To πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ινστιτούτου (GEF) με τίτλο  «Το μέλλον της Ευρώπης», ξεκινά με το πρώτο σεμινάριο να διοργανώνεται στην πρωτεύουσα της Ισπανίας Μαδρίτη, στις 4 Οκτωβρίου. Στην εκδήλωση θα γίνει συζήτηση για το μέλλον της ΕΕ στο πλαίσιο της οικονομικής, περιβαλλοντικής κρίσης καθώς και της κρίσης της Δημοκρατίας που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Η εκδήλωση αυτή αποτελεί συνέχεια της συζήτησης που έλαβε χώρα στο Θερινό Πανεπιστήμιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ινστιτούτου (GEF). στην Ισπανία τον περασμένο μήνα όπου συμμετείχε ως εισηγητής και ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, στη διάρκεια του οποίου οι συμμετέχοντες από όλη την Ευρώπη μοιράστηκαν τις απόψεις τους σχετικά με το πώς η ΕΕ θα μπορούσε να επιστρέψει στις προοδευτικές ρίζες της και να γίνει ένα όχημα για την πράσινη αλλαγή.

Η Blanca de Riquer ασκούμενη στο GEF, έχει συντάξει έκθεση για το Θερινό Πανεπιστήμιο, στην οποία περιγράφει τα θέματα που τέθηκαν από τους διάφορους ομιλητές και παρουσιάζει μερικές από τις ερωτήσεις που θα συζητηθούν στην εκδήλωση την ερχόμενη εβδομάδα.

Διαβάστε περισσότερα (στα αγγλικά):
http://gef.eu/event/future-of-europe-series-kicks-off-with-madrid-seminar/


 

 

Την περασμένη εβδομάδα οι Γάλλοι Πράσινοι του Europe Écologie - Les Verts καταψήφισαν την επικύρωση του Συμφώνου Σταθερότητας, Συντονισμού και Διακυβέρνησης (TSCG) από την Γαλλική κυβέρνηση. Σε μια συνάντηση του ομοσπονδιακού συμβουλίου του κόμματος (είναι το σώμα εκείνο που διαμορφώνει τις πολιτικές και τα μέλη του προέρχονται από όλη την χώρα) που διεξήχθη σε δραματικούς τόνους, σημαντική πλειοψηφία ψήφισε ενάντια στην υποστήριξη του Συμφώνου από τους Πράσινους, εξαιτίας της έλλειψης προοπτικών για πράσινη ανάπτυξη και την εκτίμηση ότι οδηγεί στη λιτότητα.

 

Το κόμμα των EEVL συμμετέχει στην νέα Γαλλική κυβέρνηση του σοσιαλιστή προέδρου Hollande (Η πρώην γραμματέας του κόμματος Cecile Duflot είναι η τρέχουσα Υπουργός Στέγασης, ενώ ο πρώην ευρωβουλευτής Pascal Canfin  είναι υφυπουργός Ανάπτυξης), και οι σύμμαχοι του σοσιαλιστικού κόμματος έχουν ήδη δεσμευθεί να στηρίξουν το Σύμφωνο. Παρά το ότι οι βουλευτές του EEVL δεν υποχρεούνται να ακολουθήσουν τις συστάσεις του Συμβουλίου, πιστεύεται πως όλοι εκτός από 2 ή 3 θα το πράξουν ευχαρίστως, καθώς είναι αντίθετοι στις προτάσεις του Συμφώνου που σχετίζονται με τον ESM. Με την στάση τους αυτή στο συγκεκριμένο θέμα έρχονται πιο κοντά και σε άλλα αριστερά και δεξιά κόμματα της πολιτικής σκηνής.

 

Το κόμμα δε είναι ενωμένο γύρω από αυτό το ζήτημα. Το Συμβούλιο ζήτησε την αποχώρηση των υπουργών του από την κυβέρνηση στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, κάτι πολύ απίθανο να συμβεί, μετά από 100 μέρες συμμετοχής σε αυτή, με σημαντική πρόοδο στους τομείς που έχουν αναλάβει και πολλά άλλα που ακολουθούν στο μέλλον.  Ο ιδρυτής της Europe Écologie και συμπρόεδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο Daniel Cohn-Bendit ανακοίνωσε πως αναστέλλει τη συνεργασία του με το κόμμα και διαφώνησε με τον τρόπο με τον οποίο λήφθηκε η απόφαση αλλά και με την αντίφαση που δημιουργείται αν οι Πράσινοι ψηφίσουν τον προϋπολογισμού του 2013 ή συνεχίσουν να παραμένουν στην κυβέρνηση. Η (προσωρινή) αποχώρησή του από το κόμμα αποτελεί χτύπημα για ένα κίνημα που οφείλει μεγάλο μέρος της επτυχίας του στο παράδειγμα και το χαρακτήρα του.

 

Ο εκπρόσωπος του EELV Jean-Philippe Magnen, μιλώντας στην γαλλική Le Nouvel Observateur δήλωσε σχετικά:

«Είχαμε μια ουσιαστική διαβούλευση γύρω από το ευρωπαϊκό σχέδιο η οποία κατέληξε στην απόφαση να σταθούμε ενάντια στο TSCG. Είμαι χαρούμενος και περήφανος τόσο για την μεθοδολογία όσο και για την απόφαση […] Πρόκειται για ένα στρατηγικό «Όχι» γιατί είμαστε περισσότερο αποφασισμένοι από ποτέ να στρέψουμε την Eυρώπη σε μια αλληλέγγυα ομοσπονδία, κάτι που το Σύμφωνο δεν προβλεπεται να κάνει.

 

Μένει να δούμε πως θα διαπραγματευτεί η Γαλλική κυβέρνηση την διαφωνία ανάμεσα στις δυο πλευρές. Φαίνεται πιθανό το σοσιαλιστικό κόμμα να στραφεί προς το κεντροδεξιό κόμμα UMP για να λάβει την πλειοψηφία υπέρ του Συμφώνου. Η εσωτερική διαμάχη στο EELV ενδέχεται να κρατήσει λίγο ακόμα.

 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ΕΕLV.

 

 

 

 

Οι Πράσινοι της Σερβίας καλούν το σερβικό κράτος να εισάγει ένα μορατόριουμ συνολικά για την εισαγωγή, παραγωγή και εμπορία των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων και των παραγωγών τους για τα επόμενα 10 χρόνια.

 

Το μορατόριουμ θα επιβάλλει απαγορεύσεις στην εισαγωγή, παρασκευή και χρήση των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων ακόμα και για επιστημονικούς και ιατρικούς σκοπούς. Η λύση αυτή είναι πιο περιοριστική από παλιότερες προτάσεις και πρωτοβουλίες.

 

Οι Σέρβοι Πράσινοι πιστεύουν πως η Σερβία οφείλει να ενδυναμώσει άμεσα τους θεσμούς και τις διαδικασίες που είναι απαραίτητες για ένα λεπτομερή και συνολικό έλεγχο των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων και των παραγώγων τους.

 

Ο βουλευτής των Πράσινων της Σερβίας, Ivan Karic, θα ζητήσει δημόσια ακρόαση στην Εθνοσυνέλευση της Σερβικής Δημοκρατίας σχετικά με αυτό το ζήτημα.

 

Οι Πράσινοι της Σερβίας θα προτείνουν επίσης στην εθνοσυνέλευση ένα ψήφισμα για την ανάγκη απελευθέρωσης της χώρας από τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα και τα παράγωγά τους (χώρα ελεύθερη από γενετικά τροποποιημένα προϊόντα).


 

Πάνω από 350 στελέχη, βουλευτές, ευρωβουλευτές και υπουργοί των Πράσινων θα βρεθούν στην Αθήνα, στις 9-11 Νοεμβρίου για το φθινοπωρινό Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος. Η απόφαση για πραγματοποίησή του στην Αθήνα είναι μια επιβεβαίωση της δέσμευσης των ευρωπαίων πράσινων για αλληλεγγύη προς την ελληνική κοινωνία και στήριξη των ελλήνων πρασίνων. 

Το πρόγραμμα του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ) στην Αθήνα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προβάλλει την πρόταση των πράσινων για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Τονίζει τα σημαίνοντα θέματα για την ΕΕ αυτή την χρονική περίοδο. Ψηφιακά δικαιώματα, μετανάστευση, το μέλλον της ΕΕ και η πράσινη διέξοδος από την κρίση, τα θέματα που κυριαρχούν στις προγραμματισμένες ολομέλειες, τα εργαστήρια και τις παράλληλες ομάδες εργασίας.

 

Παράλληλα με την πολιτική συζήτηση και τις δράσεις αλληλεγγύης προς την ελληνική κοινωνία, οι σύνεδροι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον ελληνικό πολιτισμό, να ανακαλύψουν την Ελλάδα, όπως και να γνωριστούν με τα μέλη του Ελληνικού Πράσινου κόμματος και με τους φιλοξενούμενους, ώστε να δούν από πρώτο χέρι πως αντιμετωπίζει ο κόσμος την κρίση. Όποιες και αν είναι οι λύσεις που χρειάζεται η Ελλάδα, θα πρέπει να λάβουν υπόψιν τον αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων, στις οικογένειές τους, στις ελπίδες τους και στο μέλλον τους τονίζουν συνεχώς οι πράσινοι. Οι συνέπειες των αποφάσεων μας σε ανθρώπινο επίπεδο δεν πρέπει να παραβλέπονται. Η άφιξή των μελών του ΕΠΚ στην Ελλάδα είναι πάνω απ’όλα μια σαφής δήλωση της αποφασής του ΕΠΚ να προτείνει μια βιώσιμη λύση για την οικονομική κρίση και να ενισχύσει το όραμα μιας Ευρώπης που αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως καλοδεχούμενο, ισότιμο εταίρο.

 

Τα ψηφιακά δικαιώματα, απόλυτα συνυφασμένα με τα ατομικά δικαιώματα και την ιδιωτικότητα στον 21ο αι., βρίσκονται στο προσκήνιο με την ήττα της ACTA – μια ήττα που συντονίστηκε και γιορτάστηκε από τους Πράσινους στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην Αθήνα, φορείς της κοινωνίας των πολιτών, θα συζητήσουν την τρέχουσα δομή των ατομικών δικαιωμάτων στην οποία αντικατοπρίζεται ο σκοπός και η δυναμική των ψηφιακών δικαιωμάτων. Η συζήτηση θα διεξαχθεί σε ύφος απλό και κατανοητό για το ευρύ κοινό.

 

Η μετανάστευση θα βρεθεί επίσης ψηλά στην αντζέντα. Όπως είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας αλλά και στην περίπτωση των αναγκαστικών εξώσεων πάνω από 200 Ρομά στη Ρώμη, το ζήτημα είναι σημαντικό σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε προ κρίσης, είτε τώρα. Η ομάδας εργασίας για την μετανάστευση θα οργανώσει συζητήσεις πάνω στο θέμα και μια επίσκεψη σε κάποιο κέντρο κράτησης το Σάββατο το απόγευμα, ώστε να ρίξουμε φως ειδικά στην κατάσταση στην Ελλάδα.

 

Στην Αθήνα, οι συμμετέχοντες στο συνέδριο, οι διαπιστευμένοι όλων των ευρωπαϊκών πράσινων κομμάτων, θα εκλέξουν την νέα Επιτροπή, μια Επιτροπή που θα συνεχίσει την καθημερινή διαχείριση του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος αλλά και τον συντονισμού της ευρωπαϊκής εκλογικής καμπάνιας για το 2014. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε την εκλογική σελίδα της Επιτροπής.

 

Για να καλωσορίσουν τα μέλη του Συμβουλίου, η Γενική Γραμματέας του ΕΠΚ Jacqueline Cremers και ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος έφτιαξαν ένα βίντεο στο οποίο εκφράζουν τις ελπίδες τους για το συνέδριο συνολικά και για την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των Πράσινων από οπουδήποτε στην Ευρώπη.

 

Σας καλούμε όλους/ες στην Αθήνα, στην Ελλάδα, σε ένα πολύ ιδιαίτερο και ενδιαφέρον Συνέδριο. Έχει έρθει η ώρα να εγγραφείτε.

 

Δείτε το βίντεο :

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2012 14:38

Συνέντευξη στην Ολλανδική τηλεόραση

Συνέντευξη στην εκπομπή της Ολλανδικής τηλεόρασης News Hour (NOS/NTR) που προβλήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου σχετικά με τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την εξαγωγή οπλικών συστημάτων προς την Ελλάδα. Μια εκπομπή που προκάλεσε πολιτικό σάλο στην Ολλανδία και ερωτήσεις στο κοινοβούλιο της χώρας. Η εκπομπή χρησιμοποίησε πολλά στοιχεία από την έκθεση μας για τις στρατιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα: Αμυντικές Δαπάνες: Ανάλυση δεδομένων και πολιτικά συμπεράσματα

 

Δείτε την εκπομπή πατώντας πάνω στην εικόνα:

 

 

 

 

Η τοποθέτηση του Νίκου Χρυσόγελου για την Προγραμματική Περίοδο 2014-2020 στην Περιφέρεια Νοτ. Αιγαίου εκ μέρους του Οικολογικού Ανέμου

 

 

Αναφερόμενος στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στη Σύρο στις 28 Σεπτεμβρίου, ο Νίκος Χρυσόγελος, Περιφερειακός Σύμβουλος επικεφαλής του ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΕΜΟΥ και ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινβούλιο δήλωσε:

 

 

 “Το Περιφερειακό Συμβούλιο στη συνεδρίασή του στις 28 Σεπτεμβρίου, στη Σύρο, ψήφισε το “Σχέδιο Επιχειρησιακού προγράμματος Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου” που συνοδεύεται με Έκθεση Διαδικασιών Κατάρτισης του και το “Ετήσιο Πρόγραμμα Δράσης έτους 2013” καθώς και τις “προτάσεις για τη διαμόρφωση κατευθύνσεων Εθνικής Αναπτυξιακής Σρατηγικής περιόδου 2014-2020 για το Νότιο Αιγαίο.  Κληθήκαμε να συζητήσουμε σοβαρά θέματα, για τα οποία οι σχετικές εισηγήσεις διαμορφώθηκαν δυστυχώς με τον ίδιο - αποδεδειγμένα πλέον- αναποτελεσματικό τρόπο που απέχει έτη φωτός από αυτό που ονομάζουμε δημοκρατικό συμμετοχικό σχεδιασμό, ενώ οι εισηγήσεις έφτασαν στους Περιφερειακούς Συμβούλους μια μόλις μέρα πριν τη συνεδρίαση.

 

 

 

Ο ρόλος του Περιφερειακού Συμβουλίου δεν είναι να ψηφίζει ότι νάναι για να ανταποκρίνεται σε τυπικές υποχρεώσεις αλλά, αντιθέτως, να οργανώνει τον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο - ουσιαστικό, δομημένο και αποτελεσματικό – για να ιεραρχηθούν οι προτεραιότητες και να διαμορφωθεί ένα νέο μοντέλο οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμης ανάπτυξης στην νησιωτική περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.

 

 

 

Ρόλος  της Περιφερειακής Αρχής δεν είναι να κάνει αφηρημένη κριτική. Δεν είναι αντιπολίτευση, διαχειρίζεται την εξουσία, αποτελεί μέρος της εξουσίας. Ευθύνη της είναι, σε διαβούλευση με το Περιφερειακό Συμβούλιο και τους φορείς, να ετοιμάσει σχέδιο διάσωσης, να διαμορφωθεί εναλλακτικό σχέδιο για την οικονομία, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση, την επίλυση των οξυμένων κοινωνικών προβλημάτων. Το 2015 θα μηδενιστούν οι πόροι από το ΕΣΠΑ. Είναι δεδομένο ότι η Περιφέρεια θα έχει πολύ λιγότερους πόρους από ευρωπαϊκά ταμεία την περίοδο 2014-2020 και ιδιαίτερα για κλασικάέργα υποδομών η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου δεν θα έχει πάνω από 40-50 εκατομ για όλα τα νησιά την περίοοδο 2014-2020. Παράλληλα μειώνονται δραματικά οι πόροι από το κεντρικό κράτος. Για το 2012 είχαν προβλεφθεί 15-18 εκατομ ευρώ χρηματοδότηση της περιφέρειας από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, αλλά η Περιφέρεια έχει λάβει μέχρι σήμερα μόλις 3,2 εκατομύρια και είναι αμφίβολο αν θα λάβει συνολικά 5 εκατομμύρια Ευρώ. Σε βασικά θέματα, όπως υγεία, πολιτισμός, περιβάλλον, κοινωνική αλληλεγγύη, η παρέμβαση είναι στην πράξη ελάχιστη. Ρόλος της Περιφερειακής Αρχής είναι , λοιπόν, να δείξει ότι έχει ένα σχέδιο για τους πόρους της περιφέρειας, ιδιαίτερα τους ιδίους πόρους, που είναι σχεδόν ανύπαρκτοι - 1% του προϋπολογισμού- , ότι έχει αναδιοργανώσει τη διοίκηση, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιεί, στις δύσκολες κι ανταγωνιστικές συνθήκες που επικρατούν, τις δυνατότητες χρηματοδότησης από διαφορετικά ευρωπαϊκά προγράμματα και Ταμεία, ότι έχει αξιοποιήσει την εμπειρία οργάνωσης άλλων ευρωπαϊκών περιφερειών, ότι έχει ένα σχέδιο για τις αλλαγές που απαιτούνται σήμερα στη λειτουργία και την απόδοση της Περιφέρειας.

 

Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ λέει ναι στον διάλογο, στη σύνθεση απόψεων, στον συμμετοχικό δημοκρατικό σχεδιασμό. Λέμε όμως όχι στην προχειρότητα της τελευταίας στιγμής που ευτελίζει τις δημοκρατικές διαδικασίες, όχι στις δεδομένες- λόγω εκλογικού νόμου - πλειοψηφίες που εμποδίζουν την ουσιαστική εξέλιξη, όχι στις ψευδαισθήσεις, όχι σε αντιλήψεις που κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί.

