Street-Art-by-Skurktur-Norway
Ήταν ένα αντιπροσωπευτικό στρογγυλό τραπέζι αυτό που οργάνωσαν οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, στην Δευτέρα 25/1, με ουσιαστική συζήτηση και ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις για το ασφαλιστικό. Οι συμμετέχοντες τόνισαν ότι η πρωτοβουλία ήταν σημαντική και έπρεπε να έχει υπάρξει ένας τέτοιος διάλογος μέσα από θεσμούς αλλά και σε όλα τα επίπεδα, και άσκησαν κριτική αλλά και έκαναν αυτοκριτική γιατί κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει με συστηματικό τρόπο για ένα θέμα που αφορά όλους κι όλες, τόσο τις σημερινές γενιές όσο και τις επόμενες.
 
Η επιτυχία του στρογγυλού τραπεζιού είναι ότι απέδειξε ότι μπορεί να γίνει ουσιαστικός διάλογος ακόμα και όταν υπάρχουν ουσιαστικές διαφωνίες. Τονίστηκε, σχεδόν από όλους/ες, ότι απαιτείται ουσιαστική διαβούλευση με τους κοινωνικούς, επαγγελματικούς και πολιτικούς φορείς για να διαμορφωθεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική, και νέες προσεγγίσεις, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει άπειρος χρόνος και δεν βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου θα μπορούσε να σχεδιαστεί με άνεση ένα ολοκληρωμένο σχέδιο.
 
Σημαντική διαπίστωση όλων, ότι το ασφαλιστικό είναι ένα θέμα που παρά τις πολλές "ρυθμίσεις" και "μεταρρυθμίσεις" δεν έχει αντιμετωπιστεί με ολοκληρωμένο τρόπο και συνεχίζει να παραμένει άδικο και μη βιώσιμο.
 
Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες τόνισαν ότι και οι προτάσεις της κυβέρνησης δεν θα κάνουν βιώσιμο και δίκαιο το ασφαλιστικό, μια και περιορίζονται κυρίως σε δημοσιονομικά και εισπρακτικά θέματα που αφορούν το άμεσο μέλλον αλλά δημιουργούν σε πολλές περιπτώσεις νέα προβλήματα.
 
Κοινή διαπίστωση ότι το ασφαλιστικό εξαρτάται απόλυτα από την κατάσταση της οικονομίας, το επίπεδο ανεργίας, την αποτελεσματικότητα της διοίκησης, την αξιοποστία των διαθέσιμων στοιχείων αλλά και την δυνατότητα έγκαιρων παρεμβάσεων μέσα από ένα μόνιμο φόρουμ διαλόγου των κοινωνικών εταίρων, παρακολούθησης των εξελίξεων και διατύπωσης προτάσεων.
 
Το ασφαλιστικό σύστημα είναι αδύνατο να σωθεί με μπαλώματα μια και εκφράζει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα, που υπήρχε τις δεκαετίες της ευημερίας, αλλά η κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική σήμερα. Μεγάλη συζήτηση έγινε τόσο για το νέο μοντέλο που πρέπει να διαμορφώσουμε ως χώρα όσο και για τα πολύ σοβαρά προβλήματα των εργαζομένων, των επαγγελματιών και των ομάδων που έχουν πληγεί σοβαρά από την κρίση και έχουν να αντιμετωπίσουν παράλληλα υψηλές εισφορές και αποκλεισμό από τις κοινωνικές παροχές (ανασφάλιστοι) και τη δυνατότητα να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία για να ξεκινήσουν κάτι νέο. Στη συζήτηση παρουσιάστηκαν τόσο οι θέσεις της κυβέρνησης και των φορέων σχετικά με τις ρυθμίσεις που προωθούνται όσο όμως και προτάσεις για ένα νέο, εντελώς διαφορετικό μοντέλο για την κοινωνική ασφάλιση.
 
Στη συζήτηση πήραν μέρος:
 
- Ανδρέας Νεφελούδης, Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων
- Χρήστος Ιωάννου, βοηθός Συνήγορου του Πολίτη, υπεύθυνος για θέματα κοινωνικής ασφάλισης κι αλληλεγγύης
- Σταύρος Κουτσιουμπέλλης, προεδρεύων ΕΕ της ΑΔΕΔΥ
- Θανάσης Δανούσης, Αναπλ. Γραμματέας της ΓΣΕΕ 
- Νίκος Κουγιουμτζής, εκπρόσωπος επικοινωνίας της ΕΣΕΕ
- Δημήτρης Μπίμπας, εκπρόσωπος ΙΜΕ- ΓΣΕΒΕΕ 
- Kώστας Μελάς, καθηγητής οικονομικών στο Πάντειο, μέλος του ομίλου "Ακτίδα"
- Γιώργος Σταμπουλής, Λέκτορας Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας 
- Γιώργος Βερνίκος, πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής
- Σπύρος Χρήστου, μέλος της Ανεξάρτητης Κίνησης Οικονομολόγων Ελλάδας
- Ντίνος Φούντης, εκπρόσωπος συνεργασίας συλλόγων ασφαλισμένων-ανασφάλιστων ΟΑΕΕ από διάφορες περιοχές
- Λένα Μανθοπούλου, αντιπρόεδρος συλλόγου ασφαλισμένων ανασφάλιστων ΟΑΑΕ Αττικής
- Βασίλειος Ν. Βαβυλουσάκης, ελεύθερος επαγγελματίας, διαχειριστής κινδύνων, πρώην πρόεδρος ΤΑΝΠΥ
- Γιάννης Μανιάτης, ελεύθερος επαγγελματίας βιοτέχνης
- Ευάγγελος Αχιλλόπουλος, μέλος της Ομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματικών
- Μιχάλης Κωνσταντίνου, υπεύθυνος Τομέα Κοινωνικής Ασφάλισης της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης»
- Δημήτρης Σούρδης, Δίκτυο Ανανεωτικής Αριστεράς
- Μιχάλης Χάλαρης, π.Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και πρώην πρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Χημικών
ενώ συμμετείχαν και πολλοί εκπρόσωποι φορέων και ενδιαφερομένων.
 
Τη συζήτηση συντόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος.
 
Οι πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις και προτάσεις θα αναρτηθούν στα τέλη της εβδομάδας στο σαιτ www.prasinoi.gr

chania airport

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Κρήτης υποστηρίζουμε ότι το αεροδρόμιο Χανίων αντί για ιδιωτικοποίησή του, να παραμείνει υπό δημόσιο/κοινοτικό έλεγχο και να περάσει στην ιδιοκτησία της τοπικής κοινωνίας μέσα από ένα συμμετοχικό-συνεργατικό σχήμα, στο οποίο θα συμμετέχει η αυτοδιοίκηση, οι τοπικοί επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς αλλά κι ενδιαφερόμενοι πολίτες, ώστε ο έλεγχος των αποφάσεων και των επιλογών να παραμένει στην τοπική κοινωνία, προς όφελός της. Η έξοδος από την κρίση απαιτεί ενίσχυση και  βιωσιμότητα της τοπικής οικονομίας.

Το αεροδρόμιο έχει σημαντική κίνηση και με ένα σωστό κι αποτελεσματικό μάνατζμεντ, με σαφή περιβαλλοντικό σχεδιασμό και διαχείριση, η απόσβεση της "κοινωνικής επένδυσης" θα επιτευχθεί γρήγορα. Εξάλλου τα έργα επέκτασης του αεροδρομίου γίνονται με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση  - δημόσια χρήματα, κάτι που έτσι κι αλλιώς θέτει θέμα πώς αυτοί οι δημόσιοι πόροι συνάδουν με την ιδιωτικοποίηση – παραχώρηση του αεροδρομίου, χωρίς να θεωρηθούν κρατική ενίσχυση.

Αφού περάσει το αεροδρόμιο στην τοπική κοινωνία των Χανίων, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν συνεργασίες και με σχήματα που έχουν σημαντική εμπειρία κι επάρκεια οικονομικής - οικολογικής - τεχνοκρατικής διαχείρισης αεροδρομίων, ανεξαρτήτως αν αυτά τα σχήματα είναι δημοτικά, ιδιωτικά ή συνεργατικά. Αλλά αυτή η συνεργασία πρέπει να γίνει με απόλυτα διαφανή τρόπο και προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.

Η πολιτική αντιπαράθεση περιστρέφονταν και περιστρέφεται γύρω από το δίπολο κρατικός έλεγχος – ιδιωτικοποίηση. Εμείς προτείνουμε τόσο ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα  βασίζεται στην οικονομική, κοινωνική, οικολογική και παραγωγική καινοτομία όσο και ένα νέο μοντέλο για τις δομές της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας.  Απέναντι στον κρατικό έλεγχο και την ιδιωτικοποίηση, μπορεί να υπάρξει μια διαφορετική, εναλλακτική στρατηγική. Προτείνουμε μεγαλύτερο έλεγχο και συμμετοχή της κοινωνίας στον έλεγχο των υποδομών (περιφερειακά αεροδρόμια, λιμάνια, δίκτυα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας,  διαχείριση της ακίνητης περιουσίας κα.) μέσα απόαποτελεσματικά, δημοκρατικά και σύγχρονα συνεργατικά σχήματα που να είναι σε θέση να διαχειριστούν τις υποδομές προς όφελος του περιβάλλοντος, του δημόσιου συμφέροντος, της τοπικής οικονομίας και της καινοτομίας.

Πρέπει να μάθουμε κι από τα λάθη του παρελθόντος ώστε να αλλάξουμε αν θέλουμε να τερματιστεί η κρίση κάποια στιγμή.  Ήρθε η ώρα να αναδειχθούν νέες ιδέες, πιο πράσινες και συνεργατικές, ώστε να βγούμε από το γκρίζο πολιτικό τοπίο. Η ευθύνη των πολιτικών κομμάτων είναι τεράστια για την μιζέρια που επικρατεί στην πολιτική συζήτηση.

Η πολιτική ζωή της χώρας σημαδεύτηκε πολλές φορές – και συνεχίζει να σημαδεύεται - από την αντιπαράθεση του άσπρου-μαύρου, χωρίς να εξετάζει εναλλακτικές λύσεις κι άλλες αποχρώσεις. Η περίπτωση των περιφερειακών αεροδρομίων είναι μια τέτοια. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταγγείλει προεκλογικά την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων και λιμανιών με σκληρά λόγια. Δεν άφηνε περιθώρια ούτε αναζήτησε μια διαφορετική λύση απέναντι στην ιδιωτικοποίηση, που θα προέκυπτε μέσα από διάλογο, όπως για παράδειγμα ο έλεγχος του από την τοπική κοινωνία προς δημόσιο όφελος. Θέλουμε να επισημάνουμε την αναντιστοιχία των όσων λέγονται προεκλογικά και όσα κάνουν τελικά οι ίδιοι άνθρωποι όταν πλέον αναλάβουν ρόλους στην κυβέρνηση ή στην πλειοψηφία. Χωρίς καν μια συγνώμη!

118645-265107

Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύθηκε στην Athens Voice στις 19/1/2016: http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voies/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C

Αυτές τις μέρες υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το θέμα της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική. Έχουν ειπωθεί πολλά υπέρ ή εναντίον της εξόρυξης. Πολύ συχνά στη χώρα μας υπάρχει μια πόλωση που όμως δεν βασίζεται σε μια σφαιρική γνώση των θεμάτων, αλλά κυρίως σε ένα είδος ιδεοληψίας. Είναι κάθε επένδυση αποδεκτή με μόνη δικαιολογία τη δημιουργία θέσεων εργασίας ή θα πρέπει πλέον να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι περιβαλλοντικές (και κοινωνικές συνέπειες) μιας επένδυσης και μιας δραστηριότητας; Η εξόρυξη χρυσού είναι μια δραστηριότητα όπως κάθε άλλη βιομηχανική δραστηριότητά ή είναι από τις πιο επικίνδυνες για το περιβάλλον;

Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να λάβουμε υπόψη δυο νέες πραγματικότητες: 1) Στη σημερινή εποχή έχουν αλλάξει πολλά, το περιβάλλον και το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών ΠΡΕΠΕΙ να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη (δεν συμβαίνει δυστυχώς αυτό πάντα). 2) Υπάρχουν πλέον πολλά στοιχεία σχετικά με τη λειτουργία ορυχείων χρυσού, τόσο στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη (όπου στον ένα ή στον άλλο βαθμό οι περιβαλλοντικές προδιαγραφές είναι υψηλότερες) όσο και σε άλλες περιοχές του κόσμου (όπου το περιβάλλον συχνά θυσιάζεται μπροστά στο εύκολο κέρδος).

Μια απόφαση σχετικά με ορυχείο χρυσού στις ΗΠΑ μπορεί να βοηθήσει τη συζήτηση και στην Ελλάδα. Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (E.P.A), όπως ανακοίνωσε [1]  η διοίκηση Ομπάμα, δεν δίνει άδεια εξόρυξης χρυσού στην καναδικών συμφερόντων εταιρεία χρυσού Northern Dynasty Mining και στον εταίρο της Anglo American για την δημιουργία ορυχείου στην περιοχή της δυτικής Αλάσκας Bristol Bay. Στην απόφαση έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο η επιλογή να προστατευθεί ο σολομός! Η E.P.A. θεωρεί ότι οι δραστηριότητες χρυσού θα καταστρέψουν [2] ένα σημαντικό τμήμα του υδροφόρου ορίζοντα, καθώς και μια περιοχή σημαντική για το σολομό αλλά και για τις τοπικές κοινότητες ψαράδων. Να λάβουμε υπόψη ότι η αξία των μετάλλων στην περιοχή υπολογίζεται ότι φτάνει στα 500 δις δολάρια.

Ναι, η διοίκηση Ομπάμα και η EPA αξιολόγησαν ότι η αξία του περιβάλλοντος, του σολομού και της ζωής των τοπικών κοινοτήτων αξίζουν περισσότερο από το χρυσό και το χαλκό που βρίσκονται σε αυτά τα εδάφη. Την απόφαση [3] χαιρέτισαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι Δημοκρατικοί και οι τοπικές κοινότητες, ενώ επέκριναν οι Ρεπουμπλικάνοι και οι εκπρόσωποι της εταιρείας. Το θέμα εξετάζονταν συστηματικά και πολύπλευρα από το 2010. Να σημειωθεί, όμως, ότι οι κοινότητες της Αλάσκας δεν ήταν μόνες τους. Περισσότεροι από 50 οίκοι κοσμημάτων, μεταξύ των οποίων οι Tiffany, Zales and Boucheron, είχαν υποσχεθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν χρυσό από την περιοχή αν λειτουργούσε το ορυχείο. Από την άλλη εστιατόρια, μάγειροι και διακινητές θαλασσινών είχαν διαμαρτυρηθεί για τη σχεδιαζόμενη εξόρυξη.

Είναι σημαντικό, όμως, και αυτό κατευθύνει τις πολιτικές των ΠΡΑΣΙΝΩΝ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, να μη μένουμε μόνο στο όχι αλλά και να προτείνουμε/προωθούμε εναλλακτικές λύσεις που συνδυάζουν προστασία περιβάλλοντος, δημιουργία θέσεων εργασίας, κοινωνική συνοχή, υπεύθυνη οικονομία. Κι ευτυχώς υπάρχουν σήμερα πολλά καλά παραδείγματα που αναλύουμε στο αναλυτικό κείμενο-πρότασή μας για τη Χαλκιδική, όπου τεκμηριώνουμε με αναφορές και καλά παραδείγματα από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο για το τι θα μπορούσε να γίνει στην περιοχή για να προστατευθεί το περιβάλλον αλλά και να βρουν δουλειά οι άνθρωποι της περιοχής. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για το πώς περιοχές που είχαν συνδεθεί μονοδιάστατα με την εξόρυξη μετάλλων, κάρβουνου ή λιγνίτη μπόρεσαν να μεταβούν σε ένα πράσινο μοντέλο οικονομίας.

Η Χαλκιδική και η Πτολεμαΐδα - Κοζάνη αποτελούν δυο τέτοιες περιοχές που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε κέντρα πράσινης καινοτομίας προς όφελος του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και της οικονομίας. Μια υπεύθυνη επιχειρηματικότητα έχει θέση σε μια τέτοια στρατηγική. Μια επιχειρηματικότητα που εστιάζει μόνο στο πώς θα αρπάξει τα περισσότερα μεταφέροντας τα βάρη στο περιβάλλον και στις τοπικές κοινωνίες δεν έχει θέση.

[1]https://www.washingtonpost.com/national/health-science/epa-mining-would-destroy-fishery-villages-part-of-watershed-in-alaskas-bristol-bay/2014/01/15/21e3b45e-7e20-11e3-9556-4a4bf7bcbd84_story.html

 

[2] http://www.theguardian.com/environment/2012/jul/23/pebble-mine-alaska-environment-salmon-indigenous-people