλώνεται σε ολοένα και περισσότερες χώρες, οι διαβεβαιώσεις της Επιτροπής ότι κανένα μέτρο που θα ληφθεί στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής δε θα αντίκειται στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο είναι δύσκολο να πείσουν αν δε συνοδεύονται από έργα και συνεκτικές πολιτικές. Τόσο οι χώρες σε κρίση όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους», τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος.

«Δεν αρκούν οι ανακοινώσεις και τα δελτία τύπου για την Μέρα Περιβάλλοντος. Η  οικονομική κρίση που επεκτείνεται σε ολοένα και περισσότερες ευρωπαικές χώρες, δε θα πρέπει ν' αποτελέσει άλλοθι για να χαθούν κατακτήσεις χρόνων σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κρίση δεν ήταν και δεν είναι μόνο δημοσιονομική ή και οικονομική αλλά ήταν και είναι και περιβαλλοντική (και κοινωνική). Η εξυγίανση των δημοσιονομικών δεν μπορεί να αποτελέσει διακιολογία για τη μεγέθυνση του περιβαλλοντικού χρέους και τη διόγκωση των ελλειμμάτων περιβαλλοντικής πολιτικής.

Η Επιτροπή, ως μέλος της Τρόικα που χρηματοδοτεί τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και ως θεσμική εγγυήτρια της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στα κράτη μέλη, πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες για την περιβαλλοντική θωράκιση στις χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση. Τα μέτρα που λαμβάνονται για τη δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας και άλλων χωρών δεν πρέπει να εξετάζονται μεμονωμένα ως προς τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις ή να γίνεται αποδεκτή η καταπάτηση της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντάξει μια έκθεση για την προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο και να εξετάσει την ένταξη δεικτών αειφορίας στα πακέτα οικονομικής στήριξης.

Η άποψη ότι η βελτίωση των οικονομικών και δημοσιονομικών των χωρών σε κρίση θα επιτευχθεί με υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της περιβαλλοντικής προστασίας όχι μόνο είναι αναχρονιστική αλλά οδηγεί και σε καταστροφικές πολιτικές για την οικονομία και την απασχόληση. Πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν μιλάει για 20.000.000 θέσεις εργασίας στην Πράσινη Οικονομία, η ανταγωνιστικότητα των χωρών μπορεί να βελτιωθεί μέσω της πράσινης καινοτομίας, ενώ τα ελλείματα των χωρών μπορούν να περιοριστούν μέσω της αύξησης της αποτελεσματικότητας στη χρήση ενέργειας και φυσικών πόρων. Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε καταθέσει πρόταση για την προώθηση ενός Πράσινου Συμφώνου Επενδύσεων, για την αντιμετώπιση της κρίσης».     

(Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης)

Θέμα: «Προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο»

Σε απάντηση της Επιτροπής [1] σε επιστολή του WWF[2] σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, οι Επίτροποι Ρεν και Ποτόσνικ δεσμεύονται ότι κανένα μέτρο που θα ληφθεί στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής δε θα αντίκειται στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο. Εντούτοις, ήδη οι εφαρμοζόμενες πολιτικές του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής έχουν άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Χαρακτηριστικά αναφέρονται η απορρόφηση του Πράσινου Ταμείου από τον κεντρικό προϋπολογισμό, η δέσμευση των πόρων του Ταμείου Αποκατάστασης Πυρόπληκτων Περιοχών (που τα έσοδά του προέρχονταν από εισφορές και δωρεές πολιτών) για δημοσιονομικούς σκοπούς, η νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε προστατευόμενες περιοχές, η προσπάθεια παράκαμψης της τήρησης περιβαλλοντικών όρων σε επενδύσεις, η μείωση της περιβαλλοντικής στελέχωσης των δημοσίων υπηρεσιών και η στήριξη στο άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη.

Δεδομένης της δέσμευσης της Επιτροπής για διαφύλαξη του ευρωπαϊκού περιβαλλοντικού κεκτημένου και του γεγονότος ότι συγχρηματοδοτεί το πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας, ερωτάται:

-      Ποια μεθοδολογία ακολουθεί για την παρακολούθηση και αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής;

-      Είναι πρόθυμη να συντάξει και καταθέσει στο Ευρωκοινοβούλιο έκθεση για την προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο, ώστε να μην αντίκειται η δημοσιονομική εξυγίανση στην ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική, λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνήθης τοποθέτηση ότι τα μέτρα εγκρίθηκαν από την Ελληνική κυβέρνηση, δεν αρκεί;

-      Εκτιμά ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής υπάγεται στην εφαρμογή της Οδηγίας SEA2001/42/ΕΚ; Αν ναι, σχεδιάζει να συνεργαστεί με τις Ελληνικές αρχές στην εκπόνηση Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής συνολικά;

-      Εξετάζει το ενδεχόμενο να εντάξει δείκτες αειφορίας στα πακέτα οικονομικής στήριξης που διαμορφώνονται για οικονομικά προβληματικές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία;

[1] http://www.wwf.gr/images/pdfs/EC-reply-to-WWF-%20OlliRehn&JanezPotocnik.pdf

[2] http://www.wwf.gr/images/pdfs/J-M-Barroso-EC6-jan2012GR.pdf

Συμμετοχή του Ν. Χρυσόγελου σε διεθνές συνέδριο για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων

Σειρά ερωτημάτων σχετικά με την εκμετάλλευση υδρογοναθράκων στην Ν.Α.Μεσόγειο έθεσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, συμμετέχοντας στο συνέδριο για την ενεργειακή ασφάλεια στην ΕΕ που διοργάνωσε το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, το Σάββατο 26 Μαίου, στο Ηράκλειο της Κρήτης. 

Χαιρετισμό κατά τη έναρξη του συνεδρίου απεύθυνε ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο Λεωνίδας Αντωνακόπουλος, επικεφαλής του Γραφείου Ενημέρωσης του ΕΚ στην Ελλάδα. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κύπρου παρουσίασε τις πολιτικές πρωτοβουλίες για να προχωρήσει η αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, καθώς και τις σχετικές γεωπολιτικές επιπτώσεις. Ο Κύπριος ευρωβουλευτής Τάκης Χατζηγεωργίου (Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών) ανέδειξε τις οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις στο εσωτερικό και στη διεθνή θέση της Κύπρου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη αφενός μεν να μη δημιουργηθεί η αίσθηση αποκλεισμού των Τουρκοκυπρίων, αφετέρου δε να οργανωθεί με όρους κοινωνικά δίκαιους και οικονομικά αποτελεσματικούς ο επιμερισμός των ωφελειών από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Ο Δημήτρης Μανώλης, Διευθυντής Παρακολούθησης Διεθνών Έργων της ΔΕΠΑ τόνισε ότι η δημιουργία αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της ΝΑ Μεσογείου, στην Ευρωπαϊκή αγορά μέσω Ελλάδος είναι εφικτή και συμφέρουσα. Ο Μίλτος Ασλάνογλου, Αντιπρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας Ελλάδας, περιέγραψε τον ρόλο της Ελλάδος στη δημιουργία ενός νέου πόλου ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης. Ο Χρήστος Χριστοδουλίδης, Διευθυντής Διαχείρισης Συστήματος Μεταφοράς Κύπρου, εξήγησε τις δυσκολίες εξασφάλισης ασφάλειας ενεργειακού ανεφοδιασμού σε απομονωμένα συστήματα. Ο Γεώργιος Κουτζούκος, Πρόεδρος του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Ηλεκτρικής Ενέργειας Ελλάδος παρουσίασε τις θετικές επιπτώσεις στην ασφάλεια εφοδιασμού, στο περιβάλλον και στην λειτουργία της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας από την ανάπτυξη ενεργειακών δικτύων στην ΝΑ Ευρώπη.

Η τοποθέτηση του Νίκου Χρυσόγελου, με τα ερωτήματα που έθεσε, αποτέλεσε την αφορμή να ακουστεί ένας αντίλογος και τουλάχιστον να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση στην Ελλάδα και την Κύπρο για τις πραγματικές οικονομικές, περιβαλλοντικές, γεωπολιτικές διαστάσεις της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ν.Α.Μεσόγειο. Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων έθεσε μεταξύ άλλων τα πιο κάτω ερωτήματα:

-      Ένα βασικό θέμα είναι η παράμετρος του χρόνου: ακόμα και στο ευνοϊκότερο σενάριο, η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να συμβάλλει στο άμεσο και φλέγον ελληνικό ζήτημα, τα ελλείματα του προϋπολογισμού, το δημόσιο χρεός και το έλλειμα στο εμπορικό ισοζύγιο, κάτι που συχνά παραλείπεται από τις σχετικές συζητήσεις. Είναι δυνατόν να ισχυρίζονται πολιτικά κόμματα ότι η αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας μπορεί να προέλθει από την εκμετάλλευση των υδρογοναθράκων, όταν όλοι γνωριζουμε ότι ακόμα και αν είχαν επιλυθεί όλα τα άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την άντληση από μεγάλα βάθη, η έναρξη των γεωτρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν θα ξεκινήσει πριν από 10-15 χρόνια;

-      Αναφέρονται υπερβολές, ακόμα και από επίσημα χείλη και επιστήμονες, για τις εκτιμώμενες ποσότητες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, δημιουργώντας σαφώς σύγχυση στους πολίτες. Είναι μάλλον σε συμφωνία με το κλίμα λαϊκισμού που επικρατεί στις μέρες μας. Ακόμα, όμως, και αν υποθέσουμε ότι πράγματι τα αποθέματα είναι πολύ σημαντικά, τι ποσοστό από την αξία των αποθεμάτων θα φτάσει πραγματικά στο ελληνικό δημόσιο; Θα ξεπερνάει το ποσοστό που θα εισπράτει το ελληνικό δημόσιο το 1-5% της αξίας των αποθεμάτων υδρογονανθράκων;  Ποιο είναι συνήθως το ποσοστό των εσόδων για τις εταιρίες που αναλαμβάνουν την εκμετάλλευση των υδρογοναθράκων;  Αν οι χώρες που έχουν αποθέματα πετρελαίου επωφελούνταν αυτομάτως από το γεγονός αυτό, γιατί δεν είναι πλούσιοι οι λαοί στην Νιγηρία, τον Καύκασο, τη Ρουμανία ή την Αλβανία;  Από την εκμετάλλευση του πετρελαίου στον Πρίνο το ελληνικό δημόσιο έχει εισπράξει συνολικά μέχρι σήμερα 500 εκατομμύρια Ευρώ, ένα ποσό που σε ετήσια βάση δεν ξεπερνάει δηλαδή τα 25.000.000 ευρώ. Για να έχουμε μια εικόνα σύγκρισης, αρκεί να σκεφτούμε ότι η προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα μη διασυνδεδεμένα νησιά και η απεξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου για τη λειτουργία των εκεί σταθμών της ΔΕΗ θα οδηγούσε σε εξοικονόμηση 700.000.000 ευρώ ετησίως για τη χώρα μας.

-      Οι επενδύσεις που πρέπει να γίνουν για την μεταφορά, αποθήκευση και επεξεργασία των υδρογονανθράκων είναι της τάξης πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία η ολοκλήρωση των υπαρχόντων δικτύων και των υποδομών ενέργειας θα απαιτήσει επενδύσεις ύψους 200 δις ευρώ τουλάχιστον εκ των οποίων 70 δις θα αφορούν μόνο στο φυσικό αέριο. Ποιος θα πληρώσει λοιπόν αυτές τις υποδομές σε μια εποχή μάλιστα οικονομικής κρίσης και προβλημάτων ρευστότητας αλλά και ατεράσιων δυσκολιών δανεισμού; Αν πληρώσουν οι εταιρίες, δεν θα κρατήσουν μεγάλο μέρος των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες για να αποσβέσουν το κόστος; Ακούγεται η άποψη ότι η ΕΕ θα πληρώσει μεγάλο μέρος των υποδομών. Όμως το κύριο χρηματοδοτικό εργαλείο που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει παρόμοιες επανδύσεις, το “ConnectingEuropeFacility”, θα διαθέσει την περίοδο 2014-2020, στην καλύτερη περίπτωση 50 δις ευρώ για το σύνολο των σχεδίων που θα χρηματοδοτηθούν στην Ευρώπη, συνολικά για τα δίκτυα ενέργειας (αλλά κυρίως έξυπνα δίκτυα για προώθηση των αναεώσιμων πηγών ενέργειας) όσο όμως και τα δίκτυα μεταφορών και πληροφορικής. Σίγουρα δεν θα υπάρχουν πόροι από αυτή την πηγή ευρωπαϊκής χρηματοδ'οτησης πέρα από κάποια μελέτη ίσως. Παράλληλα αναζητούνται ευρωπαϊκοί πόροι και για άλλα ενεργειακά δίκτυα, σε μια εποχή όμως που δεν υπάρχουν επαρκείς πόροι στην ΕΕ. Επομένως, ποιος θα βάλει τα χρήματα για τις υποδομές; 

-      Η ενεργειακή στρατηγική αλλά και οι περιορισμένοι πόροι υποχρεώνουν κάθε χώρα να θέσει προτεραιότητες και να ιεραρχήσει στόχους. Πόσο συμβατή είναι η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο τεχνολογικών, οικονομικών κι άλλων δεσμεύσεων  με την εφαρμογή του Οδικού Χάρτη για την Ενέργεια για το 2050 που ολόκληρη η Ευρώπη υιοθέτησε και που προβλέπει ανάπτυξη των ΑΠΕ κι εξοικονόμηση ενέργειας ως τις κύριες πηγές παραγωγής ενέργειας; Οι αναλύσεις της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δείχνουν ότι η εξάρτηση από το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και άλλες μη ανανεώσιμες πηγές είναι καθοριστικές στο να εξηγήσουν τα επίμονα ελλείμματα ισοζυγίου σε χώρες σε δημοσιονομική κρίση όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, ακόμα και η Γαλλία.

Ο Νίκος Χρυσόγελος υπογράμμισε επίσης τους αυξημένους περιβαλλοντικούς κινδύνους και τις πιθανώς ολέθριες συνέπειες από ένα πιθανό ατύχημα από εξορύξεις υδρογονανθράκων στις κλειστές θάλασσες της Μεσογείου (πρόσφατα παραδείγματα στον Κόλπο του Μεξικού από διαρροή πετρελαίου όσο και από την διαρροή φυσικού αερίου από τις εγκαταστάσεις της ΤΟΤΑL. Αν και η τεχνολογία άντλησης έχει προχωρήσει, οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι ελλιπές το θεσμικό πλαίσιο περιβαλλοντικής προστασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο καθώς και η τεχνολογία για την περιβαλλοντική προστασία.

Είναι συμβατή η άντληση υδρογοναθράκων, μάλιστα από μεγάλα βάθη κάτι που συνεπάγεται αυξημένους περιβαλλοντικούς κινδύνους, με άλλες οικονομικές δραστηριότητες στην Ελλάδα όπως ο τουρισμός και η αλιεία; Αν συνέβαινε ένα ατύχημα στις εγκαταστάσεις παρόμοιο με αυτό που συνέβη στον Κόλπο του Μεξικού, η πετρελαιοκηλίδα που θα σχηματίζονταν θα κάλυπτε το μισό Αιγαίο, όπως δείχνουν εξελιγμένα μαθηματικά μοντέλλα προσομείωσης .

Ο Νίκος Χρυσόγελος έθεσε επίσης και μια σειρά άλλων ερωτημάτων σχετικά με την ασφάλεια των εγκαταστάσεων σε μια περιοχή με παράδοση πολεμικών συγκρούσεων και πολύμορφων εντάσεων και τρομοκρατικών απειλών. Είναι τυχαίο ότι οι περιοχές με μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων είναι μέσα στον κατάλογο των περιοχών με κοινωνική αστάθεια, μεγάλες αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις; Έθεσε, επίσης, το ερώτημα, τι θα συνέβαινε στις εγκαταστάσεις σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης στην περιοχή (πχ επίθεση Ισραήλ στον Ιράν) με δεδομένο ότι παρόμοιες εγκακαταστάσεις αποτελούν τον πρώτο στόχο πολεμικών επιχειρήσεων όπως έχει δείξει η σύγχρονη εμπειρία (Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Λιβύη);

«Αντί για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, το νέο μοντέλο ανάπτυξης που τόσο πολύ ανάγκη έχει η χώρα, θα πρέπει να βασιστεί σε μια αποφασιστική στροφή στην κατεύθυνση της εξοικονόμησης ενέργειας σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη δυνατή διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που θα επιφέρει άμεσα οικονομικά και δημοσιονομικά οφέλη σε μια εποχή που χρειαζόμαστε αποτελέσματα και όχι υποσχέσεις ενός μελλοντικού παραδείσου αλλά και μπορεί ναχρηματοδοτηθεί από τους πόρους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ταμείο Συνοχής αλλά και τοπικά κεφάλαια»,δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Η Ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια αλλά και η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας μας μπορεί να προέλθει από τη βελτίωση της χρήσης της ενέργειας μέσω της καινοτομίας και της ευαισθητοποίσης των πολιτών, την επένδυση σε έξυπνα δίκτυα, την προώθηση της αποκεντρωμένης κατά βάση παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, όπως ήδη επιδιώκουν τόσο χώρες όσο και πόλεις και περιοχές. Είναι τυχαίο ότι στην ιαπωνία αντικαθιστουν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας την παραγωγή ενέργειας από τους πυρηνικούς σταθμούς της Φουκουσίμα; Η Ευρώπη πρέπει να είναι αλληλέγγυα και να προωθεί συνεκτικές πολιτικές με την έννοια ότι η ενεργειακή ασφάλεια αλλά και  οι επιλογές οικονομικής ανάκαμψης ενός κράτους-μέλους πρέπει να υπηρετούν το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον και την μακροχρόνια βιωσιμότητα. Αυτό δε συμβαίνει με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, καθώς η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα συμβάλλει καθοριστικά στα ελλείμματα χωρών σε δημοσιονομική κρίση την ίδια στιγμή που προσθέτει περιβαλλοντικό και κλιματικό χρέος και οδηγεί σε τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις λόγω της κλιματικής αλλαγής. Η έκθεση Στερν μιλούσε για επιπτώσεις που φτάνουν το 5-20% του παγκόσμιου ΑΕΠ αν συνεχίσουμε να αλλάζουμε το κλίμα με τον ίδιο ρυθμό, ενώ η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας εκτιμάει το άμεσο οικονομικόκόστος από τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος σε 700 δισ ευρώ, δυο φορές δηλαδή το ύψος του ελληνικού δημόσιου χρέους πριν το κούρεμα. Η αύξηση του στόχου μείωσης των εκπομπών ΑΦΘ από 20% σε 30% ως το 2020 που μπορεί να δημιουργήσει εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη σε συνδυασμό με την διείσδυση των ΑΠΕ, αποτελεί το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης και όχι οι εξορύξεις υδρογονανθράκων».

Οι θέσεις των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο με βάση και την πρόσφατη έκθεση του καταλανού πράσινου Ευρωβουλευτή Raül Romeva i Rueda

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε κατά την τελευταία Ολομέλειά του νέα νομοθεσία για την εφαρμογή των διεθνώς συμφωνημένων κανόνων για την αλιεία τόνου. Οι νέοι κανόνες πρέπει να μπουν άμεσα σε εφαρμογή, μια και η αλιευτική περίοδος για τον ερυθρό τόνο άρχισε ήδη για το 2012.

Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι η νέα νομοθεσία απλώς εφαρμόζει τα διεθνή πρότυπα και αποφεύγει να λάβει πιο φιλόδοξα μέτρα για την αντιμετώπιση της πραγματικά κρίσιμης κατάστασης του απειλούμενου είδους ψαριών. Ο ερυθρός τόνος  είναι το πιο πολύτιμο ψάρι στον κόσμο –με τιμή πώλησης που έχει φθάσει πάνω από 100.000 € το κομμάτι κάποιες φορές. Ως εκ τούτου, είναι επίσης ένα από τα πιο δύσκολα είδη για διαχείριση της αλίευσης. Τα αποθέματα του ερυθρού τόνου έχουν μειωθεί κατά 75% τα τελευταία 40 χρόνια και, με δεδομένο τον αργό αναπαραγωγικό κύκλο του ψαριού, οι προοπτικές ανάκαμψης δεν είναι καλές.

Μια πραγματική «κούρσα» έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε εκείνους που προσπαθούν να ελέγξουν την εκμετάλλευσή του και να προλάβουν  την εξαφάνιση του είδους, και αυτούς που αναπτύσσουν ολοένα και πιο εξελιγμένες τεχνικές για την αλίευση των ψαριών εκμεταλλευόμενοι παραθυράκια στις διαδικασίες ελέγχου. Η  «νόμιμη», τεκμηριωμένη υπεραλίευση του τόνου έχει επιδεινωθεί σε μεγάλο βαθμό από την παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία του μεγάλης αξίας ψαριού. Είναι σαν να προσπαθούν οι αλιείς αυτού του ψαριού να πιάσουν όσα περισσότερα μπορούν προτού το είδος εξαφανιστεί και ο καθένας τους όσα περισσότερα μπορεί πριν τον προλάβουν άλλοι. Σοβαρές περιπτώσεις παράνομης αλιείας καταγράφτηκαν τον περασμένο χρόνο στα νερά της Λιβύης κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η μεγάλη εμπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος στην αλιεία και «καλλιέργεια» του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο είναι επίσης μια σημαντική πηγή ανησυχίας.

Μιλώνταςμετά την ψηφοφορία, ο Πράσινος ευρωβουλευτής Raül Romeva, αντιπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο,ο οποίος και συνέταξε σχετική εισηγητική έκθεση, δήλωσε: «Η θλιβερή κατάσταση των αποθεμάτων τόνου στον Ατλαντικό και στη Μεσόγειο είναι σε όλους γνωστή και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως βασικός αλιέας του είδους, πρέπει να αναλάβει ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για το γεγονός ότι ο τόνος έχει οδηγηθεί στο χείλος της εξαφάνισης. Αυτό που εγκρίθηκε αποτελεί το απολύτως ελάχιστο και δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μινιμαλιστική εφαρμογή του διεθνούς σχεδίου αποκατάστασης της Διεθνούς Επιτροπής για την Προστασία του Τόνου - ICCAT, σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από ό,τι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι απαραίτητα ώστε να δοθεί στα αποθέματα του ερυθρού τόνου μια πιθανότητα για ανάκαμψη. Με αυτή την έννοια, πρόκειται για μια χαμένη ευκαιρία για την ΕΕ να πάρει τα απαραίτητα μέτρα που θα απέτρεπαν την κατάρρευση του τόνου».

Πράγματι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, έχουν εγκριθεί 64 μέτρα διαχείρισης με αποφάσεις της Διεθνούς Επιτροπής για την Προστασία του Τόνου -ICCAT και η αλιεία του ερυθρού τόνου έχει τις πιο αυστηρές ρυθμίσεις στην ΕΕ και κατά πάσα πιθανότητα στον κόσμο. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά εγκρίνονται συνήθως σε ετήσια βάση, γεγονός που δείχνει ότι η ICCAT αγωνίζεται να συμβαδίσει με τη βιομηχανία σε ό,τι αφορά τον περιορισμό των επιπτώσεων στα αποθέματα του τόνου,. Η έκταση της παράνομης αλιείας, που υπερβαίνει τις εθνικές ποσοστώσεις, η δήλωση ανακριβών στοιχείων και άλλα προβλήματα είναι τόσο διαδεδομένα που το 2008 μια ανεξάρτητη επιτροπή που εξέτασε τα αποτελέσματα των επιδόσεων της ICCAT στη διαχείριση της αλιείας του τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο τα χαρακτήρισε ως  «μια διεθνή ντροπή»

Μεγάλα χρηματικά ποσά έχουν δαπανηθεί, στις προσπάθειες να επιβληθούν οι Κανονισμοί, και αναμφίβολα σημειώνεται μεγαλύτερη συμμόρφωση, ωστόσο, παραμένουν πολλές ανησυχίες σχετικά με τον βαθμό της υπεραλίευσης και της πραγματικής συμμόρφωσης. Ανησυχίες διατυπώνονται επίσης για την εγκυρότητα των στοιχείων σχετικά με την αλιεία τόνου. Η βιομηχανία έχει πολύ βαθύτερες τσέπες για την ανάπτυξη νέων εργαλείων και πρακτικών, καθώς και τρόπους για να αποφύγει τα μέτρα ελέγχου. Επίσης, πολλά μέλη της ICCAT απλά δεν έχουν τα μέσα για τον έλεγχο της αλιείας. Μια πρόσφατη ανάλυση χρησιμοποιεί εμπορικά έγγραφα και εκτιμά το πραγματικό εμπόριο τόνου σε 32.000 τόνους το 2010, σε σύγκριση με την αντίστοιχη ποσόστωση 13.500 τόνων. Η μεγάλη απόκλιση θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για την ανάκαμψη του είδους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ΕΕ πρέπει να βγει μπροστά, αντί να προσπαθεί μόνο να ακολουθήσει.

Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, δήλωσε σχετικά: «Οι νέοι κανόνες της ICCAT που εγκρίθηκαν από την ΕΕ συμβάλουν στο σχέδιο ανάκαμψης, με μείωση των ποσοτήτων τόνου που επιτρέπεται να αλιευθούν και ενίσχυση των ελέγχων, αλλά και πάλι, είναι σαφές ότι η οργάνωση είναι τουλάχιστον ένα βήμα πίσω από την πραγματικότητα. Αν η ΕΕ θέλει να πάρει στα σοβαρά το θέμα της σωτηρίας του τόνου, πρέπει να προχωρήσει σε απαγορεύσεις αλιείας σε κάποιες περιοχές - ιδιαίτερα κατά την περίοδο αναπαραγωγής - καθώς επίσης να θεσπίσει αυστηρότερα μέτρα για να κλείσει κάποια από τα κενά, που εντείνουν την υπερεκμετάλλευση των αποθεμάτων. Ένα μέτρο που θα βοηθούσε στην ανάκαμψη θα ήταν οι αυστηρότεροι έλεγχοι στο μέγεθος των ψαριών που μπορούν να διατίθενται στις αγορές. Το ελάχιστο μέγεθος στο πλαίσιο του σχεδίου αποκατάστασης του τόνου είναι 30 κιλά αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις για ψάρια έως και 8 κιλά υπό ορισμένες συνθήκες. Οι παρεκκλίσεις αυτές μπορούν να καταργηθούν για τα κοινοτικά σκάφη και να επιδιωχθεί να υιοθετηθούν μέσω των διακρατικών συμφωνιών της ΕΕ με άλλα κράτη. Η υπεραλίευση μπορεί να μοιάζει συμφέρουσα αλλά αυτό μπορεί να είναι αλήθεια μόνο για πολύ λίγο. Αν εξαντληθούν τα αποθέματα του τόνου τόσο η αλιεία όσο και όσοι ζουν από αυτήν θα υποστούν μια μεγάλη καταστροφή που θα είναι μακροχρόνια. Χρειάζεται, λοιπόν, να προσπαθήσουμε περισσότερο ώστε οι εικόνες με τον πλούτο που είχε η θάλασσα αλλά και οι ψαριές να επανέλθουν σύντομα. Η ΕΕ μπορεί να υιοθετήσει αυστηρότερα μέτρα για τη διατήρηση του τόνου κάτι που θα είναι μακροχρόνια προς όφελος τόσο των ψαράδων όσο και του θαλάσσιου πλούτου».

