Υπεύθυνη διαχείριση του προσφυγικού στη βάση κοινών ευρωπαϊκών αξιών
Επικοινωνία: Χρίστος Θεοδωρόπουλος τηλ: 6949533010
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε το έγγραφο Τουσκ για το προσφυγικό απαράδεκτο κι ενάντιο στις ευρωπαϊκές αξίες. Ο Ντόναλντ Τουσκ είναι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (κυβερνήσεις) και δεν μπορεί να εκφράζει θέσεις που δεν είναι σύμφωνες με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και σε κάθε περίπτωση αντιστρατεύονται θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το ότι ο ίδιος δεν συμμετείχε στη σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θέτει περισσότερα ερωτηματικά για τους στόχους του εγγράφου, σε μια περίοδο που διεξάγονται συζητήσεις για κρίσιμα θέματα σχετικά με το προσφυγικό και την υπευθυνότητα των κρατών μελών ή την μεταρρύθμιση της Συνθήκης του Δουβλίνου. Πάντως νέα ερωτηματικά δημιουργεί η τοποθέτησή του: "There is agreement that relocation is not a solution to the issue of illegal migration".
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη δυνατότητα και τους πόρους να διαχειριστεί το προσφυγικό με τρόπο υπεύθυνο και σύμφωνο με τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις. Οι πρόσφυγες που φτάνουν στην Ευρώπη δεν αποτελούν πάνω από το 5% του συνόλου των προσφύγων σήμερα, ενώ χώρες όπως ο Λίβανος φιλοξενούν συνολικά μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων από ότι ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά τα τελευταία 3 χρόνια. Η δημιουργία νόμιμων δρόμων για τους πρόσφυγες που ζητούν προστασία στην Ευρώπη θα έκλεινε την πόρτα στους διακινητές και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσής τους όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη Λιβύη. Και, βέβαια, δεν θα θρυνούσαμε χιλιάδες θύματα που χάνουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε ασφαλές μέρος - μόνο το 2017 έχουν χάσει τη ζωή τους στην Κεντρική Μεσόγειο 400 παιδιά μεταξύ άλλων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι μια ένωση αξιών και δημοκρατίας, αλλιώς θα καταρρεύσει. Όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ πρέπει να έχουν υποχρεώσεις και δικαιώματα που βασίζονται σε αξίες και στις κοινές αποφάσεις των 3 θεσμών (Ευρωκοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο). Το να αρνούνται ορισμένες κυβερνήσεις και να κρύβονται κάποιες άλλες πίσω από αυτές τις αρνήσεις να συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια προστασίας ανθρώπων που είναι θύματα βίας ή απειλείται η ζωή τους και γιαυτό αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους δεν είναι δικαίωμα αλλά ξεκάθαρη επίθεση στην δυνατότητα ύπαρξης μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που βασίζεται σε αξίες κι αρχές, ιδιαίτερα αυτές που αποτυπώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι δεσμευτικός για όλες τα κράτη που συμμετέχουν στην ΕΕ.
Από την άλλη, η Ελληνική κυβέρνηση και η Ελληνική διοίκηση διαχρονικά δεν μπορεί να είναι στο απυρόβλητο. Η χώρα αδυνατεί να εφαρμόσει αποτελεσματικά το ευρωπαϊκό και διεθνές προσφυγικό και μεταναστευτικό δίκαιο τις τελευταίες δεκαετίες και ειδικότερα από το 1992. Δεν μπορεί να παίζουν άλλο με τη φωτιά και να κάνουν κατάχρηση της διεθνούς αλληλεγγύης. Κυβέρνηση και διοίκηση θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην κρύβονται πίσω από τους άλλους ή πίσω από μια αφηρημένη “αλληλεγγύη των πολιτών”.
Χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται παγιδευμένοι σε απαράδεκτες και ασταθείς συνθήκες, ενώ πολλοί από αυτούς στερούνται πρόσβασης σε ικανοποιητικές διαδικασίες ασύλου. Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η κατάσταση στη Σάμο και τη Λέσβο, όπου οι συνολικά 8.300 και πλέον αιτούντες άσυλο και μετανάστες ζουν σε καταυλισμούς που προορίζονταν να φιλοξενήσουν 3.000 άτομα. Τα όποια έκτακτα μέτρα αποσυμφόρησης και μεταφοράς μικρού αριθμού ατόμων στην ενδοχώρα, δεν αρκούν για να μετριάσουν τον ισχύοντα συνωστισμό στις εγκαταστάσεις και δεν αντιμετωπίζουν με βιώσιμο τρόπο τα συστημικά ζητήματα που έχουν προκαλέσει αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης - δηλαδή, την πολιτική περιορισμού. Δεδομένης αυτής της κατάστασης, οι τοπικές κοινωνίες παρασύρονται από ακραίες φωνές αντιδρώντας ακόμα και σε υποτυπώδεις κυβερνητικές παρεμβάσεις, όπως η μεταφορά οικίσκων στη Λέσβο. Ο εξαναγκασμός των αιτούντων άσυλο να παραμένουν υπό συνθήκες που παραβιάζουν τα δικαιώματά τους δημιουργεί επιζήμιες συνθήκες για την ευημερία, την υγεία και την αξιοπρέπεια όχι μόνο αυτών αλλά και των ντόπιων.
Το προσφυγικό δεν εμφανίστηκε σήμερα και δεν θα εξαφανιστεί αύριο. Είναι γεγονός ότι σήμερα δεν έχουμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (όπως πχ το 2005-2006) αλλά μια συνηθισμένη κατάσταση ροής προσφύγων που είναι μερικές εκατοντάδες ή έστω 2-3000 για κάποιους μήνες, σε μια χώρα που θέλει να έχει πάνω από 30.000.000 τουρίστες – επισκέπτες το χρόνο. Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται συνεχώς ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα τέτοιο αριθμό προσφύγων, όταν άλλες χώρες φιλοξενούν και εντάσσουν στις κοινωνίες τους ετησίως 250.000 έως 1.000.000 πρόσφυγες; Δεν ταιριάζει στην κοινωνία μας να εμφανίζεται ανίκανη σήμερα να διαχειριστεί ένα πολύ μικρό μερίδιο ευθύνης και υπευθυνότητας, που θα μπορούσε εξάλλου να είναι προς όφελός της αν αξιοποιούσε τις ικανότητες και τα προσόντα των προσφύγων, όπως έξυπνα κάνουν άλλες χώρες...
Είναι μια κατάσταση που θα έπρεπε να είναι απολύτως διαχειρίσιμη, σε όλα τα επίπεδα: υποδοχή και φιλοξενία σε ανθρώπινες κι αξιοπρεπείς συνθήκες, καταγραφή και έλεγχος των αιτήσεων σε σύντομο χρονικό διάστημα, μεταφορά στην ηπειρωτική χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα, εφαρμογή ολοκληρωμένου σχεδίου κοινωνικής ένταξης, ένταξη στο εκπαιδευτικό σύστημα, στρατηγική για δημιουργία θέσεων εργασίας σε νέους τομείς από κοινού με Έλληνες/ιδες άνεργους/ες, με βάση τις ικανότητες και τα προσόντα και των δύο ομάδων. Δεν υπάρχει καν δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν πόροι, αφού είναι γνωστό ότι υπάρχουν διαθέσιμοι επαρκείς ευρωπαϊκοί πόροι για να υλοποιηθούν όλα αυτά που αφορούν 30-50.000 ανθρώπους αλλά δεν αξιοποιούνται με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης.
Επιτέλους, θα πρέπει να λέμε κάποιες αλήθειες και να σταματήσουμε να παίζουμε το ρόλο του αδικημένου έθνους για καταστάσεις την ευθύνη των οποίων έχουμε αποκλειστικά εμείς και κυρίως το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό.