Ερωτήσεις στις οποίες απάντησε ο Ν. Χρυσόγελος σε συνέντευξη για την εφημερίδα Δημοκρατική της Ρόδου
 

1.       Πως εξελίσσεται η κατάσταση για την Ελλάδα ειδικά με τα μέτρα που θα εφαρμοσθούν άμεσα;
 
 

Νίκος Χρυσόγελος: Έστω και αργά, θα έπρεπε να υπάρχει ένα σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο. Η τρόικα επιμένει σε ένα αποτυχημένο σχέδιο και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα είτε αποδέχονται το σχέδιο αυτό ως μονόδρομο (μνημονιακοί) είτε το καταγγέλουν (αντιμνημονιακοί). Η αντιπαράθεση με όρους απόλυτου κακού, χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και στρατηγικές και η υιοθέτηση ακραίου λαϊκισμού επιταχύνουν την καταστροφή. Η χώρα είναι παγιδευμένη ανάμεσα στις δύο αυτές ακραίες στρατηγικές. Από τη μια, περιοριστικά μέτρα και πολιτικές λιτότητας χωρίς στόχο που οδηγούν σε μεγαλύτερη καταστροφή της οικονομίας και διάλυση της κοινωνικής συνοχής χωρίς να εξυγιαίνουν τα δημοσιονομικά της χώρας. Τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί ή προτείνονται προς εφαρμογή έχουν υπερβεί κατά πολύ τις αντοχές της κοινωνίας. Από την άλλη, τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης δεν διατυπώνουν κάποια εναλλακτική πρόταση, αλλά ενισχύουν κάθε “όχι”, χωρίς να αξιολογούν αν αποτελεί μέρος της λύσης ή μέρος του προβλήματος. Και έτσι, απέναντι στην σημερινή ανόητη πολιτική ενισχύεται στην κοινωνία η οργή και η κατάθλιψη, ένας αδιέξοδος λαϊκισμός αλλά και ακραία φαινόμενα και ακραίες πολιτικές δυνάμεις που οδηγούν στην τρέλα και σε μεγαλύτερη καταστροφή σε όλα τα επίπεδα.

 

 

 

 
2.       Θεωρείτε πως τα μέτρα αυτά θα αποδώσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για τη χώρα και κυρίως σας έχει πείσει το επιχείρημα ότι θα είναι τα τελευταία;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η συζήτηση αφορά στο είδος των περικοπών και στο ποιες κοινωνικές ομάδες θα πληρώσουν ή δεν θα πληρώσουν περισσότερο. Καμία χώρα δεν θα μπορούσε να πετύχει σε τόσο σύντομο χρονικό παρόμοιους δημοσιονομικούς στόχους, πολύ περισσότερο όταν τα μέτρα οδηγούν σε τεράστια ύφεση, μείωση του ΑΕΠ κατά 25% και διάλυση της πραγματικής οικονομίας. Τα τρία κυβερνητικά κόμματα αποδείχτηκε ότι δεν είχαν κάποιο διαφορετικό σχέδιο. Με βάση το πιο αισιόδοξο σενάριο, κάποια στιγμή, θα δημιουργηθεί πολύ μικρό πρωτογενές πλεόνασμα αλλά το κόστος για την οικονομία, την κοινωνία και τους πολίτες θα είναι εξαιρετικά βαρύ. Ακόμα κι αν επιτευχθεί αυτό, θα οφείλεται στη δραματική μείωση των μισθών, των συντάξεων, των δαπανών για κοινωνικές πολιτικές, των δημοσίων επενδύσεων. ΔΕΝ θα είναι αποτέλεσμα δίκαιων και μακροχρόνια βιώσιμων μεταρρυθμίσεων κι αναζωογόνησης της οικονομίας. Ακόμα, κι αν ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός αυτό ΔΕΝ θα οφείλεται, στο γεγονός ότι το κράτος έγινε πιο αποτελεσματικό προς όφελος του πολίτη, αναδιοργανώθηκαν οι κοινωνικές πολιτικές και υπηρεσίες, βελτιώθηκαν ο σχεδιασμός. Θα οφείλεται στο γεγονός ότι εγκαταλείφθηκαν οι υπηρεσίες προς τον πολίτη (πχ κοινωνική πολιτική και υγεία), οι υποχρεώσεις που έχει ένα κράτος σε όλα τα επίπεδα (κεντρική διοίκηση και αυτοδιοίκηση) να σχεδιάζει με συμμετοχικό τρόπο, να θέτει το πλαίσιο και τους κανόνες, να ελέγχει την τήρησή τους, να συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη, να διασφαλίζει την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου. Ο πολίτης θα πρέπει τώρα να βρει από μόνος του τρόπο να επιβίωνει σε συνθήκες διάλυσης, να καλύπτει από τον οικογενειακό προϋπολογισμό ανάγκες και υπηρεσίες που του ήταν μέχρι σήμερα, έστω και με αναποτελεσματικό τρόπο, στην ευθύνη του κράτους, και όλα αυτά την ίδια στιγμή που χάνει το εισόδημά του ή και την εργασία του. Είναι παράλογο οι άνεργοι να στερούνται και την πρόσβαση στο σύστημα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Καμία κοινωνία δεν μπορεί έτσι να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή της.
 
Η κατάρρευση της οικονομίας, η αύξηση της ανεργίας και η εξάντληση εκείνων των πολιτών που πληρώνουν το μάρμαρο, με την περικοπή των εισοδημάτων τους ή την απώλεια της εργασίας τους και με τις φορολογικές επιδρομές στα όρια του παραλόγου, δημιουργούν συνεχώς τρύπες στα έσοδα. Παράδειγμα είναι η ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης στα ασφαλιστικά ταμεία λόγω μεγαλύτερων από τα αναμενόμενα ελλειμάτων, μια και χάνουν συνεχώς όλο και περισσότερα τακτικά έσοδα (ανεργία, μαύρη εργασία, αποχώρηση μεταναστών για άλλες χώρες), πέρα από τις σημαντικές απώλεις που υπέστησαν στα αποθεματικά τους λόγω κουρέματος (απώλεις από ομόλογα αλλά και από τις μετοχές που κατείχαν). Δεν θα χρειαστούν, λοιπόν, μόνο 11,5 δις. Κι αυτό θα οδηγήσει σε νέα μέτρα, αργά ή γρήγορα.
 
Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα είχαμε δραματική αύξηση της ανεργίας και κατάρρευση των επιχειρήσεων, δεν θα βιώναμε την πλήρη διάλυση της διοίκησης. Είναι απορρίας άξιον που η τρικομματική κυβέρνηση δεν παρουσίαση καμία νέα ιδέα, ακόμα και όταν συζητάει για τα λεγόμενα ισοδύναμα μέτρα. Αλλάκ και η αντιπολίτευση απλώς εκμεταλλεύεται την οργή και τον πανικό των πολιτών για να κερδίσει κάποιους ψήφους παραπάνω. Πώς μπορεί να σωθεί έτσι η χώρα; Που είναι η αλληλεγγύη που θα έπρεπε να αναπτυχθεί τόσο σε εθελοντική βάση όσο και σε καλά σχεδιασμένη κοινωνική πολιτική ώστε να μπορούν να επιβιώσουν όσοι σήμερα βρίσκονται πλέον στο όριο της επιβίωσης; Αποκορύφωμα είναι η κυριαρχία αντιλήψεων όπως αυτές της Χρυσής Αυγής που οδηγούν σε μεγαλύτερη παρακμή και καταστροφή τη χώρα. Τι σχέση έχουν αυτές οι πρακτικές με τις ανοικτές, δημοκρατικές κοινωνίες μας, ιδιαίτερα τις νησιωτικές, που νοιάζονταν ο ένας για τον άλλο, που ήταν φιλόξενες και έδειχναν την συμπόνια τους για τον “άλλο” που υπέφερε; Κοινωνίες που το αγαπάτε αλλήλους δεν ήταν φτιασίδι, θεαθήναι, αλλά κοινωνικό πρόταγμα και βαθιά ριζωμένη προσωπική στάση ζωής;
 
3.      Από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης θεωρείτε πως θα καταφέρει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η λύση μπορεί να έρθει μόνο ως αποτέλεσμα σοβαρότερων πολιτικών σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα παλιά αλλά και τα νέα πολιτικά κόμματα απλώς αυτοσχεδιάζουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωράει πολύ αργά και τα μέτρα που λαμβάνει έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα αναποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της κρίσης όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες χώρες.
Ως πολίτης θα ευχόμουν να καταφέρει πράγματι η κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Και ως σύγχρονος πολιτικός, δεν θέλω να κερδίζουμε επιρροή, να ανεβαίνουν τα ποσοστά του κόμματος μας λόγω της αποτυχίας των άλλων και της κατεδάφισης της χώρας. Γιαυτό δεν επενδύσαμε στην οργή και στην απελπισία των πολιτών ώστε να κερδίσουμε εύκολα ψήφους, αλλά προσπαθούμε να αναδεικνύουμε προτάσεις που φέρνουν ελπίδα και λύσεις. Όμως, η εμπειρία μου ως ενεργός πολίτης και – τώρα – ως ευρωβουλευτής και Περιφερειακός Σύμβουλος, μου λέει ότι μόνο αν υπάρξει ένα ...θαύμα θα βγούμε με τέτοιου είδους μέτρα από την κρίση. Δεν βλέπω πουθενά ένα σχέδιο, πέρα από τα περιοριστικά μέτρα.
 
Το κύριο πρόβλημα της χώρας ήταν ένα πολιτικό σύστημα και κόμματα που δεν έβλεπαν πέρα από το στενό τους συμφέρον και το κοντινό αύριο, Θα ήμουν αισιόδοξος αν έστω σήμερα η Βουλή είχε μετατραπεί σε χώρο πολιτικού διαλόγου και διαμόρφωσης πολιτικών διεξόδου από την κρίση, αν λειτουργούσε στοιχειωδώς για να παράγει πολιτική και όχι απλώς να αναπαράγει φραστικές αντπαραθέσεις. Δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τίποτα άλλο παρά μόνο η σύνθεση των βουλευτών και οι συσχετισμοί των κομμάτων. Ευθύνη έχει βέβαια και η κοινωνία, όταν δεν επιλέγει με βάση τις πολιτικές προτάσεις αλλά ακολουθεί συναισθήματα, την οργή, την απελπισία, το φόβο, την ανασφάλεια. ¨Ηθελε να τιμωρήσει τα λαμόγια, τους ¨κλέφτες”. Η λύση είναι να αντικατασταθούν στη Βουλή τα λαμόγια από μποξέρ και μαχαιροβγάλτες;
 
Πρόβλημα ήταν, επίσης, η διοίκηση που ήταν αναποτελεσματική και ταλαιπωρούσε τους πολίτες με τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα ή υπέκυπτε στις προσωπικές και κομματικές επιδιώξεις. Τώρα η διοίκηση διαλύεται, δεν είναι πλέον σε θέση να αξιοποιήσει καν τις στοιχειώδεις λειτουργίες που εξασφαλίζουν ένα κράτος δικαίου. Αντί να δημιουργήσει δομές υποδοχής και ενσωμάτωσης των μεταναστών, τους στρίμωξε στο κέντρο της Αθήνας και ορισμένων άλλων περιοχών, εγκατέλειψε τις κοινωνικές υποδομές στην τύχη τους, διαιωνίζει τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Κι όμως η κρίση θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία για να αναδιοργανωθεί η κεντρική και περιφερειακή διοίκηση ώστε να γίνει αποτελεσματική, να αποκτήσουμε ως χώρα κοινωνικές υποδομές που δεν είναι απαραίτητα δαπανηρές αν είναι σωστά σχεδιασμένες και λειτουργούν με σύγχρονο τρόπο, να δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε τομείς που θα αναβάθμιζαν το φυσικό και πολιτισμικό μας περιβάλλον, προς όφελος και της ποιότητας ζωής.
 
Έχω καταθέσει μια σειρά ερωτήσεων στην Κομισιόν γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε να αξιοποιήσει του πόρους για το πρόγραμμα δωρεάν ¨φρούτα στα σχολεία”, γιατί χάνει σημαντικούς πόρους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, γιατι δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την στήριξη των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, δημιουργώντας τις κατάλληλες υποδομές, υπηρεσίες και λειτουργίες που θα ανακούφιζαν τους ανθρώπους αυτούς αλλά και τους έλληνες δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και για αυτούς, συμβάλλοντας στη δημιουργίας χιλιάδων θέσεων εργασίας (πχ διερμηνείς, νομικοί, κοινωνικές υπηρεσίες, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα διαπολισμικού διαλόγου κα).
 
4.Υπάρχουν ισοδύναμα μέτρα που θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν για να μην επιβαρυνθούν οι πολίτες;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η μείωση των ελλειμάτων πρέπει να γίνει με δίκαια μέτρα. Και μπορεί σε αυτή τη φάση να προέλθει από:
 

(α) Αύξηση δημοσίων εσόδων μέσω αναζωογόνησης της οικονομίας: Η πολιτική που εφαρμόζεται εστίαζει στην μείωση των ελλειμάτων μέσω της μείωσης των δημόσιων δαπανών. Βελτίωση των δημοσιονομικών όμως μπορεί να προέλθει από ενίσχυση των δημοσίων εσόδων, όχι όμως μέσω οριζόντιων και άδικων μέτρων, αλλά μέσω της αναζωογόνησης της οικονομίας. Για το σκοπό αυτό οι πράσινοι προτείνουμε ένα πράσινο επενδυτικό πακέτο προς όφελος των τοπικών κοινωνιών από ευρωπαϊκούς και τοπικούς πόρους καθώς κι ένα φορολογικό σύστημα και συντελεστές ΦΠΑ που ευνοούν εκείνες επενδύσεις και πρωτοβουλίες σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνους τομείς και δημιουργία θέσεων εργασίας. Η αναζωογόνηση της οικονομίας και η δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας θα ενισχύσει τα έσοδα των δημόσιων ταμείων αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων.

 

 

 

 
(β) Στοχευμένη περικοπή της σπατάλης στη λειτουργία του δημοσίου: μείωση κατανάλωσης ενέργειας, καυσίμων, περιορισμός γραφειοκρατίας, διαχείριση κτηριακού αποθέματος δημοσίου κα. Μόνο για τις ανάγκες των μη συνδεδεμένων στο δίκτυο νησιών δαπανάμε ετησίως πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές πετρελαίου. Η ΔΕΗ καταβάλει ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εξαιτίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου λόγω της χρήσης λιγνίτη και πετρελαίου και από το 2013 θα πληρώνει πάνω από 1,5 δις ευρώ γιατί συνεχίζουμε να καταναλώνουμε ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από λιγνίτη και πετρέλαιο, συμμετέχοντας έτσι στην αλλαγή του κλίματος.
 
(γ) Το 50% τουλάχιστον των 11,5 δις να προέλθει από επιστροφή μαύρου χρήματος και γκρίζων περιουσιών στα δημόσια ταμεία. Η καταγραφή του συνόλου της κινητής κι ακίνητης περιουσίας, των ομολόγων, μετοχών, καταθέσεων σε ελληνικές και άλλες τράπεζες και κάθε είδους εσόδων των πολιτών μπορεί να αποκαλύψει μαύρο χρήμα, γκρίζες περιουσίες αλλά και να θέσει τις βάσεις για μια δίκαιη δημοσιονομική και φορολογική πολιτική αντί για την οριζόντια πολιτική περικοπών και βίαιης λιτότητας.
 
Είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά και εργαλείο για να δημιουργηθεί και πάλι εμπιστοσύνη στην κοινωνία και στην ευρωπαϊκή κοινότητα, να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία όλα τα χρήματα και ο δημόσιος πλούτος τον οποίο έχουν καταχραστεί τις τελευταίες δεκαετίες στελέχη της διοίκησης, της πολιτικής ή ιδιώτες.  
 
Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων σε ελβετικές κι άλλες τράπεζες ξεπερνάει τα 180-220 δις ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση συζητά με την ελβετική – εδώ και χρόνια – για μια ρύθμιση που θα αφορά μόλις το 10% των καταθέσεων, δηλαδή περίπου 20 δις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου του κυβερνητικού επιτελείου, μια ρύθμιση για αυτό και μόνο το ποσό θα μπορούσε να επιφέρει έσοδα για το δημόσιο ταμείο της τάξης των 6 δις. Γιατί δεν αναφέρεται καν αυτό το ποσό στο πακέτο των μέτρων που θα ληφθούν για να συγκεντρωθούν τα 11,5 δις ώστε να μειωθεί το έλλειμμα;
 
Η επιστροφή της χώρας στις ευρωπαϊκές πολιτικές διεργασίες για την οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική της ολοκλήρωση μπορεί να βοηθήσει και στην επαναδιαπραγμάτευση των όρων των μνημονίου με στόχο να προσαρμοστούν αυτοί στις ευρωπαϊκές αξίες και πολιτικές. Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές έχουμε καλέσει την Κομισιόν να το κάνει, και για να πετύχουμε τον σκοπό αυτό σχεδιάζουμε ένα σύνολο νέων παρεμβάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
 
5.  Ποιες είναι οι προτάσεις των Οικολόγων Πρασίνων για την οικονομία ειδικά τώρα;
 
 

Νίκος Χρυσόγελος: Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο, προτείνουμε το δρόμο της λογικής, έναν τρίτο δρόμο: πραγματική μεταρρύθμιση με δίκαια μέτρα προς όφελος της κοινωνίας. Η Ελλάδα χρειάζεται να αλλάξει, να αναμορφώσει τη δομή της, να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες της προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον για τις νέες γενιές. Ο δρόμος αυτός βασίζεται στην πολιτική διαβούλευση, την συμμετοχική δημοκρατία, την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.

 

 

 

 
Εκτός από την διατύπωση νέων πολιτικών, η ομάδα των πράσινων στο ευρωκοινβούλιο δουλεύουμε, με τον δικό μου συντονισμό και σε συνεργασία με το προεδρείο της ομάδας, για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου για την οικονομία, την απασχόληση και τη βιωσιμότητα για τη χώρα μας. Με τη βοήθεια ειδικών αλλά και με αξιοποίηση των προτάσεων δουλεύουμε με τους συνεργάτες μου κείμενα πολιτικής σε 10 τομείς σημαντικούς για την οικονομία και την απασχόληση (γεωργία-κτηνοτροφία, τουρισμός, μεταφορές, ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ενέργεια, περιβάλλον, μετανάστευση, υγεία, νέοι, κοινωνική οικονομία). Στα σχέδια αυτά θα προσθέσουν με την εμπειρία τους και με καλά παραδέιγματα οι συνάδελφοι πράσινοι βουλευτές. Τα σχέδια πολιτικής για τους 10 αυτούς τομείς θα δοθούν για επιπλέον διαβούλευση και παρατηρήσεις εκ νέου σε ελληνικούς επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς και η τελική μας πρόταση προς την κοινωνία θα παρουσιαστεί στο συνέδριο που οργανώνει το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα στην Αθήνα, 9-11 Νοεμβρίου, ακριβώς για να στηρίξει τους έλληνες πράσινους και να εκφράσει την έμπρακτη αλληλεγγύη του προς την ελληνική κοινωνία (θα συμμετέχουν 350-500 εκπρόσωποι των 32 πράσινων κομμάτων, βουλευτές, ευρωβουλευτές, πράσινοι υπουργοί, εκλεγμένοι στην αυτοδιοίκηση κα).
Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές, με δική μου πρωτοβουλία, έχουν επεξεργαστεί και καταθέσει πρόταση 7 σημείων[1] για την υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας που δημοσιοποιήσαμε σε κοινή συνέντευξη τύπου ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ συμπροέδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ, στις 23 Μαίου, από το Στρασβούργο). Συνοπτικά:
 
  • Πακέτο Επενδύσεων Πράσινης Κοινωνικής Συμφωνίας (Green New Deal Investment Package). 
  • Προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τους στόχους τους για απασχόληση, εξάλειψη φτώχειας, κοινωνικό διάλογο και οικολογική βιωσιμότητα. 
  • Διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.
  • Επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων έως το 2016, αντί για το 2014. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) να χρηματοδοτήσει αυτή την παράταση.
  • Εξασφάλιση ευρωπαϊκής οικονομικής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα.
  •  Έλεγχος περιουσιών πολιτικών και στελεχών διοίκησης. Ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για καταθέσεις ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων.  
  • Οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί θα πρέπει να στηρίξουν άμεσα τις Ελληνικές Περιφέρειες και τους Δήμους στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας.
Αλλαγές πρέπει να γίνουν τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και στη χώρα μας στην οικονομία όσο και στο ίδιο το οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο, διαφορετικά όχι μόνο η ευρωζώνη αλλά και η ίδια η ευρωπαϊκή ιδέα κινδυνεύουν να ναυαγήσουν. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινό νόμισμα χωρίς κοινή νομισματική, φορολογική και οικονομική πολιτική, χωρίς τελικώς πολιτική ένωση.
 
Μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ενοποίηση της Ευρώπης
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε καταθέσεις αναλυτικές προτάσεις για μια πράσινη διέξοδο στην κρίση και την μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, μερικές από τις οποίες έχουν υιοθετηθεί από το ευρωκοινβούλιο (πχ. Έκθεση Σβεν Γκίγκολντ για μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ομόλογα έργου). Το ευρωκοινοβούλιο και με την σημαντική συμβολή των πράσινων ευρωβουλευτών έχει υπερψηφίσει σχέδια που οδηγούν σε μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική, νομισματική ένωση, μεγαλύτερη εποπτεία του τραπεζικού συστήματος ώστε να μην πληρώνει συνεχώς ο ευρωπαίος πολίτης τις λανθασμένες ή και τυχοδιωκτικές πολιτικές ορισμένων τραπεζών, αλλά και να διασφαλίζονται οι καταθέσεις των πολιτών σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας τράπεζας, σε νέες πηγές ιδίων πόρων για την ΕΕ (πχ φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών).
 
Οι αναγκαίες αλλαγές στην Ελλάδα:
Η βίαιη εσωτερική υποτίμηση δεν οδηγεί σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας και σε αναζωογόνηση της οικονομίας αλλά σε πλήρη διάλυση της. Φυσικά η τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Χρειάζεται λοποόν μια εναλλακτική στρατηγική που θα συνδυάζει τις παρεμβάσεις σε τρία επίπεδα ταυτοχρόνως:
- Κάλυψη των απωλειών εισοδημάτων με ένα είδος “κοινωνικού μισθού” και με διασφάλιση ενός μήνυμου μισθού αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους. Είναι απίθανο να βρεθούν πόροι για να αποκατασταθούν τα εισοδήματα στα επίπεδα που ήταν πριν την κρίση. Από την άλλη, η φτώχεια έχει χτυπήσει πλέον και τη μεσαία τάξη. Είναι απόλυτα ρεαλιστικό, όμως, οι υπάρχοντες πόροι από ευρωπαϊκά προγράμματα, ιδιωτικά και τοπικά κεφάλαια να κατευθυνθούν στοχευμένα στην ανάπτυξη σύγχρονων κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών ώστε να μειωθούν οι δαπάνες των νοικοκυριών για αυτούς τους τομείς και να εξισορροπηθεί η απώλεια εισοδημάτων από ένα είδος “κοινωνικού μισθού”. Επίσης, οργανωμένες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης, από κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά παντοπωλεία μέχρι ανταλλακτικά παζάρια και τράπεζες χρόνου θα μπορούσαν να ανακουφίσουν όσους και όσες σήμερα βίσκονται σε τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση.
 
- Αναζωογόνηση της οικονομίας και στροφή της σε πράσινη κατεύθυνση, μέσω ενός πράσινου επενδυτικού πακέτου που θα στηριχθεί με πόρους που θα προέλθουν από αναπρογραματισμό των αδιάθετων σήμερα πόρων του ΕΣΠΑ αλλά και σχεδιασμένη διεκδίκηση επιπλέον ευρωπαϊκής χρηματοδότησης από τα σχέδια “απασχόληση των νέων” και “Ευρώπη για την ανάπτυξη”. Όμως, η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας στο Επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης κ Hahn, παρά μόνο σχολικού επιπέδου εκθέσεις ιδέων που γράφτηκαν το 2003, μια εντελώς διαφορετική εποχή. Οι περιφέρειες έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης γιατί δεν έχουν επεξεργαστεί ένα επιχειρησιακό σχέδιο για την οικονομία, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, ώστε να ξέρουν ποια είναι η ανεργία στην περιοχή τους, ποιοι είναι οι άνεργοι και σε τι αντικείμενα έχουν γνώσεις και δεξιότητες, ποιες δυνατότητες υπάρχουν σε διάφορους τομείς ώστε να αναληφθούν στοχευμένες δράσεις για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ποια μέτρα/ενέργεις πρέπει να προωθηθούν και ποια καινοτόμα εργαλεία πρέπει να δημιουργηθούν για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους άνεργους και συνολικά ποιοι είναι οι τομείς που έχουν σημαντικό δυναμικό να αναπτυχθούν προς όφελος όμως της κοινωνικής συνοχής, της προστασίας του περιβάλλοντος, της απασχόλησης και της μακροχρόνια βιώσιμης ευημερίας των κοινωνιών.
 
- Μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, δίκαιο φορολογικό σύστημα που πετυχαίνει όχι μόνο δίκαιη ανακατανομή πλούτου αλλά και ενθαρρύνει την κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπέυθυνη επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειάζεται να εφαρμόσουμε διαφοροποίηση των συντελεστών ΦΠΑ ώστε να αναζωογονηθεί η οικονομία και οι επενδύσεις (κυρίως από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο) σε εκείνους τους τομείς που στηρίζουν την τοπική παραγωγή, βελτιώνουν την κοινωνική συνοχή, ενθαρρύνουν την κοινωνική καινοτομία, προστατεύουν το περιβάλλον, αναδεικνύουν τον ρόλο του πολιτισμού στην περιφερειακή ανάπτυξη, την ίδια στιγμή που μετατρέπουν τη χώρα μας σε κέντρο μια πραγματικά πράσινης επανάστασης στην οικονομία – τα νησιά μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο σε μια τέτοια κατεύθυνση. Έχω καταθέσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο, εκ μέρους του Οικολογικού Ανέμου, συγκεκριμένες προτάσεις για φορολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να υπάρξουν για το Ν. Αιγαίο. Αλλά και ως Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις για μια φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο να ελαφρυνθεί η εργασία και να επιβαρυνθούν αντικοινωνικές πρακτικές και η οικονομία – φούσκα. Χρειάζεται, όμως, να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή και η φοροαπάτη, γιατί χωρίς ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και από την άλλη δίκαια ανταποδοτικά προς την κοινωνία μέτρα λόγω της είσπραξης φόρων, δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνική συνοχή. Βασικό εργαλείο μιας τέτοια φορολογικής μεταρρύθμισης είναι η φορολόγηση με βάση την συνολική κινητή κι ακίνητη περιουσία από ένα ύψος και πάνω (στην Γερμανία συζητάνε για 500.000 ευρώ). Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει και στο σύστημα για την φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη διαμόρφωση ενός κοινού φορολογικού συστήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να μην υπάρχουν αθέμιτοι φορολογικοί “παράδεισοι” και διαφυγή των επιχειρήσεων από τη φορολογία, μέσω μεταφοράς εδρών σε χώρες με χαμηλούς συντελεστές φορολογίας.
 
Πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα των πολιτών
Να αναφέρω μερικά παραδείγματα για να μην νομίζei κάποιος ότι μιλάμε με γενικολογίες όταν αναφερόμαστε στην οικονομία:
Η χώρας μας είναι ελλεματική σε θέματα προϊόντων διατροφής αλλά και ενέργειας, όχι μόνο σε θέματα βαριών υποδομών και τεχνολογικά εξειδικευμένων προϊόντων. Το έλλειμα στα διατροφικά προϊόντα ανέρχεται σε 2,5 δις ευρώ ετησίως. Κάθε πολίτης λόγω απουσίας αξιόπιστου κι αναπτυγμένου δικτύου δημόσιων συγκοινωνιών σπαταλάει πάνω από 3000 ευρώ για κίνηση, στάθμευση, άδειες και συντήρηση του ΙΧ του. Για την εισαγωγή πετρελαίου και ορυκτών καυσίμων δαπανάμε πάνω από 10-12 δις ευρώ ετησίως. Οι περισσότερες ακτοπλοϊκές εταιρίες είναι πλέον στο κόκκινο λόγω της αύξησης των καυσίμων, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα το καύσιμο να συμμετέχει στο συνολικό κόστος του ταξιδιού σε ποσοστά 35% στην καλύτερη περίπτωση έως 65% για τα ταχύπλοα. Έτσι κινδυνεύουν τα νησιά να μείνουν χωρίς ακτοπλοϊκές ή άλλες συνδέσεις!
Ας το δούμε και από την πλευρά των νοικοκυριών, την πλευρά της οικιακής οικονομίας. Τα περισσότερα νοικοκυριά πληρώνουν αναλογικά σημαντικά ποσά για θέρμανση, δροσισμό και ηλεκτροδότηση των κατοικιών τους. Στοχευμένα προγράμματα, ιδιαίτερα με κοινωνικά κριτήρια, θα μπορούσαν να συμβάλλουν ταυτοχρόνως στην ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων αυτών των πολιτών και κοινωνικών ομάδων που είναι στα όρια της επιβίωσης και στην μείωση της κατανάλωσης ενέργειας μέσω εφαρμογών νέων πράσινων ενεργειακών συστημάτων. Αυτό θα είχε πολλαπλό αποτέλεσμα: μείωση της δαπάνης των νοικυριών για ΔΕΗ και πετρέλαιο, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας όχι μόνο για οικοδόμους αλλά και για πολλά νέα παιδιά που έχουν σπουδάσει παρόμοια αντικείμενα, αναζωογόνηση της οικονομίας, έσοδα τελικά στα ασφαλιστικά και στα δημόσια ταμεία.
 
Υπάρχουν λεφτά;
Που θα βρεθούν τα λεφτά, θα ρωτήσει κάποιος. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η χώρα αδυνατεί να αξιοποιήσει υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους, δεν κινητοποιεί υπάρχοντα κεφάλαια σε τοπικό επίπεδο, δεν δημιουργεί νέα, εναλλακτικά χρηματοδοτικά εργαλεία. Περιορισμένη είναι η αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων για την απασχόληση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο), το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, πόρων για βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου. Ένα άλλο παράδειγμα: πρόσφατα έστειλα επιστολή στον Υπουργό Εργασίας κ Βρούτση γιατί η Ελλάδα θα χάσει περίπου 2.000.000 ευρώ από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για εξοικονόμηση ενέργειας σε εκατοντάδες σπίτι φτωχών νοικοκυριών στην Β. Ελλάδα γιατί επί 7 μήνες δεν έχει καταφέρει μια υπηρεσία να υπογράψει ένα χαρτί, που μεταφέρει τις ευθύνες του προγράμματος από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) που καταργήθηκε στον ΟΑΕΔ που υποτίθεται ανέλαβε κάποιους από τους ρόλους του ΟΕΚ. Υπάρχουν επίσης τεράστια κεφάλαια που δαπανώνται σήμερα από τη χώρα λόγω ενός λανθασμένου μοντέλου ανάπτυξης και αν γίνονταν σοβαρές αλλαγές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Δεν κατάφερε η χώρα για το σχολικό έτος 2011-2012 (αλλά και προηγούμενα χρόνια) να αξιοποιήσει πόρους από το πρόγραμμα δωρεάν “φρούτα στα σχολεία” για να αντιμετωπίσει επισιτιστικά προβλήματα μαθητών σε σχολεία μεγάλων πόλεων αλλά και να ενσιχύσει τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων. Οι ευρωπαϊκοί πόροι για την αντιμετώπιση της ανεργίας, περίπου 2 δισεκατομμύρια, δεν στηρίζουν πραγματικά την απασχόληση αλλά χάνονται σε μη στοχευμένες δράσεις (κοινωφελής εργασία) και σε σεμινάρια που αντιμετωπίζονται ως βοήθημα ανεργίας κα.
 
Αν δούμε λίγο πιο πέρα από το σήμερα, την επόμενη προγραμματική 2014-2020 τόσο το Ευρωπαϊκό ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης όσο και το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα κατευθύνουν μεγάλο ποσοστό των πόρων τους σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε θεματα περιβάλλοντο. Αν τα νησιά παρήγαγαν την ενέργεια που χρειάζονται από ανανεώσιμες πηγές, μέσα από κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, τότε θα μπορούσαν να έχουν κάθε χρόνο στη διάθεσή τους μέχριν 350.000.000 ευρώ (ποσό που σήμερα πηγαίνει στις πετρελαϊκές εταιρίες) για να αναπτύξουν θέσεις εργασίας, κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Για να κατανοήσει κάποιος το ύψος αυτού του ποσού που σπαταλιέται ετησίως, ας συγκριθεί με το ποσό που περίμενε να λάβει η Περιφέρεια Ν Αιγαίου (18.000.000 για το 2012 αλλά είναι ζήτημα αν θα λάβει πάνω από 4-6.000.000 Ευρώ) ή τους πόρους που θα λάβει το Ν Αιγαίο για όλη την περίοδο 2007-2015 από ευρωπαϊκές πηγές (περίπου 140.000.000 Ευρώ). Δηλαδή κάθε χρόνο για τα μη διασυνδεμένα νησιά σπαταλιόνται για εισαγωγή πετρελαίου ποσό διπλάσιο από αυτό που θα λάβουμε από την ΕΕ μέσα σε 8 χρόνια! Είναι ή δεν είναι αδιέξοδο το μοντέλο που συνεχίζουμε να ακολουθούμε ως χώρα;
 

 

 

 

Και ένα σχέδιο βελτίωσης των δημοσιονομικών επιδόσεων βασισμένο στην αναζωογόνηση και το πρασίνισμα της οικονομίας, στην δημιουργία θέσεων εργασίας, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και φοροαπάτης, σε στοχευμένες περικοπές της σπατάλης και στην αναβάθμιση της διοίκησης.

 

 
6.Ποιες είναι οι δικες σας προτάσεις για την αναμόρφωση των Περιφερειών για την βελτίωση της λειτουργίας τους;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Προτείνουμε σε κάθε νησί, με συντονισμό του Περιφερειακού Συμβουλίου και της Περιφέρειας να οργανωθεί συστηματική διαβούλευση με στόχο να διαμορφωθούν μέσα από διάλογο οι βασικές κατευθύνσεις της περιφερειακής ανάπτυξης στο Ν. Αιγαίο και σε κάθε νησί, που θα εποτελεί και ένα σχέδιο διεξόδου από την κρίση βασισμένο στην μεταρρύθμιση της οικονομίας, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση και την ανάδειξη του περιβάλλοντος και του πολιτισμού ως εργαλείο περιφερειακής ανάπτυξης.
 
Έχουμε προτείνει -και στο πλαίσιο του διαλόγου για το σχέδιο στρατηγικού προγραμματισμού της περιφέρειας - να οργανωθούν από το Περιφερειακό Συμβούλιο και τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς μια σειρά θεματικές ημερίδες διαβούλευσης με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης, ειδικών κι εκπροσώπων ευρωπαϊκών θεσμών (περιλαμβανομένων των δ/νσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των Επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου) και φορέων που μπορούν να παρουσιάσουν καλές πρακτικές κι εμπειρίες, ιδιαίτερα σε θέματα πράσινης ενέργειας, μεταφορών, υγείας – κοινωνικών υπηρεσιών, πρωτογενούς παραγωγής, καινοτόμων εργαλειών χρηματοδότησης και μικροπιστώσεων κοινωνικής οικονομίας, δημιουργίας θέσεων εργασίας ιδιαίτερα για νέους.
 
Προτείνουμε σε κάθε νησί να τεθούν προτεραιότητες και να γίνουν επιλογές, να υπάρξει ένα συνεκτικό σχέδιο που θα προωθεί την αναζωογόνηση και πράσινη στροφή της οικονομίας σε κάθε νησί, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα,τηνεπιλογήτωνκατευθύνσεωντου τουριστικούμοντέλου,τηνπολιτισμικήαν αγέννηση,τηνενδυνάμωσητου ανθρώπινουκεφαλαίου. 
Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία (χρονικό όριο ο Ιούλιος του 2013), όλες οι προτάσεις και η κωδικοποίησή τους να ενσωματωθούν στημελέτη και να αξιολογηθούν σε μια νέα ειδική και πολύ καλύτερα προετοιμασμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου από κοινού με εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών, των επαγγελματικών φορέων και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για την παρακολούθηση και την συγκέντρωση όλου του υλικού και την κωδικοποίηση να δημιουργηθεί μια ομάδα εργασίας με υπαλλήλους της περιφέρειας,υπό την ευθύνη κάποιου αντιπεριφερειάρχη και κάποιου εκπροσώπου του Περιφερειακού Συμβουλίου.
 
Τανησιά πρέπεινααντιμετωπιστούν,στο πλαίσιοτουπεριφερειακούσχεδιασμού,  ωςέναδίκτυοαλληλο-συνεργαζόμενω κι αλληλοϋποστηριζόμενων οικοσυστημάτων, κοινωνιών και οικονομιών. Δενυπάρχει μέλλον στο Ν. Αιγαίο με το κάθε νησί να προσπαθεί να επιβιώσει μόνο του σε ένα περιβάλλον κρίσης. Στη μελέτη που έχει παρουσιασθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο από την Περιφέρεια θα πρέπει να ενσωματωθούν τουλάχιστον οι κατευθύνσεις που έχουν αποφασιστεί από το ίδιο το Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως πχ στα θέματα  του τρόπου αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βιώσιμης αλιείας, της αναζωογόνησης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου κ.ά. Πρέπει, επίσης, να αναλυθούν και να ληφθούν κυρίαρχα υπ όψη οικατευθύνσειςκαιοι δυνατότητεςγιατην περιφέρειαΝ.Αιγαίουπου προκύπτουναπότιςνέες ευρωπαϊκέςπολιτικές (πχνέα Κοινή ΑγροτικήΠολιτική,νέαΑλιευτικήΠολιτική, πολιτικήσυνοχής,πράσινηοικονομία,κ.ά.).Θεωρητικέςπροσεγγίσειςήάγνοιααυ τώντωνπολιτικώνθα οδηγήσουντόσοσεαστοχίατου σχεδιασμού όσοκαισεαδυναμίανα αξιοποιηθούνοιευρωπαϊκοί πόροιγιατίοιΚανονισμοίτωνΤαμείωναλλάζουνσημαντικά. Ηακολούθησητηςπεπατημένης τουπαρελθόντοςθαοδηγήσεισε εκτροχιασμότουσχεδιασμού.
Η Περιφέρεια πρέπει επίσης να παρουσιάζει μετά από την ολοκλήρωση του στρατηγικού προγραμματισμού και των επιχειρησιακών σχεδίων για κάθε τομέα και νησί, ένα σχέδιο γιατοπώςθαμπορούσαν να προχωρήσουνχωρίςυπερβολικές γραφειοκρατικέςδιαδικασίεςαλλάμεπεριβαλλοντικάκαι κοινωνικάυπεύθυνο τρόποοιεπενδύσεις,κυρίωςαπότουςπολίτες, τις μικρομεσαίες καιτιςκοινωνικέςσυνεταιριστικές επιχειρήσεις στη βάση του συμφωνημένου σχεδίου.
 
Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ προτείνει τη μετατροπή του Ν.Αιγαίου σε μια περιφέρεια πρωτοπόρο σε θέματα πράσινης οικονομίας, πολιτισμού, προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας καθώς και σε περιοχή με ισχυρή κοινωνική συνοχή. Και η περιφέρεια μας διαθέτει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να πετύχει κάτι τέτοιο. Ακόμα και στα θέματα της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στην Σύρο έχουμε καταθέσειαλλά και το Περιφερειακό Συμβούλιο έχει συζητήσεισειρά προτάσεωνγιατοπρασίνισματουσημαντικούαυτούκλάδου. Επίσης,έχουμεκαταθέσειπροτάσειςγιατοπρασίνισματηςακτοπλοϊαςώστενα επιβιώσεικαινααναδιοργανωθείώστεπράγματιναμπορείναανταποκριθείστις σύγχρονεςανάγκεςμετακίνησηςκαιεπικοινωνίας κατοίκων,επισκεπτώνκαιπροϊόντων12μήνεςτοχρόνο.
Απαιτείται, όμως, κα καλύτερη οργάνωση της Περιφέρειας και ενσωμάτωσ'η της στην ευρωπαϊκή διαδικασία ώστε να μπορούν να επωφεληθούν όλες οι περιοχές, ιδιαίτερα οι νησιωτικές κι ορεινές και γενικότερα όσες αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα συνοχής. Στα πλαίσια της καλύτερης οργάνωσης προτείνουμε:
(α) Ενδυνάμωση συνεργασίας με άλλες περιφέρειες σε θέματα οργάνωσης, στο πλαίσιο αυτό συνεργασία με την ελληνογερμανική συνεργασία περιφερειών, δήμων και πολιτών
(β) Δημιουργία υπηρεσιακής δομής στην περιφέρεια όχι απλώς για τα περιφερειακά προγράμματα αλλά για την ενασχόληση με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και συζητήσεις σε θέματα ευρωπαϊκής περιφερειακής ανάπτυξης.
(γ) Δημιουργία στο περιφερειακό συμβούλιο μιας ad hoc επιτροπής για θέματα ευρωπαϊκών πολιτικών, περιφερειακής ανάπτυξης και συνοχής.
(δ) Δημιουργία ενός Ταμείου Συνοχής στο εσωτερικό της περιφέρειας μας.
 
