Πληροφορίες θα ζητήσει η Επιτροπή από τις ελληνικές αρχές, προκειμένου να εξακριβωθεί κατά πόσο παραβιάζονται βασικές διατάξεις της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε ό,τι αφορά την προστασία του υγρότοπου του Αγ. Μάμα στη Χαλκιδική. Αυτό προκύπτει από την απάντηση του Επιτρόπου Potočnik στην ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με αυθαιρεσίες στην περιοχή.

Όπως αναφέρεται στην ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου, στον Άγιο Μάμα λειτουργούν πάνω από 25 beach bar –10 από αυτά εντός NATURA – με δραστηριότητες που υποβαθμίζουν το οικοσύστημα, με καταστροφή της βλάστησης και των θέσεων φωλεοποίησης προστατευόμενων ειδών πτηνών (το καλοκαίρι 2012 καταστράφηκε ολοσχερώς η αποικία του Νεροχελίδονου-Glareola pratincola ενός από τα δύο είδη για τα οποία η περιοχή έχει ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000), αλλοίωση του τοπίου, εγκατάσταση μόνιμων κατασκευών, δημιουργία, δίχως σχετική άδεια, χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, αλλά και νέων οδών προσέγγισης μέσα στις αμμοθίνες, καθώς κι ανεξέλεγκτη κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων πάνω στις αμμοθίνες.

Ο υγρότοπος του Αγίου Μάμα έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 με βάση τόσο την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους (ενδιαιτήματα) όσο και την Οδηγία 2009/147/ΕΚ για τα πτηνά. Κατά συνέπεια, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Potočnik, η περιοχή υπόκειται στις διατάξεις προστασίας και διαχείρισης του άρθρου 6 της Οδηγίας για τα ενδιαιτήματα, οι οποίες επιβάλλουν ιδίως τη λήψη μέτρων από τις ελληνικές αρχές για να αποφευχθεί η υποβάθμισή της και να εξασφαλιστεί ότι τυχόν νέα σχέδια ή έργα που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις αξιολογούνται ορθά και εγκρίνονται μόνον εάν δεν επηρεάζουν την ακεραιότητα της περιοχής.

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά:

«Το στρεβλό μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει, με κύριο αποδέκτη το περιβάλλον και τις ευαίσθητες οικολογικά περιοχές. Με την ανοχή των αρμόδιων υπηρεσιών και εν γνώσει του ΥΠΕΚΑ παρατηρούνται πλήθος παρεμβάσεων και δραστηριοτήτων στον υγρότοπο του Αγ. Μάμα, κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας, που έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του οικοσυστήματος. Οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν έχουν ανταποκριθεί στο πλήθος των καταγγελιών που δέχονται εδώ και πολλά χρόνια από περιβαλλοντικές οργανώσεις, φορείς και πολίτες Παρ’ όλη μάλιστα την καταστροφή που συντελείται ουδέποτε το ελληνικό δημόσιο έκανε χρήση του δικαιώματος του για άρση της παραχώρησης της εκμετάλλευσης του αιγιαλού από το Δήμο Ν. Προποντίδας, ως όφειλε προκειμένου να προστατευτεί η περιοχή. Θα πρέπει κάποτε να σταματήσει να επικρατεί η αντίληψη ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη και την οικονομική ανάκαμψη. Ειδικά οι προστατευόμενες περιοχές θα έπρεπε να αποτελούν πόλο έλξης αλλά με κανόνες και σεβασμού της σημασίας και του ρόλου τους, σε ένα μοντέλο τουρισμού που σέβεται το περιβάλλον και δεν περιορίζεται στο τρίπτυχο ήλιος-θάλασσα-ξαπλώστρα! Η αδιαφορία για το μέλλον των περιοχών αυτών μακροχρόνια δεν πλήττει μόνο το περιβάλλον αλλά και τη δυνατότητα των περιοχών να βασίζουν κακροχρόνια την ευημερία τους στην προστασία και βιώσιμη διαχείρισή του πλούτου που κατέχουν. Πολύ εύκολα ο πλούτος μπορεί να μετατραπεί σε άνθρακα...»

Ακολουθούν η ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου και η απάντηση του κ. Potočnik εξ ονόματος της Επιτροπής.

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-011109/2012 προς την Επιτροπή

Θέμα:       Παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στον Άγιο Μάμα Χαλκιδικής

Στον υγρότοπο του Αγίου Μάμα Χαλκιδικής (δήμος Ν. Προποντίδας) που εντάσσεται στο δίκτυο NATURA 2000, λειτουργούν πάνω από 25 beach bar –10 από αυτά εντός NATURA– με δραστηριότητες που υποβαθμίζουν, όμως, το οικοσύστημα, με καταστροφή της βλάστησης και των θέσεων φωλεοποίησης προστατευόμενων ειδών πτηνών (το καλοκαίρι 2012 καταστράφηκε ολοσχερώς η αποικία του Νεροχελίδονου-Glareola pratincola ενός από τα δύο είδη για τα οποία η περιοχή έχει ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000), αλλοίωση του τοπίου, εγκατάσταση μόνιμων κατασκευών, δημιουργία, δίχως σχετική άδεια, χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, αλλά και νέων οδών προσέγγισης μέσα στις αμμοθίνες, καθώς κι ανεξέλεγκτη κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων πάνω στις αμμοθίνες[1]. Τα παραπάνω έχουν καταγγελθεί πολλές φορές στις αρμόδιες αρχές από διάφορους φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις, έχουν διαπιστωθεί οι παραβάσεις και έχουν βεβαιωθεί πρόστιμα. Όμως, οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται εν γνώσει των υπηρεσιών [2],[3],[4].

Με βάση το Ν.2971/2001[5] και την ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) 1038460/2009[6] οι δήμοι έχουν δικαίωμα να παραχωρούν σε ιδιώτες τον αιγιαλό και την παραλία για απλή χρήση (ξαπλώστρες, ομπρέλες), μετά από δημοπρασία. Απαγορεύεται, όμως, οποιαδήποτε μόνιμη κατασκευή, δημιουργία δρόμων, διαμόρφωση της παραλίας, ενώ για προστατευόμενες περιοχές απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Η παραχώρηση του αιγιαλού και της παραλίας τα προηγούμενα χρόνια γινόταν χωρίς σχετική απόφαση του ΥΠΕΚΑ, κατά παράβαση της σχετικής ΚΥΑ. Το καλοκαίρι 2012, και κατόπιν σχετικών αναφορών, ερωτήθηκε το ΥΠΕΚΑ το οποίο εισηγήθηκε θετικά[7], χωρίς όμως να μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία της περιοχής NATURA. Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Εκτιμά ότι η χρήση του αιγιαλού εντός της περιοχής NATURA με τον τρόπο που γίνεται συνάδει με την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία;

2. Σκοπεύει να ζητήσει εξηγήσεις από το ΥΠΕΚΑ για τη θετική εισήγησή του για χρήση του αιγιαλού εντός της περιοχής NATURA, ενώ γνώριζε επί σειρά ετών τις αυθαιρεσίες που οδηγούν σε καταστροφή του περιβάλλοντος και δεν έχει προηγουμένως διασφαλίσει ότι οι όποιες δραστηριότητες θα είναι συμβατές με την προστασία της περιοχής;

3. Τι μέτρα προτίθεται να λάβει προκειμένου να προστατεύσει τον υγρότοπο του Αγίου Μάμα από περαιτέρω καταστροφές;

Απάντηση του κ. Potočnik εξ ονόματος της Επιτροπής (30.1.2013)

Η λιμνοθάλασσα του Αγίου Μάμα έχει ενταχθεί από την Ελλάδα στο δίκτυο Natura 2000 με βάση τόσο την οδηγία 92/43/ΕΟΚ[8] για τους οικοτόπους (ενδιαιτήματα) όσο και την οδηγία 2009/147/ΕΚ[9] για τα πτηνά. Η περιοχή υπόκειται, κατά συνέπεια, στις διατάξεις προστασίας και διαχείρισης του άρθρου 6 της οδηγίας για τα ενδιαιτήματα, οι οποίες επιβάλλουν ιδίως τη λήψη μέτρων από τις ελληνικές αρχές για να αποφευχθεί η υποβάθμισή της και να εξασφαλιστεί ότι τυχόν νέα σχέδια ή έργα που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις αξιολογούνται ορθά και εγκρίνονται μόνον εάν δεν επηρεάζουν την ακεραιότητα της περιοχής. Βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποφανθεί κατά πόσον οι δραστηριότητες στον αιγιαλό και την παραλία που αναφέρονται από το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου συμβιβάζονται με τις προαναφερόμενες διατάξεις. Θα ζητήσει επομένως σχετικές πληροφορίες από τις ελληνικές αρχές, μεταξύ άλλων και για συναφείς αποφάσεις και παραχωρήσεις που έχουν εγκριθεί.

Οι Πράσινοι και ο ρόλος τους στην Ελλάδα και την Ευρώπη την εποχή της κρίσης

Ένα χρόνο εντατικής δουλειάς στο Ευρωκοινοβούλιο γιόρτασε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με φίλους και γνωστούς που συγκεντρώθηκαν στο Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο στα Άνω Πατήσια και ξεναγήθηκαν σε έκθεση πόστερς με τις πολιτικές παρεμβάσεις που έγιναν[1], αφισών από τις πολυάριθμες εκδηλώσεις που έγιναν αυτό το χρόνο, ενώ είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν και σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πολιτική συζήτηση.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Νίκος Χρυσόγελος που αναφέρθηκε στα κρίσιμα διλήμματα τα οποία αντιμετωπίζουν σήμερα οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και ιδιαίτερα η ελληνική και πώς συνδέονται με την πράσινη στροφή της οικονομίας, την κοινωνική συνοχή, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αλλά και η αναζήτηση πρακτικών λύσεων για τους ανθρώπους που βρίσκονται στα όρια επιβίωσης:  για παράδειγμα πώς συνδέεται η υγεία με την ενέργεια, ή πώς οι περιβαλλοντικές πολιτικές δίνουν λύσεις στο πρόβλημα της ανεργίας, θέτοντας την πράσινη πολιτική στο κέντρο των εξελίξεων στην Ευρώπη.

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων που μίλησε για τα προβλήματα της πόλης των Αθηναίων και τις δομές κοινωνικές αλληλεγγύης που χρειάζεται.  Οι περιφερειακοί σύμβουλοι με την Αττική Οικολογική Απάντηση Κώστας Διάκος και Γιώργος Δημαράς αναφέρθηκαν στην Ευρώπη των Περιφερειών και το ρόλο ενός πράσινου κόμματος στις νέες προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά μας μέσα στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση και την Ευρώπη. Ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος, σεισμολόγος, τόνισε ότι οι Πράσινοι είναι ένα αντι-συστημικό κόμμα, γιατί έχουν σημαντικές θέσεις για τους θεσμούς που δεν έχουν όλα τα άλλα κόμματα αλλά και τις εφαρμόζουν.  

Η Κωνσταντίνα Κοσμίδου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων δήλωσε την αμέριστη εκτίμηση κι εμπιστοσύνη των Οικολόγων Πράσινων για το έργο του Νίκου Χρυσόγελου στο Ευρωκοινοβούλιο. Επιπλέον, μετέφερε τον χαιρετισμό του Μ. Τρεμόπουλου, συντονιστή σήμερα της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων, και πρώτου Ευρωβουλευτή τους.

Ακολούθησε το κύριο πάνελ συζήτησης στο οποίο συμμετείχαν ο Γρηγόρης Τσάλτας, πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου, η Θεοδώτα Νάντσου, συντονίστρια πολιτικής του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) Ελλάς, η Ιωάννα Περτσίδου, ΜΚΟ PRAKSIS και ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, Επίκουρος Καθηγητής πολιτικών επιστημών στο ΑΠΘ και διευθυντής της VPRC. 

Ο Γρηγόρης Τσάλτας συνέδεσε την κρίση με το γεγονός ότι για το ελληνικό κράτος δεν είναι σαφές τι αποτελεί ανάπτυξη σήμερα, είναι προσκολλημένο σε εντελώς ξεπερασμένες αντιλήψεις. Αναφέρθηκε στην ανάγκη ενός νέου Κοινωνικού Συμβολαίου με την κοινωνία, το οποίο θα καθορίζει τι είναι ανάπτυξη και τι ορίζει τις κατευθύνσεις για το μέλλον. Τόνισε ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ υπάρχει ανάγκη για ένα Πράσινο κόμμα αφού το κρίσιμο ζήτημα είναι πως συνδυάζονται η βιώσιμη οικονομία, η περιβαλλοντική προστασία και η κοινωνική συνοχή.

Η Θεοδώρα Νάντσου αναφέρθηκε στην υποβάθμιση περιβαλλοντικών πολιτικών σε όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία. Χώρες όπως η Βρετανία αλλά και η Γαλλία και Γερμανία πιέζουν ώστε να ξηλωθούν οι περιβαλλοντικές πολιτικές τις οποίες έχει καταφέρει να θεσμοθετήσει η ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια. Τόνισε τα προβλήματα που αυτή η στρατηγική θα φέρει, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Ιωάννα Περτσίδου, φέρνοντας ως παραδείγματα συγκεκριμένα προγράμματα της PRAKSIS επιχειρηματολόγησε για την ανάγκη σχεδιασμού εξατομικευμένων κοινωνικών υπηρεσιών οι οποίες μπορεί έτσι να είναι πιο αποτελεσματικές και ταυτόχρονα να εξοικονομούν πόρους που τόσο μεγάλη είναι η έλλειψη τους σήμερα. Μίλησε επίσης για τα μακροπρόθεσμα οφέλη της κοινωνίας από προγράμματα κοινωνικής συνοχής.

Τέλος, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης αναφέρθηκε στις κοινωνικές τάσεις που ορίζουν σήμερα την ανάγκη ενός πράσινου κόμματος. Η πράσινη ψήφος έχει κατά την ανάλυσή του δύο αφετηρίες, η πρώτη προέρχεται από μεσοαστικά κοινωνικά στρώματα τα οποία αφού έχουν λύσει τα βασικά προβλήματα διαβίωσης, αναπτύσσουν μετα-υλιστικές αξίες, ενδιαφέρονται για την προστασία του περιβάλλοντος κλπ. Η δεύτερη αφετηρία είναι ψήφος διαμαρτυρίας από κοινωνικά στρώματα τα οποία είναι δυσαρεστημένα από τις υπάρχουσες δομές του πολιτικού συστήματος συνολικά. Σήμερα, η οικονομική κρίση ξαναγυρνά την Ελλάδα σε δεδομένα φτώχειας, καταπάτησης κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως επίσης θέτει σε αμφισβήτηση βασικές κοινωνικές δομές. Αυτό αποτελεί ένα ανοιχτό πολιτικό πρόβλημα πάνω στο οποίο ένα πράσινο κόμμα οφείλει να τοποθετηθεί συγκεκριμένα.  Η απάντηση για το αν υπάρχει χώρος για ένα πράσινο κόμμα με σημαντική επιρροή εξαρτάται από την απάντηση που δίνει ή δεν δίνει το ίδιο το πράσινο κόμμα για τα διλήμματα που τίθενται κάθε φορά στις εκλογές. Επίσης, τόνισε την ανάγκη να τίθενται στην πολιτική συζήτηση και θέματα τακτικής συνεργασιών.  

Ακολούθησαν ερωτήσεις και παρεμβάσεις από πολίτες που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση. Η συζήτηση κάλυψε ευρύ φάσμα του πολιτικού προβληματισμού όπως το ρόλο των ΟΠ στην αντιμετώπιση της κρίσης, η απόφαση του συνεδρίου των Οικολόγων Πράσινων για μια νέα αρχή, τα εκλογικά ποσοστά των ΟΠ στις πρόσφατες εκλογές, ζητήματα αποτελεσματικότητας της διακυβέρνησης, αλλά και ζητήματα συνεργασιών.

Η βραδιά έκλεισε με μουσική, ενώ η πολιτική συζήτηση συνεχίστηκε μεταξύ των παρευρισκόμενων μέχρι αργά.

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Ανέλαβα ως ευρωβουλευτής, στις 2 Φεβρουαρίου 2012, σε μια εποχή που το Ευρωκοινοβούλιο – και η Ευρώπη – είχαν πλέον αλλάξει πολύ. Το τείχος έχει καταρρεύσει στο μεταξύ, στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπούνται ήδη 27 χώρες και σύντομα 28 (Κροατία) με ένα σύνολο 752 Ευρωβουλευτών. Είναι ένα πανόραμα των ευρωπαϊκών κοινωνιών αλλά και το αποτέλεσμα γενναίων αποφάσεων αλλά και οπισθοδρόμησης μεταπολεμικά. Από την άλλη η κρίση και η αδυναμία των κυβερνήσεων να δώσουν μια ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση μετέτρεψαν την κρίση χρέους μερικών κρατών σε βαθιά και πολύπλευρη κρίση της Ευρωζώνης.

Το μόνο εκλεγμένο θεσμικό ευρωπαϊκό όργανο, το Ευρωκοινοβούλιο έχει πλέον πολύ σοβαρές αρμοδιότητες, συν-νομοθετεί και συναποφασίζει για πάνω από το 85% των ευρωπαϊκών υποθέσεων, δεν είναι μόνο ένα όργανο διαβούλευσης, άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου ή κατάθεσης ψηφισμάτων χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ακόμα και για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κατευθύνσεις των Ταμείων, δεν αρκεί να τα βρουν Συμβούλιο (Κυβερνήσεις) και Κομισιόν, αλλά πρέπει να συμφωνήσει και το Ευρωκοινοβούλιο που έχει επεξεργαστεί τις δικές του προτάσεις και θέσεις (αύξηση προϋπολογισμού με ίδιους πόρους, ενίσχυση πολιτικών συνοχής, επενδύσεις κα). 

Ενίσχυση του Ευρωκοινοβουλίου, όχι μόνο με ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του, αλλά - σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε - με αύξηση της συμμετοχής των πολιτών στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 και ενίσχυση των πολιτικών δυνάμεων που επιδιώκουν την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ένωση είναι η μόνη λύση απέναντι σε θέματα αφενός δημοκρατικής νομιμοποίησης στη λήψη των αποφάσεων και αφετέρου στην ανάγκη αναζωογόνησης της ευρωπαϊκής ιδέας και ολοκλήρωσης. Η άγνοια αλλά και πολιτικές απομονωτισμού έχουν ως αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται ο μόνος εκλεγμένος, δημοκρατικός θεσμός που μπορεί να ελέγχει την αυθαιρεσία του Συμβουλίου και την απουσία διαφάνειας στη λήψη των αποφάσεών του (οι κυβερνήσεις δημοσιοποιούν μόνο όσα αυτές θέλουν και όπως  τα θέλουν).

Οι πολίτες οργισμένοι, για διαφορετικούς λόγους,  εξαιτίας της κρίσης αλλά και αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό ποιος είναι ο ρόλος και οι θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου, μπορεί στις ευρωεκλογές 2014 να στραφούν όχι εναντίον αυτών που ευθύνονται για τις λανθασμένες επιλογές (κυβερνήσεις, ανεξέλεγκτες αγορές) αλλά εναντίον του πραγματικού συμμάχου τους, του Ευρωκοινοβουλίου.  Η τυχόν αύξηση της αποχής και η εκλογή ακροδεξιών δυνάμεων θα αποδυναμώσει τον δημοκρατικό αυτό θεσμό, αντί να τον ενισχύσει σε μια περίοδο που χρειάζεται να σηκωθεί ένας άνεμος που θα σαρώσει την αιθαλομίχλη που έχει συγκεντρωθεί, θα καθαρίσει την ατμόσφαιρα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, θα προετοιμάσει μια νέα Ευρωπαϊκή συνθήκη για την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ολοκλήρωση. Από τώρα πρέπει να ξεκινήσει σε κάθε γωνιά της Ευρώπης – και της χώρας μας - ένα πανευρωπαϊκό κίνημα μεταρρύθμισης της Ευρώπης».

Περισσότερες φωτογραφίες από την εκδήλωση μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.flickr.com/photos/75635602@N06/with/8443429441/#photo_8443429441

του Ν. Χρυσόγελου

Κάποιοι ρίχνουν σχεδόν όλα τα κακά που συμβαίνουν στη χώρα μας – ιδιαίτερα την εγκληματικότητα, την εξαθλίωση και την ανεργία – στην παρουσία των μεταναστών. Το περιστατικό ανθρωπιάς των δυο νεαρών Πακιστανών μεταναστών Χομαγιούντ Ανγουάρ και Βακάρ Αχμέντ που έχασαν τη ζωή τους σε μια απελπισμένη προσπάθεια να σώσουν τρεις Έλληνες ηλικιωμένους, το αυτοκίνητο των οποίων παγιδεύτηκε στις γραμμές του τρένου, αποδεικνύει ότι (και) στο μεταναστευτικό οι μονοδιάστατες προσεγγίσεις αποδεικνύονται ξένες προς την πραγματική ζωή.

 __________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr

Του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων

Το παραμύθι…

Η κρίση πλησίαζε. Οι αξιωματικοί του πλοίου και ο καπετάνιος έβλεπαν την καταιγίδα αλλά σφύριζαν αδιάφορα. Έχουμε ισχυρό σκάφος, δεν πρόκειται να μας επηρεάσει η καταιγίδα, ανακοίνωνε ο υπο-πλοίαρχος. Άσε για αργότερα τα μέτρα, έλεγε ο καπετάνιος, σε όποιον τον κοίταζε με απορία. Αλλά όταν είδε τον καιρό να αγριεύει και άκουσε έναν περίεργο θόρυβο από τις μηχανές, αποφάσισε να αφήσει το τιμόνι σε άλλον. Είχε εξάλλου κουραστεί.

Ο νέος καπετάνιος, που περίμενε με λαχτάρα να πιάσει στα χέρια του το τιμόνι, ενθουσιάστηκε. Γύρναγε στο κατάστρωμα και έβγαζε λόγους, έκανε παρουσιάσεις με power point, προσκαλούσε κόσμο από άλλα διερχόμενα σκάφη. Μια εύθυμη ατμόσφαιρα επικρατούσε στο κατάστρωμα. Το πλήρωμα δεν πήγαινε κάτω στις μηχανές να διαπιστώσει από που προήλθε ο θόρυβος. Οι επιβάτες περίμεναν να εκπληρώσει ο νέος καπετάνιος τις υποσχέσεις του και να βελτιώσει το μενού που σέρβιρε. Δεν υπάρχει πρόβλημα, το σκαρί είναι καλό και θα συνεχιστεί το γλέντι, επέμενε ο καπετάνιος, όταν κάποιοι άρχισαν να ανησυχούν για κάτι νερά που είχαν εμφανιστεί. Το σκάφος πλησίαζε στα βράχια αλλά η μουσική έπαιζε δυνατά, Ξαφνικά, ο καπετάνιος άρχισε να φωνάζει ότι το πλήρωμα είναι διεφθαρμένο, το σκαρί μπάζει από παντού, η εταιρία χρωστάει σε πολλούς. Και ταυτόχρονα, τηλεφωνούσε στις τράπεζες για δάνεια, γιατί, έλεγε, οι προηγούμενοι είχαν αδειάσει τα ταμεία. Πανικός. Το πλήρωμα άρχισε να πετάει τα πράγματα στη θάλασσα. Ο καπετάνιος άρχισε να ζητάει απελπισμένα σωτηρία από διερχόμενα πλοία. Στον πανικό που δημιουργήθηκε άρχισαν να αναλαμβάνουν το τιμόνι διάφοροι “διορισμένοι” καπετάνιοι για λίγες ώρες. Από τον ασύρματο δίνονταν διάφορες διαταγές, χωρίς να καταλαβαίνει κάποιος αν αυτές αφορούσαν στο συγκεκριμένο πλοίο ή σε κάθε πλοίο σε οποιαδήποτε θάλασσα του κόσμου. Το πλήρωμα εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια, είχε εξοργιστεί και με τους καπετάνιους, στο μεταξύ. Οι επιβάτες άρχισαν να οργίζονται κι αυτοί, να πετάνε πιάτα και γιαούρτια στο πλήρωμα, να απειλούν να πετάξουν στη θάλασσα καπετάνιους και πλήρωμα, να ζητάνε από τους ναύτες να αναλάβουν την διακυβέρνηση του πλοίου. 

Οι ναύτες ανταποκρίθηκαν. Ήταν σίγουροι ότι μπορούσαν να κυβερνήσουν το πλοίο, εξάλλου είναι απλό, δεν χρειάζεται γνώση και σχέδιο. Διαβεβαίωναν ότι ξέρουν καλά πως θα σωθεί το πλοίο από τα βράχια. Καταγγέλλανε ότι όσοι προειδοποιούσαν ότι το πλοίο έμπαζε νερά και βυθίζονταν και έπρεπε αμέσως να κάνουν κάτι, απλώς κινδυνολογούσαν. Ήταν σίγουροι ότι το σκάφος δεν είχε πέσει στα βράχια, τα άλλα πλοία επιβουλεύονταν το σκαρί. Οι «άλλοι» δημιουργούν το πρόβλημα για να το πάρουν όσο-όσο, σχολίαζαν πολλοί. Είναι γερό το σκαρί, και μπορεί ακόμα κι αν συγκρουστεί με τα βράχια να διαλύσει τα βράχια. Αλλά μπορεί να τα βάλει και με τα άλλα πλοία. Αν είναι να χαθεί, θα πάρει μαζί του και τα άλλα πλοία διαβεβαίωνε ο ναύτης που ήθελε να γίνει καπετάνιος. Υπόσχονταν ότι αυτοί, οι νέοι καπετάνιοι, ήξεραν καλύτερα. Το πλήρωμα και οι επιβάτες άρχισαν να ενθουσιάζονται, αν και η αλήθεια είναι ότι οι επιβάτες ήταν οργισμένοι αλλά ταυτόχρονα και φοβισμένοι. Ήθελαν να ξεφορτωθούν πια όλους τους άλλους, δεν νοιάζονταν αν υπήρχε σχέδιο για την διάσωση, αρκούσαν οι υποσχέσεις για να τονωθεί το ηθικό τους.

Ένας από τους παλιούς καπετάνιους υπόσχονταν - για να πιάσει αυτός το τιμόνι έστω κι αν το σκάφος βυθίζονταν - ότι θα μπορούσε να μοιράσει ξανά φαγητό σε όλους, αρκεί να αναλάμβανε αυτός τη διακυβέρνηση του πλοίου. Καλούσε όσους είχαν εγκαταλείψει πριν το σκάφος να γυρίσουν πίσω, να μαζευτούν γύρω του και να μοιράσουν τα γαλόνια.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ακούγονταν παράταιρα η προτροπή, λίγων είναι η αλήθεια, για την ανάγκη ενός σχεδίου διάσωσης, ότι έπρεπε να συνεργαστούν πλήρωμα και επιβάτες για να κλείσουν τις τρύπες στα ύφαλα του σκάφους, να αδειάσουν τα νερά, να συνεργαστούν με τα πλοία που βρίσκονταν γύρω τους, με βάση όμως το σχέδιο που θα διαμόρφωναν τα πιο αξιόπιστα μέλη του πληρώματος μαζί με τους επιβάτες.

Απ' έξω, βάρκες, βαρκούλες και πλοία φώναζαν, έδιναν συγκεχυμένες οδηγίες αλλά και προειδοποιούσαν ότι το καράβι είχε πέσει στα βράχια. Ακούγονταν αντιφατικές οδηγίες για το πώς θα σωθεί το πλοίο ακόμα κι αν χαθεί το πλήρωμα και οι επιβάτες του. Κάποιοι, είναι αλήθεια, ότι προσπαθούσαν να βοηθήσουν το πλοίο που βυθίζονταν όλο και πιο γρήγορα.  Κάποια σκάφη είχαν προσαράξει κι αυτά σε ύφαλο. Επικρατούσε πανδαιμόνιο.

Το τέλος της ιστορίας θα το μάθουμε μάλλον σύντομα, ίσως σε κάποιους μήνες. Μπορούμε να φανταστούμε το τέλος; Σίγουρα ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει με την φαντασία του το τέλος της ιστορίας αλλά η πραγματικότητα έχει πάντα τη δυνατότητα να αιφνιδιάζει. 

…και η πραγματική ιστορία

Και πάμε τώρα σε μια άλλη ιστορία που δεν έχει σχέση με το «παραμύθι» που περιέγραψα πιο πάνω. Αφορά στην στρατηγική των πράσινων για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης: “Η πολιτική που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης απέτυχε και οδηγεί σε βαθιά ύφεση, κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, ανεργία και διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Αποδείχτηκε ότι αυτή η πολιτική ήταν ανόητη. Η εναλλακτική λύση δεν είναι όμως η διακινδύνευση της παραμονής της χώρας στην  Ευρωζώνη, μέσα από μπλόφες και σπασμωδικές κινήσεις στη βάση ενός εύκολου λαϊκισμού που υπόσχεται πολλά αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Η εναλλακτική λύση στην ανοησία δεν μπορεί να είναι η τρέλα. Υπάρχει πράγματι μια τρίτη στρατηγική, την οποία έχουμε στηρίξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι Πράσινοι, ο δρόμος της λογικής, των κοινωνικά δίκαιων και ισορροπημένων μεταρρυθμίσεων που αντιμετωπίζουν τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας μέσα από την αναζωογόνηση της οικονομίας και την στροφή της προς πράσινη κατεύθυνση, την ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών ώστε να στηρίζουν τους πολίτες που βρίσκονται σήμερα στα όρια της επιβίωσης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε περιβαλλοντικές και κοινωνικές υπηρεσίες” τονίσαμε στην κοινή συνέντευξη τύπου ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ, συμπρόεδρος των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ, ως ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.

Η συνέντευξη τύπου συζητήθηκε πολύ στην Ελλάδα αλλά ως προς ένα σημείο των δηλώσεων του Ντάνυ. Ελάχιστα, όμως αναφέρθηκαν, τα ελληνικά ΜΜΕ στις συγκεκριμένες προτάσεις των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για διέξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Οι προτάσεις αυτές   παρουσιάστηκαν την Τετάρτη 23/5, στο Στρασβούργο, στα διεθνή κι ελληνικά ΜΜΕ, από τον Ντάνυ Κον Μπεντίτ και το Νίκο Χρυσόγελο εξ ονόματος της ομάδας των Πράσινων. Δείτε το βίντεο εδώ: http://youtu.be/74fR5PMbceU

Οι Πράσινοι θα αναλάβουν τις επόμενες μέρες μια σειρά πρωτοβουλίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να προχωρήσουν οι προτάσεις τους για μια κοινωνικά δίκαιη και ισορροπημένη λύση στην ελληνική κρίση. Ο συν-πρόεδρος των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, Ντάνυ Κον Μπεντίτ θα επισκεφθεί εκ νέου την Ελλάδα στις 11/6 και θα έχει συνάντηση, μαζί με τον Νίκο Χρυσόγελο, με εκπροσώπους οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων καθώς και στελέχη της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης με αντικείμενο συζήτησης τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση. Στις 12 Ιουνίου οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές θα έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους για την Ελλάδα στον κ Μπαρόζο, σε ειδική συνεδρίαση στις Βρυξέλλες.

Οι προτάσεις των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο για τις για αλλαγές στους όρους του Μνημονίου που οδηγεί στο Δεύτερο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής

1. Παράταση του χρόνου που έχει στη διάθεσή της η Ελλάδα για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων κατά δυο (2) χρόνια (έως το 2016 αντί του 2014), ώστε να πετύχει. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα πρέπει να χρηματοδοτήσει αυτή την παράταση.

2. Πακέτο Επενδύσεων Πράσινης Κοινωνικής Συμφωνίας για την Ελλάδα (GreenNewDealInvestmentPackage) για την Ελλάδα με στόχο την τόνωση και τον βιώσιμο αναπροσανατολισμό της πραγματικής οικονομίας. Η Ελλάδα πρέπει να υποστηριχθεί για να επενδύσει στην ενεργειακή αποτελεσματικότητα και την αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων, στην χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς και στην πράσινη και κοινωνική καινοτομία. Για τη χρηματοδότηση της μεταρρύθμισης και την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας χρειάζεται έξτρα ενίσχυση από “ομόλογα έργου” και εγγυήσεις, δίκαιη φορολόγηση του πλούτου και φόρο επί των βραχυπρόθεσμων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, συμπληρωματικά με την αποτελεσματική αξιοποίηση των αδιάθετων ακόμα πόρων από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία και την καινοτόμο χρήση οικονομικών εργαλείων από τους πόρους του προϋπολογισμού που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως πχ ταμείο εγγυήσεων, εργαλείο διάχυσης κινδύνου, συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων καθώς και επιτάχυνση της απορρόφησης της χρηματοδότησης από Jeremie και Jessica από εγχώριους δανειστές.

1. Προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τους στόχους τους όσον αφορά στην απασχόληση, την εξάλειψη της φτώχειας, τον κοινωνικό διάλογο και την αειφορία (βιωσιμότητα). Είμαστε υπέρ της αναστολής των κανονισμών που επιτρέπουν την νομοθετική παρέμβαση στους μισθούς κάτω από το όριο που προβλέπεται από συλλογικές συμβάσεις των κοινωνικών εταίρων, καθώς και υπέρ των ελάχιστων μισθών, της κοινωνικής συνοχής, των βιώσιμων και δίκαιων συντάξεων, της δίκαιης μεταναστευτικής πολιτικής, της κοινωνικής ένταξης ευάλωτων ομάδων, της περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής. Ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αξιολογήσει την εμπειρία σε σχέση με αυτά, να καταθέσει νέες προτάσεις, κυρίως για να βοηθήσει τις πιο φτωχές οικογένειες, και να τις υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

4. Διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.

5.  Εξασφάλιση ευρωπαϊκής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα.

6. Ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθεια να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για τις καταθέσεις Ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων που δεν έχουν καταβάλει τους αντίστοιχους φόρους αλλά και να δοθούν πλήρη στοιχεία για το μαύρο χρήμα που διακινήθηκε από ευρωπαϊκές εταιρίες στην περίπτωση της Ελλάδας. Βοήθεια για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της ελληνικής φορολογικής διοίκησης καθώς και δίκαια μέτρα φορολογικής εναρμόνισης στην Ευρώπη. Ταυτοχρόνως, υποστηρίζουμε την προώθηση της εφαρμογής κοινωνικά δίκαιης φορολογικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα.

7. Οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί θα πρέπει να στηρίξουν άμεσα τις Ελληνικές Περιφέρειες και τους Δήμους στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας, με απορρόφηση των υπαρχόντων ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και την κινητοποίηση συμπληρωματικών επενδύσεων. Ένα σημαντικό μέρος των πόρων των Διαρθρωτικών Ταμείων θα πρέπει να διατεθεί αποτελεσματικά - όπου είναι απαραίτητο, χωρίς συγχρηματοδότηση - για κοινωνικούς σκοπούς, την καταπολέμηση της φτώχειας και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικά για τους νέους.

______________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο δικτυακό τόπο eklogika.gr

Πατήστε με το ποντίκι σας πάνω σε κάθε εικόνα για να την κατεβάσετε σε μορφή αρχείου pdf.

Ο εκπρόσωπος της Βασκικής Αριστεράς (Basque Abertzale Left) και της κίνησης Basque Peace Process, παραχώρησε συνέντευξη στην Βασιλική Γραμματικογιάννη και δημοσιεύτηκε στην Athens Voice.

Το θέμα της έντασης και της βίας στις κοινωνίες, είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Οι λαοί που έχουν πρόσφατες μνήμες από ένοπλες αντιπαραθέσεις αντιλαμβάνονται καλύτερα από όλους ότι η κλιμάκωση της βίας όχι μόνο δεν λύνει τα προβλήματα αλλά αντίθετα βαθαίνει το χάσμα στην κοινωνία και αφήνει πίσω της χιλιάδες νεκρούς. Μετά την Ιρλανδία και η χώρα των Βάσκων αναζητεί ειρηνική επίλυση του ζητήματος με τον τερματισμό του ένοπλου αγώνα από την ΕΤΑ αλλά και με την συνδρομή της Διεθνούς Κοινότητας. Ο εκπρόσωπος της Πατριωτικής Αριστεράς (Abertzale Left) Jon Antonio Lekue βρέθηκε στην Ελλάδα φιλοξενούμενος του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου και μίλησε στην Athens Voice για την ειρηνευτική διαδικασία στη χώρα των Βάσκων.

Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση της προσπάθειας για την ειρηνική επίλυση της Βασκικής σύγκρουσης;

Πριν από ένα περίπου χρόνο στη χώρα των Βάσκων πραγματοποιήθηκε ένα Διεθνές Συνέδριο με την συμμετοχή σπουδαίων προσωπικοτήτων της διεθνούς κοινότητας, την πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων και όλων των κοινωνικών δυνάμεων της χώρας των Βάσκων. Από το συνέδριο προέκυψε μια Διακήρυξη 5 σημείων για την επίλυση της σύγκρουσης. Η πιο σημαντική απαίτηση της Διακήρυξης ήταν ο τερματισμός του ένοπλου αγώνα , πράγμα που η ΕΤΑ έπραξε τρεις μέρες μετά την ολοκλήρωση του Συνεδρίου. Το δεύτερο σημείο της διακήρυξης καλεί τις Ισπανικές και Γαλλικές κυβερνήσεις να συμμετάσχουν σε εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις με την ΕΤΑ. Στο τρίτο σημείο επισημαίνεται ότι οι πολιτικές συγκρούσεις πρέπει να επιλύονται μόνο με την κοινωνική υποστήριξη, ενώ το τέταρτο σημείο αφορά τα κόμματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ρίζες της σύγκρουσης. Και τέλος ότι η Διεθνής Κοινότητα θα πρέπει να στηρίξει την όλη διαδικασία.

Από τους Ισπανούς η προσπάθεια αυτή αντιμετωπίζεται με εχθρότητα. Πως μπορεί να ανατραπεί αυτό το κλίμα;

Η Ισπανική κυβέρνηση αρνήθηκε να ανοίξει διάλογο με την ΕΤΑ για τις συνέπειες της σύγκρουσης και προσπάθησε να υποσκάψει και να μπλοκάρει τη διαδικασία. Τα τελευταία τρία χρόνια επιδιώκουμε να κινητοποιήσουμε την κοινωνία των πολιτών, ώστε υπάρξει κοινωνικός αγώνας. Στη συνέχεια να προχωρήσουμε σε διεθνή δράση χρησιμοποιώντας την διπλωματία και τα πολιτικά κόμματα. Είναι σημαντικό ότι η ειρηνική επίλυση είναι απαίτηση της πλειοψηφίας του Βασκικού λαού, οπότε πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα η Ισπανική κυβέρνηση θα μετακινηθεί από τις θέσεις της.

Το Ισπανικό Σύνταγμα δεν επιτρέπει την αυτοδιάθεση. Η Μαδρίτη ισχυρίζεται ότι το καθεστώς της αυτονομίας των Βάσκων εξασφαλίζεται από το Σύνταγμα. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ισπανική Κυβέρνηση αφ’ ενός μεν δεν θέλει να μεταβάλει την κατάσταση, αφετέρου δεν έχει εξουσιοδότηση να το κάνει. Πως μπορεί να λυθεί αυτή η αντιπαράθεση;

Προσπαθούμε να μαθαίνουμε από την διαδικασία που ακολουθείται σε ανάλογες περιπτώσεις. Η Καταλονία και η Σκωτία είναι πολύ σημαντικά παραδείγματα αφού υπάρχουν αρκετές ομοιότητες. Βρισκόμαστε κάτω από την ίδια κατάσταση με την διαφορά όμως ότι εκεί δεν υπάρχει βίαιη σύγκρουση και επιπλέον στην Καταλονία υπάρχει μια πλούσια αστική τάξη. Η περίπτωση της Καταλονίας ωστόσο δείχνει ότι η προσέγγιση της Ισπανίας δεν είναι καθόλου δημοκρατική απέναντι στη θέληση των Καταλονών για ανεξαρτησία. Οι ισπανικές αρχές μιλούν μόνο για μέτρα ασφαλείας και απαγορεύσεις. Καμία σχέση με την κατάσταση στη Σκωτία. Η Αγγλική κυβέρνηση παρότι είναι εντελώς αντίθετη με την ανεξαρτησία της Σκωτίας αναγνωρίζει το δικαίωμα των Σκωτσέζων στο να αποφασίσουν ελεύθερα. Εάν αποφασιστεί από την πλειοψηφία του κόσμου η ανεξαρτησία θα υπάρξουν συνέπειες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι η πρώτη φορά που η Ε.Ε αντιμετωπίζει τέτοια ζητήματα και θα πρέπει να αναπτύξει την μεθοδολογία επίλυσης τους.

Ένα μεγάλο θέμα είναι και οι Βάσκοι κρατούμενοι. Μπορούν να υπάρξουν διαπραγματεύσεις ειρηνικής επίλυσης με το θέμα να εκκρεμεί;

Φυσικά το θέμα των κρατουμένων κάνει τον διάλογο πιο δύσκολο. Αλλά δεν θεωρούμε ότι πρέπει να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις αν δεν απελευθερωθούν οι κρατούμενοι. Σε κάθε περίπτωση ο διάλογος πρέπει να συνεχιστεί. Κάποια μέρα η σύγκρουση θα τελειώσει και στην χώρα των Βάσκων θα υπάρξει ειρήνη. Τότε δεν θα υπάρχουν ούτε πολιτικοί κρατούμενοι ούτε εξόριστοι.

Η οικονομική κρίση τροφοδοτεί εθνικιστικές και αποσχιστικές τάσεις. Πιστεύεται ότι η Ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης θα μπορούσε να αποτελέσει λύση σε αυτά τα προβλήματα;

Θεωρητικά είναι ανοιχτή η συζήτηση για οποιαδήποτε δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα των λαών είναι σεβαστά. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στην Ευρώπη που πρεσβεύουν τις αρχές του Φεντεραλισμού. Πιστεύω ότι για να πετύχει ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει να υπάρχει κοινό αίσθημα των ευρωπαίων πολιτών. Η συζήτηση είναι ανοιχτή και είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.

_______________________

Δείτε επίσης :

• «Η ειρήνη δεν είναι απλά το τέλος μιας ένοπλης σύρραξης. Η ειρήνη πρέπει να βασίζεται στη δικαιοσύνη» Εκδήλωση συυζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο Άνω Πατησίων
• Διαδραστικό Εργαστήριο για Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις  διοργάνωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων  στο Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο με στόχο την στήριξη των πρωτοβουλιών από τα κάτω.

Άρθρο του Νίκου Χρυσόγελου στο Διμηνιαίο περιοδικό Maritech News  

Η απεξάρτηση από τους εξοπλισμούς σχετίζεται επίσης με τις παρεμβάσεις σχετικά με τον σημαντικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας, αυτόν της ναυπηγοπισκευής, ο οποίος αντιμετωπίζει σήμερα βαθειά κρίση και υψηλά επίπεδα ανεργίας. Σε πρόσφατο άρθρο του  στο Διμηνιαίο περιοδικό Maritech News, T. 22, Νοέμβριος -Δεκέμβριος 2012, http://www.maritechnews.com, με τίτλο: "Προτάσεις αντιμετώπισης της ανεργίας στη ναυπηγοεπισκευή με στροφή στην πράσινη τεχνολογία", ο Νίκος Χρυσόγελος αναλύει ότι δεν είναι αποδεκτό η επιβίωση του κλάδου να εξαρτάται από συμβάσεις παραγωγικής πολεμικού υλικού. Δεν είναι λογικό και παραγωγικό στην Ελλάδα της κρίσης να σπαταληθούν (εθνικοί) πόροι για την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής. Υπάρχει εναλλακτική πρόταση προς πράσινη κατεύθυνση, που μπορεί να αναζωογονήσει τη ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας.

Παρατίθεται απόσπασμα του άρθρου με τα βασικά στοιχεία:

«Μια σειρά λαθών και στα άλλα ελληνικά ναυπηγεία αλλά και οι αλλαγές που έχουν συμβεί στον κλάδο την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως, έχουν οδηγήσει στη σημερινή βαθειά κρίση και σε υψηλά επίπεδα ανεργίας. Το τελευταίο διάστημα, συζητείται από την ελληνική κυβέρνηση η ενοποίηση των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε. (Σκαραμαγκάς) με τη Νεώριο Ναυπηγεία Ελευσίνας, με στόχο τη συνέχιση της στρατιωτικοποίησης της βασικής παραγωγής των ελληνικών ναυπηγείων. Αν η ενοποίηση προχωρήσει, ισχυρίζονται όσοι υποστηρίζουν αυτή την προοπτική, δεν θα υπάρχουν εμπόδια για την κατασκευή φρεγατών FREMM πολλαπλών χρήσεων για τη Γαλλία και για τη συνέχιση της κατασκευής των υποβρυχίων τύπου 214.

Όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της κρίσης, είναι λογικό κι αποδεκτό  (που στον ένα ή στον άλλο βαθμό είναι υπεύθυνες για σημαντικό τμήμα του χρέους αλλά και τις διαφθοράς) ή, αντίθετα, πρέπει να στηριχθεί σε αλλαγές και δραστηριότητες που ανοίγουν το δρόμο προς το μέλλον;   Είναι γεγονός ότι, τουλάχιστον στο παρελθόν, τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα αντισταθμιστικά οφέλη δεν είχαν τεθεί κάτω από κάποιο σοβαρό έλεγχο.  Η απουσία διαφάνειας στις διαδικασίες και η άμεση επιρροή των πανίσχυρων λόμπυ οδήγησαν σε εκτεταμένη διαφθορά. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι προμήθειες δεν ανήκουν σε κάποια τυπική αγορά.

Ήδη ο πρώην υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη σύμβαση για τα υποβρύχια U-216 αλλά και πολλές άλλες υποθέσεις είναι σε φάση δικαστικής έρευνας. Είναι πιθανό στο άμεσα μέλλον να φωτιστούν περισσότερες υποθέσεις διαφθοράς, στις οποίες δεν εμπλέκονται μόνο Έλληνες πολιτικοί και στελέχη της διοίκησης αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να κινητοποιήσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Ένωση αφού είναι γνωστό ότι τα συμβόλαια πώλησης πολεμικού υλικού θεωρούνται διεθνώς ένας από τους κύριους υπεύθυνους διαφθοράς και μαύρου χρήματος.

Αλλά ακόμα κι αν όλα ήταν "καθαρά" στις προμήθειες πολεμικού υλικού, είναι αποδεκτό η επιβίωση ενός σημαντικού κλάδου της οικονομίας να εξαρτιέται από συμβάσεις παραγωγικής πολεμικού υλικού και την στρατιωτικοποίηση της παραγωγής; Δεν είναι τυχαίο ότι ο σημερινός ιδιοκτήτης των Ελληνικών Ναυπηγείων εκτός από τις στρατιωτικές παραγγελίες της Ελλάδας περίμενε για την ευόδωση της επένδυσής του να αναλάβει συμβόλαια με χώρες όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη κα. Η Αραβική Άνοιξη ανέτρεψε αυτά τα σχέδια.  

Εμείς, οι Οικολόγοι Πράσινοι, λέμε ότι υπάρχει ένας διαφορετικός δρόμος που μπορεί να αναζωογονήσει την οικονομία της χώρας, μεταξύ άλλων και την ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Τόσο προσωπικά, ως ευρωβουλευτής, όσο και γενικότερα οι Οικολόγοι Πράσινοι επεξεργαζόμαστε μια εναλλακτική πρόταση για τον κλάδο αυτό.  Θεωρούμε ότι δεν είναι λογικό και παραγωγικό να σπαταληθούν (εθνικοί) πόροι στο πλαίσιο μιας περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα.

Αντιθέτως, πόροι αλλά και συντονισμένη προσπάθεια πρέπει να κατευθυνθούν στην στροφή της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας προς πράσινη κατεύθυνση, όπως είναι εξάλλου η γενικότερη τάση σε ευρωπαϊκό, κι όχι μόνο, επίπεδο. Πολύ περισσότερο που, αν υπάρξει μια τέτοια επιλογή, μπορούν να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκοί και ιδιωτικοί πόροι.

Δουλεύουμε - και συνεχίζουμε να έχουμε ανοικτό διάλογο με φορείς σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο - για να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο διάσωσης και αναζωογόνησης του τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας που βασίζεται στην πράσινη παραγωγή και σε επενδύσεις στην πράσινη καινοτομία και τεχνολογία ύψους 3 δισ. Ευρώ. Οι πόροι θα μπορούσαν να προέλθουν τόσο από τα ευρωπαϊκά ταμεία όσο και από ιδιωτικά κεφάλαια και έξυπνα χρηματοδοτικά εργαλεία αλλά κυρίως από συνδυασμένες πολιτικές που αφορούν τόσο τον ενεργειακό τομέα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όσο και την ναυτιλία και κυρίως τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Μια τέτοια στροφή δεν αφορά μόνο στα Ελληνικά Ναυπηγεία αλλά και στα υπόλοιπα  ναυπηγεία, όπως το ΝΕΩΡΙΟ στη Σύρο, αλλά προσφέρει και μεγάλες ευκαιρίες  δραστηριοποίησης πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων,  κυρίως καινοτόμες και παρόχους υπηρεσιών υψηλής ποιότητας και τεχνογνωσίας, που θα μπορούσαν να παίξουν συμπληρωματικούς ρόλους προς μια τέτοια κατεύθυνση".

του Ν. Χρυσόγελου

Η επιλογή του μοντέλου πολιτικής που προωθήθηκε στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης βασίστηκε σε κάποιες βασικές παραδοχές, μία από τις οποίες είναι ότι ο «δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής» είναι περίπου 0,5.

Δηλαδή, όταν μειώνονται τα έξοδα της γενικής κυβέρνησης κατά 1 ευρώ, τότε η μείωση του ΑΕΠ είναι μισό ευρώ. Ή, όταν μειωθούν οι δαπάνες κατά 1%, τότε η μείωση που θα προκληθεί στο ΑΕΠ είναι 0,5%. Αντίστροφα, για τις αυξήσεις ισχύει: αύξηση κατά 1% στις δαπάνες επιφέρει επέκταση του ΑΕΠ κατά 0,5%.

Κάνοντας αυτή την παραδοχή, οδηγείται κάποιος στο συμπέρασμα ότι η μείωση δαπανών της γενικής κυβέρνησης θα φέρει σημαντική μείωση της ανάγκης για δανεισμό και σταδιακά θα μειώνεται το χρέος.

Αντιθέτως, αν ο πολλαπλασιαστής ξεπερνάει περίπου το 1, τότε σε αρκετές περιπτώσεις η μείωση των δαπανών επιφέρει αύξηση του δανεισμού, ενώ η αύξηση των δαπανών επιφέρει μείωση της ανάγκης για δανεισμό! Επιπλέον, η μη μείωση συνεπάγεται και μη αύξηση της ανεργίας, μη συρρίκνωση κοινωνικής πολιτικής κ.λπ.

Η νέα έκθεση για λογαριασμό του ΔΝΤ, που δημοσιεύτηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013, παραδέχεται πως τα μοντέλα προβλέψεων ενέχουν σημαντικές υποεκτιμήσεις στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές. Επιβεβαιώνει, ουσιαστικά, την έκθεση του ΔΝΤ (World Economic Outlook - October 2012), η οποία αναφέρει ότι ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής, ειδικά σε περιόδους ύφεσης, κινείται μεταξύ 0,9 και 1,7 - αντί του 0,5, όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί. Επιπλέον, σε πρόσφατη έκθεσή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά για την Ελλάδα ότι οποιοδήποτε μέγεθος δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή μεγαλύτερο του 0,5 οδηγεί σε αύξηση του χρέους, ακόμη και σε περιόδους μη δημοσιονομικής προσαρμογής. Σε πρόσφατη ελληνική μελέτη (βασισμένη σε στοιχεία 2000-2012) υπολογίζεται πως ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής σε περίοδο ύφεσης είναι 1,32.

Οι εκτιμήσεις αυτές είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας για το ελληνικό πρόγραμμα. Λένε, ουσιαστικά, ότι μόνη ελπίδα για την επιτυχία των σημερινών μέτρων λιτότητας είναι ένας και μοναδικός παράγοντας -σημαντικός μεν, αλλά μη μετρήσιμος-, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.

Είναι καιρός να ανοίξει μια πολιτική συζήτηση σε τρεις βασικούς άξονες:

1. Ενίσχυση της οικονομίας

Είναι άμεση ανάγκη η αλλαγή τής μέχρι σήμερα στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους. Η εφαρμογή ενός προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και του επενδυτικού περιβάλλοντος. Δίνοντας βαρύτητα σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες επενδύσεις. Ευρείας κλίμακας χρηματοδότηση και ενίσχυση της απασχόλησης, ιδιαίτερα των νέων, με στόχο πράσινες κοινωνικές επενδύσεις. Οχι συνέχιση ενός αποτυχημένου αναπτυξιακού προτύπου: αυτοκινητόδρομοι, ανεξέλεγκτη δόμηση, μαζικός τουρισμός, βρόμικη παραγωγή και ανεύθυνη κατανάλωση.

Το έχουμε υποστηρίξει έντονα οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο. Παράλληλα, δουλεύουμε ένα αναλυτικό εναλλακτικό σχέδιο για την οικονομία, δίνοντας έμφαση σε 7 σημαντικούς οικονομικούς τομείς. Αλλά μια εναλλακτική οικονομική πρόταση πρέπει να ξεκινήσει από την κοινωνία, «από τα κάτω», και να εμπλακούν άμεσα οι φορείς της Αυτοδιοίκησης, τα περιφερειακά συμβούλια και οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς.

2. Πολιτική λιτότητας;

Εχουν ληφθεί υπόψη στη διαβούλευση της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα οι πρόσφατες διαπιστώσεις των διεθνών οργανισμών και οι παραινέσεις για αλλαγή πλεύσης στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης; Επιπλέον, ποια είναι η μέχρι σήμερα προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδείξει τις αντιφάσεις μεταξύ πολλών προτεινόμενων μέτρων και των ευρωπαϊκών πολιτικών; Παρουσίασε στην τρόικα ένα πιο ισορροπημένο και κοινωνικά υπεύθυνο σχέδιο αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων;

3. Ηταν η συνταγή της τρόικας βασισμένη πράγματι σε λάθος παραδοχές;

Προτείνουμε να γίνει μια αποτίμηση από ανεξάρτητους αξιολογητές και οικονομολόγους. Αν η ευθύνη δεν είναι μόνο του ελληνικού πολιτικού συστήματος, τότε είναι καιρός να αποτολμηθεί ένας δημόσιος διάλογος για το πώς θα αλλάξει άμεσα η λανθασμένη αυτή πολιτική.

Θα οδηγούνταν η χώρα σε εντελώς διαφορετικές επιλογές για την επίτευξη των ίδιων στόχων, αν δεν είχε γίνει το λάθος αυτό; Θα υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις, έστω και τώρα; Θα εισαχθούν στο πρόγραμμα προσαρμογής εγγυήσεις υπέρ της Ελλάδας, όπως αγορά και διαγραφή σημαντικού τμήματος του ελληνικού χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο, αν αποδειχθεί ότι αυτό αυξήθηκε σοβαρά ως αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών της τρόικας και των συμβούλων της;

Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να ανοίξει η συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

___________________________________________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 30/1/2013

Πολιτική συζήτηση-μουσική βραδιά

Θα ήθελα να σας προσκαλέσω στην εκδήλωση που διοργανώνω, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου παρουσίας μου στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και στο πλαίσιο ευρύτερου πολιτικού προβληματισμού,  το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου, ώρα 18.30-23.30: στο χώρο του Οικολογικού Πολιτιστικού Κέντρου Άνω Πατησίων- Αθήνα, Λεωφ. Ιωνίας 315, δίπλα από τον σταθμό ΗΣΑΠ Άνω Πατησίων.

18.30-19.30: Παρεμβάσεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μαζί με την ομάδα των Πράσινων. Μια ξενάγηση με πόστερς και συζήτηση σε έναν διαφορετικό κόσμο πολιτικής

19.30-21.00: Συζήτηση με θέμα: "Πολιτικές αντιμετώπισης της πολύπλευρης κρίσης: ποιες μπορεί να είναι αυτές; Υπάρχει ανάγκη και χώρος για ένα πράσινο κόμμα σε μια εποχή κρίσης; Ποια πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά του; Μπορεί και πως να συμβάλλει σε βαθιές τομές στο πολιτικό σύστημα και να δρομολογήσει αλλαγές σε τοπικό, περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο;

Στο πάνελ συμμετέχουν:

• Γρηγόρης Τσάλτας, πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου
• Ναπολέων Μαραβέγιας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τομέας Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
• Θεοδώτα Νάντσου, συντονίστρια πολιτικής του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) Ελλάς
• Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος ΜΚΟ PRAKSIS
• Χριστόφορος Βερναρδάκης, πρόεδρος VPRC

Η βραδιά θα κλείσει με ρεμπέτικη μουσική, ενώ οι συμμετέχοντες θα πάρουν μέρος και σε ένα διαδραστικό "παιχνίδι", ποια είναι τα "δυνατά" και "αδύνατα" σημεία των πράσινων, ποιες είναι οι "ευκαιρίες" και οι "κίνδυνοι".

Για δηλώσεις συμμετοχής στείλτε μήνυμα στο  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή τηλεφωνήστε στα 2103223867, 2103709705, 2102525421  

Με εκτίμηση

Νίκος Χρυσόγελος