Μπάγκειο. Είναι ένα εμβληματικό κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Ένα κτίριο στο κέντρο της πόλης που αντί να πρωταγωνιστεί στην σημερινή πολιτιστική και κοινωνική ζωή, κινδυνεύει. Παρόλο ότι έχει κυριαρχήσει για πολλές δεκαετίες στην πολιτιστική - οικονομική ζωή και αποτελεί τοπόσημο της πόλης μας, σήμερα είναι "χαμένο" και ελάχιστοι το γνωρίζουν.
Ήταν συνειδητή επιλογή μας, λοιπόν, να κάνουμε την συνδιάσκεψη των ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σε αυτό τον χώρο ώστε να αναδείξουμε τόσο το ίδιο το κτίριο όσο και την ανάγκη βαθιών αλλαγών και διαμόρφωσης εναλλακτικών προτάσεων που θα έχουν ποιότητα και θα αναδεικνύουν τα δυνατά σημεία της κοινωνίας μας που σήμερα είναι στο περιθώριο ή απαξιώνονται. Θέλαμε επίσης να αναδείξουμε μια εντελώς διαφορετική πολιτική, που βασίζεται σε μια υψηλή αισθητική, σε αξίες, αρχές και λύσεις. Στο μυαλό των πολιτών, μια συνδιάσκεψη πολιτικού φορέα συνδέεται με εικόνες από ανούσιες και βαρετές συζητήσεις σε ένα συνήθως εξίσου βαρετό περιβάλλον (ξενοδοχείο ή ανάλογος συνεδριακός χώρος). Εμείς ακόμα και εκεί επιδιώκουμε να κάνουμε την διαφορά.
Ευχαριστούμε τον Φ. Δραγούμη που είχε την καλοσύνη να μας μιλήσει εκ μέρους του ιδρύματος που το διαχειρίζεται και να μάθουμε περισσότερα για το κτίριο, δωρεά του Ιωαν. Μπάγκα που δώρισε ολόκληρη την περιουσία του στο δημόσιο όσο ζούσε με συμβολαιογραφική πράξη που συνέταξε στις 16 Αυγούστου 1889, κρατώντας μόνο 1.000 δραχμές το μήνα για τον εαυτό του.
Ο συγκεκριμένος χώρος είναι εντυπωσιακός και διαμορφώνει μια διαφορετική αισθητική ακόμα και για μια πολιτική συνδιάσκεψη έχοντας μάλιστα στο φόντο (και σε απόλυτη εναρμόνιση με το κτίριο) έργα της Μπιενάλε.
Ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση του χώρου για την πραγματοποίηση των συζητήσεων μας. Όλοι και όλες όσοι/ες συμμετείχαν έμειναν έκπληκτοι/ες με αυτό το κτίριο που, αν και στο κέντρο της πόλης, παραμένει εκτός πολιτιστικής ζωής αλλά και κινδυνεύει από τη φθορά του χρόνου, παρά τις προσπάθειες του Ιδρύματος που το διαχειρίζεται. Δεσμευτήκαμε να βοηθήσουμε ώστε να βρεθούν λύσεις για να αποκατασταθεί και να παίξει τον ρόλο του στη νέα εποχή, όπως του αρμόζει.
