29 Ιανουαρίου 2013

Η απεξάρτηση από τους εξοπλισμούς και τις στρατιωτικές δαπάνες αφορά και το μέλλον των ναυπηγείων στην Ελλάδα

Άρθρο του Νίκου Χρυσόγελου στο Διμηνιαίο περιοδικό Maritech News  

 

Η απεξάρτηση από τους εξοπλισμούς σχετίζεται επίσης με τις παρεμβάσεις σχετικά με τον σημαντικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας, αυτόν της ναυπηγοπισκευής, ο οποίος αντιμετωπίζει σήμερα βαθειά κρίση και υψηλά επίπεδα ανεργίας. Σε πρόσφατο άρθρο του  στο Διμηνιαίο περιοδικό Maritech News, T. 22, Νοέμβριος -Δεκέμβριος 2012, http://www.maritechnews.com, με τίτλο: "Προτάσεις αντιμετώπισης της ανεργίας στη ναυπηγοεπισκευή με στροφή στην πράσινη τεχνολογία", ο Νίκος Χρυσόγελος αναλύει ότι δεν είναι αποδεκτό η επιβίωση του κλάδου να εξαρτάται από συμβάσεις παραγωγικής πολεμικού υλικού. Δεν είναι λογικό και παραγωγικό στην Ελλάδα της κρίσης να σπαταληθούν (εθνικοί) πόροι για την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής. Υπάρχει εναλλακτική πρόταση προς πράσινη κατεύθυνση, που μπορεί να αναζωογονήσει τη ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας.

 

Παρατίθεται απόσπασμα του άρθρου με τα βασικά στοιχεία:

 

«Μια σειρά λαθών και στα άλλα ελληνικά ναυπηγεία αλλά και οι αλλαγές που έχουν συμβεί στον κλάδο την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως, έχουν οδηγήσει στη σημερινή βαθειά κρίση και σε υψηλά επίπεδα ανεργίας. Το τελευταίο διάστημα, συζητείται από την ελληνική κυβέρνηση η ενοποίηση των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. (Σκαραμαγκάς) με τη Νεώριο Ναυπηγεία Ελευσίνας, με στόχο τη συνέχιση της στρατιωτικοποίησης της βασικής παραγωγής των ελληνικών ναυπηγείων. Αν η ενοποίηση προχωρήσει, ισχυρίζονται όσοι υποστηρίζουν αυτή την προοπτική, δεν θα υπάρχουν εμπόδια για την κατασκευή φρεγατών FREMM πολλαπλών χρήσεων για τη Γαλλία και για τη συνέχιση της κατασκευής των υποβρυχίων τύπου 214.

 

Όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της κρίσης, είναι λογικό κι αποδεκτό  (που στον ένα ή στον άλλο βαθμό είναι υπεύθυνες για σημαντικό τμήμα του χρέους αλλά και τις διαφθοράς) ή, αντίθετα, πρέπει να στηριχθεί σε αλλαγές και δραστηριότητες που ανοίγουν το δρόμο προς το μέλλον;   Είναι γεγονός ότι, τουλάχιστον στο παρελθόν, τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα αντισταθμιστικά οφέλη δεν είχαν τεθεί κάτω από κάποιο σοβαρό έλεγχο.  Η απουσία διαφάνειας στις διαδικασίες και η άμεση επιρροή των πανίσχυρων λόμπυ οδήγησαν σε εκτεταμένη διαφθορά. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι προμήθειες δεν ανήκουν σε κάποια τυπική αγορά.

Ήδη ο πρώην υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη σύμβαση για τα υποβρύχια U-216 αλλά και πολλές άλλες υποθέσεις είναι σε φάση δικαστικής έρευνας. Είναι πιθανό στο άμεσα μέλλον να φωτιστούν περισσότερες υποθέσεις διαφθοράς, στις οποίες δεν εμπλέκονται μόνο Έλληνες πολιτικοί και στελέχη της διοίκησης αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να κινητοποιήσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Ένωση αφού είναι γνωστό ότι τα συμβόλαια πώλησης πολεμικού υλικού θεωρούνται διεθνώς ένας από τους κύριους υπεύθυνους διαφθοράς και μαύρου χρήματος.

Αλλά ακόμα κι αν όλα ήταν "καθαρά" στις προμήθειες πολεμικού υλικού, είναι αποδεκτό η επιβίωση ενός σημαντικού κλάδου της οικονομίας να εξαρτιέται από συμβάσεις παραγωγικής πολεμικού υλικού και την στρατιωτικοποίηση της παραγωγής; Δεν είναι τυχαίο ότι ο σημερινός ιδιοκτήτης των Ελληνικών Ναυπηγείων εκτός από τις στρατιωτικές παραγγελίες της Ελλάδας περίμενε για την ευόδωση της επένδυσής του να αναλάβει συμβόλαια με χώρες όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη κα. Η Αραβική Άνοιξη ανέτρεψε αυτά τα σχέδια.  

Εμείς, οι Οικολόγοι Πράσινοι, λέμε ότι υπάρχει ένας διαφορετικός δρόμος που μπορεί να αναζωογονήσει την οικονομία της χώρας, μεταξύ άλλων και την ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Τόσο προσωπικά, ως ευρωβουλευτής, όσο και γενικότερα οι Οικολόγοι Πράσινοι επεξεργαζόμαστε μια εναλλακτική πρόταση για τον κλάδο αυτό.  Θεωρούμε ότι δεν είναι λογικό και παραγωγικό να σπαταληθούν (εθνικοί) πόροι στο πλαίσιο μιας περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα.

Αντιθέτως, πόροι αλλά και συντονισμένη προσπάθεια πρέπει να κατευθυνθούν στην στροφή της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας προς πράσινη κατεύθυνση, όπως είναι εξάλλου η γενικότερη τάση σε ευρωπαϊκό, κι όχι μόνο, επίπεδο. Πολύ περισσότερο που, αν υπάρξει μια τέτοια επιλογή, μπορούν να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκοί και ιδιωτικοί πόροι.

Δουλεύουμε - και συνεχίζουμε να έχουμε ανοικτό διάλογο με φορείς σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο - για να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο διάσωσης και αναζωογόνησης του τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας που βασίζεται στην πράσινη παραγωγή και σε επενδύσεις στην πράσινη καινοτομία και τεχνολογία ύψους 3 δισ. Ευρώ. Οι πόροι θα μπορούσαν να προέλθουν τόσο από τα ευρωπαϊκά ταμεία όσο και από ιδιωτικά κεφάλαια και έξυπνα χρηματοδοτικά εργαλεία αλλά κυρίως από συνδυασμένες πολιτικές που αφορούν τόσο τον ενεργειακό τομέα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όσο και την ναυτιλία και κυρίως τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Μια τέτοια στροφή δεν αφορά μόνο στα Ελληνικά Ναυπηγεία αλλά και στα υπόλοιπα  ναυπηγεία, όπως το ΝΕΩΡΙΟ στη Σύρο, αλλά προσφέρει και μεγάλες ευκαιρίες  δραστηριοποίησης πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων,  κυρίως καινοτόμες και παρόχους υπηρεσιών υψηλής ποιότητας και τεχνογνωσίας, που θα μπορούσαν να παίξουν συμπληρωματικούς ρόλους προς μια τέτοια κατεύθυνση".

 

 

Last modified on Παρασκευή, 01 Φεβρουαρίου 2013 17:20