Τα κύρια σημεία  του στρογγυλού τραπεζιού διαβούλευσης που πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά με πρωτοβουλία του Νίκου Χρυσόγελου στις 21 Απριλίου,

Εκπρόσωποι των αλιέων παράκτιας και μέσης αλιείας, περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων και της αυτοδιοίκησης συμμετείχαν στο στρογγυλό τραπέζι διαβούλευσης με θέμα «Η Μεταρρύθμιση της Κοινής Πολιτικής για την Αλιεία & το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας» που διοργάνωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, το Σάββατο 21 Απριλίου, στην αίθουσα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά.

Στη διαβούλευση συμμετείχαν με παρεμβάσεις τους οι:Δημήτρης Κοτσόργιος, Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Αλιέων Ελλάδας, Δημήτρης Ταουλτζής,  Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας, Παναγιώτης Βουδούρης, Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής, Αντρέας Πράσινος, Διευθυντής Αλιείας Περιφέρειας Αττικής και Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, Θανάσης Μαχιάς, Έρευνητής ΕΛΚΕΘΕ σε θέματα βιοποικιλότητας και αλιευτικής πολιτικής, Βαγγέλης Κουκιάσας, Πρόεδρος του ΔΣ της Περιβαλλοντικής Οργάνωσης «Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS” και Γιώργος Λουρδής, Μηχανολόγος, Επαγγελματίας θαλάσσιου τουρισμού. Σύντομες παρεμβάσεις είχαν κι άλλοι εκπρόσωποι Ομοσπονδιών Αλιευτικών Συλλόγων (παράκτιας αλιείας) και Ενώσεων Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Οι παρεμβάσεις των φορέων που συμμετείχαν στην  επικεντρώθηκαν στα παρακάτω θέματα:

-      Προτάσεις για την εξειδίκευση της Ευρωπαϊκής και Ελληνικής αλιευτικής πολιτικής, και με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου και τη προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και των παράκτιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, με βάση τις ιδιαιτερότητες των ελληνικών θαλασσών (ολιγοτροφικές, ποικιλία ανάγλυφου ακτών, νησιά –βραχονησίδες) και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων (μεγάλη βιοποικιλότητα).

-      Την ανάγκη και σημασία της διαμόρφωσης συνεκτικών και ολοκληρωμένων σχεδίων ανά αλιευτική περιοχή, για την αποκατάσταση και βιώσιμη διαχείριση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των παράκτιων περιοχών (δημιουργία αλιευτικών καταφυγίων, οργάνωση θαλάσσιου και καταδυτικού τουρισμού κλπ)

-      Την προστασία της θάλασσας από το σύνολο των πηγών ρύπανσης (οικιστικές πιέσεις, λύματα – απορρίμματα, βιομηχανική ρύπανση, ιχθυοκαλλιέργειες, υπερβολική παράκτια δόμηση, παρεμβάσεις στην ροή των ποταμών με φράγματα κλπ) με τη συμμετοχή και συνεργασία των αλιέων, των παράκτιων κοινοτήτων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.

-      Τον εξορθολογισμό και αποτελεσματικότητα των μεθόδων ελέγχου, για όλα τα είδη αλιείας (μέση, παράκτια, ερασιτεχνική), αλλά και τη σημασία της ενημέρωσης και συμμετοχής των καταναλωτών στον έλεγχο εφαρμογής των μέτρων προστασίας.

-      Την αναδιαμόρφωση των Κανονισμών για ευρωπαϊκά κονδύλια και επιδοτήσεις για την αλιεία, ώστε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες πρόσβασης για μικρούς, παράκτιουςκαι παραδοσιακούς αλιείς, και τη δημιουργία μητρώου επαγγελματιών αλιέων με σαφή κριτήρια επαγγελματικότητας

-      Την ανάγκη για συλλογή αξιόπιστων και ολοκληρωμένων αλιευτικών δεδομένων, με την αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων διαθέσιμων για σχετικές έρευνες αλλά και τη συμμετοχή των αλιέων, ιδιαίτερα των παράκτιων και παραδοσιακών

-      Χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών αλλά και διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να μην λειτουργούν ανταγωνιστικά προς την παράκτια αλιεία και τις άλλες τοπικές δραστηριότητες.

Τα συμπεράσματα της διαβούλευσης έχουν ήδη ληφθεί υπόψη από τον Νίκο Χρυσόγελο για τη σύνταξη της έκθεσής του για το “Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας”.

Ο Νίκος Χρυσόγελος συνόψισε τις προτεραιότητες που θα θέσει, ως ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για την αλιεία, με βάση και την πολύ ενδιαφέρουσα και ειλικρινή συζήτηση που έγινε στο πλαίσιο του στρογγυλού τραπεζιού διαβούλευσης: «Η κρίσιμη κατάσταση των ιχθυαποθεμάτων στις θάλασσές μας και οι ιδιαιτερότητες των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στη Μεσόγειο, πρέπει να μας ενεργοποιήσουν – έστω και καθυστερημένα - για να ολοκληρώσουμε τη σύνταξη διαχειριστικών σχεδίων ανά αλιευτική περιοχή και για όλα τα είδη, αλλά και να διατυπώσουμε ολοκληρωμένες προτάσεις προστασίας και μέτρα αποτελεσματικού ελέγχου και διαχείρισης. Οι Περιφέρειες θα πρέπει επειγόντως να κινηθούν προς την κατεύθυνση αυτή σε συνεργασία με τις ενώσεις ψαράδων, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους τοπικούς φορείς - ιδιαίτερα από περιοχές που εξαρτώνται από την αλιεία - αλλά και με την κεντρική διοίκηση και τους Δήμους. Η χώρα μας θα πρέπει, επίσης, άμεσα να υιοθετήσει αποτελεσματικές διαδικασίες και δομές, ώστε να αξιοποιήσει τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους για επιστημονική συλλογή αλιευτικών δεδομένων και για παρακολούθηση της κατάστασης των πληθυσμών των ψαριών αλλά και του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Θα πρέπει, επίσης, να διασφαλίσει ότι τα μελλοντικά ευρωπαϊκά κονδύλια θα μπορούν να αξιοποιηθούν από τους επαγγελματίες αλιείς - και ιδιαίτερα τους μικρούς παράκτιους - αλλά και τις παράκτιες κοινωνίες για να πετύχουν την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, την ανάκαμψη του πληθυσμού των ψαριών, την προσέλκυση και νέων ανθρώπων στο επάγγελμα του ψαρά, την ανάληψη από τους ψαράδες νέων ρόλων στο πλαίσιο της προστασίας της θάλασσας και της διαχείρισης του θαλάσσιου πλούτου, την μακροχρόνια ευημερία παράκτιων και νησιωτικών περιοχών. Στην κατεύθυνση αυτή επικεντρώνονται και οι προτάσεις και παρεμβάσεις των Ευρωπαίων Πράσινων στη διαβούλευση για την Αναθεωρημένη Κοινή Αλιευτική Πολιτική αλλά και το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας»