Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε στις 12 Ιουνίου μια πολύ ισχυρή θέση για τις επερχόμενες διαπραγματεύσεις στον ΟΗΕ σχετικά με την Συνθήκη Εμπορίου Όπλων. Για περισσότερα από 10 χρόνια οι Πράσινοι πίεζαν υπερ της σύναψης μιας Συνθήκης για την ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου όπλων και το σημερινό ψήφισμα θα δώσει περαιτέρω ώθηση στις προσπάθειες της αντιπροσωπείες της ΕΕ  και στην προετοιμασία της για δύο εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων.

 

Το εμπόριο όπλων παραμένει γκρίζα ζώνη με περιορισμένη διεθνή ρύθμιση και διαφάνεια. Δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της ιδιότητας των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως μεγαλοπαραγωγών όπλων. Η συνεχιζόμενη κρίση στην Συρία αποδεικνύει πόσο αναποτελεσματικό είναι το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ όταν χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα επιθυμούν να προμηθεύσουν κάποιο καθεστώς με όπλα. Πράγματι, είναι εκτενέστερη η διεθνής νομοθεσία για την ρύθμιση του εμπορίου μπανάνας, παρά για όπλα, ενώ περισσότερες από 40 χώρες μέλη του ΟΗΕ δεν έχουν θεσπίσει κάποιο ρυθμιστικό πλαίσιο για τον έλεγχο της μεταφοράς όπλων. Την ίδια στιγμή 1.500 άνθρωποι σκοτώνονται καθημερινά σε εμπόλεμες ζώνες.

 

Γι’αυτό απαιτείται μια ισχυρή και εύρωστη συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών που θα απαγορεύει τις εξαγωγές στις περιπτώσεις που ενέχουν κίνδυνους παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Σύμφωνα με την Tarja Cronberg, ευρωβουλευτή και Ύπατη Εκπροσώπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, το ψήφισμα που υιοθετήθηκε θα καλύψει αυτή την ανάγκη. Οι Πράσινοι κατόρθωσαν να εισάγουν σημαντικές προτάσεις σχετικά με τους μηχανισμούς κατά της διαφθοράς και την εισαγωγή αγαθών διπλής χρήσης στην Συνθήκη για το εμπόριο όπλων. Αυτό αποτελεί εξέλιξη εξαιρετικής σημασίας, καθώς η διάκριση ανάμεσα σε στρατιωτική και πολιτική ασφάλεια είναι συχνά ασαφής. Τα περισσότερα από τα σχετικά προιόντα αποτελούνται από τα ίδια εξαρτήματα υψηλής τεχνολογίας.

 

Η ομάδα των Πράσινων δυστυχώς δεν κατόρθωσε να περάσει μια πολύ σημαντική τροποποίηση σχετικά με τον ρόλο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και την πρόσβασή τους στους μηχανισμούς εφαρμογής της Συνθήκης. Σχολιάζοντας σχετικά, μετά την ψηφοφορία, η Cronbergδήλωσε: «Η πρόσβαση των ΜΚΟ και του κοινού εν γένει σε ζητήματα όπως το εμπόριο όπλων είναι εξαιρετικής σημασίας και απαιτείται ενδυνάμωση όχι μόνο στο πλαίσιο της παγκόσμιας Συνθήκης για το εμποριο όπλων αλλά και στα πλαίσια της ΕΕ.

Απαράδεκτη η απόπειρα του Συμβουλίου για αποκλεισμό του Ευρωκοινοβουλίου από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων

 

 

Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ψήφισε πάνω σε δύο καίρια νομοθετικά ζητήματα που σχετίζονται με το απαλλαγμένο συνόρων σύστημα Schengen. Το πρώτο αφορά στην επαναφορά των συνοριακών ελέγχων (έκθεση Weber) και το δεύτερο την αξιολόγηση του  Schengen(έκθεσηCoehlο). Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας ακολούθησαν τις αμφιλεγόμενες αποφάσεις της περασμένης εβδομάδας από το Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών για το Σένγκεν. Και οι δύο εκθέσεις υπερψηφίστηκαν (47 υπέρ της έκθεσης Weber  και 44 υπέρ της έκθεσης Coehlo με 5 κατά).

 

Σχολιάζοντας το βασικό αποτέλεσμα των ψηφοφοριών και των συνεπειών τους, η εκπόσωπος της Ομάδας των Πράσινων/Ελεύθερης Συμμαχίας για ζητήματα Εσωτερικών Υποθέσεων, Tatjana Ždanoka, δήλωσε:

 

«Το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας στέλνει ένα μπερδεμένο μήνυμα για το Schengenκαι αποτυγχάνει στο να αντικρούσει πειστικά τις κινήσεις του Συμβουλίου των Υπουργών να αποδυναμώσουν το απαλλαγμένο συνόρων σύστημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

 

Στην έκθεση Weber για την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων, οι ευρωβουλευτές δεν υποστήριξαν τελικά την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ζητούσε όλες οι αποφάσεις για την επαναφορά συνόρων να λαμβάνονται σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο. Αντίθετα, μόνο μερικές περιπτώσεις θα λαμβάνονται έτσι (1). Σχολιάζοντας αυτό το κρίσιμο σημείο, η Tatjana Ždanoka είπε:

 

«Δυστυχώς η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών δεν ήταν διατεθειμένη να στηρίξει μια ξεκάθαρη προσέγγιση ευρωπαϊκού επιπέδου πάνω στο ζήτημα της επαναφοράς συνοριακών ελέγχων. Δεδομένης της διεθνικής φύσης του απαλλαγμένου συνόρων συστήματος Schengenείναι λογικό και θεμελιώδες οι αποφάσεις για επαναφορά συνοριακών ελέγχων να υπόκεινται σε έγκριση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να μην αφήνονται στις συχνά στενόμυαλες, εθνικές ιδιοτροπίες των κρατών μελών. Ενώ η Επιτροπή δεν ενέκρινε την αμιγώς εθνική προσέγγιση στους συνοριακούς ελέγχους που επιδιώχθηκε από το Συμβούλιο, δυστυχώς η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών δεν στήριξε την αμιγώς ευρωπαϊκή προσέγγιση, πράγμα που οι Πράσινοι θεωρούν ότι είναι απαραίτητο για την ακεραιότητα του συστήματος».

 

Στην έκθεση για την αξιολόγηση του Schengen(έκθεση Coehlo) οι ευρωβουλευτές ψήφισαν για να εγγυηθούν ότι η εφαρμογή του Schengenθα γίνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε σχέση με τη διαμάχη με το Συμβούλιο των Υπουργών, οι ευρωβουλευτές επέπληξαν το Συμβούλιο για την προσπάθειά του να αλλάξει τη νομική βάση των νομοθετικών προτάσεων ώστε να αποκλειστεί το Ευρωκοινοβούλιο από τη διαδικασία. Σχολιάζοντας αυτή την ψηφοφορία η Tatjana Ždanoka δήλωσε:

 

«Είναι σημαντικό ότι οι ευρωβουλευτές ψήφισαν για να στηρίξουν προτάσεις από την Επιτροπή που εξασφαλίζουν ότι η αξιολόγηση του Schengenστα κράτη μέλη γίνεται από την Επιτροπή. Η εφαρμογή του Schengenστα μέλη του έχει ευρύτερες επιπτώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και επομένως πρέπει να υπόκειται σε αξιολόγηση σε αυτό το επίπεδο. Η δόλια τακτική του Συμβουλίου να αλλάξει τη νομική βάση, σε αυτούς τους κανόνες είναι σκανδαλώδης και νομικά αμφισβητήσιμη. Αυτή η εξέλιξη δημιουργεί ένα νομικό προηγούμενο που υπονομεύει τη δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη συζήτηση σήμερα, οι ευρωβουλευτές έδειξαν ότι είναι αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν μετωπικά το Συμβούλιο αν δεν υποχωρήσει στις επιδιώξεις του. Το Ευρωκοινοβούλιο πρέπει να είναι ισχυρό στην υπεράσπιση του Schengenκαι της ευρωπαϊκής δημοκρατικής διαδικασίας».   

