tree-of-life-purple-rain
 
 
Άλλη μια απότομη προσγείωση για όσους/ες πίστευαν ή και συνεχίζουν ακόμα να πιστεύουν ότι Η ΕΞΟΔΟΣ από την Ευρωζώνη και το Ευρώ και η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ θα έκανε τη ζωή μας καλύτερη. Η συνέντευξη του Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ στον Γιάννη Παλαιολόγο της Κυριακάτικης Καθημερινής είναι αποκαλυπτική:
 
Τρομακτικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες του εγχειρήματος με την εθνικοποίηση της ΤτΕ και την αθέτηση πληρωμών προς την ΕΚΤ, υιοθέτηση παράλληλου συστήματος πληρωμών (θα μπορούσε να αποτραπεί η έξοδος από το ευρώ μετά από αυτά;), πιθανή εμπλοκή του στρατού για την τήρηση της τάξης σε περίπτωση μετάβασης στη δραχμή, κίνδυνος αυταρχικής στροφής στην Ελλάδα.
 
Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι "ήταν τουλάχιστον ασαφές αν υπήρχε τρόπος να εξέλθει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη χωρίς να φύγει ταυτόχρονα από την Ευρωπαϊκή Ένωση", όπως δηλώνει Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ.
 
Τόση χαμένη ενέργεια των πολιτών, τόσα χαμένα χρόνια, αντί να επικεντρώσουμε στην επεξεργασία ενός δίκαιου και ισορροπημένου σχεδίου επίλυσης των δημοσιονομικών μέσω κοινωνικής, πράσινης και παραγωγικής καινοτομίας. Και τώρα οι κυβερνώντες, πρώην ΟΧΙ σε όλα, έκαναν στροφή 180 μοιρών και εφαρμόζουν ακόμα χειρότερα και κυρίως αδιέξοδα μέτρα.
 
Και πάλι σήμερα απουσιάζει, δυστυχώς, από όλες τις πολιτικές που προτείνονται από κυβέρνηση και αντιπολίτευση (όλου του φάσματος) η πραγματική λύση, δηλαδή;
 
- αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της διοίκησης αλλά και των υπαλλήλων, αντί να συζητάμε συνεχώς για λίγους ή πολλούς δημόσιους υπάλληλους σε ένα χρεοκοπημένο και γραφειοκρατικό μοντέλο διοίκησης,
- εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος κι αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, βαθιά μεταρρύθμιση ώστε να προωθεί την οικονομία με κοινωνική υπευθυνότητα, την πράσινη στροφή, την απασχόληση, την κοινωνική δικαιοσύνη, αντί για την εξοντωτική φορολόγηση χωρίς μάλιστα ανταποδοτικότητα)
- ενίσχυση της δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών στην διαμόρφωση και τήρηση ενός νέου Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου, αντί για αυταρχικές λύσεις, αποφάσεις του ποδαριού, απαξίωση της Βουλής και του πολιτικού διαλόγου
- στοχευμένη ανασυγκρότηση της οικονομίας μέσω της στροφής σε νέες, πράσινες, κοινωνικά υπεύθυνες δραστηριότητες,
- μετατροπή της χώρας σε ένα κέντρο έρευνας, γνώσης, κουλτούρας και πράσινης οικονομίας,
- αξιοποίηση και του προσφυγικού/μεταναστευτικού για τη δημιουργία μιας γέφυρας μεταξύ πολιτισμών (και ότι αυτό σημαίνει σε επίπεδο τέχνης, εκπαίδευσης, πολιτισμού, εκδηλώσεων, φιλοξενίας θεσμών),
- στροφή της γεωργίας και της μεταποίησης στις νέες αξίες και απαιτήσεις των σύγχρονων κοινωνικών για καλύτερη υγεία, υγιή γήρανση,
- επανασχεδιασμός των προτεραιοτήτων των πολιτικών για την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση ώστε να διασωθούν μέσα από άλλες πολιτικές τα ταμεία, πρόληψη ασθενειών, ενίσχυση πρωτοβάθμιας φροντίδας και κατ' οίκον νοσηλείας και φροντίδας, εναλλακτικές θεραπείες, άσκηση στη φύση, θεραπευτική πεζοπορία,
- μεταρρύθμιση των πολιτών για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό από την επιδοματική προσέγγιση σε μια ενεργητική πολιτική που στηρίζει την ενεργή συμμετοχή στην εργασία, την κοινωνική ζωή και στηρίζει την ανεξάρτητη και αξιοπρεπή διαβίωση
- ανάδειξη σε όλα τα επίπεδα (αξιοποιώντας την έρευνα και την τεχνολογία αλλά και τις επιστήμες των οικοσυστημάτων) πράσινων λύσεων για τις υποδομές, λύσεων που βασίζονται στη φύση- Nature based solutions,
- ενισχυμένη διαχείριση και ανάδειξη φυσικών περιοχών στην ξηρά και στη θάλασσα και προστασία των οικουσυστημάτων και των υπηρεσιών που προσφέρουν δωρεάν τα οικοσυστήματα,
- επικέντρωση στα θέματα της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή,
- γιγαντιαίο πρόγραμμα ενεργειακής αποτελεσματικότητας αλλά και στροφής στις ΑΠΕ μέσω μικρομεσαίων και συνεταιριστικών επιχειρήσεων
- μετατροπή των καταναλωτών και σε παραγωγούς, ιδιαίτερα στα θέματα της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ σε τοπικό επίπεδο.
 
ΟΛΕΣ οι πολιτικές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την διάσταση περιβάλλον, κοινωνία, δυνατότητες απασχόλησης, κοινωνική δικαιοσύνη, κλίμα.
 
Όταν τα έλεγα, όταν τα λέγαμε αυτά, οι περισσότεροι τα θεωρούσαν ουτοπικά ή τουλάχιστον εξωπραγματικά. Περίμεναν την μαγική λύση που θα τους έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από ...την σύγκρουση με την Μέρκελ, τα συμφέροντα, τις αγορές (τα νταούλια θα έπαιζαν και οι αγορές θα χόρευαν, η κυρία Μέρκελ θα μας παρακαλούσε να μας δώσει χρήματα και τόσα άλλα που έγιναν πιστευτά). Το ξέραμε φυσικά, αλλά επιβεβαιώνετε ότι μαγικές λύσεις ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ οι βάρβαροι ήταν μια κάποια λύση για όσους πίστευαν σε κάποιον σωτήρα.
 
Σήμερα πλέον αποδεικνύεται ότι χρειαζόμαστε νέες πολιτικές ιδέες που θα βασίζονται σε ότι πιο σύγχρονο στην πράσινη, κοινωνική και παραγωγική καινοτομία, στον συνδυασμό τεχνολογίας και κοινωνικών, ανθρωπιστικών επιστημών, σύγχρονης γνώσης αλλά και σοφίας του παρελθόντος σε θέματα βιωσιμότητας. Μια τέτοια στρατηγική και ανάλογες πολιτικές και πρακτικές αποτελούν την μόνη δίκαιη και λογική έξοδο από την κρίση.
 
Οι πολίτες ακολούθησαν τις ψεύτικες υποσχέσεις, το εύκολο. Σήμερα έχουν πέσει σε βαθιά κατάθλιψη, κάτι που αναπαράγει τα αδιέξοδα. Καιρός να αναλάβουμε πρωτοβουλίες από τα κάτω για μια αναγέννηση της κοινωνίας, της χώρας, της Ευρώπης αλλά και των ίδιων των προσωπικοτήτων

179075 S-O-S                              

ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Να πάρουμε την υπόθεση της Ευρώπης στα χέρια μας

Σάββατο 9 Ιουλίου, πλατεία Μοναστηράκι, στις 12.00 το μεσημέρι

 

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ λέμε ότι είναι η στιγμή να ξανα-εμπνευστούμε από την Ευρώπη και τους λόγους που οδήγησαν στην οικοδόμηση τους ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία ήταν αίτημα χιλιάδων πολιτών που διαδήλωναν το 1948 στα ερείπια μιας κατεστραμμένης Ευρώπης που μόλις είχε βγει από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι πολιτικοί επέλεξαν έναν πιο αργό, διαφορετικό δρόμο. Σήμερα που ζούμε τις συνέπειες μιας ανεύθυνης οικονομίας και ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος φούσκας, πρέπει να ξανασκεφτούμε πώς θέλουμε την Ευρώπη. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους εθνικιστές και τους εχθρούς της Ευρώπης να είναι οι μόνοι που μιλάνε γι αυτή. Να μην αφήσουμε την Ευρώπη στα χέρια αυτών που μισούν τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, την δημοκρατία, την συνύπαρξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, το περιβάλλον. Ναι πρέπει να αλλάξουν πολλά στην Ευρώπη αλλά προς το καλύτερο.

Σήμερα η ευρωπαϊκή ιδέα δοκιμάζεται περισσότερο από ποτέ, με τις ευρωσκεπτικιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις να κερδίζουν έδαφος, βασικά εξαιτίας των λανθασμένων πολιτικών των κυβερνήσεων, και της αδυναμίας των ευρωπαϊκών θεσμών και των κυρίαρχων πολιτικών να αντιμετωπίσουν με κοινωνικά δίκαιο και πολιτικά ορθολογικό τρόπο την τρέχουσα κοινωνικοοικονομική κρίση. Αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιστροφή σε εθνικούς απομονωτισμούς κι ανταγωνισμούς αλλά μέσα από μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ενοποίηση. Δεν υπάρχει άλλη θεσμική και πολιτική πρόταση  για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων. Δεν θα ζήσουμε καλύτερα γκρεμίζοντας το κοινό μας σπίτι, προσπαθώντας να επιβιώσει ο καθένας μόνος του σε μια οικονομική ζούγκλα της ανεξέλεγκτης αγοράς και ενός χρηματοοικονομικού συστήματος «φούσκα». Αν μπορέσουν να μπουν κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί κανόνες στην οικονομία, αυτό μπορεί να γίνει μόνο από μια ενωμένη Ευρώπη. Είναι η ώρα να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ από τα κάτω για να κάνουμε την Ευρώπη καλύτερη, πιο δημοκρατική, πιο συνεκτική, πιο δίκαιη, πιο βιώσιμη και οικολογική.

Η Ευρώπη πρέπει να ξανακερδίσει τις καρδιές και το μυαλό των πολιτών. Για να γίνει αυτό πρέπει εμείς οι πολίτες και οι δημιουργικές δυνάμεις να κάνουμε την υπόθεση μιας δημοκρατικής, κοινωνικής, οικολογικής, αλληλέγγυας Ευρώπης δική μας υπόθεση. Το να είμαστε σήμερα υπέρ της Ευρώπης δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως είναι ή ότι συμφωνούμε με τις κυρίαρχες πολιτικές. Αν η αντίθεσή μας αφορά στις κυρίαρχες πολιτικές, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τις πολιτικές αυτές, όχι να γκρεμίσουμε το σπίτι μας

√    Να πάρουμε την υπόθεση της Ευρώπης ζεστά.

 

 

  Να πάρουμε οι πολίτες στα χέρια μας την προστασία των αξιών που οδήγησαν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, να ενισχύσουμε την κοινωνική και δημοκρατική μεταρρύθμιση και να παλέψουμε για την παραπέρα κοινωνική, πολιτική, οικολογική ενοποίηση της Ευρώπης

 

√  Υποστηρίζουμε μια ευρωπαϊκή Συντακτική Συνέλευση με τη συμμετοχή εκπροσώπων του Ευρωκοινοβουλίου, των εθνικών κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών

300px-Europe satellite orthographic

« μην αφήσουμε την Ευρώπη στα χέρια τους!

Δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική Ευρώπη των πολιτών»

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ απευθυνόμαστε στους πολίτες -με αφορμή την 9η Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης - για να προσκαλέσουμε σε μια κριτική αποτίμηση της ευρωπαϊκής πορείας, να σκεφτούμε τους λόγους που οδήγησαν στην οικοδόμηση τους ευρωπαϊκού εγχειρήματος αλλά και να συζητήσουμε τι πήγε στραβά και κυρίως το πώς μπορούμε να ξανα-εμπνευστούμε από την Ευρώπη, να την αλλάξουμε και να την κάνουμε καλύτερη.

Η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας και η κατάργηση των εθνικών συνόρων ήταν αίτημα εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που διαδήλωναν το 1948 στα ερείπια μιας κατεστραμμένης Ευρώπης που μόλις είχε βγει από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Οι πολιτικοί επέλεξαν έναν πιο αργό αλλά και διαφορετικό δρόμο. Σήμερα που ζούμε τις συνέπειες μιας ανεύθυνης οικονομίας, της αύξησης των ανισοτήτων, των μαζικών προσφυγικών κυμάτων και ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος φούσκας, η ενίσχυση της ευρωπαϊκής ενοποίησης και η αναζήτηση κοινών ευρωπαϊκών λύσεων είναι η μόνη διέξοδος. 

Όμως, ενώ χρειαζόμαστε περισσότερη και πιο δίκαιη Ευρώπη, ακριβώς σήμερα η ευρωπαϊκή ιδέα δοκιμάζεται περισσότερο από ποτέ, με τις ευρωσκεπτικιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις να κερδίζουν έδαφος, βασικά εξαιτίας των λανθασμένων πολιτικών των κυβερνήσεων, και της αδυναμίας των ευρωπαϊκών θεσμών και των κυρίαρχων πολιτικών να αντιμετωπίσουν με κοινωνικά δίκαιο και πολιτικά ορθολογικό τρόπο την τρέχουσα κρίση. Οι κοινωνίες οδηγούνται έτσι σε δρόμους απομονωτισμού, εθνικισμού, περιχαράκωσης, που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι προσφέρουν λύση αλλά στην πραγματικότητα βαθαίνουν και επεκτείνουν την κρίση. Οι εθνικιστικές, λαϊκιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις δεν είναι στον αντίποδα αλλά - αντιθέτως - συμπληρωματικές των άδικων, αναποτελεσματικών και αντικοινωνικών πολιτικών.

 

 

Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιστροφή σε εθνικούς απομονωτισμούς και ανταγωνισμούς αλλά μέσα από μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ενοποίηση. Δεν θα ζήσουμε καλύτερα γκρεμίζοντας το κοινό μας σπίτι, προσπαθώντας να επιβιώσει ο καθένας μόνος του σε μια οικονομική ζούγκλα της ανεξέλεγκτης αγοράς και ενός χρηματοοικονομικού συστήματος «φούσκα».

Η Ευρώπη πρέπει να ξανακερδίσει τις καρδιές και το μυαλό των πολιτών αλλά για να γίνει αυτό πρέπει εμείς οι πολίτες και οι δημιουργικές δυνάμεις να κάνουμε την υπόθεση μιας δημοκρατικής, κοινωνικής, οικολογικής, αλληλέγγυας Ευρώπης δική μας υπόθεση.

Ενίσχυση των ακροδεξιών, εθνικιστών και λαϊκιστών σημαίνει λιγότερο κοινωνική Ευρώπη και περιορισμένη δυνατότητα να αντισταθούμε σε εγωιστικές και άδικες πολιτικές που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις μέσω του Συμβουλίου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι σκληρές και άδικες πολιτικές της Τρόικα επιβλήθηκαν όχι συνολικά από την Ευρώπη, αλλά από τις κυβερνήσεις, την διακρατική  συνεργασία,  το Συμβούλιο. Στον αντίποδα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επεδίωξε και κατάφερε την αξιολόγηση αυτών των πολιτικών, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τις θεσμικές εκτροπές που σημειώθηκαν κατά την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης, ενώ είχε προτείνει εναλλακτικές στρατηγικές και διάλογο με την κοινωνία για την διαμόρφωση των πολιτικών, κάτι που καμία ελληνική κυβέρνηση δεν επεδίωξε καν.

 

 

Όσον αφορά τη σχέση Ελλάδας-Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με την κρίση, είναι περισσότερο παρά ποτέ επίκαιρο αυτό που λέγαμε από την ίδρυσή μας οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, πριν από 2 χρόνια: «Σε εθνικό επίπεδο, χρειαζόμαστε ισορροπημένο, κοινωνικά δίκαιο και αποτελεσματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση στη βάση τριών αξόνων: βελτίωση των δημοσιονομικών σε λογικό χρονικό διάστημα, ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης ώστε να είναι οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμη και ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών, ώστε όλοι οι άνθρωποι να ζουν αξιοπρεπώς, ανεξαρτήτως του ύψους του εισοδήματός τους. Με βάση αυτό το σχέδιο πρέπει να χτίσουμε ευρωπαϊκές συμμαχίες για μια διαφορετική πολιτική σχετικά με την εξυγίανση των δημοσιονομικών μας. Χρειαζόμαστε μια νέα ισορροπημένη Σύμβαση Εταιρικής Σχέσης με τους δανειστές αλλά κυρίως με την ΕΕ κι όχι ισοπεδωτικές κι άστοχες πολιτικές».

 

 

Δυστυχώς ούτε οι προηγούμενες ούτε η σημερινή κυβέρνηση ακολούθησαν αυτό τον δρόμο, με αποτέλεσμα να βιώνουμε ακόμα μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Είναι καιρός οι πολίτες να αναλάβουν πρωτοβουλία.