Απαλλαγή της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων (ΕΑΑΤ)
Στις 27 Μαρτίου, η Επιτροπή Ελέγχου Προϋπολογισμού (Cocobu) ψήφισε να αναβάλει τη χορήγηση απαλλαγής τόσο στην Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA - European Food Safety Authority) για το 2012, όσο και στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ) αλλά και στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ). Όλες οι τροπολογίες των Πρασίνων εγκρίθηκαν. Η ψηφοφορία στην ολομέλεια θα γίνει τον Μάιο. Είναι η πρώτη φορά που η απαλλαγή της EFSA έχει αναβληθεί και είναι ένα πολύ ισχυρό πολιτικό μύνημα προς την ΕΑΑΤ, η οποία επικρίθηκε πολύ για την έλλειψη ανεξαρτησίας και τους δεσμούς της με τη βιομηχανία (βλέπε GMOIn(digest) 2). Πρέπει να ελπίζουμε ότι αυτά τα θέματα θα αντιμετωπιστούν κατάλληλα. Πλέον, η Επιτροπή βρίσκεται στη διαδικασία ανανέωσης των 7 μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της EFSA.
Παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει εξουσία επί της αποφάσεως, του διαβιβάστηκε μια λίστα 14 υποψηφίων του καταλόγου για γνωμοδότηση από τη Κομισιόν. Η επιτροπή ENVI έχει υποβάλει έναν κατάλογο με 6 επικρατέστερους υποψηφίους προς τον Πρόεδρο του ΕΚ. Το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο στο κλειστό κατάλογο της Επιτροπής είναι η Mella Frewen, πρόεδρος της Food Drink Europe, μιας ομάδας λόμπι που εδρεύει στις Βρυξέλλες, η οποία στο παρελθόν εργαζόταν για την εταιρεία Monsanto. Αν επιλεγεί, θα κρατήσει τη θέση της στη Food Drink Europe. Ωστόσο, η διευθυντρια επικοινωνιών στη Food Drink Europe, Λίζα McCooey, είπε ότι δεν βλέπει κάποια σύγκρουση συμφερόντων: «Εάν εκλεγεί στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΑΑΤ ... η κα Frewen θα συμμετάσχει στις εργασίες της, υπό την προσωπική τους ιδιότητα και όχι εξ ονόματος των κάθε είδους συμφερόντων - βιομηχανικών ή άλλων."
Ένα άλλο κρίσιμο βήμα για την EFSA είναι η ανανέωση των 8 από 10 επιστημονικές ομάδες της. Όπως έχει τεκμηριωθεί σε μια σειρά από εκθέσεις διαφόρων ΜΚΟ, οι επιστημονικές ομάδες ήταν οτιδήποτε εκτός από ανεξάρτητες από τις βιομηχανίες της βιοτεχνολογίας, τροφίμων ή φυτοφαρμάκων. Για παράδειγμα, μια έκθεση από τη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung σημειώνει ότι ένα μέλος της ειδικής ομάδας της ΕΑΑΤ που εργάστηκαν για την Kraft Foods, ο Albert Flynn, είχε εμπλακεί στο να πάρει μια θετική απόφαση για μία αξίωση της Kraft Foods. Ένας άλλος, ο Carlo Agostoni, πληρώθηκε από τις εταιρείες τροφίμων Nestle, Danone, Heinz, Hipp, Humana και Mead Johnson για να μιλήσει σε συνέδρια. Σε μια ξεχωριστή επιτροπή της EFSA που ασχολείται με τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται από τη βιομηχανία τροφίμων, 10 από τους 13 εμπειρογνώμονες είχαν δεσμούς με τη βιομηχανία. Το Ελεγκτικό Συνέδριο πρόκειται να εκδώσει έκθεση σχετικά με τη σύγκρουση συμφερόντων στην EFSA και τρεις άλλους οργανισμούς της ΕΕ μέχρι το τέλος του Ιουνίου. Στις 5 Μαρτίου, η ΕΑΑΤ δημοσίευσε νέα ρύθμιση για τις «ανεξάρτητες» ομάδες. Θα δούμε σύντομα τα αποτελέσματα αυτών των κανονισμών, και εάν δεν υπάρχει μια βαθιά αλλαγή στο διορισμό ανεξάρτητων επιστημόνων στις ομάδες της ΕΑΑΤ, θα υπάρξει μικρή για να γιορτάσουμε στο 10η επέτειο της ΕΑΑΤ το φθινόπωρο.
Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό 2012 - εναλλακτή εκδήλωση κατά του φυσικού αερίου σχιστόλιθου
Η φετινή εκδήλωση για την επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού στις 22 Μαρτίου 2012, επικεντρώθηκε ειδικά στο θέμα της «ασφάλειας του νερού και των τροφίμων". Εκτός από αυτή την επίσημη εκδήλωση, μια σειρά από διεθνείς οργανισμούς χρησιμοποιούν την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό ως πλατφόρμα για έκκληση σε δράση σε θέματα πόσιμου νερού. Ένα εναλλακτικό Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό με θέμα «Ενάντια στην εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου», πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαρτίου. Αυτό το εργαστήριο ήταν ένα από τα πρώτα με τους τοπικούς ακτιβιστές που προέρχονται από όλη την Ευρώπη.
Όπως φαίνεται από πολλά παραδείγματα σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σχιστόλιθου έχει οδηγήσει σε αμέτρητες περιπτώσεις χημικής και τοξικής ρύπανσης, με διάφορες συνέπειες για την υγεία των πληθυσμών, μόλυνση του πόσιμου νερού, καταστροφή της γης, αύξηση της συχνότητας των σεισμών, ενώ δημιουργεί σημαντικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ένα ευρύ πανευρωπαϊκό κίνημα ενάντια στην εξόρυξη του σχιστολιθικού φυσικού αερίου οργανώνονται για να προειδοποιήσουν τους πολίτες και τους φορείς για τη χάραξης πολιτικής κατά των σοβαρών κινδύνων αυτής της νέας μεθόδου η οποία θα περιχαρακώσει την Ευρώπη σε μια οικονομία των ορυκτών καυσίμων, αν αναπτυχθεί ευρέως. Η Ομάδα των Πρασίνων σχεδιάζει ένα γεγονός για το θέμα αυτό στις 9 Μαΐου.
Είμαστε το 99 τοις εκατό!
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 03/2012 του "NachrichtenundderStellungnahmeKath. SozialakademieÖsterreichs" ("Νέα και γνώμες της Καθολικής Κοινωνικής Ακαδημίας της Αυστρίας"). Ο Ανδρέας Νόβι είναι Διευθυντής του Αυστριακού Πράσινου Ιδρύματος GrüneBildungswerkstatt.
του Ανδρέα Νόβι
Το «κίνημα των καταλήψεων» είναι ένα επιτυχημένο παράδειγμα μιας εκστρατείας που έχει προκαλέσει αναστάτωση στην καρδιά της κοινωνίας. Για να επιτύχει όμως, το κίνημα πρέπει να διευρύνει την εμβέλειά του και να αναπτύξει μια συνεκτική εναλλακτική λύση στην κεντροδεξιά κυριαρχία της Ευρώπης. Στον πυρήνα της, μια τέτοια λύση πρέπει να είναι τόσο δίκαιη όσο και βιώσιμη.
Με τον ερχομό του 2012, μπαίνουμε στο πέμπτο έτος της κρίσης, που θα έχει διαρκείς επιπτώσεις στον πλούσιο βορά. Αυτές οι διάφορες κρίσεις της οικολογίας, της οικονομίας και των κοινωνικών ζητημάτων δεν ισοδυναμούν με μια μικρή κρίση, ένα απλό πέρασμα κρύου, αλλά με μια ρήξη, που τέθηκε σε κίνηση από δεκαετίες νεοφιλελεύθερης αναδιανομής του πλούτου προς τις ανώτερες τάξεις, από τον ατομικισμό της κατανάλωσης και τις πολιτικές που υπονομεύουν την αλληλεγγύη. Στο μέλλον τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και αν δεν κάνουμε τίποτα, άλλοι θα αποφασίσουν τη μορφή του νέου κόσμου.
Υπάρχουν οι σκληροπυρηνικοί της συναίνεσης των Βρυξελλών που προωθούν μέτρα λιτότητας, ακόμη και αν αυτά προφανέστατα οδηγούν σε μια οικονομική άβυσσο. Επιπλέον αυταρχικές εθνικιστικές δεξιές κυβερνήσεις έχουν πρόσφατα κερδίσει έδαφος. Παρά τις διαφορετικές αντιλήψεις όσον αφορά τη σημασία των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων στην αναδιάρθρωση αυτή, και οι δύο μοιράζονται την ίδια άποψη για το μέλλον: η αναδιάρθρωση δεν θα είναι αρκετή για να αλλάξει κάτι, δεν θα υπάρχει περισσότερος χώρος στο πλοίο και κατά συνέπεια το κόστος της κρίσης θα βαρύνουν τους τεμπέληδες, τους ανέργους, τους φτωχούς - και στην περίπτωση της δεξιάς, και τους αντιφρονούντες, μέλη άλλων εθνοτικών ομάδων και εκείνων που ζουν έξω από το φρούριο της Ευρώπης. Ως αποτέλεσμα, το κράτος πρόνοιας και μαζί με αυτό η μεσαία τάξη θα εξοντωθούν. Και δεν λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι στη δεκαετία του 1970, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα ήταν δικτατορίες - και ότι οι κοινωνικές διαιρέσεις παρέχουν το πιο γόνιμο έδαφος για τον αυταρχισμό.
Θα πρέπει να κάνουμε κριτική στο μοντέλο αυτού του αποκλεισμού ηθικών απόψεων, καθώς αρνείται σε ένα αυξανόμενο αριθμό Ευρωπαίων το ανθρώπινο δικαίωμα στην ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή. Παραδόξως, ακόμη και οι στόχοι που θέτουν οι ίδιοι δεν θα επιτευχθούν με αυτόν τον τρόπο. Για παράδειγμα, κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος έχουν αυξηθεί σταθερά. Η Ευρώπη έχει μείνει πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο στην οικονομική ανάπτυξη και η ισχύς της ηπείρου στον κόσμο έχει μειωθεί. Και δεν μιλάμε καν για το κοινωνικό και οικολογικό κόστος αυτής της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της απελευθέρωσης του εμπορίου και του πλουτισμού.
Η κοινωνική αναταραχή φτάνει στην καρδιά της κοινωνίας
Η κατάσταση αυτή οδήγησε στο κίνημα κατάληψεων ξεκινώντας με τη WallStreet, ενώ την ίδια στιγμή η κατάληψη των δημόσιων χώρων έγινε μια μορφή αντίστασης σε διαφορετικά μέρη των μεσογειακών κρατών - από την Αθήνα στο Ισραήλ και την Ισπανία. Ιδιαίτερης σημασίας ήταν ο συμβολισμός της κατάληψης του πάρκου στη Νέα Υόρκη καθώς εδώ για πρώτη φορά μια νέα λύση αναδείχθηκε: Είμαστε το 99 τοις εκατό, με άλλα λόγια, σχεδόν όλοι. Εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία, πληρώνουμε το τίμημα για μια ληστεία απαράμιλλη στην ιστορία της ανθρωπότητας από μια μειοψηφία πλουσίων, οι οποίοι επωφελούνται από τη ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών, όπως ακριβώς έγινε και με τη διάσωση των τραπεζών μετά το 2008. Οι μεσαίες και κατώτερες τάξεις, από την άλλη πλευρά φέρουν το κύριο βάρος εν μέσω στασιμότητας μισθών, μεγαλύτερων καταναλωτικών φόρων και φόρων εισοδήματος και της μείωσης των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών.
Όποιος δει τις εικόνες από τους συχνά κομψά ντυμένους διαδηλωτές στη Νέα Υόρκη ή τα καλοαναθρεμένα παιδιά της μεσαίας τάξης στο Ισραήλ και στη Μαδρίτη θα συνειδητοποιήσει ότι οι κοινωνικές αναταραχές έχουν φθάσει ακριβώς στην καρδιά της κοινωνίας. Η παλιά ιδέα μίας ομοιογενούς πλειοψηφίας που μέσα από την αίσθηση της ηθικής ευθύνης πρέπει να φροντίσει και για εκείνους στο περιθώριο της κοινωνίας που αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ακριβώς πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Το σύνθημα του κινήματος καταλήψεων δεν ήταν πατερναλισμός για εκείνους που βρίσκονται στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Αντίθετα το νέο «Εμείς» βασίζεται σε μια ιδέα της αλληλεγγύης, όχι απλώς ως αλτρουιστική ανησυχία για άλλους, αλλά ως αγώνας για έναν κόσμο που είναι καλός για τους άλλους, όπως και για μένα, με άλλα λόγια, έναν κόσμο στον οποίο όλοι μπορούν να απολαύσουν μια καλή ζωή.
Αυτή είναι η μεγάλη συμβολή του κινήματος καταλήψεων. Αλλά την ίδια στιγμή, οι περιορισμοί αυτού του κινήματος σύντομα έγιναν προφανείς και αυτοί είναι πάντα οι περιορισμοί της δημιουργικής, αυθόρμητης πολιτικής κίνησης - ένα πυροτέχνημα που ξεθυμαίνει στην απουσία οργάνωσης. Έτσι, στα τέλη του περασμένου έτους, λιγότερο ή περισσότερο κατασταλτικές εξώσεις πραγματοποιήθηκαν και η τάξη αποκαταστάθηκε τουλάχιστον από μια υλική οπτική γωνία.
