Η κυβέρνηση στο Συμβούλιο (κυβερνήσεις) και οι ευρωβουλευτές της στις διάφορες επιτροπές και στην Ολομέλεια τάχθηκαν με τις δυνάμεις που υποστηρίζουν ότι πρέπει να πάνε εκατοντάδες δις ευρώ από τον ευρωπαϊκό και τους εθνικούς προϋπολογισμός, σε μια εποχή που βιώνουμε την ενεργειακή κρίση και ακρίβεια, και παρά τον απίστευτο πλούτο που συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων επιχειρήσεων μέσω του ελέγχου της ενέργειας.
Μα η ενέργεια είναι μέσο πλουτισμού για όσους την ελέγχουν. Γιατί λοιπόν χρειάζονται χρήματα από τους δημόσιους προϋπολογισμούς;
Αφενός γιατί οι κυβερνήσεις παγκοσμίως συνεχίζουν να επιδοτούν τα ορυκτά καύσιμα (κάρβουνο, λιγνίτη, πετρέλαιο και αέριο), για παράδειγμα έδωσαν $5.900.000.000.000 (5,9 τρις) ως επιδοτήσεις το 2020, περίπου $11.000.000 κάθε λεπτό. σύμφωνα με νέα ανάλυσητου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (International Monetary Fund). Το 92% είναι με την μορφή φολογικών διευκολύνσεων και του κόστους που αναλαμβάνει η κοινωνία (Υγεία, περιβάλλον κ.ά.) σύμφωνα με το ΔΝΤ, αποκαλύπτει η έκθεση, που διαπιστώνει επίσης ότι το 47% του (ορυκτού) αερίου και το 90% του κάρβουνου τιμολογείται λιγότερο από το 50% του πραγματικού του κόστους, ενώ μόλις 5 χώρες – Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Ινδία και Ιαπωνία – χρεώνονται τα 2/3 των ενισχύσεων παγκοσμίως.
Στην διάρκεια της ενεργειακής κρίσης, μόνο η ελληνική κυβέρνηση θα δαπανήσει κάπου 12 δις επιδοτώντας στην πραγματικότητα τις ενεργειακές εταιρίες – και όχι τους πολίτες, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, επιπλέον των 4-5 δις το χρόνο που κατέληγαν ως άμεσες ή έμμεσες επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα πριν την ενεργειακή κρίση.
Οι έλληνες ευρωβουλευτές της ΝΔ ψήφισαν ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ να πάνε εκατοντάδες δις ευρώ από τους δημόσιους προϋπολογισμούς στην πυρηνική βιομηχανία και στις βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων και όχι σε ηλιακά και αιολικά συστήματα με συμμετοχή των πολιτών!!!!! Το μισό ΠΑΣΟΚ απείχε!
Ασημακοπούλου (ΕΛΚ – ΝΔ)
Κεφαλογιάννης (ΕΛΚ – ΝΔ)
Κυμπουρόπουλος (ΕΛΚ – ΝΔ)
Μεϊμαράκης (ΕΛΚ – ΝΔ)
Σπυράκη (ΕΛΚ – ΝΔ)
Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη (ΕΛΚ – ΝΔ)
Ζαγοράκης (ΕΛΚ – ΝΔ)
Φράγκος (ECR)
Αποχή:
Καϊλή (S&D – ΠΑΣΟΚ)
Δεν συμμετείχαν στην ψηφοφορία:
Γεωργούλης (ΣΥΡΙΖΑ – Αριστερά),
Κωνσταντίνου, Λαγός (NI – Χρυσή Αυγή, ακροδεξιά)
Αλλά γιατί η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε με τις χώρες που πρωταγωνίστησαν στην προσπάθεια να ενταχθούν πυρηνικά και αέριο στον κατάλογο με τις “πράσινες επενδύσεις”; Είχε και η πυρηνική βιομηχανία την ανάγκη να βάλει χέρι στα χρήματα του ευρωπαϊκού και των εθνικών προϋπολογισμών; Δεν ισχυρίζεται ότι είναι βιώσιμη και φτηνή λήση για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας;
Η Γαλλία και ο Μακρόν πρωτοστατούν στην προσπάθεια “πράσινου ξεπλύματος” της πυρηνικής βιομηχανίας καθώς έχει μεγάλα οικονομικά και άλλα προβλήματα (ασφάλειας) που απαιτούν τεράστιες επενδύσεις. Τα 28 από τα 56 πυρηνικά εργοστάσια, δηλαδή οι μισές πυρηνικές μονάδες έχουν κλείσει στη Γαλλία λόγω βλάβης, συντήρησης κ.ά. Πρόσφατη έκθεση διαπίστωνε ότι όλοι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στο Blayais, Chinon, Cruas-Meysse, Dampierre-en-Burly, Gravelines, Saint-Laurent-des-Eaux, Bugey (εκτός 4) και στο Tricastin, δηλαδή 31 από τους συνολικά 58 αντιδραστήρες που είναι διάσπαρτοι σε όλη τη Γαλλία, δεν συμμορφώνονται με τον κανονισμό σχεδιασμού: σε περίπτωση σεισμού, θα είχε καταστραφεί ο εξοπλισμός των συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχου των πυρηνικών αντιδραστήρων.
Η Electricite de France SA αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες λόγω πολλών ζητημάτων διάβρωσης που καταγράφηκαν σε διάγφορες περιοχές και απατούν ελέγχους και επισκευές, ενώ είχαν προγραμματιστεί επιπλέον εργασίες ή διακοπή λειτουργίας που οδήγησε στη χαμηλότερη συμμετοχή της πυρηνικής βιομηχανίας στην ηλεκτροπαραγωγή μέσα σε μια περίοδο μάλιστα ενεργειακής κρίσης, ενώ και η τιμή της πυρηνικής κιλοβατώρας έφτασε στα ύψη.
Οι Πράσινοι στην κυβέρνηση συνεργασίας “Φωτεινού Σηματοδότη” στη Γερμανία υλοποιούν από την άλλη τη συμφωνία να κλείσουν μέσα στο 2022 και οι 3 τελευταίοι πυρηνικοί αντιδραστήρες στη χώρα, παρά τις ισχυρές πιέσεις από τα διάφορα ισχυρά λόμπι και του Χριστιανοδημοκράτες που ζητάνε παράταση της λειτουργίας και το ακροδεξιό AfD που προωθεί την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων. Μάλιστα η τοπική κυβέρνηση στη Βαυαρία και οι Χριστιανοκοινωνιστές ζήτησαν παράταση μερικών μηνών στη λειτουργια του Reaktor Isar 2 στο Landshut και μέχρι 5 χρόνια γενικότερα στη λειτουργία των υπαρχόντων πυρηνικών αντιδραστήρων, κάτι που απορρίφθηκε από τον Πράσινο Υπουργό Robert Habeck τόσο γιατί αυτό θα σήμαινε αυξημένους κινδύνους ασφάλειας αφού όλος ο σχεδιασμός ήταν να κλείσει μέχρι το τέλος του 2022, έχει μειωθεί δραστικά το προσωπικό και δεν έχουν προγραμματιστεί έλεγχοι για παράταση λειτουργίας, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, όσο και προβλήματα με το πυρηνικό καύσιμο (πολλοί ισχυρίζονται ότι εισάγεται από την Ρωσία). Το πυρηνικό λόμπι, παρόλα αυτά, πιέζει για να έχει πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις για το κλείσιμο, την αδρανοποίηση των εγκαταστάσεων κ.ά. Μεγάλο μέρος όμως της κοινής γνώμης επιμένει ότι η πυρηνική ενέργεια παραμένει ανασφαλής και ακριβή.
Η ελληνική κυβέρνηση συντάσσεται τώρα πάλι με όσους με δημόσια χρήματα διασώζουν τράπεζες, εταιρίες ορυκτών καυσίμων και πυρηνικών, αεροπορικές εταιρίες,, πολεμικές βιομηχανίες (σε διάφορες χώρες) αλλά τσιγκουνεύουνται ή καλύτερα δεν ενδιαφέρονται να βοηθήσουν να ανεξαρτοποιηθούν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις από λόμπι πυρηνικών και ορυκτών καυσίμων.
Όλοι έβλεπαν την κρίση να έρχεται ήδη από την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2021. Η ελληνική κυβέρνηση έδειξε εντελώς απροετοίμαστη και άφησε τις ενεργειακές εταιρίες να αυξήσουν ανεξέλεγκτα τις τιμές ενέργειας μεταφέροντας πλήρως το κόστος στους πολίτες και τις επιχειρήσεις – καταναλωτές. Αλλά το πιο μεγάλο λάθος πολιτικής είναι η ολική επαναφορά στο αέριο και στο LNG όπου πρόκειται να διατεθούν πολλά χρήματα, αλλά και στον λιγνίτη, παράλληλα με την επιδότηση στα ορυκτά καύσιμα που καταλήγει όχι στις πολίτες αλλά κυρίως στους παρόχους ενέργειας. Όλο αυτό το διάστημα του 1 χρόνου αρνήθηκε να δυναμώσει τους μηχανισμούς ελέγχου, και να σχεδιάσεις τις εναλλακτικές απέναντι στο αέριο και το πετρέλαιο, πέρα από τις ενισχύσεις που ανακουφίζουν προσωρινά αλλά δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα και θα αυξήσουν κατακόρυφα το χρέος, στερώντας πόρους από την αναγκαία δίκαιη ενεργειακή μετάβαση. Οι πολίτες πληρώνουν ένα τεράστιο κόστος και θα λάβουν πίσω ως “ενίσχυση” ένα ελάχιστο ποσό.
Υπάρχει όμως λύση απέναντι στην ενεργειακή κρίση ή είναι μονόδρομος η ενίσχυση της βρώμικης βιομηχανίας;
Ναι υπάρχει λύση:
– επιτάχυνση ης ενεργειακής μετάβασης – όχι επιβράδυνση – για πλήρη απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα και πυρηνικά,
– οι πολίτες από καταναλωτές να γίνουν παραγωγοί – καταναλωτές, κυρίως μέσω ενεργειακών κοινοτήτων (όχι fake, αλλά πραγματικών)
– αποκέντρωση παραγωγής και δικτύων όσο γίνεται περισσότερο, σε επίπεδο γειτονιάς και κτηρίων
– ηλιακά συστήματα σε όσο το δυνατόν περισσότερα κτίρια, κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία, βιοτεχνίες, βιομηχανίες ώστε να μειώσουμε δραστικά την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και την ανεξαρτοποίηση των πολιτών στον τομέα του ηλεκτρισμού, της χρήσης ζεστού νερού, θέρμανσης / δροσισμού με όλα τα άλλα συστήματα που χρειάζονται
– αποθήκευση ενέργειας με καινοτόμες μεθόδους
– ενίσχυση της ‘έρευνας για τις ανανεώσιμες πηγές, τις μεθόδους αποθήκευσης, την παραγωγή σε τοπικό επίπεδο
– εκπαίδευση τεχνιτών και ανέργων, με συμμετοχή ιδιαίτερα όσων βιώνουν σήμερα την ενεργειακή φτώχεια, τη φτώχεια και την ανεργία ώστε να παίξουν ρόλο στην μεγάλη αυτή αλλαγή μοντέλου