Πατήστε με το ποντίκι σας στον χάρτη για να δείτε το αρχείο σε μορφή με ενεργούς συνδέσμους.

Πατήστε με το ποντίκι σας στον χάρτη για να ανοίξετε το αρχείο σε μορφή pdf με ενεργούς συνδέσμους.

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος παρουσίας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα, ιδιαίτερα όταν δουλεύεις με τους ρυθμούς που απαιτεί το κοινοβούλιο. Το Ευρωκοινοβούλιο το γνώρισα ήδη από τη δεκαετία του ’80 ως εκπρόσωπος της κοινωνίας των πολιτών που ζητούσε τη στήριξη ευρωβουλευτών σε ελληνικά θέματα αλλά και ως νέος – τότε – που αναζητούσε νέες πολιτικές ιδέες και αξίες που να ανταποκρίνονται στην ανάγκη όχι μόνο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και δικαιοσύνης απέναντι στα δικαιώματα των επόμενων γενιών κι απέναντι στον πλανήτη. Οι πράσινοι είχαν μπει με θεαματικό τρόπο στο προσκήνιο και στο ευρωκοινοβούλιο και παρακολουθούσα από κοντά όχι μόνο τις κινητοποιήσεις τους αλλά και την παρουσία τους στο ευρωκοινοβούλιο και σε όσα εθνικά κοινοβούλια συμμετείχαν καθώς και το συντονιστικό τους, την πρώτη προσπάθεια  να συντονιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα λίγα, τότε, πράσινα κόμματα.

Ανέλαβα ως ευρωβουλευτής, στις 2 Φεβρουαρίου 2012, σε μια εποχή όμως που το Ευρωκοινοβούλιο – και η Ευρώπη – είχαν πλέον αλλάξει πολύ. Το τείχος έχει καταρρεύσει στο μεταξύ, στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπούνται ήδη 27 χώρες και σύντομα 28 (Κροατία) με ένα σύνολο 752 Ευρωβουλευτών. Είναι ένα πανόραμα των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Είναι όμως και το αποτέλεσμα γενναίων αποφάσεων αλλά και οπισθοδρόμησης μεταπολεμικά. Είναι πολύ ενδιαφέρον να επισκεφθεί κάποιος το Παρλιαμεντάριουμ, μπροστά στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, για να δει συμπυκνωμένη την ιστορία της Ευρώπης από το τέλος του πολέμου μέχρι σήμερα, από τις πορείες και συγκεντρώσεις για τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (πχ 1949), μέχρι τα πρώτα βήματα για την ένωση άνθρακα και χάλυβα και τη σημερινή μορφή της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου.

Το μόνο εκλεγμένο θεσμικό ευρωπαϊκό όργανο, το Ευρωκοινοβούλιο έχει πλέον πολύ σοβαρές αρμοδιότητες, συν-νομοθετεί και συναποφασίζει για πάνω από το 85% των ευρωπαϊκών υποθέσεων, δεν είναι μόνο ένα όργανο διαβούλευσης, άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου ή κατάθεσης ψηφισμάτων χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ακόμα και για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κατευθύνσεις των Ταμείων, δεν αρκεί να τα βρουν Συμβούλιο (Κυβερνήσεις) και Κομισιόν, αλλά πρέπει να συμφωνήσει και το Ευρωκοινοβούλιο που έχει επεξεργαστεί τις δικές του προτάσεις και θέσεις (αύξηση προϋπολογισμού με ίδιους πόρους, ενίσχυση πολιτικών συνοχής, επενδύσεις κα). 

Ενίσχυση του Ευρωκοινοβουλίου, όχι μόνο με ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του, αλλά σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, με αύξηση της συμμετοχής των πολιτών στις Ευρωεκλογές του Μαΐου (22-25 μάλλον) 2014 και ενίσχυση των πολιτικών δυνάμεων που επιδιώκουν την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ένωση είναι η μόνη λύση απέναντι σε θέματα αφενός δημοκρατικής νομιμοποίησης στη λήψη των αποφάσεων και αφετέρου στην ανάγκη αναζωογόνησης της ευρωπαϊκής ιδέας και ολοκλήρωσης. Η άγνοια αλλά και πολιτικές απομονωτισμού έχουν ως αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται ο μόνος εκλεγμένος, δημοκρατικός θεσμός που μπορεί να ελέγχει την αυθαιρεσία του Συμβουλίου και την απουσία διαφάνειας στη λήψη των αποφάσεων του (οι κυβερνήσεις δημοσιοποιούν μόνο όσα αυτές θέλουν και όπως  τα θέλουν).

Από τον Φεβρουάριο 2012 που είμαι στο Ευρωκοινοβούλιο, η Επιτροπή αλλά και οι εκπρόσωποι του Συμβουλίου και της Προεδρίας (Δανέζικη και Κυπριακή το 2012 και Ιρλανδική τώρα) σφυροκοπούνται από όλο και περισσότερους ευρωβουλευτές για την ατελέσφορη πολιτική που εφαρμόζεται για την διέξοδο από την κρίση, την απουσία δημοκρατικής νομιμοποίησης των μέτρων που επιβάλει η τρόικα στις κοινωνίες χωρίς τον έλεγχο και τη σύμφωνη γνώμη του ευρωκοινοβουλίου, τη μη ισορροπημένη δημοσιονομική πολιτική που οδηγεί σε αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Το Ευρωκοινοβούλιο έχει δώσει ισχυρή εντολή να υπάρξει μια καλή απόφαση για τον προϋπολογισμό, όχι ένας κακός συμβιβασμός με περικοπές στο σύνολο αλλά και σε ιδιαίτερα σημαντικούς τομείς. Πιέζει, για παράδειγμα, για την τραπεζική ένωση, τις μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη, την ενίσχυση των πολιτικών συνοχής ή τη συνέχιση της λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους άπορους, θέματα που έχουν άμεση σχέση με μια πιο δίκαια Ευρώπη, μια Ευρώπη της αλληλεγγύης. Τι είναι πιθανόν να γίνει, όμως, αν δεν κινητοποιηθούν η κοινωνία των πολιτών και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις; Οι πολίτες οργισμένοι, για διαφορετικούς ίσους λόγους,  εξαιτίας της κρίσης αλλά και αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό ποιος είναι ο ρόλος και οι θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου, θα στραφούν όχι εναντίον αυτών που ευθύνονται για τις λανθασμένες επιλογές (κυβερνήσεις, ανεξέλεγκτες αγορές) αλλά εναντίον του πραγματικού συμμάχου τους, του Ευρωκοινοβουλίου.  Η τυχόν αύξηση της αποχής και η εκλογή ακροδεξιών δυνάμεων θα αποδυναμώσει τον δημοκρατικό αυτό θεσμό, αντί να τον ενισχύσει σε μια περίοδο που χρειάζεται ένας άνεμος που θα σαρώσει την αιθαλομίχλη που έχει συγκεντρωθεί, θα καθαρίσει την ατμόσφαιρα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, θα προετοιμάσει μια νέα Ευρωπαϊκή συνθήκη για την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ολοκλήρωση.

Είναι το Ευρωκοινοβούλιο αποτελεσματικό, αναρωτιούνται πολλοί. Γιατί να έχουν οι πολίτες να πληρώνουν άλλο ένα κοινοβούλιο; Και σε τι διαφέρει από τα εθνικά κοινοβούλια; Η εικόνα του ελληνικού κοινοβουλίου, όπως και σε πολλούς άλλους πολίτες, μου δημιουργεί θλίψη για το επίπεδο της «πολιτικής» συζήτησης. Αυτή είναι η απάντηση απέναντι στην αποτυχία του πολιτικού συστήματος; Ανανεώθηκε το κοινοβούλιο με αυτές τις πολιτικές δυνάμεις όπως εκπροσωπούνται σήμερα στην ελληνική Βουλή; Καμία σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί το ευρωκοινοβούλιο και το πως παράγεται εκεί πολιτική. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι πραγματικά ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα. Ενώ δεν έχουμε προχωρήσει σε μια πραγματική ευρωπαϊκή ένωση, στην πραγματικότητα έχουμε διακυβερνητική – διακρατική συνεργασία μέχρι τώρα, οι ευρωβουλευτές – όχι πάντα και όχι ιδανικά – εκφράζουν την ευρωπαϊκή οπτική κι όχι απλώς το άθροισμα εθνικών συμφερόντων και εθνικών εγωισμών. Ακόμα και οι ευρωβουλευτές, πχ Έλληνες, και οι εθνικοί βουλευτές των αντίστοιχων πολιτικών ομάδων έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους στον τρόπο που συζητάνε, διαβουλεύονται, έχουν μάθει να κάνουν πολιτική.

Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι νομίζω ο τρόπος που παράγεται η πολιτική στο Ευρωκοινοβούλιο. Σπάνια θα δει κάποιος τις ανόητες κοκορομαχίες που βλέπει να κυριαρχούν – άνευ ουσιαστικού περιεχομένου – στο ελληνικό κοινοβούλιο. Η πολιτική αντιπαράθεση και σύνθεση είναι γύρω από το βαθύ περιεχόμενο, την ουσία της πολιτικής, είτε αυτή αφορά τις μεγάλες ενότητες (πχ περιφερειακή πολιτική ή πολιτική συνοχής ή τα μεγάλα διεθνή προβλήματα, όπως η κλιματική αλλαγή ή έστω την υποστήριξη από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση για τους εργαζόμενους σε ένα ναυπηγείο ή στον οικοδομικό κλάδο. Το γεγονός ότι καμία πολιτική ομάδα δεν έχει από μόνη της την πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και το γεγονός ότι η θέση κάθε πολιτικής ομάδας δεν είναι απόλυτα αποφασισμένη από τα πριν, από κάποιον άλλο, οδηγεί στην ανάγκη συνεχούς διαβούλευσης κατά αρχάς μέσα σε κάθε πολιτική ομάδα.

Πριν από κάθε Ολομέλεια στο Στρασβούργο προηγείται μια εβδομάδα, όπου οι ευρωβουλευτές - μεταξύ και των άλλων υποχρεώσεων που έχουν - πρέπει να συμμετέχουν στις συνεδριάσεις της πολιτικής τους ομάδας για να αποφασίσουν τη θέση που θα κρατήσουν σε κάθε θέμα και σε κάθε τροπολογία (και μιλάμε για χιλιάδες ψηφοφορίες σε κάθε Ολομέλεια). Έχει προηγηθεί η προεργασία από τον/την ευρωβουλευτή που έχει αναλάβει το θέμα, η ενεργή συνεργασία με τους ειδικευμένους επιστημονικές συνεργάτες, η διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών, η διοργάνωση «ακροάσεων», ημερίδων, «εργαστηρίων» με ειδικούς, η συζήτηση στις ομάδες εργασία της αντίστοιχης πολιτικής οικογένειας και στις Επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου που εμπλέκονται με το θέμα, από τις διαφορές οπτικές γωνίες τους (πχ περιφερειακή ανάπτυξη, περιβάλλον, απασχόληση).

Υπάρχει, λοιπόν, μια συνεχής πολιτική διαβούλευση και συζήτηση στο πλαίσιο κάθε πολιτικής ομάδας, κάθε πολιτικής ομάδας με φορείς που εκείνη ενδιαφέρεται να συμβουλευτεί και ακούσει στα διάφορα θέματα, μεταξύ ευρωβουλευτών από διαφορετικές πολιτικές ομάδες που ασχολούνται με το ίδιο θέμα, αφού για κάθε θέμα που ένας ευρωβουλευτής – εκπροσωπώντας την πολιτική του ομάδα έχει αναλάβει εισήγηση – έκθεση, υπάρχουν αντίστοιχοι «σκιώδεις» εισηγητές από όλες τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες που θα παρουσιάσουν τη δική τους θέση και θα καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις και τροπολογίες που θα μπουν σε ψηφοφορία στις Επιτροπές και τελικά στην Ολομέλεια. Είναι ένας κόσμος που για κάποιον τρίτο μοιάζει πολύπλοκος, ακατανόητος ίσως, αλλά είναι η πλήρης έκφραση της δημοκρατίας, αλλά όχι μιας χαώδους κι αναποτελεσματικής αλλά μιας καλά οργανωμένης δημοκρατικής λειτουργίας, όπως θα έπρεπε να είναι στην πραγματικότητα και στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Καμία δεδομένη πλειοψηφία δεν υπάρχει ούτε καν στο εσωτερικό κάθε πολιτικής οικογένειας, κανένας δεν νοιώθει ότι είναι εκεί απλώς για να καταψηφίζει  (εντάξει υπάρχουν και οι ακραίοι ευρωσκεπτικιστές που το κάνουν από δική τους επιλογή γιατί δεν θέλουν την ευρωπαϊκή ένωση). Κανείς δεν νοιώθει ότι στερείται του δικαιώματος να επηρεάσει τις αποφάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολιτικές διαφωνίες, πολιτικές αντιπαραθέσεις. Υπάρχουν, αλλά η πολιτική γίνεται με τρόπο «ευγενή». Αλλά ακόμα και ένας καινούριος στο Ευρωκοινοβούλιο, όπως εγώ, μπαίνει αμέσως στα βαθιά: έχω ήδη παρουσιάσει την έκθεσή μου για λογαριασμό της Επιτροπής Περιβάλλοντος για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, είμαι υπεύθυνος των Πράσινων σε θέματα Κοινωνικής Συνοχής, είμαι σκιώδης εισηγητής εκ μέρους των πράσινων σε πολλές εκθέσεις και έχω καταθέσει εκατοντάδες τροπολογίες σε διάφορες εκθέσεις και η συντριπτική πλειοψηφία τους έχει υιοθετηθεί. Συμμετέχω στη διαδικασία διαβούλευσης, στον τριμερή διάλογο, Κομισιόν, Ευρωκοινοβούλιο και Συμβούλιο – Προεδρία για την τελική συμφωνία πάνω στον νέο Κανονισμό του Ταμείου Συνοχής – ένα σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει όχι μόνο τις προτάσεις του βασικού εισηγητή αλλά και προτάσεις – τροπολογίες που είχα καταθέσει εκ μέρους των πράσινων και σχεδόν όλες υπερψηφίστηκαν ή έγιναν συμβιβασμοί στην τελική έκθεση. Έχω καταθέσει πάνω από 60 ερωτήσεις προς την Κομισιόν και έχω μιλήσει δεκάδες φορές σε Επιτροπές, στην Ολομέλεια, σε εκδηλώσεις. Νοιώθεις, λοιπόν, ότι δεν σπαταλάς την ενέργεια και το χρόνο σου σε διαδικασίες που δεν μπορούν να επηρεάσουν, αλλά ότι είναι μια συνεχής άσκηση πολιτικής διαβούλευσης, επηρεασμού μέσα από την τεκμηρίωση και την επικοινωνία, δημιουργίας συμμαχιών αλλά και σωστής προετοιμασίας.

Ναι, αλλά μήπως όλα αυτά κοστίζουν υπερβολικά; Μήπως υπάρχουν υπερβολικά προνόμια για τους ευρωβουλευτές; Κατ΄ αρχάς είμαι από εκείνους που έχουν αντιταχθεί στον εύκολο λαϊκισμό σχετικά με παρόμοια θέματα. Ναι, η δημοκρατία είναι ένα σύστημα που κοστίζει, αλλά αν λειτουργεί αποτελεσματικά είναι το πιο οικονομικό σύστημα σε σχέση με όλα τα άλλα. Πόσο κόστισε σε ανθρώπινες ζωές, οικονομικά, κοινωνικά - κι όχι μόνο στις χώρες τους-  ο ναζισμός και ο φασισμός, που σήμερα δυστυχώς βρίσκονται και στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, και νέοι στην ηλικία, που υποστηρίζουν με την ψήφο ή την ανοχή τους παρόμοιες πρακτικές ως δήθεν απάντηση στην κρίση του ελληνικού πολιτικού συστήματος; Πόσο κόστισε στην Ελλάδα και στην Κύπρο η Χούντα, σε επίπεδο ανθρώπινου πόνου, φυλακίσεων, εξορίας, καταστροφής του περιβάλλοντος, εκτελέσεων Ελλήνων από Έλληνες και Κυπρίων από Κύπριους και Έλληνες; Μπορεί να συγκριθεί με το «κόστος της δημοκρατίας» το κόστος της απώλειας της μισής Κύπρου, ως αποτέλεσμα της εγκληματικής κίνησης της χούντας να δολοφονήσει τον Μακάριο και να επιβάλει ελεγχόμενο καθεστώς στην Κύπρο, που έδωσε την αφορμή ή το πρόσχημα στην Τουρκία να καταλάβει μεγάλο μέρος του νησιού; Πόσο ανιστόρητοι μπορεί να είναι αυτοί που αναφέρονται συχνά – πυκνά στην πολιτική τους επιχειρηματολογία στην «αποτυχία της δημοκρατίας»; Πόσο κόστισαν και κοστίζουν σε όλες τις γωνιές του πλανήτη η απουσία δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, οι εξωδικαστικές εκτελέσεις, τα βασανιστήρια, οι καταστροφές οικογενειών, οι καταρρεύσεις οικονομιών, η διάλυση κοινωνιών, οι συγκρούσεις, ο τρόμος, ως αποτέλεσμα των δικτατοριών ή αυταρχικών – μη δημοκρατικών καθεστώτων στη Λατινική Αμερική, την Ασία ή την Αφρική; Μήπως έχουμε ξεχάσει τα εκατομμύρια θυμάτων του σταλινικού καθεστώτος, τις εκτελέσεις όσων τολμούσαν να διασχίσουν το τείχος, τους δολοφονημένους ή εξόριστους αντικαθεστωτικούς σε Ουγγαρία, Ρωσία ή Κίνα, τα εκατομμύρια θυμάτων των ερυθρών χμερ στην πορεία για υποχρεωτική επιστροφή στην ύπαιθρο ή των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν;  Αλλά μήπως δεν είναι επικίνδυνη η ανεξέλεγκτη αγορά, η κυριαρχία κερδοσκοπικών δυνάμεων που έχουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη σήμερα κι από ισχυρές χώρες, όπως οι ΗΠΑ ή η Γερμανία, και μπορούν μέσα σε ελάχιστα λεπτά να καταστρέψουν οικονομικά – κοινωνικά μια χώρα, πατώντας μερικά πλήκτρα του υπολογιστή και ανεβάζοντας ή κατεβάζοντας την πιστοληπτική ικανότητα μιας χώρας ή εξαπλώνοντας τοξικά οικονομικά προϊόντα που μετά πρέπει να πληρώσει η κοινωνία;

Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση άλλη πέρα από την εμβάθυνση της δημοκρατίας και τη βελτίωση της αποτελεσματική της λειτουργίας. Απέναντι στην αποτυχία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα δεν είναι λύση η ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημοκρατικής λειτουργίας και οι γελοιότητες που βλέπουμε, αλλά η αναγέννηση του κοινοβουλίου μέσω της εισόδου σε αυτό δημιουργικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, της ενίσχυσης του ουσιαστικού και όχι προκατασκευασμένου διαλόγου, της σύνθεσης μέσα από τη διαφορετικότητα. Το Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί το καλύτερο – τουλάχιστον μέχρι τώρα – παράδειγμα και την εμπειρία του θα μπορούσε να αξιοποιήσει το ελληνικό κοινοβούλιο. Συχνές κοινές συνεδριάσεις με τη συμμετοχή των ευρωβουλευτών καθώς και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο βήμα για την αναγέννηση των δημοκρατικών θεσμών προς μια νέα ελληνική δημοκρατική πολιτεία. Το επόμενο βήμα θα πρέπει να αφορά τα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, ιδιαίτερα αυτά που θα προκύψουν από τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του 2014.

Το Ευρωκοινοβούλιο προσπαθεί να μειώσει όποιες τυχόν υπερβολές υπάρχουν στις διευκολύνσεις που παρέχονται στους ευρωβουλευτές για να μπορούν να ανταποκριθούν στο απαιτητικό έργο τους. Αλλά δεν παραχωρεί ιδιόκτητο ΙΧ και οδηγό στους ευρωβουλευτές, δεν υπάρχει λόγος, παρέχει όμως πράγματι αρκετές δυνατότητες και υποδομές για να έχει ένας ευρωβουλευτής επαρκές προσωπικό – συνεργάτες για τη δουλειά του. Δεν επιτρέπει όμως να προσλαμβάνεις συνεργάτες συγγενείς, ελέγχει τα οικονομικά – έχει υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου σε περίπτωση καταγγελίας ή υπόνοιας κάποιας απάτης ή παραβίασης των κανόνων δεοντολογίας, είναι σε εξέλιξη συζήτηση αν μπορεί να χρηματοδοτεί εκείνες τις πράξεις πολιτικών δυνάμεων που προωθούν την ξενοφοβία και το ρατσισμό. Προσωπικά, έχω επιλέξει να ταξιδεύω πάντα με τα πιο οικονομικά εισιτήρια, και να ενισχύονται από το 50% του μισθού μου σε αυτή τη δύσκολη εποχή, πρωτοβουλίες που ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Πέρα από τη δεοντολογία ο καθένας μας πρέπει να έχει και έναν προσωπικό κώδικα πολιτικής ηθικής, που μπορεί να συμβάλει στην αναζωογόνηση της δημοκρατίας.

Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι ένας από τους αντιπροέδρους της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (REGI) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι εισηγητής των Πράσινων σε θέματα Πολιτικής Συνοχής και συμμετέχει στην ομάδα εργασίας τους για τις πολιτικές Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής Συνοχής. Είναι εισηγητής του σε τομείς που συνδέονται με περιφερειακή ανάπτυξη, συνοχή, μακροπεριφέρειες, αστική και βιομηχανική πολιτική, νησιωτικότητα και άλλα.

Διαβάστε αναλυτικά τις παρεμβάσεις

Ο Νίκος Χρυσόγελος με αφορμή τη σύνταξη της γνωμοδότησης του για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας για λογαριασμό της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων πραγματοποίησε μια σειρά επαφών και εκδηλώσεων με επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς για να συζητηθούν η διασφάλιση της βιώσιμης αλιείας, αλλά και  η ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων και θαλάσσιων πόρων.

 Οι θάλασσες της Ευρώπης ήταν κάποτε από τις πιο πλούσιες στον κόσμο. Τριάντα χρόνια Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρή μείωση των πληθυσμών των ψαριών, υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, καθώς και βλάβες σε οικοτόπους και αλιευτικά πεδία. Το 63% των εξεταζόμενων ιχθυαποθεμάτων στον Ατλαντικό έχουν υπεραλιευθεί, στη Μεσόγειο το το 82%. Στη Βαλτική 4 από τα 6 ιχθυαποθέματα. Η Κομισιόν αναγνώρισε την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα ως μία από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις της υπεραλίευσης. Οι επιδοτήσεις έχουν συμβάλει σε αυτή την ανισορροπία. Το 2011 έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου επιβεβαιώνει ότι έτσι οδηγούμαστε σε εξάντληση των αποθεμάτων των ψαριών, που θα απειλήσει την ευημερία των θαλασσών και τη βιωσιμότητα των αλιευτικών κοινοτήτων.

Η αναθεωρημένη ΚΑλΠ θα πρέπει να θέσει την περιβαλλοντική αειφορία, στη βάση της αρχής της προφύλαξης και της διαχειριστικής προσέγγισης των οικοσυστημάτων, ως θεμελιώδη προϋπόθεση για την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα, εμπλέκοντας ενεργά τις τοπικές κοινωνίες και τη παράκτια αλιεία στην διαδικασία συνδιαχείρισης και προστασίας των ιχθυο-αποθεμάτων. Χρειάζεται να αυξηθεί ο πλούτος των θαλασσών και να είναι τα αλιεύματα επαρκή για τους ψαράδες, ώστε να μην χρειάζονται συνεχείς επιδοτήσεις για να επιβιώνουν. Σχέδια ανά αλιευτικό πεδίο θα πρέπει να θεσπιστούν μέχρι το 2015 για το σκοπό αυτό.

Η πρόταση για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας συνδυάζει οικονομικούς πόρους για βιώσιμη αλιεία και βιώσιμες υδατοκαλλιέργειες, καθώς και για έλεγχο και επιβολή των μέτρων,  συλλογή δεδομένων και Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική. Η ενσωμάτωση αυτών των διαφορετικών, παλιότερα, χρηματοδοτικών εργαλείων σε ένα ενιαίο μπορεί να απλοποιήσει τη διαχείριση, ενώ θα συμβάλει στην αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη κατανομή των διαθέσιμων πόρων.

Η χρηματοδότηση θα είναι διαθέσιμη μόνο για τα κράτη μέλη που συμμορφώνονται με τους στόχους και τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, ιδίως τις υποχρεώσεις ελέγχου, τον Κανονισμό για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας και τις υποχρεώσεις συλλογής δεδομένων. Το Ταμείο θα χρηματοδοτεί μόνο επιχειρήσεις που τηρούν τη ΚΑλΠ. Πολλά από τα προτεινόμενα μέτρα μπορούν να συμβάλουν σε αναβάθμιση του τομέα της αλιείας της ΕΕ, προσέλκυση νέων στο επάγγελμα, βελτίωση των συνθηκών των εργαζομενών καθώς κι αποκατάσταση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης, αποκατάστασης και παρακολούθησης περιοχών Natura 2000 και θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών.

Προβλέπονται, επίσης, μέτρα για προώθηση του ανθρώπινου κεφαλαίου και του κοινωνικού διαλόγου, διευκόλυνση της διαφοροποίησης και δημιουργίας θέσεων εργασίας, θέσπιση κι ανάπτυξη τοπικών πρωτοβουλιών από τα κάτω με στόχο την υποστήριξη αλιευτικών περιοχών, τοπικών στρατηγικών ανάπτυξης και τοπικών συμπράξεων.

Οι σημαντικότερες παρεμβάσεις του Νίκου Χρυσόγελου πάνω στο θέμα, χρονολογικά, περιλαμβάνουν:

Εκθέσεις - τροπολογίες

- Υπερψήφιση της έκθεσης γνωμοδότησης του Νίκου Χρυσόγελου για το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Ασφάλειας Τροφίμων και Δημόσιας Υγείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου.

- Κατάθεση τροπολογιών ως σκιώδης εισηγητής στη γνωμοδότηση για το Πρωτόκολλο για τη Προστασία της Μεσογείου από τη ρύπανση.

Παρεμβάσεις - εκδηλώσεις - διαβούλευση - ερωτήσεις προς την Κομισιόν

- Διοργάνωση συζήτησης την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου, στο Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο (στα Άνω Πατήσια), με θέμα “Θαλάσσια κι αλιευτική πολιτική στο Αιγαίο” με αφορμή την ψήφιση, από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων της έκθεσης του Νίκου Χρυσόγελου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας.

- Παρέμβαση στη συζήτηση επί της γνωμοδότησης για την κοινή αλιευτική πολιτική την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου, στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ο Νίκος Χρυσόγελος, ένας από τους αντιπροέδρους της Επιτροπής, επικεντρώθηκε με την παρέμβασή του στην ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης μέσω των πολιτικών για την αλιεία και για την θαλάσσια στρατηγική.

- Διαβούλευση με τους εισηγητές των άλλων πολιτικών ομάδων για την διατύπωση συμβιβαστικών τροπολογιών στην έκθεσή του για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, καθώς και με επαγγελματικούς φορείς αλιέων.

- Συναντήσεις στη Σαντορίνη στις 10-12 Αυγούστου 2012 με φορείς: Δήμαρχο, με τη διοίκηση της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, την Επιτροπή Αγώνα για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond, τον πρόεδρο των αλιέων κ. Κ. Πρέκα, δημοτικούς συμβούλους και ενεργούς πολίτες της Σαντορίνης. 

- Παρουσίαση της έκθεσης – γνωμοδότησής σχετικά με την σύσταση του νέου Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του ΕΚ την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012. Δείτε το βίντεο από την παρουσίαση της έκθεσης του Ν. Χρυσόγελου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων και τη σχετική συζήτηση που ακολούθησε μετά.

- Παρουσίαση της εισήγησης του νέου Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας εκ μέρους της Ομάδας των Πράσινων στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων τη Δευτέρα 7 Μαΐου.

- Πραγματοποίηση στρογγυλού τραπεζιού διαβούλευσης με θέμα «Η Μεταρρύθμιση της Κοινής Πολιτικής για την Αλιεία & το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας» στην αίθουσα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά το Σάββατο 21 Απριλίου, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των αλιέων παράκτιας και μέσης αλιείας, περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων και της αυτοδιοίκησης.

- Περιοδεία σε Νάξο, Θήρα και Πάρο, 5 και 6 Απριλίου 2012. Συμμετοχή στην κινητοποίηση των πολιτών για την ανέλκυση του ναυαγίου του Sea Diamond. Συζήτηση με ενεργούς πολίτες στην Πάρο.

- Κατάθεση γραπτής ερώτησης προς τη Κομισιόν για τη πρόοδο σε ότι αφορά την ανέλκυση του Sea Diamond και την αποτροπή του κινδύνου μεγαλύτερης ρύπανσης στη Καλντέρα της Σαντορίνης.

- Παρέμβαση στη συζήτηση της γνωμοδότησης για την παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης στις 19 Φεβρουαρίου ώστε το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας να δεσμεύσει ένα συγκεκριμένο ποσοστό που θα προορίζεται για τους παράκτιους αλιείς.

Αναλυτικές πληροφορίες για τις παραπάνω δράσεις:

Υπερψηφίστηκε η έκθεση Χρυσόγελου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας

Υπερψηφίστηκε την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου, από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Ασφάλειας Τροφίμων και Δημόσιας Υγείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η έκθεση γνωμοδότησης του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας. Το Ταμείο αυτό επιδιώκει να στηρίξει την εφαρμογή της Θαλάσσιας Στρατηγικής και της νέας (υπο διαμόρφωση) Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

Θαλάσσια κι αλιευτική πολιτική στο Αιγαίο. Το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας

Συζήτηση με θέμα “Θαλάσσια κι αλιευτική πολιτική στο Αιγαίο” οργανώθηκε συζήτηση την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου, στο Οικολογικό Πολιτιστικό Κέντρο (στα Άνω Πατήσια), με αφορμή την ψήφιση, από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων της έκθεσης του Νίκου Χρυσόγελου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας. Στην εκδήλωση μίλησαν ο Πέτρος Νικολαϊδης, ωκεανογράφος, βιολόγος με θέμα “Ο θαλάσσιος πλούτος του Αιγαίου και η διαχρονική επίδραση των κλιματικών αλλαγών στην διαμόρφωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος" (ομιλία και προβολή οπτικού υλικού), ο Ανδρέας Πράσινος, Διευθυντής Αλιείας Περιφέρειας Αττικής - ειδ. Γραμματέας Ομοσπονδίας Τεχνολόγων Τροφίμων και Διατροφής Ελλάδος και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής, εισηγητής της έκθεσης γνώμης για το Ταμείο για την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων: "Νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική, Θαλάσσια Στρατηγική και ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας κι Αλιείας".

Ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης μέσω των πολιτικών για την αλιεία και τη θαλάσσια στρατηγική

Παρέμβαση στη συζήτηση επί της γνωμοδότησης για την κοινή αλιευτική πολιτική έκανε ο Νίκος Χρυσόγελος, την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου, στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ο Νίκος Χρυσόγελος, ένας από τους αντιπροέδρους της Επιτροπής, επικεντρώθηκε με την παρέμβασή του στην ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης μέσω των πολιτικών για την αλιεία και για την θαλάσσια στρατηγική. Επίσης, αυτή την περίοδο συνεχίζει τη διαβούλευση με τους εισηγητές των άλλων πολιτικών ομάδων για την διατύπωση συμβιβαστικών τροπολογιών στην έκθεσή του για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, η οποία θα πάει για ψηφοφορία στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων στις 10 Οκτωβρίου. Δείτε το βίντεο.

Το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας: Εργαλείο- Κλειδί για την βιώσιμη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

Αυτές τις μέρες καλείται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συναποφασίσει για το μέλλον της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ). Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος, παρουσίασε την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012 την έκθεση – γνωμοδότησή του για λογαριασμό της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων, σχετικά με την σύσταση του νέου Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας.

Δείτε το βίντεο από την παρουσίαση της έκθεσης του Ν. Χρυσόγελου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων και τη σχετική συζήτηση που ακολούθησε μετά.

Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας: Ο νέος Κανονισμός και οι αλλαγές στην Κοινή Αλιευτική Πολιτική

Ο Νίκος Χρυσόγελος παρουσίασε τη Δευτέρα 7 Μαΐου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων την εισήγηση του εκ μέρους της Ομάδας των Πράσινων για το νέο Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας. Στην εισήγησή του χαρακτήρισε ως θετικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζει ως βασική κινητήρια δύναμη της υπεραλίευσης την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του στόλου και θεωρεί ότι οι επιδοτήσεις έχουν συμβάλλει στην ανισορροπία μεταξύ της τεχνητής διατήρησης πλεονάσματος και της αλιευτικής ικανότητας. Όμως στην προσέγγιση της Επιτροπής αγνοούνται παράγοντες που επηρεάζουν το ζήτημα των ιχθυαποθεμάτων, ιδιαίτερα τα θέματα της ρύπανσης και της υπερβολικής δόμησης της παράκτιας ζώνης.

«Η Μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτική και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας»

Η νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚαλΠ) μέχρι το 2020 και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας (ΕΤΑΘ) συζητιούνται αυτή την περίοδο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Νίκος Χρυσόγελος, θα παρουσιάσει τη Δευτέρα 7 Μαίου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου την εισήγησή του για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας. Στο πλαίσιο της πολιτικής διαβούλευσης με κοινωνικούς κι επαγγελματικούς φορείς πριν την προετοιμασία των εισηγήσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Νίκος Χρυσόγελος έχει συζητήσει με ένα σύνολο φορέων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Κατά την παρέμβασή του στη συζήτηση της γνωμοδότησης είχε τονίσει τη σημασία των παράκτιων, μικρής κλίμακας, αλιέων για την τοπική οικονομία, την απασχόληση και το θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και τις δυσκολίες πρόσβασής τους σε ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία.

Μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής: Η θέση των Πράσινων

Αυτές τις μέρες καλείται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συναποφασίσει για το μέλλον της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ). Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιλαμβάνει μερικά καλά στοιχεία αλλά και κάποια επικίνδυνα. Οι Πράσινοι πιστεύουμε ότι η αναθεωρημένη ΚΑλΠ θα πρέπει να θέσει την περιβαλλοντική αειφορία, στη βάση της αρχής της προφύλαξης και της διαχειριστικής προσέγγισης των οικοσυστημάτων, ως θεμελιώδη προϋπόθεση για την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα, εμπλέκοντας ενεργά τις τοπικές κοινωνίες και τη παράκτια αλιεία στην διαδικασία συνδιαχείρισης και προστασίας των αποθεμάτων.

Τα κύρια σημεία του στρογγυλού τραπεζιού διαβούλευσης για την αλιεία

Εκπρόσωποι των αλιέων παράκτιας και μέσης αλιείας, περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων και της αυτοδιοίκησης συμμετείχαν στο στρογγυλό τραπέζι διαβούλευσης με θέμα «Η Μεταρρύθμιση της Κοινής Πολιτικής για την Αλιεία & το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας» που διοργάνωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, το Σάββατο 21 Απριλίου, στην αίθουσα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά.

Ανέλκυση του Sea Diamond, όχι άλλη αδιαφορία!

Καμία ουσιαστική πρόοδος σε ό,τι αφορά την ανέλκυση του Sea Diamond και την αποτροπή του κινδύνου μεγαλύτερης ρύπανσης δεν έχει σημειωθεί 5 χρόνια μετά το ναυάγιο. Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος, βασιζόμενος στα στοιχεία της μελέτης του Πολυτεχνείου Κρήτης επαναφέρει το ζήτημα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με γραπτή ερώτησή του προς την Κομισιόν, με στόχο να αναληφθούν επειγόντως οι απαραίτητες ενέργειες.

Σημαντικός ο ρόλος των παράκτιων αλιέων- Επιτακτική η ανάγκη υποστήριξης τους μέσω της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

Η προστασία των φυσικών περιοχών, η διατήρηση της βιοποικιλότητας, η ανάπτυξη των πράσινων επαγγελμάτων για τη προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και η διασφάλιση των κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων προς αυτή τη κατεύθυνση ήταν από τις βασικές πολιτικές παρεμβάσεις του Νίκου Χρυσόγελου το χρόνο που πέρασε στο ΕΚ.

Η κατάθεση προς ψήφιση στη Βουλή του άρθρου του σχεδίου νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα-Σύσταση Γενικής Γραμματείας για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις» που αφορά στις καταργήσεις και συγχωνεύσεις των υπαρχόντων 29 Φορέων Διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών της χώρας, δημιουργεί εύλογες ανησυχίες και διαμαρτυρίες. Αποτελεί δυσάρεστη έκπληξη ότι προωθείται προς ψήφιση ένα άρθρο το οποίο έχει συγκεντρώσει σχεδόν σύσσωμη την κριτική των κατ' εξοχή ειδικών και σχετικών φορέων.

Τους τελευταίους μήνες έχει υποστηριχθεί εκτενώς από την Επιτροπή Φύση καθώς και περιβαλλοντικές οργανώσεις και υπηρεσιακούς παράγοντες πως οι προτεινόμενες αλλαγές στο καθεστώς των Φορέων Διαχείρισης, είναι στη λάθος κατεύθυνση, ενδέχεται μάλιστα να οδηγήσουν όχι μόνο σε ελλιπέστερη περιβαλλοντική προστασία, αλλά ακόμα και σε δημοσιονομική ζημιά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε σε σχετική ερώτησή μου άγνοια για τις αλλαγές: “οι ελληνικές αρχές δεν έχουν ενημερώσει την Επιτροπή για σχέδιο ή απόφαση με στόχο τη συγχώνευση των διαχειριστικών φορέων”.

Οι όποιες αλλαγές στο υπάρχον σύστημα των προστατευόμενων περιοχών θα έπρεπε να γίνουν με βάση επιστημονικές - οικολογικές προσεγγίσεις και όχι στο πόδι κι αποσπασματικά, όπως τώρα, να στηριχθούν στην αξιολόγηση του υπάρχοντος έργου και στη συστηματική διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς για την αποφυγή κινήσεων που θα προσθέσουν αντί να επιλύσουν προβλήματα.

Οι Φορείς Διαχείρισης και το προσωπικό τους θα πρέπει να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο έγκαιρης και σωστής προετοιμασίας, μέσα στο 2013, των σχεδίων και προτάσεων της κυβέρνησης και των περιφερειών για την προγραμματική περίοδο 2014-2020, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης, συνοχής, γεωργίας και αγροτικής ανάπτυξης, κοινωνικής πολιτικής, θαλάσσιας κι αλιευτικής πολιτικής. Όπως είναι γνωστό η περιβαλλοντική διάσταση, η διαχείριση των φυσικών περιοχών, η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας θα είναι μέσα στις θεματικές προτεραιότητες και στους στόχους των περισσότερων ταμείων, ιδιαίτερα των 4 από αυτά (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ταμείο Συνοχής, Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας, Ευρωπαϊκό Ταμείο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης).

Στη σημερινή εποχή κρίσης απαιτείται ενίσχυση των πολιτικών προστασίας και διαχείρισης των φυσικών περιοχών όχι μόνο για λόγους προστασίας  περιβάλλοντος, αλλά κι απασχόλησης κι ενίσχυσης βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων καθώς και διασφάλισης υπηρεσιών των οικοσυστημάτων που αν χαθούν θα έχουν δυσβάστακτο – οικονομικά και κοινωνικά  - κόστος για τις κοινωνίες μας. Σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης και ανάπτυξης βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων αλλά και υπηρεσίες τις οποίες τα οικοσυστήματα προσφέρουν στις ανθρώπινες κοινωνίες –υποτιμημένες ως τώρα - αναδεικνύονται από σύγχρονες μελέτες. Ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης, η προστασία και διαχείριση των φυσικών περιοχών και η προστασία της βιοποικιλότητας αποκτούν μεγαλύτερη αξία. Έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος "χρηματοδότηση περιοχών Natura 2000"  τονίζει ότι σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις η ροή των παροχών από το χερσαίο δίκτυο Natura 2000 είναι της τάξης των 200 έως 300 δις Ευρώ/ έτος - ή 2-3% του ΑΕΠ της ΕΕ, ενώ το κόστος του είναι μόλις € 5,8 δις / έτος. Έκθεση που εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις "κοινωνικές επιπτώσεις της πολιτικής για τη βιοποικιλότητα"  που εκτιμά ότι το 35% των θέσεων εργασίας (927 εκ. δουλειές) στις αναπτυσσόμενες χώρες και το 7% των θέσεων εργασίας (14,6 εκ. δουλειές) στην ΕΕ εξαρτώνται από τις υπηρεσίες των οικοσυστημάτων. Το κείμενο εργασίας της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος "χρηματοδότηση περιοχών Natura 2000"  τονίζει ότι σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις η ροή των παροχών από το χερσαίο δίκτυο Natura 2000 είναι της τάξης των € 200 έως € 300 δις / έτος - ή 2-3% του ΑΕΠ της ΕΕ, ενώ το κόστος του είναι μόλις € 5,8 δις / έτος.

Επιπλέον, σύμφωνα με την μελέτη "Estimating the Overall Economic Value of the Benefits provided by the Natura 2000 Network", οι δαπάνες των επισκεπτών που προκύπτουν από τις εκτιμώμενες επισκέψεις ανά έτος σε περιοχές Natura 2000  είναι της τάξης των € 50- 85 δις ανά έτος και υποστηρίζουν άμεσα και έμμεσα μεταξύ 4,5 και 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη τα οφέλη από τις θαλάσσιες περιοχές Natura 2000 εκτιμώνται στα € 1.4-1.5 εκ. / έτος, ποσό που μπορεί να ανέβει στα € 6-6.5 εκ. εφόσον το 20% των περιοχών αυτών προστατευθεί αποτελεσματικά. Οι περιοχές Natura 2000 εκτιμάται ότι φιλοξενούν 1.2-2.2 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο και τα ψυχαγωγικά οφέλη των περιοχών Natura 2000 εκτιμώνται στα 5-9 δις ευρώ. Τέλος, μια πρόσφατη μελέτη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το κόστος της μη εφαρμογής της υπάρχουσας νομοθεσίας για το περιβάλλον και των μελλοντικών στόχων της βιοποικιλότητας είναι € 50 δις / έτος.

Οι σημαντικότερες δραστηριότητες του Νίκου Χρυσόγελου πάνω σε αυτά τα θέματα, περιλαμβάνουν:

Εκθέσεις - τροπολογίες

- Σκιώδης εισηγητής για την έκθεση σχετικά με την Οικο-καινοτομία- απασχόληση και ανάπτυξη μέσα από τη περιβαλλοντική πολιτική.

Παρεμβάσεις - εκδηλώσεις - διαβούλευση - ερωτήσεις προς την Κομισιόν

- Επιστολή προς τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Μανιτάκη, για τη νομοθετική ρύθμιση που συγχωνεύει και καταργεί Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών της χώρας.

- Συνάντηση με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Βαγγέλη Λιβιεράτο τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου για το πως η κρίση και οι προωθούμενες πολιτικές επηρεάζουν τις περιβαλλοντικές πολιτικές, όπως η διαχείριση απορριμμάτων στην Αττική, η παράτυπη υλοτόμηση στις Σκουριές Χαλκιδικής ενός αρχέγονου δάσους και η επιφανειακή εξόρυξη χρυσού, καθώς και η συνένωση ή και κατάργηση Φορών Διαχείρισης Φυσικών Προστατευόμενων Περιοχών.

- Διοργάνωση Ημερίδας στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα "Προστατευόμενες περιοχές και απασχόληση", στις 3 Δεκεμβρίου, για τις ευκαιρίες δημιουργίας θέσεων εργασίας μέσα από τη διαχείριση και προστασία των φυσικών περιοχών και τη συμμετοχή εκπροσώπων της Κομισιόν, ευρωπαϊκών και ελληνικών φορέων διαχείρισης περιοχών NATURA και φυσικών πάρκων, περιβαλλοντικών οργανώσεων και επιστημόνων. 

- Δημοσιοποίηση μελέτης «Περιβάλλον κι απασχόληση».



Η βιώσιμη διαχείριση των υδατικών πόρων και η αποτελεσματική εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο για το Νερό είναι στο επίκεντρο των πολιτικών για τη προστασία του περιβάλλοντος στην ΕΕ. Η βιώσιμη διαχείριση των νερών τόσο για τις ανάγκες των ανθρώπινων κοινωνιών και της οικονομίας όσο και των οικοσυστημάτων καθώς και η αποτελεσματική αξιοποίηση ευρωπαϊκών κι εθνικών πόρων κι άλλων οικονομικών εργαλείων για την επίτευξη της θα συμβάλλουν όχι μόνο στην διατήρηση της βάσης για τη ζωή και στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά και στην ώθηση της πράσινης καινοτομίας και στη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας σε ολόκληρο τον κύκλο του νερού, ιδιαίτερα στη μείωση, ανακύκλωση κι επαναχρησιμοποίηση του.

Οι στόχοι για επάρκεια και καλή οικολογική κατάσταση των υδάτων μέχρι το 2015 φαίνεται ότι δεν θα εκπληρωθούν, αν δεν επαρκεί μεγαλύτερη κινητοποίηση. Οι πιέσεις στα νερά από την ρύπανση και την υπεράντληση, από εντατικές μορφές γεωργίας, τον μαζικό τουρισμό και τα γήπεδα γκολφ σε άνυδρες περιοχές, την εξορυκτική βιομηχανία και ιδιαίτερα από τα σχέδια εξόρυξης αερίου, καθώς και από την παραγωγή ενέργειας και την υπερβολική ακόμα και σήμερα ανάπτυξη φραγμάτων συνεχίζουν να αποτελούν πηγές ανησυχίας, παρά επιμέρους βελτιώσεις που έχουν επέλθει, ενώ εντείνονται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον κύκλο του νερού.

Η Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά, αν και αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη βιώσιμη διαχείριση των υδατικών πόρων, αντιμετωπίζει μια σειρά προβλημάτων εφαρμογής και διασύνδεσης με άλλες τομεακές πολιτικές, με αποτέλεσμα να μην έχει πετύχει ακόμα τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι εξαιρέσεις και οι αναβολές συγκεκριμένων μέτρων μέχρι το 2027 από τα Κράτη Μέλη έχουν γίνει συνηθισμένη πρακτική, ενώ σε πολλές χώρες υπάρχουν πολύ χαμηλές περιβαλλοντικές προσδοκίες σε ότι αφορά τον δεύτερο και τρίτο κύκλο εφαρμογής των σχεδίων διαχείρισης σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης.

Η ΕΕ πρέπει να δώσει μεγάλη έμφαση στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν τα Κράτη Μέλη για την εφαρμογή της νομοθεσίας αντί να αποδέχεται καθυστερήσεις και εξαιρέσεις στην εφαρμογή.

Ο στόχος για καλή οικολογική κατάσταση των υδάτων μέχρι το 2015 φαντάζει άπιαστος, ενώ οι στόχοι για την προστασία του κλίματος και την ανάκαμψη της βιοποικιλότητας δεν μπορούν να καλυφθούν αν δεν υπάρξει μια βιώσιμη διαχειριστική προσέγγιση, με έμφαση στη διαχείριση της ζήτησης νερού και στα οικοσυστήματα.

Η διασύνδεση της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά με άλλες τομεακές πολιτικές για τη γεωργία, την ενέργεια, τις μεταφορές, τη βιομηχανία, τις πόλεις και τη προστασία της βιοποικιλότητας βρίσκεται ακόμα σε πρώιμα στάδια και πρέπει να βελτιωθεί σημαντικά και το συντομότερο.

Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη σημαντικές επιπτώσεις στον κύκλο του νερού και στο μέλλον αυτές οι επιπτώσεις θα είναι ακόμα πιο σημαντικές.

Η ρύπανση και η υπεράντληση από την εντατική γεωργία είναι ένα πρόβλημα που δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά στις περισσότερες χώρες, ενώ σημαντικές εξακολουθούν να είναι οι πιέσεις από τον μαζικό τουρισμό και τα γήπεδα γκολφ σε άνυδρες περιοχές, από την εξορυκτική βιομηχανία και ιδιαίτερα από τα σχέδια εξόρυξης αερίου, καθώς και από την παραγωγή ενέργειας. Δεν υπάρχει επίσης καμία αναφορά στις επιπτώσεις από την υπερβολική, ακόμα και σήμερα, ανάπτυξη φραγμάτων.

Η έμφαση στα θέματα διαχείρισης νερού πρέπει να δίνεται για περιβαλλοντικούς και οικονομικούς λόγους: α) στη μείωση της σπατάλης, β) στην επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των νερών μετά από επεξεργασία, και γ) στη χρήση των νερών της βροχής.

Πιο συγκεκριμένα οι πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο Νίκος Χρυσόγελος  γύρω από αυτό το θέμα περιλαμβάνουν:

Εκθέσεις - τροπολογίες

Η έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ που υιοθετήθηκε στις 03-07-2012 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή και τα Κράτη Μέλη να εφαρμόσουν πιο αποτελεσματικά την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60, αλλά και να αναλάβουν επιπρόσθετα μέτρα για την καταπολέμηση της ρύπανσης από διάφορους παραγωγικούς τομείς. Καλεί, επίσης, για βελτίωση των υποδομών, καθώς και αποτελεσματική χρήση των υδάτων σε όλους τους τομείς.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, τοποθετήθηκε ως εισηγητής της Ομάδας των Πράσινων κατά τη συζήτηση του σχεδίου έκθεσης, την Τετάρτη 25/4/2012, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου (δείτε εδώ τη σχετική παρέμβαση), ενώ κατέθεσε σε συνεργασία με την  S. Bellier  Γαλλίδα πράσινη ευρωβουλευτή 26 τροπολογίες, από τις οποίες εγκρίθηκαν 17 και ενσωματώθηκαν στην τελική έκθεση που ψηφίστηκε από την Ολομέλεια.

Οι πιο σημαντικές από αυτές αφορούσαν:

• στη σημασία της βιοποικιλότητας των γλυκών νερών,

• στην ενσωμάτωση της αρχής του οικοσυστήματος στη διαχείρισή του,

• στη σημασία της διαχείρισης της ζήτησης των υδάτων,

• στην ανάγκη να σεβαστούμε τα χρονοδιαγράμματα της Οδηγίας Πλαίσιο για να επιτύχουμε καλή ποιότητα των υδάτων μέχρι το 2015,

• στην ανάγκη να περιοριστεί η χρήση πλαστικών μπουκαλιών για ύδρευση,

• στην πρόσκληση να προχωρήσει η νομοθεσία για να καλυφθούν κενά που υπάρχουν σε ειδικούς τομείς και δραστηριότητες σε σχέση με τα νερά,

• στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων μείωσης της σπατάλης ενέργειας μέσω της αποτελεσματικής χρήσης του νερού,

• στην ανάγκη να υπάρξει κανονιστικό πλαίσιο από την Κομισιόν για την αποδοτικότητα ως προς το νερό των συσκευών για οικιακή και αγροτική χρήση,

• στην ανάγκη να αναθεωρηθούν όσες επιχορηγήσεις είναι τελικά επιβλαβείς για την προστασία και βιώσιμη διαχείριση των νερών,

• στην ανάπτυξη οικονομικών εργαλείων που θα διασφαλίσουν τη βιώσιμη χρήση των υδατικών αποθεμάτων.

Επίσης, έγινε δεκτή η πρότασή του – κοινή πρόταση κι άλλων ευρωβουλευτών – για ενίσχυση των ικανοτήτων των περιφερειακών αρχών καθώς και των θεσμών διαχείρισης σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης βελτιώνοντας παράλληλα τη πληροφόρηση και την ευαισθητοποίηση των γεωργών και των τελικών χρηστών.

Παρεμβάσεις - εκδηλώσεις - διαβούλευση - ερωτήσεις προς την Κομισιόν

- Την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε ημερίδα διαβούλευσης για την πορεία εφαρμογής της Οδηγίας-Πλαίσιο 2000/60 για τα Νερά στην Αθήνα. Στην ημερίδα συμμετείχαν πλήθος εκπρόσωπων από την αρμόδια Ειδική Γραμματεία Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, ερευνητικά ινστιτούτα, την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, Διευθύνσεις Περιβάλλοντος και Υδάτων, την Ομάδα Νερών των Οικολόγων Πράσινων, ΜΚΟ και συλλογικούς φορείς, αλλά και ιδιώτες επιστήμονες και τεχνικοί.

- Συνάντηση με εκπροσώπους ΜΚΟ που έστειλαν επιστολή στον κ. Olli Rehn αναφερόμενη στις συστάσεις της Τρόικας για ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της ύδρευσης, είχαν τη Πέμπτη 11 Οκτωβρίου, οι πράσινοι ευρωβουλευτές Tavares Rui (Πορτογαλία), Romeva i Rueda Raül (Ισπανία), Ruehle Heide (Γερμανία) και Νίκος Χρυσόγελος (Ελλάδα).

- Συμμετοχή σε Ημερίδα "Αχελώος, το χθες και το αύριο", που διοργάνωσε η Πολιτική Κίνηση Λάρισας των Οικολόγων Πράσινων σε συνεργασία με τη Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντοςστις20 Οκτωβρίου 2012, στη Λάρισα.

- Γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν για το αρδευτικό έργο στις εκβολές του Αχέροντα,

- Γραπτή ερώτησηπρος την Κομισιόν για ταμεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα σε ποτάμια των Βαλκανίων,

- Γραπτή ερώτησηπρος την Κομισιόν για το θέμα της πίεσης από την Τρόικα για ιδιωτικοποίηση του νερού στο πλαίσιο των πολιτικής αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων,

- Γραπτή ερώτησηπρος την Κομισιόν για την ανεξέλεγκτη και κλιμακούμενη χρήση των νερών του Αλιάκμονα από τη ΔΕΗ

- Γραπτή ερώτησηπρος την Κομισιόν για το Υδροηλεκτρικό φράγμα ύψους 60 μέτρων που θα εκτρέψει τον ποταμό Αώο.

Αναλυτικές πληροφορίες για τις παραπάνω δράσεις:

Φράγμα ακόμα και στις πηγές Αώου μέσα στο Εθνικό Πάρκο;

Υδροηλεκτρικό φράγμα ύψους 60 μέτρων που θα εκτρέψει τον ποταμό Αώο πρόκειται να κατασκευαστεί μεταξύ Βοβούσας και Σμιξωμάτων, σε σημαντικές φυσικές περιοχές, για να διοχετεύσει τα νερά στη λίμνη Ιωαννίνων . Το σχέδιο των εταιρειών ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή Α.Ε. και Δ.Ε.Η. Ανανεώσιμες, που έχει ενταχθεί στη Β’ φάση του σχεδίου Διαχείρισης Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου, είχε υποβληθεί στο παρελθόν για έγκριση αλλά απορρίφθηκε το 2009. Οι τοπικές αντιδράσεις είναι έντονες.

Είναι δημόσιο ποτάμι ο Αλιάκμονας ή ιδιωτικό;

Την ανεξέλεγκτη και κλιμακούμενη χρήση των νερών του Αλιάκμονα από τη ΔΕΗ και μάλιστα χωρίς να έχει εκπονηθεί ακόμα σχέδιο διαχείρισης για το αντίστοιχο υδατικό διαμέρισμα, θέτει με γραπτή ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος. Μελέτες εκτιμούν ότι σε ολόκληρη την Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας οι ανάγκες νερού για τον τομέα της ενέργειας είναι περίπου 80.000.000 κυβικά μέτρα νερού το χρόνο, τη στιγμή που οι ανάγκες ύδρευσης των πολιτών της Περιφέρειας καλύπτονται με 43.000.000.

Ημερίδα: Αχελώος, το χθες και το αύριο, 20 Οκτωβρίου 2012, Λάρισα.

Το μέλλον της Θεσσαλίας και η εκτροπή του Αχελώου ήταν το κεντρικό θέμα της ημερίδας που διοργάνωσαν πρόσφατα στη Λάρισα η οργάνωση των Οικολόγων Πράσινων στην περιοχή σε συνεργασία με τη Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος και με τη συμμετοχή του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου.

Συνάντηση με εκπροσώπους ΜΚΟ για τα θέματα του νερού

Συνάντηση με εκπροσώπους της ομάδας ΜΚΟ που έστειλε επιστολή στον κ. Olli Rehn αναφερόμενη στις συστάσεις της Τρόικας για ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της ύδρευσης, είχαν τοπρωί της Πέμπτης 11 Οκτωβρίου, οι πράσινοι ευρωβουλευτές Tavares Rui (Πορτογαλία), Romeva i Rueda Raül (Ισπανία), Ruehle Heide (Γερμανία) και Νίκος Χρυσόγελος (Ελλάδα). Συζήτησαν πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις, μεταξύ άλλων και σε σχέση με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού στην Ελλάδα.

Η τρόικα προωθεί την ιδιωτικοποίηση του νερού, αντίθετα με όσα προβλέπει έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου και η Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ!

Το θέμα της πίεσης από την Τρόικα για ιδιωτικοποίηση του νερού στο πλαίσιο των πολιτικής αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων σε αντίθεση με όσα προβλέπει πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κατά παράβαση της δήθεν ουδετερότητας της ΕΕ σχετικά με το ζήτημα της δημόσιας ή ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της διαχείρισης των συλλογικών υπηρεσιών ύδατος (άρθρο 345 Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ και αρ. 17 1 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά) φέρνουν με ερώτησή τους προς την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων μαζί με άλλους πράσινους ευρωβουλευτές.

Μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα στα ποτάμια των Βαλκανίων: Ο κίνδυνος για το περιβάλλον είναι υπαρκτός

Απάντηση, αν και όχι ικανοποιητική, σε μια σειρά από θέματα που προκύπτουν από το σχεδιασμό 573 υδροηλεκτρικών φραγμάτων, μερικά από τα οποία όμως μεγάλα, σε ποτάμια των Βαλκανίων και που ανέδειξε η ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου, έδωσε ο Επίτροπος Περιβάλλοντος κ. Potočnik. Η Οδηγία 2000/60 για τα Νερά, καθορίζει ένα πλαίσιο για τη πραγματοποίηση επεμβάσεων στα υδάτινα συστήματα έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ελάχιστη δυνατή υποβάθμισή τους. Τα στοιχεία από τις 2 μελέτες που αναφέρονται στην ερώτηση προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία για το κατά πόσον οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί είναι συμβατοί με το πνεύμα της Οδηγίας 2000/60. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο συγκεκριμένο άρθρο της Οδηγίας το οποίο χρησιμοποιεί ο Επίτροπος στην απάντησή του, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η υποβάθμιση των υδάτινων σωμάτων είναι αποδεκτή μόνο όταν «οι ευεργετικοί στόχοι τους οποίους εξυπηρετούν οι τροποποιήσεις ή οι μεταβολές των υδάτινων συστημάτων δεν μπορούν για τεχνικούς λόγους ή λόγω υπέρμετρου κόστους να επιτευχθούν με άλλα μέσα που συνιστούν πολύ καλύτερη περιβαλλοντική επιλογή». Δεν προκύπτει, όμως, από πουθενά ότι τα 573 σχεδιαζόμενα φράγματα και ειδικά τα 73 με ισχύ άνω των 50 MW σε περιοχές με μεγάλη οικολογική αξία πληρούν αυτή την προϋπόθεση και δεν παραβιάζουν την Οδηγία 2000/60.

Μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα απειλούν τα ποτάμια των Βαλκανίων;

Τον κίνδυνο υποβάθμισης περιοχών πλούσιας βιοποικιλότητας από μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα σε ποτάμια των Βαλκανίων, θέτει με ερώτησή του στο ευρωκοινοβούλιο ο Νίκος Χρυσόγελος. Σύμφωνα με δύο πρόσφατες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν για την οργάνωση EuroNatur και την Αυστριακή Ένωση Προστασίας της Φύσης ECA Watch, περίπου το ένα τρίτο των ποτάμιων οικοσυστημάτων των Βαλκανίων, ιδιαίτερα αυτών των δυτικών Βαλκανίων και του τριγώνου Βουλγαρίας – Ελλάδας – Τουρκίας, διατηρείται σχεδόν απείραχτο από ανθρώπινες δραστηριότητες. Πρόκειται για περιοχές αυξημένης βιοποικιλότητας (hotspots), ιδιαίτερα όσον αφορά τους υδρόβιους οργανισμούς.

Νερό: διαχρονικά ιερό επειδή είναι πολύτιμο

Η έμφαση στα θέματα διαχείρισης νερού πρέπει να δίνεται: α) στη μείωση της σπατάλης, β) στην επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των νερών μετά από επεξεργασία, και γ) στη χρήση των νερών της βροχής. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία  για την επάρκεια, προστασία και διατήρηση των υδατικών πόρων και των υδάτινων οικοσυστημάτων (όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60),αλλά και για να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας, αφού η προμήθεια, επεξεργασία και διανομή νερού συντελεί σε υψηλή κατανάλωση ενέργειας. Ταυτόχρονα, με την ορθή και αειφορική διαχείριση, μπορούμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας σε καινοτόμους αλλά και παραδοσιακούς τομείς σε όλον τον κύκλο του νερού και να πετύχουμε δίκαιες τιμές και ανάκτηση του κόστους του νερού.

Το Ευρωκοινοβούλιο καλεί για καλύτερη εφαρμογή της νομοθεσίας για τα νερά

Ουσιαστικές παρεμβάσεις Ν. Χρυσόγελου για νερό με επάρκεια και σε καλή οικολογική κατάσταση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την έκθεση αυτή καλεί την Επιτροπή και τα Κράτη Μέλη να εφαρμόσουν πιο αποτελεσματικά την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60, αλλά και να αναλάβουν επιπρόσθετα μέτρα για την καταπολέμηση της ρύπανσης από διάφορους παραγωγικούς τομείς. Καλεί, επίσης, για βελτίωση των υποδομών, καθώς και αποτελεσματική χρήση των υδάτων σε όλους τους τομείς.

