Παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου στη διακοινοβουλευτική συνάντηση για την πολιτική συνοχής της περιόδου 2014-2020
“Την ανάγκη διάθεσης επαρκών κοινοτικών πόρων αλλά με τρόπο που να διασφαλίζεται πράγματι η κοινωνική συνοχή και η οικολογική -κοινωνική βιωσιμότητα, την εξασφάλιση ιδίων πόρων από την ΕΕ ώστε να αυξηθεί ο κοινοτικός προϋπολογισμός και όχι να περικοπεί, τη συμμετοχή των Περιφερειών στο “Συμβόλαιο Εταιρικής Σχέσης” ΕΕ και Κρατών Μελών που θα καθορίζει τις χρηματοδότησης και τους στόχους για την περίοδο 2014-2020 καθώς και την ανάγκη σε κάθε χώρα και σε κάθε περιφέρεια να διαμορφωθούν με συμμετοχικό τρόπο Σχέδια Κοινωνικής Συνοχής και Σύγκλισης και στο εσωτερικό τους” επισήμανε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, κατά την παρέμβασή του στην 4η Διακοινοβουλευτική Συνάντηση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου και εκπροσώπων εθνικών κοινοβουλίων. Η συνάντηση έγινε στο πλαίσιο της διαβούλευσης για το μέλλον της Πολιτικής Συνοχής της περιόδου 2014-2020, το Κοινό Στρατηγικό Πλαίσιο και τα “Συμβόλαια Εταιρικής Σχέσης”.
«Η συζήτηση για το ζήτημα των χρημάτων, δεν περιορίζεται σε αυτό καθευατό το θέμα της χρηματοδότησης αλλά αφορά στην κοινωνική συνοχή, στη βιωσιμότητα και στην Ευρώπη που θέλουμε. Γι’ αυτό είμαστε υπέρ της επικέντρωσης της πολιτικής συνοχής σε θεματικές προτεραιότητες, έτσι ώστε να γνωρίζουμε ότι οι δημόσιοι πόροι διατίθενται με τρόπο που να διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή και βιωσιμότητα» ανέφερε ο Νίκος Χρυσόγελος σχετικά.
Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων επισήμανε, επίσης, ότι «στη σημερινή δύσκολη περίοδο απαιτείται αύξηση του προϋπολογισμού, αλλά αυτό μπορεί να προέλθει με εξασφάλιση ιδίων πόρων για την Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι ώστε η τελευταία να μην εξαρτάται απόλυτα από την οικονομική συμμετοχή των κρατών-μελών. Με την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων μπορεί να επιτευχθεί η σύγκλιση, η κοινωνική συνοχή και η οικολογική βιωσιμότητα». Όπως ανέφερε ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων: «Οι πολίτες και άλλοι μηχανισμοί πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι πόροι που διατίθενται δεν απορροφώνται απλώς, αλλά χρησιμοποιούνται με αποτελεσματικό τρόπο προς όφελος της κοινωνίας».
“Οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει από την πλευρά τους να έχουν ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση των περιφερειακών σχεδίων τα οποία συμφωνούνται σε επίπεδο κρατών και Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με την πρόταση των Πρασίνων, οι Περιφέρειες, ύστερα από σχετική διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών, θα πρέπει να συναποφασίζουν, αλλά και να συνυπογράφουν τα “Συμβόλαια Εταιρικής Σχέσης” (Parntership Contracts). Είναι, επίσης, απαραίτητο κάθε Κράτος - Μέλος αλλά και κάθε περιφέρεια να διαμορφώσουν το δικό τους σχέδιο σύγκλισης και κοινωνικής συνοχής στο εσωτερικό τους. Αν και η ΕΕ στοχεύει στη σύγκλιση και συνοχή μεταξύ των περιφερειών της Ευρώπης, σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν αντίστοιχα σχέδια σε εθνικό επίπεδο τα οποία να προβλέπουν τη σύγκλιση μεταξύ των περιφερειών της ίδιας της χώρας, παρά το γεγονός ότι συχνά παρουσιάζονται μεγάλες αποκλίσεις στον τομέα των υποδομών, του περιβάλλοντος, της ανεργίας κ.λπ. Αλλά σημαντικές ανισότητες και αποκλίσεις υπάρχουν και στο εσωτερικό, ακόμα και περιφερειών με υψηλο ΑΕΠ, κάτι που τις κατατάσσει στην κατηγορία των αναπτυγμένων περιφερειών.
Είμαστε ως Πράσινοι υπέρ της άποψης ότι οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις πρέπει να συνδεθούν με την ύπαρξη χωροταξικού σχεδιασμού, ώστε να γνωρίζουμε τι επιτρέπεται και τι μπορεί να γίνει σε κάθε περιφέρεια.
Ο Νίκος Χρυσόγελος επισήμανε επίσης ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να χρησιμοποιηθούν στατιστικά οικονομικά στοιχεία που θα φτάνουν μέχρι και το 2012 για την κατάταξη των περιφερειών στις αντίστοιχες τρεις κατηγορίες (ανεπτυγμένες, ενδιάμεση κατηγορία και λιγότερο αναπτυγμένες). Μόνο με αυτό τον τρόπο - και με δεδομένο ότι αρκετές περιφέρειες έχουν αλλάξει πλέον κατηγορία μετά τη μεγάλη πτώση του ΑΕΠ τους λόγω κρίσης - θα καταφέρουμε να αποτυπώσουμε την πραγματική, τρέχουσα κατάσταση.
Κλείνοντας την παρέμβασή του, ο Νίκος Χρυσόγελος τόνισε πως η Ε.Ε. Θα πρέπει να εξετάσει μελλοντικά την εισαγωγή και άλλων δεικτών στους οποίους θα βασίζεται η κατηγοριοποίηση των περιφερειών, δείκτες που θα περιγράφουν τη βιωσιμότητα, την ανεργία, την υγεία, την ενεργειακή αποδοτικότητα και την κοινωνική συνοχή, αφού το ΑΕΠ δεν μπορεί να αντικατοπτρίζει αντικειμενικά και επαρκώς την πραγματική εικόνα κάθε περιοχής.
