Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί μπορούν να είναι απάντηση στην κρίση;
Με τη συμμετοχή του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Πράσινων, η Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου διοργανώνει ημερίδα με θέμα: «Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί: Μπορούν να είναι απάντηση στην κρίση;»,που θα διεξαχθεί την Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 19:30 στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου (Αντιγόνης & Δαναϊδων).
Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχουν ξεκινήσει οι πρώτες προσπάθειες, αποκαλύπτοντας έναν καινούριο δρόμο στην Ελλάδα της κρίσης (αγορές χωρίς μεσάζοντες, δίκτυα ανταλλαγής υπηρεσιών, εναλλακτικά νομίσματα, κοινωνικοί συνεταιρισμοί με ευρύ φάσμα αντικειμένων). Πάνω από 3.000 πρωτοβουλίες υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε ολόκληρη την χώρα. Και αυτός ο κόσμος έχει ανοίξει ήδη τη συζήτηση και για άλλα ζητήματα, όπως η δικτύωση, η ανταλλαγή εμπειριών, η πληροφόρηση, οι πηγές χρηματοδότησης, το νομικό και φορολογικό πλαίσιο και οι αυτοοργανωμένοι και αυτοδιοικούμενοι θεσμοί αξιολόγησης και πιστοποίησης.
Στην Ευρώπη η κοινωνική οικονομία απασχολεί 11 εκατομμύρια ανθρώπους, το 6% του ενεργού πληθυσμού, ενώ σε μερικές χώρες οι εργασίες της φτάνουν το 10% τουΑΕΠ.
Στην Ελλάδα, μπορούμε από ουραγοί να γίνουμε πρωτοπόροι; Είναι οι κοινωνικοί συνεταιρισμοί μία απάντηση στην κρίση;
Ο Νίκος Χρυσόγελος και οι άλλοι ομιλητές, ο Δημήτρης Καπογιάννης, καθηγητής ΤΕΙ Μεσολογγίου, ο Ανδρέας Ρουμελιώτης, δημοσιογράφος, και ο Κώστας Γερολυμάτος, μέλος του Συνεταιρισμού Γονέων Χαλανδρίου θα προσπαθήσουν να απαντήσουν σε αυτά και άλλα ερωτήματα, να θέσουν το νομικό και πολιτικό πλαίσιο της ανάπτυξης της κοινωνικής επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και, μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα, να σκιαγραφήσουν τη δυναμική αλλά και τις μελλοντικές προκλήσεις του κλάδου αυτού της οικονομίας.
Ενδυνάμωση της συνεργασίας ευρωπαίων εργαζομένων για υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων
Με πρόσκληση του Νίκου Χρυσόγελου συνάντηση εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής και της ΕΤ3 με τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων
Δείτε σχετικές φωτο: http://www.flickr.com/photos/chrysogelos/12224707713/in/set-72157640327460034
“Η αντιμετώπιση της παραβίασης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που επιδιώκεται στο όνομα της κρίσης δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Η αλληλεγγύη μεταξύ των συνδικάτων, αλλά και των ευρωπαϊκών κοινωνιών για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής μας αφορά όλους. Η εξυγίανση των δημοσιονομικών δεν μπορεί να γίνεται με διάλυση της κοινωνικής συνοχής και αποδόμηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, αλλά με ενδυνάμωση του κοινωνικού διαλόγου και επεξεργασία ενός ισορροπημένου και κοινωνικά δίκαιου σχεδίου εξόδου της Ελλάδας από την κρίση, που θα έχει την στήριξη και αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών κοινωνιών”, τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, κατά την συνάντηση του, μαζί με αντιπροσωπεία των εργαζομένων στην Περιφέρεια Αττικής, με εκπρόσωπο της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΕTUC) [1], την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου, στις Βρυξέλλες.
Την αντιπροσωπεία των εργαζομένων «Συμφωνία Αγωνιστών Υπάλληλων Περιφέρειας Αττικής» αποτελούσαν οι Ανδρέας Πράσινος, Κυριάκος Κοντούδης, Σταύρος Φωτεινός, Χάρης Πνάκας, εκλεγμένοι στο Δ.Σ του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής και Παναγιώτης Πανοσκάλτης, αναπληρωματικό μέλος. Εκ των εργαζομένων της ΕΤ3, στη συνάντηση συμμετείχε η Χριστίνα Σιγανίδου.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων κατέθεσαν ενημερωτικό σημείωμα για την δραματική κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην Περιφέρεια, για τα αυξημένα εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως κίνδυνος απολύσεων, τεράστιες μειώσεις μισθών, κατάργηση όλων των εργασιακών κατακτήσεων τους κλπ.
Η εκπρόσωπος της ETUC, Wiebke Warneck, υπεύθυνη για τις νομικές υποθέσεις, αναφέρθηκε στην συστηματική παρακολούθηση των εξελίξεων στην Ελλάδα, επισήμανε ότι η Συνομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων αντιτίθεται στην πολιτική λιτότητας που επιβάλλεται σε ακραία μορφή στη χώρα αλλά και σε άλλα κράτη μέλη, και αναφέρθηκε στα κύρια σημεία της έρευνας που έχει διεξαγάγει για τις επιπτώσεις της λιτότητας στην κοινωνική συνοχή και τα κοινωνικά δικαιώματα σε Ελλάδα, Κύπρο, Πορτογαλία, Ιρλανδία, την οποία παρουσίασε και στο Ευρωκοινοβούλιο [2] στο πλαίσιο της διαδικασίας αξιολόγησης της Τρόικα και των πολιτικών που επιβάλλει [3].
Ενημέρωσε, επίσης, για τις δυο νέες εκθέσεις που ολοκληρώνονται σύντομα και αφορούν στις παραβιάσεις διεθνών και ευρωπαϊκών νομοθεσιών στην Ελλάδα, καθώς και για την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση που οργανώνεται στις 4 Απριλίου. Προσκάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην συνέλευση των ευρωπαϊκών συνδικάτων, όπου θα αφιερωθεί χρόνος για την κρίση στην Ελλάδα και τις παραβιάσεις των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεσμεύτηκε ότι θα μεταφέρει την πρόταση που κατέθεσαν ο Νίκος Χρυσόγελος και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να οργανωθεί επίσκεψη των ευρωπαϊκών συνδικάτων στην Ελλάδα, παρέμβαση στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας και παρουσίαση στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ και των παραβιάσεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας αναφορικά με τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και των δύο εκθέσεων.
Τα ευρωπαϊκά συνδικάτα έχουν καταθέσει τις παρατηρήσεις τους, ώστε να περιληφθούν στην έκθεση που συντάσσει το Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με τις πολιτικές λιτότητας.
Ο Ανδρέας Πράσινος δήλωσε: «Οι υπάλληλοι στις Περιφέρειες, ήταν, είναι, και - όπως δρομολογούν οι κυβερνώντες αν δεν υπάρξουν διευρυμένες δράσεις-, θα συνεχίσουν να είναι οι χειρότερα αμειβόμενοι υπάλληλοι του δημόσιου τομέα παρόλο που εξυπηρετούν το 70% των υποθέσεων εκατοντάδων πολιτών. Ενδεικτικά, στην Περιφέρεια Αττικής ένας (1) υπάλληλος καλείται να εξυπηρετεί περισσότερους από χίλιους πεντακόσιους (1.500) πολίτες.
Σχετικά με το κλείσιμο της ΕΡΤ, η Wiebke Warneck επισήμανε ότι η ETUC εξέφρασε την αντίθεσή της στην ενέργεια της κυβέρνησης και εκτίμησε ότι δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί κάτι παρόμοιο σε άλλη χώρα της ΕΕ, αν και υπάρχουν πολλές πιέσεις στην δημόσια τηλεόραση και αλλού.
____________________
[1] www.etuc.org
[2] http://www.etuc.org/a/11966
[3] http://www.etuc.org/IMG/pdf/THE_FUN...
Ο N. Χρυσόγελος στο Kontra Channel
$this->embedVideo("eNnpm8A31q0")
Παρέμβαση Νίκου Χρυσόγελου στο Kontra Channel στην εκπομπή "Περιβάλλον ώρα μηδέν" για το Φαρμακονήσι στις 25/1/2014.
Ο Ν. Χρυσόγελος στο δελτίο της ελεύθερης ΕΡΤ
$this->embedVideo("9d6YK2SXu38")
Ο Ν. Χρυσόγελος στο δελτίο της ελεύθερης ΕΡΤ σε συνέντευξη που έδωσε στην Χριστίνα Σιγανίδου με αφορμή την ημερίδα που διοργάνωσε ο Πράσινος ευρωβουλευτής στις Βρυξέλλες
Άλλα βλέπει ο Υπουργός και άλλα οι πολίτες
Ο Νίκος Χρυσόγελος θέτει ερωτήματα στον Άδωνι Γεωργιάδη κατά την παρουσίαση των προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας στο ΕΚ
Δείτε βίντεο με τις ερωτήσεις του Νίκου Χρυσέγελου και την την απάντηση του Άδωνι Γεωργιάδη:
| $this->embedVideo("HjuZkaPXFBk") | $this->embedVideo("O4pkacfkvG0") |
«Ο Υπουργός Υγείας θέλησε να ωραιοποιήσει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα θέματα υγείας στην Ελλάδα και να προβάλει την “εξευρωπαϊσμένη” μορφή των ακολουθούμενων πολιτικών του, αποφεύγοντας να απαντήσει επί της ουσίας ή αφήνοντας αναπάντητα τα ερωτήματα που του έθεσα αναφορικά με τους τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους πολίτες, την αύξηση κατά 30% των εισαγωγών σε νοσοκομεία, το κλείσιμο πολλών νοσοκομείων, την εγκατάλειψη των νησιωτικών και απομακρυσμένων περιοχών, τα προβλήματα στη ψυχιατρική μεταρρύθμιση και τις επιπτώσεις τις οικονομικής κρίσης στην υγεία, ιδίως στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, σχολιάζοντας τις απαντήσεις που του έδωσε ο Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, κατά την παρουσίαση των προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας σε θέματα υγείας ενώπιον της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 23 Ιανουαρίου 2014.
