Πατήστε με το ποντίκι σας πάνω σε κάθε εικόνα για να την κατεβάσετε σε μορφή αρχείου pdf.

 

     
     
     
     
     
     
     
     
Παρασκευή, 01 Φεβρουαρίου 2013 18:45

Συνέντευξη του Jon Antonio Lekue

Ο εκπρόσωπος της Βασκικής Αριστεράς (Basque Abertzale Left) και της κίνησης Basque Peace Process, παραχώρησε συνέντευξη στην Βασιλική Γραμματικογιάννη και δημοσιεύτηκε στην Athens Voice.

 

Το θέμα της έντασης και της βίας στις κοινωνίες, είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Οι λαοί που έχουν πρόσφατες μνήμες από ένοπλες αντιπαραθέσεις αντιλαμβάνονται καλύτερα από όλους ότι η κλιμάκωση της βίας όχι μόνο δεν λύνει τα προβλήματα αλλά αντίθετα βαθαίνει το χάσμα στην κοινωνία και αφήνει πίσω της χιλιάδες νεκρούς. Μετά την Ιρλανδία και η χώρα των Βάσκων αναζητεί ειρηνική επίλυση του ζητήματος με τον τερματισμό του ένοπλου αγώνα από την ΕΤΑ αλλά και με την συνδρομή της Διεθνούς Κοινότητας. Ο εκπρόσωπος της Πατριωτικής Αριστεράς (Abertzale Left) Jon Antonio Lekue βρέθηκε στην Ελλάδα φιλοξενούμενος του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου και μίλησε στην Athens Voice για την ειρηνευτική διαδικασία στη χώρα των Βάσκων.

 

Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση της προσπάθειας για την ειρηνική επίλυση της Βασκικής σύγκρουσης;


Πριν από ένα περίπου χρόνο στη χώρα των Βάσκων πραγματοποιήθηκε ένα Διεθνές Συνέδριο με την συμμετοχή σπουδαίων προσωπικοτήτων της διεθνούς κοινότητας, την πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων και όλων των κοινωνικών δυνάμεων της χώρας των Βάσκων. Από το συνέδριο προέκυψε μια Διακήρυξη 5 σημείων για την επίλυση της σύγκρουσης. Η πιο σημαντική απαίτηση της Διακήρυξης ήταν ο τερματισμός του ένοπλου αγώνα , πράγμα που η ΕΤΑ έπραξε τρεις μέρες μετά την ολοκλήρωση του Συνεδρίου. Το δεύτερο σημείο της διακήρυξης καλεί τις Ισπανικές και Γαλλικές κυβερνήσεις να συμμετάσχουν σε εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις με την ΕΤΑ. Στο τρίτο σημείο επισημαίνεται ότι οι πολιτικές συγκρούσεις πρέπει να επιλύονται μόνο με την κοινωνική υποστήριξη, ενώ το τέταρτο σημείο αφορά τα κόμματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ρίζες της σύγκρουσης. Και τέλος ότι η Διεθνής Κοινότητα θα πρέπει να στηρίξει την όλη διαδικασία.

 

Από τους Ισπανούς η προσπάθεια αυτή αντιμετωπίζεται με εχθρότητα. Πως μπορεί να ανατραπεί αυτό το κλίμα;


Η Ισπανική κυβέρνηση αρνήθηκε να ανοίξει διάλογο με την ΕΤΑ για τις συνέπειες της σύγκρουσης και προσπάθησε να υποσκάψει και να μπλοκάρει τη διαδικασία. Τα τελευταία τρία χρόνια επιδιώκουμε να κινητοποιήσουμε την κοινωνία των πολιτών, ώστε υπάρξει κοινωνικός αγώνας. Στη συνέχεια να προχωρήσουμε σε διεθνή δράση χρησιμοποιώντας την διπλωματία και τα πολιτικά κόμματα. Είναι σημαντικό ότι η ειρηνική επίλυση είναι απαίτηση της πλειοψηφίας του Βασκικού λαού, οπότε πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα η Ισπανική κυβέρνηση θα μετακινηθεί από τις θέσεις της.

 

 

Το Ισπανικό Σύνταγμα δεν επιτρέπει την αυτοδιάθεση. Η Μαδρίτη ισχυρίζεται ότι το καθεστώς της αυτονομίας των Βάσκων εξασφαλίζεται από το Σύνταγμα. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ισπανική Κυβέρνηση αφ’ ενός μεν δεν θέλει να μεταβάλει την κατάσταση, αφετέρου δεν έχει εξουσιοδότηση να το κάνει. Πως μπορεί να λυθεί αυτή η αντιπαράθεση;

Προσπαθούμε να μαθαίνουμε από την διαδικασία που ακολουθείται σε ανάλογες περιπτώσεις. Η Καταλονία και η Σκωτία είναι πολύ σημαντικά παραδείγματα αφού υπάρχουν αρκετές ομοιότητες. Βρισκόμαστε κάτω από την ίδια κατάσταση με την διαφορά όμως ότι εκεί δεν υπάρχει βίαιη σύγκρουση και επιπλέον στην Καταλονία υπάρχει μια πλούσια αστική τάξη. Η περίπτωση της Καταλονίας ωστόσο δείχνει ότι η προσέγγιση της Ισπανίας δεν είναι καθόλου δημοκρατική απέναντι στη θέληση των Καταλονών για ανεξαρτησία. Οι ισπανικές αρχές μιλούν μόνο για μέτρα ασφαλείας και απαγορεύσεις. Καμία σχέση με την κατάσταση στη Σκωτία. Η Αγγλική κυβέρνηση παρότι είναι εντελώς αντίθετη με την ανεξαρτησία της Σκωτίας αναγνωρίζει το δικαίωμα των Σκωτσέζων στο να αποφασίσουν ελεύθερα. Εάν αποφασιστεί από την πλειοψηφία του κόσμου η ανεξαρτησία θα υπάρξουν συνέπειες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι η πρώτη φορά που η Ε.Ε αντιμετωπίζει τέτοια ζητήματα και θα πρέπει να αναπτύξει την μεθοδολογία επίλυσης τους.

 

Ένα μεγάλο θέμα είναι και οι Βάσκοι κρατούμενοι. Μπορούν να υπάρξουν διαπραγματεύσεις ειρηνικής επίλυσης με το θέμα να εκκρεμεί;


Φυσικά το θέμα των κρατουμένων κάνει τον διάλογο πιο δύσκολο. Αλλά δεν θεωρούμε ότι πρέπει να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις αν δεν απελευθερωθούν οι κρατούμενοι. Σε κάθε περίπτωση ο διάλογος πρέπει να συνεχιστεί. Κάποια μέρα η σύγκρουση θα τελειώσει και στην χώρα των Βάσκων θα υπάρξει ειρήνη. Τότε δεν θα υπάρχουν ούτε πολιτικοί κρατούμενοι ούτε εξόριστοι.

 

Η οικονομική κρίση τροφοδοτεί εθνικιστικές και αποσχιστικές τάσεις. Πιστεύεται ότι η Ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης θα μπορούσε να αποτελέσει λύση σε αυτά τα προβλήματα;


Θεωρητικά είναι ανοιχτή η συζήτηση για οποιαδήποτε δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα των λαών είναι σεβαστά. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στην Ευρώπη που πρεσβεύουν τις αρχές του Φεντεραλισμού. Πιστεύω ότι για να πετύχει ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει να υπάρχει κοινό αίσθημα των ευρωπαίων πολιτών. Η συζήτηση είναι ανοιχτή και είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.

 

_______________________

Δείτε επίσης :

 

Άρθρο του Νίκου Χρυσόγελου στο Διμηνιαίο περιοδικό Maritech News  

 

Η απεξάρτηση από τους εξοπλισμούς σχετίζεται επίσης με τις παρεμβάσεις σχετικά με τον σημαντικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας, αυτόν της ναυπηγοπισκευής, ο οποίος αντιμετωπίζει σήμερα βαθειά κρίση και υψηλά επίπεδα ανεργίας. Σε πρόσφατο άρθρο του  στο Διμηνιαίο περιοδικό Maritech News, T. 22, Νοέμβριος -Δεκέμβριος 2012, http://www.maritechnews.com, με τίτλο: "Προτάσεις αντιμετώπισης της ανεργίας στη ναυπηγοεπισκευή με στροφή στην πράσινη τεχνολογία", ο Νίκος Χρυσόγελος αναλύει ότι δεν είναι αποδεκτό η επιβίωση του κλάδου να εξαρτάται από συμβάσεις παραγωγικής πολεμικού υλικού. Δεν είναι λογικό και παραγωγικό στην Ελλάδα της κρίσης να σπαταληθούν (εθνικοί) πόροι για την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής. Υπάρχει εναλλακτική πρόταση προς πράσινη κατεύθυνση, που μπορεί να αναζωογονήσει τη ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας.

