Εμείς, οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη, καταδικάζουμε απερίφραστα το κήρυγμα μίσους από το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, δημοτικού σχολείου του Ωραιόκαστρου, αλλά και από τον ίδιο τον δήμαρχο. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο σύλλογος απειλεί με κατάληψη το σχολείο, σε περίπτωση που γίνουν δεκτά σε αυτό τις απογευματινές ώρες, μετά το σχολικό ωράριο, προσφυγόπουλα που βρίσκονται στην περιοχή, για να απασχοληθούν για κάποιες ώρες με δικούς τους δασκάλους. Ο δε δήμαρχος, ιατρός στο επάγγελμα, τόνισε πως «Οι επικίνδυνες και οι μεταδοτικές ασθένειες, όπως ηπατίτιδα και ελονοσία θερίζουν».
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ υποστηρίζουμε την καμπάνια διεθνών οργανισμών όπως είναι η UNICEF και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες να μην μείνουν τα παιδιά πρόσφυγες εκτός εκπαίδευσης. Αυτό θα έπρεπε να κινητοποιεί όλους τους φορείς: αυτοδιοίκηση, κεντρική διοίκηση, εκπαιδευτική κοινότητα, σύλλογοι γονέων, ιατρικοί σύλλογοι. Αυτό επιτάσσει η λογική, ο ανθρωπισμός, ο πολιτισμός. Εξάλλου, αν εκατομμύρια παιδιά μείνουν εκτός εκπαίδευσης για πολύ καιρό, αυτό θα έχει τεράστιες κοινωνικές συνέπειες αργότερα.
Αντί για κηρύγματα μίσους και κοινωνικούς αυτοματισμούς, θα περιμέναμε από τους γονείς να αντιλαμβάνονται ότι τα παιδιά προσφύγων, τα παιδιά πρόσφυγες είναι κι αυτά παιδιά που χρειάζονται φροντίδα, πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και στην εκπαίδευση. Αν ζουν σε άσχημες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, το πιο λογικό είναι να βοηθήσουν οι τοπικές κοινωνίες και οι φορείς, να βοηθήσουμε όλοι να βελτιωθούν αυτές οι συνθήκες. Αν δεν έχουν κάνει εμβόλια, το πιο ανθρώπινο και λογικό είναι να εμβολιαστούν όλα τα παιδιά, να περάσουν από ιατρικό έλεγχο και να έχουν ιατρική φροντίδα. Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα στην κοινωνία οφείλουμε να φροντίζουμε να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα, όχι να απομονώνουμε τους ανθρώπους που πλήττονται. Μόνο έτσι η κοινωνία μπορεί να γίνει πιο συνεκτική, δίκαιη και ευημερούσα.
Περιμένουμε από την πλειοψηφία των κατοίκων του Ωραιοκάστρου να δείξουν το ανθρωπιστικό και υπεύθυνο πρόσωπό τους, απομονώνοντας τα κηρύγματα μίσους και τα φοβικά σύνδρομα, αποδεικνύοντας ότι τα δικά μας παιδιά προσφύγων, νοιάζονται και για τα άλλα παιδιά πρόσφυγες.
Δυστυχώς οι εκπρόσωποι των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων του δήμου Ωραιοκάστρου (ελπίζουμε ότι είναι μια ελάχιστη μειοψηφία) και ο δήμαρχος-γιατρός στην λογική «όχι σε εμάς». Παρουσίασαν τα πιθανά προβλήματα που θα δημιουργηθούν από τη συνύπαρξη στον ίδιο χώρο των «δικών μας παιδιών» με τα προσφυγόπουλα, σε επίπεδο πολιτισμικό – κοινωνικό (διαφορετική κουλτούρα, θρησκεία, κοινωνική συμπεριφορά), αλλά και κυρίως υγιεινής και καθαριότητας, καθόσον «όλοι γνωρίζουν τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών των προσφύγων και την απουσία του υποχρεωτικού εμβολιασμού και την κατάθεση βιβλιαρίου υγείας», όπως απαιτείται από τα δικά μας παιδιά στην έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς. Αλλά δεν σκέφτηκαν ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα και ότι μπορούν και οι ίδιοι να συμβάλλουν ενεργά σε αυτό!
Σε επίπεδο συμβολισμού, είναι θλιβερό και αξιοθρήνητο πως οι παραπάνω κάτοικοι ξεχνούν πως οι γονείς τους, γονείς μας, πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, όταν ήρθαν στην «μητέρα Ελλάδα» έτυχαν, σε πολλές περιπτώσεις, της ίδιας ακριβώς συμπεριφοράς, και με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, από τους “γηγενείς” κατοίκους. Αλλά ξεχνούν, επίσης, ότι πολλοί έλληνες, αρμένιοι κι άλλοι πρόσφυγες μετά την Μικρασιατική καταστροφή βρήκαν καταφύγιο (και) στη Συρία…
Το προσφυγικό χρησιμοποιείται πολύ συχνά για επιλεκτικές προσεγγίσεις ρατσιστικού περιεχομένου. Οι κίνδυνοι για την υγεία είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Τα παιδιά μας απειλούνται σοβαρά από πολλούς κινδύνους μεταξύ των οποίων είναι η κακή ποιότητα του περιβάλλοντος και η ατμοσφαιρική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η κακή διατροφή, η παχυσαρκία κα άλλα. Πόσοι γονείς νοιώθουν ότι πρέπει να κάνουν κάτι για αυτά; Από την άλλη, η ευρωπαϊκή στρατηγική για την υγεία 2014-2020 αναδεικνύει ολοκληρωμένα ως μία από τις προτεραιότητες την αντιμετώπιση των προκλήσεων από τις μεγάλες πλέον μετακινήσεις πληθυσμών. Οι προκλήσεις για τη υγεία από τις μετακινήσεις πληθυσμών δεν προέρχονται μόνο από την άφιξη προσφύγων, που σε τελευταία ανάλυση είναι σε αριθμούς πολύ μικρότερους από τις μετακινήσεις ανθρώπων λόγω τουρισμού. Πολύ πιο σοβαροί είναι οι κίνδυνοι από το trafficking και την σεξουαλική εκμετάλλευση χιλιάδων ανθρώπων (γυναικών, ανδρών και παιδιών). Η κλιματική αλλαγή ευνοεί την μετάδοση ασθενειών, όπως η ελονοσία ή ο κίτρινος πυρετός, σε άλλες κλιματικές ζώνες. Εξάλλου, λόγω των αεροπορικών πτήσεων, εμφανίζονται γύρω από αεροδρόμια – με φορείς μετάδοσης τα κουνούπια – ασθένειες που παρουσιάζονταν σε άλλες κλιματικές ζώνες. Η χώρα, λοιπόν, οφείλει να έχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τις προκλήσεις για την υγεία, που να βασίζεται σε επιστημονικές κι ανθρωπιστικές προσεγγίσεις και όχι σε φοβίες και ρατσιστικές μυθοπλασίες.
Τα ξενοφοβικά κηρύγματα μίσους δεν αντιμετωπίζουν τα υπαρκτά προβλήματα, αντιθέτως τα κρύβουν κάτω από το χαλί, την ίδια στιγμή που μετατρέπουν την κοινωνία σε μια ζούγκλα φοβισμένων και έξαλλων «ανθρώπων».
