Ο Νίκος Χρυσόγελος θέτει ερωτήματα στον Άδωνι Γεωργιάδη κατά την παρουσίαση των προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας στο ΕΚ
Δείτε βίντεο με τις ερωτήσεις του Νίκου Χρυσέγελου και την την απάντηση του Άδωνι Γεωργιάδη:
| $this->embedVideo("HjuZkaPXFBk") | $this->embedVideo("O4pkacfkvG0") |
«Ο Υπουργός Υγείας θέλησε να ωραιοποιήσει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα θέματα υγείας στην Ελλάδα και να προβάλει την “εξευρωπαϊσμένη” μορφή των ακολουθούμενων πολιτικών του, αποφεύγοντας να απαντήσει επί της ουσίας ή αφήνοντας αναπάντητα τα ερωτήματα που του έθεσα αναφορικά με τους τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους πολίτες, την αύξηση κατά 30% των εισαγωγών σε νοσοκομεία, το κλείσιμο πολλών νοσοκομείων, την εγκατάλειψη των νησιωτικών και απομακρυσμένων περιοχών, τα προβλήματα στη ψυχιατρική μεταρρύθμιση και τις επιπτώσεις τις οικονομικής κρίσης στην υγεία, ιδίως στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων, σχολιάζοντας τις απαντήσεις που του έδωσε ο Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, κατά την παρουσίαση των προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας σε θέματα υγείας ενώπιον της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 23 Ιανουαρίου 2014.
Σύμφωνα με τον Υπουργό Υγείας η παραπάνω εικόνα δεν είναι απολύτως ακριβής και όλοι, Έλληνες και μετανάστες, έχουν πρόσβαση στη νοσοκομειακή περίθαλψη. Ο Υπουργός φαίνεται να αγνοεί την καθημερινή ταλαιπωρία, εγκατάλειψη και απόγνωση που βιώνουν πολλοί συμπολίτες μας που έχουν την ατυχία να αρρωστήσουν την εποχή της κρίσης, αλλά κυρίως την εποχή της εγκληματικής άγνοιας ή σκοπιμότητας της ελληνικής κυβέρνησης που με τις ενέργειες και τις αποφάσεις της οδηγεί στην πλήρη κατάρρευση των δομών, σε έναν τομέα πολιτικής που θα έπρεπε (τουλάχιστον αυτός και η παιδεία) να μένει ανεπηρέαστος από την κρίση.
«Σε ερώτησή μου αναφορικά με την ανάγκη αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των συστημάτων υγείας σε περιόδους οικονομικής κρίσης και τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο επιχειρηθήκαν οι μεταρρυθμίσεις σε άλλες χώρες, όπως η Φιλανδία, χωρίς κατάρρευση των δομών και με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, ο Υπουργός δεν έδωσε καμία απολύτως απάντηση, ενώ σε επόμενο θέμα που του έθεσα αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της στην υγεία και αν η Ελληνική Προεδρία σκοπεύει να το αναδείξει ενόψει και της Συνόδου Κορυφής το 2015 στο Παρίσι για την μετά Κιότο περίδο, η απάντηση του Υπουργού ήταν αφοπλιστικά ανεπαρκής δηλώνοντας “δεν έχει προγραμματιστεί κάτι στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας, παρόλο που μου ακούγεται πολύ ενδιαφέρον”», συνέχισε ο Νίκος Χρυσόγελος.
Ως τρίτο θέμα ο ευρωβουλευτής των Πράσινων έθεσε το ζήτημα της μετανάστευσης και των μύθων που δημιουργούνται γύρω από την υγεία κυρίως από ακροδεξιές δυνάμεις, με κυριότερο τη μετάδοση ασθενειών. Ταυτοχρόνως, επισημάνθηκε το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών μένει εκτός συστήματος υγείας, ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ευρωπαϊκοί πόροι προς όφελος τόσο των μεταναστών όσο και της δημόσιας υγείας. Επί παραδείγματι, θα μπορούσε να χρησιμοποιείται μέρος των πόρων αυτών, ώστε να διενεργούνται οι απαιτούμενες εξετάσεις και να υπάρχει πλήρης εικόνα της κατάστασης υγείας των μεταναστών από την πρώτη κιόλας στιγμή εισόδου τους στην χώρα.
Ο Υπουργός Υγείας σε θεωρητικό επίπεδο συντάχθηκε με την ευρωπαϊκή επιταγή, δηλαδή την αλληλεγγύη και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπογράμμισε ωστόσο ότι η παροχή ιατροφαρμακευτικής κάλυψης σε μετανάστες την τελευτάια δεκαετία έχει κοστίσει στην Ελλάδα εκατομμύρια ευρώ τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Ο παραλογισμός δηλαδή των εκπτώσων σε θέματα υγείας και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο βωμό της δημοσιονόμικής εξυγίανσης συνεχίζεται.
Η λογική του Υπουργού Υγείας πόρρω απέχει από την Εθνική Στρατηγική για την Υγεία που χρειάζεται η Ελλάδα με κεντρικούς άξονες την αύξηση της αποτελεσματικότητας του συστήματος, την αξιολόγηση των μέτρων και πολιτικών με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, την πρόληψη των ασθενειών, την οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, την καινοτομία και την επένδυση στις νέες τεχνολογίες, τη μείωση της τιμής των φαρμάκων, τη μείωση των ανισοτήτων και τη μέριμνα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