 

Παρατίθεται απόσπασμα του άρθρου με τα βασικά στοιχεία:

 

«Μια σειρά λαθών και στα άλλα ελληνικά ναυπηγεία αλλά και οι αλλαγές που έχουν συμβεί στον κλάδο την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως, έχουν οδηγήσει στη σημερινή βαθειά κρίση και σε υψηλά επίπεδα ανεργίας. Το τελευταίο διάστημα, συζητείται από την ελληνική κυβέρνηση η ενοποίηση των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. (Σκαραμαγκάς) με τη Νεώριο Ναυπηγεία Ελευσίνας, με στόχο τη συνέχιση της στρατιωτικοποίησης της βασικής παραγωγής των ελληνικών ναυπηγείων. Αν η ενοποίηση προχωρήσει, ισχυρίζονται όσοι υποστηρίζουν αυτή την προοπτική, δεν θα υπάρχουν εμπόδια για την κατασκευή φρεγατών FREMM πολλαπλών χρήσεων για τη Γαλλία και για τη συνέχιση της κατασκευής των υποβρυχίων τύπου 214.

 

Όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της κρίσης, είναι λογικό κι αποδεκτό  (που στον ένα ή στον άλλο βαθμό είναι υπεύθυνες για σημαντικό τμήμα του χρέους αλλά και τις διαφθοράς) ή, αντίθετα, πρέπει να στηριχθεί σε αλλαγές και δραστηριότητες που ανοίγουν το δρόμο προς το μέλλον;   Είναι γεγονός ότι, τουλάχιστον στο παρελθόν, τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα αντισταθμιστικά οφέλη δεν είχαν τεθεί κάτω από κάποιο σοβαρό έλεγχο.  Η απουσία διαφάνειας στις διαδικασίες και η άμεση επιρροή των πανίσχυρων λόμπυ οδήγησαν σε εκτεταμένη διαφθορά. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι προμήθειες δεν ανήκουν σε κάποια τυπική αγορά.

Ήδη ο πρώην υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη σύμβαση για τα υποβρύχια U-216 αλλά και πολλές άλλες υποθέσεις είναι σε φάση δικαστικής έρευνας. Είναι πιθανό στο άμεσα μέλλον να φωτιστούν περισσότερες υποθέσεις διαφθοράς, στις οποίες δεν εμπλέκονται μόνο Έλληνες πολιτικοί και στελέχη της διοίκησης αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να κινητοποιήσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Ένωση αφού είναι γνωστό ότι τα συμβόλαια πώλησης πολεμικού υλικού θεωρούνται διεθνώς ένας από τους κύριους υπεύθυνους διαφθοράς και μαύρου χρήματος.

Αλλά ακόμα κι αν όλα ήταν "καθαρά" στις προμήθειες πολεμικού υλικού, είναι αποδεκτό η επιβίωση ενός σημαντικού κλάδου της οικονομίας να εξαρτιέται από συμβάσεις παραγωγικής πολεμικού υλικού και την στρατιωτικοποίηση της παραγωγής; Δεν είναι τυχαίο ότι ο σημερινός ιδιοκτήτης των Ελληνικών Ναυπηγείων εκτός από τις στρατιωτικές παραγγελίες της Ελλάδας περίμενε για την ευόδωση της επένδυσής του να αναλάβει συμβόλαια με χώρες όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη κα. Η Αραβική Άνοιξη ανέτρεψε αυτά τα σχέδια.  

Εμείς, οι Οικολόγοι Πράσινοι, λέμε ότι υπάρχει ένας διαφορετικός δρόμος που μπορεί να αναζωογονήσει την οικονομία της χώρας, μεταξύ άλλων και την ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Τόσο προσωπικά, ως ευρωβουλευτής, όσο και γενικότερα οι Οικολόγοι Πράσινοι επεξεργαζόμαστε μια εναλλακτική πρόταση για τον κλάδο αυτό.  Θεωρούμε ότι δεν είναι λογικό και παραγωγικό να σπαταληθούν (εθνικοί) πόροι στο πλαίσιο μιας περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα.

Αντιθέτως, πόροι αλλά και συντονισμένη προσπάθεια πρέπει να κατευθυνθούν στην στροφή της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας προς πράσινη κατεύθυνση, όπως είναι εξάλλου η γενικότερη τάση σε ευρωπαϊκό, κι όχι μόνο, επίπεδο. Πολύ περισσότερο που, αν υπάρξει μια τέτοια επιλογή, μπορούν να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκοί και ιδιωτικοί πόροι.

Δουλεύουμε - και συνεχίζουμε να έχουμε ανοικτό διάλογο με φορείς σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο - για να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο διάσωσης και αναζωογόνησης του τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας που βασίζεται στην πράσινη παραγωγή και σε επενδύσεις στην πράσινη καινοτομία και τεχνολογία ύψους 3 δισ. Ευρώ. Οι πόροι θα μπορούσαν να προέλθουν τόσο από τα ευρωπαϊκά ταμεία όσο και από ιδιωτικά κεφάλαια και έξυπνα χρηματοδοτικά εργαλεία αλλά κυρίως από συνδυασμένες πολιτικές που αφορούν τόσο τον ενεργειακό τομέα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όσο και την ναυτιλία και κυρίως τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Μια τέτοια στροφή δεν αφορά μόνο στα Ελληνικά Ναυπηγεία αλλά και στα υπόλοιπα  ναυπηγεία, όπως το ΝΕΩΡΙΟ στη Σύρο, αλλά προσφέρει και μεγάλες ευκαιρίες  δραστηριοποίησης πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων,  κυρίως καινοτόμες και παρόχους υπηρεσιών υψηλής ποιότητας και τεχνογνωσίας, που θα μπορούσαν να παίξουν συμπληρωματικούς ρόλους προς μια τέτοια κατεύθυνση".

 

 

 
ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
Γραφείο ευρωβουλευτή Ν. Χρυσόγελου
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ - ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Πράσινη Στροφή της Ναυτιλίας, των Λιμανιών, της Ακτοπλοΐας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας. Ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών
IΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012
Το Ενημερωτικό Δελτίο, φίλες και φίλοι, προσφέρει μια συνοπτική ματιά σε όποιον και όποια ενδιαφέρεται να μάθει για όσα σημαντικά γίνονται στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και για το τι έκαναν εκεί οι Οικολόγοι Πράσινοι και ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος το διάστημα που πέρασε. Οι συνδέσεις σας παραπέμπουν σε αναλυτικότερα κείμενα και δελτία Τύπου, όπου μπορείτε να βρείτε σημαντικές πληροφορίες για θέματα που σας ενδιαφέρουν.

● Κυκλοφορήστε σε φίλους/ες αυτό το Δελτίο. Παρακινήστε τους/τις να εγγραφούν στο ενημερωτικό δελτίο μέσω της σχετικής δυνατότητας που υπάρχει στο site μας

● Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για να κάνετε κάποια παρατήρηση ή πρόταση ή να καταθέσετε κάποια ιδέα, στο e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

● Για τακτική ενημέρωση μπορείτε να εγγραφείτε στο RSS Feed των ανακοινώσεών μας.

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ "Πράσινη Στροφή της Ναυτιλίας, των Λιμανιών, της Ακτοπλοΐας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας. Ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών"
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η Ευρωπαϊκή διημερίδα για την "Πράσινη Στροφή της Ναυτιλίας, των Λιμανιών, της Ακτοπλοΐας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας. Ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών" καθώς και η επίσκεψη ομάδας 30 εκπροσώπων σχετικών με τα αντικείμενα ελληνικών επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων που διοργάνωσε την Τετάρτη 27 και Πέμπτη 28 Ιουνίου, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα Πράσινων
  Ποιοι συμμετείχαν στην διημερίδα
Εισηγητές στη διημερίδα ήταν εκπρόσωποι σχετικών διευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπρόσωποι ευρωπαϊκών ναυπηγείων, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θαλάσσιων Λιμανιών, ερευνητικών κέντρων καθώς και περιβαλλοντικών δικτύων. Την δεύτερη ημέρα, 28 Ιουνίου παρέμβαση έκανε επίσης η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας Μαρία Δαμανάκη. Οι παρεμβάσεις της διημερίδας περιέλαβαν τόσο το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο όσο και τις πιθανές πηγές και μηχανισμούς χρηματοδότησης για τις αναγκαίες μεταστροφές και εφαρμογές. Η ομάδα των 30 επισκεπτών από την Ελλάδα που προσκλήθηκε από τον Νίκο Χρυσόγελο για να συμμετάσχει στην ημερίδα αποτελείτο από εκπροσώπους επαγγελματικών ενώσεων κι εργαζομένων στον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο καθώς και φορέων της αυτοδιοίκησης από νησιωτικές περιοχές, διαχειριστές λιμανιών, ακαδημαϊκούς κι ερευνητές.
  Στόχος της διημερίδας
Στόχος της ευρωπαϊκής διημερίδας και της επίσκεψης της ελληνικής αντιπροσωπείας ήταν η συμβολή στη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πλάνου ανασυγκρότησης και πράσινης αναζωογόνησης των σχετικών κλάδων, αξιοποιώντας την πλούσια ευρωπαϊκή εμπειρία και καλές πρακτικές που ακολουθούνται σε άλλες χώρες.
  Γενικό συμπέρασμα
Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι το πρασίνισμα των πλοίων, των λιμανιών, των ναυπηγείων και της ναυτιλίας είναι τομείς που μπορούν να συμμετάσχουν σε μια πράσινη στροφή της οικονομίας που συνδυάζει την οικονομική δραστηριότητα με την καινοτομία, την κοινωνική και περιβαλλοντική υπευθυνότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η Ε.Ε. αναλαμβάνει σχετικές πρωτοβουλίες για το πρασίνισμα της ναυπηγικής βιομηχανίας και τη μεταστροφή των ναυπηγείων. Για να προωθηθούν λύσεις και στην Ελλάδα σπαιτείται η συμμετοχή όλων των φορέων που σχετίζονται με τους κλάδους υπό την ευρύτερη έννοια και συνεκτικός πολυεπίπεδος σχεδιασμός από τους ενδιαφερόμενους φορείς.
  Ναυτιλία, λιμάνια, ακτοπλοϊκά, ναυπηγεία στις νησιωτικές κοινωνίες και στη Μεσόγειο
Στον χαιρετισμό του στην έναρξη της πρώτης ημέρας της διημερίδας που επικέντρωσε στην “Πράσινη Στροφή της Ναυτιλίας και των Λιμανιών” (Τετάρτη 27/6), ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος (Ομάδα των Πράσινων) τόνισε την ύψιστη οικονομική και κοινωνική σημασία αλλά και τις σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον που έχουν η ναυτιλία και τα λιμάνια για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα για τις μεσογειακές χώρες και τις νησιωτικές κοινωνίες , έδωσε αναλυτικά στοιχεία για τον τομέα της ναυτιλίας στην Ελλάδα και αναφέρθηκε στις προοπτικές από το πρασίνισμα της ναυτιλίας. Στην δεύτερη μέρα της διημερίδας, που ήταν αφιερωμένη στη “Βιώσιμη Διασύνδεση των Νησιών και Πράσινη Στροφή των Ναυπηγείων” (Πέμπτη 28 Ιουνίου), ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος, διοργανωτής της διημερίδας, έδωσε έμφαση στον χαιρετισμό του στη ζωτική σημασία και τα οξυμένα προβλήματα της ακτοπλοΐας για την Ελλάδα, αλλά και την επείγουσα ανάγκη να βρεθούν λύσεις για τον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα στη χώρα, μέσα από την άρση των αντιπαραγωγικών απαγορεύσεων και τη δρομολόγηση μιας στροφής σε κατασκευές τμημάτων πράσινων τεχνολογιών.
  Πρασίνισμα λιμανιών
Εισηγητές ενότητας:Αντώνης Μιχαήλ (Γραμματεία ESPO), Πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θαλάσσιων Λιμένων (ESPO) για τα πράσινα λιμάνια. Βέλτιστες πρακτικές περιβαλλοντικής διαχείρισης από Ευρωπαϊκά λιμάνια Guy Janssens, Λιμάνι της Αμβέρσας (Βέλγιο) Gun Rudeberg, Λιμάνι Στοκχόλμης (Σουηδία) Rafael Company, Λιμάνι Βαλένθια (Ισπανία) Συμπέρασμα: Τα λιμάνια μπορεί να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές επιδόσεις τους, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη βιωσιμότητά τους μέσα από πιο υπεύθυνες σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες.
  Πρασίνισμα ναυτιλίας
Εισηγήσεις στην Ενότητα:
  1. Torsten Klimke (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Μεταφορών), με θέμα τη βιωσιμότητα –πρασίνισμα της Ευρωπαϊκής Ναυτιλίας και του τομέα Ναυπήγησης
  2. Antoine Kedzierski, εκπροσώπου της περιβαλλοντικής ΜΚΟ Transport & Environment, σχετικά με την άποψη των περιβαλλοντικών οργανώσεων για τη Πράσινη Ναυτιλία
  3. Chris Carol, εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΜΚΟ «Seas at Risk», που ανέλυσε την «Πολιτική για Καθαρά Πλοία»
  4. Merijn Hougee, από το CleanShipping Project, σχετικά με τον «Δείκτη Καθαρής Ναυτιλίας» (Clean Shipping Index)
  5. Ο Ευρωβουλευτής κ. Γ. Κουμουτσάκος, σχετικά με τον Κανονισμό Ενιαίας Θαλάσσιας Πολιτικής, του οποίου είναι εισηγητής για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα
  6. Ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου Αιγαίου κ. Νικήτας Νικητάκος για «Λιμάνια μηδενικών εκπομπών με τη χρήση πλωτών ανεμογεννητριών»
Συμπέρασμα: Η οικονομική βιωσιμότητα της ακτοπλοΐας και η βελτίωση των περιβαλλοντικών κι ενεργειακών επιδόσεων των πλοίων μπορούν να διασφαλιστούν με μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων, προώθηση εναλλακτικών καυσίμων και ιδιαίτερα ΑΠΕ, αλλαγές στην τεχνολογία των πλοίων αλλά και των μηχανών. Με δεδομένο ότι υπάρχει πολιτική και νομοθετικές ρυθμίσεις για πρασίνισμα πλοίων, η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για βελτίωση της αποδοτικότητας και περιβαλλοντικής συμπεριφοράς του κλάδου της ναυτιλίας, μέσα από δράσεις συνεργασίας και αξιοποίηση των καλών πρακτικών.
  Ακτοπλοϊκές συνδέσεις νησιών
Εισηγητές Ενότητας:
  1. Jaroslaw Kotowski (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών TEN-T), Ευκαιρίες και προκλήσεις για την ανάπτυξη των θαλάσσιων αρτηριών της νοτιοανατολικής Ευρώπης
  2. Szymon Oscislowski (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Μεταφορών), Πρόγραμμα Marco Polo σχετικά με τις επιχορηγήσεις για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων
  3. Patrick Anvroin (Διάσκεψη των Περιφερειακών Παραθαλάσσιων Περιφερειών -CPMR), Συστάσεις για την ενσωμάτωση των Ευρωπαϊκών νησιών στη πολιτική για τις θαλάσσιες αρτηρίες
  4. Christian Pleijel (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μικρών Νησιών -ESIN), Βελτίωση των δημόσιων μεταφορών σε μικρά νησιά και νησιωτικές περιοχές: Προοπτικές και εμπόδια
Συμπέρασμα: Σε σχέση με τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών, διαπιστώθηκε ότι μέχρι τώρα η ενίσχυση των σημαντικών για την οικονομία και την βιώσιμη ευημερία ακτοπλοϊκών συνδέσεων δεν έχει ξεπεράσει το 4% των ποσών που έχουν διατεθεί για τις θαλάσσιες μεταφορές συνολικά. Παρόλα αυτά υπάρχουν δυνατότητες να βελτιωθούν οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις με στοχευμένη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων αλλά και της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί από τις νησιωτικές κοινωνίες άλλων χωρών.
  Πράσινος μετασχηματισμός της ναυπηγικής βιομηχανίας
Εισηγήσεις στην ενότητα:
  1. Wolfgang Hehn, Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας της ΕΕ, σχετικά με τις πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το πρασίνισμα της ναυπηγικής βιομηχανίας
  2. Torsten Klimke (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Μεταφορών), Ικανοποιώντας τη ζήτηση: η ανάγκη για πιο πράσινα πλοία
  3. Reinhard Lüken (Ένωση Ευρωπαϊκών Ναυπηγείων), Βελτίωση των τεχνολογικών προϊόντων και υπηρεσιών στο τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας
  4. Francisco del Castillo (Fundación SOERMAR), Ερευνητικό Πρόγραμμα
  5. Νικήτας Νικητάκος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Πράσινες υπεράκτιες κατασκευές: μια βιώσιμη προσέγγιση για τα Ευρωπαϊκά ναυπηγεία
Συμπέρασμα: Τα ναυπηγεία μπορεί να αναζωογονηθούν και να επιβιώσουν στο πλαίσιο ενός συνεκτικού, οργανωμένου και συμφωνημένου μετά από διάλογο πράσινου σχεδίου για συμπλήρωση των παραδοσιακών δραστηριοτήτων τους με κατασκευές και υπηρεσίες σε πράσινους τομείς (μετασκευές πλοίων και κατασκευές νέων πλοίων που θα επιτυγχάνουν υψηλές περιβαλλοντικές και ενεργειακές επιδόσεις, κατασκευές τμημάτων πράσινης τεχνολογίας στους τομείς της ανανεώσιμης ενέργειας κα). Η ναυπήγηση, εφόσον υπάρξει ένα σχέδιο βιωσιμότητας, ακτοπλοϊκών σκαφών που θα συνδέουν τα νησιά μεταξύ τους και θα είναι υψηλής ενεργειακής επίδοσης, θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς πόρους και να δώσει δουλειές στα ναυπηγεία.
  Υπάρχει λύση για τα “Ελληνικά Ναυπηγεία”;
Ένα θέμα που απασχόλησε τους συμμετέχοντες στην αποστολή που σχετίζονται με τα Ελληνικά Ναυπηγεία αλλά και συνολικότερα τους επαγγελματικούς φορείς και τους εργαζόμενους στον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο είναι το πώς θα μπορούσε να αρθεί η απαγόρευση εμπορικών δραστηριοτήτων που έχει επιβληθεί στα Ελληνικά Ναυπηγεία. Εκτίμηση Νίκου Χρυσόγελου: Σχετικά με την τιμωρία των Ελληνικών Ναυπηγείων - λόγω των παράνομων επιχορηγήσεων της δεκαετίας του '90, η μόνη ελπίδα είναι η διαμόρφωση ενός σχεδίου πράσινης στροφής του ναυπηγείου, κατά αρχάς σε κατασκευές πράσινων τεχνολογιών και μεσοπρόθεσμα μέσω εξειδίκευσης των ναυπηγείων σε πράσινες τεχνολογίες πλοίων, και η δέσμευση παράλληλα για σταδιακή αποπληρωμή μέρους τους προστίμου μέσα από την εισροή πόρων που θα προέλθουν από την αναζωογόνηση του κλάδου.
  Εισήγηση της Επιτρόπου Θαλασσίων Υποθέσεων κι Αλιείας
Στην παρέμβαση της στην διημερίδα, η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων κι Αλιείας Μαρίας Δαμανάκη παρουσίασε τις βασικές κατευθύνσεις της νέας Ευρωπαϊκής Θαλάσσιας Πολιτικής αλλά και της “Πρωτοβουλίας για μια Γαλάζια Ανάπτυξη” και κάλεσε τους φορείς να συμμετάσχουν στην επικείμενη δημόσια διαβούλευση για τα θέματα αυτά.
Γραφείο ευρωβουλευτή Ν. Χρυσόγελου Βρυξέλλες: European Parliament, Rue Wiertz, ASP 08H247, B-1047 Brussels, Belgium Tel: 0032 228 45402 Στρασβούργο: Bât. Louise Weiss, T05059, 1, av. du Pr. Schuman, CS 91024, F-67070 Strasbourg, Tel: 0033 388 175402 Αθήνα: Μητροπόλεως 1 (πλ. Συντάγματος), 10557 Αθήνα / Τηλ.: 210.3709705 / Fax: 211.8506977 www.oikologoiprasinoi.eu, www.chrysogelos.gr, e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
 

