Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 11:21

Τα εισπρακτικά μέτρα δεν αρκούν για την αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου καυσίμων

Ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου για τις επιπτώσεις στην οικονομία και τη δημόσια υγεία

 

Το ζήτημα του λαθρεμπορίου καυσίμων και των συνεπειών του φέρνει με ερώτησή του προς την Κομισιόν, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.
 
Όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Οικονομικών η αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης στο 80% του πετρελαίου κίνησης αύξησε τα έσοδα του κράτους από φόρους κατά περίπου 5,189 εκατομμύρια ευρώ στο τρίμηνο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2012 σε σύγκριση με τα περσινά επίπεδα. Η εκτίμηση του Υπουργείου είναι ότι το μέτρο αυτό συνέβαλε και στη μείωση του λαθρεμπορίου καυσίμων χωρίς όμως αυτό να έχει στοιχειοθετηθεί επαρκώς ακόμα.
 
Την ίδια στιγμή, το ίδιο το Υπουργείο εκτιμά ότι η συνολική απώλεια εσόδων από το λαθρεμπόριο - κυρίως μέσω του ναυτιλιακού πετρελαίου - εξακολουθεί να ανέρχεται στα 600 εκατ. ευρώ. Αποδεικνύεται έτσι ότι το μέτρο δεν έχει λύσει το πρόβλημα του λαθρεμπορίου ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε πολλά άλλα προβλήματα (αιθαλομίχλη, κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, λαθροϋλοτόμηση κα.) κυρίως λόγω του ελλιπούς σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ και του ελλείμματος ενημέρωσης των πολιτών
 
Παράλληλα, έρευνες έχουν δείξει ότι το λαθρεμπόριο πετρελαίου έχει σημαντικές επιπτώσεις και στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του διαλόγου που πραγματοποίησε το ECOCITY, το πετρέλαιο που είναι προϊόν νοθείας με πετρέλαιο θέρμανσης ή ναυτιλίας έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε θείο, με αποτέλεσμα να παρατηρείται αύξηση της πρωτογενούς εκπομπής μικροσωματιδίων από τον κινητήρα, PM 10 και PM 2,5 πράγμα που αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τη δημόσια υγεία καθώς τα μικρότερα σωματίδια εισχωρούν βαθύτερα στους πνεύμονες.
 
Παρά το γεγονός ότι έχουν προταθεί διάφορα μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος κατά καιρούς, λίγα έχουν προχωρήσει. Το ΣΔΟΕ εξακολουθεί να
Read more...
Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου 2013 11:27

Αλλαγή πολιτικής για διέξοδο από την κρίση.

 

Νέα αρχή για τους Οικολόγους Πράσινους
Στη Βέροια ο Νίκος Χρυσόγελος και κλιμάκιο των ΟΠ
 
Κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων αποτελούμενο από τον Ευρωβουλευτή Νίκο Χρυσόγελο και τους Δαμιανό Ανδρέου, συντονιστή της Επιτροπής Επανεκκίνησης του κόμματος, Οδυσσέα Χιλιτίδη, μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας και Ελεονώρα Ζώτου, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των ΟΠ, περιόδευσε στις 14 Φεβρουαρίου στη Βέροια.
 
Σε καλό και δημιουργικό κλίμα ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος και τα άλλα μέλη της αντιπροσωπείας συναντήθηκαν και αντάλλαξαν απόψεις με τη Δήμαρχο Βέροιας κ. Χαρίκλεια Ουσουλτζόγλου - Γεωργιάδη, και συζήτησαν κυρίως θέματα αυτοδιοίκησης, οικολογικής αποκατάστασης παραδοσιακών κτιρίων και γειτονιών, ανάδειξης της τοπικής ποιοτικής διατροφής καθώς και ανακύκλωσης – κομποστοποίησης. Συζητήθηκε, επίσης, ο ρόλος της αυτοδιοίκησης στη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, οι αλλαγές που προωθούνται στους Κανονισμούς των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων, οι προτεραιότητες των ευρωπαϊκών πολιτικών για τις πόλεις.
 
Με τον Πρόεδρο του Επιμελητήριου Ημαθίας Νίκο Ουσουλτζόγλου, τονΠρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Νίκο Πατσιαβούρα και μέλη του Δ.Σ. συζητήθηκαν τα χρηματοδοτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΜΜΕ, προβλήματα και εμπόδια που δυσκολεύουν τις εξαγωγές από τον νομό, η απουσία τελωνείου και μηχανισμών ελέγχου, αλλά και στοχευμένες παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν την τοπική οικονομία.
 
Σε συνάντηση με τον Προϊστάμενο Χ. Τόπκα και στελέχη της Δ/νσης Γεωργίας της Περιφερειακής Ενότητας Ημαθίας συζητήθηκαν θέματα που σχετίζονται με την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, τις εξαγωγές προϊόντων καθώς και τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά - Επενδυτικά Ταμεία.
 
Η αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων συζήτησε θέματα εκπαίδευσης την εποχή της κρίσης με τον αναπληρωτή Δ/ντη Εκπ/σης κ Ζιάκα Κων/νο και τους αιρετούς Σουλίδη Λάζαρο και Χαιριστανίδη Ελευθέριο.
 
Το βράδυ, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου της Βέροιας, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση «Αλληλέγγυα Οικονομία- Ανιχνεύοντας εναλλακτικές για ένα νέο τρόπο ζωής» που διοργάνωσε η δημοτική παράταξη «Ενεργοί πολίτες για το Δήμο της Βέροιας», όπου μίλησε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος για Πολιτικές αλληλέγγυας οικονομίας, ο Οδυσσέας Χιλιτίδης, εκπαιδευτικός και Περιαστικός Καλλιεργητής για την εμπειρία του από τη λειτουργία των Περιαστικών Λαχανόκηπων στην Θεσσαλονίκη και η Μαρία Θεοδωρίδου μέλος της κίνησης «Πολίτες της Βέροιας» για τις Δράσεις Αλληλέγγυας Οικονομίας στο Νομό Ημαθίας. Την συζήτηση συντόνισε ο Χάρης Κουρουζίδης. Ακολούθησε συζήτηση με τους συμμετέχοντες πολίτες, εκπροσώπους της Δημοτικής Αρχής και φορέων.
 
Το βράδυ το κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων είχε συνάντηση με φίλους και μέλη των Οικολόγων Πράσινων όπου συζητήθηκαν πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του ανοίγματος των Οικολόγων Πράσινων στην κοινωνία και της επανεκκίνησής τους. 
 
Το μεσημέρι, νωρίτερα, το κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων έδωσε συνέντευξη τύπου, όπου ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος, μεταξύ άλλων δήλωσε: «Δεν θέλουμε να κερδίσουμε ψήφους με εύκολο τρόπο, κοροϊδεύοντας τους πολίτες. Ασκούμε κριτική στην αδιέξοδη πολιτική που εφαρμόζεται αλλά προτείνουμε και εναλλακτικές λύσεις. Το πολιτικό σύστημα δεν αντιμετώπισε με λογικό και δίκαιο τρόπο τα προβλήματα και έτσι η κρίση ελλειμμάτων και χρέους εξελίχθηκε σε βαθιά κρίση επιβίωσης της χώρας. Η πολιτική που ασκείται δεν λύνει καν το δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά μεγαλώνει το χρέος. Παράλληλα, όμως, διαλύεται η κοινωνική συνοχή και η παραγωγική βάση της χώρας. Είναι ώρα να αναπτύξουμε ένα εναλλακτικό σχέδιο για την κρίση, που θα κάνει βιώσιμη την ελληνική οικονομία και θα ενισχύσει την κοινωνική συνοχή. Άμεσα χρειάζονται μέτρα ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής που θα κινούνται σε δυο κατευθύνσεις: αφενός πρωτοβουλίες αλληλεγγύης μέσα από δίκτυα πολιτών και αφετέρου μεταρρύθμιση των κοινωνικών δομών και υπηρεσιών ώστε να γίνουν αποτελεσματικές, προς όφελος των πολιτών. Χρειαζόμαστε, όμως, κι ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, όχι απλώς εισπρακτικό, ένα φορολογικό σύστημα που θα δίνει κίνητρα για κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, θα συμβάλλει στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης και θα είναι φιλικό σε καινοτόμες πράσινες πρακτικές. Θέλουμε πολιτικές αναζωογόνησης της οικονομίας μέσα από την στροφή της στην καινοτομία και στις πράσινες επιλογές. Είναι απαραίτητο να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης για να επιβιώσουν σήμερα όλοι οι πολίτες της βαθιάς κρίσης αλλά πραγματική λύση είναι η δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων.
 
 
 
Σε κάθε τομέα της οικονομίας να δούμε τις καινοτόμες και πράσινες πρακτικές που βοηθούν στην ανάκαμψη της οικονομίας. Π.χ. αντί να χτίζουμε συνεχώς σπίτια να δούμε την αισθητική και ενεργειακή βελτίωσή τους. Να πάμε σε τακτικές που αναζωογονούν την οικονομία, όχι την καταστρέφουν. Στην Κοινή Αγροτική Πολιτική θέλουμε πολιτικές για ποιοτικότερα προϊόντα που θα φέρουν καλύτερες τιμές στους παραγωγούς και καταναλωτές, μέσα από φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές και δίκτυα παραγωγών - καταναλωτών.
Οι νέοι είναι το παρόν και το δυναμικό μέλλον, αλλά έχουν τεθεί στο περιθώριο. Θέλουμε πολιτικές για τους νέους που να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, και ευνοούν την συμμετοχή των νέων στη λήψη των αποφάσεων.
Οι λύσεις θα προκύψουν από την ενεργοποίηση της κοινωνίας σε μια δημιουργική κατεύθυνση αλλά απαιτείται και ουσιαστική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη”
 
Για την επανεκκίνηση των Οικολόγων Πράσινων μίλησε ο Δαμιανός Ανδρέου, συντονιστής της Επιτροπής Επανεκκίνησης. Μεταξύ άλλων τόνισε: «Στο συνέδριο μας στη Λαμία αποφασίσαμε να συνδιαμορφώσουμε με τους πολίτες μια νέα προοπτική των Οικολόγων Πράσινων, να κάνουμε μια νέα αρχή. Στενοχωρηθήκαμε από το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά πεισμώσαμε κιόλας. Κάναμε βέβαια και εμείς λάθη. Αποφασίσαμε μέσα από την επανεκκίνηση των Οικολόγων Πράσινων, μέσα από το διάλογο με τους πολίτες, να διαμορφώσουμε ένα νέο μέλλον για τους Οικολόγους Πράσινους, γιατί είναι χρήσιμο να είμαστε στη Βουλή για να αλλάξουν οι πολιτικές, να διαμορφωθούν εναλλακτικές λύσεις. Σε αυτή τη νέα αρχή καλούμε τους ενεργούς και κριτικά σκεφτόμενους πολίτες να συνδιαμορφώσουμε το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων. Η κρίση απαιτεί μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση που βασίζεται στην υπεύθυνη οικονομία, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση και την προστασία του περιβάλλοντος».

 

 

Tagged under
Read more...
Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου 2013 13:15

Οι ευρωβουλευτές στηρίζουν την αναζωογόνηση της αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων

 

Οι Πράσινοι προτείνουν επιπρόσθετα μέτρα για την αποτελεσματική ρύθμιση της αγοράς ETS

 
Oι ευρωβουλευτές της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων ενέκριναν την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου, με ψήφους 38 υπέρ και 25 κατά, την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αναβάλλει τη δημοπράτηση 900 εκατομμυρίων δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
 
Η αναβολή της δημοπράτησης των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, το λεγόμενο «backloading», προτάθηκε από την ΕΕ ως μέτρο αντιμετώπισης της υπερπροσφοράς δικαιωμάτων εκπομπής αερίων που αλλάζουν το κλίμα, υπερπροσφορά που κινδυνεύει να οδηγήσει την “αγορά δικαιωμάτων” σε κατάρρευση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν μερικές εβδομάδες πριν η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας απέρριψε την πρόταση της ΕΕ (ψήφοι 34 κατά, 14 υπέρ, 11 λευκά), η τιμή του δικαιώματος στην αγορά άνθρακα βυθίστηκε στα 2,81 ευρώ τη στιγμή που πολλοί εκτιμούν ότι πρέπει να φτάσει στα 30 ευρώ για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος.
 
Αυτή τη στιγμή έχει συσσωρευτεί ένα πλεόνασμα 1,5 δισεκατομμυρίου δικαιωμάτων στο σύστημα και με τους σημερινούς ρυθμούς οδηγούμαστε σε πλεόνασμα 2 δις. Η κατάσταση αυτή μοιραία ρίχνει τις τιμές των δικαιωμάτων σε πολύ χαμηλά επίπεδα με αποτέλεσμα η αγορά ETS να μην επιτελεί το σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε από την ΕΕ: να αποτελέσει δηλαδή μια δίκαιη, διαφανή και αποτελεσματική αγορά η οποία θα δημιουργήσει ισχυρά κίνητρα για λήψη μέτρων από τη βιομηχανία και αλλαγή του ευρωπαϊκού ενεργειακού μοντέλου μακριά από τον άνθρακα, ενισχύοντας έτσι την πράσινη οικονομία μέσα από καινοτόμες τεχνολογίες.  
 
Το θέμα έχει πυροδοτήσει έντονη αντιπαράθεση στις Βρυξέλλες και στα κράτη μέλη. Ένα τμήμα της βιομηχανίας μιλά για χειραγώγηση της αγοράς και ισχυρίζεται ότι
Tagged under
Read more...
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013 21:52

Πετρέλαιο ή αιθαλομίχλη; Υπάρχει άλλος δρόμος;


Στρογγυλό Τραπέζι για εναλλακτικές λύσεις στο ζήτημα της θέρμανσης

 

«Υπάρχει άλλος δρόμος αλλά δε θα είναι εύκολος» ήταν η βασική απάντηση στο κεντρικό ερώτημα, όπως προέκυψε από τη συζήτηση που διοργάνωσε η Θεματική Ομάδα για την Ενέργεια και την Κλιματική Αλλαγή των Οικολόγων Πράσινων και ο ευρωβουλευτής τους Νίκος Χρυσόγελος στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου.

 

Η δυσκολία οφείλεται κυρίως στην οικονομική κρίση και ειδικά στην ενεργειακή φτώχεια που προσλαμβάνει πλέον διαστάσεις επιδημίας οδηγώντας πολλούς πολίτες σε απόγνωση. Ο βασικός λόγος που οι συνέπειές της δεν είναι ακόμα πιο τραγικές είναι η ηπιότητα του φετινού χειμώνα. Οφείλεται επίσης στον προβληματικό συντονισμό που συχνά προκαλεί κρίσιμες καθυστερήσεις. Οφείλεται όμως και στην έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης των πολιτών που οδηγεί όχι μόνο σε σύγχυση αλλά και σε λανθασμένες επιλογές που επιβαρύνουν και το περιβάλλον και τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
 
 
 
Όμως, το 95% των ελληνικών κτηρίων που κατασκευάστηκαν πριν το 1980 είναι ενεργειακής κατηγορίας Δ και το 54% αυτών που κατασκευάστηκαν πριν το 1955, ενεργειακής κατηγορίας Η, πράγμα το οποίο δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας μέσα από την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων στην Ελλάδα. Η υλοποίηση ενός πραγματικά φιλόδοξου τέτοιου προγράμματος δε θα έχει μόνο οφέλη για τα νοικοκυριά αλλά και για την εθνική οικονομία αφού μπορεί να δημιουργήσει ή να διατηρήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό αλλά και άλλους τομείς.
 
 
 
 
Η εγχώρια βιομάζα, που τόσο πολύ έχει δυσφημιστεί φέτος εξαιτίας της αιθαλομίχλης στα αστικά κέντρα, μπορεί επίσης να καλύψει σημαντικό μέρος των αναγκών σε θέρμανση. Με τη συνδρομή των Πολυτεχνείων και των ερευνητικών κέντρων πρέπει και μπορεί να αναπτυχθεί η απαραίτητη τεχνογνωσία ώστε να ξεπεραστούν τα τεχνικά προβλήματα από τη χρήση της, να αναπτυχθεί εγχώρια βιομηχανία καυστήρων βιομάζας  και παράλληλα να θεσπιστούν πρότυπα για τα βιοκαύσιμα που θα προστατεύσουν το περιβάλλον και τους καταναλωτές. Η βιομάζα επίσης μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης τοπικών οικονομιών μέσα από συνεταιρισμούς, όπως ήδη έχει αρχίσει να συμβαίνει στην Καρδίτσα.
 
 
 
 
 
Επίσης η χρήση των αντλιών θερμότητας και των κλιματιστικών υψηλής απόδοσης σε συνδυασμό με αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα της χώρας μπορεί να αποτελέσει όχι μόνο μια οικονομική αλλά και μια περιβαλλοντικά φιλική επιλογή στο μέλλον.
 
 

Στη συζήτηση όπου  παρουσιάστηκαν πολλές διαφορετικές πτυχές του θέματος, συμμετείχαν οι:
 
 
 
  • Μάρω Ευαγγελίδου, Γενική Γραμματέας ΥΠΕΚΑ (Δείτε το βίντεο εδώ)
  • Πάνος Ευσταθίου, Πρόεδρος Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας (ΕΚΕΠΥ) (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
  • Μιχάλης Πετράκης, Διευθυντής Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Αντιπρόεδρος Ecocity (Δείτε το βίντεο εδώ και εδώ)
  • Νίκος Μπόκαρης, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
  • Πλάτων Πάλλης, Εργαστήριο Ατμοκινητήρων & Λεβήτων του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ κι εδώ)
  • Κυριάκος Πανόπουλος, Ερευνητής Χημικός Μηχανικός, Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
  • Βασίλης Μπέλλης, Γενικός Γραμματέας ΔΣ Ενεργειακής Συνεταιριστικής Εταιρείας Καρδίτσας. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
  • Ζωή Βροντίση, Εκπρόσωπος της Θεματικής Ομάδας Ενέργειας των Οικολόγων Πράσινων (Δείτε το βίντεο εδώ)
  • Tάκης Γρηγορίου, Υπεύθυνος για θέματα ενέργειας της Greenpeace . (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
  • Μιχάλης Προδρόμου, Υπεύθυνος ενεργειακής πολιτικής WWF – Ελλάς (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
  • Νίκος Χρυσόγελος, Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων (Δείτε το βίντεο εδώ κι εδώ)
 

 

 
 
 
 


Ακολούθησαν παρεμβάσεις από το κοινό, όπου θίχτηκαν ζητήματα όπως η αλλαγή της έννοιας της θερμικής άνεσης στην πορεία των χρόνων στην Ελλάδα, η ανάγκη πραγματικής αποκέντρωσης ως ουσιαστικό αντίδοτο στα προβλήματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καθώς και η μακροχρόνια επίδραση της στην ανθρώπινη υγεία, πράγμα που είναι αδύνατον να προσδιοριστεί μόνο από παρακολούθηση και σύγκριση δεδομένων προσελεύσεων και εισαγωγών για πνευμονιολογικά προβλήματα.

 

 

 

Αναγνωρίζοντας τη σημασία του θέματος οι Οικολόγοι Πράσινοι εντάσσουν τη συζήτηση αυτή στην εκστρατεία τους για την ενέργεια και τη θέρμανση, μία από τις κεντρικές πανελλαδικές εκστρατείες που έχουν προγραμματίσει για το 2013, με στόχο να συμβάλλουν στην ενημέρωση των πολιτών αλλά και στον καλύτερο σχεδιασμό έτσι ώστε τα προβλήματα αυτού του χειμώνα να ξεπεραστούν τον επόμενο.

 
Στα πλαίσια αυτά, έχει αφιερωθεί ειδικός χώρος στην ιστοσελίδα της Θεματικής Ομάδας Ενέργειας των Οικολόγων Πράσινων, όπου ήδη έχουν αναρτηθεί επιστημονικές μελέτες, σχετικά άρθρα, ένας αναλυτικός οδηγός καθώς και ένα διαδραστικό υπολογιστικό εργαλείο σύγκρισης διαφορετικών συστημάτων θέρμανσης.

 

Είχε επίσης προηγηθεί μια εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με ομιλητές το Χρήστο Δουλκερίδη, Υπουργό Κατοικίας στην Κυβέρνηση της Περιφέρειας Βρυξελλών και μέλος των Πράσινων της Βαλωνίας, στο Βέλγιο, τον Τάκη Γρηγορίου από την Greenpeace, το Ξενοφώντα Ζήση ηλεκτρολόγο μηχανολόγο από τη Θεματική Ομάδα Ενέργειας των Οικολόγων Πράσινων και το Νίκο Χρυσόγελο.

 

Δείτε φωτογραφίες από τη συζήτηση  εδώ.
 

 

 

 

Αναλυτικά:

 

 

Στην αρχή της συζήτησης, ο Νίκος Μάντζαρης, χημικός μηχανικός, επιστημονικός συνεργάτης του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων παρουσίασε την ιστοσελίδα της Θεματικής Ομάδας Ενέργειας όπου συγκεντρώνεται ενημερωτικό υλικό γύρω από ζητήματα θέρμανσης. Εστίασε στο διαδραστικό
 
που έφτιαξε η Θεματική Ομάδα και συγκρίνει διαφορετικά συστήματα θέρμανσης ως προς το οικονομικό και περιβαλλοντικό τους κόστος. Τυπικοί υπολογισμοί με αυτό το εργαλείο έδειξαν ότι τα κλιματιστικά αποτελούν την οικονομικότερη επιλογή. Το περιβαλλοντικό τους κόστος όμως εξακολουθεί να είναι μεγάλο και συγκρίσιμο με αυτό του πετρελαίου. Βέβαια αυτό ισχύει για το σημερινό ενεργειακό μίγμα που στηρίζεται στο ρυπογόνο λιγνίτη και πολύ λιγότερο στις ΑΠΕ, οι οποίες στο τέλος του 2011 συνεισέφεραν κατά μόλις 13%. Όπως όμως φαίνεται από τους υπολογισμούς, αν η διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή φτάσει στα επίπεδα του 40% όπως είναι η εθνική δέσμευση, τότε οι εκπομπές από τη χρήση κλιματιστικών πέφτουν στα επίπεδα αυτών του φυσικού αερίου.   
 

 
Η Μάρω Ευαγγελίδου, Γενική Γραμματέας ΥΠΕΚΑ αναφέρθηκε στην προσπάθεια που καταβάλλει η Γενική Γραμματεία του ΥΠΕΚΑ να εκπονήσει στρατηγικό σχέδιο δράσης για την ατμοσφαιρική ρύπανση γενικά, αλλά και ειδικότερα με έμφαση στην αιθαλομίχλη. Έγινε μια πρώτη συνάντηση αυτού του χαρακτήρα, και μετά μια δεύτερη συνάντηση με φορείς που δεν είχαν κληθεί στην πρώτη. Αναφέρθηκε στα προβλήματα συντονισμού με συναρμόδιους φορείς, τα οποία σταδιακά αντιμετωπίζονται. Τόνισε την ανάγκη παρακολούθησης της υλοποίησης των άμεσων μέτρων καθώς επίσης και της λήψης μακροχρόνιων μέτρων για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Σε αυτά εντάσσονται η βιώσιμη κινητικότητα και η ενεργειακή βελτίωση των κτιρίων (π.χ. πρόγραμμα εξοικονόμηση ενέργειας "εξοικονομώ κατ’ οίκον", ενεργειακά τζάκια, προώθηση φυσικού αερίου). Είναι σημαντικό να συμβάλει και η κοινωνία των πολιτών ασκώντας πίεση ώστε να κερδηθεί το στοίχημα του ενδοδιοικητικού συντονισμού και να επικεντρωθούμε στην υλοποίηση. (Δείτε το βίντεο εδώ)
 
 
 
Ο Πάνος Ευσταθίου, Πρόεδρος Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας (ΕΚΕΠΥ) παρουσίασε το επιχειρησιακό σχέδιο του Κέντρου το οποίο σε συνεργασία με πολλούς φορείς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, προωθεί δράσεις που προάγουν τη διαλειτουργικότητα, τη συνεργασία και την πολυεπιστημονική προσέγγιση του προβλήματος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ώστε σε κάθε περίπτωση να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο πρόληψης και παροχής υπηρεσιών υγείας. Καταγράφοντας προσελεύσεις και εισαγωγές ασθενών με πνευμονολογικά προβλήματα, παρουσίασε συγκριτικά αποτελέσματα μεταξύ 2012 και 2013. Παρουσίασε επίσης και αποτελέσματα ποιοτικής ανάλυσης και συσχέτισης δεδομένων εκπομπών αερίων ρύπων από με εισαγωγές και προσελεύσεις διαφόρων πνευμονιολογικών περιστατικών (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
 
 
 
Ο Μιχάλης Πετράκης, Διευθυντής Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και Αντιπρόεδρος Ecocity, τόνισε τη σημασία μακροχρόνιου σχεδιασμού σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του προβλήματος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Απαιτούνται μετρήσεις, αναλύσεις μετρήσεων και μέτρα. Μετρήσεις γίνονται σε πολλά σημεία του λεκανοπεδίου και υπάρχουν ικανοί επιστήμονες για τις αναλύσεις των μετρήσεων αυτών. Οπότε πρέπει να επικεντρωθούμε στην λήψη αποτελεσματικών μέτρων, πράγμα που χαρακτήρισε δύσκολο λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και της ελληνικής νοοτροπίας. Χαρακτηριστικά ανέφερε το παράδειγμα του δακτυλίου και των μονών-ζυγών, «πρόβλημα» το οποίο ξεπέρασαν πολλοί έλληνες με την αγορά δεύτερου αυτοκινήτου. Επεκτάθηκε στην πετρελαιοκίνηση την οποία χαρακτήρισε ως οικολογική βόμβα εξαιτίας της κρίσης, που συμβάλλει καθοριστικά στο να μη γίνεται συντήρηση ενώ σε ό,τι αφορά το ζήτημα της θέρμανσης εξέφρασε την ελπίδα ότι τα ενεργειακά τζάκια θα αμβλύνουν το πρόβλημα της αιθαλομίχλης. (Δείτε το βίντεο εδώ και εδώ)
 
 
 
Ο Νίκος Μπόκαρης, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Ε.Δ.Δ.Υ) εστίασε στο πρόβλημα της λαθροϋλοτομίας, το οποίο ουσιαστικά μεταθέτει το πρόβλημα της θέρμανσης των κατοικιών στα δασικά οικοσυστήματα, ασκώντας μεγάλη πίεση σε αυτά με προφανές αποτέλεσμα, αυτά να αποψιλώνονται, ανεξέλεγκτα και ληστρικά. Αναφέρθηκε εκτενώς στα προβλήματα υποστελέχωσης των δασαρχείων που καθιστούν τον ουσιαστικό έλεγχο των δασών, σύμφωνα με τη συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας, πρακτικά αδύνατο. Εκτίμησε ότι το πρόβλημα του φετινού χειμώνα δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της αύξησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κατά συνέπεια πρότεινε την αναθεώρηση της σχετικής απόφασης ως βασικό εργαλείο μείωσης της πίεσης στα δασικά οικοσυστήματα. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
 
 
O Πλάτων Πάλλης, από το Εργαστήριο Ατμοκινητήρων & Λεβήτων του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ παρουσίασε τα βασικά αποτελέσματα της μελέτης του ΕΜΠ και του ΕΚΕΤΑ που συγκρίνει συστήματα θέρμανσης τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά. Βασικό συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι η χρήση των τζακιών ανοιχτής εστίας καθώς και συμβατικών συσκευών ηλεκτρικής ενέργειας (αερόθερμα, θερμοπομποί, ηλεκτρικοί λέβητες κ.α.) θα πρέπει να αποτελούν την τελευταία επιλογή. Όμως, οι αντλίες θερμότητας και τα κλιματιστικά παρουσιάζουν περιβαλλοντικά οφέλη σε σχέση με τις συμβατικές ηλεκτρικές συσκευές λόγω πολλαπλάσιας απόδοσης. Τέλος, τα κλιματιστικά έχουν και το χαμηλότερο κόστος λειτουργίας σε σχέση με τα άλλα συστήματα θέρμανσης, όπως άλλωστε έδειξαν και τα αποτελέσματα του σχετικού υπολογιστικού εργαλείου των Οικολόγων Πράσινων. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ κι εδώ)
 
 
Ο Κυριάκος Πανόπουλος, ερευνητής Χημικός Μηχανικός, από το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) εστίασε ιδιαίτερα στη βιομάζα και στην ανάγκη προτυποποίησης των βιοκαυσίμων όπως άλλωστε γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παρουσίασε τα αποτελέσματα χημικών αναλύσεων του ΕΚΕΤΑ σε στερεά καύσιμα βιομάζας και εξήγησε την επίδραση της περιεκτικότητας του βιοκαυσίμου σε τέφρα στη λειτουργία των λεβήτων βιομάζας αλλά και το περιβάλλον. Αναφερόμενος στη συνεργασία με την Αναπτυξιακή Καρδίτσας τόνισε τη σημασία ανάπτυξης εγχώριας τεχνογνωσίας γύρω από τη χρήση της βιομάζας και τις δυνατότητες που υπάρχουν για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη της τοπικής κυρίως οικονομίας μέσα από τη χρήση της. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
 
 

 
Ο Βασίλης Μπέλλης, Γενικός Διευθυντής της Αναπτυξιακής Καρδίτσας (ΑΝΚΑ) και Γενικός Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενεργειακής Συνεταιριστικής Εταιρείας Καρδίτσας (ΕΣΕΚ) αναφέρθηκε στην προσπάθεια αξιοποίησης της παραγόμενης αγροβιομάζας στην Καρδίτσα τόσο για θέρμανση όσο και για ηλεκτροπαραγωγή. Εξέφρασε τη διαφωνία του για την επιστροφή στο πετρέλαιο ως το κύριο μέσο θέρμανσης και εξήγησε τις δυνατότητες που παρουσιάζει η χρήση βιομάζας και ειδικότερα αγροβιομάζας για την κάλυψη των αναγκών σε θέρμανση, τονίζοντας παράλληλα τη σημασία της σωστής ρύθμισης των καυστήρων βιομάζας και της διαμόρφωσης προτύπων για τα βιοκαύσιμα για την αποφυγή προβλημάτων για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Ανέπτυξε επίσης τις προκλήσεις που υπάρχουν στην αξιοποίηση της αγροβιομάζας καθώς και τους τρόπους που εφαρμόζει η ΕΣΕΚ για να τις ξεπεράσει. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)
 

 
 

 
Η Ζωή Βροντίση, ηλεκτρολόγος μηχανολόγος, εκπρόσωπος της Θεματικής Ομάδας Ενέργειας των Οικολόγων Πράσινων τόνισε την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και απεξάρτησης από το πετρέλαιο θέρμανσης η χρήση του οποίου επιβαρύνει το περιβάλλον αλλά και το εμπορικό και συναλλαγματικό ισοζύγιο της χώρας. Εκτίμησε ότι η σωστή χρήση της βιομάζας μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών για θέρμανση, ιδιαίτερα μέσω συνεταιριστικών προσπαθειών σαν αυτή της Καρδίτσας. Τόνισε τη σημασία της επένδυσης στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων τόσο για την εθνική οικονομία όσο και για τη δημιουργία και διατήρηση θέσεων εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα ενώ σχολίασε τον πολύ χαμηλό ρυθμό απορροφητικότητας του χρηματοδοτούμενου από το ΕΣΠΑ προγράμματος «Εξοικονομώ κατ’οίκον» όπου λόγω και της άρνησης των τραπεζών από τις 88.368 αιτήσεις μόλις το 15% έχει πάρει έγκριση και μόλις το 5% έχει πάρει το πλήρες ποσό που δικαιούται. (Δείτε το βίντεο εδώ)
 
 
Ο Tάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας της Greenpeace αναφέρθηκε εκτενώς στην ενεργειακή ακαταλληλότητα του κτηριακού αποθέματος στην Ελλάδα και την ενεργειακή φτώχια που εντείνεται λόγω της οικονομικής κρίσης. Εξήγησε τον παράλογο φαύλο κύκλο της κυβερνητικής πολιτικής που κινείται γύρω από ολοένα και αυξανόμενα επιδόματα θέρμανσης ανατροφοδοτώντας ουσιαστικά την αγορά εισαγόμενου πετρελαίου, το οποίο όμως αδυνατούν να αγοράσουν οι πολίτες ακόμα και αν ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης παρέμενε στα περσινά επίπεδα. Σε αντιπαραβολή με την κυβερνητική πρόταση για επενδύσεις ύψους 7 δις σε αυτοκινητοδρόμους, παρουσίασε τη βασική πρόταση της Greenpeace για επένδυση στην ενεργειακή αποδοτικότητα των κτηρίων και ανέπτυξε τα πολλαπλασιαστικά της οφέλη τόσο για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών σε θέρμανση όσο και για την εθνική οικονομία. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)

Ο Μιχάλης Προδρόμου, υπεύθυνος ενεργειακής πολιτικής του WWF – Ελλάς, αποτύπωσε γλαφυρά την πολιτική διάσταση του προβλήματος της θέρμανσης των κτηρίων συγκρίνοντας την Ελλάδα με την Ολλανδία. Ενώ η παλαιότητα των κτηρίων στις 2 χώρες είναι παρόμοια, εντούτοις η Ολλανδική νομοθεσία συμπεριέλαβε την ενεργειακή πιστοποίηση από το 1995 ενώ στην Ελλάδα, η έγκριση του ΚΕΝΑΚ έγινε μόλις το 2010, ο θεσμός των ενεργειακών επιθεωρητών παρουσιάζει πολλαπλά προβλήματα και το πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’οίκον» έχει αποτύχει ως τώρα καθώς έχει περιοριστεί στην ενεργειακή αναβάθμιση μόλις 14.000 κατοικιών, πολύ μακριά από το στόχο των 100.000 . Τόνισε ότι εξαιτίας της συνθετότητας του προβλήματος και των λανθασμένων επιλογών του παρελθόντος είναι πολύ δύσκολη η εύρεση μιας κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιης λύσης , η οποία θα μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα, αλλά θεωρεί πως η ενδυνάμωση του «Εξοικονομώ κατ’οίκον», το επίδομα ενεργειακής θωράκισης και μια εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητες για την οριστική επίλυση του προβλήματος. (Διαβάστε την εισήγηση και δείτε το βίντεο εδώ)

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων καυτηρίασε τον ελλιπή συντονισμό που υπάρχει σε κυβερνητικό επίπεδο γύρω από το θέμα αλλά και τη λαϊκίστικη προσέγγιση που ακολούθησαν διάφορα κόμματα της αντιπολίτευσης συνεισφέροντας έτσι στη σύγχυση των πολιτών και την επιδείνωση του προβλήματος. Αναφερόμενος γενικότερα στη λάθος ενεργειακή πολιτική που ακολουθείται, επικεντρώθηκε στα 300 εκ. ευρώ του επιδόματος θέρμανσης που ουσιαστικά καταλήγουν σε εισαγωγές πετρελαίου. Αν σε αυτά προστεθούν και τα 400-500 εκ. ευρώ που θα πληρώσει η ΔΕΗ για δικαιώματα εκπομπών καθώς και τα 700 εκ ευρώ που πληρώνει η χώρα για την ηλεκτροδότηση των νησιών με πετρέλαιο, καταλήγουμε σε ένα σύνολο 1.5 δις ευρώ. Μια σωστή ενεργειακή πολιτική θα μείωνε αυτό το ποσό και θα αξιοποιούσε πόρους από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Οι πόροι αυτοί μαζί με τα νέα κονδύλια για την περίοδο 2014-2020, 20% των οποίων θα αφιερωθούν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, θα μπορούσαν να υλοποιήσουν ένα πραγματικά φιλόδοξο πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των κτηρίων και στροφής στις ΑΠΕ, που αποτελεί και τη μακροχρόνια λύση στο πρόβλημα της θέρμανσης. (Δείτε το βίντεο εδώ κι εδώ)

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από το κοινό όπου θίχτηκαν ζητήματα όπως η αλλαγή της έννοιας της θερμικής άνεσης στην πορεία των χρόνων στην Ελλάδα, η ανάγκη πραγματικής αποκέντρωσης ως ουσιαστικό αντίδοτο στα προβλήματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καθώς και η μακροχρόνια επίδραση της στην ανθρώπινη υγεία, πράγμα που είναι αδύνατον να προσδιοριστεί μόνο από παρακολούθηση και σύγκριση δεδομένων προσελεύσεων και εισαγωγών για πνευμονιολογικά προβλήματα.

 


Tagged under
Read more...
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013 20:50

Μεθοδική αποδόμηση του νόμου για την Κοινωνική Οικονομία;

 

 

Υπό κατάργηση και η Ειδική Υπηρεσία Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Οικονομίας .

Ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

 

Το ζήτημα της κατάργησης της Ειδικής Υπηρεσίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία (ΕΥΚΕΚΟ) του Υπουργείου Εργασίας φέρνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με ερώτησή του, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

Ο Νόμος για την Κοινωνική Οικονομία μεθοδικά αποδομείται. Πρώτα, με το φορολογικό νόμο που ψηφίστηκε αρχές Ιανουαρίου 2013 από την ελληνική Βουλή, καταργήθηκε «η παράγραφος 3 του άρθρου 10 του ν.4019/2011 (Α’ 216)» που θέσπιζε ειδικές φορολογικές ελαφρύνσεις για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια ενθάρρυνσης τέτοιων οικονομικών δραστηριοτήτων. Τώρα ήρθε και η σειρά της υπηρεσίας που “τρέχει” την κοινωνική οικονομία και κοινωνική επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Την Παρασκευή 15/2/2013 ανακοινώθηκε και η κατάργηση της Ειδικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία (ΕΥΚΕΚΟ), στο πλαίσιο της “δραστικής μείωσης του δημόσιου τομέα”. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρμοδιότητές της μεταφέρονται εξ ολοκλήρου στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου.

 

Η ΕΥΚΕΚΟ είναι η υπηρεσία που έχει αναλάβει την διαχείριση των σχετικών δράσεων, όπως ορίζεται στο νόμο 4019/2011, κατόπιν σχετικής συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς είχε κριθεί πως η εμπειρία που διαθέτει το προσωπικό της, εξαιτίας της προηγούμενης ενασχόλησης με τις δράσεις EQUAL, είναι απαραίτητη για τον επιτυχή και ολοκληρωμένο σχεδιασμό των σχετικών δράσεων και την άρση των εμποδίων που υπάρχουν. Η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει εκπονήσει το στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας και προσπαθούσε να λύσει σειρά γραφειοκρατικών εμποδίων και προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ήδη από το ξεκίνημά τους πολλές πρωτοβουλίες κοινωνικών επιχειρήσεων (σχετικά με το μητρώο, αποσαφήνιση ασφαλιστικού και φορολογικού καθεστώτος, προϋποθέσεις έναρξης, χρηματοδοτήσεις κα).

 

Η Ειδική Υπηρεσία καταργείται την στιγμή που επρόκειτο να ξετυλιχθεί ένα μενού συγχρηματοδοτούμενων δράσεων ώστε να ενισχυθούν άμεσα και για τα επόμενα χρόνια η κοινωνική επιχειρηματικότητα και η κοινωνική οικονομία γενικότερα, κι ενώ είχαν ξεκινήσει ενημερωτικές δράσεις σε όλη τη χώρα αποσκοπώντας στην πληρέστερη ενημέρωση κάθε δυνητικά ενδιαφερόμενου. Όλα αυτά κινδυνεύουν να καθυστερήσουν σημαντικά, αν όχι να ματαιωθούν οριστικά, με την συγκεκριμένη απόφαση κατάργησης.

 

 

Σχετικά ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Ο τρίτος τομέας της οικονομίας αποτελεί μέρος της επόμενης μέρας για την οικονομία της χώρας, μέρος της λύσης του προβλήματος. Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο και εγώ προσωπικά στηρίζουμε πολύ έντονα τις προσπάθειες που γίνονται σε θεσμικό επίπεδο αλλά και με πρωτοβουλία πολιτών, προκειμένου να αναπτυχθεί ο χώρος και στην Ελλάδα.

 

 

Έχουμε καταγράψει κενά που έχει ο νόμος 4019/2011 αλλά και τη δυσκολία συνεργασίας μεταξύ των υπουργείων και των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα οι προσπάθειες για τη δημιουργία Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων να αντιμετωπίζουν διαρθρωτικά προβλήματα και εμπόδια ήδη στο ξεκίνημά τους. Παρόλα αυτά, όμως, ο Νόμος αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα, έχει ψηφιστεί, όπως υπάρχει και μία υπηρεσία στο υπουργείο εργασίας που διαχειρίζεται τα των χρηματοδοτήσεων και ανάπτυξης του χώρου και κυρίως προσπαθεί να επιλύσει προβλήματα. Και τώρα, λίγο πριν τη δημοσίευση των δράσεων χρηματοδότησης και δικτύωσης, λίγο μετά την επίλυση κάποιων σημαντικών προβλημάτων, η κυβέρνηση αποφασίζει τη διάλυση της υπηρεσίας. Παρά την κρίση η χώρα και η διοίκηση δεν έχει διδαχθεί ακόμα από τα λάθη της. Κάποια στιγμή αποφασίζει να ενισχύσει την κοινωνική οικονομία – έστω και υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – αλλά δεν μπορεί να ακολουθήσει με συνέπεια αυτό το σχέδιο, και πριν ακόμα εφαρμοστεί αρχίζει και το ξυλώνει. Κάθε υπουργείο αυτοσχεδιάζει, δεν λαμβάνει υπόψη τις απόψεις των κοινωνικών φορέων, δεν τους ρωτάει καν. Δεν είναι να απορρεί λοιπόν κάποιος γιατί βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στην κρίση.

 


Τώρα, που οι δεσμευμένοι πόροι πρόκειται να απελευθερωθούν και να ενισχύσουν τις προσπάθειες κοινωνικής επιχειρηματικότητας σε όλη τη χώρα, η Κυβέρνηση προτιμά απλώς να προκαλέσει καθυστερήσεις, ρισκάροντας ή προκαλώντας το να έχουν οι πόροι της κοινωνικής οικονομίας την ίδια κατάληξη και τύχη που είχαν οι πόροι για την ψυχική υγεία ή άλλες σημαντικές κοινωνικές πολιτικές.

 

 

Με την ερώτησή μου καλώ την Επιτροπή να επιβεβαιώσει πως αποτελεί και δική της επιλογή η συγκεκριμένη υπηρεσία, να αναγνωρίσει τις μέχρι τώρα προσπάθειες και να ζητήσει να προχωρήσει το σχέδιο δράσεων – στην ολοκλήρωση άλλωστε των οποίων συμμετέχει με πολλά στελέχη της. Να βοηθήσει ώστε το στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας να δημοσιευτεί εγκαίρως και εντός χρονοδιαγραμμάτων και κυρίως να φέρει αποτελέσματα. 

 

 

Καλώ την Ελληνική Κυβέρνηση να μην εμποδίζει, τουλάχιστον, οτιδήποτε δημιουργικό γεννιέται επικαλούμενη απίθανες δικαιολογίες που δείχνουν έλλειψη σχεδίου. Επιτέλους, ας επιτραπεί σε όσους και όσες θέλουν να προχωρήσουν στην κοινωνική επιχειρηματικότητα να προχωρήσουν και σε αυτούς/ες που εργάζονται στις αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Σε μια εποχή ανεργίας μεταξύ των νέων 59%, μεταξύ του γενικού πληθυσμού 27% και έκκρηξης του αριθμού των φτωχών, είναι εγκληματικό η κυβέρνηση να ακολουθεί πολιτική ράβε-ξύλωνε, ακριβώς σε έναν τομέα που μπορεί να συμβάλει στην άμεση δημιουργία θέσεων εργασίας, στην κοινωνική και περιβαλλοντική επιχειρηματικότητα και στην σύνδεση των οικονομικών δραστηριοτήτων με την κοινωνική υπευθυνότητα και την δημοκρατία»

 

 

(Ακολουθεί ολόκληρη η ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου)

Θέμα: «Κατάργηση της Ειδικής υπηρεσίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία στο Υπουργείο Εργασίας»

 

Μετά από συνεργασία της τότε ελληνικής κυβέρνησης με την Κομισιόν θεσπίστηκε ο νόμος 4019/2011 για την κοινωνική οικονομία, που γέννησε προσδοκίες κι επιτάχυνε τις προσπάθειες δημιουργίας κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Όμως, με το φορολογικό που ψηφίστηκε αρχές Ιανουαρίου 2013 από την ελληνική Βουλή, καταργήθηκε «η παράγραφος 3 του άρθρου 10 του ν.4019/2011 (Α’ 216)» που θέσπιζε ειδικές φορολογικές ελαφρύνσεις για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια ενθάρρυνσης τέτοιων οικονομικών δραστηριοτήτων. Την Παρασκευή 15/2/2013 ανακοινώθηκε και η κατάργηση της Ειδικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία (ΕΥΚΕΚΟ), στο πλαίσιο της δραστικής μείωσης του δημόσιου τομέα. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρμοδιότητές της μεταφέρονται εξ ολοκλήρου στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου. Η ΕΥΚΕΚΟ σχεδίαζε σειρά ενημερωτικών δράσεων, ενώ προσπαθούσε να επιλύσει γραφειοκρατικά εμπόδια και προβλήματα που αντιμετωπίζουν ήδη από το ξεκίνημά τους πολλές πρωτοβουλίες κοινωνικών επιχειρήσεων (δημιουργία μητρώου, αποσαφήνιση ασφαλιστικού και φορολογικού καθεστώτος, προϋποθέσεις έναρξης, χρηματοδοτήσεις κα).  

 

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Είναι σε γνώση της οι επιλογές αυτές της κυβέρνησης; Συμφωνεί ο εκπρόσωπός της στην τρόικα με την κατάργηση της Ειδικής αυτής Υπηρεσίας;

2. Κρίνει ότι η κατάργηση της υπηρεσίας συνεισφέρει στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της διοίκησης και των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων την στιγμή που η Ειδική αυτή Υπηρεσία είχε ως αντικείμενο την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και προσπαθούσε να άρει τα εμπόδια και να περιορίσει την έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των υπουργείων και υπηρεσιών που εμπλέκονται;

3.  Ποιο είναι το μέχρι τώρα ποσοστό απορρόφησης των ευρωπαϊκών πόρων που έχουν δεσμευτεί για την ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα;

 

 

 

 

Tagged under
Read more...
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013 18:17

Δώστε σε μελισσοκόμους και μέλισσες μια ευκαιρία!

Συμπεράσματα από τη συνάντηση του Ν. Χρυσόγελου με μελισσοκομικούς φορείς κατά την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη

 
Οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι μέλισσες στο οικοσύστημα, στη γεωργία και στην οικονομία είναι ανυπολόγιστες, δεν προσφέρουν μόνο ένα εισόδημα στους μελισσοκόμους. Αυτές οι υπηρεσίες – με όρους οικονομικούς έχουν αποτιμηθεί σε 25 δις ευρώ ετησίως μόνο για την Ευρώπη – προσφέρονται σήμερα δωρεάν. Η δραματική μείωση ή και εξόντωση των μελισσών πέρα από ανυπολόγιστη οικολογική ζημιά θα σημάνει και μεγάλη οικονομική ζημιά για τους γεωργούς που θα πρέπει να καταβάλλουν το υψηλός κόστος για την επικονίαση και άλλες υπηρεσίες που τους προσφέρουν σήμερα δωρεάν οι μέλισσες. Η συνεργασία μελισσοκόμων, γεωργών, επιστημόνων και περιβαλλοντικών φορέων για να αποφεύγονται προβλήματα στα μελίσσια είναι προς όφελος όλων.
 
 
Την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με εκπροσώπους μελισσοκομικών φορέων της Χαλκιδικής, τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, κ. Ντούρα Βασίλειο, τον Καθηγητή Μελισσοκομίας του ΑΠΘ, κ. Θρασυβούλου και τον Τάσο Μπόγρη, μέλος της «Επιτροπής Αγώνα για τη Διάσωση της Μελισσοκομίας από την Μεταλλευτική Δραστηριότητα». Συζητήθηκαν:
  1. Τα αιτήματα των μελισσοκομικών φορέων της Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
  2. Οι νέες εξελίξεις σε σχέση με τα νεονικοτινοειδή, αλλά και τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς
  3. Ζητήματα συνύπαρξης μελισσοκομίας-γεωργίας και αγροτοπεριβαλλοντικά μέτρα για την ενίσχυση της μελισσοκομίας
Από τον κ. Ντούρα τέθηκε καταρχάς το θέμα της άμεσης κατάργησης των νεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων, ιδιαίτερα μετά τις διαπιστώσεις μεγάλων απωλειών μελισσοσμηνών που προκλήθηκαν από τη χρήση των εγκεκριμένων από το ΥΠΑΑΤ σχετικών σκευασμάτων για την καταπολέμηση του Rynchophorus ferrugineus στα φοινικοειδή, αλλά και τη χρήση σχετικών ουσιών για την εμβάπτιση σπόρων και την παραμονή τους στο αναπτυσσόμενο φυτό για τρία χρόνια, με αποτέλεσμα να εντοπίζονται και στη γύρη και να δηλητηριάζουν έντομα όπως οι μέλισσες. Στο ζήτημα αυτό υπήρξε γενικότερη συμφωνία, καθώς υπήρξαν και πρόσφατες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για απαγόρευση τριών νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων (imidacloprid, thiamethoxam και clothianidin), ενώ μια πρόσφατη εκστρατεία στο διαδίκτυο (Avaaz) κατόρθωσε και συγκέντρωσε πάνω από 2,2 εκατομμύρια υπογραφές για μια συνολική απαγόρευση αυτής της κατηγορίας φυτοφαρμάκων. Ειδική εκστρατεία με τίτλο “Give bees a chance” έχει ξεκινήσει και από το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Επιπρόσθετα στοιχεία τοξικότητας παρουσίασε και ο κ. Θρασυβούλου. Επίσης τονίστηκε το γεγονός ότι στο έδαφος τα νεονικοτινοειδή είναι πάρα πολύ σταθερά (έως 17 χρόνια το imidacloprid σε βαριά εδάφη) και μολύνουν και το νερό, ενώ υπήρξε συμφωνία σχετικά με την ανάγκη παράλληλης ανάδειξης των υπαρκτών εναλλακτικών λύσεων για τη γεωργία και τις μεγάλες καλλιέργειες.
 
 
Επίσης, τέθηκε το θέμα των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών (ΓΤΟ), για τους οποίους οι μελισσοκόμοι έχουν εκφράσει επανειλημμένα την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις τους στις μέλισσες. Η χρήση των ΓΤΟ, στο 99% των περιπτώσεων, συνδέεται με τη χρήση ενός φυτοφαρμάκου και ενός γεωργικού προτύπου που δεν συνάδει με την ευζωία της μέλισσας.  Η Ελλάδα βρίσκεται εκτεθειμένη μέσα από την ελεύθερη εισαγωγή μελιού και μελισσοκομικών προϊόντων από άλλες ευρωπαϊκές και τρίτες χώρες, που πιθανά έχουν επιμολυνθεί από γύρη ΓΤΟ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2011, στην υπόθεση Bablok, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το μέλι που είχε ρυπανθεί με γύρη αραβόσιτου MON810 δεν μπορεί να διατεθεί στην αγορά, δεδομένου ότι αυτή η γύρη δεν έχει έγκριση για ανθρώπινη κατανάλωση. Ωστόσο, η Επιτροπή ζήτησε από τα κράτη μέλη να περιμένουν πριν ενεργήσουν, και πρότεινε μια νομοθετική τροποποίηση, στοχεύοντας να εφαρμόσει μόνο μερικώς τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, έτσι ώστε το μέλι που περιέχει τη γύρη από ΓΤΟ να μην επισημαίνεται προκειμένου να αποφευχθούν τα μέτρα συνύπαρξης που θα προστάτευαν τη μελισσοκομία!
Οι μελισσοκόμοι απαιτούν αυστηρή αξιολόγηση κινδύνου των ΓΤΟ στα μελίσσια, συμπεριλαμβανομένου του γόνου, των βασιλισσών και των χειμερινών μελισσών, και τη δημοσιοποίηση όλων των πρωτοκόλλων αξιολόγησης ΓΤΟ και των αποτελεσμάτων. Η γύρη δεν πρέπει να θεωρείται «συστατικό» όπως αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο  αλλά «φυσικό στοιχείο» το οποίο βρίσκεται τυχαία στο μέλι μέσα από την προσπάθεια των μελισσών να συλλέξουν το νέκταρ από τα λουλούδια και άρα καλύπτεται πλήρως από τις διατάξεις του Καν. 1829/2003.  Ο Ν. Χρυσόγελος συμφώνησε και προσφέρθηκε να προωθήσει αυτά τα αιτήματα στο ευρωκοινοβούλιο, όπως και την ενίσχυση του ευρωπαϊκού μορατόριουμ στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και μέτρων προστασίας του μελιού από τις επιμολύνσεις με γενετικά τροποποιημένη γύρη.
 
 
Συζητήθηκαν, ακόμη, θέματα ενίσχυσης της ελληνικής μελισσοκομίας από ευρωπαϊκούς πόρους, αλλά και μέσα από τη θεσμική αναβάθμιση της παραγωγής, τυποποίησης και προώθησης του ελληνικού μελιού. Κοινή ήταν η ανησυχία για την προσπάθεια που επιχειρείται με την αναδιατύπωση του Τελωνειακού Κώδικα, να βαφτίζονται ως ευρωπαϊκά προϊόντα, προϊόντα τρίτων χωρών, σαφώς κατώτερης ποιότητας, παραγόμενα από πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και χωρίς τις προδιαγραφές παραγωγής και ποιότητας και προστασίας του περιβάλλοντος που ισχύουν στην  ΕΕ. Υπήρξε συμφωνία στο ότι η χώρα συγκομιδής του τροφίμου ή των πρώτων υλών που χρησιμοποιήθηκαν στην παρασκευή του, πρέπει να αναφέρεται ρητά στην ετικέτα και δη στο ίδιο οπτικό πεδίο με τη χώρα τυποποίησης – συσκευασίας.  Ακόμη και στο ζήτημα των ελέγχων των προϊόντων που διατίθενται τελευταία από πρωτοβουλίες απευθείας διάθεσης αγροτικών προϊόντων, υπήρξαν κοινοί προβληματισμοί ότι πρέπει να διασφαλίζονται σφαιρικά οι καταναλωτές. 
 
 
Τέλος, έγινε ενημέρωση από την «Επιτροπή Αγώνα για τη Διάσωση της Μελισσοκομίας από την Μεταλλευτική Δραστηριότητα», η απόφαση για τη συγκρότηση της οποίας λήφθηκε στην ημερίδα που έγινε στις 10 Νοεμβρίου 2012, με θέμα «Επιπτώσεις των Νεονικοτινοειδών σκευασμάτων και της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Μελισσοκομία». Η επιτροπή αποτελείται από μελισσοκόμους και επιστήμονες οι οποίοι ανέλαβαν να συντονίσουν την προσπάθεια του κλάδου να συμμετάσχει ενεργά στην προσπάθεια να σωθεί το περιβάλλον από τη σχεδιαζόμενη καταστροφή. Από τον Τάσο Μπόγρη, μέλος της Επιτροπής και μελισσοκόμο από την Ουρανούπολη, τονίστηκε ότι η μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική εκτός της αποψίλωσης των 3238 στρεμ. δάσους, των τοξικών αποβλήτων και της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, θα παράγει 3.116 τόνους σκόνης ανά ώρα, επιβαρυμένης με θειούχες ενώσεις βαρέων μετάλλων. Η σκόνη αυτή θα μετακινείται με τον άνεμο σε αποστάσεις μεγαλύτερες από 150 χιλιόμετρα και μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να καλύψει Χαλκιδική, Θάσο, Καβάλα, Θεσσαλονίκη ακόμα και Εύβοια. Η τοξική αυτή σκόνη η οποία θα σκεπάζει πεύκα, καστανιές, βαλανιδιές, ρείκια και άλλα φυτά, θα ρυπάνει επίσης το επιφανειακό νερό και τον αέρα. Η αποστράγγιση του νερού από τις 9 γεωτρήσεις που προγραμματίζονται θα επιφέρει επιφανειακή ξήρανση αυτοφυών φυτών, απώλεια μελισσοκομικών φυτών όπως είναι τα ρείκια, οι κουμαριές, τα παλιούρια και οι καστανιές. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας, η τοξική σκόνη και η ξήρανση του εδάφους θα προκαλέσουν δηλητηριάσεις μελισσών, θανάτωση του εντόμου Marchalina hellenica («εργάτη») και οριστική απώλεια των μελιτοεκκρίσεων της Χαλκιδικής και Θάσου, περιοχών που αποτελούν τις κύριες πηγές παραγωγής πευκόμελου.
 
 
Οι παραπάνω διαπιστώσεις τονίστηκαν επίσης και από τον  Καθηγητή Μελισσοκομίας του ΑΠΘ, κ. Θρασυβούλου, ο οποίος είναι μέλος της Επιτροπής και έχει συγγράψει ειδική μελέτη για τις επιπτώσεις που θα έχει στη μελισσοκομία η πιθανή επιφανειακή επέκταση και εντατικοποίηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στη Β. Χαλκιδική, όπως και οι ευρύτερες επιπτώσεις στην ελληνική παραγωγή μελιού. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Θρασυβούλου, στην Περιφερειακή Ενότητα (ΠΕ) Χαλκιδικής υπάρχουν περίπου 814 μελισσοκόμοι οι οποίοι κατέχουν 152.385 κυψέλες δηλαδή το 9,7% του συνόλου της χώρας. Από αυτούς οι 389 (48 %) είναι επαγγελματίες και ζουν αποκλειστικά από τα εισοδήματα της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης. Οι υπόλοιποι είναι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι οι οποίοι ενισχύουν το εισόδημά τους ασκώντας μελισσοκομία με μεγάλο αριθμό κυψελών. Στη Χαλκιδική υπάρχουν 84 κυψέλες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο όταν ο μέσος όρος πυκνότητας κυψελών στην Ελλάδα, η οποία κατατάσσεται πρώτη στην Ευρώπη, είναι μόλις 11 κυψέλες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ο αριθμός των κυψελών στην Χαλκιδική αυξάνεται σημαντικά το Φθινόπωρο, όταν κυψέλες από την υπόλοιπη Ελλάδα μεταφέρονται για την εκμετάλλευση των μελιτωδών εκκρίσεων του εντόμου Marchalina hellenca το οποίο παρασιτεί στη χαλέπιο και τραχεία πεύκη. Υπολογίζεται ότι το 65% της ετήσιας παραγωγής μελιού στην Ελλάδα παράγεται από τα πευκοδάση και ότι η Χαλκιδική μαζί με τη Θάσο είναι οι κυριότερες μελισσοκομικές περιοχές της χώρας μας για την παραγωγή πευκόμελου. Παράλληλα με την πεύκη, ο Χολομώντας καλύπτεται από πυκνή βλάστηση φυλλοβόλων δένδρων (δρυός και άλλων πλατύφυλλων), την οποία επίσης χρησιμοποιούν οι μέλισσες. Η μελισσοκομική χλωρίδα της περιοχής συμπληρώνεται με καστανιές, αγριοφουντουκιές, ανοιξιάτικα ρείκια, κουμαριές, κουτσουπιές, σμυρνιές και πολλά άλλα φυτά τα οποία όχι μόνο προσφέρουν και συντηρούν ένα μεγάλο αριθμό μελισσών αλλά και αποτελούν καταφύγιο για τις κυψέλες ολόκληρης της Χαλκιδικής αλλά και άλλων περιοχών.
 
 
Ο Ν. Χρυσόγελος δήλωσε ότι θεωρεί το συγκεκριμένο ζήτημα εξαιρετικής σημασίας και δεσμεύτηκε να το φέρει στο ευρωκοινοβούλιο.

 

Tagged under
Read more...
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013 10:01

Διάλεξη Ευρωβουλευτών και Εκπροσώπων Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, στη Χαλκίδα

Εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, μίλησαν στους μαθητές του 2ου Γενικού Λυκείου Χαλκίδας, ενόψει της Ημερίδας που πραγματοποιήθηκε από το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, στα πλαίσια του μαθήματος «Πολιτική και Δίκαιο» της Β΄ Λυκείου.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος συζήτησε με τους μαθητές του 2ου Ενιαίου Λυκείου Χαλκίδας, την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013, για το ρόλο και τη λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και για τα δικαιώματα των νέων, την κρίση και προτάσεις διεξόδου από αυτή,  στο πλαίσιο εκδήλωσης που οργανώθηκε από το γραφείο του Ευρωκοινοβουλίου στην Ελλάδα, σε συνεργασία με την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο πολιτικός προβληματισμός, η πληροφόρηση και ενδιαφέρον των μαθητών ήταν υψηλό, επιβεβαιώνοντας ότι οι νέοι δεν είναι μόνο το παρόν και το μέλλον, αλλά μπορεί να αποτελέσουν και δύναμη κοινωνικών αλλαγών και ώθησης της ενοποίησης της Ευρώπης. Οι μαθητές εξέφρασαν τη θέλησή τους να μάθουν περισσότερα για τη λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου και τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, και θα επισκεφθούν τις Βρυξέλλες για να παρακολουθήσουν τις διαδικασίες του Ευρωκοινοβουλίου από κοντά.
 
 
Ακολούθησε, στο πλαίσιο των ίδιων εκδηλώσεων, συζήτηση με φορείς της Χαλκίδας και τον Δήμαρχο Χαλκίδας κ. Αθανάσιο Ζεμπίλη  στο Δημαρχείο της πόλης, όπου ο Νίκος Χρυσόγελος στην παρέμβασή του τόνισε τις δυνατότητες που έχει η Εύβοια για να προχωρήσει σε ένα σχέδιο βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης που θα έχει ως πυλώνες την υπεύθυνη οικονομική δραστηριότητα και επιχειρηματικότητα, την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση. Η διαχείριση και προστασία του Βόρειου Ευβοϊκού και η αποκατάσταση του θαλάσσιου πλούτου του, η οικολογική γεωργία και κτηνοτροφία, η βιώσιμη αλιεία, η κοινωνικά υπεύθυνη πράσινη επιχειρηματικότητα, η εξοικονόμηση ενέργειας και η προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, η σύνδεση του αγρο- και οικολογικού τουρισμού με την τοπική παραγωγή, η ανάπτυξη δομών κοινωνικής οικονομίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της περιοχής θα πρέπει να είναι προτεραιότητες στο πλαίσιο ενός σχεδίου βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης. Η χρηματοδότηση παρόμοιων επιλογών μπορεί να προέλθει τόσο μέσα από την επανεξέταση του που πηγαίνουν οι οικογενειακές δαπάνες και οι δημόσιοι πόροι όσο και από ευρωπαϊκούς πόρους των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών Επενδυτικών Ταμείων. Χρειάζεται όμως να γίνουν βαθιές αλλαγές ώστε πράγματι οι δημόσιοι πόροι να συμβάλλουν στην βελτίωση της ζωής των πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος και γι’ αυτό πρέπει να στραφούμε σε πολιτικές «αποτελέσματος και επίδοσης», όχι απλώς απορρόφησης των πόρων.

 

 

 

Tagged under
Read more...
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013 11:18

Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού

 

Νέα ερωτηματικά και αντιφάσεις προκύπτουν από την απάντηση OlliRehn σε ερώτηση Νίκου Χρυσόγελου και Πράσινων Ευρωβουλευτών

 
1.138.000 ευρωπαίοι πολίτες έχουν υπογράψει την «Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών: το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα» http://www.right2water.eu/el. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλείται να προτείνει νομοθεσία που να υλοποιεί το ανθρώπινο δικαίωμα (αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ) πρόσβασης σε ύδρευση και αποχέτευση, και να προωθεί την παροχή ύδρευσης και αποχέτευσης ως απαραίτητων δημόσιων υπηρεσιών για όλους.
 
Δεν υπάρχει κανένα βάσιμο επιχείρημα για την ιδιωτικοποίηση του νερού, με βάση την ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας αλλά και τη διεθνή εμπειρία. Οι πολίτες στη Γερμανία και την Ιταλία έχουν απορρίψει με αποφάσεις τοπικών συμβουλίων αλλά και δημοψηφίσματα τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού. Ο Δήμος του Βερολίνου, αλλά και σαράντα Δήμοι της Γαλλίας -ανάμεσά τους οι Δήμοι του Παρισιού, του Μπορντώ και της Μπρεστ- και πολλοί Δήμοι στη κεντρική και ανατολική Ευρώπη, ανάκτησαν ξανά τον έλεγχο του νερού. Συμβόλαια ιδιωτικοποιήσεων και επιχειρήσεις νερού ελέγχονται από την Κομισιόν για αθέμιτο ανταγωνισμό. Αλλά στην Ελλάδα προωθείται η πώληση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ! Κατά την πρόσφατη, μάλιστα, επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στην Ελλάδα ένα από τα θέματα στην αντζέντα των συζητήσεων ήταν το ενδιαφέρον γαλλικών εταιριών νερού για την αγορά τους.
 
Η πρόσφατη απάντηση του επιτρόπου OlliRehn σε ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου και Πράσινων Ευρωβουλευτών προς την Κομισιόν, σχετικά με την προώθηση της ιδιωτικοποίησης του νερού, αναδεικνύει νέα ερωτήματα και αντιφάσεις από την Ευρωπαϊκή πλευρά όσο και από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης. Συνοπτικά αναφέρουμε (και ακολουθεί αναλυτικός σχολιασμός):
-          Η πώληση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ δεν μπορεί να στηριχθεί σε επιχειρήματα για μείωση των ελλειμμάτων, εφ΄όσον οι δύο εταιρείες δεν έχουν ελλείμματα αλλά κέρδη.
-          Τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μεσοπρόθεσμα οι ιδιωτικοποιήσεις των δύο εταιρειών δεν θα συμβάλλουν τελικά στη μείωση του δημόσιου χρέους.
-          Το επιχείρημα της χρηματοδότησης με ιδιωτικούς πόρους έργων υποδομών νερού είναι σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει διεθνώς. Οι ιδιωτικές εταιρίες δεν επενδύουν σε δίκτυα, και όταν επενδύουν επιζητούν κρατική ενίσχυση. Οι δημόσιοι φορείς μπορούν να αξιοποιούν ευρωπαϊκούς πόρους για επενδύσεις.
-          Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει ότι οι Ρυθμιστικές Αρχές Υδάτων, που θεσπίστηκαν για να ελέγχουν τους ιδιώτες, δεν κατάφεραν ούτε να συγκρατήσουν τις τιμές, ούτε να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες επενδύσεις για έργα υποδομής από τις ιδιωτικές εταιρίες. Επιπλέον, στην Ελλάδα του σήμερα, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην υπάρξει Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή αλλά τις αρμοδιότητες να αναλάβει η Ειδική Γραμματεία Υδάτων (ΕΓΥ) του ΥΠΕΚΑ, ένας δηλαδή αδύναμος κρατικός μηχανισμός, ο οποίος αμέσως μετά υποβαθμίστηκε και διοικητικά.
 
Η θέση των Πράσινων σχετικά με το θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού συνοψίζεται στα παρακάτω δύο βασικά σημεία:
  • Το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό, απαραίτητο για τη ζωή και δεν πρέπει να είναι πηγή κέρδους, ενώ η πρόσβαση στο νερό αποτελεί ένα θεμελιώδες και πανανθρώπινο δικαίωμα.
  • Η βιώσιμη διαχείριση του νερού είναι μια αναγκαιότητα για το περιβάλλον και την υγεία, ενώ παίζει σημαντικό και ρυθμιστικό ρόλο στον κύκλο του κλίματος.
 
Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε να ενισχύσει την καμπάνια και στην Ελλάδα. Προσκαλούμε τους πολίτες να υπογράψουν την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών για το νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα” http://www.right2water.eu/el μια και το θέμα μας αφορά άμεσα. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες μαζί με Πράσινους ευρωβουλευτές και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών οργανώνουμε δράσεις στην Ελλάδα για να στηρίξουμε σχετικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες και στη χώρας μας.
 
Αν θέλετε να συμμετάσχετε μπορείτε να επικοινωνήσετε στο:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή στο 6941527255με την κ. Χριστίνα Ευθυμιάτου
 
 
Αναλυτικός σχολιασμός της απάντησης του OlliRehn σε ερώτηση Νίκου Χρυσόγελου και Πράσινων Ευρωβουλευτών προς την Κομισιόν σχετικά με την προώθηση της ιδιωτικοποίησης του νερού
 
Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο και οι Πράσινοι ευρωβουλευτές Tavares Rui (Πορτογαλία), Romeva i Rueda Raül (Ισπανία), Ruehle Heide (Γερμανία) κατέθεσαν ερώτηση προς την Κομισιόν για το θέμα της πίεσης από την τρόικα για ιδιωτικοποίηση του νερού, στο πλαίσιο των πολιτικής αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων, σε αντίθεση με όσα προβλέπει πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κατά παράβαση της δήθεν ουδετερότητας της ΕΕ σχετικά με το ζήτημα της δημόσιας ή ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της διαχείρισης των συλλογικών υπηρεσιών ύδατος (άρθρο 345 Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ και αρ. 17 1 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά).
 
 
Στην ερώτηση των Πράσινων ευρωβουλευτών απάντησε ο ίδιος ο Olli Rehn εκ μέρους της Επιτροπής:
  1. Επανέλαβε, για μία ακόμη φορά, τα περί ουδετερότητας της ΕΕ σχετικά με το ζήτημα της δημόσιας ή ιδιωτικήςιδιοκτησίας και διαχείρισης των συλλογικών υπηρεσιών ύδατος.
  2. Ερμήνευσε τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδατος, ως επιλογή των εθνικών κυβερνήσεων, όταν διαθέτουν περιορισμένους δημόσιους πόρους για μεσοπρόθεσμα επενδυτικά έργα εκσυγχρονισμού του τομέα των υδάτων, λόγω δημοσιονομικών περιορισμών και ανάγκης για σταθεροποίηση και μείωση του δημόσιου χρέους τους.  
  3. Τόνισε την ανάγκη μίας κανονιστικής αρχής και κατάλληλου περιβάλλοντος με επίκεντρο την αγορά, ως απαραίτητες προϋποθέσεις για μία επιτυχημένη διαδικασία ιδιωτικοποίησης και παράλληλη προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών.
  4. Διευκρίνισε ότι η πρόταση της Επιτροπής για οδηγία σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τη διακριτική ευχέρεια των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών να καθορίζουν τους καταλληλότερους τρόπους παροχής υπηρεσιών στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών ύδατος.
 
Σχολιάζουμε την απάντηση του OlliRehn, ως εξής:
 
1. Σχετικά με την ουδετερότητα της Επιτροπής
 
Η ουδετερότητα της Επιτροπής δεν μπορεί να είναι μόνο στα λόγια, όταν οι πράξεις της άλλα δείχνουν. Ο Όλι Ρεν αποφεύγει να αναφερθεί στην ένταξη της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών νερού στα πλαίσια των μνημονίων στις χώρες της δημοσιονομικής κρίσης, με στόχο την εξασφάλιση πόρων για εξυπηρέτηση του χρέους τους (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Βουλγαρία). Το γεγονός δε ότι αυτό συμβαίνει στις περισσότερες χώρες με μνημόνιο δείχνει καθαρά ότι υποκρύπτονται σχετικές συστάσεις - αν όχι πιέσεις- της τρόικα προς την κατεύθυνση αυτή.
 
Επί πλέον η απάντηση του Όλι Ρεν αποκρύπτει δεδομένα γνωστά ήδη σ’ αυτόν και τις υπηρεσίες της ΕΕ - από την προηγούμενη επιστολή ομάδας από ΜΚΟ[i], αλλά και από ερωτήσεις άλλων Ελλήνων ευρωβουλευτών[ii] - δεδομένα πολύ σημαντικά για να αξιολογήσει κανείς τα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης, ακόμη και για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Η πώληση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ δεν μπορεί να στηριχθεί σε επιχειρήματα για μείωση ελλειμμάτων των δυο εταιριών αφού δεν έχουν ελλείμματα.
 
Το αναμενόμενο τίμημα πώλησης των δύο εταιρειών ύδρευσης - αποχέτευσης:
  • δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική αξία των εταιρειών, λόγω οφειλόμενων επιχορηγήσεων του Ελληνικού δημοσίου από επενδύσεις την οκταετία 2000-2008 (η σημερινή κεφαλαιοποίηση της ΕΥΔΑΠ σε σχέση με το πάγιο ενεργητικό της είναι 473/1207 εκ. Ευρώ, στο 39%, σε σχέση δε με τα ίδια κεφάλαια της εταιρίας 473/857 εκ. ευρώ στο 55%, ενώ αντίστοιχη σχέση ισχύει και για την ΕΥΑΘ).
  • είναι πολύ μικρότερο - για την ΕΥΔΑΠ - των οφειλών από οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και το ελληνικό δημόσιο (εκτιμώμενη τιμή πώλησης 250 εκ. Ευρώ οφειλές 400-500 εκ. Ευρώ, χωρίς τις προσαυξήσεις), οι οποίες με βάση την πρόσφατη κοινοτική Οδηγία 2011/7/ Ε.Ε., είναι άμεσα εισπρακτέες από το ιδιώτη αγοραστή εντός 90 ημερών, αρκεί αυτός να κινήσει τις απαραίτητες νομικές διαδικασίες.
  • αντιστοιχεί για την ΕΥΑΘ στα έσοδα που θα προκύψουν τα επόμενα 5 χρόνια περίπου (καθαρά κέρδη 21 εκ. Ευρώ το 2011- εκτιμώμενη τιμή πώλησης 124 εκ), τελικά δηλαδή το ελληνικό κράτος θα υποχρεωθεί σε μεταγενέστερο χρόνο να καλύψει τις απώλειες των συγκεκριμένων εσόδων.
 
2. Σχετικά με το όφελος από τις ιδιωτικοποιήσεις νερού για τον εκσυγχρονισμό του τομέα
 
Ο Όλι Ρεν - στην απάντηση της Επιτροπής - προσπαθεί να ερμηνεύσει τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδατος, ως μία από τις επιλογές των εθνικών κυβερνήσεων,  όταν διαθέτουν περιορισμένους δημόσιους πόρους για μεσοπρόθεσμα επενδυτικά έργα εκσυγχρονισμού του τομέα των υδάτων, λόγω δημοσιονομικών περιορισμών και ανάγκης για σταθεροποίηση και μείωση του δημόσιου χρέους τους. Το επιχείρημα της χρηματοδότησης με ιδιωτικούς πόρους έργων υποδομών νερού είναι σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει διεθνώς. Οι ιδιωτικές εταιρίες δεν επενδύουν σε δίκτυα, και όταν επενδύουν επιζητούν κρατική ενίσχυση. Οι δημόσιοι φορείς μπορούν να αξιοποιούν ευρωπαϊκούς πόρους για επενδύσεις.
 
Ο Όλι Ρεν αναφέρεται, επίσης, στην πείρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με την οποία η διαδικασία εκσυγχρονισμού μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα από διαφορετικά μοντέλα, στο πλαίσιο δηλαδή δημόσιου ή ιδιωτικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος των υποδομών υδάτων.
Παραλείπει, όμως, ο Όλι Ρεν να αναφερθεί σε μια σειρά από συμπεράσματα που προκύπτουν ακριβώς από την πείρα σε ευρωπαϊκό - αλλά και παγκόσμιο επίπεδο - (και η παράλειψή του αυτή είναι ένα ακόμη δείγμα μη ουδετερότητας). Από πλευράς μας θέλουμε να υπενθυμίσουμε συνοπτικά:
 
-   Δεν μπορούμε να μιλάμε γενικά για επενδύσεις εκσυγχρονισμού των υποδομών ύδρευσης και την αδυναμία εξεύρεσης πόρων. Το μεγαλύτερο μέρος των σχετικών επενδύσεων τα τελευταία χρόνια – τουλάχιστον από τότε που έγινε η μερική ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης- καλύφθηκε από ίδιους πόρους και ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις. Ανάμεσα στις επενδύσεις αυτές υπήρχαν και κάποιες που δεν αφορούσαν τον άμεσο πληθυσμό των περιοχών ευθύνης των εταιρειών, όπως πχ. τα έξοδα για τη μερική εκτροπή του Μόρνου, προκειμένου να υδροδοτηθεί η περιοχή του Ασωπού.
-   Όπου εφαρμόστηκαν οι πολιτικές ιδιωτικοποίησης, οι τιμές εκτοξεύθηκαν στα ύψη, η ποιότητα του νερού χειροτέρεψε, ενώ δεν πραγματοποιήθηκαν οι επενδύσεις εκσυγχρονισμού που περιλάμβαναν τα συμβόλαια. Η πλειονότητα των ιδιωτικοποιήσεων κατέληξε στην απομύζηση του δημοσίου ταμείου για χρηματοδότηση και επενδύσεις[iii].
-     Οι παραδοσιακές δημοτικές συμβάσεις για τη διαχείριση του νερού έχουν γίνει μη ελκυστικές και για τις ιδιωτικές εταιρείες, γιατί τα οικονομικά δεδομένα άρχισαν να είναι προβληματικά, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Corporate Europe Observatory CEO[iv] Στις πλούσιες χώρες διαπίστωσαν ότι είναι μεγάλο το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ της αύξησης στην κατανάλωση νερού και της πολύ μεγάλης αύξησης που παρατηρείται στα περιβαλλοντικά κόστη. Στις λιγότερο πλούσιες χώρες, οι εταιρείες άρχισαν να έχουν προβλήματα, γιατί δεν μπορούσαν να αυξήσουν την τιμή του νερού σε επίπεδα που θα τους συνέφερε, λόγω κοινωνικών αντιδράσεων. Στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και των πρώην σοβιετικών κρατών, οι ιδιωτικές εταιρείες βάσισαν τα καλύτερα περιθώρια κέρδους τους στις χρηματοδοτήσεις που έλαβαν τα τελευταία χρόνια, 500 εκ ευρώ περίπου, από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη, η οποία ασφαλίζει τα δημόσια έργα βελτίωσης. Έτσι πλέον μόνο σε αυταρχικές χώρες, όπως η Κίνα ή τα κράτη του Περσικού Κόλπου, τα συμβόλαια εξασφαλίζουν κέρδος για τις ιδιωτικές εταιρείες, αφού οι χώρες αυτές αδιαφορούν για τις αντιδράσεις των πολιτών.
-     Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί οδήγησε τις εταιρείες σε αλλαγή στρατηγικής τα τελευταία χρόνια στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ποντάροντας πλέον περισσότερο στον κατασκευαστικό τομέα της ύδρευσης και στην πώληση υπηρεσιών ύδρευσης, όπως η διαχείριση της λειτουργίας, η κοστολόγηση και εισπράξεις εσόδων κ.α.
 
3. Σχετικά με την κανονιστική αρχή και το «κατάλληλο» περιβάλλον αγοράς
 
Ο Όλι Ρεν αναφέρει στην απάντησή του ότι η Επιτροπή θεωρεί τη δημιουργία μιας κανονιστικής αρχής και ενός κατάλληλου περιβάλλοντος με επίκεντρο την αγορά ως απαραίτητες προϋποθέσεις, που εγγυώνται μία επιτυχημένη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, προστατεύοντας παράλληλα τα συμφέροντα των καταναλωτών.
 
Η Ευρωπαϊκή όμως εμπειρία μέχρι σήμερα δείχνει ότι οι Ρυθμιστικές Αρχές Υδάτων, που θεσπίστηκαν για να ελέγχουν τους ιδιώτες, δεν κατάφεραν ούτε να συγκρατήσουν τις τιμές, ούτε να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες επενδύσεις για έργα υποδομής από τις ιδιωτικές εταιρίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ρυθμιστικές αρχές ελέγχονταν σε μεγάλο βαθμό από τις ίδιες τις εταιρίες.
 
Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση όλων των διαθέσιμων διεθνώς οικονομετρικών μελετών σχετικά με την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών νερού, δεν προκύπτει μείωση του σχετικού κόστους των υπηρεσιών μέσα από την ιδιωτικοποίηση. Ο λόγος γι’ αυτό είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των απαιτούμενων υποδομών - δικτύων και εγκαταστάσεων - που έχουν οδηγήσει παντού στην ανάπτυξη ιδιωτικών μονοπωλίων και καθόλου σε συνθήκες ανταγωνισμού και αγοράς.
 
Όλα τα παραπάνω, στην Ελλάδα του σήμερα, συμπληρώνονται από τις ταλαντευόμενες και αντιφατικές επιλογές της Κυβέρνησης. Στις αρχές του χρόνου αποφάσιζε να μην υπάρξει Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή για τα ύδατα. Σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών[v], «η δημιουργία μίας ακόμη ανεξάρτητης ρυθμιστικής αρχής, αρμόδιας για θέματα υδάτων, δεν θα συμβάλλει θετικά στη διαχείριση των υδάτινων πόρων, καθώς θα ενίσχυε την πολυαρχία στον τομέα και θα προκαλούσε νέες γραφειοκρατικές δυσλειτουργίες και νέες οικονομικές απαιτήσεις». Έτσι, αποφασίστηκε η ρύθμιση των προς ιδιωτικοποίηση εταιριών να ενσωματωθεί στις αρμοδιότητες της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων (ΕΓΥ) του ΥΠΕΚΑ, ενός δηλαδή αδύναμου κρατικού μηχανισμού για έναν ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο ελέγχου. Και σαν να μην έφτανε αυτή η αδυναμία, έρχεται τις τελευταίες μέρες το νέο οργανόγραμμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σύμφωνα με το οποίο η Ειδική Γραμματεία Υδάτων υποβαθμίζεται, οι αρμοδιότητες της μεταφέρονται στη διεύθυνση Υδάτων, η οποία με τη σειρά της υπάγεται στη Γενική Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Πολιτικής.
 
 
4. Σχετικά με την προτεινόμενη Οδηγία για τις αναθέσεις συμβάσεων παροχής υπηρεσιών στο κοινό
 
Σύμφωνα με την απάντηση του Όλι Ρεν, η Επιτροπή δηλώνει επίσης ότι η πρόσφατη   πρότασή της για οδηγία σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τη διακριτική ευχέρεια των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών να καθορίζουν τους καταλληλότερους τρόπους παροχής υπηρεσιών στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών ύδατος.
 
Από πλευράς μας υπενθυμίζουμε σχετικά ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ψηφίσματά του στις 14.01.2004, στις 10.03.2004 και στις 31.05.2006 κατέστησε σαφές πως ο τομέας του νερού δεν θα πρέπει να ελευθερωθεί, αλλά να εκσυγχρονιστεί και επομένως η ύδρευση δεν θα πρέπει να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας σχετικά με τις Συμβάσεις Παραχώρησης Υπηρεσιών. Η έκθεση που υιοθετήθηκε στις 03-07-2012 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναφέρει ότι η πρόσβαση στο νερό πρέπει να θεωρείται θεμελιώδες και οικουμενικό δικαίωμα.
 
Συμπεράσματα και Προτάσεις των Πράσινων
 
Με βάση όλα τα παραπάνω, τα ερωτήματα που τέθηκαν προς της Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραμένουν για μας ανοικτά. Όλα τα στοιχεία οδηγούν στο εύλογο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν τη στιγμή που η ιδιωτικοποίηση του νερού αποτυγχάνει παγκοσμίως, στη χώρα μας να έχει επιβληθεί από την τρόικα μνημονιακή υποχρέωση για την πώληση του 40% της ΕΥΑΘ (από το 74% που κατέχει το Δημόσιο) και του 27% της ΕΥΔΑΠ (από το 61% που βρίσκεται στα χέρια του Δημοσίου), καθώς και η ανάθεση του μάνατζμεντ σε ιδιώτη; Πώς είναι δυνατόν ενώ στη Γαλλία οι δήμοι ανακτούν τις υπηρεσίες υδάτων από τις εταιρίες, να προωθείται η πώληση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σε αυτές;
                                                                                                                                  
Η ερμηνεία που μπορούμε να δώσουμε, την οποία δίνουν επίσης εμπειρογνώμονες διεθνών οργανισμών, είναι ότι με αφορμή την οικονομική κρίση παρατηρείται μια νέα προσπάθεια για να ανασχεθεί το κύμα επανελέγχου των δικτύων από δημόσιες αρχές. Στο παιχνίδι μπήκε πλέον και η Ευρωπαϊκή Ένωση «με τα θεσμικά της όργανα να δείχνουν ότι δεν κατανοούν την ιδιαιτερότητα του τομέα ύδρευσης και να ασκούν ισχυρότατες πιέσεις στις χώρες που βρίσκονται στο προσκήνιο της κρίσης, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, προκειμένου να ιδιωτικοποιήσουν τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης».
 
Η θέση των Πράσινων σχετικά με το θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού συνοψίζεται στα παρακάτω δύο βασικά σημεία:
-          Το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό, απαραίτητο για τη ζωή και δεν πρέπει να είναι πηγή κέρδους, ενώ η πρόσβαση στο νερό αποτελεί ένα θεμελιώδες και πανανθρώπινο δικαίωμα.
-          Η βιώσιμη διαχείριση του νερού είναι μια αναγκαιότητα για το περιβάλλον και την υγεία που παίζει σημαντικό και ρυθμιστικό ρόλο στον κύκλο του κλίματος.
 
Οι προαναφερόμενες θέσεις αποτελούν μέρος των συνολικά 17 τροπολογιών από ένα σύνολο 26 που είχε καταθέσει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο μαζί με Γαλλίδα συνάδελφο του από τους Πράσινους οι οποίες έγιναν δεκτές και ενσωματώθηκαν σε πρόσφατη Έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα νερά.
 
Οι πιο σημαντικές από αυτές αφορούν σε:
·         τη σημασία της βιοποικιλότητας των γλυκών νερών,
·         την ενσωμάτωση της αρχής του οικοσυστήματος στη διαχείρισή του,
·         τη σημασία της διαχείρισης της ζήτησης των υδάτων,
·         την ανάγκη να σεβαστούμε τα χρονοδιαγράμματα της Οδηγίας Πλαίσιο για να επιτύχουμε καλή ποιότητα των υδάτων μέχρι το 2015,
·         την ανάγκη να περιοριστεί η χρήση πλαστικών μπουκαλιών για ύδρευση,
·         την πρόσκληση να προχωρήσει η νομοθεσία για να καλυφθούν κενά που υπάρχουν σε ειδικούς τομείς και δραστηριότητες σε σχέση με τα νερά,
·         την αξιοποίηση των δυνατοτήτων μείωσης της σπατάλης ενέργειας μέσω της αποτελεσματικής χρήσης του νερού,
·         την ανάγκη να υπάρξει κανονιστικό πλαίσιο από την Κομισιόν για την αποδοτικότητα ως προς το νερό των συσκευών για οικιακή και αγροτική χρήση,
·         την ανάγκη να αναθεωρηθούν όσες επιχορηγήσεις είναι τελικά επιβλαβείς για την προστασία και βιώσιμη διαχείριση των νερών,
·         την ανάπτυξη οικονομικών εργαλείων που θα διασφαλίσουν τη βιώσιμη χρήση των υδατικών αποθεμάτων.
 
Επίσης, έγινε δεκτή η κοινή πρόταση του Νίκου Χρυσόγελου κι άλλων ευρωβουλευτών, για ενίσχυση των ικανοτήτων των περιφερειακών αρχών, καθώς και των θεσμών διαχείρισης σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης βελτιώνοντας παράλληλα την πληροφόρηση και την ευαισθητοποίηση των γεωργών και των τελικών χρηστών.
 
Δεν στηρίχθηκαν από την πλειοψηφία των ευρωβουλευτών οι τροπολογίες των Πράσινων που τόνιζαν τις πιέσεις που υπάρχουν στη βιοποικιλότητα των γλυκών νερών, που καταδίκαζαν τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και αναβολές στην εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο από διάφορα Κράτη Μέλη, αλλά και τόνιζαν την ανάγκη για λήψη πρόσθετων μέτρων για την καταπολέμηση της ρύπανσης από τη γεωργία και τα φάρμακα. Επίσης, δεν συμπεριλήφθηκε η τροπολογία των Πράσινων για αποτροπή δημιουργίας νέων υδροηλεκτρικών φραγμάτων και η προστασία της ελεύθερης ροής των ποταμών, η ανάδειξη της υπερκατανάλωσης νερού από την πυρηνική βιομηχανία για την παραγωγή ρεύματος, αλλά και η ανάγκη για υιοθέτηση μιας Οδηγίας για τα εδάφη που θα συμβάλλει επίσης και στην καλύτερη προστασία των υδάτων.
 
Τροπολογίες των πράσινων ανέδειξαν, επίσης, τους κινδύνους που ενέχει η εκμετάλλευση σχιστολιθικού φυσικού αερίου και την ανάγκη για ενδελεχή εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και λήψη δεδομένων βάσης για τα νερά πριν την παραχώρηση οποιασδήποτε άδειας.
 
 
_________________________
Δείτε την παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου ως εισηγητή της Ομάδας των Πρασίνων κατά τη συζήτηση του σχεδίου έκθεσης, την Τετάρτη 25/4/2012, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας κι Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου.
 
Δείτε τη διαβούλευση για τα θέματα εφαρμογής της Οδηγίας Πλαίσιο για τα νερά που είχε πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα με πρωτοβουλία του Νίκου Χρυσόγελου τον Φεβρουάριο.
 

Οι εξελίξεις για το θέμα της ιδιωτικοποίησης ανά τον κόσμο

 
 
Παρίσι
Τον Νοέμβριο του 2008 το δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού αποφάσισε να μην ανανεώσει τη σύμβαση με τις ιδιωτικές εταιρείες Veolia και Suez, οι οποίες είναι δυο από τις γαλλικές εταιρείες που κυριαρχούν παγκοσμίως στον τομέα της διαχείρισης των δικτύων ύδρευσης.
Οι δύο εταιρείες είχαν τη διαχείριση του συστήματος ύδρευσης του Παρισιού από το 1985, αλλά ο δήμος αποφάσισε να δημιουργήσει τη δημοτική εταιρεία Eau de Paris και να θέσει υπό την εποπτεία του τη λειτουργία του συστήματος από το 2010.
 
Τα αποτελέσματα δυο χρόνια μετά είναι άκρως εντυπωσιακά. Ο Δήμος του Παρισιού, με το να μην ανανεώσει τη σύμβαση με τους ιδιώτες κατάφερε μέσω της δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης να εξοικονομεί 35 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Το όφελος είναι μάλιστα πολλαπλό εάν υπολογίσει κανείς ότι ο δήμος προχώρησε σε μείωση των τιμολογίων κατά 8% σε σχέση με το 2009.
 
Το στοίχημα για τη δημοτική επιχείρηση ήταν να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του συστήματος που άφησαν πίσω τους οι ιδιώτες. Τελικά η ενοποίηση των κατακερματισμένων τμημάτων του συστήματος ύδρευσης οδήγησε σε μια πιο αποτελεσματική, συνεκτική και βιώσιμη οργάνωση, με έμφαση σε πολιτικές προστασίας των υδάτινων πόρων, την έρευνα και την καινοτομία, καθώς και σε δράσεις ευαισθητοποίησης των πολιτών.
 
Βρετανία
Οι ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν κατά την περίοδο 1989-1993 είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής του νερού σε πρώτη φάση κατά 50% και συνολικά κατά 245% μέχρι το 2006. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες ύδρευσης υποβαθμίστηκαν, καθώς οι εταιρείες, προκειμένου να μην χάσουν από την κερδοφορία, περιόρισαν στο ελάχιστο δυνατό τις επενδύσεις σε έργα υποδομής.
 
Θεσπίστηκε Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων, η οποία όμως δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τις τιμές, ενώ δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει ούτε τις αναγκαίες επενδύσεις από τις ιδιωτικές εταιρείες. Το αποτέλεσμα ήταν όταν οι υποδομές άρχισαν να παρουσιάζουν σημαντικά λειτουργικά προβλήματα να χορηγηθούν κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό.
 
Ιταλία
Τον περασμένο Ιούνιο πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα προκειμένου να κριθεί η νομοθετική πρόταση για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Οι Ιταλοί σε ποσοστό 95% ψήφισαν κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού και της εκμετάλλευσης των δικτύων.
 
Γερμανία
Σχεδόν το σύνολο του τομέα ύδρευσης ανήκει σε δημόσιους φορείς, ενώ ακόμα και όταν σε κάποιες περιοχές τη διαχείριση έχουν ιδιωτικές εταιρείες, αυτές ελέγχονται από την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι πολίτες απέρριψαν την ιδιωτικοποίηση σε όσα δημοψηφίσματα κλήθηκαν να απαντήσουν σε σχετικό ερώτημα.
 
Αργεντινή
Το 1993 ιδιωτικοποιήθηκε το σύστημα ύδρευσης - αποχέτευσης του Μπουένος Άιρες. Ύστερα από 4 χρόνια διαπιστώθηκε ότι η πολυεθνική εταιρεία τηρούσε μόνο το 45% των υποχρεώσεών της όσον αφορά στις νέες συνδέσεις, ενώ ζητούσε αλλαγές στη σύμβαση προκειμένου να αυξήσει την τιμή του νερού. Δέκα χρόνια μετά την ανάληψη των δικτύων από ιδιωτική εταιρεία, διαπιστώθηκε ότι μόλις στο 12% των λυμάτων γινόταν επεξεργασία, ενώ η υπόλοιπη ποσότητα διοχετευόταν χωρίς καμιά επεξεργασία στον ποταμό Ρίο Ντε Λα Πλάτα. Το δίκτυο επέστρεψε στο Δημόσιο το 2006.
 
Βολιβία
Το 1998 το ΔΝΤ εγκρίνει δάνειο υπό την προϋπόθεση της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων υπηρεσιών. Έναν χρόνο μετά, παραχωρήθηκε το δίκτυο ύδρευσης σε όμιλο εταιρειών με επικεφαλής την αμερικανική Bechtel. Το 2000 η αύξηση της τιμής του νερού είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα, με αποτέλεσμα να προκληθούν ταραχές και συγκρούσεις των πολιτών με την αστυνομία και τραγικό απολογισμό 7 νεκρούς. Η κυβέρνηση αποφάσισε να επανακρατικοποιήσει το δίκτυο και η αμερικανική εταιρεία αξιώνει αποζημίωση ύψους 25 εκατομμυρίων δολαρίων.

[iii]    Our Right to Water – Case studies in Austerity and privatization in Europe, ed. by D. Hall and M. Karunananthan, Blue Planet Project, EPSU, PSIRU, Food and Water Europe, 
 
[iv]    Remunicipalisation – Putting water back into public hands, ed. by M. Pigeon, D. McDonald, S. Kishimoto and O. Hoedeman, Municipal Services Project, Transnational Institute and Corporate Europe Observatory, March 2012, http://corporateeurope.org/publications/remunicipalisation-putting-water-back-public-hands
 
[v]     Έγγραφα του υπουργείου Υποδομών που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, απαντώντας σε ερωτήσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, κ.κ. Νίκου Σηφουνάκη, Χρήστου Γκόκα και Θάνου Μωραϊτη, καθώς και σε άλλη ερώτηση του βουλευτή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κ. Βασίλειου Καπερνάρου
 

 

 

Tagged under
Read more...
Τρίτη, 19 Φεβρουαρίου 2013 10:37

Το σχέδιο διάσωσης βασίστηκε σε λάθος υποθέσεις και κακό σχεδιασμό

 

Συνέντευξη του Ν. Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, Περιφερειακός Σύμβουλος με τον ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΕΜΟ στην Μαρία Χονδρογιάννη για την  Εφημερίδα Δημοκρατική Ρόδου που δημοσιεύτηκε στις 12/2/2013. 

 

 

 

1. Συμπληρώθηκε ένας χρόνος θητείας σας στο Ευρωκοινοβούλιο. Σε ποιά σημεία της πορείας αυτής  θα εστιάζατε; Ποιούς στόχους έχετε θέσει για το υπόλοιπο της θητείας σας;

 

 

 

Ν. Χρυσόγελος: Ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα, ιδιαίτερα όταν δουλεύεις με τους ρυθμούς του Ευρωκοινοβουλίου. Είμαι είναι ένας από τους αντιπροέδρους της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εισηγητής των Πράσινων σε θέματα που συνδέονται με την περιφερειακή ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, τις μακρο-περιφέρειες, την αστική και βιομηχανική πολιτική, τη νησιωτικότητα, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης, τον Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, ενώ συμμετέχω στην ομάδα εργασίας των Πράσινων για τις πολιτικές Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής Συνοχής. Η πιο σημαντική δουλειά μου έχει να κάνει με τον Κανονισμό του Ταμείου Συνοχής για την περίοδο 2014-2020. Η έκθεση που εγκρίθηκε περιλαμβάνει αρκετές από τις προτάσεις μου και συμμετέχω στην αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου που διαπραγματεύεται με την Κομισιόν και το Συμβούλιο την τελική μορφή του Κανονισμού.

 

Σε ότι αφορά το νομοθετικό έργο ανέλαβα τη σύνταξη γνωμοδότησης για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας που υπερψηφίστηκε από την Επιτροπή Περιβάλλοντος στις 28/11/2012, κατέθεσα εκ μέρους των Πράσινων προτάσεις -τροπολογίες που οι περισσότερες ενσωματώθηκαν στην έκθεση για την εφαρμογή της νομοθεσίας για τα νερά καθώς και για το χρηματοδοτικό εργαλείο LIFE, ήμουν “σκιώδης” εισηγητής στην έκθεση για το Πρωτόκολλο για τη Προστασία της Μεσογείου από τη ρύπανση, στη γνωμοδότηση σχετικά με τις τρέχουσες προκλήσεις και ευκαιρίες για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά ενέργειας, ενώ ετοιμάζω έκθεση σχετικά με την Οικολογική καινοτομία - απασχόληση και ανάπτυξη μέσα από τη περιβαλλοντική πολιτική. Παρουσίασα μια σειρά εκθέσεων για τις ευκαιρίες απασχόλησης στην προστασία του περιβάλλοντος, την αναζωογόνηση των ναυπηγείων, την μεταρρύθμιση της αγροτικής πολιτικής, της πολιτικής μεταφορών, της ενεργειακής πολιτικής, της απασχόλησης των νέων, της ενδυνάμωσης της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα. Συγκέντρωσα στοιχεία για το κόστος των εξοπλισμών την περίοδο 1974-2010.

 

Την επόμενη περίοδο επικεντρώνω ιδιαίτερα σε θέματα πολιτικών για νέους, ιδιαίτερα στην στοχευμένη δημιουργία θέσεων εργασίας. Την εποχή της κρίσης η καλύτερη επένδυση είναι αυτή που αφορά στους νέους, στην εκπαίδευση και στην απασχόλησή τους, στην κινητικότητα και στη συνεργασία μεταξύ τους. Οι νέοι μπορεί, επίσης, να είναι η κινητήρια δύναμη για να προχωρήσει η ένωση της Ευρώπης αλλά και για να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, να αντιμετωπιστεί η ξενοφοβία, να κερδίσει ξανά η Ευρώπη τις καρδιές και το μυαλό των πολιτών. Οι νέοι δεν είναι μόνο το μέλλον αλλά και το παρόν.

Επικεντρώνω, επίσης, τη δουλειά μου στα θέματα προώθησης κοινωνικών επιχειρήσεων, μεταφοράς καλών πρακτικών και ενίσχυσης της συνεργασίας με ευρωπαϊκά δίκτυα κοινωνικών επιχειρήσεων. Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες να δημιουργηθουν πολλές θέσεις εργασίας στα νησιά μέσα από κοινωνικές επιχειρήσεις και να καλυφθούν έτσι και οι ελλείψεις που υπάρχουν σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. 

Επεξεργάζομαι μαζί με τους συνεργάτες μου, τους πράσινους ευρωβουλευτές και ειδικούς επιστήμονες μια εναλλακτική πρόταση για την ελληνική οικονομία, την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση. Είμαστε σε διάλογο με ελληνικούς επαγγελματικούς, κοινωνικούς και πανεπιστημιακούς φορείς. Θα παρουσιάσουμε δημόσια το σχέδιο τον Απρίλιο για ευρύτατη διαβούλευση για να προκαλέσουμε τη διαμόρφωση από τα κάτω, μέσα από διάλογο στις περιφέρειες, με την κοινωνία των πολιτών και τους περισσότερους κοινωνικούς εταίρους  ενός πράσινου σχεδίου διεξόδου από την κρίση, ισορροπημένου, κοινωνικά δίκαιου. Που αναζωογονεί την οικονομία μέσα από πράσινη στροφή της, που δημιουργεί άφθονες θέσεις εργασίας και επικεντρώνει στην καινοτομία και στην αποτελεσματική χρήση ενέργειας και φυσικών πόρων για να βελτιώσει τις αποδόσεις της ελληνικής οικονομίας. Προτείνει τρόπους βελτίωσης της οργάνωσης και αποδοτικότητας της κεντρικής και περιφερειακής διοίκησης ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών.

 

 

 

2. Οι συνταγές λιτότητας που εφαρμόσθηκαν τα τελευταία χρόνια δεν απέδωσαν. Υπάρχουν όμως εναλλακτικές λύσεις για την στήριξη της οικονομίας καθώς οι ουρές των εξαθλιωμένων Ελλήνων στα σισσύτια  δεν τιμούν κανένα;

Ν. Χρυσόγελος: Η πορεία που ακολουθούσαμε δεν ήταν βιώσιμη. Έπρεπε να έχουμε αλλάξει εγκαίρως. Δεν έγινε την περίοδο που έπρεπε και η κρίση ελλειμάτων και χρέους μετατράπηκαν σε γενικευμένη οικονομική και κοινωνική κρίση. Το σχέδιο διάσωσης βασίστηκε σε λάθος υποθέσεις και κακό σχεδιασμό. Η ομάδα των πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και ο ίδιος προσωπικά έχουμε θέσει πολλές φορές το θέμα αυτό με ερωτήσεις, ομιλίες και παρεμβάσεις. Από το καλοκαίρι είχαμε αναδείξει το θέμα του λάθους με τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή που τελικώς οδηγεί σε αύξηση αντί για μείωση του χρέους. Μόλις τώρα η ελληνική κυβέρνηση και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα έδωσαν σημασία σε κάτι που είναι γνωστό από την άνοιξη και προσωπικά έχω καταθέσει εδώ και μήνες ερωτήσεις προς τον Επίτροπο Όλι Ρεν και έχω φέρει το θέμα στην Ολομέλεια.

Η κρίση έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία για αλλαγές. Δεν έγινε αυτό και η διαχείρισή της έγινε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Το επικίνδυνο είναι ότι οι μισοί περίπου πολίτες δεν είναι σε θέση πλέον (ακόμα και αν εργάζονται) να πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές  και τους φόρους τους, ενώ αυξάνεται η ενεργειακή φτώχεια και ο αριθμός όσων βρίσκονται στα όρια επιβίωσης. Η τρικομματική κυβέρνηση δεσμεύτηκε για μέτρα μείωσης μισθών, συντάξεων και περικοπών ύψους 13,5 δις μέχρι το 2014. Όμως, μόνο μέσα στο 2012 τα διαπιστωμένα χρέη των πολιτών προς το δημόσιο αυξήθηκαν ακριβώς κατά 13,5 δις Ευρώ, δηλαδή όσα υποτίθεται θα εξοικονομούσε η κυβέρνηση με τις περικοπές!

Το σχέδιο της τρόικα είναι αποτυχημένο αλλά από την άλλη η Ελλάδα δεν έχει δικό της σχέδιο διεξόδου από την κρίση.  Τα πολιτικά κόμματα κρυβόντουσαν πίσω από το δάκτυλό τους, δεν θέλησαν να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα και διάλογο τα προβλήματα της χώρας. Θυμηθείτε τι έλεγε προεκλογικά ο Παπανδρέου και τι έκανε μετά. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέγραψε μεν αυτά που έλεγε για μονομερείς ενέργειες και καταγγελία του Μνημονίου, αλλά δεν τόλμησε να προτείνει ένα σοβαρό σχέδιο διεξόδου. Ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υπόσχονταν προεκλογικά. Χρυσή Αυγή και Ανεξάρτητοι Έλληνες νομίζουν ότι με λαϊκισμούς και πυροτεχνήματα ή και μαχαιρώματα θα αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι, λοιπόν, κατά βάση πολιτικό. Τα κόμματα αδυνατούν να κάνουν πολιτική που επιλύει προβλήματα, επιδιώκουν απλώς να εκμεταλλεύονται τα προβλήματα για να κερδίζουν κομματική επιρροή, ασχέτως αν αυτό οδηγεί σε καταστροφή τη χώρα. Και όσα κόμματα – όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι – τολμούν να προτείνουν λύσεις και δεν επιθυμούν να κοροϊδεύουν τους πολίτες, δεν βρίσκουν μαζική απήχηση στην κοινωνία. Χωρίς σοβαρή πολιτική συζήτηση, χωρίς  ένα συνεκτικό σχέδιο για την οικονομία, την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση δεν θα βγούμε από την κρίση.

Κι άλλες χώρες (πχ Φιλανδία, Γερμανία) πέρασαν σοβαρή κρίση αλλά κατάφεραν να την αντιμετωπίσουν. Η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τα δημοσιονομικά και διαρθρωτικά της προβλήματα μέσω της αλλαγής της οικονομίας, της βελτίωσης των κοινωνικών πολιτικών, της ενίσχυσης της απασχόλησης, της αντιμετώπισης της φοροαποφυγής και διαφθοράς, του ελέγχου των γκρίζων περιουσιών αλλά και αλλαγών στο αναπτυξιακό μοντέλο της.

Δεν το έκανε. Τα μέτρα που λαμβάνονται σήμερα αυξάνουν αντί να μειώνουν το χρέος. Θα διατεθούν μέχρι το 2016 πάνω από 240 δις ευρώ από  ευρωπαϊκά κράτη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για τη διάσωση της Ελλάδας. Τεράστιο ποσό, αν το συγκρίνει κάποιος με τα 960 δις που θα είναι ο συνολικός προϋπολογισμός της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020. Αυτό το τεράστιο ποσό, όμως, δεν διατίθεται για αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, αναδιοργάνωση της διοίκησης, δημιουργία θέσεων εργασίας. Σχεδόν όλο πηγαίνει στην μετατροπή του ελληνικού χρέους προς τις τράπεζες σε χρέος προς τα κράτη μέλη και την ΕΚΤ. Τεράστιο κόστος, λοιπόν, για τους ευρωπαίους φορολογούμενους, τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος για τους έλληνες πολίτες, επειδή η τρόικα αλλά και το ελληνικό πολιτικό σύστημα ακολούθησαν μια εντελώς λάθος στρατηγική.

Υπήρχε ένας άλλος δρόμος, αυτός των δίκαιων μεταρρυθμίσεων με τη συμμετοχή της κοινωνίας. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν δυνατότητες να ακολουθηθεί άλλη πολιτική ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα:

  • Ο έλεγχος των καταθέσεων ελλήνων στις ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες θα μπορούσε να διαχωρίσει περιουσίες που είναι αποτέλεσμα εργασίας και γενικά νόμιμων διαδικασιών από αυτές που είναι προϊόν φοροαποφυγής, φοροαπάτης ή και μίζας. Εκτιμήσεις ειδικών ανεβάζουν τα έσοδα από έναν τέτοιο έλεγχο μεταξύ 6 και 45 δις Ευρώ. Τα πακέτα μέτρων έχουν αφαιρέσει από τα ελληνικά νοικοκυριά 65 δις ευρώ, ενώ μόνο το τελευταίο πακέτο μέτρων (2012-2014) είναι ύψους 13,5 δις ευρώ. Ένας τέτοιος έλεγχος δεν θα ήταν δύσκολος. Η Τράπεζα της Ελλάδας και μια μικρή ομάδα κατάλληλα εκπαιδευμένων εφοριακών θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει τον έλεγχο μέσα σε 6-12 μήνες, αν υπήρχε πολιτική βούληση. Πέρα από την οικονομική διάσταση ο έλεγχος θα δημιουργούσε μια αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης και οι πολίτες θα ένοιωθαν ότι δεν πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι. 

  • Έπρεπε, επίσης, να δοθεί βάρος στη μεταρρύθμιση και πράσινη στροφή της οικονομίας, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά καινοτόμους τομείς. Μόνο η εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας θα δημιουργούσε περίπου 90.000 θέσεις εργασίας σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Η αναζωογόνηση της οικονομίας θα συνέβαλε στην μείωση του χρέους. Αν διατίθονταν στοχευμένα για την αναζωογόνηση της οικονομίας και την απασχόληση ένα μικρό μέρος από τους αδιάθετους πόρους του ΕΣΠΑ (πχ 7 από τα αδιάθετα 11 δις) και άλλα 5 δις από το συνολικό ποσό των 240 δις για την “διάσωση” της χώρας (ποσοστό μικρότερο δηλαδή από το 5%), θα είχε μειωθεί το χρέος πολύ περισσότερο από το κούρεμα PSI+ που κόστισε 107 δις ευρώ. Οι πολίτες θα έβρισκαν εργασία, θα ανέκαμπταν τα έσοδα του δημοσίου αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων και θα μειώνονταν ο αριθμός όσων σήμερα αδυνατούν να καταβάλλουν εισφορές και φόρους ή βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης. Και μόνο αν είχε σταθεροποιηθεί η οικονομία στα επίπεδα του 2011, θα μπορούσε να μειωθεί το χρέος κατά 20%, σύμφωνα με τους οικονομολόγους.

  • Αλλαγή στο ενεργειακό μοντέλο θα μείωνε τις εισαγωγές πετρελαίου, θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας τοπικά, θα ενδυνάμωνε την τοπική οικονομία. Σήμερα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στα μη διασυνδεδεμένα νησιά καταβάλεται ετησίως ποσό 700.000.000 ευρώ για εισαγωγή πετρελαίου. Τεράστια σπατάλη πόρων, μεγάλη επιβάρυνση των δημοσιονομικών, των νοικοκυριών, του κλίματος και του περιβάλλοντος.

  • Θα μπορούσαμε να συνδέσουμε τον τουρισμό με την κατανάλωση τοπικών προϊόντων ώστε να ενδυναμώσει η πρωτογενής παραγωγή. Το κυρίαρχο μοντέλο τουρισμού αυξάνει τις εισαγωγές τροφίμων με αποτέλεσμα να έχουμε έλλειμα 50% στα τρόφιμα που καταναλώνουμε, μια χώρα υποτίθεται αγροτική.

 

 

2. Θα συνεχίσει να είναι αρμονική η συνύπαρξη των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση καθώς φαίνεται πως υπάρχουν αγεφύρωτες διαφορές;

Ν. Χρυσόγελος: Η συνοχή της κυβέρνησης εξαρτάται από τις αντοχές της κοινωνίας. Προς το παρόν, όμως, το κύριο πρόβλημα είναι ότι και οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι δεν έχουν ένα συνεκτικό σχέδιο αλλά κινούνται – ο καθένας μόνος του ή και όλοι μαζί – στη λογική βλέποντας και κάνοντας. Από την άλλη, η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση σε όλες τις εκδοχές της δεν παρουσιάζει ένα στοιχειώδες σχέδιο διεξόδου από την κρίση, που να πείθει ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από τη βαθιά κρίση (ΣΥΡΙΖΑ). Ποτέ δεν είναι αργά, όμως, για να ανοίξει μια σοβαρή πολιτική συζήτηση και στο κοινοβούλιο, όσο κυρίως σε κάθε περιφέρεια και περιφερειακό συμβούλιο με τη συμμετοχή των κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων για να διαμορφωθεί από τα κάτω ένα εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου της χώρας

 

 

3. Θεωρείτε πως μπορεί να διεξαχθούν εκλογές αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να ανταπεξέλθει;

Νίκος Χρυσόγελος: Οι 3 κυβερνητικοί εταίροι θα κάνουν ότι μπορούν για να απομακρυνθεί το ενδεχόμενο εκλογών όσο η κοινωνία βρίσκεται σε κατάσταση απελπισίας. Υπο τις παρούσες συνθήκες, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δεν θα επωφεληθούν σε περίπτωση εκλογών. Υπό κανονικές συνθήκες εκλογές αποκλείεται, επίσης, να γίνουν πριν τις γερμανικές εκλογές (Σεπτέμβριος 2013), ενώ αν γίνουν εκλογές στη διάρκεια της ελληνικής προεδρείας της ΕΕ (πρώτο εξάμηνο του 2014) η χώρα θα βρεθεί εκ νέου εκτεθιμένη σε μεγάλους κινδύνους και οι ευρωπαίοι εταίροι πιθανόν σε κατάσταση υστερίας για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Επομένως, ο Σαμαράς, αν τολμήσει εκλογές, θα τις κάνει μεταξύ Οκτώβρη και Δεκέμβρη 2013. Επικίνδυνη για τη δημοκρατία είναι η αυξανόμενη αποστασιοποίηση των πολιτών από τις κοινωνικές εξελίξεις, η απόσυρσή τους από τις εκλογικές διαδικασίες, η απαξίωση της πολιτικής ως εργαλείο επίλυσης των προβλημάτων. Μόνο με περισσότερη δημοκρατία θα επιλύσουμε τα προβλήματα της χώρας.

 

 

4. Πως σχολιάζετε τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας;

Νίκος Χρυσόγελος: Δεν νομίζω ότι αυτή την περίοδο οι δημοσκοπήσεις είναι ιδιαίτερα αξιόπιστες.

 

 

5. Ειδικά για τον τομέα της υγείας τι θα πρέπει να γίνει στα νησιά της Δωδεκανήσου και των Κυκλάδων;

Νίκος Χρυσόγελος: Πριν από λίγο καιρό επισκέφθηκα το Νοσοκομείο της Σαντορίνης. Κόστισε πάνω από 15.000.000 ευρώ, έχει εξοπλιστεί με μηχανήματα, έχει φύλακα, λειτουργεί το συντριβάνι του αλλά δεν έχει γιατρούς και προσωπικό! Και σε άλλα νησιά υπάρχουν ωραία κτίρια αλλά εκείνο που απουσιάζει είναι το έμπειρο ιατρικό προσωπικό. Σπαταλήθηκαν πολλά χρήματα, κόπηκαν κορδέλες αλλά το βασικό ζητούμενο, η στελέχωση των υπηρεσιών υγείας, δεν έχει αντιμετωπιστεί. Δεν μπορεί κάποιοι να παίζουν συνεχώς τόσο άσχημα παιχνίδια με την υγεία.

Η στοχευμένη αναδιοργάνωση του τομέα της υγείας κυρίως στο επίπεδο της πρόληψης και της πρωτοβάθμιας φροντίδας στα νησιά θα κόστιζε ελάχιστα, θα προσέφερε καλύτερη ποιότητα ζωής στους νησιώτες και θα βελτίωνε τα δημόσια οικονομικά της υγείας. Και μόνο μερικά σοβαρά περιστατικά να αποφεύγονταν, θα “εξασφαλίζονταν” χρήματα που αντιστοιχούν στους μισθούς κάποιων έμπειρων γιατρών για να στελεχώσουν τις υπηρεσίες υγείας στα νησιά μας.

Η κατάρρευση των δομών υγείας και των κοινωνικών δομών επιβαρύνει δυσανάλογα τα νοικοκυριά σε μια εποχή που μειώνεται δραστικά το εισόδημά τους, κι αυξάνει την προσέλευση στα νοσοκομεία, εκεί όπου το κόστος ανά ασθενή είναι πολύ μεγαλύτερο. Σε ερώτησή μου για το θέμα της δραματικής μείωσης της χρηματοδότησης των δομών ψυχικής υγείας, η Κομισιόν απάντησε ότι η Ελλάδα και σε αυτόν τον τομέα αδυνατεί να αξιοποιήσει τους ευρωπαϊκούς πόρους: “Η ενοποίηση της αναδιάρθρωσης του τομέα ψυχικής υγείας εξακολουθεί να συνιστά προτεραιότητα για την Επιτροπή και υποστηρίζεται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο βάσει του άξονα προτεραιότητας 5 (περίπου 328 εκατομμύρια ευρώ) του επιχειρησιακού προγράμματος (ΕΠ) «Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού (ΑΑΔ) 2007-2013». Δυστυχώς, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία (Οκτώβριος 2012) η απορρόφηση του εν λόγω άξονα προτεραιότητας είναι 5,18%. Για λόγους χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και για να αποφευχθεί η απώλεια διαρθρωτικών ταμείων για την Ελλάδα, 60 εκατομμύρια ευρώ περίπου μεταφέρθηκαν από τον 5ο στον 3ο άξονα προτεραιότητας του ΕΠ ΑΑΔ, προκειμένου να ενισχυθούν παράλληλα τα μέτρα καταπολέμησης της ανεργίας των νέων, ένα πρόβλημα το οποίο αυξάνεται ραγδαία στην Ελλάδα αυτή την στιγμή”.

Πολλές φορές έχω επισημάνει στο Περιφερειακό Συμβούλιο ότι χρειάζεται να διαμορφώσουμε μια πολυετή στρατηγική για τα θέματα υγείας, με ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους, χρονοδιαγράμματα και εργαλεία εφαρμογής. Δεν καταφέρνουμε, όμως, να πείσουμε την Περιφερειακή Αρχή ότι οι αποσπασματικές κινήσεις δεν αποδίδουν, ότι δεν πρέπει να έρχονται αποσπασματικά “προγραμματικές συμβάσεις” που δεν εντάσσονται σε μια συμφωνημένη στρατηγική για την υγεία. Η Περιφέρεια και σε αυτόν τον τομέα αδυνατεί να αναλάβει το ρόλο της ως ο κατεξοχής φορέας που έχει την ευθύνη διαμόρφωσης στρατηγικών περιφερειακής πολιτικής για τους διάφορους σημαντικούς για την κοινωνία τομείς, όπως είναι για παράδειγμα η υγεία. 

 

 

 

6. Εχει αντιμετωπιστεί το ακτοπλοικό πρόβλημα και πως κρίνετε την αντίδραση της κυβέρνησης στην απεργία των ναυτικών;

Νίκος Χρυσόγελος: Είναι γεγονός ότι οι ακτοπλοϊκές εταιρίες βρίσκονται στο κόκκινο λόγω της κρίσης αλλά και του άστοχου σχεδιασμού που έγινε στο παρελθόν σχετικά με το κόστος καυσίμων. Στις 27-28/6/2012 διοργάνωσα στις Βρυξέλλες διημερίδα με θέμα "Πράσινη Στροφή της Ναυτιλίας, των Λιμανιών, της Ακτοπλοΐας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας. Ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών". Ένα από τα βασικά συμπεράσματα ήταν ότι μπορεί να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή πλοίων που θα είναι ενεργειακά αποτελεσματικά, δηλαδή θα καταναλώνουν λιγότερο πεετρέλαιο ή θα βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και υδρογόνο. Πρόσφατα, συμμετείχαμε με ένα συνάδελφο πράσινο ευρωβουλευτή σε συνάντηση με επιστημονικούς φορείς, εκπροσώπους περιφερειών αλλά και σκανδιναβική εταιρεία που σχεδιάζει τη δρομολόγηση δύο φερυμπότ που θα κινούνται με αιολική ενέργεια και υδρογόνο. Η Κομισιόν επιβεβαίωσε ότι μπορεί να διασφαλιστεί χρηματοδοότηση τόσο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων όσο καιαπό το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης αφού πρόκειται για περιβαλλοντική καινοτομία. Παρά το γεγονός ότι και στο Περιφερειακό Συμβούλιο και σε ημερίδες έχω αναφέρει τις δυνατότητες αυτές, η συζήτηση περιστρέφεται συνεχώς σε λάθος κατευθύνσεις. Υπάρχει, λοιπόν, ο κίνδυνος να μείνουμε χωρίς ακτοπλοϊκές συνδέσεις στο Ν Αιγαίο σταδιακά και σε κάθε περίπτωση να περιμένουμε 8 - 10 μέρες να περάσει πλοίο από ένα νησί. Το λειτουργικό κόστος των πλοίων οφείλεται κατά 35-65% στα καύσιμα, κατά 21-23% στη φορολογία και μόνο κατά 14% περίπου στο προσωπικό. Δεν έχει νόημα, λοιπόν, να επικεντρώνεται η συζήτηση στον παράγοντα εκείνο που επιβαρύνει ελάχιστα το λειτουργικό κόστος και να μην επιδιώκονται παρεμβάσεις στους παράγοντες εκείνους που κάνουν μη βιώσιμες τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις (καύσιμα, φόροι). 

 

 

 

7. Τα ποσοστά της ανεργίας και στα Δωδεκάνησα αυξάνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πως θα ανακουφιστούν οι άνεργοι καθώς η ανάπτυξη για την οποία συνεχώς γίνεται λόγος είναι ακόμη πολυ μακριά.

 

Νίκος Χρυσόγελος: Η δημιουργία ενός πλαισίου που θα συμβάλει στοχευμένα στη δημιουργία θέσεων εργασίας θα έπρεπε να είναι Η ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ για την Περιφέρεια, σε συνεργασία  με τους φορείς. Θα έπρεπε, όπως έχω τονίσει σε πολλές συναντήσεις με φορείς κι αυτοδιοικητικούς, σε κάθε Δήμο και συνολικά στην Περιφέρεια να ξέρουμε ποιοι είναι οι άνεργοι, ποιες είναι οι ειδικότητες τους, γιατί και πόσο καιρό είναι άνεργοι, τι δυνατότητες και δεξιότητες έχουν. Ώστε να είμαστε σε θέση ως Περιφερειακό Συμβούλιο να χαράξουμε μια στρατηγική, να αναζητήσουμε στοχευμένα πόρους, να διεκδικήσουμε κατάλληλο πολιτικό, θεσμικό και χρηματοδοτικό πλαίσιο για ενεργές πολιτικές απασχόλησης. Δεν πρέπει να δεχόμαστε να σπαταλιούνται πόροι σε προγράμματα που δεν συμβάλλουν σε ουσιαστική αντιμετώπιση της ανεργίας. Λύσεις και καλές πρακτικές υπάρχουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πόροι θα μπορούσαν να εξευρεθούν από επαναπρογραμματισμό αδιάθετων σήμερα κονδυλίων του ΕΣΠΑ.   Έχουμε προτείνει σχήματα όπως το “Εγγύηση για την Νεολαία” να διασφαλίζουν ότι οι νέοι θα έχουν επαρκείς πόρους για να συνεχίζουν την εκπαίδευση ή κατάρτισή τους ή (κυρίως) να δημιουργήσουν ή να βρουν μια βιώσιμη θέση εργασίας. Με ένα κονδύλι της τάξης των 1 δις θα μπορούσαν να δημιουργηθούν 100.000 θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα σε κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και παραγωγικούς τομείς, αρκεί φυσικά να υπάρχει σχέδιο και να μην σπαταλιούνται οι πόροι. Η Περιφέρεια όφειλε να επεξεργαστεί ένα τέτοιο σχέδιο μέσα από διάλογο με τους φορείς.

 

 

8. Πως κρίνετε την πορεία της Περιφερειακής Αρχής με την ιδιότητα του Περιφερειακού Συμβούλου; Σε ποιούς τομείς μπορεί να δοθεί έμφαση από δω και στο εξής ;

Νίκος Χρυσόγελος: Ο Καλλικράτης αποδείχτηκε ιδιαίτερα πρόχειρος αλλά και το πολιτικό προσωπικό συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν να είναι η Περιφέρεια συνέχεια της νομαρχίας και των επαρχείων. Καμία σχέση, όμως. Η Περιφέρεια πρέπει να κάνει περιφερειακό σχεδιασμό, να διαμορφώνει το πλαίσιο για να επιλύονται τα προβλήματα, όχι να περιορίζεται σε μερικά αποσπασματικά έργα και σε μια βιομηχανία ¨προγραμματικών συμβάσεων” εκ του προχείρου. Αν δεν αλλάξει αυτή η κατάσταση, το Ν Αιγαίο θα βρεθεί αμέσως μετά το 2014 σε πολύ βαθιά κρίση. Προς το παρόν τρώει από τις σάρκες της η Περιφέρεια.

Όμως, το 2013 είναι το κρίσιμο έτος για τη διαμόρφωση ενός σχεδίου οικονομικών μεταρρυθμίσεων, κοινωνικής συνοχής κι απασχόλησης που θα βοηθήσει τις νησιωτικές κοινωνίες να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη πολλαπλή κρίση στο Νότιο Αιγαίο. Ενδεικτικά, θα πρέπει να διαμορφωθεί επιχειρησιακό σχέδιο για την απασχόληση, ιδιαίτερα των νέων, στρατηγική για τα θέματα της υγείας, για τις συγκοινωνίες.

Το 2013 είναι, επίσης, η χρονιά που θα κρίνει κατά πόσον η Περιφέρεια θα προετοιμαστεί σωστά για την προγραμματική περίοδο 2014-2020 ή θα χάσει το πλοίο. Οι όροι των Κανονισμών για τα 5 Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία αλλάζουν. Αν δεν δημιουργηθούν κατάλληλες δομές στην Περιφέρεια, δεν υπάρξει συζήτηση σε βάθος και σωστή προετοιμασία, η Περιφέρεια θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα - μια και δεν διαθέτει στην πραγματικότητα ίδιους πόρους - σε μια στιγμή που θα χρειάζεται αύξηση οικονομικών πόρων.

 

 

 

πατήστε στην εικόνα για να διαβάσετε τη συνέντευξη

Read more...
Τρίτη, 19 Φεβρουαρίου 2013 12:21

Ο Νίκος Χρυσόγελος για τη μεταλλουργία χρυσού

 

Συνέντευξη στο Halkidikifocus.gr

Μηδαμινά έσοδα στο κράτος και θέσεις εργασίας που θα μπορούσαν να υπάρξουν και μέσω της βιώσιμης ανάπτυξης βλέπει ο ευρωβουλευτής των «Οικολόγων Πράσινων», Νίκος Χρυσόγελος αναφορικά με τη μεταλλουργία χρυσού στη Χαλκιδική. Ο κ. Χρυσόγελος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Halkidikifocus.gr τόνισε ότι πρέπει να αλλάξει η στρατηγική για τη χρήση των πρώτων υλών και να μην χρησιμοποιούνται σχέδια της δεκαετίας του '50 για τις εξορύξεις. «Προέχει η αποκατάσταση της περιοχής από τις εξορύξεις του παρελθόντος», υπογράμμισε τονίζοντας ότι θέσεις εργασίας μπορούν να υπάρξουν εάν αναπτυχθούν εναλλακτικές προτάσεις για την οικονομία.

Παρέμβαση για τα beach bar στην παραλία Αγ. Μάμα

Ο κ. Χρυσόγελος τόνισε την ανάγκη να προστατευτεί ο υδροβιότοπος και η περιοχή που έχει χαρακτηριστεί NATURA με παράλληλη οικονομική ανάπτυξη που να συμβαδίζει με το περιβάλλον. «Πρέπει η σχέση μας με αυτές τις περιοχές να βασίζεται σε γνώση των περιοχών, σε σχέδια διαχείρισης και προστασίας τους. Και αυτό μπορεί να φέρει περισσότερα οφέλη», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Όλη η συνέντευξη στο video που ακολουθεί:

 

 

 
______________________________________
Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στην Αργυρή Μαγγλάρη και δημοσιεύτηκε στις 8/2/2013 στο halkidikifocus.gr/
 
 

 

Tagged under
Read more...
Σελίδα 54 από 269