Σύμφωνα με τον Υπουργό Υγείας η παραπάνω εικόνα δεν είναι απολύτως ακριβής και όλοι, Έλληνες και μετανάστες, έχουν πρόσβαση στη νοσοκομειακή περίθαλψη. Ο Υπουργός φαίνεται να αγνοεί την καθημερινή ταλαιπωρία, εγκατάλειψη και απόγνωση που βιώνουν πολλοί συμπολίτες μας που έχουν την ατυχία να αρρωστήσουν την εποχή της κρίσης, αλλά κυρίως την εποχή της εγκληματικής άγνοιας ή σκοπιμότητας της ελληνικής κυβέρνησης που με τις ενέργειες και τις αποφάσεις της οδηγεί στην πλήρη κατάρρευση των δομών, σε έναν τομέα πολιτικής που θα έπρεπε (τουλάχιστον αυτός και η παιδεία) να μένει ανεπηρέαστος από την κρίση.
«Σε ερώτησή μου αναφορικά με την ανάγκη αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των συστημάτων υγείας σε περιόδους οικονομικής κρίσης και τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο επιχειρηθήκαν οι μεταρρυθμίσεις σε άλλες χώρες, όπως η Φιλανδία, χωρίς κατάρρευση των δομών και με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, ο Υπουργός δεν έδωσε καμία απολύτως απάντηση, ενώ σε επόμενο θέμα που του έθεσα αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της στην υγεία και αν η Ελληνική Προεδρία σκοπεύει να το αναδείξει ενόψει και της Συνόδου Κορυφής το 2015 στο Παρίσι για την μετά Κιότο περίδο, η απάντηση του Υπουργού ήταν αφοπλιστικά ανεπαρκής δηλώνοντας “δεν έχει προγραμματιστεί κάτι στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας, παρόλο που μου ακούγεται πολύ ενδιαφέρον”», συνέχισε ο Νίκος Χρυσόγελος.
Ως τρίτο θέμα ο ευρωβουλευτής των Πράσινων έθεσε το ζήτημα της μετανάστευσης και των μύθων που δημιουργούνται γύρω από την υγεία κυρίως από ακροδεξιές δυνάμεις, με κυριότερο τη μετάδοση ασθενειών. Ταυτοχρόνως, επισημάνθηκε το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών μένει εκτός συστήματος υγείας, ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ευρωπαϊκοί πόροι προς όφελος τόσο των μεταναστών όσο και της δημόσιας υγείας. Επί παραδείγματι, θα μπορούσε να χρησιμοποιείται μέρος των πόρων αυτών, ώστε να διενεργούνται οι απαιτούμενες εξετάσεις και να υπάρχει πλήρης εικόνα της κατάστασης υγείας των μεταναστών από την πρώτη κιόλας στιγμή εισόδου τους στην χώρα.
Ο Υπουργός Υγείας σε θεωρητικό επίπεδο συντάχθηκε με την ευρωπαϊκή επιταγή, δηλαδή την αλληλεγγύη και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπογράμμισε ωστόσο ότι η παροχή ιατροφαρμακευτικής κάλυψης σε μετανάστες την τελευτάια δεκαετία έχει κοστίσει στην Ελλάδα εκατομμύρια ευρώ τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Ο παραλογισμός δηλαδή των εκπτώσων σε θέματα υγείας και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο βωμό της δημοσιονόμικής εξυγίανσης συνεχίζεται.
Η λογική του Υπουργού Υγείας πόρρω απέχει από την Εθνική Στρατηγική για την Υγεία που χρειάζεται η Ελλάδα με κεντρικούς άξονες την αύξηση της αποτελεσματικότητας του συστήματος, την αξιολόγηση των μέτρων και πολιτικών με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, την πρόληψη των ασθενειών, την οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, την καινοτομία και την επένδυση στις νέες τεχνολογίες, τη μείωση της τιμής των φαρμάκων, τη μείωση των ανισοτήτων και τη μέριμνα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Όχι εκ των υστέρων δάκρυα για νέους πνιγμένους στη Μεσόγειο!
Συνδιοργάνωση ημερίδας από τον Νίκο Χρυσόγελο και τη Μαριλένα Κοππά για τις τραγωδίες στη Μεσόγειο
Δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση εδώ:
http://www.flickr.com/photos/chrysogelos/sets/72157640248369583/
Υπό τη σκιά της νέας απώλειας ζωών μεταναστών, αυτή τη φορά στο Φαρμακονήσι, και με 10 αγνοούμενους (2 γυναίκες, 8 παιδιά και βρέφη), αλλά και πολλαπλά ερωτηματικά αναφορικά με τις συνθήκες της τραγωδίας και τις τυχόν ευθύνες για αυτήν, οργανώθηκε από τους ευρωβουλευτές Νίκο Χρυσόγελο, (Πράσινοι), και Μαριλένα Κοππά, (Σοσιαλιστές και Δημοκράτες), εκδήλωση με θέμα «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Λαμπεντούσα στη Λέσβο», την Δευτέρα στις 27 Ιανουαρίου 2014, στο Γραφείο του Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα.
Κατά την εισήγησή της, η Μαριλένα Κοππά αναφέρθηκε στο δουλεμπόριο και το trafficking, τις τεχνικές εκφοβισμού και ελέγχου και σε άλλες μορφές εκμετάλλευσης των μεταναστών, υπογραμμίζοντας ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) υπάρχουν παγκοσμίως 20 εκατομμύρια σκλάβοι. Η ευρωβουλευτής επεσήμανε ότι το φαινόμενο της αύξησης της παράτυπης μετανάστευση και του trafficking οδηγεί σε ενίσχυση της πολιτικής ελέγχου των συνόρων στην Ελλάδα, ωστόσο, η λήψη μέτρων όπως η δημιουργία φράχτη στον Έβρο, ενισχύει τη χρήση των θαλάσσιων διαδρομών, που όμως ενέχουν περισσότερους κινδύνους, όπως απέδειξαν με τον πιο τραγικό τρόπο οι πρόσφατες τραγωδίες σε Λαμπεντούσα και Φαρμακονήσι. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε τη μετατόπιση των συνόρων στο εσωτερικό της επικράτειας των κρατών μελών που αποτελούν χώρες υποδοχής μεταναστών με συνακόλουθο την άνθιση των ακροδεξιών μορφωμάτων, όπως συμβαίνει στη χώρα μας με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αναφερόμενη στη συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ τόνισε πως έχει μετατρέψει τις χώρες του Νότου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπογράμμισε την ανάγκη αναθεώρησης της ισχύουσας νομοθεσίας στη βάση οριζόντιου άξονα πολιτικής και σύνθετου σχεδίου που θα καλύπτει όλες τις πτυχές της μετανάστευσης.
Ο Νίκος Χρυσόγελος επισήμανε ότι «το Φαρμακονήσι, η Λαμπεντούσα, η Λέσβος, η Χίος είναι μερικές μόνο από τις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες στη Μεσόγειο. Τα επίσημα στοιχεία μαρτυρούν ότι σε μια δεκαετία έχουν βρει το θάνατο στα νερά της Μεσογείου περισσότεροι από 17.500 άνθρωποι στην προσπάθειά τους να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη». Αναρωτήθηκε: «Ως πότε θα είμαστε θεατές στο ίδιο έργο με πρωταγωνιστές ανθρώπους να πεθαίνουν, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά, στην προσπάθειά τους ξεφύγουν από συνθήκες που απειλούν τη ζωή τους ή αναζητώντας καλύτερη ζωή στην Ευρώπη; Μήπως έχουμε οδηγηθεί σταδιακά σε απάνθρωπες καταστάσεις; Χάθηκαν ζωές, γυναικών και παιδιών, εξαιτίας είτε μιας αποτυχημένης προσπάθειας διάσωσης είτε μιας εγκληματικής επιχείρησης επαναπροώθησης, όπως αυτές που οργανώνονται πολύ συχνά με εντολές άνωθεν. Τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι ελληνικοί φορείς έπρεπε πρώτα από όλα να εκφράσουμε τη θλίψη και τη συμπόνια μας. Μετά να υπάρξει δέσμευση για ανεξάρτητη διερεύνηση των αιτίων της τραγωδίας, απόδοση ευθυνών αλλά και αναθεώρηση πολιτικών και πρακτικών που οδηγούν στην απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών. Παράλληλα θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει προσπάθεια ανέλκυσης του σκάφους και γενικότερα αναζήτησης των κορμιών των 10 γυναικών και παιδιών που αγνοούνται, να υπάρξει στήριξη και βοήθεια σε όσους επιβίωσαν από την τραγωδία. Η υποχρέωση διάσωσης ανθρωπίνων ζωών που βρίσκονται σε κίνδυνο θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητάει νέους κανόνες αναφορικά με τη δράση του FRONTEX, σύμφωνα με τους οποίους θα συμπεριλαμβάνεται στις αρμοδιότητές της η συμβολή της σε έκτακτες ανάγκες ανθρωπιστικού χαρακτήρα και επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα. Συνολικότερα, υπάρχει ανάγκη για χάραξη και υλοποίηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που θα βασίζεται στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και την αρχή της μη επαναπροώθησης, τον επιμερισμό των ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, τη μη επιβολή κυρώσεων στους διασώστες ανθρωπίνων ζωών στη θάλασσα, την ενθάρρυνση των νόμιμων οδών μετανάστευσης και την κοινωνική ένταξη.
Οι κυβερνήσεις αντί να σπαταλούν τεράστια ποσά για τα σύνορα, χρειάζεται να έχουν ισορροπημένες κι ολοκληρωμένες πολιτικές. Για παράδειγμα, η Ελλάδα, την περίοδο 2008 - 2013, έλαβε 119.037.305 € από το Ταμείο για τα Εξωτερικά Σύνορα, 52.242.000 € από το Ταμείο για Επιστροφές μεταναστών στις χώρες τους, αλλά αξιοποίησε μόνο 14.0759.000 € από το Ταμείο για τους Πρόσφυγες και 12.470.000 € από το Ταμείο Ένταξης, γεγονός που μαρτυρά ποιες είναι οι προτεραιότητές της σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής! Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερους πόρους για κοινωνική ένταξη, ενίσχυση των δομών πρώτης υποδοχής και βελτίωση των συνθηκών ζωής και υγιεινής, ώστε να λάβει τέλος η γκετοποίηση των μεταναστών αλλά και η υποβάθμιση περιοχών στις οποίες συγκεντρώνονται οι μετανάστες χωρίς υποδομές.»
Ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, Επικεφαλής του γραφείου για την Ελλάδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τόνισε ότι είναι επιβεβλημένος ο επανασχεδιασμός της μεταναστευτικής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τις τραγωδίες σε Φαρμακονήσι και Λαμπεντούσα, καθώς και ότι πλέον επιλέγονται όλο και περισσότερο τα θαλάσσια περάσματα, στα οποία η πρακτική της αποτροπής που ακολουθείται ως επί το πλείστον έχει σοβαρές πιθανότητες για έκθεση της ανθρώπινης ζωής σε κίνδυνο (καιρός, κατάσταση πλοίου, κλπ). Αναφερόμενος στο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, επικαλέστηκε τις μαρτυρίες των διασωθέντων που δόθηκαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, οι οποίες καταγράφηκαν με απόλυτη ακρίβεια παρουσία διερμηνέων. ΟΓιώργος Τσαρμπόπουλος τόνισε ότι μολονότι δεν έχουν διερευνηθεί οι συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η τραγωδία, είτε πρόκειται για αποτυχημένη επιχείρηση διάσωσης, είτε για επιχείρηση επαναπροώθησης, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η απώλεια ανθρωπίνων ζωών. Κλείνοντας, υπογράμμισε πως η τακτική της αποτροπής είναι βασικό εργαλείο της πολιτικής συνόρων, τη στιγμή που η πλειοψηφία των μεταναστών είναι Σύροι, Αφγανοί και Σομαλοί και κατά πάσα πιθανότητα χρήζουν προστασίας και ασύλου, ανέφερε δε πως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει λάβει επανειλημμένες καταγγελίες για άτυπες επαναπροωθήσεις στην Τουρκία.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν οι Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto, Ιταλοί δημοσιογράφοι και συγγραφείς του βιβλίου: «Λαμπεντούσα: Χρονικό από τη Χώρα του Πουθενά», το οποίο μέσα από 15 ιστορίες ανθρώπων μας μετέφεραν τις εμπειρίες των μεταναστών, των τοπικών αρχών, της τοπικής κοινωνίας, των εθελοντών και των μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων και φωτίζουν τις ιστορίες ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρας τους. Συχνά οι μετανάστες, ακόμα και όταν πνίγονται αντιμετωπίζονται ως αριθμός, αντί να αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι, με ταυτότητα, ιστορία, ανάγκες.
Με παρεμβάσεις τους συμμετείχαν, επίσης, ο Στέλιος Κραουνάκης, Εθελοντής υποδοχής και υποστήριξης προσφύγων στη Λέσβο, η Μαρία Πίνιου Καλλή, Δρ Ιατρός Δερματολόγος, εμπειρογνώμονας του IstanbulProtocol για την πιστοποίηση θυμάτων βασανιστηρίων, η Γεωργία Αραπίδου, εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Ευθαλία Παππά, επικεφαλής του Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων, ο Κούσα Μπαχράμι, μέλος του Δ.Σ. της Διεθνούς Αμνηστίας καθώς και εκπρόσωποι από το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, την PRAKSIS, και την KASAPIHellas που μετέφεραν την εμπειρία τους μέσα από την μακροχρόνια δουλειά και παρεμβάσεις τους.
Συμπεράσματα της ημερίδας:
Τα συμπεράσματα που προέκυψαν και αφορούν στην προστασία της ανθρώπινης ζωής χωρίς να εξετάζονται τα θέματα ασύλου, θα μπορούσαν να συνοψιστούν ακολούθως:
- Να διερευνηθούν οι συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η τραγωδία στο Φαρμακονήσι, να αποδοθούν τυχόν ευθύνες για την απώλεια ανθρωπίνων ζωών και να καταβληθούν όλες οι δυνατές προσπάθειες για ανεύρεση των σωρών. Είτε η τραγωδία είναι αποτέλεσμα αποτυχημένης προσπάθειας διάσωσης είτε εγκληματικής προσπάθειας επαναπροώθησης κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, θα πρέπει να οδηγήσει σε αναθεώρηση πρακτικών που έχουν ως αποτέλεσμα απώλειες ανθρώπινων ζωών.
- Τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να τηρούν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να διασφαλίζουν την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο. Επίσης, δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται επαναπροωθήσεις πουθέτουν σε κίνδυνο τις ζωές ανθρώπων ή
παραβιάζουν το δίκαιο.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταργήσουν ή να επανεξετάσουν κάθε νομοθετική διάταξη που επιβάλλει κυρώσεις σε όσους παρέχουν βοήθεια προς μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα.
- Με δεδομένο ότι η μετανάστευση είναι διαχρονικό φαινόμενο και τα σύνορα θα είναι διαπερατά από ανθρώπους που προσπαθούν να σώσουν τη ζωή τους είτε να ζήσουν καλύτερη ζωή, απαιτείται αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών μέσα και από επιμερισμό υπευθυνοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, ώστε να μην έχουν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα μόνο οι χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.
- Χρειαζόμαστε περισσότερους πόρους για κοινωνική ένταξη, ενίσχυση των δομών πρώτης υποδοχής και βελτίωση των συνθηκών ζωής και υγιεινής τόσο των ντόπιων όσο και των μεταναστών στις περιοχές που ζουν - οι οποίες είναι συχνά υποβαθμισμένες - ώστε να λάβει τέλος η γκετοποίηση των μεταναστών και η αποξένωσή τους από τους ντόπιους.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εστιάσουν στην ενθάρρυνση των νόμιμων οδών μετανάστευσης και τη διευκόλυνση της μετανάστευσης των εργαζομένων, καθώς η νόμιμη είσοδος στην ΕΕ είναι προτιμότερη σε σχέση με την παράτυπη.
- Η αναθεώρηση του Κανονισμού «Δουβλίνο II» υπό το πρίσμα των τραγωδιών στη Μεσόγειο είναι αναγκαία. Ταυτοχρόνως, όμως, υπάρχει ανάγκη επανεξέτασης της νομοθεσίας των κρατών μελών, ώστε να μην ενισχύεται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
- Τροχοπέδη αποτελεί η πρόβλεψη που έχουν επιβάλει οι Βόρειες χώρες, σύμφωνα με την οποία αν η Ελλάδα ή άλλες χώρες δεν μπορούν να διαφυλάξουν τα σύνορά τους απειλούνται με έξοδο από τη Συμφωνία Σένγκεν. Η απειλή αυτή των Βόρειων χωρών, που την ίδια στιγμή δεν δέχονται επιμερισμό των υπευθυνοτήτων, λειτουργεί ως μαξιλάρι για τις αποτροπές εισόδου αλλά και τις παράνομες επαναπροωθήσεις.
- Ιδιαίτερα σημαντική για τις χώρες υποδοχής, όπως η Ελλάδα, είναι και η βελτίωση της απόδοσης των υπηρεσιών που σχετίζονται με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
- Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας και δεδομένου ότι τα θέματα μετανάστευσης συγκαταλέγονται στις προτεραιότητές της, θα επιδιωχθεί, ως συνέχεια της εκδήλωσης, η διοργάνωση ενός ευρύτερου διαλόγου με την αρμόδια Επίτροπο, εκπροσώπους του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ελληνικής Προεδρίας, αλλά και της κοινωνίας των πολιτών. Οι δυο ευρωβουλευτές θα φέρουν στο Ευρωκοινοβούλιο με ερωτήσεις και παρεμβάσεις κρίσιμα θέματα που ανέδειξε και η πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι.
Πλαστικά απόβλητα: Ευρωπαϊκή στρατηγική για τη μείωσή τους
του Νίκου Χρυσόγελου
Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικού αυξήθηκε από 1,5 εκατ. τόνους ετησίως το 1950 σε 245 εκατ. τόνους το 2008, με 60 εκατ. τόνους να παράγονται στην Ευρώπη. Μόνο το 2010 εισήχθησαν στην αγορά της ΕΕ 95,5 δισ. πλαστικές σακούλες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προοριζόταν για μία και μόνο χρήση. Η χρήση πλαστικών είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη, καθώς πρόκειται για ανθεκτικό, με μικρό βάρος και χαμηλό κόστος υλικό, αλλά ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά καθιστούν ταυτόχρονα τη διαχείριση και διάθεσή του μετά τη χρήση του προβληματική.
Υπολογίζεται ότι στην ΕΕ παρήχθησαν το 2008 περίπου 25 εκατ. τόνοι πλαστικών αποβλήτων. Εξ αυτών, 12,1 εκατ. τόνοι (48,7%) διατέθηκαν σε χώρους υγειονομικής ταφής, 12,8 εκατ. τόνοι (51,3%) κατέληξαν σε εγκαταστάσεις ανάκτησης και μόλις 5,3 εκατ. τόνοι (21,3%) ανακυκλώθηκαν. Ως συνέπεια της υφιστάμενης κατάστασης, 80.000.000 πλαστικών πλέουν στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, ενώ εκατομμύρια είδη πεθαίνουν κάθε χρόνο στη Μεσόγειο και τους ωκεανούς εξαιτίας των απορριμμάτων που καταλήγουν στη θάλασσα.
Εκτός, όμως, από το πρόβλημα της θαλάσσιας ρύπανσης με πλαστικά, ούτε η ανθρώπινη υγεία μένει ανεπηρέαστη. Ορισμένα είδη πλαστικών περιέχουν χημικά πρόσθετα, τα οποία μπορούν να διαταράξουν το ενδοκρινικό σύστημα, να προκαλέσουν καρκίνο ή άλλες τοξικές αντιδράσεις. Οι οργανικοί ρύποι που δεν καταστρέφονται (POP), για παράδειγμα φυτοφάρμακα όπως το DDT και πολυχλωροδιφαινύλια (PCB), μπορούν να προσκολληθούν σε κομμάτια πλαστικού, από το θαλασσινό νερό όπου βρίσκονται, και να εισέλθουν στην τροφική αλυσίδα μέσω των θαλάσσιων ζώων (ψάρια, δελφίνια, φώκιες, χελώνες, φάλαινες κα) που καταναλώνουν κατά λάθος τα πλαστικά («φαινόμενο του Δούρειου Ίππου»).
