Με την υποστήριξη του Ν. Χρυσόγελου διοργανώθηκε ημερίδα διαλόγου για τις
δομές των υπηρεσιών φροντίδας υγείας
Δείτε φωτογραφίες από την ημερίδα και βίντεο με τα συμπεράσματα εδώ:
http://stekianopatisia.wordpress.com/2014/01/11/ygeia/
Με την υποστήριξη του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Πράσινων, διοργανώθηκεαπό την Ελληνική Εταιρία Αλγολογίας ημερίδα με θέμα: «Οι δομές υπηρεσιών φροντίδας υγείας σε καιρό οικονομικής κρίσης», στις11 Ιανουαρίου 2014 στην Αθήνα. Στην ημερίδα συμμετείχαν πολυάριθμοι εκπρόσωποι δομών υγείας, επιστήμονες, κοινωνικοί φορείς, οργανώσεις ασθενών και εκπρόσωποι από τον πολιτικό χώρο[1].
Ανοίγοντας την ημερίδα, ο Νίκος Χρυσόγελος, δήλωσε: «Όταν το 30% των συμπολιτών μας είναι ανασφάλιστοι, άρα εκτός συστήματος υγείας, για ποιο σύστημα υγείας μιλάμε; Η μεταρρύθμιση του τομέα είναι επιβεβλημένη, όχι μόνο λόγω της κρίσης, αλλά και των προβλημάτων που υπήρχαν πριν από αυτή, δηλαδή της γραφειοκρατίας, της αναποτελεσματικότητας και της διαφθοράς. Ο τρόπος, όμως, που επιχειρείται είναι σε τελείως λάθος κατεύθυνση, με οριζόντιες περικοπές και χωρίς σχέδιο.Συν τοις άλλοις, η υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και η συνεπαγόμενη επιδείνωση της υγείας των πολιτών, πέρα από το κοινωνικό κόστος, έχει ως αποτέλεσμα και την αύξηση του οικονομικού κόστους για το σύστημα υγείας.
Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να λάβει σοβαρά υπόψη της το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο επανειλημμένα έχει επισημάνει σε εκθέσεις του ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν πρέπει να θίγουν την υγεία και την παιδεία. Γι αυτούς τους τομείς οι δημόσιες δαπάνες δεν θα έπρεπε να θεωρούνται κόστος, αλλά επένδυση.
Χρειαζόμαστε Εθνική Στρατηγική για την Υγεία, μέρος της οποίας είναι και οι δομές και υπηρεσίες υγείας. Πως θα τη διαμορφώσουμε; Όχι κεκλεισμένων των θυρών, αλλά ως αποτέλεσμα διαλόγου με επιστήμονες και επαγγελματίες υγείας φυσικά, αλλά και με τους ασθενείς και ευρύτερα την κοινωνία των πολιτών, δίνοντάς της θέση συνομιλητή στις εξελίξεις. Μιλάμε συχνά για δημοκρατικό έλλειμμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ενίοτε το έλλειμμα είναι μεγαλύτερο κατά τη χάραξη πολιτικών σε εθνικό επίπεδο.
Η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας πρέπει να έχειπροκαθορισμένο , ξεκάθαρο στόχο που όλοι θα γνωρίζουμε και ως βασικούς άξονες τη διαφάνεια στις αποφάσεις, την αύξηση της αποτελεσματικότητας του συστήματος, την αξιολόγηση των μέτρων και πολιτικών, την πρόληψη των ασθενειών, την οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, την καινοτομία και την επένδυση στις νέες τεχνολογίες, τη μείωση της τιμής των φαρμάκων, αξιοποιώντας τη διεθνή εμπειρία, τη μείωση των ανισοτήτων και τη μέριμνα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να είναι κοινωνός σε όλη τη διαδικασία μεταρρύθμισης του συστήματος.»
Στην ημερίδα συμμετείχαν, επίσης, ως ομιλητές πολυάριθμοι εκπρόσωποι δομών υγείας, επιστήμονες, κοινωνικοί φορείς καθώς και η πράσινη ευρωβουλευτής J. Lambert (Μ. Βρετανία), μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εισηγήτρια της έκθεσης "Επιπτώσεις της κρίσης στην υγεία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων"[2], ηΆννα Ριστατάκη, Σύμβουλος για την Πολιτική Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και ο Α. Κεντικελένης, Ερευνητικός Εταίρος στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge, καθώς και εκπρόσωποι οργανώσεων ασθενών και κοινωνικών οργανώσεων.
Πέρα από τα ιδιαίτερα σημεία και την ειδική συμβολή της κάθε εισήγησης, κοινός τόπος των ομιλητών ήταν ότι οι υπηρεσίες υγείας δεν είναι αμιγώς ιατρικό θέμα, αλλά πρωτίστως κοινωνικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό. Η υγεία και η ευημερία πρέπει να είναι γενικός κοινωνικός στόχος, συνδεδεμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα και κύριο χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας του 21ου αιώνα.
