27 Απρίλιος 2024

     prasinoi-logo-green         

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ:

Ο ρόλος των εθελοντών είναι πολύ σημαντικός στο #WELCOMMON, στο πρότυπο κέντρο υποδοχής, προσωρινής φιλοξενίας και ένταξης προσφύγων #withrefugees. Συμβάλλουν καθοριστικά στο να ανανεώνεται συνεχώς η δουλειά των 30 επαγγελματιών αλλά και να επεκτείνεται σε τομείς που είναι στο κέντρο του σχεδιασμού και του ενδιαφέροντός μας αλλά δεν έχουμε πόρους για να τους χρηματοδοτήσουμε (όπως μη τυπική εκπαίδευση, κοινωνικοποίηση, καλλιτεχνική δημιουργία, κοινωνική ένταξη, επαγγελματική ένταξη κα).

Ήδη από το 2016, όταν ο Άνεμος Ανανέωσης (που σχεδίασε και λειτουργεί το πρότυπο κέντρο υποδοχής, προσωρινής φιλοξενίας και ένταξης προσφύγων) ξεκίνησε την προσπάθεια για το WELCOMMON επέλεξε να αναπτύξει σε οργανωμένη βάση τη συνεργασία με τους εθελοντές από διάφορες χώρες.

Μεταξύ άλλων προβλέψαμε χώρο φιλοξενίας ενός αριθμού εθελοντών μέσα στο κτίριο όπου στεγάζεται το WELCOMMMON.

Επίσης, αναπτύξαμε συστηματική συνεργασία με διάφορους φορείς, μεταξύ των οποίων οργανώσεις από την Ευρώπη (RESPECT for GREECE-Γερμανία, mSocial και ACSAR Fundacio - Καταλονία), κοινωνικές οργανώσεις από την Μέση Ανατολή (Humanity Crew-Παλαιστίνη), την Αίγυπτο (Egypt Foundation for Youth and Development), πανεπιστήμια από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ώστε να έρχονται εθελοντές με υψηλές ικανότητες και διάθεση προσφοράς.

Ήδη από την έναρξη λειτουργίας του WELCOMMON έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε αλλά και να συνεργαστούμε - για 2 εβδομάδες μέχρι 6 μήνες - με πάνω από 140 εθελοντές από διάφορες χώρες. Η μικρή κοινότητά μας επεκτείνεται. Και θέλουμε να βελτιώνουμε συνεχώς την συνεργασία με εθελοντές, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδέες, τις εμπειρίες και τις προτάσεις τους ώστε να υπάρχει συνέχεια και να επωφελούνται όχι μόνο οι πρόσφυγες και το προσωπικό μας αλλά και οι εθελοντές που θα έρθουν στο μέλλον.
Από τo φθινόπωρο θα έχουμε και την ηλεκτρονική κοινότητα των εθελοντών μας

  •  
 
H 20 Ιουνίου έχει χαρακτηριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων #WRD. Με αφορμή αυτή την Ημέρα,  ο Άνεμος Ανανέωσης, το κέντρο υποδοχής και ένταξης Προσφύγων WELCOMMON μαζί με το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών και το Victoria Project οργάνωσαν από κοινού μια δράση στη μνήμη των προσφύγων που πνίγηκαν στα νερά της Μεσογείου τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια τους να φτάσουν σε πιο ασφαλή μέρη στην Ευρώπη. Πάνω από 30.000 έχουν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από πολέμους, κινδύνους για τη ζωή τους, βασανιστήρια και διακρίσεις. Τα περισσότερα άτομα από αυτά θα ζούσαν αν υπάρχουν ασφαλείς διάδρομοι για να περάσουν σε χώρες οι οποίες θα μπορούσαν να προστατέψουν τους πρόσφυγες.
 
Τα παιδιά πρόσφυγες είναι σήμερα περίπου το 50% όσων αναγκάζονται να αφήσουν τον τόπο τους και να γίνουν πρόσφυγες. Στο WELCOMMON, το κέντρο υποδοχής, φιλοξενίας κι ένταξης προσφύγων που έχει ο δημιουργήσει ο Άνεμος Ανανέωσης σε συνεργασία με την ΕΑΤΑ και με την υποστήριξη της UNHCR, φιλοξενούνται πολλά παιδιά με κάποιο μέλος της οικογένειάς τους (δεν είναι δηλαδή ασυνόδευτα). Δουλεύουμε με τα παιδιά αυτά ώστε να επιστρέψουν στην παιδικότητά τους, να επιστρέψουν σε εκπαιδευτικό περιβάλλον, να αναδείξουν τα ταλέντα τους, να αντιμετωπίσουν τα τραύματα και τα προβλήματά τους μέσα από δημιουργικότητα, τέχνη, ζωγραφική, φωτογραφία, περιβαλλοντικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
 

 

Τα παιδιά πρόσφυγες μιλάνε όμως, εκφράζουν με τον δικό τους τρόπο τα προβλήματα, τις αγωνίες, τους φόβους αλλά και τις ελπίδες και τα όνειρά τους. Τα βλέπουμε όλα αυτά αποτυπωμένα στην δουλειά τους, πιο συχνά σε ένα έργο ζωγραφικής σε χαρτί, στον τοίχο, σε ένα χαρτόνι. Αυτή τη φορά τα παιδιά πρόσφυγες συμμετείχαν στην κατασκευή μικρών καραβιών από χαρτί αλλά και από ανακυκλώσιμα υλικά.

Oι μαθητές του σχολείου του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών “Alef School” καθώς και παιδιά πρόσφυγες που φιλοξενούνται στο Welcommon, δημιούργησαν με τα αυτοσχέδια καραβάκια τους  – καραβάκια σαν κι αυτά που τους έφεραν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη – ένα «θαλασσινό τοπίο» στην οδό Ελπίδας στην πλατεία Βικτωρίας (έξω από το Victoria project) σε ανάμνηση όσων πνίγηκαν στην προσπάθεια τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο αλλά και διατρανώνοντας την ανάγκη για ασφαλή περάσματα για τους πρόσφυγες. Τιμούμε τη μνήμη των νεκρών προσφύγων και ζητάμε ασφαλές πέρασμα για όλους τους πρόσφυγες!
Τα εκατοντάδες καραβάκια ξεκίνησαν το ταξείδι τους συμβολικά από την οδό Ελπίδας στην πλατεία Βικτωρίας και κατέληξαν, τελικά, στο WELCOMMON (WELCOME in COMMON).

  

Πλέον κοσμούν τοίχους της εισόδου του πρότυπου αυτού κέντρου που προβάλλει ένα διαφορετικό μοντέλο φιλοξενίας, εκπαίδευσης, κοινωνικο-ψυχολογικής υποστήριξης και κοινωνικής ένταξης των προσφύγων, μαζί με τους ίδιους και τις τοπικές κοινωνίες, προς όφελος και των προσφύγων και των τοπικών κοινωνιών. 


Η συνεργασία του WELCOMMON, του πρότυπου χώρου υποδοχής και ένταξης προσφύγων, με τα σχολεία είναι αμφίδρομη. Με δεδομένο ότι φιλοξενούμε πολλές οικογένειες με παιδιά, είναι λογικό να ενδιαφερόμαστε πολύ για την προστασία και την ένταξη των παιδιών. Η όλη προσπάθεια απαιτεί καινοτομία που είναι χρήσιμη και για το σχολείο και για την εκπαίδευση γενικότερα, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός μεταβαλλόμενου κόσμου, όχι μόνο εξαιτίας του προσφυγικού.

Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού σχεδιασμού μας, έχουμε απευθυνθεί σε σχολεία που ενδιαφέρονται για να οργανώνουμε από κοινού δράσεις. Έτσι, μας επισκέπτονται οργανωμένα μαθητές σχολείων και συνεργάζονται με τα παιδιά πρόσφυγες και τους νέους που φιλοξενούμε. Οργανώνουμε από κοινού παιχνίδια γνωριμίας, μουσικές δραστηριότητες, δημιουργικές κατασκευές, θεατρικά παιχνίδια, ζωγραφική.

 

Μέχρι σήμερα έχουμε φιλοξενήσει 4 σχολεία, το Μουσικό Γυμνάσιο Ιλίου, το 165ο Δημοτικό Σχολείο, το 135ο Δημοτικό Σχολείο και το Πρότυπο Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης. Έχουμε αρχίσει όμως να επισκεπτόμαστε και εμείς σχολεία, μετά από πρόσκληση φυσικά των ίδιων των σχολείων, όπως για παράδειγμα το Πρότυπο Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης, στο πλαίσιο του προγράμματός του «Αλλάζω εγώ…αλλάζω τον κόσμο!»

Η δραστηριότητά μας αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με την αλληλο-γνωριμία και την αλληλοκατανόηση ώστε να σπάσουν παράλογα στερεότυπα, αλλά και με την προετοιμασία των παιδιών – προσφύγων και των γονιών τους ώστε να ενταχθούν στο επίσημο σχολικό πρόγραμμα. Ενώ τα παιδιά συμμετέχουν σε μη τυπική εκπαίδευση (παιχνίδια, ζωγραφική, εκδρομές) εύκολα, η πλήρης ένταξη στο τυπικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα δεν είναι αυτονόητη και αυτόματη ακόμα και για όσες οικογένειες μείνουν τελικά στη χώρα μας. Θέλει προετοιμασία, όχι μόνο γλωσσική και ψυχο-κοινωνική αλλά πολύ ευρύτερη προσπάθεια κοινωνικής ένταξης. Πολύ περισσότερο που τα παιδιά είναι εκτός οργανωμένου πλαισίου και εκπαιδευτικού προγράμματος για πολλά χρόνια. Επίσης, επειδή για πολλές οικογένειας η διαμονή τους στην Ελλάδα είναι στο πλαίσιο μετάβασης σε μια άλλη χώρα τελικού προορισμού, υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία να ενταχθούν σε σχολικό πρόγραμμα τόσο από άποψη γλωσσικής ή άλλης προετοιμασίας όσο και ψυχολογίας για το διάστημα που παραμένουν στην Ελλάδα

 

Η προσπάθειά μας όσον αφορά παιδιά που φύγουν επικεντρώνεται στο να προετοιμαστούν ήδη από την Ελλάδα για την ένταξή τους στην κοινωνία και το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα στη χώρα προορισμού. Ένα σύνολο δραστηριοτήτων οργανώνεται με βάση αυτόν τον στόχο (εκμάθηση γλωσσών, κοινωνικοποίηση, δημιουργική απασχόληση, δημιουργία ομάδας, οργανωμένο πλαίσιο λειτουργίας, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, κοινωνική συμπεριφορά, υγιεινή και καθαριότητα κα).

   

Για τα παιδιά που θα μείνουν Ελλάδα η προσπάθεια είναι διπλή. Περιλαμβάνει την διοργάνωση πολλών δραστηριοτήτων προετοιμασίας ενόψει σχολείου τόσο στο WELCOMMON (μαθήματα γλώσσας κι ενισχυτικής διδασκαλίας, συνεργασία με τους γονείς, εξοικείωση όλων με την επίσημη εκπαίδευση, επισκέψεις παιδιών από διάφορα σχολεία, δραστηριότητες στην αυλή του γειτονικού προς εμάς σχολείου, του 35ου Δημοτικού, προετοιμασία από άποψη εμβολίων και εξετάσεων γενικότερα) όσο και σε σχέση με την εξωτερική κοινότητα. Οι εξωστρεφείς δραστηριότητες περιλαμβάνουν συνεργασία με άλλους φορείς, επισκέψεις σε σχολεία, κοινές δραστηριότητες μαζί τους.

Παρόμοιες συνεργασίες είναι πολύ χρήσιμες αφού τα παιδιά εξοικειώνονται έτσι με την σημερινή πραγματικότητα. Για παράδειγμα, αρκετά παιδιά των δημοτικών μας είναι όχι μόνο νεαρά προσφυγόπουλα που έφτασαν πρόσφατα στην Ελλάδα αλλά και πολλά παιδιά δεύτερης γενιάς προσφύγων και μεταναστών που ξέρουν καλά ελληνικά και σε κάποιο βαθμό μπορούν να χρησιμοποιούν και την γλώσσα της μητέρας ή του πατέρα που προέρχεται από άλλη χώρα. Συχνά, λοιπόν, οι «διερμηνείς» μας σε τέτοιες συναντήσεις είναι τα ίδια τα παιδιά από τις δύο αυτές ομάδες, είτε προσφυγόπουλα του WELCOMMON που μιλάνε και μια δεύτερη γλώσσα (όχι μόνο αραβικά, αλλά κι ελληνικά ή αγγλικά) είτε μαθητές των ελληνικών σχολείων που μιλάνε εκτός από ελληνικά, και αραβικά, αγγλικά, φαρσί κα. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση δύο κόσμων που έχουν όμως πάρα πολλά κοινά, αλλά πρέπει να γνωριστούν μεταξύ τους για να το συνειδητοποιήσουν. Είναι για εμάς πολύ σημαντικό τα παιδιά πρόσφυγες που φιλοξενούμε τώρα να βλέπουν μαθητές στα σχολεία που έχουν το ίδιο χρώμα ή μιλάνε την ίδια γλώσσα με αυτά αλλά πηγαίνουν καθημερινά στο σχολείο, και τους αρέσει αυτό.