7. Ειδικά για τους λαθρομετανάστες γιατί έφθασε η κατάσταση σε αυτό το σημείο και πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα ;
 
Η μετανάστευση είναι ένα σύνθετο θέμα και κάθε απλοϊκή προσέγγιση δεν βοηθάει την κατανόηση και επίλυσή του. Στη διάρκεια του 2009, περίπου 3.000.000 άτομα μετανάστευσαν προς κάποιο από τα κράτη μέλη της ΕΕ, ενώ τουλάχιστον 1.900.000 άτομα αναφέρεται ότι μετανάστευσαν από κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ.    Την ίδια στιγμή που η Βρετανία δήλωσε τον μεγαλύτερο αριθμό εισερχόμενων μεταναστών (566.500), δήλωσε επίσης τον μεγαλύτερο αριθμό εξερχόμενων μεταναστών το 2009 (368.000).  
Είναι γεγονός ότι το μεταναστευτικό στην Ελλάδα έχει ιδιαιτερότητες. Η Ελλάδα ήταν μέχρι πριν δυο δεκαετίες χώρα αποστολής και όχι υποδοχής μεταναστών. Μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ άρχισε να γίνεται χώρα υποδοχής μεταναστών. Βασικό πρόβλημά της είναι ότι βρίσκεται κοντά σε εμπόλεμες κι εύφλεκτες περιοχές, έχει τεράστιο μήκος συνόρων, διαθέτει μια αναποτελεσματική διοίκηση που αδυνατεί να μετασχηματίσει σε πράξεις τις όποιες πολιτικές και νομοθεσίες υιοθετεί, ενώ δεν έχει κατορθώσει να εφαρμόσει με αποτελεσματικό τρόπο μια ολοκληρωμένη πολιτική για το μεταναστευτικό. Και το κυριότερο, δεν έχει αναδείξει το θέμα ως κατ΄εξοχήν ευρωπαϊκό, παγιδευμένη σε μια εσωτερικοποίηση του θέματος και μετατροπή του σε στοιχείο κομματικής αντιπαράθεσης. Παρόλα αυτά η Ελλάδα δεν έχει από τα υψηλότερα ποσοστά μεταναστών σε σχέση με τον πληθυσμό της, όπως φαίνεται από όλα τα διαθέσιμα στοιχεία.
Η υπάρχουσα νομοθεσία δεν εφαρμόζεται. Ο νόμος που είναι σε ισχύ προβλέπει κέντρα υποδοχής για ένα μικρό διάστημα όπου θα πρέπει να γίνεται ο υγειονομικός έλεγχος και μετά τα άτομα να στέλνονται σε κέντρα διαχωρισμού (screening centers), όπου ξεχωρίζουν τους πρόσφυγες δηλαδή άτομα που διώκονται για τις πολιτικές, θρησκευτικές, σεξουαλικές επιλογές τους, από τους οικονομικούς μετανάστες. Οι πρώτοι θα έπρεπε να προωθούνται προς την διαδικασία ασύλου, ώστε να τοποθετηθούν κάτω από προστατευτική κοινωνική ομπρέλα όπως ορίζει η Συνθήκη της Γενεύης, και οι δεύτεροι θα έπρεπε ν' αξιολογούνται σύμφωνα με την ανάγκη που έχει η χώρα για εργατικό δυναμικό, ενώ οι υπόλοιποι μπορούν να προωθούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που χρειάζονται μετανάστες ή να στέλνονται πίσω με ειδικό πρόγραμμα της Ε.Ε για εθελοντικό επαναπατρισμό στις χώρες προέλευσης. Σήμερα παρατηρούνται τεράστια προβλήματα σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες.
Αρκετοί από τους αλλοδαπούς που εισέρχονται στην χώρα θα μπορούσαν να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Το καθεστώς πρόσφυγα δίνει την δυνατότητα σε όποιον το λάβει να έχει χαρτιά που του επιτρέπουν να μετακινείται στις ευρωπαϊκές χώρες. Η αναποτελεσματικότητα, όμως, του συστήματος χορήγησης ασύλου αποτυπώνεται καλύτερα στα παρακάτω στοιχεία. Εκτιμάται ότι στο 20%-40% των εισερχομένων στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποδοθεί το καθεστώς ασύλου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας για τον αριθμό των ανθρώπων που συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο ή παραμονή στην Ελλάδα το 2011, ο αριθμός αυτών που ενδεχομένως να δικαιούνταν καθεστώς ασύλου κυμαίνεται μεταξύ 20.000 και 40.000 ανθρώπων. Παρόλα αυτά και πάλι σύμφωνα με την αστυνομία κατατέθηκαν την ίδια χρονιά μόνο 9311 αιτήσεις ασύλου, ενώ μόλις 587 από αυτές έγιναν δεκτές, χωρίς μάλιστα να είναι απαραίτητο να είναι αιτήσεις που υποβλήθηκαν την ίδια χρονιά.
Όπως καταγγέλλουν οι οργανώσεις που ασχολούνται με το θέμα (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, Ελληνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες, Διεθνής Αμνηστία) η όλη κατάσταση στη διαδικασία χορήγησης ασύλου ήταν για πολλά χρόνια τραγική.
Η Ελλάδα δεν κατάφερε να εφαρμόσει τη νομοθεσία ούτε να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους, ύψους τουλάχιστον 319.000.000 Ευρώ. Δεν έχουν αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση διαχρονικά οι διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι για να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν με νομικούς, ιατρικό προσωπικό, μεταφραστές και γενικότερα εξειδικευμένο προσωπικό κέντρα υποδοχής και κέντρα διαχωρισμού. Σε ό,τι αφορά τον επαναπατρισμό, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη αφού μέχρι πρόσφατα εκκρεμούσαν στην Ελλάδα 3.000 αιτήσεις για εθελοντικό επαναπατρισμό - επιστροφή που δεν παίρνουν απάντηση, αν και υπήρχαν διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι για κάτι τέτοιο.
Από την άλλη, τα κέντρα διαχωρισμού στερούνται εξειδικευμένων γιατρών που να αναγνωρίζουν τα θύματα βασανιστηρίων. Εάν τα άτομα αυτά πάρουν τον δρόμο για την Αθήνα κινδυνεύουν με σύλληψη και επαναπροώθηση τους στις χώρες από όπου διέφυγαν γιατί όμως ήταν σε κίνδυνο η ζωή τους. Συνεπώς, εάν επαναπροωθηθούν, κινδυνεύουν να εκτελεσθούν ή να υποστούν εκ νέου βασανιστήρια. Με πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας και της Ε.Ε πραγματοποιούνται σεμινάρια σε όλες τις πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας, όπου εκπαιδεύονται γιατροί με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στις δομές που πρέπει να δημιουργηθούν με βάση τον νέο νόμο. Μέχρι στιγμής όμως, δεν έχει έχουν αναπτυχθεί οι δομές αυτές, ενώ το Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, μια εθελοντική οργάνωση όπου εξειδικευμένοι γιατροί εξέταζαν τα θύματα βασανιστηρίων (στη διάρκεια λειτουργίας του εξυπηρέτησε 10.000 άμεσα θύματα και 30.000 μέλη των οικογενειών τους) έκλεισε λόγω αδυναμίας χρηματοδότησής του, την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να απορροφήσει τους πόρους που της αναλογούσαν από το Eυρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοδότησης για Πρόσφυγες (European Refugee Fund).  
Τέλος, υπήρχε τεράστιο πρόβλημα υποστελέχωσης. Οι σχετικές επιτροπές αποτελούνται από δικηγόρους και αστυνομικούς. Στη δε Αστυνομία Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη δίδονταν μέχρι πρόσφατα μόνο 20 άδειες εισόδου την εβδομάδα για κατάθεση αιτήσεως ασύλου, ενώ έξω περιμένουν εκατοντάδες ανθρώπων επί 24ώρου βάσεως. Μα πως μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν το σύνολο του προσωπικού που εργάζεται γι'αυτό είναι μόνο 11 άτομα;
 
 

Σε πραγματική αναζήτηση λύσεων, όχι λαϊκίστικη εκμετάλλευση του θέματος

 

Η οποιαδήποτε απόπειρα ολοκληρωμένης προσέγγισης στο σύνθετο αυτό πρόβλημα, οφείλει να αναγνωρίσει ορισμένα βασικά στοιχεία. Κάθε κοινωνία χρειάζεται ένα σημαντικό αριθμό μεταναστών για δραστηριότητες που δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο από το τοπικό ανθρώπινο δυναμικό. Η Γερμανία, η Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρειάζονται σημαντικό αριθμό μεταναστών για να μπορεί να διατηρείται η ποιότητα των υπηρεσιών του συστήματος υγείας τους. Αν ξαφνικά έφευγαν από αυτές τις χώρες οι νοσοκόμες και οι νοσοκόμοι που κατάγονται από άλλες χώρες, τότε πιθανά οι υπηρεσίες υγείας θα κατέρρεαν. Αλλά μήπως και στην Ελλάδα δεν θα είχαν χιλιάδες οικογένειες πρόβλημα αν ξαφνικά έφευγαν ή διώχνονταν οι οικιακοί βοηθοί, οι γυναίκες που φροντίζουν ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες, με δεδομένη την απουσία δομών κοινωνικής στήριξης προς αυτά τα άτομα από το ΕΣΥ; Επίσης, πόσες από τις αγροτικές δραστηριότητες θα μπορούσαν να εκτελούνται χωρίς τη βοήθεια εργατικών χεριών μεταναστών;
Από την άλλη, όμως, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ξεπεραστούν οι δυνατότητες που έχει μια χώρα στο να απορροφήσει ή να φιλοξενήσει μετανάστες. Οι δυνατότητες, όμως, αλλάζουν αν το θέμα των μεταναστών αφορά σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο στην Ελλάδα, όπου οι μετανάστες παγιδεύονται λόγω της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ. Η εν λόγω Συνθήκη έχει κυριολεκτικά βουλιάξει και στην ουσία καταργηθεί από κάποια κράτη μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) του Συμβουλίου της Ευρώπης, για εξαίρεση της Ελλάδας [9]. Πιο συγκεκριμένα ζητήθηκε από όλες τις χώρες του Shengen να μην επαναπροωθούν στην Ελλάδα μετανάστες ακόμη και αν μπήκαν στην Ευρώπη διασχίζοντας τα Ελληνικά σύνορα. Βέβαια, η απόφαση του δικαστηρίου δεν είναι αρκετή για να καταργηθεί ή τροποποιηθεί η Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Δεν πρέπει να παρασύρεται η δημόσια ζωή από μονοδιάστατες προσεγγίσεις, ούτε φυσικά να κλείνει τα μάτια μπροστά σε υπαρκτά προβλήματα. Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι πολύ πιο σύνθετο και επομένως, απαιτούνται συγκροτημένες πολιτικές και πρακτικές που δίνουν λύσεις, και όχι πρόχειρες δημαγωγικές προσεγγίσεις σε βάρος των μεταναστών στην ανίερη προσπάθεια ψηφοθηρίας και προεκλογικής κομματικής προβολής. Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.
 

Οι πολιτικές δυνάμεις που επενδύουν στα προβλήματα για να κερδίσουν εκλογική επιρροή, προβάλλουν λαïκίστικες, επικίνδυνες, απάνθρωπες κι ανεδαφικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα. Ούτε με τις ευρωπαïκές και ελληνικές αξίες συνάδουν τέτοιες ιδέες, ούτε και με την κοινή λογική.

 

 

Έρχονται άνθρωποι στη χώρα μας που κινδυνεύει η ζωή τους από τους πολέμους, βασανιστήρια ή διώξεις. Θα τους πετάξουμε στη θάλασσα; Έτσι αντιμετώπισαν τους έλληνες οι ευρωπαϊκές χώρες όταν διέφευγαν σε άλλες χώρες στη διάρκεια της δικτατορίας; Έρχονται άνθρωποι που φαντάζονται ότι στην Ευρώπη είναι ο παράδεισος.

 

Η κρίση στη Συρία θα αυξήσει τα κύματα ανθρώπων που απελπισμένοι προσπαθούν να διαφύγουν στην Ευρώπη, μέσω κυρίως των νησιών. Βλέπουμε ήδη τα πρώτα σημάδια. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20.000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων από 1.200.000 ανθρώπων. Οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες σε Ιορδανία, Ιράκ, Λίβανο και Τουρκία υπολογίζονται στους 192.000, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνεται καθημερινά εξαιτίας της κλιμακούμενης βίας και της ανθρωπιστικής κρίσης στο εσωτερικό της χώρας. Πόσο είναι προετοιμασμένη η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα για τέτοια κατάσταση; Δυστυχώς, δεν είναι, όπως βλέπουμε να συμβαίνει στην περίπτωση των απελπισμένων ανθρώπων που έχουν φτάσει στη Σύμη τώρα ή σε πολλά άλλα νησιά παλιότερα.
Τι δεν μπορεί να γίνει, λοιπόν, παρόλο που μερικές πολιτικές δυνάμεις και ένα μέρος της κοινωνίας το προβάλλουν ως λύση καθαρά για ψηφοθηρικούς και εκλογικούς λόγους:
Το μεταναστευτικό είναι, φυσικά, ένα σύνθετο θέμα. Η Ελλάδα μέχρι πριν 2 δεκαετίες ήταν χώρα αποστολής κι όχι υποδοχής μεταναστών. Βρέθηκε απροετοίμαστη μπροστά σε μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα της εποχής ενώ είναι κοντά σε εύφλεκτες περιοχές. Έχει τεράστιο μήκος συνόρων που είναι αδύνατο να κλείσουν αεροστεγώς. Και δεν έχει αναδείξει επαρκώς την ευρωπαϊκή διάσταση του θέματος. Απαιτούνται, σίγουρα, συγκροτημένες πολιτικές και πρακτικές που δίνουν λύσεις. Όμως, το τελευταίο διάστημα φαίνεται να επικρατούν στην πολιτική ζωή προσεγγίσεις που αντί να διευκολύνουν την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων, εμποδίζουν τις λύσεις. Ακραίες φωνές υποστηρίζουν ότι η λύση στο μεταναστευτικό είναι “επιχειρήσεις σκούπα”, στρατόπεδα κράτησης, φράκτης στα σύνορα και απελάσεις, ώστε να “απαλλαγούμε” από τους 400.000 μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά (και ίσως και από αυτούς που έχουν;).
Παρόμοιες απόψεις είναι επικίνδυνες και μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και συμπολίτες μας, Έλληνες, που αυτή την εποχή μεταναστεύουν σε άλλες χώρες αναζητώντας εκεί μια καλύτερη τύχη. Αλλά κυρίως αυτές οι απόψεις – που τις προωθούν δυνάμεις που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν εκλογικά τα προβλήματα που υπάρχουν - είναι εντελώς ανεδαφικές και αν εφαρμόζονταν θα συνεπάγονταν μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Μπορεί στα σοβαρά να θεωρηθούν εφαρμόσιμα (ακόμα και αν παρέβλεπε κανείς την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγεται μια τέτοια πρόταση) όσα υποστηρίζουν οι ακραίες φωνές, δηλαδή ότι σε συνθήκες ειρήνης μπορούν 400.000 μετανάστες να συλληφθούν, να κρατηθούν σε στρατόπεδα για μέρες και τελικώς να μεταφερθούν στα σύνορα για να απελαθούν;
Η σύλληψη 400.000 μεταναστών θα απαιτούσε την μεγαλύτερη στρατιωτική κινητοποίηση μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Και ας πούμε ότι συλλαμβάνονται 400.000 άνθρωποι. Πού θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να παραμείνουν υπό φρούρηση; Σε ξερονήσια, όπως πρότεινε ένας φιλόδοξος αρχηγός “νέου” κόμματος; Εδώ δεν μπορούν να εξασφαλιστούν ελάχιστες συνθήκες διαβίωσης για τους νησιώτες, θα εξασφαλιστούν συνθήκες κράτησης για 400.000 ανθρώπους; Σε ποιές άλλες περιοχές θα μπορούσαν να στηθούν στρατόπεδα κράτησης για τόσους ανθρώπους; Και για πόσες μέρες; Και ας πούμε ότι κρατούνται μερικές εβδομάδες σε στρατόπεδα. Πού θα μεταφερθούν μετά για να απελαθούν; Στον Έβρο; Υπάρχει δυνατότητα να “συγκεντρωθούν” στον Έβρο 400.000 άνθρωποι, η μισή περίπου Θεσσαλονίκη; Πώς θα μεταφερθούν για να φτάσουν τόσο πολύ άνθρωποι στον Έβρο; Και πώς θα εξαναγκαστούν να διασχίσουν τα σύνορα χωρίς τη θέλησή τους για να περάσουν στην Τουρκία; Και οι Τούρκοι θα δέχονταν ευχαρίστως 400.000 μετανάστες να απελαθούν στη χώρα τους; Και οι απελπισμένοι μετανάστες θα σταματούσαν μπροστά σε έναν φράχτη μερικών χιλιομέτρων στον Έβρο; Δεν θα προσπαθούσαν να φτάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα από άλλο μέρος των ελληνικών συνόρων; Είναι δυνατόν να κλείσουν τα χιλιάδες χιλιόμετρα ελληνικών συνόρων, ώστε να μην μπαίνει ούτε ένας μετανάστης στην Ελλάδα;
Όσοι προβάλλουν τέτοιου τύπου ανοησίες ως λύση στο μεταναστευτικό – και δεν είναι δυστυχώς μόνο περιθωριακοί τύπου που κραδαίνουν μαχαίρια και καδρόνια αλλά και βουλευτές, πρώην υπουργοί ή φιλόδοξοι αρχηγοί και υπαρχηγοί κομμάτων που υπόσχονται ότι έτσι θα σώσουν την Ελληνική κοινωνία - δεν απαντούν και στο ερώτημα ποιο θα ήταν το οικονομικό κόστος της υλοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής: σύλληψη, κράτηση σε στρατόπεδα, διατροφή, μεταφορά στα σύνορα, κινητοποίηση ενός τεράστιου μηχανισμού για μήνες, αν όχι χρόνια. Δεν θα χρειάζονταν μερικά δισεκατομμύρια που θα έπρεπε να πληρώσουν οι πολίτες σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης; Όπως και ο “φράκτης” στα σύνορα, θα έπρεπε να βγουν από τις τσέπες των πολιτών. Η ΕΕ ή κάποιος άλλος δεν θα πλήρωνε έστω ένα Ευρώ για τέτοιες πρακτικές.
Κι όμως, όλη αυτή η φαντασίωση υποστηρίζεται σοβαρά ως λύση στο μεταναστευτικό!
Σε αντίθεση με τέτοιες ανοησίες που προβάλλονται από κόμματα και πολιτικούς που επιδιώκουν τα εκμεταλλευτούν την αγωνία και τον φόβο των πολιτών και όχι να επιλύσουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της απουσίας της διοίκησης, υπάρχουν ρεαλιστικές και βιώσιμες λύσεις, που δεν προωθούνται. Λύσεις που απαιτούν, όμως, ανθρωπιστική προσέγγιση, συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και πρακτικές, “έξυπνες” ιδέες.
Γινεται πολύ συζήτηση για την κατάσταση στον Αγ. Παντελεήμονα λόγω της παρουσίας μεταναστών. Δεν θα μπορούσε, με πόρους για τους μετανάστες, να δημιουργηθεί, με τη συμμετοχή για παράδειγμα 100 μεταναστών και ελλήνων ικανών να παρέχουν παρόμοιες υπηρεσίες, ένα σχήμα ¨βοήθεια στο σπίτι” για ηλικιωμένους και άτομα που έχουν ανάγκη και κατοικούν στην περιοχή; Η διοίκηση αφήνει τους Χρυσαυγίτες να το παίζουν προστάτες των ηλικιωμένων της περιοχής αντί να αξιοποιεί τους ευρωπαϊκούς πόρους στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής. Θέσεις εργασίας για Έλληνες αλλά και μετανάστες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σε κέντρα πρώτης υποδοχής μεταναστών και σε κέντρα διαχωρισμού (screening centers), όπως προβλέπει μια ανθρωπιστική μεταναστευτική πολιτική. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, θέσεις εργασίας για κοινωνικούς λειτουργούς, γιατρούς, νομικούς, διερμηνείς, νέους που έχουν σπουδάσει ανθρώπινα δικαιώματα κα.
Δεν θα μπορούσε η παρουσία μεταναστών να αποτελέσει μια ευκαιρία για να γίνει η χώρα μας κέντρο διεθνών σπουδών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, γέφυρα διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών, μια μεσογειακή “Ελβετία του πολιτισμού και των τεχνών”;
Πώς μπορούμε να αγνοούμε ότι ακόμα και στην εποχή της κρίσης υπάρχουν πολλές οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες στην Ελλάδα που χρειάζονται τα εργατικά χέρια που προσφέρουν οι μετανάστες; Πόσες οικογένειες με ηλικιωμένα άτομα και άτομα με προβλήματα υγείας δεν θα έμεναν ξεκρέμαστα αν έφευγαν ξαφνικά όλες οι γυναίκες μετανάστριες που φροντίζουν αυτά τα άτομα;
Από την άλλη, γιατί να παγιδεύονται μέσα στα ελληνικά σύνορα άνθρωποι που θέλουν απλώς να περάσουν από την Ελλάδα για να κατευθυνθούν αλλού; Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι μετανάστες και αιτούντες άσυλο παγιδεύονται στην Ελλάδα, ενώ θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες μέσω της Ελλάδας. Η λύση, λοιπόν στο θέμα των μεταναστών - όπως και στην οικονομία - είναι περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη καθώς κι αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης στην Ελλάδα που θα αποφορτίσουν την πίεση στην Ελλάδα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το θέμα της προετοιμασίας και βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα κύματα προσφύγων που αναμένονται από τη Συρία προς τα κράτη μέλη της ΕΕ, με κύρια είσοδο την Ελλάδα, έθεσε με γραπτή ερώτησή του προς την Κομισιόν ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.
 
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, προκαλούν το βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις ανθρώπων. Περισσότερα από 20.000 υπολογίζονται έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων και της καταστολής, ενώ πάνω από 1.200.000 άνθρωποι υπολογίζεται ότι έχουν εκτοπιστεί από τις περιοχές και τα σπίτια τους.
 
Σύμφωνα με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHRC) οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από τη Συρία , ή οι αναμενόμενοι να καταγραφούν, ανέρχονται σε 278.392, ενώ ο αριθμός τους αυξάνεται καθημερινά. Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η UNHRC, η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προς τις γειτονικές χώρες υποδοχής προσφύγων (Τουρκία, Λίβανος, Ιράκ κα) είναι πιθανόν να μην επαρκέσει για κάλυψη των διευρυμένων αναγκών.
 
Η χώρα μας αδυνατεί να ανταποκριθεί από μόνη της, παρά την κάποια οριακή βελτίωση των δομών της σε θέματα ασύλου. Στο ζήτημα απαιτείται ευρωπαϊκή πολιτική κι αλληλεγγύη. Από την άλλη η Ελλάδα καταγγέλεται από διεθνείς οργανισμούς ότι εμποδίσει ακόμα και την υποβολή αιτημάτων για παροχή ασύλου σε προερχόμενους από τη Συρία. Ιδιαίτερα τα νησιά στο Αιγαίο είναι ελάχιστα προετοιμασμένα από άποψη ανθρώπινου δυναμικού, γνώσης σχετικά πως διαχειρίζεται κανείς πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές με βάση το διεθνές δίκαιο αλλά και υποδομών. Μια κυνική και ρατσιστική αντίληψη που αρχίζει να επικρατεί σε μέρος της κοινωνίας υπό την πίεση ακροδεξιών ομάδων οδηγεί σε εποχής βαρβαρότητας, όταν οι κοινωνίες αδιαφορούσαν πλήρως για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των ανθρώπων που προσπαθούν απελπισμένα να διαφύγουν από περιοχές που βομβαρδίζονται ή απειλείται άμεσα η ζωή τους και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο πρέπει να τυγχάνουν προστασίας - εφόσον τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις - ως πρόσφυγες.
 
Με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Νίκος Χρύσογελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, επισημαίνει τα εξής κρίσιμα σημεία όπου απαιτείται παρέμβαση της ΕΕ στο θέμα:
  1. Χρειάζεται να δημιουργηθούν μηχανισμοί, οικονομικοί και άλλοι, ώστε να αντιμετωπιστεί συλλογικά και αλληλέγγυα το ζήτημα των προσφύγων, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων και ειδικά των παιδιών, που προέρχονται από τη Συρία.
  2. Χρειάζεται σαφές σχέδιο επιμερισμού της ευθύνης προστασίας των προσφύγων από τη Συρία στις διάφορες χώρες και όχι μόνο στις χώρες εισόδου, με δεδομένο άλλωστε ότι υπάρχουν πολλοί πρόσφυγες που επιθυμούν να συνδεθούν με τις οικογένειες τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
 
Δήλωση Νίκου Χρυσόγελου:
«Η ΕΕ οφείλει να συνεργαστεί με την Ελλάδα και να αυξήσει τον διατιθέμενο προϋπολογισμό των έκτακτων μέτρων στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων 2008-2013, έτσι ώστε  να σχεδιαστούν και υλοποιηθούν δράσεις που θα βοηθήσουν στη βέλτιστη διαχείριση του αναμενόμενου κύματος προσφύγων από τη Συρία. Ειδικά η καλή προετοιμασία των ελληνικών νησιών για την υποδοχή προσφύγων είναι απαραίτητη έτσι ώστε να αποφευχθεί μια ενδεχόμενη ανθρωπιστική κρίση αλλά ταυτόχρονα να μην επιβαρυνθούν οι τοπικές κοινωνίες με τη διαχείριση πολλών και πολύπλοκων ζητημάτων που χρειάζονται και τεχνογνωσία και οικονομικούς πόρους.
Η χώρα μας είναι αλήθεια ότι έχει επανειλημμένα καταδικασθεί για παραβιάσεις δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές της Ύπατης Αρμοστείας καθιστούν σαφές ότι η αίτηση ασύλου δεν είναι εγκληματική πράξη και ότι οι επ' αόριστον και υποχρεωτικές μορφές κράτησης συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Η εγκατάλειψη ανθρώπων σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης - όπως ήδη συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις - αποτελεί πλήγμα στον πολιτισμό μας και προσβολή σε όσα βιίωσαν έλληνες πρόσφυγες στο πέρασμα της ιστορίας. Η κρίση στην Ελλάδα δεν πρέπει να αποτελέσει μια αφορμή για επιδείνωση των δικαιώματων ατόμων που προσπαθούν να διαφύγουν από εμπόλεμες περοχές, όπως είναι η Συρία.
Η ΕΕ χρειάζεται να συμβάλλει με δράσεις και πρωτοβουλίες ώστε να παρέχεται η διεθνής προστασία που δικαιούνται οι αιτούντες άσυλο και να μην αφεθεί η Ελλάδα μόνη της να αντιμετωπίσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Ειδικά σήμερα που αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της σε καιρό ειρήνης.
Η ΕΕ δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια της και να αρνείται το πρόβλημα. Αφήνουμε έτσι, όλοι μας, χώρο για ανάπτυξη ρατσιστικών πρακτικών. Αλλά και η ελληνική κοινωνία πρέπει να επιλέξει την ανάπτυξη και όχι την απαξίωση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων ως την απάντηση στην κρίση».
 
 
(Ακολουθει ολόκληρο το κείμνενο της ερώτησης)
Θέμα: «Κύματα προσφύγων από τη Συρία προς την ΕΕ»
 
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20.000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων από 1.200.000 ανθρώπων. Σύμφωνα με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHRC) οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από τη Συρία , ή οι αναμενόμενοι να καταγραφούν ανέρχονται σε 278.392, ενώ ο αριθμός τους αυξάνεται καθημερινά. Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η UNHRC, η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προς τις γειτονικές χώρες υποδοχής προσφύγων είναι πιθανόν να μην επαρκέσει για κάλυψη των διευρυμένων αναγκών, με αποτέλεσμα να αναμένονται κύματα προσφύγων προς τα κράτη μέλη της ΕΕ, με κύρια είσοδο την Ελλάδα, η οποία έχει επανειλημμένα καταδικασθεί από το ΕΔΔΑ για παραβιάσεις δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο.  Από την άλλη, η χώρα αδυνατεί να ανταποκριθεί από μόνη της, παρά την κάποια οριακή βελτίωση των δομών της σε θέματα ασύλου, σε ένα θέμα όπου απαιτείται ευρωπαϊκή πολιτική κι αλληλεγγύη.
 
Ερωτάται η Επιτροπή:
  1. Ποιους μηχανισμούς, οικονομικούς ή άλλους, προτίθεται να ενεργοποιήσει άμεσα για την επίτευξη της συλλογικής και αλληλέγγυας αντιμετώπισης, των προσφύγων, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων, που προέρχονται από τη Συρία, και αρχίζουν να φτάνουν στα ελληνικά κι ευρωπαϊκά σύνορα με προορισμό τα κράτη μέλη της ΕΕ; Είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με το Κράτος Μέλος και να αυξήσει τον διατιθέμενο προϋπολογισμό των "έκτακτων μέτρων" στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων 2008-2013, προκειμένου να σχεδιαστούν και υλοποιηθούν δράσεις που θα βοηθήσουν στη βέλτιστη διαχείριση του αναμενόμενου κύματος νέων προσφύγων;
  2. Έχει προετοιμάσει σχέδιο για επιμερισμό της ευθύνης προστασίας των προσφύγων στις διάφορες χώρες, και όχι μόνο στις χώρες εισόδου, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι επιθυμούν να συνδεθούν με οικογένειες τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες;
  3. Πώς θα διασφαλίσει την εφαρμογή από τα Κράτη Μέλη των νέων κατευθυντήριων γραμμών της Ύπατης Αρμοστείας που καθιστούν σαφές ότι η αίτηση ασύλου δεν είναι εγκληματική πράξη και ότι οι επ' αόριστον και υποχρεωτικές μορφές κράτησης συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου;
  4. Έχει λάβει μέτρα για ουσιαστική κι αποτελεσματική αντιμετώπιση συγκεκριμένων παραλήψεων ή πρακτικών κρατών μελών, όπως της Ελλάδας, που καταστρατηγούν την διαδικασία ασύλου, καταπατώντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας και των αιτούντων άσυλο, αφήνοντας χώρο για ανάπτυξη ρατσιστικών πρακτικών;  Ποια είναι αυτά;
 
 

 

Παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

 

 

Η ετήσια έκθεση προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (LIBE) για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάστηκε σε δημόσια ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, υπό την αιγίδα του Νίκου Χρυσόγελου ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινβούλιο. 
 
 
 
Ενδιαφέρον στοιχείο της έκθεσης βασισμένο σε πρόσφατα στοιχεία του Διεθνούς Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Ειρήνη SIPRI καθώς και του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών για τις Στρατιωτικές Δαπάνες για το έτος 2011 είναι ότι η Ελλάδα, εν μέσω οικονομικής κρίσης και μέτρων αυστηρής λιτότητας, δαπάνησε 5.85 δις Ευρώ το 2011 σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς και δαπάνες, αυξημένες κατά 4,7%[1] σε σχέση με το 2010, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 2,6% του ελληνικού ΑΕΠ (2ο μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη) και αντιστοιχούν σε 544 ευρώ κατά κεφαλήν δαπάνη για κάθε έλληνα πολίτη (3ο υψηλότερο στην Ευρώπη). ‘Αλλωστε η σχέση των συσσωρευμένων εξοπλιστικών δαπανών από τη μεταπολίτευση και μετά και της πορείας του ελληνικού δημόσιου χρέους αποτέλεσε το αντικείμενο αναλυτικής έρευνας από την ομάδα του ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου[2].
 
Σύμφωνα με το άρθρο 10.2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που τέθηκε σε ισχύ από τη Συνθήκη της Λισαβόνας), "Το δικαίωμα αντίρρησης συνειδήσεως αναγνωρίζεται σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού". Αλλά ακόμα και αν δεν υπάρχουν αντίστοιχες διατάξεις στο εθνικό δίκαιο, σε μια απόφαση-ορόσημο του 2011, το Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι η αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, ως εκδήλωση βαθιά ριζωμένων θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Στη συνέχεια το δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η επαναλαμβανόμενη δίωξη και η συστηματική στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από εκείνους που δεν έχουν εκπληρώσει τη στρατιωτική τους θητεία συνιστά απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, καθώς και ότι οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πολίτες και δεν θα πρέπει να δικάζονται ενώπιον στρατιωτικών δικαστηρίων, αντιμετωπίζοντας στρατιωτικές πειθαρχικές ποινές.
 
Η ετήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα καθώς παρουσιάζει στοιχεία για τις συνεχιζόμενες ποινικές διώξεις που αντιμετωπίζουν οι έλληνες αντιρρησίες συνείδησης, καθώς και χρήσιμα δεδομένα για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς κατά το έτος 2011.
 
Σύμφωνα με την έκθεση στην Ελλάδα οι αντιρρησίες συνείδησης εξακολουθούν να διώκονται ποινικά και να δικάζονται από στρατιωτικά δικαστήρια. Αν και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (κράτη μέλη, υπό ένταξη και υποψήφιες χώρες) έχει καταργηθεί ο αναχρονιστικός και δαπανηρός θεσμός της υποχρεωτικής θητείας, η Ελλάδα είναι μία από τις 7 χώρες (Αυστρία, Κύπρος, Δανία, Εσθονία, Φιλανδία, Ελλάδα και Τουρκία) που τον διατηρεί (9-μηνη θητεία) και εφαρμόζει εναλλακτική υπηρεσία με τιμωρητικό χαρακτήρα (15 μήνες). Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις επαναλαμβανόμενες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης Γ. Κοροναίου, Ν. Ξιάρχου και Δ. Πιτσικάλη.
 
Στη δημόσια ακρόαση σχετικά με την Αντίρρηση Συνείδησης στη στρατιωτική θητεία στην Ευρώπη που φιλοξενήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012, συμμετείχαν εκτός από το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών όπως η Διεθνής Αμνηστία, η Διεθνής Αντιπολεμική Κίνηση, η Διεθνής Αδελφότητα Συμφιλίωσης και το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Φοιτητών AEGEE, ενώ σύντομο χαιρετισμό απεύθυνε και ο ευρωβουλευτής των Γερμανών σοσιαλιστών Jo Leinen.
 
Η ερευνήτρια της Διεθνούς Aμνηστίας, Κονδυλία Γώγου, τόνισε ότι τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία καταπατώνται συστηματικά καθώς διώκονται επανειλημμένα και η εναλλακτική θητεία στην Ελλάδα και την Κύπρο (στην Τουρκία δεν ισχύει) έχει καθαρά τιμωρητικό χαρακτήρα.
 
Ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Αντιπολεμικής Κίνησης (War Resisters International), Andreas Speck, υπογράμμισε ότι το ζήτημα της αντίρρησης συνείδησης συνδέεται άμεσα με την αποστρατικοποίηση των κοινωνιών μας, ενώ παρουσίασε ανησυχητικά στοιχεία για το ρόλο της στρατιωτικής βιομηχανίας στη προσέγγιση μαθητών και ανέργων από υποβαθμισμένες περιοχές της Ευρώπης, καθώς και για τον ολοένα αυξανόμενο μιλιταριστικό παρεμβατικό ρόλο της ΕΕ σε διάφορες περιοχές του πλανήτη (Λιβύη, Αφγανιστάν, Σομαλία).
 
Ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Αδελφότητας Συμφιλίωσης, Francesco Candelari, εξήγησε ότι χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους να μπουν στη πρώτη γραμμή ως πρωτοπόροι της συμφιλίωσης και της ειρήνης, αναδεικνύοντας το ζήτημα της αντίρρησης συνείδησης ως το νέο παράδειγμα και το νέο σύνορο για την αποστρατικοποίηση των σύγχρονων κοινωνιών.
Τέλος, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Φοιτητών AEGEE, Miguel Gallardo Albajar, ανέφερε ότι η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία δημιουργεί ψυχολογικά τραύματα σε πολλούς νέους ανθρώπους, οι οποίοι πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν ουσιαστική πληροφόρηση για τα βασικά τους δικαιώματα και ιδιαίτερα αυτού της αντίρρησης συνείδησης για να μπορούν να παίρνουν πιο ενημερωμένες αποφάσεις που αφορούν το μέλλον τους και τις επιλογές τους.
  
Ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: "Η κρίση που βιώνουμε σήμερα πρέπει να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι η εμμονή σε αναχρονιστικές αντιλήψεις ότι η ασφάλεια και η προστασία της κοινωνίας διασφαλίζεται κυρίως με αυξανόμενες εξοπλιστικές δαπάνες και στρατιωτικοποίηση, όχι μόνο αποδείχθηκαν καταστροφικές για την οικονομία και την κοινωνία, αλλά και ανέδειξαν ένα ισχυρό πλέγμα διαφθοράς πολιτικών στελεχών της διοίκησης και της πολεμικής βιομηχανίας.. Αυτό το θέμα παρέμενε ταμπού και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. τ Δεν πρέπει πλέον να παραμένει στο περιθώριο της πολιτικής συζήτησης. Με αφορμή τη διασφάλιση των διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης πρέπει να αναζητήσουμε εναλλακτικούς τρόπους για να εξασφαλίσουμε ότι η κοινωνική ευημερία και η ασφάλεια των χωρών και των πολιτών θα βασίζεται κυρίως στη κοινωνική συνοχή και τη βιωσιμότητα της οικονομίας".       
 
 
Εδώ μπορείτε να δείτε το βίντεο της εκδήλωσης: http://livestre.am/49whl


[1]  Αν και λόγω μείωσης του ΑΕΠ διαφαίνεται ελαφρά μείωση των δαπανών πλήρως αναντίστοιχη όμως με άλλες δραματικές περικοπές σε άλλες κοινωνικές δαπάνες, μισθούς και συντάξεις.

 

 

 

 

Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο παραπέμπεται η χώρα  για το κυνήγι της αρκούδας, αλλά δεν «αγγίζονται» συμφέροντα  που κτίζουν κεντρικό πάρκο της Βάρνας!
 

 

Προβληματικές αποδεικνύονται οι περισσότερες απαντήσεις στο πακέτο των έξι ερωτήσεων για περιβαλλοντικά ζητήματα της Βουλγαρίας που είχε καταθέσει προς την Κομισιόν ο Νίκος  Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.

Σχετικά με τις πρόσφατες τροποποιήσεις στη δασική νομοθεσία που ψηφίστηκαν από τη Βουλή της γειτονικής χώρας και ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, καθώς παρέχουν χωρίς ανταλλάγματα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις δικαιώματα εκμετάλλευσης και οικοπεδοποίησης σε δασικές περιοχές που μέχρι πρόσφατα ανήκαν στο δημόσιο, η Επιτροπή δηλώνει ότι τις «παρακολουθεί στενά», καθώς ενδέχεται να έχουν αντίκτυπο στο δίκτυο Natura 2000.  Να σημειωθεί ότι στη Βουλγαρία οι πολίτες είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι και κινητοποιούνται μαζικά για να υπερασπιστούν τα δάση τους που θεωρούν δημόσιο αγαθό.

Όσον αφορά σε συγκεκριμένες καταγγελίες για σχετικές «παροχές» δασικών εκτάσεων ως «κρατικές ενισχύσεις» προς ιδιωτικές επιχειρήσεις, η Επιτροπή αναφέρει ότι «είναι υπό εξέταση». Υπενθυμίζεται ότι αυτές οι περιοχές καταλαμβάνουν μια έκταση που φτάνει το 20% της χώρας! Μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν χαρακτηρίσει αυτές τις «παραχωρήσεις» ως αυθαίρετη κρατική βοήθεια προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις (ιδιαίτερα σε εταιρείες χιονοδρομικών κέντρων και χειμερινών αθλημάτων) και θεωρούν ότι αυτό θα οδηγήσει στην καταλήστευση των τελευταίων σημαντικών φυσικών πόρων της χώρας.

Στην ερώτηση για την έλλειψη μέτρων προστασίας για την αρκούδα στο όρος Ρίλα, όπου δεν έχει καθοριστεί ακόμη η περιφερειακή ζώνη του εθνικού Δρυμού, ενώ στην ίδια περιοχή, διεκδικούν επεκτάσεις τόσο τοπικά χιονοδρομικά κέντρα, όσο και τουριστικές επιχειρήσεις, όπως αυτές του τουριστικού χωριού Μπάνσκο, η Επιτροπή απαντά για όλες τις περιοχές προστασίας της αρκούδας που είναι ακόμη σε εκκρεμότητα και δηλώνει ότι «η επίσημη έγκριση των προαναφερόμενων τόπων που προστέθηκαν, ύστερα από απόφαση της Επιτροπής, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του 2012». Πιο σημαντική, ωστόσο, κρίνεται η απάντηση στο υποερώτημα για το νόμο που επιτρέπει το κυνήγι της αρκούδας. Η απάντηση αναφέρει ότι η Επιτροπή «κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Βουλγαρίας λόγω εσφαλμένης  μεταφοράς των διατάξεων περί προστασίας των ειδών της Οδηγίας 92/43/EΟΚ («Οδηγία περί οικοτόπων») στην εθνική της νομοθεσία για τη θήρα». Η απάντηση των βουλγαρικών αρχών στην προειδοποιητική επιστολή της Επιτροπής εξετάζεται από τις υπηρεσίες της Επιτροπής.

 

 

Η τέταρτη ερώτηση αφορούσε το σχεδιασμό της εθνικής οδού Βουκουρέστι – Αλεξανδρούπολη, που περνά μέσα από την προστατευόμενη περιοχή του Εθνικού Πάρκου Bulgarka, το οποίο είναι ενταγμένο στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Natura 2000, απειλώντας παρθένα δάση, σημαντικούς βιοτόπους της αρκούδας, αλλά και οικισμούς στα περίχωρα της πόλης Γάβροβο. Η απάντηση της Επιτροπής αναφέρει ότι δεν έχει ακόμη χορηγηθεί άδεια εκτέλεσης του έργου, το οποίο θεωρείται αυτή τη στιγμή ως «εναλλακτικό» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος Μεταφορών 2007-2013, δεν έχει ωριμάσει επαρκώς και δεν έχει υποβληθεί επίσημα στην Επιτροπή για περαιτέρω αξιολόγηση και έγκριση.

 

Η πέμπτη ερώτηση αφορούσε το παραθαλάσσιο αστικό πάρκο (Sea Garden) της Βάρνας, ένα από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα μνημεία αρχιτεκτονικής τοπίου των Βαλκανίων, το οποίο πουλήθηκε σε επιχειρήσεις οικοδόμησης επιχειρηματικών κέντρων και μαρινών για νεόπλουτους που σχετίζονται με το αμφιβόλων συμφερόντων ΤΙΜ consortium. Μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, με καταλήψεις δρόμων και διαδηλώσεις γίνονται στη συγκεκριμένη πόλη εδώ και μήνες, ενώ η προσφυγή σε ένδικα μέσα που έχει ξεκινήσει από το 2009, δεν έχει αποφέρει τίποτε, λόγω της διαφθοράς τοπικών αξιωματούχων, όπως καταγγέλουν τοπικές ενώσεις πολιτών. Η Επιτροπή, στην απογοητευτική απάντησή της δια χειρός Επιτρόπου Αλμούνια, αναφέρει ότι οι υπηρεσίες της, αφού ανέλυσαν όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, έκριναν ότι δεν επρόκειτο για παράνομη κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ. Ως εκ τούτου, η υπόθεση περατώθηκε με επιστολή που εστάλη στον καταγγέλλοντα στις 26 Σεπτεμβρίου 2011. Επίσης, προσθέτει ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν πρόσφατα, οι οποίες παραπέμπουν σε γεγονότα που συνέβησαν κάποια χρόνια μετά τη συναλλαγή, δεν παρέχουν νέα αποδεικτικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η συναλλαγή πραγματοποιήθηκε σε τιμή χαμηλότερη από την αγοραία αξία. «Οι καταγγέλλοντες μάλλον καταγράφουν ορισμένες ανακρίβειες όσον αφορά τα αντικειμενικά στοιχεία στις ανατεθείσες από τις βουλγαρικές αρχές εκτιμήσεις, αλλά εξακολουθούν να μην υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που να μεταβάλλουν τα κύρια συμπεράσματα των εκθέσεων των εμπειρογνωμόνων. Βάσει της αξιολόγησης αυτής, οι υπηρεσίες της Επιτροπής εκτιμούν ότι δεν συντρέχει λόγος να κινηθεί νέα έρευνα».

 

Η έκτη ερώτηση αφορούσε τη γενικότερη κακοδιαχείριση από τις αρχές των ευρωπαϊκών οικονομικών πόρων που προορίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος στη Βουλγαρία, κυρίως του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής, ως αποτέλεσμα της ελάχιστης διαφάνειας στις αποφάσεις εντάξεων προγραμμάτων στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Βουλγαρίας. Ως παραδείγματα αναφέρονταν: α) το πρόγραμμα αποκατάστασης ενός πληθυσμού ελαφιού (Cervus elaphus) ο οποίος, ωστόσο, εντοπίζεται εντός μια ελεγχόμενης κυνηγετικής περιοχής του Δήμου Etropole, με αποτέλεσμα να επιδοτείται έτσι μια εμπορική επιχείρηση και β) το πρόγραμμα του Δήμου Sapareva, το οποίο χρηματοδοτεί την περιβαλλοντική μελέτη φέρουσας ικανότητας τουριστικής πίεσης και την ανάπτυξη ενός σχεδίου διαχείρισης τουρισμού, ως μέρος της προετοιμασίας του γενικού πολεοδομικού σχεδίου του Δήμου, αλλά σε αυτό εμπλέκονται και επιχειρήσεις χιονοδρομικών κέντρων και με αυτόν τον τρόπο μειώνεται το κόστος αυτών των επιχειρήσεων κι άλλων τουριστικών επενδύσεων, για τις απαραίτητες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

 

«Η κατάσταση στη γειτονική μας Βουλγαρία είναι εξίσου τραγική με της Ελλάδας, ακόμη κι αν τα νέα δεν βρίσκουν το δρόμο τους προς τα μεγάλα ΜΜΕ της χώρας μας», δήλωσε ο Ν. Χρυσόγελος. « Είχαμε όμως την ευκαιρία κατά την πρόσφατη επίσκεψη στη Βουλγαρία να μιλήσουμε με ενεργούς πολίτες και φορείς που αγωνίζονται για το περιβάλλον και να ενισχύσουμε τη μεταξύ μας συνεργασία τόσο στα περιβαλλοντικά θέματα όσο και στη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πρότασης για την οικονομία, πράσινης πρότασης, που να δημιουργεί θέσεις εργασίας και να είναι προς όφελος των τοπικών κοινωνιών. Το περιβάλλον και στη Βουλγαρία πέφτει θύμα ιδιοτελών συμφερόντων και δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτυγχάνει να το προστατέψει. Ωστόσο, υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις και κινήματα, τα οποία εμείς θέλουμε να στηρίξουμε γιατί η δικτύωση  και συνεργασία των πρωτοβουλιών πολιτών και κινημάτων σε Ελλάδα, Βαλκάνια και Ευρώπη αποτελεί ελπίδα που μπορεί να φέρει αλλαγές στο σημερινό πολιτικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό τοπίο. Θα επιμένουμε να πιέζουμε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και μηχανισμούς να λειτουργήσουν αποτρεπτικά προς την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα. Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο είναι αποφασισμένη να αγωνιστεί για τη διατήρηση του περιβαλλοντικού κεκτημένου ιδιαίτερα σε αυτή την περίοδο κρίσης γιατί είναι ξεκάθαρο πως λύση στα οικονομικά προβλήματα που να συνοδεύεται από υποβάθμιση του περιβάλλοντος, απλά δεν αποτελεί λύση.».

 

 

 

(Ακολουθεί το πλήρες κείμενο των ερωτήσεων και των απαντήσεων)

  Θέμα 1ο: Απαράδεκτη νέα νομοθεσία στη Βουλγαρία για τα δάση και τις προστατευόμενες περιοχές

 

Στις 13 Ιουνίου, η βουλή της Βουλγαρίας ψήφισε τροποποιήσεις στη δασική της νομοθεσία, οι οποίες παρέχουν χωρίς ανταλλάγματα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις δικαιώματα εκμετάλλευσης και οικοπεδοποίησης σε δασικές περιοχές που μέχρι πρόσφατα ανήκαν στο δημόσιο και καταλαμβάνουν μια έκταση που φτάνει το 20% της χώρας. Μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως το WWF και το βουλγαρικό δίκτυο «Για τη Φύση», χαρακτηρίζουν την πράξη αυτή ως αυθαίρετη κρατική βοήθεια προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και θεωρούν ότι αυτό θα οδηγήσει στην καταλήστευση των τελευταίων σημαντικών φυσικών πόρων της χώρας [1]. Εδώ και έξι μήνες υπάρχουν διαρκείς διαδηλώσεις ενάντια σε αυτή την πρωτοβουλία της πλειοψηφίας των βουλευτών στη Βουλγαρική βουλή, η οποία αντίκειται στο δημόσιο συμφέρον των πολιτών και της προστασίας της Ευρωπαϊκής φύσης. Οι διαδηλωτές τώρα ζητούν από τον Πρόεδρο της χώρας που διατηρεί το δικαίωμα της άσκησης βέτο, να σταματήσει το νόμο.

 Ερωτάται η Επιτροπή:

      ·      Έχει ενημέρωση από τις βουλγαρικές αρχές για τις συγκεκριμένες τροποποιήσεις στη δασική νομοθεσία της χώρας;

 

·     Συμφωνεί ότι αυτές αντίκεινται στη βουλγαρική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και ιδιαίτερα στην Οδηγία των Οικοτόπων 92/43/ΕΟΚ;

      ·      Αν ναι, τι μέτρα προτίθεται να λάβει ώστε να προληφθεί η καταστροφή της βουλγαρικής φύσης και η πεποίθηση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατεδαφίζει το φιλοπεριβαλλοντικό της προφίλ σε όλη τη Νότια Ευρώπη;

 

 ______________________________________________

[1] http://wwf.panda.org/wwf_news/index.cfm?205209

 

 

Απάντηση του κ. Potočnik εξονόματος της Επιτροπής (10.9.2012)  E-007321/2012

 

Οι τροποποιήσεις στη βουλγαρική δασική νομοθεσία ψηφίστηκαν αρχικά στις 13/06/2012, στη συνέχεια όμως ασκήθηκε βέτο από τον Πρόεδρο. Μετά από περαιτέρω συζητήσεις στη Βουλγαρική Βουλή ψηφίστηκε νέα πρόταση για τροποποίηση, στις 25/07/2012, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στις 07/08/2012.

 

Παρά το γεγονός ότι οι τροποποιήσεις δεν συνιστούν μέτρο μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και παρά το γεγονός ότι οι βουλγαρικές αρχές δεν έχουν νομική υποχρέωση να τις κοινοποιούν στην Επιτροπή, η Επιτροπή παρακολουθεί στενά τις τροποποιήσεις της εθνικής νομοθεσίας που ενδέχεται να έχουν αντίκτυπο στο δίκτυο Natura 2000, ώστε να εξασφαλιστεί ότι δεν υπονομεύονται οι διατάξεις των οδηγιών για τα ενδιαιτήματα και τα πτηνά. Επιπλέον, οι εθνικές αρχές πρέπει να διασφαλίσουν την ορθή εφαρμογή των ενδεχόμενων εθνικών διατάξεων εφαρμογής των εν λόγω οδηγιών.

 

Δεν υφίσταται ειδικό νομικό μέσο της ΕΕ που να διέπει εν γένει τη δασική πολιτική. Η δασική στρατηγική της ΕΕ αναγνωρίζει εθνικά δασικά προγράμματα ή ισοδύναμα μέσα ως βασικά μέσα πολιτικής για τη διαχείριση και την προστασία των δασών. Το περιεχόμενο αυτών των προγραμμάτων και η συμβολή τους στη διατήρηση των δασικών εκτάσεων παραμένουν ωστόσο στην αρμοδιότητα των κρατών μελών.

 

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής παρακολουθούν τη μεταφορά και την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ, προβαίνουν σε νομικές ενέργειες, όπως προβλέπεται από τις Συνθήκες, και χρηματοδοτούν περιβαλλοντικά έργα.

 

Για παράδειγμα, το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης για τη Βουλγαρία του 2007-2013 διαθέτει επί του παρόντος δημόσια κεφάλαια συνολικού ύψους 70 εκατ. ευρώ για την πρώτη δάσωση μη γεωργικών γαιών, την αποκατάσταση του δασοκομικού δυναμικού και την

 

καθιέρωση ενεργειών πρόληψης.

 

 


 

 

 

 

 

Θέμα 2ο : Κρατική βοήθεια για αναπτυξιακά έργα σκι στη Βουλγαρία

 

 

Στις 28 Δεκεμβρίου 2011, το Συμβούλιο των Υπουργών της Βουλγαρίας ανακοίνωσε [1] την έγκριση ενός σχεδίου τροποποίησης του νόμου περί Δασών σχετικά με τις νομικές διαδικασίες για την πίστες και εγκαταστάσεις για σκι σε δημόσια δάση. Το σχέδιο τροποποίησης αναμένεται να εγκριθεί από το κοινοβούλιο. Σύμφωνα με την τροποποίηση του Νόμου περί Δασών [2], οι κατασκευαστές χιονοδρομικών εγκαταστάσεων επιτρέπεται να κατασκευάζουν πίστες και εγκαταστάσεις σκι σε δημόσια δάση χωρίς την απόκτηση του δάσους και χωρίς να πληρώνουν πάγιο ετήσιο φόρο για την αλλαγή της χρήσης γης του δάσους, ενώ όλοι οι άλλοι επενδυτές (όχι για εγκαταστάσεις σκι ) θα πρέπει πρώτα να αγοράζουν το δημόσιο δάσος μέσω διαγωνισμού με ανοικτή διαδικασία και μετά να πληρώνουν φόρο για την αλλαγή της χρήσης γης του δάσους, προκειμένου να πραγματοποιήσουν την κατασκευή του έργου τους.

 

Επιπλέον, η πράξη τροποποίησης που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο των Υπουργών επιτρέπει στους επενδυτές χιονοδρομικών εγκαταστάσεων να αποκτήσουν δικαίωμα οικοδόμησης ή δικαίωμα εκμετάλλευσης σχετικά με την κατασκευή και την εκμετάλλευση της πίστας και των εγκαταστάσεων σκι σε δημόσια δάση, χωρίς διαγωνισμό, ενώ όλοι άλλοι επενδυτές μπορούν να αποκτήσουν δικαίωμα οικοδόμηση δικαίωμα ή δικαίωμα εκμετάλλευσης δημόσιων ακινήτων (όχι δάση) μόνο μετά από τη συμμετοχή σε διαδικασία υποβολής προσφορών σύμφωνα με το νόμο περί Κρατικής Περιουσίας.

 

Σύμφωνα με τον υπουργό Γεωργίας και Τροφίμων - κ. Μίροσλαβ Ναιντένοφ, όλοι οι επενδυτές χιονοδρομικών ζωνών στη Βουλγαρία θα ωφεληθούν των εν λόγω μέτρων [3]. Σύμφωνα με περιβαλλοντικές ΜΚΟ το όφελος δεν θα είναι μικρότερο από 25 εκατ. ευρώ - το ποσό των χρημάτων που οι επενδυτές 6 χιονοδρομικών έργων υπό έγκριση θα εξοικονομήσουν από την απουσία φόρου για την αλλαγή της χρήσης γης, σύμφωνα με την εγκριθείσα από το Συμβούλιο τροποποίηση του νόμου, και από την απαλλαγή για την αναγκαστική αγορά της γης, ​​στην περίπτωση των δημόσιων δασών.


Όσον αφορά τα ανωτέρω, μπορεί η Επιτροπή να μας ενημερώσει εάν η Βουλγαρία έχει κοινοποιήσει στην Επιτροπή την υιοθέτηση ενός συστήματος το οποίο φέρεται να προβλέπει κρατικές ενισχύσεις για την ανάπτυξη των εγκαταστάσεων σκι στη Βουλγαρία;

Αν όχι, προτίθεται η Επιτροπή να διερευνήσει το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων, όπως αναφέρεται παραπάνω;

 _______________________________________________________________________

[1] http://www.government.bg/cgi-bin/e-cms/vis/vis.pl?s=001&p=0212&n=1623&g=

[2] http://www.strategy.bg/PublicConsultations/View.aspx?lang=bg-BG&Id=484

[3] http://www.mediapool.bg/%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%B8%D1%82%D0%B5%D0%BB%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE%D1%82%D0%BE-%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D0%B1%D1%80%D0%B8-%D0%B7%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%80%D0%BE%D1%8F%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B5%D1%82%D0%BE-%D0%BD%D0%B0-%D0%BF%D1%80%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B8%D1%82%D0%B5-%D0%BF%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B5-news187916.html

 

 

 

 

 

 

 

 

Απάντηση του κ. Almunia εξ ονόματος της Επιτροπής (30.8.2012) E-007323/2012

 

 

 

1. Το σχέδιο τροποποίησης του νόμου περί δασών δεν έχει ακόμη κοινοποιηθεί επισήμως στην Επιτροπή προς έγκριση από πλευράς κρατικών ενισχύσεων. Ωστόσο, οι υπηρεσίες της Επιτροπής έχουν γνώση των θεμάτων αυτών δεδομένου ότι φέτος η Επιτροπή έλαβε ήδη δύο καταγγελίες σχετικά με κρατικές ενισχύσεις σχετικά με την τροποποίηση αυτή.

2. Οι εν λόγω δύο καταγγελίες είναι υπό εξέταση. Τυχόν άλλες ενέργειες θα εξαρτηθούν από τα συμπεράσματα της εξέτασης αυτής. Η Επιτροπή παρακολουθεί προσεκτικά τη νομοθετική διαδικασία για την τροποποίηση του νόμου περί δασών.

Η Επιτροπή παραπέμπει επίσης το Αξιότιμο Μέλος στην απάντησή της στη γραπτή ερώτηση E-006375/2012 της κας Nadezhda Neynsky[1].

 

 

Θέμα 3ο: Προστασία της καφέ αρκούδας στο όρος της Ρίλα

 

Σε συμμόρφωση με την Oδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ), η Βουλγαρία όφειλε να ορίσει τόπους κοινοτικής σημασίας (ΤΚΣ) για τη διατήρηση των Οοικοτόπων προστατευόμενων ειδών όχι αργότερα από την ημερομηνία προσχώρησης, στις 1.1.2007. Παρ 'όλα αυτά, περισσότερα από πέντε χρόνια αργότερα, η βουλγαρική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη καθορίσει επαρκείς χώρους για την προστασία της καφέ αρκούδας στο βουνό Ρίλα. Το 2009, είχε παραδοθεί στην Επιτροπή το Εθνικό «Σχέδιο Δράσης για την καφέ αρκούδα» [1], που εγκρίθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Υδάτων. Ωστόσο, στην ερώτηση E-3709/2010 του Ευρωβουλευτή  Μιχάλη Τρεμόπουλου, η Επιτροπή δήλωσε ότι "η Βουλγαρία διεξάγει περαιτέρω αξιολόγηση για να προσδιορίσει αν επί πλέον τμήματα της οροσειράς Ρίλα πρέπει να συμπεριληφθούν στην Εθνική πρόταση για τον καφέ αρκούδα "[2], η οποία επρόκειτο να υποβληθεί από το φθινόπωρο του 2010.

 

Το 2011, η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών και περιβαλλοντικές ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα του Natura 2000 υπέβαλαν στο MoEW μια κοινή επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόταση για τον ορισμό επιπρόσθετων περιοχών Natura 2000 για την προστασία της καφέ αρκούδας στην οροσειρά Ρίλα. Ενώ τα επιστημονικά στοιχεία υποδεικνύουν τη μεγάλη σημασία της νεκρής ζώνης του Εθνικού Πάρκου Rila για τη διατήρηση της καφέ αρκούδας, η βουλγαρική κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται την οριστικοποίηση της διαδικασίας ανακήρυξης, δίνοντας μεγαλύτερη προτεραιότητα στην αστικοποίηση και διάφορα έργα υποδομής στην περιοχή του βουνού Ρίλα.
 

1. Ποια μέτρα θα λάβει η Επιτροπή για να πιέσει την βουλγαρική κυβέρνηση να ορίσει τελικά τους επιστημονικά καθοριζόμενους οικοτόπους για την αρκούδα στο βουνό Rila;
 

2. Τι μέτρα θα λάβει για να εγγυηθεί ότι η καφέ αρκούδα στο βουνό Ρίλα προστατεύεται αποτελεσματικά από τις βουλγαρικές αρχές σε συμμόρφωση με την οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ);

 

3. Έχει η Επιτροπή ολοκληρώσει την εμπεριστατωμένη έρευνα που είχε υποσχεθεί για το βουλγαρικό νόμο που επιτρέπει το κυνήγι της καφέ αρκούδας [3];

 

____________________________________


[1] http://www.bearbg.com/files/Action%% 20PlanBearBulgaria 20ENG-last.pdf.

Περιλαμβάνει τις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες για την κατανομή της καφέ αρκούδας στη Βουλγαρία.

 

[2]http://www.europarl.europa.eu/sides/getAllAnswers.do?reference=E-2010-3709&language=EN

 

[3]http://www.europarl.europa.eu/sides/getAllAnswers.do?reference=E-2010-010337&language=EN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Απάντηση του κ. Potočnik εξ ονόματος της Επιτροπής (10.9.2012)  E-007439/2012

 

 

Η Επιτροπή είναι σε θέση να ενημερώσει το αξιότιμο μέλος ότι η κυβέρνηση της Βουλγαρίας ενέκρινε, τον Νοέμβριο του 2010, τον χαρακτηρισμό 3 επιπλέον τόπων κοινοτικής σημασίας και τη διεύρυνση 25 άλλων τόπων. Στη συνέχεια, τα συναφή δεδομένα υποβλήθηκαν επισήμως στην Επιτροπή τον Οκτώβριο του 2011 και έκτοτε αποτελούν αντικείμενο αξιολόγησης από τις υπηρεσίες της Επιτροπής. Η επίσημη έγκριση των προαναφερόμενων τόπων που προστέθηκαν, ύστερα από απόφαση της Επιτροπής, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του 2012.

 

Επίσης, η Επιτροπή διοργανώνει διμερές βιογεωγραφικό σεμινάριο τον Οκτώβριο του 2012, όπου θα συζητηθεί με τις κρατικές αρχές και με ΜΚΟ που εργάζονται υπέρ της διατήρησης του περιβάλλοντος η συμβολή της προσθήκης των εν λόγω τόπων στο δίκτυο Natura 2000, σε συνάφεια, μεταξύ άλλων, με τη σημασία τους όσον αφορά την καφέ αρκούδα. Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει εκ των υστέρων τα σχετικά συμπεράσματα.

 

Η αποτελεσματική προστασία της καφέ αρκούδας στην οροσειρά της Ρίλας δεν απαιτεί μόνον την προστασία του οικότοπού της αλλά και την προστασία του ίδιου του είδους. Όσον αφορά αυτή την τελευταία πτυχή, η Επιτροπή μπορεί να ενημερώσει το αξιότιμο μέλος ότι κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Βουλγαρίας λόγω εσφαλμένης  μεταφοράς των διατάξεων περί προστασίας των ειδών της οδηγίας 92/43/EΟΚ[2] («οδηγία περί οικοτόπων») στην εθνική της νομοθεσία για τη θήρα. Η απάντηση των βουλγαρικών αρχών στην προειδοποιητική επιστολή της Επιτροπής εξετάζεται από τις υπηρεσίες της Επιτροπής.

 

 

 

 

 

 

 

Θέμα 4ο: Κατασκευή αυτοκινητόδρομου στην περιοχή Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος “Bulgarka”

 

 

 

 

 

Η βουλγαρική κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα Οδικό Έργο που προτείνεται για χρηματοδότηση από την ΕΕ ως μέρος του Διευρωπαϊκού Διαδρόμου No.9 "Βουκουρέστι - Αλεξανδρούπολη". Το οδικό έργο όμως σχεδιάζεται να διέλθει μέσα από το Φυσικό Πάρκο Bulgarka - περιοχή Natura 2000 που προστατεύει τα μοναδικά παλαιά δάση  και  οικότοπους της πολύτιμης Καφέ αρκούδας. Μέρος του δρόμου αφορά επίσης οικισμούς στην περιοχή της πόλης του Gabrovo.

 

 

 

 

 

Τον Απρίλιο του 2012, οι βουλγαρικές αρχές ενέκριναν τη Μελέτη Εκτίμησης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του οδικού έργου. Το ενδιαφερόμενο κοινό υποστηρίζει, ωστόσο, ότι η απόφαση εκδόθηκε από τις αρχές χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη τους. Στο οδικό έργο χορηγείται άδεια χωρίς ανάλυση και αξιολόγηση των βιώσιμων εναλλακτικών διαδρομών που θα απέφευγαν τις αρνητικές επιπτώσεις στην κατάσταση διατήρησης των ειδών προτεραιότητας και οι οποίες θα απέτρεπαν απαράδεκτες κατασκευαστικές δραστηριότητες σε κατοικημένες περιοχές.

 

Με βάση τα παραπάνω:

 

 

 

 

 

 

 

       Γνωρίζει η Επιτροπή το γεγονός ότι η Βουλγαρία επεξεργάζεται ένα οδικό έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, χωρίς να συμμορφώνεται με την ευρωπαϊκή οδηγία για τις Εκτιμήσεις Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων [1] και την οδηγία για τους Οικοτόπους [2];

 

 

 

 

 

 

 

          Ποια μέτρα θα λάβει η Επιτροπή για να εγγυηθεί ότι η χρηματοδότηση της ΕΕ για το οδικό έργο θα χορηγηθεί μόνον εάν η διαδικασία έγκρισης γίνει σε πλήρη συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ;

 ________________________________

 

[1] Οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985 για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων για το περιβάλλον, ΕΕ L 175, 5.7.1985, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Μαρτίου 1997, ΕΕ L 73 της 14.3.1997

 

 

 

 

 

 

 

 

[2] Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης ​​Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, ΕΕ L 206 της 22.7.1992

 

 

 

Απάντηση του κ. Potočnik εξ ονόματος της Επιτροπής (5.9.2012)  E-007324/2012

 

 

1. Το έργο «Παρακαμπτήρια οδός και σήραγγα κάτω από το όρος Shipka» στο οποίο αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου είναι γνωστό στην Επιτροπή. Το έργο αποτέλεσε το αντικείμενο της αναφοράς 1531/2008, η οποία περατώθηκε τον Ιούλιο του 2010. Η Επιτροπή έλαβε επίσης καταγγελία σχετικά με ενδεχόμενη παραβίαση της οδηγίας 2011/92/ΕΕ[3] σχετικά με την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (οδηγία ΕΠΕ) και της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ[4] για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, αλλά έθεσε την υπόθεση στο αρχείο στις 21/11/2011, δεδομένου ότι δεν διαπιστώθηκε παραβίαση.

 

2. Η απόφαση ΕΠΕ που εγκρίθηκε από τη βουλγαρική αρχή, συμπεριλαμβανομένων των εναλλακτικών λύσεων που εξέτασε ο κύριος του έργου, διατίθεται στο διαδίκτυο[5]. Όσον αφορά τις εναλλακτικές λύσεις που εξετάστηκαν, η σχεδίαση ενός έργου και η επιλογή συγκεκριμένης εναλλακτικής παραμένουν στην αρμοδιότητα του οικείου κράτους μέλους, το οποίο οφείλει να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με το σχετικό κεκτημένο. Όσον αφορά την άδεια εκτέλεσης του έργου, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, δεν έχει ακόμη χορηγηθεί.

 

 

3. Όλα τα συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ έργα πρέπει να συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής που διέπεται από την αρχή της επιμερισμένης διαχείρισης, η Επιτροπή ελέγχει τη συμμόρφωση των μεγάλων έργων συνολικού κόστους άνω των 50 εκατ. ευρώ με το σχετικό κεκτημένο. Για τα έργα κάτω από αυτό το ποσό, η εν λόγω εκτίμηση διενεργείται από τα κράτη μέλη.  Επί του παρόντος, το προαναφερθέν έργο, το οποίο θεωρείται αυτή τη στιγμή ως «εναλλακτικό» έργο στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος Μεταφορών 2007-2013, δεν έχει ωριμάσει επαρκώς και δεν έχει υποβληθεί επίσημα στην Επιτροπή για περαιτέρω αξιολόγηση και έγκριση.

