ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: πρόκληση Ερντογάν: “κατάργησε” βουλευτή και πρόεδρο άλλου κόμματος (HDP)
Heinrich Boell: 100 χρόνια από τη γέννηση του σημαντικού Γερμανού συγγραφέα
-
Έργα του
- Der Zug war pünktlich (Το τραίνο ήρθε στην ώρα του, 1949)
- Wanderer, kommst du nach Spa... (Ω ξειν, άγγειλον Λακεδ..., 1950, διήγημα)
- Nicht nur zur Weinachtszeit (Όχι μόνο τα Χριστούγεννα, 1951, διήγημα)
- Wo warst du, Adam? (Πού ήσουν, Αδάμ ;, 1951)
- Und sagte kein einziges Wort (Και δεν πρόφερε ούτε μια λέξη, 1953)
- Das Brot der frühen Jahre (Το ψωμί των πρώτων χρόνων, 1955)
- Doktor Murkes gesammeltes Schweigen (Η συλλογή σιωπής του δρα Μούρκε, 1958)
- Billard um halb zehn (Μπιλιάρδο στις εννιάμιση, 1959)
- Ansichten eines Clowns (Απόψεις ενός κλόουν, 1963)
- Die verlorene Ehre der Katharina Blum (Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ, 1974)
- Gruppenbild mit Dame (Ομαδικό πορτραίτο με μια κυρία, 1971)
- Was soll aus dem Jungen bloß werden? Oder: Irgendwas mit Büchern (Τι θα γίνει το παιδί; ή Κάτι για τα βιβλία, 1981)
- Frauen vor Flusslandschaft (Γυναίκες σε τοπίο με ποτάμι, 1985)
- Es wird etwas geschehen (Κάτι θα γίνει, διήγημα)
- Hauptstadtisches journal (Πρωτευουσιάνικο ημερολόγιο, διήγημα)
- Der Wegwerfer (Ο απορριμματολόγος, διήγημα)
Μεταφράσεις στα Ελληνικά
- Μπιλιάρδο στις εννιάμιση (Εκδόσεις Ζάρβανος, 1972)
- Απόψεις ενός κλόουν (Εκδόσεις ΦΛΙΠΠΕΡ, 1973)
- Ομαδικό πορτραίτο με μια κυρία (Εκδόσεις Ζαρβάνος, 1972)
- Γυναίκες σε τοπίο με ποτάμι (Εκδόσεις Γράμματα, 1987)
- Όχι μόνο τα Χριστούγεννα - Η συλλογή σιωπής του δρα Μούρκε - Κάτι θα γίνει - Πρωτευουσιάνικο ημερολόγιο - Ο απορριμματολόγος (Εκδόσεις Πατάκης, 1996)
Ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα: Προτάσεις κοινωνικής καινοτομίας για την αντιμετώπισή της
Written by Theo
Η ενεργειακή φτώχεια αρχίζει να αναγνωρίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο ως ένα κοινωνικό πρόβλημα με αυξάνουσα σημασία και σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία πολλών εκατομμυρίων πολιτών. Θέλοντας να αναδείξει τις επιπτώσεις του φαινομένου στην Ελλάδα και να συνεισφέρει στον δημόσιο διάλογο για την αντιμετώπισή του, το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας εκδίδει την μελέτη «Ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα: Προτάσεις κοινωνικής καινοτομίας για την αντιμετώπιση του φαινομένου» σε συνεργασία με την ΚοινΣΕπ «Άνεμο Ανανέωσης» και το ΙΝΖΕΒ – Ινστιτούτο Κτιρίων Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης.
Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, το φαινόμενο της ενεργειακής φτώχειας επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια ακόμη και στις οικονομικά εύρωστες χώρες, καθώς η τελική τιμή της ενέργειας αυξάνεται, δίχως όμως να υπάρχει ανάλογη αύξηση στα εισοδήματα των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 21,5% των νοικοκυριών της χώρας (8,5 εκατομμύρια πολίτες) ζούσε το 2013 σε κατάσταση ενεργειακής φτώχειας. Στη δημόσια συζήτηση δε, δεν λείπουν φωνές που καταφέρονται κατά της ενεργειακής μετάβασης σε καθαρές πηγές ενέργειας, αποδίδοντας σε αυτήν την πολιτική την άνοδο της ενεργειακής φτώχειας, ως συνέπεια της αύξησης των τιμών της ενέργειας. Η κριτική αυτή όμως αυτή αποκρύπτει την πολυπαραγοντική φύση του φαινομένου καθώς και τις πολύπλευρες διαστάσεις του προβλήματος, δυσχεραίνοντας την αντιμετώπισή του.
Στην μελέτη, που συνέταξαν οι Alice Κοροβέση, Κυριακή Μεταξά, Ελευθερία Τουλουπάκη και Νίκος Χρυσόγελος, παρουσιάζονται οι παράγοντες που συνθέτουν το πολύπλευρο πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας καθώς και οι κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά σε πολιτικές και καλές πρακτικές για την αντιμετώπιση του φαινομένου από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης, περιλαμβάνει μια σειρά προτάσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος στην Ελλάδα που δείχνουν την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθούν οι πολιτικές αντιμετώπισης της ενεργειακής φτώχειας. Πιο συγκεκριμένα, οι προτάσεις αυτές καταδεικνύουν την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση πράσινης, κοινωνικής καινοτομίας που σε συνδυασμό με την επαρκή τεκμηρίωση του φαινομένου, μπορεί να προσφέρει βιώσιμες λύσεις, αναφορικά και με τα σημερινά δεδομένα της Ελλάδας.
Οι προτάσεις που αναπτύσσονται σε τέσσερις βασικούς άξονες: αλλαγές στην πολιτική, ενημέρωση και εκπαίδευση, αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων και αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τις αρχές και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, ώστε να μπουν οι βάσεις για μια συγκροτημένη στρατηγική και μια αποτελεσματική και βιώσιμη πολιτική καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας, την οποία υφίστανται τόσοι συμπολίτες μας.
Βρείτε την ηλεκτρονική έκδοση της μελέτης εδώ
ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής-Να σταματήσουμε την εξόντωση των υπόλοιπων κατοίκων του πλανήτη
3 Μάρτη: Παγκόσμια Ημέρα για την Άγρια Ζωή: Να σταματήσουμε να εξοντώνουμε τους υπόλοιπους κατοίκους του πλανήτη
Ο ΟΗΕ έχει ορίσει την 3η Μαρτίου ως την Παγκόσμια Ημέρα για την Άγρια Ζωή #WorldWildlifeDay. Είναι μια ευκαιρία για να γιορτάσουμε τις πολλές όμορφες και τις ποικίλες μορφές της άγριας πανίδας και χλωρίδας, είναι μια ευκαιρία ευαισθητοποίησης για τις υπηρεσίες και της παροχές που παρέχει η άγρια ζωή στους ανθρώπους και τις κοινωνίες.
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ τονίζουμε ότι πέρα από γιορτή η ημέρα αυτή πρέπει να μας αφυπνίσει, να μας κάνει σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε και εμείς για να σταματήσει η εξόντωση της άγριας ζωής, η εξόντωση των υπόλοιπων συγκάτοικών μας στον πλανήτη Γη. Μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να κυνηγήσουμε την εμπειρία και την άγρια ζωή με μια κάμερα στο χέρι και όχι με ένα όπλο.
Η Παγκόσμια Ημέρα για την Άγρια Ζωή μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι το έγκλημα ενάντια στην άγρια ζωή, που έχει σοβαρές περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, έχει εξελιχθεί σε μια οργανωμένη εγκληματική δραστηριότητα ανάλογη με το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Και για να αντιμετωπιστεί πρέπει η εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομοθεσίας να συνδυαστεί με την ενεργοποίηση και ευαισθητοποίηση των κοινωνιών και των πολιτών ώστε να σταματήσουν να ζητάνε ή να αγοράζουν τα προϊόντα του εγκλήματος.
Η προστασία της άγριας ζωής δεν είναι απαραίτητη μόνο για τις ανάγκες του ανθρώπου, έχει μια εγγενή αξία και πρέπει να αναγνωρίζουμε το δικαίωμα ύπαρξης της, την υποχρέωση που έχουμε να διατηρήσουμε την οικολογική και γενετική ποικιλότητα.
Φυσικά η άγρια ζωή έχει ανυπολόγιστη αξία και συμβολή στην ανθρώπινη ευημερία, έχει σημαντικές κοινωνικές, οικονομικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές και αισθητικές πτυχές που δεν μπορούν να αντικατασταθούν όσα χρήματα και να διαθέσουμε.
Όλα τα κράτη, τα Ηνωμένα Έθνη, η ΕΕ, οι τοπικές αρχές, η κοινωνία των πολιτών, οι ίδιοι οι πολίτες, η εκπαιδευτική κοινότητα, τα ΜΜΕ πρέπει να παίζουν τον ρόλο τους για την προστασία της άγριας ζωής, τον περιορισμό του εμπορίου άγριας ζωής, την διατήρηση κι αποκατάσταση των οικοσυστημάτων, και του φυσικού πλούτου.