 

(1) Σε περιπτώσεις που κράτη μέλη επιθυμούν να επαναφέρουν συνοριακούς ελέγχους γιατί θεωρούν ότι υπάρχει απειλή για την εσωτερική ασφάλεια του κράτους μέλους, οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε περιπτώσεις  που κράτη μέλη επιθυμούν να επαναφέρουν συνοριακούς ελέγχους γιατί εκτιμούν ότι ένα γειτονικό κράτος μέλος δεν ικανοποιεί τις υποχρεώσεις του σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις του ως προς Schengen(πχ ως προς την ασφάλεια των συνόρων του), οι αποφάσεις λαμβάνονται σε ευρωπαικό επίπεδο.

Ανοιχτή επιστολή στον Επίτροπο Υγείας και Προστασίας Καταναλωτών John Dali

Η προεδρία της Δανίας απέτυχε την Δευτέρα 11 Ιουνίου στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει την επανεθνικοποίηση της επικύρωσης των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στην αντζέντα του Συμβουλίου. Η πρόταση παραχωρούσε αδικαιολόγητη ισχύ σε ιδιωτικές εταιρείες για την απευθείας διαπραγμάτευση με τις κυβερνήσεις των Κρατών Μελών και η Ομάδα των Πρασίνων / Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας εναντιώθηκαν σε αυτήν την προοπτική. Είναι διάχυτος όμως ο φόβος πως ο Επίτροπος Dalliθα χρησιμοποιήσει την απόρριψη της πρότασης αυτής προς όφελος μιας επίσπευσης εγκρίσεων για νέα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα. Ο Επίτροπος είχε ήδη απειλήσει τα κράτη μέλη πως θα κατέφευγε στην έγκριση νέων γενετικά τροποποιημένων προϊόντων για εμπορική ανάπτυξη εάν η συμφωνία για την επανεθνικοποίηση δεν μπορούσε να επιτευχθεί. Η Ομάδα των Πρασίνων / Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας του απήυθυνε επιστολή την Τρίτη παροτρύνοντάς τον να μην προχωρήσει σε αυτή την έγκριση. Μια τέτοια κίνηση θα έθετε σε κίνδυνο την εμπιστοσύνη του κόσμου στις υπηρεσίες επιστημονικού ελέγχου, που επί του παρόντος υπόκεινται σε αυστηρό έλεχγο για την περίπτωση της σύγκρουσης συμφερόντων, αλλά και στην ίδια την Επιτροπή.

Δείτε τα σχετικά κείμενα:

 

Περισσότερες πληροφορίες:

ArnaudApoteker, Υπεύθυνος εκστρατείας των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εισήγηση Νίκου Χρυσόγελου σε ημερίδα στις Βρυξέλλες 

 

Σε ευρωπαϊκή ημερίδα με θέμα την αποκεντρωμένη παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές και μέσα από νέες μορφές κοινωνικής-οικονομικής οργάνωσης όπως είναι οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, συμμετείχε, ως εισηγητής, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, την Τρίτη 19 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.

 

Η ημερίδα “Power to the people /Ενέργεια στους πολίτες: Μπορούν οι πολίτες να κατευθύνουν την μελλοντική ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης;” διοργανώθηκε, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Βιώσιμης Ενέργειας, στις Βρυξέλλες, από 3 Ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες που εκπροσωπούν εκατομμύρια πολίτες και ασχολούνται, ξεκινώντας από διαφορετική αφετηρία, με τα θέματα ενέργειας (Co-operatives Europe[1], Euro Coop[2] και CECONDHASHousing Europe[3]). Στόχος της ήταν να διερευνηθεί το κατά πόσο μπορεί να επηρεαστεί το ενεργειακό μοντέλο της Ευρώπης από τους πολίτες και το συνεταιριστικό μοντέλο παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ. Στην ημερίδα τοποθετήθηκαν κι αντάλλαξαν απόψεις διαμορφωτές της ενεργειακής πολιτικής στην Ευρώπη, ειδικοί σε θέματα ενέργειας, εκπρόσωποι συνεταιριστικών επιχειρήσεων και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος υπογράμμισε τη στενή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας και στις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Τόνισε ότι ένα άλλο ενεργειακό μέλλον είναι εφικτό αρκεί οι πολίτες – και στη χώρα μας - να πάρουν την πρωτοβουλία. Να μην μένουν στην οργή ή στο παράπονο. Να παρουν μέρος στην αλλαγή, όπως κάνουν εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη σήμερα, για να βελτιώσουν τα οικονομικά τους, να απεξαρτηθούν από τα ορυκτά καύσιμα και να κατευθύνουν εκείνοι την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης. Παρουσίασε τα βασικά πλεονεκτήματα του συνεταιριστικού μοντέλου, ένα μοντέλο που προωθεί τη συνεργασία, την υπευθυνότητα και τη δράση. Ανέφερε επιτυχημένα παραδείγματα κοινωνικών-συνεταιριστικών επιχειρήσεων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στην Ευρώπη, τονίζοντας τη δυνατότητα που έχουν να μετασχηματίζουν τις τοπικές οικονομίες και να καταπολεμούν αποτελεσματικά την ανεργία. Επικεντρώθηκε ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας κάνοντας μια ανασκόπηση των προβλημάτων που υπάρχουν για την προώθηση της κοινωνικής- συνεταιριστικής ιδέας στον ενεργειακό τομέα. Κατέθεσε προτάσεις που μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των δυσκολιών ειδικά σε χώρες του Νότου που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, δίνοντας έμφαση στη σημασία της διάχυσης των καλών πρακτικών μέσω της συστηματικής ανταλλαγής εμπειριών και καλών πρακτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο με εκπαιδευτικό και συμβουλευτικό χαρακτήρα. Τόνισε, επίσης, την ανάγκη κατεύθυνσης σημαντικού ποσοστού των ευρωπαϊκών πόρων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ταμείο Συνοχής) το διάστημα 2014-2020 για τη στήριξη ειδικά των κοινωνικών και συνεταιριστικών επιχειρήσεων ΑΠΕ δεδομένων των προβλημάτων ρευστότητας και του εξαιρετικά δυσοίωνου επενδυτικού κλίματος στην Ελλάδα και στις χώρες του Νότου γενικότερα (ο Νίκος Χρυσόγελος είναι ένας από τους αντιπροέδρους Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου κι έχει κάνει σειρά παρεμβάσεων προς αυτή την κατεύθυνση, μαζί με τους άλλους πράσινους ευρωβουλευτές).

