Η επιστημονική πληροφορία: 68.000 θάνατοι από γρίπη καταγράφηκαν στην Ιταλία από το 2012 έως το 2017 και πιο συγκεκριμένα.

2013/2014: 7,027
2014/2015: 20,259,
2015/2016: 15,801
2016/2017: 24,981

Δείτε πιο κάτω περίληψη του επιστημονικού άρθρου και στο λινκ περισσότερα. Παρακαλώ και οι δημοσιογράφοι για να μην αναπαράγουν άκριτα στερεότυπα και αντιεπιστημονικές απόψεις.

Ο δείκτης ετήσιας θνησιμότητας ανά 100.000 άτομα ήταν 11.6 με 41.2, με τα περισσότερα άτομα που πέθαναν από αιτίες που συνδέονται με την γρίπη να είναι κυρίως ηλικιωμένοι. Παρόλα αυτά, ο δείκτης θανάτων από αιτίες που σχετίζονται με τη γρίπη μεταξύ παιδιών ηλικίας μικρότερης από τα 5 έτη για τις δύο χρονιές που μελέτησαν οι ερευνητές 2014/15 και 2016/17 ήταν αντιστοίχως 1.05/100,000 και 1.54/100,000 (κάτι που ελάχιστα παρατηρήθηκε σε αυτή τη Ά φάση σε σχέση με τον νέο κοροναϊό).

Μπαίνοντας στην δεύτερη φάση της εποχής COVID-19 (οπότε ο νέος κοροναϊός θα γίνει ενδημικός, αλλά είναι απίθανο να εξαφανιστεί πλήρως) πρέπει να συζητήσουμε με ψυχραιμία και με βάση επιστημονικά δεδομένα και διεπιστημονική προσέγγιση (υγειονομική, βιολογική, οικολογική, κοινωνιολογική, ακόμα και ιστορική) την οικολογία της ασθένειας. τα θετικά, προβληματικά και ελλειμματικά χαρακτηριστικά κάθε μοντέλου ανάσχεσης της διάδοσης της επιδημίας στην Α' φάση αλλά και το πώς θα συμμετάσχει η κοινωνία στην επόμενη φάση.

Να δούμε τι είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, πώς σχετίζονται οι επιπτώσεις του κοροναϊού με την υγειονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική προϊστορία κάθε χώρας, κυρίως για να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη - πολύ πιθανή - επιστροφή αυτής ή κάποιας άλλης επιδημίας.

Αναφέρω τα στοιχεία αυτά για να έχουμε πιο κριτική ματιά και να μην αναπαράγουμε στερεότυπα σε σχέση με τις επιπτώσεις της #COVID19 για παράδειγμα στην Ιταλία. Φυσικά δεν πρέπει να μεταφέρουμε άκριτα ένα συμπέρασμα του στυλ "ο SARS-CoV-2 είναι ίδιος με την γρίπη και άρα δεν έπρεπε να παρθούν μέτρα". Το βασικό πρόβλημα ήταν/είναι ότι είναι καινούργιος στον άνθρωπο, δεν ξέραμε πώς θα συμπεριφερθεί στον οργανισμό μας, αν οι επιπτώσεις θα ήταν σοβαρές σε όλους ή σε κάποιους ανθρώπους, ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την νοσηρότητα και θνησιμότητα σε σχέση με τον νέο κοροναϊό και φυσικά δεν είχαν προετοιμαστεί τα συστήματα περίθαλψης σε πολλές χώρες για μαζικές εισαγωγές ασθενών.

Όμως στην νέα φάση θα ήταν καταστροφικό να παραμείνουμε ως χώρα στην ίδια στρατηγική, της εξατομικευμένης και μόνο συμπεριφοράς. Αντιθέτως, από σήμερα πρέπει να δούμε την οικολογία της ασθένειας και πώς θα αντιδράσουμε οργανωμένα και ολοκληρωμένα για να είμαστε ασφαλείς, κοινωνικά ενεργοί, με ένα αποτεσματικό μοντέλο υγείας (και όχι απλώς με περισσότερες ΜΕΘ) και με μια βιώσιμη και ανθεκτική οικονομία, που πρέπει τώρα να χτίσουμε με σχέδιο και από την αρχή. Εξίσου σημαντικό, πώς θα επιδράσουμε στους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς παράγοντες που πιθανά έπαιξαν ρόλο στη νοσηρότητα και κυρίως στην θνησιμότητα σε διάφορες χώρες που ήταν πιο ανοικτές και έχουν τώρα δεδομένα.