Πρόταση της Ομάδας των Ευρωπαίων Πρασίνων /Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας

Στο πλαίσιο της Άτυπης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης την περασμένη εβδομάδα, η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο παρουσίασε μια ολοκληρωμένη πρόταση για ένα Πράσινο Σύμφωνο Επενδύσεων για την οικονομική και δημοσιονομική βιωσιμότητα

Η Ευρώπη θα αναδυθεί με επιτυχία από την τρέχουσα οικονομική κρίση μόνο μέσα από την εμβάθυνση της οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης στη βάση της ευθύνης, της αλληλεγγύης και της δέσμευσης σε κοινούς κανόνες. Η βελτίωση της ζωής των ευρωπαίων πολιτών πρέπει να επιστρέψει στην καρδιά της ημερήσιας διάταξης. Οι υπερβολικές οικονομικές και δημοσιονομικέςανισορροπίες πρέπει να μειωθούν, και ανάμεσά τους το υπερβολικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Ωστόσο, η απλή περικοπή των δημόσιων δαπανών σε όλα τα κράτη μέλη ταυτοχρόνως, έχει επιδεινώσει την κρίση, αντί να την αντιμετωπίσει. Κοντόφθαλμες περικοπές δαπανών έχουν καταστρέψει τα μέσα επιβίωσης πολλών Ευρωπαίων και έχουν στερήσει τους απαραίτητους πόρους από βασικές δημόσιες υπηρεσίες - συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης, πρόνοιας, κοινωνικών υποδομών και εκπαίδευσης.

Παρουσιάζοντας την Πρόταση, οι συμπρόεδροι Ρεμπέκκα Χάρμς και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ δήλωσαν σχετικά: «Η Ευρώπη χρειάζεταιένα Πράσινο Επενδυτικό Σύμφωνο, που συνδυάζει την οικονομική δυνατότητα με την αειφορία (βιωσιμότητας), δίνοντας στις χώρες τηςκρίσηςμια σαφή προοπτική και επαρκή χρόνο για να αναπροσαρμόσουν τις οικονομίες τους. Πρέπει, επίσης, να λάβει επείγοντα μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών για την αναχρηματοδότηση των προϋπολογισμών της Ευρωζώνης.  Το Σύμφωνο θα πρέπει να χρηματοδοτείται κυρίως μέσα από τους ίδιους πόρους της ΕΕ, τα φορολογικά έσοδα και μια μετατόπιση των δαπανών»

Ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, δήλωσε σχετικά: «Η σημασία του προτεινόμενου Πράσινου ΣυμφώνουΕπενδύσεων για την οικονομική και δημοσιονομική βιωσιμότητα  είναι μεγάλη τόσο για ολόκληρη την Ευρωζώνη, όσο και για τη δοκιμαζόμενη από την κρίση Ελλάδα. Μόνο με τη στήριξη ενός Πράσινου Συμφώνου Επενδύσεων μπορεί κινητοποιηθούν οι κοινωνίες για τις αναγκαίες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις που οδηγούν και σε δημοσιονομική εξυγίανση αλλά με κοινωνικά δίκαιο τρόπο. Μόνο έτσι η αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων δεν θα συνδέεται με ύφεση, ανεργία και κοινωνική ασφυξία αλλά, αντιθέτως, με αναζωογόνηση και πράσινη στροφή της οικονομίας, ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα για νέους»

Βασικοί Άξονες του Πράσινου Συμφώνου Επενδύσεων για την οικονομική και δημοσιονομική βιωσιμότητα

1. Ενίσχυση της κοινής δημοσιονομικής πολιτικής για μια δίκαιη αποκατάσταση.
Η ΕΕ χρειάζεται ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον και κοινά εργαλεία για οικολογικά υπεύθυνες επενδύσεις. Συμπληρώνοντας αυτή την προσέγγιση με τη δέσμευση για δίκαιη φορολογία, θα ενισχυθεί η αποτελεσματικότητά της.

α) Η δέσμευση της Ευρώπης για επενδύσεις

- Διασφάλιση της βιώσιμης επένδυσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να υποβάλει πρόταση για ένα βιώσιμο επενδυτικό μέσο στην Ευρωζώνη, με στόχο την κινητοποίηση τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ ετησίως από δημόσιες και ιδιωτικές πηγές, για μια περίοδο δέκα ετών. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (Ε.Τ.Επ), καθώς και “Ομόλογα Έργου“ για επενδύσεις σε βιώσιμα έργα υποδομής.

- Χρήση του προϋπολογισμού της ΕΕ για την προώθηση πράσινων θέσεων εργασίας. Ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει να ωθήσει σε επενδύσεις. Η αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ κατά 5% και το πρασίνισμα στο επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο θα ενισχύσουν τις επενδύσεις στη βιώσιμη ανάπτυξη, τη δημιουργία αξιοπρεπών θέσεων εργασίας (ιδιαίτερα για τους νέους) και θα δώσουν προτεραιότητα στην υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ).

Η αποτελεσματικότητα των κονδυλίων της ΕΕ πρέπει να αυξηθεί μέσα από μεγαλύτερη συμμετοχική προετοιμασία σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, τους κοινωνικούς εταίρους και τους τοπικούς φορείς, αλλά και από τη δυνατότητα της ΕΕ να έχει μεγαλύτερες αρμοδιότητες για τον έλεγχο και την επιβολή κυρώσεων σε περιπτώσεις κακοδιαχείρισης των κονδυλίων.

β) Μεγαλύτερη φορολογική δικαιοσύνη

- Φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και αποτελεσματική χρήση των εσόδων που προκύπτουν, σύμφωνα με την πρόσφατη πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η φορολόγηση αυτή θα μεγιστοποιήσει την κινητήριο δύναμη της ΕΤΕπ, θα συμβάλει στην ενίσχυση της αναπτυξιακής βοήθειας προς τις χώρες του τρίτου κόσμου καθώς και στην άμβλυνση και την προσαρμογή στις επιπτώσεις  της κλιματικής αλλαγής. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί, επίσης, για τη μείωση των συνεισφορών των κρατών - μελών στον προϋπολογισμό της ΕΕ, διευκολύνοντας έτσι τις εθνικές προσπάθειες εξυγίανσης των δημοσιονομικών τους.

