25 Μαρτίου 2011

Παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία η Εμπορική Εκμετάλλευση Δελφινιών

Δρομολογεί εξελίξεις η Κομισιόν 

Αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι η εμπορική χρήση δελφινιών σε δελφινάρια ή ζωολογικούς κήπους παραδέχεται ο Επίτροπος Περιβάλλοντος.

Συγκεκριμένα, στην απάντηση του Κοινοτικού Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Potočnik σε ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου, τονίζεται ότι για την εισαγωγή αιχμάλωτων δελφινιών «δεν εκδίδεται άδεια στην περίπτωση που τα

είδη προορίζονται πρωτίστως για εμπορική χρήση. Σε ό,τι αφορά τα δελφινάρια, η αρμόδια αρχή είναι υπεύθυνη να ελέγξει αν η εγκατάσταση μπορεί να θεωρηθεί επιστημονικό ίδρυμα ή εμπορική εγκατάσταση». Η εισαγωγή επιτρέπεται μόνο για εκτροφή, επιστημονική έρευνα ή εκπαιδευτικούς σκοπούς. Οι ευρωπαϊκοί Κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 338/97 και (ΕΚ) αριθ. 685/2006 είναι κανονισμοί εκτέλεσης της Σύμβασης για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES) στην ΕΕ.

 

Η ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου είχε στηριχθεί στο δεδομένο ότι δεν είναι πρακτικά εφικτή, για ζώα όπως τα δελφίνια και τα άλλα κητώδη, η εκπλήρωση των απαιτήσεων της Οδηγίας 1999/22 να διασφαλίζουν οι ζωολογικοί κήποι διαβίωση σε κατάλληλο περιβάλλον. Με το σκεπτικό αυτό, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων ζητούσε από την Κομισιόν να εξετάσει τη θέσπιση ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την απαγόρευση της αιχμαλωσίας κητωδών και της χρήσης τους σε παραστάσεις, όπως και την πλήρη απαγόρευση της εμπορίας τους.

Η απάντηση της Κομισιόν θέτει πλέον σε αμφισβήτηση τη λειτουργία των δελφιναρίων, τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς τα κητώδη χρησιμοποιούνται κυρίως για εμπορικούς σκοπούς.

«Η απάντηση της Κομισιόν είναι η αρχή του τέλους για τα δελφινάρια και την εμπορική εκμετάλλευση της αιχμαλωσίας των δελφινιών», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Καμιά δεξαμενή, οσοδήποτε μεγάλη, δεν μπορεί να προσφέρει ανεκτές συνθήκες σε θαλάσσια ζώα πλασμένα να διανύουν καθημερινά εκατοντάδες χιλιόμετρα στο φυσικό τους περιβάλλον. Νιώθω ικανοποίηση που η ερώτηση των Οικολόγων Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο συνέβαλε να ξεκαθαρίσει το θέμα και από τη νομική του σκοπιά. Τώρα είναι η σειρά της ελληνικής πολιτείας να πάρει το ταχύτερο τα αναγκαία μέτρα, ώστε να πάψουν να κρατούνται αιχμάλωτα δελφίνια και να απαγορευθεί πλήρως η αιχμαλωσία τέτοιων ζώων. Ελπίζω σύντομα να βλέπουμε δελφίνια μόνο στις θάλασσες, σύμβολα ελευθερίας και αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης».

(ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης του Μ. Τρεμόπουλου και της απάντησης της Κομισιόν)

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-000100/2011 προς την Επιτροπή

 

Θέμα: Προστασία των κητωδών από την αιχμαλωσία

Ισχυρά επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα δελφίνια και οι φάλαινες σε αιχμαλωσία – ανεξάρτητα από το αν έχουν γεννηθεί σε τέτοιες συνθήκες – περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη φυσική τους συμπεριφορά και παρουσιάζουν πλήθος ψυχολογικές διαταραχές[1][2].[3][4] Στην ΕΕ υπάρχουν σήμερα 34 δελφινάρια και περίπου 280 κητώδη σε αιχμαλωσία. Σε όλη την Ευρώπη η κοινή γνώμη στρέφεται κατά της μεταχείρισης των δελφινιών και φαλαινών ως πηγών κέρδους και κατά της διατήρησής τους σε αιχμαλωσία με σκοπό τη δημόσια έκθεση. Το ACCOBAMS[5] δηλώνει ότι η σύλληψη και η επίδειξη των κητωδών έρχονται σε αντίθεση με τους στόχους του. Αντίθετα με την πλειοψηφία των άγριων ζώων στους ζωολογικούς κήπους, είναι προφανές ότι η αιχμαλωσία των κητωδών έχει μοναδικό σκοπό την εκτέλεση ακροβατικών επιδείξεων σε στυλ τσίρκου, με προφανή ελάχιστη εκπαιδευτική αξία[6], και την εκμετάλλευσή τους σε φωτογραφίσεις και προγράμματα κολύμβησης με ανθρώπους. Η Συνθήκη της Λισαβόνας απαιτεί πλήρη σεβασμό της ευημερίας των ζώων ως συναισθανόμενων όντων, ενώ το άρθρο 7 της συνθήκης απαιτεί συνεκτική προσέγγιση[7]. Η οδηγία 1999/22/EK απαιτεί οι ζωολογικοί κήποι να διασφαλίζουν διαβίωση σε κατάλληλο περιβάλλον και να «προωθούν τη δημόσια εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σε σχέση με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας»[8]

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Πώς διασφαλίζει ότι οι εγκαταστάσεις με αιχμάλωτα κητώδη, ως «ζωολογικοί κήποι», συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της οδηγίας 1999/22/EK και ιδιαίτερα του άρθρου 3;

2. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι φάλαινες και τα δελφίνια σε αιχμαλωσία δεν διαβιούν σε κατάλληλο περιβάλλον, όπως απαιτείται από την οδηγία 1999/22/EK, θα εξετάσει την απαγόρευση της αιχμαλωσίας κητωδών και της χρήσης τους σε παραστάσεις; Επιπλέον, θα εξετάσουν τη λήψη των απαραίτητων μέτρων απαγόρευσης του εμπορίου κητωδών;

E -100/11EL, E -172/11EL, E-1029/11EL

Απάντηση του κ. Potočnik εξ ονόματος της Επιτροπής

1. Σε ό, τι αφορά τη διατήρηση σε αιχμαλωσία των κητωδών, οι εγκαταστάσεις οι οποίες εμπίπτουν στον ορισμό του άρθρου 2 της οδηγίας για τη διατήρηση άγριων ζώων στους ζωολογικούς κήπους (οδηγία του Συμβουλίου 1999/22/ΕΚ[9]) πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του άρθρου 3 της οδηγίας.

Οι αρμόδιες αρχές κάθε κράτους μέλους έχουν την ευθύνη να διασφαλίζουν την ορθή εφαρμογή των διατάξεων αυτών, μεταξύ άλλων, των διατάξεων που αφορούν τη χορήγηση αδειών στις εγκαταστάσεις αυτές και την επιθεώρησή τους.

Η Επιτροπή θα εξετάζει τυχόν βάσιμα και τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία που θα προσκομίζονται σε αυτήν σχετικά με τη μη μεταφορά ή τη μη εφαρμογή της οδηγίας για τα κητώδη και, εφόσον χρειάζεται, θα αναλαμβάνονται δικαστικές ενέργειες κατά του κράτους μέλους το οποίο δεν τηρεί τους κανόνες.

2. Σε ό,τι αφορά το εμπόριο, η χρήση των δελφινιών σε ζωολογικούς κήπους και σε δελφινάρια, διέπεται από το ενωσιακό δίκαιο, ιδίως από τους κανονισμούς της ΕΕ για το εμπόριο άγριων ζώων, (ΕΚ) αριθ. 338/97[10] και (ΕΚ) αριθ. 685/2006, οι οποίοι είναι κανονισμοί εκτέλεσης της Σύμβασης για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES) στην ΕΕ. Όλα τα κητώδη, περιλαμβανομένων των δελφινιών και των φαλαινών, απαριθμούνται στον κατάλογο του παραρτήματος Α των κανονισμών για το εμπόριο άγριων ζώων. Ο κατάλογος αυτός είναι σύμφωνος με το καθεστώς υψηλής προστασίας των κητωδών που προβλέπεται στην οδηγία για τους οικοτόπους (οδηγία 92/43/ΕΟΚ[11]) και αποτελεί αυστηρότερο μέτρο της ΕΕ σε σχέση με τον κατάλογο των κητωδών της σύμβασης CITES. Το εμπόριο επιτρέπεται μόνον υπό πολύ αυστηρούς όρους. Λαμβανομένου υπόψη του εν λόγω πλαισίου, για την εισαγωγή στην ΕΕ ή για εμπορικές συναλλαγές εντός της ΕΕ δελφινιών απαιτούνται άδειες και πιστοποιητικά τα οποία, σε ό, τι αφορά εισαγωγή αιχμάλωτων δελφινιών, μπορούν να εκδοθούν μόνον αφού οι επιστημονικές αρχές των κρατών μελών διαπιστώσουν ότι αυτό δεν έχει δυσμενή επίδραση στο καθεστώς διατήρησης του είδους στην άγρια κατάσταση και ότι ο προορισμός τους είναι η εκτροφή, η επιστημονική έρευνα ή εκπαιδευτικοί σκοποί. Επιπλέον, δεν εκδίδεται άδεια στην περίπτωση που τα είδη προορίζονται πρωτίστως για εμπορική χρήση. Σε ό, τι αφορά τα δελφινάρια, η αρμόδια αρχή είναι υπεύθυνη να ελέγξει αν η εγκατάσταση μπορεί να θεωρηθεί επιστημονικό ίδρυμα ή εμπορική εγκατάσταση. Σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία τα άγρια δελφίνια δεν μπορούν καταρχήν να χρησιμοποιούνται κατά για εμπορικούς σκοπούς.

Επιπλέον, βάσει των κανονισμών της ΕΕ, οι χώροι προορισμού πρέπει να είναι κατάλληλα εξοπλισμένοι για τη σωστή διατήρηση και φροντίδα των ζώων. Η ομάδα επιστημονικής εξέτασης η οποία συστάθηκε με τον κανονισμό 338/97 και συγκροτείται από όλες τις επιστημονικές αρχές των κρατών μελών, έχει ήδη εκπονήσει συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές προκειμένου να εκτιμηθεί κατά πόσο πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις.


[1] Marine Mammals in Captivity http://www.wspa.org.uk/Images/159_the_case_against_marine_mammals_in_captivity_english_2009_tcm9-8409.pdf#false
[2] Whale and Dolphin Conservation Society: http://www.wdcs.org/submissions_bin/Introduction_to_Captivity.pdf
[3] Born Free Foundation: http://www.bornfree.org.uk/uploads/media/dolphins_in_captivity_01.pdf
[4] ENDCAP: http://www.endcaptivity.org/
[5] ACCOBAMS (Agreement on the Conservation of Cetaceans in the Black Sea, Mediterranean Sea and Contiguous Atlantic Area): http://www.accobams.org/
[6] Dr. MARINO - Do Zoos and Aquariums Promote Attitude Change in Visitors? http://www.nbb.emory.edu/faculty/personal/documents/MarinoetalAZAStudy.pdf
[7] ) http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:115:0001:01:EN:HTML
[8] http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:1999:094:0024:0026:EN:PDF
[9] ΕΕ L 94 της 9/4/1999.
[10] ΕΕ L 61 της 3/3/1997.
[11] ΕΕ L 206 της 22/7/1992.
Last modified on Τετάρτη, 08 Φεβρουαρίου 2012 01:18