Του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων

Το παραμύθι…

Η κρίση πλησίαζε. Οι αξιωματικοί του πλοίου και ο καπετάνιος έβλεπαν την καταιγίδα αλλά σφύριζαν αδιάφορα. Έχουμε ισχυρό σκάφος, δεν πρόκειται να μας επηρεάσει η καταιγίδα, ανακοίνωνε ο υπο-πλοίαρχος. Άσε για αργότερα τα μέτρα, έλεγε ο καπετάνιος, σε όποιον τον κοίταζε με απορία. Αλλά όταν είδε τον καιρό να αγριεύει και άκουσε έναν περίεργο θόρυβο από τις μηχανές, αποφάσισε να αφήσει το τιμόνι σε άλλον. Είχε εξάλλου κουραστεί.

Ο νέος καπετάνιος, που περίμενε με λαχτάρα να πιάσει στα χέρια του το τιμόνι, ενθουσιάστηκε. Γύρναγε στο κατάστρωμα και έβγαζε λόγους, έκανε παρουσιάσεις με power point, προσκαλούσε κόσμο από άλλα διερχόμενα σκάφη. Μια εύθυμη ατμόσφαιρα επικρατούσε στο κατάστρωμα. Το πλήρωμα δεν πήγαινε κάτω στις μηχανές να διαπιστώσει από που προήλθε ο θόρυβος. Οι επιβάτες περίμεναν να εκπληρώσει ο νέος καπετάνιος τις υποσχέσεις του και να βελτιώσει το μενού που σέρβιρε. Δεν υπάρχει πρόβλημα, το σκαρί είναι καλό και θα συνεχιστεί το γλέντι, επέμενε ο καπετάνιος, όταν κάποιοι άρχισαν να ανησυχούν για κάτι νερά που είχαν εμφανιστεί. Το σκάφος πλησίαζε στα βράχια αλλά η μουσική έπαιζε δυνατά, Ξαφνικά, ο καπετάνιος άρχισε να φωνάζει ότι το πλήρωμα είναι διεφθαρμένο, το σκαρί μπάζει από παντού, η εταιρία χρωστάει σε πολλούς. Και ταυτόχρονα, τηλεφωνούσε στις τράπεζες για δάνεια, γιατί, έλεγε, οι προηγούμενοι είχαν αδειάσει τα ταμεία. Πανικός. Το πλήρωμα άρχισε να πετάει τα πράγματα στη θάλασσα. Ο καπετάνιος άρχισε να ζητάει απελπισμένα σωτηρία από διερχόμενα πλοία. Στον πανικό που δημιουργήθηκε άρχισαν να αναλαμβάνουν το τιμόνι διάφοροι “διορισμένοι” καπετάνιοι για λίγες ώρες. Από τον ασύρματο δίνονταν διάφορες διαταγές, χωρίς να καταλαβαίνει κάποιος αν αυτές αφορούσαν στο συγκεκριμένο πλοίο ή σε κάθε πλοίο σε οποιαδήποτε θάλασσα του κόσμου. Το πλήρωμα εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια, είχε εξοργιστεί και με τους καπετάνιους, στο μεταξύ. Οι επιβάτες άρχισαν να οργίζονται κι αυτοί, να πετάνε πιάτα και γιαούρτια στο πλήρωμα, να απειλούν να πετάξουν στη θάλασσα καπετάνιους και πλήρωμα, να ζητάνε από τους ναύτες να αναλάβουν την διακυβέρνηση του πλοίου. 

Οι ναύτες ανταποκρίθηκαν. Ήταν σίγουροι ότι μπορούσαν να κυβερνήσουν το πλοίο, εξάλλου είναι απλό, δεν χρειάζεται γνώση και σχέδιο. Διαβεβαίωναν ότι ξέρουν καλά πως θα σωθεί το πλοίο από τα βράχια. Καταγγέλλανε ότι όσοι προειδοποιούσαν ότι το πλοίο έμπαζε νερά και βυθίζονταν και έπρεπε αμέσως να κάνουν κάτι, απλώς κινδυνολογούσαν. Ήταν σίγουροι ότι το σκάφος δεν είχε πέσει στα βράχια, τα άλλα πλοία επιβουλεύονταν το σκαρί. Οι «άλλοι» δημιουργούν το πρόβλημα για να το πάρουν όσο-όσο, σχολίαζαν πολλοί. Είναι γερό το σκαρί, και μπορεί ακόμα κι αν συγκρουστεί με τα βράχια να διαλύσει τα βράχια. Αλλά μπορεί να τα βάλει και με τα άλλα πλοία. Αν είναι να χαθεί, θα πάρει μαζί του και τα άλλα πλοία διαβεβαίωνε ο ναύτης που ήθελε να γίνει καπετάνιος. Υπόσχονταν ότι αυτοί, οι νέοι καπετάνιοι, ήξεραν καλύτερα. Το πλήρωμα και οι επιβάτες άρχισαν να ενθουσιάζονται, αν και η αλήθεια είναι ότι οι επιβάτες ήταν οργισμένοι αλλά ταυτόχρονα και φοβισμένοι. Ήθελαν να ξεφορτωθούν πια όλους τους άλλους, δεν νοιάζονταν αν υπήρχε σχέδιο για την διάσωση, αρκούσαν οι υποσχέσεις για να τονωθεί το ηθικό τους.