Να δεχθούμε ότι το #ΜένουμεΣπίτι ήταν μια επιτυχής αλλά αναγκαστική λύση λόγω του γεγονότος ότι η διοίκηση, η κοινωνία και το σύστημα περίθαλψης δεν είχαν προετοιμαστεί, δεν ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την επιδημία. Η επόμενη μέρα δεν μπορεί να βασιστεί στην ίδια στρατηγική. Έτσι κι αλλιώς θα συνειδητοποιήσουμε τώρα όλα τα διαρθρωτικά προβλήματα που έχουμε ως χώρα όχι μόνο στο επίπεδο το υγειονομικό αλλά και στο οικονομικό, εργασιακό, χρηματο-οικονομικό και κοινωνικό.

Δεν μπορεί, επίσης, να αντιμετωπιστεί καμία επιδημία ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και των πολιτών (όχι παθητική εφαρμογή κάποιων μέτρων) και ιδιαίτερα χωρίς εξειδίκευση μέτρων με τη συμμετοχή των διαφορετικών - και πιο ευάλωτων ομάδων.

Αυτό ισχύει και για την ανάκαμψη. ΔΕΝ θα επιστρέψουμε στον ίδιο κόσμο, είναι αυταπάτη να το πιστεύουμε. Τα μέτρα που εξαγγέλλονται βασίζονται σε πολλούς αστάθμητους παράγοντες αλλά απουσιάζει από αυτά μια στρατηγική που να έχει διαμορφωθεί με ευρύτερη συμμετοχή. Άλλες χώρες έχουν τα μέσα και το σχέδιο για το που θέλουν να πάνε. Εμείς δεν έχουμε τα μέσα - ναι θα έχουμε χάρη στην ΕΕ κάποια μέσα (περίπου 15 δις) και εργαλεία. Ελπίζουμε να επανασχεδιαστούν ώστε να μην αποκλείονται τελικά τόσοι πολλοί. Αλλά ας μην περιμένουμε κάποιους άλλους να σχεδιάσουν για εμάς χωρίς εμάς, όπως συνέβη με την δημοσιονομική κρίση, το που θα πρέπει να πάμε ως κοινωνία, σε ποιο παραγωγικό και οικονομικό μοντέλο θέλουμε να φτάσουμε. Αν δεν δούμε τι θέλουμε να κάνουμε και που μπορούμε να πάμε, θα χάσουμε άλλα 10 χρόνια.

Αν δεν υπάρχει ένα ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ σχέδιο ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ αλλά και ΑΛΛΑΓΗΣ η καταστροφή μας θα είναι ολική, ακόμα και αν σε πρώτη φάση, ευτυχώς, δεν είχαμε πολλά θύματα από τον κοροναϊό.

Διαβάστε εδώ την περίληψη, και στο λινκ την επιστημονική έρευνα για τα θύματα της γρίπης στην Ιταλία.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Objectives: In recent years, Italy has been registering peaks in death rates, particularly among the elderly during the winter season. Influenza epidemics have been indicated as one of the potential determinantsof such an excess.

The objective of our study was to estimate the influenza-attributable contribution to excess mortality during the influenza seasons from 2013/14 to 2016/17 in Italy.

Methods: We used the EuroMomo and the FluMomo methods to estimate the annual trend of influenza-attributable excess death rate by age group. Population data were provided by the National Institute of Statistics, data on influenza like illness and confirmed influenza cases were provided by the National Institutes of Health. As an indicator of weekly influenza activity (IA) we adopted the Goldstein index, which is the product of the percentage of patients seen with influenza-like illness (ILI) and percentage of influenza-positive specimens, in a given week.

Results: We estimated excess deaths of 7,027, 20,259, 15,801 and 24,981 attributable to influenza epidemics in the 2013/14, 2014/15, 2015/16 and 2016/17, respectively, using the Goldstein index. The average annual mortality excess rate per 100,000 ranged from 11.6 to 41.2 with most of the influenza-associated deaths per year registered among the elderly. However children less than 5 years old alsoreported a relevant influenza attributable excess death rate in the 2014/15 and 2016/17 seasons (1.05/100,000 and 1.54/100,000 respectively).

Conclusions: Over 68,000 deaths were attributable to influenza epidemics in the study period. The observed excess of deaths is not completely unexpected, given the high number of fragile very old subjects living in Italy. In conclusion, the unpredictability of the influenza virus continues to present amajor challenge to health professionals and policy makers. Nonetheless, vaccination remains the most effective means for reducing the burden of influenza, and efforts to increase vaccine coverage and the introduction of new vaccine strategies (such as vaccinating healthy children) should be considered to reduce the influenza attributable excess mortality experienced in Italy and in Europe in the lastseasons.© 2019

The Authors. Published by Elsevier Ltd on behalf of International Society for Infectious Diseases.This is an open access article under the CC BY-NC-ND license (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/).