Οι Πράσινοι προτείνουν παροχή ασύλου και απονομή του βραβείου Ζαχάρωφ στον Σνόουντεν αφού χάρη σε αυτόν οι πολίτες σε όλο τον κόσμο πληροφορήθηκαν με στοιχεία για το γιγαντιαίο σύστημα παρακολούθησης εκατομμυρίων πολιτών και οργανισμών, ακόμα και κυβερνήσεων, των γραφείων του Ευρωκοινοβουλίου καθώς και πρεσβειών από τις κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ σε συνεργασία με κρατικές υπηρεσίες άλλων χωρών (βρετανικές, γερμανικές κα)

 

Μάθαμε για την βίαιη παραβίαση των ελευθεριών μας χάρη στην αυτοθυσία ενός ανθρώπου ο οποίος θα μπορούσε να απολαμβάνει υψηλών αμοιβών και προνομίων αν δεν αποφάσιζε ότι άξιζε να τα θυσιάσει όλα αυτά, να χάσει τον δικό του προσωπικό παράδεισο, προκειμένου να προστατέψει τις ελευθερίες των πολιτών τόσο της δικής του χώρας όσο και ολόκληρου του πλανήτη.
 
Ο Έντ Σνόουντεν δεν αποκόμισε προσωπικά οφέλη, δεν πούλησε τις πληροφορίες, δεν πλούτισε από την ενημέρωση για τις παρακολουθήσεις. Αντιθέτως, έχασε την προσωπική του άνεση και την οικογενειακή του ευημερία, έχασε την ιθαγένειά του και διώκεται σήμερα με βαριές κατηγορίες για να μην τολμήσει να κάνει το ίδιο κάποιος άλλος. Παραμένει περιορισμένος σε ένα χώρο αεροδρομίου.
 
Αντί να διώκονται αυτοί που παραβίασαν τη νομοθεσία και τις ελευθερίες των πολιτών, ο Εντ Σνόουντεν δεν έχει ακόμα αναγνωστεί ως διωκόμενος για λόγους συνείδησης. Διότι πράγματι ακολούθησε τη συνείδησή του και δεν συμβιβάστηκε με τις εντολές των ανωτέρων του να παραβιάζει τον νόμο και το Σύνταγμα, παραμένοντας πιστός στην βασική αρχή της Νυρεμβέργης ότι «Τα άτομα έχουν διεθνείς υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τις εθνικές υποχρεώσεις υπακοής».
 
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έθεσαν το θέμα της παροχής από την ΕΕ ασύλου και διαβατηρίου στον Εντ Σνόουντεν για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην προστασία των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των πολιτών. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών δεν υιοθέτησε την πρόταση-τροπολογία για παροχή ασύλου που υποστήριξαν οι πράσινοι και οι αριστεροί ευρωβουλευτές κατά την συζήτηση στην Ολομέλεια της σχετικής έκθεσης που αφορούσε στις παρακολουθήσεις των πολιτών από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ.
 
 Συζητάγαμε στο Ευρωκοινοβούλιο για ένα μεγάλο σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε χάρη στην αυτοθυσία ενός πολίτη, αλλά η πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων και των ευρωβουλευτών δεν τόλμησε να ζητήσει την παραχώρηση ασύλου σε αυτόν τον άνθρωπο που πίστεψε στον νόμο, το Σύνταγμα της χώρας του αλλά και σε όσα διακηρύσσει η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο θα συνεχίσει να ζητάει την παραχώρηση ασύλου στον Σνόουντεν καθώς και του καθεστώτος προστασίας που συνεπάγεται αυτό, αλλά σχεδιάζει επίσης να τον προτείνει ως υποψήφιο για την απονομή του Βραβείου Ζαχάρωφ που το Ευρωκοινοβούλιο απονέμει κάθε χρόνο σε όσους αγωνίζονται για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
 
Η συγκλονιστική δήλωση του Εντ Σνόουντεν
 
Παραθέτουμε στην συνέχεια την πρόσφατη δήλωση του Εντ Σνόουντεν από τον χώρο του αεροδρομίου της Μόσχας. Είναι μια πραγματικά συγκινητική δέσμευση για την προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών ακόμα κι αν αυτό μπορεί να συνεπάγεται την απώλεια της προσωπικής ελευθερίας και του προσωπικού παραδείσου. Είναι ένα μήνυμα ευαισθησίας που εμπνέει στους σκληρούς και δύσκολους καιρούς που ζούμε:
 
«Γεια σας. Ονομάζομαι Ed Snowden. Λίγο περισσότερο από ένα μήνα πριν, είχα οικογένεια, ένα σπίτι στον παράδεισο και ζούσα με μεγάλη άνεση. Είχα επίσης τη δυνατότητα, χωρίς κανένα ένταλμα, να έχω πρόσβαση και να διαβάζω τις επικοινωνίες σας. Την επικοινωνία του καθενός ανά πάσα στιγμή. Μια εξουσία που μπορεί να αλλάζει τη μοίρα των ανθρώπων.
 
Πρόκειται για σοβαρή παραβίαση του νόμου. Οι Τροποποιήσεις 4 και 5 του Συντάγματος της χώρας μου, το άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και πολυάριθμα καταστατικά και συνθήκες απαγορεύουν τέτοια συστήματα μαζικής, διάχυτης επιτήρησης. Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ χαρακτηρίζει αυτά τα προγράμματα ως παράνομα, η κυβέρνησή μου υποστηρίζει ότι μυστικές δικαστικές αποφάσεις, που ο κόσμος δεν επιτρέπεται να δει, νομιμοποιούν με κάποιο τρόπο μια παράνομη πράξη. Οι αποφάσεις αυτές φθείρουν απλά την πιο βασική έννοια της δικαιοσύνης – την έννοια της διαφάνειας των πράξεων. Κάτι ανήθικο δεν μπορεί να γίνει ηθικό μέσω ενός μυστικού νόμου.
 
Πιστεύω στην αρχή που διακηρύχθηκε στη Νυρεμβέργη το 1945: «Τα άτομα έχουν διεθνείς υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τις εθνικές υποχρεώσεις υπακοής. Ως εκ τούτου, οι πολίτες έχουν το καθήκον να παραβιάζουν εθνικούς νόμους προκειμένου να