Οι νέοι και οι νέες, περισσότερο ευαισθητοποιημένοι/ες για την προστασία της άγριας ζωής αλλά και αυτοί/ες που πρέπει να έχουν μεγαλύτερο ρόλο για το δικό τους μέλλον, μπορούν και πρέπει να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην προστασία της άγριας ζωής. Εξάλλου φέτος το μήνυμα είναι “Listen to the Young Voices.”
ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Καταδικαστέα η εμπρηστική επίθεση στον πολιτισμό
Από τα κόμματα «μεσσίες» και τις λευκές επιταγές στην πολιτική των πολιτών και σε μια νέα Κοινωνική Συμφωνία
Δεν υπάρχουν πια μεσσίες που επιλύουν τα προβλήματά μας, χωρίς τους πολίτες. Πρέπει να είμαστε μέρος των αλλαγών που επιδιώκουμε. Γι’ αυτό χρειάζεται να συνεργαστούν δημιουργικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ώστε να διατυπώσουμε μια νέα ανοικτή, πολιτική πρόταση που δεν θα στηρίζεται σε λευκές επιταγές και πολιτικούς – σωτήρες, αλλά στην πολιτική βούληση και συμμετοχή για τη δημιουργία πολιτικών και θεσμών επίλυσης των προβλημάτων. Τα οποία είναι πολύπλοκα, τόσο πολύπλοκα και πολυπαραγοντικά, ώστε να μην αρκεί η βούληση του «κυρίαρχου λαού» ή η εκλογική νίκη ενός κόμματος για να επιλυθούν, πολύ περισσότερο δεν επαρκούν επικοινωνιακοί τακτικισμοί. Απαιτείται μια νέα διαδικασία παραγωγής λύσεων μέσα από ουσιαστικό διάλογο και νέες συνθέσεις.
Ο διάλογος μόνο μεταξύ κομμάτων δεν επαρκεί πλέον έτσι κι αλλιώς - ακόμα αν υπήρχε μια κουλτούρα διαλόγου μεταξύ των κομμάτων - για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα. Απαιτείται ουσιαστικός διάλογος (και ή πρωταρχικά) με τους κοινωνικούς φορείς. Στόχος μας θα πρέπει να είναι μαζί με τους πολίτες - και όχι μόνοι τους οι πολιτικοί για λογαριασμό των πολιτών χωρίς τους ίδιους τους πολίτες - να εργαστούμε για τις πραγματικές λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας. Θα έπρεπε να επενδύουμε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο μέλλον στη νέα γενιά και τους αγώνες της.
Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι η λύση δεν θα έρθει από τους κάθε είδους μεσσίες αλλά από μια επίπονη διαδικασία και μια πολιτική πρόταση που αναγνωρίζει το σημαντικό ρόλο που μπορεί να παίξει στην διαμόρφωση των σύγχρονων πολιτικών μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών, καθώς και ο ουσιαστικός –όχι απλά προσχηματικός- διάλογος.
Χρειάζεται μια ευρεία κοινωνική και πολιτική συνεννόηση, με στόχους
-ένα βιώσιμο μέλλον τόσο για τις σημερινές όσο και τις μελλοντικές γενεές, δικαιοσύνη, δίκαιη κατανομή βαρών και δικαιωμάτων μεταξύ των γενεών
- βιώσιμες, αξιοπρεπείς και κοινωνικά - οικολογικά χρήσιμες θέσεις εργασίας
- ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως του εισοδήματός τους
- μείωση των κοινωνικών διακρίσεων,
- αντιμετώπιση του οικολογικού χρέους και της φτώχειας,
- βελτίωση της αποτελεσματικότητας της διοίκησης,
- εξάλειψη της διαφθοράς και της διαπλοκής,
- προώθηση νέων μοντέλων παραγωγής και κατανάλωσης, αλλά και σχέσεων ανθρώπου-φύσης.
Αυτή η συνεννόηση θα έπρεπε να αποτυπωθεί σε ένα νέο Κοινωνικό, Πράσινο Συμβόλαιο που θα αντιμετωπίσει με ολοκληρωμένο και συνεκτικό τρόπο τη δημοσιονομική, οικονομική, κοινωνική, οικολογική/κλιματική αλλά και αξιακή κρίση. Με έμφαση στην κοινωνική, τεχνολογική και οικολογική καινοτομία και στην ενεργοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, που είναι ο πλούτος της χώρας
Πάνω από 8 χρόνια δημοσιονομικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης, πόσοι/ες έχουν συνειδητοποιήσει αυτά τα σχεδόν αυτονόητα;
WELCOMMON: Μωρά πρόσφυγες σε ασφαλές και αξιοπρεπές περιβάλλον
Written by Theo
Στο πρότυπο κέντρο υποδοχής και φιλοξενίας #WELCOMMON -που λειτουργεί ο Άνεμος Ανανέωσης σε συνεργασία με την ΕΑΤΑ του Δήμου Αθηναίου στο πλαίσιο σχετικού προγράμματος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες- φιλοξενούμε όχι μόνο αρκετές εγκύους αλλά και μωρά που γεννήθηκαν το διάστημα που οι πρόσφυγες γονείς τους ήρθαν για να τους φιλοξενήσουμε στο χώρο μας. Μωρά που, αν και πρόσφυγες, ξεκινάνε τη ζωή τους σε ένα φιλόξενο και ασφαλές περιβάλλον, όπως είναι το WELCOMMON, και όχι σε μια σκηνή ή μέσα σε λάσπες.
Με αφορμή τη συζήτηση για την εκλογή προέδρου 2014: Όταν η ανευθυνότητα κυριαρχεί στην "πολιτική"
Μπράβο Καταλονία. 500.000 για WELCOME REFUGEES
500.000 Καταλανοί, 100 δήμαρχοι, μεταξύ των οποίων και της Βαρκελώνης, υπουργοί της τοπικής κυβέρνησης, φορείς διαδήλωσαν σήμερα στην Βαρκελώνη για να εκφράσουν την διάθεσή τους να δεχθούν πρόσφυγες αλλά και για να διατυπώσουν την αντίθεσή τους στην αυξανόμενη ξενοφοβία, στον ρατσισμό, στο μοντέλο Trump που εξαπλώνεται στην Ολλανδία (Wilders) και στη Γαλλία (Lepen).
Η Καταλονία έχει εκφράσει την πρόθεσή της να φιλοξενήσει πρόσφυγες κάτι που όμως εμποδίζει η κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας!
Χαίρομαι που γνωρίζω μερικούς από τους πρωταγωνιστές αυτών των κινητοποιήσεων που ανήκουν στην κοινωνία των πολιτών αλλά και υπουργούς όπως ο Raoul Romeva πρώην συνάδελφος ευρωβουλευτής στην Ομάδα των Πράσινων, τώρα υπουργός με αρμοδιότητες και στα θέματα της μετανάστευσης.
Χαίρομαι που έχουμε (και) με την Βαρκελώνη συστηματική συνεργασία στα θέματα φιλοξενίας προσφύγων και που πριν λίγες εβδομάδες είχαμε φιλοξενήσει 15 εθελοντές από τις οργανώσεις mSOCIAL και fundacioACSAR στο WELCOMMON και βοήθησαν ενεργά.
Χαίρομαι που σύντομα θα φιλοξενήσουμε μια μεγάλη αντιπροσωπεία εκπροσώπων δήμων και φορέων που θέλουν να γνωρίσουν το έργο μας στο #WELCOMMON, στον πρότυπο χώρο υποδοχής κι ένταξης προσφύγων και ευπαθών ομάδων.
WELCOMMON, ένα μοντέλο όχι μόνο για φιλοξενία αλλά κι ένταξη προσφύγων
Written by Theo
Η εκπαίδευση και η ένταξη των προσφύγων προσφύγων είναι από τις βασικές έγνοιες μας στο WELCOMMON, το πρότυπο κέντρο υποδοχής και κοινωνικής ένταξης προσφύγων και ευπαθών ομάδων. Υλοποιείται από την κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ, σε συνεργασία με την Εταιρεία Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών. Εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος “Προσωρινή Στέγαση Προσφύγων” του Δήμου Αθηναίων και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προφανώς μας ενδιαφέρει η διαμονή των φιλοξενούμενων 160-170 προσφύγων σε ποιοτικές συνθήκες που δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με όσα συχνά βλέπουμε στην τηλεόραση ή ξέρουμε από την προσωπική μας εμπειρία. Αλλά η άποψή μας είναι ότι δεν αρκεί η διαμονή και η καλή διατροφή, ή και η παροχή κοινωνικό-ψυχολογικής υποστήριξης. Η υποστήριξη σε θέματα υγείας, η εκπαίδευση και η ένταξη είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος και των δράσεων μας.
