δημόσιο ιδιωτικοποιήσεων (βλ ΟΠΑΠ) μόνο προβληματισμό μπορούν να φέρουν για τις πραγματικές προθέσεις αυτή της Κυβέρνησης αλλά και για το μέλλον των κοινόχρηστων αγαθών και υπηρεσιών.

(Ακολουθεί ολόκληρο το περιεχόμενο της ερώτησης και της απάντησης)

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης P-007449/2013 προς την Επιτροπή

Άρθρο 117 του Κανονισμού

Nikos Chrysogelos (Verts/ALE)

Θέμα: Αναθεώρηση των σχεδίων ιδιωτικοποίησης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ

H Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το νερό (European Citizens’ Initiative (ECI) right2water) έχει συγκεντρώσει μέχρι τώρα 1,5 εκατομμύρια υπογραφές Ευρωπαίων Πολιτών που αντιτίθενται στα σχέδια ιδιωτικοποίησης του νερού σε διάφορες χώρες της Ευρώπης[1]. Ως αποτέλεσμα, ο Επίτροπος Barnier σε δήλωσή του[2]αναγνώρισε ότι είναι καθήκον της Επιτροπής να λάβει σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες που εκφράζονται από τόσους πολίτες, πρότεινε στους υπόλοιπους Επιτρόπους και στον πρόεδρο Barroso την αφαίρεση ειδικά του νερού από την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης[3]και τόνισε ότι θα συνεργαστεί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο προς αυτή την κατεύθυνση.

Στην Ελλάδα όμως, τόσο η ΕΥΑΘ όσο και η ΕΥΔΑΠ έχουν προγραμματιστεί να ιδιωτικοποιηθούν στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας, παρά το γεγονός ότι έρευνες δείχνουν ότι το 64% των ελλήνων πολιτών είναι αντίθετοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο[4]και ότι οι δυο επιχειρήσεις δεν επιβαρύνουν το ελληνικό δημόσιο. Σημειώνεται ότι τον Ιούνιο 2010 το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε[5]τη μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου (από 74% σε 51%) στις ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ[6], ενώ τον Οκτώβριο 2011 υπογράφηκε[7]η μεταφορά συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων στο ΤΑΙΠΕΔ, μεταξύ των οποίων το 27% της ΕΥΔΑΠ και το 40% της ΕΥΑΘ. Τον Ιανουάριο ανακοινώθηκε[8]ότι, μέχρι τον Οκτώβριο του 2013, θα έχει ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και ότι το ΤΑΙΠΕΔ κρίνει προσφορότερη την ιδιωτικοποίηση του 51% ενώ θα δοθεί το υπόλοιπο 23% που κατέχει, για ιδιωτικοποίηση μελλοντικά. Τέλος, το 21% των μετοχών της ΕΥΑΘ διακινούνται μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Ερωτάται η Επιτροπή:

–       Εκτιμά ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, και με δεδομένες την πρωτοβουλία Barnier που προέκυψε ως αποτέλεσμα της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών right2water, καθώς και τη διαφαινόμενη αντίρρηση της πλειοψηφίας των ελλήνων πολιτών για την ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης, θα πρέπει να αναθεωρηθεί η σχετική μνημονιακή δέσμευση της χώρας;

–       Αν ναι, σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί άμεσα ο εκπρόσωπός της στην Τρόικα με δεδομένο το προαναφερθέν χρονοδιάγραμμα ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ;

Aπάντηση του κ. Rehn (P-007449/2013)

Η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει ότι δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό που έχει ζωτική σημασία για τους πολίτες και ότι η διαχείριση των υδάτινων πόρων αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών και, γι’ αυτό τον λόγο, έχει πάρει ουδέτερη θέση επί του θέματος της δημόσιας ή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των υδάτινων πόρων, σύμφωνα με το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ. Όσον αφορά την πρόταση οδηγίας για την ανάθεση των συμβάσεων παραχώρησης, οι συννομοθέτες συμφώνησαν ότι ο τομέας του νερού δεν θα καλύπτεται από την οδηγία. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά την κατάσταση σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.

Η επιλογή για το ποιες, σε ποιο βαθμό και με ποια σειρά θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν οι δημόσιες επιχειρήσεις ή τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των κρατών μελών, λαμβανομένων υπόψη των διάφορων δυσκολιών που αντιμετωπίζουν και των στόχων που έχουν καθορίσει. Στην ΕΕ υπάρχει ευρύ φάσμα δημόσιων και ιδιωτικών καθεστώτων ιδιοκτησίας όσον αφορά τις εταιρίες ύδρευσης. Τόσο στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά καθεστώτα διαπιστώνονται περιπτώσεις με προβλήματα, αλλά και περιπτώσεις που θεωρούνται επιτυχείς. Η Επιτροπή θεωρεί, εντούτοις, ότι η ίδρυση μιας ρυθμιστικής αρχής, καθώς και μια αγορά που λειτουργεί κατά τρόπο εύρυθμο αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εγγύηση της επιτυχίας αυτών των καθεστώτων με στόχο την προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών και τη διατήρηση της ποιότητας του περιβάλλοντος.

Τα περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης για τις χώρες του προγράμματος είναι το αποτέλεσμα των αποφάσεων των εθνικών αρχών και μόνο. Οι συζητήσεις στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής επικεντρώνονται στις γενικές ανάγκες χρηματοδότησης του προγράμματος, περιλαμβανομένων των εσόδων ιδιωτικοποίησης από την πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε επενδυτές, αλλά η κατάρτιση του προγράμματος ιδιωτικοποίησης και η επιλογή των περιουσιακών στοιχείων αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των οικείων κρατών μελών.