Προβληματική είναι η αντίληψη που επικρατεί σχετικά με το τι είναι περιφερειακός σχεδιασμός και πως διαμορφώνεται. Πώς είναι δυνατόν σε μια ώρα – τόσο κράτησε η “συζήτηση” του σχετικού θέματος στο Περιφερειακό Συμβούλιο- να υπάρξει σοβαρός και σε βάθος διάλογος για τις “προτάσεις για τη διαμόρφωση κατευθύνσεων Εθνικής Αναπτυξιακής Σρατηγικής περιόδου 2014-2020 για το Νότιο Αιγαίο”, κατευθύνσεις που υποτίθεται θα δεσμεύουν την περιφέρεια και την κυβέρνηση στις συζητήσεις τις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης για το Νότιο Αιγαίο, και αντιστοίχως τις χρηματοδοτήσεις, για την περίοδο 2014-2020;

 

Πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια απόφαση που απλώς θέτει ως στόχο “αύξηση της απασχόλησης”, “διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της περιφέρειας”, που υποτίθεται είναι στρατηγικές επιλογές του αναπτυξιακού σχεδίου της επόμενης προγραμματικής περιόδου, όταν είναι εξόχως αφηρημένες και ασαφείς και δεν αποτελούν κατ' ελάχιστον στρατηγικές κατευθύνσεις για την περίοδο 2014-2020 αν δεν εξειδικεύονται, δεν ποσοτικοποιούνται,  και δεν συνδέονται συγκεκριμένα με τη σημερινή συγκυρία και τις ανάγκες που έχουν προκύψει από την κρίση και από τις επιπτώσεις των πολιτικών που εφαρμόζονται αλλά και με τις προτεραιότητες των ευρωπαϊκών πολιτικών και χρηματοδοτήσεων την επόμενη περίοδο;

 

Είναι, επίσης, επικίνδυνη ψευδαίσθηση αλλά και ένδειξη πλήρους άγνοιας των ευρωπαϊκών διαδικασιών, η άποψη ότι θα πάει ο Περιφερειάρχης και θα πείσει τις ευρωπαϊκές αρχές να βάλουν τα νησιά όχι στην κατηγορία των “αναπτυγμένων περιφερειών“ της Ευρώπης που είναι σήμερα αλλά στην κατηγορία των “περιφερειών υπό μετάβαση”. Πώς είναι δυνατόν να επιμένει η Περιφερειακή Αρχή σε κάτι που ξέρουμε καλά όλοι ότι δεν μπορεί να γίνει με βάση το – λανθασμένο αλλά ισχύον-  σήμερα κριτήριο του ΑΕΠ, με βάση το οποίο η  περιφέρεια Ν Αιγαίου κατατάσσεται στις πιο αναπτυγμένες περιφέρειες, λόγω των μεγάλων ανισοτήτων στο εσωτερικό της περιφέρειας μας. 

Τέλος πως είναι δυνατόν, από τη μία η Περιφερειακή Αρχή να επικαλείται τη διάθεση σύνθεσης και από την άλλη να λειτουργεί προσβλητικά, όταν κάποιος μεταφέρει προτάσεις και εμπειρίες για μια διαφορετική και πιο αποτελεσματική πολιτική λειτουργίας των θεσμών (πχ τρόπος λειτουργίας των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων σε ευρωπαϊκές χώρες ή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου) η απάντηση είναι είτε “εδώ δεν είμαστε Ευρώπη” (πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου) είτε “δεν είδαμε να μας φέρεις κανένα πρόγραμμα, μην μας κάνεις μαθήματα” (Περιφερειάρχης, αντιπεριφερειάρχης);

Το πλοίο βυθίζεται, αλλά μια ομάδα απλώς φωνάζει στον καπετάνιο, άλλοι κοιτάνε τα αστέρια, άλλοι γυαλίζουν τα μπρούτσινα κι άλλοι ζητάνε μεγαλύτερες μερίδες στο μενού. Σχέδιο διάσωσης, όμως, δεν φαίνεται να υπάρχει. Ο καπετάνιος για να κερδίσει την εύνοια των επιβατών τα βάζει, στα λόγια, με την πλοιοκτήτρια εταιρία,  αν και ήταν ένας από τους βασικούς μετόχους της τόσα χρόνια και συνέβαλε στις πολιτικές της, κι αυτό το παρουσιάζει ως σχέδιο διάσωσης! Επιπλέον, η πολύπλευρη οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έδειξε καθαρά ότι το βασικό μας εμπόδιο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΡΩΝ ! (αλλιώς πως φθάσαμε ως εδώ?). Υπάρχουν πολλά θέματα που θα άξιζε να αποτιμηθούν με βάση την εμπειρία των προηγούμενων προγραμματικών περιόδων και να σχεδιαστεί η αντιμετώπισή τους με βάση και τους νέους στόχους πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν μπορούμε να δεχθούμε τη μοιρολατρική αντιμετώπιση σχετικά με τους ίδιους πόρους και την επικαλούμενη «τεράστια μείωση» τους.  Ίδιοι πόροι μπορούν να προκύψουν αρκεί να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες δομές και θεσμούς για να μπορεί η Περιφέρεια  να ανταποκριθεί στις μελλοντικές ανάγκες.

Ο Οικολογικός Άνεμος συνεπής με τις αρχές του περί άσκησης δημιουργικής πολιτικής που ασκεί κριτική αλλά διατυπώνει και προτάσεις, προτείνει λύσεις, θα καταθέσει μέσα στις επόμενες εβδομάδες “προτάσες για τη διαμόρφωση κατευθύνσεων Εθνικής Αναπτυξιακής Σρατηγικής περιόδου 2014-2020 για το Νότιο Αιγαίο” τις οποίες θα θέσει προς διαβούλευση με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς των νησιών.

 

 

Αναλυτικά για τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου

Ποια ήταν τα θέματα που (δεν) συζητήθηκαν (ουσιαστικά)

Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 28 Σεπτεμβρίου στη Σύρο κληθήκαμε να συζητήσουμε δύο σοβαρά θέματα, για τα οποία οι σχετικές εισηγήσεις διαμορφώθηκαν δυστυχώς με τον ίδιο - αποδεδειγμένα πλέον- αναποτελεσματικό τρόπο που απέχει έτη φωτός από αυτό που ονομάζουμε δημοκρατικό συμμετοχικό σχεδιασμό:

-    το τριετές Επιχειρησιακό Σχέδιο της Περιφέρειας 2013  -2015 και το αντίστοιχο για το 2013

-   τις Προτάσεις της Περιφέρειας για τη διαμόρφωση κατευθύνσεων Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής για την Προγραμματική Περίοδο 2014-2020

 

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά:

- η Περιφερειακή Επιτροπή Διαβούλευσης συνεδρίασε, την Παρασκευή 21/9, στη δεύτερη προβλεπόμενη συνεδρίαση και παρά την τηλεδιάσκεψη, με συμμετοχή 14 μόνο μελών (10 Δήμαρχοι, 0 πολίτες! και 4 εκπρόσωποι φορέων) από τα 60 μέλη της ΠΕΔ (Περιφερειάρχης, 34 δήμαρχοι, 20 πολίτες και 5 εκπρόσωποι φορέων).

- στη σχετική απόφαση αναφέρεται «Όλες οι επιμέρους τοποθετήσεις καταγράφηκαν στο απομαγνητοφωνημένο πρακτικό της συνεδρίασης». Αυτό ήταν το ζητούμενο; Να καταγραφούν στα πρακτικά ή να ενσωματωθούν στην πρόταση;

- οι απόψεις και προτάσεις των φορέων που κατατέθηκαν στα πλαίσια της Δημόσιας Ηλεκτρονικής  Διαβούλευσης  (5-19/9/2012) ούτε καν αναφέρονται στο Πρακτικό της ΠΕΔ

-  το τριετές Επιχειρησιακό Σχέδιο της Περιφέρειας 2013  -2015 και το αντίστοιχο για το 2013 εγκρίθηκε  στην Οικονομική Επιτροπή της ΠΝΑ, την Δευτέρα 24/9 στις 12.00 μμ (την επόμενη εργάσιμη από την Επιτροπή Διαβούλευσης, και αφού  είχε εγκριθεί από  την Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΑ που είχε συνεδριάσει μία ώρα νωρίτερα! !!) ως θέμα εκτός ημερησίας διάταξης, με πλειοψηφία 4 από τα 7 παρόντα μέλη

- τέλος, οφείλουμε να γνωστοποιήσουμε και να καταγγείλουμε το γεγονός ότι οι εισηγήσεις για τα δύο πολύ σοβαρά αυτά θέματα έφτασαν στα χέρια μας μόλις μία μέρα πριν τη συνεδρίαση, το μεσημέρι!

 

Τα βασικά αυτά θέματα συνοδεύονταν από κείμενα εκατοντάδων σελίδων και από πολλούς πίνακες που πρέπει να αναληθούν από τη μία αλλά και να συζητηθούν επισταμένως ώστε να διατυπωθούν εναλλακτικές προτάσεις ή κατευθύνσεις.

 

Ουσιαστική και σε βάθος ανάλυση και συζήτηση δεν έγινε και δεν μπορούσε να γίνει μέσα στο πλαίσιο που διεξήχθη η συζήτηση. Ο Περιφερειάρχης κατήγγειλε το αθηνοκεντρικό κράτος που κόβει τους πόρους αλλά διάθεση για ουσιαστικό διάλογο μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα των ερωτημάτων, διαφορετικών προσεγγίσεων ή προτάσεων που απαιτούνται δεν έδειξε. Αλλά ούτε ουσιαστική εμπλοκή των διαφόρων φορέων στη διαμόρφωση των στρατηγικών κατευθύνσεων της επόμενης προγραμματικής περόδου 2014-2020 για την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν υπήρξε. Μέσα σε μια ώρα το Περιφερειακό Συμβούλιο “συζήτησε” και η πλειοψηφία υπερψήφισε τις “προτάσεις για τη διαμόρφωση κατευθύνσεων Εθνικής Αναπτυξιακής Σρατηγικής περιόδου 2014-2020 για το Νότιο Αιγαίο”! Έτσι, όμως, ευτελίζεται ο ρόλος του Περιφερειακού Συμβουλίου.

 

Δύο φορές μέσα στον τελευταίο μήνα, στις εισηγήσεις μας προς το Περιφερειακό Συμβούλιο του Αυγούστου στη Λέρο (γραπτή) και στην ηλεκτρονική διαβούλευση, όσο και στη Συνεδρίαση της Περιφερειακής Επιτροπής Διαβούλευσης αναλύσαμε το σκεπτικό του Οικολογικού Ανέμου για την ανάγκη ενός σωστού περιφερειακού σχεδιασμού που δεν θα γίνεται στα χαρτιά ή μέσα από γενικόλογες μελέτες, αλλά μέσα από ουσιαστική διαβούλευση που θα πρέπει να λάβει τον ευρύτερο δυνατό χαρακτήρα, επιδιώκοντας την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, της κοινωνίας των πολιτών και της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά και θα  λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές συνθήκες, τις ευρωπαϊκές πολιτικές αλλά και τις ανάγκες, τα προβλήματα και τις δυνατότητες – συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιφέρειάς μας.

Ο πολιτικός διάλογος στο Περιφερειακό Συμβούλιο δεν πρέπει να καταντάει σε μια  διαδικασία διεκπεραίωσης τυπικών υποχρεώσεων που δεν ανταποκρίνεται στην ουσία του ρόλου της Περιφερειακής Αρχής και του Περιφερειακού Συμβουλίου. Ο ρόλος του δεν είναι να ψηφίζει ότι νάναι για να ανταποκρίνεται σε τυπικές υποχρεώσεις αλλά, αντιθέτως, να οργανώνει τον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο - ουσιαστικό, δομημένο και αποτελεσματικό – για να ιεραρχηθούν οι προτεραιότητες, να προβληθεί ένα μοντέλο οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμης ανάπτυξης στην νησιωτική περιφέρεια νοτίου Αιγαίου.

Πώς μπορεί να διαμορφωθεί ένα σχέδιο για το μέλλον αν δεν ληφθεί υπόψη η προηγούμενη εμπειρία, το τι πήγε στραβά, τα λάθη του παρελθόντος ώστε να διδαχθούμε και να μην επαναληφθούν τα λάθη; Δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία και οι σημερινές ανάγκες των πολιτών για να ιεραρχηθουν αυτές ή οι άλλες προτεραιότητες;

Προτάσεις όπως: “αύξηση της απασχόλησης”, “διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της περιφέρειας”, που υποτίθεται είναι στρατηγικές επιλογές του αναπτυξιακού σχεδιου της επόμενης προγραμματικής περιόδου είναι εξόχως αφηρημένες και ασαφείς και δεν αποτελούν κατ' ελάχιστον στρατηγικές κατευθύνσεις για την περίοδο 2014-2020, αν δεν εξειδικεύονται, δεν ποσοτικοποιούνται,  και δεν συνδέονται συγκεκριμένα με τη σημερινή συγκυρία και τις ανάγκες που έχουν προκύψει από την κρίση και από τις επιπτώσεις των πολιτικών που εφαρμόζονται; 


Γενικοί στόχοι όπως διεύρυνση της παραγωγικής βάσης στο Ν. Αιγαίο ή προώθηση της απασχόλησης είναι κενού περιεχομένου αν δεν υπάρξουν επιλογές τι είδους οικονομία θέλουμε στο Ν Αιγαίο, πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και σε ποιους τομείς, ποιοι μηχανισμοί θα στηρίξουν αυτές τις επιλογές, τι θεσμικές και διοικητικές επιλογές απαιτούνται, πώς θα αξιοποιηθούν αποτελεσματικά οι ελάχιστοι πόροι που θα υπάρχουν κατά τη νέα προγραμματική περίοδο και πώς θα βρεθούν ίδιοι πόροι της περιφέρειας, πώς θα υποκατασταθούν οι χρηματοδοτήσεις από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) που ελαχιστοποιούνται ή μηδενίζονται; Πχ για το 2012 είχαν προβλεφθεί 15-18 εκατομ ευρώ αλλά η περιφέρεια έχει λάβει μέχρι σήμερα μόλις 3,2 εκατομύρια και είναι αμφίβολο αν θα λάβει συνολικά 5 εκατομμύρια Ευρώ. 

Η Περιφέρεια σταδιακά χάνει όχι απλά τους πόρους που δίνονταν κάποτε απλόχερα στις 2 νομαρχίες αλλά και πόρους που σήμερα εξασφαλίζουν τις βασικές λειτουργίες. Οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι μειώνονται κατά 60% τουλάχιστον, ενώ οι πόροι από το ΕΣΠΑ θα μηδενιστούν το αργότερο μέχρι το 2015, τη στιγμή που οι ίδιοι πόροι της περιφέρειας δεν είναι ούτε 1% του προϋπολογισμού που είχε ψηφιστεί για το 2011. Σε βασικά θέματα, όπως υγεία, πολιτισμός, περιβάλλον, κοινωνική αλληλεγγύη, η παρέμβαση είναι στην πράξη ελάχιστη.

 

Ο ρόλος της Περιφερειακής Αρχής δεν είναι να διαμαρτύρεται για το αθηνοκεντρικό κράτος (ξεχνώντας ότι αυτό απέκτησε αυτά τα χαρακτηριστικά γιατί πολλοί το εξέθρεψαν, συνήθιζαν να συνδιαλέγονται με τους διάφορους υπουργούς αντί να απαιτούν θεσμικές λειτουργίες, το εξυπηρετούσαν για να διασφαλίζουν ένα πελατειακό σύστημα, αποτελούσαν μέρος της πολιτικής κουλτούρας που διαμόρφωσε το συγκεντρωτικό, διεφθαρμένο, πελατειακό ελληνικό κράτος). Όχι ότι δεν πρέπει να διαμαρτύρεται ο Περιφερειάρχης ή οι παρατάξεις και οι πολίτες. Αλλά ρόλος της Περιφερειακής Αρχής είναι, σε διαβούλευση με το Περιφερειακό Συμβούλιο και τους φορείς, να ετοιμάσει σχέδιο διάσωσης, να διαμορφωθεί εναλλακτικό σχέδιο για την οικονομία, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση, την επίλυση των οξυμένων κοινωνικών προβλημάτων. Δεν είναι αντιπολίτευση, διαχειρίζεται την εξουσία, αποτελεί μέρος της εξουσίας.

 

Η θέση του Οικολογικού Ανέμου

 

 

Η γενική μας τοποθέτηση σχετικά με τις βασικές εισηγήσεις είναι ότι οι κατευθύνσεις στρατηγικής και τα Επιχειρησιακά Σχέδια θα πρέπει:

- να εναρμονίζονται με όλες τις νέες κατευθύνσεις των 5 Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών Ταμείων για πράσινη στροφή στην οικονομία που θα εξασφαλίζει βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και νέες θέσεις εργασίας, αλλά και

- να ενσωματώνουν τις ειλημμένες αποφάσεις της Περιφέρειας όπως ενδεικτικά αυτές για την παραγωγή ενέργειας μέσω ανανεώσιμων πηγών και τους τρόπους ανάπτυξης εταιρειών συμμετοχικών σχημάτων, τη βιώσιμη αλιεία, την αναζωογόνηση του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου κ.ά

 

Ειδικότερα για τα επί μέρους θέματα:

 

Θέμα 2: Επιχειρησιακό Σχέδιο της Περιφέρειας 2013  -2015

Σε ότι αφορά το τριετές Επιχειρησιακό Σχέδιο της Περιφέρειας 2013  - 2015 και το αντίστοιχο για το 2013, απορρίπτουμε τη βασική φιλοσοφία σχεδιασμού του, η οποία διατυπώθηκε ανάγλυφα από τον Περιφερειάρχη στη Συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΑ. :’ Η σημερινή πραγματικότητα όμως μας οδηγεί λαμβάνοντας υπόψη τις παρούσες οικονομικές συνθήκες και κυρίως την παντελή έλλειψη πόρων κυρίως από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους αλλά και την τεράστια μείωση των λίγων ιδίων πόρων από τέλη και υπηρεσίες, στη σύνταξη του τριετούς επιχειρησιακού σχεδίου αλλά και του ετήσιου προγράμματος δράσης με το δεδομένο πως δεν υπάρχουν πόροι προκειμένου να συντάξουμε σχέδια με νέες δράσεις και έργα….Εφόσον εξασφαλιστούν επιπλέον πόροι θα υπάρξει και αντίστοιχος προγραμματισμός νέων έργων και δράσεων»

 


 

Η δική μας άποψη είναι ότι όταν η Περιφέρεια καλείται να σχεδιάσει αποφασιστικά για την περιοχή της, δεν έχει το δικαίωμα να παραιτείται της αρμοδιότητας  αυτής υπό το βάρος των οπωσδήποτε δύσκολων περιστάσεων.  Πρέπει να επιλέγει τον δρόμο της δημιουργίας, όσο δύσβατος και γεμάτος εμπόδια κι αν φαίνεται! Η Περιφέρεια και το Περιφερειακό Συμβούλιο θα πρέπει να διεκδικήσουμε το δικό μας αυτόνομο ρόλο και όχι απλώς να παρακολουθούμε αυτά που (δεν) σχεδιάζει το κεντρικό κράτος.

 

Επιπλέον, η πολύπλευρη οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έδειξε καθαρά ότι το βασικό μας εμπόδιο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΡΩΝ ! (αλλιώς πως φθάσαμε ως εδώ?). Υπάρχουν πολλά θέματα που θα άξιζε να αποτιμηθούν με βάση την εμπειρία των προηγούμενων προγραμματικών περιόδων και να σχεδιαστεί η αντιμετώπισή τους με βάση και τους νέους στόχους πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

 

Τέλος, δεν μπορούμε να δεχθούμε τη μοιρολατρική αντιμετώπιση σχετικά με τους ίδιους πόρους και την επικαλούμενη «τεράστια μείωση» τους.  Ίδιοι πόροι μπορούν να προκύψουν αρκεί να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες δομές και θεσμούς για να μπορεί η Περιφέρεια  να ανταποκριθεί στις μελλοντικές ανάγκες. Ενδεικτικά αναφέρουμε:  παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (μέσω τοπικών συμμετοχικών – δημοτικών εταιριών), εισαγωγή εισφοράς 1- 5 ευρώ ανά τουρίστα, περιφερειακής εμβέλειας πράσινα ομόλογα για την συν-χρηματοδότηση έργων που εντάσσονται στην λογική της κοινωνικής συνοχής και της περιβαλλοντικής-κλιματικής προστασίας Ως Οικολογικός Άνεμος έχουμε από πέρσι καταθέσει και στο Περιφερειακό Συμβούλιο (όσο και στον Επίτροπο Hahn) την πρότασή μας για δημιουργία ενός Ταμείου Συνοχής στο εσωτερικό της περιφέρειάς μας. Σε παράρτημα επισυνάπτουμε αναλυτικά την πρότασή μας όπως κατατέθηκε πέρσι

 

Με βάση όλα τα παραπάνω δεν μπορούμε να δεχτούμε ένα Επιχειρησιακό Σχέδιο 2013-2015, το οποίο προβλέπει τις παρακάτω μηδαμινές  βαρύτητες των σημαντικών και καινοτόμων δράσεων,  στις οποίες θα έπρεπε να βασιστεί ο σχεδιασμός και η βιώσιμη διέξοδος από την κρίση  και παρά το ότι κατατέθηκαν σημαντικές προτάσεις από τους φορείς, στα πλαίσια της πρόχειρης και αποσπασματικής διαβούλευσης:

 

- Ολοκληρωμένες Παρεμβάσεις Τοπικής Ανάπτυξης σε αγροτικές και αλιευτικές περιοχές 1,47% (και μάλιστα για έργα μόνο στα Δωδεκάνησα, ενώ κατατέθηκαν μεγαλύτερες προτάσεις από τους φορείς –και από τους δύο Νομούς)

- Ενέργεια - Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας 0,05%

- e- Health < 0,01%

- Εφαρμογές Καινοτομίας στον Τομέα του Πολιτισμού 0,1%

- Ενίσχυση δράσεων σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας 0,06%

- Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Ανάπτυξης Αλιείας 0%

- Στήριξη Αγροτικής και Κτηνοτροφικής Παραγωγής 0% (εδώ να αναφέρουμε, ότι δεν κατατέθηκαν σχετικές προτάσεις ΟΎΤΕ ΑΠΟ τους ΦΟΡΕΙΣ, ενδεικτικό του πρόχειρου τρόπου διαβούλευσης)

 

Διαφωνούμε τέλος  και στην κατανομή των Προϋπολογισμών μετά των δύο πρώην Νομών, όπου το ποσοστό του Νομού Κυκλάδων έχει πέσει στο 34% από 45% που είχε συμφωνηθεί να ισχύει στις προηγούμενες προγραμματικές περιόδους. Δεν μπορούμε να μιλάμε για άρση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων και να προχωράμε έτσι!

 

Θέμα 3: Προτάσεις της Περιφέρειας για τη διαμόρφωση κατευθύνσεων Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής για την Προγραμματική Περίοδο 2014-2020

 

Θεωρούμε ότι οι Προτάσεις έχουν προκύψει μετά από μια πολύ συνοπτική και πρόχειρη διαδικασία. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για το πολύ σημαντικό αυτό , η Ομάδα Σχεδιασμού Προγράμματος  συστήθηκε μόλις πριν μισό μήνα!  Πιστεύουμε δε ότι η Πρόταση δεν θα γίνει δεκτή καν ως βάση συζήτησης από το αρμόδιο Υπουργείο!

 

Πιο συγκεκριμένα, στο Κεφάλαιο 4 που αναφέρεται στις βασικές προτεραιοτήτων ανάπτυξης της Περιφέρειας,  θεωρούμε ότι η αποτύπωση είναι γενικόλογη και τελείως αναντίστοιχη του καινοτόμου χαρακτήρα και προσανατολισμού των νέων θεματικών στόχων  και ιεράρχησή τους. Επιπλέον δεν δίνεται η ζητούμενη από την εγκύκλιο ιεράρχηση των προτεραιοτήτων κατά φθίνουσα σειρά σημαντικότητας. Τέλος, δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένες Επενδυτικές Προτεραιότητες όπως αναφέρονται στο Παράρτημα 2

 

 

Επίσης, στην Πρόταση δεν γίνεται καμία προσπάθεια –όπως η κρίση αλλά και η σχετική εγκύκλιος ορίζουν- να εντοπισθούν οι αστοχίες στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των προγραμμάτων μέχρι σήμερα και να μην αναπαραχθούν επιλογές που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησαν σε αποκλίσεις από την επίτευξη των στόχων σε ποσοτικούς αλλά και ποιοτικούς όρους. Δεν έχουμε όμως πια ως κοινωνία αυτό το δικαίωμα, έχουμε υποχρέωση να δούμε τα λάθη του παρελθόντος και να προτείνουμε το ξεπέρασμά τους. Για να υπάρχει μέλλον για την Περιφέρειά μας, για τα παιδιά μας!

 

 

Παράλληλα, στο τελευταίο Κεφάλαιο 6 επισημαίνεται μεν ότι «βασική εθνική θέση για την Πολιτική Συνοχής, θα πρέπει να παραμείνει η αρχή ότι οι Περιφέρειες με μόνιμα γεωγραφικά μειονεκτήματα (όπως οι νησιωτικές Περιφέρειες) θα πρέπει να έχουν ιδιαίτερη αντιμετώπιση, μεταξύ άλλων με την ένταξή τους στην κατηγορία Περιφερειών σε μετάβαση ή στις εξόχως απομακρυσμένες Περιφέρειες, ανεξάρτητα του κατά κεφαλήν εισοδήματός τους», δεν γίνεται όμως καμία αναφορά στο γεγονός ότι η κατάταξη των περιφερειών βασίζεται σε δεδομένα της περιόδου 2006-2009, δηλαδή πριν την κρίση, και ότι οι σημερινές κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές! Είναι, επίσης, επικίνδυνη ψευδαίσθηση αλλά και ένδειξη πλήρους άγνοιας των ευρωπαϊκών διαδικασιών, η άποψη ότι θα πάει ο Περιφερειάρχης και θα πείσει τις ευρωπαϊκές αρχές να βάλουν τα νησιά όχι στην κατηγορία των “αναπτυγμένων περιφερειών“ της Ευρώπης που είναι σήμερα αλλά στην κατηγορία των “περιφερειών υπό μετάβαση”. Πώς είναι δυνατόν να επιμένει η Περιφερειακή Αρχή σε κάτι που ξέρουμε καλά όλοι ότι δεν μπορεί να γίνει με βάση το – λανθασμένο αλλά ισχύον-  σήμερα κριτήριο του ΑΕΠ, με βάση το οποίο η  περιφέρεια Ν Αιγαίου κατατάσσεται στις πιο αναπτυγμένες περιφέρειες, λόγω των μεγάλων ανισοτήτων στο εσωτερικό της περιφέρειας μας. 

 

 

Καταλήγοντας, εμείς, ως Οικολογικός Άνεμος καταθέσαμε  συνοπτικά επεξεργασμένες θέσεις σε σημαντικούς τομείς Περιφερειακής Ανάπτυξης. στο Ερωτηματολόγιο που κατατέθηκε στα πλαίσια της διαβούλευσης.

 

Ζητάμε για μια ακόμη φορά από την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και τους φορείς των νησιών να απαιτήσουν και να αναλάβουν πρωτοβουλία στο νησί τους για ουσιαστική διαβούλευση και αναλυτική συζήτηση με βάση όμως τις νέες πραγματικότητες (ευρωπαϊκές, εθνικές, περιφερειακές, τοπικές). Να οργανωθούν επίσης σε συνεργασία με το Περιφερειακό Συμβούλιο και τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς θεματικές ημερίδες με τη συμμετοχή ειδικών και εκπροσώπων ευρωπαϊκών θεσμών και φορέω

Θα πρέπει, σε κάθε νησί να τεθούν προτεραιότητες και να γίνουν επιλογές, να υπάρξει ένα συνεκτικό σχέδιο που θα προωθεί την αναζωογόνηση και πράσινη στροφή της οικονομίας σε κάθε νησί, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα, την επιλογή των κατευθύνσεων του τουριστικού μοντέλου, την πολιτισμική αναγέννηση, την ενδυνάμωση του ανθρώπινου κεφαλαίου

Τα νησιά πρέπει να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο του περιφερειακού σχεδιασμού ως ένα δίκτυο αλληλοσυνεργαζόμενων και αλληλοσυμπληρούμενων οικοσυστημάτων, κοινωνιών και οικονομιών. Δεν υπάρχει μέλλον στο Ν. Αιγαίο με το κάθε νησί να προσπαθεί να επιβιώσει μόνο του σε ένα περιβάλλον κρίσης.

 

Το κυρίαρχο – αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς με όσα και ο Περιφερειάρχης ανέφερε – οι υπηρεσίες υγείας, το περιβαλλον,ο πολιτισμός, η κοινωνική αλληλεγγύη είναι η βάση για ότι άλλο. Αν δεν υπάρχουν αυτά η ανάπτυξη δεν είναι βιώσιμη και δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Συγχέουμε το πρόγραμμα περιφερειακής ανάπτυξης και τα επιχειρησιακά προγράμματα ανά τομέα με κατάλογο τεχνικών έργων. Ποια είναι η αξιολόγηση όλων αυτών των έργων που έγιναν με ευρωπαϊκή και εθνική χρηματοδότηση;

 

Παράρτημα: Η πρότασή μας για ένα Περιφερειακό Ταμείο Συνοχής και Βιωσιμότητας

 

 

Η αδυναμία χρηματοδότησης προγραμμάτων από εθνικούς πόρους είναι δεδομένη.  Επομένως για την επίτευξη της βιωσιμότητας και της συνοχής, προτείνουμε τη δημιουργία ενός Περιφερειακού Ταμείου Συνοχής και Βιωσιμότητας Ν Αιγαίου, με βάση και τις προτάσεις της έκθεσης Sven Giegold που υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

[1], το οποίο θα χρηματοδοτεί παρεμβάσεις σε θέματα υγείας, περιβάλλοντος-κλίματος, απασχόλησης, πράσινης καινοτομίας, κοινωνικά υπεύθυνης πράσινης επιχειρηματικότητας στα νησιά ή σε περιοχές των νησιών που υπολείπονται του ευρωπαϊκού μέσου όρου εισοδημάτων αλλά και σε περιοχές του Ν Αιγαίου, όπου, αν και το εισόδημα βρίσκεται πάνω από το 75% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, διαπιστώνονται ακόμα μεγάλες ελλείψεις και ανισότητες. Οι πόροι του για την περίοδο 2012-2020 θα μπορούσαν να προέρχονται από:

 

 

- την αποδοτική διαχείριση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων (ΕΣΠΑ 2007-2013, διαρθρωτικά ταμεία),

 

 

- την ανάπτυξη νέων στοχευμένων χρηματοδοτικών εργαλείων για τις νησιωτικές περιοχές στον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο μετά το 2014 καθώς και

 

 

 

- δάνεια και ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (παροχή εγγυήσεων προς την ΕΤΕπ ώστε να είναι εφικτή η δανειοδότηση φορέων υλοποίησης),

 

 

- έσοδα από την παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (μέσω τοπικών συμμετοχικών – δημοτικών εταιριών) ή/και την πώληση δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα επιτυγχάνοντας την αξιοποίηση σε τοπικό επίπεδο των οικονομικών πόρων που σήμερα διατίθενται για την εισαγωγή πετρελαίου για παραγωγή ενέργειας ή μετακινήσεις (ενδεικτικά, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τους πετρελαϊκούς σταθμούς στα μη διασυνδεδεμένα νησιά κοστίζει ετησίως 700.000.000 Ευρώ, 3 φορές δηλαδή όσο είναι όλοι οι ευρωπαϊκοί και εθνικοί-ιδιωτικοί του ΕΣΠΑ Ν Αιγαίου 2007-2013).

 

 

- την εισαγωγή εισφοράς 1-5 ευρώ ανά τουρίστα αναλόγως του βαθμού πολυτελείας του ξενοδοχείου στο οποίο διαμένει.  Επίσης, το Ταμείο θα πρέπει να στηριχθεί (πιθανώς με εγγυήσεις) για να εκδίδει περιφερειακής εμβέλειας πράσινα ομόλογα για την συν-χρηματοδότηση έργων που εντάσσονται στην λογική της κοινωνικής συνοχής και της περιβαλλοντικής-κλιματικής προστασίας.

 

 

Χρειάζεται, επίσης, να εξεταστούν τρόποι ώστε να παρέχεται εγγύηση από τον μηχανισμό ΕFSF και αργότερα τον ESM για χρηματοδοτήσεις της Περιφέρειας, των Δήμων και επιχειρηματικών/κοινωνικών φορέων μέσω του Ταμείου Συνοχής και Βιωσιμότητας για το Ν Αιγαίο για έργα που στοχεύουν στην βιωσιμότητα και στη συνοχή στην Περιφέρεια.

 

 

Επίσης ίδιοι πόροι και τοπικοποίηση των κεφαλαίων που δαπανάμε για υπηρεσίες και προϊόντα που μπορούν να παράγονται ή παρέχονται τοπικά με τρόπο που είναι αποτελεσματικός και προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος μπορούν να αλλάξουν την οικονομία στο Ν. Αιγαίο:

 

 

Για παράδειγμα:

 

 

Ετησίως δαπανώνται από τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών στο Ν Αιγαίο πάνω από 300-500.000.000 ευρώ για παροχές υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης μέσω ιδιωτικών  υπηρεσιών. Μεγάλο ποσοστό αυτών των πόρων θα μπορούσαν να μείνουν τοπικά, μέσω της ανάπτυξης αποτελεσματικών κοινωνικών συνεταιριστικών υπηρεσιών που θα μπορούσαν αν εξυπηρετούν τους πολίτες ουσιαστικά, να συμπληρώσουν τις υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας που καταρρέουν πλήρως, και θα μπορούσαν να διαμορφώσουν όρους καλύτερης ζωής στα νησιά και να προσελκύσουν νέους μόνιμους κατοίκους.

 

 

Αναλυτικές προτάσεις και παρεμβάσεις έχουμε κάνει για τα θέματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στα νησιά, με δεδομένο ότι η δαπάνη για εισαγωγή πετρελαίου για τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας στα μη συνδεδεμένα νησιά ανέρχεται σε 300.000.000 ευρώ ετησίως.

 

 

 

 

 

  Ο Νίκος Χρυσόγελος στη Σερβία με αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

 

 Επίσημες συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, υπουργούς της νέας κυβέρνησης και  βουλευτές της Σερβίας πραγματοποίησε στις 27 και στις 28 Σεπτεμβρίου αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συμμετείχε και ο Νίκος Χρυσόγελος,, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων. Ο Νίκος Χρυσόγελος  είναι μέλος της αντιπροσωπείας του Ευρωκοινοβουλίου για τα Δυτικά Βαλκάνια αλλά και ένας από τους αντιπροέδρους της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου.

