To άρθρο μου αυτό δημοσιεύθηκε στην Athens Voice 23/7/2015

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BB%CE%AC%CE%B8%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82

Τα στρατηγικά λάθη της κυβέρνησης. Ήταν η λιτότητα και η βαριά φορολογία ο μόνος δρόμος;

Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε αυτό που ως ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επισημαίναμε την προηγούμενη περίοδο, ότι για να ξεπεραστεί η λιτότητα χρειάζονταν εναλλακτικό σχέδιο και πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων βασισμένο σε οικονομική, κοινωνική και οικολογική καινοτομία, διαφορετικά θα οδηγούνταν η χώρα εκ νέου σε ένα εξίσου αναποτελεσματικό και σκληρό πρόγραμμα που θα βασίζονταν είτε σε οριζόντια λιτότητα είτε σε φορο-επιδρομές. Ασχέτως με τις προθέσεις της η κυβέρνηση – με ευθύνη και των βασικών διαπραγματευτών – οδήγησε τη χώρα σε μια αδικαιολόγητα κακή συμφωνία, μοναδική επιλογή ελάχιστα πριν την πτώση στον γκρεμό.

Ας δούμε όμως τα στρατηγικά λάθη που οδήγησαν σε αυτή την αποτυχία.

Σε πολλές εκθέσεις του το Ευρωκοινοβούλιο έλεγε κάτι πολύ απλό: όταν τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής αποτυγχάνουν ή έχουν μη επιθυμητά αποτελέσματα, αυτά πρέπει να αναπροσαρμόζονται μετά από διάλογο όχι μόνο με την κυβέρνηση του κράτους μέλους αλλά και με τους κοινωνικούς εταίρους. Στην Ελλάδα μέσα στα 7 χρόνια της κρίσης παρόμοια συζήτηση δεν έγινε. Και η ευθύνη βαραίνει όλα τα κόμματα αλλά και τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς, που δεν στάθηκαν ικανοί να επεξεργαστούν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα στήριζε την έξοδο της χώρας από την κρίση με ένα δίκαιο και ορθολογικό τρόπο.

Μετά από μια συστηματική δουλειά 4 μηνών - που περιλάμβανε ακροάσεις κοινωνικών, επαγγελματικών φορέων και συνδικάτων, συναντήσεις του ευρωκοινοβουλίου και εκπροσώπων των εθνικών κοινοβουλίων, ουσιαστικό πολιτικό διάλογο - το ευρωκοινοβούλιο ολοκλήρωσε και ψήφισε στις 13/3/2014 τις δυο εκθέσεις αξιολόγησης της τρόικα και των πολιτικών δημοσιονομικής προσαρμογής στις 4 χώρες της κρίσης. Ως ευρωβουλευτής των Πράσινων τότε είχα επιδιώξει και εγώ μια παρόμοια παρέμβαση του ευρωκοινοβουλίου που έγινε πράξη χάρη στην πίεση των Πράσινων.

Θα περίμενε κανείς ότι όλα τα πολιτικά κόμματα θα είχαν μελετήσει τις δυο εκθέσεις και θα αξιοποιούσαν τα πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματά τους για να προσαρμόσουν τις προβληματικές πολιτικές που ακολουθούνταν στη χώρα, να ανοίξουν ένα διάλογο για την αναπροσαρμογή που υποδείκνυε το ευρωπαϊκό αυτό θεσμικό όργανο.

Προς μεγάλη έκπληξή μου είδα ότι τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισαν αυτές τις δυο εκθέσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, παρότι αυτή συγκέντρωσε μεγάλη πλειοψηφία ευρωβουλευτών. Αλλά ούτε έγινε ιδιαίτερη συζήτηση για αυτές στην Ελλάδα παρά το θόρυβο που είχε ξεσηκωθεί όταν οι δυο επικεφαλής ευρωβουλευτές για τη σύνταξή τους είχαν έρθει στην Ελλάδα. Αντιθέτως, ξεχάστηκαν πλήρως λες και δεν αφορούσαν (και) τη χώρα μας. Η μεν συγκυβέρνηση τότε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θεωρούσε ότι έπρεπε να υποστηρίξει την λογική του μονόδρομου, η δε τότε αντιπολίτευση θεωρούσε ότι η επικέντρωση στα συμπεράσματα των εκθέσεων του ευρωκοινοβουλίου θα προκαλούσε ρωγμές στο αφήγημα που είχε «δουλέψει» για τα Μνημόνια και θα νέρωνε τα αντι-μνημονικά μηνύματά της. Είχε επιλέξει να συσπειρώσει τους οργισμένους εκλογείς σε ένα «απόλυτο ΟΧΙ σε όλα» αντί να συσπειρώσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στην βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα αντιμετώπιζε τα υπαρκτά διαρθρωτικά προβλήματα και τα δημοσιονομικά μέσω ουσιαστικών και δίκαιων μεταρρυθμίσεων και αλλαγών.

