Ο Δήμος Τήνου σε συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους διοργάνωσαν Ανοικτή Διημερίδα ενημέρωσης και συζήτησης με θέμα: «Διαχείριση Απορριμμάτων & Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί» την Κυριακή 28 Οκτωβρίου στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού και την Δευτέρα 29 Οκτωβρίου στην Ενοριακή Αίθουσα Αγίου Ζαχαρία Καλλονής. Η πρωτοβουλία αυτής της εκδήλωσης στάθηκε αφορμή για τη σύσταση κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης με την επωνυμία «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ (ΚΑΛΛΟΝΗ-ΚΕΛΛΙΑ)» σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4019/2011.

Ομιλητές ήταν οι:

- Νίκος Χρυσόγελος, Ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων - Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου: "Ολοκληρωμένη αποκεντρωμένη διαχείριση απορριμμάτων στα νησιά & απασχόληση"
- Χριστίνα Ευθυμιάτου, Χημικός Μηχανικός - Συντονίστρια Τοπικής Επιτροπής Οικολόγων Πράσινων, "Κομποστοποίηση οργανικών απορριμμάτων στο σπίτι, τη γειτονιά, το χωριό "
- Δημήτρης Πολιτόπουλος - Αρμάος, Αρχιτέκτονας - Μέλος Οικολόγων Πράσινων, "Πρωτοβουλία Τηνίων Πολιτών για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων με τη δημιουργία Κοινωνικού Συνεταιρισμού"
- Δημήτρης Γρηγοριάδης, Εκπαιδευτικός, Μέλος των Εθελοντών για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό της Ρόδου "Συλλογή & ανακύκλωση χαρτιού στη Ρόδο".

Την ημερίδα προλόγισε ο Δήμαρχος, κ. Παναγιώτης Κροντηράς, με μια συνοπτική αναφορά στην υφιστάμενη κατάσταση της διαχείρισης των απορριμμάτων του νησιού και τον προγραμματισμό του Δήμου για την ολοκληρωμένη ανακύκλωση.

Δείτε το βίντεο της εκδληκωσης:

Διαβάστε την ανακοίνωση σύστασης της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης

“Η εξυγίανση των δημοσιονομικών των κρατών μελών πρέπει να γίνει με τρόπο και πολιτικές που είναι συμβατές με τους στόχους των ευρωπαϊκών πολιτικών για κοινωνική συνοχή, μείωση της ανεργίας και του αριθμού των φτωχών, ενίσχυση της καινοτομίας. Θα ήταν επικίνδυνο για την ευρωπαϊκή ιδέα να συνδέουν οι πολίτες τις ευρωπαϊκές πολιτικές – που προωθεί κυρίως το Συμβούλιο Κορυφής, οι κυβερνήσεις δηλαδή, με τις περικοπές μισθών – συντάξεων και τα προγράμματα λιτότητας. Όλο και περισσότεροι πλέον διαπιστώνουν ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται δεν οδηγούν σε αντιμετώπιση της κρίσης, αντιθέτως μετέτρεψαν την κρίση χρέους κι ελλειμμάτων ορισμένων χωρών σε εκτεταμένη οικονομική και κοινωνική κρίση και σε έκρηξη της ανεργίας”, τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, μιλώντας κατά την κοινή συνεδρίαση Ευρωκοινοβουλίου και 180 εκπροσώπων εθνικών κοινοβουλίων, την Τρίτη 29 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου για συντονισμό των οικονομικών πολιτικών. 

Στην κοινή συνεδρίαση που επικεντρώθηκε σε θέματα προϋπολογισμού, δημοσιονομικής εξυγίανσης, οικονομικού προγραμματισμού και απασχόλησης, και στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, και οι Επίτροποι Olli Rehn (Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις), Laszlo Andor (Απασχόληση, Κοινωνικές Υποθέσεις και Ένταξη), Janusz Lewandowski (Οικονομικού Προγραμματισμού και Προϋπολογισμού), ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία ανταλλαγής απόψεων και μείωσης του ελλείμματος δημοκρατικής νομιμοποίησης των οικονομικών πολιτικών που εφαρμόζονται σήμερα, μέσα από την καλύτερη συνεργασία του ευρωκοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων. Οι εργασίας της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Εβδομάδας που ξεκίνησε την Δευτέρα 28 Ιανουαρίου με συνεδρίαση των πολιτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου με τους αντίστοιχους βουλευτές της ομάδας τους από τα εθνικά κοινοβούλια, θα ολοκληρωθούν την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου.

“Η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να χρησιμοποιήσει εργαλεία που προσφέρει ο προϋπολογισμός της ΕΕ, μεταρρυθμίσεις που βασίζονται στην έρευνα και την καινοτομία,  στη δυναμική που αντιπροσωπεύει η πράσινη οικονομία” αντιπρότεινε ο Νίκος Χρυσόγελος. “Μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν στην κατεύθυνση της βελτίωσης της αποδοτικότητας και όχι προς την αποδιοργάνωση της διοίκησης”.

Σχεδόν όλοι οι ευρωβουλευτές και βουλευτές που έλαβαν τον λόγο άσκησαν κριτική στην ακολουθούμενη πολιτική περικοπών και σκληρής λιτότητας που έχει επεκτείνει αντί ν' αντιμετωπίσει την κρίση. Ο Επίτροπος Όλι Ρεν δεν απάντησε ουσιαστικά στην κριτική τόσο του Νίκου Χρυσόγελου όσο και άλλων ευρωβουλευτών ότι οι προϋποθέσεις και οι εκτιμήσεις που χρησιμοποιήθηκαν στην περίπτωση της Ελλάδας και των άλλων χωρών, ιδιαίτερα σε σχέση με τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή και τα αποτελέσματα των προγραμμάτων λιτότητας, ήταν λανθασμένες. Στην πραγματικότητα αύξησαν το χρέος αντί να το μειώσουν και παράλληλα έπληξαν την πραγματική οικονομία και οδήγησαν σε διάλυση της κοινωνικής συνοχής, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας και της Ισπανίας.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, τόνισε, επίσης στην ομιλία του ότι “ενώ ο Eπίτροπος L. Andor τόνισε ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης πρέπει να δημιουργούν δίχτυ κοινωνικής προστασίας και δεν πρέπει να πλήττουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα”. Ο Νίκος Χρυσόγελος επισήμανε στον Ευρωπαίο Επίτροπο Όλι Ρεν - που μίλησε ότι χρέος μεταξύ 90-100%  μπορεί να επιδρά αρνητικά στην οικονομία – ότι “η εφαρμοζόμενη πολιτική έχει εκτινάξει το ελληνικό χρέος σε δυσθεώρητα ύψη. Αντιθέτως, αν η ελληνική οικονομία σταθεροποιούνταν στο επίπεδο του 2011 θα μπορούσε να έχει μειωθεί το χρέος κατά 20%”.

Ο Νίκος Χρυσόγελος πρότεινε στους βουλευτές κ.κ. Γεροντόπουλο και Κρεμαστινό που εκπροσωπούν το ελληνικό κοινοβούλιο στην Διακοινοβουλευτική Συνάντηση, να ζητήσουν από τον πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής να καθιερωθεί – όπως οφείλει εξάλλου η χώρα - κοινή συνάντηση των ελλήνων βουλευτών και ευρωβουλευτών, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, για την από κοινού συζήτηση θεμάτων οικονομικού συντονισμού σε συνδυασμό όμως με τους άλλους στόχους των ευρωπαϊκών πολιτικών. Σε αυτές τις συνεδριάσεις, μια τουλάχιστον φορά ανά εξάμηνο, θα πρέπει να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων, της κοινωνίας των πολιτών καθώς και των Περιφερειακών Συμβουλίων. Μόνο μέσα από μια παρόμοια διαδικασία θα καλυφθεί το έλλειμμα πολιτικής, σχεδιασμού αλλά και δημοκρατικής νομιμοποίησης των εφαρμοζόμενων σήμερα πολιτικών.

Σχετική επιστολή θα στείλει ο Νίκος Χρυσόγελος στον πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής αλλά και στα 13 Περιφερειακά Συμβούλια τις επόμενες ημέρες.  

γράφει ο Νίκος Χρυσόγελος, Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων

Τα κόμματα και μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δεν ήθελαν να παραδεχτούν ότι η χώρα ακολουθούσε ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν μπορούσε να είναι βιώσιμο, αδυνατούσε να πετύχει την κοινωνική συνοχή παρά τα ευρωπαϊκά «πακέτα» και στηριζόταν σε υψηλή κατανάλωση με δανεικά ενώ κατέστρεφε τον φυσικό και πολιτισμικό πλούτο.

