Το νομοσχέδιο επιτρέπει σε επιτροπή πέντε υπουργών να εγκρίνουν, με πολιτικές αποφάσεις ανά περίπτωση, ευρύτατες παρεκκλίσεις από την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία, προκειμένου για μεμονωμένα μεγάλα επενδυτικά σχέδια. Πέρα από τη νάρκη που αντιπροσωπεύει κάτι τέτοιο για το περιβάλλον και το χωροταξικό σχεδιασμό, τεράστιοι κίνδυνοι δημιουργούνται:
Ø Για τη διαφάνεια της δημόσιας ζωής, καθώς προνομιακές παρεκκλίσεις μεγάλης οικονομικής αξίας θα εγκρίνονται με πολιτικές αποφάσεις, ενώ τα έγγραφα των συνεδριάσεων της επιτροπής των πέντε υπουργών θα μπορούν να παραμένουν μυστικά.
Ø Για την ελευθερία του ανταγωνισμού, καθώς, μέσω των αυθαίρετων προνομιακών παρεκκλίσεων, μεμονωμένα επενδυτικά σχέδια θα μπορούν να εξασφαλίζουν σημαντικά πλεονεκτήματα απέναντι στους ανταγωνιστές τους.
Σε γραπτή ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου προς την Κομισιόν, τίθεται το ερώτημα αν είναι ενήμερη για τις διατάξεις του νομοσχεδίου και αν θεωρεί τις διατάξεις του για κατά περίπτωση παρεκκλίσεις από τη νομοθεσία, συμβατές με την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ανταγωνισμού και με την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική.
«Τέτοια νομοσχέδια βγάζουν ουσιαστικά τη χώρα μας εκτός ευρωπαϊκής τροχιάς», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Δεν υπάρχει τρόπος να φτιάξουμε βιώσιμη οικονομία, αν αποδεχόμαστε την επιδείνωση της κρίσης στο περιβάλλον. Επενδύσεις όπως χρυσωρυχεία με κυάνιο που ερημώνουν ολόκληρες περιοχές, ή γήπεδα γκολφ σε τεράστια τουριστικά συγκροτήματα χωρίς επαφή με την τοπική οικονομία, είναι ο δρόμος που πρέπει να αποφύγουμε με κάθε τίμημα. Και μόνο η ιδέα ότι κάθε επενδυτής θα μπορεί να διαπραγματεύεται με την κυβέρνηση ειδικούς κανόνες του παιχνιδιού φτιαγμένους μόνο γι’ αυτόν, στρώνει διάπλατα το δρόμο για μίζες πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, η Ελλάδα και η Ευρώπη, χρειάζονται επενδύσεις σχεδιασμένες να υπηρετούν την ταυτόχρονη διέξοδο από την κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική κρίση».
(ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης)
Θέμα: παρεκκλίσεις από την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία στην Ελλάδα.
Στο ελληνικό κοινοβούλιο συζητείται αυτές τις μέρες πρόταση νόμου με τίτλο «Επιτάχυνση και Διαφάνεια Στρατηγικών Επενδύσεων», που δίνει στους υπουργούς Επικρατείας, Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Υποδομών και Τουρισμού να αποφασίζουν από κοινού ευρύτατες παρεκκλίσεις από την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία προκειμένου για μεμονωμένα μεγάλα επενδυτικά σχέδια. Η δικαιοδοσία έγκρισης των παρεκκλίσεων, όπως και η έκτασή τους ανά περίπτωση, θα οριοθετείται με αόριστα κριτήρια και δε θα υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο (1).
Περιβαλλοντικές οργανώσεις σε επιστολή τους προς τον Έλληνα πρωθυπουργό (2) επισημαίνουν σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον από την εφαρμογή της συγκεκριμένης νομοθεσίας. Κίνδυνοι δημιουργούνται και για τη διαφάνεια της δημόσιας ζωής, καθώς προνομιακές παρεκκλίσεις μεγάλης οικονομικής αξίας θα εγκρίνονται με πολιτικές αποφάσεις, ενώ τα έγγραφα των συνεδριάσεων της επιτροπής των πέντε υπουργών θα μπορούν να παραμένουν μυστικά.
Πρόσθετοι κίνδυνοι αφορούν την ελευθερία του ανταγωνισμού, καθώς μεμονωμένα επενδυτικά σχέδια θα μπορούν να εξασφαλίζουν προνομιακές παρεκκλίσεις από τους όρους της περιβαλλοντικής και πολεοδομικής νομοθεσίας και, μέσω αυτών, σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα απέναντι στις υπόλοιπες ομοειδείς επιχειρήσεις. Σε παρέμβασή του κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της ελληνικής Βουλής, ο αρμόδιος υπουργός Επικρατείας και Επενδύσεων κ. Παμπούκης φέρεται μάλιστα να έχει τονίσει ότι «δεν είναι όλοι ίσοι και δεν πρέπει να είναι ίσοι» ως προς την κρατική μεταχείριση (3).
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
- Είναι ενήμερη για τις διατάξεις του υπό ψήφιση νομοσχεδίου;
- Θεωρεί τις διατάξεις του για τις κατά περίπτωση παρεκκλίσεις από τη νομοθεσία, συμβατές με την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ανταγωνισμού και την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική;
(1) http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c8827c35-4399-4fbb-8ea6-aebdc768f4f7/3_SXEDIO.pdf