Δεν υπολόγισε όμως ότι χωρίς να έχει διαφορετικό σχέδιο πέρα από αυτό που βασίζονταν σε απλά συνθήματα και σε έναν «υπερήφανο λαό» (σε αντίθεση με άλλους λαούς που δεν είναι δηλαδή …υπερήφανοι;), θα έβρισκε ως κυβέρνηση μπροστά της όλα τα προβλήματα που αρνιόνταν να αντιμετωπίσει.

Η μεγάλη ευκαιρία για τη νέα κυβέρνηση ήταν τον Φεβρουάριο 2015. Η κυβέρνηση είχε νωπή εντολή, μεγάλη υποστήριξη από μια κοινωνία που ήθελε να ξεφορτωθεί το παλιό πολιτικό σύστημα (αν και δεν είναι σίγουρο ότι είχε αποφασίσει να αλλάξει και η ίδια), είχε την «σιωπηλή υποστήριξη» (ή την ελπίδα) μέρους της ευρωπαϊκής ελίτ που στον ένα ή στον άλλο βαθμό ήθελε να απαλλαγεί από το «παλιό και διεφθαρμένο» ελληνικό πολιτικό σύστημα. Αν είχε «μελετήσει καλά» τις ευρωπαϊκές υποθέσεις θα μπορούσε επίσης να αξιοποιήσει κι ορισμένες εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο: την διάθεση να ολοκληρωθεί το 2^ο πρόγραμμα, την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου να τεθεί η τρόικα σε νέο δημοκρατικά ελεγχόμενο και συμβατό με το κοινοτικό κεκτημένο πλαίσιο, την ισχυρή πλειοψηφία στο ευρωκοινοβούλιο για αλλαγές στο δημοσιονομικό πρόγραμμα, τα πρώτα δειλά βήματα να περάσουμε από την σκληρή λιτότητα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης κα.

Η κυβέρνηση πήγε με ορμή στις διαπραγματεύσεις, με τον τσαμπουκά του νεοφώτιστου που πιστεύει ότι το δικό του δίκαιο είναι το μόνο δίκαιο και ότι οι άλλοι δεν έχουν τα δικά τους δίκαια. Αλλά και με πλήθος ψευδαισθήσεων που δεν βασίζονταν σε γνώση αλλά σε ιδεοληψίες: πχ διαγραφή του χρέους με βάση τις συνθήκες δεν είναι εφικτό μέσα στην Ευρωζώνη, ενώ αν η Γερμανία συμφωνούσε σε αυτό για μια χώρα της Ευρωζώνης το συνταγματικό της δικαστήριο θα την υποχρέωνε να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Δεν μπόρεσε λοιπόν να αξιοποιήσει υπάρχοντα εργαλεία και δυνατότητες για αναδιάρθρωση του χρέους αλλά ούτε μπόρεσε να κατανοήσει πότε και πώς έπρεπε να θέσει το θέμα του χρέους ώστε να έχει την υποστήριξη και των άλλων χωρών. Δεν ιεράρχησε τα θέματα της οικονομίας και της απασχόλησης ως προτεραιότητα τουλάχιστον σε σχέση με το χρέος που εκείνη την στιγμή δεν ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας (θα γίνονταν μεγάλο πρόβλημα μετά το 2022).

Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση διακατέχονταν – με την υποστήριξη μεγάλου τμήματος της κοινωνίας - από ένα μεσσιανικό όραμα ότι είχε δηλαδή αναλάβει από μόνη της να αλλάξει την Ευρώπη, υπερτόνιζε συνεχώς τον ρόλο αυτό χωρίς να μπορέσει να κατανοήσει εγκαίρως ότι δεν αλλάζει η Ευρώπη από μία μόνο χώρα και πάντως δεν αλλάζει προβάλλοντας ένα πακέτο αιτημάτων που αφορούσαν μόνο, αν όχι αποκλειστικά, την Ελλάδα. Δεν προτείνει, έστω, ένα σύνολο μεταρρυθμίσεων που θα ήταν προς όφελος όλης της Ευρωζώνης και όλων των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Κατάφερε, έτσι, να καταγραφεί σαν τον ταραξία ή έστω το θύμα της Ευρωζώνης που το λυπούνται αλλά δεν αντιμετωπίστηκε ως ο παράγοντας εκείνος που βάζει σε τάξη τα δικά του προβλήματα και έχει να προτείνει και δίκαιες λύσεις για όλους. Ας θυμηθούμε πως τα αρχικά χαμόγελα, οι πλάκες, τα αστεία, μετατράπηκαν στη συνέχεια εξόχως συμβολικά σε σκυθρωπά πρόσωπα, προειδοποιήσεις, σε μια αίσθηση ότι ήταν 18 εναντίον 1.

Μα θα πει κανείς, δεν υπάρχουν λάθη ακόμα και πολιτικές προκαταλήψεις ή ιδιαίτερα συμφέροντα στην Ευρωζώνη; Όλα τα λάθη πέφτουν στην κυβέρνηση; Δεν ήθελαν κάποιες κυβερνήσεις να τιμωρήσουν την «πρώτη φορά αριστερά στην κυβέρνηση»; Προφανώς το ευρωπαϊκό πεδίο δεν κατοικείται από αγγέλους, αλλά η κυβέρνηση κατάφερε να αναδείξει το διακυβερνητικό επίπεδο ως το αποφασιστικό πεδίο όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, εκείνο το πεδίο δηλαδή που κυριαρχείται από εθνικά ή στενά πολιτικά – ιδεολογικά συμφέροντα.