Ευρωπα
ϊκή στρατηγικη για τη μείωση των πλαστικών αποβλήτων στο περιβάλλον
Μέχρι πρόσφατα η ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία του 1994 για την διαχείριση της συσκευασίας και των αποβλήτων συσκευασίας όριζε την ποσότητα πλαστικών που πρέπει να συλλέγονται και να ανακυκλώνονται στο 22,5%, με αποτέλεσμα την αναποτελεσματική διαχείριση των πλαστικών.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε στις 14 Ιανουαρίου 2014 ψήφισμα σχετικά με μια ευρωπαϊκή στρατηγική για τα πλαστικά απόβλητα στο περιβάλλον[1], με το οποίοζητάει εφαρμογή της ιεράρχησης των μεθόδων διάθεσης των αποβλήτων που προκύπτουν από την υπάρχουσα νομοθεσία, αλλά και προετοιμασία νέας νομοθεσίας με στόχο οικολογικό σχεδιασμό και καινοτομία σχετικά με τα πλαστικά προϊόντα, καθώς και αυξημένα ποσοστά μείωσης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης που φτάνουν το 80%, στο πλαίσιο μιας μη-τοξικής κυκλικής οικονομίας.
Το ψήφισμα που εγκρίθηκε προβλέπει την υιοθέτηση κανόνων σχετικά με τον οικολογικό σχεδιασμό, ώστε να καθίσταται δυνατή η συλλογή και διαλογή των αποβλήτων με στόχο την αποτελεσματική ανακύκλωσή τους, χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες (υπέρυθρες και ειδική σήμανση, παραδείγματος χάρη) και αύξηση της χρήσης ανακυκλώσιμων υλικών από τους δη
μόσιους φορείς μέσω κατάλληλων διατάξεων στις δημόσιες συμβάσεις προμήθειας προϊόντων. Το γεγονός αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στην ευρωπαϊκή βιομηχανία να θεσπίσει πρότυπα για προϊόντα, διατηρώντας παράλληλα, ή και αυξάνοντας, την παγκόσμια ανταγωνιστικότητά τους. Επίσης, σημειώνεται η ανάγκη να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες όσον αφορά τη διαφάνεια των πληροφοριών που παρέχονται από τη βιομηχανία, ώστε να ορίζονται με σαφήνεια τα χαρακτηριστικά των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά.
Ζητάει, επίσης, πρωτοβουλία από την Κομισιόν, μέσα στο 2014, για σταδιακή κατάργηση μέχρι το 2020 της ταφής ανακυκλώσιμων και ανακτήσιμων υλικών, χωρίς να παρέχονται κίνητρα για καύση έναντι της ανακύκλωσης, καθώς και σταδιακή ή και οριστική κατάργηση της πλαστικής μη ανακυκλώσιμης σακούλας μιας χρήσης, κατάργηση των πιο επικίνδυνων για την υγεία και το περιβάλλον πλαστικών (οξο-βιοδιασπώμενα πλαστικά, μικρο-πλαστικά, όσα περιέχουν βαρέα μέταλλα, κ.α.).
Οικονομικές δυνατότητες από τη σωστή διαχείριση των πλαστικών και των άλλων υλικών
Η πλήρης εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα απόβλητα θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξοικονόμηση 72 δισ. ευρώ ετησίως, την αύξηση του ετήσιου κύκλου εργασιών των ευρωπαϊκών εταιριών διαχείρισης κι ανακύκλωσης αποβλήτων κατά 42 δισ. ευρώ και τη δημιουργία περισσοτέρων από 400.000 θέσεις εργασίας έως το 2020. Η ανακύκλωση πλαστικού μόνο έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει 162.018 θέσεις εργασίας στην ΕΕ εάν το ποσοστό ανακύκλωσης αυξηθεί και φτάσει το 70% έως το 2020.
Οι δήμοι, οι περιφέρειες κι άλλοι φορείς πρέπει να έχουν υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής μπορεί να χρηματοδοτήσει την περίοδο 2014-2020, κατά προτεραιότητα, την ανάπτυξη υποδομών για ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή των διαφόρων υλικών, καθώς στον Κανονισμό που υιοθετήθηκε περιλαμβάνεται σχετική πρόβλεψη, ως αποτέλεσμα και της δικής μου εισήγησης εκ μέρου
ς των Πράσινων.
Στις 19 Φεβρουαρίου 2014 μαζί με μια πράσινη συνάδελφο ευρωβουλευτή από την Δανία διοργανώνουμε μάλιστα σχετική ημερίδα στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, την οποία θα μπορούν να παρακολουθήσουν ζωντανά όσοι ενδιαφέρονται.
Διαβάστε περισσότερα για το θέμα στο σύνδεσμο:
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2014-0016+0+DOC+XML+V0//EL&language=EL
_________________________________________________
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 22-26/1/21014 σε περιφερειακά ΜΜΕ σε όλη την Ελλάδα
Ν. Χρυσόγελος: Υπουργός Περιβάλλοντος που αγωνίζεται για το ...περιβάλλον ή λομπίστας της βιομηχανίας;
"Έκπληξη και απογοήτευση προκαλεί η "Πρωτοβουλία" του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, και Προεδρεύοντος του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ, κ Μανιάτη, σχετικά με το ενεργειακό κόστος των ελληνικών επιχειρήσεων. Χωρίς να παρουσιάζει δημόσια μελέτη την οποία επικαλείται και χωρίς να έχει ζητήσει τις απόψεις επιστημονικών, περιβαλλοντικών και άλλων φορέων, αλλά ευθυγραμμιζόμενος με ένα μέρος της βιομηχανίας που δεν θέλει αλλαγές και βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητάς της, ισχυρίζεται ουσιαστικά ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να εφαρμόσει αυτά που συνυπογράφει στα Συμβούλια Υπουργών όπου συμμετέχει! Αντί να προωθεί την ενεργειακή αποτελεσματικότητα και την καινοτομία προς όφελος της οικονομίας, του περιβάλλοντος, του κλίματος και της αποδοτικότητας της ίδιας της βιομηχανίας, γίνεται υποστηρικτής λανθασμένων εκτιμήσεων και παραπλανητικών πολιτικών το κόστος των οποίων θα πληρώσουμε όλοι μας ", δηλώνει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.
"Οι ανακοινώσεις του Υπουργού σε μια στιγμή που προεδρεύει και του Συμβουλίου προκαλούν έκπληξη, γιατί μόλις πριν λίγες μέρες είχε υπογράψει και συμφωνήσει με τη δρομολόγηση εφαρμογής της πρόσφατης απόφασης της ΕΕ σχετικά με το “backloading” δικαιωμάτων εκπομπής CO2, (το υπερψήφισε στο Συμβούλιο Υπουργών της 16ης Δεκεμβρίου 2013 (1)). Τώρα με τις ανακοινώσεις και την "πρωτοβουλία" του φαίνεται να το απορρίπτει! Έτσι θα προωθήσει αποτελεσματική πολιτική δέσμευση για το κλίμα και το περιβάλλον στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας;
Προκαλεί απογοήτευση, τόσο για τα κριτήρια και τις προτεραιότητές του σχετικά με την ενεργειακή και κλιματική πολιτική της ΕΕ αλλά κυρίως για την ποιότητα των αναλύσεων που ο ίδιος υιοθετεί για τις πολιτικές πρωτοβουλίες του. Στην ανακοίνωσή του ο κ. Μανιάτης αναφέρεται σε μια «ολοκληρωμένη μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας από την προτεινόμενη αλλαγή» του “backloading” δικαιωμάτων εκπομπής CO2, η οποία συμπεραίνει πως το μέτρο θα οδηγήσει στην απώλεια 32.700 θέσεων εργασίας και πιθανά 1200-7600 επιπλέον.
Η μελέτη στην οποία γίνεται αναφορά δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα προκειμένου να κριθεί τουλάχιστον η επιστημονική της πληρότητα και τεκμηρίωση. Για την διευκρίνιση του συγκεκριμένου θέματος έχω αποστείλει ήδη επιστολή στον κ. Μανιάτη, ζητώντας την συγκεκριμένη μελέτη αλλά κατέθεσα και ερώτηση (27/1/2014) προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητώντας την επίσημη θέση της για το θέμα αυτό, αξιολόγηση της «πρωτοβουλίας» του Υπουργού ΠΕΚΑ, καθώς και την σχέση ενεργειακής αποδοτικότητας και αύξησης του ενεργειακού κόστους ανά μονάδα προϊόντος αλλά και την πορεία των ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την ενεργειακή αποδοτικότητα της ελληνικής βιομηχανίας και οικονομίας εν γένει.
Προτείνω στον κ. Μανιάτη να δώσει όχι μόνο σε μένα αλλά και στη δημοσιότητα τη μελέτη αυτή καθώς και να διαβάσει την Ανάλυση Επιπτώσεων (2) της Κομισιόν γύρω από το πλαίσιο πολιτικών για την ενέργεια και το κλίμα που δημοσιεύτηκε στις 22 Ιανουαρίου και ειδικότερα την ενότητα 5.1.5 που αφορά στις κοινωνικές επιπτώσεις των προτεινόμενων πολιτικών. Η Ανάλυση αυτή καταλήγει πως σε σχέση με το σενάριο αναφοράς, το σενάριο υιοθέτησης στόχων για μείωση εκπομπών 40%, για μερίδιο ΑΠΕ 30% και για εξοικονόμηση ενέργειας, η συνολική απασχόληση στην ΕΕ με ορίζοντα το 2030 αυξάνεται κατά 1,25 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
Θα άξιζε, επίσης, να θυμηθεί και τον Ενεργειακό Οδικό Χάρτη (3) που δημοσίευσε η Κομισιόν πριν 2 χρόνια και ο οποίος συμπεραίνει πως στα σενάρια για μηδενισμό των εκπομπών όλου του ενεργειακού συστήματος το 2050, το συνολικό κόστος για την Ευρωπαϊκή Οικονομία δεν είναι μεγαλύτερο από ότι στο Σενάριο Αναφοράς.
