Ο Ποδονίφτης είναι μέρος του ρέματος / ποταμού που πηγάζει από την Πεντέλη, συνεχίζει στην ρεματιά Χαλανδρίου, φτάνει στη Φιλοθέη, και τελικά καταλήγει στον Κηφισό, διασχίζοντας περιοχές της Ν. Ιωνίας, της Φιλαδέλφειας και της Αθήνας.
Ένα μέρος του όμως καλύφθηκε στη δεκαετία του 90, ενώ τώρα η Περιφέρεια Αττικής, θέλει να εγκιβωτίσει τα τελευταία 800 μέτρα φυσικής κοίτης, να μετατρέψει δηλαδή σε τσιμεντένιο ανοιχτό αγωγό ομβρίων το ποτάμι.
Μέσα στην περιοχή του ρέματος μπορούμε να δούμε τουλίπες και ορχιδέες, ευκαλύπτους τουλάχιστον 60-80 χρόνων, φοίνικες, ορνιθόγαλα, μαυρομάτες, σταχτοσουσουράδες, κοκκινολαίμηδες, φρύνους κα. Και κάποια σπήλαια...
Η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος (ΦΕΚ 281Δ/23-3-93) και υποτίθεται ότι τυγχάνει προστασίας από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο.
Δυστυχώς όμως η Περιφέρεια θέλει να μετατρέψει το ποτάμι σε τσιμεντένιο αγωγό. Η κινητοποίηση των πολιτών θα αλλάξει όμως τα σχέδια. Αντί για την καταστροφή του, ο Ποδονίφτης να γίνει σύμβολο μιας νέας εποχής επιστροφής της φύσης μέσα στην πόλη
Ευτυχώς υπάρχουν ενεργοί πολίτες που αγωνίζονται για τα ρέματα - η οικολογική αξία τους έχει αναγνωριστεί αλλά ουδέποτε αυτή η γνώση εντάχθηκε πραγματικά στον σχεδιασμό.
Στις 18/3/2018 αρκετοί πολίτες κάθε ηλικίας συμμετείχαμε στην πρόσκληση κινήσεων και πρωτοβουλιών για την σωτηρία του Ποδονίφτη και περπατήσαμε στις όχθες του. Ναι μέσα σε μια αστική περιοχή υπάρχει ένας φυσικός παράδεισος που θα μπορούσε να καθαριστεί και να αποτελέσει τμήμα μιας μεγάλης “πράσινης ζώνης” που θα συνδέει το ρέμα αυτό (έχει νερό χειμώνα-καλοκαίρι), το πάρκο Προμπονά, άλλα μικρά πάρκα και ρέματα που υπάρχουν στην περιοχή με το Άλσος Φιλαδέλφειας σε πρώτη φάση, κι αργότερα, γιατί όχι, και με το Πάρκο Τρίτση και το Άλσος Βεϊκου. Κάτι τέτοιο θα επιδρούσε ευεργετικά τόσο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων μιας μεγάλης αστικής περιοχής και στην ανθεκτικότητα της περιοχής απέναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά και στην προώθηση ενός νέου μοντέλου πιο πράσινης οικονομίας. Μέσα σε αυτή την ζώνη υπάρχουν, εξάλλου, ενδιαφέροντα βιομηχανικά κτίρια που κάποτε έπαιζαν ρόλο στην οικονομία της χώρας, αλλά σήμερα είναι ερείπια, σύμβολα μιας εποχής οικονομικής άνθισης κι ενός βιομηχανικού μοντέλου, που έφτασε όμως στο τέλος του.
Τα κτίρια αυτά ενταγμένα σε ένα νέο μοντέλο “πράσινων υποδομών” θα μπορούσαν να αποκατασταθούν και μετατραπούν σε κέντρα πολιτισμού και (κοινωνικής – πράσινης) καινοτομίας ώστε να συμβάλλουν στην αναζωογόνηση της οικονομίας της περιοχής.
Ευτυχώς η κινητοποίηση των πολιτών ανάγκασε τους δύο από τους τρεις δήμους που εμπλέκονται (Δήμος Ν. Φιλαδέλφειας - Ν Χαλκηδόνας και Δήμος Αθηναίων) να τοποθετηθούν εναντίον των σχεδίων της περιφέρειας να μετατρέψει αυτή την οικολογικά σημαντική περιοχή σε τσιμεντένιο αγωγό.
Ο Ποδονίφτης είναι μέρος του ρέματος / ποταμού που πηγάζει από την Πεντέλη, συνεχίζει στην ρεματιά Χαλανδρίου, φτάνει στη Φιλοθέη, και τελικά καταλήγει στον Κηφισό. Ένα μέρος του όμως καλύφθηκε στη δεκαετία του 90, ενώ τώρα η Περιφέρεια Αττικής, θέλει να εγκιβωτίσει τα τελευταία 800 μέτρα φυσικής κοίτης, να μετατρέψει σε τσιμεντένιο ανοιχτό αγωγό ομβρίων το ποτάμι.