Οι αυθόρμητες πρωτοβουλίες στους δρόμους και στις πλατείες αποτελούν μια πηγή έμπνευσης, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχει ανάγκη για ευρείες συμμαχίες και μια πλουραλιστική κίνηση που θα αποτελείται από δημόσιους φορείς, συνδικάτα, πολιτικά κόμματα, ΜΚΟ και πολλούς αφοσιωμένους ανθρώπους που θα συμμετέχουν στην έναρξη μίας κίνησης αναζήτησης ως προς το πώς το μοντέλο του αποκλεισμού μπορεί να αποδυναμωθεί και τα θεμέλια μίας συνεκτικής, δημοκρατικής και βιώσιμης κοινωνίας να ενισχυθούν. Αυτή η κίνηση αναζήτησης πρέπει να είναι ανοιχτή, να περιλαμβάνει όλους και να προωθεί το διάλογο. Ο στόχος είναι να βελτιωθεί η κοινή αντίληψη της δικαιοσύνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην οποία δεν υπάρχει χώρος για δεξιό, αντισημιτικό αντι-καπιταλισμό. Μια κριτική του καπιταλισμού, πρέπει πάντα να είναι τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με τον Καρλ Μαρξ, ο οποίος ήταν πάντα ενήμερος για τα πλεονεκτήματα του καπιταλισμού, ως μέσο για τη δημιουργία πλούτου και την ενθάρρυνση της ατομικής ελευθερίας. Ήδη πριν από 150 χρόνια, ο Μαρξ επεσήμανε την αποτυχία του καπιταλισμού στην ανικανότητά του να επιτρέψει σε όλους να επωφεληθούν από τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι εκτός από την ανισότητα που έχει συστηματικά αυξηθεί λόγω της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η ατομική καταναλωτική κουλτούρα και οι συνακόλουθοι οικολογικοί περιορισμοί που γίνονται όλο και πιο οξείοι είναι οι προβληματικές περιοχές του καπιταλισμού. Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα κοινό όραμα για το πώς μια καλή ζωή είναι δυνατή για όλους πέρα από τον καταναλωτισμό και την αυξανόμενη συγκέντρωση της εξουσίας στην πολιτική και στις επιχειρήσεις.
Όχι μόνο μια δίκαιη, αλλά και μια αειφόρο κοινωνία
Ταυτόχρονα, είναι αναγκαίο να χαράξει κανείς στρατηγική για το πώς οι σχέσεις και οι δομές της εξουσίας μπορούν να τροποποιηθούν έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα του 99 τοις εκατό. Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν πρωτοβουλίες για πιο δίκαιη φορολόγηση. Θα ήταν επίσης απαραίτητο να διευκρινιστούν αρκετά πρακτικά ερωτήματα: Τι ρόλο παίζει μία απαιτητική κοινωνία πολιτών στην αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην Ευρώπη; Τι ρόλο παίζουν οι εκλογές και η άμεση δημοκρατία στη μετατόπιση των σχέσεων εξουσίας;
Αν δεν θέλουμε οι αυθόρμητες καταλήψεις να παραμείνουν πυροτέχνηματα χρειαζόμαστε ένα εναλλακτικό μοντέλο ενάντια στη στρατηγική αποκλεισμού και υπέρ του δικαιώματος για μια καλή ζωή για όλους. Ένα μοντέλο που θα βασίζεται εξίσου στην ηθική πεποίθηση της ισότητας για όλους τους ανθρώπους καθώς και της επιθυμίας να γίνεται χρήση της δημιουργικότητας και της καινοτομίας όλων, προκειμένου η φτώχεια, οι κλιματικοί πόλεμοι και η βία να ανήκουν στο παρελθόν. Ωστόσο, για να μπορεί ο καθένας να απολαύσει μια καλή ζωή χρειαζόμαστε όρια για εκείνους τους λίγους στους οποίους ο πλούτος και η ισχύς πρέπει να μειωθούν σε αποδεκτά επίπεδα που είναι συμβατά με το κοινωνικό πλαίσιο. Εδώ έγκειται η πολιτική και στρατηγική συμβολή του κινήματος καταλήψεων. Πρόκειται για ένα ζήτημα ενός νέου είδους της ποιότητας ζωής χωρίς καμία εξαίρεση, μια δημιουργική κίνηση αναζήτησης για συνετή οικονομική δραστηριότητα και μιας κοινωνίας αμοιβαίου ενδιαφέροντος για τους άλλους - για όλους, με εγγυημένα κοινωνικά δίκτυα ασφαλείας και πολιτικά διαπραγμάτευσιμα ανώτατα όρια για τη χρήση πόρων.
Ξεκίνησε η Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Πολιτών!
Η Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Πολιτών (ΠΕΠ) τέθηκε επίσημα σε ισχύ την Κυριακή 1η Απριλίου, δίνοντας στους Ευρωπαίους πολίτες το δικαίωμα να θέσουν το νομοθετικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Πράσινο Ίδρυμα εργάστηκε τα τελευταία δύο χρόνια για να βρει τους πόρους που θα βοηθήσουν τους πολίτες στη χρήση του μέσου.
Οι πρώτες πρωτοβουλίες Ευρωπαίων Πολιτών έχουν ήδη καταγραφεί μέσω του ονλάιν μητρώου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θα δημοσιευθούν σε λίγες εβδομάδες. Αναμένεται ότι πολλές πρωτοβουλίες έχουν ήδη επιχειρήσει να εγγραφούν στο μητρώο, όπως η ΠΕΠ για το το νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά θα γνωρίζουμε στα τέλη Απριλίου ποιά ήταν η πρώτη ΠΕΠ που υπεβλήθη.
Εν τω μεταξύ, για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν μια πρωτοβουλία ή να παρακολούθησουν τη διαδικασία, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Ίδρυμα (GEF) έχει δημιουργήσει διάφορα μέσα, τα οποία ενημερώνουν και συμβουλεύουν σχετικά με τη διαδικασία ΠΕΠ:
- Ο οδηγός τσέπης Πρωτοβουλιών των Ευρωπαίων Πολιτών είναι η πιο πρόσφατη δημοσίευση του GEFεπί του θέματος: πρόκειται για ένα πρακτικό οδηγό που εξηγεί γιατί και πώς οι ΠΕΠ μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
http://gef.eu/uploads/media/The_European_Citizens__Initiative_Pocket_Guide.pdf
- Η σειρά για τις επόμενες ΠΕΠ στο εγχειρίδιο εκστρατείας στην ιστοσελίδα του GEFδίνει μια γενική εικόνα για τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που αυτό το νέο μέσο άμεσης δημοκρατίας προσφέρει από την πλευρά των διοργανωτών των ΠΕΠ.
http://campaignhandbook.gef.eu/
- Το φυλλάδιο 10 Βήματα για την Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Πολιτών παρέχει βασικές πληροφορίες για το πώς να συμμετάσχουμε σε μια πρωτοβουλία, σε συνοπτική μορφή.
http://gef.eu/fileadmin/user_upload/Flyer_ECI_web_.pdf
- Το Εγχειρίδιο σχετικά με την Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Πολιτών είναι ένα ενημερωτικό εγχειρίδιο για την άμεση δημοκρατία και για τις καινοτόμες διαστάσεις των ΠΕΠ.
http://gef.eu/fileadmin/user_upload/GEF-09-64_European_Citizens__Initiative_web_final.pdf
Για να παραγγείλετε ένα αντίγραφο των παραπάνω υλικών ή για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλούμε να έρθετε σε επαφή με το Ευρωπαϊκό Πράσινο Ίδρυμα στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πράσινος Υπουργός Περιβάλλοντος στη Σενεγάλη
Ο Σενεγαλέζος Οικολόγος Haïdar El Ali, πρόεδρος των Σενεγαλέζων Πράσινων της FEDES (Δημοκρατική Ομοσπονδία Οικολόγων Σενεγάλης) διορίστηκε πρόσφατα Υπουργός Περιβάλλοντος και Προστασίας της Φύσης από το νεοεκλεγμένο Πρωθυπουργό Macky Sall.
«Η Σενεγάλη έχει αποδείξει ότι είναι στην πρώτη γραμμή της δημοκρατίας και στην πολιτική καινοτομία στην Αφρική» δήλωσε η Μόνικα Φρασόνι, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, που συμμετείχε στο Συνέδριο στο Ντακάρ. «Ο διορισμός σε υπουργό ενός αναγνωρισμένου και με επιρροή στη Σενεγάλη περιβαλλοντολόγου μαρτυρά την πρόθεση της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει σοβαρά τα παγκόσμιας σημασίας θέματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή.
Σήμερα οι Ευρωπαίοι Πράσινοι είναι υπερήφανοι και ευτυχείς. Εκφράζουμε ολόψυχα τα συγχαρητήριά μας και τις καλύτερες ευχές μας στον Haïdar για επιτυχία στη νέα πρόκληση, ενώ ανανεώνουμε την υποστήριξή μας και τη δέσμευσή μας για τη συνέχιση της συνεργασίας με τους Πράσινους της Αφρικής με σκοπό ένα πράσινο, δημοκρατικό και δίκαιο παγκόσμιο μέλλον».
Η FEDES είναι ένα αξιοσέβαστο πολιτικό κόμμα στη χώρα της Σενεγάλης και η συμβολή της ήταν καθοριστική στη διοργάνωση του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Πράσινων στο Ντακάρ, το πρώτο στην Αφρική, ενώ έχει οικοδομήσει μια δυνατή πορεία προς τις βουλευτικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τις αρχές Ιουλίου.
Ο πρόεδρός της Haïdar El Ali χαρακτηρίστηκε από τη Le Monde ως ένας από τους περιβαλλοντολόγους με τη μεγαλύτερη επιρροή, γνωστός από τους σφοδρούς αγώνες του κατά της υπεραλίευσης και των ρυπογόνων πρακτικών αλιείας στη Σενεγάλη, ξεκινώντας με την καταδυτική ομάδα του μια επιτυχή εκστρατεία ανάκτησης πάνω από 3000 θανατηφόρων διχτυών εγκαταλελειμμένων στον ωκεανό. Ομοίως, το 2009 ξεκίνησε με επιτυχία την πρώτη εκστρατεία του για την ευαισθητοποίηση υπέρ της αρμονικής συνύπαρξης με τη φύση παλεύοντας ταυτόχρονα ενάντια σε ανθρώπινες καταστροφικές πρακτικές. Στο πλαίσιο της εκστρατείας αυτής επαναφυτεύτηκαν 30 εκατομμύρια ριζοφόρα και η δράση επαναλήφθηκε την επόμενη χρονιά.
Η νέα κυβέρνηση της Σενεγάλης αποβλέπει στο διορισμό ως Υπουργό για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες τον τραγουδιστή και πρώην υποψήφιο για την Προεδρία Youssou N’dour. Η υποψηφιότητα του Σενεγαλέζου καλλιτέχνη απορρίφθηκε τον Ιανουάριο από το Συνταγματικό Συμβούλιο, όταν κρίθηκε ότι δεν ήταν έγκυρες όλες οι υπογραφές υποστήριξης της υποψηφιότητάς του και οι έγκυρες είναι λιγότερες των απαιτούμενων.
Ο διεθνώς καταξιωμένος για το καλλιτεχνικό και φιλανθρωπικό έργο του καλλιτέχνης αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία στις εκλογές με στόχο να βοηθήσει τους «μη έχοντες», όπως δήλωνε, χαροποιώντας, σύμφωνα με διεθνείς παρατηρητές, πλήθος κόσμου στη γενέτειρά του, αλλά και προκαλώντας ανησυχία στον πρόεδρο Αμπντουλαγιέ Ουέιντ, που κυβερνά τη χώρα από το 2000 και – σύμφωνα με τον Youssou N’dour – όφειλε να παραιτηθεί μετά το πέρας των δύο τετραετιών θητείας του.
Για τη φυλάκιση Τούρκου αντιρρησία συνείδησης
Κοινή ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο του Νίκου Χρυσόγελου κι άλλων πράσινων ευρωβουλευτών
Κοινή ερώτηση κατέθεσαν ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, και οι πράσινοι ευρωβουλευτές Raul Romeva i Rueda, Bart Staes, Franziska Keller, Heide Ruehle, Satu Hassi για τη σύλληψη και φυλάκιση του Τούρκου αντιρρησία συνείδησης Halil Savda. Ο Halil Savda συνελήφθη στις 24 Ιανουαρίου 2012, για να εκτίσει ποινή 100 ημερών επειδή «αποξενώνει τους ανθρώπους από το στρατό», σύμφωνα με το άρθρο 318 του τουρκικού ποινικού κώδικα, καθώς την 1η Αυγούστου 2006 εξέφρασε δημόσια την αλληλεγγύη του στους ισραηλινούς αντιρρησίες συνείδησης Itzik Shabbat και Amir Pastar, οι οποίοι είχαν φυλακιστεί επειδή αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στον πόλεμο του Ισραήλ στον Λίβανο.
Τον Ιούνιο του 2008 ο Halil Savda καταδικάστηκε, η απόφαση επικυρώθηκε από το Ανώτατο Εφετείο το Νοέμβριο του 2010 και κοινοποιήθηκε σε αυτόν τον Φεβρουάριο του 2011. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Halil Savda φυλακίζεται για λόγους συνείδησης. Έχει κρατηθεί συνολικά 17 μήνες σε στρατιωτικές φυλακές κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πέντε ετών για την άρνησή του να στρατευτεί το 2004. Το 2008, η Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για την Αυθαίρετη Κράτηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι φυλακίσεις ήταν αυθαίρετες (γνωμοδότηση 16/2008). Ο Halil Savda αντιμετωπίζει άλλη μια εξάμηνη ποινή φυλάκισης για παράβαση του άρθρου 318, που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2010, η οποία εξετάζεται από το Ανώτατο Εφετείο, ενώ υπάρχουν και άλλες υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του βάσει του άρθρου 318.
Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης έχει υιοθετηθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1967, όταν εγκρίθηκε ένα πρώτο ψήφισμα [1] για το θέμα από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού έγινε αργότερα η προϋπόθεση για τα κράτη που επιδιώκουν την ένταξη τους στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνώρισε, στην υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, που προστατεύει την ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
Στην ερώτησή τους προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι πράσινοι ευρωβουλευτές ρωτάνε:
1. Τι θα πράξει η Κομισιόν για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης στην Τουρκία καθώς και η απελευθέρωση του Χαλίλ Savda;
2. Λαμβάνοντας υπόψη το νομικό κεκτημένο της ΕΕ και τις απαιτήσεις ένταξης της Τουρκίας, θα ζητήσει η Επιτροπή την κατάργηση του άρθρου 318 του τουρκικού Ποινικού Κώδικα, διότι παραβιάζει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, την οποία εγγυάται, επίσης, το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το άρθρο 19 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, στο οποίο η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος;
[1] http://assembly.coe.int/Main.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta67/ERES337.htm
Συζήτηση των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο με τον Reichenbach για την ελληνική κρίση
Τα θέματα που έθεσε ο ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου
Οι πράσινοι ευρωβουλευτές που συγκροτούν την «ομάδα εργασίας για μια πράσινη οικονομία - Πράσινο Νιου Ντηλ» (στην ομάδα συμμετέχει και ο Νίκος Χρυσόγελος) διοργάνωσε την Τετάρτη 11/4, στις Βρυξέλλες, συνάντηση – συζήτηση για την ελληνική κρίση με τον επικεφαλής της TaskForceτης Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, κ Reichenbach.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης οι πράσινοι ευρωβουλευτές έθεσαν σειρά ερωτημάτων. Στην παρέμβασή του ο Νίκος Χρυσόγελος αναφέρθηκε ιδιαίτερα:
- στην ανάγκη να δοθεί έμφαση στον διάλογο με τα Περιφερειακά Συμβούλια και την κοινωνία των πολιτών, τόσο για να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση αλλά και για να ξεκινήσει η αναβάθμιση της διοίκησης από την περιφέρεια και την αυτοδιοίκηση προς την κεντρική διοίκηση,
- στα θέματα των αλλαγών που απαιτούνται στους διάφορους τομείς της οικονομίας αλλά και στις δυνατότητες που υπάρχουν για την αναζωογόνηση της οικονομίας κυρίως μέσω της στροφής της προς πράσινη κατεύθυνση (εξοικονόμηση ενέργειας, παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ μέσω κυρίως ΜΜΕ και συνεταιρισμών, οικολογική αναγέννηση γειτονιών – αντισεισμική κι αισθητική αναβάθμιση κτιρίων, στροφή των ναυπηγείων προς πράσινες τεχνολογίες, δίκτυα παραγωγών – καταναλωτών, βιολογική γεωργία, κοινωνικές υποδομές, μείωση-ανακύκλωση-κομποστοποίηση κι επαναχρησιμοποίηση απορριμμάτων, πράσινη χημεία κα),
- στην αναγκαιότητα στοχευμένης αξιοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων για την ενίσχυση των Μικρο-Μεσαίων Επιχειρήσεων αλλά και τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους,
- στην προτεραιότητα που πρέπει να δοθεί για να φτάσει άμεσα ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα και τις συνθήκες που έχει διαμορφώσει η κρίση, με δεδομένο μάλιστα το γεγονός ότι από τα 4 δις ευρώ που έχουν προβλεφθεί στο ΕΣΠΑ για την ενίσχυση των ΜΜΕ έχουν φτάσει σε αυτές μέσω των τραπεζών μόλις 11 εκατομμύρια Ευρώ
- στις δυνατότητες και προοπτικές για ανάπτυξη κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών και χιλιάδων θέσεων εργασίας μέσω της ενίσχυσης της κοινωνικής οικονομίας και των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα στους τομείς της παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, της επαναχρησιμοποίησης-ανακύκλωσης και κομποστοποίησης των απορριμμάτων, της ανάπτυξης δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης κα.
Ο Νίκος Χρυσόγελος τόνισε ότι ορισμένοι τουλάχιστον από τους προωθούμενους οδικούς άξονες δεν είναι βιώσιμοι, όπως παραδέχονται ακόμα και στελέχη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Κομισιόν. Δεν μπορεί να σπαταλιούνται σημαντικοί πόροι, εξαιτίας της πίεσης των εταιριών ότι θα ενεργοποιήσουν τα συμβόλαια που έχουν υπογράψει τα οποία προβλέπουν ότι αν εγκαταλειφθούν τα έργα θα διεκδικήσουν υψηλές αποζημιώσεις από το ελληνικό δημόσιο. Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων ζήτησε τον επανα-προσανατολισμό των χρηματοδοτήσεων με στόχο να διατεθούν πόροι του ΕΣΠΑ για την προώθηση της γραμμής 4 του ΜΕΤΡΟ στην Αττική (χρειάζεται 1 δις ευρώ, όταν οι οδικοί άξονες θα κοστίσουν τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ για το «εργαλείο διάχυσης κινδύνου» θα δεσμευτεί επιπροσθέτως 1,5 δις ευρώ για την παροχή εγγυήσεων για τη χρηματοδότηση από τις τράπεζες των έργων αυτών).
Τέλος, ο Νίκος Χρυσόγελος έθεσε τα θέματα του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου κι αναφέρθηκε στην ανάγκη στήριξης από ευρωπαϊκούς πόρους της προσπάθειας επαναπροσανατολισμού και προσαρμογής του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου με στόχο την κατασκευή πράσινων τεχνολογιών αλλά και περιβαλλοντικά/ενεργειακά αποτελεσματικών μηχανών και πλοίων, ιδιαίτερα για τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών.
Ο Νίκος Χρυσόγελος (είναι και Περιφερειακός Σύμβουλος Ν Αιγαίου με τον ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΕΜΟ) έχει συνεργαστεί συστηματικά με τους εργαζόμενους και τη διοίκηση του ναυπηγείου ΝΕΩΡΙΟΥαλλά και με φορείς της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος. Με πρόσκλησή του οργανώθηκε, επίσης, από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιώς και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Πειραιώς, στις 10 Μαρτίου 2012, ημερίδα διαβούλευσηςμε φορείς του κλάδου. Στις 28 Ιουνίου 2012, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, σε συνεργασία με συναδέλφους του πράσινους Ευρωβουλευτές από την Γερμανία και την Φιλανδία, οργανώνει ημερίδα για τα θέματα του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου με συμμετοχή εκπροσώπων του από την Ελλάδα κι άλλες χώρες καθώς και στελεχών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της αυτοδιοίκησης.
Άρθρο στην ειδική έκδοση εφημερίδας των Οικολόγων Πράσινων Θεσσαλίας
Ανέλαβα από 2 Φεβρουαρίου ως ευρωβουλευτής των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, στο πλαίσιο της εναλλαγής για την οποία είχε δεσμευτεί προεκλογικά το κόμμα μας, αντικαθιστώντας το Μιχάλη Τρεμόπουλο, τον πρώτο Έλληνα πράσινο ευρωβουλευτή. Στις συνθήκες κρίσης που βιώνουμε, ο ρόλος αυτός είναι ιδιαίτερα απαιτητικός λόγω της ανάγκης να έχουμε πραγματικούς συμμάχους στην προσπάθεια αλληλεγγύης προς τη χώρας μας, της απαίτησης για κοινωνικά ισορροπημένες μεταρρυθμίσεις που αποτελούν διέξοδο από την κρίση αντί να οδηγούν σε κοινωνική εξαθλίωση και οικονομική κατάρρευση αλλά και της διεκδίκησης της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης. Μεγάλο είναι, επίσης, το βάρος συνέχισης του σημαντικού έργου που έχει προηγηθεί από το Μιχάλη Τρεμόπουλο αλλά και συστηματικής συνεργασίας με την υπόλοιπη ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο που αποτελούν δύναμη ελπίδας για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, ιδιαίτερα αυτές που βιώνουν τη βαθιά κρίση.
Και στη διάρκεια της δικής μου θητείας επιδιώκουμε να αποδείξουμε ότι υπάρχουν διαφορετικές και υπεύθυνες πολιτικές, που είναι προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, ότι οι πράσινοι εκλεγμένοι κάνουν σημαντικό έργο αξιοποιώντας μόνο εκείνες τις υπηρεσίες και υποδομές του κοινοβουλίου που είναι απαραίτητες για να μπορεί ένας ευρωβουλευτής να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καθηκόντων του. Δεν πήρα βουλευτικό όχημα, ούτε αστυνομικό φρουρό ή θέσεις πάρκινγκ, όπως εξάλλου είχε αρνηθεί να κάνει και ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, με δεδομένο ότι αυτά είναι προνόμια που δεν είναι απαραίτητα για να μπορώ να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου ως ευρωβουλευτής,πολύ περισσότερο που έχω επιλέξει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, πιο οικολογικό, συνειδητά και πολύ πριν από την σημερινή κρίση. Επίσης, το 50% του μισθού μου θα πηγαίνει σε δραστηριότητες ενίσχυσης συλλογικών προσπαθειών κοινωνικής αλληλεγγύης λαμβάνοντας υπόψη την οριακή κατάσταση στην οποία έχουν φτάσει πολλοί συμπολίτες μας.
Σε πολιτικό επίπεδο όλη η ομάδα που έχουμε συγκροτήσει δουλεύει για την προώθηση μιας (πράσινης) πολιτικής που επικεντρώνει στην υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος και των δημόσιων αγαθών, στην προώθηση της βιωσιμότητας, της κοινωνικής συνοχής, της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν. Η κοινωνική συνοχή αποτελεί για τους Οικολόγους Πράσινους προτεραιότητα. Η αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων δεν πρέπει να συνδυαστεί με διάλυση της κοινωνίας, ωθώντας στην φτώχεια και στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών, αντίθετα πρέπει να συνδυαστεί με την ανασυγκρότηση της χώρας και της κοινωνίας, με την δημιουργία ενός σύγχρονου, κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνου κράτους αλλά και με την ανάπτυξη των κοινωνικών υποδομών για να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στην απώλεια εισοδημάτων που προκαλεί προβλήματα επιβίωσης σε σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας.
Από τις πρώτες παρεμβάσεις μου ως ευρωβουλευτή είναι η προσπάθεια να προωθηθούν δράσεις για την απασχόληση των νέων. Με την ανεργία των νέων στην Ελλάδα να έχει φτάσει στο 48%, είναι θέμα επιβίωσης και κοινωνικής συνοχής η προώθηση συνεκτικών πολιτικών και η ανάληψη πρωτοβουλιών για τη δημιουργία θέσεων εργασίας για νέους, ιδιαίτερα σε τομείς που συμβάλλουν στην κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι σημαντικό να αξιοποιηθούν αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση τόσο υπάρχοντες ευρωπαϊκοί πόροι (κάπου 4,3 δις μπορούν να διατεθούν με επαναπρογραμμισμό πόρων που δεν θα απορροφηθούν) όσο και νέες πηγές χρηματοδότησης που μπορεί να προέλθουν από την φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας, της γκρίζας περιουσίας και των βραχυχρόνιων χρηματιστηριακών συναλλαγών.
Ένας σημαντικός τομέας της δουλειάς μου – με δεδομένο ότι συμμετέχω στην Επιτροπή Περιφερειακή Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου και είμαι ένας από τους αντιπροέδρους της, ενώ είμαι παράλληλα και περιφερειακός σύμβουλος στο Ν Αιγαίο με τον ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΕΜΟ – είναι η έγκαιρη και κατάλληλη προετοιμασία των περιφερειών για τη νέα προγραμματική περίοδο 2014 -2020. Είναι θέμα επιβίωσης αφού πλέον φαίνεται ότι δρομολογούνται σημαντικές αλλαγές στις ευρωπαϊκές πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης αλλά και συνοχής:
- θα υπογράφονται Συμβόλαια Συνεργασίας με την ΕΕ και πρέπει οι περιφέρειες να συμμετάσχουν στη διαδικασία, έχοντας σχέδιο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και ιδιαιτερότητες κάθε περιφέρειας,
- αλλάζουν οι κανονισμοί του Ταμείου Συνοχής και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, και η αξιοποίηση των πόρων τους πρέπει να έχει πράγματι αποτελέσματα σε θέματα συνοχής, βιωσιμότητας, τοπικής οικονομίας και απασχόλησης, δεν επαρκεί πλέον η λογική της απορροφητικότητας
- δημιουργείται το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θαλάσσιας κι Αλιευτικής Πολιτικής, ενώ προσαρμόζονται και τα υπόλοιπα ταμεία στους νέους άξονες ευρωπαϊκής πολιτικής υπό ένα κοινό Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Στρατηγικό Πλαίσιο.
Οι αλλαγές αυτές στις κατευθύνσεις των πολιτικών και στους κανονισμούς των διαφόρων ταμείων είναι θέματα πολύπλοκα που συζητούνται αυτή την περίοδο στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με στόχο μέχρι τα τέλη του 2012 να έχουν οριστικοποιηθεί. Οι περιφέρειες και τα Περιφερειακά Συμβούλια δεν πρέπει να απουσιάζουν από την διαβούλευση, είναι κάτι που θα βοηθήσει και στην μετέπειτα προετοιμασίας τους.
Μάλιστα έχω προτείνει τη δημιουργία:
- υπηρεσιακής δομής σε κάθε Περιφέρεια όχι απλώς για τα περιφερειακά προγράμματα αλλά για την ενασχόληση με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις σε θέματα ευρωπαϊκής περιφερειακής ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής.
- μιας ad hoc επιτροπής σε κάθε Περιφερειακό Συμβούλιο για θέματα ευρωπαϊκών πολιτικών, περιφερειακής ανάπτυξης και συνοχής
- ενός Ταμείου Συνοχής σε κάθε περιφέρεια με στόχο τη μείωση του χάσματος που υπάρχει μέσα στο εσωτερικό κάθε περιφέρειας.
Στο πλαίσιο της ενίσχυσης τηςπράσινης μεταρρύθμισης και αναζωογόνησης κρίσιμων τομέων της οικονομίας και αναπροσανατολισμού των πόρων με στόχο να διασφαλιστεί ή να αυξηθεί η απασχόληση οργανώνουε διήμερη επίσκεψη εργασίας με επίκεντρο την Κοινωνική Οικονομία και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέγρειας (ΑΠΕ) στις 7-9 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.
Στόχος μου είναιομάδες πολιτών, επαγγελματικές ενώσεις, φορείς της αυτοδιοίκησης, επιστήμονες κ.α. που είτε έχουν ξεκινήσει, είτε ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε κοινωνικές-συμμετοχικές επιχειρήσεις για αξιοποίηση ΑΠΕ, να έρθουν σε επαφή με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο σε ευρωπαïκό επίπεδο, την πλούσια εμπειρία από παρόμοιες επιχειρήσεις σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, καθώς και τις πιθανές πηγές και μηχανισμούς χρηματοδότησης για τέτοιες προσπάθειες.
Οι συμμετέχοντες κατά την επίσκεψή τους θα παρακολουθήσουν, εκτός από την ανάλυση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου και χρηματοδοτικών εργαλείων, την παρουσίαση επιτυχημένων παραδειγμάτων συνεταιριστικών - κοινωνικών επιχειρήσεων παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές οι οποίες λειτουργούν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης (Αυστρία, Γερμανία, Δανία, Βέλγιο). Ελπίζω ότι η εμπειρία αυτή θα ενισχύσει αποφασιστικά υπάρχουσες πρωτοβουλίες αλλά και θα ενθαρρύνει περισσότερες πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της κοινωνικής οικονομίας.
Συνέντευξη με τον Νίκο Χρυσόγελο - Το Ποντίκι
Αλλαγή πολιτικού σκηνικού για μια πράσινη, κοινωνική μεταρρύθμιση
Του Νίκου Χρυσόγελου
Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων
Τα κόμματα και μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δεν ήθελαν να παραδεχτούν ότι η χώρα ακολουθούσε ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν μπορούσε να είναι βιώσιμο, αδυνατούσε να πετύχει την κοινωνική συνοχή παρά τα ευρωπαϊκά “πακέτα” και στηρίζονταν σε υψηλή κατανάλωση με δανεικά ενώ κατέστρεφε τον φυσικό και πολιτισμικό πλούτο.
Σε αξιακό επίπεδο το ατομικό συμφέρον τέθηκε πάνω από όλα, σε βάρος συχνά των δημόσιων αγαθών και συμφερόντων. Ο προσωπικός πλουτισμός, ακόμα και με καταστροφικό για τα δημόσια αγαθά τρόπο, έγινε κινητήρια δύναμη. Μια δημόσια θέση αντιμετωπίζονταν συχνά σαν προνόμιο για εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων. Η διαφθορά επεκτάθηκε από την πολιτική και οικονομική ελίτ σε όλα τα στρώματα. Χαρακτηριστικές – όχι μοναδικές - οι πρόσφατες αποκαλύψεις για υπαλλήλους του ΙΚΑ, που δεν δίστασαν να χρεώσουν το δημόσιο με εκατομμύρια ευρώ χάριν του προσωπικού πλουτισμού τους.
Το πολιτικό σύστημα όφειλε, ακόμα και αν δεν είχε ξεσπάσει η παγκόσμια κρίση, να είχε επεξεργαστεί και συμφωνήσει με την κοινωνία – μέσα από έναν δομημένο, ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο – σε ένα σχέδιο κοινωνικά δίκαιων και ισορροπημένων μεταρρυθμίσεων, με στόχους μια αναβαθμισμένη κοινωνική οργάνωση, αποτελεσματική διοίκηση προς όφελος του πολίτη και του δημόσιου συμφέροντος, αλλαγή του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, ώστε να είναι οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμο.
Τα κόμματα εξουσίας αποδείχτηκαν ανίκανα, αναποτελεσματικά, συνένοχα στη διαφθορά. Αλλά και η αριστερή αντιπολίτευση συνέβαλε στη γενίκευση των πελατειακών σχέσεων, των συντεχνιακών αντιλήψεων και στη διαμόρφωση μιας κουλτούρας αξιοποίησης του δημοσίου τομέα για την εξασφάλιση συντεχνιακών δικαιωμάτων και “βολέματος“.
Ταδιαρθρωτικά προβλήματα της ευρωζώνης, η απουσία ευρωπαϊκής ηγεσίας που έγκαιρα, αποτελεσματικά και οραματικά θα ανέπτυσσε και θα εφάρμοζε μια ευρωπαϊκή στρατηγική αλληλεγγύης και οι λανθασμένες συνταγές της τρόικα έχουν μεταρέψει την δημοσιονομική σε βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση.
Η επιβίωσή μας εξαρτάται από το αν η κοινωνία θα περάσει από την οργή και την διαμαρτυρία, σε μια συνειδητή προσπάθεια σύνθεσης από τα κάτω ενός εναλλακτικού σχεδίου, κάνοντας επιλογές ως προς το μέλλον της και τον ρόλο που θέλει να παίξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειάζεται να μάθουμε από τα λάθη, να αλλάξουμε αξίες, να θέσουμε νέες πολιτικές και κοινωνικές προτεραιότητες σε τρία επίπεδα:
Εθνικό επίπεδο: Περιθωριοποίηση των κομμάτων κι αντιλήψεων που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία κι ενεργοποίηση νέων, δημιουργικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Επανα-ιεράρχηση αξιών, πράσινη και κοινωνική καινοτομία, ορθολογική χρήση των ευρωπαϊκών πόρων, στο πλαίσιο ενός σχεδίου μεταρρυθμίσεων που θα πετύχει ταυτοχρόνως στροφή της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση, βιωσιμότητα, κοινωνική συνοχή, βελτίωση των δημοσιονομικών, δημιουργία σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας.
Ευρωπαϊκό επίπεδο: Μεταρρύθμιση ΕΕ και ευρωζώνης, κοινή οικονομική πολιτική και διακυβέρνηση, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, κατάλληλα εργαλεία για αναζωογόνηση της οικονομίας, στήριξη των χωρών του νότου για να πετύχουν σε λογικό χρονικό διάστημα τις αναγκαίες πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, με την κοινωνία σύμμαχο και όχι στόχο.
Περιφερειακό επίπεδο: Διαμόρφωση ενός Στρατηγικού Σχεδίου Βιωσιμότητας, Κοινωνικής Συνοχής, Σύγκλισης και Απασχόλησης 2012-2020, σε ΚΑΘΕ περιφέρεια, ώστε να συγκροτηθεί ένα συνολικόεθνικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση.
Τα επόμενα χρόνια η ευημερία της κοινωνίας δεν μπορεί να στηριχθεί σε εισοδήματα και προσωπικές επιδιώξεις. Μέρος της λύσης είναι μια νέα στρατηγική, που δίνει έμφαση:
- στην στροφή της οικονομίας σε πράσινες κατευθύνσεις και στην καινοτομία, ώστε να διασφαλιστούν νέες θέσεις εργασίας και ένα μίνιμουμ εισόδημα για όλους.
- στην στοχευμένη βελτίωση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, της υγείας, των συγκοινωνιών, της παιδείας, της στέγασης, ως μέσο εξισορρόπησης της απώλειας εισοδημάτων,
- στη δίκαιη φορολόγηση της συνολικής περιουσίας, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του κοινωνικού κράτους.
Συνέντευξη στην Arta Press
Συνέντευξη του Νίκου Χρυσόγελου στo 66o τεύχος της εφημερίδας ArtaPress (www.artapress.gr)
- Ερώτηση: Εκτιμάτε ότι με την ολοκλήρωση του PSI αποσοβήθηκε ο κίνδυνος χρεωκοπίας της χώρας;
Νίκος Χρυσόγελος: Με το PSIυπάρχει μια σοβαρή μείωση του χρέους, αλλά από μόνη της δεν είναι ικανή να διασφαλίσει ότι η χώρα δεν θα χρεωκοπήσει. Ακόμα και αν μηδενίζονταν το χρέος της Ελλάδας με έναν μαγικό τρόπο, αν δεν αντιμετωπιστούν τα διαρθρωτικά προβλήματα, η κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, η υψηλή ανεργία, σύντομα θα ξαναδημιουργηθεί ένα μη βιώσιμο χρέος.
Η μη δημοσιευμένη έκθεση που έγινε για λογαριασμό της Κομισιόν δείχνει ότι το χρέος θα μπορούσε να διαμορφωθεί μετά το PSIστο 120-165%, ανάλογα με διάφορες παραμέτρους.
Όμως, ακόμα κι αν δεν χρεοκοπήσουμε, δεν σημαίνει ότι λύσαμε τα προβλήματά μας ως χώρα και ως κοινωνία. Το ανησυχητικό είναι ότι η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα έχει μετεξελιχθεί πλέον σε βαθιά οικονομική και κοινωνική, με ευθύνη τόσο του ελληνικού πολιτικού συστήματος όσο και των λανθασμένων πολιτικών της τρόικα.
Πολλές ρυθμίσεις στο Νέο Μνημόνιο δεν συνάδουν με τις ευρωπαϊκές αξίες όπως έχω τονίσει και με παρεμβάσεις μου στο Ευρωκοινοβούλιο ή με ερωτήσεις προς την Κομισιόν. Πώς είναι δυνατόν οι νέοι να δουλεύουν 8 ώρες τη μέρα και να πληρώνονται 440 Ευρώ το μήνα, με το ελάχιστο κόστος ζωής να είναι πάνω από 800 Ευρώ, λόγω απουσίας βασικών κοινωνικών υποδομών; Οιθέσεις και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης έρχονται σε αντίθεσημε βασικά στοιχεία της ευρωπαϊκής πολιτικής για “επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις” καθώς και της στρατηγικής ΕΥΡΩΠΗ 2020, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται μείωση της φτώχειας και μάλιστα, στην ελληνική περίπτωση, μείωση των φτωχών κατά περίπου 450.000 μέχρι το 2020! (δείτε σχετικές παρεμβάσεις στην ιστοσελίδα www.chrysogelos.gr)
2. Συμμερίζεστε την άποψη ότι εάν, στις επερχόμενες εκλογές, δεν υπερψηφισθούν τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η χώρα θα μπει σε μια μακρά περίοδο αστάθειας;
Νίκος Χρυσόγελος: Δεν θα ήταν και το πιο σοφό να ψηφίσουν ξανά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οι πολίτες! Τόσα χρόνια ψήφιζαν γιους κι ανηψιούς. Θα εμπιστευτούν τώρα αυτούς που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία; Για δεκαετίες είχαμε “σταθερές και ισχυρές κυβερνήσεις” αλλά δείτε που μας οδήγησαν τελικώς. Κατάφεραν να σπαταλήσουν πόρους, να επεκτείνουν την διαφθορά, να δημιουργήσουν ένα κράτος και ένα πολιτικό σύστημα βασισμένο στις πελατειακές σχέσεις και σε λογικές νομής των δημόσιων αγαθών για ιδιοτελείς σκοπούς. Ακόμα και ως διαχειριστές της εξουσίας η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ απέτυχαν, αποδείχτηκαν ανίκανα, αναποτελεσματικά, συνένοχα στη διαφθορά κόμματα. Αλλά και η αριστερή αντιπολίτευση συνέβαλε στη γενίκευση των πελατειακών σχέσεων, των συντεχνιακών αντιλήψεων και στη διαμόρφωση μιας κουλτούρας αξιοποίησης του δημοσίου τομέα για την εξασφάλιση συντεχνιακών δικαιωμάτων και “βολέματος“ ενώ και σήμερα δεν αντιπροτείνει δικό της σχέδιο για μεταρρυθμίσεις, προβάλει συνήθως μόνο “όχι”, χωρίς εφαρμόσιμες εναλλακτικές προτάσεις.
Χρειάζεται να αλλάξουμε αξίες και προτεραιότητες. Να περάσουμε από το εγώ στο εμείς, από την αδιαφορία για τον άλλο, στην κοινωνική αλληλεγγύη. Με την περιθωριοποίηση των παλιών πολιτικών κομμάτων μπορεί να έρθουν στο προσκήνιο νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θα συνεισφέρουν δημιουργικές λύσεις και θα αντιπροσωπεύουν νέες αξίες: αλληλεγγύη, υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, οικολογία, κοινωνική συνοχή, δημιουργική-υπεύθυνη οικονομία, πράσινες λύσεις. Η είσοδος στην Βουλή, με σημαντική δύναμη, των Οικολόγων Πράσινων είναι μέρος της λύσης και θα δώσει ένα ισχυρό μήνυμα ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει.
Η έξοδος από την κρίση δεν θα έρθει με τα απομεινάρια του παλιού πολιτικού συστήματος ή με επικίνδυνα κόμματα που προωθούν την στείρα άρνηση, τον λαϊκισμό, την ξενοφοβία απλώς για να επωφεληθούν εκλογικά, όχι για να επιλύσουν προβλήματα.
3. Πως σχολιάζετε την άποψη ότι «η Ελλάδα χρειάζεται μια κυβέρνηση τύπου Μόντι με τους καλύτερους, ανεξάρτητα κομματικής ταυτότητας, στις κρίσιμες θέσεις»;
Νίκος Χρυσόγελος: Η ένταση της παγκόσμιας και ελληνικής κρίσης οφείλεται στην αδυναμία της κυρίαρχης πολιτικής να παρέμβει εγκαίρως και να περιορίσει τις ανεξέλεγκτες αγορές αλλά και να ιεραρχήσει σωστά τις ανάγκες των κοινωνιών. Ένα τρισεκατομμύριο ευρώ χάνονται κάθε χρόνο από φοροδιαφυγή και φοροαπάτη στην ΕΕ, ένα ποσό που θα μπορούσε να καλύπτει την ανάγκη χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Σήμερα, χρειάζονται πολιτικές λύσεις. Τα κόμματα και σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας δεν ήθελαν τόσα χρόνια να παραδεχτούν ότι η χώρα ακολουθούσε ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν ήταν βιώσιμο, αδυνατούσε να πετύχει την κοινωνική συνοχή, παρά τα ευρωπαϊκά “πακέτα”, και στηρίζονταν σε υψηλή κατανάλωση με δανεικά ενώ κατέστρεφε τον φυσικό και πολιτισμικό πλούτο.
Τώρα, από τη μία έχουμε την αποτυχημένη πολιτική που προωθεί η τρόικα και οι κυβερνήσεις κι από την άλλη μόνο “όχι”.Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτά τα αδιέξοδα με πολιτικές προτάσεις. Η λύση στην κρίση δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει πολιτικές απαντήσεις, δεν είναι θέμα απλώς μιας τεχνοκρατικής προσέγγισης. Αν το ερώτημα ήταν ποιος θα εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά τις περικοπές και την λιτότητα, τότε μπορεί και η λύση να ήταν μια κυβέρνηση τεχνοκρατών. Αλλά όταν η πολιτική που ακολουθείται είναι λανθασμένη χρειαζόμαστε μια διαφορετική πολιτική που θα προωθηθεί από νέες πολιτικές δυνάμεις.
Οι προτάσεις για “ουδέτερες” κυβερνήσεις προσπαθούν να συγκαλήψουν, πίσω από δήθεν τεχνοκρατικές προσεγγίσεις, μια ιδεολογική άποψη που αποδεικνύεται αναποτελεσματική κι αδιέξοδη.
Όμως ούτε ο Μόντι είναι απλώς τεχνοκράτης, μην ξεχνάτε ότι διετέλεσε πολιτικός και ήταν βουλευτής.
4. Εσείς τι προτείνετε για την αντιμετώπιση της κρίσης;
Νίκος Χρυσόγελος: Η διέξοδος από την κρίση στην Ελλάδα περνάει μέσα από μιαεναλλακτική πολιτική στρατηγική που πρέπει να διαμορφωθεί με πρωτοβουλία της κοινωνίας και με τη συμμετοχη νέων δημιουργικών πολιτικών δυνάμεων., περνώντας από την οργή ή την απογοήτευση, στην αυτο-οργάνωση και στην αλληλεγγύη.. Είναι θέμα επιβίωσης η προώθηση μιας διαφορετικής πολιτικής πρότασης που προωθεί την κοινωνική συνοχή, δημιουργεί θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα για τα νέα παιδιά, αναζωογονεί την πραγματική οικονομία και την κατευθύνει προς μια κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη βάση, παράλληλα με την προσπάθεια για μια ισορροπημένη πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης. Πρέπει, επίσης, να παρέμβουμε στις ευρωπαϊκές διαδικασίες, να ξεπεράσουμε τον παλιό τρόπο σκέψης, να αντιληφθούμε τη σημασία του διαλόγου, της συνεργασίας για ένα κοινό όραμα, της αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού που υπάρχει σε κάθε τόπο αλλά και των καλών παραδειγμάτων που υπάρχουν σε άλλες χώρες.
Οι περιφέρειες και οι τοπικές κοινωνίες είναι αυτές που θα μπορούσαν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναγέννηση της χώρας μας, διαμορφώνοντας και προωθώντας ένα Στρατηγικό Σχέδιο Βιωσιμότητας, Κοινωνικής Συνοχής κι Απασχόλησης.
5.Σε ποια κυβέρνηση και με ποιους θα συμμετείχατε;
Νίκος Χρυσόγελος: Πριν μιλήσουμε για κυβερνητικές λύσεις πρέπει να δούμε τι πρόγραμμα θα έχει κάθε κόμμα. Κυβερνήσεις συνεργασίας με την συμμετοχή των Οικολόγων Πράσινων θα μπορούσαν να γίνουν μόνο εφόσον υπάρχει δυνατότητα για μια ισορροπημένη συμφωνία σε ένα σύνολο προγραμματικών θέσεων που μπορεί να προσφέρει απάντηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια κοινωνία. Δυστυχώς, προς το παρόν τα περισσότερα κόμματα αδυνατούν να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση και αυτό συμβάλλει στην παράταση των αδιεξόδων.
Η ακολουθούμενη πολιτική έχει αποτύχει, αυτό είναι πλέον φανερό. Τι έχουν να πουν τα δυο “κόμματα εξουσίας”; Από την άλλη, έχουμε δυνάμεις που απλώς λένε συνεχώς όχι. Εμείς επεξεργαζόμαστε προτάσεις και συζητάμε με κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς για να διαμορφωθεί ένα σχέδιο κοινωνικά δίκαιων και ισορροπημένων μεταρρυθμίσεων, με στόχους μια αναβαθμισμένη κοινωνική οργάνωση, αποτελεσματική διοίκηση προς όφελος του πολίτη και του δημόσιου συμφέροντος, αλλαγή του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, ώστε να είναι οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμο.
Αναφέρω μερικές μόνο από τις πρωτοβουλίες που έχω πάρει ως ευρωβουλευτής διαμορφώνοντας σε διάλογο με τους φορείς εναλλακτικές προτάσεις-λύσεις:
- Συνάντηση με τους εργαζόμενους του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας για να συζητήσουμε το πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας αυτοδιοικούμενος οργανισμός που θα συνδυάζει τους στόχους κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής κατοικίας με αυτούς για οικολογική-αισθητική αναβάθμιση των γειτονιών. Ένας τέτοιος οργανισμός μπορεί να στηρίζει μέσα από προγράμματα κοινωνικής κατοικίας όχι μόνο τους σημερινούς δικαιούχους αλλά και ανέργους και κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα, να συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων εξοικονόμησης ενέργειας και αναβάθμισης της ενεργειακής αποτελεσματικότητας των κτιρίων, ιδιαίτερα σε υποβαθμισμένες γειτονιές. Το προσωπικό του ΟΕΚ θα μπορούσε έτσι να βοηθήσει τις περιφέρειες να χαράξουν συνεκτικές πολιτικές στα θέματα της στέγασης, της κοινωνικής συνοχής και της επίτευξης ενεργειακών στόχων αλλά και τους δήμους για να ανταποκριθούν στο ρόλο πουπροβλέπεται στον Καλλικράτη σε θέματα στέγασης,
- Διοργάνωση μιας ημερίδας διαβούλευσης, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού εκπροσώπων φορέων αλλά και ιδιωτών επιχειρηματιών και εργαζομένων, τοΣάββατο 10 Μαρτίου, με θέμα «Προτάσεις αντιμετώπισης της ανεργίας στη ναυπηγοεπισκευή με αξιοποίηση και κατασκευών σε πράσινους τομείς και καινοτόμες κατασκευές». Η ημερίδα συνδιοργανώθηκε από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιώς και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Πειραιώς, με βάση την πρωτοβουλία μου για διαβούλευση και παρέμβαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την στήριξη του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου μέσα και από την στροφή του σε πράσινες δραστηριότητες και τεχνολογίες.
- Στρογγυλό τραπέζι συζήτησης για την οικονομική κρίση και προτάσεις αναζωογόνησης της ελληνικής οικονομίας, την Τρίτη 27/3, στην Αθήνα, με τη συμμετοχή 30 εκππροσώπων οικονομικών και κοινωνικών φορέων, που κατέθεσαν προτάσεις για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή. Ήταν μια πρωτοβουλία που πήραμε από κοινού με το προεδρείο της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και τη Ρεβέκα Χαρμς. Σε συνέχεια αυτής της συνάντησης συγκροτήθηκε ομάδα εργασίας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο με στόχο τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού σχεδίου με προτάσεις για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας, τη βιωσιμότητα, την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση.
- Διοργάνωση διεθνούς ημερίδας στις Βρυξέλλες, στις 8/3/2012, με στόχο τη δημιουργία συνεταιρισμών – συμμετοχικών εταιριών παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να αναπτυχθούν τοπικές οικονομικές δραστηριότητες, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας ιδιαίτερα για νέους ανθρώπους αλλά και να επιτευχθούν περιβαλλοντικοί στόχοι.
Για τους Οικολόγους Πράσινους η αντιμετώπιση της κρίσης περνάει μέσα από νέες πολιτικές και κοινωνικές προτεραιότητες και δυναμικές σε τρία επίπεδα:
Εθνικό επίπεδο: Περιθωριοποίηση των κομμάτων κι αντιλήψεων που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία κι ενεργοποίηση νέων, δημιουργικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Επανα-ιεράρχηση αξιών, πράσινη και κοινωνική καινοτομία, ορθολογική χρήση των ευρωπαϊκών πόρων, στο πλαίσιο ενός σχεδίου μεταρρυθμίσεων που θα πετύχει ταυτοχρόνως στροφή της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση, βιωσιμότητα, κοινωνική συνοχή, βελτίωση των δημοσιονομικών, δημιουργία σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας.
Ευρωπαϊκό επίπεδο: Μεταρρύθμιση ΕΕ και ευρωζώνης, κοινή οικονομική πολιτική και διακυβέρνηση, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, κατάλληλα εργαλεία για αναζωογόνηση της οικονομίας, στήριξη των χωρών του νότου για να πετύχουν σε λογικό χρονικό διάστημα τις αναγκαίες πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, με την κοινωνία σύμμαχο και όχι στόχο.
Περιφερειακό επίπεδο: Διαμόρφωση ενός Στρατηγικού Σχεδίου Βιωσιμότητας, Κοινωνικής Συνοχής, Σύγκλισης και Απασχόλησης 2012-2020, σε ΚΑΘΕ περιφέρεια, ώστε να συγκροτηθεί ένα συνολικόεθνικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση.
Τα επόμενα χρόνια η ευημερία της κοινωνίας δεν μπορεί να στηριχθεί σε εισοδήματα και προσωπικές επιδιώξεις. Μέρος της λύσης είναι μια νέα στρατηγική, που δίνει έμφαση:
- Στην στροφή της οικονομίας σε πράσινες κατευθύνσεις και στην καινοτομία, ώστε να διασφαλιστούν νέες θέσεις εργασίας και ένα μίνιμουμ εισόδημα για όλους. Οι οικονομικοί τομείς προτεραιότητας που έχουν δυναμικό για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αναζωογόνηση της οικονομίας είναι η γεωργία, ο τουρισμός, η ενέργεια, οι μεταφορές, η προστασία/διαχείριση του περιβάλλοντος, οι ναυπηγοεπισκευαστικες δραστηριότητες, οι κατασκευές, καθώς και η κοινωνική οικονομία.
- Στην στοχευμένη βελτίωση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών, της υγείας, των συγκοινωνιών, της παιδείας, της στέγασης, ως μέσο εξισορρόπησης της απώλειας εισοδημάτων,
- Στη δίκαιη φορολόγηση της συνολικής περιουσίας, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του κοινωνικού κράτους
More...
Ομάδα εργασίας των Πράσινων για την ελληνική κρίση
Σε συνέχεια της πρόσφατης επίσκεψης που πραγματοποίησαν την Τρίτη 27/3 στην Αθήνα οι συμπρόεδροι των Ευρωπαίων Πράσινων Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Ρεμπέκκα Χάρμς, προσκεκλημένοι του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου, συγκροτήθηκε «ομάδας εργασίας για την ελληνική κρίση». Η πρώτη συνάντηση της «ομάδας εργασίας» πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου με την συμμετοχή της συμπροέδρου της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, Ρεμπέκκα Χαρμς, του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου, της Γενικής Γραμματέας της Ομάδας Βούλας Τσέτση, πρασίνων ευρωβουλευτών που χειρίζονται θέματα πράσινης οικονομίας, κοινωνικής συνοχής και απασχόλησης καθώς και επιστημονικών βοηθών τους. Η επόμενη συνάντηση της ομάδας εργασίας θα γίνει στις 18 Απριλίου στο Στρασβούργο.
Οι Πράσινοι έχουν επανειλημμένα ασκήσει κριτική στα μονόπλευρα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας που πλήττουν την πραγματική οικονομία και την κοινωνική συνοχή οδηγώντας τη χώρα σε αδιέξοδο. Δεν μένουν,όμως,στην κριτική. Έχουν οργανώσει πολλές συζητήσεις για την ελληνική κρίση, έχουν καλέσει για ακρόαση στελέχη της Κομισιόν καθώς και τον επικεφαλής της taskforceτης Κομισιόν για την Ελλάδα, κ Reichenbach. Η συγκρότηση της ομάδας εργασίας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο για την ελληνική κρίση στοχεύει στη διαμόρφωση ενός σχεδίου για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας, όπου θα περιλαμβάνονται συγκεκριμένες προτάσεις για τομείς που παρουσιάζουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και μπορούν να αναπτυχθούν στην Ελλάδα με τρόπο συμβατό με τις σύγχρονες αντιλήψεις περί βιωσιμότητας, προστασίας περιβάλλοντος και κοινωνικής συνοχής αλλά και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Θα αξιοποιηθούν προς το σκοπό αυτό μελέτες και προτάσεις επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων, διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών καθώς και η τεχνογνωσία και η εμπειρία ευρωπαϊκών φορέων και των πράσινων ευρωβουλευτών σε διάφορους τομείςαλλά και το υλικό που κατέθεσαν οι 30 περίπου φορείς που συμμετείχαν στο στρογγυλό τραπέζι κατά την επίσκεψη στην Αθήνα των δυο συμπροέδρων των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο
Αργότερα, η ομάδα εργασίας θα επεκτείνει τη δουλειά και τις προτάσεις της εστιάζοντας και στις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού νότου που βιώνουν την κρίση, ενόψει και την προγραμματιζόμενης επίσκεψης των Πρασίνων στην Πορτογαλία το φθινόπωρο 2012. Στην ίδια κατεύθυνση προγραμματίζονται κοινές πρωτοβουλίες και των πράσινων ευρωβουλευτών Νίκου Χρυσόγελου (Ελλάδα), RuiTavares(Πορτογαλία) και Raül Romeva i Rueda (Ισπανία) για την ανάδειξη των κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης και των ακολουθούμενων πολιτικών στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
Η Πράσινη Νέα Συμφωνία: Περισσότερο από μια πολιτική, ένα πρόγραμμα για τη ζωή
Η Πράσινη Nέα Συμφωνία (ΠΝΣ) είναι μια ολοκληρωμένη απάντηση στην τρέχουσα οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση. Συνδυάζει μακροοικονομικές μεταρρυθμίσεις με τα θέματα κοινωνικής ενσωμάτωσης και την πράσινη βιομηχανική πολιτική, από το τοπικό στο διεθνές επίπεδο. Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει το δρόμο για το μετασχηματισμό του αναπτυξιακού μοντέλου ώστε τελικά να μπορεί να διασφαλίσει την ευημερία για όλους, για το σύνολο του πλανήτη και όλες τις γενεές, μειώνοντας τις ανισότητες στην κοινωνία και μεταξύ κοινωνιών, συμφιλιώνοντας τον τρόπο ζωής μας –δηλαδή τον τρόπο που ζούμε, παράγουμε και καταναλώνουμε- με τα φυσικά όρια του πλανήτη μας. Η Πράσινη Νέα Συμφωνία είναι περισσότερο από μια ακόμα “φιλοπεριβαλλοντική” πολιτική –είναι ένα σχέδιο για να ξανασκεφτούμε τις προτεραιότητές μας στον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε. Επομένως η Πράσινη Νέα Συμφωνία προτείνει έναν ολοκληρωμένο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό μετασχηματισμό, από τις υποδομές και τη βιώσιμη βιομηχανική πολιτική έως τις επενδύσεις στην ευημερία των ανθρώπων και την αναδιανομή του πλούτου.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Εισαγωγή
Πράσινη Οικονομία
Απασχόληση
Ενέργεια
Βιομηχανία
Κινητικότητα
Το όραμα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Γιατί χρειαζόμαστε μια Πράσινη Νέα Συμφωνία
Χρειαζόμαστε μια Πράσινη Νέα Συμφωνία γιατί χωρίς αυτήν ο πλανήτης θα φτάσει σε ένα οριακό σημείο: Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο αυτό εν μέρει γιατί δύο δισεκατομμύρια πολίτες ζουν στην φτώχεια και στην πείνα, χωρίς τη δυνατότητα να ζήσουν το Δυτικό τρόπο ζωής της μαζικής κατανάλωσης και της τεράστιας εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Είναι ένα δίλημμα το οποίο η Πράσινη Νέα Συμφωνία είναι σχεδιασμένη να λύσει – προσφέροντας αξιοπρεπή επίπεδα ζωής για όλους χωρίς να εξαντλούνται τα φυσικά όρια του περιβάλλοντος. Χρειαζόμαστε την ΠΝΣ για να συνδυάσει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη δημιουργία ενός τρόπου ζωής που δεν είναι αυτοκαταστροφικός –έναν ολοκληρωμένο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό μετασχηματισμό.
Πως να κάνουμε την Πράσινη Νέα Συμφωνία πραγματικότητα
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο δημιούργησαν μια εξειδικευμένη ομάδα εργασίας με την αποστολή να επεξεργαστεί τις πολιτικές της Νέας Πράσινης Συμφωνίας. Καθώς η ΠΝΣ είναι από τη φύση της διαθεματική αγγίζει πολλές περιοχές πολιτικών με τις οποίες ασχολείται το Ευρωκοινοβούλιο. Η ομάδα εργασίας που περιλαμβάνει διαφορετικούς Πράσινους Ευρωβουλευτές που εργάζονται σε διαφορετικές Επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου, μορφοποιεί την πολιτική της ΠΝΣ σε αντικείμενα που εκτείνονται από τα μακροοικονομικά και την οικονομία έως την βιομηχανική πολιτική, την απασχόληση και την κινητικότητα (μεταφορές). Επεξεργαζόμαστε κείμενα πολιτικής, μελέτες, και οργανώνουμε εργαστήρια και συνέδρια με ειδικούς και Πράσινους από όλη την Ευρώπη. Παράλληλα με την επεξεργασία των πολιτικών της ΠΝΣ σε συγκεκριμένους τομείς, επεξεργαζόμαστε και το όραμα της ΠΝΣ. Οι Πράσινοι προωθούν ενεργά κρίσιμους στόχους και πολιτικές της ΠΝΣ σε εκθέσεις και αποφάσεις τους Ευρωκοινοβουλίου.
Η Πράσινη Νέα Συμφωνία στο διαδίκτυο: www.greennewdeal.eu
Επισκεφθείτε τον ιστότοπο της Νέας Πράσινης Συμφωνίας – μια κοινή πλατφόρμα για την αναζήτηση και ανταλλαγή πληροφοριών για καλές πρακτικές της Νέας Πράσινης Συμφωνίας
Πράσινη οικονομία
«Αναφερόμενοι στην ανάγκη για την ανάπτυξη νέων δεικτών που πάνε πέρα από το ΑΕΠ, το Ευρωκοινοβούλιο στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι «η οικονομική ανάκαμψη» δεν πρέπει να βασιστεί σε μια προσέγγιση αντίληψη «συνεχίζουμε όπως πριν» (“business as usual”), που ευθυγραμμίζεται με το αίτημά μας για την προώθηση μιας “Νέας Πράσινης Συμφωνίας”», Pascal Canfin 08/10/2009.
Εισαγωγή
Η εφαρμογή της Νέας Πράσινης Συμφωνίας απαιτεί μια νέα κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής που να στοχεύει στη μείωση του οικολογικού μας αποτυπώματος και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής για όλους. Ο επαναπροσδιορισμός των σκοπών της οικονομικής πολιτικής θα προωθήσει μεγάλες αλλαγές στο οικονομικό μας σύστημα που σημαίνουν νέα εργαλεία και δείκτες για την παρακολούθηση και αξιολόγηση των πολιτικών. Καθώς θέτουμε πρώτα τους ανθρώπους και τον πλανήτη, οι συνέπειες για τις δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές σε εθνικό, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο είναι τεράστιες.
Αυτό το νέο μακροοικονομικό πλαίσιο πρέπει να βασιστεί σε δύο ουσιώδη θεμέλια με στόχο την αλλαγή του συστήματός μας από ασταθές και άδικο σε βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο. Πρώτον, προτείνουμε πολύ ισχυρότερη ρύθμιση του χρηματοοικονομικού τομέα, καθώς οι απορυθμισμένες χρηματοοικονομικές αγορές αποδείχθηκαν κοινωνικά και περιβαλλοντικά «τυφλές». Δεύτερον, ένα δικαιότερο σύστημα φορολογίας είναι αναγκαίο ώστε να διασφαλίζει την αναδιανομή του πλούτου. Χρειαζόμαστε αύξηση των εσόδων από το κεφάλαιο και τους φυσικούς πόρους, ώστε να μετακινήσουμε τις φορολογικές επιβαρύνσεις από την εργασία και να επιτρέψουμε την πραγματοποίηση επενδύσεων στην μεταμόρφωση της οικονομίας στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας. Για σειρά κρίσιμων μέτρων (φορολογικοί παράδεισοι, εταιρικοί φόροι, φόρος χρηματοοικονομικών συναλλαγών, ευρωομόλογα, κλπ), υπάρχει επείγουσα ανάγκη εναρμονισμού τους σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τι ζητάμε
Η ΠΝΣ απαιτεί μεταξύ άλλων:
• Προοδευτικούς περιβαλλοντικούς φόρους, Ευρωομόλογα, ένα προοδευτικό φόρο στις τράπεζες, καθώς και φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών για να χρηματοδοτηθεί ο μετασχηματισμός των οικονομιών και να περιοριστεί το φορολογικό βάρος επί της εργασίας.
• Αποφασιστική και συντονισμένη μάχη κατά των φορολογικών παραδείσων και της φοροδιαφυγής.
• Η ενσωμάτωση των ορίων που θέτουν το περιβάλλον και οι φυσικοί πόροι, στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής πολιτικής.
• Στενότερος συντονισμός των δημοσιονομικών και μακροοικονομικών πολιτικών εντός της ΕΕ, με στόχο ένα βιώσιμο αναπτυξιακό μοντέλο, ευημερία για όλους, με σεβασμό των ορίων του φυσικού περιβάλλοντος με κοινωνικά δίκαιο τρόπο.
• Κοινή Ευρωπαϊκή φορολογική πολιτική ώστε να επιτευχθεί ένα δίκαιο Ευρωπαϊκό οικονομικό μοντέλο.
«Οι νέες εποπτικές αρχές της ΕΕ είναι ένα μεγάλο βήμα προς τον έλεγχο των κινδύνων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά στο μέλλον θα πρέπει να μεταβιβαστούν περισσότεροι πόροι και ισχύς ώστε να βεβαιωθούμε ότι το σύστημα θα λειτουργήσει μακροπρόθεσμα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν αυτό το συντομότερο δυνατόν», Sven Giegold
Απασχόληση
«Οι Πράσινοι από καιρό υποστηρίξαμε τη δέσμευση της Ευρώπης σε μια πραγματική Πράσινη Νέα Συμφωνία, που θα επιταχύνει τη μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία, ως τη μόνη βιώσιμη απάντηση στη τρέχουσα οικονομική κρίση», Elisabeth Schroedter 07/09/2010
Εισαγωγή
Η κατοχή μιας ποιοτικής θέσης εργασίας συμβάλλει, μεταξύ άλλων πραγμάτων, στην κοινωνική και οικονομική ευημερία. Η προώθηση αξιοπρεπούς εργασίας και ποιότητας εργασιακής ζωής είναι μέρος της εξίσωσης της ΠΝΣ. Υψηλά επίπεδα εργασιακής υγιεινής και ασφάλειας και ποιότητας εργασιακής ζωής βοηθά στη διασφάλιση του μέλλοντος. Η ΠΝΣ στοχεύει στο να εγγυηθεί σε κάθε έναν πλήρη πρόσβαση στη εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας, ώστε να είναι δυνατή η πλήρης συμμετοχή όλων στην κοινωνία.
Τι επιδιώκουμε
Η ΠΝΣ απαιτεί μεταξύ άλλων:
• Καλύτερη χρήση των υπαρχόντων κεφαλαίων για προσαρμογή των ικανοτήτων των εργαζομένων, κατάρτιση και επανακατάρτιση εργαζομένων ειδικά των γυναικών ώστε να εφοδιαστούν με τα απαραίτητα προσόντα για τις πράσινες θέσεις εργασίας.
• Μια πραγματική μετακίνηση προς πράσινες θέσεις εργασίας, διασφαλίζοντας ότι αυτές οι νέες θέσεις εργασίας θα είναι αξιοπρεπείς και οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι θα λαμβάνουν την απαραίτητη κατάρτιση.
• Καθιέρωση φιλόδοξων περιβαλλοντικά προδιαγραφών και οικονομικών κινήτρων για να στηρίξουν τη στροφή προς την παραγωγή βιώσιμων αγαθών.
• Μια οδηγία-πλαίσιο για το ελάχιστο εισόδημα ως ένα κρίσιμο βήμα για την αντιμετώπιση της φτώχειας στην Ευρώπη.
• Μια Ευρωπαϊκή Εγγύηση για τους Νέους, που θα διασφαλίζει το δικαίωμα κάθε νέου στην ΕΕ να του προσφέρεται μια θέση εργασίας, μαθητείας, πρόσθετη κατάρτιση ή συνδυασμένη κατάρτιση και εργασία μετά από μια μέγιστη περίοδο ανεργίας 4 μηνών.
«Είναι ο κατάλληλος χρόνος για δράση. Σήμερα περισσότεροι από 5,5 εκατομμύρια νέοι κάτω των 25 ετών είναι άνεργοι. Διακινδυνεύουμε να χάσουμε μια γενιά οδηγώντας την κοινωνικό αποκλεισμό ενώ παίζουμε με το οικονομικό και κοινωνικό μέλλον της ΕΕ», Emilie Turunen,06/07/2010
«Ο χρόνος εργασίας μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της υψηλής ανεργίας των νέων στην Ευρώπη», Karima Delli, 3/12/2011
Ενέργεια
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει χαράξει μια βιώσιμη διαδρομή για τον ενεργειακό τομέα της ΕΕ, που απαιτεί η ενεργειακή αποδοτικότητα και η ανανεώσιμη ενέργεια να είναι στην καρδιά της ενεργειακής στρατηγικής της ΕΕ την επόμενη δεκαετία», Claude Turmes, 25/11/2010
Εισαγωγή
Η ενέργεια – θερμότητα και ηλεκτρισμός- στηρίζουν το σύγχρονο τρόπο ζωής μας, αλλά ο κόσμος ακόμα εξαρτάται από τα συμβατικά ορυκτά καύσιμα –πετρέλαιο και φυσικό αέριο- που είναι κυρίως υπεύθυνα για την κλιματική αλλαγή. Η ΠΝΣ απαιτεί μια μαζική μεταστροφή σε πιο βιώσιμη ενεργειακή παραγωγή, με φιλόδοξους στόχους σε ό,τι αφορά τις ανανεώσιμες πηγές που περιλαμβάνει 100% χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ευρώπη μέχρι το 2050. Η πυρηνική ενέργεια –την οποία πολλοί λανθασμένα αποκαλούν ενέργεια «χαμηλής εκπομπής άνθρακα»- δεν είναι η απάντηση. Η ενέργεια που σχετίζεται με την εξόρυξη, την παρασκευή του καυσίμου, την κατασκευή των εργοστασίων, τη μεταφορά και διαχείριση των αποβλήτων, κάνει την ενέργεια από τα πυρηνικά εργοστάσια συγκρίσιμη σε παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα με έναν ενεργειακά αποδοτικό σταθμό που χρησιμοποιεί φυσικό αέριο. Επιπλέον, η πυρηνική ενέργεια αφήνει τοξικά απόβλητα, ένα πραγματικό κίνδυνο για τους ανθρώπους και το περιβάλλον για χιλιάδες χρόνια, για να μην αναφέρουμε τον κίνδυνο πυρηνικών ατυχημάτων. Η ΠΝΣ υποστηρίζει τη θεμελιώδη στροφή προς ένα βιώσιμο ενεργειακό σύστημα το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, να αυξήσει την Ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, να προωθήσει την τεχνολογική αλλαγή, να μειώσει την παραγωγή CO2, να τονώσει την ενεργειακή μας ασφάλεια και να προστατεύσει τη βιομηχανία μας από μελλοντικά σοκ στις τιμές της ενέργειας.
Τι θέλουμε
Η ΠΝΣ χρειάζεται μεταξύ άλλων:
• Πλήρη υποστήριξη στη συμφωνία για 20% ποσοστό ανανεώσιμης ενέργειας έως το 2020 κατ’ ελάχιστο και 100% χρήση ανανεώσιμης ενέργεια έως το 2050 το αργότερο.
• Τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού υπερ-δικτύου για τη μεταφορά ανανεώσιμης ενέργειας σε όλη την Ευρώπη, από το σημείο παραγωγής στα σημεία κατανάλωσης και αποκεντρωμένα «έξυπνα δίκτυα» για την ενσωμάτωση στο συνολικό δίκτυο, της ενέργειας την οποία παράγουν οι οικιακοί παραγωγοί.
• Μείωση κατά 40% της παραγωγής CO2 στην ΕΕ έως το 2020 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 - οτιδήποτε λιγότερο από 30% είναι σε αντίθεση με όσα λέει η επιστήμη και δεν θα αποτρέψει τις δραματικές συνέπειες της ανεξέλεγκτης κλιματικής αλλαγής.
• Δείκτες αποδοτικότητας των πόρων με αντίστοιχη σημασία όπως το ΑΕΠ και οι νομισματικοί δείκτες.
• Πλήρη συμμόρφωση με το στόχο για 20% ενεργειακή αποδοτικότητα στην ΕΕ, εισαγωγή ελάχιστων προδιαγραφών ενεργειακής αποδοτικότητας κάθε είδους συσκευής και εκτεταμένο πρόγραμμα ενεργειακής ανακαίνισης κτιρίων.
• Αυστηρές Ευρωπαϊκές προδιαγραφές έτσι ώστε μέχρι το 2020 κανένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με κάρβουνο να μην μπορεί να κατασκευαστεί.
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουν αγωνιστεί με επιτυχία για μια Πράσινη Νέα Συμφωνία μέσω διαφόρων εκθέσεων και αποφάσεων, παρά το μόνιμο πόλεμο με τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα.
Βιομηχανία
«Στο πλαίσιο ενός κόσμου που περιορίζεται από τους πεπερασμένους φυσικούς πόρους και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, και αντιμετωπίζει ένα αυξανόμενο παγκόσμιο ανταγωνισμό καθώς και ένα καθοδικό οικονομικό και κοινωνικό σπιράλ, το μέλλον της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας στηρίζεται στην ικανότητά της για καινοτομία», Reinhard Bütikofer, 16/06/2010.
Εισαγωγή
Η βιομηχανία είναι ένα κεντρικό θέμα της Νέας Πράσινης Συμφωνίας (ΠΝΣ), από τις κατασκευές και την μεταποίηση έως τα χημικά και τον ενεργειακό τομέα και το σύνολο του φάσματος των βιομηχανικών τομέων. Δεν υπάρχει κάποιος βιομηχανικός τομέας τον οποίο η ΠΝΣ δεν αντιμετωπίζει και ο οποίος δεν χρειάζεται αλλαγή.
Η ΠΝΣ στοχεύει στην αύξηση της καινοτομίας και της αποδοτικότητας σε όλους τους βιομηχανικούς τομείς, όπως στον ενεργειακό τομέα ή στη χρήση των πόρων, καθώς και στην προώθηση ενός κλειστού, κυκλικού συστήματος όπου όλα τα προϊόντα και τα υλικά θα επαναχρησιμοποιούνται και θα ανακυκλώνονται. Τελικά, αυτό στοχεύει στη μείωση του ανθρακικού βιομηχανικού αποτυπώματος, στη δημιουργία ενός νέου κύματος αξιοπρεπών θέσεων εργασίας υψηλής ειδίκευσης που θα μειώσουν την ανεργία και τη φτώχεια και ταυτόχρονα θα εμποδίσουν τη γενικότερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αυτό θα μπορούσε να αναζωογονήσει την οικονομία, βγάζοντάς την από την σημερινή ύφεση. Μια σύγχρονη και αποδοτική βιομηχανική βάση που λειτουργεί στο πλαίσιο ενός κλειστού, κυκλικού συστήματος που δημιουργεί και χρησιμοποιεί ανθεκτικά και περιβαλλοντικά φιλικά αγαθά, που μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, να ανακυκλωθούν και να επανακατασκευαστούν, θα είναι το κλειδί για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό θα δημιουργούσε μια ανταγωνιστική βιομηχανία σταθερά θεμελιωμένη στον 21ο αιώνα.
Επομένως, η ΠΝΣ για τη βιομηχανία της ΕΕ επιδιώκει να διαμορφώσει το σωστό μέσο-μακροπρόθεσμο πολιτικό πλαίσιο για να στρέψει το παρόν μη βιώσιμο τρόπο λειτουργίας των Ευρωπαϊκών βιομηχανιών σε βιώσιμη κατεύθυνση.
Τι θέλουμε
Η Πράσινη Νέα Συμφωνία μεταξύ άλλων απαιτεί:
• Μια προσέγγιση της βιομηχανικής πολιτικής που συνδυάζει την ανταγωνιστικότητα, την βιωσιμότητα και την αξιοπρεπή εργασία και η οποία, αναζωογονεί την οικονομία, αυξάνει την απασχόληση, μειώνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση και βελτιώνει την ποιότητα ζωής.
• Η καθιέρωση ενός μακροοικονομικού πλαισίου και ενός νομισματικού και δημοσιονομικού συστήματος που λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα της σπανιότητας των πόρων και της κλιματικής αλλαγής και στοχεύει στην μελλοντική ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.
• Σε σύνδεση με τις διαδικασίες βιομηχανικής (ανα-)διάρθρωσης, να χρησιμοποιηθεί η κλαδική πολιτική ενισχύσεων για την ενδυνάμωση της καινοτομίας και την παραγωγή βιώσιμων προϊόντων, ενώ ταυτόχρονα θα περιορίζεται η βοήθεια για μη βιώσιμες παραγωγικές διαδικασίες.
• Υιοθέτηση στόχων για την ενίσχυση της αποδοτικότητας των πόρων και της ενέργειας στην ΕΕ, τη διάρκεια ζωής των προϊόντων, την ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και ανακατασκευή και την ανάπτυξη κλειστών-κυκλικών βιομηχανικών παραγωγικών συστημάτων.
• Θέσπιση στόχων και προδιαγραφών ως οδηγούς για την προώθηση της καινοτομίας και της βιώσιμης ανταγωνιστικότητας στους βιομηχανικούς τομείς.
• Προώθηση ενεργού πολιτικής εξοικονόμησης ενέργειας και διαφοροποίηση προς βιώσιμους, μη-ρυπαίνοντες και ασφαλείς ενεργειακούς πόρους στους κύριους βιομηχανικούς τομείς όπως οι μεταφορές και οι κατασκευές.
• Η χρησιμοποίηση των δημόσιων προμηθειών ως ένα ισχυρό εργαλείο για την προώθηση της καινοτομίας και τον προσανατολισμό των αγορών προς βιώσιμα προϊόντα και υπηρεσίες.
• Προσφορά εργαλείων για την ώθηση της ανάπτυξης οικο-καινοτόμων Μικρο-Μεσαίων Επιχειρήσεων καθώς και για την ανάπτυξη οικο-βιομηχανικών πάρκων.
Κινητικότητα
«Τα ζητήματα κινητικότητας δεν μπορεί να παραμένουν καθαρά τεχνικά και να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά είτε τομεακά είτε ανάλογα με τον τρόπο μετακίνησης. Ακριβώς όπως τα ενεργειακά ζητήματα ευτυχώς καταλαμβάνουν όλο και συχνότερα την κεντρική πολιτική σκηνή στην Ευρώπη, τα ζητήματα κινητικότητας πρέπει να γίνουν μια από τις κεντρικές πολιτικές της ΕΕ, στο σταυροδρόμι των περιβαλλοντικών κοινωνικών και οικονομικών προκλήσεων», Isabelle Durant 18/11/2010.
Εισαγωγή
Η κινητικότητα είναι το κλειδί για την πρόσβαση στην εργασία, τις υπηρεσίες και τις υποδομές. Είναι συνεπώς ουσιώδης για την οικονομική ευημερία, την κοινωνική ενσωμάτωση και ευημερία, αλλά ο τομέας των μεταφορών ευθύνεται για περίπου το 27% όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και για χιλιάδες θανατηφόρα οδικά ατυχήματα και εκατοντάδες χιλιάδες τραυματισμούς ετησίως. Το «πρασίνισμα» των αυτοκινήτων και των αεροπλάνων είναι σε εξέλιξη, αλλά συμβαίνει πολύ αργά και σε κάθε περίπτωση δεν θα είναι αρκετό. Η κουλτούρα της εξάρτηση από το αυτοκίνητο μπορεί να αλλάξει με καλύτερο πολεοδομικό σχεδιασμό, φτιάχνοντας τις πόλεις πιο φιλικές στο περπάτημα και στο ποδήλατο, με στρατηγικά τοποθετημένα δημόσια μέσα μεταφοράς, φθηνά, προσβάσιμα που θα επεκταθούν σημαντικά περισσότερο από ότι σήμερα.
Τι ζητάμε
Η ΠΝΣ απαιτεί μεταξύ άλλων:
• Να συμπεριληφθούν οι αερομεταφορές στους στόχους για παγκόσμια μείωση των εκπομπών CO2 και μεταβατική περίοδο για μείωση των φορολογικών απαλλαγών των αερομεταφορών που δόθηκαν όταν ο κλάδος ήταν νέος και δεν είχε γίνει αποδεκτή ως πρόβλημα η κλιματική αλλαγή.
• Επενδύσεις σε αξιόπιστες, πράσινες εναλλακτικές λύσεις στη χρήση του αεροπλάνου, συμπεριλαμβανομένων καλύτερων σιδηροδρομικών συνδέσεων για ταξίδια μικρότερης διάρκειας των πέντε ωρών έως την αποφυγή τελείως των ταξιδιών με τη χρήση τηλεδιασκέψεων μεταξύ άλλων.
• Καθορισμό στόχων για την ηλεκτροκίνηση (ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τραμ, τρένα ή ηλεκτρικά ποδήλατα) και αυστηρότερα όρια για τις εκπομπές CO2.
Όραμα
«Ο καιρός για δικαιολογίες έχει παρέλθει, τώρα είναι η ώρα της δράσης για μια βιώσιμη οικονομία. Μόνο μια πλήρης μεταρρύθμιση θα το πετύχει αυτό, απλώς ενισχύοντας τις κυρώσεις δε θα βγάλει την Ευρώπη από την κρίση», Philippe Lamberts 22/06/2010.
Εισαγωγή
Η ΠΝΣ δεν είναι μια λύση που στα γρήγορα θα διορθώσει τα πράγματα, αλλά στοχεύει να αντιμετωπίσει τις ρίζες των προβλημάτων που προκαλούν τις συστημικές κρίσεις που αντιμετωπίζουμε προτείνοντας ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο μετασχηματισμού της κοινωνίας μας. Αλλάζοντας το μοντέλο μας σημαίνει να ξανασκεφτούμε τις αναφορές μας, τους στόχους και τους δείκτες που χρησιμοποιούμε. Ξεπερνώντας την χωρίς όρια αναζήτηση της μεγέθυνσης και απορρίπτοντας την προκατάληψη με το ΑΕΠ είναι μια αφετηριακή οπτική γωνία. Το βασικό ερώτημα που αντιμετωπίζουμε είναι πως μπορούμε να προσαρμόσουμε τις συμπεριφορές μας και τον τρόπο ζωής μας έτσι ώστε να μειώσουμε το ανθρακικό μας αποτύπωμα στον πλανήτη, ενώ ταυτόχρονα θα επιδιώξουμε την ισότητα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους. Η ΠΝΣ σημαίνει ότι μετακινούμαστε από το στενό όραμα της οικονομικής μεγέθυνσης σε μια ευρύτερη κατανόηση της ευημερίας.
Πιο συγκεκριμένα, στο επίπεδο της ΕΕ, προωθήσαμε δραστήρια αυτό το ολοκληρωμένο όραμα επηρεάζοντας το περιεχόμενο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Η «Ευρώπη 2020» είναι μια δεκαετής στρατηγική που προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με στόχο να επιτύχει «έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς μεγέθυνση» στην ΕΕ, με μεγαλύτερο συντονισμό των εθνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών. Ακολουθεί τη Στρατηγική της Λισαβόνας, που εγκαινιάστηκε το 2000, αλλά απέτυχε να κάνει την Ευρώπη την πιο ανταγωνιστική οικονομία στον κόσμο και να επιτύχει πλήρη απασχόληση.
Από την πλευρά των Πράσινων, το κύριο πρόβλημα με αυτήν την υποτιθέμενη νέα στρατηγική ήταν ότι πρότεινε ουσιαστικά τα ίδια, με επιμέρους προσπάθεια να πρασινίσει κάποιες πλευρές της, αλλά ουσιαστικά ο τελικός στόχος –περισσότερη μεγέθυνση ξανά- θα οδηγήσει την Ευρώπη σε ακόμα βαθύτερη κρίση. Οι Πράσινοι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε μια στρατηγική με τόσο λανθασμένους στόχους που θα καθορίσουν τις πολιτικές για την επόμενη δεκαετία.
Τι θέλουμε
• Αναγνώριση της σημασίας και προώθηση των δημόσιων αγαθών και μια μεγάλη αναδιανομή του εισοδήματος.
• Μείωση των ανισοτήτων με μεγάλη αναδιανομή του πλούτου και μέτρα κατά των διακρίσεων συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων φύλου.
• Συνδυασμό δημόσιων κινήτρων, ιδιωτικών επενδύσεων και ατομικών πρωτοβουλιών των πολιτών για την επίτευξη του μετασχηματισμού σε όλα τα επίπεδα.
• Νέα μοντέλα ανταλλαγής και κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών εκτός της αγοράς και ενίσχυση της συμβίωσης στο τοπικό επίπεδο πχ LETS, κοινή χρήση ΙΧ αυτοκινήτων κ.λ.π.
• Ένα μοντέλο ανάπτυξης που αποδέχεται τα υφιστάμενα φυσικά όρια του πλανήτη και δεν στηρίζεται στην εκμετάλλευση των φτωχών και του πλανήτη.
• Ένα οικονομικό σύστημα που υποστηρίζει την πραγματική οικονομία, προσαρμοσμένο στη βελτίωση της ευημερίας των ανθρώπων και την προστασία του περιβάλλοντος.
• Μια καλύτερη ισορροπία στην εργασιακή ζωή όπου οι άνδρες και οι γυναίκες θα μοιράζονται εξίσου τις ευθύνες σε όλα τα πεδία της κοινωνίας.
• Δικαιότερη χρήση του χώρου μέσω της επανατοπικοποίησης πολλών δραστηριοτήτων.
• Επανάκτηση του χρόνου: ενάντια στην αξία των μετόχων, να επιτύχουμε μια διαφορετική ισορροπία ανάμεσα στις διαφορετικές όψεις της ζωής μας.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Πράσινη Νέα Συμφωνία (GreenNewDeal)
Η έκδοση αυτή έγινε από την Ομάδα Εργασίας για την Πράσινη Νέα Συμφωνία της Ομάδας των Πράσινων/ΕΕΣ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έγινε δυνατό να πραγματοποιηθεί χάρι στις συμβολές των Πράσινων θεματικών συμβούλων και των γραφείων των Ευρωβουλευτών που εμπλέκονται στην Πράσινη Νέα Συμφωνία.
Εκδότης: Jean-Bernard Pierini
© The Greens/EFA in the European Parliament,
Δεκέμβριος2011
Picture credits: European Parliament
The Greens/EFA in the European Parliament
Rue Wiertzstraat 60 - 1047 Brussels - Belgium
Phone: +32-2-2843045 - Fax: +32-2-2307837
The Green New Deal: More than a policy, a programme for living
The Green New Deal (GND) is a comprehensive response to the current economic, social and environmental crises. It integrates macro-economic reforms with a social inclusiveness agenda and a green industrial policy, from the local to the international level. Doing so, it paves the way of a transformation of our development model so that in can ultimately ensure prosperity and well-being for all, across the planet and generations, reducing inequalities within and between societies, and reconciling our lifestyles - the way we live, produce and consume - with the physical limits of our planet. The Green New Deal is more than just another “eco-friendly” policy - it’s a plan for a rethink of priorities in addressing the way we live and work. Therefore the Green New Deal proposes a comprehensive, economic, social and environmental transformation, from infrastructure and sustainable industrial policies to investment in peoples’ wellbeing and redistribution of wealth.
TABLE OF CONTENTS
Green economy
Employment
Energy
Industry
Mobility
Vision
INTRODUCTION
Why We Need a Green New Deal
We need a GND because without it the planet will reach breaking point: We haven’t reached that point yet partly because two billion citizens live in poverty and hunger, preventing them from living Western-style lives of mass consumption and major exploitation of natural resources. It’s a dilemma the GND is designed to solve - providing decent living standards for all without exhausting the physical limits of our environment. We need a GND to bring together all the elements needed to create a way of living which is not self-destructive – a comprehensive, economic, social and environmental transformation.
How to make the Green New Deal a reality
The Greens in the European Parliament set up, a dedicated working group with the, task of developing Green New Deal policies. Transversal by nature, the GND touches many policy areas dealt with in the European Parliament. The working group, including Green MEPs working in different Parliamentary Committees, shapes GND policy on subjects ranging from macroeconomics and economy to industrial policy, employment and mobility. We develop policy papers, commission major studies and organise workshops and conferences with experts and Greens from around Europe.
In parallel to developing GND policies in specific sectors, we are also developing the vision of the GND. The Greens are actively pushing key GND objectives and policies into reports and resolutions of the European Parliament.
The Green New Deal online: www.greennewdeal.eu
Visit the Green New Deal website - a common platform to find and exchange information and best practices on the Green New Deal.
Green economy
«By referring to the need to develop new indicators which go beyond GDP, the EP gives a clear signal that ‘economic recovery’ must not be based on a ‘business as usual approach’, which is in line with our request to develop a 'Green New Deal'».Pascal Canfin,08/10/2009.
Introduction
The implementation of the Green New Deal calls for a new direction of economic policy aimed at reducing our ecological footprint and improving quality of life for all. Redefining objectives of economic policy will bring forward major changes in our economic system which implies new tools and indicators to steer and evaluate policies. As we are to put people and the planet first, the implications for budgetary and monetary policies at national, European and global levels are huge.
This new macro-economic framework must be based on two essential foundations in order to change our system from unstable and unfair to sustainable and socially just. First, we advocate for much stronger financial regulation, since deregulated financial markets have proven to be socially and environmentally blind. Second, a fairer system of taxation is needed in order to ensure redistribution of wealth. We need to raise revenues from capital and natural resources, to shift away the burden on labour and to allow investments in the transformation of our economy towards sustainability. For lots of key measures (tax heavens, corporate taxes, financial transaction tax, eurobonds, etc.), there is a urgent need for harmonisation at EU level.
What we want
The GND calls, amongst other things, for:
• Progressive eco-taxes, Eurobonds, a progressive bank levy as well as a tax on financial transactions to finance the transformation of economies and to limit the tax burden on labour.
• A strong and coordinated fight against tax heavens and tax evasion.
• The integration of environmental and resources limits in macro-economics policy making.
• Deeper coordination of fiscal and macroeconomic policies within the EU, for a sustainable development model, wellbeing for all, respecting the limits of its physical environment and in a socially just way.
• A common European tax policy to achieve a just European economic model.
«The new EU supervisory agencies are a big step towards controlling risks at the EU level, but with time more powers and resources will have to be transferred to make sure the system works in the long run. Member states will have to realise this sooner rather than later».Sven Giegold
Employment
«The Greens have long advocated that Europe commit to a true Green New Deal, speeding up the transition to the green economy as the only viable response to the current economic crisis».Elisabeth Schroedter,07/09/2010
Introduction
Having a quality job contributes, amongst other things, to social and economic well-being. Promoting decent work and quality of working life is part of the GND equation. High health and safety and welfare standards at work and a good work-life balance help secure the future. The GND aims to guarantee everyone full access to education and to the labour market, making it possible for everyone to participate fully in society.
What we want
The GND calls amongst other things, for:
• Better use of existing funds for adapting skills, training and retraining of workers, particularly women, to equip them with the necessary skills for green jobs.
• A proper shift to green jobs, ensuring these new jobs are decent and workers and unemployment people get adequate training.
• Setting ambitious environmental standards and financial incentives to stimulate the shift to production of sustainable goods.
• A framework directive on minimum income as a crucial step to tackling poverty in Europe.
• A European Youth Guarantee, securing the right of every young person in the EU to be offered a job, an apprenticeship, additional training or combined work and training after a maximum period of 4 months’ unemployment.
«It is high time to act. Today more than 5.5 million young people under 25 are unemployed. We risk losing a generation to social exclusion while gambling with the economic and social future of the EU». Emilie Turunen,06/07/2010
«Working time can be a powerful tool to address the challenges of high unemployment in Europe».Karima Delli,3/12/2011
Energy
«The EP has today set out a viable path for the EU energy sector, calling for energy efficiency and renewable energy to be at the heart of the EU’s energy strategy over the next decade».Claude Turmes,25/11/2010
Introduction
Energy - heat and power - underpins our modern way of life, but the world still depends on conventional fossil fuels - oil and gas - which are largely responsible for climate change. The GND requires a massive switch to more sustainable energy production, with ambitious targets for the use of renewable energy sources, including
100% use of renewable energies in Europe by 2050. Nuclear energy - which many wrongly call “low-carbon“ energy - is not the answer. The energy involved in mining, fuel fabrication, construction, transport and waste management makes nuclear comparable in carbon dioxide production to an efficient gaspowered station. In addition, nuclear energy leaves toxic waste, a real threat to people and the environment for thousands of years, not to mention the risk of fall-outs or nuclear accidents. The GND advocates a fundamental shift towards a sustainable energy system that would create new jobs, increase European competitiveness, promote technological change, cut down our CO2 emissions, boost our energy security as well as protect our industries from future energy price shocks.
What we want
The GND calls amongst other things, for:
• Strict adherence to the agreed 20% renewable energy share by 2020 as a minimum, and a 100% use of renewable energy by 2050 at the latest.
• The creation of a European super grid to carry renewable electricity across Europe from where it is generated to where it is needed, and decentralised smart grids to integrate the electricity that people generate at home;
• A 40% reduction in CO2 emissions in the EU by2020 compared to 1990 levels - anything less than a 30% reduction is completely out of line with science and will not prevent the dramatic consequences of runaway climate change.
• Resource efficiency indicators with a similar status as GDP and monetary indicators.
• Strict adherence to the 20% EU energy efficiency target, the introduction of minimum efficiency standards for all kind of appliances, and a large program for buildings renovation;
• Strict EU standards for power plants, so that by 2020 no new coal-fired power plants can be built.
The Greens in the European Parliament have successfully pushed for a Green New Deal through several reports and resolutions, despite the constant battle with mainstream political parties.
Industry
«In the context of a resource and climate-constrained world faced with an increasing global competition as well as a downward economic and social spiral, the future of
European industry lies in its innovation capacity».Reinhard Bütikofer,16/06/2010.
Introduction
Industry is a central theme in the Green New Deal (GND), from construction and manufacturing to chemicals and the energy sector, right across the industrial spectrum. There are no industrial sectors that the GND does not address and does not want to transform.
The GND aims to increase innovation and efficiency in all industrial sectors be it in energy or in the use of resources as well as to promote a closedloop system where products and materials are re-used and recycled. Ultimately, this aims to lower industry’s carbon footprint, create a new wave of high-skilled and decent jobs that reduce unemployment and poverty, and prevent general environmental degradation. This would revive the economy, jolting it out of the current doldrums. A modern and efficient industrial base running under a closed-loop system that creates and uses durable, environmentally-friendly products that can be re-used, recycled and remanufactured will be the key to sustainable development. This would create a competitive industry firmly rooted in the 21st century.
A Green New Deal for the EU’s industry therefore aims to provide the right mid- to long-term political framework in order to shift the currently unsustainable mode of operation in Europe’s industries to a sustainable one.
What we want
The Green New Deal calls, amongst other things, for:
• An industrial policy approach that combines competitiveness, sustainability and decent work and which thereby stimulates the economy, boosts employment, reduces environmental degradation and improves the general quality of life.
• The establishment of a macro-economic framework and a financial and fiscal system that take into account the reality of resource scarcity and climatic change and aims to promote industry’s future competitiveness.
• In connection with industrial (re)structuring operations, makes use of sectoral aid policy to strengthen innovation and roll-out of sustainable products, while phasing out aid to unsustainable processes.
• Adopting targets to enhance EU’s resource and energy efficiency, durability, recycling, reuse and remanufacturing and the development of closeloop industrial production systems.
• The setting of benchmarks and standards as strong drivers for promoting innovation and sustainable competitiveness in industrial sectors.
• Pursuing active energy savings policy and diversification towards sustainable, non-polluting and safe energy sources in major industrial sectors such as the transport and construction sectors.
• The use of public procurement as a powerful instrument for stimulating innovation and driving markets toward sustainable products and services.
• Providing instruments for fostering the development of eco-innovative SMEs as well as the development of eco-industrial parks.
Mobility
«Mobility issues can no longer remain purely technical and sector- or even mode-specific. Just as energy issues fortunately came to occupy more and more often the centre stage of European policymaking, mobility issues need to become one of the EU’s key policy areas, at the crossroad of environmental, social and economical challenges». Isabelle Durant,18/11/2010.
Introduction
Mobility is key to accessing jobs, services and facilities. It is consequently essential to economic prosperity, social inclusion and wellbeing, but the transport sector accounts for about 27% of all greenhouse gas emissions, as well as thousands of road deaths and hundreds of thousands of injuries a year. The “greening” of cars and planes is already under way, but it is happening too slowly and will in any case not be enough. The car dependency culture can be changed by better urban planning, making cities more “walkable” and “cyclable”, with strategically placed public transport access and with sustainable, affordable, accessible and vastly expanded public transport networks.
What we want
The GND calls, amongst other things, for:
• Inclusion of aviation in global CO2 emissions targets and phasing out of aviation tax breaks brought in when the sector was new and climate change was unrecognised.
• Investment in credible, green, alternatives to flying, including better train connections for journeys under five hours to avoiding travel altogether, by using teleconferencing, among other means.
• Targets for electric mobility (electric cars, trams, trains or electric bicycles), and tougher CO2 emission limits.
Vision
«The time for excuses is over, it is now time to act for a sustainable economy. Only comprehensive reform will do it, simply re-enforcing sanctions will not get Europe out of the crisis».Philippe Lamberts22/06/2010.
Introduction
The GND is not a quick-fix solution but is aiming at tackling the roots of the systemic crises we are facing by proposing a long-term project for transforming our society. Changing our model implies rethinking the references, objectives and indicators we use. Going beyond the infinite quest for growth and dropping the obsession with GDP is one angle to look at. The key question we face is how can we adapt our behaviours and lifestyles so as to reduce our carbon footprint on the planet while simultaneously promoting equity and improving quality of life for all. The Green New Deal implies moving away from a narrow vision of economic growth to a broader understanding of prosperity.
More concretely, at EU level, we have been active in pushing this comprehensive vision by influencing on the content of the EU2020 strategy. Europe 2020 is a ten-year strategy proposed by the European Commission aiming to achieve "smart, sustainable and inclusive growth" in the EU, with greater coordination of national and European policy. It follows the Lisbon Strategy, launched in 2000, which failed in making Europe the most competitive economy in the world and achieving full employment.
From a Greens perspective, the main problem with this supposedly new strategy was that it proposed much of the same thing, with attempts to green some aspects of it, but essentially the end objective - more growth yet again - would only lead Europe deeper into the crisis. The Greens could not accept a strategy with such a flawed objective which would determine policy for the next decade.
What we want
• The recognition and promotion of common goods and strong income redistribution.
• Reducing inequalities by a strong redistribution of wealth and anti-discrimination measures, including gender.
• Combining public incentives, private investments and individual initiatives to enforce the transformation at all levels.
• New models of exchanging and consuming outside the market and enhancing living together at local level e.g. LETS, car-sharing schemes, etc.
• A development model that accepts the existing physical limits of the Planet and doesn’t rely on the exploitation of the poor and the Planet.
• A financial system that supports the real economy, itself geared towards the well-being of people and the environment.
• A better work-life balance in which men and women equally share responsibilities in all areas of society.
• A fairer use of space through a re-localisation of a number of activities.
• Reclaiming time: against shareholder value, to reach a balance between different aspects of our lives.
More information on the Green New Deal
This publication has been produced by the Green New Deal Working Group (GND WG) of the Greens/EFA Group in the European Parliament. It has been made possible thanks to the contributions of Green thematic advisors and MEP offices involved in the Green New Deal.
Editor: Jean-Bernard Pierini
© The Greens/EFA in the European Parliament,
December 2011
Picture credits: European Parliament
The Greens/EFA in the European Parliament
Rue Wiertzstraat 60 - 1047 Brussels - Belgium
Phone: +32-2-2843045 - Fax: +32-2-2307837
Οι Οικολόγοι Πράσινοι στο 3ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Πρασίνων
Διεξήχθη το 3ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Πράσινων, στο Ντακάρ, πρωτεύουσα της Σενεγάλης, για πρώτη φορά στην Αφρική, μεταξύ της 29ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου. Την ελληνική αποστολή αποτέλεσαν οι Πάνος Λογγινίδης και Ζωή Βροντίση, συνεκπρόσωποι των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και ο Κώστας Λουκέρης, πρόεδρος του Πράσινου Ινστιτούτου Έρευνας & Τεκμηρίωσης.
Στο συνέδριο συμμετείχαν εκπρόσωποι από πάνω από 70 πράσινα κόμματα και κινήματα από όλες της άκρες του πλανήτη, επιβεβαιώνοντας ότι η πράσινη πολιτική οικογένεια έχει και παρόν και μέλλον.
Ανάμεσα στα θέματα που κυριάρχησαν ήταν η αλληλεγγύη, η δημοκρατία, η βιοποικιλότητα, η κλιματική αλλαγή και το μέλλον του παγκόσμιου πράσινου κινήματος. Στα πλαίσια των εργασιών του συνεδρίου δημιουργήθηκε ένα Παγκόσμιο Δίκτυο Πράσινων Γυναικών, καθώς και ένα Παγκόσμιο Δίκτυο Πράσινων Κοινοβουλευτικών, στο οποίο θα συμμετέχει και ο Έλληνας ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος. Επιτυχής τέλος ήταν και η σχεδόν ομόφωνη αποδοχή του ψηφίσματος αλληλεγγύης, που κατέθεσε η ελληνική αποστολή και υιοθετήθηκε από το συνέδριο.
Η ελληνική αποστολή επιβεβαίωσε τις στενές σχέσεις με αντιπροσωπείες κομμάτων από την Ευρώπη, ενώ δημιούργησε νέες με εκπροσώπους κομμάτων από άλλες ηπείρους.
Οι σύνεδροι έδωσαν ραντεβού το 2017 στην Ευρώπη, η οποία μετά την Αφρική έχει τη σειρά της να διοργανώσει το 4ο Συνέδριο των Πράσινων όπου γης.