Ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται την ιστορική σημασία του γεγονότος της εκλογής του πρώτου Έλληνα Πράσινου ευρωβουλευτή στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009.
Παρά τις ανοίκειες και πρωτοφανείς επιθέσεις που δέχτηκαν από τους εκφραστές εκείνης της πολιτικής που οδήγησε τη χώρα σε πολύπλευρο αδιέξοδο, οι Οικολόγοι Πράσινοι πέτυχαν το στόχο της εκλογής. Σε πείσμα των μηχανισμών, που έχουν πολύ ενοχληθεί από την προοπτική να μπουν οι Οικολόγοι Πράσινοι και στην ελληνική Βουλή ως ρυθμιστές και οι οποίοι πέρασαν μετεκλογικά στον επικοινωνιακό τους αποκλεισμό, υπάρχουν τώρα πια πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες και ένα γερό ευρωπαϊκό μετερίζι για μια αισιόδοξη πορεία τους.
Η πρόωρη προκήρυξη των εθνικών εκλογών άλλαξε, βεβαίως, τις άμεσες προτεραιότητες αλλά βρήκε τους Οικολόγους Πράσινους με αναλυτικό πρόγραμμα δράσης, που υιοθέτησε τον Ιούνιο το μετεκλογικό συνέδριο της Θεσσαλονίκης και ένα φρέσκο μηχανισμό, που στηρίχτηκε και αξιοποίησε την επιτυχία των ευρωεκλογών.
Στο Ευρωκοινοβούλιο ο Μιχάλης Τρεμόπουλος έχει αρχίσει να δίνει το ξεχωριστό στίγμα των Ελλήνων Οικολόγων Πράσινων, στα πλαίσια της Ομάδας των Ευρωπαίων Πράσινων (Greens-EFA), η οποία αυξήθηκε από τα 42 στα 55 μέλη –ήδη συμμετέχει και το σουηδικό κόμμα των «Πειρατών του διαδικτύου».
Τέλος, η πρόσκλησή του στην Κύπρο από τους αδελφούς Πράσινους και οι επαφές του εκεί είναι η πρόγευση μιας στενής συνεργασίας, με την ίδρυση στη Λευκωσία γραφείου επαφής με τον Έλληνα ευρωβουλευτή, που θα έχει και τη ευθύνη συντονισμού για την Αν. Μεσόγειο