 

Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας των ευρωβουλευτών έγινε στο πλαίσιο της 6ης Διακοινοβουλευτικής Συνάντησης Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – Σερβίας, με στόχο την ανταλλαγή απόψεων σε σχέση με τις πολιτικές εξλίξεις στη χώρα και την πορεία υλοποίησης των δεσμεύσεων της Σερβίας για να προωθηθεί περαιτέρω η Ευρωπαϊκή της προοπτική. Στην αντιπροσωπεία, πρόεδρος της οποίας ήταν ο Ε. Κούκαν (Σλοβακία, ΕΛΚ), συμμετείχαν, εκτός από τον Νίκο Χρυσόγελο (Πράσινοι), 4 ευρωβουλευτές από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, 2 από τους Σοσιαλιστές, 2 από τους Φιλελεύθερους και 1 από το Ευρωπαϊκό Συντηρητικό Κόμμα.

 

Οι Ευρωβουλευτές συναντήθηκαν με τον Πρωθυπουργό της Σερβίας Ivica Dacic, με τον Υπουργό Δικαιοσύνης Danilo Nikolic, με τον Υπουργό Οικονομίας Vlajko Senic,καθώς και με την επικεφαλή της Διεύθυνσης κατά της Διαφθοράς Zorana Marcovic. Επίσης, είχαν συνάντηση και συζήτηση με πολυμελή αντιπροσωπεία του Σερβικού κοινοβουλίου,με επικεφαλής την Milica Delevic, πρόεδρο της Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή ένταξη της Σερβίας και τον Nebojsa Stefanovic, επίσημο ομιλητή του Σερβικού κοινοβουλίου.

 

Η αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε, επίσης, ενημερωτική συνάντηση με τους πρέσβεις των κρατών μελών καθώς και με τον πρέσβη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Βελιγράδι Vincent Degertκαθώς και με εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, ενώ επισκέφθηκε ορισμένα κοινωνικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ.

 

Οι ευρωβουλευτές στις συζητήσεις τους με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης αλλά και με τους Σέρβους βουλευτές έθεσαν θέματα μεταρρυθμίσεων στην οικονομία, ειρηνικής λύσης για το Κόσοβο με την νομιμοποίηση του κοινοβουλίου και με συμφωνία όλων των κομμάτων, διασφάλισης της διαφάνειας και αντιμετώπιση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, προώθησης των σχέσεων καλής γειτονίας και συνεργασίας στην περιοχή, ανεξαρτησίας του δικαστικού σώματος, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστασίας του περιβάλλοντος. Από την πλευρά του, το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της Σερβίας τόνισε ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας είναι επιλογή χωρίς εναλλακτική λύση και υποστηρίζεται από το μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας. Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης συνεργασίας τόνισαν ότι θα σεβαστούν όλες τις προηγούμενες συμφωνίες  και θα τις εφαρμόσουν, επιδιώκουν ειρηνική λύση για το Κόσοβο, με εμπλοκή των Ηνωμένων Εθνών, και ότι καταβάλεται κάθε προσπάθεια ώστε να ξεπεραστούν οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος και να προωθηθεί η περιφερειακή συνεργασία και οι σχέσεις καλές γειτονίας στην περιοχή. Τόνισαν ότι μερικές επιλογές δεν είναι εύκολες για τους Σέρβους αλλά όλα τα κόμματα μένουν δεσμευμένα από τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί (το ακροδεξιό ριζοσπαστικό κόμμα, νικητής των εκλογών του 2008, από το οποίο είχε αποχωρήσει ο νικητής των εκλογών του 2012 Tomislav Nikolic, έμεινε εκτός Βουλής, ενώ πολλά στελέχη του είναι στη φυλακή για υποθέσεις που σχετίζονται με το αιματηρό παρελθόν ή/και ποινικές υποθέσεις).

 

Η διακοινοβουλευτική συνάντηση Ευρωκοινοβουλίου - Σερβίας υιοθέτησε ένα κείμενο συμπερασμάτων που εκφράζει την δέσμευση της Σερβίας για τις αλλαγές που απαιτούνται ώστε να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή της προοπτική. 

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος στις επαφές και τις παρεμβάσεις του, ιδιαίτερα κατά την κοινή συνεδrίασημε τους Σέρβους βουλευτές, τόνισε ότι “η Σερβία είναι κομβική χώρα για την συνολική ευρωπαϊκή προοπτική των Βαλκανίων αλλά και για την περιφερειακή συνεργασία. Είναι ανάγκη να διδαχθούμε από τα λάθη και τις καταστροφικές επιλογές του παρελθόντος αλλά για να διαμορφωθεί ένα πιο βιώσιμο μέλλον για την περιοχή και να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες περιφερειακής συνεργασίας και καλής γειτονίας. Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος (πχ  Δούναβης, πράσινη ενέργεια, βιώσιμη διαχείριση των υδατικών πόρων και των απορριμμάτων) καθώς και η συνεργασία μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη γέφυρα για συνεργασία μεταξύ των κοινωνιών και των λαών στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Η  κοινωνική συνοχή και η πράσινη οικονομία πρέπει να είναι βασικοί άξονες της πολιτικής που ακολουθείται στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και της αναγκαίας εξυγίανσης των δημοσιονομικών της χώρας, με δεδομένη την υψηλή ανεργία και το γεγονός ότι για κάθε συνταξιούχο αντιστοιχεί ένας μόνο εργαζόμενος”.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος είχε χωριστή συνάντηση και με τον πρόσφατα εκλεγμένο στο σερβικό κοινοβούλιο βουλευτή και ηγέτη των Σέρβων Πράσινων Ivan Karic με τον οποίο συζήτησαν  θέματα συνεργασίας μεταξύ των πράσινων σε διμερές επίπεδο, καθώς και στο πλαίσιο των Βαλκανίων και του Ευρωκοινοβουλίου. Συμφωνήθηκε να υπάρχει στενή συνεργασία ιδιαίτερα σε θέματα πολιτικής για την ενέργεια, τα μεταλλεία και την πράσινη οικονομία. Ο Ivan Karic υποσχέθηκε ότιπολυάριθμη αντιπροσωπεία των Πράσινων της Σερβίας, μεταξύ των οποίων και κάποιοι εκλεγμένοι πράσινοι δημοτικοί σύμβουλοι, θα παρακολουθήσει τις εργασίες της σύνοδου του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος που θα φιλοξενηθεί στην Αθήνα στις 9-11 Νοεμβρίου. Οι Σέρβοι πράσινοι – που ιδρύθηκαν το 2007 - ζήτησαν την υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων ώστε να ενταχθούν κι αυτοί στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα.

 

____________________________

Γενικότερες πληροφορίες για το θέμα:

 

Η Σερβία υπέβαλε αίτηση ένταξης στην ΕΕ  το Δεκέμβριο του 2009. Στις 1 Μαρτίου 2012 της απονεμήθηκε το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας, μετά από την επίτευξη συμφωνίας σε μια σειρά θεμάτων στο πλαίσιο του διαλόγου με το Κόσοβο υπό την αιγίδα της ΕΕ και τη δέσμευση της για μια σειρά μεταρρυθμίσεων στην οικονομία, τη δικαιοσύνη, τη διαφάνεια και την καταπολέμιση του οργανωμένου εγκλήματος και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι επαφές μεταξύ ΕΕ και Σερβίας είχαν διακοπεί για ένα διάστημα, στο παρελθόν, λόγω της έλλειψης προόδου στην αντιμετώπιση της διαφθοράς και της συνεργασίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και προσφάτως λόγω των εκλογών της 6ης Μαίου 2012 και της καθυστέρησης  σχηματισμού της νέας κυβέρνησης.

 

Οι εκλογές ανέδειξαν νικητή το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα και πρόεδρο της Σερβίας τον Νίκολιτς (αποχώρησε από το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα που εξέφραζε την ακροδεξιά, το οποίο τελικά έμεινε έξω από τη Βουλή) που σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (εξέλιξη του κόμματος του Μιλόσεβιτς) με επικεφαλής τον Ivica Dacic, σημερινό πρωθυπουργό.

 

Τον Οκτώβριο αναμένεται να ψηφιστεί στο Ευρωκοινοβούλιο η ενδιάμεση έκθεση για την πορεία της ενταξιακής διαδικασίας της Σερβίας και η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του Ευρωκοινοβουλίου είχε ως στόχο να υπάρξει μια καθαρή εικόνα για τις προθέσεις και τις δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης ενόψει της συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

Το άρθρο δημοσεύτηκε στον δικτυακό τόπο onlynews.gr

Η χώρα οδηγήθηκε σε μια βαθιά κρίση, χωρίς να ληφθούν από το πολιτικό σύστημα, εγκαίρως, μέτρα που θα συνέβαλλαν στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο. Τα δυο κόμματα εξουσίας ευθύνονται, κυρίως, για την απουσία πολιτικού σχεδίου και τη συντήρηση ενός συστήματος πελατειακών σχέσεων και διαφθοράς. Η αριστερά ευθύνεται για τη διαμόρφωση ενός αδιέξοδου συντηρητισμού που δεν επέτρεπε αλλαγές σε ένα ήδη σαθρό οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά σύστημα. Συμμετείχε σε κάθε “όχι”, χωρίς να παρουσιάζει, όμως, ένα δικό της εναλλακτικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων σε πιο δημοκρατική, κοινωνικά υπεύθυνη, κατεύθυνση.
 

Η χώρα σήμερα είναι παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο ακραίες στρατηγικές. Από τη μια, η εμμονή σε περιοριστικά μέτρα και πολιτικές λιτότητας χωρίς στόχο οδηγεί στην καταστροφή της οικονομίας και στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, ενώ αδυνατεί να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της χώρας. Τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί ή προτείνονται προς εφαρμογή έχουν υπερβεί κατά πολύ τις αντοχές της κοινωνίας.

 

Από την άλλη,η αντιπαράθεση με όρους απόλυτου κακού, χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και στρατηγικές και η υιοθέτηση ακραίου λαϊκισμού επιταχύνουν την καταστροφή. Η αποκοπή της χώρας από την ευρωπαϊκή προοπτική και οικογένεια δεν οδηγεί σε αναζωογόνηση της οικονομίας κι αναγέννηση της χώρας αλλά, αντιθέτως, σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, σε βαθύτερη οικονομική, κοινωνική και αξιακή κρίση.
 

Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο, προτείνουμε το δρόμο της λογικής, έναν τρίτο δρόμο: πραγματική μεταρρύθμιση με δίκαια μέτρα προς όφελος της κοινωνίας. Η Ελλάδα χρειάζεται να αλλάξει, να αναμορφώσει τη δομή της, να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες της προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον για τις νέες γενιές. Ο δρόμος αυτός βασίζεται στην πολιτική διαβούλευση, την συμμετοχική δημοκρατία, την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.
 
Χωρίς αυτή την προσπάθεια, η οποία πρέπει να προέρχεται από ελληνικούς θεσμούς και από την ελληνική κοινωνία, όλες οι λύσεις θα είναι βραχυπρόθεσμες. Η Ελλάδα, παράλληλα με τις δικές της προσπάθειες, θα πρέπει να λάβει την απαραίτητη ευρωπαϊκή υποστήριξη για να ξεπεράσει την βαθύτερη κρίση που αντιμετώπισε στην πιο πρόσφατη ιστορία της. Δεν πρέπει να υπάρχουν εκβιασμοί ή ασάφεια από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τους ευρωπαίους εταίρους, όπως επανειλλημένα έχουν τονίσει οι Πράσινοι στο ευρωκοινοβούλιο αλλά και στα εθνικά τους κοινοβούλια. Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές, με δική μου πρωτοβουλία, έχουν επεξεργαστεί και καταθέσει πρόταση 7 σημείων[1] για την υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας.  
 

Για να πετύχουμε την αναγκαία αναβάθμιση της αξιοπιστίας της χώρας πρέπει να παρουσιάσουμε ως ελληνική κοινωνία ένα δικό μας σχέδιο διεξόδου από την κρίση, ένα εναλλακτικό οικονομικό σχέδιο που θα διαμορφωθεί μέσα από διάλογο με τους κοινωνικούς κι επαγγελματικούς φορείς και τα Περιφερειακά Συμβούλια. Και ένα σχέδιο βελτίωσης των δημοσιονομικών επιδόσεων βασισμένο στην αναζωογόνηση και το πρασίνισμα της οικονομίας, στην δημιουργία θέσεων εργασίας, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και φοροαπάτης, σε στοχευμένες περικοπές της σπατάλης και στην αναβάθμιση της διοίκησης.
 

Με την Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δουλεύουμε για τη διαμόρφωση ενός “εναλλακτικού σχεδίου για την οικονομία, συνοχή κι απασχόληση στην Ελλάδα”, που θα παρουσιάσουμε, μέσα στον Οκτώβριο, προς διαβούλευση με τους κοινωνικους και επαγγελματικούς φορείς, και στην τελική μορφή του στη διάρκεια του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, που θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα 9-11 Νοεμβρίου, ως έμπρακτη αλληλεγγύη στην ελληνική κοινωνία και τους πράσινους της χώρας μας.
 

Η μείωση των ελλειμμάτων πρέπει να γίνει με δίκαια μέτρα. Μπορεί να προέλθει από:

(α) Αναζωογόνηση της οικονομίας: μεταξύ άλλων με την στήριξη ενός πράσινου επενδυτικού πακέτου προς όφελος των τοπικών κοινωνιών από ευρωπαϊκούς και τοπικούς πόρους καθώς και με βοήθεια ενός φορολογικού συστήματος και συντελεστές ΦΠΑ που ευνοούν εκείνες τις επενδύσεις και πρωτοβουλίες που αφορούν σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνους τομείς και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αντί να πνίγουν την οικονομία.

 

(β) Στοχευμένη περικοπή της σπατάλης στη λειτουργία του δημοσίου: μείωση κατανάλωσης ενέργειας, καυσίμων, περιορισμός γραφειοκρατίας, διαχείριση κτηριακού αποθέματος δημοσίου κα. Μόνο για τις ανάγκες των μη συνδεδεμένων στο δίκτυο νησιών δαπανάμε ετησίως πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές πετρελαίου. Η ΔΕΗ πληρώνει ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εξαιτίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου λόγω της χρήσης λιγνίτη και πετρελαίου.

 

(γ) Δίκαιη φορολόγηση της συνολικής ακίνητης και κινητής περιουσίας από ένα όριο και πάνω (πχ στην Γερμανία το όριο που συζητιέται είναι 500.000 Ευρώ) και διαφάνεια στο τραπεζικό σύστημα.
 
Η καταγραφή του συνόλου της κινητής κι ακίνητης περιουσίας, των ομολόγων, μετοχών, καταθέσεων και κάθε είδους εσόδων των πολιτών μπορεί να αποκαλύψει μαύρο χρήμα, γκρίζες περιουσίες αλλά και να θέσει τις βάσεις για μια δίκαιη δημοσιονομική και φορολογική πολιτική αντί για την οριζόντια πολιτική περικοπών και βίαιης λιτότητας. 
 
Είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά και εργαλείο για να δημιουργηθεί και πάλι εμπιστοσύνη στην κοινωνία και στην ευρωπαϊκή κοινότητα, να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία όλα τα χρήματα και ο δημόσιος πλούτος τον οποίο έχουν καταχραστεί τις τελευταίες δεκαετίες στελέχη της διοίκησης, της πολιτικής ή ιδιώτες.  
 
Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων σε αυτές τις τράπεζες ξεπερνάει τα 180-220 δις ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση συζητά με την ελβετική – εδώ και χρόνια – για μια ρύθμιση που θα αφορά μόλις το 10% των καταθέσεων, δηλαδή περίπου 20 δις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου του κυβερνητικού επιτελείου, μια ρύθμιση για αυτό και μόνο το ποσό θα μπορούσε να επιφέρει έσοδα για το δημόσιο ταμείο της τάξης των 6 δις. Γιατί δεν αναφέρεται καν αυτό το ποσό στο πακέτο των μέτρων που θα ληφθούν για να συγκεντρωθούν τα 11,5 δις ώστε να μειωθεί το έλλειμμα;
 
Η επιστροφή της χώρας στις ευρωπαϊκές πολιτικές διεργασίες για την οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική της ολοκλήρωση μπορεί να βοηθήσει και στην επαναδιαπραγμάτευση των όρων των μνημονίου με στόχο να προσαρμοστούν αυτοί στις ευρωπαϊκές αξίες και πολιτικές. Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές έχουμε καλέσει την Κομισιόν να το κάνει, και για να πετύχουμε τον σκοπό αυτό σχεδιάζουμε ένα σύνολο νέων παρεμβάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.


 

 

Ερωτήσεις στις οποίες απάντησε ο Ν. Χρυσόγελος σε συνέντευξη για την εφημερίδα Δημοκρατική της Ρόδου
 

1.       Πως εξελίσσεται η κατάσταση για την Ελλάδα ειδικά με τα μέτρα που θα εφαρμοσθούν άμεσα;
 
 

Νίκος Χρυσόγελος: Έστω και αργά, θα έπρεπε να υπάρχει ένα σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο. Η τρόικα επιμένει σε ένα αποτυχημένο σχέδιο και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα είτε αποδέχονται το σχέδιο αυτό ως μονόδρομο (μνημονιακοί) είτε το καταγγέλουν (αντιμνημονιακοί). Η αντιπαράθεση με όρους απόλυτου κακού, χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και στρατηγικές και η υιοθέτηση ακραίου λαϊκισμού επιταχύνουν την καταστροφή. Η χώρα είναι παγιδευμένη ανάμεσα στις δύο αυτές ακραίες στρατηγικές. Από τη μια, περιοριστικά μέτρα και πολιτικές λιτότητας χωρίς στόχο που οδηγούν σε μεγαλύτερη καταστροφή της οικονομίας και διάλυση της κοινωνικής συνοχής χωρίς να εξυγιαίνουν τα δημοσιονομικά της χώρας. Τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί ή προτείνονται προς εφαρμογή έχουν υπερβεί κατά πολύ τις αντοχές της κοινωνίας. Από την άλλη, τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης δεν διατυπώνουν κάποια εναλλακτική πρόταση, αλλά ενισχύουν κάθε “όχι”, χωρίς να αξιολογούν αν αποτελεί μέρος της λύσης ή μέρος του προβλήματος. Και έτσι, απέναντι στην σημερινή ανόητη πολιτική ενισχύεται στην κοινωνία η οργή και η κατάθλιψη, ένας αδιέξοδος λαϊκισμός αλλά και ακραία φαινόμενα και ακραίες πολιτικές δυνάμεις που οδηγούν στην τρέλα και σε μεγαλύτερη καταστροφή σε όλα τα επίπεδα.