Ως αποτέλεσμα μιας εγωκεντρικής και όχι θεσμικής διαχείρισης της δύσκολης υπόθεσης των διαπραγματεύσεων, επέστρεψε όλη την ΕΕ στην εποχή όπου οι αποφάσεις λαμβάνονταν κατά βάση από την Μέρκελ και το Σαρκοζύ. Κάτι που είχε ξεσηκώσει μεγάλη κριτική και εν μέρει είχε ξεπεραστεί στην πορεία με ένα μέρος των αποφάσεων να έχει περάσει στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

 Εκείνη η δυσφορία για το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζύ που ουσιαστικά ελάμβανε τις αποφάσεις χωρίς καν να συμμετέχουν ο Μπαρόζο ή ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, είχε προκαλέσει ορισμένες θεσμικές αλλαγές. Μεταξύ άλλων το Ευρωκοινοβούλιο είχε αποκτήσει για πρώτη φορά κάποιο ρόλο και στα δημοσιοοικονομικά θέματα, ενώ είχε ολοκληρώσει με άψογο τρόπο και επιτυχία την αξιολόγηση της τρόικα, είχε καταφέρει να αποδεχτούν η Κομισιόν και η ΕΚΤ τις απαιτήσεις του για έλεγχο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής από το ευρωκοινοβούλιο, είχε λόγο για τους εθνικούς προϋπολογισμούς και είχε αυξανόμενο ρόλο στα θέματα του οικονομικού συντονισμού - του «ευρωπαϊκού εξαμήνου», του 6πλού πακέτου, του διορισμού του αντιπροέδρου της ΕΚΤ, της ώθησης του οικονομικού και νομισματικού πυλώνα της ΟΝΕ αλλά και της λεγόμενης Τραπεζικής Ένωσης για τις σημαντικές αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα ώστε να μην πληρώνουν συνεχώς οι φορολογούμενοι λάθη του τραπεζικού συστήματος.  

Κατά περίεργο αλλά κατανοητό μέσα στο πλαίσιο της άγνοιας των κανόνων και των ιδεοληψιών που την κατείχαν, η κυβέρνηση επέλεξε να παίξει αποκλειστικά στο διακυβερνητικό επίπεδο. Ο πρωθυπουργός μίλησε στο ευρωκοινοβούλιο στο 12 και 5’ και μετά από αίτημα των Φιλελεύθερων και των Πράσινων, ενώ ανέδειξε τη Μέρκελ ως την κυρίαρχη του παιχνιδιού, παρά το γεγονός ότι προεκλογικά ισχυρίζονταν ότι δεν θα της έδινε καν σημασία.

Χωρίς γνώση των κανόνων του παιχνιδιού, χωρίς σοβαρό σχέδιο, διαφορετικό μεν από αυτό που βασίζονταν στη λιτότητα ή στη φορο-επιδρομή αλλά σε θέση να πετύχει την εξυγίανση των δημοσιονομικών και των διαθρωτικών προβλημάτων της χώρας, με άγνοια των κανόνων της οικονομίας και με αντιφατικές ή και σε ορισμένες περιπτώσεις καταστροφικές συμπεριφορές των πρωταγωνιστών της διαπραγμάτευσης η κυβέρνηση σπατάλησε κάθε πιθανότητα να πετύχει ένα καλύτερο αποτέλεσμα.

Μπορεί να έμεινε στην κοινωνία αυτή η αίσθηση ότι «το παιδί το πάλεψε, ενώ οι προηγούμενοι δεν προσπάθησαν καν». Είναι στο επίπεδο του συναισθήματος, όμως. Όταν θα αρχίσουν να έρχονται τα απανωτά χτυπήματα από τους φόρους θα ξεχαστεί. Η κυβέρνηση κέρδισε ένα μεγάλο ποσοστό ανοχής ή και υποστήριξης στο εθνικό ακροατήριο αλλά ένα περιορισμένο μόνο κοινό υποστηρικτών – κυρίως από το χώρο της αριστεράς και των πρασίνων – σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι πραγματικές επιπτώσεις, όμως, της αποτυχημένης στρατηγικής και των απίστευτων τακτικών λαθών, ιδιαίτερα όμως της απουσίας πραγματικού, ρεαλιστικού, αποτελεσματικού σχεδίου είναι τραγικές:

• Εξάντληση μέσα σε ελάχιστους μήνες του σημαντικού πολιτικού κεφαλαίου για προοδευτική διακυβέρνηση και μεταρρυθμίσεις, με ορατό τώρα τον κίνδυνο να πάμε σε εκλογές και να βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικά αδιέξοδα, η κυβέρνηση να μην έχει την υποστήριξη του κόμματος και να συνεχίσει να κυβερνάει μόνο χάρη στην ψήφο των κομμάτων που κατήγγειλε ως μνημονιακά και διαπλεκόμενα.