   

του Ν. Χρυσόγελου

Η επιλογή του μοντέλου πολιτικής που προωθήθηκε στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης βασίστηκε σε κάποιες βασικές παραδοχές, μία από τις οποίες είναι ότι ο «δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής» είναι περίπου 0,5.

Δηλαδή, όταν μειώνονται τα έξοδα της γενικής κυβέρνησης κατά 1 ευρώ, τότε η μείωση του ΑΕΠ είναι μισό ευρώ. Ή, όταν μειωθούν οι δαπάνες κατά 1%, τότε η μείωση που θα προκληθεί στο ΑΕΠ είναι 0,5%. Αντίστροφα, για τις αυξήσεις ισχύει: αύξηση κατά 1% στις δαπάνες επιφέρει επέκταση του ΑΕΠ κατά 0,5%.

Κάνοντας αυτή την παραδοχή, οδηγείται κάποιος στο συμπέρασμα ότι η μείωση δαπανών της γενικής κυβέρνησης θα φέρει σημαντική μείωση της ανάγκης για δανεισμό και σταδιακά θα μειώνεται το χρέος.

Αντιθέτως, αν ο πολλαπλασιαστής ξεπερνάει περίπου το 1, τότε σε αρκετές περιπτώσεις η μείωση των δαπανών επιφέρει αύξηση του δανεισμού, ενώ η αύξηση των δαπανών επιφέρει μείωση της ανάγκης για δανεισμό! Επιπλέον, η μη μείωση συνεπάγεται και μη αύξηση της ανεργίας, μη συρρίκνωση κοινωνικής πολιτικής κ.λπ.

Η νέα έκθεση για λογαριασμό του ΔΝΤ, που δημοσιεύτηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013, παραδέχεται πως τα μοντέλα προβλέψεων ενέχουν σημαντικές υποεκτιμήσεις στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές. Επιβεβαιώνει, ουσιαστικά, την έκθεση του ΔΝΤ (World Economic Outlook - October 2012), η οποία αναφέρει ότι ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής, ειδικά σε περιόδους ύφεσης, κινείται μεταξύ 0,9 και 1,7 - αντί του 0,5, όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί. Επιπλέον, σε πρόσφατη έκθεσή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά για την Ελλάδα ότι οποιοδήποτε μέγεθος δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή μεγαλύτερο του 0,5 οδηγεί σε αύξηση του χρέους, ακόμη και σε περιόδους μη δημοσιονομικής προσαρμογής. Σε πρόσφατη ελληνική μελέτη (βασισμένη σε στοιχεία 2000-2012) υπολογίζεται πως ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής σε περίοδο ύφεσης είναι 1,32.

Οι εκτιμήσεις αυτές είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας για το ελληνικό πρόγραμμα. Λένε, ουσιαστικά, ότι μόνη ελπίδα για την επιτυχία των σημερινών μέτρων λιτότητας είναι ένας και μοναδικός παράγοντας -σημαντικός μεν, αλλά μη μετρήσιμος-, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.

Είναι καιρός να ανοίξει μια πολιτική συζήτηση σε τρεις βασικούς άξονες:

1. Ενίσχυση της οικονομίας

Είναι άμεση ανάγκη η αλλαγή τής μέχρι σήμερα στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους. Η εφαρμογή ενός προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και του επενδυτικού περιβάλλοντος. Δίνοντας βαρύτητα σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες επενδύσεις. Ευρείας κλίμακας χρηματοδότηση και ενίσχυση της απασχόλησης, ιδιαίτερα των νέων, με στόχο πράσινες κοινωνικές επενδύσεις. Οχι συνέχιση ενός αποτυχημένου αναπτυξιακού προτύπου: αυτοκινητόδρομοι, ανεξέλεγκτη δόμηση, μαζικός τουρισμός, βρόμικη παραγωγή και ανεύθυνη κατανάλωση.

Το έχουμε υποστηρίξει έντονα οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο. Παράλληλα, δουλεύουμε ένα αναλυτικό εναλλακτικό σχέδιο για την οικονομία, δίνοντας έμφαση σε 7 σημαντικούς οικονομικούς τομείς. Αλλά μια εναλλακτική οικονομική πρόταση πρέπει να ξεκινήσει από την κοινωνία, «από τα κάτω», και να εμπλακούν άμεσα οι φορείς της Αυτοδιοίκησης, τα περιφερειακά συμβούλια και οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς.

2. Πολιτική λιτότητας;

Εχουν ληφθεί υπόψη στη διαβούλευση της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα οι πρόσφατες διαπιστώσεις των διεθνών οργανισμών και οι παραινέσεις για αλλαγή πλεύσης στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης; Επιπλέον, ποια είναι η μέχρι σήμερα προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδείξει τις αντιφάσεις μεταξύ πολλών προτεινόμενων μέτρων και των ευρωπαϊκών πολιτικών; Παρουσίασε στην τρόικα ένα πιο ισορροπημένο και κοινωνικά υπεύθυνο σχέδιο αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων;

3. Ηταν η συνταγή της τρόικας βασισμένη πράγματι σε λάθος παραδοχές;

Προτείνουμε να γίνει μια αποτίμηση από ανεξάρτητους αξιολογητές και οικονομολόγους. Αν η ευθύνη δεν είναι μόνο του ελληνικού πολιτικού συστήματος, τότε είναι καιρός να αποτολμηθεί ένας δημόσιος διάλογος για το πώς θα αλλάξει άμεσα η λανθασμένη αυτή πολιτική.

Θα οδηγούνταν η χώρα σε εντελώς διαφορετικές επιλογές για την επίτευξη των ίδιων στόχων, αν δεν είχε γίνει το λάθος αυτό; Θα υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις, έστω και τώρα; Θα εισαχθούν στο πρόγραμμα προσαρμογής εγγυήσεις υπέρ της Ελλάδας, όπως αγορά και διαγραφή σημαντικού τμήματος του ελληνικού χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο, αν αποδειχθεί ότι αυτό αυξήθηκε σοβαρά ως αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών της τρόικας και των συμβούλων της;

Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να ανοίξει η συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

___________________________________________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 30/1/2013


Τετάρτη, 30 Ιανουαρίου 2013 21:26

Ένας χρόνος στο ευρωκοινοβούλιο

Πολιτική συζήτηση-μουσική βραδιά

Θα ήθελα να σας προσκαλέσω στην εκδήλωση που διοργανώνω, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου παρουσίας μου στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και στο πλαίσιο ευρύτερου πολιτικού προβληματισμού,  το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου, ώρα 18.30-23.30: στο χώρο του Οικολογικού Πολιτιστικού Κέντρου Άνω Πατησίων- Αθήνα, Λεωφ. Ιωνίας 315, δίπλα από τον σταθμό ΗΣΑΠ Άνω Πατησίων.

 

18.30-19.30: Παρεμβάσεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μαζί με την ομάδα των Πράσινων. Μια ξενάγηση με πόστερς και συζήτηση σε έναν διαφορετικό κόσμο πολιτικής

 

19.30-21.00: Συζήτηση με θέμα: "Πολιτικές αντιμετώπισης της πολύπλευρης κρίσης: ποιες μπορεί να είναι αυτές; Υπάρχει ανάγκη και χώρος για ένα πράσινο κόμμα σε μια εποχή κρίσης; Ποια πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά του; Μπορεί και πως να συμβάλλει σε βαθιές τομές στο πολιτικό σύστημα και να δρομολογήσει αλλαγές σε τοπικό, περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο;

 

Στο πάνελ συμμετέχουν:

 

  • Γρηγόρης Τσάλτας, πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου
  • Ναπολέων Μαραβέγιας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τομέας Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
  • Θεοδώτα Νάντσου, συντονίστρια πολιτικής του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) Ελλάς
  • Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος ΜΚΟ PRAKSIS
  • Χριστόφορος Βερναρδάκης, πρόεδρος VPRC

 

Η βραδιά θα κλείσει με ρεμπέτικη μουσική, ενώ οι συμμετέχοντες θα πάρουν μέρος και σε ένα διαδραστικό "παιχνίδι", ποια είναι τα "δυνατά" και "αδύνατα" σημεία των πράσινων, ποιες είναι οι "ευκαιρίες" και οι "κίνδυνοι".

 

Για δηλώσεις συμμετοχής στείλτε μήνυμα στο  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή τηλεφωνήστε στα 2103223867, 2103709705, 2102525421  

 

Με εκτίμηση


Νίκος Χρυσόγελος

 

Παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου στη σχετική συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους άπορους

 

Δείτε το σχετικό βίντεο:

 

Η κρίση αυξάνει τον αριθμό των άπορων και φτωχών, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την στρατηγική Ευρώπη 2020 για μείωση του αριθμού των φτωχών κατά 20.000.000 μέχρι το 2020 (μείωση του αριθμού των φτωχών στην Ελλάδα κατά 450.000). Οι ευρωπαϊκές πολιτικές πρέπει να συνδυάζουν την άμεση ενίσχυση των άπορων μέσω της παράτασης της λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους άπορους μέχρι το 2020 με ενεργητικές πολιτικές αντιμετώπισης των αιτιών που οδηγούν σε αύξηση του αριθμού των άπορων και φτωχών”,  τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, μιλώντας στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, κατά την διάρκεια σχετικής συζήτησης.

 

 “Η Ευρώπη πρέπει να δείξει ότι είναι μια ένωση αλληλεγγύης. Αν και η στήριξη των πιο ευάλωτων ομάδων είναι επείγουσα ανάγκη, στην πραγματικότητα το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους απόρους  θα έχει πόρους που δεν θα ξεπερνάνε το 1% του κόστους των προγραμμάτων διάσωσης των χωρών του Νότου, και μάλισα ο προϋπολογισμός του θα είναι μειωμένος την επόμενη περίοδο. Πάντως, αν και το Ταμείο αυτό είναι πολύ μικρό, δεν παύει να αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση των ανθρώπων που είναι στα όρια της φτώχειας.

  

Η δράση του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους άπορους θα πρέπει να συνεχιστεί για την περίοδο 2014-2020 με δυνατότητα αγοράς τροφίμων, ρούχων, παπουτσιών και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης για τους ανθρώπους που είναι στα όρια της επιβίωσης, αλλά η δράση του Ταμείου θα πρέπει να συνδεθεί και με άλλες πολιτικές που έχουν ως στόχο την εξαλείψει της φτώχειας.

 

Ενώ η στρατηγική της “Ευρώπης 2020” είναι να μειώσει τον αριθμό των φτωχών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η αύξηση των φτωχών. Διαπιστώνουμε, αντιθέτως, ότι όχι μόνο έχει αυξηθεί ο αριθμός των απόρων και φτωχών αλλά έχουν δημιουργηθεί και νέες μορφές φτώχειας που δεν ήταν ιδιαίτερα έντονες τα προηγούμενα χρόνια στην Ευρώπη, όπως είναι για παράδειγμα η ενεργειακή φτώχεια. Υπάρχουν πλέον πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση στη θέρμανση και στον κλιματισμό των σπιτιών τους”.

 

Στην ομιλία του ο Νίκος Χρυσόγελος, τόνισε, επίσης: "Είναι σημαντικό να υπάρχει μια απλοποίηση των διαδικασιών χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο για άπορους, δίνοντας έμφαση στο αποτέλεσμα, στην ενίσχυση πράγματι των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Εκείνοι που θα ωφεληθούν δυνητικά από το ταμείο, να επωφεληθούν πραγματικά.

 

Από το Ταμείο να χρηματοδοτείται η κατανάλωση ποιοτικών προϊόντων, όχι προϊόντων υποβαθμισμένης αξίας τα οποία θα έχουν απλώς περισσέψει. Το γεγονός ότι κάποιοι είναι άποροι δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να καταναλώνουν υποβαθμισμένα προϊόντα. Είναι πολύ σημαντικό να συνδυάσουμε το Ταμείο με την ενίσχυση μιας παραγωγής που είναι ποιοτική, οικολογική και υγιεινή. Είναι σημαντικό να μην χρησιμοποιήσουμε την ένδεια ως “ευκαιρία” για να ξεφορτωθούμε πράγματα τα οποία δεν είναι ποιοτικά.

Μέσα στους όρους του Ταμείου θα πρέπει να είναι και η συνέργεια με διαδικασίες που θα προβλέπουν την κοινωνική επανένταξη των ανθρώπων που έχουν χάσει το επάγγελμα τους και δεν έχουν πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας. Υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που είναι άνεργοι και έχουν παράλληλα χάσει την πρόσβασή τους στο σύστημα υγείας στην Ελλάδα. Πάνω από το 20-30 % των πολιτών δεν έχει πλήρη πρόσβαση σ' ένα αξιοπρεπές σύστημα υπηρεσιών υγείας σήμερα.

 

Επομένως, θα πρέπει να δούμε αυτές τις διαδικασίες συμπληρωματικά μέσα από άλλες πολιτικές που θα συνδέουν αυτά τα δύο".

 

 

Ο Επίτροπος Oettinger απαντά σε ερώτηση Χρυσόγελου-Turmes-Bütikofer για το έλλειμμα του λογαριασμού ΑΠΕ και το ΕΤΜΕΑΡ

 

Πηγή άδικης επιβάρυνσης των καταναλωτών και βασική αιτία του ελλείμματος του λογαριασμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας είναι ο τρόπος υπολογισμού του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ)”, τονίζει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, σε ερώτηση που κατέθεσε από κοινού με Πράσινους ευρωβουλευτές και μέλη της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας Claude Turmes  και Reinhard Bütikofer.

 

«Η Επιτροπή συμφωνεί ότι οι προσπάθειες αυτές [για τη μεταρρύθμιση των επιμέρους διακανονισμών τιμολόγησης και χρηματοδότησης στο σύνολο του ελληνικού ενεργειακού τομέα] πρέπει να διασφαλίζουν την ορθή αναπαράσταση και κατανομή των δαπανών ώστε να ελαχιστοποιείται η επιβάρυνση των καταναλωτών ενέργειας», απαντάει ο Επίτροπος Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας Günther Oettinger στην ερώτηση, και συμφωνώντας με το Νίκο Χρυσόγελο για την ανάγκη μεταρρύθμισης των επιμέρους διακανονισμών τιμολόγησης και χρηματοδότησης στο σύνολο του ελληνικού ενεργειακού τομέα. Και καταλήγει ότι “η Επιτροπή πρότεινε στις ελληνικές αρχές ολοκληρωμένο πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας που θα μπορούσε να δρομολογηθεί σύντομα”.

 

Στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2013-2016, και προκειμένου να εξαλειφθεί μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου του 2013 το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού για τις ΑΠΕ μέσω του οποίου αποζημιώνονται οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, η κυβέρνηση επέλεξε να επιβάλλει, με αναδρομική ισχύ, έκτακτη ειδική εισφορά στα φωτοβολταϊκά συστήματα από 25%-30%, και 10% στις υπόλοιπες ΑΠΕ. Ένα, τουλάχιστον, βιαστικό μέτρο δεδομένου ότι η ποσοστιαία επιβάρυνση των φωτοβολταϊκών δεν αντιστοιχίζεται δίκαια με το κόστος τους τη χρονική περίοδο που αυτά εγκαταστάθηκαν. 

 

Στην ερώτησή του ο Νίκος Χρυσόγελος έχει αναδείξει έναν εναλλακτικό τρόπο, που όχι μόνο αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το έλλειμμα του λογαριασμού ΑΠΕ χωρίς να πλήττει τις ΑΠΕ αλλά ταυτόχρονα διορθώνει και την αδικία εις βάρος των καταναλωτών.

 

Ο εναλλακτικός τρόπος διορθώνει την υφιστάμενη στρέβλωση στον τρόπο υπολογισμού του ΕΤΜΕΑΡ. Πιο συγκεκριμένα προτείνει, το Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ)” να υπολογίζεται ως η διαφορά ανάμεσα στην εγγυημένη τιμή και την Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) που θα πλήρωναν οι προμηθευτές χωρίς την παραγωγή από ΑΠΕ. Σήμερα, η ΟΤΣ υπολογίζεται μετά την ενσωμάτωση των ΑΠΕ, με αποτέλεσμα να διατηρείται τεχνητά χαμηλή. Στην τεχνητά χαμηλή ΟΤΣ συνεισφέρουν και άλλοι παράγοντες καθώς ο υπολογισμός της  δεν περιλαμβάνει άλλες πληρωμές σε συμβατικούς παραγωγούς μέσω των μηχανισμών διαθεσιμότητας ισχύος και ανάκτησης μεταβλητού κόστους, τα οποία προσθέτουν έως και 20% του κόστους συμβατικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

 

Έτσι, το κακό καταλήγει να είναι διπλό και να οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο: ο καταναλωτής επιβαρύνεται άδικα το κόστος που θα έπρεπε να βαρύνει τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας ενώ ταυτόχρονα ο λογαριασμός ΑΠΕ καταλήγει να είναι ελλειμματικός, πράγμα που οδηγεί μεταξύ άλλων και σε περαιτέρω αυξήσεις του ΕΤΜΕΑΡ (σαν την πρόσφατη), οι οποίες επιβαρύνουν εκ νέου τους ανυποψίαστους καταναλωτές. ΟΙ τελευταίοι συνήθως αποδίδουν λανθασμένα τις αυξήσεις του ΕΤΜΕΑΡ στο μύθο των ακριβών ΑΠΕ ενώ υπάρχει μελέτη του ΙΟΒΕ που δείχνει ότι «η συνδρομή της ενίσχυσης των Α.Π.Ε. αποτελεί μέρος μόνο (περίπου το 40%) του Ειδικού Τέλους ΑΠΕ».

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά:

 

« Πρόσφατα παρουσιάστηκε μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που δείχνει ότι  ο πλανήτης μπορεί να υπερθερμανθεί κατά 4 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα, κάτι που θα έχει δραματικές επιπτώσεις για τη ζωή, την οικονομία, την κοινωνία,  όχι μόνο για το περιβάλλον. Όλα (ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας, συχνότητα κι ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων, λιώσιμο πάγων, οικονομικές ζημιές) εξελίσσονται με το χειρότερο από τα σενάρια. Οι οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα έχουν κόστος για την Ελλάδα 700 δις Ευρώ αν δεν αλλάξουμε πολιτική, (δυο φορές το δημόσιο χρέος της χώρας δηλαδή) σύμφωνα με τη σχετική  έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας. Επομένως, ο δρόμος της απεξάρτησης – και μάλιστα μέχρι τα μέσα του αιώνα – από τα ορυκτά καύσιμα είναι μονόδρομος. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι αν θα πάμε σε ΑΠΕ ή όχι αλλά πως θα στραφούμε με τρόπο επωφελή για το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας.

Εδώ και πολλά χρόνια μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ πληρώνουμε χωρίς να το κατανοούμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ επειδή το ενεργειακό μας σύστημα βασίζεται στον λιγνίτη και το πετρέλαιο. Κι όμως, μεγαλύτερη συμμετοχή ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα, με πιο ορθολογικό τρόπο χρέωσης, θα μείωνε το κόστος αγοράς “δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου” και τους αντίστοιχους λογαριασμούς του ρεύματος.

Αντί η κυβέρνηση να διορθώσει την υπάρχουσα στρέβλωση στις χρεώσεις που επιβαρύνει άδικα τους πολίτες στους λογαριασμούς του ηλεκτρισμού και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το έλλειμμα στο λογαριασμό ΑΠΕ, επέλεξε την χειρότερη και πιο πρόχειρη λύση παρουσιάζοντάς τη μάλιστα ως μονόδρομο. Εκτός από την κατάφωρη αδικία για τους καταναλωτές, τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση στο Μεσοπρόθεσμο πλήττουν καίρια ολόκληρη την αγορά ΑΠΕ δημιουργώντας κλίμα επιπλέον ανασφάλειας σε έναν τομέα που αντιπροσωπεύει ελπίδα διεξόδου από την πολύπλευρη κρίση και ταυτόχρονα αποτελεί τομέα προτεραιότητας για την προγραμματική περίοδο 2014-2020 σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 20% του Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού θα διατεθεί για θέματα κλιματικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης προγραμμάτων μείωσης κατανάλωσης ενέργειας και προώθησης ΑΠΕ, ιδιαίτερα μέσα από το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.

Είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι η Επιτροπή υποστηρίζει την ανάγκη εξορθολογισμού του σημερινού στρεβλού τρόπου υπολογισμού του ΕΤΜΕΑΡ που ωφελεί τους προμηθευτές ενέργειας και μόνο. Η ύπαρξη του προβλήματος άλλωστε ήταν τεκμηριωμένη από το ΙΟΒΕ την περίοδο μάλιστα που πρόεδρός του ήταν ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας. Είναι επίσης ενθαρρυντικό το γεγονός ότι υπάρχει υπό εξέλιξη τεχνική συζήτηση σχετικά με τη μεταρρύθμιση των επιμέρους διακανονισμών τιμολόγησης και χρηματοδότησης στο σύνολο του ελληνικού ενεργειακού τομέα και ότι η Επιτροπή είναι έτοιμη να συνδράμει μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας.

Το ακόμα σημαντικότερο, όμως, είναι η δέσμευση του Επιτρόπου προς τη σταθεροποίηση και μεταρρύθμιση του ελληνικού συστήματος υποστήριξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε μια περίοδο που οι ΑΠΕ πλήττονται από την έλλειψη βιώσιμου σχεδίου στον ενεργειακό τομέα και τις σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης. Θα παρακολουθούμε το θέμα από κοντά.

Πρέπει να γίνει σαφές και στην πολιτική ηγεσία του τόπου ότι μόνο η δραστική αλλαγή του ενεργειακού μας μοντέλου προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της εξοικονόμησης ενέργειας είναι σε θέση να εξασφαλίσει ενεργειακή ασφάλεια, να αντιμετωπίσει την καλπάζουσα ενεργειακή φτώχεια και ταυτόχρονα να αποτελέσει εφαλτήριο ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία. Δεν είναι τυχαίο ότι η μεγάλη στροφή προς τις ΑΠΕ στη Γερμανία είχε στα θετικά ευεργετικά αποτελέσματά της  όχι μόνο 300.000 επιπλέον θέσεις εργασίας αλλά και μικρότερο βαθμό αβεβαιότητας και διακύμανσης για την οικονομία της. Ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ενέργεια και από το κόστος της».

 

(Ακολουθεί η ερώτηση και η απάντηση)

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-010606/2012 προς την Επιτροπή

Nikos Chrysogelos (Verts/ALE), Claude Turmes (Verts/ALE) και Reinhard Bütikofer (Verts/ALE)

 Θέμα: «Μια εναλλακτική μέθοδος για την εξάλειψη του ελλείμματος του ειδικού λογαριασμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ελλάδα»

 

Μεταξύ των υποχρεώσεων που η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να εκπληρώσει έναντι των πιστωτών της, είναι η κατάργηση, μέχρι το τέλος  Δεκεμβρίου 2013, του ελλείμματος του ειδικού λογαριασμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), που χρησιμοποιείται για την αποζημίωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ [1]. Ως βασικό μέσο για την εξάλειψη του ελλείμματος αυτού, ο νέος νόμος [2] επιβάλλει, με αναδρομική ισχύ, ένα ειδικό τέλος για φωτοβολταϊκά συστήματα που ισοδυναμεί με μείωση κατά 25 - 30% της αντίστοιχης επιδότησης της τιμής της παραγόμενης ενέργειας (FIT), καθώς και μια κατ 'αποκοπή εισφορά 10%  στις άλλες ΑΠΕ. Θα ήταν δυνατόν, ωστόσο, να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα με  αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του ειδικού "ETMEAΡ" [3] δηλαδή του φόρου που πληρώνουν οι καταναλωτές για την υποστήριξη της ανάπτυξης ΑΠΕ στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μια μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) [4], "η συμβολή του ειδικού φόρου για τις ΑΠΕ είναι μόνο περίπου 40%", ενώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επαγγελματικών οργανώσεων ΑΠΕ [5], κατά την περίοδο από τον Ιανουάριο 2009 έως τον Απρίλιο 2012 οι έλληνες καταναλωτές κατέβαλαν συνολικά 336,1 εκατομμύρια ευρώ σε ETMEAR. Από το ποσό αυτό, μόνο το 40%, ή  134,4 εκατομμύρια ευρώ, χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος των ΑΠΕ, ενώ το υπόλοιπο ποσό ύψους 201,7 εκατομμυρίων, κυρίως σε επιδοτούμενους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας. Αν αυτά τα  201.7 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσαν οι καταναλωτές είχαν εκτραπεί στον ειδικό λογαριασμό για τις ΑΠΕ αντί στους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, το έλλειμμα, το οποίο στο τέλος του Απρίλη 2012 ήταν 201.100.000 ευρώ, θα είχε εξαλειφθεί.