 

 

 

 
2.       Θεωρείτε πως τα μέτρα αυτά θα αποδώσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για τη χώρα και κυρίως σας έχει πείσει το επιχείρημα ότι θα είναι τα τελευταία;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η συζήτηση αφορά στο είδος των περικοπών και στο ποιες κοινωνικές ομάδες θα πληρώσουν ή δεν θα πληρώσουν περισσότερο. Καμία χώρα δεν θα μπορούσε να πετύχει σε τόσο σύντομο χρονικό παρόμοιους δημοσιονομικούς στόχους, πολύ περισσότερο όταν τα μέτρα οδηγούν σε τεράστια ύφεση, μείωση του ΑΕΠ κατά 25% και διάλυση της πραγματικής οικονομίας. Τα τρία κυβερνητικά κόμματα αποδείχτηκε ότι δεν είχαν κάποιο διαφορετικό σχέδιο. Με βάση το πιο αισιόδοξο σενάριο, κάποια στιγμή, θα δημιουργηθεί πολύ μικρό πρωτογενές πλεόνασμα αλλά το κόστος για την οικονομία, την κοινωνία και τους πολίτες θα είναι εξαιρετικά βαρύ. Ακόμα κι αν επιτευχθεί αυτό, θα οφείλεται στη δραματική μείωση των μισθών, των συντάξεων, των δαπανών για κοινωνικές πολιτικές, των δημοσίων επενδύσεων. ΔΕΝ θα είναι αποτέλεσμα δίκαιων και μακροχρόνια βιώσιμων μεταρρυθμίσεων κι αναζωογόνησης της οικονομίας. Ακόμα, κι αν ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός αυτό ΔΕΝ θα οφείλεται, στο γεγονός ότι το κράτος έγινε πιο αποτελεσματικό προς όφελος του πολίτη, αναδιοργανώθηκαν οι κοινωνικές πολιτικές και υπηρεσίες, βελτιώθηκαν ο σχεδιασμός. Θα οφείλεται στο γεγονός ότι εγκαταλείφθηκαν οι υπηρεσίες προς τον πολίτη (πχ κοινωνική πολιτική και υγεία), οι υποχρεώσεις που έχει ένα κράτος σε όλα τα επίπεδα (κεντρική διοίκηση και αυτοδιοίκηση) να σχεδιάζει με συμμετοχικό τρόπο, να θέτει το πλαίσιο και τους κανόνες, να ελέγχει την τήρησή τους, να συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη, να διασφαλίζει την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου. Ο πολίτης θα πρέπει τώρα να βρει από μόνος του τρόπο να επιβίωνει σε συνθήκες διάλυσης, να καλύπτει από τον οικογενειακό προϋπολογισμό ανάγκες και υπηρεσίες που του ήταν μέχρι σήμερα, έστω και με αναποτελεσματικό τρόπο, στην ευθύνη του κράτους, και όλα αυτά την ίδια στιγμή που χάνει το εισόδημά του ή και την εργασία του. Είναι παράλογο οι άνεργοι να στερούνται και την πρόσβαση στο σύστημα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Καμία κοινωνία δεν μπορεί έτσι να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή της.
 
Η κατάρρευση της οικονομίας, η αύξηση της ανεργίας και η εξάντληση εκείνων των πολιτών που πληρώνουν το μάρμαρο, με την περικοπή των εισοδημάτων τους ή την απώλεια της εργασίας τους και με τις φορολογικές επιδρομές στα όρια του παραλόγου, δημιουργούν συνεχώς τρύπες στα έσοδα. Παράδειγμα είναι η ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης στα ασφαλιστικά ταμεία λόγω μεγαλύτερων από τα αναμενόμενα ελλειμάτων, μια και χάνουν συνεχώς όλο και περισσότερα τακτικά έσοδα (ανεργία, μαύρη εργασία, αποχώρηση μεταναστών για άλλες χώρες), πέρα από τις σημαντικές απώλεις που υπέστησαν στα αποθεματικά τους λόγω κουρέματος (απώλεις από ομόλογα αλλά και από τις μετοχές που κατείχαν). Δεν θα χρειαστούν, λοιπόν, μόνο 11,5 δις. Κι αυτό θα οδηγήσει σε νέα μέτρα, αργά ή γρήγορα.
 
Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα είχαμε δραματική αύξηση της ανεργίας και κατάρρευση των επιχειρήσεων, δεν θα βιώναμε την πλήρη διάλυση της διοίκησης. Είναι απορρίας άξιον που η τρικομματική κυβέρνηση δεν παρουσίαση καμία νέα ιδέα, ακόμα και όταν συζητάει για τα λεγόμενα ισοδύναμα μέτρα. Αλλάκ και η αντιπολίτευση απλώς εκμεταλλεύεται την οργή και τον πανικό των πολιτών για να κερδίσει κάποιους ψήφους παραπάνω. Πώς μπορεί να σωθεί έτσι η χώρα; Που είναι η αλληλεγγύη που θα έπρεπε να αναπτυχθεί τόσο σε εθελοντική βάση όσο και σε καλά σχεδιασμένη κοινωνική πολιτική ώστε να μπορούν να επιβιώσουν όσοι σήμερα βρίσκονται πλέον στο όριο της επιβίωσης; Αποκορύφωμα είναι η κυριαρχία αντιλήψεων όπως αυτές της Χρυσής Αυγής που οδηγούν σε μεγαλύτερη παρακμή και καταστροφή τη χώρα. Τι σχέση έχουν αυτές οι πρακτικές με τις ανοικτές, δημοκρατικές κοινωνίες μας, ιδιαίτερα τις νησιωτικές, που νοιάζονταν ο ένας για τον άλλο, που ήταν φιλόξενες και έδειχναν την συμπόνια τους για τον “άλλο” που υπέφερε; Κοινωνίες που το αγαπάτε αλλήλους δεν ήταν φτιασίδι, θεαθήναι, αλλά κοινωνικό πρόταγμα και βαθιά ριζωμένη προσωπική στάση ζωής;
 
3.      Από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης θεωρείτε πως θα καταφέρει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η λύση μπορεί να έρθει μόνο ως αποτέλεσμα σοβαρότερων πολιτικών σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα παλιά αλλά και τα νέα πολιτικά κόμματα απλώς αυτοσχεδιάζουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωράει πολύ αργά και τα μέτρα που λαμβάνει έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα αναποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της κρίσης όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες χώρες.
Ως πολίτης θα ευχόμουν να καταφέρει πράγματι η κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Και ως σύγχρονος πολιτικός, δεν θέλω να κερδίζουμε επιρροή, να ανεβαίνουν τα ποσοστά του κόμματος μας λόγω της αποτυχίας των άλλων και της κατεδάφισης της χώρας. Γιαυτό δεν επενδύσαμε στην οργή και στην απελπισία των πολιτών ώστε να κερδίσουμε εύκολα ψήφους, αλλά προσπαθούμε να αναδεικνύουμε προτάσεις που φέρνουν ελπίδα και λύσεις. Όμως, η εμπειρία μου ως ενεργός πολίτης και – τώρα – ως ευρωβουλευτής και Περιφερειακός Σύμβουλος, μου λέει ότι μόνο αν υπάρξει ένα ...θαύμα θα βγούμε με τέτοιου είδους μέτρα από την κρίση. Δεν βλέπω πουθενά ένα σχέδιο, πέρα από τα περιοριστικά μέτρα.
 
Το κύριο πρόβλημα της χώρας ήταν ένα πολιτικό σύστημα και κόμματα που δεν έβλεπαν πέρα από το στενό τους συμφέρον και το κοντινό αύριο, Θα ήμουν αισιόδοξος αν έστω σήμερα η Βουλή είχε μετατραπεί σε χώρο πολιτικού διαλόγου και διαμόρφωσης πολιτικών διεξόδου από την κρίση, αν λειτουργούσε στοιχειωδώς για να παράγει πολιτική και όχι απλώς να αναπαράγει φραστικές αντπαραθέσεις. Δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τίποτα άλλο παρά μόνο η σύνθεση των βουλευτών και οι συσχετισμοί των κομμάτων. Ευθύνη έχει βέβαια και η κοινωνία, όταν δεν επιλέγει με βάση τις πολιτικές προτάσεις αλλά ακολουθεί συναισθήματα, την οργή, την απελπισία, το φόβο, την ανασφάλεια. ¨Ηθελε να τιμωρήσει τα λαμόγια, τους ¨κλέφτες”. Η λύση είναι να αντικατασταθούν στη Βουλή τα λαμόγια από μποξέρ και μαχαιροβγάλτες;
 
Πρόβλημα ήταν, επίσης, η διοίκηση που ήταν αναποτελεσματική και ταλαιπωρούσε τους πολίτες με τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα ή υπέκυπτε στις προσωπικές και κομματικές επιδιώξεις. Τώρα η διοίκηση διαλύεται, δεν είναι πλέον σε θέση να αξιοποιήσει καν τις στοιχειώδεις λειτουργίες που εξασφαλίζουν ένα κράτος δικαίου. Αντί να δημιουργήσει δομές υποδοχής και ενσωμάτωσης των μεταναστών, τους στρίμωξε στο κέντρο της Αθήνας και ορισμένων άλλων περιοχών, εγκατέλειψε τις κοινωνικές υποδομές στην τύχη τους, διαιωνίζει τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Κι όμως η κρίση θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία για να αναδιοργανωθεί η κεντρική και περιφερειακή διοίκηση ώστε να γίνει αποτελεσματική, να αποκτήσουμε ως χώρα κοινωνικές υποδομές που δεν είναι απαραίτητα δαπανηρές αν είναι σωστά σχεδιασμένες και λειτουργούν με σύγχρονο τρόπο, να δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε τομείς που θα αναβάθμιζαν το φυσικό και πολιτισμικό μας περιβάλλον, προς όφελος και της ποιότητας ζωής.
 
Έχω καταθέσει μια σειρά ερωτήσεων στην Κομισιόν γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε να αξιοποιήσει του πόρους για το πρόγραμμα δωρεάν ¨φρούτα στα σχολεία”, γιατί χάνει σημαντικούς πόρους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, γιατι δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την στήριξη των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, δημιουργώντας τις κατάλληλες υποδομές, υπηρεσίες και λειτουργίες που θα ανακούφιζαν τους ανθρώπους αυτούς αλλά και τους έλληνες δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και για αυτούς, συμβάλλοντας στη δημιουργίας χιλιάδων θέσεων εργασίας (πχ διερμηνείς, νομικοί, κοινωνικές υπηρεσίες, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα διαπολισμικού διαλόγου κα).
 
4.Υπάρχουν ισοδύναμα μέτρα που θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν για να μην επιβαρυνθούν οι πολίτες;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Η μείωση των ελλειμάτων πρέπει να γίνει με δίκαια μέτρα. Και μπορεί σε αυτή τη φάση να προέλθει από:
 

(α) Αύξηση δημοσίων εσόδων μέσω αναζωογόνησης της οικονομίας: Η πολιτική που εφαρμόζεται εστίαζει στην μείωση των ελλειμάτων μέσω της μείωσης των δημόσιων δαπανών. Βελτίωση των δημοσιονομικών όμως μπορεί να προέλθει από ενίσχυση των δημοσίων εσόδων, όχι όμως μέσω οριζόντιων και άδικων μέτρων, αλλά μέσω της αναζωογόνησης της οικονομίας. Για το σκοπό αυτό οι πράσινοι προτείνουμε ένα πράσινο επενδυτικό πακέτο προς όφελος των τοπικών κοινωνιών από ευρωπαϊκούς και τοπικούς πόρους καθώς κι ένα φορολογικό σύστημα και συντελεστές ΦΠΑ που ευνοούν εκείνες επενδύσεις και πρωτοβουλίες σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνους τομείς και δημιουργία θέσεων εργασίας. Η αναζωογόνηση της οικονομίας και η δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας θα ενισχύσει τα έσοδα των δημόσιων ταμείων αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων.

 

 

 

 
(β) Στοχευμένη περικοπή της σπατάλης στη λειτουργία του δημοσίου: μείωση κατανάλωσης ενέργειας, καυσίμων, περιορισμός γραφειοκρατίας, διαχείριση κτηριακού αποθέματος δημοσίου κα. Μόνο για τις ανάγκες των μη συνδεδεμένων στο δίκτυο νησιών δαπανάμε ετησίως πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές πετρελαίου. Η ΔΕΗ καταβάλει ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εξαιτίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου λόγω της χρήσης λιγνίτη και πετρελαίου και από το 2013 θα πληρώνει πάνω από 1,5 δις ευρώ γιατί συνεχίζουμε να καταναλώνουμε ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από λιγνίτη και πετρέλαιο, συμμετέχοντας έτσι στην αλλαγή του κλίματος.
 
(γ) Το 50% τουλάχιστον των 11,5 δις να προέλθει από επιστροφή μαύρου χρήματος και γκρίζων περιουσιών στα δημόσια ταμεία. Η καταγραφή του συνόλου της κινητής κι ακίνητης περιουσίας, των ομολόγων, μετοχών, καταθέσεων σε ελληνικές και άλλες τράπεζες και κάθε είδους εσόδων των πολιτών μπορεί να αποκαλύψει μαύρο χρήμα, γκρίζες περιουσίες αλλά και να θέσει τις βάσεις για μια δίκαιη δημοσιονομική και φορολογική πολιτική αντί για την οριζόντια πολιτική περικοπών και βίαιης λιτότητας.
 
Είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά και εργαλείο για να δημιουργηθεί και πάλι εμπιστοσύνη στην κοινωνία και στην ευρωπαϊκή κοινότητα, να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία όλα τα χρήματα και ο δημόσιος πλούτος τον οποίο έχουν καταχραστεί τις τελευταίες δεκαετίες στελέχη της διοίκησης, της πολιτικής ή ιδιώτες.  
 
Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων σε ελβετικές κι άλλες τράπεζες ξεπερνάει τα 180-220 δις ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση συζητά με την ελβετική – εδώ και χρόνια – για μια ρύθμιση που θα αφορά μόλις το 10% των καταθέσεων, δηλαδή περίπου 20 δις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου του κυβερνητικού επιτελείου, μια ρύθμιση για αυτό και μόνο το ποσό θα μπορούσε να επιφέρει έσοδα για το δημόσιο ταμείο της τάξης των 6 δις. Γιατί δεν αναφέρεται καν αυτό το ποσό στο πακέτο των μέτρων που θα ληφθούν για να συγκεντρωθούν τα 11,5 δις ώστε να μειωθεί το έλλειμμα;
 
Η επιστροφή της χώρας στις ευρωπαϊκές πολιτικές διεργασίες για την οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική της ολοκλήρωση μπορεί να βοηθήσει και στην επαναδιαπραγμάτευση των όρων των μνημονίου με στόχο να προσαρμοστούν αυτοί στις ευρωπαϊκές αξίες και πολιτικές. Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές έχουμε καλέσει την Κομισιόν να το κάνει, και για να πετύχουμε τον σκοπό αυτό σχεδιάζουμε ένα σύνολο νέων παρεμβάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
 
5.  Ποιες είναι οι προτάσεις των Οικολόγων Πρασίνων για την οικονομία ειδικά τώρα;
 
 

Νίκος Χρυσόγελος: Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο, προτείνουμε το δρόμο της λογικής, έναν τρίτο δρόμο: πραγματική μεταρρύθμιση με δίκαια μέτρα προς όφελος της κοινωνίας. Η Ελλάδα χρειάζεται να αλλάξει, να αναμορφώσει τη δομή της, να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες της προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον για τις νέες γενιές. Ο δρόμος αυτός βασίζεται στην πολιτική διαβούλευση, την συμμετοχική δημοκρατία, την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.

