«Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε ότι η μεταρρύθμιση στη σχολική παιδεία είναι αναγκαία και πρέπει να είναι στο κέντρο μιας πολιτικής για έξοδο από την πολύπλευρη κρίση. Πολλές φορές έχουν, όμως, ανακοινωθεί «μεταρρυθμίσεις» χωρίς να είναι πραγματικές αλλά προσχηματικές. Ο εθνικός και κοινωνικός διάλογος για την παιδεία δεν πρέπει να αποτύχει αυτή τη φορά. Ολοκληρωμένες προτάσεις έχουν κατατεθεί πολλές φορές, ενώ υπάρχει και σημαντική εμπειρία μέσα στον χώρο της εκπαίδευσης αλλά και από μη τυπικές μορφές εκπαίδευσης που θα μπορούσαν να αποτελέσουν συστατικά στοιχεία ενός νέου εκπαιδευτικού μοντέλου, όπως επιβεβαιώθηκε και από την σχετική ημερίδα που διοργανώσαμε στις 6/3/2016 οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.
Η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να επικεντρώσει μόνο σε θέματα γνώσης ή έστω δεξιοτήτων και ικανοτήτων, αλλά πρέπει να πηγαίνει σε πολύ μεγάλο βάθος, και να αφορά το ίδιο το μοντέλο, ώστε να γίνει δημιουργικό, παράγων διαμόρφωσης ελεύθερης έκφρασης και κριτικής σκέψης, ανάδειξης της προσωπικότητας αλλά και του συλλογικού πνεύματος.
Ο διάλογος πρέπει να λάβει υπόψη την ερευνητική δουλειά και τις θεωρητικές επεξεργασίες αλλά και την υπάρχουσα σημαντική πρακτική και εμπειρία της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ακόμα και τα διαφορετικά σχολεία, όπως τα μουσικά, μπορούν να συνεισφέρουν στην διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου. Σε κάθε περίπτωση ο διάλογος πρέπει να ενσωματώσει δημιουργικά τις προτάσεις και το απόσταγμα ζωής από μάχιμους εκπαιδευτικούς, την εμπειρία από την περιβαλλοντική και διαπολιτισμική εκπαίδευση. Είναι σημαντικό να ακουστεί και η γνώμη των ίδιων των μαθητών και των γονιών.
Χρειαζόμαστε ένα μοντέλο σχολείου κι εκπαίδευσης που σέβεται τα δικαιώματα των παιδιών και τα ενσωματώνει στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική, αναπτύσσει την κριτική σκέψη και την οικολογικά και κοινωνικά υπεύθυνη συμπεριφορά, εκπαιδεύει στην δημοκρατία, στον σεβασμό των δικαιωμάτων, στην διαφορετικότητα και στην συνεργασία, «πιάνει» με ευαισθησία και σύγχρονο τρόπο ακόμα και «δύσκολα» αλλά σημαντικά θέματα, όπως είναι η σεξουαλική αγωγή.
Στόχος πρέπει να είναι η αλλαγή του σχολείου, από ένα θεσμό που είναι δύσκαμπτος, που βασίζεται σε ένα συγκεντρωτικό και από τα πάνω ελεγχόμενο πρόγραμμα, που παραμένει κλειστός στην κοινότητα και τελικά, ιδιαίτερα στο Λύκειο, διακόπτει την εκπαιδευτικό ρόλο και μετατρέπεται σε έναν εξεταστικό μηχανισμό, σε ένα φυτώριο αξιών, ιδεών και καλλιέργειας κριτικής σκέψης και πρωτοβουλίας, πειραματισμού που οδηγεί σε συνθέσεις, δημιουργικής ένταξης του τοπικού στο συνολικό.
Όσοι θα επεξεργαστούν νομοθετικά τις προτάσεις πρέπει να συμμετάσχουν ουσιαστικά στην όλη διαδικασία ώστε να αποτυπώσουν το πνεύμα και την ουσία των όσων προκύπτουν ως προϊόν των 12 υπαρχόντων επιτροπών, αλλιώς το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην έχει σχέση με τις ιδέες και τις προτάσεις που υπάρχουν».