Σε αξιακό επίπεδο το ατομικό συμφέρον τέθηκε πάνω από όλα, σε βάρος συχνά των δημόσιων αγαθών και συμφερόντων. Ο προσωπικός πλουτισμός, ακόμα και με καταστροφικό για τα δημόσια αγαθά τρόπο, έγινε κινητήρια δύναμη. Μια δημόσια θέση αντιμετωπιζόταν συχνά σαν προνόμιο για εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων. Η διαφθορά επεκτάθηκε από την πολιτική και οικονομική ελίτ σε όλα τα στρώματα. Χαρακτηριστικές – όχι μοναδικές – οι πρόσφατες αποκαλύψεις για υπαλλήλους του ΙΚΑ, που δεν δίστασαν να χρεώσουν το Δημόσιο με εκατομμύρια ευρώ χάριν του προσωπικού πλουτισμού τους.

Το πολιτικό σύστημα όφειλε, ακόμα και αν δεν είχε ξεσπάσει η παγκόσμια κρίση, να είχε επεξεργαστεί και συμφωνήσει με την κοινωνία – μέσα από έναν δομημένο, ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο – σε ένα σχέδιο κοινωνικά δίκαιων και ισορροπημένων μεταρρυθμίσεων, με στόχους μια αναβαθμισμένη κοινωνική οργάνωση, αποτελεσματική διοίκηση προς όφελος του πολίτη και του δημόσιου συμφέροντος, αλλαγή του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, ώστε να είναι οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμο.

Τα κόμματα εξουσίας αποδείχτηκαν ανίκανα, αναποτελεσματικά, συνένοχα στη διαφθορά. Αλλά και η αριστερή αντιπολίτευση συνέβαλε στη γενίκευση των πελατειακών σχέσεων, των συντεχνιακών αντιλήψεων και στη διαμόρφωση μιας κουλτούρας αξιοποίησης του δημοσίου τομέα για την εξασφάλιση συντεχνιακών δικαιωμάτων και «βολέματος».

Τα διαρθρωτικά προβλήματα της ευρωζώνης, η απουσία ευρωπαϊκής ηγεσίας που έγκαιρα, αποτελεσματικά και οραματικά θα ανέπτυσσε και θα εφάρμοζε μια ευρωπαϊκή στρατηγική αλληλεγγύης και οι λανθασμένες συνταγές της τρόικας έχουν μετατρέψει τη δημοσιονομική σε βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση.

Η επιβίωσή μας εξαρτάται από το αν η κοινωνία θα περάσει από την οργή και τη διαμαρτυρία, σε μια συνειδητή προσπάθεια σύνθεσης από τα κάτω ενός εναλλακτικού σχεδίου, κάνοντας επιλογές ως προς το μέλλον της και τον ρόλο που θέλει να παίξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειάζεται να μάθουμε από τα λάθη, να αλλάξουμε αξίες, να θέσουμε νέες πολιτικές και κοινωνικές προτεραιότητες σε τρία επίπεδα:

Εθνικό επίπεδο: Περιθωριοποίηση των κομμάτων κι αντιλήψεων που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία κι ενεργοποίηση νέων, δημιουργικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Επανα-ιεράρχηση αξιών, πράσινη και κοινωνική καινοτομία, ορθολογική χρήση των ευρωπαϊκών πόρων, στο πλαίσιο ενός σχεδίου μεταρρυθμίσεων που θα πετύχει ταυτοχρόνως στροφή της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση, βιωσιμότητα, κοινωνική συνοχή, βελτίωση των δημοσιονομικών, δημιουργία σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας.

Ευρωπαϊκό επίπεδο: Μεταρρύθμιση Ε.Ε. και ευρωζώνης, κοινή οικονομική πολιτική και διακυβέρνηση, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, κατάλληλα εργαλεία για αναζωογόνηση της οικονομίας, στήριξη των χωρών του Νότου για να πετύχουν σε λογικό χρονικό διάστημα τις αναγκαίες πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, με την κοινωνία σύμμαχο και όχι στόχο.

Περιφερειακό επίπεδο: Διαμόρφωση ενός Στρατηγικού Σχεδίου Βιωσιμότητας, Κοινωνικής Συνοχής, Σύγκλισης και Απασχόλησης 2012-2020, σε ΚΑΘΕ περιφέρεια, ώστε να συγκροτηθεί ένα συνολικό εθνικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση.

Τα επόμενα χρόνια η ευημερία της κοινωνίας δεν μπορεί να στηριχθεί σε εισοδήματα και προσωπικές επιδιώξεις. Μέρος της λύσης είναι μια νέα στρατηγική, που δίνει έμφαση:

- Στη στροφή της οικονομίας σε πράσινες κατευθύνσεις και στην καινοτομία, ώστε να διασφαλιστούν νέες θέσεις εργασίας και ένα μίνιμουμ εισόδημα για όλους.

- Στη στοχευμένη βελτίωση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, της υγείας, των συγκοινωνιών, της παιδείας, της στέγασης, ως μέσο εξισορρόπησης της απώλειας εισοδημάτων.

- Στη δίκαιη φορολόγηση της συνολικής περιουσίας, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του κοινωνικού κράτους.

_____________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Ποντίκι"

 «Σε αρκετές περιπτώσεις οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις διεύρυναν αντί να μειώσουν την απόκλιση μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, όχι μόνο σε επίπεδο εισοδημάτων αλλά και κοινωνικών υποδομών»

  Οι σχέσεις της Ευρώπης και της Ελλάδας δεν βασίζονται σε ισορροπημένες προσδοκίες και απαιτήσεις:

• Η Ευρώπη δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών (και όχι μόνο σε σχέση με την ελληνική κρίση), παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει, τον αυξανόμενο ρόλο του ευρωκοινοβουλίου (ΕΚ), την πρωτοφανή υλική ευημερία -σε σύγκριση με άλλες περιοχές του κόσμου- και το γεγονός ότι για πρώτη φορά, μετά από πολλούς αιώνες, στην καρδιά της Ευρώπης δεν υπάρχει πόλεμος για 50-60 συνεχή χρόνια. Το ευρώ μετατράπηκε από κοινό νόμισμα που θα ένωνε σε εργαλείο διχασμού και διαχωρισμού. Η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει μπροστά αλλιώς θα διαλυθεί, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι μόνο ένα ταμείο ή μια αγορά. Έπρεπε να είναι, ήδη, ένας ενιαίος κοινωνικός, φορολογικός, οικονομικός και πολιτικός χώρος δημοκρατικά νομιμοποιημένος.

• Η Ελλάδα δεν έχει αντιληφθεί τις ευρωπαϊκές δυνατότητες αλλά και υποχρεώσεις της. Για την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα η Ευρώπη ήταν για πολλά χρόνια η παχιά αγελάδα που θα μπορούσαμε να αρμέγουμε αιωνίως. Μάλιστα, κάποια στιγμή κορυφώθηκε η λογική «πάρετε όσα μπορείτε περισσότερα από τους κουτόφραγκους, είναι εκεί για να μας πληρώνουν». Τι σημασία έχει που αυτό οδήγησε σε έκρηξη της διαφθοράς και της απάτης; Τεράστια ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά πακέτα διατέθηκαν συχνά με αναποτελεσματικό τρόπο και χωρίς ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Δεν υπήρξε πολιτική κοινωνικής συνοχής και σύγκλισης μεταξύ των περιφερειών αλλά και στο εσωτερικό κάθε περιφέρειας και σε αρκετές περιπτώσεις οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις διεύρυναν αντί να μειώσουν την απόκλιση μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, όχι μόνο σε επίπεδο εισοδημάτων αλλά και κοινωνικών υποδομών. Ο σχεδιασμός και η αξιολόγηση αποτελεσμάτων παραμένουν ακόμα και σήμερα, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, έννοιες άγνωστες στην διοίκηση αλλά και στην κοινωνία.

Τα στερεότυπα που έχουν διαμορφωθεί σε μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης ευρωπαϊκών χωρών αλλά και σε θεσμικούς παράγοντες καθώς και οι υπεραπλουστεύσεις εμποδίζουν τον χειρισμό της βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης με όρους επίλυσης κι όχι τιμωρίας. Παρόμοια στερεότυπα κυριαρχούν και σε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης (πχ όλοι μας επιβουλεύονται, θέλουν το κακό μας γιατί είμαστε ανυπότακτοι κ.ά)

Η άγνοια και η αντίφαση κυριαρχούν σε επίπεδο ιδεών, συγχέοντας τη διαφωνία με πολιτικές –π.χ. πολιτική της Μέρκελ (Μerkel) με ιστορικά φαινόμενα (π.χ. ναζισμός). Την ίδια στιγμή που μεγάλο τμήμα της κοινωνίας κατηγορεί τη Μέρκελ ή τη Γερμανία για νεοναζιστική συμπεριφορά, οι πρακτικές ενός πολιτικού κόμματος που είναι στην ελληνική βουλή και βασίζονται στη ναζιστική ιδεολογία για φυλετικό διαχωρισμό, την αντιμετώπιση των ανθρώπων με βάση το «αίμα» και το χρώμα, γίνονται αποδεκτές ή τουλάχιστον ανεκτές! Πλήρης ιδεολογική και γνωστική σύγχυση.

«Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι απαραίτητη, αλλά με κοινωνικά δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο, όχι με τον σημερινό άδικο τρόπο. Η παγκόσμια κρίση και τα διαρθρωτικά προβλήματα της ευρωζώνης έκαναν τη "φούσκα" να σκάσει πιο γρήγορα, αλλά η "φούσκα" υπήρχε...»

Η κρίση μάς εξαναγκάζει να ξαναδούμε σοβαρά το σημερινό ευρωπαϊκό μοντέλο. Ο σχετικός διάλογος είναι έντονος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο εσωτερικό πολλών χωρών και πάνω από όλα στο ευρωκοινοβούλιο. Όμως στη χώρα μας κυριαρχούν κυρίως οι υπεραπλουστεύσεις. Η κοινωνία λειτουργεί υπό πίεση και οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση της οργής και της αυξανόμενης κατάθλιψης. Τα κόμματα αδυνατούν να κάνουν αναλύσεις και πολιτικές συζητήσεις, δεν είναι καν καλοί διαχειριστές. Αγνοούν πλήρως τους ευρωβουλευτές τους, ζώντας έτσι σε μια εικονική ευρωπαϊκή πραγματικότητα σε σχέση με αυτή που υπάρχει στον πραγματικό ευρωπαϊκό κόσμο. Αυτή η πολιτική ατμόσφαιρα δεν βοηθάει να έχουμε άποψη και στρατηγική και πολύ περισσότερο παρέμβαση στα ευρωπαϊκά δρώμενα.

Η κρίση δεν έχει αντιμετωπιστεί ακόμα ως μια ευκαιρία προετοιμασίας της χώρας και της κοινωνίας για να μπορέσει να συμμετάσχει ως ισότιμος παίχτης στο ευρωπαϊκό παιχνίδι, στη διαμόρφωση της νέας αρχιτεκτονικής της Ευρώπης, κάτι που θα βοηθούσε τη χώρα να υπερβεί την κρίση με πιο δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο.

Ναι, είναι μια εποχή που χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη της Ευρώπης, δεν μπορεί όμως από την άλλη να συμπεριφερόμαστε ως κακομαθημένα παιδιά ή ως μια εγωκεντρική κοινωνία. Χρειάζεται η βοήθεια την οποία απαιτούμε για την Ελλάδα να την εντάσσουμε σε ένα νέο, συνολικό σχέδιο μιας ενιαίας, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά Ευρώπης και πολιτικών επιλογών που δεν αφορούν μόνο στην Ελλάδα, αλλά κάθε χώρα που βιώνει σήμερα την κρίση ή που μπορεί να την βιώσει αύριο. Δεν μπορεί όλα να αναλύονται από μια στενή ελληνοκεντρική οπτική.

Στη σημερινή εποχή, ακόμα και μια χώρα όπως η Γερμανία είναι πολύ μικρή για να επιβιώσει μόνη της στον κόσμο. Μερικές εταιρίες, μεταξύ άλλων και οι οίκοι αξιολόγησης έχουν συχνά πολύ μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή από μεγάλες χώρες και ισχυρές κυβερνήσεις»

Πολύ σημαντικά θέματα που αποφασίζονται στο ευρωκοινοβούλιο παραμένουν άγνωστα στην ελληνική κοινωνία, δεν βρίσκουν χ ώρο στα ελληνικά ΜΜΕ και σπάνια αναλύεται η σημασία τους για τις κοινωνίες. Για παράδειγμα, πριν λίγο καιρό το ΕΚ υιοθέτησε το λεγόμενο «διπλό πακέτο για εξυγίανση και έλεγχο των δημοσιονομικών» που μεταξύ άλλων θέτει ξεκάθαρα ότι τα μέτρα εξυγίανσης των δημοσιονομικών δεν πρέπει να πλήττουν τις πολιτικές για την υγεία ή την παιδεία ή την κοινωνική συμφωνία για το ύψος των κατώτατων μισθών. Θέσεις που όχι μόνο δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ αλλά ούτε καν αναφέρονται ή πολύ περισσότερο αξιοποιούνται από τα πολιτικά κόμματα, αν πράγματι επιδίωκαν να αλλάξουν τις ε φαρμοζόμενες σήμερα κοινωνικά άδικες πολιτικές και να δημιουργήσουν ισχυρά αντίβαρα στις πιέσεις της τρόικα.

Με ευθύνη του πολιτικού συστήματος, και κυρίως της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, η Ελλάδα δεν διαπραγματεύθηκε σοβαρά το είδος και τους όρους της βοήθειας που χρειάζονταν. Συμφώνησε με όρους και πολιτικές που σε πολλές περιπτώσεις είναι στον αντίποδα των ευρωπαϊκών πολιτικών κι αξιών, του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Μετατράπηκε, εύκολα, στο «μαύρο πρόβατο», όχι μόνο δίνοντας τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αφορμές, αλλά και επιδεικνύοντας απίστευτο ερασιτεχνισμό, κουτοπονηριά (υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε πράγματα που δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνουν), αδυναμία προετοιμασίας κι υλοποίησης του δικού της, ισορροπημένου, δίκαιου, συγκροτημένου μεταρρυθμιστικού σχεδίου (πχ για τη διοίκηση, την αναβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, της παραγωγικής της βάσης).

Ακόμα και σήμερα, έξι σχεδόν χρόνια από την έναρξη της κρίσης, δύσκολα ένας ξένος παρατηρητής μπορεί να διακρίνει ένα, έστω στοιχειώδες, σχέδιο για το πού θέλουμε να πάμε ως χώρα και ως κοινωνία, ποιες συμμαχίες έχουμε διαμορφώσει, πώς ανατρέπουμε στερεότυπα και δεδομένα. Έτσι, πολύ εύκολα, ακούς κοινοτικούς ευρωϋπαλλήλους-γραφειοκράτες που εμπλέκονται με την ελληνική «υπόθεση» να λένε «μα η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε ή αποφάσισε αυτό ή το άλλο μέτρο, δεν πρότεινε μια εναλλακτική πολιτική» (μια απάντηση που έχω πάρει και εγώ από την «ευρωπαϊκή επιτροπή» (Κομισιόν) σε διάφορες ερωτήσεις που έχω υποβάλλει για μέτρα και πολιτικές που είναι εξόφθαλμα αντικοινωνικές.

Η ευρωπαϊκή ελίτ και κυρίως οι ευρωπαϊκές χώρες που κυρίως κατευθύνουν την διακρατική συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο (Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία κ.ά) παρουσιάστηκαν αμήχανες μπροστά στην ανάγκη διαχείρισης της ελληνικής κρίσης με δίκαιο και συμβατό με τις ευρωπαϊκές αξίες τρόπο. Προφανώς τους δώσαμε (δώσανε) αφορμές και επιχειρήματα, αλλά είναι γνωστό ότι από την αρχή εκφράστηκαν, με τεκμηριωμένο τρόπο, απόψεις ότι το συγκεκριμένο σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας δεν θα οδηγούσε σε επιτυχία αλλά σε βαθύτερη κρίση, θα είχε υπερβολικό κόστος για τους Ευρωπαίους πολίτες, θα γιγάντωνε το ελληνικό χρέος και θα προκαλούσε μεγάλη ύφεση και κοινωνική ένταση. Για ιδεολογικούς λόγους οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη επέλεξαν τη λογική της τιμωρίας αντί για πολιτικές και μέτρα αλληλεγγύης, με στόχο να ξεπεραστεί η κρίση, μια στρατηγική που θα είχε και μικρότερο οικονομικό κόστος για τους ευρωπαίους φορολογούμενους.

Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την αποτυχία της «συνταγματικής προσπάθειας» η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση κόλλησε. Το θέμα του ευρωπαϊκού «συντάγματος» ξεχάστηκε. Η κυριαρχία νεοφιλελεύθερων ιδεών και πολιτικών, η διεύρυνση χωρίς παράλληλα εμβάθυνση (όπως ήταν κάποτε η κουβέντα) διαμόρφωσε μια Ευρώπη λιγότερο ελκυστική για τους πολίτες, που αντιμετώπιζαν την Ευρώπη σαν κάτι πολύ μακρινό, που δεν τους ενδιέφερε και η οποία ήταν υπεύθυνη για κάθε κακό, αλλά σχεδόν ποτέ για κάποιο καλό. Οι περισσότεροι αγνοούν ότι το σύνολο σχεδόν των θεμάτων που επηρεάζουν τη ζωή τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν μπορεί παρά να λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στη σημερινή εποχή, ακόμα και μια χώρα όπως η Γερμανία είναι πολύ μικρή για να επιβιώσει μόνη της στον κόσμο. Μερικές εταιρίες, μεταξύ άλλων και οι οίκοι αξιολόγησης έχουν συχνά πολύ μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή από μεγάλες χώρες και ισχυρές κυβερνήσεις. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή μιας χώρας ή την ανακατανομή του πλούτου, απλώς δημοσιοποιώντας μια έκθεση ή πατώντας ένα κουμπί στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.

