20 Ιανουαρίου 2017

Στο WELCOMMON, φροντίζοντας την υγεία των προσφύγων και την δημόσια υγεία

health1

Οι αντιδράσεις για τη συμμετοχή παιδιών προσφύγων σε σχολεία ή για την παρουσία προσφύγων και κέντρων φιλοξενίας σε μια γειτονιά ξεκινάνε από το φόβο, πολύ συχνά αδικαιολόγητο. Πολλοί φοβούνται ότι τα παιδιά πρόσφυγες που θα πάνε στα σχολεία θα μεταφέρουν ασθένειες, μερικοί “αγανακτισμένοι” ισχυρίζονται ότι τα παιδιά δεν έχουν κάνει εμβόλια, άλλοι συνδέουν τους πρόσφυγες με όποια αρρώστια γνωρίζουν από τα ΜΜΕ. Πραγματικοί ή υπερβολικοί φόβοι πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα από μια οργανωμένη πολιτική στα θέματα υγείας τόσο του ευρύτερου πληθυσμού όσο και των προσφύγων.

       

Στο χώρο προσωρινής φιλοξενίας και κοινωνικής ένταξης προσφύγων WELCOMMON (δημιουργήθηκε από τον κοινωνικό συνεταιρισμό ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ σε συνεργασία με την ΕΑΤΑ) κάνουμε ότι μπορούμε καλύτερο για τα θέματα υγείας τόσο των φιλοξενούμενων όσο και των εργαζομένων και των εθελοντών μας αλλά και της γειτονιάς. Θέλουμε να είμαστε μοντέλο και για άλλους παρόμοιους χώρους. Γι αυτό το λόγο οι φιλοξενούμενοι πρόσφυγες περνάνε από βασικές ιατρικές εξετάσεις, κατ΄ αρχάς όλα τα παιδιά, δημιουργούμε ή συμπληρώνουμε τους ιατρικούς φακέλους τους, φροντίζουμε να εμβολιαστούν όλα τα παιδιά πριν πάνε στο σχολείο, κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να έχουν την κατάλληλη πρωτοβάθμια φροντίδα. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα μπορούσε να γίνει αποτελεσματικό το σύστημα υγείας για όλους τους πολίτες που ζουν στη χώρα μας, όχι μόνο για τους πρόσφυγες, χωρίς μεγάλο κόστος. Τα οφέλη θα ήταν πολλαπλά: κοινωνικά, δημοσιονομικά, οικονομικά.

Για αυτό λοιπόν:

  • Συνεργαζόμαστε με τους γιατρούς (παιδίατρος, παθολόγος, γυναικολόγος, ψυχίατρος) που έχει προσλάβει η ΕΑΤΑ μέσω της συνεργασίας της με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες) ώστε να περάσουν όλοι οι πρόσφυγες που φιλοξενούμε από βασικές εξετάσεις είτε στο χώρο του δημοτικού ιατρείου είτε στο δικό μας χώρο. Ζητάμε, και εμείς, να μπορούν αυτοί οι γιατροί να συνταγογραφούν, ώστε να μην μεταφέρεται φόρτος εργασίας για τους πρόσφυγες σε άλλες δομές υγείας που είναι για τον ευρύτερο πληθυσμό.
  • Συνεργαζόμαστε με δημόσιες υπηρεσίες ώστε να έχουν όλοι οι πρόσφυγες ΑΜΚΑ και να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας και σε φαρμακευτική αγωγή (χωρίς να είναι πάντα εύκολο κάτι τέτοιο).
  • Φροντίζουμε αμέσως τα παιδιά και οι ενήλικες να περνάνε από τεστ μαντού (για φυματίωση) και άλλες εξετάσεις με βάση ένα Πρωτόκολλο που διαμορφώσαμε για τις βασικές εξετάσεις που απαιτούνται για την παραμονή στο χώρο μας.
  • Προγραμματίζουμε ώστε όλοι οι φιλοξενούμενοι να έχουν κάνει τα εμβόλια που απαιτούνται και να έχουν ενημερωμένο σχετικό φάκελο, ιδιαίτερα τα παιδιά που θέλουμε να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση.
  • Φροντίζουμε, στο μέτρο του δυνατού, να παρέχονται οι κατάλληλες υπηρεσίες και φροντίδα από δημόσιες ή κατάλληλες κοινωνικές δομές υγείας (κοινωνικά ιατρεία) και εθελοντές γιατρούς για άλλα προβλήματα υγείας που πιθανόν έχουν (γυναικολογικά, οδοντιατρικά κα). Ήδη η βοήθεια αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική.
  • Με δωρεές και προσφορές καλύπτουμε μέρος των αναγκών σε βασικά φάρμακα
  • Έχουμε δημιουργήσει στο WELCOMMON με τη συμμετοχή εθελοντών (μη αμειβόμενων) αραβόφωνων γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, σε συνεργασία με την κοινότητα των Σύριων που ζουν στην Ελλάδα, ένα χώρο παροχής ιατρικών εξετάσεων, συμβουλών και πρωτοβάθμιας φροντίδας, ώστε να μην επιβαρύνεται χωρίς λόγο το δημόσιο σύστημα υγείας.

Η εργασία στο WELCOMMON νοσηλεύτριας με εμπειρία στα θέματα υγείας των προσφύγων είναι πολύ σημαντική και βοηθάει στο συντονισμό και στην πραγματοποίηση όλων αυτών των δράσεων που αφορούν τόσο την υγεία των προσφύγων και του προσωπικού όσο και την δημόσια υγεία.  Έχουμε τώρα προχωρήσει και στην πρόσληψη μαίας, μια και φιλοξενούμε ήδη νεογέννητα, εγκύους και βρέφη.

  

Ένα απολαυστικό πρωινό με δοκιμασία μαντού για παιδιά και ενήλικες!

Θα πιστεύατε ότι μπορεί τα παιδιά να μπαίνουν μέσα στο δωμάτιο του/της παιδιάτρου, να τραβάνε σοβαρά ή χαμογελαστά το ρούχο από το μπράτσο τους, να τεντώνουν το χέρι τους και να περιμένουν από τη γιατρό να τους «τσιμπήσει» με τη βελόνα για το τεστ μαντού για τη φυματίωση; Και όμως, ήταν μια έκπληξη η διαδικασία για το τεστ μαντού που κάναμε την πρώτη φορά σε όλους τους φιλοξενούμενους πρόσφυγες, παιδιά και ενήλικες, στο χώρο προσωρινής φιλοξενίας και κοινωνικής ένταξης προσφύγων WELCOMMON. Πιο αγχώδεις ήταν 3-4 μεγάλοι, και μόνο δύο πολύ μικρά παιδιά. Όλα τα άλλα παιδιά ήταν εντυπωσιακά ήσυχα και συνεργάσιμα και παρακολουθούσαν την διαδικασία με μεγάλη προσοχή και ενδιαφέρον! Πλέον αυτό έχει γίνει «ρουτίνα».

Ευχαριστούμε πολύ την Άννα, την καλή παιδίατρο, που εργάζεται στο πρόγραμμα της ΕΑΤΑ για τους πρόσφυγες, που κάνει όλη αυτή τη σοβαρή δουλειά με τη βοήθεια της Ζωής, της νοσηλεύτριας μας, αλλά και τους γιατρούς από άλλες δημόσιες δομές ή ΜΚΟ που αναλαμβάνουν τον εμβολιασμό. Παίζουν σημαντικό ρόλο, με την υπευθυνότητα και τη φιλική διάθεσή τους, για το κλίμα αυτό μεταξύ των παιδιών. Αλλά νομίζουμε ότι αποζημιώνονται με την αγάπη που τους δείχνουν όλα τα παιδιά.

Πόσο πιθανή είναι η μετάδοση της φυματίωσης από άτομο σε άτομο;

 Η δοκιμασία mantoux (μαντού) δεν είναι εμβόλιο, είναι ένα τεστ που γίνεται, όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες, για να διαπιστώσουμε αν κάποιο άτομο μολύνθηκε από το μικρόβιο (μυκοβακτηρίδιο) της φυματίωσης.  Είναι ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο στα χέρια του γιατρού και  γίνεται σε ηλικία πριν το εμβόλιο Μ-Μ-R (ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας) και ΒCG (φυματίωσης). Θέλουμε όλα τα παιδιά να έχουν κάνει τόσο το τεστ όσο και τα εμβόλια.

Η φυματίωση – παρά τους διαδεδομένους φόβους – δεν μεταδίδεται με τα σταγονίδια του βήχα, δεν μεταδίδεται με το συνάχι ή τη γρίπη. Δεν θα κολλήσει κάποιος φυματίωση επειδή ένας άλλος θα βήξει πάνω του στο σχολείο, στο δρόμο, στα μαγαζιά, στο τρένο ή στο λεωφορείο.

Ακόμα και αν ένα παιδί έχει  φυματίωση, δεν μπορεί να το μεταδώσει σε άλλο παιδί. Η νόσος του παιδιού είναι άλλης μορφής από αυτή του ενήλικα, και δεν μεταδίδεται. Μόνο ένας ενήλικας μπορεί να κολλήσει ένα παιδί φυματίωση.

Νομίζουμε ότι οι αρχές, ιδιαίτερα οι υγειονομικές, θα έπρεπε να ενημερώνουν πιο συστηματικά τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς για να μην προκαλείται χωρίς φόβος λόγω άγνοιας, κάτι που αποτελεί πολύ συχνά το έδαφος για την ανάπτυξη ρατσιστικών συμπεριφορών.