«Το οικολογικό κίνημα είναι πάντα υπέρ της μη βίας στο δρόμο του Γκάντι και του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Θεωρούμε όμως εντελώς απαράδεκτο να χαρακτηρίζονται «τρομοκράτες» και να διώκονται για κακουργήματα με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο, ανήλικοι που κατηγορούνται για άσχετα μεταξύ τους μικροεπεισόδια. Οι διατάξεις του νόμου είναι γνωστό πως είναι δυστυχώς διατυπωμένες με τρόπο που αφήνει περιθώρια στις αρχές να μετατρέπουν σε τρομοκρατική πράξη σχεδόν οποιαδήποτε παραβατικότητα με πολιτικά κίνητρα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να ανοίγουν και στην πράξη οι ασκοί του Αιόλου.

Η οικονομική κρίση μετατρέπεται και σε πολιτική κρίση, σε κρίση εμπιστοσύνης απέναντι σε όλους τους θεσμούς. Είναι κρίσιμο όμως η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος να μην οδηγήσει και σε χρεοκοπία της δημοκρατίας. Εκρήξεις οργής θα υπάρχουν, ιδιαίτερα σε περιστατικά όπως αυτό της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, πράξη που καταδικάστηκε και από τη δικαιοσύνη. Η νεολαία όμως δε χρειάζεται την αμείλικτη καταστολή που της ετοιμάζουν. Χρειάζεται ένα κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο να νιώθει ότι μπορεί να ακούγεται, να συμμετέχει και να συνδιαμορφώνει τα πράγματα»