07 Φεβρουαρίου 2017
Από την αντίληψη της "εξόντωσης" του άλλου, στην διαμόρφωση ενός νέου Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου
Το πολιτικό σύστημα που κυριαρχεί στη χώρα μας συνεχίζει να είναι εμφυλιοπολεμικό, τα πολιτικά κόμματα αντιπαρατίθενται μέχρι ...θανάτου, μέχρι εξόντωσης του "άλλου", χωρίς στην πραγματικότητα να είναι ορατές οι τόσο ...βαθιές πολιτικές διαφορές. Πόσο διαφορετική είναι στην πραγματικότητα (και όχι στα μυαλά των αρχηγών) η σημερινή πολιτική ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από αυτή των Σαμαρά - Βενιζέλου ή του Γ. Παπανδρέου- Καρατζαφέρη παλιότερα;
Η πολιτική του απόλυτου μίσους δεν οδήγησε κάπου, έστω σε στοιχειώδεις αλλαγές όσων μας οδήγησαν στην κρίση και στην χρεοκοπία. Παρόλα αυτά τα κόμματα δεν άλλαξαν, συνεχίζουν να αντιπαρατίθενται σαν να βρίσκονται σε πραγματική πολεμική αντιπαράθεση.
Οι περισσότεροι πολίτες έχουν πλέον απογοητευθεί και απομακρυνθεί από την πολιτική, αντί να πιέζουν για αλλαγές στις πολιτικές. Σήκωσαν ψιλά τα χέρια ενώ χρειάζονταν να δώσουν τα χέρια και να προσπαθήσουν από τα κάτω να προωθήσουν μια διαφορετική πολιτική κουλτούρα.
Ας το σκεφτούμε ξανά. Πολλοί τσίμπησαν και μπήκαν σε διάφορες εποχές σε αυτή την πολεμική ατμόσφαιρα, ήδη από την μεταπολίτευση και μετά. Είναι ίσως καιρός να αλλάξουμε το μοντέλο πολιτικής. Τα έχουμε ζήσει όλα τα τελευταία χρόνια, εκτός από το να απαιτήσουμε ένα πιο αποτελεσματικό, δημοκρατικό και συναινετικό επί του περιεχομένου πολιτικό σύστημα.
Η ΝΔ ζητάει σε όλους τους τόνους εκλογές και προσπαθεί να πείσει ότι οι εκλογές είναι η μαγική λύση. Η σημερινή κυβέρνηση - αν και η πρώτη διδάξασα -τώρα θεωρεί ότι οι εκλογές θα είναι καταστροφή (εκτός αν τις αποφασίσει εκείνη για να αιφνιδιάσει τους αντιπάλους της!).
Η αντιπολίτευση ζητάει εκλογές από την επομένη των εκλογών, η κυβέρνηση καταγγέλλει την αντιπολίτευση ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των "άλλων", ιδιαίτερα του Σόιμπλε. Αλλά και η αντιπολίτευση κατηγορεί τώρα την κυβέρνηση ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των "άλλων", ιδιαίτερα του Σόιμπλε.
Αλήθεια δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ που ζητούσαν συνεχώς εκλογές και χρησιμοποίησαν το θέμα της εκλογής προέδρου για να επιβάλλουν εκλογές; Σε τι διαφέρει ο Κ. Μητσοτάκης που ζητάει συνεχώς εκλογές; Οι ρόλοι έχουν αλλάξει αλλά η πολιτική μένει ίδια.
Η κοινωνία βυθίζεται όλο και περισσότερο στην κρίση (ακόμα και αν πιστέψουμε ότι οι αριθμοί αρχίζουν να ευημερούν) αλλά το πολιτικό παιχνίδι παραμένει το ίδιο ανόητο. Και μάγος να είναι ο Κ. Μητσοτάκης πώς θα ανασυγκροτήσει την οικονομία και την κοινωνική συνοχή όταν το υπόλοιπο 70% θα είναι εναντίον των μέτρων του;
Είναι σαφές ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συμφωνία - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ποιος είναι κυβέρνηση - για βαθιές αλλά δίκαιες και κοινωνικά αποδεκτές αλλαγές (όχι άχρωμη κι άοσμη).
Εμείς οι Πράσινοι ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ λέμε ότι η χώρα χρειάζεται ένα νέο ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ που να αποκαθιστά:
(α) τη σταθερότητα μέσα από συμφωνημένες και δίκαιες αλλαγές στο φορολογικό, ασφαλιστικό σύστημα και στην κοινωνική πολιτική
(β) την δημοκρατία, την αίσθηση ότι μάθαμε από τα λάθη κι ενδυναμώνουμε την συμμετοχή και την πραγματική δημοκρατία, ότι οι πολίτες πράγματι συμμετέχουν στις αποφάσεις που τους αφορούν
(γ) ένα μίνιμουμ πλαίσιο για ένα σύγχρονο παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο, για μια οικονομία που είναι υπεύθυνη και δημιουργεί ποιοτικές θέσεις εργασίας
(δ) κανόνες για την προώθηση μιας οικονομίας που έχει 3 ξεκάθαρους πυλώνες
(ι) κοινωνικά υπεύθυνη ιδιωτική οικονομία, που βασίζεται κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά και σε καινοτόμες επενδύσεις- όχι σε κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις ή αρπαχτές που στρέφονται εναντίον του περιβάλλοντος και της κοινωνίας κανόνες -
(ιι) παρουσία του κράτους σε τομείς που είναι βασικοί για την ευημερία συνολικά της κοινωνίας αλλά ενός κράτους που λειτουργεί προς όφελος των πολιτών και των πολλών κι όχι της αναπαραγωγής της γραφειοκρατίας και των κομματικών στρατών
(ιιι) κοινωνική επιχειρηματικότητα που είναι απαλλαγμένη από έναν ασφυκτικό κρατισμό ή από πελατειακές προσδοκίες.
in
ΑΡΘΡΑ