Το πρόβλημα του ενεργειακού κόστους των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών δε λύνεται με τη χαλάρωση των ήδη ανεπαρκών πολιτικών για το κλίμα. Χώρες σαν την Ελλάδα έχουν δυσκολία να ακολουθήσουν ένα συμφωνημένο μεταξύ βιομηχανίας, διοίκησης και κοινωνικών εταίρων σχέδιο μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας (που βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα) και έτσι μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Γι’ αυτό αντιστέκονται στην αλλαγή. Η λύση όμως δεν είναι να ξεχάσουμε την κλιματική αλλαγή. Η πρόσφατη έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας μιλάει για αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά +4 βαθμούς Κελσίου μέσα στον αιώνα. Το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος της κλιματικής αλλαγής θα είναι τεράστιο και στη χώρα μας, όπως έχει δείξει και η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, θα ξεπεράσει τα 700 δις Ευρώ τον 21ο αιώνα.
Η βιομηχανία πρέπει να στραφεί πιο αποφασιστικά στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη χρήση ΑΠΕ, γενικότερα στην καινοτομία, κάτι που θα συμβάλει και στην οικονομική βιωσιμότητα, ιδιαίτερα των μεγάλων ενεργοβόρων μονάδων. Ήδη ένα σημαντικό μέρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στρέφεται προς αυτή την κατεύθυνση, αντί να επιδιώκει την άσκηση πίεσης για τη μη θεσμοθέτηση του “backloading”.
Η πραγματική λύση βρίσκεται στην προώθηση των στόχων για το κλίμα και την ενέργεια για το 2030, έστω των στόχων που ψήφισαν πρόσφατα οι δυο Επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου: δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου 40%, προώθηση των ΑΠΕ τουλάχιστον στο 30% κι εξοικονόμηση ενέργειας στο 40%. Στην ΕΕ και στα κράτη-μέλη χρειάζονται κίνητρα για επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες, οι οποίες αποτελούν μονόδρομο στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή και τις δραματικές περιβαλλοντικές και οικονομικές της επιπτώσεις»
Είναι σημαντικό ο Μακροχρόνιος Ενεργειακός Σχεδιασμός που για άλλη μια φορά ετοιμάζει το ΥΠΕΚΑ, να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τη διάσταση του κόστους μέσα από ανοικτές και δημοκρατικές διαδικασίες διαβούλευσης με όλους τους φορείς και ενδιαφερόμενους. Κι αυτό γιατί φαίνεται πως τόσο οι υπό κατασκευή νέες μονάδες Φυσικού Αερίου της ΔΕΗ όσο και η σχεδιαζόμενη Πτολεμαϊδα-5, μάλλον μας κλειδώνουν σε ένα ακριβό (και βρώμικο) ενεργειακό μέλλον παρά το αντίθετο.
_______________________________________________________________________________________
(1)http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/envir/140105.pdf
(2) http://ec.europa.eu/energy/doc/2030/20140122_impact_assessment.pdf
(3) http://ec.europa.eu/energy/energy2020/roadmap/index_en.htm
Διαβάστε επιπλέον πληροφορίες
Ο υπουργός αναφέρεται σε ένα θέμα που το 2013 είχε πυροδοτήσει έντονη αντιπαράθεση στις Βρυξέλλες και στα κράτη μέλη και συνεχίζει φυσικά να συζητιέται με πρόσχημα την κρίση. Ένα τμήμα της βιομηχανίας μιλά για χειραγώγηση της αγοράς και ισχυρίζεται ότι η θεσμοθέτηση του “backloading” εν μέσω κρίσης επιβαρύνει το κόστος παραγωγής των βιομηχανικών επιχειρήσεων και δημιουργεί τον άμεσο κίνδυνο να χαθούν και άλλες θέσεις εργασίας. Ορισμένες, όμως, εταιρίες επωφελούνται με δισεκατομμύρια από την δωρεάν παραχώρηση δικαιωμάτων αλλά ταυτόχρονα κάνουν και απολύσεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν ο όμιλος χαλυβουργείας ArcelorMittal, που παρά το γεγονός ότι επωφελούνταν δισεκατομμύρια από δωρεάν παραχώρηση δικαιωμάτων και είχε κέρδη 6%, έκλεινε μονάδες του στην Ευρώπη και απέλυε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους [4]. Η εναλλακτική λύσης είναι η βιομηχανία να επενδύσει σε τεχνολογίες εξοικονόμησης ενέργειας με σημαντικά αποτελέσματα τόσο για το περιβάλλον όσο και τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Ευτυχώς υπάρχουν εταιρίες που κινούνται σε αυτή τη λογική. 30 από αυτές είχαν γράψει προς τους Ευρωπαίους διαμορφωτές πολιτικής προτρέποντάς τους να κινηθούν προς μια τέτοια κατεύθυνση.
[4] Όχι αναδιάρθρωση της βιομηχανίας σε βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος! Συνάντηση εργαζομένων Χαλυβουργίας με Πράσινους στο Στρασβούργο - Ο Νίκος Χρυσόγελος συζήτησε μαζί τους τις απολύσεις εργαζομένων της πρώην ΚΟΝΤΙ και τα προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας
H Ευρώπη να μην βυθιστεί στην αιθαλομίχλη των ορυκτών καυσίμων!
Σχολιασμός του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων για τις ανακοινώσεις της Κομισιόν για ενέργεια και κλίμα
"Σε μια εποχή που απαιτούνται φιλόδοξοι και δεσμευτικοί στόχοι για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας καθώς και εξοικονόμηση ενέργειας για να προστατέψουμε το κλίμα αλλά και να στραφεί η οικονομία προς μια καινοτόμο, πλούσια σε θέσεις εργασίας και οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και την υπεύθυνη επιχειρηματικότητα οικονομία, η Κομισιόν και ο κ. Μπαρόζο παρουσίασαν ένα στρατηγικό πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια 2020-2030 που εκφράζει απόλυτα τα ισχυρά λόμπυ πετρελαίου, φυσικού αερίου, σχιστολιθικού αερίου /πετρελαίου και τις επιλογές της κ. Μέρκελ. Και αυτό όταν λίγες μέρες πιο πριν, στις 9 Ιανουαρίου 2014, το Ευρωκοινοβούλιο, σε κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος (ENVI) και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (ITRE) υπερψήφισαν το «Πλαίσιο για την Ενέργεια και το Κλίμα για το 2030», που κινείται σε άλλη κατεύθυνση και θέτει, μεταξύ άλλων, στόχους για μείωση των αερίων θερμοκηπίου (40%), μείωση σπατάλης ενέργειας (40%) και προώθηση των ΑΠΕ (30%) μέχρι το 2030", δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, αντιπρόεδρος Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου.
Η Κομισιόν παρουσίασε την Τετάρτη, 22 Ιανουαρίου 2014, την πρότασή της για το στρατηγικό πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια για την περίοδο 2020-2030 [1]. Με αυτό προτείνεται για το 2030, ως νέος στόχος για την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου της τάξης 40% σε σχέση με το 1990, ενιαίος ευρωπαϊκός στόχος τουλάχιστον 27% για την χρήση ΑΠΕ, ενώ ο στόχος για εξοικονόμηση ενέργειας –ο οποίος δεν θα είναι δεσμευτικός- θα παρουσιαστεί αργότερα μέσα στο 2014 στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας για σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία. Είναι σαφές ότι με τις προτάσεις αυτές η Κομισιόν υποχωρεί στις πιέσεις των λόμπυ των ορυκτών καυσίμων, υπονομεύοντας την παγκόσμια προσπάθεια για την προστασία του κλίματος και την ηγετική θέση της ΕΕ σε αυτήν. Ο στόχος για τις ΑΠΕ δεν συνοδεύεται από επιμέρους εθνικούς στόχους, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, δείγμα μιας γενικότερης «επανεθνικοποίησης» των ενεργειακών πολιτικών της ΕΕ. Παράλληλα το ύψος του στόχου (27%) είναι απογοητευτικά χαμηλό και ελάχιστα μεγαλύτερος από την εκτίμηση της ίδιας της Κομισιόν για το ποιο θα είναι το μερίδιο χωρίς πρόσθετα μέτρα (24%). Είναι τουλάχιστον απογοητευτικό η Κομισιόν ουσιαστικά να βάζει φρένο στις προσπάθειες και πόρους που έχουν ήδη διατεθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την καινοτομία, τις ΑΠΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας και τις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών, έχοντας δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και δυναμική.
Οι προτάσεις αυτές θα συζητηθούν από τους αρχηγούς των κρατών μελών και στο σχετικό Συμβούλιο που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας στις 20 Μαρτίου. Η Ελληνική Προεδρεία έχει μια πολύ μεγάλη ευθύνη και πρέπει να διαδραματίσει το δικό της ρόλο ενόψει της συνόδου του Μαρτίου για να υπάρξει συμφωνία και του Συμβουλίου σε μια πολιτική που μπορεί να συμβάλει στην αναζωογόνηση της οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης, μέσω της προστασίας του κλίματος.
Αν δεν τεθούν φιλόδοξοι στόχοι για το κλίμα τον Μάιο 2015, στη Σύνοδο στο Παρίσι, είναι πιθανόν ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί πάνω από 4 βαθμούς Κελσίου, κάτι που θα σημαίνει μια τεράστιας κλίμακας περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική καταστροφή, όπως έχουν τονίσει επανειλημμένα οι επιστήμονες. Μόνο να τεθούν φιλόδοξοι στόχοι για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 60% μέχρι το 2030 είναι πιθανόν να πετύχουμε να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη στους 2ο C.
____________________________
N. Χρυσόγελος για την καταστροφή χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο
Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων μιλάει στο δελτίο ειδήσεων της ERTopen για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας με τη μέθοδο της υδρόλυσης στα διεθνή ύδατα μεταξύ Ιταλίας, Ελλάδας, Λιβύης και Μάλτας και τη σχετική επείγουσα ερώτηση που κατέθεσε στη Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://www.chrysogelos.gr/newsite/index.php/2012-01-26-17-13-36-593/questions/item/3560-possibility-of-destruction-of-chemical-weapons-syria-off-crete
More...
Ν. Χρυσόγελος: Να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες ελληνικών αρχών και ΕΕ για τις απώλειες ανθρωπίνων ζωών στο Φαρμακονήσι
Επίκαιρη εκδήλωση στις 27 Ιανουαρίου για τις τραγωδίες στη Μεσόγειο
«Δυστυχώς, για άλλη μια φορά είμαστε θεατές στο ίδιο έργο: δύο ακόμα ζωές, μία γυναίκα και ένα παιδί, χάθηκαν στη θάλασσα, άλλοι δέκα άνθρωποι, 8 παιδιά και δυο γυναίκες, αγνοούνται. Εγείρονται πολύ σοβαρά ερωτηματικά αναφορικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η νέα τραγωδία στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου την Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014, με δεδομένο ότι το σκάφος με τους επιβαίνοντες βυθίστηκε ενώ ρυμουλκούνταν από σκάφος του Λιμενικού. Οι ενέργειες (ή μη ενέργειες) των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν μετατρέψει τα νερά της Μεσογείου σε τόπο απώλειας 20.000 ανθρωπίνων ζωών τα τελευταία 10 χρόνια, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Στο Αιγαίο, τόσο στα παράλια της Ελλάδας όσο και στα παράλια της Τουρκίας, από τις 6 Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι τον Νοέμβριο 2013 βρήκαν το θάνατο 117 άτομα, μετανάστες ή πρόσφυγες, από τα οποία 33 παιδιά, ενώ ως αγνοούμενοι καταγράφηκαν 16, μεταξύ αυτών 5 παιδιά και 1 έγκυος. Τα στοιχεία αφορούν μόνο τα επίσημα καταγεγραμμένα περιστατικά», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων και Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου με τον Οικολογικό Άνεμο.
Με ερώτησή του προς την Κομισιόν, ο Νίκος Χρυσόγελος ζητάει να διερευνηθούν οι συνθήκες της νέας τραγωδίας καθώς και τυχόν ευθύνες των ελληνικών αρχών, αλλά και να εντοπιστούν τα κενά πολιτικής και νομοθεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επίκαιρη είναι και η εκδήλωση που συνδιοργανώνουν οι ευρωβουλευτές Νίκος Χρυσόγελος (Πράσινοι) και Μαρία Ελένη Κοππά (Σοσιαλιστές και Δημοκράτες) με θέμα: «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Lampedusa στη Λέσβο», τη Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου, ώρα 10:00, στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8, Σύνταγμα). με τη συμμετοχή δύο ιταλών δημοσιογράφων, Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto συγγραφέων του βιβλίου: «Lampedusa: Chronicles from Neverland / Χρονικό από τη χώρα του Πουθενά».
«Σύμφωνα με μαρτυρίες των επιζώντων στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, σκάφος του Λιμενικού ρυμουλκούσε το πλοιάριο με τους 28 επιβαίνοντες και κατευθύνονταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές εν μέσω θαλασσοταραχής και ενώ οι άνθρωποι φώναζαν βοήθεια. Εύλογα θέτει το ερώτημα η Ύπατη Αρμοστεία, πως χάθηκαν ανθρώπινες ζωές σε πλοιάριο υπό ρυμούλκηση, ακόμα και αν το σκάφος δεν κατευθύνονταν προς την Τουρκία για επαναπροώθηση των ατόμων. Το θέμα είναι ακόμα πιο σοβαρό αν αποδειχθεί ότι επιδιώχθηκε επαναπροώθηση ατόμων πριν καν εξεταστεί το αν δικαιούνταν καθεστώς προστασίας και παροχής ασύλου, αφού τα άτομα που επέβαιναν στο σκάφος προέρχονταν από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Μάλιστα ο ΟΗΕ έχει εκδώσει ειδικές οδηγίες για την αντιμετώπιση ατόμων που προέρχονται από την Συρία για να τους παρέχουν τα κράτη αμέσως ειδικό καθεστώς προστασίας".
Οι καθημερινές τραγωδίες στη Μεσόγειο, όπως αυτά στη Λαμπεντούζα και στα ανοιχτά της Μάλτας και τα επαναλαμβανόμενα τραγικά συμβάντα στην Ελλάδα, στη Χίο, τη Λέσβο, με πιο πρόσφατο στο Φαρμακονήσι, πρέπει να αφυπνίσουν τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση για να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση, καθώς τα εκ των υστέρων κροκοδείλια δάκρυα δεν θα λύσουν το πρόβλημα, ούτε θα θέσουν τέλος στις συνεχιζόμενες τραγωδίες στη Μεσόγειο.
Δεν μπορούμε να μένουμε άλλο με σταυρωμένα τα χέρια και να παρακολουθούμε να χάνουν σχεδόν καθημερινά τη ζωή τους άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και παιδία, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από συνθήκες που απειλούν τη ζωή τους ή αναζητώντας καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Τον Απρίλιο 2012 η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε το Ψήφισμα 1872(2012) με τίτλο ‘Χαμένες ζωές στην Μεσόγειο: Ποιος ευθύνεται;’ με αφορμή το γεγονός ότι το 2011 ήταν το πιο τραγικό μέχρι τότε έτος με τουλάχιστον 1500 απώλειες ζωών μεταναστών στη Μεσόγειο. Η έκθεση περιγράφει με δραματικό τρόπο τις ευθύνες κυβερνήσεων για αυτή την επαναλαμβανόμενη. Μετά την Λαμπεντούσα και την Μάλτα, το Ευρωκοινοβούλιο έχει ζητήσει από τις κυβερνήσεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο. Χρειαζόμαστε μια κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική που βασίζεται σε ανθρωπιστικές αρχές, σε επιμερισμό ευθυνών ώστε να μην αντιμετωπίζεται το θέμα ως υπόθεση των χωρών στα σύνορα καθώς και σε πολιτικές ένταξης και φιλοξενίας. Την περίοδο 2008-2013 η Ελλάδα έλαβε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων 119.037.305 Ευρώ, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επιστροφής 52.242.000 Ευρώ αλλά μόνο 14.0759.000 από το ταμείο για τους Πρόσφυγες και 12.470.000 Ευρώ για την Κοινωνική Ένταξη των μεταναστών και αιτούντων άσυλο.
Μπορεί κάτι τύποι, νεοναζί κι ακροδεξιοί, να πιστεύουν ότι οι μετανάστες είναι υπάνθρωποι και βάρβαροι, αλλά όλες οι κοινωνίες έχουν ζήσει μια διπλή πραγματικότητα. Άλλοτε μετανάστες γίνονταν μεγάλο ή μικρό κομμάτι τους άλλοτε δεχόντουσαν μετανάστες από άλλες χώρες. Μερικές κοινωνίες, όπως τώρα η Ελληνική, ζουν ταυτοχρόνως και τις δυο όψεις της μετανάστευσης. Και γι αυτό όλοι/ες μας πρέπει να σκεφτόμαστε πώς θα θέλαμε να μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι αν τυχόν μεταναστεύαμε ή ζητούσαμε άσυλο οι ίδιο ή τα παιδιά μας, αν το έφερνε έτσι η ζωή», κατέληξε ο Νίκος Χρυσόγελος.
Ακολουθεί η ερώτηση προς την Κομισιόν
Τραγωδία στο Φαρμακονήσι κατά τη διάρκεια ρυμούλκησης από σκάφος της λιμενικού και πνιγμός ατόμων που πιθανόν δικαιούνταν προστασίας
Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες [1]: Αλιευτικό σκάφος στο οποίο επέβαιναν 28 άτομα (25 Αφγανοί και 3 Σύριοι), μεταξύ των οποίων πολλά γυναικόπαιδα, ανατράπηκε και βυθίστηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου 2014, στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου. Δεκαέξι από τους επιβαίνοντες περισυλλέγησαν από το Λιμενικό Σώμα. Μια γυναίκα και ένα παιδί 5 ετών εντοπίστηκαν νεκροί κοντά στις τουρκικές ακτές, ενώ δέκα ακόμη άτομα (2 γυναίκες και 8 βρέφη και μικρά παιδιά) αγνοούνται. Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων στην Ύπατη Αρμοστεία, το σκάφος του Λιμενικού που ρυμουλκούσε το πλοιάριό τους κατευθυνόταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές, όταν συνέβη το τραγικό συμβάν εν μέσω θαλασσοταραχής. Οι ίδιες μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι άνθρωποι φώναζαν για βοήθεια, δεδομένου ότι στο πλοιάριο υπήρχε μεγάλος αριθμός παιδιών. Παρόλο ότι το Λιμενικό διαψεύδει ότι το σκάφος του επιχειρούσε επαναπροώθηση προς την Τουρκία, στο παρελθόν έχουν αποδειχθεί παρόμοια περιστατικά [2]. Με δεδομένο ότι
- στην Μεσόγειο έχουν χάσει τη ζωή του δεκάδες χιλιάδες άτομα στην προσπάθεια τους να περάσουν στην Ευρώπη και τόσο το Συμβούλιο της Ευρώπης [3] όσο και το Ευρωκοινοβούλιο, έχουν ζητήσει την λήψη μέτρων από τις κυβερνήσεις ώστε να μην χάνονται τόσες ανθρώπινες ζωές στη Μεσόγειο,
- στο σκάφος επέβαιναν άτομα από Συρία και Αφγανιστάν που είναι πιθανόν ότι έπρεπε να τύχουν προστασίας, λόγω της κατάστασης που επικρατεί στις δύο χώρες.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Γνωρίζει και προτίθεται να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το περιστατικό και το πώς ανθρώπινες ζωές χάθηκαν σε πλοιάριο υπό ρυμούλκηση, ιδιαίτερα μάλιστα από τη στιγμή που υπάρχουν καταγγελίες των διασωθέντων ότι το πλοίο βυθίστηκε ενώ επιχειρούταν παράνομη επαναπροώθηση των προσφύγων στη Τουρκία;
2. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές καταγγελίες για παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών στο Αιγαίο τι μέτρα διατίθεται να αναλάβει για να συμμορφωθούν τα Κράτη Μέλη και ιδιαίτερα η Ελλάδα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαγορεύει τέτοιες πρακτικές;
[2] http://issuu.com/tvxorissinora/docs/pushed_back_web_01/3?e=2936379/5589585
[3] http://assembly.coe.int/committeedocs/2012/20120329_mig_rpt.en.pdf
Το δικαίωμα να κυκλοφορούμε ελεύθερα. Άρθρο του Ν. Χρυσόγελου δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr
άρθρο του Ν. Χρυσόγελου
Το Ευρωκοινοβούλιο (ΕΚ) ενέκρινε στις 16 Ιανουαρίου 2014 ψήφισμα, που κατέθεσε η ομάδα των Πράσινων, από κοινού με άλλες πολιτικές ομάδες, το οποίο μεταξύ άλλων καταδικάζει, χωρίς να τον κατανομάζει, τις δηλώσεις του Βρετανού Πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, περί επιβολής περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των Ευρωπαίων πολιτών και επαναβεβαιώνει το σεβασμό στο θεμελιώδες αυτό δικαίωμα. Ο Ντέιβιντ Κάμερον σε άρθρο του στην εφημερίδα “Financial Times” τάχθηκε ευθέως υπέρ της λιγότερο ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με αφορμή και την κατάργηση από 1η Ιανουαρίου 2014 των μεταβατικών διατάξεων για την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Υποστήριξε δε ότι η θέση αυτή εκφράζει και άλλους Ευρωπαίους πολιτικούς από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ολλανδία.