 

Η στρέβλωση αυτή προκύπτει από τη μέθοδο σύμφωνα με την οποία υπολογίζεται ο ETMEAR. Επί του παρόντος, βασίζεται στη διαφορά μεταξύ της εγγυημένης τιμής για τις ΑΠΕ και της οριακής τιμής συστήματος (SMP), μετά την ενσωμάτωση της ενέργειας από ΑΠΕ, και όχι στην SMP που οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας θα κατέβαλαν εάν δεν είχε υπάρξει καμία παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ [6]. Έτσι, οι καταναλωτές φέρουν τα έξοδα τα οποία θα έπρεπε να βαρύνουν τους προμηθευτές και ο ειδικός λογαριασμός για τις ΑΠΕ αναπτύσσει ένα έλλειμμα. Για να εξαλειφθεί αυτό, απαιτούνται ειδικά μέτρα, τα οποία όμως θα βλάψουν μακροπρόθεσμα την αγορά των ΑΠΕ.

 

1.      Πιστεύει η Επιτροπή ότι η τρέχουσα μέθοδος υπολογισμού ETMEAR είναι δίκαιη για τους Έλληνες καταναλωτές;

2.      Έχει ο εκπρόσωπος της Επιτροπής στην τρόικα εξετάσει αλλαγή της μεθόδου υπολογισμού ETMEAΡ ως ένα τρόπο εξάλειψης του ελλείμματος του ειδικού λογαριασμού για τις ΑΠΕ, χωρίς κανένα κόστος για τον καταναλωτή και χωρίς να βλαφτεί η αξιοπιστία του συστήματος (FiT) σύστημα στην Ελλάδα ;

3.      Προτίθεται η Επιτροπή να συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να καθιερωθεί ένα δίκαιο σύστημα κατανομής του επιπλέον κόστους των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, συμβάλλοντας έτσι και στην αξιοπιστία του συστήματος FIT;

 

[1] Αιτιολογική σκέψη, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Στρατηγικής 2013-2016, σελίδες 51-53

[2] Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016, σελίδες 66-67

[3] ETMEAΡ: ειδικός φόρος για τη μείωση των εκπομπών αερίων

[4] Επιπτώσεις και αναγκαίες προσαρμογές για τη μεγάλης κλίμακας διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), 2011

[5] Αλήθειες και ψέματα για τον ειδικό φόρο για την μείωση των εκπομπών αερίων, Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από Ανανεώσιμες Πηγές ηλεκτρικής ενέργειας (ESIAPE), Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), Ελληνικός Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ)

[6] Μία περαιτέρω στρέβλωση  έχει δημιουργηθεί από το γεγονός ότι το SMP δεν περιλαμβάνει άλλες πληρωμές σε συμβατικούς παραγωγούς μέσω της πιστωτικής ικανότητας και του μηχανισμού μεταβλητού κόστους, τα οποία προσθέτουν έως και 20% του κόστους συμβατικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας

 

E-010606/2012-Απάντηση του κ. Oettinger εξ ονόματος της Επιτροπής

 

Οι συζητήσεις σχετικά με το κόστος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη χρηματοδότηση των ελλειμμάτων του ευρύτερου τομέα της ενέργειας είναι σημαντικές και μπορεί να είναι ιδιαίτερα τεχνικές. Σημαντικό θέμα που επιβάλλεται να εξετασθεί κατά τις εν λόγω συζητήσεις είναι οι ενδεδειγμένοι τρόποι συνυπολογισμού εν προκειμένω των επιπτώσεων της κατάταξης συναρτήσει της οικονομικής αξίας. Τα στοιχεία που θίγουν τα Αξιότιμα Μέλη του Κοινοβουλίου αποτελούν μέρος της υπό εξέλιξη τεχνικής συζήτησης στην Ελλάδα σχετικά με τη μεταρρύθμιση των επιμέρους διακανονισμών τιμολόγησης και χρηματοδότησης στο σύνολο του ελληνικού ενεργειακού τομέα. Η Επιτροπή συμφωνεί ότι οι προσπάθειες αυτές πρέπει να διασφαλίζουν την ορθή αναπαράσταση και κατανομή των δαπανών ώστε να ελαχιστοποιείται η επιβάρυνση των καταναλωτών ενέργειας.

 

Η Επιτροπή θα συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με τις ελληνικές αρχές για την περαιτέρω σταθεροποίηση και μεταρρύθμιση του ελληνικού συστήματος υποστήριξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή πρότεινε στις ελληνικές αρχές ολοκληρωμένο πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας που θα μπορούσε να δρομολογηθεί σύντομα.

 

 

 

Να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα, θα πει προτείνοντας τα περιφερειακά συμβούλια να διαμορφώσουν την σχετική πρόταση

 

«Την Κυριακή 6 Μαΐου οι πολίτες αποφασίζουν με την ψήφο τους για το πώς θέλουν να ζήσουν σήμερα κι αύριο. Η απόφαση είναι σίγουρα δύσκολη μιας και η κρίση που βιώνουμε δεν μοιάζει σε τίποτα με όσα ξέραμε και θεωρούσαμε ως δεδομένα τις τελευταίες δεκαετίες. Όλα τελούν υπό αμφισβήτηση. Είναι ίσως η πρώτη φορά που οι πολίτες όχι μόνο δεν μπορούν να προγραμματίσουν τη ζωή τους, αλλά δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει αύριο. Στο βάθος του τούνελ δεν φαίνεται καμιά ελπίδα από τις θυσίες που επιβάλλουν τα μέτρα που λαμβάνονται» θα πει ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων πράσινων Νίκος Χρυσόγελος που επισκέφθηκε χθες την Κομοτηνή  κι έκανε στάση στα γραφεία του «Χρόνου» συνοδευόμενος από τον περιφερειακό σύμβουλο Θανάση Μακρή και τον υποψήφιο βουλευτή Ροδόπης Ιωάννη Μανομενίδη.  
 
«Οι πολίτες είναι, και δικαίως, οργισμένοι. Θα πάνε, όμως, να ψηφίσουν με γνώμονα μόνο το τι έγινε στο παρελθόν, ή και το πώς θέλουν να διαμορφωθεί η ζωή τους αύριο, την επόμενη μέρα των εκλογών; Πολλοί ζητάνε την ψήφο των οργισμένων πολιτών. Εμείς, οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε την ψήφο των πολιτών που όχι μόνο είναι οργισμένοι αλλά κι αποφασισμένοι να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση ενός καλύτερου μέλλοντος, μιας πιο βιώσιμης κοινωνίας. Η ψήφος στους Οικολόγους Πράσινους δεν είναι μόνο μια ψήφος τιμωρίας του παλιού πολιτικού συστήματος αλλά και ένα μήνυμα ελπίδας για αλλαγή σελίδας» θα πει ο κ. Χρυσόγελος. Αυτό που προέχει είναι να αλλάξουν οι προτεραιότητές μας ως κοινωνία, να υπάρξει κοινωνική αλληλεγγύη, να διασφαλιστεί η επιβίωση των ανέργων, να επιστραφούν αυτά που κλάπηκαν από τα δημόσια ταμεία. 
 

Στο ερώτημα πως βλέπει την επόμενη μέρα και ποια είναι η διέξοδος στην κρίση ο κ. Χρυσόγελος πιστεύοντας στην Ευρώπη τονίζει ότι απλά πρέπει να αλλάξουμε τις πολιτικές και τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Από το εγώ να περάσουμε στο «εμείς», από το ιδιοτελές, στο κοινό συμφέρον. Η λύση είναι περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη αλληλέγγυα Ευρώπη. Όχι βία, τρόμος, αυταρχισμός. Όχι έξω από την Ευρώπη ή λιγότερη Ευρώπη». 
Για το εσωτερικό σχέδιο ανάκαμψης της χώρας δίνει την σκυτάλη στα περιφερειακά συμβούλια που αφουγκράζονται τις αγωνίες της κοινωνίας. «Οι πολίτες έχουν τη δύναμη να προωθηθούν τις αναγκαίες αλλαγές όποια κι αν είναι η σύνθεση της νέας Βουλής και της νέας κυβέρνησης. Τα διλήμματα έχουν απαντήσεις, αν οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες αναλάβουν δημιουργικές πρωτοβουλίες, αν συμμετάσχουν αποφασιστικά σε ένα δημοκρατικό κίνημα διαμόρφωσης, με πρωτοβουλία της κοινωνίας και των αυτοδιοικητικών θεσμών, σε κάθε Περιφέρεια, ενός Στρατηγικού Σχεδίου  Βιωσιμότητας, Κοινωνικής Συνοχής, Σύγκλισης και Απασχόλησης 2012-2020. Έτσι, μέσα από ένα διάλογο του νέου Κοινοβουλίου, των περιφερειακών Συμβουλίων και των κυριότερων κι αντιπροσωπευτικών φορέων μπορεί να διαμορφωθεί ένα συνολικό εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων που θα πετύχει ταυτοχρόνως τη στροφή της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση, τη βιωσιμότητα και την κοινωνική συνοχή, τη βελτίωση των δημοσιονομικών, τη δημιουργία σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταλήγουν ότι μπορούν να παίξουν έναν καταλυτικό ρόλο για μια τέτοια αναγέννηση της χώρας. Θεωρούν τις προτάσεις τους εφικτές και ρεαλιστικές και κάνουν μαραθώνιο για να τις επικοινωνήσουν στο λαό κάτι που δεν μπόρεσαν να κάνουν από τα κεντρικά Μέσα Ενημέρωσης ενώ βλέπουν ότι η επαρχία είναι πιο συνεργάσιμη και δεκτική να ακούσει και να προβάλλει τις θέσεις τους. Στο «Χρόνο» ήξεραν ήδη τους αγώνες της εφημερίδας δεκαετίες τώρα κατά του χρυσού όπως και τις αρχές του απέναντι σε μια σειρά ζητημάτων ηθικής τάξης που δεν διαπραγματεύεται.