Ένας από τους παλιούς καπετάνιους υπόσχονταν - για να πιάσει αυτός το τιμόνι έστω κι αν το σκάφος βυθίζονταν - ότι θα μπορούσε να μοιράσει ξανά φαγητό σε όλους, αρκεί να αναλάμβανε αυτός τη διακυβέρνηση του πλοίου. Καλούσε όσους είχαν εγκαταλείψει πριν το σκάφος να γυρίσουν πίσω, να μαζευτούν γύρω του και να μοιράσουν τα γαλόνια.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ακούγονταν παράταιρα η προτροπή, λίγων είναι η αλήθεια, για την ανάγκη ενός σχεδίου διάσωσης, ότι έπρεπε να συνεργαστούν πλήρωμα και επιβάτες για να κλείσουν τις τρύπες στα ύφαλα του σκάφους, να αδειάσουν τα νερά, να συνεργαστούν με τα πλοία που βρίσκονταν γύρω τους, με βάση όμως το σχέδιο που θα διαμόρφωναν τα πιο αξιόπιστα μέλη του πληρώματος μαζί με τους επιβάτες.

Απ' έξω, βάρκες, βαρκούλες και πλοία φώναζαν, έδιναν συγκεχυμένες οδηγίες αλλά και προειδοποιούσαν ότι το καράβι είχε πέσει στα βράχια. Ακούγονταν αντιφατικές οδηγίες για το πώς θα σωθεί το πλοίο ακόμα κι αν χαθεί το πλήρωμα και οι επιβάτες του. Κάποιοι, είναι αλήθεια, ότι προσπαθούσαν να βοηθήσουν το πλοίο που βυθίζονταν όλο και πιο γρήγορα.  Κάποια σκάφη είχαν προσαράξει κι αυτά σε ύφαλο. Επικρατούσε πανδαιμόνιο.

Το τέλος της ιστορίας θα το μάθουμε μάλλον σύντομα, ίσως σε κάποιους μήνες. Μπορούμε να φανταστούμε το τέλος; Σίγουρα ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει με την φαντασία του το τέλος της ιστορίας αλλά η πραγματικότητα έχει πάντα τη δυνατότητα να αιφνιδιάζει. 

…και η πραγματική ιστορία

Και πάμε τώρα σε μια άλλη ιστορία που δεν έχει σχέση με το «παραμύθι» που περιέγραψα πιο πάνω. Αφορά στην στρατηγική των πράσινων για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης: “Η πολιτική που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης απέτυχε και οδηγεί σε βαθιά ύφεση, κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, ανεργία και διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Αποδείχτηκε ότι αυτή η πολιτική ήταν ανόητη. Η εναλλακτική λύση δεν είναι όμως η διακινδύνευση της παραμονής της χώρας στην  Ευρωζώνη, μέσα από μπλόφες και σπασμωδικές κινήσεις στη βάση ενός εύκολου λαϊκισμού που υπόσχεται πολλά αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Η εναλλακτική λύση στην ανοησία δεν μπορεί να είναι η τρέλα. Υπάρχει πράγματι μια τρίτη στρατηγική, την οποία έχουμε στηρίξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι Πράσινοι, ο δρόμος της λογικής, των κοινωνικά δίκαιων και ισορροπημένων μεταρρυθμίσεων που αντιμετωπίζουν τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας μέσα από την αναζωογόνηση της οικονομίας και την στροφή της προς πράσινη κατεύθυνση, την ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών ώστε να στηρίζουν τους πολίτες που βρίσκονται σήμερα στα όρια της επιβίωσης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε περιβαλλοντικές και κοινωνικές υπηρεσίες” τονίσαμε στην κοινή συνέντευξη τύπου ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ, συμπρόεδρος των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ, ως ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.

Η συνέντευξη τύπου συζητήθηκε πολύ στην Ελλάδα αλλά ως προς ένα σημείο των δηλώσεων του Ντάνυ. Ελάχιστα, όμως αναφέρθηκαν, τα ελληνικά ΜΜΕ στις συγκεκριμένες προτάσεις των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για διέξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Οι προτάσεις αυτές   παρουσιάστηκαν την Τετάρτη 23/5, στο Στρασβούργο, στα διεθνή κι ελληνικά ΜΜΕ, από τον Ντάνυ Κον Μπεντίτ και το Νίκο Χρυσόγελο εξ ονόματος της ομάδας των Πράσινων. Δείτε το βίντεο εδώ: http://youtu.be/74fR5PMbceU

Οι Πράσινοι θα αναλάβουν τις επόμενες μέρες μια σειρά πρωτοβουλίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να προχωρήσουν οι προτάσεις τους για μια κοινωνικά δίκαιη και ισορροπημένη λύση στην ελληνική κρίση. Ο συν-πρόεδρος των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, Ντάνυ Κον Μπεντίτ θα επισκεφθεί εκ νέου την Ελλάδα στις 11/6 και θα έχει συνάντηση, μαζί με τον Νίκο Χρυσόγελο, με εκπροσώπους οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων καθώς και στελέχη της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης με αντικείμενο συζήτησης τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση. Στις 12 Ιουνίου οι Πράσινοι Ευρωβουλευτές θα έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους για την Ελλάδα στον κ Μπαρόζο, σε ειδική συνεδρίαση στις Βρυξέλλες.

Οι προτάσεις των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο για τις για αλλαγές στους όρους του Μνημονίου που οδηγεί στο Δεύτερο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής

1. Παράταση του χρόνου που έχει στη διάθεσή της η Ελλάδα για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων κατά δυο (2) χρόνια (έως το 2016 αντί του 2014), ώστε να πετύχει. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα πρέπει να χρηματοδοτήσει αυτή την παράταση.

2. Πακέτο Επενδύσεων Πράσινης Κοινωνικής Συμφωνίας για την Ελλάδα (GreenNewDealInvestmentPackage) για την Ελλάδα με στόχο την τόνωση και τον βιώσιμο αναπροσανατολισμό της πραγματικής οικονομίας. Η Ελλάδα πρέπει να υποστηριχθεί για να επενδύσει στην ενεργειακή αποτελεσματικότητα και την αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων, στην χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς και στην πράσινη και κοινωνική καινοτομία. Για τη χρηματοδότηση της μεταρρύθμισης και την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας χρειάζεται έξτρα ενίσχυση από “ομόλογα έργου” και εγγυήσεις, δίκαιη φορολόγηση του πλούτου και φόρο επί των βραχυπρόθεσμων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, συμπληρωματικά με την αποτελεσματική αξιοποίηση των αδιάθετων ακόμα πόρων από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία και την καινοτόμο χρήση οικονομικών εργαλείων από τους πόρους του προϋπολογισμού που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως πχ ταμείο εγγυήσεων, εργαλείο διάχυσης κινδύνου, συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων καθώς και επιτάχυνση της απορρόφησης της χρηματοδότησης από Jeremie και Jessica από εγχώριους δανειστές.

1. Προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τους στόχους τους όσον αφορά στην απασχόληση, την εξάλειψη της φτώχειας, τον κοινωνικό διάλογο και την αειφορία (βιωσιμότητα). Είμαστε υπέρ της αναστολής των κανονισμών που επιτρέπουν την νομοθετική παρέμβαση στους μισθούς κάτω από το όριο που προβλέπεται από συλλογικές συμβάσεις των κοινωνικών εταίρων, καθώς και υπέρ των ελάχιστων μισθών, της κοινωνικής συνοχής, των βιώσιμων και δίκαιων συντάξεων, της δίκαιης μεταναστευτικής πολιτικής, της κοινωνικής ένταξης ευάλωτων ομάδων, της περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής. Ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αξιολογήσει την εμπειρία σε σχέση με αυτά, να καταθέσει νέες προτάσεις, κυρίως για να βοηθήσει τις πιο φτωχές οικογένειες, και να τις υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

4. Διασφάλιση των ελληνικών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.

5.  Εξασφάλιση ευρωπαϊκής υποστήριξης για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα.

6. Ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθεια να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για τις καταθέσεις Ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες και παράνομη εξαγωγή καταθέσεων που δεν έχουν καταβάλει τους αντίστοιχους φόρους αλλά και να δοθούν πλήρη στοιχεία για το μαύρο χρήμα που διακινήθηκε από ευρωπαϊκές εταιρίες στην περίπτωση της Ελλάδας. Βοήθεια για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της ελληνικής φορολογικής διοίκησης καθώς και δίκαια μέτρα φορολογικής εναρμόνισης στην Ευρώπη. Ταυτοχρόνως, υποστηρίζουμε την προώθηση της εφαρμογής κοινωνικά δίκαιης φορολογικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα.

7. Οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί θα πρέπει να στηρίξουν άμεσα τις Ελληνικές Περιφέρειες και τους Δήμους στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας, με απορρόφηση των υπαρχόντων ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και την κινητοποίηση συμπληρωματικών επενδύσεων. Ένα σημαντικό μέρος των πόρων των Διαρθρωτικών Ταμείων θα πρέπει να διατεθεί αποτελεσματικά - όπου είναι απαραίτητο, χωρίς συγχρηματοδότηση - για κοινωνικούς σκοπούς, την καταπολέμηση της φτώχειας και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικά για τους νέους.

______________________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο δικτυακό τόπο eklogika.gr