«Η εισαγωγή του ευρώ οδήγησε για μια αρχική ευδαιμονία, δεν αντιμετωπίστηκαν εγκαίρως οι αδυναμίες και οι δυσλειτουργίες που είχαν εντοπιστεί, αλλά -για λόγους κυρίως ιδεολογικούς- δεν έγινε προσπάθεια να ξεπεραστούν μέσα από την νομισματική, φορολογική και οικονομική ενοποίηση.

Στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης, η χώρα δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει μόνη της τις επιθέσεις των αγορών, αλλά ούτε η Ευρώπη είχε αντιληφθεί την πραγματική διάσταση της κρίσης. Έλαβε λάθος αποφάσεις, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ακόμα και σήμερα δεν έχουν βρει το θάρρος (Κομισιόν, γερμανική κυβέρνηση, τρόικα) να ομολογήσουν αυτό που συζητιέται πίσω από κλειστές πόρτες: ότι αυτό το σχέδιο δεν μπορεί να πετύχει. Ενδεικτικό: η Κομισιόν και η τρόικα απέκρυψαν την έκθεση που τους είχε δοθεί για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, έκθεση που θεωρούσε πολύ πιθανό το ελληνικό χρέος να παραμείνει σε επίπεδα μεταξύ 145-165% ακόμα και μετά το κούρεμα, ενώ στην καλύτερη περίπτωση θα «περιορίζονταν» μεταξύ 120 -125%. Δεν είχαν την πολιτική διάθεση να επιλέξουν από την αρχή ένα σχέδιο πιο ισορροπημένο -ακόμα και το «διεθνές νομισματικό ταμείο» (ΔΝΤ) είχε προτείνει ένα διαφοροποιημένο πακέτο με χαμηλότερο επιτόκιο και ρύθμιση του χρέους. Σήμερα, μια τέτοια αντιπαράθεση είναι αυτή τη φορά δημόσια, σε πρώτο πλάνο, με το ΔΝΤ να επιμένει ότι πρέπει μετά το PSI+ να γίνει «κούρεμα» και του χρέους που έχουν τώρα στα χέρια τους οι εθνικές τράπεζες και οι χώρες ( OSI ), και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αναβάλουν κάτι τέτοιο για αργότερα, διστάζοντας να προχωρήσουν σε κινήσεις που θα αντιμετώπιζαν οξεία πολεμική από λαϊκίστικες δυνάμεις στο εσωτερικό των χωρών τους. Οι λαϊκιστές και οι εξτρεμιστές, σε όποια χώρα και να βρίσκονται, κάνουν εξίσου κακού στην επίλυση των πραγματικών προβλημάτων.

Η εισαγωγή του ευρώ οδήγησε για μια αρχική ευδαιμονία, δεν αντιμετωπίστηκαν εγκαίρως οι αδυναμίες και οι δυσλειτουργίες που είχαν εντοπιστεί αλλά για λόγους κυρίως ιδεολογικούς δεν έγινε προσπάθεια να ξεπεραστούν μέσα από την νομισματική, φορολογική και οικονομική ενοποίηση. Όταν ξέσπασε η παγκόσμια κρίση, οι κυβερνήσεις βρέθηκαν αμήχανες σε μια κατάσταση που απαιτούσε βαθιές αλλαγές. Στη συνέχεια, και η ελληνική αλλά κι αυτή της ευρωζώνης απαιτούσαν εξέλιξη και μεγαλύτερη εμπλοκή των ευρωπαϊκών θεσμών, γρήγορες και κατάλληλες απαντήσεις στις επιθέσεις κερδοσκόπων, κανόνες που ρυθμίζουν την ανεξέλεγκτη αγορά και αποτρέπουν ανεύθυνες επιλογές τραπεζών ή και χωρών. Όμως, η Ευρώπη αντί να πάει μπροστά, σε μια κατεύθυνση περισσότερης Ευρώπης, επέστρεψε σε διακρατικές μορφές συνεργασίας, σε λιγότερη Ευρώπη, σε διαδικασίες λήψεις κρίσιμων αποφάσεων κυρίως μέσα από την επιβολή του διδύμου Μέρκελ-Σαρκοζί (Sarkozy), με πολύ αργούς μάλιστα ρυθμούς και σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που απαιτούνταν («πολύ λίγα, πολύ αργά»). Για μεγάλο διάστημα η Κομισιόν και ο πρόεδρος της περιθωριοποιήθηκαν, με προσβλητικό μάλιστα τρόπο. Εκτός παιχνιδιού έμεινε, για αρκετό καιρό, και το ΕΚ, ο μόνος ευρωπαϊκός θεσμός που έχει δημοκρατική νομιμοποίηση και θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο σε κοινωνικά άστοχα και αναποτελεσματικά μέτρα, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρωβουλευτές, όχι μόνο έχουν εκλεγεί με εντολή να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πολιτών αλλά κι έχουν συνεχώς απευθείας σχέση με διαφορετικούς φορείς καθώς και παραστάσεις από ολόκληρη την Ευρώπη.

Το ΕΚ παρέμενε εκτός παιχνιδιού γιατί δεν είχε θεσμικές αρμοδιότητες και δυνατότητες να παρεμβαίνει και να ελέγχει τις εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές, καθώς και τις πολιτικές που προωθεί η τρόικα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της κρίσης. Ο πολιτικός έλεγχος των εφαρμοζόμενων πολιτικών θα έπρεπε να βρίσκεται εδώ και καιρό στα χέρια του ΕΚ, με δεδομένο ότι τα εφαρμοζόμενα μέτρα είναι ιδεολογικά φορτισμένα, δεν είναι ουδέτερα, αντικειμενικά και «επιστημονικά» τεκμηριωμένα. Η συνταγή μοιάζει κοινή για όλες τις δημοσιονομικές «αρρώστιες»: εσωτερική υποτίμηση με κάθε κόστος, απορρύθμιση της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας, ιδιωτικοποιήσεις και πώληση κρίσιμων για την ευημερία και τη λειτουργία της κοινωνίας τομέων, όπως π.χ το νερό, ο σιδηρόδρομος κ.ά. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ουδετερότητα ή αντικειμενικά αναπόφευκτα μέτρα. Υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές προτάσεις και δεν μπορεί ένας υπάλληλος ή ένας επίτροπος να αποφασίζει μόνος του πολιτικές και μέτρα που είναι σε διαφορετική κατεύθυνση από ευρωπαϊκές πολιτικές ή δεν έχουν λάβει την υποστήριξη του ΕΚ, όπως απαιτείται στη βάση της « κοινοτικής μεθόδου » δηλαδή της συναπόφασης με το ΕΚ σε πολλές άλλες περιπτώσεις.

Τέτοια παραδείγματα είναι η πολιτική για την εξάλειψη της φτώχειας ή οι υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών σε κρίσιμους τομείς όπως πχ είναι το νερό. Σε ερώτηση που καταθέσαμε προς την Κομισιόν τέσσερις «πράσινοι» ευρωβουλευτές αναδείξαμε ένα τέτοιο θέμα: το άρθρο 345 της σύμβασης λειτουργίας της ΕΕ απαιτεί «ουδετερότητα» της Κομισιόν σε σχέση με τη μορφή (δημόσια ή ιδιωτική) των υπηρεσιών παροχής νερού. Και, όμως, ο αρμόδιος επίτροπος Όλι Ρεν (OlliRehn) και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικα παραβιάζουν αυτή την ουδετερότητα, προωθώντας και πιέζοντας για την ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο πλαίσιο των πολιτικών «αντιμετώπισης της δημοσιονομικής κρίσης».

Θα μπορούσε η Ελλάδα αντί να μετατραπεί σε «μαύρο πρόβατο» να αποτελέσει το επίκεντρο για την αναδιατύπωση κι εφαρμογή ενός νέου, αποτελεσματικού και δίκαιου ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Η ομάδα των «πράσινων» στο ΕΚ  το έχουμε θέσει ξεκάθαρα και πολύ δυνατά. Από την αρχή του 2012 έχουμε εντείνει τις προσπάθειες και παρέμβουμε στη βάση μιας τρίτης στρατηγικής -του «τρίτου δρόμου» για τη διάσωση της Ελλάδας με όρους αλληλεγγύης και δίκαιων μεταρρυθμίσεων, σε πλήρη συμβατότητα με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, σε πλήρη διαφοροποίηση από τις δυο κυρίαρχες σήμερα πολιτικές: αυτής του μονόδρομου, που θεωρεί ότι η ακολουθούμενη πολιτική είναι η μόνη λύση και της άλλης (που λειτουργεί συμπληρωματικά εκ των πραγμάτων) πολιτικής του «όχι σε κάθε αλλαγή», αναζήτηση του «εχθρού» που ευθύνεται για όλα τα κακά της μοίρας και της φυλής

Η πολιτική παρέμβαση των «πράσινων» -προσωπικά έχω άριστη συνεργασία με όλη την ομάδα των «πράσινων» ευρωβουλευτών και έχω εκπλαγεί με το ουσιαστικό ενδιαφέρον τους για την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα- φέρνει αποτελέσματα. Οι «πράσινοι» στο ΕΚ δουλεύουμε συστηματικά στη βάση ακριβώς αυτής της «τρίτης στρατηγικής» για ουσιαστική αλλαγή των πολιτικών που εφαρμόζονται σήμερα για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης. Η συμμετοχή Έλληνα ευρωβουλευτή στην ομάδα των «πράσινων» έχει απελευθερώσει μια μεγάλη δυναμική αλληλεγγύης προς την ελληνική κοινωνία. Με τις συνεχείς δηλώσεις των δύο συμπροέδρων μας, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ (DanielCohn-Bendit) και Ρεβέκκα Χαρμς (RebeccaHarms), με την υιοθέτηση μιας πολιτικής πρότασης επτά σημείων για αλλαγή της πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, με παρεμβάσεις στο θέμα των εξοπλιστικών δαπανών, της φοροδιαφυγής και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, της διάσωσης του συστήματος υγείας, την παροχή στην Ελλάδα οικονομικής βοήθειας μέσα από διαφορετικά εργαλεία αλλά και την διαμόρφωση ενός επενδυτικού πακέτου «πράσινων» κοινωνικών επενδύσεων, την εγγύηση των ελληνικών συνόρων από την ΕΕ για να μειωθούν δραστικά οι στρατιωτικές δαπάνες, την παροχή άμεσης ρευστότητας και οικονομικής βοήθειας σε όσους έχουν πράγματι ανάγκη και κυρίως τους ανέργους και τους νέους...

Με πρωτοβουλία μάλιστα των «πράσινων» και σε συνέχεια των παρεμβάσεων μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το ΕΚ αναμένεται να πάει ένα βήμα πιο μπροστά σε θεσμικό επίπεδο: οι πρόεδροι των τεσσάρων σημαντικότερων πολιτικών ομάδων («ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα», «σοσιαλιστές και δημοκράτες», «πράσινοι» και «φιλελεύθεροι») υιοθέτησαν μεταξύ άλλων στο σχέδιο ψηφίσματος που θα κατατεθεί στη σύνοδο της ολομέλειας του ΕΚ στις 24-28/10 κοινή πολιτική τοποθέτηση για την ανάγκη οι θέσεις που υποστηρίζει ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικα να έχουν την έγκριση και έλεγχο του ΕΚ, να έχει ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικα την έγκριση του ΕΚ και να μπορεί το θεσμικό αυτό όργανο να καταψηφίζει τις θέσεις της τρόικα ή/και να απορρίπτει τον εκπρόσωπό της Κομισιόν.

Σημαντική φυσική παρουσία «πράσινων» ευρωβουλευτών στην Ελλάδα είχαμε από την αρχή της κρίσης, αλλά από τον Μάρτιο 2012 η παρουσία των ευρωπαίων «πράσινων» ευρωβουλευτών έχει αποκτήσει άλλη δυναμική, ως έμπρακτη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας αλλά και πλήρη και δημιουργική συνεργασία μαζί μου όλης της ομάδας των «πράσινων». Μια ισχυρή παρουσία ξεκίνησε με τη επίσκεψη, μετά από πρόσκλησή μου, των δυο συμπροέδρων της ομάδας μας Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Ρεβέκκα Χαρμς.  Όμως στις 9-11 Νοεμβρίου πάνω από είκοσι ευρωβουλευτές, οι συμπρόεδροι της ομάδας των «πράσινων» στο ΕΚ, «πράσινοι» βουλευτές σε εθνικά κοινοβούλια, κάποιοι «πράσινοι» υπουργοί και 350-500 στελέχη των «πράσινων» από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες  θα βρεθούν στην Αθήνα  για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην ελληνική κοινωνία και ταυτόχρονα να απαιτήσουν την ανάδειξη της Ευρώπης της κοινωνικής αλληλεγγύης.

1. ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και περισσότερη Ευρώπη για την Ευρώπη
2. αναζωογόνηση της οικονομίας, μέσω κυρίως της στροφής της σε «πράσινη» κατεύθυνση, προώθησης μορφών κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων και ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με άμεσο στόχο επίσης την δημιουργία θέσεων εργασίας, ώστε να μειωθεί δραστικά η μακροχρόνια ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός

3. εξισορρόπηση της βίαιης μείωσης μισθών, συντάξεων και κοινωνικών υποδομών με στοχευμένη ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης, υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος και αναδιοργάνωση των κοινωνικών πολιτικών και των υπηρεσιών περιβάλλοντος ώστε να γίνουν αποτελεσματικές για τον πολίτη και να στηρίζουν ουσιαστικά όσους βρίσκονται πλέον στα όρια επιβίωσης

4. ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής, κλιματικής και κοινωνικής διάστασης σε όλες τις πολιτικές και τις αποφάσεις και ανάπτυξη ενός συμμετοχικού, δημοκρατικού, πολιτικού μοντέλου.  
   
   

«Συγνώμη, λάθος…» από το ΔΝΤ. Αλλά ένα τόσο καθοριστικό λάθος!

Τα μέτρα που προωθεί η τρόικα στην Ελλάδα, βασίστηκαν σε λάθος υποθέσεις και οδήγησαν σε αύξηση του χρέους και επιδείνωση της κρίσης, δείχνουν μελέτες του ΔΝΤ και της Κομισιόν. Σε συνέντευξη τύπου που έδωσε την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, τόνισε πόσο σημαντική είναι αυτή η παραδοχή από το ΔΝΤ.

Η ελληνική κρίση

Η συνταγή

Τα νούμερα δεν βγαίνουν

Συγνώμη λάθος… που όμως δεν οδηγεί σε αλλαγή της συνταγής

H δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου:

«Η αναφορά του ΔΝΤ ότι μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί λάθος προϋποθέσεις είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας για το Ελληνικό πρόγραμμα. Αποκαλύπτει τον «ένοχο» για την αστοχία των προβλέψεων, αφήνει ως μόνη ελπίδα για την επιτυχία των μέτρων λιτότητας έναν και μοναδικό – σημαντικό, αλλά μεν αλλά μη μετρήσιμο παράγοντα -, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Οι εκθέσεις αλλά και η έμμεση ομολογία του Επιτρόπου Όλι Ρεν ότι η λιτότητα δεν οδηγεί από μόνη της στην έξοδο από την κρίση, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να ανοίξει πολιτική συζήτηση σε τρεις βασικούς άξονες:

1. Ενίσχυση της οικονομίας. Είναι άμεση ανάγκη η αλλαγή της τακτικής αντιμετώπισης του χρέους και η εφαρμογή ενός προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και του επενδυτικού περιβάλλοντος για κοινωνικά-περιβαλλοντικά υπεύθυνες επενδύσεις καθώς και για ευρείας κλίμακας χρηματοδότηση και ενίσχυση της απασχόλησης (πράσινες κοινωνικές επενδύσεις και απασχόληση νέων). Το έχουμε υποστηρίξει έντονα οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο και εμείς δουλεύουμε ένα αναλυτικό σχέδιο με προτάσεις σε 7 σημαντικούς οικονομικούς τομείς. Αλλά μια εναλλακτική οικονομική πρόταση πρέπει να ξεκινήσει από την κοινωνία, από τα κάτω, και να εμπλακούν σε αυτό άμεσα οι φορείς της αυτοδιοίκησης, τα περιφερειακά συμβούλια και οι επαγγελματικοί – κοινωνικοί φορείς. Η αποτελεσματικότητα της αύξησης δαπανών προβλέπεται, έπειτα από μακρά περίοδο ύφεσης και δεδομένης της βελτίωσης των μεγεθών που σχετίζονται με το δομικό έλλειμμα, να είναι πολλαπλάσια θετική (ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής να είναι μεγαλύτερος του 2) και να επηρεαστούν θετικά το ΑΕΠ, η αξιοπιστία της οικονομίας, η απασχόληση ποσοτικά και ποιοτικά, ο ρυθμός μείωσης του χρέους, ώστε να επιτευχθεί η δημοσιονομική εξυγίανση με διαφορετικές πολιτικές.

[1] IMF WEO October 2012, http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2012/02/pdf/text.pdf

[2] Fiscal report-April 2012, http://www.imf.org/external/pubs/ft/fm/2012/01/pdf/fm1201.pdf

[3] IMF WP/12/190 “Successful Austerity in the United States, Europe and Japan”, p.23, http://www.imf.org/external/pubs/ft/wp/2012/wp12190.pdf

[4] “The main finding, based on data for 28 economies, is that the multipliers used in generating growth forecasts have been systematically too low since the start of the Great Recession, by 0.4 to 1.2, depending on the forecast source and the specifics of the estimation approach. Informal evidence suggests that the multipliers implicitly used to generate these forecasts are about 0.5. So actual multipliers may be higher, in the range of 0.9 to 1.7.”

[5] European Commission, European Economy, Economic Papers 460|July 2012, “Fiscal multipliers and public debt dynamics in consolidations”, http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/economic_paper/2012/pdf/ecp460_en.pdf

[6] “Comparing the critical multipliers given in Table 3 with the results of literature referred to in Section 2 indicates that Greece is the only country where short-run debt increases could be observed even in normal times and if consolidation is balanced”

[7] http://www.capital.gr/related_files/economyandmarkets-fiscal%20multipliers.pdf

[8] http://krugman.blogs.nytimes.com/2012/10/11/the-imf-and-the-gop/, http://krugman.blogs.nytimes.com/2012/10/09/deleveraging-shocks-and-the-multiplier-sort-of-wonkish/

[9] http://ftalphaville.ft.com/2012/10/09/1199151/its-austerity-multiplier-failure/

[10] http://www.huffingtonpost.co.uk/ann-pettifor/imf-austerity-_b_2004700.html

Αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων αποτελούμενη από τον Νίκο Χρυσόγελο, τον Κώστα Παπακωνσταντίνου (Περιφερειακό Σύμβουλο με την Οικολογική Δυτική Ελλάδα), τον Γιώργο Κανέλλη και τον Γιάννη Δημητρίου επισκέφθηκε το Κοινωνικό Παντοπωλείο Μεσολογίου. Για να στηρίξουν την προσπάθεια, οι ΟΠ προσέφεραν με το ποσό των 2000 ευρώ. Το ποσό προέρχεται από το Ταμείο Ενίσχυσης της Κοινωνίας των Πολιτών από το οποίο ενισχύονται κοινωνικές δραστηριότητες και στο οποίο συμμετέχει οικονομικά ο Νίκος Χρυσόγελος με το 50% του μισθού του ως ευρωβουλευτή καθώς και το κόμμα των ΟΠ.

Από τον Φεβρουάριο 2012 έχουν ενισχυθεί  με ποσά που προέρχονται από τον μισθό του ευρωβουλευτή: το Κοινωνικό Κέντρο Θεσ/νίκης, το Ίδρυμα Κολυμπίων, το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δωδεκανήσου, το Κοινωνικό Παντοπωλείο Ρόδου, οι απεργοί του Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών Ηρακλείου Κρήτης, το Περιφερειακό Πολυιατρείο Σίφνου, οι Εθελοντές για φυσικό Περιβάλλον και Πολιτισμό καθώς και το Κοινωνικό Παντοπωλείο Μεσολογγίου.

Με βάση τον προσωπικό κώδικα δεοντολογίας, ο Νίκος Χρυσόγελος (όπως εξάλλου και ο Μιχάλης Τρεμόπουλος που διετέλεσε ευρωβουλευτής των ΟΠ τα πρώτα 2,5 χρόνια) δεν πήρε αυτοκίνητο ούτε αστυνομικό που παρέχει η ελληνική βουλή. Επίσης, έχει επιλέξει να  ταξιδεύει με τον πιο οικονομικό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το κόστος εισιτηρίων καλύπτεται από δημόσιους πόρους (ασχέτως αν το κόστος αναλαμβάνει το ευρωκοινοβούλιο).

Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος

Αθήνα 8-11 Νοεμβρίου 2012

( Ξενοδοχείο Κάραβελ, Λεωφόρος Βασιλέως Αλεξάνδρου 2)

Πάνω από 350 στελέχη, 28 ευρωβουλευτές, υπουργοί, βουλευτές και ηγέτες των Πράσινων θα βρεθούν στην Αθήνα στις 8-11 Νοεμβρίου για το Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ). Η απόφαση για τη διεξαγωγή του στην Ελλάδα είναι μια επιβεβαίωση της δέσμευσης των Ευρωπαίων Πράσινων για αλληλεγγύη προς την ελληνική κοινωνία και στήριξη των Ελλήνων Πράσινων.

Το πρόγραμμα του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ) έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προβάλλει την πρόταση των πράσινων για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Τονίζει, επίσης, τα σημαίνοντα θέματα για την ΕΕ αυτή την χρονική περίοδο. Ψηφιακά δικαιώματα, μετανάστευση, το μέλλον της ΕΕ και η πράσινη διέξοδος από την κρίση, τα θέματα που κυριαρχούν στις προγραμματισμένες ολομέλειες, τα εργαστήρια και τις παράλληλες ομάδες εργασίας.

Το Συμβούλιο θα ξεκινήσει με μια δημόσια συζήτηση την Παρασκευή 9 Νομεβρίου, ώρα 10.00 με θέμα “Οι πράσινες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη”. Συμμετέχουν ο Ντάνυ  Κον Μπεντίτ  και η Ρεμπέκα Χαρμς (συμπρόεδροι της Ομάδας των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο), o Νίκος Χρυσόγελος (ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων), η Μόνικα Φρασόνι (συμπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και ο Ζαν-Μαρκ Νολέτ (Αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση της Βαλλονίας/ Βέλγιο και υπουργός βιώσιμης ανάπτυξης, ενέργειας, δημόσιας διοίκησης και έρευνας).

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, στις 13.00, θα δοθεί συνέντευξη στα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ με τη συμμετοχή του Ντάνυ Κον Μπεντίτ (συμπροέδρου της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο), του Νίκου Χρυσόγελου (ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων), της Μόνικα Φρασόνι (συμπρόεδρου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και της Ζωής Βροντίση (συνεκπρόσωπου των Οικολόγων Πράσινων).

“Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Πρασινίζοντας της Ευρωπαϊκή Ένωση, κοινωνική Ευρώπη” θα συζητηθεί σε ολομέλεια το απόγευμα της Παρασκευής 9 Νοεμβρίου,  ώρα 16.00- 17.30. Τη συζήτηση συντονίζουν ο Φιλίπ Λαμπέρτς (ευρωβουλευτής και συμπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και η Μόνικα Φρασόνι (συμπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος).

Το Σάββατο 10/11, ώρα 11.15-13.00 θα διεξαχθεί συζητήση σε ολομέλεια με θέμα “Μετανάστευση στην Ελλάδα και την Ευρώπη: Συνεκτικές λύσεις και αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας” με τη συμμετοχή του Γιώργου Τσαρμπόπουλου (Επικεφαλής του Ελληνικού Τμήματος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες), της Γιούντιθ Σαρτζεντίνη (πράσινη ευρωβουλευτής), της Μαρίας Καλλή-Πίνιου (υποψήφια των Οικολόγων Πράσινων για την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, ακτιβίστρια σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων κι αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων). Συντονίζει η δημοσιογράφος Μαριλένα Κατσίμη.

Το Σάββατο 10/11, ώρα 16.30-18.00 οργανώνεται στρογγυλό τραπέζι με θέμα “Πράσινη άποψη για τις εξορύξεις στην Ευρώπη” με τη συμμετοχή των Reinhard Bütikofer, Αντιπρόεδρος της Ομάδας των Πράισνων στο Ευρωκοινοβούλιο, εισηγητές για το θέμα των πρώτων υλών στο Ευρωκοινοβούλιο, Jonas Eriksson, βουλευτής και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Βιομηχανίας και Εμπορίου στο Σουηδικό Κοινοβούλιο εκπροσωπόντας τους Σουηδούς Πράσινους, Borislav Sandov, συμπρόεδρος των Πράσινων - Zelenite (Βουλγαρία), Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Ευρωκοινοβούλιο (Ελλάδα), Oras Tynkkynen, Μέλος των Φιλανδών Πράσινων - Vihreät De Gröna.

Το Σάββατο 10/11, ώρα 18.30-20.00 θα συζητηθεί σε ολομέλεια το θέμα των ψηφιακών δικαιωμάτων μετά την απόρριψη της ACTA με τη συμμετοχή των Jan Philip Albrecht (γερμανός πράσινος ευρωβουλευτής), Eva Lichtenberger (αυστριακή πράσινη ευρωβουλευτής), εκπρόσωπος της οργάνωσης Bits of Freedom (Ολλανδία) και Jérémy Zimmermann, La Quadrature Du Net (Γαλλία).

Στο πλαίσιο του Συμβουλίου έχουν προγραμματιστεί εργαστήρια για τους νέους, τα δικαιώματα των εργαζομένων την εποχή της κρίσης, τα ψηφιακά δικαιώματα, τις κοινωνικές διαστάσεις του Green New Deal (Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία), την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών καθώς και για τρέχουσες εκστρατείες – δράσεις αλλά και τις ευρωεκλογές 2014. Το Υπάρχουν, επίσης, παράλληλες συνεδριάσεις του Διαβαλκανικού αλλά και του Μεσογειακού Δικτύου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, του Δικτύου Πράσινων Βουλευτών και του Δικτύου Πράσινων Αυτοδιοικητικών καθώς αντιπροσωπείας των Παγκόσμιων Πράσινων. Θα υπάρχει χωριστή συνάντηση των ηγετών των Πράσινων Κομμάτων καθώς και της ομάδας που θα συντονίσει την κοινή καμπάνια για τις ευρωεκλογές 2014.

Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων αλληλεγγύης προς την ελληνική κοινωνία ομάδα Ευρωβουλευτών και στελεχών των Ευρωπαίων Πράσινων θα συμμετάσχουν σε επισκέψεις σε δομές κοινωνικής αλληλεγγύης στην Αττική.

Αριθμός πράσινων στελεχών θα ταξιδέψει με το “πράσινο τρένο” μέχρι την Αθήνα http://europeangreens.eu/blogs/athens-express-blog-site

Δείτε τα βίντεο - μηνύματα για το Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος στην Αθήνα

http://www.youtube.com/watch?v=yvWEshOwv04&list=UUOE47vnMyzasHanZ5s_ZomA&index=2&feature=plcp

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα και τους τρόπους συμμετοχής/εγγραφή

http://europeangreens.eu/athens2012/councilevent

http://europeangreens.eu/athens2012/practicalinfo

Η αγγλική φόρμα http://europeangreens.eu/civicrm/event/register?id=28&reset=1

Η ελληνική http://europeangreens.eu/athens2012/node/6922

Δείτε επίσης: http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=3793

Ρεπορτάζ από τη δημοσιογράφο Μαρίνα Γιακουμάκη και συνέντευξη του Ν. Χρυσόγελου από το Στρασβούργο για το τηλεοπτικό κανάλι "Νεα Τηλεόραση Κρήτης".

Έγινε σαφέs στην ολομέλεια του ευρωπαικού κοινοβουλίου στο Στρασβούργο τη προηγούμενη εβδομάδα,ότι  οι αμφίσημεs δηλώσειs, οι διπλωματικοι ελιγμοι με την  τακτική ,που η ηγεσία της Ένωσης επέλεξε να διαχειριστεί τη Χρηματοπιστωτική κρίση και έν τέλει την κοινωνική κρίση στην Ευρώπη τα τα τελευταία 3 χρόνια δεν ικανοποιεί το κοινοβουλιο της Ευρώπης.  Η θέση των ευρωβουλευτών διεφάνει  και απο την τοποθέτηση των μελών του ευρωκοινοβουλίου που εξέφρασαν την δυσαρεσκειά τους για τις αποφάσεις του Ευρώπαικου συμβουλίου στισ Βρυξέλλεs για την τραπεζική εποπτεία με απώτερο σκοπό την πολιτική και οικονομική Ενωση.

Ωστόσο οι αναφορές στη Ελλάδα απο Μπαρόζο και Ρομπάι επανέλαβαν "μονότονα" τη στάση τηs κραταιάs Γερμανίας  για πιστή τήρηση του μνημονίου και των δεσμέυσεων που έχει αναλάβεί η χώρα μαs, αναγνωρίζοντας παράλληλα τις προσπάθειες του λαού τηs. Η  επικράτουσα άποψη πάντως  της ελληνικής αντιπροσωπείας  στο Στρασβούργο  θέτει υπο αμφισβήτηση την κατανόηση των αξιωματούχων αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι "είναι αδύνατο να αντιληφθεί την πίεση του ελληνικού λαού εάν δεν ζήσει και βιώσει την οικονομικη δυσπραγία των μεσαίων και  χαμηλών κοινωνικών εισοδηματικών στρωμάτων της κοινωνίας .

Συνεπώς η  ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης δεν μπορεί να εφαρμοστεί, όταν οι κοινωνικέs ανισότητες διευρύνονται και όταν μια χώρα ,όπως η Ελλάδα καλείται να προσαρμοστεί στα δημοσιονομικά μεγέθη ισχυρών οικονομιών της ευρωζώνης.

ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Η μείωση του προϋπολογισμού στην Ευρωπαική Ένωση δεν θα  αφήσει αλώβητη την κοινή αγροτική πολιτικη. Σε σύγκριση πάντως με τις  υπόλοιπες ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσειs φέρεται να οδεύει στη μικρότερη δυνατή μείωση, που δεν ξεπερνά το 5%.  

Oι ευρβουλευτές στο συνολό εκφράζουν τη δυσφορία τους για την καθυστερημένη αντίδραση τως Ένωσης με την Ελληνίδα αντιπρόεδρο Άννυ Ποδηματά να επισημαίνει σε παρέμβαση της στην Ολομέλεια ότι "χρειαζόμαστε ταχύτητα στιs αποφάσεις με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη και συνέπεια στη εφαρμογή".

ΦΟΡΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

Συνεχίζει να διχάζει η επιβολή του φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών για τον οποίο 11 χώρες έχουν αποφασίσει να υιοθετήσουν (αναμεσά τους και η Ελλάδα) καθώς οι ίδιες χώρες αξιώνουν την μείωση της συμμετοχής τους στο ενωσιακό προϋπολογισμό. Η ευρωβουλευτής Ρόδη Κράτσα μιλώντας στο σταθμό μας επεσήμανε ότι σχετικά με το  ΦΧΣ, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να εντείνει το φαινόμενο της αποχώρησης των μεγάλων επιχειρήσεων απο την χώρα μας, γεγονός που ήδη παρατηρείται λόγω των φορολογικών επιβαρύνσεων.

ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ" ΤΗΣ ΑΝΓΚΕΛΑ

Επίσης ο ευρωβουλευτής ης Γερμανίας Γιώργος Χατζημαρκάκης μιλώντας στην Νέα τηλεόραση Κρήτης διατύπωσε την δική του ερμηνεία για την αλλαγή στάσης της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην ελλάδα. Εκτόs του γεγονότος ,ότι η εκλογική αναμέτρηση στην Γερμανία, απαιτεί μια πιο ήπια αντιμετωπιση στην χώρα που "κτύπησε" πρώτη η η οικονομική κρίση, η Καγκελάριος Μέρκελ φέρεται να δέχθηκε πίεσειs απο τον πρωθυπουργο της Κίνας. Όπως υπογραμμίζει ο ευρωβουλευτής  των Φιλελευθέρων φέρεται να εξέφρασε τις επιφυλάξεις του για την πολιτική λιτότητας που ακολουθείται  στην Ευρωζώνη αλλά και παράλληλα τον προβληματισμό του στον ενδεχόμενο να δημιουργηθεί το φαινόμενο του Ντόμινο. Στην πραγματικότητα η Κίνα έχει αγοράσει μεγάλο αριθμό Ελληνικών ομολόγων ...

Η Ευρώπη με τραγικη καθυστέρηση αντιλαμβάνεται τα λάθη της και αγωνιά για την εξέυρεση προληπτικών μηχανισμών που θα "κατατροπώνουν"την όποια αθέμιτη πρακτική κερδοσκοπίας. Επίσης η συνεργασία  της με έναν διεθνή οργανισμό όπως  το ΔΝΤ με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα, κατεγράφεται ως ιστορική καθώς το παράδειγμα που δινεται για τις αδύναμες χώρες του Νότου κρίνεται ωs μια πολιτικη συνύπαρξη πουδεν πλήρει πολιτικούς κανόνες και έν τέλει το fair play.

Ο Δήμος Τήνου σε συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους διοργανώνουν Ανοικτή Διημερίδα ενημέρωσης και συζήτησης με θέμα: «Διαχείριση Απορριμμάτων & Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί» την Κυριακή 28 Οκτωβρίου στις 19:00 στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού και την Δευτέρα 29 Οκτωβρίου στις 19:00 στην Ενοριακή Αίθουσα Αγίου Ζαχαρία Καλλονής.

Ομιλητές:
- Νίκος Χρυσόγελος, Ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων - Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου: "Ολοκληρωμένη αποκεντρωμένη διαχείριση απορριμμάτων στα νησιά & απασχόληση"
- Χριστίνα Ευθυμιάτου, Χημικός Μηχανικός - Συντονίστρια Τοπικής Επιτροπής Οικολόγων Πράσινων, "Κομποστοποίηση οργανικών απορριμμάτων στο σπίτι, τη γειτονιά, το χωριό "
- Δημήτρης Πολιτόπουλος - Αρμάος, Αρχιτέκτονας - Μέλος Οικολόγων Πράσινων, "Πρωτοβουλία Τηνίων Πολιτών για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων με τη δημιουργία Κοινωνικού Συνεταιρισμού"
- Μαρία Σπαρτινού, Δρ. Βιολόγος, Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Κυκλάδων, "Ανακύκλωση & περιβαλλοντική εκπαίδευση"
- Δημήτρης Γρηγοριάδης, Εκπαιδευτικός, Μέλος των Εθελοντών για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό της Ρόδου "Συλλογή & ανακύκλωση χαρτιού στη Ρόδο".

Την ημερίδα θα προλογίσει ο Δήμαρχος, κ. Παναγιώτης Κροντηράς, με μια συνοπτική αναφορά στην υφιστάμενη κατάσταση της διαχείρισης των απορριμμάτων του νησιού και τον προγραμματισμό του Δήμου για την ολοκληρωμένη ανακύκλωση.

Τα εξαιρετικά ανησυχητικά αποτελέσματα που προέκυψαν από την καταγραφή πράξεων βίας, κατά τους πρώτους εννέα μήνες του 2012, παρουσίασε σήμερα το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας*, σε Συνέντευξη Τύπου σε μια κατάμεστη αίθουσα.

Το Δίκτυο, που εκτός από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) και την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Ε.Ε.Δ.Α.) περιλαμβάνει σήμερα 23 μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλους φορείς, κατέγραψε με βάση τις μαρτυρίες των ίδιων των θυμάτων 87 περιστατικά ρατσιστικής βίας εναντίον προσφύγων και μεταναστών από τον Ιανουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012. Περισσότερα από τα μισά αυτά περιστατικά συνδέονται με εξτρεμιστικές ομάδες που δρουν οργανωμένα και βάσει σχεδίου, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα ή οι μάρτυρες ανέφεραν ότι ανάμεσα στους δράστες αναγνώρισαν άτομα που συνδέονται με τη Χρυσή Αυγή. 

Ιδιαίτερα αυξημένη παρουσιάζεται η βιαιότητα των επιθέσεων που καταγράφηκαν, με χρήση όπλων όπως ρόπαλα, σιδηρολοστοί, γκλομπ, αλυσίδες, σιδηρογροθιές, μαχαίρια και σπασμένα μπουκάλια, ενώ έχει καταγραφεί η πανομοιότυπη χρήση μεγαλόσωμων σκύλων. Ειδική κατηγορία αποτελούν τα 15 περιστατικά όπου συνδέεται η αστυνομική με τη ρατσιστική βία.

Σύμφωνα με το Δίκτυο, το κυριότερο πρόβλημα που προέκυψε από την καταγραφή των περιστατικών είναι η αδυναμία ή απροθυμία των διωκτικών αρχών να καταγράψουν τα περιστατικά ρατσιστικής βίας και να προβούν σε επαρκή έρευνα και συλλήψεις, ή ακόμα και η αποθάρρυνση των θυμάτων ρατσιστικής βίας που στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων παραμονής να καταγγείλουν περιστατικά βίας στις αστυνομικές αρχές. 

Βάσει των συμπερασμάτων που προέκυψαν, τα μέλη του Δικτύου προχωρούν σε συγκεκριμένες προτάσεις προς την ελληνική πολιτεία (το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και το Υπουργείο Δικαιοσύνης) για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας.

Στην παρέμβασή του, ο Επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, κ. Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επισήμανε: «Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η επιστροφή στη βαρβαρότητα, η απαξία της ανθρώπινης υπόστασης, η αμφισβήτηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας και των μη διακρίσεων, η πρόκληση προς το Κράτος Δικαίου και τη  δημοκρατία από οργανωμένες ομάδες κρούσης που δρουν πλέον ως παρακράτος. Γι' αυτό και υπερασπιζόμενοι τα αυτονόητα για τους πρόσφυγες και μετανάστες (το δικαίωμα στη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια), υπερασπιζόμαστε τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλης της Ελληνικής κοινωνίας.»

Από τη μεριά του ο πρ. Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κ. Κωστής Παπαϊωάννου, έκρουσε των κώδωνα του κινδύνου: «Σήμερα σημαίνουμε συναγερμό γιατί η ρατσιστική βία και η νέα ναζιστική απειλή έχουν γενικευτεί  και απειλούν την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας.  Η ρατσιστική βία δεν στρέφεται μόνο κατά των μεταναστών αλλά κατά πολλών ομάδων του πληθυσμού και κατά της συνοχής της κοινωνίας.  Απευθυνόμαστε στην ελληνική κυβέρνηση και ζητάμε να αναλάβει τις ευθύνες της με πρώτη προτεραιότητα την εξάρθρωση των νεοναζιστικών κυκλωμάτων στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ.»

Αναφερόμενος στην εμπειρία των Γιατρών του Κόσμου (ΓτΚ) με θύματα ρατσιστικής βίας, ο Πρόεδρος της Οργάνωσης, κ. Νικήτας Κανάκης, τόνισε: «Τα ιατρεία των ΓτΚ αποτελούν σήμερα το έσχατο καταφύγιο για τρομαγμένους μετανάστες που στοχοποιούνται καθημερινά βιώνοντας βία, εξευτελισμό και φόβο. Η συμμετοχή μας στο Δίκτυο αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης που αρνείται να κλείνει τα μάτια σε ό,τι παρατηρεί.  Ενώνουμε σήμερα τη φωνή μας με όσους εναντιώνονται στον εκφασισμό της Ελληνικής κοινωνίας.  Οι ΓτΚ στέκονται απέναντι στη προσπάθεια χρησιμοποίησης της ανθρωπιστικής βοήθειας για την ανάδειξη πολιτικών μίσους που τροφοδοτούν τις ρατσιστικές επιθέσεις και επαναλαμβάνουμε, επιμένοντας σε αυτό, ότι απέναντι στο ‘μόνο για έλληνες’ εμείς αντιπαραβάλουμε το ‘όπου υπάρχουν άνθρωποι’

Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, κ. Μοαβία Αχμέτ, κατήγγειλε ότι δέχονται επιθέσεις τα αναγνωρισμένα σωματεία των μεταναστών, «το πιο νόμιμο κομμάτι τους, το βασικό κανάλι επικοινωνίας τους με το κράτος και την κοινωνία». Είπε επίσης πως οι μετανάστες φοβούνται πολύ, αναφέροντας ως παράδειγμα ότι η κοινότητα των Μαροκινών αναβάλλει τα μαθήματα αραβικών που γίνονταν στην Αθήνα, φοβούμενη τις επιθέσεις.

Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος κ. Μαριλένα Κατσίμη ενώ προβλήθηκε και βίντεο της Υ.Α.  με μαρτυρία θύματος ρατσιστικής επίθεσης.

Ολόκληρη η Συνέντευξη Τύπου μεταδόθηκε ζωντανά μέσω της ιστοσελίδας της Υ.Α. www.unhcr.gr, καθώς και της ανανεωμένης διαδικτυακής πλατφόρμας της Υ.Α. για την εκστρατεία ενημέρωσης «Και 1 θύμα ρατσιστικής βίας είναι πολύ!», www.1againstracism.gr.

Τα αποτελέσματα του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας για την περίοδο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2012 είναι διαθέσιμα στον παρακάτω σύνδεσμο: http://goo.gl/R9rey

*Το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2011 με πρωτοβουλία της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) και του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα (Υ.Α.). Συμμετέχουν οι παρακάτω μη κυβερνητικές οργανώσεις και φορείς που παρέχουν νομικές, ιατρικές, κοινωνικές ή άλλες υποστηρικτικές υπηρεσίες και έρχονται σε επαφή με θύματα ρατσιστικής βίας: Αίτημα, Αντιγόνη – Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, Άρσις, Γιατροί του Κόσμου, Διεθνής Αμνηστία, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου, Κέντρο Ημέρας «Βαβέλ», Κίνηση Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών /στριών (Πάτρα), ΛΑΘΡΑ; - Επιτροπή αλληλεγγύης στους πρόσφυγες Χίου, ΜETAδραση, Κέντρο Συμπαράστασης Παλλινοστούντων Μεταναστών - Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων, Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών, Ομάδα Νομικών για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών (Θεσσαλονίκη), Σύλλογος Ενωμένων Αφγανών, Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, i-RED Ινστιτούτο για τα Δικαιώματα, την Ισότητα και την Ετερότητα και PRAKSIS, καθώς και ο Συνήγορος του Πολίτη ως παρατηρητής. Στόχοι του Δικτύου είναι η καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας, η διατύπωση συστάσεων προς την πολιτεία, καθώς και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης.