Έχουμε εκλογές στις 7 Ιουλίου, αλλά η προεκλογική συζήτηση είναι εντελώς αδιάφορη. Καμία νέα ιδέα, business as usual. Εμείς όμως αν και δεν συμμετέχουμε με πράσινο ψηφοδέλτιο στις εκλογές, προ(σ)καλούμε (σε) σοβαρές πολιτικές συζητήσεις. Μια από αυτές θα έπρεπε να αφορά σε μια Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία (Green New Deal).
Στην Ευρώπη απλώθηκε πρόσφατα το πράσινο κύμα, φέρνοντας στο προσκήνιο ένα πράσινο σχέδιο για τις αλλαγές που είναι φανερό πλέον ότι απαιτούνται λόγω των μεγάλων αδιεξόδων που αντιμετωπίζουμε (κλιματική και οικολογική κατάρρευση, τα όρια της ανεξέλεγκτης αγοράς, στασιμότητα ή πισωγύρισμα στο ευρωπαϊκό σχέδιο, κατάρρευση του παλιού κοινωνικού κράτους κ.ά).
Το ενδιαφέρον στις ΗΠΑ πριν από λίγους μήνες στράφηκε στην πρόταση δημοκρατικών - ακτιβιστών βουλευτών για το Green New Deal (Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία), μια ιδέα που ξεκίνησε στην δεκαετία του 60, ανανεώθηκε άλλοτε στις ΗΠΑ, άλλοτε στην Αυστραλία ή στην Ευρώπη και επανήλθε δυναμικά στις ΗΠΑ το 2014 και κυρίως με την προεδρική καμπάνια των Πράσινων των ΗΠΑ το 2016 και στην Ευρώπη με την καμπάνια των Ευρωπαίων Πράσινων.
Τι είναι όμως η Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία και τι νέο φέρνει; Είναι μια ή υπάρχει προοδευτική, φιλελεύθερη και πράσινη Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία; Σε τι διαφέρουν μεταξύ τους; Είναι απλώς τεχνοκρατική πρόταση ή οδηγούν και σε αλλαγή μοντέλου (system change);
Θα έχουμε την ευκαιρία να τα συζητήσουμε αυτά - εν μέσω προεκλογικής περιόδου που είναι αδιάφορη και δεν προκαλεί καμία ουσιαστική πολιτική συζήτηση - με τον Mike Feinstein, την Κυριακή 30 Ιουνίου, στις 20.00, στο WELCOMMON HOSTEL, Καποδιστρίου 4, κοντά στην πλατεία Κάνιγγος.
Ο ελληνικής καταγωγής Mike Feinstein είναι συνιδρυτής του Πράσινου κόμματος στην Καλιφόρνια, πρώην πράσινος δήμαρχος (Δεκέμβριος 2000-Δεκέμβριος 2002) και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου στην Santa Monica, CA καθώς και πρώην συμπρόεδρος του Πράσινου κόμματος των ΗΠΑ.Συζητάμε μαζί μετά από πρόσκληση των Πράσινων-Αλληλεγγύη.
Μας αφορά. Η Ελλάδα χρειάζεται μια πράσινη ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ γιατί το παλιό μοντέλο καταρρέει και δεν έχει διαμορφωθεί ένα αξιόπιστο εναλλακτικό σχέδιο για τη χώρα που θα προκαλεί αλλαγή συστήματος, δεν είναι απλώς μια τεχνοκρατική ή έστω οικονομική πρόταση.