 

 

 

 
Εκτός από την διατύπωση νέων πολιτικών, η ομάδα των πράσινων στο ευρωκοινβούλιο δουλεύουμε, με τον δικό μου συντονισμό και σε συνεργασία με το προεδρείο της ομάδας, για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου για την οικονομία, την απασχόληση και τη βιωσιμότητα για τη χώρα μας. Με τη βοήθεια ειδικών αλλά και με αξιοποίηση των προτάσεων δουλεύουμε με τους συνεργάτες μου κείμενα πολιτικής σε 10 τομείς σημαντικούς για την οικονομία και την απασχόληση (γεωργία-κτηνοτροφία, τουρισμός, μεταφορές, ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ενέργεια, περιβάλλον, μετανάστευση, υγεία, νέοι, κοινωνική οικονομία). Στα σχέδια αυτά θα προσθέσουν με την εμπειρία τους και με καλά παραδέιγματα οι συνάδελφοι πράσινοι βουλευτές. Τα σχέδια πολιτικής για τους 10 αυτούς τομείς θα δοθούν για επιπλέον διαβούλευση και παρατηρήσεις εκ νέου σε ελληνικούς επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς και η τελική μας πρόταση προς την κοινωνία θα παρουσιαστεί στο συνέδριο που οργανώνει το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα στην Αθήνα, 9-11 Νοεμβρίου, ακριβώς για να στηρίξει τους έλληνες πράσινους και να εκφράσει την έμπρακτη αλληλεγγύη του προς την ελληνική κοινωνία (θα συμμετέχουν 350-500 εκπρόσωποι των 32 πράσινων κομμάτων, βουλευτές, ευρωβουλευτές, πράσινοι υπουργοί, εκλεγμένοι στην αυτοδιοίκηση κα).
Οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές, με δική μου πρωτοβουλία, έχουν επεξεργαστεί και καταθέσει πρόταση 7 σημείων[1] για την υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας που δημοσιοποιήσαμε σε κοινή συνέντευξη τύπου ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ συμπροέδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ, στις 23 Μαίου, από το Στρασβούργο). Συνοπτικά:
 
  • Πακέτο Επενδύσεων Πράσινης Κοινωνικής Συμφωνίας (Green New Deal Investment Package). 
  • Προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τους στόχους τους για απασχόληση, εξάλειψη φτώχειας, κοινωνικό διάλογο και οικολογική βιωσιμότητα. 
  • Διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.
  • Επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων έως το 2016, αντί για το 2014. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) να χρηματοδοτήσει αυτή την παράταση.
  • Εξασφάλιση ευρωπαϊκής οικονομικής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα.
  •  Έλεγχος περιουσιών πολιτικών και στελεχών διοίκησης. Ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για καταθέσεις ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων.  
  • Οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί θα πρέπει να στηρίξουν άμεσα τις Ελληνικές Περιφέρειες και τους Δήμους στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας.
Αλλαγές πρέπει να γίνουν τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και στη χώρα μας στην οικονομία όσο και στο ίδιο το οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο, διαφορετικά όχι μόνο η ευρωζώνη αλλά και η ίδια η ευρωπαϊκή ιδέα κινδυνεύουν να ναυαγήσουν. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινό νόμισμα χωρίς κοινή νομισματική, φορολογική και οικονομική πολιτική, χωρίς τελικώς πολιτική ένωση.
 
Μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ενοποίηση της Ευρώπης
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε καταθέσεις αναλυτικές προτάσεις για μια πράσινη διέξοδο στην κρίση και την μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, μερικές από τις οποίες έχουν υιοθετηθεί από το ευρωκοινβούλιο (πχ. Έκθεση Σβεν Γκίγκολντ για μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ομόλογα έργου). Το ευρωκοινοβούλιο και με την σημαντική συμβολή των πράσινων ευρωβουλευτών έχει υπερψηφίσει σχέδια που οδηγούν σε μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική, νομισματική ένωση, μεγαλύτερη εποπτεία του τραπεζικού συστήματος ώστε να μην πληρώνει συνεχώς ο ευρωπαίος πολίτης τις λανθασμένες ή και τυχοδιωκτικές πολιτικές ορισμένων τραπεζών, αλλά και να διασφαλίζονται οι καταθέσεις των πολιτών σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας τράπεζας, σε νέες πηγές ιδίων πόρων για την ΕΕ (πχ φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών).
 
Οι αναγκαίες αλλαγές στην Ελλάδα:
Η βίαιη εσωτερική υποτίμηση δεν οδηγεί σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας και σε αναζωογόνηση της οικονομίας αλλά σε πλήρη διάλυση της. Φυσικά η τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Χρειάζεται λοποόν μια εναλλακτική στρατηγική που θα συνδυάζει τις παρεμβάσεις σε τρία επίπεδα ταυτοχρόνως:
- Κάλυψη των απωλειών εισοδημάτων με ένα είδος “κοινωνικού μισθού” και με διασφάλιση ενός μήνυμου μισθού αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους. Είναι απίθανο να βρεθούν πόροι για να αποκατασταθούν τα εισοδήματα στα επίπεδα που ήταν πριν την κρίση. Από την άλλη, η φτώχεια έχει χτυπήσει πλέον και τη μεσαία τάξη. Είναι απόλυτα ρεαλιστικό, όμως, οι υπάρχοντες πόροι από ευρωπαϊκά προγράμματα, ιδιωτικά και τοπικά κεφάλαια να κατευθυνθούν στοχευμένα στην ανάπτυξη σύγχρονων κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών ώστε να μειωθούν οι δαπάνες των νοικοκυριών για αυτούς τους τομείς και να εξισορροπηθεί η απώλεια εισοδημάτων από ένα είδος “κοινωνικού μισθού”. Επίσης, οργανωμένες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης, από κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά παντοπωλεία μέχρι ανταλλακτικά παζάρια και τράπεζες χρόνου θα μπορούσαν να ανακουφίσουν όσους και όσες σήμερα βίσκονται σε τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση.
 
- Αναζωογόνηση της οικονομίας και στροφή της σε πράσινη κατεύθυνση, μέσω ενός πράσινου επενδυτικού πακέτου που θα στηριχθεί με πόρους που θα προέλθουν από αναπρογραματισμό των αδιάθετων σήμερα πόρων του ΕΣΠΑ αλλά και σχεδιασμένη διεκδίκηση επιπλέον ευρωπαϊκής χρηματοδότησης από τα σχέδια “απασχόληση των νέων” και “Ευρώπη για την ανάπτυξη”. Όμως, η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας στο Επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης κ Hahn, παρά μόνο σχολικού επιπέδου εκθέσεις ιδέων που γράφτηκαν το 2003, μια εντελώς διαφορετική εποχή. Οι περιφέρειες έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης γιατί δεν έχουν επεξεργαστεί ένα επιχειρησιακό σχέδιο για την οικονομία, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, ώστε να ξέρουν ποια είναι η ανεργία στην περιοχή τους, ποιοι είναι οι άνεργοι και σε τι αντικείμενα έχουν γνώσεις και δεξιότητες, ποιες δυνατότητες υπάρχουν σε διάφορους τομείς ώστε να αναληφθούν στοχευμένες δράσεις για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ποια μέτρα/ενέργεις πρέπει να προωθηθούν και ποια καινοτόμα εργαλεία πρέπει να δημιουργηθούν για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους άνεργους και συνολικά ποιοι είναι οι τομείς που έχουν σημαντικό δυναμικό να αναπτυχθούν προς όφελος όμως της κοινωνικής συνοχής, της προστασίας του περιβάλλοντος, της απασχόλησης και της μακροχρόνια βιώσιμης ευημερίας των κοινωνιών.
 
- Μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, δίκαιο φορολογικό σύστημα που πετυχαίνει όχι μόνο δίκαιη ανακατανομή πλούτου αλλά και ενθαρρύνει την κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπέυθυνη επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειάζεται να εφαρμόσουμε διαφοροποίηση των συντελεστών ΦΠΑ ώστε να αναζωογονηθεί η οικονομία και οι επενδύσεις (κυρίως από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο) σε εκείνους τους τομείς που στηρίζουν την τοπική παραγωγή, βελτιώνουν την κοινωνική συνοχή, ενθαρρύνουν την κοινωνική καινοτομία, προστατεύουν το περιβάλλον, αναδεικνύουν τον ρόλο του πολιτισμού στην περιφερειακή ανάπτυξη, την ίδια στιγμή που μετατρέπουν τη χώρα μας σε κέντρο μια πραγματικά πράσινης επανάστασης στην οικονομία – τα νησιά μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο σε μια τέτοια κατεύθυνση. Έχω καταθέσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο, εκ μέρους του Οικολογικού Ανέμου, συγκεκριμένες προτάσεις για φορολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να υπάρξουν για το Ν. Αιγαίο. Αλλά και ως Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις για μια φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο να ελαφρυνθεί η εργασία και να επιβαρυνθούν αντικοινωνικές πρακτικές και η οικονομία – φούσκα. Χρειάζεται, όμως, να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή και η φοροαπάτη, γιατί χωρίς ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και από την άλλη δίκαια ανταποδοτικά προς την κοινωνία μέτρα λόγω της είσπραξης φόρων, δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνική συνοχή. Βασικό εργαλείο μιας τέτοια φορολογικής μεταρρύθμισης είναι η φορολόγηση με βάση την συνολική κινητή κι ακίνητη περιουσία από ένα ύψος και πάνω (στην Γερμανία συζητάνε για 500.000 ευρώ). Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει και στο σύστημα για την φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη διαμόρφωση ενός κοινού φορολογικού συστήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να μην υπάρχουν αθέμιτοι φορολογικοί “παράδεισοι” και διαφυγή των επιχειρήσεων από τη φορολογία, μέσω μεταφοράς εδρών σε χώρες με χαμηλούς συντελεστές φορολογίας.
 
Πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα των πολιτών
Να αναφέρω μερικά παραδείγματα για να μην νομίζei κάποιος ότι μιλάμε με γενικολογίες όταν αναφερόμαστε στην οικονομία:
Η χώρας μας είναι ελλεματική σε θέματα προϊόντων διατροφής αλλά και ενέργειας, όχι μόνο σε θέματα βαριών υποδομών και τεχνολογικά εξειδικευμένων προϊόντων. Το έλλειμα στα διατροφικά προϊόντα ανέρχεται σε 2,5 δις ευρώ ετησίως. Κάθε πολίτης λόγω απουσίας αξιόπιστου κι αναπτυγμένου δικτύου δημόσιων συγκοινωνιών σπαταλάει πάνω από 3000 ευρώ για κίνηση, στάθμευση, άδειες και συντήρηση του ΙΧ του. Για την εισαγωγή πετρελαίου και ορυκτών καυσίμων δαπανάμε πάνω από 10-12 δις ευρώ ετησίως. Οι περισσότερες ακτοπλοϊκές εταιρίες είναι πλέον στο κόκκινο λόγω της αύξησης των καυσίμων, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα το καύσιμο να συμμετέχει στο συνολικό κόστος του ταξιδιού σε ποσοστά 35% στην καλύτερη περίπτωση έως 65% για τα ταχύπλοα. Έτσι κινδυνεύουν τα νησιά να μείνουν χωρίς ακτοπλοϊκές ή άλλες συνδέσεις!
Ας το δούμε και από την πλευρά των νοικοκυριών, την πλευρά της οικιακής οικονομίας. Τα περισσότερα νοικοκυριά πληρώνουν αναλογικά σημαντικά ποσά για θέρμανση, δροσισμό και ηλεκτροδότηση των κατοικιών τους. Στοχευμένα προγράμματα, ιδιαίτερα με κοινωνικά κριτήρια, θα μπορούσαν να συμβάλλουν ταυτοχρόνως στην ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων αυτών των πολιτών και κοινωνικών ομάδων που είναι στα όρια της επιβίωσης και στην μείωση της κατανάλωσης ενέργειας μέσω εφαρμογών νέων πράσινων ενεργειακών συστημάτων. Αυτό θα είχε πολλαπλό αποτέλεσμα: μείωση της δαπάνης των νοικυριών για ΔΕΗ και πετρέλαιο, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας όχι μόνο για οικοδόμους αλλά και για πολλά νέα παιδιά που έχουν σπουδάσει παρόμοια αντικείμενα, αναζωογόνηση της οικονομίας, έσοδα τελικά στα ασφαλιστικά και στα δημόσια ταμεία.
 
Υπάρχουν λεφτά;
Που θα βρεθούν τα λεφτά, θα ρωτήσει κάποιος. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η χώρα αδυνατεί να αξιοποιήσει υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους, δεν κινητοποιεί υπάρχοντα κεφάλαια σε τοπικό επίπεδο, δεν δημιουργεί νέα, εναλλακτικά χρηματοδοτικά εργαλεία. Περιορισμένη είναι η αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων για την απασχόληση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο), το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, πόρων για βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου. Ένα άλλο παράδειγμα: πρόσφατα έστειλα επιστολή στον Υπουργό Εργασίας κ Βρούτση γιατί η Ελλάδα θα χάσει περίπου 2.000.000 ευρώ από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για εξοικονόμηση ενέργειας σε εκατοντάδες σπίτι φτωχών νοικοκυριών στην Β. Ελλάδα γιατί επί 7 μήνες δεν έχει καταφέρει μια υπηρεσία να υπογράψει ένα χαρτί, που μεταφέρει τις ευθύνες του προγράμματος από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) που καταργήθηκε στον ΟΑΕΔ που υποτίθεται ανέλαβε κάποιους από τους ρόλους του ΟΕΚ. Υπάρχουν επίσης τεράστια κεφάλαια που δαπανώνται σήμερα από τη χώρα λόγω ενός λανθασμένου μοντέλου ανάπτυξης και αν γίνονταν σοβαρές αλλαγές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Δεν κατάφερε η χώρα για το σχολικό έτος 2011-2012 (αλλά και προηγούμενα χρόνια) να αξιοποιήσει πόρους από το πρόγραμμα δωρεάν “φρούτα στα σχολεία” για να αντιμετωπίσει επισιτιστικά προβλήματα μαθητών σε σχολεία μεγάλων πόλεων αλλά και να ενσιχύσει τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων. Οι ευρωπαϊκοί πόροι για την αντιμετώπιση της ανεργίας, περίπου 2 δισεκατομμύρια, δεν στηρίζουν πραγματικά την απασχόληση αλλά χάνονται σε μη στοχευμένες δράσεις (κοινωφελής εργασία) και σε σεμινάρια που αντιμετωπίζονται ως βοήθημα ανεργίας κα.
 
Αν δούμε λίγο πιο πέρα από το σήμερα, την επόμενη προγραμματική 2014-2020 τόσο το Ευρωπαϊκό ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης όσο και το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα κατευθύνουν μεγάλο ποσοστό των πόρων τους σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε θεματα περιβάλλοντο. Αν τα νησιά παρήγαγαν την ενέργεια που χρειάζονται από ανανεώσιμες πηγές, μέσα από κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, τότε θα μπορούσαν να έχουν κάθε χρόνο στη διάθεσή τους μέχριν 350.000.000 ευρώ (ποσό που σήμερα πηγαίνει στις πετρελαϊκές εταιρίες) για να αναπτύξουν θέσεις εργασίας, κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Για να κατανοήσει κάποιος το ύψος αυτού του ποσού που σπαταλιέται ετησίως, ας συγκριθεί με το ποσό που περίμενε να λάβει η Περιφέρεια Ν Αιγαίου (18.000.000 για το 2012 αλλά είναι ζήτημα αν θα λάβει πάνω από 4-6.000.000 Ευρώ) ή τους πόρους που θα λάβει το Ν Αιγαίο για όλη την περίοδο 2007-2015 από ευρωπαϊκές πηγές (περίπου 140.000.000 Ευρώ). Δηλαδή κάθε χρόνο για τα μη διασυνδεμένα νησιά σπαταλιόνται για εισαγωγή πετρελαίου ποσό διπλάσιο από αυτό που θα λάβουμε από την ΕΕ μέσα σε 8 χρόνια! Είναι ή δεν είναι αδιέξοδο το μοντέλο που συνεχίζουμε να ακολουθούμε ως χώρα;
 

 

 

 

Και ένα σχέδιο βελτίωσης των δημοσιονομικών επιδόσεων βασισμένο στην αναζωογόνηση και το πρασίνισμα της οικονομίας, στην δημιουργία θέσεων εργασίας, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και φοροαπάτης, σε στοχευμένες περικοπές της σπατάλης και στην αναβάθμιση της διοίκησης.

 

 
6.Ποιες είναι οι δικες σας προτάσεις για την αναμόρφωση των Περιφερειών για την βελτίωση της λειτουργίας τους;
 
Νίκος Χρυσόγελος: Προτείνουμε σε κάθε νησί, με συντονισμό του Περιφερειακού Συμβουλίου και της Περιφέρειας να οργανωθεί συστηματική διαβούλευση με στόχο να διαμορφωθούν μέσα από διάλογο οι βασικές κατευθύνσεις της περιφερειακής ανάπτυξης στο Ν. Αιγαίο και σε κάθε νησί, που θα εποτελεί και ένα σχέδιο διεξόδου από την κρίση βασισμένο στην μεταρρύθμιση της οικονομίας, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση και την ανάδειξη του περιβάλλοντος και του πολιτισμού ως εργαλείο περιφερειακής ανάπτυξης.
 
Έχουμε προτείνει -και στο πλαίσιο του διαλόγου για το σχέδιο στρατηγικού προγραμματισμού της περιφέρειας - να οργανωθούν από το Περιφερειακό Συμβούλιο και τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς μια σειρά θεματικές ημερίδες διαβούλευσης με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης, ειδικών κι εκπροσώπων ευρωπαϊκών θεσμών (περιλαμβανομένων των δ/νσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των Επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου) και φορέων που μπορούν να παρουσιάσουν καλές πρακτικές κι εμπειρίες, ιδιαίτερα σε θέματα πράσινης ενέργειας, μεταφορών, υγείας – κοινωνικών υπηρεσιών, πρωτογενούς παραγωγής, καινοτόμων εργαλειών χρηματοδότησης και μικροπιστώσεων κοινωνικής οικονομίας, δημιουργίας θέσεων εργασίας ιδιαίτερα για νέους.
 
Προτείνουμε σε κάθε νησί να τεθούν προτεραιότητες και να γίνουν επιλογές, να υπάρξει ένα συνεκτικό σχέδιο που θα προωθεί την αναζωογόνηση και πράσινη στροφή της οικονομίας σε κάθε νησί, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα,τηνεπιλογήτωνκατευθύνσεωντου τουριστικούμοντέλου,τηνπολιτισμικήαν αγέννηση,τηνενδυνάμωσητου ανθρώπινουκεφαλαίου. 
Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία (χρονικό όριο ο Ιούλιος του 2013), όλες οι προτάσεις και η κωδικοποίησή τους να ενσωματωθούν στημελέτη και να αξιολογηθούν σε μια νέα ειδική και πολύ καλύτερα προετοιμασμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου από κοινού με εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών, των επαγγελματικών φορέων και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για την παρακολούθηση και την συγκέντρωση όλου του υλικού και την κωδικοποίηση να δημιουργηθεί μια ομάδα εργασίας με υπαλλήλους της περιφέρειας,υπό την ευθύνη κάποιου αντιπεριφερειάρχη και κάποιου εκπροσώπου του Περιφερειακού Συμβουλίου.
 
Τανησιά πρέπεινααντιμετωπιστούν,στο πλαίσιοτουπεριφερειακούσχεδιασμού,  ωςέναδίκτυοαλληλο-συνεργαζόμενω κι αλληλοϋποστηριζόμενων οικοσυστημάτων, κοινωνιών και οικονομιών. Δενυπάρχει μέλλον στο Ν. Αιγαίο με το κάθε νησί να προσπαθεί να επιβιώσει μόνο του σε ένα περιβάλλον κρίσης. Στη μελέτη που έχει παρουσιασθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο από την Περιφέρεια θα πρέπει να ενσωματωθούν τουλάχιστον οι κατευθύνσεις που έχουν αποφασιστεί από το ίδιο το Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως πχ στα θέματα  του τρόπου αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βιώσιμης αλιείας, της αναζωογόνησης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου κ.ά. Πρέπει, επίσης, να αναλυθούν και να ληφθούν κυρίαρχα υπ όψη οικατευθύνσειςκαιοι δυνατότητεςγιατην περιφέρειαΝ.Αιγαίουπου προκύπτουναπότιςνέες ευρωπαϊκέςπολιτικές (πχνέα Κοινή ΑγροτικήΠολιτική,νέαΑλιευτικήΠολιτική, πολιτικήσυνοχής,πράσινηοικονομία,κ.ά.).Θεωρητικέςπροσεγγίσειςήάγνοιααυ τώντωνπολιτικώνθα οδηγήσουντόσοσεαστοχίατου σχεδιασμού όσοκαισεαδυναμίανα αξιοποιηθούνοιευρωπαϊκοί πόροιγιατίοιΚανονισμοίτωνΤαμείωναλλάζουνσημαντικά. Ηακολούθησητηςπεπατημένης τουπαρελθόντοςθαοδηγήσεισε εκτροχιασμότουσχεδιασμού.
Η Περιφέρεια πρέπει επίσης να παρουσιάζει μετά από την ολοκλήρωση του στρατηγικού προγραμματισμού και των επιχειρησιακών σχεδίων για κάθε τομέα και νησί, ένα σχέδιο γιατοπώςθαμπορούσαν να προχωρήσουνχωρίςυπερβολικές γραφειοκρατικέςδιαδικασίεςαλλάμεπεριβαλλοντικάκαι κοινωνικάυπεύθυνο τρόποοιεπενδύσεις,κυρίωςαπότουςπολίτες, τις μικρομεσαίες καιτιςκοινωνικέςσυνεταιριστικές επιχειρήσεις στη βάση του συμφωνημένου σχεδίου.
 
Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ προτείνει τη μετατροπή του Ν.Αιγαίου σε μια περιφέρεια πρωτοπόρο σε θέματα πράσινης οικονομίας, πολιτισμού, προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας καθώς και σε περιοχή με ισχυρή κοινωνική συνοχή. Και η περιφέρεια μας διαθέτει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να πετύχει κάτι τέτοιο. Ακόμα και στα θέματα της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στην Σύρο έχουμε καταθέσειαλλά και το Περιφερειακό Συμβούλιο έχει συζητήσεισειρά προτάσεωνγιατοπρασίνισματουσημαντικούαυτούκλάδου. Επίσης,έχουμεκαταθέσειπροτάσειςγιατοπρασίνισματηςακτοπλοϊαςώστενα επιβιώσεικαινααναδιοργανωθείώστεπράγματιναμπορείναανταποκριθείστις σύγχρονεςανάγκεςμετακίνησηςκαιεπικοινωνίας κατοίκων,επισκεπτώνκαιπροϊόντων12μήνεςτοχρόνο.
Απαιτείται, όμως, κα καλύτερη οργάνωση της Περιφέρειας και ενσωμάτωσ'η της στην ευρωπαϊκή διαδικασία ώστε να μπορούν να επωφεληθούν όλες οι περιοχές, ιδιαίτερα οι νησιωτικές κι ορεινές και γενικότερα όσες αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα συνοχής. Στα πλαίσια της καλύτερης οργάνωσης προτείνουμε:
(α) Ενδυνάμωση συνεργασίας με άλλες περιφέρειες σε θέματα οργάνωσης, στο πλαίσιο αυτό συνεργασία με την ελληνογερμανική συνεργασία περιφερειών, δήμων και πολιτών
(β) Δημιουργία υπηρεσιακής δομής στην περιφέρεια όχι απλώς για τα περιφερειακά προγράμματα αλλά για την ενασχόληση με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και συζητήσεις σε θέματα ευρωπαϊκής περιφερειακής ανάπτυξης.
(γ) Δημιουργία στο περιφερειακό συμβούλιο μιας ad hoc επιτροπής για θέματα ευρωπαϊκών πολιτικών, περιφερειακής ανάπτυξης και συνοχής.
(δ) Δημιουργία ενός Ταμείου Συνοχής στο εσωτερικό της περιφέρειας μας.
 
7. Ειδικά για τους λαθρομετανάστες γιατί έφθασε η κατάσταση σε αυτό το σημείο και πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα ;
 
Η μετανάστευση είναι ένα σύνθετο θέμα και κάθε απλοϊκή προσέγγιση δεν βοηθάει την κατανόηση και επίλυσή του. Στη διάρκεια του 2009, περίπου 3.000.000 άτομα μετανάστευσαν προς κάποιο από τα κράτη μέλη της ΕΕ, ενώ τουλάχιστον 1.900.000 άτομα αναφέρεται ότι μετανάστευσαν από κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ.    Την ίδια στιγμή που η Βρετανία δήλωσε τον μεγαλύτερο αριθμό εισερχόμενων μεταναστών (566.500), δήλωσε επίσης τον μεγαλύτερο αριθμό εξερχόμενων μεταναστών το 2009 (368.000).  
Είναι γεγονός ότι το μεταναστευτικό στην Ελλάδα έχει ιδιαιτερότητες. Η Ελλάδα ήταν μέχρι πριν δυο δεκαετίες χώρα αποστολής και όχι υποδοχής μεταναστών. Μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ άρχισε να γίνεται χώρα υποδοχής μεταναστών. Βασικό πρόβλημά της είναι ότι βρίσκεται κοντά σε εμπόλεμες κι εύφλεκτες περιοχές, έχει τεράστιο μήκος συνόρων, διαθέτει μια αναποτελεσματική διοίκηση που αδυνατεί να μετασχηματίσει σε πράξεις τις όποιες πολιτικές και νομοθεσίες υιοθετεί, ενώ δεν έχει κατορθώσει να εφαρμόσει με αποτελεσματικό τρόπο μια ολοκληρωμένη πολιτική για το μεταναστευτικό. Και το κυριότερο, δεν έχει αναδείξει το θέμα ως κατ΄εξοχήν ευρωπαϊκό, παγιδευμένη σε μια εσωτερικοποίηση του θέματος και μετατροπή του σε στοιχείο κομματικής αντιπαράθεσης. Παρόλα αυτά η Ελλάδα δεν έχει από τα υψηλότερα ποσοστά μεταναστών σε σχέση με τον πληθυσμό της, όπως φαίνεται από όλα τα διαθέσιμα στοιχεία.
Η υπάρχουσα νομοθεσία δεν εφαρμόζεται. Ο νόμος που είναι σε ισχύ προβλέπει κέντρα υποδοχής για ένα μικρό διάστημα όπου θα πρέπει να γίνεται ο υγειονομικός έλεγχος και μετά τα άτομα να στέλνονται σε κέντρα διαχωρισμού (screening centers), όπου ξεχωρίζουν τους πρόσφυγες δηλαδή άτομα που διώκονται για τις πολιτικές, θρησκευτικές, σεξουαλικές επιλογές τους, από τους οικονομικούς μετανάστες. Οι πρώτοι θα έπρεπε να προωθούνται προς την διαδικασία ασύλου, ώστε να τοποθετηθούν κάτω από προστατευτική κοινωνική ομπρέλα όπως ορίζει η Συνθήκη της Γενεύης, και οι δεύτεροι θα έπρεπε ν' αξιολογούνται σύμφωνα με την ανάγκη που έχει η χώρα για εργατικό δυναμικό, ενώ οι υπόλοιποι μπορούν να προωθούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που χρειάζονται μετανάστες ή να στέλνονται πίσω με ειδικό πρόγραμμα της Ε.Ε για εθελοντικό επαναπατρισμό στις χώρες προέλευσης. Σήμερα παρατηρούνται τεράστια προβλήματα σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες.
Αρκετοί από τους αλλοδαπούς που εισέρχονται στην χώρα θα μπορούσαν να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Το καθεστώς πρόσφυγα δίνει την δυνατότητα σε όποιον το λάβει να έχει χαρτιά που του επιτρέπουν να μετακινείται στις ευρωπαϊκές χώρες. Η αναποτελεσματικότητα, όμως, του συστήματος χορήγησης ασύλου αποτυπώνεται καλύτερα στα παρακάτω στοιχεία. Εκτιμάται ότι στο 20%-40% των εισερχομένων στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποδοθεί το καθεστώς ασύλου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας για τον αριθμό των ανθρώπων που συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο ή παραμονή στην Ελλάδα το 2011, ο αριθμός αυτών που ενδεχομένως να δικαιούνταν καθεστώς ασύλου κυμαίνεται μεταξύ 20.000 και 40.000 ανθρώπων. Παρόλα αυτά και πάλι σύμφωνα με την αστυνομία κατατέθηκαν την ίδια χρονιά μόνο 9311 αιτήσεις ασύλου, ενώ μόλις 587 από αυτές έγιναν δεκτές, χωρίς μάλιστα να είναι απαραίτητο να είναι αιτήσεις που υποβλήθηκαν την ίδια χρονιά.
Όπως καταγγέλλουν οι οργανώσεις που ασχολούνται με το θέμα (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, Ελληνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες, Διεθνής Αμνηστία) η όλη κατάσταση στη διαδικασία χορήγησης ασύλου ήταν για πολλά χρόνια τραγική.
Η Ελλάδα δεν κατάφερε να εφαρμόσει τη νομοθεσία ούτε να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους, ύψους τουλάχιστον 319.000.000 Ευρώ. Δεν έχουν αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση διαχρονικά οι διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι για να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν με νομικούς, ιατρικό προσωπικό, μεταφραστές και γενικότερα εξειδικευμένο προσωπικό κέντρα υποδοχής και κέντρα διαχωρισμού. Σε ό,τι αφορά τον επαναπατρισμό, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη αφού μέχρι πρόσφατα εκκρεμούσαν στην Ελλάδα 3.000 αιτήσεις για εθελοντικό επαναπατρισμό - επιστροφή που δεν παίρνουν απάντηση, αν και υπήρχαν διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι για κάτι τέτοιο.
Από την άλλη, τα κέντρα διαχωρισμού στερούνται εξειδικευμένων γιατρών που να αναγνωρίζουν τα θύματα βασανιστηρίων. Εάν τα άτομα αυτά πάρουν τον δρόμο για την Αθήνα κινδυνεύουν με σύλληψη και επαναπροώθηση τους στις χώρες από όπου διέφυγαν γιατί όμως ήταν σε κίνδυνο η ζωή τους. Συνεπώς, εάν επαναπροωθηθούν, κινδυνεύουν να εκτελεσθούν ή να υποστούν εκ νέου βασανιστήρια. Με πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας και της Ε.Ε πραγματοποιούνται σεμινάρια σε όλες τις πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας, όπου εκπαιδεύονται γιατροί με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στις δομές που πρέπει να δημιουργηθούν με βάση τον νέο νόμο. Μέχρι στιγμής όμως, δεν έχει έχουν αναπτυχθεί οι δομές αυτές, ενώ το Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, μια εθελοντική οργάνωση όπου εξειδικευμένοι γιατροί εξέταζαν τα θύματα βασανιστηρίων (στη διάρκεια λειτουργίας του εξυπηρέτησε 10.000 άμεσα θύματα και 30.000 μέλη των οικογενειών τους) έκλεισε λόγω αδυναμίας χρηματοδότησής του, την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να απορροφήσει τους πόρους που της αναλογούσαν από το Eυρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοδότησης για Πρόσφυγες (European Refugee Fund).  
Τέλος, υπήρχε τεράστιο πρόβλημα υποστελέχωσης. Οι σχετικές επιτροπές αποτελούνται από δικηγόρους και αστυνομικούς. Στη δε Αστυνομία Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη δίδονταν μέχρι πρόσφατα μόνο 20 άδειες εισόδου την εβδομάδα για κατάθεση αιτήσεως ασύλου, ενώ έξω περιμένουν εκατοντάδες ανθρώπων επί 24ώρου βάσεως. Μα πως μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν το σύνολο του προσωπικού που εργάζεται γι'αυτό είναι μόνο 11 άτομα;
 
 

Σε πραγματική αναζήτηση λύσεων, όχι λαϊκίστικη εκμετάλλευση του θέματος

 

Η οποιαδήποτε απόπειρα ολοκληρωμένης προσέγγισης στο σύνθετο αυτό πρόβλημα, οφείλει να αναγνωρίσει ορισμένα βασικά στοιχεία. Κάθε κοινωνία χρειάζεται ένα σημαντικό αριθμό μεταναστών για δραστηριότητες που δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο από το τοπικό ανθρώπινο δυναμικό. Η Γερμανία, η Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρειάζονται σημαντικό αριθμό μεταναστών για να μπορεί να διατηρείται η ποιότητα των υπηρεσιών του συστήματος υγείας τους. Αν ξαφνικά έφευγαν από αυτές τις χώρες οι νοσοκόμες και οι νοσοκόμοι που κατάγονται από άλλες χώρες, τότε πιθανά οι υπηρεσίες υγείας θα κατέρρεαν. Αλλά μήπως και στην Ελλάδα δεν θα είχαν χιλιάδες οικογένειες πρόβλημα αν ξαφνικά έφευγαν ή διώχνονταν οι οικιακοί βοηθοί, οι γυναίκες που φροντίζουν ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες, με δεδομένη την απουσία δομών κοινωνικής στήριξης προς αυτά τα άτομα από το ΕΣΥ; Επίσης, πόσες από τις αγροτικές δραστηριότητες θα μπορούσαν να εκτελούνται χωρίς τη βοήθεια εργατικών χεριών μεταναστών;
Από την άλλη, όμως, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ξεπεραστούν οι δυνατότητες που έχει μια χώρα στο να απορροφήσει ή να φιλοξενήσει μετανάστες. Οι δυνατότητες, όμως, αλλάζουν αν το θέμα των μεταναστών αφορά σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο στην Ελλάδα, όπου οι μετανάστες παγιδεύονται λόγω της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ. Η εν λόγω Συνθήκη έχει κυριολεκτικά βουλιάξει και στην ουσία καταργηθεί από κάποια κράτη μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) του Συμβουλίου της Ευρώπης, για εξαίρεση της Ελλάδας [9]. Πιο συγκεκριμένα ζητήθηκε από όλες τις χώρες του Shengen να μην επαναπροωθούν στην Ελλάδα μετανάστες ακόμη και αν μπήκαν στην Ευρώπη διασχίζοντας τα Ελληνικά σύνορα. Βέβαια, η απόφαση του δικαστηρίου δεν είναι αρκετή για να καταργηθεί ή τροποποιηθεί η Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Δεν πρέπει να παρασύρεται η δημόσια ζωή από μονοδιάστατες προσεγγίσεις, ούτε φυσικά να κλείνει τα μάτια μπροστά σε υπαρκτά προβλήματα. Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι πολύ πιο σύνθετο και επομένως, απαιτούνται συγκροτημένες πολιτικές και πρακτικές που δίνουν λύσεις, και όχι πρόχειρες δημαγωγικές προσεγγίσεις σε βάρος των μεταναστών στην ανίερη προσπάθεια ψηφοθηρίας και προεκλογικής κομματικής προβολής. Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.
 

Οι πολιτικές δυνάμεις που επενδύουν στα προβλήματα για να κερδίσουν εκλογική επιρροή, προβάλλουν λαïκίστικες, επικίνδυνες, απάνθρωπες κι ανεδαφικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα. Ούτε με τις ευρωπαïκές και ελληνικές αξίες συνάδουν τέτοιες ιδέες, ούτε και με την κοινή λογική.

 

 

Έρχονται άνθρωποι στη χώρα μας που κινδυνεύει η ζωή τους από τους πολέμους, βασανιστήρια ή διώξεις. Θα τους πετάξουμε στη θάλασσα; Έτσι αντιμετώπισαν τους έλληνες οι ευρωπαϊκές χώρες όταν διέφευγαν σε άλλες χώρες στη διάρκεια της δικτατορίας; Έρχονται άνθρωποι που φαντάζονται ότι στην Ευρώπη είναι ο παράδεισος.

 

Η κρίση στη Συρία θα αυξήσει τα κύματα ανθρώπων που απελπισμένοι προσπαθούν να διαφύγουν στην Ευρώπη, μέσω κυρίως των νησιών. Βλέπουμε ήδη τα πρώτα σημάδια. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20.000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων από 1.200.000 ανθρώπων. Οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες σε Ιορδανία, Ιράκ, Λίβανο και Τουρκία υπολογίζονται στους 192.000, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνεται καθημερινά εξαιτίας της κλιμακούμενης βίας και της ανθρωπιστικής κρίσης στο εσωτερικό της χώρας. Πόσο είναι προετοιμασμένη η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα για τέτοια κατάσταση; Δυστυχώς, δεν είναι, όπως βλέπουμε να συμβαίνει στην περίπτωση των απελπισμένων ανθρώπων που έχουν φτάσει στη Σύμη τώρα ή σε πολλά άλλα νησιά παλιότερα.
Τι δεν μπορεί να γίνει, λοιπόν, παρόλο που μερικές πολιτικές δυνάμεις και ένα μέρος της κοινωνίας το προβάλλουν ως λύση καθαρά για ψηφοθηρικούς και εκλογικούς λόγους:
Το μεταναστευτικό είναι, φυσικά, ένα σύνθετο θέμα. Η Ελλάδα μέχρι πριν 2 δεκαετίες ήταν χώρα αποστολής κι όχι υποδοχής μεταναστών. Βρέθηκε απροετοίμαστη μπροστά σε μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα της εποχής ενώ είναι κοντά σε εύφλεκτες περιοχές. Έχει τεράστιο μήκος συνόρων που είναι αδύνατο να κλείσουν αεροστεγώς. Και δεν έχει αναδείξει επαρκώς την ευρωπαϊκή διάσταση του θέματος. Απαιτούνται, σίγουρα, συγκροτημένες πολιτικές και πρακτικές που δίνουν λύσεις. Όμως, το τελευταίο διάστημα φαίνεται να επικρατούν στην πολιτική ζωή προσεγγίσεις που αντί να διευκολύνουν την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων, εμποδίζουν τις λύσεις. Ακραίες φωνές υποστηρίζουν ότι η λύση στο μεταναστευτικό είναι “επιχειρήσεις σκούπα”, στρατόπεδα κράτησης, φράκτης στα σύνορα και απελάσεις, ώστε να “απαλλαγούμε” από τους 400.000 μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά (και ίσως και από αυτούς που έχουν;).
Παρόμοιες απόψεις είναι επικίνδυνες και μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και συμπολίτες μας, Έλληνες, που αυτή την εποχή μεταναστεύουν σε άλλες χώρες αναζητώντας εκεί μια καλύτερη τύχη. Αλλά κυρίως αυτές οι απόψεις – που τις προωθούν δυνάμεις που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν εκλογικά τα προβλήματα που υπάρχουν - είναι εντελώς ανεδαφικές και αν εφαρμόζονταν θα συνεπάγονταν μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Μπορεί στα σοβαρά να θεωρηθούν εφαρμόσιμα (ακόμα και αν παρέβλεπε κανείς την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγεται μια τέτοια πρόταση) όσα υποστηρίζουν οι ακραίες φωνές, δηλαδή ότι σε συνθήκες ειρήνης μπορούν 400.000 μετανάστες να συλληφθούν, να κρατηθούν σε στρατόπεδα για μέρες και τελικώς να μεταφερθούν στα σύνορα για να απελαθούν;
Η σύλληψη 400.000 μεταναστών θα απαιτούσε την μεγαλύτερη στρατιωτική κινητοποίηση μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Και ας πούμε ότι συλλαμβάνονται 400.000 άνθρωποι. Πού θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να παραμείνουν υπό φρούρηση; Σε ξερονήσια, όπως πρότεινε ένας φιλόδοξος αρχηγός “νέου” κόμματος; Εδώ δεν μπορούν να εξασφαλιστούν ελάχιστες συνθήκες διαβίωσης για τους νησιώτες, θα εξασφαλιστούν συνθήκες κράτησης για 400.000 ανθρώπους; Σε ποιές άλλες περιοχές θα μπορούσαν να στηθούν στρατόπεδα κράτησης για τόσους ανθρώπους; Και για πόσες μέρες; Και ας πούμε ότι κρατούνται μερικές εβδομάδες σε στρατόπεδα. Πού θα μεταφερθούν μετά για να απελαθούν; Στον Έβρο; Υπάρχει δυνατότητα να “συγκεντρωθούν” στον Έβρο 400.000 άνθρωποι, η μισή περίπου Θεσσαλονίκη; Πώς θα μεταφερθούν για να φτάσουν τόσο πολύ άνθρωποι στον Έβρο; Και πώς θα εξαναγκαστούν να διασχίσουν τα σύνορα χωρίς τη θέλησή τους για να περάσουν στην Τουρκία; Και οι Τούρκοι θα δέχονταν ευχαρίστως 400.000 μετανάστες να απελαθούν στη χώρα τους; Και οι απελπισμένοι μετανάστες θα σταματούσαν μπροστά σε έναν φράχτη μερικών χιλιομέτρων στον Έβρο; Δεν θα προσπαθούσαν να φτάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα από άλλο μέρος των ελληνικών συνόρων; Είναι δυνατόν να κλείσουν τα χιλιάδες χιλιόμετρα ελληνικών συνόρων, ώστε να μην μπαίνει ούτε ένας μετανάστης στην Ελλάδα;
Όσοι προβάλλουν τέτοιου τύπου ανοησίες ως λύση στο μεταναστευτικό – και δεν είναι δυστυχώς μόνο περιθωριακοί τύπου που κραδαίνουν μαχαίρια και καδρόνια αλλά και βουλευτές, πρώην υπουργοί ή φιλόδοξοι αρχηγοί και υπαρχηγοί κομμάτων που υπόσχονται ότι έτσι θα σώσουν την Ελληνική κοινωνία - δεν απαντούν και στο ερώτημα ποιο θα ήταν το οικονομικό κόστος της υλοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής: σύλληψη, κράτηση σε στρατόπεδα, διατροφή, μεταφορά στα σύνορα, κινητοποίηση ενός τεράστιου μηχανισμού για μήνες, αν όχι χρόνια. Δεν θα χρειάζονταν μερικά δισεκατομμύρια που θα έπρεπε να πληρώσουν οι πολίτες σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης; Όπως και ο “φράκτης” στα σύνορα, θα έπρεπε να βγουν από τις τσέπες των πολιτών. Η ΕΕ ή κάποιος άλλος δεν θα πλήρωνε έστω ένα Ευρώ για τέτοιες πρακτικές.
Κι όμως, όλη αυτή η φαντασίωση υποστηρίζεται σοβαρά ως λύση στο μεταναστευτικό!
Σε αντίθεση με τέτοιες ανοησίες που προβάλλονται από κόμματα και πολιτικούς που επιδιώκουν τα εκμεταλλευτούν την αγωνία και τον φόβο των πολιτών και όχι να επιλύσουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της απουσίας της διοίκησης, υπάρχουν ρεαλιστικές και βιώσιμες λύσεις, που δεν προωθούνται. Λύσεις που απαιτούν, όμως, ανθρωπιστική προσέγγιση, συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και πρακτικές, “έξυπνες” ιδέες.
Γινεται πολύ συζήτηση για την κατάσταση στον Αγ. Παντελεήμονα λόγω της παρουσίας μεταναστών. Δεν θα μπορούσε, με πόρους για τους μετανάστες, να δημιουργηθεί, με τη συμμετοχή για παράδειγμα 100 μεταναστών και ελλήνων ικανών να παρέχουν παρόμοιες υπηρεσίες, ένα σχήμα ¨βοήθεια στο σπίτι” για ηλικιωμένους και άτομα που έχουν ανάγκη και κατοικούν στην περιοχή; Η διοίκηση αφήνει τους Χρυσαυγίτες να το παίζουν προστάτες των ηλικιωμένων της περιοχής αντί να αξιοποιεί τους ευρωπαϊκούς πόρους στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής. Θέσεις εργασίας για Έλληνες αλλά και μετανάστες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σε κέντρα πρώτης υποδοχής μεταναστών και σε κέντρα διαχωρισμού (screening centers), όπως προβλέπει μια ανθρωπιστική μεταναστευτική πολιτική. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, θέσεις εργασίας για κοινωνικούς λειτουργούς, γιατρούς, νομικούς, διερμηνείς, νέους που έχουν σπουδάσει ανθρώπινα δικαιώματα κα.
Δεν θα μπορούσε η παρουσία μεταναστών να αποτελέσει μια ευκαιρία για να γίνει η χώρα μας κέντρο διεθνών σπουδών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, γέφυρα διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών, μια μεσογειακή “Ελβετία του πολιτισμού και των τεχνών”;
Πώς μπορούμε να αγνοούμε ότι ακόμα και στην εποχή της κρίσης υπάρχουν πολλές οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες στην Ελλάδα που χρειάζονται τα εργατικά χέρια που προσφέρουν οι μετανάστες; Πόσες οικογένειες με ηλικιωμένα άτομα και άτομα με προβλήματα υγείας δεν θα έμεναν ξεκρέμαστα αν έφευγαν ξαφνικά όλες οι γυναίκες μετανάστριες που φροντίζουν αυτά τα άτομα;
Από την άλλη, γιατί να παγιδεύονται μέσα στα ελληνικά σύνορα άνθρωποι που θέλουν απλώς να περάσουν από την Ελλάδα για να κατευθυνθούν αλλού; Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι μετανάστες και αιτούντες άσυλο παγιδεύονται στην Ελλάδα, ενώ θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες μέσω της Ελλάδας. Η λύση, λοιπόν στο θέμα των μεταναστών - όπως και στην οικονομία - είναι περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη καθώς κι αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης στην Ελλάδα που θα αποφορτίσουν την πίεση στην Ελλάδα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το θέμα της προετοιμασίας και βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα κύματα προσφύγων που αναμένονται από τη Συρία προς τα κράτη μέλη της ΕΕ, με κύρια είσοδο την Ελλάδα, έθεσε με γραπτή ερώτησή του προς την Κομισιόν ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.
 
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, προκαλούν το βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις ανθρώπων. Περισσότερα από 20.000 υπολογίζονται έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων και της καταστολής, ενώ πάνω από 1.200.000 άνθρωποι υπολογίζεται ότι έχουν εκτοπιστεί από τις περιοχές και τα σπίτια τους.
 
Σύμφωνα με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHRC) οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από τη Συρία , ή οι αναμενόμενοι να καταγραφούν, ανέρχονται σε 278.392, ενώ ο αριθμός τους αυξάνεται καθημερινά. Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η UNHRC, η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προς τις γειτονικές χώρες υποδοχής προσφύγων (Τουρκία, Λίβανος, Ιράκ κα) είναι πιθανόν να μην επαρκέσει για κάλυψη των διευρυμένων αναγκών.
 
Η χώρα μας αδυνατεί να ανταποκριθεί από μόνη της, παρά την κάποια οριακή βελτίωση των δομών της σε θέματα ασύλου. Στο ζήτημα απαιτείται ευρωπαϊκή πολιτική κι αλληλεγγύη. Από την άλλη η Ελλάδα καταγγέλεται από διεθνείς οργανισμούς ότι εμποδίσει ακόμα και την υποβολή αιτημάτων για παροχή ασύλου σε προερχόμενους από τη Συρία. Ιδιαίτερα τα νησιά στο Αιγαίο είναι ελάχιστα προετοιμασμένα από άποψη ανθρώπινου δυναμικού, γνώσης σχετικά πως διαχειρίζεται κανείς πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές με βάση το διεθνές δίκαιο αλλά και υποδομών. Μια κυνική και ρατσιστική αντίληψη που αρχίζει να επικρατεί σε μέρος της κοινωνίας υπό την πίεση ακροδεξιών ομάδων οδηγεί σε εποχής βαρβαρότητας, όταν οι κοινωνίες αδιαφορούσαν πλήρως για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των ανθρώπων που προσπαθούν απελπισμένα να διαφύγουν από περιοχές που βομβαρδίζονται ή απειλείται άμεσα η ζωή τους και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο πρέπει να τυγχάνουν προστασίας - εφόσον τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις - ως πρόσφυγες.
 
Με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Νίκος Χρύσογελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, επισημαίνει τα εξής κρίσιμα σημεία όπου απαιτείται παρέμβαση της ΕΕ στο θέμα:
  1. Χρειάζεται να δημιουργηθούν μηχανισμοί, οικονομικοί και άλλοι, ώστε να αντιμετωπιστεί συλλογικά και αλληλέγγυα το ζήτημα των προσφύγων, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων και ειδικά των παιδιών, που προέρχονται από τη Συρία.
  2. Χρειάζεται σαφές σχέδιο επιμερισμού της ευθύνης προστασίας των προσφύγων από τη Συρία στις διάφορες χώρες και όχι μόνο στις χώρες εισόδου, με δεδομένο άλλωστε ότι υπάρχουν πολλοί πρόσφυγες που επιθυμούν να συνδεθούν με τις οικογένειες τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
 
Δήλωση Νίκου Χρυσόγελου:
«Η ΕΕ οφείλει να συνεργαστεί με την Ελλάδα και να αυξήσει τον διατιθέμενο προϋπολογισμό των έκτακτων μέτρων στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων 2008-2013, έτσι ώστε  να σχεδιαστούν και υλοποιηθούν δράσεις που θα βοηθήσουν στη βέλτιστη διαχείριση του αναμενόμενου κύματος προσφύγων από τη Συρία. Ειδικά η καλή προετοιμασία των ελληνικών νησιών για την υποδοχή προσφύγων είναι απαραίτητη έτσι ώστε να αποφευχθεί μια ενδεχόμενη ανθρωπιστική κρίση αλλά ταυτόχρονα να μην επιβαρυνθούν οι τοπικές κοινωνίες με τη διαχείριση πολλών και πολύπλοκων ζητημάτων που χρειάζονται και τεχνογνωσία και οικονομικούς πόρους.
Η χώρα μας είναι αλήθεια ότι έχει επανειλημμένα καταδικασθεί για παραβιάσεις δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές της Ύπατης Αρμοστείας καθιστούν σαφές ότι η αίτηση ασύλου δεν είναι εγκληματική πράξη και ότι οι επ' αόριστον και υποχρεωτικές μορφές κράτησης συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Η εγκατάλειψη ανθρώπων σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης - όπως ήδη συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις - αποτελεί πλήγμα στον πολιτισμό μας και προσβολή σε όσα βιίωσαν έλληνες πρόσφυγες στο πέρασμα της ιστορίας. Η κρίση στην Ελλάδα δεν πρέπει να αποτελέσει μια αφορμή για επιδείνωση των δικαιώματων ατόμων που προσπαθούν να διαφύγουν από εμπόλεμες περοχές, όπως είναι η Συρία.
Η ΕΕ χρειάζεται να συμβάλλει με δράσεις και πρωτοβουλίες ώστε να παρέχεται η διεθνής προστασία που δικαιούνται οι αιτούντες άσυλο και να μην αφεθεί η Ελλάδα μόνη της να αντιμετωπίσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Ειδικά σήμερα που αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της σε καιρό ειρήνης.
Η ΕΕ δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια της και να αρνείται το πρόβλημα. Αφήνουμε έτσι, όλοι μας, χώρο για ανάπτυξη ρατσιστικών πρακτικών. Αλλά και η ελληνική κοινωνία πρέπει να επιλέξει την ανάπτυξη και όχι την απαξίωση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων ως την απάντηση στην κρίση».
 
 
(Ακολουθει ολόκληρο το κείμνενο της ερώτησης)
Θέμα: «Κύματα προσφύγων από τη Συρία προς την ΕΕ»
 
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20.000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων από 1.200.000 ανθρώπων. Σύμφωνα με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHRC) οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από τη Συρία , ή οι αναμενόμενοι να καταγραφούν ανέρχονται σε 278.392, ενώ ο αριθμός τους αυξάνεται καθημερινά. Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η UNHRC, η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προς τις γειτονικές χώρες υποδοχής προσφύγων είναι πιθανόν να μην επαρκέσει για κάλυψη των διευρυμένων αναγκών, με αποτέλεσμα να αναμένονται κύματα προσφύγων προς τα κράτη μέλη της ΕΕ, με κύρια είσοδο την Ελλάδα, η οποία έχει επανειλημμένα καταδικασθεί από το ΕΔΔΑ για παραβιάσεις δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο.  Από την άλλη, η χώρα αδυνατεί να ανταποκριθεί από μόνη της, παρά την κάποια οριακή βελτίωση των δομών της σε θέματα ασύλου, σε ένα θέμα όπου απαιτείται ευρωπαϊκή πολιτική κι αλληλεγγύη.
 
Ερωτάται η Επιτροπή:
  1. Ποιους μηχανισμούς, οικονομικούς ή άλλους, προτίθεται να ενεργοποιήσει άμεσα για την επίτευξη της συλλογικής και αλληλέγγυας αντιμετώπισης, των προσφύγων, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων, που προέρχονται από τη Συρία, και αρχίζουν να φτάνουν στα ελληνικά κι ευρωπαϊκά σύνορα με προορισμό τα κράτη μέλη της ΕΕ; Είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με το Κράτος Μέλος και να αυξήσει τον διατιθέμενο προϋπολογισμό των "έκτακτων μέτρων" στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων 2008-2013, προκειμένου να σχεδιαστούν και υλοποιηθούν δράσεις που θα βοηθήσουν στη βέλτιστη διαχείριση του αναμενόμενου κύματος νέων προσφύγων;
  2. Έχει προετοιμάσει σχέδιο για επιμερισμό της ευθύνης προστασίας των προσφύγων στις διάφορες χώρες, και όχι μόνο στις χώρες εισόδου, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι επιθυμούν να συνδεθούν με οικογένειες τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες;
  3. Πώς θα διασφαλίσει την εφαρμογή από τα Κράτη Μέλη των νέων κατευθυντήριων γραμμών της Ύπατης Αρμοστείας που καθιστούν σαφές ότι η αίτηση ασύλου δεν είναι εγκληματική πράξη και ότι οι επ' αόριστον και υποχρεωτικές μορφές κράτησης συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου;
  4. Έχει λάβει μέτρα για ουσιαστική κι αποτελεσματική αντιμετώπιση συγκεκριμένων παραλήψεων ή πρακτικών κρατών μελών, όπως της Ελλάδας, που καταστρατηγούν την διαδικασία ασύλου, καταπατώντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας και των αιτούντων άσυλο, αφήνοντας χώρο για ανάπτυξη ρατσιστικών πρακτικών;  Ποια είναι αυτά;