Η βιώσιμη διαχείριση των νερών δεν σηκώνει άλλες αναβολές - Νερό με επάρκεια και καλή οικολογική κατάσταση για τα παιδιά μας

Ο Νίκος Χρυσόγελος παρεμβαίνοντας ως εισηγητής της Ομάδας των Πράσινων κατά τη συζήτηση του σχεδίου έκθεσης για την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα νερά, την Τετάρτη 25/4/2012, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου τόνισε ότι η βιώσιμη διαχείριση των νερών τόσο για τις ανάγκες των ανθρώπινων κοινωνιών και της οικονομίας όσο και των οικοσυστημάτων καθώς και η αποτελεσματική αξιοποίηση ευρωπαϊκών κι εθνικών πόρων κι άλλων οικονομικών εργαλείων για την επίτευξή της θα συμβάλλουν όχι μόνο στην διατήρηση της βάσης για τη ζωή και στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά και στην ώθηση της πράσινης καινοτομίας και στη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας σε ολόκληρο τον κύκλο του νερού, ιδιαίτερα στη μείωση, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση του.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διεξάγει έρευνα για το αρδευτικό έργο στις εκβολές του Αχέροντα

Σε ερώτηση του βουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Ν. Χρυσόγελου για το έργο του αποστραγγιστικού–αρδευτικού στην περιοχή Βαθυπέδου Αμμουδιάς και Βαλανιδορράχης, που προωθείται από την Περιφέρεια Ηπείρου και απειλεί τις εκβολές του ποταμού Αχέροντα, ο Επίτροπος Περιβάλλοντος κ. Potocnik, στην απάντησή του εκ μέρους της Επιτροπής, αναφέρει ότι θα ζητήσει πληροφορίες από τις ελληνικές αρχές, προκειμένου να εξακριβωθεί κατά πόσο έχουν τηρηθεί οι διατάξεις της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Οι μπουλντόζες καταστρέφουν το δέλτα του Αχέροντα!

Την κατασκευή του αποστραγγιστικού – αρδευτικού έργου Βαθυπέδου Αμμουδιάς και Βαλανιδορράχης έκτασης περίπου 7.000 στρεμμάτων, το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει και απειλεί με εξαφάνιση το προστατευόμενο δέλτα του Αχέροντα, θέτει με ερώτησή του στο ευρωκοινοβούλιο ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.

Η Εφαρμογή της Οδηγίας-Πλαίσιο 2000/60 για τα Νερά

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου η ημερίδα διαβούλευσης για την πορεία εφαρμογής της Οδηγίας-Πλαίσιο 2000/60 για τα Νερά στη χώρα μας. Την ημερίδα διοργάνωσε ο νέος Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος και συμμετείχαν πλήθος εκπρόσωπων από την αρμόδια Ειδική Γραμματεία Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, ερευνητικά ινστιτούτα, την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, Διευθύνσεις Περιβάλλοντος και Υδάτων, την Ομάδα Νερών των Οικολόγων Πράσινων, ΜΚΟ και συλλογικούς φορείς, αλλά και ιδιώτες επιστήμονες και τεχνικοί.

Διαχείριση Απορριμμάτων

Η στρατηγική που ακολουθεί η πολιτεία στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, στην Αττική αλλά και σε άλλες περιοχές, είναι εντελώς λανθασμένη καθώς εστιάζει σε πανάκριβες μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτου απορρίμματος χωρίς να έχει ληφθεί υπόψη η δυναμική μείωσης των παραγόμενων απορριμμάτων λόγω οικονομικής κρίσης καθώς και η αύξηση της ανακύκλωσης. Δεν τίθενται ποσοτικοί στόχοι πρόληψης ή εκτροπής υλικών πριν την τελική επεξεργασία, ενώ η δέσμευση των δήμων για 25-30 χρόνια εμποδίζει την ανάπτυξη πρωτοβουλιών κοινωνικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων που εμφανίζουν τον τελευταίο καιρό δυναμική στη χώρα. Οι πρωτοβουλίες και οι παρεμβάσεις του Νίκου Χρυσόγελου είχαν ως στόχο να αναδείξουν την ανάγκη για επαναπροσέγγιση του ζητήματος με έμφαση στις δυνατότητες που προσφέρει η κοινωνική οικονομία στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων καθώς και στη σημασία της διαλογής των διαφόρων υλικών στην πηγή που οδηγεί σε φθηνότερες λύσεις οι οποίες μπορούν να υλοποιηθούν ταχύτερα, και να έχουν ταυτόχρονα μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή και μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Διαβάστε πιο αναλυτικά για τις παρεμβάσεις:

Εξορύξεις χρυσού, Απορρίμματα, Φορείς Διαχείρισης: 3 επείγοντα προβλήματα ζητούν ορθολογικές λύσεις

Συνάντηση με τον υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Βαγγέλη Λιβιεράτο είχε τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο Νίκος Χρυσόγελος και ο επιστημονικός του συνεργάτης Νίκος Μάντζαρης για να συζητήσουν τόσο το πως η κρίση και οι προωθούμενες πολιτικές επηρεάζουν τις περιβαλλοντικές πολιτικές όσο και ειδικά θέματα, όπως η διαχείριση απορριμμάτων στην Αττική, η παράτυπη υλοτόμηση στις Σκουριές Χαλκιδικής ενός αρχέγονου δάσους και η επιφανειακή εξόρυξη καθώς και η συνένωση ή και κατάργηση Φορών Διαχείρισης Φυσικών Προστατευόμενων Περιοχών.

Και στο «βάθος» ...καύση; Όχι ευχαριστώ!

Το ζήτημα του κακού σχεδιασμού της διαχείρισης των απορριμμάτων της Περιφέρειας Αττικής φέρνει στο Ευρωκοινοβούλιο με γραπτή ερώτησή του ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος με δεδομένο ότι ο προς υλοποίηση σχεδιασμός αφορά 4 έργα διαχείρισης 1.350.000 τόνων σύμμεικτων στερεών αποβλήτων ετησίως για 23-27 χρόνια, με κόστος μελέτης και κατασκευής €430 εκατ και συνολική αξία σύμβασης €1-1,5 δις. Πρόκειται για τεχνολογίες που οδηγούν σε παραγωγή 600.000 τόνων RDF και SRF ετησίως.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να δώσει το καλό παράδειγμα για μείωση των απορριμμάτων πλαστικών μπουκαλιών

Ομάδα Ευρωβουλευτών προωθεί καμπάνια σχετικά με τη σταδιακή μείωση και τελικά την πλήρη εξάλειψη της χρήσης πλαστικών μπουκαλιών μιας χρήσης για νερό στις αίθουσες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ανάμεσα σε αυτούς που ξεκίνησαν αυτή τη πρωτοβουλία είναι Ευρωβουλευτές από τις μεγαλύτερες ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου μεταξύ των οποίων και η Isabel Durant, Βελγίδα Πράσινη Ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπεύθυνη για θέματα EMAS. Την καμπάνια υποστηρίζει ενεργά και ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος.

Συνάντηση με τους απεργούς της μονάδας ανακύκλωσης Ηρακλείου

Mε τους απεργούς του Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών που απεργούν για σχεδόν δυο μήνες και τον πρόεδρο του Εργατο-Υπαλληλικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτη Βαρδάκη συναντήθηκε, το Σάββατο 26 Μαΐου, αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων στην οποία συμμετείχαν ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος μαζί με τα μέλη της τοπικής Πολιτικής Κίνησης των Οικολόγων Πράσινων Ηρακλείου Αριστείδη Παπαδάκη και Νίκο Γαγγιολάκη και Παναγιώτη Αναστασιάδη, υποψήφιο βουλευτή των Οικολόγων Πράσινων. Οι εργαζόμενοι ενημέρωσαν για τα αίτια της κινητοποίησης και για τις συνθήκες εργασίας στη μονάδα.

Ελλάδα: Από τους χειρότερους μαθητές στην ΕΕ σε θέματα αποβλήτων

“Η Ελλάδα είναι από τους χειρότερους μαθητές στα θέματα διαχείρισης των απορριμμάτων - η τελευταία από τα παλιά κράτη μέλη -, πετάει πάνω από το 75% των στερεών αποβλήτων της σε χωματερές ή σε ΧΥΤΑ, κρατάει ακόμα σε λειτουργία Χώρους Ανεξέλεγκτης Διαχείρισης των Απορριμμάτων, ενώ δεν μπορεί να αξιοποιήσει τα χρήματα που υπάρχουν για υποδομές διαχείρισης των απορριμμάτων (αλλά και γενικότερα για βιοποικιλότητα και προστασία του περιβάλλοντος), αν και έχει αποδειχθεί ότι η εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα απόβλητα και η ανακύκλωση μπορεί να δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας και να συνεισφέρουν κατά πολύ στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας”, δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις του Νίκου Χρυσόγελου, σε συζήτηση στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου.