Η Ελαφόνησος είναι ένα μικρό, μοναδικής ομορφιάς νησάκι, στο νοτιο-ανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, με αμμόλοφους, κέδρους και μεγάλης σημασίας παράκτιο οικοσύστημα. Γνώρισα την Ελαφόνησο από τα φοιτητικά μου χρόνια. Ένα ονειρικό, μικρό νησί, που έπρεπε να περπατήσεις για να φτάσεις με τα πόδια σε κάποια από τις παραλίες του.
Τα χρόνια πέρασαν, η φήμη του διαδόθηκε, οι επισκέπτες πάρα πολλοί. Από τότε θυμάμαι να αντιμετωπίζει κατά διαστήματα προβλήματα ρύπανσης με πίσσες ή και με απορρίμματα αφού βρίσκεται κοντά στους θαλάσσιους δρόμους.
Το πιο σημαντικό, όμως, πρόβλημα νομίζω είναι το γεγονός ότι - αντί να επικρατεί η λογική μακροχρόνιας διατήρησής αυτού του μυθικού φυσικού πλούτου - όπως συμβαίνει και σε ανάλογες περιοχές στη χώρα μας, κυριαρχεί λογική πλιάτσικου της δημόσιας περιουσίας, ενός πλούτου που έχουμε δανειστεί από τις επόμενες γενιές κι από τη φύση.
Κινήσεις πολιτών προσπάθησαν να σταματήσουν την καταστροφή κι ευτυχώς, φαίνεται, από την είδηση που αντιγράφουμε από τα ΜΜΕ, ότι έχουν κάποια επιτυχία σε αυτή την προσπάθειά τους.
Η είδηση:
"Ποινή κάθειρξης 15 ετών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για 3 χρόνια, επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Καλαμάτας στον δήμαρχο Ελαφονήσου, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για απάτη κατ’ εξακολούθηση, σε βάρος του ελληνικού δημοσίου.
Η υπόθεση που εκδικάστηκε αφορούσε 14 επίδικα συμβόλαια για την πώληση εκτάσεων του δημοσίου στην περιοχή της Ελαφονήσου στη νοτιο-ανατολική Πελοπόννησο. Όμως, εκκρεμούν κι άλλες δικογραφίες για οικοπεδοποίηση στην Ελαφόνησο, που αφορούν 130 συμβόλαια για χρονικό διάστημα 10 ετών.
Για την ίδια υπόθεση κρίθηκαν ένοχοι ένας συμβολαιογράφος κι άλλα 13 άτομα που ήταν κατηγορούμενα. Αθωώθηκε ένας 83χρονος.
Στον συμβολαιογράφο και σε μία γυναίκα κατηγορούμενη επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 10 ετών. Ποινή κάθειρξης 15 ετών επιβλήθηκε σε έναν ακόμη κατηγορούμενο, ενώ άλλοι 11 καταδικάσθηκαν σε κάθειρξη 12 ετών. Το δικαστήριο αναγνώρισε σε όλους τους καταδικασθέντες το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα των συνηγόρων υπεράσπισης, οι ποινές να έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Σε όλους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι εμφάνισης, κάθε μήνα, στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής κατοικίας τους και απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Στον δήμαρχο και σε έναν ακόμη κατηγορούμενο επεβλήθη χρηματική εγγύηση 30.000 ευρώ".