 

 

 

Θέμα 5ο : Το ιστορικό Sea Garden στη Βάρνα, Βουλγαρία, πωλείται και καταστρέφεται

 

Το Sea Garden είναι το μεγαλύτερο, παλαιότερο και πιο γνωστά δημόσιο πάρκο στη Βάρνα, και το μεγαλύτερο διαμορφωμένο πάρκο στα Βαλκάνια. Βρίσκεται κατά μήκος της ακτής της πόλης στη Μαύρη Θάλασσα, είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο και ένα εθνικό μνημείο αρχιτεκτονικής τοπίου [1]. Πρόσφατα, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις από περίπου 2000 πολίτες για να σωθεί το Sea Garden από πώληση του σε ένα αμφιλεγόμενο επιχειρηματικό όμιλο (Alley One project) από εταιρείες που σχετίζονται με την κοινοπραξία ΤΙΜ, το σχέδιο των οποίων περιλαμβάνει την κατεδάφιση της μεγάλης παραθαλάσσιας αλέας του πάρκου για να κτιστούν κτίρια επιχειρήσεων [2]. Οι διαμαρτυρίες αφορούν τα μέρη του κήπου, συμπεριλαμβανομένων παραλιών, που πωλούνται παράνομα σύμφωνα με τους πολίτες, καθώς και επίσης την οικοδόμηση στην ξηρά, στο μέρος του κήπου που ονομάζεται Saltanat. Η διαμάχη αυτή με τους πολίτες χρονολογείται από το 2009, όταν έξι ΜΚΟ άρχισαν να αμφισβητούν τις αποφάσεις σε διοικητικό επίπεδο, εναντιώθηκαν και πρότειναν τροποποιήσεις στην ανάπτυξη του νέου γενικού σχεδίου της πόλης, αλλά και προειδοποίησαν για δικαστικούς αγώνες  και υπέβαλαν έκθεση στο ΕΚ για τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις [3]. Οι τιμές για την αγορά της γης θεωρείται ότι πρέπει να έχουν μειωθεί ευνοϊκά τουλάχιστον 10 φορές από την πραγματική τιμή της αγοράς. Οι εκτιμήσεις αυτές είναι μάλλον εσφαλμένες, διότι οι πληροφορίες αποκρύπτονται εκ προθέσεως από την Επαρχιακή Διοίκηση της Βάρνας. Οι εισαγγελείς, όμως, δεν παρέχουν πληροφορίες κατά τη διάρκεια των επιθεωρήσεων,  που συμπεριλαμβάνουν εξέταση των εκτιμήσεων εμπειρογνωμόνων, για το αν κάτι έχει τουλάχιστον ελεγχθεί και γι 'αυτό οι ΜΚΟ δεν θα μπόρεσαν να παράσχουν πληροφορίες που ζητούνται από την ΕΚ για το θέμα αυτό. Όλα αυτά δείχνουν ότι το βουλγαρικό κράτος δεν θέλει ή δεν μπορεί να ασχοληθεί με την υπόθεση που συνεχίζει να προκαλεί διαμαρτυρίες και αγωγές στη χώρα για τρίτη χρονιά.

 

1. Παρακολουθεί η Επιτροπή την υπόθεση αυτή και τι έχει γίνει με το συγκεκριμένο θέμα; Αποδέχεται η Επιτροπή ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν από την Επαρχιακή Διοίκηση της Βάρνας είναι αξιόπιστες;
2. Συμφωνεί η Επιτροπή ότι υπήρξε παράνομη κρατική ενίσχυση;
3. Τι θα πράξει η Επιτροπή δεδομένου ότι είναι προφανές ότι δεν υπάρχει κατάλληλη δράση από τις βουλγαρικές αρχές;

[1] http://en.wikipedia.org/wiki/Sea_Garden_%28Varna%29

[2] http://www.novinite.com/view_news.php?id=138452 and here http://www.novinite.com/view_news.php?id=139203

 

 

[3] που αντιστοιχεί με ένα μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΓΔ "Ανταγωνισμός" Εγγραφή "για τις κρατικές ενισχύσεις» από reg. Index και ημερομηνία: CP402/2009 - Holding Varna A/26432 της 15.12.2009 σχετικά με το Sea Garden, Βάρνα, Βουλγαρία.


 

 

Απάντηση του κ. Almunia εξ ονόματος της Επιτροπής (6.9.2012)  E-007309/2012

 

Η υπόθεση στην οποία αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος εξετάστηκε αναλυτικά από την Επιτροπή κατόπιν καταγγελίας που υπέβαλε ομάδα ΜΚΟ τον Δεκέμβριο του 2009. Σύμφωνα με την καταγγελία, ο δήμος της Βάρνας χορήγησε κρατική ενίσχυση με τη μορφή της πώλησης, τον Ιούνιο του 2009, οικοπέδου σε μια ιδιωτική επιχείρηση, τη Holding Varna AD, σε τιμή χαμηλότερη από την αγοραία αξία της και χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού.

 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπέβαλαν οι βουλγαρικές αρχές, διενεργήθηκαν δύο εκ των προτέρων εκτιμήσεις της αξίας του επίμαχου οικοπέδου από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες και η πώληση πραγματοποιήθηκε στην υψηλότερη τιμή. Οι δύο εκτιμήσεις εμπειρογνωμόνων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή φάνηκαν αξιόπιστες και σύμφωνες με τη νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων όσον αφορά την πώληση οικοπέδου από δημόσιες αρχές.

 

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής, αφού ανέλυσαν όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, έκριναν ότι δεν επρόκειτο για παράνομη κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ. Ως εκ τούτου, η υπόθεση περατώθηκε με επιστολή που εστάλη στον καταγγέλλοντα στις 26 Σεπτεμβρίου 2011.

 

Οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν πρόσφατα, οι οποίες, μεταξύ άλλων, παραπέμπουν σε γεγονότα που συνέβησαν κάποια χρόνια μετά τη συναλλαγή, δεν παρέχουν νέα αποδεικτικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η συναλλαγή πραγματοποιήθηκε σε τιμή χαμηλότερη από την αγοραία αξία. Οι καταγγέλλοντες μάλλον καταγράφουν ορισμένες ανακρίβειες όσον αφορά τα αντικειμενικά στοιχεία στις ανατεθείσες από τις βουλγαρικές αρχές εκτιμήσεις, αλλά εξακολουθούν να μην υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που να μεταβάλλουν τα κύρια συμπεράσματα των εκθέσεων των εμπειρογνωμόνων. Βάσει της αξιολόγησης αυτής, οι υπηρεσίες της Επιτροπής εκτιμούν ότι δεν συντρέχει λόγος να κινηθεί νέα έρευνα.

 

 

Θέμα 6ο : Κακή χρήση περιβαλλοντικών κονδυλίων της ΕΕ στη Βουλγαρία 

 

Από το 2007, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ταμείο Συνοχής χρηματοδοτεί την προστασία της φύσης και έργα υποδομής στο πλαίσιο του Βουλγαρικού Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιβάλλον 2007-2013. Οι πόροι για την προστασία της φύσης διατίθενται κυρίως για δραστηριότητες που συνδέονται με τη διατήρηση, συντήρηση και αποκατάσταση των πολύτιμων οικοτόπων και των ειδών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος στο δίκτυο Natura 2000. Ωστόσο, ο μικρός βαθμός διαφάνειας του επιχειρησιακού προγράμματος οδηγεί σε έγκριση προτάσεων για έργα που δεν συνάδουν με τους κοινοτικούς κανόνες χρηματοδότησης.

 

Για παράδειγμα, το 2012, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Υδάτων της Βουλγαρίας ενέκρινε [1] τη χρηματοδότηση περιβαλλοντικών έργων στους Δήμους Etropole [2] και Sapareva Banya [3], το οποίο φημολογείται ότι περιλαμβάνει κρυφή χρηματοδότηση ιδιωτικών οικονομικών δραστηριοτήτων κατά παράβαση των κανόνων για τις ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις και την κρατική χρηματοδότηση και [4].

 

1.       Το έργο του Δήμου Etropole θα χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση δύο ειδών θηραμάτων που δεν υπόκεινται σε προστασία σε καμιά περιοχή Natura 2000 στην περιοχή του Δήμου - το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus), ένα δημοφιλές είδος κυνηγιού που δεν περιλαμβάνεται σε κανένα  από τα παραρτήματα της οδηγίας 92/43, και τον αγριόκουρκος (Tetrao urogallus). Μάλιστα, το 1/3 του εδάφους του δήμου Etropole ανήκει στην κυνηγετική περιοχή "Elen" [5] ("Elen" σημαίνει κόκκινο ελάφι στα βουλγαρικά), όπου το κύριο είδος κυνηγιού είναι το κόκκινο ελάφι.

 

2.       Το έργο του Δήμου Sapareva Banya στοχεύει στη χρηματοδότηση επιστημονικής οικολογικής έρευνας, για αξιολόγηση της φέρουσας ικανότητας των τουριστικών περιοχών και την ανάπτυξη ενός σχεδίου διαχείρισης για την τουριστική περιοχή του Δήμου, ως μέρος της προετοιμασίας ενός γενικού χωροταξικού σχεδίου του δήμου για ιδιωτικές περιοχές σκι και τουριστικά χωριά. Με αυτόν τον τρόπο η χρηματοδότηση της ΕΕ για το περιβάλλον θα χρησιμοποιηθεί κακώς, ώστε να μειωθεί το κόστος που απαιτείται από το νόμο για μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και στρατηγικές εκτιμήσεις  (EIA/SEA) ιδιωτικών έργων και αναπτυξιακών σχεδίων.

 

Είναι η Επιτροπή ενήμερη για την εικαζόμενη κατάχρηση των περιβαλλοντικών κονδυλίων της ΕΕ για τη χρηματοδότηση ιδιωτικών οικονομικών δραστηριοτήτων κατά παράβαση των κανόνων για κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και  κρατικές ενισχύσεις; Ποια μέτρα θα λάβει η Επιτροπή για να διασφαλίσει ότι η Βουλγαρία θα συμμορφωθεί  με τους κανόνες για κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και  κρατικές ενισχύσεις;

 

[] http://ope.moew.government.bg/uf//projects/List-beneficiaries_Bio-BG_05.pdf

[2]http://etropolebg.com/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=1089&Itemid=80

[3]http://saparevabanya.bg/pages/pid/278/Новини/Подписан-е-проект-„Опазване-на-биологичното-разнообразие-и-смекчаване-на-неблагоприятните-екологични-въздействия-от-развитието-на-туризма-в-Община-Сапарева-баня.htm

[4] Ένας γενικός κανόνας για τα ταμεία της ΕΕ είναι ότι «οι δραστηριότητες στο πλαίσιο των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων  για το Περιβάλλον δεν πρέπει να οδηγούν στη δημιουργία προϋποθέσεων για αύξηση των κερδών από την επακόλουθη χρήση ή την εκμετάλλευση των ενδιαιτημάτων, ειδών ή εγκαταστάσεων».

[5] Η κυνηγετική περιοχή "Elen" (http://www.elen-hunting.com/) αποτελεί μονάδα διαχείρισης κυνηγιού πρώτης τάξης, η οποία είναι  ιδιωτική ιδιοκτησία του κ. Εμίλ Ντιμιτρόφ - μέλος του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Etropole κατά την περίοδο 2007-2009 και σήμερα αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη γεωργία και τα δάση.

 


[1]         http://www.europarl.europa.eu/plenary/el/parliamentary-questions.html;jsessionid=C61D6C3590DA0A80275B222D1DCDC6D9.node2

[2]          ΕΕ L 206 της 22/7/1992

[3]          ΕΕ L 26 της 28.1.2012 (κωδικοποιημένη έκδοση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε)

[4]          ΕΕ L 206 της 22.7.1992

[5]         http://www3.moew.government.bg/files/file/Industry/EIA/reshenia_OVOS/Reshenie_4-2012.pdfhttp://www3.moew.government.bg/files/file/Industry/EIA/reshenia_OVOS/Reshenie_4-2012.pdfhttp://www3.moew.government.bg/files/file/Industry/EIA/reshenia_OVOS/Reshenie_4-2012.pdfhttp://www3.moew.government.bg/files/file/Industry/EIA/reshenia_OVOS/Reshenie_4-2012.pdf

 

Aπάντησητουκ. Hahn εξονόματος της Επιτροπής (25.9.2012)

 

Η Επιτροπή έχει επίγνωση των δύο περιπτώσεων κατάχρησης κονδυλίων στο πλαίσιο του βουλγαρικού επιχειρησιακού προγράμματος για το περιβάλλον για την περίοδο 2007-2013. Kατόπιν παραλαβής των πρώτων σειρών εξηγήσεων από τις βουλγαρικές αρχές τον Αύγουστο του 2012, η Επιτροπή ζήτησε από τις βουλγαρικές αρχές να διερευνήσουν τα έργα προκειμένου να καθορίσουν την αξιοπιστία και στη συμμόρφωσή τους με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Η Επιτροπή συνέστησε στη Βουλγαρία να μην πιστοποιήσει καμία δαπάνη στο πλαίσιο των εν λόγω έργων για τη διάρκεια αυτών των ερευνών.

 

 

Παρέμβαση  Νίκου Χρυσόγελου σε συζήτηση στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης
 
 

 

Για πρώτη φορά, η μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) θα συναποφασιστεί από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο (κυβερνήσεις). Η συζήτηση βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο, κι αυτός είναι ο λόγος που εκατοντάδες ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών, από ένα ευρύ φάσμα οργανώσεων, έφθασαν στις Βρυξέλλες την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου, με αίτημα η νέα ΚΑΠ να έχει ως κεντρικό στόχο το “καλό φαγητό” και την “καλή γεωργία”. Καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, αγρότες, πολίτες, νέοι από όλη την Ευρώπη συμμετείχαν σε εκδηλώσεις, δράσεις και διαμαρτυρίες, που κατέληξαν σε μια πορεία προς τις Βρυξέλλες με ποδήλατα, τρακτέρ ή και με τα πόδια. Σε όλη την πορεία, που ονομάστηκε Good Food March, μοιράζονταν τα αιτήματά τους με φωτογραφικά μηνύματα τα οποία έστελναν ηλεκτρονικά.
 
Στην συγκέντρωση υποδοχής που έγινε έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, πήραν το λόγο, πέρα από τους εκπροσώπους των οργανώσεων που συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο Επίτροπος Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης Ντατσιάν Τσόλος, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Ζοζέ Μποβέ, γνωστός για τη δράση του σε θέματα αγροτικής πολιτικής, ευρωβουλευτής των Πράσινων, υπεύθυνος για θέματα γεωργίας . Μεταξύ των πράσινων ευρωβουλευτών που υποδέχτηκαν την πορεία ¨Καλή τροφή” ήταν και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, που συμμετείχε, επίσης, στην καλοσχεδιασμένη διαβούλευση μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, μεταξύ εκπροσώπων των συμμετεχόντων στην καμπάνια και ευρωβουλευτών που είναι κύριοι εισηγητές σε θέματα αγροτικής πολιτικής.
 
Οι Πράσινοι υποστηρίζουν με την εκστρατεία τους ότι η νέα ΚΑΠ πρέπει να γίνει:
  • πιο δίκαιη, καθώς 20% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων εξακολουθούν να λαμβάνουν το 80% του συνόλου των άμεσων ενισχύσεων
  • πιο πράσινη, προωθώντας την αμειψισπορά και όχι δίνοντας κίνητρα στις μονοκαλλιέργειες,
  • πιο «νέα», καθώς περισσότεροι από 7 εκατομμύρια αγρότες θα εξαφανιστούν τα επόμενα 10 χρόνια,
  • πιο δημοκρατική, προσπαθώντας να επανενώσει τους αγρότες με τους πολίτες δημιουργώντας, έτσι, τοπικά δίκτυα παραγωγών-καταναλωτών
  • πιο «υγιής» δίνοντας έμφαση στην φρέσκια, γευστική και απαλλαγμένη ανθυγιεινών καταλοίπων τροφή
  • πιο «εύκολη» για τους αγρότες.   
Την ίδια μέρα, παρέμβαση σχετικά με την πρόταση Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, έκανε ο Νίκος Χρυσόγελος, κατά τη συζήτηση σχετικής έκθεσης γνώμης στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ως εισηγητής των Πράσινων στην Eπιτροπή για το θέμα αυτό, υπογράμμισε την ανάγκη επαναπροσανατολισμού της αγροτικής πολιτικής με επίκεντρο τους βασικούς αποδέκτες της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ  - γεωργούς, κτηνοτρόφους,  αγροτικές κοινότητες -, καθώς και τις ειδικές ανάγκες που απορρέουν από τις τοπικές και εδαφικές ιδιαιτερότητες.
 
Τόνισε τη σημασία παροχής σύγχρονης και εξειδικευμένη ανάλογα και με τις ιδιαιτερότητες των περιοχών (πχ ορεινές και νησιωτικές) συμβουλευτικής γνώσης προς τους γεωργούς, ώστε να είναι σε θέση να επιλέγουν τις καλύτερες λύσεις για τη γεωργική δραστηριότητα, αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος. Επισήμανε ότι το "πρασίνισμα" της γεωργίας θα βελτιώσει την ποιότητα των προϊόντων, την υγεία των καταναλωτών αλλά και των αγροτών καθώς και τις περιβαλλοντικές επιδώσεις τους, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει την εξάρτηση από πρώτες ύλες και ενέργεια έξω από το χωράφι που αυξάνει τα χρέη των αγροτών προς τις τράπεζες.
 
Σε δηλώσεις του ο Ν. Χρυσόγελος υποστήριξε:  "Η παλιά ΚΑΠ απέτυχε. Είναι άδικη, δίνει πολλά σε λίγους ανεξαρτήτως επιπτώσεων, είναι μη βιώσιμη, αντιδημοκρατική, γραφειοκρατική και ανθυγιεινή για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές. Τυχόν μη συμφωνία για ουσιαστική μεταρρύθμιση της ΚΑΠ ή εκ νέου εθνικοποίησή της θα ήταν ένα θεμελιώδες πλήγμα στην ευρωπαϊκή ταυτότητα και αλληλεγγύη, ενώ θα οδηγούσε σε ενίσχυση των εθνικιστικών πολιτικών. Η γεωργία δεν είναι απλώς μια παραγωγική διαδικασία, μπορεί και πρέπει να παίζει σημαντικό ρόλο στην οικολογική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της υπαίθρου και των περιφερειών.
 
Οι ευρωπαίοι αγρότες και οι ευρωπαίοι πολίτες ανακαλύπτουν εκ νέου την αξία των τροφίμων και τις αξίες της αλληλεγγύης, αντιλαμβάνονται τη σημασία του “πρασινίσματος” της γεωργικής δραστηριότητας, την ανάγκη σύνδεσης με τους στόχους για οικολογική βιωσιμότητα. Κατανοούν ότι χρήματα δεν πρέπει να πάνε μόνο στην παραγωγή αγαθών αλλά και συνολικά στην ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης και των κοινωνικών υποδομών της υπαίθρου, για να είναι εφικτό, μεταξύ άλλων, να εισέρχονται στο επάγγελμα νέοι, που έχουν διαφοροποιημένες ανάγκες και αξίες σήμερα. Η νέα ΚΑΠ θα πρέπει να ενισχύσει αυτές τις τάσεις. Κάτι τέτοιο απαιτεί αλλαγές στο γεωργικό μοντέλο, ουσιαστικό ρόλο των αγροτών, των καταναλωτών, των περιφερειακών αρχών και των περιβαλλοντικών οργανώσεων στη διαμόρφωση της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, έμφαση στο ρόλο που μπορεί να παίζει η βιώσιμη γεωργία σε θέματα περιφερειακής ανάπτυξης. Η ενίσχυση των δικτύων συνεργασίας μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών είναι επίσης αίτημα των καιρών της κρίσης.
 
Έχουμε ως Πράσινοι επανειλημμένα μιλήσει για την ανάγκη να αναπτυχθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα παροχής γεωργικών συμβουλών προς τους αγρότες, λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, αλλά παράλληλα και τις αντοχές των οικοσυστημάτων, τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων, τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής, την ανάγκη προσαρμογής στα νέα κλιματικά δεδομένα, ώστε να μπορούν οι παραγωγοί να ανταποκριθούν στις σημερινές απαιτήσεις. Επίσης, για την ανάγκη μείωσης της γραφειοκρατίας αλλά έγκαιρης πληρωμής των αγροτών, ώστε να μην αυξάνει η εξάρτησή τους από τις τράπεζες αλλά και το κόστος τους".
 
Διαβάστε το φυλλάδιο της εκστρατείας των Πράσινων για τη νέα ΚΑΠ:
 


 

Μια νέα επιστημονική μελέτη φαίνεται να προκαλεί περίσκεψη γύρω από τις μεθόδους αποτίμησης της ασφάλειας των Γενετικά Τροποποιημένων Προϊόντων (ΓΤΠ) προτού αυτά βρεθούν στην αγορά. Η μελέτη εκδόθηκε στο έγκριτο περιοδικό Food and Chemical Toxicology από τους Séralini et al και καταγράφει λεπτομερώς μια σειρά από ανησυχητικά ευρήματα σχετικά με την υγεία, που αποδεικνύουν πόσο ολοκληρωτικά ανεπαρκείς είναι οι βιομηχανικές δοκιμές.

 

 

Αποτελεί την πρώτη έρευνα στον κόσμο που έκανε δοκιμές με ΓΤΠ σε ποντίκια επί δύο έτη. Μέχρι σήμερα, η μέγιστη διάρκεια τοξικολογικών πειραμάτων σε ποντίκια ήταν 3 μήνες. Τα περισσότερα από αυτά τα τεστ δεν ήταν καν υποχρεωτικά ούτε και εφαρμόζονταν συστηματικά από τις βιομηχανίες.

 

Στη μελέτη το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι NK603, το οποίο η Monsantoκατέστησε ανθεκτικό στο πιο γνωστό δικό της ζιζανιοκτόνο το Roundupκαι στο οποίο έχει δοθεί έγκριση ως τροφή για ανθρώπους και ζώα στην ΕΕ, χορηγήθηκε επί δυο χρόνια σε ποντίκια με και χωρίς το σχετικό ζιζανιοκτόνο. Τα αποτελέσματα ελέγχθηκαν σε σύγκριση με ποντίκια τα οποία τρέφονταν με συμβατικό καλαμπόκι. Οι συγγραφείς κατόρθωσαν να μετρήσουν την επίδραση τόσο του γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού NK603 όσο και του ζιζανιοκτόνου Roundupγια μια περίοδο ίση με το μέσο προσδόκιμο ζωής των εργαστηριακών ποντικών.

 

Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά: αυξημένη θνησιμότητα σε όλες τις ομάδες ποντικών που λάμβαναν ΓΤΠ και/ή εμφάνιση ασθενειών στα νεφρά και το συκώτι καθώς και ανάπτυξη μεγάλων όγκων, ιδίως στα θηλυκά…Όλα αυτά εμφανίζονται στο τέλος των τεσσάρων μηνών, κάτι που ακυρώνει ολοκληρωτικά τα ασφαλή συμπεράσματα πειραμάτων τρίμηνης διάρκειας από τους κατασκευαστές.

 

Για τους Πράσινους, η συγκεκριμένη μελέτη επιβάλλει τίποτα λιγότερο από την απόλυτη παύση της καλλιέργειας και πώλησης ΓΤΠ στην Ευρώπη και στον κόσμο.  Τα οικονομικά συμφέροντα γύρω από τον σπόρο των ΓΤΠ και τον κόσμο της αγρο-χημείας δεν θα πρέπει να καταστήσουν τους πληθυσμούς της Ευρώπης αιχμάλωτους σε αυτά τα επικίνδυνα πειράματα και τους χαλαρούς νόμους. Ζητάμε από τον Επίτροπο Υγείας και Καταναλωτών, κ. Dalli, να απορρίψει κάθε αίτηση για έγκριση καλλιέργειας η πώλησης ΓΤΠ και να ανακαλέσει τις εγκρίσεις που έχουν ήδη δοθεί για καλλιέργεια του καλαμποκιού MON810, της πατάτας Amfloraκαθώς και του εισαγόμενου γενετικά τροποποιημένου αραβόσιτου σόγιας.

 

 

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) η οποία γιορτάζει φέτος τα δέκα χρόνια λειτουργίας της, εν μέσω της φιλονικίας γύρω από την ανεξαρτησία της και την σύγκρουση συμφερόντων, οφείλει να επανεξετάσει τις οδηγίες σχετικά με την αξιολόγηση κινδύνου για τα ΓΤΠ και να απαιτήσει μακρόχρονες μελέτες σχετικά με το περιβάλλον και την υγεία ώστε να αξιολογούνται σωστά. Το άρθρο που δημοσιοποιήθηκε εχθές επιβεβαιώνει τρανταχτά  πως κανένα γενετικά τροποποιημένο προϊόν δεν έχει ερευνηθεί σε βάθος χρόνου, όπως απαιτεί και η ευρωπαϊκή νομοθεσία και πως είναι εξαιρετικά πιθανό να έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Θέλουμε να πάρουμε αυτό το ρίσκο?

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η διήμερη περιοδεία του Νίκου Χρυσόγελου και κλιμακίου των Οικολόγων Πράσινων στη Βουλγαρία για συντονισμό της δράσης Ελλήνων και Βουλγάρων ενάντια στις δυσμενείς επιπτώσεις των εξορύξεων χρυσού.

Τα Βακάνια μπορούν να περάσουν σε μια εποχή πράσινης καινοτομίας και στη δημιουργία θέσεων εργασίας σε σύγχρονους τομείς της πράσινης οικονομίας. Θα αγωνιστούμε για να μην μετατραπούν σε χώρο υποδοχής ρυπογόνων παραγωγικών διαδικασιών στο όνομα της αντιμετώπισης της οικονομικης κρισης” τόνισε κατά τη διήμερη επίσκεψή του στη Βουλγαρία, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. “Εναλλακτικές λύσεις απέναντι στην επέκταση των ορυχείων είναι η αποτελεσματική χρήση των πρώτων υλών καθώς και ανάκτησή τους από τα χρησιμοποιημένα καταναλωτικά προϊόντα. Χαρακτηριστικά, μια βιομηχανία σε ευρωπαϊκή χώρα με αντικείμενο την ανακύκλωση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών ανακτά ετησίως τριπλάσια ποσότητα χρυσού από αυτή που θα εξάγει ένα ορυχείο του μεγέθους αυτού της Χαλκιδικής. Μια διαφορετική οικονομία, πιο πράσινη, και θέσεις εργασίας σε αυτήν είναι μια ρεαλιστική απάντηση στην κρίση, με θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην απασχόληση”.
 
Ο Νίκος Χρυσόγελος συμμετείχε μαζί με στελέχη τοπικών κινημάτων από τη Θράκη, τη Χαλκιδική και το Κιλκίς καθώς και κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων, σε συναντήσεις με πρωτοβουλίες πολιτών και εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης σε περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρύπανσης ή είναι αντιμέτωπες με έργα καταστροφικά για το περιβάλλον, μετά από πρόσκληση του Βουλγαρικού Κέντρου για την Πράσινη Οικονομία και του "αδελφού" κόμματος των Πράσινων της Βουλγαρίας (Zelenite).
 
Ο Νίκος Χρυσόγελος ήταν την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου, στη Σόφια, ένας από τους κύριους ομιλητές σε ημερίδα με θέμα «Διαφθορά, επιπτώσεις και απειλές για τη δημόσια υγεία από τον μεταλλευτικό τομέα στη Βουλγαρία», μαζί με τους BorislavSandov (Συν-Πρόεδρος Πράσινων Βουλγαρίας), VasilKadrinov (Πράσινο Κέντρο για την Πράσινη Οικονομία),DobrinkaLolova (Ειδική στη Δημόσια Υγεία). Η συζήτηση που ακολούθησε είχε ζωντάνια και πολύ ενδιαφέρον και σε αυτή συμμετείχαν οργανώσεις πολιτών από μεταλλευτικές περιοχές της Βουλγαρίας και της Ελλάδας, περιβαλλοντικές ΜΚΟ, επιστήμονες, ενώσεις μεταλλωρύχων καθώς και εκπρόσωποι μεταλλευτικών εταιριών.
 
Η αντιπροσωπεία των Βουλγάρων και Ελλήνων Πράσινων επισκέφθηκε, το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, την Φιλιππούπολη (Plovdiv) και συναντήθηκε με κατοίκους της περιοχής που προσπαθούν να προστατεύσουν το παρόχθιο δάσος παραπόταμου του Maritsa (Έβρος), που είναι χαρακτηρισμένη περιοχή NATURA 2000 (Φύση 2000). Ο Δήμος και τοπικοί επιχειρηματίες επιδιώκουν να εξασφαλίσουν ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για να κόψουν το δάσος, που είναι η ανάσα της Φιλιππούπολης (400.000 περίπου κάτοικοι) και χώρος αναψυχής τους, και στη θέση του να κατασκευάσουν, δίπλα στο υπάρχον, άλλο ένα τεχνητό κανάλι. Πριν από μερικά χρόνια είχε πάλι κοπεί ένα σημαντικό κομμάτι του για να επεκταθούν οι υπάρχουσες - κι εκτεταμένες – ναυταθλητικές εγκαταστάσεις. Ο Νίκος Χρυσόγελος και τα μέλη των Πρασίνων υπέγραψαν το κείμενο των κατοίκων που ζητάει από την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην σπαταλήσει ευρωπαϊκά χρήματα για αυτό το καταστροφικό για το περιβάλλον έργο. Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων υποσχέθηκε στους τοπικούς φορείς ότι θα συνυπογράψει μαζί τους επιστολή προς τις αρχές του Jessica (ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό εργαλείο για σχέδια τοπικής ανάπτυξης) ζητώντας να μην χρηματοδοτηθεί το έργο.
 
Το μεσημέρι του Σαββάτου 22 Σεπτεμβρίου, η αντιπροσωπεία των Βούλγαρων Πράσινων, των Ελλήνων Οικολόγων Πράσινων και Ελλήνων εκπροσώπων των κινημάτων πολιτών ενάντια στα ορυχεία συμμετείχε στην "Ημέρα αλληλεγγύης στους κατοίκους του Κρούμοβγκραντ και δράσης ενάντια στα σχέδια εξόρυξης χρυσού" στο Κρούμοβγκραντ (Krumovgrad), που διοργάνωσαν ο Δήμος και επιτροπές πολιτών με τη συμμετοχή πολλών κατοίκων, εκπροσώπων του Δήμου καθώς και γύρω τοπικών κοινοτήτων που απειλούνται από τα σχέδια για εξόρυξη χρυσού. Στην εκδήλωσαν μίλησαν, η MargitVasileva δημοτική σύμβουλος Κρούμοβγκραντ, ο Νίκος Χρυσόγελος, η MariaDamianova, μέλος της τοπικής επιτροπής κατοίκων “Ζωή για το Κρούμοβγκραντ”, ο βουλευτής της Βουλγαρικής Βουλής (με το Σοσιαλιστικό Κόμμα) από την περιοχή DimidhoMihalvski, ο BorisavSandov, συμπρόεδρος των Πράσινων της Βουλγαρίας και πολλοί από τους συμμετέχοντες κατοίκους. 
 
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δήμος έχει εκφράσει ομόφωνα την αντίθεσή του στα σχέδια εξόρυξης χρυσού. Η περιοχή όπου σχεδιάζεται το ορυχείο χρυσού ανήκει στο δίκτυο περιοχών NATURA 2000 και περιλαμβάνει σημαντικά είδη, διαθέτει σημαντική αγροτική ανάπτυξη και ένα εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον. Η εταιρία κατάφερε να εξασφαλίσει από την κυβέρνηση την παραχώρηση για 30 χρόνια γης έκτασης 130 τετραγωνικών χιλιομέτρων, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων και του Δήμου της περιοχής. 14 τόνοι αποβλήτων, ιδιαίτερα επιβαρυμένων με τοξικά, θα παράγονται κάθε βδομάδα στην περιοχή – για την εξαγωγή ενός γραμμαρίου χρυσού παράγεται ένας τόνος αποβλήτων - αν υλοποιηθούν τα σχέδια. Οι κάτοικοι βρίσκονται σε συνεχή κινητοποίηση και έχουν προσφύγει στα δικαστήρια γιατί δεν θέλουν να καταστραφεί ο τόπος τους.
 
Ο Νίκος Χρυσόγελος μιλώντας στην εκδήλωση εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς τους τοπικούς φορείς και τους κατοίκους του Κρούμοβγκραντ, επισήμανε ότι είναι θέμα δημοκρατίας να αποφασίζουν οι πολίτες για το μέλλον του τόπου τους και επισήμανε ότι μόνο η συνεργασία και η αλληλεγγύη μεταξύ των κοινωνιών στην Ελλάδα, Βουλγαρία, Τουρκία και Ρουμανία που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα μπορεί να σταματήσει καταστροφικά σχέδια. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και οι κάτοικοι αυτής της θαυμάσιας περιοχής δεν πρέπει να χάσουν την ευκαιρία να ακολουθήσουν έναν δρόμο οικολογικής ανάπτυξης βασισμένης στην προστασία και διαχείριση του δάσους, τον οικολογικό τουρισμό, την περαιτέρω ανάπτυξη της οικολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας καθώς και την ανάδειξη του αρχαίου ορυχείου, ως πόλο έλξης “βιομηχανικού τουρισμού”. Είναι σημαντικό σήμερα οι οικονομικές δραστηριότητες να προστατεύουν παράλληλα το περιβάλλον και τα συμφέροντα της κοινωνίας.
 
Μηνύματα αλληλεγγύης στους κατοίκους του Krumovgrad έστειλαν οι Δήμαρχοι Αλεξανδρούπολης, Βαγγέλης Λαμπάκης, Κομοτηνής, Γιώργος Πετρίδης και Σαπών-Μαρώνειας Ηλίας Ιωαννάκης [1].
 
Η συνέλευση των κατοίκων ζήτησε από τους πράσινους και τον Έλληνα ευρωβουλευτή να τους βοηθήσουν στις κινητοποιήσεις τους και στη διαμόρφωση ενός σχεδίου εναλλακτικής, οικολογικής ανάπτυξης για την περιοχή τους.
 
Το κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων που επισκέφθηκε την Βουλγαρία αποτελούνταν, εκτός από τον Νίκο Χρυσόγελο, και από τον Συντονιστή της Γραμματείας του κόμματος Γιώργο Τσέκο, τον συν-εκπρόσωπο των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα Πάνο Λογγινίδη κι άλλα μέλη από τη Βόρεια Ελλάδα.
 
Η διήμερη αυτή επίσκεψη έρχεται σε συνέχεια της συνεργασίας των Οικολόγων Πράσινων με ΜΚΟ και πράσινα κόμματα της Βουλγαρίας αλλά και σε συνέχεια μιας συστηματικής και μακροχρόνιας προσπάθειας των Οικολόγων Πράσινων με παρεμβάσεις τόσο εντός Ελλάδας όσο και στο Ευρωκοινοβούλιο με ρωτήσεις του πρώην ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου [2], με στόχο να αναδείξουν τις καταστροφικές περιβαλλοντικές, κοινωνικές αλλά και οικονομικές επιπτώσεις των εξορύξεων χρυσού τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Βαλκάνια .
 
Στην ελληνική αποστολή συμμετείχαν κι εκπρόσωποι των Επιτροπών Αγώνα ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού από τη Χαλκιδική, το Κιλκίς και τη Θράκη, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση των Οικολόγων Πράσινων για να τους συνοδεύσουν και οι οποίοι ενημερωθούν για τα αντίστοιχα προβλήματα που υπάρχουν στη γειτονική χώρα και διατράνωσαν τη διάθεσή του συνεχίσουν να εργάζονται ακόμα πιο στενά για να αποτρέψουν καταστροφικά για τις περιοχές τους και τα Βαλκάνια σχέδια εξορύξεων, ενδυναμώνοντας τη δικτύωση όλων των αντίστοιχων βαλκανικών κινημάτων και στον συντονισμό κοινών δράσεων.
 
Ο εκπρόσωπος του Μετώπου Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια και Πάικο, Άγγελος Αραμπατζής παρέθεσε τους λόγους για τους οποίους οι κάτοικοι και οι φορείς του Κιλκίς αντιτίθενται πλήρως στην λειτουργία μεταλλείων χρυσού - χαλκού στο Νομό Κιλκίς. Επιπλέον, έγινε αναφορά στην αλληλεγγύη και την ανάγκη για στενή συνεργασία που θα πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στους κατοίκους της Ελλάδας και της Βουλγαρίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν συντονισμένα οι πολυεθνικές εταιρείες εξόρυξης χρυσού.
 
Η εκπρόσωπος της Διανομαρχιακής Επιτροπής Ροδόπης Έβρου κατά της εξόρυξης και μεταλλουργίας χρυσού, Σούλα Δραγουμανη ανέφερε ότι οι επαφές τους με τη βουλγαρική πλευρά έχουν ξεκινήσει ήδη από τα τέλη του 2004, καθώς η περιοχή του Krumovgrad στην οποία επιχειρείται ανάλογη εξόρυξη χρυσοφόρων κοιτασμάτων, βρίσκεται μόλις 40 km βόρεια της Κομοτηνής. Στις 23/10/2005 επισκέφτηκαν το Krumovgrad 8 λεωφορεία από Έβρο και Ροδόπη ως έκφραση αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων κατά των μεταλλείων. Εκπρόσωποι από τις αρχές του Krumovgrad συμμετείχαν φέτος στο συλλαλητήριο στην Αλεξανδρούπολη(7.3). Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «μόνο ενωμένοι μπορούμε να συνεχίσουμε το δίκαιο αγώνα μας καθώς απειλείται η περιοχή της Ροδόπης - εκατέρωθεν των συνόρων - να καταντήσει μια ανεπανόρθωτα ρυπασμένη και υποβαθμισμένη από τα μεταλλεία περιοχή».
 
O Τόλης Παπαγεωργίου μέλος την Επιτροπών Αγώνα Χαλκιδικλης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, είπε ότι γι αυτόν είναι η 4η φορά που πηγαίνει στο Krumovgrad προκειμένου να συμπαρασταθεί στην τοπική επιτροπή κατοίκων. Απαντώντας στο ερώτημα των Βουλγάρων που αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια εξόρυξης, στο πώς θα πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα τους, επεσήμανε ότι σε αντίθεση με την Χαλκιδική εκεί έχουν την συμπαράσταση της δημοτικής αρχής και δεν έχει αρχίσει ακόμα να λειτουργεί το ορυχείο. Θα πρέπει πόρτα πόρτα, και γειτονιά με γειτονιά να ενημερώσουν όλους τους κατοίκους για να συμμετέχουν και να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο που θα υπερασπιστεί το δικαίωμά τους να ορίζουν τον τόπο τους κόντρα στα συμφέροντα οποιασδήποτε εταιρίας που έρχεται από την άλλη άκρη της γης.
 
Οι εκδηλώσεις της περιοδείας του Ν. Χρυσόγελου είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία αλλά και κάλυψη από το μέσα ενημέρωσης της Βουλγαρίας. Το επόμενο ραντεβού δόθηκε στις 9 Νοεμβρίου, στη διάρκεια της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, ως συμβολική κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης προς την ελληνική κοινωνία.
 
  • [1] Διαβάστε την ομιλία του Ν. Χρυσόγελου εδώ
  • [2] Διαβάστε τα Μηνύματα αλληλεγγύης στους κατοίκους του Κρούμουβγκραντ από τους δημάρχους Αλεξανδρούπολης, Κομοτηνής και Σαπών-Μαρώνειας εδώ
  • [3] Διαβάστε για προηγούμενες παρεμβάσεις των ΟΠ τόσο για τη Βουλγαρία όσο και για θέματα χρυσού εδώ.
  • Δείτε φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψη εδώ
 
 

 

 


ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ Ν. ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΥ
στην εκδήλωση με τίτλο «Διαφθορά, επιπτώσεις και απειλές για τη δημόσια υγεία από τον μεταλλευτικό τομέα στη Βουλγαρία»
Σόφια, Βουλγαρία, 21 Σεπτεμβρίου 2012
Διοργανωτές: Βουλγαρικό Κέντρο για την Πράσινη Οικονομία, Πράσινοι Βουλγαρίας
 

Περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις των εξορύξεων χρυσού στα Βαλκάνια

 

 
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
 
Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας σε αυτήν την εκδήλωση για τις εξορύξεις χρυσού στα Βαλκάνια που οργάνωσαν οι φίλοι μας από το Βαλκανικό Κέντρο για την Πράσινη Οικονομία και το κόμμα των Πράσινων. Άκουσα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις για τις απόπειρες εξόρυξης χρυσού στη Βουλγαρία και τα νέα σχέδια που υπάρχουν. Μου προκαλεί ιδιαίτερη αισιοδοξία το γεγονός ότι οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι πολίτες της Βουλγαρίας κατάφεραν και σταμάτησαν παράνομα και επικίνδυνα σχέδια επεξεργασίας χρυσού με κυάνιο σε μέρη όπως το Πόπιντσι και το Κάρτζαλι. Δυστυχώς όμως και οι εξορύξεις χρυσού που χρησιμοποιούν τη μέθοδο της επίπλευσης (floatation) δεν είναι χωρίς επιπτώσεις. Ιδιαίτερα όταν οι εξορύξεις είναι επιφανειακές και όχι υπόγειες, δημιουργούν εκτεταμένες περιβαλλοντικές αλλοιώσεις, κυρίως στα φυσικά οικοσυστήματα και στα αποθέματα νερού. Και βέβαια, ματαιώνουν κάθε προοπτική για οποιαδήποτε άλλη οικονομική δραστηριότητα, ενώ μπορεί να καταστρέψουν ολόκληρα χωριά και να εκδιώξουν τους πληθυσμούς τους από την περιοχή εξόρυξης, εάν αυτή είναι πολύ κοντά σε κατοικημένη περιοχή.
 
            Μια τέτοια περίπτωση έχουμε, από ότι καταλαβαίνω, στο Κρούμοβγκραντ, όπου επιδιώκεται να ξεκινήσει άμεσα επιφανειακή εξόρυξη κοιτασμάτων χρυσού σε απόσταση που δεν θα ξεπερνά τα 200 μέτρα από τα κοντινότερα σπίτια. Πραγματικά αναρωτιέμαι για το ποιος κάτοικος θα μπορούσε να μείνει όταν σε τέτοια απόσταση θα μπαίνουν ισχυρά εκρηκτικά και όταν από το μπαλκόνι του θα βλέπει τόνους χώματος να τινάζονται στον αέρα για να εκμεταλλευτεί κάποια καναδική εταιρεία «επενδυτών», ή μάλλον «παικτών στο χρηματιστήριο», περιεκτικότητες μικρότερες από ένα γραμμάριο χρυσού στον τόνο!
 
            Θα ήθελα εδώ να σημειώσω ότι η μέθοδος της επίπλευσης, την οποία έχουν εξαναγκαστεί να χρησιμοποιούν οι εταιρείες εξόρυξης στη Βουλγαρία, μετά από την έντονη πίεση των περιβαλλοντικών οργανώσεων ενάντια στη χρήση κυανίου, έχει και έναν άλλο αντίκτυπο που είναι πιο μακρινός. Το μετάλλευμα δεν επεξεργάζεται πλέον στη χώρα εξόρυξης, που είναι η Βουλγαρία στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά αποστέλλεται με πλοία σε χώρες τριτοκοσμικές, χωρίς αναπτυγμένο περιβαλλοντικό κίνημα, αλλά και χωρίς περιβαλλοντική νομοθεσία. Μια από αυτές τις χώρες λοιπόν που πηγαίνουν συνήθως τα μεταλλεύματα με χαμηλές περιεκτικότητες χρυσού για να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία και καθαρισμό είναι η Ναμίμπια. Εκεί χρησιμοποιούνται τόνοι επικίνδυνου κυανίου από ανίδεους αφρικανούς, οι οποίοι θα δουν τις επιπτώσεις αν όχι άμεσα, τότε σίγουρα μέσα σε λίγες δεκαετίες.
 
            Ας επιστρέψουμε όμως στην περιοχή μας. Σε μια γειτονική σας χώρα, την οποία γνωρίζω καλύτερα, στην Ελλάδα, οι εταιρείες εξόρυξης, οι οποίες στην πλειοψηφία τους έχουν εξαγοραστεί από καναδέζικες επενδυτικές εταιρείες, όπως η Eldorado Gold, έχουν εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις συνθήκες κρίσης και χρέους στις οποίες έχει βουτήξει με πολύ απότομο τρόπο η χώρα, ώστε να πετύχουν συνθήκες εξόρυξης με τους ελάχιστους δυνατούς περιορισμούς και τα μέγιστα δυνατά κέρδη. Το μεγαλύτερο επενδυτικό σχέδιο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Χαλκιδική, λίγο πιο πάνω από το Άγιο Όρος, σε μια περιοχή όπου ξέρω ότι πολλοί από σας προτιμάτε για τις καλοκαιρινές διακοπές. Εκεί λοιπόν, μέσα από μια σκανδαλώδη σύμβαση, μια τεράστια μεταλλοφόρα περιοχή παραχωρήθηκε σε μια εταιρεία που είχε μετόχους ορισμένους Έλληνες εργολάβους, χωρίς να απαιτηθούν καθόλου φόροι και μεταλλευτικά δικαιώματα προς όφελος του ελληνικού κράτους, με τη δικαιολογία ότι η εταιρεία θα έπρεπε να επενδύσει μεγάλα ποσά για την απορρύπανση από προηγούμενες μεταλλευτικές δραστηριότητες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήδη διερευνά την υπόθεση και έχει καταλήξει σε ευρήματα που δεν είναι και τόσο κολακευτικά για τη χώρα μας. Η Εταιρεία όπως σας είπα ήδη έχει εξαγοραστεί από την Eldorado Gold.
 
            Πέρα από το οικονομικό σκάνδαλο όμως, την κοινή γνώμη έχει ξεσηκώσει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και τα επενδυτικά σχέδια στην περιοχή, τα οποία προβλέπουν μια τεράστια ανοικτή εξόρυξη στην κορυφή του βουνού που δεσπόζει πάνω από την Ιερισσό. Μια ανοικτή εξόρυξη, η οποία όπως και στο Κρούμοβγκραντ, θα είναι πολύ κοντά στα σπίτια του χωριού Μεγάλη Παναγία. Μια ανοικτή εξόρυξη που θα συνοδεύεται και από την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας των κοιτασμάτων χρυσού, αλλά και άλλων μεταλλευμάτων, όπως του χαλκού, καθώς τα εδάφη έχουν πολλά μεταλλεύματα. Η επεξεργασία του χαλκού θα έχει αυξημένες εκπομπές αέριων ρύπων. Για την επεξεργασία του χρυσού, η εταιρεία έχει δεσμευτεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει κυάνιο, αλλά μια πειραματική μέθοδο, αυτήν της «ταχείας τήξης» (flash melting), η οποία δεν έχει χρησιμοποιηθεί πουθενά στον κόσμο για επεξεργασία χρυσού, παρά μόνο για επεξεργασία χαλκού στη Φιλανδία. Γι’ αυτό το λόγο, υπάρχουν έντονες ανησυχίες για το γεγονός ότι σε μια οποιαδήποτε δυσλειτουργία της νέας και μη δοκιμασμένης μεθόδου, η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει χωρίς κανέναν ενδοιασμό το τοξικότατο κυάνιο.
 
            Η περιοχή της Ιερισσού και της ΒΑ Χαλκιδικής δεν είναι μια οποιαδήποτε περιοχή. Είναι η πατρίδα του Αριστοτέλη και διαθέτει εκτάσεις αρχέγονων δασών, μια περιοχή ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000, στο Όρος Στρατωνικό, στα όρια της οποίας ακριβώς σταματούν οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις της Eldorado Gold, αλλά και σημαντικές περιοχές σε πολύ κοντινή απόσταση, όπως ο υγρότοπος διεθνούς σημασίας της Σύμβασης Ραμσάρ, των λιμνών Κορώνειας και Βόλβης, ο οποίος δέχεται νερά που απορρέουν τώρα από το βουνό που πρόκειται να καταστραφεί από την εξόρυξη. Η επέκταση της εξορυκτικής δραστηριότητας στην τεράστια έκταση που σκοπεύει η Eldorado Gold θα εκτοπίσει κάθε δυνατότητα άλλης δραστηριότητας, μελισσοκομικής, κτηνοτροφικής, τουριστικής, αρδευτικής ενώ ίσως επηρεάσει ακόμη και τα αποθέματα του πόσιμου νερού σε μεγάλη έκταση. Γι’ αυτό το κόμμα μας ήταν ίσως το πρώτο που ανέδειξε το μέγεθος του προβλήματος, με περιοδείες στην περιοχή και ερωτήσεις στο ευρωκοινοβούλιο του προηγούμενου ευρωβουλευτή μας, του Μιχάλη Τρεμόπουλο, τον οποίο ήδη ξέρετε, καθώς έχει έρθει και στη Βουλγαρία για περιοδείες σε περιοχές εξόρυξης χρυσού και έχετε καταθέσει ερωτήσεις στο ευρωκοινοβούλιο και για τη Βουλγαρία. Έτσι λοιπόν και σήμερα, είμαστε ευτυχείς για το γεγονός ότι δέχτηκαν την πρόσκλησή μας και βρίσκονται εδώ εκπρόσωποι από τις Επιτροπές Αγώνα ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού από τη Χαλκιδική, αλλά και από άλλες περιοχές για τις οποίες θα σας μιλήσω αμέσως μετά.
 
            Στην Ελλάδα υπήρχαν «επενδυτικά» σχέδια για εξόρυξη χρυσού και σε άλλες περιοχές, τα οποία ωστόσο είχαν σταματήσει, λόγω των επιπτώσεων που είχαν γίνει αντικείμενο συζητήσεων, αλλά και των αποικιοκρατικών όρων που ζητούσαν οι εταιρείες. Τώρα, που η χώρα βρίσκεται σε ανάγκη και σε κίνδυνο, τα ίδια συμφέροντα έχουν επιστρέψει και με προσβάσεις στις κατά καιρούς κυβερνήσεις και στα υπουργεία περιβάλλοντος, πιέζουν για να τους δοθούν άδειες εξόρυξης. Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή για δυο περιοχές στη Θράκη, πολύ κοντά στο Κρούμοβγκραντ και συγκεκριμένα στο Πέραμα στο Νομό Έβρου και στις Σάπες, στο Νομό Ροδόπης. Η αντίθεση της τοπικής κοινωνίας σε αυτά τα σχέδια είναι σχεδόν καθολική και θα μπορούσαν ίσως να μας πουν δυο λόγια γι’ αυτό μέλη της Διανομαρχιακής Επιτροπής Αγώνα που βρίσκονται μαζί μας. Ένα ακόμη σχέδιο που προωθείται σθεναρά αφορά την περιοχή του Κιλκίς. Και πάλι η έκταση των παρεμβάσεων είναι τεράστια γιατί οι περιεκτικότητες σε χρυσό είναι ελάχιστες.
 
            Ας αφήσουμε όμως και την Ελλάδα και τα όσα σας περιέγραψα πολύ συνοπτικά, γιατί οι βλέψεις των διεθνών επενδυτών δεν περιορίζονται μόνο στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα, αλλά σε όλα ίσως τα Βαλκάνια. Στη Ρουμανία, θα περίμενε κανείς μετά το τραγικό δυστύχημα της Μπάϊα Μάρε το 2000, οι κυβερνητικές υπηρεσίες να είναι εξαιρετικά επιφυλακτικές σε οποιοδήποτε άλλο σχέδιο για μελλοντικές εξορύξεις με κυάνιο. Ωστόσο, έχουμε τα τελευταία χρόνια «επενδυτικά σχέδια» για την περίπτωση της Ρόζια Μοντάνα, που βρίσκεται πολύ κοντά στην περιοχή που έγινε το δυστύχημα. Ευτυχώς έχει αναπτυχθεί εκεί ένα πολύ δυναμικό κίνημα αντίστασης ενάντια στη χρήση κυανίου. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι με την ουσιαστική συμβολή του Μιχάλη Τρεμόπουλου και τη συνεργασία και άλλων Ελλήνων ευρωβουλευτών από άλλα κόμματα, έγινε εφικτή η υιοθέτηση με μεγάλη πλειοψηφία από το ευρωκοινοβούλιο ενός ψηφίσματος που ζητούσε την πανευρωπαϊκή απαγόρευση της χρήσης κυανίου στις εξορυκτικές διαδικασίες, όπως ήδη ισχύει σε αρκετές ευρωπαϊκές περιοχές. Δυστυχώς ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος κ. Ποτότσνικ, σε μια εξαιρετικά αντιδημοκρατική κίνηση, έκρινε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο και γι’ αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν το ενέκρινε.
 
            Το τελευταίο «επενδυτικό σχέδιο» που μας ανησυχεί ιδιαίτερα τοποθετείται στην περιοχή της FYROM, πολύ κοντά στα ελληνικά και στα βουλγαρικά σύνορα, ακριβώς πίσω από το βουνό της Κερκίνης (Όρος Μπέλες) και σε παραποτάμια συστήματα που καταλήγουν στον ποταμό Στρυμώνα. Μαθαίνουμε ότι ήδη έχει λάβει έγκριση από την εκεί κυβέρνηση και ότι θα αποτελεί το μεγαλύτερο μεταλλείο χρυσού και χαλκού των Βαλκανίων, με τη χρήση κυανίου. Για αυτό το σχέδιο σκοπεύουμε να ζητήσουμε άμεσα διευκρινήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς θα έπρεπε να είχε προηγηθεί διαβούλευση και με τις γειτονικές χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις τυχόν περιβαλλοντικές και άλλες επιπτώσεις που ενέχει.
 
            Όλα αυτά λοιπόν δείχνουν ότι υπάρχει μια εξαιρετικά επικίνδυνη επίθεση αποικιοκρατικού τύπου εξορυκτικών, επενδυτικών και χρηματιστηριακών συμφερόντων, τα οποία εκμεταλλεύονται την αδύναμη οικονομική θέση των Βαλκανικών χωρών για να πετύχουν τους απεχθείς όρους τους. Ωστόσο, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, η τοπική αυτοδιοίκηση και η κοινή γνώμη των Βαλκανικών χωρών δεν πρόκειται να επιτρέψει κάτι τέτοιο και σ’ αυτό θα επιδιώξουμε να πετύχουμε τη συνεργασία και την αλληλεγγύη αντίστοιχων οργανώσεων και ομάδων πολιτών από τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και από χώρες όπως ο Καναδάς.
 
            Η παγκόσμια οικονομική κρίση που αυτή τη στιγμή δείχνει να κορυφώνεται, με αιχμή τον Ευρωπαϊκό Νότο, αλληλοδιαπλέκεται με μια εξίσου αν όχι σοβαρότερη περιβαλλοντική κρίση που μας δείχνει ότι οι φυσικοί πόροι του πλανήτη μας δεν είναι απεριόριστοι. Φαίνεται ότι πολυεθνικές εταιρείες και χρηματοπιστωτικά συμφέροντα το ξεχνούν αυτό και πιέζουν ενάντια σε οποιαδήποτε φυσικά όρια θέτει ο πλανήτης. Η παγκόσμια οικονομία θα πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτό και όσον αφορά πιο συγκεκριμένα για το χρυσό θα πρέπει να δοθεί βάρος στις διαδικασίες ανακύκλωσης. Οι Πράσινοι διεθνώς είναι μια δύναμη ευθύνης που βοηθούν σε μια τέτοια διαδικασία αλλαγής της παγκόσμιας οικονομίας και ελπίζουν ότι και η Ευρώπη θα παραμείνει στην πρωτοπορία των προσπαθειών για προστασία του περιβάλλοντος και του πλανήτη μας. Άλλωστε είναι ο μοναδικός που διαθέτουμε προς το παρόν…
 
Σας ευχαριστώ!
 

                                                        

        ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                                                                             ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ : 20/09/2012
              ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ                                                                
     ΔΗΜΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
          ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
           Λ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 306                                           
                   Τ.Κ. 68100                                                                                                                                        Προς: κ. Σούλα Δραγουμάνη            
             Φαξ:2551064142                                                      
   Email:dimarxos@alexpolis.gr                                     
 
 
 
                                  ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
          ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΟΥΜΟΒΓΚΡΑΝΤ
                          ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΧΡΥΣΟΥ
 
 
 
Ο δήμαρχος   Αλεξανδρούπολης εκπροσωπώντας τον διευρυμένο Δήμο  συμπαρίσταται στους κατοίκους της περιοχής σας για τον αγώνα που κάνετε στην εμπόδιση των σχεδίων για την εξόρυξη χρυσού .
Οι θέσεις μου είναι γνωστές για το περιβαλλοντικό έγκλημα που προωθείται στην περιοχή σας, αλλά και στην δική μας με τα ορυχεία και την επεξεργασία του μεταλλεύματος με την χρήση του κυανίου .
Πιστεύω ότι οι αγώνες που δίνουμε οι κάτοικοι και όλοι οι φορείς της περιοχής μας όπως και οι δικοί σας θα επιφέρουν θετικά αποτελέσματα.
Είμαι αρωγός και συμπαραστάτης των κινητοποιήσεών σας, και συνάμα  λυπάμαι που δεν μπορώ να παραβρεθώ κοντά σας λόγω υποχρεώσεων που είναι προγραμματισμένες εδώ και καιρό και είναι αδύνατο να αναβληθούν.
Όπως έχω δηλώσει επανειλλημένα σε περίπτωση που χρειασθεί να χρησιμοποιήσουμε αντίσταση είμαι έτοιμος και γι’ αυτό προκειμένου να σωθεί ο τόπος μας και η ίδια η ζωή μας.
 
 
                                                                                                 ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ
                                                                                       ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

 

 

ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ – ΣΑΠΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

 

Αγαπητοί Φίλοι,

 

Είμαι από τους πρώτους ανθρώπους στην Ροδόπη και στη Θράκη που με πράξεις είπα όχι στον χρυσό, όχι μόνο στην περιοχή μας αλλά και στην ευρύτερη Βαλκανική.

Ήμουν πάντα μπροστά ακόμη και σε εκδηλώσεις κατά του χρυσού και στην περιοχή του Κρούμοβγκραντ με συναυλίες και διαδηλώσεις.

Είμαι πάντα παρών και μπροστά σε κάθε εκδήλωση και διαδήλωση που στρέφεται κατά της μεταλλουργίας χρυσού την οποία αποκαλώ βιομηχανία θανάτου σε όποια περιοχή κι αν γίνεται.

Ξέρω πολύ καλά ποιες βαριές επιπτώσεις μπορεί να έχει μια τέτοια βιομηχανία εξόρυξης χρυσού και τα προβλήματα είναι πολλαπλάσια από τα οφέλη.

Ήδη η περιοχή μας στον Δήμο Μαρώνειας – Σαπών εμφανίζει μια ερήμωση η οποία θα είναι καθολική αν γίνει αυτή η επένδυση.

Και ποιοι είμαστε εμείς που θα διαγράψουμε την πορεία των ανθρώπων που ζουν στην ιστορική Θράκη και θα πούμε ναι;

Ποιοι είμαστε εμείς που θα βάλουμε στη μαύρη λίστα το μέλλον των παιδιών μας;

Όποιος ισχυρισθεί ότι μια τέτοια εξόρυξη δεν θα σημάνει το τέλος μας λέει ψέματα.

Εγώ είμαι εναντίον του χρυσού και το έκανα πράξη φέρνοντάς το και ψηφίζοντάς το ομόφωνα στο δημοτικό συμβούλιο. Ομόφωνα όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης προς τιμήν τους είπαν ΟΧΙ και συμφώνησαν μαζί μου.

ΟΧΙ λοιπόν στον χρυσό, δεν θα το επιτρέψουμε όσα κι αν είναι τα οφέλη που μας φέρνουν αυτοί που μας διαβεβαιώνουν ότι δεν τρέχει τίποτε και ότι θα λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας.

Θα λύσουμε το θέμα της ανεργίας και θα υπογράψουμε την καταδίκη μας;

Εγώ λέω ΟΧΙ λοιπόν και θα είμαι μπροστάρης σε κάθε ενέργεια και κάθε κινητοποίηση που θα γίνει σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Δεν θα διστάσω να κλείσω το δημαρχείο, να κρεμάσω μαύρες σημαίες, να πάω φυλακή για το θέμα αυτό γιατί γνωρίζω ότι απειλείται η υγεία και το μέλλον των συμπολιτών μου.

Θα είμαι ενοχλητικός κι ας με χτυπάνε και εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης και συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα σχέδια για τον χρυσό.

Εγώ το έχω αποδείξει ότι είμαι ΕΝΑΝΤΙΟΝ ας το κάνουν κι αυτοί.

Σας συμπαραστέκομαι στον δίκαιο αγώνα σας και θα είμαι πάντα κοντά σας στο μεγάλο ΟΧΙ σας, με οποιοδήποτε πολιτικό ή άλλο κόστος.

 

 

Ο δήμαρχος Μαρώνειας – Σαπών

Dr. Ηλίας Ιωαννάκης 

(19.9.2012)

 

 

 

Η πολιτική συνοχής προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης απασχόλησε  μεταξύ άλλων τη συνεδρίαση της Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την Τετάρτη 19 Σεπτμεβρίου, όπου παρουσιάστηκαν στοιχεία από μελέτες και οι απόψεις εκπροσώπων ΜΜΕ ενώ συζητήθηκαν, επίσης, προτάσεις για τη βελτίωση της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε προγράμματα καθώς για την αποτελεσματικότερη χρήση των πόρων του Ταμείου Συνοχής την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014-2020.

 

Οι καταρχήν προτάσεις - και προτροπές προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - που παρουσιάστηκαν από τους ομιλητές, συνοπτικά:

  • καλύτερος σχεδιασμός των προκηρύξεων ώστε να ανταποκρίνονται περισσότερο και πιο έγκαιρα στις πραγματικές ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων,
  • απλοποίηση των διαδικασιών και κανόνων (όρων) συμμετοχής σε προκηρύξεις,
  • ψηφιοποίηση όλων των διαδικασιών (από την αίτηση ως τον έλεγχο και την εκταμίευση),
  • μεγαλύτερη στήριξη των εμπλεκόμενων σε όλα τα στάδια (υπηρεσίες διαχείρισης, ενδιάμεσοι φορείς διαχείρισης, πιστωτικά ιδρύματα, επωφελούμενοι) από την υποβολή αιτήσεων μέχρι την υλοποίηση,
  • μείωση του συνολικού χρόνου για τον «κύκλο» κάθε έργου και πιο γρήγορη αποπληρωμή των προγραμμάτων,
  • δυνατότητα ευελιξίας (αποκλίσεων από το αρχικό σχέδιο) των επενδυτικών προτάσεων κατά την υλοποίηση (δεδομένων των καθυστερήσεων στην αξιολόγηση και την επιλογή για χρηματοδότηση),
  • απλοποίηση και ομογενοποίηση των ελέγχων,
  • εφαρμογή (και έλεγχος της εφαρμογής) των αρχών του Small Business Act.

 

Ειδικά σχετικά με τη χρήση των χρηματοδοτικών εργαλείων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναδείχθηκε σημαντική έλλειψη τεχνογνωσίας των φορέων που δημοσιεύουν προκηρύξεις  να σχεδιάσουν προϊόντα μέσω των νέων χρηματοδοτικών μέσων. Έτσι, οι δράσεις που προκηρύσσονται συχνά περιλαμβάνουν ιδιαίτερα περίπλοκους και δυσνόητους όρους, δεν ανταποκρίνονται στις κάθε φορά ανάγκες της  αγοράς και οι δυνητικά ωφελούμενοι ταλαιπωρούνται από τη γραφειοκρατία και τις καθυστερήσεις.

 

Επιπλέον, εγκρίθηκε Σχέδιο Γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού που αφορά στην ειδική έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αριθ. 2/2012 σχετικά με τα συγχρηματοδοτηθέντα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) χρηματοπιστωτικά μέσα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) (C7-0094/2012 – 2012/2060(DEC)) :

-          αναγνωρίζεται πως οι ΜΜΕ θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ενισχυμένης ευρωπαϊκής υποστήριξης για να συνεχίσουν να δημιουργούν απασχόληση, καινοτομία και ανάπτυξη.

-          Αναγνωρίζεται η ακαταλληλότητα του ισχύοντος κανονιστικού πλαισίου για τα Διαρθρωτικά Ταμεία ως η σημαντικότερη αιτία παρεμπόδισης της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των μέτρων και υπενθυμίζεται η γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (REGI) σχετικά με τα καινοτόμα χρηματοδοτικά μέσα (2012/2027(INI)) που ζητεί να διασφαλιστεί άμεσα σαφήνεια, απλότητα και διαφάνεια στο νομικό πλαίσιο για τα χρηματοπιστωτικά μέσα και συνεπής νομική αναφορά στους ορισμούς των χρηματοπιστωτικών μέσων.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε σχετικά:

 

«Η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και η πολιτική συνοχής για τις ΜΜΕ κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014-2020 αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα για την επιβίωση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων τόσο στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της κρίσης όσο και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.


Καλά μελετημένες δράσεις ενίσχυσης που να ανταποκρίνονται έγκαιρα και αποτελεσματικά στις ανάγκες των επιχειρήσεων και να εντάσσονται σε μία ολοκληρωμένη πολιτική εξόδου της οικονομίας από την κρίση είναι το ζητούμενο. Επιπλέον, απαιτείται άμεσα να απλοποιηθεί το σύνολο των διαδικασιών, να μειωθεί η γραφειοκρατία όχι μόνο στην Κομισιόν αλλά και στις υπηρεσίες των κρατών μελών που χειρίζονται τα θέματα και να υποστηριχθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι σε κάθε προκήρυξη και σε όλο τον κύκλο του έργου προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα, να πετύχουμε αυτό που ζητάει το Ευρωκοινοβούλιο αποτέλεσμα και επιδόσεις στην αξιοποίηση των χρημάτων των ευρωπαίων φορολογουμένων.


Δεν αρκεί, όμως, να σχεδιάσουμε τους κανόνες και την πολιτική της επομένης προγραμματικής περιόδου, Χρειάζεται ως χώρα να αξιοποιήσουμε πιο αποτελεσματικά τους πόρους που υπάρχουν και παραμένουν αδιάθετοι, να επιδιώξουμε έγκαιρα αλλαγές ώστε να φτάσει ρευστότητα στην πραγματική οικονομία αλλά με συγκρεκριμένες στοχεύσεις. Στην Ελλάδα από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ έχουν διατεθεί μέχρι σήμερα περί τα 1,3 δις ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος τους όμως παραμένει αδιάθετο, και γιαυτό απαιτείται επανεξέταση και πιθανά επανασχεδιασμός δράσεων πιο στοχευμένων και συμβατών προς τις σημερινές ανάγκες των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, συστηματική παρακολούθηση της πορείας και των αδυναμιών κάθε σταδίου στη διαδικασία καθώς και συνεργασία με την  Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους επαγγελματικούς φορείς της χώρας προκειμένου να αμβλυνθούν τα όποια προβλήματα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να ανάλάβει κι αυτή τις ευθύνες που της αντιστοιχούν για την απουσία προσαρμογής στα νέα δεδομένα, ενώ και η Task Force της Επιτροπής στην Ελλάδα θα πρέπει να συμβάλλει πιο αποτελεσματικά με τεχνογνωσία και προτάσεις στις αναγκαίες αλλαγές».