Το δικαίωμα των πολιτών της ΕΕ να κυκλοφορούν ελεύθερα και να διαμένουν σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί μία από τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες που κατοχυρώνονται από τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και τη δευτερογενή ευρωπαϊκή νομοθεσία. Συνδέεται άμεσα με την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και συνιστά ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Για τους Ευρωπαίους πολίτες, το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας είναι εκείνο που συνδέεται στενότερα με την ιθαγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνολικά, το 56 % των Ευρωπαίων πολιτών το θεωρεί ως το πλέον θετικό επίτευγμα της ΕΕ. Επιπλέον, το 67% πιστεύει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία συνεπάγεται οικονομικά οφέλη για την οικονομία της χώρας τους.[2] Ακόμα και ο Ντέιβιντ Κάμερον δεν τόλμησε να δημοσιοποιήσει έκθεση που είχε παραγγείλει για τις επιπτώσεις στην Βρετανία από την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, και μεταθέτει την δημοσιοποίηση της μετά τις ευρωεκλογές.
Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, επαναβεβαιώνοντας το αδιαπραγμάτευτο του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης εντός της ΕΕ, αποτελεί την ηχηρή απάντηση στις Βρετανικές και άλλες φωνές που κάνουν λόγο για απέλαση των φτωχών μη εργαζομένων και μη δυνατότητα νέας εισόδου τους για ορισμένο διάστημα. Τη συζήτηση αυτή σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναθέρμανε η κατάργηση από 1η Ιανουαρίου 2014 των μεταβατικών διατάξεων για την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Ήδη, όμως, 3 εκατομμύρια άτομα από τις δύο χώρες διαμένουν σε κάποιο άλλο κράτος μέλος της Ένωσης, καθώς 19 χώρες είχαν ανοίξει την αγορά εργασίας τους για τους μετακινούμενους Ρουμάνους και Βούλγαρους πολίτες πριν το 2014. Ως εκ τούτου, δεν αναμένεται να υπάρξει δραματικά μεγάλη αύξηση της μετακίνησης. Από την άλλη και πολλοί Βρετανοί πολίτες διαμένουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και επωφελούνται από τις ευκαιρίες που υπάρχουν εκεί για εργασία. Σε κάθε περίπτωση, η διατύπωση τέτοιων θέσεων συνιστά οπισθοχώρηση για το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενθαρρύνοντας την εγκαθίδρυση Ευρώπης δύο ταχυτήτων κι αποδομεί την πολιτική σύγκλισης και κοινωνικής συνοχής.
Η ελεύθερη κυκλοφορία των Ευρωπαίων πολιτών επιφέρει οικονομικά οφέλη, τόσο για τη χώρα καταγωγής, όσο και τη χώρα υποδοχής, καθώς τονώνει την ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της και συμβάλλει στην ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας, προσφέροντας δυνατότητες για ταξίδια, σπουδές και εργασία εκτός των εθνικών συνόρων. Παράλληλα, συμβάλλει στην ενίσχυση της αναζωογόνησης κι ενδυνάμωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Λαμβανομένων υπόψη των σημαντικών ανισορροπιών των ευρωπαϊκών αγορών εργασίας, της συρρίκνωσης του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας και της οικονομικής κρίσης, η κινητικότητα των εργαζομένων συμβάλλει στην αντιμετώπιση των αναντιστοιχιών μεταξύ δεξιοτήτων και θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι αποτελούν καθαρούς συνεισφέροντες στις οικονομίες και τους προϋπολογισμούς των χωρών, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου.
Στο ψήφισμα επισημαίνεται, επίσης, ότι μολονότι μόνο το 2,8% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζουν σε κράτος μέλος διαφορετικό από το δικό τους, αποτελούν βασικό στοιχείο της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και τονώνουν την ευρωπαϊκή οικονομία.
Ενώ η ελεύθερη κυκλοφορία αποφέρει οφέλη στους πολίτες και την οικονομία της ΕΕ, ενίοτε εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί να δημιουργήσει προκλήσεις για τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες αντιμετωπίζουν νέες εισροές πληθυσμού και τα κοινωνικά συστήματα και πολιτικές. Η οικονομική κρίση επέτεινε τη συζήτηση σε ορισμένα κράτη μέλη σχετικά με τον αντίκτυπο της ελεύθερης κυκλοφορίας στα εθνικά ασφαλιστικά συστήματα και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Παρόλα αυτά, στο ψήφισμα επισημαίνεται ότι η συνεισφορά των μετακινούμενων εργαζομένων στο σύστημα κοινωνικής ασφάλειας της χώρας υποδοχής είναι ίση με εκείνη των αυτοχθόνων εργαζομένων. Η αντιμετώπιση της μαύρης, της ανασφάλιστης, εργασίας και των διακρίσεων σε αμοιβές και δικαιώματα, δεν αφορά μόνο στους προερχόμενους από άλλες χώρες, αλλά πολλές φορές αφορά και στους εργαζόμενους που προέρχονται από την ίδια χώρα.
Στα περισσότερα μάλιστα κράτη μέλη, οι μετακινούμενοι πολίτες - μεταξύ άλλων διότι συνήθως αποτελούν το πιο δυναμικό κομμάτι των κοινωνιών από τις οποίες προέρχονται οι μετακινούμενοι - είναι καθαροί συνεισφέροντες του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας της χώρας υποδοχής, καθώς πληρώνουν περισσότερα σε φόρους και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης από όσα λαμβάνουν ως παροχές. Επιπλέον, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι τείνουν να είναι καθαροί συνεισφέροντες στις δαπάνες των δημόσιων υπηρεσιών που χρησιμοποιούν στο κράτος υποδοχής, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των ελλείψεων σε δεξιότητες και των στενώσεων στην αγορά εργασίας.
Ορισμένα κράτη μέλη αναφέρονται, επίσης, στις πιέσεις που ασκούνται από τους μετακινούμενους πολίτες της ΕΕ με χαμηλές προοπτικές απασχόλησης. Οι χωρίς απασχόληση μετακινούμενοι πολίτες αντιπροσωπεύουν περιορισμένο ποσοστό, που δεν ξεπερνά το 1% του συνόλου των πολιτών της Ένωσης, ενώ στο ποσοστό αυτό συμπεριλαμβάνονται και οι φοιτητές και όσοι αναζητούν εργασία. Έστω και αν αφορά μικρό ποσοστό των μετακινούμενων πολιτών, οι χαμηλές προοπτικές απασχόλησης μπορούν να δημιουργήσουν πρόσθετα προβλήματα σε ήδη μειονεκτικές περιοχές, ιδίως στις τοπικές υπηρεσίες, όπως η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και η στέγαση. Οι πολιτικές κοινωνικής ένταξης μπορούν να βοηθήσουν στην άμβλυνση αυτών των προβλημάτων και τα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να αξιοποιηθούν από τα κράτη μέλη για το σκοπό αυτό. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο διαθέτει πόρους για τη στήριξη των τοπικών αρχών που αντιμετωπίζουν την πρόκληση των περιθωριοποιημένων πολιτών στην επικράτειά τους, είτε αυτοί είναι ημεδαποί είτε πολίτες άλλων κρατών μελών της Ένωσης είτε μετανάστες και πρόσφυγες. Υπάρχει, επίσης, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Απόρρων, έστω και με μειωμένο προϋπολογισμό, που στοχεύει και αυτό στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Χρηματοδότηση παρέχεται, επίσης, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το οποίο στηρίζει τη στέγαση και τις επενδύσεις στην εκπαίδευση, την υγεία και την παιδική μέριμνα, ακόμα και με την διάθεση πόρων για εξοικονόμηση ενέργειας και προώθηση των ΑΠΕ σε κατοικίες, λαμβάνοντας υπόψη και κοινωνικά κριτήρια. Εξάλλου, σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τους άστεγους, που είχαμε καταθέσει οι Πράσινοι και συνδιαμορφώθηκε τελικά και με άλλες πολιτικές ομάδες.
Ταυτοχρόνως, η νομοθεσία της ΕΕ παρέχει επαρκείς εγγυήσεις που διασφαλίζουν ότι τα δικαιώματα που παρέχονται στους πολίτες δεν χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, ότι τηρούνται οι υποχρεώσεις βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου και ότι δεν επιβάλλονται υπέρμετρα βάρη στα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας των χωρών υποδοχής. Ο Κάμερον και άλλοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, προβάλλοντας ότι υπάρχει “benefits tourism”, δηλαδή μαζικές μετακινήσεις που στοχεύουν μόνο στην αξιοποίηση των κοινωνικών παροχών. Όμως όλες οι έρυενες αποδεικνύουν ότι αυτό δεν αφορά σε ποσοστό μεγαλύτερο του 0,1% των μετακινούμενων, και μπορεί να αντιμετωπιστεί όταν λειτουργούν σωστά οι σχετικές υπηρεσίες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας σε περιπτώσεις απάτης, καταχρήσεων (π.χ. εικονικοί γάμοι), αλλά και για λόγους δημοσίας τάξης ή δημοσίας ασφάλειας, ενώ οι μη εργαζόμενοι που διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος καλούνται να αποδείξουν ότι έχουν επαρκές εισόδημα και ότι δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας υποδοχής.
Το Ευρωκοινοβούλιο επισημαίνει στο ψήφισμά του ότι, ενόψει των επικείμενων ευρωπαϊκών εκλογών, ορισμένα πολιτικά κόμματα έχουν εντάξει την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της ΕΕ στα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας τους, ενώ φωτογραφίζοντας τον Ντέιβιντ Κάμερον, δεν παραλείπει να αναφερθεί σε υψηλά ιστάμενους Ευρωπαίους πολιτικούς που προβαίνουν σε δηλώσεις υπονομευτικές για το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας. Υπογραμμίζεται ότι υπάρχει κίνδυνος η συζήτηση αυτή να οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωκοινοβούλιο ζητά από τα κράτη μέλη να απέχουν από οιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να επηρεάσει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και απορρίπτει ρητά κάθε πρόταση για περιορισμό του αριθμού των μεταναστών της ΕΕ, καθώς κάτι τέτοιο αντίκειται στην αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.
Ζητείται, επίσης, από τα κράτη μέλη να μην κάνουν διακρίσεις σε βάρος μετακινούμενων εργαζομένων, συνδέοντας εσφαλμένα το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας για σκοπούς εργασίας με την εικαζόμενη κατάχρηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Υπενθυμίζεται, τέλος, η κοινωνική ευθύνη των κρατών μελών να αντιμετωπίσουν την κακή χρήση των εθνικών συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, ανεξάρτητα εάν αυτή διαπράττεται από ημεδαπούς ή από πολίτες άλλων κρατών μελών.
____________________________________________________________
[1] http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2014-0037+0+DOC+XML+V0//EL&language=EL
[2] http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2013:0837:FIN:EL:PDF
Το άρθρο του Ν. Χρυσόγελου δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr στις 22/1/2014
Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Lampedusa στη Λέσβο
Οι Ευρωβουλευτές Μαρία Ελένη Κοππά, Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, και Νίκος Χρυσόγελος, Ομάδα των Πράσινων, σας προκαλούν σε εκδήλωση με θέμα: «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Lampedusa στη Λέσβο», που θα διεξαχθεί τη Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 10:00-13:00 στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8, Σύνταγμα).
Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν, επίσης, οι Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto, Ιταλοί δημοσιογράφοι και συγγραφείς του βιβλίου: «Lampedusa: ChroniclesfromNeverland / Χρονικό από τη χώρα του Πουθενά», οι οποίοι θα μας μεταφέρουν τις εμπειρίες των μεταναστών, των τοπικών αρχών, της τοπικής κοινωνίας, των εθελοντών, των μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων και φυσικά των ίδιων και συναδέρφων τους δημοσιογράφων. Επιπλέον, θα λάβουν μέρος εκπρόσωποι της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και μεταναστευτικών οργανώσεων.
Σκοπός της εκδήλωσης δεν είναι μόνο η ανασκόπηση του ναυαγίου της 3ης Οκτωβρίου, καθώς δεν πρόκειται για την πρώτη ούτε δυστυχώς την τελευταία τραγωδία αυτού του είδους στη Μεσόγειο, όπως επιβεβαιώνει και ο νέος πνιγμός μεταναστών στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου. Τα επίσημα στοιχεία μαρτυρούν ότι σε μια δεκαετία έχουν βρει το θάνατο στα νερά της Μεσογείου 20.000 άνθρωποι στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Το ναυάγιο στη Lampedusa υπενθύμισε με τον πιο δραματικό τρόπο το τεράστιο κενό που υπάρχει στις πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο πλαίσιο αυτό, στόχος της εκδήλωσης είναι, μέσα από κριτική ανασκόπηση της τραγωδίας στη Lampedusa, να αναδείξει το συνολικότερο πρόβλημα και το νομοθετικό και πολιτικό κενό και να συμβάλει σε συντονισμό ενεργειών και σε προτάσεις για την προώθηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που θα βασίζεται στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον επιμερισμό ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, την ενθάρρυνση των νόμιμων οδών μετανάστευσης και την κοινωνική ένταξη.
Πρόγραμμα
10.00 – 10.20 Προσέλευση – Εγγραφές
10.20 – 12.20 Μαρία Ελένη Κοππά, ευρωβουλευτής, Χαιρετισμός
Tommaso Della Longa, «Λαμπεντούσα: που είναι η ΕΕ;» Δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου "Lampedusa: ChroniclesfromNeverland / Χρονικό από τη Χώρα του Πουθενά", Εκπρόσωπος τύπου του Ιταλικού Ερυθρού Σταυρού
Laura Bastianetto, δημοσιογράφος, και συγγραφέας του βιβλίου Lampedusa: ChroniclesfromNeverland / Χρονικό από τη Χώρα του Πουθενά»
Αριάνα Βασιλάκη, Ειδικός Βοηθός τομέα προστασίαςτης Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες - Γραφείο για την Ελλάδα
Στέλιος Κραουνάκης, Εθελοντής υποδοχής και υποστήριξης προσφύγων, Λέσβος
Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής, Συμπεράσματα/Προτάσεις
12.20 – 12.40 Παρεμβάσεις από ειδικούς εμπειρογνώμονες και οργανώσεις προσφύγων/μεταναστών
12.40 – 13.00 Ερωτήσεις-Απαντήσεις
Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στα αγγλικά
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής: τηλ: 210 3223867, e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η πρόσβαση στην υγεία είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια!
Με την υποστήριξη του Ν. Χρυσόγελου διοργανώθηκε ημερίδα διαλόγου για τις
δομές των υπηρεσιών φροντίδας υγείας
Δείτε φωτογραφίες από την ημερίδα και βίντεο με τα συμπεράσματα εδώ:
http://stekianopatisia.wordpress.com/2014/01/11/ygeia/
Με την υποστήριξη του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Πράσινων, διοργανώθηκεαπό την Ελληνική Εταιρία Αλγολογίας ημερίδα με θέμα: «Οι δομές υπηρεσιών φροντίδας υγείας σε καιρό οικονομικής κρίσης», στις11 Ιανουαρίου 2014 στην Αθήνα. Στην ημερίδα συμμετείχαν πολυάριθμοι εκπρόσωποι δομών υγείας, επιστήμονες, κοινωνικοί φορείς, οργανώσεις ασθενών και εκπρόσωποι από τον πολιτικό χώρο[1].
Ανοίγοντας την ημερίδα, ο Νίκος Χρυσόγελος, δήλωσε: «Όταν το 30% των συμπολιτών μας είναι ανασφάλιστοι, άρα εκτός συστήματος υγείας, για ποιο σύστημα υγείας μιλάμε; Η μεταρρύθμιση του τομέα είναι επιβεβλημένη, όχι μόνο λόγω της κρίσης, αλλά και των προβλημάτων που υπήρχαν πριν από αυτή, δηλαδή της γραφειοκρατίας, της αναποτελεσματικότητας και της διαφθοράς. Ο τρόπος, όμως, που επιχειρείται είναι σε τελείως λάθος κατεύθυνση, με οριζόντιες περικοπές και χωρίς σχέδιο.Συν τοις άλλοις, η υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και η συνεπαγόμενη επιδείνωση της υγείας των πολιτών, πέρα από το κοινωνικό κόστος, έχει ως αποτέλεσμα και την αύξηση του οικονομικού κόστους για το σύστημα υγείας.
Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να λάβει σοβαρά υπόψη της το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο επανειλημμένα έχει επισημάνει σε εκθέσεις του ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν πρέπει να θίγουν την υγεία και την παιδεία. Γι αυτούς τους τομείς οι δημόσιες δαπάνες δεν θα έπρεπε να θεωρούνται κόστος, αλλά επένδυση.
Χρειαζόμαστε Εθνική Στρατηγική για την Υγεία, μέρος της οποίας είναι και οι δομές και υπηρεσίες υγείας. Πως θα τη διαμορφώσουμε; Όχι κεκλεισμένων των θυρών, αλλά ως αποτέλεσμα διαλόγου με επιστήμονες και επαγγελματίες υγείας φυσικά, αλλά και με τους ασθενείς και ευρύτερα την κοινωνία των πολιτών, δίνοντάς της θέση συνομιλητή στις εξελίξεις. Μιλάμε συχνά για δημοκρατικό έλλειμμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ενίοτε το έλλειμμα είναι μεγαλύτερο κατά τη χάραξη πολιτικών σε εθνικό επίπεδο.
Η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας πρέπει να έχειπροκαθορισμένο , ξεκάθαρο στόχο που όλοι θα γνωρίζουμε και ως βασικούς άξονες τη διαφάνεια στις αποφάσεις, την αύξηση της αποτελεσματικότητας του συστήματος, την αξιολόγηση των μέτρων και πολιτικών, την πρόληψη των ασθενειών, την οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, την καινοτομία και την επένδυση στις νέες τεχνολογίες, τη μείωση της τιμής των φαρμάκων, αξιοποιώντας τη διεθνή εμπειρία, τη μείωση των ανισοτήτων και τη μέριμνα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να είναι κοινωνός σε όλη τη διαδικασία μεταρρύθμισης του συστήματος.»
Στην ημερίδα συμμετείχαν, επίσης, ως ομιλητές πολυάριθμοι εκπρόσωποι δομών υγείας, επιστήμονες, κοινωνικοί φορείς καθώς και η πράσινη ευρωβουλευτής J. Lambert (Μ. Βρετανία), μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εισηγήτρια της έκθεσης "Επιπτώσεις της κρίσης στην υγεία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων"[2], ηΆννα Ριστατάκη, Σύμβουλος για την Πολιτική Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και ο Α. Κεντικελένης, Ερευνητικός Εταίρος στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge, καθώς και εκπρόσωποι οργανώσεων ασθενών και κοινωνικών οργανώσεων.
Πέρα από τα ιδιαίτερα σημεία και την ειδική συμβολή της κάθε εισήγησης, κοινός τόπος των ομιλητών ήταν ότι οι υπηρεσίες υγείας δεν είναι αμιγώς ιατρικό θέμα, αλλά πρωτίστως κοινωνικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό. Η υγεία και η ευημερία πρέπει να είναι γενικός κοινωνικός στόχος, συνδεδεμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα και κύριο χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας του 21ου αιώνα.