Γιαυτό καθημερινά βελτιώνουμε τις δομές μη-τυπικής εκπαίδευσης που οργανώνουμε στο WELCOMMON για την ενδυνάμωση τόσο των παιδιών όσο και των ενήλικων που φιλοξενούμε στο χώρο μας. Και οργανώνουμε πολλά και σημαντικά:
-Μαθήματα αραβικών, αγγλικών, μαθηματικών και επιστημών με ευθύνη εθελοντών αραβόφωνων προσφύγων,
- μαθήματα ελληνικών για γυναίκες στο χώρο μας και διευκόλυνση ενήλικων κι εφήβων για εκμάθηση ελληνικών σε άλλες δομές
- μαθήματα γερμανικών για αρχαρίους από γερμανίδες εθελόντριες, - ενισχυτική διδασκαλία από αραβόφωνους εθελοντές για παιδιά,
- χρήση υπολογιστών για εκμάθηση γλωσσών με την χρήση βίντεο και εικόνας,
- μαθήματα ζωγραφικής και φωτογραφίας με εθελοντές,
- δημιουργική απασχόληση για παιδιά,
- επισκέψεις σε καλλιτεχνικές εκθέσεις, σε μουσεία, σε πάρκα και πράσινους χώρους στην Αττική
- γνωριμία με την Αθήνα, την ιστορία της και τον πολιτισμό της
- συμμετοχή σε δράσεις που οργανώνουν άλλοι φορείς (πχ art therapy, εκμάθηση γλωσσών για προχωρημένους) και πολλά άλλα.
Αν θέλετε να βοηθήσετε εθελοντικά στη βάση ενός οργανωμένου προγράμματος που έχουμε, επικοινωνήστε μαζί μας στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. για να συζητήσουμε τις ανάγκες μας σε συνδυασμό με τις δυνατότητές σας και τα ενδιαφέροντα των φιλοξενούμενων μας.
Αν θέλετε να βοηθήσετε οικονομικά την προσπάθειά μας, μπορείτε να κάνετε κατάθεση σε έναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς και να μας κοινοποιήσετε τα στοιχεία σας για την έκδοση της σχετικής απόδειξης δωρεάς για ενίσχυση του έργου μας.
Άνεμος Ανανέωσης:
Pireaus Bank: GR8301720180005018077868253
Eurobank: GR7202602440000180200876471
Αναφέροντας ότι πρόκειται για το πρόγραμμα Welcommon
More...
Από την αντίληψη της "εξόντωσης" του άλλου, στην διαμόρφωση ενός νέου Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου
2 χρόνια χωρίς τη Μαρία Καλλή. Μια μεγάλη απώλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και την οικολογία
Συμπληρώθηκαν ήδη δύο χρόνια από τη μέρα που έφυγε από κοντά μας η Μαρία Πίνιου-Καλλή. Δεν είναι ότι χάσαμε μόνο μια καλή, μοναδική φίλη, αλλά και μια αγωνίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μια οικολογικά ευαισθητοποιημένη και πολιτικά δραστήρια (με την καλή, σωστή έννοια) γυναίκα. Μεταξύ πολλών άλλων ήταν και η πρώτη συμπρόεδρος των Πράσινων Αλληλεγγύη. Συνηθισμένη έκφραση αλλά εδώ εκφράζει απολύτως την πραγματικότητα: το κενό που άφησε η Μαρία στα θέματα των δικαιωμάτων και ιδιαίτερα σε σχέση με τα θύματα βασανιστηρίων είναι τεράστιο, σε μια εποχή που κατακτήσεις δεκαετιών απειλούνται (πχ επιθυμία Τράμπ να επιτρέψει ορισμένα βασανιστήρια για να "χτυπήσει" τον Ισλαμικό Κράτος!!!)
Το καλό νέο είναι ότι ιδρύσαμε το Ινστιτούτο Μαρία Καλλή για να προωθήσουμε θέματα δικαιωμάτων, οικολογίας, δημοκρατίας, πράσινης και κοινωνικής οικονομίας, με έδρα τις Βρυξέλλες.
Είναι αλήθεια ότι έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια πολλούς φίλους που ήταν σημαντικές προσωπικότητες του οικολογικού χώρου: Μιχάλης Μπονατάκης, Κάτια Λεμπέση, Νίκος Τζένος, Σπύρος Σγούρος, Κωστής Σπανόπουλος, Νίκος Λαλώτης, Νίκος Καίσαρης...
Είχε φύγει για ταξίδι πολλές φορές στη ζωή της η Μαρία, αλλά αυτή τη φορά δεν επέστρεψε. Ακόμα και ο θάνατος της συνδέθηκε απόλυτα με τις επιλογές που είχε κάνει στη ζωή της: έπαθε ανακοπή καρδιάς ανεβαίνοντας στο βήμα εκδήλωσης για την δημοκρατία, την χούντα, τα βασανιστήρια, μια συμβολική μέρα, την 17η Νοεμβρίου 2014, στον Αγ. Νικόλαο Κρήτης. Από τότε δεν κατάφερε να επιστρέψει στην ζωή, και έφυγε οριστικά την Δευτέρα πρωί.