• Επιδείνωση των οικονομικών και δημοσιονομικών δεδομένων που οδήγησαν έτσι αναπόφευκτα σε μια ακόμα χειρότερη συμφωνία σε σχέση με αυτή που είχαν προσφέρει οι «θεσμοί», χωρίς όμως να υπάρχει άλλη καλύτερη εναλλακτική λύση, μια και τόσο η άτακτη χρεοκοπία όσο και η συμφωνημένη έξοδος από την Ευρωζώνη θα είχαν ακόμα μεγαλύτερο κόστος για την κοινωνία και την οικονομία.

• Υπογράφηκε κάτω από προβληματικές διαδικασίες μια συμφωνία που περιλαμβάνει άδικα και σκληρά μέτρα ύψους 13 δις που όμως θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί τα περισσότερα από αυτά αν είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία τον Γενάρη ή έστω τον Φλεβάρη 2015 ή ακόμα και τον Μάρτη 2015. Το κακό είναι ότι αυτή η συμφωνία ετοιμάστηκε από τους γάλλους τεχνικούς συμβούλους της κυβέρνησης, απότι φαίνεται, και είναι κατά πολύ χειρότερη από το σχέδιο Γιουνκέρ ή το πακέτο που τέθηκε στο δημοψήφισμα για το ΝΑΙ ή ΟΧΙ.

• Οι τράπεζες θα χρειαστούν ένα νέο πακέτο διάσωσης ύψους τουλάχιστον 25 δις, όταν μέχρι τώρα η διάσωσή τους έχει κοστίσει – χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τα μέτρα Αλογοσκούφη ύψους 28 δις - επιπλέων των 40,9 δις που δόθηκαν σε προηγούμενη φάση για ανακεφαλαιοποίηση και που έχουν περάσει ως δημόσιο χρέος.

• H τραπεζική αργία και τα capitalcontrols θα έχουν σημαντικό κόστος στην πραγματική οικονομία αλλά και στην απασχόληση, κάτι που θα το βρούμε μπροστά μας από το φθινόπωρο και ίσως στο τέλος της χρονιάς με επιστροφή σε ύφεση της τάξης του 2-5% ίσως.

• Το μόνο θετικό (;) από αυτή την περιπέτεια είναι η μείωση της σκιώδους οικονομίας αφού η έλλειψη ρευστότητας οδήγησε σε «κλείσιμο» πολλές οικονομικές δραστηριότητες που δεν εγγράφονται στην επίσημη οικονομία. Αλλά αυτό στερεί τα μέσα επιβίωσης σε ένα μεγάλο κομμάτι ανέργων και φτωχοποιημένων πολιτών που δεν έχουν άλλο μέσο επιβίωσης παρά τα ευκαιριακά έσοδα από μαύρη και άτυπη εργασία.

• Το όποιο θετικό αυτής της πορείας 6 μηνών είναι η ευρεία συζήτηση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Αλλά ποιο είναι το κόστος; Το χρέος όπως δείχνει η πολύ πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ εκτινάχθηκε τους τελευταίους μήνες κατά 29% και θα αυξηθεί σε απόλυτους αριθμούς κατά τουλάχιστον 60-80 δις, οπότε οι όποιες ρυθμίσεις θα παραμείνουν αναποτελεσματικές ακόμα και με κούρεμα του χρέους κατά 30% (αν αυτό ήταν εφικτό). Δίνονται έτσι επιχειρήματα στην γερμανική πλευρά για την εμμονή της να μην θέλει να γίνει συζήτηση για νέα αναδιάρθρωση του χρέους πριν αποκατασταθεί η ηρεμία στην οικονομία και πριν επιτευχθούν βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι αυτούς τους 6 μήνες δεν έγινε σχεδόν τίποτα για να βελτιωθεί η κατάσταση της οικονομίας, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να μπουν οι βάσεις για αντιμετώπιση της φορο-αποφυγής και φορο-απάτης. Με αποτέλεσμα την επιδείνωση όχι μόνο κάποιων αφηρημένων δεικτών (μείωση των δημοσίων εσόδων το Α΄τρίμηνο 2015 σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία, τρομακτική καθυστέρηση στην υποβολή φορολογικών δηλώσεων και κατά συνέπεια στην εισροή χρημάτων στα δημόσια ταμεία, καθυστέρηση στην ολοκλήρωση έργων του ΕΣΠΑ 2007-2013 με κίνδυνο να χαθούν 1-2 δις και να υποχρεωθούμε επιπλέον να επιστρέψουμε κοινοτικού πόρους κα), αλλά και δημιουργία ξανά ενός κλίματος αβεβαιότητας και αναστολής όλων των αποφάσεων των πολιτών αλλά και της οικονομίας.

Νέες εκλογές μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα επιφέρουν άλλο ένα πλήγμα στην οικονομία και στην απασχόληση, ενώ θα επιτείνουν το κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, χωρίς να επιλύσουν κανένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε ότι ήρθε η ώρα να συνειδητοποιηθούν τα λάθη που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Ούτε οι προηγούμενοι μπορούν να αθωωθούν για τα τρομακτικά λάθη που έκαναν ούτε όμως πλέον και οι τωρινοί. Πρέπει, λοιπόν, η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν αλλά και η κοινωνία να ωριμάσει ώστε να μπορέσει να διαμορφωθεί και να συμφωνηθεί μέσα από πολύ-επίπεδο διάλογο ένα σχέδιο για τις βαθιές αλλά δίκαιες αλλαγές που απαιτούνται και που ακόμα δεν έχουν προωθηθεί.