- Κάλυψη των νομικών κενών στα εθνικά φορολογικά συστήματα, που εκτιμόνται σε 1 τρις ευρώ. Η είσπραξη των φόρων πρέπει να έχει προτεραιότητα σε σχέση με το τραπεζικό απόρρητο. Πρόσθετα έσοδα θα επιτρέψουν, επίσης, να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας.

- Δημιουργία φορολογικών κινήτρων για αειφόρες επενδύσεις και εξοικονόμηση ενέργειας. Με ισορροπημένα φορολογικά κίνητρα για περιβαλλοντικά υπεύθυνες επενδύσεις και φορολογικές επιβαρύνσεις για την κατανάλωση πόρων, τα κράτη μέλη της ΕΕ μπορούν να διοχετεύσουν επενδύσεις στην βιώσιμη οικονομία και την πράσινη καινοτομία. Οι περιβαλλοντικά αρνητικές επιδοτήσεις πρέπει να καταργηθούν σταδιακά σε όλα τα επίπεδα.

γ) Βελτίωση των συνθηκών για αναχρηματοδότηση των κρατικών προϋπολογισμών

- Σταθεροποίηση των εθνικών προϋπολογισμών με την καθιέρωση της αμοιβαιότητας στα εθνικά χρέη και την έκδοση ευρωομολόγων: Κοινή – αμοιβαία - ευθύνη για όλα τα χρέη στην Ευρωζώνη που υπερβαίνουν το 60% του ΑΕΠ του κράτους μέλους, έκδοση βραχυπρόθεσμων ευρωομολόγων (Eurobills) και μια συντονισμένη εξασφάλιση του υπόλοιπου χρέους.

- Δημιουργία ενός αξιόπιστου τείχους προστασίας. Το σημερινό ανώτατο ποσό που προβλέπεται για το τείχος προστασίας της Ευρωζώνης είναι σαφώς ανεπαρκές. Στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) θα πρέπει να χορηγηθεί άδεια άσκησης τραπεζικών δραστηριοτήτων, έτσι ώστε να μπορεί να ενεργεί ως δανειστής έσχατης ανάγκης για  τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης.

δ) Οι τράπεζες να εξυπηρετούν την πραγματική οικονομία

- Διασφάλιση της σταθερότητας του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα. Αυστηροί κανόνες πρέπει να θεσπιστούν για τα κεφαλαιουχικά τραπεζικά συστήματα εγγύησης των καταθέσεων, τα επίπεδα των κεφαλαίων, το ύψος και το είδος του χρέους και των αποδοχών. Οι τράπεζες, οι οποίες είναι πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν, είναι πολύ επικίνδυνο να υπάρχουν.

- Αύξηση πιστώσεων για την πραγματική οικονομία. Οι τράπεζες πρέπει να εξασφαλίζουν επαρκή παροχή πιστώσεων προς την πραγματική οικονομία και στις καλές και στις κακές εποχές. Το δημόσιο χρήμα πρέπει να διατίθεται με αυστηρούς όρους.

2. Βιώσιμη διαρθρωτική μεταρρύθμιση για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας

Κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία αλλαγής προς το καλύτερο. Η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να κάνει αποφασιστικά βήματα προς την κατεύθυνση των βιώσιμων επενδύσεων και την εφαρμογή περιβαλλοντικά και κοινωνικά υπεύθυνων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, έτσι ώστε να μειωθεί όχι μόνο το οικονομικό αλλά και το κοινωνικό και περιβαλλοντικό χρέος.

α) Αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος

- Στροφή σε φιλόδοξη περιβαλλοντική νομοθεσία που θα βοηθήσει την καινοτομία. Η αύξηση των στόχων μείωσης των εκπομπών της ΕΕ για το 2020 από 20% έως 30% θα μπορούσε να υλοποιηθεί με μικρή αύξηση δαπανών στην έρευνα και ανάπτυξη, και να διευκολύνει τον προγραμματισμό των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, που θα τις επαναφέρει στο προσκήνιο των παγκόσμιων αγορών για ενεργειακά προϊόντα και αποτελεσματική χρήση των πόρων.

- Η υιοθέτηση μιας φιλόδοξης Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση θα οδηγήσει και σε μείωση των ελλειμμάτων τρεχουσών συναλλαγών. Επιπλέον, η μείωση του κόστους της ενέργειας για τα νοικοκυριά θα ανακουφίσει τα πιο φτωχά και θα συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή.

- Ενίσχυση των δικτύων για την αμοιβαία μάθηση μεταξύ των επιχειρήσεων ώστε να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα και να ευνοούν μια οικολογική προσέγγιση.
 

β) Μεγιστοποίηση του δυναμικού απασχόλησης, της αποδοτικότητας των πόρων και της ενέργειας

- Ενίσχυση της απασχόλησης με τη μείωση των εκπομπών και των αποβλήτων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υπολογίσει ότι μέχρι και 10,7 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν με την πλήρη αξιοποίηση όλων των πολιτικών στους τομείς αυτούς. Θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα σχήμα «Εγγύηση για τη Νεολαία», σύμφωνα με το οποίο προσφέρεται στους νέους εργασία, μαθητεία, υποτροφία ή συμπληρωματική επιμόρφωση ή συνδυασμός εργασίας και κατάρτισης υψηλής ποιότητας μετά από μια μέγιστη περίοδο τεσσάρων μηνών ανεργίας.

- Αύξηση των Πράσινων Δημόσιων Προμηθειών(Συμβάσεων) που ανέρχονται σε 16% περίπου του ΑΕΠ της ΕΕ. Η προσαρμογή των κανόνων θα επιτρέψει στις δημόσιες αρχές να προμηθεύονται μέσω διαγωνισμών πιο φιλικά στο περιβάλλον και κοινωνικά υπεύθυνα προϊόντα.

Ν. Χρυσόγελος (από Κω): "Από τη μια η ανόητη πολιτική του χθες (ΝΔ) & από την άλλη η πολιτική τρέλας που μπορεί να μας οδηγήσει εκτός ευρωζώνης (ΣΥΡΙΖΑ)... Χρειαζόμαστε λογική!"

ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ από τη σημερινή συνέντευξη τύπου στη Μαρίνα ενόψει εκλογών 17ης Ιουνίου, καλώντας τους πολίτες να μην εγκλωβιστούν στο νέο δίπολο όπου από τη μια είναι η ανόητη πολιτική που μας έφερε ως εδώ και από την άλλη η πολιτική της τρέλας που μπορεί να μας οδηγήσει εκτός ευρωζώνης με τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου που σημαινει αυτομάτως διακοπή πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή, όπως τόνισε ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, ο οποίος πλαισιωνόταν από τον τοπικό υποψήφιο Βουλευτή Νίκο Κάππα και το τοπικό στέλεχος Χρήστο Σιδέρη.

(Προηγήθηκε συνάντηση με Δήμαρχο για επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας κυρίως σε ότι έχει να κάνει με ανακύκλωση και πράσινη οικονομία, με σχετική πρόσκληση προς τα στελέχη των επιχειρήσεων αυτών).

Δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι! Οι Οικολόγοι Πράσινοι για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ

Μια κυβερνητική πρόταση χρειάζεται σαφήνεια, τεκμηρίωση και συνέπεια. Μετά τη σημερινή δημοσιοποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ , φοβόμαστε πως η λογική συνέχειά του και η υλοποίησή του οδηγεί σε έξοδο από το ευρώ και ανεξάρτητη νομισματική πολιτική. Πέρα από το μνημόνιο, αρκετές από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά προϋποθέτουν ένα διαφορετικό ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Όσα ακούσαμε σήμερα λίγο διαφέρουν από τους αφορισμούς που μας είχε συνηθίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης ή τις γενικόλογες επικλήσεις ενός κόμματος που όμως δεν ετοιμάζεται να κυβερνήσει. Σε ποιους άραγε σκέφτεται να αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δύσκολη δουλειά των τεκμηριωμένων προτάσεων; Από τη μεριά μας πάντως, καταθέτουμε διαρκώς τις προτάσεις μας στο δημόσιο διάλογο και είμαστε ανοικτοί σε συνεργασίες που δίνουν διέξοδο. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ κατά κανόνα δεν ανταποκρίνεται σε τέτοιες πρωτοβουλίες διαλόγου, όπως ακριβώς και στο διακομματικό στρογγυλό τραπέζι για την αναδιαπραγμάτευση του μνημόνιο που οργανώσαμε χθες.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως σε μια ομιλία 4500 λέξεων, πλούσια σε συνθήματα και γενικότητες, δεν υπάρχει καμία αναφορά στο περιβάλλον, τη βιωσιμότητα ή την ποιότητα ζωής. Μήπως θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ πως αυτά αφορούν μια συζήτηση άλλη από αυτή για τη διέξοδο από την κρίση και τις προοπτικές της χώρας; Αντίθετα, ανησυχούμε έντονα με τη ρητή αλλά αδιευκρίνιστη αναφορά σε εξορύξεις ορυκτού πλούτου και υδρογονανθράκων για τα δημόσια έσοδα. Ένα τέτοιο μέλλον βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα βουνά και τις θάλασσες της χώρας;

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε πως δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι διεξόδου και πως η ελπίδα χρειάζεται να συνοδεύεται από λύσεις. Πιστεύουμε πως υπάρχει ένας άλλος δρόμος, πέρα από τις συμπληγάδες ή τις σειρήνες των λαϊκισμών. Για αυτόν όμως χρειάζονται τεκμηριωμένες προτάσεις και συμμαχίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι στη νέα Βουλή είναι απαραίτητοι για μια εναλλακτική κυβερνητική πλειοψηφία που θα δίνει λύσεις πέρα από τα αδιέξοδα του Μνημονίου, σε ευρωπαϊκό πλαίσιο και με σεβασμό στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.  Απαραίτητοι για να αναδεικνύονται τα κρίσιμα θέματα που μένουν σήμερα στη σκιά, για να λειτουργούμε ως ένα αντίβαρο στις θολές εξαγγελίες και στο έλλειμμα διαλόγου και προτάσεων της αριστεράς.

Εδώ θα βρείτε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε, μαζί και τα βίντεο:

http://www.aegeanews24.gr/default.asp?id=27&lg_id=1&Records=Details&_id=390848

Θετική η έκβαση των ψηφοφοριών σε τρεις Επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου

Τρεις επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν γνωμοδοτήσεις που απορρίπτουν την αμφιλεγόμενη εμπορική συμφωνία ACTA για την καταπολέμηση της παραποίησης. Συγκεκριμένα, οι Επιτροπές Βιομηχανίας, Νομικών Θεμάτων και Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν τις γνωμοδοτήσεις τους για την ACTA, που όλες συνιστούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αρνηθεί τη συγκατάθεσή του. Η αρμόδια Επιτροπή Εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ψηφίσει στις 21 Ιουνίου. Στη συνέχεια η οριστική απόφαση θα ληφθεί στην τελική ψηφοφορία της ολομέλειας για το αν πρέπει ή όχι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να δώσει τη συγκατάθεσή του για τη συμφωνία.

Οι Πράσινοι υποδέχτηκαν με ικανοποίηση την έκβαση των ψηφοφοριών για τις τρεις εκθέσεις που καλούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να απορρίψει τελικά την ACTA.  Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικλόγων Πράσινων δήλωσε: «Η Εμπορική Συμφωνία Κατά της Παραποίησης, γνωστή και ως ACTA,είναι αμφίβολο αν είναι συμβατή με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και είναι πιθανό να περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις ελευθερίες στο διαδίκτυο, την ελευθερία της έκφρασης καθώς και την ελεύθερη πρόσβαση σε φάρμακα στις αναπτυσσόμενες χώρες, που δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις και όπου υπάρχει μεγαλύτερη εξάρτηση από φτηνότερα γενόσημα φάρμακα, όπως καταγγέλλουν μη κυβερνητικές οργανώσεις και κοινωνικοί φορείς. Γι’αυτό το λόγο συμμετείχα στις κινητοποιήσεις της ομάδας των Πράσινων τον Φεβρουάριο ενώνοντας τη φωνή μου με αυτή εκατομμυρίων πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο, και γι’ αυτό το λόγο καλωσορίζω τη θετική έκβαση των ψηφοφοριών. Οι πιέσεις θα συνεχιστούν μέχρι την τελική ψηφοφορία».

Η ευρωβουλευτής των Πειρατών Αmelia Andersdotter, εισηγήτρια επί του θέματος εκ μέρους της ομάδας των Πράσινων στην Επιτροπή Βιομηχανίας, δήλωσε σχετικά: «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσε μερικά ακόμη χτυπήματα στην εμπορική συμφωνία ACTA με μια σειρά από αποφάσεις που συστήνουν την οριστική της απόρριψη. Ο επικεφαλής της επιτροπής εμπορίου αναμένεται να εκδώσει την οριστική ετυμηγορία του τον Ιούνιο. Δεδομένου του ειδικού βάρους της δημόσιας και πολιτικής κατακραυγής για αυτή τη προβληματική συμφωνία, ελπίζουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα είναι σε θέση να αποτελειώσει την ACTA πριν από το καλοκαίρι, με μια τελική ψηφοφορία στην Ολομέλεια κατά της έγκρισης της επικύρωσης.

Εκτός από τις ανησυχίες σχετικά με την προστασία των δεδομένων και την ελευθερία στο Διαδίκτυο, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις σχετικά με τις δυνητικά εκτεταμένες επιπτώσεις της ACTA στα θεμελιώδη δικαιώματα και την ελευθερία πρόσβασης σε ζωτικά φάρμακα. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η ACTA θα μπορούσε να μπλοκάρει την πολυπόθητη μεταρρύθμιση του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων της ΕΕ και να οδηγήσει σε μια αδέξια και κατασταλτική επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς σεβασμό σε θεμελιώδη δικαιώματα ή στις ανάγκες των Ευρωπαίων επιχειρηματιών ψηφιακών μέσων.

Η διασφάλιση της πνευματικής ιδιοκτησίας δεν μπορεί να συνεπάγεται μια σαρωτική προσέγγιση. Αντ' αυτού υπάρχει ανάγκη να αξιολογηθούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι διάφοροι οικονομικοί τομείς και οι διάφορες πτυχές της πνευματικής ιδιοκτησίας, ούτως ώστε να αναπτυχθούν εξατομικευμένες λύσεις για αυτούς τους τομείς.»

"Η κατάσταση του Κόσμου 2012"

Τη Τρίτη 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, θα παρουσιάσει σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Γραφείο του Worldwatch Institute, την έκθεση "Η Κατάσταση του Κόσμου 2012" στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Το Worldwatch ιδρύθηκε το 1974 με έδρα την Ουάσιγκτον και είναι το πρώτο ανεξάρτητο ερευνητικό ινστιτούτο με παγκόσμια περιβαλλοντική οπτική. Από το 2011 λειτουργεί το Ευρωπαϊκό Γραφείο στη Κοπεγχάγη, τη Πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το Worldwatch Institute είναι πάντα στο προσκήνιο της πολιτικής συζήτησης και οδηγεί συχνά πολιτικές αποφάσεις σε μια πιο βιώσιμη κατεύθυνση, παρέχοντας αναλυτικές εκθέσεις όπως η ετήσια "Κατάσταση του Κόσμου" και τη τριμηνιαία στατιστική επιθεώρηση "Vital Signs".

Καθώς οι ηγέτες του κόσμου θα συναντηθούν τον Ιούνιο στο Ρίο της Βραζιλίας, 20 χρόνια μετά τη Διάσκεψη της Γης, αυτή τη φορά για τη Διάσκεψη Κορυφής Ρίο +20, η έκδοση της έκθεσης "Η Κατάσταση του Κόσμου 2012" επικεντρώνεται στις αναγκαίες αλλαγές και πολιτικές.

Τρεις από τους βασικούς εκπροσώπους του Ινστιτούτου Worldwatch από την Ευρώπη είναι προσκεκλημένοι στην εκδήλωση για να παρέχουν πληροφορίες από πρώτο χέρι σχετικά με τις προσκλήσεις του Ριο +20 και τις προτάσεις του Ινστιτούτου σε ότι αφορά τη μετάβαση των κοινωνιών προς τη βιώσιμη ευημερία με έμφαση στην ανάπτυξη της Πράσινης συνεταιριστικής οικονομίας.

Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης:

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012, 12.30 - 14.00(ώρα Βρυξελλών)
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αίθουσα PHS 4Β1

12.30 - 12.40: ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος, χαιρετισμός

12.40 - 13.00: Bo Normander (Διευθυντής, Worldwatch Institute Ευρώπη), Παρουσίαση Έκθεσης "Η Κατάσταση του Κόσμου 2012"

13.00 - 13.20: Ειρήνη Γλυκή (Ερευνήτρια, Worldwatch Institute Ευρώπη), "Μηνύματα για Ρίο +20"

13.20 - 13.30: Ερωτήσεις

13.30 - 13.50: Alexandra Hayles (Ερευνήτρια, Worldwatch Institute Ευρώπη), Παρουσίαση έκθεσης Vital Signs "Πέρα από τις επιχειρήσεις - Αναδυόμενοι Συνεταιρισμοί"

13.50 - 14.00: ευρωβουλευτής Satu Hassi (Διοικητικό Συμβούλιο, Ινστιτούτο Worldwatch Ευρώπη), τελικά σχόλια

Δύο λόγια για τις εισηγήσεις:

Bo Normander (Διευθυντής, Ινστιτούτο Worldwatch Ευρώπη): "Η Κατάσταση του Κόσμου 2012: Μετακίνηση προς τη βιώσιμη ευημερία". Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα συναντηθούν τον Ιούνιο του 2012 στη Διάσκεψη Ρίο +20 για να θέσουν νέους στόχους για την παγκόσμια αειφορία. Για να προωθηθεί μια πιο ουσιαστική συζήτηση γύρω από αυτό το ζωτικής σημασίας θέμα, η έκθεση του Worldwatch "Η Κατάσταση του Κόσμου 2012» αναδεικνύει δημιουργικές πολιτικές και νέες προσεγγίσεις που θα φέρουν την «αειφόρο ανάπτυξη» στον εικοστό πρώτο αιώνα.

Ειρήνη Γλυκή (Ερευνήτρια, Ινστιτούτο Worldwatch Ευρώπη): "Μηνύματα για το Ρίο +20". Η διπλή κρίση της παγκόσμιας οικονομίας και του περιβάλλοντος μοιράζεται τις ίδιες ρίζες, μια στενή ενασχόληση με το βραχυπρόθεσμο κέρδος εις βάρος της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. Η επίλυση και των δύο απαιτεί τεχνολογικές καινοτομίες, τολμηρές πολιτικές και μια νέα αλληλεγγύη πέραν των συνόρων, των κοινωνικών τάξεων και των γενεών. Ποιες είναι οι βασικές κατευθύνσεις για να αλλάξει η δυναμική με την οποία οργανώνεται η σημερινή κοινωνία; Θα μας τις δούμε μέσα από τα μηνύματα για τη Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής Ρίο +20.

AlexandraHayles (Ερευνήτρια, Ινστιτούτο Worldwatch Ευρώπη): "Πέρα από τις επιχειρήσεις - Αναδυόμενοι Συνεταιρισμοί ". Οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις διαμορφώνουν εκ νέου τους στόχους και την αποστολή του επιχειρείν. Το κέρδος μπορεί να παρέχει ένα μέσο για τη χρηματοδότηση κοινωφελών στόχων και τοπικών εναλλακτικών λύσεων για την αντιμετώπιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων. Δεδομένου ότι η κρίση, περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική, αγγίζει όλη την Ευρώπη, η δίψα για ένα διαφορετικό τρόπο ζωής με βάση τις αξίες που βοηθούν την ανθρωπότητα αυξάνεται.

Η παρουσίαση της έκθεσης θα μεταδοθεί ζωντανά εδώ:

www.livestream.com/ecogreenstv