Μπορεί ένα βίντεο των 6' να βοηθήσει να δούμε τι διακινδυνεύουμε σήμερα; (δείτε το στο τέλος αυτού του άρθρου).
Ευρωπαϊκή ενοποίηση, το όνειρο που γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Μόλις 60 χρόνων είναι σήμερα αλλά αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα ειρηνικής συνεργασίας διαφορετικών κρατών σε μια ήπειρο που βυθίζονταν στον πόλεμο σχεδόν κάθε 20-30 χρόνια.
Πολλοί τη μισούν σήμερα, πολλοί αδιαφορούν αν διαλυθεί. Κυρίως δεν κατανοούν ότι η σημερινή ΕΕ δεν είναι τέλεια αλλά είναι η μόνη εναλλακτική που έχουμε για να προστατεύσουμε την κοινωνία, το περιβάλλον, το κλίμα, να πάμε μπροστά σε θέματα αλληλεγγύης, να ενισχύσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη, να στρέψουμε την αναπόφευκτη παγκοσμιοποίηση προς κατευθύνσεις που είναι προς όφελος των κοινωνιών, του περιβάλλοντος και της δημοκρατίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο η γραφειοκρατία (συχνά προβληματική αλλά άλλες φορές είναι αυτή προσπαθεί να διασφαλίσει το ευρωπαϊκό αξιακό σύστημα, το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο, τη δημοκρατία). Ευρωπαϊκή Ένωση είναι και η διευρυμένη πλέον δυνατότητα συνεργασίας μεταξύ θεσμών (πχ κοινοβουλίων, πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων, συνδικάτων, αυτοδιοικήσεων κα), φορέων κάθε είδους και κινημάτων, ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου στην εκπροσώπηση των συμφερόντων των πολιτών πέρα από σύνορα και συνδιαμόρφωσης του 85% των νομοθεσιών που αφορούν την ζωή μας.
Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο τα ευρωπαϊκά προγράμματα και ταμεία (που συχνά η ανικανότητα κυβερνήσεων ή η διαφθορά φορέων στο εθνικό επίπεδο σπαταλούν) που δίνουν την δυνατότητα, αξιοποιώντας τα σωστά, να συμβάλλουν στην κοινωνική συνοχή και την κοινωνική κι οικολογική βιωσιμότητα. Είναι και η προσπάθεια μέσω της ΕΕ να διαμορφωθούν μηχανισμοί περιορισμού της ανεξέλεγκτης αγοράς, της ανευθυνότητας της οικονομίας φούσκας και του τραπεζικού συστήματος, της φορο-αποφυγής, της φορο-απάτης, της μεγέθυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων.
Μπορεί το κοινό μας σπίτι να μην είναι τέλειο, αλλά γι αυτό πρέπει να ενδυναμώσουμε την προσπάθεια - τώρα, την εποχή της παγκόσμιας κρίσης - να το κάνουμε καλύτερο, να το ανακαινίσουμε.
Μην ακούτε όσους μισούν την Ευρώπη που προτείνουν την κατεδάφιση του κοινού μας σπιτιού. Σκεφτείτε πώς θα ήμασταν σήμερα αν κυριαρχούσαν αντιλήψεις όπως του Τραμπ, του Φάρατζ, της Λεπέν, του Βίλντερς, του Μιχαλολιάκου. Εκεί έξω, μόνοι μας, δεν θα τα πάμε καλύτερα.
Τύποι σαν τον Τραμπ - το πρότυπο όσων επιδιώκουν τη διάλυση της ΕΕ- ευτυχώς μας δείχνουν με ορατό πλέον τρόπο πώς θα γίνει η ζωή μας αν διαλύσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα: χωρίς προστασία της υγείας, χωρίς μέριμνα για τους πιο αδύναμους, καταστροφική για την ίδια την επιβίωσή μας και το περιβάλλον, γεμάτη μίσος και φόβο, με έλλειψη σεβασμού απέναντι στις γυναίκες και τους διαφορετικούς, να κυριαρχείται από τα ισχυρά συμφέροντα και τους εκπροσώπους του 1%.
Η λύση απέναντι στις συχνά αδιαφανείς και άστοχες αποφάσεις των κυβερνήσεων, στο πλαίσιο της διακρατικής συνεργασίας και του Συμβουλίου, είναι η ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις, η ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής συνεργασίας μέσω του Ευρωκοινοβουλίου, των εθνικών κοινοβουλίων, των περιφερειών και των πόλεων. Είναι η μόνη εναλλακτική που έχουμε
Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά μας είναι οι πιο πιστοί υποστηρικτές στην πράξη της ευρωπαϊκής ενοποίησης, που εκατομμύρια πρόσφυγες ονειρεύονται έστω και μια θέση σε παράγκα μέσα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που - παρά τα προβλήματα - η Ευρώπη παραμένει για δισεκατομμύρια ανθρώπους η ελπίδα απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ας δώσουμε μια νέα ώθηση στο ευρωπαϊκό σχέδιο, ας μην το αφήσουμε να γεράσει αλλά αντίθετα να το κάνουμε ελκυστικό, ζωντανό, ρεαλιστικό και ανθρώπινο όραμα για το 99% των πολιτών. Ας ακούσουμε ξανά τις φωνές όσων διαδήλωναν αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πάνω στα ερείπια της τότε Ευρώπης, για μια ενωμένη Ευρώπη πέρα από σύνορα