Απαιτείται έστω και τώρα μια κοινωνική πρωτοβουλία που θα πιέσει τα πολιτικά κόμματα ώστε να διαμορφώσουν ένα ελάχιστο επίπεδο συνεννόησης μπας και γλυτώσουμε τελικά από την πλήρη διάλυση. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για λάθη. Οι επόμενες γενιές δεν θα μας συγχωρήσουν που θα τους παραδώσουμε μια διαλυμένη χώρα.

"Διάλογος: Από τις άστοχες πολιτικές και τη λιτότητα στη βιωσιμότητα και στις κοινωνικά-οικολογικά δίκαιες μεταρρυθμίσεις"

Παρασκευή 17 Ιουλίου, ώρα 12.00-19.30

Γραφείο Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα, Αμαλίας 8 & Ξενοφώντος

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ διοργανώνουμε - με αφορμή τόσο την συνεχιζόμενη κρίση όσο και τις πρόσφατες σημαντικές εξελίξεις - 3 στρογγυλά τραπέζια, το ένα για την οικονομία, το δεύτερο για τα κοινωνικά θέματα και το τρίτο για το φορολογικό σύστημα. Είναι η ώρα της πολιτικής, του κοινωνικού διαλόγου, των αλλαγών σε βάθος που θα έχουν όμως συμφωνηθεί ευρέως και θα είναι κοινωνικά δίκαιες. Είναι η ώρα της πολιτικής συζήτησης και δράσης για τις αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία και το παραγωγικό μοντέλο, η κοινωνική πολιτική και το ασφαλιστικό σύστημα καθώς και το φορολογικό. Εμείς, οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επιδιώκουμε να συμβάλλουμε σε ένας ουσιαστικό διάλογο.

11.30-12.00: Εγγραφές

12.00-12.15 Γιάννης Τούντας, επίκουρος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, «Σύστημα υγείας, προβλήματα οργάνωσης και χρηματοδότησης».

12.15-12.30: Ερωτήσεις- απαντήσεις

12.30-14.30  Στρογγυλό τραπέζι: «Κρίση και χρεοκοπία. Η ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό και οικονομικό μοντέλο»

- Sven Giegold, πράσινος Ευρωβουλευτής (Γερμανία), υπεύθυνος για οικονομικά και νομισματικά θέματα

-  Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής επιστημών της Οικονομίας

-  Εκπρόσωπος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου

-  Εκπρόσωπος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Πειραιά

-  Θεοδώτα Νάντσου, Επικεφαλής πολιτικής WWF Ελλάς

-  Λάμπρος Μπούκλης, υπεύθυνος για θέματα πράσινης/κυκλικής οικονομίας Πράσινων-Αλληλεγγύη, μεταπτυχ. ερευνητής σε θέματα κυκλικής οικονομίας Πολυτεχ. Άαχεν και Πανεπ. Καίμπριτζ

- Θράσος Φωτεινός, οικονομολόγος

Επίσης, συντομες παρεμβάσεις από

• νέους επιχειρηματίες,

• επαγγελματικούς φορείς

• τον Σπύρο Δανέλη, πρώην ευρωβουλευτή/νυν βουλευτή

• τον Γιώργο Κύρτσο, ευρωβουλευτή

Συντονισμός: Νίκος Χρυσόγελος, πρώην ευρωβουλευτής των Πράσινων, συμπρόεδρος ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

14.30-15.00 Διάλλειμα

15.00-17.30   Στρογγυλό τραπέζι: «Για ένα σύγχρονο και βιώσιμο κοινωνικό μοντέλο κι ασφαλιστικό σύστημα»

• Γιώργος Σταμπουλής, λέκτορας Τμήματος Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

• Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόντ, οικονομολόγος, σύμβουλος στο Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ

• Όλγα Θεοδωρικάκου, συμπρόεδρος ΠΡΑΣΙΝΩΝ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

• Τάσος Κορομμύδας, ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος, εδικός σε θέματα οικονομικών περιβάλλοντος

• Λένα Μανθοπούλου, αντιπρόεδρος Συλλόγου Ασφαλισμένων/Ανασφάλιστων ΟΑΕΕ Αττικής

• Άρης Τσουκνίδας, πολιτικός επιστήμονας

• Δημήτρης Ιμπραήμ, συντονιστής εκστρατειών για το ελληνικό γραφείο της Greenpeace

  Συντονισμός: Νίκος Χρυσόγελος

  Θα υπάρξουν σύντομες παρεμβάσεις από κοινωνικούς φορείς

17.30-19.00  Στρογγυλό τραπέζι: «Για ένα αποτελεσματικό, βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα»

- Εκπρόσωπος της Ανεξάρτητης Κίνησης Οικονομολόγων (tbc)

- Σπύρος Χρήστου, Οικονομολόγος Λογιστής – Φοροτεχνικός μέλοςτουΟ.Ε.Ε

- Μάρκος Βλάχος, Σύμβουλος επιχειρήσεων

- Εκπρόσωπος  της  Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

Συντονισμός: Πάνος Γρέδης, πολιτικές επιστήμες-δημόσια διοίκηση

Προσκεκλημένοι/ες είναι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς, νέοι επιχειρηματίες, καθηγητές, ευρωβουλευτές.

Η είσοδος είναι ελεύθερη αλλά δηλώστε συμμετοχή: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και https://www.facebook.com/events/116619442012038/

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ. Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές, τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που ζητούν χρηματοπιστωτική συνδρομή από τον ΕΜΣ αναμένεται να απευθύνουν, εφόσον είναι δυνατόν, ανάλογο αίτημα και στο ΔΝΤ1. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η Ευρωομάδα να συμφωνήσει σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ. Επομένως, η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης του ΔΝΤ (παρακολούθηση και χρηματοδότηση) από τον Μάρτιο του 2016.

           1.  Συνθήκη ΕΜΣ, αιτιολογική σκέψη 8.

Με δεδομένη την ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με την Ελλάδα, η σύνοδος κορυφής για το ευρώ χαιρετίζει τις δεσμεύσεις των ελληνικών αρχών να θεσπίσουν χωρίς χρονοτριβή μια πρώτη δέσμη μέτρων. Στα μέτρα αυτά, τα οποία θα ληφθούν με πλήρη εκ των προτέρων συμφωνία με τους θεσμούς, θα περιλαμβάνονται:

2 έως 15 Ιουλίου

• ο εξορθολογισμός του συστήματος ΦΠΑ και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης για αύξηση των εσόδων

• άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος ως μέρος συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης των συντάξεων

• η διασφάλιση της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ

• η πλήρης εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, κυρίως με την έναρξη λειτουργίας του Δημοσιονομικού Συμβουλίου πριν από την οριστικοποίηση του Μνημονίου Συνεννόησης και με την εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών σε περίπτωση παρεκκλίσεων από φιλόδοξους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος αφού ζητηθεί η γνώμη του Δημοσιονομικού Συμβουλίου και με την επιφύλαξη προηγούμενης έγκρισης από τους θεσμούς·

έως τις 22 Ιουλίου

• η θέσπιση του κώδικα πολιτικής δικονομίας, η οποία αποτελεί μείζονα αναδιάρθρωση των διαδικασιών και των ρυθμίσεων του συστήματος πολιτικής δικαιοσύνης και μπορεί να επιταχύνει σημαντικά τη δικαστική διαδικασία και να μειώσει τις δαπάνες·

• η μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (BRRD) με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Αμέσως μετά, και μόνον μετά τη νομική εφαρμογή των τεσσάρων πρώτων προαναφερόμενων μέτρων καθώς και την έγκριση όλων των δεσμεύσεων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο από την Ελληνική Βουλή, κατόπιν επαλήθευσης από τους θεσμούς και την Ευρωομάδα, μπορεί να ληφθεί απόφαση προκειμένου να δοθεί στους θεσμούς η εντολή διαπραγμάτευσης μνημονίου συνεννόησης (ΜΣ). Η απόφαση αυτή θα ληφθεί υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ολοκληρωθεί οι εθνικές διαδικασίες και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 της Συνθήκης για τον ΕΜΣ βάσει της εκτίμησης που μνημονεύεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1. 3

Προκειμένου να αποτελέσει τη βάση για την επιτυχή σύναψη του μνημονίου συνεννόησης, η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό ώστε να ληφθεί υπόψη η σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δεσμευθεί επισήμως να ενισχύσει τις προτάσεις της σε τομείς που έχουν προσδιορίσει οι θεσμοί, με ικανοποιητικό και σαφές χρονοδιάγραμμα για τη θέσπιση και την εφαρμογή νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των διαρθρωτικών κριτηρίων, των ορόσημων και των ποσοτικών κριτηρίων, ώστε να είναι σαφής η κατεύθυνση των πολιτικών μεσοπρόθεσμα. Πρέπει κυρίως, σε συμφωνία με τους θεσμούς:

- να πραγματοποιήσει φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και να προσδιορίσει πολιτικές ώστε να αντισταθμίσει πλήρως τον δημοσιονομικό αντίκτυπο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012, καθώς και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή εναλλακτικά μέτρα που θα συμφωνηθούν αμοιβαίαως τον Οκτώβριο του 2015·

- να προχωρήσει σε πιο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων με σαφές χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση όλων των συστάσεων της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ-Ι, μεταξύ άλλων για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή, τις περιόδους εκπτώσεων, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων, το γάλα και τα αρτοποιεία εκτός από τις συστάσεις για τα μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φαρμακευτικά προϊόντα, οι οποίες θα εφαρμοστούν σε επόμενο στάδιο, καθώς και για το άνοιγμα των μακροοικονομικώς κρίσιμων κλειστών επαγγελμάτων (πχ μεταφορές με οχηματαγωγά.

Στο πλαίσιο των επακόλουθων ενεργειών σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ-ΙΙ, πρέπει να συμπεριληφθεί στις προαπαιτούμενες δράσεις η μεταποίηση

- σε ότι αφορά τις αγορές ενέργειας να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), εκτός αν μπορούν να βρεθούν μέτρα αντικατάστασης με ισοδύναμο αποτέλεσμα για τον ανταγωνισμό βάσει συμφωνίας με τους θεσμούς·

- όσον αφορά τις αγορές εργασίας να προχωρήσει σε αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων των εργατικών κινητοποιήσεων και, σύμφωνα με την οικεία οδηγία και βέλτιστη πρακτική της ΕΕ των ομαδικών απολύσεων βάσει του χρονοδιαγράμματος και της προσέγγισης που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς. Κατόπιν της επανεξέτασης αυτής οι πολιτικές για την αγορά εργασίας πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές θα πρέπει δε να μη συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής ασύμβατα με  τους στόχους της προώθησης βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς·

- να πραγματοποιήσει τα απαραίτητα βήματα για την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα συμπεριλαμβανομένων τόσο αποφασιστικής δράσης για τα μη εξυπηρετούμε να δάνεια όσο και μέτρων για την ενδυνάμωση της διακυβέρνησης του ΤΧΣ και των τραπεζών ιδίως με την εξάλειψη κάθε πιθανότητας πολιτικών παρεμβάσεων ιδιαίτερα στις διαδικασίες διορισμού

Πέραν τούτου οι ελληνικές αρχές οφείλουν να πραγματοποιήσουν τις ακόλουθες ενέργειες

- να αναπτύξουν ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διακυβέρνηση· ελληνικά περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας θα μεταφερθούν σε ανεξάρτητο ταμείο το οποίο θα τα ρευστοποιήσει με ιδιωτικοποιήσεις και άλλους τρόπους Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει μια πηγή για την πραγματοποίηση της προγραμματισμένης εξόφλησης του νέου δανείου  του ΕΜΣ και θα αποφέρει κατά την διάρκεια του νέου δανείου επιδιωκόμενο συνολικό ποσό 50 δισεκ ευρώ, εκτων οποίων τα 25 δισεκ ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την επιστροφή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% κάθε εναπομένοντος ευρώ (τουτέστιν 50% των25 δισεκ ευρώ θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της αναλογίας χρέους ΑΕΠ το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις. Το ταμείο αυτό θα συσταθεί στην Ελλάδα υπό τη διαχείριση των ελληνικών αρχών και την εποπτεία των οικείων ευρωπαϊκών θεσμών

Σεσυμφωνία με τους θεσμούς και με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές θα πρέπει να θεσπιστεί νομοθετικό πλαίσιο για να διασφαλιστούν διαφανείς διαδικασίες και κατάλληλος καθορισμός τιμών για την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του ΟΟΣΑ για τη διαχείριση κρατικών επιχειρήσεων

- σύμφωνα με τις φιλοδοξίες της ελληνικής κυβέρνησης να εκσυγχρονίσουν και να ενισχύσουν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική διοίκηση και να θέσουν σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία ικανοτήτων και την αποπολιτικοποίηση της ελληνικής διοίκησης.  Μια πρώτη πρόταση θα πρέπει να υποβληθεί μέχρι τις 20 Ιουλίου ύστερα από συζητήσεις με τους θεσμούς. Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει περαιτέρω το κόστος της ελληνικής διοίκησης βάσει χρονοδιαγράμματος σε συμφωνία με τους θεσμούς, να εξομαλύνουν πλήρως τις μεθόδους εργασίας με τους θεσμούς συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επιτόπιων εργασιών στην Αθήνα ώστε να βελτιωθούν η υλοποίηση και η παρακολούθηση του προγράμματος.

Η κυβέρνηση οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή. Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει και πάλι ότι η υλοποίηση είναι βασικής σημασίας και στο πλαίσιο αυτό εκφράζει την ικανοποίησή της για την πρόθεση των ελληνικών αρχών να ζητήσουν μέχρι τις 20 Ιουλίου στήριξη από τους θεσμούς και τα κράτη μέλη για τεχνική βοήθεια ζητά δε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντονίσει αυτή την ευρωπαϊκή στήριξη·

- εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δεν συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν συνεπεία των ανωτέρω πράξεων

Οι αναφερόμενες ανωτέρω δεσμεύσεις αποτελούν ελάχιστες απαιτήσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές. Εντούτοις η σύνοδος κορυφής για το ευρώ κατέστησε σαφές ότι η έναρξη διαπραγματεύσεων δεν προδικάζει οποιαδήποτε ενδεχόμενη τελική συμφωνία επί νέου προγράμματος του ΕΜΣ η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε απόφαση επί του συνολικού πακέτου(περιλαμβανομένων των χρηματοδοτικών αναγκών της βιωσιμότητας του χρέους και της πιθανής ενδιάμεσης χρηματοδότησης).

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ λαμβάνει υπόψη τις πιθανές χρηματοδοτικές ανάγκες του προγράμματος ύψους μεταξύ 82 και 86 δισεκ. ευρώ όπως έχουν εκτιμηθεί από τους θεσμούς. Καλεί τους θεσμούς να διερευνήσουν τις δυνατότητες για τη μείωση του χρηματοδοτικού φακέλου μέσω εναλλακτικής δημοσιονομικής πορείας ή μέσω υψηλότερων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις. Η αποκατάσταση της πρόσβασης στις αγορές ηοποία αποτελεί στόχο κάθε προγράμματος χρηματοδοτικής βοήθειας μειώνει την ανάγκη χρησιμοποίησης του συνολικού χρηματοδοτικού φακέλου

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ λαμβάνει υπόψη τις επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας οι οποίες καταδεικνύουν την ανάγκη ταχύτατης προόδου για τη λήψη απόφασης επί νέου μνημονίου συνεννόησης. Οιανάγκες αυτές εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 7 δισεκ. ευρώ έως τις 20 Ιουλίου και σε ακόμη 5 δισεκ. ευρώ μέχρι τα μέσα Αυγούστου.

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ αναγνωρίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να αποπληρώσει τις καθυστερούμενες οφειλές του προς το ΔΝΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος και να εκπληρώσει κατά τις ερχόμενες εβδομάδες τις υποχρεώσεις του που συνδέονται με τοχρέος, ώστε να δημιουργηθούν οισυνθήκες που θα επιτρέψουν την ομαλή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Οι κίνδυνοι της μη ταχείας ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων βαρύνουν πλήρως την Ελλάδα. Η σύνοδος για το ευρώ καλεί την Ευρωομάδα να συζητήσει επειγόντως τα ζητήματα αυτά.

Λόγω των σοβαρότατων προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο ελληνικός χρηματοπιστωτικός τομέας ο συνολικός φάκελος του πιθανού νέου προγράμματος του ΕΜΣ θα πρέπει να περιλάβει τη δημιουργία αποθεματικού ασφάλειας ύψους 10 έως 25 δισεκ. για τον τραπεζικό τομέα ώστε να αντιμετωπιστούν οι πιθανές ανάγκες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το κόστος εξυγίανσης εκ του οποίου αναμένεται να είναι άμεσα διαθέσιμο ποσό ύψους 10 δισεκ. ευρώ σε διαχωρισμένο λογαριασμό στον ΕΜΣ.

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ έχει επίγνωση ότι η ταχεία λήψη απόφασης επί νέου προγράμματος αποτελεί προϋπόθεση για να ανοίξουν πάλι οι τράπεζες, ώστε να αποφευχθεί με τον τρόπο αυτό η αύξηση του συνολικού χρηματοδοτικού φακέλου. Η ΕΚΤ και ο ΕΕΜ θα διενεργήσουν συνολική αξιολόγηση μετά το καλοκαίρι Το συνολικό αποθεματικό ασφάλειας θα καλύψει τις πιθανές κεφαλαιακές ελλείψεις μετά τη συνολική αξιολόγηση αφού εφαρμοστεί το νομοθετικό πλαίσιο.

Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Αυτό οφείλεται στη χαλάρωση των πολιτικών που ακολουθήθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πρόσφατη επιδείνωση του εσωτερικού μακροοικονομικού και χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος. Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά.

Με αυτά τα δεδομένα και στο πλαίσιο του πιθανού μελλοντικού προγράμματος του ΕΜΣ καθώς και σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής, για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο. Τα μέτρα αυτά θα εξαρτώνται από την πλήρη υλοποίηση των μέτρων τα οποία πρόκειται να συμφωνηθούν σε πιθανό νέο πρόγραμμα και θα εξεταστούν μετά την πρώτη θετική ολοκλήρωση επανεξέτασης.

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους.

Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους.

Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις που περιέχονται στο παρόν έγγραφο η Ευρωομάδα και το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ δύνανται σύμφωνα με το άρθρο13 παράγραφος 2 τηςΣυνθήκης ΕΜΣ να δώσουν εντολή στους θεσμούς να διαπραγματευτούν νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 της Συνθήκης ΕΜΣ βάσει της εκτίμησης που αναφέρεται στο άρθρο13 παράγραφος 1.

Για να ενισχυθούν η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης στην Ελλάδα (εντός των προσεχών3-5 ετών, η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τις ελληνικές αρχές για την κινητοποίηση ποσού έως 35 δισεκ ευρώ (από διάφορα ενωσιακά προγράμματα για τη χρηματοδότηση της επενδυτικής και οικονομικής δραστηριότητας μεταξύ άλλων σε επίπεδο ΜΜΕ. Ως έκτακτο μέτρο και δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών της Ελλάδας η Επιτροπή θα προτείνει την αύξηση του επιπέδου προχρηματοδότησης κατά 1 δισεκ ευρώ για την άμεση τόνωση των επενδύσεων πράγμα που θα ρυθμιστεί από τους συννομοθέτες της ΕΕ.

Το Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη θα παράσχει επίσης χρηματοδοτικές ευκαιρίες για την Ελλάδα.