Το ζήτημα της αγοράς το 2010, από ευρωπαϊκές χώρες, οπλικών συστημάτων, πιθανώς με αντάλλαγμα την παροχή του Πακέτου Στήριξης το 2010, ενώ ασκούνταν πιέσεις από τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών για περικοπές μισθών και συντάξεων επαναφέρει στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, μέσα από γραπτή ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σύμφωνα με την "Δέκατη τρίτη ετήσια έκθεση του Συμβουλίου για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού" , στην οποία βασίστηκε και το δημοσίευμα του έγκυρου δημοσιογραφικού πρακτορείου EUOBSERVER , επιβεβαιώνεται η πληροφορία ότι Ευρωπαϊκές χώρες πούλησαν στην Ελλάδα στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ την ίδια περίοδο που διαπραγματεύνταν το πρώτο πακέτο στήριξης το 2010. Η Γαλλία ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής στρατιωτικού εξοπλισμού (876 εκ. ευρώ), ενώ ακολουθούν οι υποστηρικτές των σκληρών μέτρων λιτότητας Γερμανία (36 εκ. ευρώ) και Ολλανδία (53 εκ. ευρώ), η Ιταλία (54 εκ. ευρώ) και η Ισπανία (33 εκ. ευρώ).
Το δημοσίευμα τονίζει δε ότι, σύμφωνα με σύμβουλο του πρώην Πρωθυπουργού που δεν κατονομάζει, αλλά που είχε επιβεβαιώσει και δημοσίευμα άλλης εφημερίδας στο παρελθόν , ασκήθηκαν έμμεσες πιέσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση, από Κράτη Μέλη, για την εξαγορά των όπλων με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους στην παροχή του πακέτου στήριξης. Το θέμα φέρνει ξανά στο προσκήνιο με δήλωσή του ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ, συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων δήλωσε, καταθέτοντας την ερώτηση: "Η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία σχετικά με αγορές οπλικών συστημάτων από την ημέρα που ξεκίνησαν οι συζητήσεις για τα περιοριστικά μέτρα που έπρεπε να ακολουθήσει η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την δημοσιονομική κρίση μέχρι σήμερα. Είναι παράλογο να επιδιώκεται η μείωση του ελλείμματος και του χρέους με βίαιες περικοπές κοινωνικών παροχών και μισθών των ελλήνων πολιτών, την ίδια στιγμή που ξοδεύονται τεράστια ποσά από τη χώρα μας για αγορά οπλικών συστημάτων, ώστε να συντηρείται η πολεμική βιομηχανία σε Γερμανία, Γαλλία κα. Αν πράγματι υπήρξε πίεση από τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών για την αγορά των οπλικών συστημάτων, ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή τους στην παροχή του πακέτου στήριξης, το ποσό αυτό μπορεί να θεωρηθεί "επαχθές χρέος" με βάση το διεθνές δίκαιο. Αν πάλι η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε από μόνη της σε αγορά των οπλικών συστημάτων, αξίζει η Ελληνική Βουλή να διερευνήσει το θέμα. Σε κάθε περίπτωση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να πάρει θέση, μια και τα εξοπλιστικά προγράμματα από το 1988 έως το 2008 κόστισαν στη χώρα πάνω από 98 δισεκατομμύρια ευρώ και συνέβαλαν καθοριστικά στην εκτίναξη του δημόσιου χρέους, της διαφθοράς και του μαύρου χρήματος".
Ο Daniel Cohn-Bendit, συμπρόεδρος της ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, δήλωσε σχετικά ότι "το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι στρατιωτικές δαπάνες. Αν θέλουμε να ισοσκελίσουμε τον προυπολογισμό της Ελλάδας πρέπει να επιτεθούμε στις εξοπλιστικές δαπάνες. Αν θέλουμε να αλαφρύνουμε τον ελληνικό προϋπολογισμό πρέπει να αναλάβουμε μια πρωτοβουλία που θα οδηγήσει στον αφοπλισμό μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Αλλά η Μέρκελ και ο Σαρκοζί αρνούνται να επικοινωνήσουν με τη Τουρκία. Είναι τελείως διεστραμμένο να τους δίνουμε χρήματα για να πληρώσουν τη Γαλλική και Γερμανική (πολεμική) βιομηχανία". Επίσης, αναφερόμενος σε συζήτηση που είχε με τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου το 2008 θύμισε ότι ο τελευταίος του είπε ότι το Βερολίνο και το Παρίσι δεν ήθελαν απότομη μείωση στις εξοπλιστικές δαπάνες της Ελλάδας, αφού κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μεγάλες ζημιές την Γερμανική και Γαλλική πολεμική βιομηχανία .
Θυμίζουμε ότι το Δεκέμβριο του 2011, ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Μπαρόζο είχε αρνηθεί να απαντήσει σε ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου στο Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με πιθανούς εκβιασμούς της γαλλικής και της γερμανικής κυβέρνησης προς την Ελλάδα και πληροφορίες για επαναβεβαίωση μεγάλου ύψους παραγγελιών οπλικών συστημάτων προς τις πολεμικές τους βιομηχανίες, ως όρο για την εκταμίευση της 6ης δόσης. Την ίδια στάση της μη απάντησης κράτησε και η Λαίδη Άστον, Ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, στο ευρωκοινοβούλιο σε σχετική προφορική ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου. Δείτε τη σχετική ανακοίνωση: www.goo.gl/UM7fr
Ο πρώην ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε: «Παρά το ότι ο κ.Μπαρόζο και η λαίδη Άστον αρνήθηκαν να απαντήσουν στις επίμονες ερωτήσεις μου μήνες πριν, πληθαίνουν οι ενδείξεις που δείχνουν ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Ελπίζω σε αλλαγή στάσης από την Ευρωπαική Επιτροπή για το τόσο σοβαρό αυτό θέμα και σε δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων για τις κρυφές δεσμεύσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης και των κομμάτων εξουσίας. Η χώρα που έχει πληρώσει την τελευταία 20ετια για εξοπλισμούς ποσά που αντιστοιχούν στο 1/3 του χρέους,πρέπει επιτέλους να αναπνεύσει.»
(Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της γραπτής ερώτησης προς την ΕΕ)
Αγορά όπλων σε αντάλλαγμα του Πακέτου Στήριξης προς την Ελλάδα
Σύμφωνα με την "δέκατη τρίτη ετήσια έκθεση του Συμβουλίου για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού" , επιβεβαιώνεται η πληροφορία ότι Ευρωπαϊκές χώρες πούλησαν στην Ελλάδα στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ την ίδια περίοδο που διαπραγματευόντουσαν το πρώτο πακέτο στήριξης το 2010. Η Γαλλία ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής στρατιωτικού εξοπλισμού (876 εκ. ευρώ), ενώ ακολουθούν οι υποστηρικτές των σκληρών μέτρων λιτότητας Γερμανία (36 εκ. ευρώ) και Ολλανδία (53 εκ. ευρώ), η Ιταλία (54 εκ. ευρώ) και η Ισπανία (33 εκ. ευρώ). Δημοσίευμα σε εφημερίδα που παρουσιάζει τη έκθεση τονίζει δε ότι (σύμφωνα με σύμβουλο του πρώην Πρωθυπουργού που δεν κατονομάζει, αλλά που είχε επιβεβαιώσει και δημοσίευμα άλλης εφημερίδας στο παρελθόν ) ασκήθηκαν έμμεσες πιέσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση, από Κράτη Μέλη, για την εξαγορά των όπλων με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους στην παροχή του πακέτου στήριξης. Επίσης, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελληνικής εφημερίδας City Press (6-3-2012) , η κυβέρνηση με πρωτοβουλία του Έλληνα Υπουργού Άμυνας προωθεί την προμήθεια 6 υπερσύγχρονων γαλλικών φρεγατών έναντι ενός ποσού της τάξης των 3-4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η παραγγελία αυτή έρχεται να προστεθεί στην αγορά από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ακόμη δύο Γερµανικών υποβρυχίων τύπου 214, µε κόστος 1 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση και η Τρόικα περικόπτουν μισθούς, συντάξεις και πολύτιμες δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια και μέριμνα, Κράτη Μέλη της ΕΕ (που στηρίζουν τα σκληρά μέτρα λιτότητας) σχεδόν εξαναγκάζουν την Ελλάδα να παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους αγοραστές οπλικών συστημάτων στην περιοχή.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Συνάδει αυτή η πρακτική με τους όρους και τα μέτρα που έχει θέσει η Τρόικα για την προσπάθεια εξυγίανσης των δημοσιονομικών της Ελλάδας;
2. Δεν θεωρεί ότι ο εξορθολογισμός και η σημαντική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών της Ελλάδας είναι απαραίτητες και πιο βιώσιμες λύσεις από την οριζόντια μείωση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών;
3. Μπορεί να θεωρηθούν αυτές οι δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα το 2010 και το 2011 ως "επαχθές χρέος" το οποίο δεν είναι δίκαιο να αποπληρωθεί, λαμβάνοντας υπόψη το αυστηρό πρόγραμμα μισθολογικών και κοινωνικών περικοπών που προωθείται για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους της χώρας;
2011/C382/01, http://eur-lex.europa.eu/JOHtml.do?uri=OJ%3AC%3A2011%3A382%3ASOM%3AEL%3AHTML
http://euobserver.com/13/115513
http://www.neurope.eu/article/merkel-and-sarkozy-want-samaras-sign-secure-leopard-and-rafale-sales
http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=96943
Απάντηση του κ. Rehn εξ ονόματος της Επιτροπής
11 Μαΐου 2012
Η Επιτροπή παραπέμπει τον κ. βουλευτή στην απάντηση που έχει δώσει στη γραπτή ερώτηση E-000616/2012(1).
Η απόφαση σχετικά με τη σύνθεση της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι απόφαση που ελήφθη από την ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο, και όχι από την Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Ο ρόλος αυτών των θεσμικών οργάνων στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής είναι κατά πρώτο και κύριο λόγο να συμβουλεύει και να εξασφαλίζει ότι τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι αξιόπιστα, συνεπή και ποσοτικοποιημένα με ικανοποιητικό τρόπο, καθώς και να παρακολουθούν την εφαρμογή τους.
Οι περικοπές των αμυντικών δαπανών(2) αποτελούν σημαντικό μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα από την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat(3), οι αμυντικές δαπάνες στην Ελλάδα μειώθηκαν από 4,0 % το 2000 σε 3,4 % το 2009 και σε 2,2 % του ΑΕΠ το 2010. Περικοπές δαπανών πραγματοποιήθηκαν επίσης το 2011 και αναμένονται περαιτέρω περικοπές των αμυντικών δαπανών στο πλαίσιο της πρόσθετης δημοσιονομικής προσαρμογής που προβλέπεται για το 2012-14. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επικαιροποίηση του ΜΣ(4), τα δημοσιονομικά μέτρα που είναι απαραίτητα για τη μείωση του ελλείμματος το 2013 και το 2014 θα πρέπει να επικεντρώνονται στις αμυντικές δαπάνες χωρίς να θίγεται η αμυντική ικανότητα της χώρας, αλλά θα πρέπει να καλύπτουν επίσης τις συντάξεις και τις κοινωνικές μεταβιβάσεις(5), την αναδιάρθρωση της κεντρικής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης, και τον εξορθολογισμό των φαρμακευτικών δαπανών και των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων.
Οι δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας (συντάξεις, οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα ανεργίας κ.λπ.) και υγείας ανήλθαν σε 24 % του ΑΕΠ το 2010. Δεδομένου του μεγέθους των δαπανών αυτών σε σχέση με τις συνολικές κρατικές δαπάνες και της απότομης αύξησης των δαπανών για κατοχυρωμένα δικαιώματα κατά την περίοδο πριν από την κρίση, οι εν λόγω συνιστώσες των δαπανών πρέπει επίσης να συμβάλουν σημαντικά στη δημοσιονομική εξυγίανση.
(1) | http://www.europarl.europa.eu/QP-WEB/home.jsp |
(2) | (για προμήθειες, δαπάνες του Υπουργείου Άμυνας και δαπάνες για το προσωπικό, όπως για παράδειγμα ο αριθμός των εισακτέων στη στρατιωτική ακαδημία). |
(3) | Βάση δεδομένων COFOG. |
(4) | Βλ. παράρτημα της έκθεσης συμμόρφωσης των υπηρεσιών της Επιτροπής: http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/occasional_paper/2012/pdf/ocp94_en.pdf |
(5) | (κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η βασική κοινωνική προστασία). |