Η αντιπρόεδρος του Γερμανικού Κοινοβουλίου Claudia Roth επισκέπτεται το WELCOMMON
Η αντιπρόεδρος του Γερμανικού Κοινοβουλίου (Bundestag) Claudia Roth (βουλευτής του γερμανικού κοινοβουλίου – πράσινοι, πρώην ευρωβουλευτής και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) επισκέφθηκε το #WELCOMMON, το καινοτόμο κέντρο μας φιλοξενίας κι ένταξης προσφύγων που έχει δημιουργήσει ο κοινωνικός συνεταιρισμός Άνεμος Ανανέωσης, την Πέμπτη 8/2, στο πλαίσιο της προγραμματισμένης επίσκεψής της στην Ελλάδα για τα θύματα των ναζί αλλά και το προσφυγικό.
Η Claudia Roth έμεινε μαζί μας σχεδόν δύο ώρες – παρά το πιεσμένο πρόγραμμά της. Είχαμε την ευκαιρία να την ξεναγήσουμε στο #WELCOMMON και να παρουσιάσουμε το έργο μας αλλά και το μοντέλο στο οποίο βασίστηκε (συνδυασμός φιλοξενίας και ενδυνάμωση και προετοιμασία για κοινωνική κι επαγγελματική ένταξη, προστασία των πιο ευάλωτων μέσα από ένα μοντέλο «κοινότητας»). Είχε, επίσης, την δυνατότητα να επισκεφθεί δωμάτια όπου διαμένουν οι φιλοξενούμενοι πρόσφυγες και να ξεναγηθεί από (κυρίως γυναίκες) πρόσφυγες, καθώς και να μιλήσει αναλυτικά τόσο με πρόσφυγες που συνεχίζουν να παραμένουν στο κέντρο μας αλλά και με πολλούς/ες που είχαν μεταφερθεί ήδη σε διαμέρισμα αλλά ήθελαν να συμμετάσχουν στη συζήτηση μαζί της για να της εξηγήσουν την δική τους εμπειρία τους, το πώς ενδυνάμωσαν μέσω της κοινότητας του WELCOMMON αλλά και να επισημάνουν την μεγάλη στεναχώρια τους που το WELCOMMON κλείνει.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά την αντιπρόεδρο του Γερμανικού Κοινοβουλίου και για την επίσκεψή της, την δημόσια τοποθέτησή της ότι «το WELCOMMON είναι ένα από τα πιο καινοτόμα κέντρα που έχει δει», την αμέριστη συμπαράσταση που εξέφρασε προς την κοινότητά μας, ακόμα και για την διάθεση τόσου χρόνου (παρά το ασφυκτικό πρόγραμμά της) για να συζητήσει απευθείας με τους ίδιους τους πρόσφυγες σε μια συγκινητική συνάντηση στο χώρο μας.
Το WELCOMMON κλείνει – δυστυχώς – τον κύκλο αυτό απότομα γιατί δεν μπορούμε μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους διατήρησής του. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και η ΕΑΤΑ Δήμου Αθηναίων αποφάσισαν να διακόψουν στις 28 Φεβρουαρίου την υποστήριξη του προγράμματος για να επικεντρώσουν μόνο σε διαμερίσματα για την φιλοξενία προσφύγων.
Το δικό μας μοντέλο βασίζεται σε μια καινοτόμο προσέγγιση – αυτή της φιλοξενίας, ενδυνάμωσης και προετοιμασίας για ένταξη μέσω της κοινότητας, μια και το WELCOMMON σημαίνει ακριβώς αυτό, WELCOMMON = welcome in common. Και αυτό το καινοτόμο μοντέλο είναι που συζητιέται διεθνώς, και δείχνει τι μπορεί να προσφέρει η κοινωνική οικονομία στα θέματα της στέγασης, της ενδυνάμωσης, της ένταξης, της πρόσβαση στην αγορά εργασίας τόσο των προσφύγων και μεταναστών όσο και των ντόπιων, των ανθρώπων ιδιαίτερα που έχουν μείνει έξω από τις εξελίξεις και πρέπει να επανέλθουν στην κοινωνική ζωή και την εργασία μέσα από σχήματα ολοκληρωμένης υποστήριξης.
Η κοινότητά μας, πάντως, δεν πρόκειται να διαλυθεί. Δεν είναι τυχαία όσα μετέφεραν στην Claudia Roth τόσο τα άτομα που παραμένουν στο WELCOMMON όσο και άτομα που έχουν μεταφερθεί σε διαμερίσματα – ότι το WELCOMMON ήταν και παραμένει το σπίτι τους, η οικογένειά τους, η κοινότητά τους.
Ήδη ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων έχει μεταφερθεί σε διαμερίσματα. Αν και πολλοί δεν θέλουν να φύγουν από το WELCOMMON, και τα υπόλοιπα 88 άτομα, ιδιαίτερα ευάλωτα, θα μεταφερθούν μέχρι 23 Φεβρουαρίου σε κάποιο διαμέρισμα.
Ένας νέος κύκλος για την ενδυνάμωση μέσω της κοινότητας θα ανοίξει. Αυτή τη φορά θα επιδιώξουμε να στηριχθούμε περισσότερο σε φορείς πέρα από σύνορα που αντιλαμβάνονται την ανάγκη παρόμοιων καινοτόμων σχεδίων και πρωτοβουλιών για την φιλοξενία προσφύγων, για την κοινωνική κι επαγγελματική ένταξη, για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών, για την ανανέωση της κοινωνικής πολιτικής στη χώρα μας και στην Ευρώπη.
Στον 1,5 χρόνο λειτουργίας του WELCOMMON είχαμε τη χαρά να υποδεχθούμε πάνω από 300 εκπροσώπους φορέων, βουλευτές από εθνικά κοινοβούλια, ευρωβουλευτές, πολιτικά πρόσωπα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ακαδημαϊκούς από κάθε γωνιά του πλανήτη, εκπροσώπους δήμων, οργανώσεων, διεθνών οργανισμών, ευρωπαϊκών δικτύων. Αυτό το μεγάλο ενδιαφέρον δείχνει ότι καταφέραμε να δημιουργήσαμε ένα καινοτόμο μοντέλο που βασίζεται στην δύναμη της συνεργασίας και της κοινότητας, το οποίο αναγνωρίζεται πλέον σε διεθνές επίπεδο, μια κοινότητα όχι μόνο για τους πρόσφυγες, αλλά και με τους πρόσφυγες, με τους εθελοντές, με το προσωπικό, με ευρύ δίκτυο φίλων και υποστηρικτών. Δεν πρόκειται να χαθούμε.
#socialinclusion. #withrefugees, #refugees, #community, @Roth, #WELCOMMON #empowerment #Bundestag#humanrights #innovation www.anemosananeosis.gr
400 παιδιά πρόσφυγες πνίγηκαν το 2017 στην Κ. Μεσόγειο αλλά η υποκρισία (Τουσκ - Κρατών) συνεχίζεται
Υπεύθυνη διαχείριση του προσφυγικού στη βάση κοινών ευρωπαϊκών αξιών
Επικοινωνία: Χρίστος Θεοδωρόπουλος τηλ: 6949533010
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε το έγγραφο Τουσκ για το προσφυγικό απαράδεκτο κι ενάντιο στις ευρωπαϊκές αξίες. Ο Ντόναλντ Τουσκ είναι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (κυβερνήσεις) και δεν μπορεί να εκφράζει θέσεις που δεν είναι σύμφωνες με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και σε κάθε περίπτωση αντιστρατεύονται θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το ότι ο ίδιος δεν συμμετείχε στη σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θέτει περισσότερα ερωτηματικά για τους στόχους του εγγράφου, σε μια περίοδο που διεξάγονται συζητήσεις για κρίσιμα θέματα σχετικά με το προσφυγικό και την υπευθυνότητα των κρατών μελών ή την μεταρρύθμιση της Συνθήκης του Δουβλίνου. Πάντως νέα ερωτηματικά δημιουργεί η τοποθέτησή του: "There is agreement that relocation is not a solution to the issue of illegal migration".
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη δυνατότητα και τους πόρους να διαχειριστεί το προσφυγικό με τρόπο υπεύθυνο και σύμφωνο με τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις. Οι πρόσφυγες που φτάνουν στην Ευρώπη δεν αποτελούν πάνω από το 5% του συνόλου των προσφύγων σήμερα, ενώ χώρες όπως ο Λίβανος φιλοξενούν συνολικά μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων από ότι ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά τα τελευταία 3 χρόνια. Η δημιουργία νόμιμων δρόμων για τους πρόσφυγες που ζητούν προστασία στην Ευρώπη θα έκλεινε την πόρτα στους διακινητές και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσής τους όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη Λιβύη. Και, βέβαια, δεν θα θρυνούσαμε χιλιάδες θύματα που χάνουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε ασφαλές μέρος - μόνο το 2017 έχουν χάσει τη ζωή τους στην Κεντρική Μεσόγειο 400 παιδιά μεταξύ άλλων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι μια ένωση αξιών και δημοκρατίας, αλλιώς θα καταρρεύσει. Όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ πρέπει να έχουν υποχρεώσεις και δικαιώματα που βασίζονται σε αξίες και στις κοινές αποφάσεις των 3 θεσμών (Ευρωκοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο). Το να αρνούνται ορισμένες κυβερνήσεις και να κρύβονται κάποιες άλλες πίσω από αυτές τις αρνήσεις να συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια προστασίας ανθρώπων που είναι θύματα βίας ή απειλείται η ζωή τους και γιαυτό αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους δεν είναι δικαίωμα αλλά ξεκάθαρη επίθεση στην δυνατότητα ύπαρξης μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που βασίζεται σε αξίες κι αρχές, ιδιαίτερα αυτές που αποτυπώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι δεσμευτικός για όλες τα κράτη που συμμετέχουν στην ΕΕ.
Από την άλλη, η Ελληνική κυβέρνηση και η Ελληνική διοίκηση διαχρονικά δεν μπορεί να είναι στο απυρόβλητο. Η χώρα αδυνατεί να εφαρμόσει αποτελεσματικά το ευρωπαϊκό και διεθνές προσφυγικό και μεταναστευτικό δίκαιο τις τελευταίες δεκαετίες και ειδικότερα από το 1992. Δεν μπορεί να παίζουν άλλο με τη φωτιά και να κάνουν κατάχρηση της διεθνούς αλληλεγγύης. Κυβέρνηση και διοίκηση θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην κρύβονται πίσω από τους άλλους ή πίσω από μια αφηρημένη “αλληλεγγύη των πολιτών”.
Χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται παγιδευμένοι σε απαράδεκτες και ασταθείς συνθήκες, ενώ πολλοί από αυτούς στερούνται πρόσβασης σε ικανοποιητικές διαδικασίες ασύλου. Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η κατάσταση στη Σάμο και τη Λέσβο, όπου οι συνολικά 8.300 και πλέον αιτούντες άσυλο και μετανάστες ζουν σε καταυλισμούς που προορίζονταν να φιλοξενήσουν 3.000 άτομα. Τα όποια έκτακτα μέτρα αποσυμφόρησης και μεταφοράς μικρού αριθμού ατόμων στην ενδοχώρα, δεν αρκούν για να μετριάσουν τον ισχύοντα συνωστισμό στις εγκαταστάσεις και δεν αντιμετωπίζουν με βιώσιμο τρόπο τα συστημικά ζητήματα που έχουν προκαλέσει αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης - δηλαδή, την πολιτική περιορισμού. Δεδομένης αυτής της κατάστασης, οι τοπικές κοινωνίες παρασύρονται από ακραίες φωνές αντιδρώντας ακόμα και σε υποτυπώδεις κυβερνητικές παρεμβάσεις, όπως η μεταφορά οικίσκων στη Λέσβο. Ο εξαναγκασμός των αιτούντων άσυλο να παραμένουν υπό συνθήκες που παραβιάζουν τα δικαιώματά τους δημιουργεί επιζήμιες συνθήκες για την ευημερία, την υγεία και την αξιοπρέπεια όχι μόνο αυτών αλλά και των ντόπιων.
Το προσφυγικό δεν εμφανίστηκε σήμερα και δεν θα εξαφανιστεί αύριο. Είναι γεγονός ότι σήμερα δεν έχουμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (όπως πχ το 2005-2006) αλλά μια συνηθισμένη κατάσταση ροής προσφύγων που είναι μερικές εκατοντάδες ή έστω 2-3000 για κάποιους μήνες, σε μια χώρα που θέλει να έχει πάνω από 30.000.000 τουρίστες – επισκέπτες το χρόνο. Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται συνεχώς ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα τέτοιο αριθμό προσφύγων, όταν άλλες χώρες φιλοξενούν και εντάσσουν στις κοινωνίες τους ετησίως 250.000 έως 1.000.000 πρόσφυγες; Δεν ταιριάζει στην κοινωνία μας να εμφανίζεται ανίκανη σήμερα να διαχειριστεί ένα πολύ μικρό μερίδιο ευθύνης και υπευθυνότητας, που θα μπορούσε εξάλλου να είναι προς όφελός της αν αξιοποιούσε τις ικανότητες και τα προσόντα των προσφύγων, όπως έξυπνα κάνουν άλλες χώρες...
Είναι μια κατάσταση που θα έπρεπε να είναι απολύτως διαχειρίσιμη, σε όλα τα επίπεδα: υποδοχή και φιλοξενία σε ανθρώπινες κι αξιοπρεπείς συνθήκες, καταγραφή και έλεγχος των αιτήσεων σε σύντομο χρονικό διάστημα, μεταφορά στην ηπειρωτική χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα, εφαρμογή ολοκληρωμένου σχεδίου κοινωνικής ένταξης, ένταξη στο εκπαιδευτικό σύστημα, στρατηγική για δημιουργία θέσεων εργασίας σε νέους τομείς από κοινού με Έλληνες/ιδες άνεργους/ες, με βάση τις ικανότητες και τα προσόντα και των δύο ομάδων. Δεν υπάρχει καν δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν πόροι, αφού είναι γνωστό ότι υπάρχουν διαθέσιμοι επαρκείς ευρωπαϊκοί πόροι για να υλοποιηθούν όλα αυτά που αφορούν 30-50.000 ανθρώπους αλλά δεν αξιοποιούνται με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης.
Επιτέλους, θα πρέπει να λέμε κάποιες αλήθειες και να σταματήσουμε να παίζουμε το ρόλο του αδικημένου έθνους για καταστάσεις την ευθύνη των οποίων έχουμε αποκλειστικά εμείς και κυρίως το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό.
Με το WELCOMMON στην έκθεση Face forward...into my home
Tα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας Face forward ...into my home έγιναν με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Η έκθεση αναφέρεται στις ιστορίες 20 ανθρώπων που είναι πρόσφυγες και ξεκινάνε μια νέα ζωή. Τρεις από τους φιλοξενούμενους/ες στο WELCOMMON συμμετέχουν μεταξύ των 20 πρωταγωνιστών της έκθεσης.
Τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας Face forward ...into my home έγιναν με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Η έκθεση αναφέρεται στις ιστορίες 20 ανθρώπων που είναι πρόσφυγες και ξεκινάνε μια νέα ζωή.
Τρεις από τους φιλοξενούμενους/ες στο WELCOMMON συμμετέχουν μεταξύ των 20 πρωταγωνιστών της έκθεσης. Το WELCOMMON και ο Άνεμος Ανανέωσης στήριξαν με θέρμη την ιδέα και είμαστε παρόντες/ουσες για να βοηθήσουμε όπου χρειάστηκε. Ήμασταν εκεί στην συνέντευξη τύπου, με την Bibiche και τον Ghassan. Και πήγαμε μαζικά στα εγκαίνια της έκθεσης.
Εμείς φωτογραφήσαμε μέσα στις δικές τους εικόνες τους πρωταγωνιστές, όπως τον Ghassan, την Bibiche και τον Besher.
Το Face Forward …into my home αποτελεί διαδραστικό πρόγραμμα, το οποίο εστιάζει σε ιστορίες ανθρώπων που αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους και προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους στην Ελλάδα. Περιλαμβάνει βιωματικά εργαστήρια αφήγησης στα οποία πρόσφυγες, με έναυσμα την παρουσίαση έργων από τη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), αφηγούνται προσωπικές τους ιστορίες, φωτογράφιση των συμμετεχόντων και έκθεση με τα φωτογραφικά πορτρέτα των συμμετεχόντων και ηχητικά κείμενα των προσωπικών ιστοριών τους.
Στο Face Forward …into my home συμμετέχουν πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Αθήνα και υποστηρίζονται μέσω του προγράμματος ESTIA (στήριξη έκτακτης ανάγκης για τη στέγαση και την ένταξη), που υλοποιείται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που είναι οι διοργανωτές και υποστηρικτές της έκθεσης.
Το Face Forward …into my home συστήνει στο κοινό τα πρόσωπα – τη γυναίκα, τον άνδρα, τον έφηβο, την οικογένεια – πίσω από τους αριθμούς και την πρόσφατη προσφυγική κρίση στην Ελλάδα. Γνωρίζοντας κανείς τα πρόσωπα και τις ιστορίες τους, συνειδητοποιεί ότι οι πρόσφυγες, όποια κι αν είναι η χώρα καταγωγής τους, όσες δύσκολες καταστάσεις κι αν αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν, είναι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές επιθυμίες, κοινά όνειρα και κοινές αγωνίες για το μέλλον. Και ότι, παρά το γεγονός πως άφησαν πίσω τους μεγάλο κομμάτι της ζωής τους, δεν έχασαν την ταυτότητά τους και την ελπίδα τους.
Το Face Forward …into my home σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το ΕΜΣΤ και, ειδικότερα, από το τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του OHE για τους Πρόσφυγες και με τη χρηματοδότηση του τμήματος Πολιτικής Προστασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ECHO), στο πλαίσιο του προγράμματος ESTIA.
Το Face Forward …into my home αποτελείται από τις εξής τρεις φάσεις:
Φάση Ι: Εργαστήρια Αφήγησης
Οι συμμετέχοντες, ωφελούμενοι του προγράμματος ESTIA, καλούνται να μοιραστούν συναισθήματα, αναμνήσεις, ελπίδες και όνειρα για το μέλλον, εμπνευσμένα από έργα σύγχρονης τέχνης της συλλογής του ΕΜΣΤ. Τα έργα τέχνης αποτελούν το ερέθισμα ώστε να ξεκινήσει η συζήτηση πάνω σε σύγχρονα κοινωνικά θέματα, όπως η αναγκαστική μετακίνηση, η ένταξη, η ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων, η κοινωνική αλληλεπίδραση, η ταυτότητα. Μέσα από δέκα συναντήσεις στους χώρους του ΕΜΣΤ και σε κλίμα σεβασμού και αποδοχής, οι συμμετέχοντες σταδιακά αφηγούνται αυτοβιογραφικές ιστορίες τους που αποκαλύπτουν βιώματα του παρελθόντος, στιγμές της καθημερινότητας και σχέδια και όνειρα για το μέλλον.
Φάση ΙΙ: Φωτογραφικά Πορτρέτα
Η φωτογράφιση γίνεται αφού έχει προηγηθεί η εξιστόρηση των βιωμάτων στο εργαστήριο και επιχειρεί την ψυχογραφική απόδοση της φυσιογνωμίας των συμμετεχόντων. Συνοδευόμενα από τις ιστορίες τους, τα πορτρέτα ρίχνουν φως στη μοναδικότητα του κάθε ατόμου. Τα πορτρέτα και οι ιστορίες αποκαλύπτουν το «ανθρώπινο πρόσωπο» του προσφυγικού ζητήματος, εστιάζοντας σε θέματα κοινά, υπαρξιακά και συναισθηματικά, που ενώνουν.
Φάση ΙΙΙ: Έκθεση Φωτογραφικών Πορτρέτων και Προσωπικών Αφηγήσεων
Οι προσωπικές αφηγήσεις και τα φωτογραφικά πορτρέτα εκτίθενται στο ΕΜΣΤ από τις 22 Νοεμβρίου 2017 έως και τις 31 Ιανουαρίου 2018. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, παρουσιάζονται σε ηλεκτρονική μορφή τα έργα από τη συλλογή του ΕΜΣΤ που αποτέλεσαν το ερέθισμα για τις αφηγήσεις καθώς και ένα σύντομο βίντεο-καταγραφή όλου του προγράμματος.
Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο που περιλαμβάνει όλα τα πορτρέτα και τις προσωπικές αφηγήσεις, σε μία δίγλωσση έκδοση, στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα. Στο πλαίσιο της έκθεσης θα διοργανωθούν επίσης ειδικές εκδηλώσεις για το κοινό με τη συμμετοχή των ίδιων των προσφύγων και αιτούντων άσυλο, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Face Forward …into my home
22 Νοεμβρίου 2017 – 31 Ιανουαρίου 2018
Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων ΕΜΣΤ, Ισόγειο
Είσοδος ελεύθερη
Επιμέλεια έκθεσης / Ιδέα-Υλοποίηση προγράμματος
Μαρίνα Τσέκου, Επιμελήτρια Εκπαίδευσης ΕΜΣΤ
Γιάννης Βασταρδής, Φωτογράφος
Το WELCOMMON και ο Άνεμος Ανανέωσης στήριξαν με θέρμη την ιδέα και είμαστε παρόντες/ουσες για να βοηθήσουμε όπου χρειάστηκε. Ήμασταν εκεί στην συνέντευξη τύπου, με την Bibiche και τον Ghassan. Και πήγαμε μαζικά στα εγκαίνια της έκθεσης.
Εμείς φωτογραφήσαμε μέσα στις δικές τους εικόνες τους πρωταγωνιστές, όπως τον Ghassan, την Bibiche και τον Besher.
Το Face Forward …into my home αποτελεί διαδραστικό πρόγραμμα, το οποίο εστιάζει σε ιστορίες ανθρώπων που αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους και προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους στην Ελλάδα. Περιλαμβάνει βιωματικά εργαστήρια αφήγησης στα οποία πρόσφυγες, με έναυσμα την παρουσίαση έργων από τη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), αφηγούνται προσωπικές τους ιστορίες, φωτογράφιση των συμμετεχόντων και έκθεση με τα φωτογραφικά πορτρέτα των συμμετεχόντων και ηχητικά κείμενα των προσωπικών ιστοριών τους.
Στο Face Forward …into my home συμμετέχουν πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Αθήνα και υποστηρίζονται μέσω του προγράμματος ESTIA (στήριξη έκτακτης ανάγκης για τη στέγαση και την ένταξη), που υλοποιείται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που είναι οι διοργανωτές και υποστηρικτές της έκθεσης.
Το Face Forward …into my home συστήνει στο κοινό τα πρόσωπα – τη γυναίκα, τον άνδρα, τον έφηβο, την οικογένεια – πίσω από τους αριθμούς και την πρόσφατη προσφυγική κρίση στην Ελλάδα. Γνωρίζοντας κανείς τα πρόσωπα και τις ιστορίες τους, συνειδητοποιεί ότι οι πρόσφυγες, όποια κι αν είναι η χώρα καταγωγής τους, όσες δύσκολες καταστάσεις κι αν αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν, είναι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές επιθυμίες, κοινά όνειρα και κοινές αγωνίες για το μέλλον. Και ότι, παρά το γεγονός πως άφησαν πίσω τους μεγάλο κομμάτι της ζωής τους, δεν έχασαν την ταυτότητά τους και την ελπίδα τους.
Το Face Forward …into my home σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το ΕΜΣΤ και, ειδικότερα, από το τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του OHE για τους Πρόσφυγες και με τη χρηματοδότηση του τμήματος Πολιτικής Προστασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ECHO), στο πλαίσιο του προγράμματος ESTIA.
Το Face Forward …into my home αποτελείται από τις εξής τρεις φάσεις:
Φάση Ι: Εργαστήρια Αφήγησης
Οι συμμετέχοντες, ωφελούμενοι του προγράμματος ESTIA, καλούνται να μοιραστούν συναισθήματα, αναμνήσεις, ελπίδες και όνειρα για το μέλλον, εμπνευσμένα από έργα σύγχρονης τέχνης της συλλογής του ΕΜΣΤ. Τα έργα τέχνης αποτελούν το ερέθισμα ώστε να ξεκινήσει η συζήτηση πάνω σε σύγχρονα κοινωνικά θέματα, όπως η αναγκαστική μετακίνηση, η ένταξη, η ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων, η κοινωνική αλληλεπίδραση, η ταυτότητα. Μέσα από δέκα συναντήσεις στους χώρους του ΕΜΣΤ και σε κλίμα σεβασμού και αποδοχής, οι συμμετέχοντες σταδιακά αφηγούνται αυτοβιογραφικές ιστορίες τους που αποκαλύπτουν βιώματα του παρελθόντος, στιγμές της καθημερινότητας και σχέδια και όνειρα για το μέλλον.
Φάση ΙΙ: Φωτογραφικά Πορτρέτα
Η φωτογράφιση γίνεται αφού έχει προηγηθεί η εξιστόρηση των βιωμάτων στο εργαστήριο και επιχειρεί την ψυχογραφική απόδοση της φυσιογνωμίας των συμμετεχόντων. Συνοδευόμενα από τις ιστορίες τους, τα πορτρέτα ρίχνουν φως στη μοναδικότητα του κάθε ατόμου. Τα πορτρέτα και οι ιστορίες αποκαλύπτουν το «ανθρώπινο πρόσωπο» του προσφυγικού ζητήματος, εστιάζοντας σε θέματα κοινά, υπαρξιακά και συναισθηματικά, που ενώνουν.
Φάση ΙΙΙ: Έκθεση Φωτογραφικών Πορτρέτων και Προσωπικών Αφηγήσεων
Οι προσωπικές αφηγήσεις και τα φωτογραφικά πορτρέτα εκτίθενται στο ΕΜΣΤ από τις 22 Νοεμβρίου 2017 έως και τις 31 Ιανουαρίου 2018. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, παρουσιάζονται σε ηλεκτρονική μορφή τα έργα από τη συλλογή του ΕΜΣΤ που αποτέλεσαν το ερέθισμα για τις αφηγήσεις καθώς και ένα σύντομο βίντεο-καταγραφή όλου του προγράμματος.
Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο που περιλαμβάνει όλα τα πορτρέτα και τις προσωπικές αφηγήσεις, σε μία δίγλωσση έκδοση, στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα. Στο πλαίσιο της έκθεσης θα διοργανωθούν επίσης ειδικές εκδηλώσεις για το κοινό με τη συμμετοχή των ίδιων των προσφύγων και αιτούντων άσυλο, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Face Forward …into my home
22 Νοεμβρίου 2017 – 31 Ιανουαρίου 2018
Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων ΕΜΣΤ, Ισόγειο
Είσοδος ελεύθερη
Επιμέλεια έκθεσης / Ιδέα-Υλοποίηση προγράμματος
Μαρίνα Τσέκου, Επιμελήτρια Εκπαίδευσης ΕΜΣΤ
Γιάννης Βασταρδής, Φωτογράφος