 

Ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου για τη μείωση των οργανικών μονάδων των τελωνείων

 

Το ζήτημα των αρνητικών επιπτώσεων που έχει η αποδυνάμωση και μείωση των τελωνείων στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής φέρνει με γραπτή ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

Είναι γεγονός ότι στο πλαίσιο της δημοσιονομικής πολιτικής, οι οργανικές μονάδες των τελωνείων έχουν μειωθεί σημαντικά με αποτέλεσμα πολλά παράκτια μέρη και νησιά να μην έχουν πλέον τελωνειακή παρουσία. Η ηλεκτρονικοποίηση των τελωνειακών διαδικασιών και η περαιτέρω απλούστευσή τους δεν έχει συνοδευτεί από αναβάθμιση και ενίσχυση των τελωνείων με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό. Υπό αυτές τις συνθήκες πως είναι δυνατόν η προσπάθεια μείωσης του λαθρεμπορίου να έχει ρεαλιστικές πιθανότητες επιτυχίας;

 

Παρόλα αυτά, το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και την ανάγκη αντιμετώπισης εκτεταμένης φοροδιαφυγής στο πεδίο του ΦΠΑ και του λαθρεμπορίου. Πρόσφατη μελέτη αναδεικνύει την πιθανή έκταση φοροδιαφυγής σε μια σειρά εμπορευματικών συναλλαγών, όπως οι εξαγωγές πετρελαιοειδών, οι συνήθεις εξαγωγές, εφοδιασμοί, το τελωνειακό καθεστώς 42 [1], ενώ έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου τόσο για το καθεστώς 42 όσο και για τις τελωνειακές απλουστεύσεις, αναδεικνύει σειρά προβλημάτων και δυσχερειών που ευνοούν την φοροδιαφυγή συνολικά στην ΕΕ. Ωστόσο είναι προφανές ότι σε χώρες της κρίσης όπως η Ελλάδα, η δημοσιονομική και η κοινωνική επίπτωση είναι αναλογικά μεγαλύτερη.

 

Η ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου εστιάζει στην προφανή αντίφαση μεταξύ των δηλώσεων πρόθεσης αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου και των μειώσεων των οργανικών μονάδων των τελωνείων καθώς και της γενικότερης αποδυνάμωσής τους με το άλλοθι της δημοσιονομικής προσαρμογής.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά:

«Οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών στο βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να πιάνουν τόπο. Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγει από το επίπεδο των διακηρύξεων και να μετουσιωθεί σε πολιτική πράξη διότι η ανοχή της κοινωνίας στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή έχει προ πολλού εξαντληθεί. Είναι περισσότερο από προφανές ότι οι αποφάσεις για μείωση των οργανικών μονάδων των τελωνείων σε μια χώρα με παράκτιο και νησιωτικό χαρακτήρα καθώς και η μη αναβάθμιση των τελωνείων με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό δεν συνάδουν με τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για πάταξη της φοροδιαφυγής. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως μέλος της Τρόικα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν καθώς είναι δεδομένο ότι οι οριζόντιες περικοπές σε υπηρεσίες νευραλγικής σημασίας θα επιφέρουν το εντελώς αντίθετο δημοσιονομικό αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο»

 

[1] Tο τελωνειακό καθεστώς 42 αφορά την είσοδο και τελωνισμό στην Ελλάδα εμπορευμάτων από χώρες εκτός της ΕΕ με τελικό προορισμό άλλο κράτος μέλος της ΕΕ. Οι δασμοί καταβάλλονται στην Ελλάδα αλλά ο ΦΠΑ εισαγωγής πρέπει να καταβληθεί στο κράτος μέλος τελικού προορισμού. Όργανα της ΕΕ, ομάδες συμφερόντων και ερευνητικά ιδρύματα επισημαίνουν μεγάλη έκταση καταστρατήγησης της εν λόγω διαδικασίας με απώλεια σημαντικών φορολογικών εσόδων

 

 

(Ακολουθεί ολόκληρο το περιεχόμενο της ερώτησης)

Θέμα: «Φοροδιαφυγή στην Ελλάδα και ανάγκη εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης των τελωνείων»

 

Το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και την ανάγκη αντιμετώπισης εκτεταμένης φοροδιαφυγής στο πεδίο του ΦΠΑ και του λαθρεμπορίου. Πρόσφατη μελέτη [1] αναδεικνύει την πιθανή έκταση φοροδιαφυγής σε μια σειρά εμπορευματικών συναλλαγών, όπως οι εξαγωγές πετρελαιοειδών, οι συνήθεις εξαγωγές, εφοδιασμοί, το τελωνειακό καθεστώς 42. Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου [2] τόσο για το καθεστώς 42 όσο και για τις τελωνειακές απλουστεύσεις [3], αναδεικνύει σειρά προβλημάτων και δυσχερειών που ευνοούν την φοροδιαφυγή συνολικά στην ΕΕ, ωστόσο με μεγαλύτερη δημοσιονομική και κοινωνική επίπτωση σε χώρες, όπως η Ελλάδα. Στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης των δημοσιονομικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, οι οργανικές μονάδες των τελωνείων έχουν μειωθεί σημαντικά με αποτέλεσμα πολλά παράκτια μέρη και νησιά να μην έχουν πλέον τελωνειακή παρουσία, ενώ η ηλεκτρονικοποίηση των τελωνειακών διαδικασιών και η περαιτέρω απλούστευσή τους χωρίς αναβάθμιση και ενίσχυση των τελωνείων με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό μάλλον αποδυναμώνει την προσπάθεια μείωσης του λαθρεμπορίου και υπονομεύει τον πραγματικό εκσυγχρονισμό της τελωνειακής υπηρεσίας.

 

Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

 

1. Έχει υπόψη της και αν ναι, ποια είναι η θέση της για την δραματική συρρίκνωση των τελωνειακών μονάδων σε ένα κράτος με παράκτιο και νησιωτικό χαρακτήρα;

2. Πώς μπορεί να συνδράμει στην ενίσχυση με εξοπλισμό των ελληνικών τελωνείων;

3. Ποια θέση υποστηρίζει εντός της Τρόικα σχετικά με την ανάγκη ενίσχυσης με εξειδικευμένο προσωπικό των ελληνικών τελωνείων;

4. Ποιες πρωτοβουλίες έχει αναλάβει σε σχέση με την καταστρατήγηση του τελωνειακού καθεστώτος 42 στις εμπορευματικές συναλλαγές Ελλάδας-Βουλγαρίας;

5. Πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τη διασφάλιση των δημοσιονομικών συμφερόντων στο πλαίσιο των τελωνειακών απλουστεύσεων (πχ. κεντρικός τελωνισμός) κατά την κατάρτιση των διατάξεων εφαρμογής του υπό υιοθέτηση Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα;

 

__________________________________________________________

[1] Δ. Μάρδας, «Νοθεία και Λαθρεμπόριο καυσίμων: Μέτρα Πολιτικής», Μελέτη ΓΣΕΒΕΕ/ ΠΟΠΕΚ, Οκτώβριος 2012

(http://www.popek.gr/images/stories/lathremporio_protaseis/meleti_marda_lathremporio.pdf).

 

[2] Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, «Εξασφαλίζει ο έλεγχος στο πλαίσιο του τελωνειακού καθεστώτος 42 την πρόληψη και τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής στον τομέα του ΦΠΑ;»,Ειδική Έκθεση 13/2011 (http://eca.europa.eu/portal/pls/portal/docs/1/10952827.PDF).

 

[3] Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, «Ελέγχονται αποτελεσματικά οι απλουστευμένες τελωνειακές διαδικασίες εισαγωγής;», Ειδική Έκθεση 1/2010 (http://eca.europa.eu/portal/pls/portal/docs/1/7913000.PDF).