Η Μαρία Πίνιου-Καλλή ήταν ένας άνθρωπος με βαθιές αξίες, ένας ωραίος άνθρωπος, μια αγωνίστρια που αφιέρωσε τη ζωή της - στην κυριολεξία - για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την οικολογία, την εξάλειψη των βασανιστηρίων, την συμφιλίωση, την δημοκρατία και την ειρήνη καθώς και για την υγεία των πολιτών.
Παρά την προσωπικότητα και την διεθνή ακτινοβολία της δεν εξαργύρωσε ποτέ τους αγώνες της, αναδεικνύοντας ένα σπάνιο για την εποχή μας ήθος.
Σε μια εποχή που τα ανθρώπινα δικαιώματα και η οικολογία είναι υπόθεση επιβίωσης, χρειαζόμαστε πολλά άτομα σαν την Μαρία Καλλή, για να αλλάξουμε πορεία ως κοινωνία, ως ήπειρος, ως πλανήτης. Η Μαρία αποτελεί πρότυπο ζωής.
Αναλυτικά για την Μαρία Πίνιου-Καλλή
Γεννήθηκε στη Θάσο στις 6 Μαΐου 1943 αλλά μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη γιατρός κι απέκτησε ειδικότητα δερματολόγου. Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ήταν Γενική Γραμματέας του συλλόγου φοιτητών της ιατρικής σχολής «Ιπποκράτης» (1964-1966). Υπήρξε στέλεχος της νεολαίας Λαμπράκη, υπεύθυνη για θέματα γυναικών (1964-1966). Η χούντα την συνέλαβε και την εξόρισε στη Γυάρο, όπου πολλοί συγκρατούμενοι της την θυμούνταν να τους προσφέρει τις ιατρικές υπηρεσίες της και ψυχολογική στήριξη.
Τα προσωπικά της βιώματα αλλά και η εμπειρία της οικογένειας της την οδήγησαν στην απόφαση ζωής να αγωνιστεί για την εξάλειψη των βασανιστηρίων και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της συμμετοχής της στην Διεθνή Αμνηστία και την εξέταση θυμάτων βασανιστηρίων. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας από το 1982-1988.
Ίδρυσε το 1989 το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων στην Αθήνα και από το 1993, συμμετείχε στο προεδρείο του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, εκπροσωπώντας την Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Το 1993, και ενώ οι πόλεμοι, οι αγριότητες, οι εθνο-καθάρσεις, τα βασανιστήρια, βρίσκονταν στην κορύφωσή τους στα Βαλκάνια, προσκάλεσε στην Ελλάδα γιατρούς από τις διαφορετικές αντιμαχόμενες χώρες και ίδρυσαν το Βαλκανικό Δίκτυο ενάντια στα Βασανιστήρια και τον Πόλεμο. Επισκέφθηκε πολλές φορές τις χώρες που έζησαν τη φρίκη του πολέμου στα Βαλκάνια για να ενισχύει την επανασυμφιλίωση μεταξύ των κοινωνιών αλλά και την δημοκρατία.
Πρωταγωνίστησε για την ίδρυση του Δικτύου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, με έδρα στην Αθήνα, του οποίου διετέλεσε Γενική Γραμματέας.
Υπήρξε – από το 1998 έως το 2003 - η πρώτη εκλεγμένη Πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό καθεστώς στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πρωταγωνίστησε στην υιοθέτηση από τον ΟΗΕ ψηφίσματος που αναγνωρίζει ότι τα βασανιστήρια αποτελούν κατάφορη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπέγραψε μαζί με 50 πρωθυπουργούς από διάφορες χώρες συμφωνία για την ποινικοποίηση κάθε είδους βασανιστηρίων.
Ταξίδεψε για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις γωνιές της γης. Η ζωή της κινδύνευσε πολλές φορές, ενώ την συνέλαβαν 5 φορές, μία από τις οποίες όταν προσπάθησε να εξετάσει θύματα από την σφαγή στην Τζενίν της Παλαιστίνης – τότε το Ισραήλ την κήρυξε «ανεπιθύμητο πρόσωπο». Έζησε την απόπειρα πραξικοπήματος στις Φιλιππίνες, ενώ βρίσκονταν εκεί για συνέδριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και βγήκε στον δρόμο για να στείλει ανταπόκριση στα ελληνικά ΜΜΕ. Επισκέφθηκε τον Μαντέλα στη φυλακή και κέρδισε τον σεβασμό και τη φιλία του. Δεν δίστασε να πιάσει από τον γιακά και να υψώσει τη φωνή της στον Αραφάτ, φίλο της, όταν φυλάκισε μέλος της διεθνούς οργάνωσης ενάντια στα βασανιστήρια, της οποίας ήταν πρόεδρος.
Ήταν υποψήφια το Νόμπελ Ειρήνης καθώς και δυο φορές για την Επιτροπή της Διεθνούς Σύμβασης για την Κατάργηση των Βασανιστηρίων, των Ηνωμένων Εθνών. Το 1993 ήταν υποψήφια και για το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Δίδαξε στο New Jersey State University Rieutgers, στο Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων». Συμμετείχε σε εκατοντάδες συνέδρια, ημερίδες και εκδηλώσεις για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βασανιστηρίων αλλά και οικολογίας. Δίδαξε σε πολλά επιστημονικά σεμινάρια εκπαιδεύοντας γιατρούς στην διάγνωση βασανιστηρίων αλλά και αστυνομικούς στον σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Παράλληλα με τον αγώνα της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εξάλειψη των βασανιστηρίων, συμμετείχε από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 σε όλες τις προσπάθειες του οικολογικού κινήματος στην Ελλάδα συνδυάζοντας τον αγώνα για σεβασμό του ανθρώπου με αυτόν για σεβασμό του πλανήτη. Συμμετείχε στις πρώτες οικολογικές πρωτοβουλίες στην Ελλάδα, στην Εναλλακτική Κϊνηση Οικολόγων Αθήνας, στις προσπάθειες πανελλαδικής συνεργασίας των οικολογικών κινήσεων στη δεκαετία του ’80. Ιδρυτικό μέλος των Οικολόγων Εναλλακτικών στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Δραστήρια και υποψήφια με τους Οικολόγους Πράσινους μέχρι τον Μάρτιο 2014. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη, υποψήφια στις Ευρωεκλογές 2014 και συμπρόεδρος μαζί με τον Νίκο Χρυσόγελο των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – Αλληλεγγύη.
Παρά την προσωπικότητα και την διεθνή ακτινοβολία της δεν εξαργύρωσε ποτέ τους αγώνες της, αναδεικνύοντας ένα σπάνιο για την εποχή μας ήθος.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, ενώ συμμετείχε στην Επιτροπή Αντιρρησιών Συνείδησης. Μέλος πολλών διεθνών οργανώσεων για την ειρήνη, την δημοκρατία, τους πρόσφυγες. Εμπειρογνώμονας της ΜΕΤΑδρασης από το 2011 σε θέματα Πιστοποίησης Θυμάτων Βασανιστηρίων.
Έχουν εκδοθεί δυο βιβλία με την βιογραφία της:
- "Shadow of heros", Myron Verouchakis, έκδοση Columbia University, Michigan
- "The justice cascade", από Katryn Sikkink
Υποψήφια για πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μετά από πρόταση των γυναικών των κοινοβουλευτικών κομμάτων το 1996.
Μητέρα του Γιώργου Καλλή, καθηγητή στο ανεξάρτητο Πανεπιστήμιο Βαρκελώνης, με διεθνή αναγνώριση και επιστημονικό έργο σε θέματα οικολογίας αλλά και «απο-ανάπτυξης» καθώς και της Ίριδας Καλλή, κτηνιάτρου, δραστήριας σε θέματα δικαιωμάτων των ζώων.
Υλικό από συνεντεύξεις της:
- https://www.youtube.com/watch?v=KPK2_tHoYD0
- http://www.rwf.gr/1564/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AE/
- http://www.enallaktikos.gr/ar5143el_vinteo-maria-pinioy-kalli-mia-gynaika-nikaei-toys-vasanistes.html
- http://europeangreens.eu/sites/europeangreens.eu/files/profiles/files/CV.Maria_.Kalli_.pdf
Μαθήματα σε προσφυγόπουλα (και) από πρόσφυγες στο WELCOMMON
Written by TheoΤα παιδιά πρόσφυγες χρειάζεται να επιστρέψουν το γρηγορότερο στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Τα προσφυγόπουλα από Συρία μπορεί να είναι εκτός σχολείου από 1 έως και 5 χρόνια. Πολλοί διεθνείς οργανισμοί έχουν επισημάνει την ανάγκη να μην υπάρξει χαμένη γενιά προσφύγων, να μην υπάρξουν παιδιά πρόσφυγες που δεν πηγαίνουν σε κάποιο σχολείο.
Στο WELcommon νοιαζόμαστε, λοιπόν, όχι μόνο για τις ποιοτικές συνθήκες διαμονής, διατροφής και κοινωνικο-ψυχολογικής υποστήριξης των προσφύγων κάθε ηλικίας (καμία σχέση λοιπόν οι συνθήκες στο WELCOMMON με αυτές που επικρατούν σε πολλά hotspots) αλλά και για την τυπική και μη τυπική εκπαίδευση των παιδιών (αλλά και των ενηλίκων).
Παρά τις δυσκολίες και την έλλειψη επαρκών πόρων, αναπτύσσουμε και υλοποιούμε σταδιακά μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την εκπαίδευση, κατάρτιση και τον πολιτισμό ανάλογα με τις ανάγκες των διαφορετικών ομάδων. Είναι φυσικό ότι κάθε μία από τις 6 ομάδες:
(α) παιδιά, (β) έφηβοι κι (γ) ενήλικες που θα μετεγκατασταθούν σε άλλη χώρα,
(δ) παιδιά (ε) έφηβοι και (στ) ενήλικες που θα παραμείνουν στη χώρα μας)
έχει διαφορετικές ανάγκες και χρειάζεται να αναπτυχθεί κατάλληλο μοντέλο εκπαίδευσης κι ένταξης.
Μας ενδιαφέρουν και ενθαρρύνουμε συνεργασίες με φορείς εκτός Welcommon (πχ μαθήματα γλώσσας σε διάφορους φορείς, επισκέψεις και συνεργασίες με μουσεία, ανάπτυξη συνεργασιών με ευρωπαϊκούς φορείς) ή φιλοξενούμε δραστηριότητες στο χώρο μας (πχ μαθήματα αγγλικών από την ΕΑΤΑ με εθελοντές του Βρετανικού Συμβουλίου). Φυσικά, πρώτη προτεραιότητα είναι η ένταξη όσων το επιθυμούν στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης (σχολεία) ή σε πιστοποιημένες δομές κατάρτισης.
Επειδή όμως δεν υπάρχουν εύκολες, διαθέσιμες συνεχώς και λύσεις για όλες τις περιπτώσεις, προσπαθούμε να προσφέρουμε και μέσα στο Welcommon ευκαιρίες εκπαίδευσης πιο καινοτόμες και όπου υπάρχουν κενά που δεν μπορούν να καλυφθούν από άλλους φορείς, κυρίως. Εξάλλου έχουμε αρκετό χώρο για κάτι τέτοιο. Χρειαζόμαστε επιπλέον ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους για να αναπτύξουμε πλήρως τόσο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα όσο και αυτό για ένταξη στην αγορά εργασίας όσων θα μείνουν στη χώρα μας, μέσα από κοινές προσπάθειες που θα αφορούν κι Έλληνες ανέργους.
Εκπαίδευση σε πρόσφυγες με τη συμμετοχή και προσφύγων
Μας γεμίζει χαρά ότι σε αυτή την προσπάθεια υπάρχουν και πρόσφυγες όπως ο Ahmad (23 χρόνων, από Συρία, φαρμακοποιός) που ανέλαβε αμέσως πρωτοβουλία για να δημιουργηθεί ένα άτυπο, φυσικά, “σχολείο” για 14 παιδιά ηλικίας 5 έως 10 χρόνων που δεν πηγαίνουν σε κάποιο επίσημο σχολείο ή σε μια δομή μη τυπικής εκπαίδευσης εκτός Welcommon.
Ο Ahmad ήρθε στο Welcommon τα Χριστούγεννα και θα φύγει προς τα τέλη Φεβρουαρίου – το Βέλγιο θα είναι η νέα του πατρίδα. Προσφέρθηκε ο ίδιος να οργανώσει μια “τάξη” με 3ωρο μάθημα καθημερινά, από Δευτέρα έως και Σάββατο, για εκμάθηση της αραβικής και της αγγλικής γλώσσας, μαθηματικών και επιστημών. Και τα καταφέρνει πολύ καλά. Είναι συστηματικός, προετοιμάζει καθημερινά το εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιεί, αξιοποιεί υπολογιστή και προτζέκτορα που διαθέτουμε για να κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον και διαδραστικό, έχει πολύ καλή επικοινωνία με τα παιδιά.
Με δεδομένο ότι φιλοξενούμε πολλά παιδιά (όχι ασυνόδευτα) που στερούνται στοιχειώδη έστω πρόσβαση σε εκπαίδευση, αν και είναι σε ηλικία για σχολείο, είναι θεωρούμε πολύ σημαντικό τα παιδιά να μπαίνουν σε παρόμοιο πρόγραμμα και να ξέρουν ότι καθημερινά έχουν να πάνε “σχολείο”. Tο ενδιαφέρον τους για το μάθημα είναι μεγάλο, μπορεί να το διαπιστώνει κάποιος βλέποντας πώς παρακολουθούν και συμμετέχουν στο μάθημα. Παίζει φυσικά ρόλο και το πώς κάνει ενδιαφέρον το μάθημα ο “δάσκαλος” τους, ο Ahmad!