 

«Η Ελλάδα της κρίσης χρειάζεται εναλλακτικές λύσεις για την οικονομία και την απασχόληση. Η ανάπτυξη της κοινωνικής – συνεταιριστικής – συμμετοχικής οικονομίας προσφέρει σήμερα εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε οικονομικούς τομείς που είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά σημαντικοί», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Νέοι άνθρωποι αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία μπορούν να συμμετάσχουν μέσα σπό τις μορφές αυτές οικονομικής, κοινωνικής και δημοκρατικής οργάνωσης της παραγωγής  σε δραστηριότητες αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της επαναχρησιμοποίησης κι ανακύκλωσης των απορριμμάτων, άμεσης σύνδεσης παραγωγών και καταναλωτών, οργάνωσης κοινωνικών υπηρεσιών, δημιουργίας χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών κα. Δίπλα μας, στην υπόλοιπη Ευρώπη, υπάρχουν πολύ σημαντικά δίκτυα κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων.  Μέσα από τον θεσμικό μου ρόλο ως ευρωβουλευτής αλλά και Περιφερειακός Σύμβουλος  προσπαθώ να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις ώστε να ξεπεραστούν τα σχετικά εμπόδια.  Η συμβολή, η εμπειρία και η συνεργασία με τα Ευρωπαϊκά συνεταιριστικά δίκτυα  θα είναι καθοριστική όχι μόνο για την αξιοποίηση υπαρχόντων καινοτόμων χρηματοδοτικών εργαλείων και πόρων από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία  αλλά και για την αποτελεσματική εξαπλωση αυτού το μοντέλου οικονομικής οργάνωσης μέσα από την ενημέρωση, ανταλλαγή εμπειριών και την τεχνικοοικονοική στήριξη παρόμοιων προσπαθειών στην Ελλάδα. Για το λόγο αυτό διοργάνωσα στις 8 Μαρτίου επίσκεψη ομάδας ενδιαφερομένων από την Ελλάδα στις Βρυξέλλες για να ενημερωθούν κι εξοικειωθούν με τέτοιες επιχειρήσεις. Για τον ίδιο λόγο, στο πλαίσιο και του θεσμικού μου ρόλου, διοργανώνεται σε συνεργασία με ένα σύνολο κοινωνικών φορέων, ένα τριήμερο εκδηλώσεων στις 6-8 Ιουλίου στην Αθήνα, με προσκεκλημένους από όλη την Ευρώπη με κεντρικό θέμα την κοινωνική οικονομία. Συμμετέχουν εκπρόσωποι συνεταιριστικών επιχειρήσεων για την ενέργεια – αλλά και γενικότερα σε άλλους τομείς, όπως η αγροτική παραγωγή και διακίνηση προϊόντων, οι κοινωνικές υπηρεσίες, η επαναχρησιμοποίηση κι κομποστοποίηση απορριμμάτων κα- αποτελεί βασικό άξονα. Οι δυνατότητες που προσφέρει το κοινωνικό - συνεταιριστικό μοντέλο για αναζωογόνηση της τοπικής οικονομίας και έξοδο από την πολύπλευρη κρίση είναι απολύτως πραγματικές. Αρκεί να συνεργαστούμε κι αρκεί να το πιστέψουμε!»     

 

(Ακολουθεί ολόκληρη η εισήγηση του Νίκου Χρυσόγελου)

 

Νίκος Χρυσόγελος

Ευρωβουλευτής,

Οικολόγοι Πράσινοι/ Ομάδα Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο

 

Αγαπητοί φίλοι, αγαπητές φίλες

 

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και για την ευκαιρία που μου δίνετε να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις για την αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας καθώς και για τις κοινωνικές και συμμετοχικές επιχειρήσεις που βασίζονται στις ΑΠΕ. Πρόσφατα οργάνωσα κι εγώ μια ημερίδα στις Βρυξέλλες και η συμμετοχή εξαιρετικών ομιλητών όπως ο DirkVansintjan, συνέβαλε στο να έχει μεγάλη επιτυχία. 

 

Όπως είπε η MargitConrad, πρώην υπουργός Περιβάλλοντος στη Rhineland-Palatinate«Το μέλλον της ενέργειας θα είναι αποκεντρωμένο». Όντας Οικολόγος όλη μου τη ζωή, έχω αγωνιστεί για την αποκέντρωση των υποδομών γενικά, για να πείσω για τη σημασία της ενεργοποίησης των πολιτών στην προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος αλλά και γενικότερα για τον ενεργό ρόλο που πρέπει να έχουν οι πολίτες στη διαμόρφωση του μέλλοντός τους.  Επομένως δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με την MargitConradσχετικά και με την αποκέντρωση της ενεργειακής παραγωγής. Όμως, η αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας με χρήση ΑΠΕ δεν βασίζεται μόνο σε μια οικολογική θεώρηση των πραγμάτων αλλά και σε σημαντικές αλλαγές στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο για την ενέργεια καθώς και στην κοινή λογική!

 

Είναι προφανές πως η εφαρμογή της αποκεντρωμένης παραγωγής ενέργειας συνδυάζεται άριστα με τις κοινωνικές και συμμετοχικές επιχειρήσεις, οι οποίες παρουσιάζουν μια σειρά από πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τον κεντρικά ελεγχόμενο τρόπο παραγωγής ενέργειας. 

 

Πλεονεκτήματα των κοινωνικών και συμμετοχικών επιχειρήσεων

 

1.     Κατ’αρχήν, οι συμμετοχικές εταιρίες αντιπροσωπεύουν έναν πιο δημοκρατικό τρόπο του επιχειρείν αφού κάθε μέλος έχει μία ψήφο.

 

2.     Επίσης η συμμετοχή πολιτών σε ένα έργο ΑΠΕ συμβάλλει στην αποδοχή του έργου από την τοπική κοινωνία. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου η καχυποψία κυριαρχεί εμποδίζοντας πολλές προσπάθειες προς την προόδο στον ενεργειακό τομέα και όχι μόνο.

 

3.     Το συμμετοχικό μοντέλο ενισχύει τις προσπάθειες κοινωνικής συνοχής αφού εξ’ορισμού φέρνει μαζί ανθρώπους για να πετύχουν έναν στόχο που ωφελεί όλους τους συμμετέχοντες. Αυτό πάλι μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, μια βασική συνέπεια της οποίας είναι η απομόνωση, η απογοήτευση και η απελπισία. Η κατάσταση έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα σε χώρες όπως η Ελλάδα  και πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολλαπλούς τρόπους.

 

4.     Το αποκεντρωμένο μοντέλο παραγωγής ενέργειας προσφέρει ανταγωνιστικές τιμές για τους καταναλωτές ενώ ταυτόχρονα συσχετίζεται και με μειωμένη κατανάλωση ενέργειας όπως δείχνουν τα στατιστικά δεδομένα της συμμετοχικής εταιρίας Ecopowerστο Βέλγιο όπου η συνολική κατανάλωση των πελατών της έπεσε κατά 25% σε 4 χρόνια. 

 

5.     Οι επενδύσεις σε συμμετοχικές εταιρείες ΑΠΕ συνοδεύονται από χαμηλό επενδυτικό ρίσκο.

 

6.     Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι συμμετοχικές εταιρείες που βασίζονται σε ΑΠΕ προσφέρουν πολύ σημαντικές δυνατότητες αναζωογόνησης των τοπικών οικονομιών κι δημιουργίας θέσεων εργασίας.

 

Η κατάσταση στην Ευρώπη και την Ελλάδα

 

Ένα πραγματικά θαυμάσιο παράδειγμα των ευκαιριών που προσφέρει η αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας στην αναζωογόνηση τοπικών οικονομιών είναι το Γκίσινγκ της Αυστρίας. Το Γκίσινγκ μεταμορφώθηκε από ένα χωριό 500 κατοίκων με μηδενική βιομηχανία, μικρής κλίμακας αγροτική παραγωγή, ελλιπείς υποδομές συγκοινωνιών, υψηλά επίπεδα ανεργίας και υψηλούς ρυθμούς μετανάστευσης, σε μια κωμόπολη με 3764 κατοίκους, 1100 νέες θέσεις εργασίας και 50 νέες εταιρίες. Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως χάρη στη δημιουργία 3 μονάδων συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού και 4 μονάδων για θέρμανση, το καύσιμο των οποίων είναι η τοπικά παραγόμενη βιομάζα. Η μεταμόρφωση αυτή οδήγησε σε 71% αυτάρκεια σε θερμότητα και ηλεκτρισμό συνολικά, πράγμα που συντέλεσε στην προστασία των πολιτών του Γκίσινγκ από τις αυξανόμενες τιμές πετρελαίου.

 

Στη Γερμανία επίσης τα νέα είναι ενθαρρυντικά καθώς 430 νέες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στους τομείς της ενέργειας, του περιβάλλοντος και του νερού δημιουργήθηκαν την πενταετία 2006-2011, ενώ ο ρυθμός αύξησης των πελατών της  Ecopowerστο Βέλγιο είναι εντυπωσιακός αφού μόλις σε 1 χρόνο μεταξύ 2010 και 2011 οι πελάτες αυξήθηκαν από 26600 σε 32000 (αύξηση 20%).

 

Όμως η κατάσταση δεν είναι ομοιόμορφα θετική σε όλη την Ευρώπη και εκεί είναι που πρέπει όλοι να ενώσουμε δυνάμεις και να συνεισφέρουμε. Ας δούμε ένα τυπικό παράδειγμα από τη χώρα μου, την Ελλάδα ενός επενδυτικού σχεδίου για αιολικά πάρκα ισχύος πάνω από 300 MWσε 4 νησιά της περιφέρειας του Ν. Αιγαίου. Αν αυτή η επένδυση πραγματοποιούνταν με τον «παραδοσιακό» τρόπο, οι τοπικές κοινωνίες θα είχαν μηδενική συνεισφορά στην επένδυση, όλα τα εξαρτήματα θα εισάγονταν, τα εργατικά θα καλύπτονταν εκτός των 4 νησιών, ενώ οι δήμοι (και μέσω αυτών οι τοπικές κοινωνίες) θα εισέπρατταν μόλις 1.7% των εσόδων από την πώληση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Κρήτη όπου σχεδιάζεται μια σειρά επενδύσεων ΑΠΕ ισχύος γύρω στα 1100 MW, χωρίς διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η φέρουσα ικανότητα του νησιού και χωρίς να υπλογίζονται οι επιπτώσεις στη βιοποικλότητα της Κρήτης. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η άδεια για το ξεκίνημα των έργων δόθηκε ελάχιστες μέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου από την υπηρεσιακή κυβέρνηση. Επομένως, παρά το ότι υπάρχουν συχνά υπερβολές, η εχθρικότητα των τοπικών κοινωνιών απέναντι σε τέτοιου τύπου επενδύσεις ΑΠΕ είναι σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένη. Το σύνδρομο NIMBYκυριαρχεί ακόμα κι όταν μιλάμε για ΑΠΕ, ακόμα κι όταν υπάρχουν αναλυτικές εκθέσεις που τεκμηριώνουν ότι το κόστος της κλιματικής αλλαγής για την Ελλάδα θα φτάσει στα αστρονομικά ύψη των 700 δις ευρώ, δηλαδή διπλάσιο από το δημόσιο χρέος πριν το κούρεμα.

 

Αυτή η κατάσταση, που ισχύει εδώ και χρόνια και επιδεινώθηκε εξαιτίας της κρίσης οδηγεί σε ένα οικονομικό και περιβαλλοντικό παράδοξο. Παρά το γεγονός ότι το Αιγαίο χωρίς την Κρήτη έχει σύμφωνα με μελέτες αιολικό δυναμικό που ξεπερνά τα 6000 MW, τα μη διασυνδεδεμένα νησιά καίνε μαζούτ και ντήζελ για να ηλεκτροδοτηθούν! Έτσι, τα ορυκτά καύσιμα  αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% του ενεργειακού μίγματος στα νησιά, πράγμα το οποίο κοστίζει περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στην εθνική οικονομία μόνο για τα εισαγόμενα καύσιμα και μη συμπεριλαμβάνοντας άλλα σχετιζόμενα έξοδα όπως τα κόστη εκπομπών CO2 ή τα κόστη συντήρησης και επισκευών των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.

 

Οι παρενέργειες των παράλογων επιλογών όμως, δε σταματούν εδώ δυστυχώς. Δεδομένου ότι το πετρέλαιο για την ηλεκτροδότηση κοστίζει τόσο πολύ, πληθαίνουν οι φωνές που υποστηρίζουν σθεναρά τη στροφή σε εκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Ακούγεται σαν τα παραδείγματα της Αλβανίας και της Ρουμανίας να μην έχουν πείσει ότι οι υδρογονάνθρακες δεν αποτελούν κάποιας μορφής πανάκεια για την ευημερία, σαν οι κίνδυνοι από ατυχήματα σαν αυτά του Κόλπου του Μεξικό ή της Βόρειας Θάλασσας, να μην είναι υπαρκτοί, ή σαν οι Ευρωπαικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας να μην έχουν υιοθετήσει τον Οδικό Χάρτη για την Ενέργεια 2050, σύμφωνα με την οποία η χρήση 100% ΑΠΕ ως το 2050 αποτελεί αποτελεί εφικτό στόχο.          

 

Οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις ΑΠΕ αποτελούν έναν πραγματικά εναλλακτικό τρόπο για να σπάσουν αυτό τον φαύλο κύκλο που οδηγεί από τη μία λάθος επιλογή στην άλλη. Δεν είναι μόνο θεωρητική ιδέα αλλά μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Η αφετηρία θα πρέπει να είναι ο ενεργειακός σχεδιασμός σε επίπεδο δήμων και περιφερειών. Σε αυτή την κατεύθυνση, ως Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου, πρότεινα ένα τέτοιο σχέδιο με έμφαση τις κοινωνικές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις ΑΠΕ και το Περιφερειακό Συμβούλιο την υιοθέτησε ομόφωνα. Παρόμοιες προσπάθειες έχουν ξεκινήσει στο δήμο Σίφνου που αποτελεί τον τόπο καταγωγής μου. Όμως όλα αυτά είναι βήματα τη στιγμή που στην Ελλάδα απαιτούνται άλματα. Και άλματα μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσα από τη συνεργασία. 

 

Τι πρέπει να γίνει

 

Κρίνοντας από την αλληλεπίδρασή μου με πολίτες αλλά και με ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η νο 1 προτεραιότητα για την ανάπτυξη των κοινωνικών-συνεταιριστικών επιχερήσεων ΑΠΕ είναι απλά η διάδοση της ιδέας! Οι άνθρωποι ακόμα απέχουν πολύ από τη συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων τέτοιου τύπου επιχειρήσεων και συνήθως παρουσιάζονται σε αυτούς τεμαχισμένα και προκατειλημμένα στοιχεία για τις ΑΠΕ γενικά. Παρόλα αυτά όμως η κατάσταση δεν είναι αναντίστρεπτη. Οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να ακούσουν αλλά χρειάζεται μια πιο αντικειμενική και πλήρης παρουσίαση όλων των στοιχείων. Είμαι αποφασισμένος προσωπικά να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις ώστε να ξεπεραστούν τα σχετικά εμπόδια που θα μετασχηματίσουν το NIMBYσε YIMBYγιατί είμαι πεπεισμένος ότι οι κοινωνικές-συνεταιριστικές επιχειρήσεις ΑΠΕ αντιπροσωπεύουν ένα πολύ ταιριαστό εργαλείο για οικονομική ευημερία, περιβαλλοντική προστασία και κοινωνική συνοχή ταυτοχρόνως.

 

Για να υπάρξει συγχρονισμός ανάμεσα στις περισσότερο και τις λιγότερο προχωρημένες χώρες της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα, χρειάζεται να συνδιαμορφώσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα μηχανισμό με εκπαιδευτικό και συμβουλευτικό χαρακτήρα κυρίως. Υπάρχουν αρκετά κοινά βήματα στη διαδικασία δημιουργίας μιας τέτοιας επιχείρησης όπως επίσης υπάρχουν και κοινοί χρηματοδοτικοί μηχανισμοί. Αυτή η γνώση πρέπει να μοιραστεί και όποια ομάδα πολιτών ενδιαφέρεται, πρέπει να έχει εύκολη πρόσβαση με μια τέτοια υπηρεσία είτε για να κάνει απλές ερωτήσεις, είτε για να αναζητήσει σε βάθος επιμόρφωση και εκπαίδευση.

 

Η χρηματοδότηση είναι προφανώς μια πολύ σημαντική παράμετρος στο χτίσιμο μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης ΑΠΕ. Παρά το ότι τα μερίδια των εταίρων ή χρηματοδότηση κεφαλαίου mezzanineείναι τρόποι συγκέντρωσης κεφαλαίου από τις τοπικές κοινωνίες για έργα που αφορούν τις τοπικές κοινωνίες, πολύ συχνά δεν επαρκούν και χρειάζεται επίσης και εξωτερική χρηματοδότηση.  Αυτό με τη σειρά του μπορεί να γίνει πολύ μεγάλο εμπόδιο ειδικά στις χώρες σε οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ρευστότητας. Ακόμα και αν οι τράπεζες επανακεφαλαιοποηθούν, δεν υπάρχει κάποιο ειδικό κίνητρο για να επενδύσουν σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις ΑΠΕ ειδικά στο τρέχον αβέβαιο διεθνές οικονομικό κλίμα που επικρατεί και δεδομένης της συχνά εχθρικής αντιμετώπισης των ΑΠΕ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας για παράδειγμα. Επομένως μια λογική λύση θα ήταν η στοχευμένη ανακατεύθυνση Ευρωπαικών Πόρων με στόχο να στηρίξουν κοινωνικές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις.

     

Για να απαντήσω λοιπόν απευθείας στο αρχικό αλλά καίριο ερώτημά σας σχετικά με το κατά πόσον οι πολίτες μπορούμε να καθορίσουμε το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης, η απάντησή μου είναι η εξής: Yes, wecan!...αν συνεργαστούμε.

 

Ευχαριστώ για την προσοχή σας! 


[1]           Δίκτυο “Συνεταιρισμοί Ευρώπης”: συμμετέχουν 90 συνεταιριστικές κοινωνικές επιχειρήσεις από 34 ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν 123.000.000 μέλη που συμμετέχουν σε 160.000 συνεταιριστικές επιχειρήσεις και προσφέρουν εργασία σε 5.400.000 ευρωπαίους πολίτες.

[2]                Euro Coop / Ευρωπαϊκή Κοινότητα των Καταναλωτικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων: Μέλη της είναι οι εθνικές οργανώσεις καταναλωτικών συνεταιρισμών σε 18 ευρωπαϊκές χώρες, που στεγάζει 4500 τοπικούς και περιφερειακούς συνεταιρισμούς, τα μέλη των οποίων ανέρχονται σε περισσότερα από 30.000.000 καταναλωτές.  Ο συνολικός τζίρος των συνεταιρισμών αυτών ανέρχεται σε 74 δις ευρώ, ενώ διαθέτουν σε λειτουργία 36.000 σημεία πώλησης και απασχολούν 450.000 εργαζόμενους.

[3]              CECODHAS Housing Europe. Δίκτυο Οργανισμών Κοινωνικής Κατοικίας Ευρώπης. Είναι η ευρωπαϊκή ομοσπονδία για τη δημόσια, συνεταιριστική και κοινωνική κατοικία, ένα δίκτυο 45 εθνικών και περιφερειακών ομοσπονδιών που όλες μαζί συγκεντρώνουν 41.400 δημόσιους, εθελοντικούς και συνεταιριστικούς προμηθευτές κατοικιών σε 19 χώρες. Όλοι μαζί διαχειρίζονται 27 εκατομμύρια σπίτια, περίπου το 12% όλων των υπαρχόντων κτιρίων στην ΕΕ.

“Σύμφωνα με δημοσιεύματα αλλά και ερωτήσεις δημοσιογράφων έμαθα ότι “συζητιέται” ή “συζητιόνταν” λίγο πριν ανακοινωθεί η σύνθεση της νέας κυβέρνησης το όνομά μου για να ...αναλάβω το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Μάλιστα γράφτηκε, αλλά και πολλοί δημοσιογράφοι μου τηλεφωνούν για να μάθουν αν αληθεύει, ότι “σύμφωνα με πληροφορίες από το ΠαΣοΚ, το όνομα του κ. Χρυσόγελου περιλαμβανόταν στη λίστα των προσώπων στα οποία ο κ. Βενιζέλος επρόκειτο να κάνει κρούση για υπουργοποίηση”.

 

Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι όσον με αφορά δεν μου έγινε παρόμοια πρόταση.  Είναι ενοχλητικό, βέβαια, να διαρρέουν διάφορες φήμες στα ΜΜΕ, χωρίς μάλιστα υπόσταση, επαλαμβάνοντας πρακτικές που ακολουθήθηκαν εξάλλου κι αμέσως μετά τις εκλογές του 2009. Υπενθυμίζω ότι οποιαδήποτε συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο, προϋποθέτει τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά συμφωνία σε ένα λεπτομερειακό πρόγραμμα μεταξύ πολιτικών φορέων. Τέτοια συζήτηση δεν έχει γίνει και δεν γίνεται μέσα σε μια μέρα.

 

Είχαμε επισημάνει και πριν τις εκλογές ότι οι Πράσινοι έχουν προτάσεις για διέξοδο από την κρίση και εργάζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στο Ευρωκοινοβούλιο για να υπάρξει ένα εναλλακτικό σχέδιο. Η λύση δεν βρίσκεται φυσικά στη συνέχιση της ίδιας ανόητης πολιτικής και της αδράνειας ή στην τυφλή αντιπαράθεση στις ακολουθούμενες πολιτικές χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις.Ως χώρα χρειάζεται να επεξεργαστούμε ένα συνεκτικό, εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση το οποίο θα έχει την υποστήριξη της κοινωνίας, θα προωθήσει κοινωνικά δίκαιες, ισορροπημένες κι αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα με ενίσχυση, όμως, παράλληλα της κοινωνικής συνοχής, αναζωογόνηση και μεταρρύθμιση της οικονομίας, δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα για τους νέους, ανασυγκρότηση της διοίκησης κι αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

 

Όσον αφορά σε εμένα προσωπικά, έχω επιλέξει να βοηθήσω την ελληνική κοινωνία, όσο μου αντιστοιχεί σε πολιτικό επίπεδο, όχι μέσα από την συμμετοχή μου σε ένα Υπουργείο, ακόμα κι αν μου γίνονταν μια τέτοια πρόταση, αλλά μέσα από την δουλειά μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε συνεχή διάλογο με τους επαγγελματικούς - κοινωνικούς φορείς και την αυτοδιοίκηση. Είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή γιατί η διέξοδος από την κρίση προϋποθέτει ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας στην διαμόρφωση των πολιτικών που την αφορά, ειλικρινή συνεργασία Ευρώπης και Ελλάδας και προώθηση κοινών ολοκληρωμένων ευρωπαϊκών λύσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα, στις υπόλοιπες χώρες του νότου αλλά και της Ευρωζώνης συνολικά. Μαζί με την Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο κάνουμε πράξη αυτές τις επιλογές και νομίζω ότι είμαστε πολύ πιο χρήσιμοι σε αυτές τις συνθήκες σε έναν τέτοιο ρόλο. 

 

Αν η νέα κυβέρνηση και το νέο Κοινοβούλιο κάνουν μεγάλη τομή στον τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και ανοίξουν τον δρόμο για ουσιαστική εμβάθυνση της δημοκρατίας, οι Πράσινοι έχουμε ρόλο να παίξουμε – ακόμα και χωρίς να συμμετέχουμε στην Βουλή ή στην κυβέρνηση - με κατάθεση αναλυτικών προτάσεων για την οικονομία, το φορολογικό σύστημα, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή, το περιβάλλον. Αναλαμβάνουμε μεγάλες πρωτοβουλίες ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προώθηση ενός συνεκτικού σχεδίου για μια ειρηνική “πράσινη επανάσταση” στην οικονομία που μπορεί να δώσει λύσεις και στα δημοσιονομικά προβλήματα. Χρειάζεται όμως πολιτική βούληση για βαθιές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα κι ανατροπή όσων οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία.

 

Μόλις λίγες μέρες πριν, είχα επισημάνει σε σχετική ανακοίνωση που αποτελούσε και πρόταση προς την κοινωνία, όχι κατά ανάγκη μόνο προς τα κόμματα:

“Μόνο αν συνεργαστούν Ελλάδα και Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα συμφωνηθεί και θα υλοποηθεί μπορεί να βρεθεί λύση στην κρίση. Πώς μπορεί, όμως, να διαμορφωθεί ένα τέτοιο εναλλακτικό σχέδιο; Η κατάλληλη μέθοδος είναι μέσω μεγαλύτερης συμμετοχής των πολιτών, των Περιφερειακών Συμβουλίων, των κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων στη διαμόρφωσή του. Την πρωτοβουλία μπορούν να πάρουν τα 13 Περιφερειακά Συμβούλια σε συνεννόηση με το Εθνικό Κοινοβούλιο ώστε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να έχουν διαμορωθεί από τα 13 Περιφερειακά Συμβούλια σε διάλογο με τους κοινωνικούς κι επαγγελματικούς φορείς και τους Δήμους Περιφερειακά Σχέδια Βιωσιμότητας, Πράσινης Οικονομίας, Κοινωνικής Συνοχής και Απασχόλησης 2012-2020. Στην συνέχεια, θα πρέπει να συγκλιθεί αμέσως μετά μια κοινή Συνέλευση του Εθνικού Κοινοβουλίου, των Ευρωβουλευτών και των Περιφερειακών Συμβούλων για να συγκροτηθεί το Εθνικό Σχέδιο Βιωσιμότητας, Πράσινης Οικονομίας, Κοινωνικής Συνοχής κι Απασχόλησης 2012-2020 που θα επιλύει παράλληλα και τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας με χρονικό ορίζοντα το 2016.

 

Οι Πράσινοι έχουμε προτείνει 7 συγκεκριμένες πολιτικές παρεμβάσειςπου θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη ρεαλιστική βάση για έξοδο από την κρίση σε συνεργασία με την Ευρώπη και στηρίζουν την μεθοδολογία δημοκρατικής διαμόρφωσης του εναλλακτικού σχεδίου: Η προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές κι αξίες, η διαμόρφωση ενός Πράσινου Επενδυτικού Πακέτου προς όφελος της απασχόλησης, της πραγματικής οικονομίας και των τοπικών κοινωνιών, η παράταση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη (το 2016 αντί για το 2014) σε συνδυασμό με μέτρα όπως η διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα,  η εξασφάλιση ευρωπαϊκής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα, η ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθεια να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για τις καταθέσεις ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων, σε συνδυασμό με την προώθηση της εφαρμογής κοινωνικά δίκαιης φορολογικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα καθώς και η στήριξη άμεσα των ΕλληνικώνΠεριφερειών και των Δήμων για την αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας, με απορρόφηση των υπαρχόντων ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και την κινητοποίηση συμπληρωματικών επενδύσεων.  

 

Όπως είχαμε δηλώσει στην κοινή συνέντευξη τύπου στα διεθνή κι ελληνικά ΜΜΕ, οΝτάνυ Κον Μπεντίτ, συν-πρόεδρος των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κι εγώ, παρουσιάζοντας την Τετάρτη 23/5, στο Στρασβούργο, την κεντρική φιλοσοφία των προτάσεων των Πράσινων: «Είναι γεγονός ότι η λιτότητα στην Ελλάδα έχει προχωρήσει πέρα από το όριο αντοχής μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται υπό καθεστώς σοκ. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πρέπει να υπάρξει πραγματική συζήτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου”. Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να είναι ένας σταθερός και ειλικρινής σύμμαχος σε μια τέτοια προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

 

 

 

 

Τετάρτη, 20 Ιουνίου 2012 21:49

Πρόσκληση σε εκδήλωση διαλόγου

Ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων και Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου Νίκος Χρυσόγελος, ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ και οι Οικολόγοι Πράσινοι Νοτίου Αιγαίου σας προσκαλούν στην εκδήλωση διαλόγου με θέμα:

 

“Κοινωνική οικονομία και κοινωνικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη:

μια πράσινη απάντηση στην κρίση και στην ανεργία”

 

 

την Παρασκευή 22 Ιουνίου, ώρα 18.00 στη Σύρο, στην αίθουσα Γ. Ρίτσος του Πνευματικού Κέντρου Ερμούπολης.

 

Σκοπός της εκδήλωσης, που αποτελεί μια ακόμη παρέμβαση μας για δημιουργικές προτάσεις διεξόδου από την πολύπλευρη κρίση που βιώνει η χώρα μας και η Ευρώπη, είναι να αναδειχθεί η σημασία της Κοινωνικής Οικονομίας στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου μέσα από πετυχημένα παραδείγματα νησιωτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων ή καινοτόμων δράσεων που επιχειρούνται στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στον τομέα των απορριμμάτων, στον αγροτικό και αγρο-τουριστικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα και στον τομέα της γυναικείας επιχειρηματικότητας.

 

Στην εκδήλωση θα παρευρεθούν εκπρόσωποι ευρωπαϊκών συνεταιριστικών επιχειρήσεων από τον τομέα της επαναχρησιμοποίησης – ανακύκλωσης – κομποστοποίησης απορριμμάτων, οι οποίοι θα βρίσκονται στη Σύρο από την προηγούμενη μέρα για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους σε παράλληλες εκδηλώσεις.

 

Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής: Βασιλική Νάκου – 2281081319, 6983903061

 

και στο mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την δημοκρατική διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου της χώρας από την κρίση:

 

“Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Δεν άλλαξαν παρά αριθμητικά τα ποσοστά των βασικών διεκδικητών της εξουσίας των εκλογών της 6ης Μαίου. Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ ή με όποιο άλλο κόμμα θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί και με βάση τα αποτελέσματα της 6ης Μαίου. Δυστυχώς, χάθηκαν στο μεταξύ άλλοι δυο πολύτιμοι μήνες, βάθυνε η διάλυση της διοίκησης και η κατάρρευση της οικονομίας, και εντάθηκε το πολωτικό κλίμα που δε βοηθάει στην διαμόρφωση των όρων αντιμετώπισης της πολύπλευρης κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα. 

 

Η δημουργία κυβερνητικού σχήματος με την ευρύτερη δυνατή δημοκρατική βάση θα έπρεπε να είναι μια συζήτηση σε προγραμματική βάση προεκλογικά. Ο σχηματισμός κυβέρνησης που θα έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν θα λύσει αυτομάτως τα προβλήματα της χώρας. Η λύση δεν βρίσκεται φυσικά στη συνέχιση της ίδιας ανόητης πολιτικής και της αδράνειας ή στην τυφλή αντιπαράθεση στις ακολουθούμενες πολιτικές χωρίς εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις. Οι πολίτες ανεξαρτήτως τι ψήφισαν στις εκλογές αντιλαμβάνονται, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, ότι χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα συνεκτικό, εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση το οποίο θα έχει την υποστήριξη της κοινωνίας, θα προωθήσει κοινωνικά δίκαιες, ισορροπημένες κι αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα με ενίσχυση, όμως, παράλληλα της κοινωνικής συνοχής, αναζωογόνηση και μεταρρύθμιση της οικονομίας, δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα για τους νέους, ανασυγκρότηση της διοίκησης κι αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

 

Όσοι προβάλλουν μια τυφλή σύγκρουση με την Ευρώπη ως την εναλλακτική λύση, απλώς επιδιώκουν να αξιοποιήσουν μικροκομματικά την οργή αλλά και τον φόβο των πολιτών. Δεν προσφέρουν λύση. Μόνο αν συνεργαστούν Ελλάδα και Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα συμφωνηθεί και θα υλοποηθεί μπορεί να βρεθεί λύση στην κρίση. Πώς μπορεί, όμως, να διαμορφωθεί ένα τέτοιο εναλλακτικό σχέδιο;

 

Η κατάλληλη μέθοδος είναι μέσω μεγαλύτερης συμμετοχής των πολιτών, των Περιφερειακών Συμβουλίων, των κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων στη διαμόρφωσή του. Την πρωτοβουλία μπορούν να πάρουν τα 13 Περιφερειακά Συμβούλια σε συνεννόηση με το Εθνικό Κοινοβούλιο ώστε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να έχουν διαμορφωθεί από τα 13 Περιφερειακά Συμβούλια σε διάλογο με τους κοινωνικούς κι επαγγελματικούς φορείς και τους Δήμους Περιφερειακά Σχέδια Βιωσιμότητας, Πράσινης Οικονομίας, Κοινωνικής Συνοχής και Απασχόλησης 2012-2020. Στην συνέχεια, θα πρέπει να συγκλιθεί αμέσως μετά μια κοινή Συνέλευση του Εθνικού Κοινοβουλίου, των Ευρωβουλευτών και των Περιφερειακών Συμβούλων για να συγκροτηθεί το Εθνικό Σχέδιο Βιωσιμότητας, Πράσινης Οικονομίας, Κοινωνικής Συνοχής κι Απασχόλησης 2012-2020 που θα επιλύει παράλληλα και τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας με χρονικό ορίζοντα το 2016.

 

Οι Πράσινοι έχουμε προτείνει 7 συγκεκριμένες πολιτικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη ρεαλιστική βάση για έξοδο από την κρίση σε συνεργασία με την Ευρώπη και στηρίζουν την μεθοδολογία δημοκρατικής διαμόρφωσης του εναλλακτικού σχεδίου: Η προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές κι αξίες, η διαμόρφωση ενός Πράσινου Επενδυτικού Πακέτου προς όφελος της απασχόλησης, της πραγματικής οικονομίας και των τοπικών κοινωνιών, η παράταση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη (το 2016 αντί για το 2014) σε συνδυασμό με μέτρα όπως η διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα,  η εξασφάλιση ευρωπαϊκής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα, η ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθεια να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για τις καταθέσεις ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων, σε συνδυασμό με την προώθηση της εφαρμογής κοινωνικά δίκαιης φορολογικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα καθώς και η στήριξη άμεσα των Ελληνικών Περιφερειών και των Δήμων για την αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας, με απορρόφηση των υπαρχόντων ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και την κινητοποίηση συμπληρωματικών επενδύσεων.  

 

Όπως είχαμε δηλώσει στην κοινή συνέντευξη τύπου στα διεθνή κι ελληνικά ΜΜΕ, ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ, συμπρόεδρος των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κι εγώ, παρουσιάζοντας την Τετάρτη 23/5, στο Στρασβούργο, την κεντρική φιλοσοφία των προτάσεων των Πράσινων: «Είναι γεγονός ότι η λιτότητα στην Ελλάδα έχει προχωρήσει πέρα από το όριο αντοχής μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται υπό καθεστώς σοκ. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πρέπει να υπάρξει πραγματική συζήτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου”. Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να είναι ένας σταθερός και ειλικρινής σύμμαχος σε μια τέτοια προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τετάρτη, 20 Ιουνίου 2012 20:03

ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 Άνοιγμα σε ενεργούς πολίτες, ανασυγκρότηση σε νέα βάση, καθαρή πράσινη, κοινωνική κι ευρωπαϊκή ταυτότητα

 

Δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την ανάγκη ανασυγκρότησης του πράσινου χώρου:

 

«Είναι σαφές ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους Πράσινους ήταν στις 17 Ιουνίου το χειρότερο δυνατόν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η πόλωση, η υιοθέτηση εύκολων “μηνυμάτων” στη συζήτηση, η οργή της κοινωνίας και η διάθεση τιμωρίας. Όπως όμως έδειξαν και τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα η οργή δεν θα προσφέρει βιώσιμη λύση αν δεν μετατραπεί σε συνειδητή διάθεση αλλαγών με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλων των πολιτικών, καταστάσεων και αξιών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία.

 

Σε κάθε εκλογική διαδικασία κρίνονται και οι επιλογές που γίνονται από κάθε κόμμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ειλικρινή τρόπο αλλά δραστικά και τα πολιτικά, οργανωτικά κι επικοινωνιακά λάθη των Οικολόγων Πράσινων που οδήγησαν σε αυτό το χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι πράσινες προτάσεις έχουν ευρύτερη υποστήριξη. Εκ των πραγμάτων, ο πράσινος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέα βάση, να ανοίξει σε ενεργούς πολίτες, να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη πράσινη, ευρωπαϊκή, κοινωνική ταυτότητα, ώστε να ανταποκρίνεται στην πράσινη δυναμική που αναπτύσσεται σταθερά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές του 2009 και μετά.

 

Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, οι πράσινες πολιτικές προτάσεις αποτελούν μια εναλλακτική λύση απέναντι στην κρίση και στην μονόπλευρη λιτότητα από την μία αλλά και στην εύκολη πολιτική της καταγγελίας και των εύκολων υποσχέσεων, όπως αποδεικνύουν η συστηματική δουλειά και η επιρροή της ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, η επιτυχία των Γερμανών Πράσινων σε όλες τις πρόσφατες εκλογές καθώς και η  εκλογή 18 βουλευτών των Γάλλων Πράσινων – Ευρώπη – Οικολογία (9 άνδρες και 9 γυναίκες) και η συγκρότηση για πρώτη φορά μιας ισχυρής πολιτικής ομάδας στην γαλλική εθνοσυνέλευση. 

 

Σύμφωνα με διαφορετικές έρευνες, τους Πράσινους θα μπορούσε να ψηφίσει εν δυνάμει το 30% της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν ο οργανωμένος πράσινος πολιτικός χώρος να συγκλίνει με τις απαιτήσεις κι πράσινες αξίες ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας. Η ανασυγκρότησή του πρέπει και μπορεί να είναι υπόθεση χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα νέων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και εκείνων που ζουν ήδη ή μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Πολιτών που έχουν κάνει βαθιές επιλογές ζωής κι αξιών, που αντιλαμβάνονται ότι οι πράσινες πολιτικές δεν είναι μιας χρήσης ούτε περιορίζονται στον χρονικό ορίζοντας κάποιας εκλογικής διαδικασίας αλλά αποτελούν προϋπόθεση για την επίλυση των δημοσιονομικών κι οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και τη μακροχρόνια ευημερία της κοινωνίας, την αποτροπή συσσώρευσης επιπλέον οικολογικού και κλιματικού χρέους που θα φορτωθούν, χωρίς να ευθύνονται, τα παιδιά μας».

 

 

Δημόσια ακρόαση: "Βιώσιμη συνδεσιμότητα νησιών και πράσινος μετασχηματισμός της ναυπηγικής βιομηχανίας"
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Βρυξέλλες, αίθουσα ASP A1G3

 

με τη συμμετοχή της Επιτρόπου Θαλάσσιων Υποθέσεων και Αλιείας Μαρίας Δαμανάκη

 

15.00 - 15.10: κ. Νίκος Χρυσόγελος, χαιρετισμός

Ενότητα 1 - Βιώσιμη συνδεσιμότητα νησιών

 

15.10 - 15.25: Jaroslaw Kotowski (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών TEN-T), Ευκαιρίες και προκλήσεις για την ανάπτυξη των θαλάσσιων αρτηριών της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

15.25 - 15.40: Szymon Oscislowski (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΓΔ Μεταφορών), Πρόγραμμα Marco Polo σχετικά με τις επιχορηγήσεις για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων.

15.40 - 15.55: Patrick Anvroin (Διάσκεψη των Περιφερειακών Παραθαλάσσιων Περιοχών -CPMR), Συστάσεις για την ενσωμάτωση των Ευρωπαϊκών νησιών στη πολιτική για τις θαλάσσιες αρτηρίες

15.55 - 16.10: Christian Pleijel (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μικρών Νησιών -ESIN), Βελτίωση των δημόσιων μεταφορών σε μικρά νησιά και νησιωτικές περιοχές: Προοπτικές και εμπόδια.
 
16.10-16.30: Συζήτηση

Ενότητα 2 - πράσινος μετασχηματισμός της ναυπηγικής βιομηχανίας

 

16.30-16.45: Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη (η ώρα της παρέμβασης θα οριστικοποιηθεί)

 

16.45 - 17.00: . Wolfgang Hehn (ΓΔ Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) Πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το πρασίνισμα της ναυπηγικής βιομηχανίας και τη μετατροπή των ναυπηγείων

17.00 - 17.15: Torsten Klimke (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΓΔ Μεταφορών), Ικανοποιώντας τη ζήτηση: η ανάγκη για πιο πράσινα πλοία.

 

17.15 - 17.30: Reinhard Lüken (Ένωση Ευρωπαϊκών Ναυπηγείων), Βελτίωση των τεχνολογικών προϊόντων και υπηρεσιών στο τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας.

 

17.30 - 17.45: Francisco del Castillo (Fundación SOERMAR), ΠρόγραμμαEco-Refitec.

 

17.45 - 18.00: Νικήτας Νικητάκος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Πράσινες υπεράκτιες κατασκευές: μια βιώσιμη προσέγγιση για τα Ευρωπαϊκά ναυπηγία.  

 

18.00 - 18.30: Συζήτηση

 

 

 

 

Δημόσια ακρόαση Βρυξέλλες, 27 Ιουνίου, 15.00 - 18.00
"Πράσινα λιμάνια, πράσινη ναυτιλία"
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αίθουσα A3G2



 

15.00 - 15.10: ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος (Greens / EFA), χαιρετισμός

1η Ενότητα - Πράσινα Λιμάνια

 

15.10 - 15.30: Patrick Verhoeven και Αντώνης Μιχαήλ (Γραμματεία ESPO), Πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θαλάσσιων Λιμένων (ESPO) για τα πράσινα λιμάνια.

Βέλτιστες πρακτικές περιβαλλοντικής διαχείρισης από Ευρωπαϊκά λιμάνια

 

15.30 - 15.45: Guy Janssens / Tessa Major, Λιμάνι Αμβέρσας (Βέλγιο)

 

15.45 - 16.00: Gun Rudeberg, Λιμάνι Στοκχόλμης (Σουηδία)

 

16.00 - 16.15: Rafael Company, Λιμάνι Βαλένθια (Ισπανία)

 

16.15 - 16.30: Συζήτηση

 

16.30 - 16.45: Διάλειμμα για καφέ

 

2η Ενότητα - Πράσινη ναυτιλία

 

16.45 - 17.00: Torsten Klimke (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΓΔ Μεταφορών), Βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ναυτιλία

 

17.00 - 17.15: Antoine Kedzierski (ΜΚΟ T&E), Άποψη των ΜΚΟ σχετικά με τη Πράσινη Ναυτιλία

 

17.15 - 17.30: John Maggs (ΜΚΟ Seas at Risk), Οι πολιτικές για Καθαρά Πλοία

 

17.30 - 17.45: Merijn Hougee (Clean Shipping Project), Δείκτης Καθαρής Ναυτιλίας Clean Shipping Index)

 

17.45 - 18.00: Συζήτηση